Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2013

Tα συναισθηματικά «τραύματα» της άμβλωσης





Ασχέτως του εάν η έκτρωση είναι για κάποιους φόνος μιας ανθρώπινης ζωής, ενώ για άλλους μια απλή επεμβατική πράξη που ακυρώνει μια εγκυμοσύνη, σίγουρα είναι μια εμπειρία αξέχαστη και για πολλές γυναίκες τραυματική. Ως γνωστόν, οι συναισθηματικές διαταραχές -με βασικά συμπτώματα την κατάθλιψη και την ενοχή, που συνιστούν τις βασικές συνέπειες μιας άμβλωσης για μεγάλο αριθμό γυναικών, καλούνται «μετεκτρωτικό σύνδρομο». Σύμφωνα δε με πρόσφατη μελέτη της USA Today, γυναίκες που υποφέρουν από κατάθλιψη ή άλλες διανοητικές ασθένειες είναι πιθανότερο να υποφέρουν από τις συναισθηματικές συνέπειες μιας άμβλωσης.
Τα συμπτώματα του μετεκτρωτικού συνδρόμου περιλαμβάνουν -όπως προαναφέρθηκε- κατάθλιψη, ενοχές και παράλογη, ασαφή ως προς τα αίτια που τη γεννούν, αγωνία, αλλά και αυξημένα ποσοστά χρήσης αλκοόλ και ναρκωτικών, όπως και διαταραχών στη διατροφή.
Δυστυχώς, ενίοτε περιλαμβάνει το ίδιο σύνδρομο και άλλες συμπεριφορές αυτοτιμωρίας, είτε αχαλίνωτη σεξουαλική δραστηριότητα είτε σχέσεις κακοποίησης, και σπανιότερα «καταλήγει» σε αυτοκτονία. Πολλές γυναίκες εμφανίζουν συμπτώματα παρόμοια με αυτά άλλων μορφών μετατραυματικής διαταραχής και ξαναζούν την άμβλωση με διάφορους τρόπους, όπως μέσω επαναλαμβανόμενων εφιαλτών ή φλας μπακ στο άκουσμα μιας αντλίας κενού. Μερικές γυναίκες παρουσιάζουν αντίδραση κατά την επέτειο της άμβλωσης ή της αναμενόμενης ημερομηνίας τοκετού. Άλλες απορροφώνται από το να μείνουν και πάλι έγκυες.
Σύμφωνα με άλλη μελέτη του Γάλλου μαιευτήρα Ζιλιέν Ογκίστ Βαλερέν, η άμβλωση μπορεί να οδηγήσει σε ανησυχία σχετικά με θέματα γονιμότητας και τεκνοποιίας, και μπορεί να παρεμποδίσει την ανάπτυξη δεσμού της γυναίκας με τα παιδιά που θα κάνει στο μέλλον, προκαλώντας χαμηλή αυτοεκτίμηση, «ενοχή του επιζώντος» κι ακόμα υποσυνείδητη υποτίμηση των άλλων παιδιών της.
Σύμφωνα δε με την Ομάδα Έρευνας του Μετεκτρωτικού Συνδρόμου, το σύνδρομο αυτό, όταν εμφανίζεται, «χτυπά» εξίσου γυναίκες που θεωρούν ότι η άμβλωση ισοδυναμεί με φόνο και γυναίκες που θεωρούν ότι δεν έβλαψαν μια ζωή. Γεγονός είναι, όμως, ότι το Μ.Σ. συχνά εμφανίζεται εντονότερα σε γυναίκες που έχουν ήδη μια τάση προς ψυχολογικά προβλήματα. Επίσης, είναι αληθές πως το Μ.Σ. εντείνεται με την επανάληψη μιας έκτρωσης, οπότε η διαταραχή ανακυκλώνεται και γίνεται ακόμα πιο σοβαρή εξαιτίας του ίδιου του συμπτώματός της.
Η ΕΡΕΥΝΑ ΤΟΥ ΟΣΛΟ
«Η έκτρωση προκαλεί στις γυναίκες πιο μεγάλο συγκινησιακό σοκ από την αποβολή», διαπίστωσαν ερευνητές στο Όσλο το 2004, σε μελέτη της συμπεριφοράς γυναικών που είχαν αποβάλει άθελά τους και γυναικών που είχαν επιλέξει την άμβλωση: Σύμφωνα με την έρευνα, οι γυναίκες που είχαν κάνει άμβλωση πριν από δύο χρόνια καταπίεζαν σκέψεις και συναισθήματα για το θάνατο του παιδιού περισσότερο από αυτές που είχαν αποβάλει πριν από δύο χρόνια.
Συνολικά, η μελέτη αποκάλυψε ότι το 17% των γυναικών που είχαν κάνει άμβλωση παρουσίαζε σε υψηλό βαθμό συμπτώματα «αποφυγής» (avoidance). Αυτά τα συμπτώματα περιλαμβάνουν αποφυγή του γεγονότος και παρεισδύσεις, όπως φλας μπακ και εφιάλτες. Οι γυναίκες που είχαν παρασυρθεί σε άμβλωση έτειναν περισσότερο να εκφράζουν μετάνοια και αισθήματα ενοχής και ντροπής. Μόνο 3% των γυναικών που είχαν αποβάλει είχαν τέτοια συμπτώματα.
Η Georgette Forney, συνιδρύτρια της ομάδας «Εκστρατεία πληροφόρησης «όχι πια σιωπηλές»» (Silent No More Awareness Campaign), η οποία παροτρύνει τις γυναίκες που μετάνιωσαν για εκτρώσεις να μιλούν γι’ αυτό, δήλωσε σχετικά: «Από την εμπειρία μου, οι γυναίκες που αποβάλλουν αντιμετωπίζονται συνήθως με κάποια κατανόηση και συμπάθεια, αλλά αυτές που έκαναν έκτρωση συχνά καταφεύγουν σε φάρμακα, ναρκωτικά και αλκοόλ για να καλύψουν τον πόνο τους, επειδή οι άνθρωποι που μας είπαν ότι είναι εντάξει να κάνουμε έκτρωση δεν θέλουν να ακούσουν τις κραυγές μας μετά».
ΠΗΓΗ: ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ 8/10/2010

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Γιατί οι άνθρωποι δυσκολεύονται να αποδεχτούν το διαφορετικό;

  Είναι γεγονός ότι οι άνθρωποι έχουν μία έμφυτη τάση να φοβούνται οτιδήποτε διαφορετικό, φοβούνται το άγνωστο, φοβούνται αυτό που δεν ξέρου...