Πόσες φορές έχετε πιάσει τον εαυτό σας να νιώθει ενοχές για κάτι που είπατε στο παιδί σας πάνω στα νεύρα ή την κούρασή σας; Δεν έχει νόημα να αρχίσετε να μετράτε.
Φορτωμένοι με τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες της καθημερινότητας, πολλοί γονείς μιλούν συχνά απότομα στα παιδιά τους, αγνοώντας ότι κάποιες από τις εκφράσεις που μπορεί να χρησιμοποιήσουν πάνω στα νεύρα τους ή στην κούρασή τους, μπορούν να τραυματίσουν το παιδί. Σίγουρα, η επικοινωνία με τα παιδιά είναι μια δύσκολη αποστολή, που γίνεται δυσκολότερη σε μία κάθε άλλο παρά εύκολη καθημερινότητα.
Οι λέξεις που χρησιμοποιούμε είναι τα κριτήρια μέσα από τα οποία ένα παιδί αναπτύσσει την ταυτότητα και την προσωπικότητά του. Μια λέξη ή μια πολύ μικρή φράση μπορεί να μείνει αξέχαστη σε ένα παιδί και να κάνει να αισθανθεί το αίσθημα της απόρριψης, να το κάνει να πάρει διαφορετικά μηνύματα από αυτά που πρέπει και, γενικά, να έχει αρνητικά αποτελέσματα στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του.
Πώς όμως ένας γονιός μπορεί τελικά να επικοινωνήσει ουσιαστικά με το παιδί του;
Δεν είναι εύκολο για ένα γονιό καθώς πρέπει να προσπαθήσει να καταλάβει όσο είναι δυνατό τον τρόπο που σκέπτεται και αισθάνεται τον κόσμο το μικρό του.
Ωστόσο, οι μέρες που διανύουμε δεν καθιστούν εφικτό τον παραπάνω τρόπο επικοινωνίας με αποτέλεσμα να ακούγονται περισσότερο απ” ότι θα έπρεπε άσχημες φράσεις που πληγώνουν και δημιουργούν πρόβλημα τόσο στο ψυχικό κόσμο του παιδιού όσο και στη μεταξύ τους σχέση.
Ποιες είναι αυτές;
«Είσαι κακό παιδί»: Με το να επαναλαμβάνει ένας γονιός αυτή τη φράση, το παιδί θα πιστέψει ότι όντως είναι κακό και θα φροντίσει να ανταποκριθεί στην εικόνα που έχει ο γονιός για αυτό, υιοθετώντας την αντίστοιχη συμπεριφορά. Είναι ακριβώς αυτό που λέμε «προεκπληρούμενη προφητεία». Είναι πολύ σημαντικό, οι γονείς να εξηγήσουν με ήρεμο τρόπο στο παιδί ποια είναι τα λάθη του και γιατί θα πρέπει να σέβεται ορισμένους κανόνες. Η απλή κριτική, χωρίς καμία εξήγηση, είναι καταστροφική. Γιατί απλά δεν έχει καταλάβει το παιδί γιατί το μαλώνετε. Ειδικά, αν η φράση αυτή συνοδεύεται από φωνές που το μπλοκάρουν και δεν το βοηθούν να καταλάβει. Μπορεί προσωρινά να σταματήσει να συμπεριφέρεται με μη αποδεκτό τρόπο, αλλά μελλοντικά πιθανόν να επαναλάβει την ίδια πράξη.
«Πάρ’ το μέσα, είμαι κουρασμένος»: Πολλές φορές, ένα παιδί περιμένει με ανυπομονησία όλη μέρα τη μαμά ή τον μπαμπά να γυρίσει από τη δουλειά, για να παίξουν μαζί. Όταν λοιπόν γυρνάει στο σπίτι, και το μόνο που ζητά είναι να μείνει το παιδί μακριά του, το παιδί απογοητεύεται. Δεν έχει τη δυνατότητα να μπει στη θέση του γονιού και να νιώσει τα αισθήματά γιατί απλά δεν έχει βιώσει την κατάσταση που βρίσκεται ο γονιός, ώστε να έχει εμπειρία. Πώς μπορούν να το χειριστούν οι γονείς; Το κλειδί βρίσκεται στην οργάνωση.
Οι γονείς που οργανώνουν την καθημερινότητα και τις δουλειές τους με τέτοιον τρόπο, ώστε να τους μένει ώρα για παιχνίδι και ποιοτικό χρόνο με το παιδί. Η αδιαφορία προς το παιδί μπορεί να βιωθεί ως απόρριψη. Φυσικά, το παιδί είναι πιθανόν να τραβήξει την προσοχή των γονιών του με αταξίες, άσχημη συμπεριφορά, φασαρία κτλ.
Ωστόσο, οι γονείς είναι και αυτοί άνθρωποι και έχουν δικαίωμα στην κούραση. Πρέπει λοιπόν να επικοινωνήσουν στα παιδιά τους πως ακριβώς νιώθουν. Έτσι, τους δίνετε την ελευθερία να τροποποιήσουν τη συμπεριφορά τους προκειμένου να σεβαστούν την κούρασή σας. Από την άλλη μαθαίνουν πως να επικοινωνούν τα ίδια τα συναισθήματά τους.
«Αν δεν φας το φαγητό σου, θα έρθει ο μπαμπούλας (ο δράκουλας, η αλεπού, ο κακός ο λύκος κτλ.)»: Όλες οι φράσεις που επικαλούνται την παρουσία ενός τέρατος ή ενός φανταστικού τιμωρού έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην ψυχολογία του παιδιού. Οι γονείς δεν θα πρέπει να μιλάνε ποτέ στα παιδιά τους για μάγισσες και άλλες τρομακτικές υπάρξεις προκειμένου να τα πείσουν να σέβονται τους κανόνες. Με αυτές τις εκφράσεις, αυτό που «διδάσκετε» στο παιδί είναι την τακτική του χειρισμού, του ψέματος και του εκβιασμού.
Ακολουθεί συνέχεια με τις υπόλοιπες φράσεις.
Πόσες φορές έχετε πιάσει τον εαυτό σας να νιώθει ενοχές για κάτι που είπατε στο παιδί σας πάνω στα νεύρα ή την κούρασή σας; Δεν έχει νόημα να αρχίσετε να μετράτε.
Φορτωμένοι με τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες της καθημερινότητας, πολλοί γονείς μιλούν συχνά απότομα στα παιδιά τους, αγνοώντας ότι κάποιες από τις εκφράσεις που μπορεί να χρησιμοποιήσουν πάνω στα νεύρα τους ή στην κούρασή τους, μπορούν να τραυματίσουν το παιδί. Σίγουρα, η επικοινωνία με τα παιδιά είναι μια δύσκολη αποστολή, που γίνεται δυσκολότερη σε μία κάθε άλλο παρά εύκολη καθημερινότητα.
Οι λέξεις που χρησιμοποιούμε είναι τα κριτήρια μέσα από τα οποία ένα παιδί αναπτύσσει την ταυτότητα και την προσωπικότητά του. Μια λέξη ή μια πολύ μικρή φράση μπορεί να μείνει αξέχαστη σε ένα παιδί και να κάνει να αισθανθεί το αίσθημα της απόρριψης, να το κάνει να πάρει διαφορετικά μηνύματα από αυτά που πρέπει και, γενικά, να έχει αρνητικά αποτελέσματα στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του.
Πώς όμως ένας γονιός μπορεί τελικά να επικοινωνήσει ουσιαστικά με το παιδί του;
Δεν είναι εύκολο για ένα γονιό καθώς πρέπει να προσπαθήσει να καταλάβει όσο είναι δυνατό τον τρόπο που σκέπτεται και αισθάνεται τον κόσμο το μικρό του.
Ωστόσο, οι μέρες που διανύουμε δεν καθιστούν εφικτό τον παραπάνω τρόπο επικοινωνίας με αποτέλεσμα να ακούγονται περισσότερο απ” ότι θα έπρεπε άσχημες φράσεις που πληγώνουν και δημιουργούν πρόβλημα τόσο στο ψυχικό κόσμο του παιδιού όσο και στη μεταξύ τους σχέση.
Ποιες είναι αυτές;
«Είσαι κακό παιδί»: Με το να επαναλαμβάνει ένας γονιός αυτή τη φράση, το παιδί θα πιστέψει ότι όντως είναι κακό και θα φροντίσει να ανταποκριθεί στην εικόνα που έχει ο γονιός για αυτό, υιοθετώντας την αντίστοιχη συμπεριφορά. Είναι ακριβώς αυτό που λέμε «προεκπληρούμενη προφητεία». Είναι πολύ σημαντικό, οι γονείς να εξηγήσουν με ήρεμο τρόπο στο παιδί ποια είναι τα λάθη του και γιατί θα πρέπει να σέβεται ορισμένους κανόνες. Η απλή κριτική, χωρίς καμία εξήγηση, είναι καταστροφική. Γιατί απλά δεν έχει καταλάβει το παιδί γιατί το μαλώνετε. Ειδικά, αν η φράση αυτή συνοδεύεται από φωνές που το μπλοκάρουν και δεν το βοηθούν να καταλάβει. Μπορεί προσωρινά να σταματήσει να συμπεριφέρεται με μη αποδεκτό τρόπο, αλλά μελλοντικά πιθανόν να επαναλάβει την ίδια πράξη.
«Πάρ’ το μέσα, είμαι κουρασμένος»: Πολλές φορές, ένα παιδί περιμένει με ανυπομονησία όλη μέρα τη μαμά ή τον μπαμπά να γυρίσει από τη δουλειά, για να παίξουν μαζί. Όταν λοιπόν γυρνάει στο σπίτι, και το μόνο που ζητά είναι να μείνει το παιδί μακριά του, το παιδί απογοητεύεται. Δεν έχει τη δυνατότητα να μπει στη θέση του γονιού και να νιώσει τα αισθήματά γιατί απλά δεν έχει βιώσει την κατάσταση που βρίσκεται ο γονιός, ώστε να έχει εμπειρία. Πώς μπορούν να το χειριστούν οι γονείς; Το κλειδί βρίσκεται στην οργάνωση.
Οι γονείς που οργανώνουν την καθημερινότητα και τις δουλειές τους με τέτοιον τρόπο, ώστε να τους μένει ώρα για παιχνίδι και ποιοτικό χρόνο με το παιδί. Η αδιαφορία προς το παιδί μπορεί να βιωθεί ως απόρριψη. Φυσικά, το παιδί είναι πιθανόν να τραβήξει την προσοχή των γονιών του με αταξίες, άσχημη συμπεριφορά, φασαρία κτλ.
Ωστόσο, οι γονείς είναι και αυτοί άνθρωποι και έχουν δικαίωμα στην κούραση. Πρέπει λοιπόν να επικοινωνήσουν στα παιδιά τους πως ακριβώς νιώθουν. Έτσι, τους δίνετε την ελευθερία να τροποποιήσουν τη συμπεριφορά τους προκειμένου να σεβαστούν την κούρασή σας. Από την άλλη μαθαίνουν πως να επικοινωνούν τα ίδια τα συναισθήματά τους.
«Αν δεν φας το φαγητό σου, θα έρθει ο μπαμπούλας (ο δράκουλας, η αλεπού, ο κακός ο λύκος κτλ.)»: Όλες οι φράσεις που επικαλούνται την παρουσία ενός τέρατος ή ενός φανταστικού τιμωρού έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην ψυχολογία του παιδιού. Οι γονείς δεν θα πρέπει να μιλάνε ποτέ στα παιδιά τους για μάγισσες και άλλες τρομακτικές υπάρξεις προκειμένου να τα πείσουν να σέβονται τους κανόνες. Με αυτές τις εκφράσεις, αυτό που «διδάσκετε» στο παιδί είναι την τακτική του χειρισμού, του ψέματος και του εκβιασμού.
Ακολουθεί συνέχεια με τις υπόλοιπες φράσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου