Δευτέρα 9 Μαρτίου 2015

Ένας άντρας γράφει για τις γυναίκες


image
Όταν χαθείς στο δάσος, σε κάποιο βουνό, και δεν ξέρεις τι να κάνεις, αν είσαι τυχερός τότε ίσως συναντήσεις κάποιον από εκείνα τα μέρη, ίσως τον δεις να προχωράει αργά και σταθερά πάνω σε κάποιο άλογο ή μουλάρι και ίσως σου πει γελώντας μισο-πατρικά, μισο-πονηρά να γυρίσεις από εκεί όπου ξεκίνησες. Είναι η πιο σοφή συμβουλή για να μη χαθείς εντελώς και μια για πάντα.
Κυνηγώντας την ευτυχία και την ομορφιά, τις υπέρτατες αξίες της εποχής μας, τα αποτελέσματα είναι συνήθως κωμικοτραγικά. Όχι για όλους κι όχι στον ίδιο βαθμό αλλά καταναλώνοντας τόση ενέργεια, τόσο ρεύμα, τόσους πόρους, συνήθως χάνουμε την μπάλα. Είμαστε παντρεμένοι με πρωτοφανείς και ανεξέλεγκτες δυνάμεις που απειλούν να μας αποκόψουν από την αφετηρία μας, απειλούν όχι μόνο εμάς αλλά και όλο τον πλανήτη. Αυτή τη στρογγυλή θεά, την υπέρτατη μάνα, φίλη κι ερωμένη. Τις πιο πολλές φορές συμπεριφερόμαστε σαν να είμαστε εργένηδες.
Η γυναίκα, το κορίτσι και η γριά έρχονται δίπλα μας ξέροντας, με τον τρόπο που ξέρει ο ντεσπεράντο ότι είναι μόνος κι έρημος όπως όλοι τελικά, με τον τρόπο που αντιλαμβάνεται ένα «τσακισμένο λουλούδι» πληροφορίες και μυστικά των άλλων, με μια μαγική δύναμη, κάποια ισχυρή διαίσθηση. Η αρχή και η αφετηρία που καλεί τα χαμένα παιδιά του κόσμου να επιστρέψουν για να σωθούν.
Η ερωτική μνήμη των γυναικών, ίσως πιο εκλεκτική, πιο λεπτή, πιο τακτοποιημένη, η αντοχή κάτω από την αβάσταχτη ευθύνη των παιδιών, ο ρεαλισμός της επιβίωσης και η μαύρη μαγεία του φεγγαριού και της καλοκαιρινής βραδιάς, η ομορφιά και οι τελετουργίες της, η εστία και η φωτιά στην ερημιά. Οι ψίθυροι του Διαβόλου στα αυτιά τους κάποιο απόγευμα σε κάποιο δρομάκι, σε μια τυχαία συνάντηση: ανακατεμένα μαθηματικά, ποίηση ως άλλοθι και εύλογα ερωτήματα.
Τα ισλαμικά συνέδρια για τα δικαιώματά τους με χίλιους άντρες στο ακροατήριο και καμία γυναίκα ανάμεσά τους, η δυτική ισότητα ενός νιόπαντρου ζευγαριού με σπίτι στα προάστια και υβριδικό αμάξι, η αιωνίως νέα Amy Winehouse και η βιονική Μαντόνα, η καψούρα που γρήγορα βαριέσαι και η αφοσίωση που εύκολα προδίδεις.
Οι ακριβείς συντεταγμένες που δίνουν το στίγμα της αγάπης σου αυτή τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, το GPS και τα iPhones, το Facebook και οι μάσκες του, οι φωτογραφίες και οι κλεμμένες ψυχές των Ινδιάνων, οι φαντασιώσεις και η ιερότητά τους, οι αιρετικοί και το κάψιμο στην πυρά, η Πυθία και η ασκητική ζωή, η κόλαση και το παρελθόν που είναι ένα και το αυτό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Γιατί οι άνθρωποι δυσκολεύονται να αποδεχτούν το διαφορετικό;

  Είναι γεγονός ότι οι άνθρωποι έχουν μία έμφυτη τάση να φοβούνται οτιδήποτε διαφορετικό, φοβούνται το άγνωστο, φοβούνται αυτό που δεν ξέρου...