Τετάρτη 29 Απριλίου 2015

Η τσόντα έγινε παιδεία …ή η παιδεία τσόντα;;;

Η τσόντα έγινε παιδεία

…ή η παιδεία τσόντα;;;

Δεκάδες φορές έχουμε πει και ξαναπεί ότι μερικά πράγματα είναι καλύτερα να μην τα ξέρεις, να τα κοιτούσες χωρίς όμως να τα προσέξεις. Μια εικόνα, ένα όνομα, ένα τραγούδι, να τα γουστάρεις γι’ αυτή τη στιγμιαία ευφορία που σου προκαλούν χωρίς υπότιτλους, χωρίς κάποιος να σου πει το μπαγκράουντ, την πικρή αλήθεια που κρύβεται πίσω απ’ τη βιτρίνα και να σου εξαφανίσει όλη τη μαγεία.
Ακούς το “Polly” των Nirvana ή το “Zombie” των Cranberries και δεν ξέρεις ότι μιλούν για ένα ανήλικο κοριτσάκι που το βίαζε ο απαγωγέας του και για έναν αιματηρό βομβαρδισμό στον βρετανοϊρλανδικό εμφύλιο. Βλέπεις μια κούκλα BMW χωρίς να ξέρεις ότι η εταιρία ήταν ο κύριος προμηθευτής και βασικός χρηματοδότης του χιτλερικού Ράιχ. Ε άπαξ και τα’ μαθες, έχεις ολόκληρη τη γνώση και τη μισή χαρά. Ε κάπως έτσι και με τα παιδικά βιβλιαράκια που είχαμε στοιχισμένα στις γωνίες της χοντροκομμένης βιβλιοθήκης SATO του παιδικού μας δωματίου. Ή τις κασέτες VHS που μας νοίκιαζαν οι γονείς με την οκά για να καθόμαστε στ’ αυγά μας.
Το παραμύθι που ακολουθεί, ας πούμε, είναι ουγγρικής παραγωγής και πολλοί χαζέψαμε μικροί αυτό το καλτ animation εξ Ανατολάς, που έπαιζε πολύ στα 80’s και 90’s. Το στόρυ μιλά για ένα φτωχό παιδάκι που του δίνουν οι γονείς του τρία γουρούνια να πάει να τα πουλήσει στη λαϊκή. Σκάει λοιπόν από το πουθενά η πριγκιποπούλα που πλήττει και θέλει να παίξει, και προσπαθεί να τον ψήσει να της τα δώσει. Και να’ ταν μόνο το «ψήσιμο»; Χρόνια μετά, εμφανίζεται το παιδί, γοητευτικός ενζενί πια, και ζητάει το χέρι της, μαζί μ’ έναν άλλο αντίζηλο. Ε στο κορίτσι αρέσουν και οι δύο, να το κρεμάσουμε; Η λύση; Και οι τρεις μαζί. Τριολέ. Στο κρεβάτι. Όλοι μαζί. Μία να φιλάει τον έναν, μία τον άλλο. Ε δεν φταίει μόνο το Κοσμοπόλιταν μάλλον. Τότε βέβαια δεν είχαμε πάρει χαμπάρι τι γίνεται, σήμερα όμως; (Υπότιτλοι δεν υπάρχουν, αλλά δεν χρειάζονται κιόλας. Για να μην πω ότι έχει περισσότερη πλάκα).
Δεν υπάρχουν, λένε, πονηρά πράγματα, μόνο πονηρά μυαλά. Κι όσο πονηρεύεις σημαίνει ότι μεγαλώνεις, κι όσο μεγαλώνεις πονηρεύεις. Ο διάολος κρύβεται παντού, ακόμα και στα παιδικά βιβλία και τα παραμύθια. Εντάξει, θα πει κάποιος, αν έπεφτε αυτό το παιδικό βιβλίο στα χέρια μου, δεν θα το αγόραζα ποτέ. Ένας άλλος πάλι, θα μιλούσε για υπερβολική κινδυνολογία κι ότι τα παιδιά δεν θα έκαναν ποτέ τους συνειρμούς που κάνουν οι μεγάλοι. Όπως και να’ χει, υπάρχει κι αυτή η «παιδεία» και το αν θα προκαλέσει γέλιο ή αποστροφή είναι υπόθεση προσωπική.
Τώρα αυτό είναι φιλί;
Εγχειρίδιο για «Καλά Παιδάκια» και τι να ΜΗΝ κάνεις. Αυτό δεν το’ χα σκοπό παντως
Σκιτσογράφε μου, το αψέντι πρέπει να σου την είπε λίγο /p> 
Από βιβλίο που εξηγεί πώς παίζονται κάποια παιχνίδια. Τίτλος παιχνιδιού “Poor Pussy” (η μετάφραση περισσεύει). Το ένα παιδί γονατίζει μπροστά σ’ ένα άλλο παιδί και νιαουρίζει κοιτώντας το στα μάτια. Αυτό που κάθεται πρέπει να πει “Poor Pussy” χωρίς να γελάσει, αλλιώς γίνεται αυτό το pussάκι. Ασχολίαστο
«Τον Τέντυ το αρκουδάκι δεν το νοιάζει η μπανιέρα. Προτιμά να κάθεται και να βλέπει». Δες ό,τι θες αλλά πάρε γρήγορα το χέρι από κει, Τέντυ.
Ο Κος και η Κα Ρότζερς τσακώνονται. “… Αλλά πριν προλάβει να πει κάτι, ο Κος Ρότζερς έβαλε κάτι στο στόμα της. Ήταν τόσο καλό που η Κα Ρότζερς ξέχασε γιατί ήταν θυμωμένη”. Κι έζησαν αυτοί καλά, μάλλον καλύτερα από καλά.
Η καλή μας αγελάδα. Αυτό είναι που λέμε «έχεις μούτρα σαν…»;
Δηλαδή ο δημιουργός εμ ονόμασε το σκυλί “Dick”, εμ μας αναλύει και τι γλείφει. Εμείς φταίμε μετά;
Καλό να ξέρεις από Ανατομία, αλλά τη δική σου. Μακρυά απ’ του αλόγου καλύτερα.
«Το Τρομερό Μυστικό του Χάρπο». Είναι ο παππούς ή το παιδάκι; Μάλλον δε θέλω να μάθω τίποτα.
Το παιδάκι λέει στον μπαμπά του «Κάνε πως είμαι η σκατούλα κι ότι εσύ με βγάζεις έξω». Γιατί; ΓΙΑΤΙΙΙ;;;
Ο Τζορτζ ήταν πολύ περίεργος… και την άκουσε. Αλήθεια τώρα; Και μετά «Όχι στα ναρκωτικά. Ναι στον αθλητισμό»;
Ό,τι πει ο βασιλιάς των ζώων, παιδιά.
Δεν κατάλαβα. Γιατί δηλαδή να μη μάθει το παιδί από μικρό τις ερωτογενείς ζώνες της γυναίκας; Σκάω να μάθω τι έχει η επόμενη σελίδα.
Γιαννάκη, δε σου είπα να μη βγάλεις την τάπα απ’ τον ελέφαντα; Ότι δηλαδή θα βρει το παιδί ελέφαντα και μάλιστα ταπωμένο.
Έτσι κοιμούνται οι χελώνες; Υπνούζα στυλ; Τζάμπα τα λεφτά στη συνδρομητική και στο Animal Planet.
Περάστε κυρία. Το μαγαζί έχει τα πάντα. Λαγό όμως δεν έχω…
Άλλος Dick αυτός, και μάλιστα Αόρατος. Αν είσαι αόρατος και Dick, τι κάνεις άραγε;
Και χρόνια μετά, στο πρώτο πορνό έχεις ντεζαβού.
Αν κάνουμε εμείς το συνειρμό, σκέψου τα αγγλόφωνα παιδάκια.
Ρούνι Ρούνι, το ύπουλο κακό γουρούνι. Έτσι είναι, κύριε Τριβιζά, άμα σε πασπατεύουν βραδιάτικα ενώ θες να κοιμηθείς.
«Όλοι κάνουν κακάκια». Εμείς, τα θηλαστικά, τα πουλιά, τα μήλα… Τα μήλα;;; Googlάρισμα και Wikipedia τώρα!
κείμενο | μιχάλης_χασιώτης
επιμέλεια | αλέξανδρος_κόγκας+ιάκωβος_καγκελίδης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Γιατί οι άνθρωποι δυσκολεύονται να αποδεχτούν το διαφορετικό;

  Είναι γεγονός ότι οι άνθρωποι έχουν μία έμφυτη τάση να φοβούνται οτιδήποτε διαφορετικό, φοβούνται το άγνωστο, φοβούνται αυτό που δεν ξέρου...