Δευτέρα 6 Απριλίου 2015

Ο έρωτας με έρωτα περνάει;


Ο έρωτας με έρωτα περνάει;

Το ερώτημα της περασμένης εβδομάδας στο I <3 polls έχει αποτελέσει κατά καιρούς θέμα πολύωρης συζήτησης με τις φίλες μου.    
Τελικά ο έρωτας με έρωτα περνάει;
Το 52% από εσάς δηλώνει ότι ναι, ο έρωτας με έρωτα περνάει.  Ωστόσο, υπάρχει κι ένα διόλου ευκαταφρόνητο, πολύ δυνατό, 48% που ισχυρίζεται πως όχι.  
Από την αρχή ήταν ξεκάθαρο ότι η διαφορά θα κυμαινόταν σε χαμηλά ποσοστά. Απ’ ότι φαίνεται, το ζήτημα προβληματίζει κι άλλους πλην εμού. 
Το «ναι» ήταν διαρκώς το υψηλότερο ποσοστό με μικρή διαφορά ωστόσο.  Οι απόψεις διίστανται λοιπόν. 
Εσείς που απαντάτε «ναι» υποθέτω ότι ακολουθείτε αυτή την τακτική στη ζωή σας και σας φέρνει και τα επιθυμητά για εσάς αποτελέσματα. 
Ναι, είναι περισσότερο εύκολο κι ελπιδοφόρο να πιστεύεις ότι θα ξεπεράσεις τον προηγούμενο έρωτα με την εισβολή ενός νέου στη ζωή σου. 
Είσαι εσύ που χωρίζεις και δηλώνεις κατευθείαν διαθέσιμος, ακόμα και στην προσωπική σου κατάσταση στο facebook.  Θα βγεις, θα διασκεδάσεις, θα φωτογραφηθείς, θα τραβήξεις την προσοχή. 
Εσύ που θες κάποιο άλλο πρόσωπο να σου περιποιηθεί τις πληγές, γιατί μόνος σου δυσκολεύεσαι. 
Αν κρίνω από τον περίγυρο μου, ναι, οι περισσότεροι δεν αφήνουν ιδιαίτερα χρονικά περιθώρια για να περάσουν στον επόμενο. Ψάχνουν τον αντικαταστάτη, γιατί το ουδείς αναντικατάστατος ισχύει για τα δικά τους δεδομένα. 
Οι τολμηροί, ίσως και να σου παραδεχτούν ότι ο χ τους βοηθάει να ξεπεράσουν τον ψ.  Γι’ αυτό ίσως κι ο χ ανεβαίνει πολύ ψηλά στα μάτια τους. Κάποιοι μπερδεύονται αν είναι έρωτας ή ενθουσιασμός.  Ενθουσιασμός υπάρχει σίγουρα, ειδικότερα όταν έχεις ανάγκη να ενθουσιαστείς.
Καθόλου παράξενο το 52% να είναι επηρεασμένο κι από το ομότιτλο άσμα - επιτυχία στα τέλη της δεκαετίας ’90 .   
Έρχομαι τώρα όμως, στο 48% που απαντά με το χέρι στην καρδιά, ότι όχι ο έρωτας με έρωτα δεν περνάει. 
Ανάμεσα σε δύο έρωτες χρειάζεται να μεσολαβεί ένα κενό. Ένα διάστημα που ο μόνος έρωτας θα είναι με τον εαυτό σου. 
Χρειάζεσαι να ξεπεράσεις, να συνειδητοποιήσεις την απώλεια και να βγεις δυνατότερος και καλύτερος μέσα απ’ αυτή. Δεν περιμένεις την επιβεβαίωση από κάποιο άλλο άτομο, γιατί είσαι σίγουρος για τον εαυτό σου. 
Προτιμάς να σταθείς μόνος σου στα πόδια σου παρά μ’ έναν νέο έρωτα που θα λειτουργήσει ως πατερίτσα. Δεν είσαι έτοιμος να μοιραστείς τις σκέψεις σου και το κρεβάτι σου τόσο σύντομα.  Στην τελική, μπορεί να μη θες καν να σου περάσει ο έρωτας. 
Οι πολύ ρομαντικοί θα σου πουν ότι οι μεγάλοι έρωτες δεν φεύγουν, όσοι νέοι κι αν περάσουν από πάνω τους. Είναι όσοι πιστεύουν στα δυνατά συναισθήματα κι έχουν την αντίληψη ότι κάποιοι έρωτες μένουν ανεξίτηλοι, δεν τους ξεπερνάς, μόνο στην άκρη τους κάνεις. 
Εγώ θα σου πω ότι συμπαθώ τους ρομαντικούς.
Καθαρά προσωπική εκτίμηση κι εμπειρική. Οι άνθρωποι του ναι είναι οι πρακτικοί που λειτουργούν ως επί το πλείστον με τη λογική. Σε αντίθεση με τους όχι που ακολουθούν περισσότερο το συναίσθημα και τι λέει η καρδιά τους παρά το μυαλό τους.     
Όσο για μένα, αρχικά πήγα να πατήσω το ναι, με παραπάνω σκέψη κατέληξα στο όχι. 
Ο έρωτας για να περάσει δε χρειάζεται έρωτα, αλλά χρόνο.  Στο χρόνο όλα ξεθωριάζουν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Γιατί οι άνθρωποι δυσκολεύονται να αποδεχτούν το διαφορετικό;

  Είναι γεγονός ότι οι άνθρωποι έχουν μία έμφυτη τάση να φοβούνται οτιδήποτε διαφορετικό, φοβούνται το άγνωστο, φοβούνται αυτό που δεν ξέρου...