Τετάρτη 7 Αυγούστου 2019

Η εικόνα ίσως περιέχει: ένα ή περισσότερα άτομα
Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.
Η εικόνα ίσως περιέχει: ένα ή περισσότερα άτομα και κοντινό πλάνο
Η εικόνα ίσως περιέχει: 2 άτομα, , τα οποία χαμογελούν, άτομα στέκονται, παιδί, κείμενο, υπαίθριες δραστηριότητες και φύση
Η εικόνα ίσως περιέχει: κείμενο
Η εικόνα ίσως περιέχει: κείμενο
Η εικόνα ίσως περιέχει: ένα ή περισσότερα άτομα
Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.
Η εικόνα ίσως περιέχει: κείμενο
Η εικόνα ίσως περιέχει: 1 άτομο, χαμογελάει, κείμενο
Η εικόνα ίσως περιέχει: κείμενο
Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.
Η εικόνα ίσως περιέχει: φυτό
Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.

Ο υγιής άνθρωπος δεν βασανίζει τους άλλους.
Γενικά είναι οι βασανισμένοι που εξελίσσονται σε βασανιστές.
JUNG CARL-GUSTAV
Η εικόνα ίσως περιέχει: κείμενο
Η εικόνα ίσως περιέχει: ένα ή περισσότερα άτομα και κείμενο
Η εικόνα ίσως περιέχει: κείμενο
Η εικόνα ίσως περιέχει: ένα ή περισσότερα άτομα και άτομα στέκονται

Ένα παιδί απ΄τη Συρία ζωγραφίζει τους γονείς του για να έχει συντροφιά.
Αν μπεις στην ψυχή ενός παιδιού θα αισθανθείς πιο άνθρωπος.☺️
Η εικόνα ίσως περιέχει: κείμενο
Η εικόνα ίσως περιέχει: κείμενο
Η εικόνα ίσως περιέχει: 1 άτομο, κείμενο και κοντινό πλάνο
Η εικόνα ίσως περιέχει: κείμενο
Η εικόνα ίσως περιέχει: κείμενο
Η εικόνα ίσως περιέχει: κείμενο
Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.
Η εικόνα ίσως περιέχει: κείμενο

Hannah Arendt: «Όσο πιο ρηχός είναι κάποιος τόσο πιο πιθανό είναι να ενδώσει στο κακό»

Hannah Arendt: «Όσο πιο ρηχός είναι κάποιος τόσο πιο πιθανό είναι να ενδώσει στο κακό»

Για μένα υπάρχει μια σημαντικότατη διαφορά: "κοινοτοπία" είναι ό,τι συμβαίνει συνήθως, κοινώς, παρ όλα αυτά κάτι μπορεί να είναι αβαθές, και δίχως ακόμη να είναι κοινό…
Εννοώ ότι, αν πάμε μέχρι τη ρίζα, το κακό δεν είναι ριζικό, δεν έχει βαθύτητα, και είναι ακριβώς για το λόγο αυτό που είναι τόσο τρομερά δύσκολο να συλλάβουμε με τη σκέψη, γιατί σκέφτομαι εξ ορισμού, σημαίνει φτάνω μέχρι τις ρίζες.
Το κακό είναι ένα φαινόμενο της επιφάνειας, και αντί να είναι ριζικό, είναι απλώς ακραίο.
Αντιστεκόμαστε στο κακό όχι παρασυρόμενοι από την επιφάνεια των πραγμάτων, αλλά σταματώντας και ξεκινώντας να σκεφτόμαστε – δηλαδή προσεγγίζοντας μια διάσταση διαφορετική από εκείνη του ορίζοντα της καθημερινής ζωής.
Με άλλα λόγια, όσο πιο ρηχός είναι κάποιος τόσο πιο πιθανό είναι να ενδώσει στο κακό.
Σήμερα είμαι της άποψης πως το κακό δεν είναι ποτέ "ριζικό", αλλά μονάχα ακραίο, και ότι δεν έχει ούτε βαθύτητα ούτε κάποια δαιμονική διάσταση.
Το κακό δύναται να κατακυριεύει τα πάντα και να σαρώνει τον κόσμο ολόκληρο, ακριβώς γιατί διασπείρεται σαν μύκητας.
Το κακό "προκαλεί" τη σκέψη, όπως είπα, γιατί η σκέψη προσπαθεί να αγγίξει το βάθος, να φτάσει στις ρίζες του και από τη στιγμή που καταπιάνεται με το κακό, απογοητεύεται, το εγχείρημα αποβαίνει μάταιο, γιατί δεν βρίσκει τίποτε, γιατί δεν υπάρχει τίποτε να βρει.
Εδώ έγκειται η “ρηχότητα” του.
Μόνο το καλό έχει βαθύτητα και μόνο το αγαθό μπορεί να είναι ριζικό.

Hannah Arendt, Δύο επιστολές για τη ρηχότητα του κακού, Εκδόσεις Αγρα
Η Χάνα Άρεντ (γερμανικά: Johanna "Hannah" Arendt, 14 Οκτωβρίου 1906 – 4 Δεκεμβρίου 1975) ήταν Γερμανοαμερικανίδα, εβραϊκής καταγωγής, πολιτική επιστήμονας και φιλόσοφος.Τα δεκαοχτώ βιβλία της και πληθώρα άρθρων, σε θέματα που κυμαίνονται από τον ολοκληρωτισμό μέχρι την επιστημολογία, είχαν μια μεγάλη επιρροή στην πολιτική θεωρία. Η Άρεντ είναι ευρέως γνωστή ως μια από τους πιο σημαντικούς πολιτικούς φιλοσόφους του 20ού αιώνα.

Δευτέρα 5 Αυγούστου 2019

Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.
Η εικόνα ίσως περιέχει: 3 άτομα

Audrey Hepburn: «Πιστεύω στο ροζ»

Audrey Hepburn: «Πιστεύω στο ροζ»

«Πιστεύω στο ροζ.
Πιστεύω πως το γέλιο είναι ο καλύτερος τρόπος να χάσεις θερμίδες.
Πιστεύω στα φιλιά, στα πολλά φιλιά.
Πιστεύω στο να παραμένεις δυνατή όταν τα πάντα μοιάζουν να πηγαίνουν στραβά.
Πιστεύω πως τα χαρούμενα κορίτσια είναι τα ομορφότερα.
Πιστεύω πως αύριο είναι μία καινούργια μέρα και πιστεύω στα θαύματα.»
«Για να αποκτήσεις όμορφα μάτια, δες την καλή πλευρά των ανθρώπων, για να αποκτήσεις όμορφα χείλη μίλα ευγενικά, και για να αποκτήσεις όμορφο ανάστημα περπάτα με την πεποίθηση πως ποτέ δεν θα είσαι μόνη σου.»
«Το πιο σημαντικό είναι να απολαμβάνεις τη ζωή σου - το να είσαι χαρούμενη είναι το μόνο που έχει σημασία.»
 «Γεννήθηκα με μία τεράστια ανάγκη να παίρνω αγάπη και με μία τεράστια ανάγκη να τη δίνω.»
Audrey-Hepburn1.jpeg
«Η ομορφιά μίας γυναίκας δεν βρίσκεται στο πρόσωπό της αλλά αντανακλάται στην ψυχή της. Είναι η φροντίδα που δίνει με αγάπη, το πάθος που δείχνει για αυτό που κάνει. Η ομορφιά μιας γυναίκας εντείνεται με το πέρασμα του χρόνου.»
«Λατρεύω τους ανθρώπους που με κάνουν να γελάω. Πιστεύω ειλικρινά πως είναι εκείνο που μου αρέσει περισσότερο να κάνω, το να γελάω. Θεραπεύει όλες τις αρρώστιες. Πιθανόν να είναι το πιο σημαντικό πράγμα σε έναν άνθρωπο.»
«Όσο μεγαλώνεις, θα ανακαλύψεις πως έχεις δύο χέρια, το ένα για να βοηθάς τον εαυτό σου και το άλλο για να βοηθάς τους άλλους.»
«Πιστεύω πως το παρελθόν με έχει βοηθήσει να εκτιμήσω το παρόν - και δεν θέλω να χαραμίσω το παρόν, ανησυχώντας για το μέλλον.»
«Ας το παραδεχτούμε, μία λαχταριστή τούρτα σοκολάτα κάνει καλό σε πολλούς ανθρώπους. Τουλάχιστον κάνει καλό σε μένα.»
Audrey-Hepburn.jpeg
«Το Παρίσι είναι πάντα καλή ιδέα.»
«Εάν ο κόσμος επρόκειτο να καταστραφεί αύριο, θα κοιτούσα πίσω σε όλες τις χαρές, τους ενθουσιασμούς και τις όμορφες στιγμές. Δεν θα κοιτούσα στη στεναχώρια, ούτε στις αποβολές μου, ούτε στον πατέρα μου που έφυγε από το σπίτι, αλλά στη χαρά που με έκαναν να νιώσω όλα τα υπόλοιπα.»
«Η επιτυχία είναι σαν να φτάνεις σε κάποια σημαντικά γενέθλια και να καταλαβαίνεις πως είσαι ακόμα ο ίδιος.»
«Η ζωή είναι σαν να περιπλανάσαι σε ένα μουσείο. Μόνο αφού περάσει κάποιος χρόνος αρχίζεις να απορροφάς αυτά που είδες, να σκέφτεσαι για αυτά, να τα ψάχνεις σε ένα βιβλίο κα να τα κρατάς στη μνήμη σου - αυτό γιατί δεν μπορείς να τα απορροφήσεις όλα με τη μία.»
«Οι άνθρωποι, περισσότερο και από τα πράγματα ακόμη, πρέπει να αποκαθίστανται, να ανανεώνονται, να ανασταίνονται, να αξιοποιούνται και να διορθώνονται. Ποτέ μην «πετάς» κανέναν»
«Κάποτε, άκουσα ένα γνωμικό: Η ευτυχία δεν είναι παρά καλή υγεία και ασθενής μνήμη.Εύχομαι να το είχα πει εγώ πρώτη γιατί είναι πολύ αληθινό.»
 Audrey-Hepburn77.jpg
Audrey Hepburn 
Πηγή: marieclaire.gr
Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.
Η εικόνα ίσως περιέχει: ένα ή περισσότερα άτομα και κείμενο
Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.

Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.









Κάτι που μάλλον δε γνωρίζαμε σχετικά με τα αφρικανικής προέλευσης χτενίσματα.
Οι λεπτές πλεξούδες που είναι κολλημένες στο κεφάλι, μαρτυρούν την αντίσταση των γυναικών, οι οποίες αναζητούσαν για τους σκλάβους οδούς διαφυγής από τις φυτείες της Καραϊβικής.
Συγκεκριμένα, οι γυναίκες που δούλευαν στα σπίτια, συναντιόντουσαν στις αυλές για να χτενίσουν τα νεαρά κορίτσια και χάρη στην παρατήρηση του βουνού, σχεδίαζαν στο κεφάλι τους ολόκληρους χάρτες με μονοπάτια!
Αξιοποιώντας αυτόν τον κώδικα επικοινωνίας, οι άντρες που δούλευαν στις χασιέντας ήξεραν έτσι ποιο δρόμο να πάρουν για να δραπετεύσουν!
................
Από το βιβλίο της Lina Maria Vargas:
La poética del peinado Afrocolombiano
Αναδημοσίευση από το
@Γη και Ελευθερία - Tierra y Liberta

για μενα λεει..


ΖΩΔΙΑ

22 ΙΟΥΛΙΟΥ 2019 23:15

“Η καρδιά ενός Διδύμου κρύβει θησαυρούς που δεν θα δεις αν τον φοβάσαι”



Δίδυμοι : Η καρδιά τους κρύβει θησαυρούς, θα τους δεις μόνο αν δεν τους φοβάσαι. Είναι ζώδιο για γερά νεύρα, αλλά δεν είναι μόνο αυτό.
Αρχικά, να ξεκαθαρίσουμε πως οι Δίδυμοι δεν είναι διπρόσωποι, όπως συχνά τους κατηγορούν, αλλά πολυπρόσωποι. Θα τους δεις να κινούνται με την ίδια άνεση σε πανηγύρια και βραδιές ποίησης. Να αγαπάνε τα πολυτελή ξενοδοχεία αλλά και το ελεύθερο κάμπινγκ. Σε όλα βρίσκουν κάτι να τους συναρπάζει. Κι αυτό επειδή η ενηλικίωση δεν κατάφερε να καταπιεί την παιδική τους περιέργεια. Γι’ αυτό και συνήθως φαίνονται μικρότεροι από την πραγματική τους ηλικία.
Τους λες κυκλοθυμικούς, και ίσως έχεις δίκιο. Σκέψου όμως πως είναι από εκείνα τα παιδιά που φοράνε την καρδιά στο μανίκι τους. Και φέρουν τα αισθήματά τους φόρα-παρτίδα. Ξενερώνουν; Το δείχνουν. Ενθουσιάζονται; Πάλι το δείχνουν. Δεν ξέρουν από ψέματα και διπλωματία, ούτε μπορούν να κοντρολάρουν τις συναισθηματικές τους εναλλαγές όπως όλοι. Ναι, δύσκολο να τους αντέξεις αν δεν μπορείς να κουμαντάρεις λίγη αλήθεια.
Τη μια στιγμή μπορεί να γελάνε με την ψυχή τους και την άλλη να κλείνονται στο σπίτι τους αναρωτώμενοι πώς τα έχουν κάνει έτσι σκατά, μιλώντας στο ταβάνι. Όλα αυτά μέχρι να θυμηθούν πως άφησαν το μάτι της κουζίνας αναμμένο, ή να συνειδητοποιήσουν πως τους έκοψαν το τηλέφωνο επειδή ξέχασαν να πληρώσουν το λογαριασμό κανένα τρίμηνο. Και ξέρεις, μην κόψεις την επικοινωνία από έναν Δίδυμο, είναι σαν να του κόβεις τον αέρα. Και ο αέρας είναι το στοιχείο τους, οπότε λογικό να πηγαίνουν όπου τους πάει ο άνεμος.
Δίδυμοι: Μιλάνε πολύ
Μιλάνε πολύ. Εννοώ πάρα πολύ. Εκτός κι αν δε σε εμπιστεύονται ακόμα, ή δε σε χωνεύουν. Εκεί δε βγάζουν άχνα. Εκεί σε παρατηρούν μέχρι να τους επιβεβαιώσεις ή να τους διαψεύσεις. Θα το καταλάβουν, να είσαι σίγουρος γι’ αυτό. Άλλωστε η διαίσθηση είναι τσιπαρισμένη στο λογισμικό τους από τη στιγμή της γέννησής τους. Αυτή η διαίσθηση τους υπαγορεύει ποιον από τους δυο τους εαυτούς θα σου παρουσιάσουν. Μυρίζονται τις κολακείες, την κοροϊδία και τα μισόλογα από χιλιόμετρα. Σε κάνουν πέρα πριν τους πλησιάσεις.
Τους έχουν χαρακτηρίσει «μεθυσμένες ιδιοφυίες», κι όχι άδικα. Είναι αφηρημένοι, ξεχνάνε εύκολα, μαθαίνουν γρήγορα. Αλλάζουν γνώμη διαρκώς, γιατί οι εμπειρίες τους εξελίσσουν. Το μυαλό τους δουλεύει με ιλιγγιώδεις ταχύτητες. Γι’ αυτό και συνήθως δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν σε ένα πράγμα. Κι έχουν εκείνη την περίεργη ικανότητα να συζητούν μαζί σου ένα θέμα για το οποίο γνωρίζουν ελάχιστα, και παρ’ όλα αυτά να σε πείθουν να αλλάξεις άποψη.
Δεν είναι ποτέ απόλυτοι. Γι’ αυτούς οι καταστάσεις δεν έχουν απλά δύο πλευρές, αλλά είκοσι δύο. Ενσυναίσθηση το λένε οι ψυχολόγοι, και οι Δίδυμοι έχουν κι από αυτό. Καμιά φορά, βέβαια, υπεραναλύουν την εκάστοτε κατάσταση. Συμφωνώντας και διαφωνώντας με τον ίδιο τους τον εαυτό. Αναβάλλοντας τελικά τα πάντα για κάποια άλλη στιγμή. Δηλαδή για ποτέ. Χάος μεν, δημιουργικό δε.
Δεν είναι όμως πεισματάρηδες, κι όσο εύκολα θυμώνουν τόσο εύκολα ξεθυμώνουν. Κι αν θυμώσουν πραγματικά μαλώνουν με πάθος. Φωνάζουν και σπάνε πράγματα, αλλά μην ανησυχείς, γιατί αυτό σημαίνει πως ακόμα τους νοιάζει. Και στην πορεία του καβγά μπορεί να ξεχάσουν για ποιο λόγο μαλώνανε και να το γυρίσουν στην πλάκα. Και κάπου εκεί οι κακές οι γλώσσες τους λένε τρελούς.
Δίδυμοι : Άλλος φίλος άλλο παρέα
Οι φίλοι είναι μεγάλο κεφάλαιο. Ένας Δίδυμος ξέρει καλά να ξεχωρίζει τους όρους «φίλος» και «παρέα». Μην ξεχνάς πως έχουν κυβερνήτη τον Ερμή. Οπότε η επικοινωνία είναι το φόρτε τους και οι λέξεις έχουν ιδιαίτερη σημασία γι’ αυτούς. Έχουν, λοιπόν, πολλές παρέες επειδή λατρεύουν να ακούν διαφορετικές απόψεις. Να συγκρούονται και να μαθαίνουν από τους άλλους. Αλλά οι φίλοι τους είναι ελάχιστοι. Γιατί ακόμα κι αν νομίζεις πως σου άνοιξαν την καρδιά τους, θυμήσου πως έχουν άλλη μια την οποία δε μοιράζονται εύκολα.
Και στον έρωτα; Θα τους πεις άπιστους, θα τους πεις αναξιόπιστους, και η αλήθεια είναι πως δεν τα πάνε καλά με τις δεσμεύσεις. Δεν ερωτεύονται εύκολα, ούτε λένε πρώτοι σ’ αγαπώ. Όταν γνωρίζουν έναν άνθρωπο πρέπει να πάρουν έγκριση κι από τους δυο τους εαυτούς πως είναι κατάλληλος. Είναι γενναία παιδιά οι Δίδυμοι, στον έρωτα όμως τα χάνουν λίγο παραπάνω από τους υπόλοιπους. Νιώθουν αδύναμοι και ζητούν επιβεβαίωση, οπότε προτιμούν να παριστάνουν τους άπιαστους και να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο. Αν όμως αποφασίσουν να δεσμευτούν, ετοιμάσου να αγαπηθείς όπως δε σε αγάπησαν ποτέ. Η καρδιά ενός Διδύμου είναι κλειδαμπαρωμένη γιατί κρύβει θησαυρούς.
Οι Δίδυμοι είναι λίγο απρόοπτοι, λίγο αφηρημένοι, αργούν στα ραντεβού τους και η έμφυτη κυκλοθυμία τους τρελαίνει κόσμο. Τουλάχιστον όμως δε θα τους βαρεθείς ποτέ. Γιατί εκεί που νομίζεις πως τους έμαθες, πάντα θα κάνουν κάτι που δεν περιμένεις. Να τους αγαπάτε μωρέ, αλλά κι αν δε τους αγαπάτε δε θα τα βάψουν και μαύρα. Γιατί για ένα Δίδυμο αύριο είναι πάντα μια καινούρια μέρα. Άσε που -και μόνοι τους να μείνουν- έχουν ο ένας τον άλλον. Κι αυτοί οι λίγοι που τους αγάπησαν για τον αέρα τους, δε τους αλλάζουν.
Οι Δίδυμοι κρύβουν θησαυρούς που θα τους δεις μόνο αν δεν τους φοβάσαι.


Η εικόνα ίσως περιέχει: ένα ή περισσότερα άτομα, παπούτσια και εσωτερικός χώρος


Κατά τη διάρκεια μίας ληστείας, ο ληστής φώναξε: "Μείνετε ακίνητοι. Τα λεφτά ανήκουν στο κράτος. Η ζωή ανήκει σε εσάς."
Όλοι κάθισαν ήρεμοι. Αυτό λέγεται:
"ΑΛΛΑΓΗ ΣΚΕΠΤΙΚΟΥ",
αλλάζοντας τον τρόπο που σκέφτεσαι.

Όταν οι ληστές γύρισαν σπίτι, ο νέος ληστής είπε στο παλιό ληστή: "Ας μετρήσουμε τα λεφτα".
Ο παλιός ληστής του απάντησε: "Μην είσαι χαζός. Είναι πολλά λεφτά θα μας πάρει ώρα να τα μετρήσουμε. Το βράδυ στις ειδήσεις, θα μας πούνε πόσα κλέψαμε."
Αυτό λέγεται:
"ΕΜΠΕΙΡΙΑ"
Και σήμερα η εμπειρία είναι πιο σημαντική απο τα διπλώματα.

Όταν έφυγαν οι ληστές, στη τράπεζα ο διευθυντής είπε στον προϊστάμενο να καλέσει την αστυνομία γρήγορα. Ο προϊστάμενος του απάντησε: "Περίμενε. Ας πάρουμε 10 εκ. απο τη τράπεζα εμείς και ας τα προσθέσουμε στα άλλα 50 που έχουμε καταχραστεί απο τη τράπεζα"
Αυτό λέγεται:
"ΚΟΛΥΜΠΑ ΜΕ ΤΟ ΚΥΜΑ"
Να μετατρέπεις μια άσχημη κατάσταση προς όφελος σου.

Ο προϊστάμενος είπε: "θα ηταν ωραία να είχαμε μια ληστεία κάθε μήνα".
Αυτό λέγεται:
"ΣΚΟΤΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΒΑΡΕΜΑΡΑ".
Η προσωπική ευτυχία είναι πιο σημαντική απο την δουλειά.

Την επόμενη μέρα οι ειδήσεις ανέφεραν πως απο τη τράπεζα κλάπηκαν 80 εκ. Οι ληστές μέτρησαν τα λεφτά όμως και είχαν κλέψει μόνο 20 εκ. Και εκνευρίστηκαν γιατί αυτοί ρίσκαραν τις ζωές τους για 20 εκ.. ενώ ο διευθυντής με το προϊστάμενο έκλεψαν 60 εκ. Μάλλον είναι καλύτερο να είσαι μορφωμένος παρά ενας κλέφτης.
Αυτό λέγεται:
"Η ΓΝΩΣΗ ΑΞΙΖΕΙ ΟΣΟ Ο ΧΡΥΣΟΣ"

Ο προϊστάμενος ήταν χαρούμενος γιατί οτι δήλωσε στη ληστεία, καλύφθηκε απο την ασφάλεια και το κράτος.
Αυτό λέγεται:
"ΠΙΑΣΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ"

Οπότε.. Ποιοί είναι οι "πραγματικοί" κλέφτες?

Δυσκολία στην εύρεση λέξεων και μνημονικά προβλήματα

Γράφει η  

Δυσκολία στην εύρεση λέξεων και μνημονικά προβλήματα

Υπάρχουν 29 παθήσεις, οι οποίες συνδέονται με την δυσκολία στην εύρεση λέξεων και μνημονικά προβλήματα.
Οι συνδέσεις παρακάτω παρέχουν λεπτομερείς πληροφορίες για αυτές τις ιατρικές παθήσεις και βοηθούν στην κατανόηση των αιτιών και της θεραπείας τους.
• Φυσιολογική αμνησία λόγω ηλικίας (συνήθως μετά την ηλικία των 50)
• Νόσος Αλτσχάιμερ
Η νόσος Αλτσχάιμερ είναι ένα είδος άνοιας που προκαλεί απώλεια μνήμης, όπως επίσης νοητικά και συμπεριφορικά προβλήματα.
• Εγκεφαλικό
Το εγκεφαλικό συμβαίνει όταν το αίμα και το οξυγόνο αποκόπτονται από τον εγκέφαλο και προκαλείται μούδιασμα, σύγχυση κ.α.
• Κατάθλιψη
Η κατάθλιψη είναι μια επίπονη λύπη που παρεμβαίνει στην καθημερινή ζωή και προκαλεί απελπισία, άγχος κ.α.
• Μετά – διάσειση σύνδρομο
Μετά – διάσειση σύνδρομο συμβαίνει όταν τα συμπτώματα της διάσεισης ή κάποιου άλλου εγκεφαλικού τραυματισμού συνεχίζουν να υπάρχουν.
• Βραχυπρόθεσμη καταπραϋντική χρήση
Τα συμπτώματα της βραχυπρόθεσμης καταπραϋντικής χρήσης συμπεριλαμβάνουν υπνηλία, ζάλη, μυϊκή αδυναμία, διπλή όραση και κ.α.
• Άπνοια ύπνου
Οι άνθρωποι με άπνοια ύπνου σταματούν και ξαναρχίζουν την αναπνοή τους πολλές φορές ενώ κοιμούνται.
• Φαρμακευτική αντίδραση ή παρενέργειες
Οι φαρμακευτικές παρενέργειες περιλαμβάνουν ναυτία, εμετό, στομαχικές διαταραχές, αδυναμία, ζάλη, επιληπτικές κρίσεις κ.α.
• Απότομη διακοπή χρήσης αλκοόλ (τρομώδες παραλήρημα)
Η αποχή από το αλκοόλ προκαλεί άγχος, κατάθλιψη, πονοκεφάλους, εφιάλτες, κόπωση, εφίδρωση και αστάθεια.
• Παροδική γενική αμνησία
Η παροδική γενική αμνησία είναι η ξαφνική απώλεια μνήμης. Τα συμπτώματα συνήθως διαρκούν για κάποιες ώρες και μετά η μνήμη επιστρέφει.
• Μέθη
Τα συμπτώματα της μέθης περιλαμβάνουν ευφορία, επιβράδυνση στην αντίδρασή μας, ζάλη, σύγχυση, μούδιασμα κ.α.
• Νόσος του Λάιμ
Η νόσος του Λάιμ είναι μια βακτηριακή μόλυνση εξαιτίας τσιμπήματος από τσιμπούρι. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν εξανθήματα, πυρετό, ρίγος κ.α.
• Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής – υπερκινητικότητα
Η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής- υπερκινητικότητα δυσκολεύει τη συγκέντρωση και την εστίαση.
• Αλκοολισμός
Ο αλκοολισμός ή η μέθη αναγνωρίζεται από την μειωμένη κρίση, ατελή λόγο, θολή όραση κ.α.
• Δηλητηρίαση από μονοξείδιο του άνθρακα
Τα συμπτώματα μπορούν να αποδειχθούν θανατηφόρα και περιλαμβάνουν πονοκεφάλους, ζάλη, ναυτία και εμετό.
• Τραυματισμός στο κεφάλι
Τα συμπτώματα ποικίλλουν αλλά περιλαμβάνουν πονοκεφάλους, ναυτία, ζάλη, μνημονικά προβλήματα, σύγχυση κ.α.
• Αμυoτροφική πλευρική σκλήρυνση (ALS)
Η αμυoτροφική πλευρική σκλήρυνση προκαλεί αλλαγές στην προσωπικότητα, δυσκολία στη συλλογιστική και αδυναμία.
• Άνοια εξαιτίας τραυματισμού στο κεφάλι
Η άνοια ως αποτέλεσμα τραυματισμού στο κεφάλι μπορεί να προκαλέσει μνημονικά προβλήματα, δυσκολία στην ομιλία και αλλαγές στην προσωπικότητα.
• Παροδικό ισχαιμικό εγκεφαλικό
Τα παροδικά ισχαιμικά εγκεφαλικά προκαλούν πονοκεφάλους, μούδιασμα, μυρμήγκιασμα ή αδυναμία στο πρόσωπο, στο χέρι ή στο πόδι κ.α.
• Κατάθλιψη (παιδική και εφηβική)
Η κατάθλιψη είναι μια επίπονη λύπη που σχετίζεται με την σχολική επίδοση του παιδιού, την οικογενειακή ζωή και τις κοινωνικές δραστηριότητες.
• Πολλαπλή σκλήρυνση
Η πολλαπλή σκλήρυνση είναι μια ασθένεια του νευρικού συστήματος που προκαλεί δυσκολίες στην ισορροπία, στο λόγο και την κίνηση.
• Πάρκινσον
Το πάρκινσον είναι μια διαταραχή του νευρικού συστήματος που προκαλεί τρομο, ακαμψία και αργή κίνηση.
• Σχιζοφρένεια
Η σχιζοφρένεια είναι μια σοβαρή, χρόνια, νοητική ασθένεια που προκαλεί παραπλανητικές ή παραισθησιογόνες σκέψεις.
• Ανεπαρκής βιταμίνη Β12
Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν κόπωση, ωχρότητα, αδυναμεία, υπνηλία, μούδιασμα, κ.α.
• Ανεύρυσμα στον εγκέφαλο
Το ανεύρυσμα στον εγκέφαλο είναι ένα αδύνατο σημείο σε μια αρτηρίας στον εγκέφαλο που φουσκώνει και γεμίζει με αίμα.
• Νόσος της τρελής αγελάδας
Η νόσος της τρελής αγελάδας μεταδόθηκε στους ανθρώπους τρώγοντας μολυσμένες αγελάδες. Προκαλεί κατάθλιψη, άγχος, ψύχωση κ.α.
• Νόσος του Χάντινγτον
Η Νόσος του Χάντινγτον είναι μια εγκεφαλική διαταραχή που προκαλεί απώλεια μνήμης, δυσκολία στην ομιλία κ.α.
• Όγκος στον εγκέφαλο
Οι όγκοι του εγκεφάλου είναι συνήθως καλοήθεις αλλά μπορούν να προκαλέσουν επιληπτικές κρίσεις, πονοκεφάλους ή απώλεια συντονισμού
• Μόλυνση εγκεφάλου
Η μόλυνση εγκεφάλου είναι μια φλεγμονή στον εγκέφαλο ή στο νωτιαίο μυελό και μπορεί να προκαλέσει ναυτία, πυρετό, επιληπτικές κρίσεις κ.α.

Μαρία Ρουσοχατζάκη
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας και Επικοινωνίας
Λογοπαθολόγος M.S., C.C.C. – Συγγραφέας Παιδικών Βιβλίων,
www.mrous.gr
E-mail : logos@mrous.gr
Facebook : Μαρία Ρουσοχατζάκη
Youtube: Μαρία Ρουσοχατζάκη

Ύπνος, ο σύντροφος…

Γράφει η  

Ύπνος, ο σύντροφος…

Ύπνος, ο σύντροφος... Ένα κείμενο για όσους τον αγαπούν
Πριν κάποια χρόνια, ίσως σε περίοδο ανάλογη, είχα γράψει ένα μικρό, ποιητικό κείμενο για τον ύπνο. Τώρα, πάλι, μου ήρθε ένα κείμενο για τον ύπνο, άλλο αυτή τη φορά, μια αφήγηση για την σχέση μου μαζί του. που πέφτεις και βυθίζεσαι και παίρνεις χαρά στη βύθιση.
Πέφτεις στο κρεβάτι και θέλεις να γίνεις ένα με το στρώμα. Να εφαρμόσεις εντελώς στο στρώμα και το μαξιλάρι. Έτσι που, σε άλλα σημεία βουλιάζεις και σε άλλα σημεία εφαρμόζεις. Και νιώθεις την ικανοποίηση είτε του δροσερού είτε του ζεσταμένου σεντονιού. Ενώ κείτεσαι.
Τρίβεις τα πόδια σου μεταξύ τους, αφήνεις τα χέρια σου να βαρύνουν. Είτε στο πλάι, είτε πάνω σου.
Γυρνάς να βρεις την κατάλληλη στάση για να χαλαρώσεις το σώμα, να κατεβούν οι ώμοι και το στήθος στη χαλάρωση, να πέσει το κεφάλι ελεύθερο στην οριζόντια θέση του. Γυρνούν τα χέρια γύρω και κάτω από το μαξιλάρι ή τα μαξιλάρια. Παίρνεις τα παπλώματα γύρω σου, για να σκεπάσουν το σώμα σου, ώστε να νιώθεις προστατευμένος. Χουχούλιασμα, κούνια, φωλιά, μήτρα. Ησυχία, όση χρειάζεσαι. Σκοτάδι, όσο χρειάζεσαι.
Αυτή η επαφή με τη μοναξιά και το σώμα, που θέλει να ξεκουραστεί, και το μυαλό να ξεχάσει. Αυτή η επιθυμία να φύγουν οι σκέψεις και να ελπίσεις σε έναν ύπνο βαθύ και λυτρωτή, χωρίς όνειρα.
Η ανάγκη, αν ξυπνήσεις το βράδυ, να ξυπνήσεις γλυκά και, απλά, ύστερα, να κοιμηθείς ξανά. Για να συνεχίσεις το άδειασμα ή το γέμισμα, -όπως θέλεις πες το- την αλλαγή ενέργειας για να συνεχίσεις τη μέρα σου, την επόμενη μέρα.
Κι έτσι, προσδοκείς την επόμενη νύχτα. Για να βρεις τη θέση σου, το σχήμα σου, τη βολή στο κρεβάτι σου, πάλι.
Τι υπέροχη ανακούφιση ένας καλός ύπνος! Μοιάζει με μια ανακούφιση, που την αποκτάς με τα χρόνια. Όταν είσαι νέος, κοιμάσαι, όμως δεν καταλαβαίνεις πόσο υπέροχο είναι αυτό. Κι όταν μεγαλώνεις, παρότι ο χρόνος σου στη ζωή μικραίνει και θα θεωρούσες ίσως ότι κοιμούμενος χάνεις περισσότερο χρόνο από τη ζωή την ίδια, ωστόσο, ο ύπνος σου είναι πολύτιμος! Είναι πολύτιμος, για να καταφέρεις να ζήσεις. Γιατί, για κάποιο λόγο, αν δεν κοιμηθείς καλά, η ζωή δύσκολα αντέχεται.
Νόμιζα πως μόνο εγώ το ένιωθα έτσι. Κι ύστερα έτυχε κάποιος εδώ, κάποιος εκεί, να μου πουν - καθένας για τους δικούς του λόγους- για αυτές τις πολύτιμες ώρες του ύπνου του και πόσο τις αξιολογούσε.
Ναι, είμαστε πολλοί, εμείς που ξαπλώνουμε ευτυχισμένοι, γι’ αυτή την καθαυτή στιγμή που ξαπλώνουμε και αρχίζουμε να μπαίνουμε στην βύθιση του ύπνου. Είμαστε πολλοί, εμείς, που το πρωί, δύσκολα αφήνουμε την γαλήνη των σκεπασμάτων και, μέσα στη μέρα, προσμένουμε τη νύχτα, που πάλι θα βρεθούμε κάτω από αυτά.
Σας αφήνω... Γράφω το κείμενο στο κρεβάτι μου και ανυπομονώ να κοιμηθώ.

Μαρία Ρουσοχατζάκη
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας και Επικοινωνίας
Λογοπαθολόγος M.S., C.C.C. – Συγγραφέας Παιδικών Βιβλίων,
www.mrous.gr
E-mail: logos@mrous.gr
Facebook: Μαρία Ρουσοχατζάκη
Youtube: Μαρία Ρουσοχατζάκη
CoverPhoto:Portrait de femme endormie. III (Portrait of a sleeping woman. III)1946 by Pablo Picasso

Έρως: ένα βαλς για δυο

Γράφει η  

Έρως: ένα βαλς για δυο

Ο Έρως ήταν ο φτερωτός θεός της αγάπης, κατά την ελληνική μυθολογία. Σύμφωνα με τον αρχαίο μύθο, χτυπούσε με τα βέλη του δύο ανθρώπους και αυτοί, ξάφνου, ερωτεύονταν παράφορα. Σύμφωνα με την ορφική διδασκαλία, ο Έρως ήταν αποκύημα της νύχτας και του ερέβους.
Ο Ευρυπίδης διαχώρισε την δύναμη του Έρωτα σε δύο μορφές: αυτή που οδηγεί στην αρετή και εκείνη που μπορεί να οδηγήσει στην αθλιότητα. Δύο μορφές στον Έρωτα απέδωσε και ο Πλάτωνας, καθώς τον διέκρινε σε καλό και κακό (Connolly, 1989[1]). Η πρωτόγονη και μυστηριώδης προέλευσή του δεν προσδιορίστηκε, πλήρως. Η σπουδαιότητα και η φωτεινότητα του μοναδικού καρπού του, όμως, δεν έσβησαν ποτέ.
Ο Έρωτας του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, στο γλαφυρό έργο του Σαίξπηρ, ήταν κεραυνοβόλος και πραγματοποιήθη μέσα σε ένα ορκισμένο εχθρικό πλαίσιο μεταξύ των δύο οικογενειών, των Καπουλέτων και των Μοντέγων. Οι αριστοτεχνικές θεατρικές συμπαιγνίες του Σαίξπηρ συνδέουν τις θανατερές εκφάνσεις της ανθρώπινης προσωπικότητας με τον αιώνια αφοσιωμένο στον Έρωτα σκοπό. Αγάπη και Μίσος, Ζωή και Θάνατος συμφιλιώνονται εντέχνως, μέσα από τις ρομαντικές και σκοταδιστικές περιγραφές του Έρωτα των δύο νέων, στην πόλη της Βερόνας. Η τραγική κατάληξη των ηρώων αποτελεί το εφαλτήριο λάκτισμα σηματοδότησης μιας σύνθετης αναζήτησης για το τί είναι ο Έρωτας. Ύμνο προς τον Έρωτα αποτελεί και η «Δωδέκατη Νύχτα» του Σαίξπηρ, η νύχτα, κατά την οποία όλα επιτρέπονται. Μέσα από την γοητευτική κατάδυση στον ψυχικό κόσμο των ηρώων, ο συγγραφέας επεξεργάζεται και επαναπροσδιορίζει τις αρχετυπικές διαστάσεις του Έρωτα, των εξουσιαστικών μηχανισμών και των κοινωνικών συμβάσεων που επηρεάζουν και διαμορφώνουν την ζωή των ανθρώπων. Η μυθoπλαστική κατασκευή, οι πλανευτικές σειρήνες, το όνειρο, οι αντιθέσεις του φαίνεσθαι και του είναι, καθώς και η λυσσαλέα και αιώνια αντίθεση ανάμεσα στον Έρωτα και το Πένθος αποτελούν τα θεατρικά παιχνιδίσματα των ηρώων.
Σύμφωνα με τον Freud (Laplanche, 1970/1980[2]), ο ψυχισμός του ατόμου είναι εξ’ολοκλήρου δομημένος στο ενορμητικό δίπολο Ζωής και Θανάτου. Η Ζωή είναι ο Έρωτας ή η Αρχή της Ηδονής, όπως την χαρακτήρισε ο σπουδαίος ψυχαναλυτής, και σχετίζεται με τα: ευχαρίστηση, ενορμήσεις, οτιδήποτε οδηγεί σε ένωση και συγκρότηση, επιθυμία ηδονής βάσει των βιολογικών ενστίκτων και των ασυνείδητων ψυχικών μηχανισμών, τις μη ανεσταλμένες σεξουαλικές ενορμήσεις, αλλά και αυτές που έχουν μετουσιωθεί σε δημιουργικότητα και ανάπτυξη του πολιτισμού (αποσεξουαλικοποιημένες ενορμήσεις). Με την αναφορά του στον Θάνατο ή Αρχή του Νιρβάνα, ο Freud εννοεί το οτιδήποτε οδηγεί σε αποσύνδεση και καταστροφή, καθώς και την προτεραιότητα του μηδενός έναντι της σταθερότητος. Ο Θάνατος αφορά την επιθυμία επιστροφής στην κατάσταση πριν από την γέννηση, όπου δεν υπάρχουν ανάγκες, άρα ούτε και πόνος/επιστροφή στην ανόργανη ύλη. Ο Θάνατος αντιπροσωπεύει, για τον πληγμένο ψυχισμό, την πλήρη ηρεμία, αταραξία και αποσύνθεση. Χαρακτηρίζεται ως ο τελικός στόχος της ζωής, λόγω της ζωτικά και βιολογικά εσωτερικής και θεμελιακής τάσης της κάθε ψυχής. Η Ζωή και ο Θάνατος, στην ψυχανάλυση, αποτελούν δύο ασυμφιλίωτα αντίπαλες αρχέγονες μελωδίες. Δυνάμεις φιλότητος και νείκους, λοιπόν, κυριαρχούν την ψυχή, η οποία ακροβατεί στην διαρκή πάλη Ζωής και Θανάτου: των δύο βασικών ενστίκτων, των οποίων η μορφή προέρχεται από τα ασυνείδητα μνημονικά κατάλοιπα του ψυχισμού και τις πρωταρχικές οιδιπόδειες ταυτίσεις του. Έρως και Θάνατος πραγματοποιούν ένα αισθαντικό και μυστικιστικό τάνγκο γεμάτο φαντασιακές αναπαραστάσεις και πρωτόγονες μουσικές. Ανείπωτες προκλήσεις λαμβάνουν χώρα και ο ψυχισμός απογυμνώνεται...νιώθει παντοδύναμος, αλλά και ευάλωτος...γίνεται ρομαντικός και συνάμα βίαιος.
Αφήνεσαι στον Έρωτα...μια μαγική έλξη έχει κατακυριεύσει την ύπαρξή σου. Όλα μοιάζουν ιδανικά...το παραμύθι σου έχει γίνει η πραγματικότητά σου και το ερωτικό αντικείμενο ο ήρωάς σου. Η πίστη σας είναι μία και είναι κοινή...να ζωντανέψει το όνειρο. Εσύ και αυτός...εσύ και αυτή...έχετε την ίδια ταυτότητα, απολαμβάνετε τις ίδιες παραισθητικές απολαύσεις, απολαμβάνετε τα πάθη και φτάνετε τόσο κοντά...στην Ζωή και στον Θάνατο. Στο «Μονόγραμμα», ο Οδυσσέας Ελύτης εξυμνεί τόσο τον Έρωτα, όσο και το Πένθος:
«Θα πενθώ πάντα -μ’ακούς- για σένα, μόνος, στον Παράδεισο (...) Πενθώ τον ήλιο και πενθώ τα χρόνια που έρχονται χωρίς εμάς και τραγουδώ τ’άλλα που πέρασαν (...) Στον Παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί απαράλλαχτο εσύ κι ένα σπίτι στη θάλασσα (...) Να σε βλέπω μισή να περνάς στο νερό και μισή να σε κλαίω μες τον Παράδεισο» (Ελύτης, 2013/1971[3]).
Μέσω του Έρωτα, αισθάνεσαι τον μαγνητισμό μιας εκθαμβωτικής παντοδύναμης έλξης, νιώθεις πως το πλήρωμα του χρόνου ήλθε και ο πρωταρχικός σου σκοπός πραγματοποιείται...η ολοκληρωτική ταύτισις. Η απουσία του Έρωτα, η απομάκρυνση του παραληρηματικού αυτού πάθους, οδηγεί σε ένα ψυχικό κενό...ένα κενό που εξισώνεται με την αιώνια ανολοκλήρωση της ανθρώπινης ύπαρξης...με το κενό του Θανάτου...του πραγματικού Θανάτου. Οι φόβοι αναβιώνονται και τα ένστικτα Θανάτου αναδύονται. Μονάχα η κατάδυση στον επόμενο ερωτικό κόσμο θα σου δώσει ξανά ζωή...θα σε επαναφέρει στον Παράδεισο...στο παντοτινό όνειρο. Άλλωστε, το έχεις τόσο ανάγκη.
Το βραδυνό σιωπητήριο του Έρωτα επιτρέπει κάθε σκέψη, κάθε όνειρο, κάθε άγγιγμα. Η εύγλωττη σιωπή αυτής της νύχτας σπάει κάθε φόρμα, κάθε καλούπι. Δεν υπάρχει κοινωνία...δεν χρειάζεται να υποτασσόμαστε σε κανέναν κομφορμισμό, σε καμία επιταγή...δεν υπάρχουν απαγορεύσεις. Εσύ ορίζεις τον κόσμο...τον πλάθεις, όπως επιθυμείς, δίχως όρια και κανόνες. Τους κανόνες του παιχνιδιού τους καθορίζεις εσύ και αυτός...εσύ και αυτή...εσύ, δηλαδή. Μέσα από ένα αριστουργηματικό τετράστιχο ποίημα, την «Ηδονή», ο Καβάφης μας παρασύρει στον απύθμενο μυστικό βυθό της ερωτικής θάλασσας:
«Χαρά και μύρο της ζωής μου η μνήμη των ωρών που ηύρα και που κράτηξα την ηδονή ως την ήθελα. Χαρά και μύρο της ζωής μου εμένα, που αποστράφηκα την κάθε απόλαυσιν ερώτων της ρουτίνας» (Καβάφης, 2011/1917[4]).
Νιώθεις πως τα έχεις όλα και ξάφνου... χάνονται...γίνονται στάχτες...στάχτες που βυθίζονται σε ένα ρομαντικό και νοσταλγικό βαλς...ένα βαλς, στο οποίο επιζητάς την συντροφιά κάποιου άλλου...του ενός...του μοναδικού. Βλέπεις το βαλς...είναι χορός μόνο για δυο. Έχω μια απορία...αν μπορούσες να αναβιώσεις/να επαναφέρεις, στον παρόντα χρόνο, στιγμές του παρελθόντος σου...ποιές θα ήταν, άραγε, αυτές; Μη βιαστείς...σκέψου...συλλογίσου και απάντα στον ίδιο σου τον εαυτό...τον αιώνια σύμμαχο και εχθρό σου...την αιώνια αγάπη σου και την παντοτινή σου καταστροφή.
 Από την αρχαιότητα, μέχρι τον Σαίξπηρ, και από τον Freud και την ψυχανάλυση, μέχρι τους μεγάλους Έλληνες ποιητές. Διαφορετικές οι εποχές, αλλά όλες έχουν ένα κοινό...την προσπάθεια εξιχνίασης του μυστηρίου του Έρωτα, αυτού του παντοτινού αινίγματος.
Ένα ασπρόμαυρο φιλμ για τον Έρωτα.

[1] ConnollyDavid (1989), «Τα φτερά του έρωτα Ή ο έρως ως παρόρμηση για μάθηση» στο: Εισηγήσεις γοητευτική κατάδυση
[2] LaplanceJean (1988), «Ζωή και Θάνατος στην Ψυχανάλυση», Μετάφραση: Παπαγιαννοπούλου, Ναταλία, Εκδόσεις Νεφέλη, Αθήνα (Το πρωτότυπο έργο εκδόθηκε το 1970).
[3] Ελύτης, Οδυσσέας (2013), «Το Μονόγραμμα», Εκδόσεις Ίκαρος, Αθήνα (Το πρωτότυπο έργο εκδόθηκε το 1971).
[4] Καβάφης, Κωνσταντίνος, Π. (2011), «Καβάφης: Ποιήματα εν όλω», Εκδόσεις Μοντέρνοι Καιροί, Αθήνα (Το πρωτότυπο έργο εκδόθηκε το 1917).

Ευφυΐα και ψυχικές διαταραχές

Γράφει η  

Ευφυΐα και ψυχικές διαταραχές

Ευφυΐα και ψυχικές διαταραχές: αυτοκαταστροφικός μονόδρομος ή εποικοδομητική (υπο όρους) αμφίδρομη σχέση;
Πριν από 2.500 χρόνια ο Αριστοτέλης υποστήριξε πως «δεν υπάρχει καμία μεγάλη ιδιοφυΐα χωρίς κάποια δόση παράνοιας». Σήμερα ο ισχυρισμός του αποδεικνύεται επιστημονικά καθώς πολυάριθμες μελέτες αποδεικνύουν πως η ευφυΐα σχετίζεται με ισχυρότερες τάσεις που αφορούν στην κατάθλιψη, στη σχιζοφρένεια και στη διπολική διαταραχή καθώς επίσης και σε εθισμούς όπως τα ναρκωτικά και το αλκοόλ.
Σύμφωνα με μία μελέτη που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Neuron αυτό οφειλεται σε μία πρωτεΐνη που παράγεται στον εγκέφαλο (neuronal calcium sensor-1 protein) και η οποία έχει άμεση σύνδεση με τη μνήμη, τη δημιουργική σκέψη και με σοβαρές ψυχικές διαταραχές όπως οι παραπάνω.
Επιπρόσθετα, σε έρευνες που έλαβαν χώρα στην Αγγλία και σε Σκανδιναβικές χώρες αποδεικνύεται πως υπάρχει άρρηκτος δεσμός ανάμεσα στη διπολική διαταραχή και στις υψηλές επιδόσεις των μαθητών στο σχολείο ειδικότερα σε όσους μελετούσαν μαθηματικά, λογοτεχνία και μουσική.
Αυτό άλλωστε επιβεβαιώνεται ιστορικά από αναρίθμητα παραδείγματα εξεχόντων προσωπικοτήτων του χώρου της τέχνης και των επιστημών που ταλανίστηκαν από σοβαρές ψυχικές ασθένειες κατα τη διάρκεια του πολύκροτου βίου τους όπως ο Van Gogh, ο Κερτ Κομπέιν,η Σύλβια Πλαθ, ο Έντεκα Άλαν Πόε, η Βιρτζίνια Γουλφ και χιλιάδες άλλοι.
Φαίνεται λοιπόν, πως αναπτύσσεται μία αλληλοσχέση ανάμεσα στην ευφυΐα και το δημιουργικό πνεύμα κάτι ωστόσο που δεν αποτελεί τον κανόνα σύμφωνα με μία γνωστή έρευνα των Getzels και Jackson (1962), που δείχνει ότι δημιουργικοί άνθρωποι δεν ήταν κατ’ ανάγκην και οι έχοντες την πλέον υψηλή νοημοσύνη.
Αυτό το συμπέρασμα χρήζει ιδιαίτερης προσοχής καθώς σε πολλές περιπτώσεις ανθρώπων με έντονη συνύπαρξη ψυχικών ασθενειών και καλλιτεχνικής δραστηριότητας, οι πράξεις αυτοχειρίας κατέχουν υψηλό ποσοστό καθιστώντας τις πράξεις αυτοκαταστροφής ως μία πράξη ηρωισμού σε μία προσπάθεια λύτρωσης μίας βασανισμένης ιδιοφυίας.
Φυσικά αυτός ο τρόπος σκέψης κρίνεται από την επιστημονική κοινότητα ως ανεδαφικός καθώς η γοητεία σε μία πράξη αυτοχειρίας είναι το ίδιο παράλογη με τη δαιμονοποίησή της αφού αναστέλλει την κατανόησή μας για σοβαρές ψυχικές διαταραχές που υποβόσκουν στις εξέχοντες καλλιτεχνικές προσωπικότητες που ενδεχομένως πολλοί από εμας έχουμε θαυμάσει.
Αυτό που πρέπει να γίνει σαφές είναι πως η κατάθλιψη ή οποιαδήποτε άλλη ψυχική διαταραχή δεν αποτελεί το εισιτήριο μίας ιδιοφυίας και κατ’επεκτάση μίας πράξης αυτοχειρίας. Η αυτοκτονία αποτελεί μία από τις σοβαρότερες εκφάνσεις των ψυχικών ασθενειών και σίγουρα δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί ως μία φυσιολογική ή ακόμα και ηρωική πράξη ενός ευφυούς και δημιουργικού ανθρώπου.
Ένας άνθρωπος που προβαίνει σε μία τέτοια ενέργεια, κρίνεται ψυχικά διαταραγμένος και στόχος μας θα πρέπει να είναι η πρόληψη και η σωστή ενημέρωση από επιστήμονες του χώρου της Ψυχιατρικής έτσι ώστε να αντιμετωπίσουμε με τον κατάλληλο χειρισμό τέτοιες περιπτώσεις που ενδεχομένως αντιλήφθουμε στο περιβάλλον μας.
Αξίζει να σημειωθεί πως η οπτική γωνία με την οποία βλέπουμε τέτοιες καταστάσεις διαδραματίζει πολύ σημαντικό ρόλο καθώς οδηγεί πολλούς ανθρώπους στο να χρησιμοποιούν τις ταμπέλες του «άρρωστου», του «καταθλιπτικού», του «προβληματικού» κ.ά τις οποίες μακροπρόθεσμα θα υιοθετήσει και ο ίδιος ο πάσχων οδηγώντας τον συχνά σε προβληματικές εσωτερικεύσεις που λειτουργούν ανασταλτικά στην προσπάθεια ανάρρωσής του.
Η παιδεία, οι αντιλήψεις και το πνευματικό επίπεδο της κοινωνίας καθώς και η η επιστημονική πρόοδος σε θέματα ψυχικής υγείας της κάθε χώρας ασφαλώς διαδραματίζει βαρυσήμαντο ρόλο στην υιοθέτηση τέτοιων απόψεων.
Εν κατακλείδι, η αλληλοσχέση δημιουργικότητας, ευφυίας και ψυχικών διαταραχών είναι επιστημονικά αποδεδειγμένη και δεδομένου οτι η αυτοχειρία ή οποιαδήποτε άλλη πράξη αυτοκαταστροφής αποτελούν τις σοβαρότερες εκφάνσεις αυτών των διαταραχών, δεν θα πρέπει να θεωρούνται σε καμία περίπτωση ως μία δικαιολογημένη ή «φυσιολογική» αντίδραση λύτρωσης υπο το μανδύα της «βασανισμένης ιδιοφυίας».
Κρίνεται αναπόδραστη αναγκαιότητα η συνειδητοποίηση εκ μέρους του πάσχοντος αλλά και του περιβάλλοντός του, πως οποιαδήποτε ψυχική ασθένεια δεν αποτελεί αντικείμενο ντροπής, τύψεων ή κατωτερότητας γι’αυτό και η αποδοχή της διαφορετικότητας του ατόμου καθώς και η ορθολογική αντιμετώπιση της συμπτωματολογίας του, θα αποτελέσουν το εναρκτήριο λάκτισμα στην προσπάθεια απελευθέρωσης από τους δαίμονες που αποδομούν την ψυχική του ισορροπία.
Στόχος καθίσταται η πρόληψη και η σωστή ενημέρωση από επιστήμονες της Ψυχιατρικής σε θέματα ψυχικής υγείας. Η οποιαδήποτε ακραία αντιμετώπιση των ψυχικών ασθενειών αποτελεί τροχοπέδη στην προσπάθεια παροχής βοήθειας σε ανθρώπους που πραγματικά χρειάζονται την στήριξη και την επιστημονική αρωγή μας.
Με αυτή την ασφαλιστική δικλείδα, άνθρωποι με ιδιάιτερη ευφυία που ενδεχομένως αντιμετωπίζουν κάποια διαταραχή θα μπορέσουν να εκφράσουν εποικοδομητικά το μεγαλείο του ταλέντου τους.
Ίσως τελικά αυτή η ανάγκη έκφρασης του ιδιαίτερου ψυχισμού τους και η απόδραση από την επίπονη πραγματικότητα είναι που ωθούν αυτά τα άτομα στην ενασχόλησή τους με τον κόσμο των τεχνών και των επιστημών καθιστώντας τους ιδιαίτερα επιτυχημένους στο αντικείμενο που επιλέγουν.
Αυτό φυσικά αποτελεί προσωπική άποψη και δεν αποδεικνύεται με επιστημονικές μελέτες.

Facebook: Zoe Argiri
Πρωτοδημοσιεύτηκε εδώ

Γιατί οι άνθρωποι δυσκολεύονται να αποδεχτούν το διαφορετικό;

  Είναι γεγονός ότι οι άνθρωποι έχουν μία έμφυτη τάση να φοβούνται οτιδήποτε διαφορετικό, φοβούνται το άγνωστο, φοβούνται αυτό που δεν ξέρου...