Γράφει η Ζωή Αργύρη
«Σύγχρονος τρόπος ζωής και ψυχοσωματικές ασθένειες»: βαρύγδουπος και αρκετά συνηθισμένος τίτλος επιστημονικών άρθρων στις μέρες μας. Πιθανόν, λοιπόν, να έχετε διαβάσει για στελέχη εταιριών που υποφέρουν από υπνηλία, ζαλάδες και κόπωση, παιδιά από μικρή ηλικία να χάνουν το νόημα της ζωής και να παραπαίουν σε ένα φαύλο κύκλο αυτοκαταστροφής και πολλές ακόμη ρεαλιστικές πτυχές μιας ωμής πραγματικότητας που με αριστοτεχνικό τρόπο θα μπορούσε να αποτελεί σενάριο του Woody Allen σχετικά με την ανθρωπότητα στα πρόθυρα της τρέλας.
Κατανοώ πως ορισμένες ψυχικές ασθένειες ακούγονται εξαιρετικά περίεργες και σοκαριστικές για κάποιες ομάδες ανθρώπων που δεν έχουν καμία ενημέρωση σε θέματα ψυχικής υγείας και προσκολλώνται σε στενόμυαλες θεωρήσεις τις οποίες η έλλειψη ανθρωπιστικής παιδείας τροφοδότησε. Ωστόσο, κρίνεται αδήριτη ανάγκη ειδικά στις μέρες μας να αντιληφθούμε πως οι ψυχικές διαταραχές είναι υπαρκτές, έχουν απίστευτη δυναμική και μπορεί ο καθένας από εμάς να γνωριστεί μαζί τους σε κάποια φάση της ζωή τους.
Φυσικά υπάρχουν κάποιες περισσότερο σπάνιες περιπτώσεις ψυχικών συνδρόμων όπως η παρακάτω που επέλεξα να αναλύσω καθώς παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Πρόκειται για το σύνδρομο της «Αλίκης στη χώρα των Θαυμάτων» ή σύνδρομο του Todd, μια διαταραχή που πήρε το όνομά της από το κλασικό μυθιστόρημα του L. Carroll.
Η συγκεκριμένη ψυχική διαταραχή δημιουργεί στους ασθενείς εμπειρίες όμοιες με αυτές που είχε η ηρωίδα της ιστορίας όταν έπινε τo μαγικό φίλτρο που την έκανε να συρρικνώνεται, με αποτέλεσμα να βιώνουν έντονο τρόμο τη στιγμή που εκείνη λαμβάνει χώρα καθώς αδυνατούν να εχουν μία φυσιολογική αντίληψη της πραγματικότητας.
Η "επίθεση" του συνδρόμου μπορεί να γίνει οποιαδήποτε στιγμή, χωρίς προειδοποίηση και να κρατήσει έως και είκοσι λεπτά. Σε πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που το έχουν βιώσει, αναφέρεται ότι νιώθουν σαν να συρρικνώνεται το δωμάτιο και το σώμα τους να μεγαλώνει. Τα πόδια και τα χέρια φαίνονται μακρύτερα. Τα αντικείμενα απομακρύνονται ή δείχνουν μικρότερα. Νιώθουν τα πάντα υπερβολικά και τις κινήσεις πιο γρήγορες και ξαφνικές.
Στον κόσμο της ψυχικής υγείας το σύνδρομο της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων περιγράφει ένα σύνολο συμπτωμάτων με κύριο χαραχτηριστικό την αλλοίωση της εικόνας του σώματος. Ουσιαστικά δηλαδή πραγματοποιείται μεταβολή της οπτικής αντίληψης δίνοντας εσφαλμένη οπτική του μεγέθους του χώρου και συχνά μερών του σώματος. Το άτομο χάνει την αίσθηση του χρόνου.
Γι 'αυτόν, ο χρόνος μοιάζει να περνά είτε με ρυθμούς χελώνας ή τα δευτερόλεπτα διέρχονται πάρα πολύ γρήγορα. Μερικοί άνθρωποι μάλιστα βιώνουν τόσο ισχυρές παραισθήσεις που μπορεί να απεικονίσουν πράγματα που δεν είναι εκεί και μπορεί επίσης να υιοθετήσουν λανθασμένες εντυπώσεις σχετικά με ορισμένες καταστάσεις και γεγονότα.
Οι στρεβλώσεις και παραισθήσεις αναφέρεται ότι λαμβάνουν χώρα αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας και μπορεί το επόμενο διάστημα να υποχωρήσουν. Δικαίως λοιπον, το άτομο που το βιώνει διακατέχεται από έντονο άγχος, πανικό και τρόμο.
Η νευρολογική αυτή διαταραχή που πλήττει την οπτική αντίληψη και οφείλεται στην μη φυσιολογική ηλεκτρική δραστηριότητα του εγκεφάλου δεν έχει εξακριβωμένα αίτια. Η ημικρανία (μια αύρα, οπτικές διαταραχές, ημι-κρανιακή κεφαλαλγία, ναυτία και έμετο) είναι μια σημαντική αιτία και φαίνεται να σχετίζεται με το σύνδρομο. Η επιληψία του κροταφικού λοβού είναι ένας άλλος παράγοντας συνάφειας. Επίσης όγκοι του εγκεφάλου μπορεί να προκαλέσουν προσωρινή εμφάνιση του συνδρόμου.
Σε γενικές γραμμές, τα ποσοστά εμφάνισης του συνδρόμου της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων είναι υψηλότερα στην παιδική ηλικία και μέχρι αυτή τη στιγμή μόνο συντηρητική θεραπεία μπορεί να εφαρμοστεί η οποία συνηθως περιλαμβάνει αντισπασμωδικά, αντικαταθλιπτικά, αναστολείς των διαύλων ασβεστίου και β-αναστολείς. Ασφαλώς η παραπάνω αναφορά στον τρόπο θεραπείας είναι ενδεικτική καθώς η αντιμετώπιση του εκάστοτε περιστατικού γίνεται από εξειδικευμένους επιστήμονες.
Πρόκειται πάντως για ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον σύνδρομο το οποίο συγκαταλέγεται στα πιο σπάνια και αναμένουμε στο μέλλον περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την αιτιολογία αυτού, η μελέτη της οποίας φυσικά θα οδηγήσει στην αποτελεσματική αντιμετώπισή του.
Facebook: Zoe Argiri
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου