Η δύναμη της αγκαλιάς που της έσωσε τη ζωή. ΦΩΤΟ

Είναι ίσως από τις διασημότερες φωτογραφίες που έχουν τραβηχτεί ποτέ. Το καταπληκτικό όμως με αυτή τη φωτογραφία δεν είναι το τι απεικονίζει, αλλά το τι κρύβει μέσα της. Κάτι που δεν μπόρεσε να αποτυπώσει ο φωτογραφικός φακός. Κρύβει αγάπη, τόσο απεριόριστα μεγάλη που εμφύσησε την ίδια τη ζωή. Διαβάστε την ιστορία...

Η Brielle και η Kyrie, γεννήθηκαν δίδυμες. Όμως λόγω επιπλοκών στην κύηση οι γιατροί στο μαιευτήριο της Μασαχουσέτης αναγκάστηκαν να τις πάρουν από την κοιλιά της μάνας τους 12 βδομάδες νωρίτερα. Δηλαδή γεννήθηκαν εξαμηνίτικα. Όμως η κατάσταση δεν ήταν καθόλου αισιόδοξη. Μπορεί οι γιατροί να έσωσαν τη μητέρα αλλά τα δίδυμα δεν είχαν μεγάλες πιθανότητες να επιβιώσουν. Τουλάχιστον όχι και τα δύο...

Τα δυο αδερφάκια ζύγιζαν λιγότερο από κιλό, πολλά από τα ζωτικά τους όργανα υπολειτουργούσαν και παρέμεναν στη ζωή μόνο με τη βοήθεια των μηχανημάτων. Ιδιαίτερα η Kyrie στην κυριολεξία βρισκόταν μεταξύ ζωής και θανάτου. Τα δίδυμα βρισκόντουσαν σε ξεχωριστές θερμοκοιτίδες η μια διπλά στην άλλη. Κάποια στιγμή η Kyrie δεν μπορούσε να ηρεμήσει. Άρχισε να κλαίει γοερά, ενώ τα μηχανήματα με τα οποία ήταν συνδεδεμένη έκαναν σαν τρελά. Οι παλμοί της είχαν ανέβει στα “κόκκινα”, είχε πάθει κρίση λόξιγκα, δυσκολευόταν στην αναπνοή και όλοι πίστεψαν πως το μοιραίο δεν θα αργήσει να συμβεί.

Τότε μια νοσοκόμα, έκανε μια κίνηση η οποία απαγορευόταν από το πρωτόκολλο, αλλά η κίνηση αυτή έγραψε ιστορία και σήμερα χρησιμοποιείται ευρέως σε τέτοιες περιπτώσεις όπου κινδυνεύουν δίδυμα στη θερμοκοιτίδα. Σήκωσε την κλαίουσα Kyrie και την έβαλε στο ίδιο κρεβατάκι με την αδερφή της. Εντελώς αυθόρμητα η Brielle αγκάλιασε την αδερφούλα της και σχεδόν αμέσως τα μηχανήματα ηρέμησαν. Οι παλμοί της έπεσαν στο φυσιολογικό, η αναπνοή της αποκαταστάθηκε, ο λόξιγκας σταμάτησε και η Kyrie ξαναβρήκε το χρώμα της και σταμάτησε να κλαίει. Στην αγκαλιά της δίδυμης αδερφής της ηρέμησε. Η αγκαλιά της δίδυμης αδερφής της, της έσωσε τη ζωή γιατί όπως είπαν οι γιατροί λίγα λεπτά ακόμη και θα έσκαγε, δεν θα άντεχε η μικρή καρδούλα της.

ΟΙ ΔΙΔΥΜΕΣ ΟΤΑΝ ΕΞΗΛΘΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ

Στην εντατική τα δίδυμα παρέμεινα 3 μήνες . Όταν γύρισαν στο σπίτι τους ήταν υγιέστατα, ζύγιζε η κάθε μια 5 κιλά και από τότε ζουν μια φυσιολογική ζωή. Όσο για τη νοσοκόμα που παραβίασε το πρωτόκολλο, όχι μόνο δεν τιμωρήθηκε αλλά άνοιξε νέους ορίζοντες και σήμερα χρησιμοποιείται συχνά σε παρόμοιες περιπτώσεις το περίφημο “διπλό κρεββάτι”, ή co-bed.

Η μέχρι τότε συμβατική σκέψη των γιατρών ήταν ότι τα μικροσκοπικά δίδυμα που γεννήθηκαν πρόωρα θα έπρεπε να βρίσκονται σε ξεχωριστά κρεββάτια ώστε να αποφεύγονται οι λοιμώξεις. Σήμερα οι γιατροί πιστεύουν ότι η απειλή της μόλυνσης είναι ελάχιστη και τα οφέλη που προκύπτουν από την άνεση και την ασφάλεια μεταξύ των διδύμων υπερβαίνουν κατά πολύ τους κινδύνους.

Η φωτογραφία, έμεινε γνωστή ως rescuing hug (η αγκαλιά που έσωσε την ζωή ), και θεωρείται από τις πιο συγκινητικές ανά τον κόσμο. Η Brielle και η Κyrie σήμερα είναι δυο πανέμορφες 18χρονες δίδυμες.

Επικίνδυνα φίδια στην Ελλάδα. Τι να κάνουμε εάν μας τσιμπήσουν

Δεν είμαστε δα και Αυστραλία, ή Αφρική, ή έστω Λατινική Αμερική, όπου εκεί μπορούμε πραγματικά να κινδυνεύσουμε από το δάγκωμα κάποιου φιδιού. Τα δηλητηριώδη φίδια που ζουν σε αυτές τις περιοχές μπορούν σε ελάχιστα λεπτά να στείλουν στον άλλο κόσμο έναν άνθρωπο. Στην χώρα μας τα δηλητηριώδη φίδια είναι ελάχιστα και οι θάνατοι που καταγράφονται είναι λίγοι. Όμως μόλις χθες θρηνήσαμε έναν συνάνθρωπο μας από δάγκωμα φιδιού. Στο επιστημονικό κείμενο που θα διαβάσετε θα μάθετε ποια είναι τα επικίνδυνα φίδια στην Ελλάδα , σε ποιες περιοχές ζουν, πότε κινδυνεύουμε να μας τσιμπήσουν και τι πρέπει να κάνουμε την “κακιά” την ώρα. Ειδικά τώρα που είναι καλοκαίρι

Του Χρήστου Μπαζιώτη

Κτηνίατρου

Το δηλητήριο των φιδιών είναι ένα χημικό σύνθετο μείγμα πρωτεϊνών με πιο σημαντικές τη νευροτοξίνη, κυτταροτοξίνη και την αιματοτοξίνη. Περιέχει ακόμα και ένα μείγμα πρωτεολυτικών ή υδρολυτικών ενζύμων και υαλουρονιδάση. Προκαλούν κυρίως τοπικές αντιδράσεις αλλά και κυτταρικές βλάβες στο τοίχωμα των αγγείων καθώς και συμπτώματα από το νευρικό και την καρδιά.
Τα φίδια που εγκυμονούν κινδύνους είναι κυρίως οι έχιδνες ενώ οι κολουμβρίδες (Σαπίτης Αγιόφιδο) προκαλούν κυρίως πόνο και ερεθισμό. Τα σημαντικότερα συμπτώματα των δηγμάτων των εχιδνών είναι τα παρακάτω:

α. Πόνος στο 100% των περιστατικών, οίδημα που εμφανίζεται περίπου 20 λεπτά μετά το δήγμα και μπορεί να γενικευτεί αργά και εκχύμωση σε μεγάλο ποσοστό.
β. Ναυτία, έμετος, υπόταση και λιποθυμία ή ζάλη αρκετά συχνά
γ. Συχνά ταχυκαρδία λόγω κυρίως πανικού, πυρετός και διόγκωση των επιχωρίων λεμφαδένων.
δ. Σπάνια Παραισθησίες, οίδημα βλεφάρων, θόλωση της όρασης και σπασμοί.

Σαν επιπλοκές από τα δήγματα έχουν αναφερθεί:

α. Η φλεγμονή του τραύματος, η μειωμένη κινητικότητα και η μειωμένη αισθητικότητα
β. Η αιμορραγία του δέρματος, η αιμορραγική φλύκταινα, η τοπική νέκρωση με απώλεια ιστού και η ραβδομυόλυση.
γ. Σπάνια η Οξεία Νεφρική Ανεπάρκεια το σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα και ο ακρωτηριασμός του άκρου.
Για τη βαρύτητα των συμπτωμάτων σημαντικό ρόλο παίζουν τα παρακάτω:
α. Η φύση, η εντόπιση, το βάθος και ο αριθμός των δηγμάτων.
β. Το ποσό του δηλητηρίου, η μικροβιακή χλωρίδα, το είδος και το μέγεθος του φιδιού. Συνήθως το δηλητήριο των φιδιών είναι πιο πολύ και πιο δραστικό όταν βγαίνουν από τη χειμερία νάρκη και τα μεγάλα σε ηλικία έχουν μεγαλύτερη ποσότητα αν και μπορούν να ελέγχουν την έγχυση του.
γ. Η ηλικία και το μέγεθος του θύματος, η ευαισθησία του στο δηλητήριο και οι πρώτες βοήθειες που δέχθηκε.

Ως πρώτες βοήθειες συνιστώνται τα παρακάτω:
α. Όχι πανικός, διότι χειροτερεύει την κατάσταση.
β. Αφαίρεση αντικειμένων ή ρούχων που θα μπορούσαν να σφίξουν το μέλος όσο αυτό πρήζεται (π.χ. δαχτυλίδια, ρολόι, βραχιόλια, κτλ)
γ. Ακινησία του θύματος και ιδιαίτερα του τραυματισμένου μέλους για να καθυστερήσει η εξέλιξη των συμπτωμάτων.
δ. Οι τομές στο δέρμα και το ρούφηγμα του δηλητηρίου απαγορεύονται διότι επιδεινώνουν την κατάσταση και τα συμπτώματα.
ε. Ελαφριά επίδεση πάνω και κεντρικά (προς την καρδιά) του δήγματος με σταδιακή χαλάρωση λόγω του εξελισσόμενου οιδήματος.
στ. Όχι αντισηπτικά ή πάγος στην περιοχή του τραύματος.
ζ. Όχι χορήγηση στον ασθενή αλκοόλ ή παυσίπονων και άμεση διακομιδή στο νοσοκομείο σε κάθε περίπτωση δήγματος φιδιού οποιουδήποτε είδους.

Χρήστος Μπαζιώτης

Κτηνίατρος

Δείτε πως γίνεται το αίμα, με μια σταγόνα δηλητήριο φιδιού. ΒΙΝΤΕΟ

Αν αναρωτιέστε τι ακριβώς γίνεται στο ανθρώπινο αίμα, όταν κάποιον τον δαγκώσει ένα δηλητηριώδες φίδι, δεν έχετε παρά να δείτε το βίντεο που ακολουθεί και δεν θα πιστεύετε στα μάτια σας. Τα φίδια, δεν έχουν όλα το ίδιο δηλητήριο. Άλλα έχουν ισχυρότερο, αλλά όχι τόσο. Υπάρχουν όμως μερικά, που εάν μας δαγκώσουν δεν υπάρχει επιστροφή. Και μάλιστα μέσα σε ελάχιστα λεπτά.  

Το βίντεο που θα παρακολουθήσετε, ξεκινάει με το πως λαμβάνουν το δηλητήριο από τα φίδια, ειδικά εκπαιδευμένοι άνθρωποι, το οποίο αργότερα θα δώσουν σε φαρμακευτικές εταιρίες, διότι πολλά φάρμακα και αντιβιοτικά έχουν σαν βάση το δηλητήριο του φιδιού.

Προσεκτικά βγάζουν το φίδι από το μέρος που το έχουν, το πιάνουν από το πάνω μέρος του κεφαλιού και πλησιάζουν προς το ειδικό (για δάγκωμα) πλαστικό κουτί, στο οποίο το φίδι και θα στάξει το δηλητήριο του, αλλά και δεν θα τραυματίσει τα δόντια του αφού μετέπειτα θα το ξαναχρησιμοποιήσει, όταν ο οργανισμός του παράξει νέο δηλητήριο.

Αστραπιαία, με μια κίνηση που και η κάμερα δύσκολα συλλαμβάνει, το φίδι δαγκώνει με μανία με τα μπροστινά του δόντια, το ειδικό πανί. Το δηλητήριο αρχίζει να στάζει. Φανταστείτε να ήταν ανθρώπινο δέρμα... Ο ειδικός, με ένα ξύλο πιέζει επιπλέον τα δόντια του για να χυθεί όλο το δηλητήριο.

Στη συνέχεια αρχίζει το πείραμα. Ο δημοσιογράφος, από πριν έχει δώσει λίγο αίμα, και το έχει φυλάξει σε ένα μπουκαλάκι. Με μια σύριγγα τραβάει το δηλητήριο που έχει χύσει με το δάγκωμα του το φίδι, και ρίχνει μια μόνο σταγόνα μέσα στο μπουκαλάκι με το αίμα του. Το τι συμβαίνει δείτε το στο βίντεο και δεν θα το πιστεύετε. Σας λέμε μόνο ότι με τα φίδια δεν παίζουμε, ακόμη και εάν βρισκόμαστε δίπλα σε κάποιο νοσοκομείο με τον αντίδοτο σε ορό, έτοιμο να μας περιμένει... Μην ξεχνάμε ότι πριν λίγες ημέρες ένας συνάνθρωπος μας πέθανε στο Μαντούδι, όταν τον δάγκωσε φίδι.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ 

Τα πάντα για τον τράχηλο της μήτρας, ποιες ασθένειες πρέπει να προσέχουμε

Τα πάντα για τον τράχηλο της μήτρας, ποιες ασθένειες πρέπει να προσέχουμε

Γνωρίζετε τι ακριβώς είναι ο τράχηλος της μήτρας; Ποια είναι η φυσιολογία και ποια η παθολογία του; Σε ποιες ασθένειες είναι επιρρεπής; Πως ο γυναικολόγος κάνει την εξέταση του; Στο επιστημονικό άρθρο που θα διαβάσετε θα ενημερωθείτε πλήρως και θα λυθούν όλες σας οι απορίες.

Του Ευάγγελου Καμπόλη

Χειρουργού, μαιευτήρα, γυναικολόγου

Ο τράχηλος είναι το κατώτερο τμήμα της μήτρας,όπου ενώνεται με το ανώτερο που ονομάζεται σώμα και φιλοξενεί το έμβρυο στην διάρκεια της εγκυμοσύνης. Είναι ένας ινομυωματώδης σωλήνας με τον οποίο επικοινωνεί το σώμα της μήτρας με τον κόλπο. Διαστέλλεται κατα την διάρκεια του τοκετού, μέχρι που εξαλείφεται, για να αρχίσουν οι εξωθήσεις που θα ολοκληρώσουν τον φυσιολογικό τοκετό με την έξοδο του εμβρύου.

Ο τράχηλος καθίσταται ορατός κατα την γυναικολογική εξέταση μετά την διάνοιξη των κολπικών τοιχωμάτων,με την χρήση του κατάλληλου κολποσκοπίου.Το κατώτερό του τμήμα που προβάλλει στον κόλπο καλύπτεται απο τα δυο είδη επιθηλίων: το πλακώδες επιθήλιο στον εξωτράχηλο και το αδενικό στον ενδοτραχηλικό σωλήνα που παράγει βλέννη. Το σημείο όπου συναντιώνται οι δύο τύποι επιθηλίου, ονομάζεται ζώνη μετάπτωσης και είναι το σημείο που εμφανίζεται το σημαντικότεο ποσοστό παθολογίας του τραχήλου.

Στις παθολογικές καταστάσεις περιλαμβάνονται οι ανατομκές ανωμαλίες, όπως είναι η στένωση -απόφραξη του τραχηλικού σωλήνα, και μπορούν να οφείλονται, ή σε κληρονομική δυσπλασία ή σε κάποια βλάβη (λοιμώξεις, κακοήθεις βλάβες, ακτινοβολία, ατροφία ή χειρουργικοί χειρισμοί), όπου προκαλούν δυσλειτουργία, τόσο στην παραγωγή βλέννης, όσο και στη γονιμότητα, καθώς και στην παροχέτευση της εμμήνου ρύσεως, με δημιουργία έντονου κοιλιακού άλγους κατά τη διάρκειά της και ενίοτε αιματόμητρα ( συλλογή αίματος στην κοιλότητα της μήτρας).

Ακόμα, λοιμώξεις, οι οποίες συνήθως ελέγχονται και αντιμετωπίζονται ταυτόχρονα με εκείνες του κόλπου, διαφέρουν ως προς την κλινική εικόνα και τις αιτίες που τις προκαλούν. Συνήθως, λοιμώξεις στον τράχηλο προκαλούν: ο γονόκοκκος, τα χλαμύδια, η τριχομονάδα, οι μύκητες, το ουρεάπλασμα, το μυκόπλασμα, οι κόκκοι, καθώς και οι ιοί του έρπητα (HSV) και των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV). Επιπροσθέτως, οι πολύποδες του τραχήλου είναι ογκίδια, όπου ανήκουν στην παθολογία του τραχήλου, συνήθως δεν ξεπερνούν τα 1,00cm – 1,50cm και τους ανακαλύπτουμε τυχαία είτε κατά την γυναικολογική εξέταση είτε μετά την αναφορά των γυναικών για εμφάνιση κολπικής αιμόρροιας κατά την σεξουαλική επαφή.

Ο τακτικός περιοδικός έλεγχος του τραχήλου από τον γυναικολόγο, μετά την έναρξη των σεξουαλικών επαφών με τη διενέργεια της κυτταρολογικής εξέτασης ( τεστ Παπανικολάου) και της κολποσκόπησης,διαγιγνωσκει οποιασδήποτε παθολογία σε πρώιμα στάδια και ως εκ τούτου, η αντιμετώπιση είναι έγκυρη και ολοκληρωμένη.

Dr. Καμπόλης Ευάγγελος,

Μαιευτήρας- Γυναικολόγος

Αγαπημένο σπορ των Ελλήνων η απιστία.Γιατί το καλοκαίρι φουντώνουν τα κρούσματα

Λίγο το κρασί , λίγο η θάλασσα  , λίγο ο ήλιος......  δεν θέλει και πολύ να   βρεθείς  στην αγκαλιά του άλλου. “Αγαπημένο” σπορ των παντρεμένων και των απανταχού δεσμευμένων, αναδεικνύεται η απιστία το καλοκαίρι .

Έτσι, ενώ ένα ζευγάρι περιμένει πως και πως τις θερινές διακοπές για να  περάσει  ευτυχισμένες στιγμές,  τελικά ζει έναν εφιάλτη.

 Γιατί όμως συμβαίνει αυτό;

 

Όπως εξηγούν  τα μέλη της Εταιρείας   Μελέτης Ανθρώπινης Σεξουαλικότητας ΕΜΑΣ «το καλοκαίρι παραμερίζονται οι αναστολές και οι ηθικοί κοινωνικοί κανόνες και εμφανίζεται μια πιο πρωτόγονη διάθεση για κατάκτηση των σωματικών ηδονών».

 

Από την άλλη,  ο πολύ ελεύθερος χρόνος , που περνάς με το έτερο ήμισυ, φέρνει στην επιφάνεια τα  προβλήματα της σχέσης , τα οποία τον προηγούμενο καιρό τα “σκεπάζεις κάτω από το χαλάκι”.

  

Βάση των στοιχείων της ΕΜΑΣ το ποσοστό των ζευγαριών που χωρίζουν κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών αγγίζει το 54%, ενώ το 22% χωρίζουν άνοιξη και μόλις το 24% φθινόπωρο και χειμώνα.

 

 Η ίδια έρευνα  απέδειξε ότι , το 69% εκείνων που είχαν απιστήσει το έκαναν καλοκαίρι, το φθινόπωρο το 14% των ερωτηθέντων, την άνοιξη το 10% και τον χειμώνα μόλις το 7%. 

 

 

                       απιστία = καλοκαίρι

 

 Επιπλέον, η απιστία  επισημαίνουν οι  ειδικοί επιστήμονες εκφράζει σε πολλές περιπτώσεις την έντονη ανάγκη ενός ανθρώπου για περιπέτεια, για φυγή από την καθημερινότητα και τη γκρίζα εκδοχή της. Έχει δηλαδή τα ίδια ακριβώς χαρακτηριστικά που έχει και η επιθυμία μας για καλοκαιρινές διακοπές.

Άλλοι παράγοντες που παίζουν  ρόλο στα αυξημένα διαζύγια του καλοκαιριού  είναι  και οι διάφοροι πειρασμοί. Από τους εθελοντές που συμμετείχαν στην  μελέτη της ΕΜΑΣ, το 41% δήλωσε  πως τα ζευγάρια χωρίζουν πιο εύκολα το καλοκαίρι επειδή υπάρχουν περισσότεροι πειρασμοί  , ενώ το 14% ομολόγησαν αυξημένη επιρρέπεια στην απιστία.

Όσον αφορά το τι είναι αυτό που τελειώνει τελικά την σχέση, ο κύριος λόγος (στο 42% των περιπτώσεων) είναι ότι ο ένας ή η άλλη επιλέγουν περισσότερο να βγαίνουν με φίλους παρά με τον/την σύντροφό τους, ενώ σε ποσοστό 21% επιλέγουν ξεχωριστές διακοπές .

Μη ξεχνάμε άλλωστε πως  δεν είναι και  πάλι λίγες οι φορές, που η πανσέληνος του Αυγούστου γεννά έναν έρωτα …

 

Οι πόνοι στη κοιλιά γεννούν.. κατάθλιψη.

Καταρρίπτεται ο αστικός μύθος, ότι η  κατάθλιψη ξεκινά από τον εγκέφαλο.Η πιο διαδεδομένη ψυχική νόσος  της εποχή μας, με εκατομμύρια θύματα  σε όλο τον κόσμο,  σχετίζεται άμεσα με το στομάχι.

Οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ κατέληξαν στον συμπέρασμα ότι οι πόνοι στο στομάχι, που προκαλούνται συνήθως από το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, μπορεί να οδηγήσουν σε κατάθλιψη. Και όχι μόνο αυτό. Οι πεπτικοί ερεθισμοί ( κολικοί ) που προκαλούνται στα βρέφη, λένε οι ερευνητές, μπορεί να έχουν συνέπειες στην ψυχική τους υγεία, όταν θα μεγαλώσουν.

«Οι στομαχικές διαταραχές και οι γαστρικοί ερεθισμοί στα νεογέννητα μπορεί να φέρουν τον εγκέφαλο σε μια μόνιμη καταθλιπτική κατάσταση», επισημαίνει ο επικεφαλής της έρευνας Δρ. Pankaj Pasricha.Και  συνεχίζει : « Έχουν γίνει πολλές έρευνες για την κατανόηση της λειτουργίας του εγκεφάλου και το πώς επηρεάζει τον οργανισμό. Αλλά αυτή η μελέτη υποδεικνύει ότι μπορεί να συμβεί και το αντίθετο».

Ωστόσο, δεν οδηγούν όλες οι στομαχικές διαταραχές σε διά βίου ψυχολογικά προβλήματα. Οι επιπτώσεις μπορεί να εξαρτώνται και από τη στιγμή στην οποία εκδηλώνεται κατά τη διάρκεια της ζωής του ανθρώπου. Περίπου 1 στους 5 μπορεί να εμφανίσει πόνους στην κοιλιακή χώρα. Αυτοί, λένε τώρα οι επιστήμονες, είναι και οι άνθρωποι που έχουν τις περισσότερες πιθανότητες να έχουν άγχος και να πάθουν κατάθλιψη. Ενώ μέχρι σήμερα ερευνητές πίστευαν, ότι υπεύθυνες για τη μεταβολή της διάθεσης του ασθενούς και τα πεπτικά προβλήματα ήταν οι ορμόνες που σχετίζονται με το στρές.

Γιατί κάποιοι είναι εξυπνότεροι από τους άλλους;

Το ερώτημα απαντήθηκε: Γιατί κάποιοι άνθρωποι είναι εξυπνότεροι από τους άλλους; Τι επηρεάζει τον εγκέφαλο μας και λειτουργεί σε “υψηλότερες” στροφές από τους άλλους εγκεφάλους; Η απάντηση είναι μια και την αποκάλυψε μια ερευνητική ομάδα επιστημόνων. Ένα και μόνο γονίδιο μπορεί να επηρεάσει το δείκτη νοημοσύνης και το μέγεθος του εγκεφάλου ενός ανθρώπου.

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη μέχρι σήμερα μελέτη που έγινε σε αριθμό εγκεφάλων και τα αποτελέσματα της μπορεί και να χρησιμοποιηθούν για την ανάπτυξη νέων φαρμάκων. Το γονίδιο φαίνεται να αυξάνει τον δείκτη νοημοσύνης (IQ) ενός ανθρώπου κατά 1,3 έως 2,6 μονάδες κατά μέσον όρο, καθώς και τον όγκο του εγκεφάλου του κατά 0,58% ή περίπου εννιά κυβικά εκατοστά (δύο κουταλάκια του γλυκού παραπάνω εγκεφαλικός ιστός!).

Η ανακάλυψη μπορεί να εξηγεί γιατί μερικοί άνθρωποι είναι πιο έξυπνοι από τους άλλους, αν και η νοημοσύνη θεωρείται δεδομένο ότι επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες, πέρα από τους γενετικούς, όπως η οικογενειακή ανατροφή, το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον, η διατροφή, η σωματική άσκηση κ.α. Κι άλλες έρευνες στο παρελθόν έχουν συσχετίσει ορισμένα γονίδια με τη νοημοσύνη, αλλά αυτή είναι η πρώτη φορά που ένα γονίδιο συσχετίζεται απευθείας με το μέγεθος του εγκεφάλου και, κατ΄ επέκταση, με την εξυπνάδα. Οι μεγαλύτεροι εγκέφαλοι ευνοούν τη μεγαλύτερη νοημοσύνη και η σταδιακή συρρίκνωση του εγκεφάλου λόγω ηλικίας συνδέεται με την εμφάνιση άνοιας και άλλων διαταραχών όπως το Αλτσχάιμερ, ο αυτισμός, η κατάθλιψη, η διπολική διαταραχή και η σχιζοφρένεια.

Οι επιστήμονες από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, ξεκίνησαν την έρευνα ψάχνοντας να βρουν γενετικές αιτίες για τις εγκεφαλικές παθήσεις. Στην πορεία και ενώ εξέταζαν εγκεφάλους, εντόπισαν το γονίδιο HMGA2 στο χρωμόσωμα 12, μία μικρή μετάλλαξη του οποίου (σε ένα μόνο «γράμμα» του γενετικού κώδικα) συναντάται συστηματικά στους ανθρώπους που έχουν μεγαλύτερο εγκέφαλο και υψηλότερες επιδόσεις στα τεστ νοημοσύνης. Το συγκεκριμένο γονίδιο στο παρελθόν είχε συσχετισθεί με το ύψος των ανθρώπων.

Όπως είπε ο επικεφαλής της έρευνα δρ.Τόμσον, μία και μόνο παραλλαγή του γονιδίου “μπορεί να γείρει τη ζυγαριά υπέρ της υψηλής νοημοσύνης”, αν και, όπως αναγνώρισε, η νοημοσύνη δεν είναι μόνο θέμα γονιδίων. Ο δρ Τόμσον έκανε λόγο για “γονίδιο της νοημοσύνης” και εκτίμησε ότι και άλλα παρόμοια γονίδια, ίσως εκατοντάδες, μπορεί να ανακαλυφθούν στο μέλλον ότι επίσης επηρεάζουν την εξυπνάδα. “Είναι παράξενο”, όπως ανέφερε. “Δεν θα περίμενε κανείς ότι κάτι τόσο απλό, όσο μία μικρή αλλαγή στο γενετικό κώδικα, θα μπορούσε να εξηγήσει διαφορές στη νοημοσύνη σε παγκόσμιο επίπεδο”.

Οι ερευνητές που συνεργάστηκαν στο πλαίσιο του προγράμματος «Αίνιγμα», ήταν 207 επιστήμονες από 100 πανεπιστήμια και ινστιτούτα διεθνώς. Μελέτησαν με τεχνικές λειτουργικής μαγνητικής απεικόνισης (fMRI) τους εγκεφάλους εθελοντών και, παράλληλα, πήραν δείγματα DNA από περισσότερα από 21.000 άτομα από τις ΗΠΑ, την Ευρώπη και την Αυστραλία. Όσοι άνθρωποι είχαν κληρονομήσει από έναν ή και τους δύο γονείς τους τη μικρή μετάλλαξη στο γενετικό υλικό τους (περίπου το ένα τέταρτο του πληθυσμού), είχαν κατά μέσον όρο υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης (1,3 έως 2,6 μονάδες) από τους υπόλοιπους.

Το ερώτημα είναι κατά πόσο θα μπορούσαν μελλοντικά να υπάρξουν φάρμακα που να ρυθμίζουν το εν λόγω «γονίδιο της εξυπνάδας» και, κατά συνέπεια, το μέγεθος του εγκεφάλου ενός ανθρώπου. Κάτι τέτοιο ίσως να είχε ευεργετική επίδραση, καθώς θα μείωνε τον κίνδυνο για την εμφάνιση διαφόρων διαταραχών ανάπτυξης και λειτουργίας του εγκεφάλου.

Τρώτε λιγότερο: προφυλάσσει από Αλτσχάιμερ και δεν γερνάει ...το μυαλό σας

Μέχρι πρόσφατα πιστεύαμε ότι το πολύ φαγητό, μπορεί να κάνει έναν άνθρωπο υπέρβαρο, ή και παχύσαρκο. Πρόσφατη μελέτη Ιταλών ιατρών έδειξε όμως ότι το πολύ φαγητό μπορεί να βλάψει και ... τον εγκέφαλο μας. Η υπερκατανάλωση φαγητού μπορεί να κάνει τον εγκέφαλο μας να γερνάει πιο γρήγορα. Αντίθετα η αυτοσυγκράτηση και η δίαιτα, ενεργοποιούν ένα μόριο που βοηθάει τον εγκέφαλο να παραμείνει νέος.

Η ομάδα του καθηγητή Τζιβαμπατίστα Πάνι της Ιατρικής σχολής του καθολικού πανεπιστημίου της Ρώμης και το Ινστιτούτο γενικής Παθολογίας, ύστερα από χρόνιες έρευνες ανακοίνωσαν την ανακάλυψη ενός συγκεκριμένου μορίου του CREB1 το οποίο “πυροδοτείται” στον εγκέφαλο όταν γίνεται διατροφή με λίγες θερμίδες. Το CREB1, ενεργοποιεί με τη σειρά του μια ομάδα πρωτεϊνών, τις σιρτουίνες οι οποίες συνδέονται με την μακροζωία και την υγιή λειτουργία του εγκεφάλου.

Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό PNAS, της εθνικής Ακαδημίας επιστημών των ΗΠΑ και τα πειράματα έγιναν στον εγκέφαλο ποντικών. Ο Ιταλός ερευνητής τόνισε ότι : “ στόχος πλέον είναι να βρεθεί ένας τρόπος, όπως για παράδειγμα ένα φάρμακο που θα ενεργοποιεί το συγκεκριμένο μόριο, ώστε ο εγκέφαλος να διατηρείται φρέσκος και υγιής, χωρίς καν να χρειάζεται να υποβληθούμε σε αυστηρή δίαιτα. Η διατροφή με περιορισμένες θερμίδες σημαίνει μακροζωία”

Το μόριο αυτό ενεργοποιήθηκε στις μελέτες, όταν τα πειραματόζωα κατανάλωναν το 70% της καθημερινής τους τροφής. Είχαν καλύτερη μνήμη, οι νοητικές τους λειτουργίες δούλευαν σχεδόν στο άριστα και ήταν λιγότερο επιθετικά. Άλλη σημαντική ανακάλυψη των Ιταλών επιστημόνων έχει να κάνει με τη νόσο Αλτσχάιμερ.

Κάποια από τα πειραματόζωα που ακολούθησαν τη σωστή διατροφή, άργησαν να εμφανίσουν συμπτώματα της νόσου και όταν την εμφάνισαν τα συμπτώματα της νόσου ήταν λιγότερο σοβαρά σε σχέση με τα ζώα που έτρωγαν πολύ. Επιπλέον τα “ζώα σε δίαιτα” έζησαν έως και 40% περισσότερο από τα άλλα.

Σε γενικές γραμμές οι Ιταλοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η δράση του μορίου αυξάνεται όταν η διατροφή είναι ελλιπής σε θερμίδες, ακόμη λένε πως όταν γερνάει κάποιος η δράση του μορίου εξασθενεί, μπορεί όμως εαν προσέχει τη διατροφή του να ενεργοποιήσει πάλι την συγκεκριμένη δράση .

Ποια πράξη ανεβάζει την ερωτική διάθεση στα ύψη;

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ ποια συγκεκριμένη πράξη, όπως για παράδειγμα ένα χάδι, ή μια αγκαλιά, μπορεί να εκτοξεύσει την ερωτική διάθεση στα ύψη; Για σκεφτείτε το λίγο. Τι μπορεί να κάνει κάποιον άνθρωπο να “ξεφύγει” περισσότερο από κάθε τι και να θέλει σεξ όπως ο διψασμένος το νερό; Για να σας διευκολύνουμε σας λέμε ότι η “προκαταρκτική” αυτή πράξη δεν είναι ένα πονηρό χάδι, ούτε μια αγκαλιά, ούτε καν η θέα μιας ερωτικής σκηνής. Διαβάστε να δείτε τι μπορεί να τρελάνει τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες.

Σύμφωνα με μεγάλη έρευνα που έγινε από το τμήμα ψυχολογίας του κολεγίου Λαφαγιέτ στις ΗΠΑ, η προκαταρκτική πράξη που μπορεί να απογειώσει ερωτικά τόσο τον άνδρα όσο και την γυναίκα, είναι ένα βαθύ φιλί στο στόμα. Για την ακρίβεια το φιλί μπορεί να δημιουργήσει στον εγκέφαλο μια έκρηξη θετικών συναισθημάτων (άρα και ερωτικών) και να απελευθερώσει έναν ποταμό από χημικές ουσίες που θα δημιουργήσουν ερωτική διάθεση, αλλά και πληρότητα.

Η επιστημονική ομάδα της ψυχολόγου Γουέντι Χιλ διαπίστωσε ότι κατά την διάρκεια ενός ερωτικού φιλιού στο στόμα, η ανταλλαγή σάλιου από τον άνδρα στην γυναίκα, μεταφέρει φερομόνες οι οποίες ανεβάζουν την λίμπιντο. Ταυτόχρονα ο εγκέφαλος λειτουργεί με τέτοιο τρόπο και απελευθερώνει 2 ορμόνες. Την ωκυτοκίνη που είναι γνωστή και σαν ορμόνη της αγάπης και την κορτιζόλη η οποία ρυθμίζει τα επίπεδα του άγχους στον οργανισμό.

Η ίδια η καθηγήτρια τόνισε πως: "Όταν ακουμπάμε τα χείλη μας σε εκείνα ενός αγαπημένου προσώπου, διάφορες σκέψεις περνούν από το μυαλό μας. Συνειδητοποιούμε τι αισθανόμαστε για εκείνο, πώς μας συμπεριφέρεται, πόσο θα κρατήσει ο έρωτάς μας και πολλά άλλα. Στην πραγματικότητα όμως, αγνοούμε πως έτσι πατάμε το κουμπί για να ξεκινήσει μια σειρά αλυσιδωτών χημικών αντιδράσεων μέσα μας αρχέγονων αντιδράσεων που σκοπό έχουν τελικά την ερωτική και σεξουαλική ευχαρίστηση".

Εξάλλου μια άλλη έρευνα από το πανεπιστημίο του Εδιμβούργου, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι που φιλιούνται πολύ, τότε στατιστικά, δεν αρρωσταίνουν εύκολα, αυξάνουν τον μέσο όρο της ζωής τους κατά 5 χρόνια, ενώ οδηγούν καλύτερα και δεν τρακάρουν εύκολα με το αυτοκίνητο τους.

Ένα λεπτό παθιασμένου φιλιού είναι αρκετό για να χάσουμε 26 θερμίδες. Αν το φιλί αυτό ξεχειλίζει από πόθο και πάθος ακόμη περισσότερο σε ένα λεπτό χάνουμε τουλάχιστον 39 θερμίδες.

Το παθιασμένο φιλί έχει και οφέλη στην υγιεινή του στόματος αφού ο οργανισμός παράγει περισσότερη ποσότητα σάλιου από το φυσιολογικό με αποτέλεσμα η στοματική κοιλότητα να καθαρίζεται. Επίσης το φιλί αποτρέπει την είσοδο βλαβερών μικροβίων και βακτηριδίων μέσα στο στόμα (αναφερόμαστε σε φιλιά μεταξύ 2 υγιών ατόμων). Πάντως και σε αυτή την περίπτωση, με ένα βαθύ ερωτικό φιλί οι 2 σύντροφοι θα ανταλλάξουν μεταξύ τους, τουλάχιστον 5.000.000 βακτηρίδια. 

Γιατί θέλουμε να φάμε όλο το γλυκό: Έρευνα

Λίγο το εορταστικό πνεύμα λίγο οι γιορτές δεν θέλει και πολύ να αρχίσουμε να καταβροχθίζουμε το ένα κομμάτι γλυκού μετά το άλλο.

 

Τι φταίει όμως και δεν μπορούμε να ...\'\'κοντρολάρουμε\'\' αυτή την παρόρμησης μας;

 

Στο μικροσκόπιο 50 ερευνών, \'\'μπήκαν\'\' οι αιτίες που δεν μπορούμε να βάλουμε φρένο στις παρορμήσεις μας. Αν σκεφτείτε για ένα λεπτό γιατί θα πρέπει να καταναλώσετε δεύτερο ή τρίτο κομμάτι τούρτας, παρόλο που κάντε δίαιτα σίγουρα θα βρείτε πολλές αιτίες και δικαιολογίες!

 

Μάθε περισσότερα στο iatropedia.gr

Φιληθείτε με ..πάθος: κάνει καλό στην υγεία!

Τα παθιασμένα φιλιά στο στόμα, εκτός φυσικά από την ερωτική διάθεση που προκαλούν κάνουν καλό στην υγεία.

Λειτουργούν ως παυσίπονα, απομακρύνουν το άγχος και συμβάλλουν στην απώλεια των θερμίδων. 

Διαβάστε να δείτε τι άλλο προσφέρει ένα βαθύ παθιασμένο φιλί στο στόμα...

Ο εγκέφαλος μας ξεχωρίζει από μόνος του τα φιλιά. Έτσι όταν πάμε να φιλήσουμε έναν συγγενή ή κάποιον φίλο στο μάγουλο, τότε κινητοποιεί μόνο 2 μύες του προσώπου.

Όταν όμως το φιλί είναι ερωτικό και παθιασμένο οι μελέτες έχουν δείξει ότι όλοι οι μύες στο πρόσωπο ενεργοποιούνται και λειτουργούν. Ο εγκέφαλος μας ακόμη, ενεργοποιεί μια πλειάδα νεύρων που συντονίζονται μεταξύ τους και 2 άνθρωποι στο σκοτάδι μπορούν εύκολα να βρουν ο ένας τα χείλη του άλλου και να φιληθούν σαν να βλέπονται.

Μια έρευνα του πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι που φιλιούνται πολύ, τότε στατιστικά, δεν αρρωσταίνουν εύκολα, αυξάνουν τον μέσο όρο της ζωής τους κατά 5 χρόνια, ενώ οδηγούν καλύτερα και δεν τρακάρουν εύκολα με το αυτοκίνητο τους.

Ένα λεπτό παθιασμένου φιλιού είναι αρκετό για να χάσουμε 26 θερμίδες. Αν το φιλί αυτό ξεχειλίζει από πόθο και πάθος ακόμη περισσότερο σε ένα λεπτό χάνουμε τουλάχιστον 39 θερμίδες.

Το παθιασμένο φιλί έχει και οφέλη στην υγιεινή του στόματος αφού ο οργανισμός παράγει περισσότερη ποσότητα σάλιου από το φυσιολογικό με αποτέλεσμα η στοματική κοιλότητα να καθαρίζεται.

Επίσης το φιλί αποτρέπει την είσοδο βλαβερών μικροβίων και βακτηριδίων μέσα στο στόμα (αναφερόμαστε σε φιλιά μεταξύ 2 υγιών ατόμων). Πάντως και σε αυτή την περίπτωση, με ένα βαθύ ερωτικό φιλί οι 2 σύντροφοι θα ανταλλάξουν μεταξύ τους, τουλάχιστον 5.000.000 βακτηρίδια.

Τέλος να σας πούμε πως όταν φιλάμε κάποιον ή κάποια ερωτικά, ο εγκέφαλος απελευθερώνει σημαντικές ποσότητες Ωκυτοκίνης, της ορμόνης της αγάπης και του σεξουαλικού ερεθισμού.

Οι ποσότητες αυτές ρίχνουν σημαντικά τα επίπεδα του άγχους στον άνθρωπο και μας κάνουν να νιώθουμε καλύτερα, και να βλέπουμε και να αισθανόμαστε τον εαυτό μας πιο όμορφο (μετά το φιλί).  

44' με τον Dozen Draft Ο μουσικός από τη Βέροια μόλις κυκλοφόρησε ένα νέο άλμπουμ σε κασέτα!

Ίσως οι παππούδες μας, αν ακούγανε αυτά που κάνουμε σήμερα, να μας θεωρούσαν ανώριμους. Είναι οι κοινωνικές δομές που μεταλλάσσονται και φέρνουν μαζί τους καινούργιο τρόπο ζωής.   Dozen Draft ονομάζεται το σόλο πρότζεκτ του Μπάμπη Μπόζογλου. Ο Μπάμπης δεν ζει στην Αθήνα αλλά στη Βέροια. Στην Αθήνα κατεβαίνει καμιά φορά για να δώσει συναυλίες, όπως αυτή στα Υuria πριν από μία εβδομάδα. Φέτος κυκλοφόρησε το πρώτο του ολοκληρωμένο άλμπουμ σε κασέτα (!), στην αμερικανική ανεξάρτητη δισκογραφική Already Dead Tapes. Το «Hands» είναι από τους καλύτερους «ελληνικούς» δίσκους που άκουσα φέτος. Ένας πανέμορφος δίσκος, φωτεινός και εξωτικός, με '60s και indie αναφορές, ακόμα και μπουζούκι! Όλα αυτά μπλεγμένα με έναν πολύ σύγχρονο τρόπο. Ο ίδιος χαρακτηρίζει τη μουσική του ποπ, «με την έννοια του καθενός απλού και καθημερινού στοιχείου που έχω στο μυαλό μου».   Συναντιόμαστε μεσημέρι σε μια καφετέρια στα Εξάρχεια την επόμενη μέρα από τα Υuria και παραγγέλνουμε τσάι με τζίντζερ. Μου σχολιάζει με πολύ ζεστό τρόπο την εμφάνιση της προηγούμενης μέρας. Είναι κάτι που θέλει να κάνει πιο συχνά, να παίζει ζωντανά δηλαδή. Για πρώτη φορά ήρθε σε επαφή με τη μουσική όταν ήταν στο δημοτικό, όχι όμως από κάτι που είδε στην τηλεόραση ή άκουσε στο ραδιόφωνο. «Θυμάμαι να ακούω τους γείτονές μας να παίζουν μουσική και να τους επισκέπτομαι στο σαλόνι τους, όπου μου άρεσε να ακούω να παίζουν πιάνο, βιολί, ακορντεόν. Όλη μου αυτή η αδυναμία ίσως ώθησε τους δικούς μου να μου αγοράσουν ένα ακορντεόν και από τότε άρχισα να έρχομαι και στην πράξη πιο κοντά σε αυτό που αντιλαμβανόμουν τότε ως μουσική. Δεν ήξερα με τι ήθελα να ασχοληθώ όταν ήμουν μικρός. Ούτε και σήμερα ξέρω με βεβαιότητα τι είναι αυτό που θέλω να ακολουθήσω. Ως παιδί έλεγα ότι ήθελα να ασχοληθώ με οτιδήποτε με ενθουσίαζε. Ποτέ δεν το πήγαινα μακριά. Πάντοτε ο ενθουσιασμός μου παραχωρούσε τη θέση του σε κάποιον καινούργιο. Η μουσική, κατά μία έννοια, είναι από τα ελάχιστα πράγματα που πάντοτε με ξεγελούσαν αληθινά και ίσως είναι ο λόγος που "κάνουμε παρέα", επειδή κι εγώ στέκομαι απέναντί της ως ψεύτης». Δεν σπούδασε κάτι ανάλογο, όπως θα περίμενε κανείς. Τελείωσε ηλεκτρονικός μηχανικός στη Λαμία, αλλά εξάσκησε το επάγγελμα για μικρό χρονικό διάστημα. Τώρα προσπαθεί να διατηρήσει ένα στούντιο ηχογραφήσεων στη γενέτειρά του. «Είμαι άνθρωπος της εποχής μου και υφίσταμαι τις συνέπειες που προκύπτουν από την κρίση. Ωστόσο, αγαπώ να δουλεύω σε μουσικές παραγωγές. Αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει ότι δεν κάνω το οτιδήποτε άλλο, ώστε να βγάζω τα άκρως απαραίτητα. Αν δεν έκανα μουσική, θα ασχολιόμουν με τη ζωγραφική. Είναι κάτι που μου προκαλεί απίστευτη ηρεμία. Οπότε, αν αναζητούσα συχνά την ηρεμία, ίσως θα ασχολιόμουν με τη ζωγραφική. Πολλές φορές φαντάζομαι ότι θα ήθελα να δημιουργώ ταινίες. Δεν το προσπάθησα ποτέ».     Από κοντά, ο Μπάμπης είναι ένας πολύ ήρεμος τύπος. Σκέφτεται πριν απαντήσει και μιλάει χαμηλόφωνα για πράγματα που του κάνουν εντύπωση, όπως η χιπ-χοπ και πανκ σκηνή της Βέροιας. Χαίρεται όταν βλέπει τα καλοκαιρινά βράδια νέα παιδιά να αράζουν στην πλατεία της πόλης, να κάνουν γκράφιτι και να ακούν τις μουσικές τους. «Είναι πολύ θετικό και αισιόδοξο. Το βλέπουν ως έναν τρόπο ζωής παρά ως μουσική έκφραση. Ειδικά στη Βέροια, που είναι μια συντηρητική πόλη και δεν υπάρχει αυτή η διαφορετικότητα στη νοοτροπία του κόσμου που συναντάς στην Αθήνα. Από την άλλη, η Βέροια βοηθάει στο να είσαι δημιουργικός. Έχει αυτό το τίποτα που χρειάζεται κάποιος όταν θέλει να δημιουργήσει κάτι, χωρίς να του αποσπάται η προσοχή. Είναι ένα τέλειο μέρος για να κάτσεις να σκεφτείς, να γράψεις και έπειτα να υλοποιήσεις τις ιδέες σου. Σε περιορίζει σε όλα και από την άλλη δεν σε περιορίζει σε τίποτα. Αν ζούσα στην Αθήνα, θα έχανα αυτά που κερδίζω στην επαρχία. Είναι θέμα προτεραιοτήτων. Οπότε, είναι σαν να κυλάς μέσα σε ένα επικίνδυνο και ορμητικό ρεύμα ποταμού, να βρίσκεσαι σε μια εύθραυστη σχεδία και να χρησιμοποιείς ενστικτωδώς το κουπί για να μη βουλιάξεις, χωρίς να το έχεις ξανακάνει όλο αυτό. Θα μαθαίναμε την απάντηση, αν μπορούσαμε να ζήσουμε σε δύο ή και περισσότερες παράλληλες ζωές ταυτόχρονα».   «Θα μετακόμιζες στην Αθήνα;». «Νομίζω πως όχι. Έχει αυτή την τεράστια δύναμη μιας πόλης που σε παρασύρει οπουδήποτε χωρίς να το καταλάβεις και όλο αυτό με τρομάζει».   Η κυκλοφορία του «Hands» σε αμερικανική εταιρεία δεν προέκυψε τυχαία αλλά από έναν κοινό γνωστό, όπως μου λέει. «Με είχε συστήσει στον Joshua Charles Tabbia (Already Dead Tapes 'n' records) o Παναγιώτης (Jackie Farrow), όπου είχε κυκλοφορήσει νωρίτερα σε κασέτα το "One foot in the graveyard". Ήταν να γίνει ένα compilation σε κασέτα περίπου έναν χρόνο πριν από την Already Dead Tapes, έστειλα ένα τρακ μου και το κυκλοφόρησαν. Κάπως έτσι έγινε η αρχή. Έπειτα έψαχναν νέα πρότζεκτ, ολοκλήρωσα το "Hands" και τον περασμένο Φλεβάρη κυκλοφόρησε επίσημα ως η πρώτη μου ολοκληρωμένη δουλειά. Το μεγαλύτερο μέρος του άλμπουμ φτιάχτηκε σε διάστημα δύο μηνών. Δεν είχα κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου. Έμπαινα στο στούντιο, έπαιζα, ό,τι μου άρεσε το κρατούσα και το ολοκλήρωνα αργότερα. Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι ήθελα το κάθε τρακ να ηχεί ενιαία με τα υπόλοιπα. Ήθελα να ακούγονται όλα σαν να είναι κομμάτια του "Hands". Στα αυτιά μου ακούγεται σαν να πέτυχε αυτή η ενότητα του ήχου. Από την άλλη, θεωρώ επιτυχία να συνεχίζεις επίμονα να κάνεις αυτό που θέλεις και κάθε επόμενη δουλειά σου να σε κάνει να πιστεύεις ότι είναι καλύτερη από την προηγούμενη». Γενικά, θεωρεί ότι η ελληνική εναλλακτική σκηνή έχει προχωρήσει πολύ τα τελευταία χρόνια. «Το Ίντερνετ μας φέρνει σε επαφή με το οτιδήποτε άμεσα και γρήγορα, ειδικά με τη μουσική που παράγεται. Μέσω αυτού βλέπεις την εναλλακτική μουσική σκηνή στην Ελλάδα να εκρήγνυται και να σκορπά μόνο θετικά κομμάτια ολόγυρα».   Η κουβέντα μας ξαφνικά γυρνάει στη γενιά μας, που είναι μια γενιά που ωριμάζει σχετικά αργά. Είναι από αυτά τα πράγματα που του κάνουν εντύπωση κι αισθάνεται και ο ίδιος πως βρίσκεται σε μια παρόμοια κατάσταση. «Ολόκληρος ο κόσμος είναι γεμάτος από ανθρώπους που δεν νιώθουν την ολοκλήρωση στο τώρα. Όχι με την έννοια του ανικανοποίητου που μπορεί να αισθάνεται κάποιος, αλλά της επιτυχίας σε αυτό που πιστεύεις σε βάθος χρόνου. Όσοι είναι σήμερα στα 40-45 αγγίζουν αυτό που παλιότερες γενιές θεωρούσαν ότι είχαν κατακτήσει. Ίσως να γελιόντουσαν οικτρά, ίσως και όχι. Ίσως οι παππούδες μας, αν ακούγανε αυτά που κάνουμε σήμερα, να μας θεωρούσαν ανώριμους. Είναι οι κοινωνικές δομές που μεταλλάσσονται και φέρνουν μαζί τους καινούργιο τρόπο ζωής». Πριν πληρώσουμε τον λογαριασμό, αναρωτιέμαι τι σκέφτεται κάθε φορά που κατεβαίνει στην Αθήνα. «Σκέφτομαι πόσο ωραία θα ήταν αν είχα την άνεση να μείνω περισσότερο. Είναι τέλεια πόλη να τη ζεις ως επισκέπτης».     



Πηγή: www.lifo.gr

Έρχεται το ''Facebook των φτωχών'' Το νέο project του κοινωνικού δικτύου.

Η δημοφιλής σελίδα κοινωνικής δικτύωσης δεν φαίνεται να επαναπαύεται στις δάφνες της: πρόσφατα ανακοίνωσε ότι οι χρήστες που χρησιμοποιούν την ιστοσελίδα τουλάχιστον μια φορά το μήνα, φθάνουν τα 1,1 δισ. άτομα παγκοσμίως.   Το νούμερο κόβει την ανάσα. Οι περισσότεροι από αυτούς μπαίνουν στο facebook μέσω των "έξυπνων" κινητών τους, μιας βιομηχανίας που γνωρίζει τρομερή άνθηση τα τελευταία χρόνια.   Τα έξυπνα κινητά όμως δεν είναι διαθέσιμα στον καθένα, κυρίως λόγω κόστους. Και ενώ τα "απλά" κινητά έχουν σχεδόν εξαφανιστεί από την Ευρώπη, στις αναπτυσσόμενες χώρες (Ινδία, Ινδονησία, Μεξικό, Βραζιλία, Βιετνάμ) χρησιμοποιούνται ακόμα. Όπως γράφει το Έθνος, οι χώρες αυτές είναι και οι πιο γρήγορα αναπτυσσόμενες αγορές στην χρήση του Ίντερνετ και των κοινωνικών δικτύων και το Facebook παρέχοντας μια πρώτη γεύση στο κινητό σκοπεύει να συγκεντρώσει πολλούς και πιστούς νέους χρήστες. Με στόχο το συγκεκριμένο κοινό η εταιρεία λέγεται ότι έδωσε πρόσφατα το ποσό των 70 εκατ. δολαρίων για να αγοράσει την Snaptu, μια εταιρεία με έδρα το Ισραήλ η οποία είχε αρχίσει να προσφέρει πρωτόγονες εκδοχές του Facebook και άλλων εφαρμογών σε απλά κινητά.   Πηγή: www.lifo.gr

Ανήκω σε μια χώρα μικρή" Η ομιλία του Γ. Σεφέρη κατά την απονομή του βραβείου Νομπέλ στη Λογοτεχνία Πηγή: www.lifo.gr

Στοκχόλμη, 10 Δεκεμβρίου 1963   Τούτη την ώρα αισθάνομαι πως είμαι ο ίδιος μια αντίφαση. Αλήθεια, η Σουηδική Ακαδημία έκρινε πως η προσπάθειά μου σε μια γλώσσα περιλάλητη επί αιώνες, αλλά στην παρούσα μορφή της περιορισμένη, άξιζε αυτή την υψηλή διάκριση. Θέλησε να τιμήσει τη γλώσσα μου, και να – εκφράζω τώρα τις ευχαριστίες μου σε ξένη γλώσσα. Σας παρακαλώ να μου δώσετε τη συγγνώμη που ζητώ πρώτα-πρώτα από τον εαυτό μου.   Ανήκω σε μια χώρα μικρή. Ένα πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο, που δεν έχει άλλο αγαθό παρά τον αγώνα του λαού του, τη θάλασσα, και το φως του ήλιου. Είναι μικρός ο τόπος μας, αλλά η παράδοσή του είναι τεράστια και το πράγμα που μας χαρακτηρίζει είναι ότι μας παραδόθηκε χωρίς διακοπή. Η ελληνική γλώσσα δεν έπαψε ποτέ της να μιλιέται. Δέχτηκε τις αλλοιώσεις που δέχεται καθετί ζωντανό, αλλά δεν παρουσιάζει κανένα χάσμα. Άλλο χαρακτηριστικό αυτής της παράδοσης είναι η αγάπη της για την ανθρωπιά· κανόνας της είναι η δικαιοσύνη. Στην αρχαία τραγωδία, την οργανωμένη με τόση ακρίβεια, ο άνθρωπος που ξεπερνά το μέτρο, πρέπει να τιμωρηθεί από τις Ερινύες. Ο ίδιος νόμος ισχύει και όταν ακόμα πρόκειται για φυσικά φαινόμενα: “Ήλιος ουχ υπερβήσεται μέτρα” λέει ο Ηράκλειτος, “ει δε μη, Ερινύες μιν Δίκης επίκουροι εξευρήσουσιν”.   Συλλογίζομαι πως δεν αποκλείεται ολωσδιόλου να ωφεληθεί ένας σύγχρονος επιστήμων, αν στοχαστεί τούτο το απόφθεγμα του Ίωνα φιλοσόφου. Όσο για μένα συγκινούμαι παρατηρώντας πως η συνείδηση της δικαιοσύνης είχε τόσο πολύ διαποτίσει την ελληνική ψυχή, ώστε να γίνει κανόνας και του φυσικού κόσμου. Και ένας από τους διδασκάλους μου (εννοεί τον Μακρυγιάννη), των αρχών του περασμένου αιώνα, γράφει: “…θα χαθούμε γιατί αδικήσαμε…” Αυτός ο άνθρωπος ήταν αγράμματος· είχε μάθει να γράφει στα τριανταπέντε χρόνια της ηλικίας του. Αλλά στην Ελλάδα των ημερών μας, η προφορική παράδοση πηγαίνει μακριά στα περασμένα όσο και η γραπτή. Το ίδιο και η ποίηση. Είναι για μένα σημαντικό το γεγονός ότι η Σουηδία θέλησε να τιμήσει και τούτη την ποίηση και όλη την ποίηση γενικά, ακόμη και όταν αναβρύζει ανάμεσα σ’ ένα λαό περιορισμένο. Γιατί πιστεύω πως τούτος ο σύγχρονος κόσμος όπου ζούμε, ο τυραννισμένος από το φόβο και την ανησυχία, τη χρειάζεται την ποίηση. Η ποίηση έχει τις ρίζες της στην ανθρώπινη ανάσα, και τι θα γινόμασταν αν η πνοή μας λιγόστευε; Είναι μια πράξη εμπιστοσύνης κι ένας Θεός το ξέρει αν τα δεινά μας δεν τα χρωστάμε στη στέρηση εμπιστοσύνης. Παρατήρησαν, τον περασμένο χρόνο γύρω από τούτο το τραπέζι, την πολύ μεγάλη διαφορά ανάμεσα στις ανακαλύψεις της σύγχρονης επιστήμης και στη λογοτεχνία· παρατήρησαν πως ανάμεσα σ’ ένα αρχαίο ελληνικό δράμα και ένα σημερινό, η διαφορά είναι λίγη. Ναι, η συμπεριφορά του  ανθρώπου δε μοιάζει να έχει αλλάξει βασικά. Και πρέπει να προσθέσω πως νιώθει πάντα την ανάγκη ν’ ακούσει τούτη την ανθρώπινη φωνή που ονομάζουμε ποίηση. Αυτή τη φωνή που κινδυνεύει να σβήσει κάθε στιγμή από στέρηση αγάπης και ολοένα ξαναγεννιέται. Κυνηγημένη, ξέρει πού να βρει καταφύγιο· απαρνημένη, έχει το ένστικτο να πάει να ριζώσει στους πιο απροσδόκητους τόπους. Γι’ αυτή δεν υπάρχουν μεγάλα και μικρά μέρη του κόσμου. Το βασίλειό της είναι στις καρδιές όλων των ανθρώπων της γης. Έχει τη χάρη να αποφεύγει πάντα τη συνήθεια, αυτή τη βιομηχανία. Χρωστώ την ευγνωμοσύνη μου στη Σουηδική Ακαδημία που ένιωσε αυτά τα πράγματα· που ένιωσε πως οι γλώσσες, οι λεγόμενες περιορισμένης χρήσης, δεν πρέπει να καταντούν φράχτες όπου πνίγεται ο παλμός της ανθρώπινης καρδιάς· που έγινε ένας Άρειος Πάγος ικανός: να κρίνει με αλήθεια επίσημη την άδικη μοίρα της ζωής, για να θυμηθώ τον Σέλεϋ, τον εμπνευστή, καθώς μας λένε, του Αλφρέδου Νόμπελ, αυτού του ανθρώπου που μπόρεσε να εξαγοράσει την αναπόφευκτη βία με τη μεγαλοσύνη της καρδιάς του. Σ’ αυτόν τον κόσμο, που ολοένα στενεύει, ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους. Πρέπει ν’ αναζητήσουμε τον άνθρωπο, όπου κι αν βρίσκεται. Όταν, στο δρόμο της Θήβας, ο Οιδίπους συνάντησε τη Σφίγγα, κι αυτή του έθεσε το αίνιγμά της, η απόκρισή του ήταν: ο άνθρωπος. Τούτη η απλή λέξη χάλασε το τέρας. Έχουμε πολλά τέρατα να καταστρέψουμε. Ας συλλογιστούμε την απόκριση του Οιδίποδα.     Πηγή: www.lifo.gr

Οι καλύτερες εικονογραφήσεις των ιστοριών του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν Πρωτοπόροι της εικονογράφησης μέσα από τα βιβλία του αγαπημένου παραμυθά Πηγή: www.lifo.gr

Το βιβλίο The Fairy Tales of Hans Christian Andersen περιέχει 23 από τα πιο αγαπημένα παραμύθια του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, όπως «τα καινούρια ρούχα του βασιλιά» (ή αυτοκράτορα), «η μικρή γοργόνα», «το ασχημόπαπο» και άλλα.   Οι ιστορίες συνοδεύονται από μερικές από τις πιο όμορφες εικονογραφήσεις του Άντερσεν από καλλιτέχνες διαφόρων εθνικοτήτων, όπως Kay Nielsen, Harry Clarke, ο οποίος έχει αφήσει εποχή με τις εικονογραφήσεις για τον Έντγκαρ Άλαν Πόε και του νεαρού Μωρίς Σεντάκ.   Το Brainpickings έχει επιλέξει μερικές από τις πιο ωραίες εικονογραφήσεις που συνόδεψαν τα διάσημα παραμύθια από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα.   1. Takeo Takei, 1928 2. Takeo Takei, 1928   3. Takeo Takei, 1928   4. Katharine Beverley, Elizabeth Ellender, 1929   5. Katharine Beverley, Elizabeth Ellender, 1929   6. Katharine Beverley, Elizabeth Ellender, 1929   7. Katharine Beverley, Elizabeth Ellender, 1929   8. Katharine Beverley, Elizabeth Ellender, 1929   9. Katharine Beverley, Elizabeth Ellender, 1929   10. Katharine Beverley, Elizabeth Ellender, 1929   11. Kay Nielsen Danish, 1924   12. Kay Nielsen, 1924   13. Theo van Hoytema, 1893   14. Theo van Hoytema, 1893   15. Josef Palecek, 1981   16. Georgi Ivanovich Narbut, 1912   17. Einar Nerman, 1923   18. Maurice Sendak, 1959   19. Eleanor Vere Boyle Πηγή: www.lifo.gr

H μητέρα όλων των βιβλιοθηκών Book rooms στα βιβλία, στην πραγματικότητα και στην μεταμοντέρνα εκδοχή Πηγή: www.lifo.gr

  Αυτός ο μαγικός χώρος βρίσκεται στο σπίτι του καθηγητή συγκριτικής λογοτεχνίας Richard A. Macksey, ο οποίος διδάσκει στο πανεπιστήμιο John Hopkins στη Βαλτιμόρη. Κάποιοι τυχεροί φοιτητές έχουν δει ζωντανά αυτή την ονειρική σπηλιά βιβλίων σε διάφορα σεμινάρια που κάνει ο κύριος Macksey στο σπίτι του. Θα μπορούσε να πρωταγωνιστεί σε ταινία. Ή σε βιβλίο.   Βαλτιμόρη   Τα βιβλία που έχουν ως πρωταγωνιστές συγγραφείς μου αρέσουν ιδιαίτερα. Πρόκειται για μοναδική περίπτωση επαγγέλματος που δίνει τέτοια ευκαιρία-ο χειρουργός δε μπορεί να χειρουργήσει τον εαυτό του προκειμένου να γιατρέψει έναν παθόντα. Ο συγγραφέας, όμως, μπορεί.   Το βασικότερο αξεσουάρ ενός συγγραφέα, η βιβλιοθήκη, συχνά παίζει το ρόλο φόντου  στην πλοκή (εκεί γίνονται κρυφές συζητήσεις, δολοφονίες) ή συμβολίζει αυτά που δε λέγονται εύκολα με λόγια (την τάση απομόνωσης του κατοίκου ή την επιδειξιμανία του). Σε μία περίπτωση μάλιστα είναι πρωταγωνίστρια, είναι σχεδόν ζωντανή:     Η βιβλιοθήκη του μοναστηριού στο βιβλίο «το όνομα του Ρόδου» συμβολίζει την ίδια τη ζωή, ή έναν τρόπο να τη βλέπει κανείς. «Η βιβλιοθήκη  προστατεύει τον εαυτό της, είναι ατελείωτη όπως η αλήθεια που στεγάζει, απατηλή όπως και το ψεύδος που συντηρεί. Είναι ένας πνευματικός λαβύρινθος, είναι ένας επίγειος λαβύρινθος. Μπορείς να μπεις αλλά μπορεί να μην βγεις» λέει ο Άμπο στον Γουίλιαμ, προειδοποιώντας γι’ αυτό το μυστήριο μέρος, στο οποίο δεν επιτρέπεται η είσοδος. Ο πρωταγωνιστής όχι μόνο καταφέρνει να μπει, αλλά να σχεδιάσει και την κάτοψή της:     Στην πεζή (όχι και τόσο) πραγματικότητα, η βιβλιοθήκη είναι ένα κάστρο που βρίσκεται στην περιοχή Apulia της νότιας Ιταλίας. Χτίστηκε γύρω στο 1240 και η μορφή του ήταν η πηγή έμπνευσης για το όνομα του Ρόδου:     Αν δεν έχετε διαβάσει το βιβλίο, είμαι σίγουρη ότι έχετε δει την ταινία, οπότε δεν θα σας ταράξω αν σας πω ότι η περίφημη βιβλιοθήκη στο τέλος του βιβλίου καίγεται ολοσχερώς. Αυτό μου θυμίζει μία άλλη ιστορία (αληθινή). Πριν από πολλά πολλά χρόνια, δύο φίλοι που μάλωναν μονίμως σαν γηραλέο ζευγάρι (ακόμα το κάνουν) βρισκόταν για άλλη μία φορά στη μέση ενός έντονου καβγά. Κάποια στιγμή ο ένας είπε μία εξαιρετική χοντράδα στον άλλον, η οποία προκάλεσε μερικά δευτερόλεπτα σιωπής. Ο θιγμένος απάντησε: «ο δολοφόνος είναι ο τυφλός». Δε χρειάζεται να σας πω τι διάβαζε ο θρασύς της ιστορίας εκείνη την εποχή.       Η βίλα των παπύρων   Η μόνη υπαρκτή βιβλιοθήκη του αρχαίου κόσμου βρίσκεται μέσα στη βίλα του πεθερού του Καίσαρα,  Lucius Calpurnius Piso Ceasoninus, η οποία λειτουργούσε ως εξοχική κατοικία. Στην ιστορία έμεινε όμως ως «η βίλα των παπύρων» από το μεγάλο αριθμό παπύρων που βρέθηκαν σε ένα ειδικό δωμάτιο, την βιβλιοθήκη, και τους διάσπαρτους παπύρους σε όλο το σπίτι. Η τεράστια βιβλιοθήκη προσέλκυε τους λόγιους απ’ όλη τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία και ήταν ένα κέντρο μάθησης. Οι σφιχτά τυλιγμένοι πάπυροι από καλάμι, σε σχήμα κυλίνδρου που βρέθηκαν είναι απανθρακωμένοι, αλλά οι σύγχρονες επιστημονικές μέθοδοι και τεχνικές, κάνουν δυνατό να διαβαστούν τα αρχαία αυτά βιβλία. Οι πάπυροι περιέχουν λογοτεχνικά και φιλοσοφικά κείμενα στα ελληνικά και στα λατινικά, ενώ τα περισσότερα ανήκουν σε φιλοσόφους που ασπάζονταν τις απόψεις του Επίκουρου.   Θα μπορούσα να σας περιγράψω πως ήταν η βίλα και πως ήταν η βιβλιοθήκη αλλά δε χρειάζεται: χάρη σ’ ένα υπερφίαλο πνεύμα με συγκλονιστικά πολλά λεφτά, η βίλα των Παπύρων ξαναχτίστηκε σύμφωνα με τα αρχικά σχέδια και με υλικά από την Ιταλία. Ο μεγιστάνας Getty, ο οποίος πολλαπλασίασε την τεράστια περιουσία του πατέρα του μέσω μπίζνες πετρελαίου, έχτισε μία ρέπλικα της ρωμαϊκής βίλας στο Μαλιμπού της Καλιφόρνια, προκειμένου να στεγάσει την τεράστια συλλογή αρχαίων αντικειμένων ελληνικής και ρωμαϊκής εποχής που είχε στην κατοχή του ενώ ο ίδιος έμενε στη Αγγλία.   . Δεν είδε ποτέ από κοντά το τελικό αποτέλεσμα.     Τώρα το μουσείο ανήκει στο ίδρυμα Getty (στη διαθήκη του ο Getty άφησε αρκετά λεφτά για να συντηρηθεί το μουσείο, να δημιουργηθεί ένα συμβούλιο και να συνεχίσει να επεκτείνεται- τώρα υπάρχει και δεύτερο μουσείο το οποίο στεγάζει σύγχρονη τέχνη) και είναι ανοιχτό σε επισκέπτες.     


Η βίλα των παπύρων Πηγή: www.lifo.gr















Πηγή: www.lifo.gr

Μήνυμα του Μπρεχτ προς τους νέους…

Εσείς οί νέοι άνθρωποι των εποχών πού έρχονται
Καί της καινούργιας χαραυγής πάνω στίς πολιτείες
Πού δέ χτίστηκαν ακόμα, καί σεις
Πού δέ γεννηθήκατε, άκούστε τώρα
Τη φωνή τή δική μου, πού πέθανα
Όχι δοξασμένα….Αλλά
Σάν τόν αγρότη πού δέν όργωσε τό χωράφι του
Καί τόν χτίστη πού ξετσίπωτα τό ‘βαλε στά πόδια
Σάν είδε την τρύπια στέγη,Έτσι κ’ εγώ,
Δέ βάδισα μέ τήν εποχή μου, ξόδεψα τίς μέρες μου,
Καί τώρα πρέπει νά σας παρακαλέσω
Νά πείτε εσείς αυτά πού δέν ειπώθηκαν,
Νά κάνετε αυτά πού δέν έγιναν, καί μένα
Γρήγορα νά μέ ξεχάσετε, σας παρακαλώ,
Γιά νά μήν παρασύρει καί σας
Τό δικό μου κακό παράδειγμα.Αχ, γιατί κάθησα στων στείρων τό τραπέζι
Τρώγοντας τό φαΐ
Πού αυτοί δέν ετοίμασαν;
Αχ, γιατί ξόδεψα τά καλύτερα μου λόγια
Στη δική τους
Άσκοπη κουβέντα. Έξω όμως
Διάβαιναν οι άδίδαχτοι
Διψασμένοι νά μάθουν.Αχ, γιατί
Τά τραγούδια μου δέν υψώνονται στά μέρη εκείνα
Πού θρέφουν τίς πολιτείες, εκεi
Πού ναυπηγούνται τά καράβια;
Γιατί δέν υψώνονται
Απ’ τίς γρήγορες ατμομηχανές
Σάν τόν καπνό
Πού αφήνουν πίσω τους στόν ορίζοντα;

Γιατί ο δικός μου λόγος
Είναι σταχτη και μεθυσμένου παραλήρημα στο στόμα
Εκείνων πού είναι χρήσιμοι καί δημιουργικοί.

Ούτε μιά λέξη
Δέν ξέρω νά πω σέ σας, γενιές των εποχών πού έρχονται,
Μήτε μιά υπόδειξη δε θά μπορούσα νά σάς κάνω
Μέ δάχτυλο τρεμάμενο,
Γιατί πώς τό δρόμο νά δείξει
Αυτός πού δέν τόν διάβηκε!

Γι αυτό σε μένα που τη ζωή μου
Έτσι σπατάλησα άλλο δέ μένει
Παρά νά σας ζητήσω
Νά μή δώσετε προσοχή σε λέξεις
Πού βγαίνουν άπό τό δικό μας
Σάπιο στόμα, μήτε καί συμβουλή
Καμιά νά μή δεχτείτε
Απ’ αυτούς πού στάθηκαν τόσο ανίκανοι,
Αλλά μόνοι σας ν’ αποφασίσετε
Ποιό τό καλό γιά σάς καί τί σάς βοηθάει
Τόν τόπο νά χτίσετε πού εμείς αφήσαμε
Νά ρημάξει σάν τήν πανούκλα,
Καί γιά νά κάνετε τίς πολιτείες
Κατοικήσιμες.

Μπέρτολτ Μπρεχτ