Κυτταρική θεραπεία υπόσχεται ίαση της οξείας λεμφοβλαστικής λευχαιμίας

Κυτταρική θεραπεία υπόσχεται ίαση της οξείας λεμφοβλαστικής λευχαιμίας

Ενθαρρυντικά είναι τα αποτελέσματα κυτταρικής θεραπείας για την αντιμετώπιση της οξείας λεμφοβλαστικής λευχαιμίας όπως προκύπτει από μεγάλη κλινική δοκιμή που έγινε στο Αντικαρκινικό Κέντρο Memorial Sloan-Kettering, στη Νέα Υόρκη.

Όπως αναφέρεται σε σχετικό άρθρο του επιστημονικού εντύπου Science Translational Medicine, σχεδόν οι εννέα από τους δέκα ασθενείς με προχωρημένη μορφή της νόσου, μετά τη μεταμόσχευση γενετικά τροποποιημένων Τ-κυττάρων (από το δικό τους ανοσοποιητικό σύστημα) παρουσίασαν πλήρη ύφεση του καρκίνου.

Οι ερευνητές με επικεφαλής τον Δρ Μισέλ Σαντελέν εξηγούν ότι «αυτά τα εντυπωσιακά αποτελέσματα δείχνουν πως η κυτταρική θεραπεία αποτελεί μια ισχυρή θεραπεία για τους ασθενείς που έχουν εξαντλήσει όλες τις συμβατικές θεραπείες».

Η κλινική δοκιμή έγινε σε 16 ασθενείς που έπασχαν από β-οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία, μια μορφή αιματολογικού καρκίνου που αναπτύσσεται στα β-κύτταρα και είναι δύσκολο να θεραπευτεί, καθώς οι περισσότεροι ασθενείς υποτροπιάζουν. Μόνο των 30% των ασθενών ανταποκρίνονται θετικά στη χημειοθεραπεία. Χωρίς επιτυχή μεταμόσχευση μυελού των οστών, το προσδόκιμο επιβίωσης των ασθενών είναι μικρό. 

Οι επιστήμονες χορήγησαν στους ασθενείς ανοσοποιητικά Τ-κύτταρα που είχαν «επανεκπαιδευθεί» μέσω γενετικής τροποποίησης, ώστε να αναγνωρίζουν και να καταστρέφουν τα καρκινικά κύτταρα. Σχεδόν στο 90% των ασθενών ο καρκίνος εξαφανίστηκε.

Η εστιασμένη κυτταρική ανοσοθεραπεία είναι μια σχετικά νέα προσέγγιση στη θεραπεία του καρκίνου. Επειδή το ανοσοποιητικό σύστημα, αντίθετα με ό,τι συμβαίνει με τη γρίπη και άλλους ιούς, δεν αναγνωρίζει τα καρκινικά κύτταρα ως ξένα, αδυνατεί να εκριζώσει τη νόσο. Αν όμως «μάθει» να βλέπει τον καρκίνο ως εχθρό, τότε αποκτά και πάλι το πλεονέκτημα.

Εδώ και μια δεκαετία, οι επιστήμονες προσπαθούν να «εκπαιδεύσουν» τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, ώστε να αναγνωρίζουν και να επιτίθενται στον καρκίνο. Το 2003, για πρώτη φορά, οι ερευνητές του Αντικαρκινικού Κέντρου Memorial Sloan-Kettering κατάφεραν να το πετύχουν αυτό σε δοκιμές που έκαναν σε ποντίκια.

Τον Μάρτιο του 2013, ανακοίνωσαν ότι έκαναν την πρώτη μικρή κλινική δοκιμή της κυτταρικής θεραπευτικής μεθόδου σε πέντε ασθενείς με προχωρημένη β-οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία. Και οι πέντε έκτοτε έχουν παραμείνει «καθαροί» από καρκίνο.

Η νέα κλινική δοκιμή είναι η δεύτερη σε μεγαλύτερο πλέον δείγμα ασθενών και στέφθηκε επίσης με μεγάλη επιτυχία. Την εμπορική πατέντα για την πολλά υποσχόμενη μέθοδο έχει αποκτήσει, από το Δεκέμβριο του 2013, η εταιρία Juno Therapeutics.

Στις πιθανές παρενέργειες της μεθόδου περιλαμβάνονται συμπτώματα τύπου γρίπης, όπως πυρετός και μυϊκοί πόνοι, χαμηλή αρτηριακή πίεση και δυσκολία αναπνοής. Οι ερευνητές έχουν ήδη αναπτύξει ένα διαγνωστικό τεστ που εντοπίζει τους ασθενείς, οι οποίοι κινδυνεύουν να εμφανίσουν σοβαρές παρενέργειες. Επίσης, βρίσκονται σε εξέλιξη άλλες κλινικές δοκιμές που θα δείξουν αν η κυτταρική θεραπεία μπορεί να εφαρμοστεί και σε άλλες μορφές καρκίνου.

Οι τσακωμοί βλάπτουν τον εγκέφαλο των παιδιών

Οι τσακωμοί βλάπτουν τον εγκέφαλο των παιδιών

Νέα έρευνα αποκαλύπτει ότι η συχνή έκθεση ακόμη και σε ήπια οικογενειακά προβλήματα και συγκρούσεις κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας και της προεφηβείας, επηρεάζει την ανάπτυξη του εγκεφάλου των παιδιών, γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει σε προβλήματα ψυχικής υγείας σε μεγαλύτερη ηλικία.

Η έρευνα που διεξήχθη από τον δρ. Nicholas Walsh λέκτορα αναπτυξιακής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ανατολικής Αγγλίας (UEA) βασίστηκε σε τεχνολογίες απεικόνισης του εγκεφάλου για να εξετάσει 58 εφήβους 17-19 ετών.

Διαπιστώθηκε ότι τα παιδιά που είχαν βιώσει ήπιας ή μέτριας έντασης συγκρούσεις (όπως διαφωνίες και εντάσεις ανάμεσα στους γονείς, έλλειψη στοργής ή επικοινωνίας ανάμεσα στα μέλη των οικογενειών) μέχρι την ηλικία των 11 ετών είχαν αναπτύξει πιο μικρή παρεγκεφαλίδα, μια περιοχή του εγκεφάλου που σχετίζεται με την εκμάθηση νέων ικανοτήτων, τη διαχείριση του στρες και τον αισθητικοκινητικό έλεγχο.

Το μικρότερο μέγεθος της παρεγκεφαλίδας μπορεί να αποτελεί ένδειξη αυξημένου κινδύνου ψυχιατρικών προβλημάτων στην ενήλικη ζωή, σύμφωνα με τους ερευνητές.

Από την άλλη μεριά ωστόσο υπήρξε και μια ενδιαφέρουσα και αναπάντεχη διαπίστωση των ερευνητών: οι συμμετέχοντες που ανέφεραν ότι βίωσαν στρεσογόνες εμπειρίες στην ηλικία των 14 ετών είχαν και αυξημένο μέγεθος σε αρκετές περιοχές του εγκεφάλου όταν αυτός εξετάστηκε στην ηλικία των 17-19 ετών. Σύμφωνα με τον δρ Walsh αυτό μπορεί να σημαίνει ότι η έκθεση σε ήπια στρεσογόνες καταστάσεις στην ηλικία των 14 ετών μπορεί να δρα σαν «εμβόλιο» για τους εφήβους διευκολύνοντάς τους ενδεχομένως ώστε να αντιμετωπίζουν καλύτερα τις μετέπειτα δυσκολίες της ζωής.

Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή – Βασικά Γνωρίσματα

Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή – Βασικά Γνωρίσματα

ΚΕΝΤΡΟ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ

Μαρία Δ. Κυροπούλου

Ειδική Παιδαγωγός ΜΑ Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες - Αυτισμό

Η Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή αποτελεί μία αγχώδη διαταραχή η οποία απαρτίζεται από Ιδεοληψίες (σκέψεις) ή / και Ψυχαναγκασμούς(πράξεις).

• Ιδεοληψίες (Εμμονές)

1)   Επαναλαμβανόμενες και επίμονες σκέψεις, παρορμήσεις και εικόνες, οι οποίες βιώνονται κάποιες φορές κατά τη διάρκεια της διαταραχής σαν παρείσακτες και απρόσφορες και προκαλούν έντονο άγχος ή ενόχληση.

2)   Δεν έχουν ρεαλιστικό μήνυμα ή λειτουργικό σκοπό και είναι υπερβολικές και παράλογες.

3)   Το άτομο προσπαθεί να αγνοεί ή να καταστέλλει τέτοιες σκέψεις, εικόνες κ.α. ή να τις εξουδετερώνει με κάποια άλλη σκέψη ή πράξη.

4)   Το άτομο αναγνωρίζει ότι αυτές οι ιδεοληπτικές σκέψεις αποτελούν προϊόν του δικού του μυαλού και δεν επιβάλλονται από έξω και γι’ αυτό είναι ιδιαίτερα δύσκολο γι’ αυτόν να τις ελέγξει, απορρίψει και νιώθει έντονο άγχος.

5)   Οι ιδεοληπτικές αυτές σκέψεις είναι ακούσιες, μάταιες, αντιφατικές, αναποτελεσματικές, δεν είναι ευχάριστες, ούτε χρήσιμες, κάνουν το άτομο δυσλειτουργικό και συχνά φέρουν αίσθημα ντροπής.

6)   Η βασική τους λειτουργία είναι να προλάβουν ανεπιθύμητα γεγονότα που συχνά ενέχουν τον φόβο πως το άτομο θα βλάψει τον εαυτό του ή άλλους. Τότε το άτομο νιώθει άγχος και προσπαθεί να τις καταστείλει ή να τις εξουδετερώσει, κάτι που αυξάνει το επίπεδο άγχους αφού αυτές παραμένουν.

            §  Ψυχαναγκασμοί

1)   Επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές ή νοερές πράξεις τις οποίες το άτομο αισθάνεται αναγκασμένο να εκτελέσει σαν απάντηση μιας ιδεοληψίας ή σύμφωνα με κανόνες που πρέπει να εφαρμοστούν αυστηρά.

2)   Οι συμπεριφορές ή νοερές πράξεις αποβλέπουν στην αποτροπή ή την μείωση της ενόχλησης ή στην ανατροπή κάποιου ανεπιθύμητου γεγονότος ή κατάστασης. Ωστόσο, αυτές οι συμπεριφορές δεν συνδέονται με ρεαλιστικό τρόπο με αυτό για το οποίο έχουν σχεδιαστεί να εξουδετερώσουν.

3)   Οι ψυχαναγκασμοί στοχεύουν στην εξάλειψη του άγχους που οι ιδεοληψίες προκαλούν, όμως, καταφέρουν το αντίθετο.

Κάποια στιγμή το άτομο που εκδηλώνει τέτοιες συμπεριφορές αναγνωρίζει ότι είναι υπερβολικές ή παράλογες.

Οι ιδεοληψίες ή ψυχαναγκασμοί προκαλούν έντονη ενόχληση, είναι χρονοβόροι (διαρκούν 1 ώρα ή και περισσότερο ημερησίως) και παρεμποδίζουν σημαντικά τις συνήθεις καθημερινές δραστηριότητες ή σχέσεις.

Η διαταραχή δεν οφείλεται στις άμεσες φυσιολογικές δράσεις μιας ουσίας, φαρμάκου ή σε γενική σωματική κατάσταση.

Σε ορισμένες περιπτώσεις η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή μπορεί να συνυπάρχει με:

ü  Κατάθλιψη

ü  Φοβίες

ü  Τελειομανία

ü  Αυτισμό

Όταν κάποιο ή κάποια από τα παραπάνω συνυπάρχουν με την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, τότε οι ιδεοληψίες και οι ψυχαναγκασμοί εκδηλώνονται πιο συχνά και τα συμπτώματα εμφανίζονται πολύ πιο έντονα.

           §  ΑΙΤΙΕΣ ΙΔΕΟΨΥΧΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΣ

1)   Θεωρία της Νευροφυσιολογίας : Βάσει αυτής της θεωρίας η ιδεοληψίες και οι ψυχαναγκασμοί αποτελούν απόρροια εγκεφαλικής δυσλειτουργίας. Άτομα με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή έχουν ορισμένα τμήματα του εγκεφάλου τους σε υπερ-λειτουργία. Τα τμήματα αυτά σχετίζονται με την συμπεριφορά, την επιθετικότητα, τις σωματικές εκκρίσεις, την σεξουαλικότητα και βασική τους λειτουργία αποτελεί το «φιλτράρισμα» των διαφόρων ακούσιων και μη χρήσιμων πληροφοριών, η διατήρηση ή η επανάληψη συγκεκριμένων συμπεριφορών. Η βασική δυσκολία έγκειται στην λειτουργία της σεροτονίνης, ενός νευροδιαβιβαστή που ρυθμίζει την διάθεση, την επιθετικότητα, τον έλεγχο των ορμών, την πείνα, τον ύπνο, την θερμοκρασία του σώματος και τον πόνο και μεταφέρει εξωτερικά ερεθίσματα – πληροφορίες στα συγκεκριμένα εγκεφαλικά τμήματα. Άτομα με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή παρουσιάζουν χαμηλά επίπεδασεροτονίνης, με αποτέλεσμα την διατάραξη της λειτουργίας των παραπάνω.

2)   Ψυχοδυναμική Θεωρία: Σύμφωνα με την θεωρία της ψυχοδυναμικής, η ιδεοληψία αποτελεί άμυνα του ατόμου με σκοπό την προστασία του από συσσωρευμένο προϋπάρχον έντονο άγχος. Αυτή η αμυντική διαδικασία οδηγεί στο «εκτόπισμα» της προϋπάρχουσας αγχωτικής κατάστασης και στην υποκατάστασή της από την ιδεοληψία.

3)   Γνωστική – Συμπεριφορική Θεωρία: Η θεωρία αυτή ισχυρίζεται πως όλοι οι άνθρωποι βιώνουμε σκέψεις ακόμη και σε επίπεδο ιδεοληψιών αλλά έχουμε την ικανότητα να τις απωθούμε. Όσο μεγαλύτερο, βέβαια, το άγχος που προκαλούν αυτές οι ιδεοληψίες τόσο δυσκολότερο γίνεται να τις «εκτοπίσουμε». Άτομα με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή πιστεύουν πως είναι υπεύθυνα να προλάβουν την ανεπιθύμητη έκβαση αυτών των ιδεών και αυτό αυξάνει το επίπεδο άγχους τους. Καταφεύγουν, λοιπόν, στην υποτιθέμενη λύση του ψυχαναγκασμού, μία λύση προσωρινή, διακοσμητική, με αποτέλεσμα οι ιδεοληψίες να επανέρχονται.

§  ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΙΔΕΟΨΥΧΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΣ

Ø  Φαρμακευτική Αγωγή: Αναστολείς σεροτονίνης και αντικαταθλιπτικά (clomipramine, fluoxetine, fluvoxamine, paroxetine andsertraline).

Ø  Ψυχοθεραπεία: Ατομική ή ομαδική (με μέλη οικογένειας).

Ø  Γνωστική – Συμπεριφορική Προσέγγιση:

α) Έκθεση και Πρόληψη Απάντησης (Exposure-ResponsePrevention): Αρχικά, λοιπόν, το άτομο εκθέτει το αντικείμενο ή την κατάσταση που προκαλεί τις ιδεοληψίες και τους ψυχαναγκασμούς. Μετά από την συνεχή έκθεση των αφορμών των ιδεοληπτικών συμπεριφορών, το άτομο «συνηθίζει» στην εικόνα ή σκέψη τους. Βασικός στόχος είναι το άτομο να εξοικειωθεί τις αφορμές των ιδεοληψιών του και να υπερνικήσει τις ανεπιθύμητες ιδέες χωρίς να προχωρήσει στην πράξη – ψυχαναγκασμό μειώνοντας ή εξουδετερώνοντας με αυτόν τον τρόπο τα άσχημα συναισθήματα που συνήθιζαν να φέρουν οι ιδεοληψίες του.  Καταφέρνει, λοιπόν, να τις χειριστεί και προχωρά στην προσπάθεια χειρισμού άλλων γεγονότων ή καταστάσεων που προκαλούν πιο έντονο άγχος από αυτό που φέρουν οι ιδεοληψίες.

β) Γνωστική Θεραπεία (Cognitive Therapy): Η γνωστική θεραπεία επικεντρώνεται κυρίως σε καταστροφικές ιδεοληπτικές σκέψεις και στο υπερβολικά έντονο αίσθημα ευθύνης που διακατέχει το άτομο που τις νιώθει. Σκοπός αυτής της προσέγγισης είναι ο εντοπισμός των στοιχείων που προκαλούν τις ιδεοληψίες, η εκτίμηση των αιτιών των ψυχαναγκασμών και η αντικατάσταση των ιδεοληψιών από εναλλακτικές – μη καταστροφικές – συμπεριφορές.

ΣΥΧΝΕΣ ΙΔΕΟΛΗΨΙΕΣ	ΣΥΧΝΟΙ ΨΥΧΑΝΑΓΚΑΣΜΟΙ
Επαναλαμβανόμενες σκέψεις περί μόλυνσης λόγω μικροβίων.	Επαναλαμβανόμενο πλύσιμο ή αποφυγή σωματικής επαφής.
Επαναλαμβανόμενη ανάγκη για συμμετρία, τακτοποίηση, στοιχειοθέτηση.	Επαναλαμβανόμενη τακτοποίηση, συμμετρική τοποθέτηση, στοιχειοθέτηση.
Επίμονη ανάγκη για έλεγχο πραγμάτων ή καταστάσεων (κλείσιμο βρύσης, πόρτας, ντουλάπας, ηλεκτρικών συσκευών, έλεγχος προσωπικών αντικειμένων με σκοπό την επιβεβαίωση πως τίποτα δεν λείπει και όλα βρίσκονται υπό έλεγχο κ.α.).	Επίμονος έλεγχος πραγμάτων ή καταστάσεων (κλείσιμο βρύσης, πόρτας, ντουλάπας, ηλεκτρικών συσκευών, έλεγχος προσωπικών αντικειμένων με σκοπό την επιβεβαίωση πως τίποτα δεν λείπει και όλα βρίσκονται υπό έλεγχο κ.α.).
Επίμονη ανάγκη για επιβεβαίωση ή καθησύχαση από κάποιον τρίτο.	Επίμονες εξομολογήσεις ή ερωτήσεις σε τρίτους με σκοπό την καθησύχαση ή / και επιβεβαίωση για κάτι.
Επίμονες ανησυχίες σχετικά με θέματα υγείας ( ισχυρή πεποίθηση ότι το άτομο πάσχει από καρκίνο ενώ δεν συμβαίνει στην πραγματικότητα κ.α.).	Επίμονος ιατρικός έλεγχος για την διάψευση των ιδεών περί προσβολής από κάποια σοβαρή ασθένεια.
Επίμονες μη επιτρεπτές / αφύσικες σεξουαλικές φαντασιώσεις.	-
Επίμονη ανάγκη για προσκόλληση ή εναντίωση προς θρησκευτικούς κανόνες.	Επίμονη εφαρμογή θρησκευτικών κανόνων ή επίμονη ανάγκη για βλασφημία κυρίως σε θρησκευτικούς χώρους.
Επίμονη ανάγκη για προσκόλληση σε αντικείμενα, αριθμούς, σχήματα ή αποφυγή αυτών.	Επίμονη προσκόλληση σε πράγματα, επαναλαμβανόμενο μέτρημα ή επίμονη αποφυγή σχημάτων, αριθμών, αντικειμένων.

Φτηνότερο από χώρες της ΕΕ το καλάθι της νοικοκυράς

Φτηνότερο είναι το καλάθι του ελληνικού νοικοκυριού σε σχέση με τα αντίστοιχα άλλων ευρωπαϊκών κρατών, παρά τον υψηλότερο συντελεστή ΦΠΑ που επωμίζονται οι εγχώριες αλυσίδες σούπερ μάρκετ και προμηθευτές.

Αυτό προκύπτει από έρευνα του Ινστιτούτου Ερευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών (ΙΕΛΚΑ) που έγινε στις τιμές 20 κατηγοριών προϊόντων, τα οποία πωλούνται από τα ράφια των οργανωμένων επιχειρήσεων λιανικού εμπορίου στην Ελλάδα, την Αγγλία, τη Γαλλία και την Ισπανία.

Τα αγαθά που συγκρίθηκαν είναι μεταξύ άλλων τρόφιμα όπως αλεύρι, γάλα, μακαρόνια, ψωμί για τοστ, κοτόπουλο νωπό, χυμός ντομάτας και αραβοσιτέλαιο, απορρυπαντικά, κηπευτικά και φρούτα, χαρτικά, τσιπς και σοκολάτες καθώς και καφές.

Η σύγκριση των μέσων τιμών των καλαθιών δείχνει ότι τόσο η Αγγλία όσο και η Γαλλία έχουν σημαντικά ακριβότερο μέσο καλάθι από την Ελλάδα κατά 30% και 25% αντίστοιχα, ενώ το μέσο καλάθι είναι περίπου ίσο ανάμεσα σε Ελλάδα και Ισπανία. Πιο συγκεκριμένα, το ίδιο καλάθι στην Ελλάδα στοιχίζει 38,93 ευρώ, στην Ισπανία η διαφορά 39,03 ευρώ, ενώ σημαντικά υψηλότερο είναι το συνολικό κόστος στην Αγγλία (50,78 ευρώ) και τη Γαλλία (48,64 ευρώ).

Η εικόνα των αποτελεσμάτων αλλάζει σημαντικά όταν αφαιρεθεί ο ΦΠΑ που ισχύει σε κάθε χώρα. Με τον τρόπο αυτό μπορεί να γίνουν αντιληπτές οι πραγματικές τιμές των προϊόντων σούπερ μάρκετ. Η σύγκριση των καλαθιών σε αυτήν την περίπτωση δείχνει ότι οι δύο χώρες έχουν ακόμα πιο ακριβό μέσο καλάθι από την Ελλάδα.

Η Αγγλία είναι υψηλότερη κατά 40%, αφού το κόστος είναι 47,08 ευρώ και στην Ελλάδα οι τιμές κατεβαίνουν ακόμη χαμηλότερα, στα 33,54 ευρώ. Το καλάθι της Γαλλίας είναι ακριβότερο από εκείνο της χώρας μας κατά 32%, μια και κοστίζει 44,39 ευρώ. Η «ψαλίδα» με την Ισπανία φτάνει το 6%.

Διαφορά
Αυτό είναι αποτέλεσμα της πολύ μεγάλης διαφοράς που έχει ο χαμηλός συντελεστής ΦΠΑ ανά χώρα (πρόκειται για τον ΦΠΑ που αναφέρεται σε τρόφιμα και ποτά). Στην Ελλάδα αυτός ο συντελεστής ΦΠΑ από τον Ιανουάριο του 2011 είναι 13% (και 23% για αναψυκτικά και χυμούς), σημαντικά υψηλότερος από την Αγγλία (0%), τη Γαλλία (10% και 5,5%) και την Ισπανία (10% και 4%), αλλά και τις περισσότερες χώρες της ΕΕ.

Η Ελλάδα είναι ακριβότερη σε μεμονωμένα προϊόντα. Για παράδειγμα στο ψωμί του τοστ, το οποίο πωλείται (η συσκευασία των 480 με 500 γραμ.) προς 1,78 ευρώ. Στην Αγγλία έχει 1,14 ευρώ, στην Ισπανία 1,55 ευρώ και στη Γαλλία 1,48 ευρώ. Στο νωπό παστεριωμένο γάλα του ενός λίτρου με μειωμένα λιπαρά η Ελλάδα είναι ακριβότερη από τις χώρες της Ισπανίας και της Γαλλίας. Εδώ η συσκευασία πωλείται προς 1,31 ευρώ, στην Ισπανία 1,18 και στη Γαλλία 1,14 ευρώ. Η Αγγλία είναι η ακριβότερη αγορά στο συγκεκριμένο προϊόν με τιμή 1,40 ευρώ. Τα στοιχεία προέρχονται από τις παρακάτω αλυσίδες σούπερ μάρκετ:

Ελλάδα: Μαρινόπουλος, ΑΒ Βασιλόπουλος, Σκλαβενίτης, Βερόπουλος, Μασούτης, My Market

Αγγλία: Asda, Sainsbury's, Tesco, Waitrose, Ocado

Γαλλία: E. Leclerc, Auchan, Carrefour, Cora, Geant, InterMarche, Aldi, Ed/DIA, Leader Price, Lidl, Netto

Ισπανία: Alcampo, Caprado, Carrrefour, Eroski, El Corte Ingles, Mercadona, Tudespesa.com

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΟΛΩΝΑΣ

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ
Λ. ΚΙΟΣΕΣ

Σκοτώνει -κυριολεκτικά- η αίσθηση της φτώχειας

Οι άνθρωποι της μέσης και της τρίτης ηλικίας που υποκειμενικά νιώθουν φτωχοί (άσχετα με το πόσο είναι πραγματικά φτωχοί), αρρωσταίνουν πολύ πιο εύκολα και γενικά έχουν χειρότερη υγεία, καθώς και μικρότερο προσδόκιμο ζωής, σύμφωνα με μια νέα γερμανική έρευνα.

Ήταν ήδη γνωστό ότι η αντικειμενική φτώχεια σχετίζεται με χειρότερη υγεία και με πιο σύντομη ζωή, όμως η νέα μελέτη δείχνει ότι ακόμα και η υποκειμενική φτώχεια (δηλαδή πώς αξιολογεί κανείς την προσωπική κοινωνικο-οικονομική κατάστασή του) έχει ανάλογες επιπτώσεις.

Οι ερευνητές του Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών του Βερολίνου, με επικεφαλής την Μάγια Αντένα και τον Μιχάλ Μικ, μελέτησαν στοιχεία από 12 ευρωπαϊκές χώρες (μεταξύ των οποίων δεν ήταν η Ελλάδα), τα οποία αφορούσαν την περίοδο 2006 - 2012.

Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι άνω των 50 ετών που θεωρούν τους εαυτούς τους φτωχούς, αρρωσταίνουν κατά μέσο όρο 38% πιο συχνά και εμφανίζουν υποτροπές σε θέματα υγείας 48% πιο συχνά, σε σχέση με όσους δεν νιώθουν φτωχοί. Η πιθανότητα θανάτου για κάποιον που αισθάνεται φτωχός, είναι επίσης πολύ μεγαλύτερη, περίπου 40% κατά μέσο όρο για τους άνδρες και 58% για τα άτομα 50 - 64 ετών.

Οι γερμανοί ερευνητές διακρίνουν ανάμεσα σε τρία είδη φτώχειας: την εισοδηματική, του πλούτου (περιλαμβάνει ακίνητα κ.α.) και την υποκειμενική. Εκτός από την υποκειμενική φτώχεια, και η φτώχεια του πλούτου επίσης επιδεινώνει την υγεία. Κάποιος άνω των 50 ετών που διαθέτει ελάχιστο πλούτο (ακίνητα κ.α.), αρρωσταίνει πολύ πιο συχνά και η υγεία του επανέρχεται με πολύ πιο αργό ρυθμό μετά από μια ασθένεια, σε σχέση με όσους διαθέτουν πλούτο. Από την άλλη, η εισοδηματική φτώχεια είναι αυτή που έχει την μικρότερη επίπτωση στην υγεία των ατόμων άνω των 50 ετών.

Είναι αξιοσημείωτο ότι οι ερευνητές δεν βρήκαν να υπάρχει μεγάλη επικάλυψη ανάμεσα στα διαφορετικά είδη της φτώχειας. Έτσι, μόνο το 8% όσων ανθρώπων αποτέλεσαν αντικείμενο της έρευνας, ήσαν φτωχοί και με τα τρία κριτήρια (εισοδήματος, πλούτου, υποκειμενικό αίσθημα). Γι' αυτό, οι ερευνητές προτείνουν να υπάρξουν ευρύτεροι ορισμοί της φτώχειας, που να συνδυάζουν τόσο αντικειμενικά, όσο και υποκειμενικά χαρακτηριστικά.

Πηγή: ΑΜΠΕ