ΕΤΣΙ...

ΑΧ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΔΙΔΥΜΟΙ ΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ!!!!!

Τα παπούτσια μιας γυναίκας λένε τα πάντα για το χαρακτήρα της

• 
  
  

Μπορεί για σένα τα παπούτσια να είναι κάτι απαραίτητο για σένα, για τις γυναίκες όμως είναι... το απόλυτο αξεσουάρ κι όπως λένε ότι για τους άντρες μπορείς να καταλάβεις πολλά από το πότο που πίνει ή το ρολόι που φοράει, έτσι και για τις γυναίκες όσων αφορά τα παπούτσια τους.

Αν φοράει αθλητικά

Πρόκειται για μια γυναίκα γεμάτη αυτοπεποίθηση. Ξέρει τι της αρέσει, ξέρει τι θέλει, και φυσικά ξέρει και πώς να το αποκτήσει. Την χαρακτηρίζει η άνεσή της και η ενέργεια που ξεχειλίζει. Αν λοιπόν η κοπέλα που σου αρέσει φοράει αθλητικά καθημερινά και όχι μόνο στο πάρκο που πάει για τρέξιμο, τότε αυτό σημαίνει ότι την ενδιαφέρει η άνεση.

Συνεπώς είναι ένα άτομο που της αρέσει να δείχνει και το ενδιαφέρον της για τους γύρω της. Να έχεις στο μυαλό σου ότι δεν είναι παθιασμένη με την θηλυκή της πλευρά.

Αλλά νιώθει τόσο σίγουρη με τον εαυτό της που ξέρει ότι μπορεί να είναι λαμπερή ακόμα και με τα’ αθλητικά της.

Αν φοράει flat

Τα flat παπούτσια σε μια γυναίκα συνήθως δείχνουν ότι δεν είναι τόσο δυνατή για να ρισκάρει. Θέλει να νιώθει σίγουρη και σταθερή με ότι κάνει και χωρίς τον φόβο μιας ανώμαλης προσγείωσης από τα «ψηλοτάκουνά» της. Θέλει ρε παιδί να νιώθει ότι πατάει γερά στα πόδια της.

Έχει φυσικά και τα θετικά της. Σίγουρα δεν είναι γυναίκα που νιώθει μειονεκτικά για το ύψος της. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι μπορεί να κρύβει αρκετές ανασφάλειες. Ξέρει πάντως να τις κρύβει καλά.

Αν φοράει openedtoe

Μάλλον δεν έχεις ιδέα τι είναι αυτό οπότε θα σου εξηγήσω. Είναι αυτά τα παπούτσια που αφήνουν τα δάχτυλα μπροστά να φαίνονται. Κατάλαβες; Λοιπόν μιλάμε για μια γυναίκα που ξέρει ότι έχει ωραία πόδια και τις αρέσει να το δείχνει. Και όχι μόνο αυτό, αλλά ότι θεωρεί ωραίο πάνω της.

Πρόκειται για γυναίκα με ελεύθερο πνεύμα που ξέρει πώς να περνάει καλά. Είναι αυτό που λέμε η ψυχή της παρέας. Δεν της αρέσουν και τόσο πολύ οι δεσμεύσεις και τα όρια. Να ξέρεις όμως ότι συνήθως κρύβει μέσα της ένα μικρό κι ευαίσθητο παιδί.

Αν φοράει ψηλοτάκουνα

Ότι θα σου πω παρακάτω ισχύει μόνο αν μιλάμε για γυναίκα που δεν βγαίνει από το σπίτι χωρίς τα ψηλοτάκουνά της. Φυσικά μιλάμε για γυναίκα που την ενδιαφέρει πολύ το στυλ της και θα μπορούσες να την χαρακτηρίσεις και γκλαμουράτη. Θέλει να δείχνει ότι είναι αεράτη και την ενδιαφέρει αρκετά η γνώμη που έχουν οι άλλοι για εκείνη.

Από την άλλη, της αρέσει ο εαυτός της και έχει αρκετή αυτοπεποίθηση, τόση ώστε να φοράει ψηλοτάκουνα ακόμα και με τον τζιν της. Το αρνητικό είναι ότι μπορεί να θέλει να κοιτάνε περισσότερο τα παπούτσια της, παρά εκείνη.

Αν φοράει στιλέτο

Ξέρεις, αυτό το τακούνι που έφαγε και ο Κούγιας και του άνοιξε το κεφάλι. Είναι να μην σου τύχει. Στο θέμα μας τώρα. Αυτή η γυναίκα φωνάζει από μακριά «Σας παρακαλώ, κοιτάξτε με»! Είναι ο δικός της τρόπος για να τραβήξει την προσοχή σου. Κι άμα φοράει και μίνι, από το κακό στο χειρότερο.

!!!!!! etsi !!!!!!!

Το σεξ και οι πρωτεργάτες του 1821

Οι ανθρώπινες στιγμές και η ερωτική ζωή των πρωτεργατών της εθνικής παλιγγενεσίας θάφτηκαν κάτω από τις προτομές τους. Το ΒΗmagazino εξετάζει ένα ευαίσθητο ζήτημα

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  03/06/2014 09:51

Εν έτει 1745, πολύ προτού εμφανιστούν στον Τύπο οι πρώτες στήλες σεξουαλικών νουθετήσεων, ο πατέρας του αμερικανικού έθνους Βενιαμίν Φραγκλίνος έγραψε ένα άρθρο με ολόδικές του «Συμβουλές για την επιλογή ερωμένης». Η παραίνεση προς τους απανταχού εργένηδες ήταν η εξής μία: Προτιμήστε τις μεγαλύτερες γυναίκες. «Μαζί τους δεν υπάρχει ο κίνδυνος της τεκνοποίησης», ενώ «εμφανίζονται ιδιαίτερα ευγνώμονες όταν ένας νεαρός άνδρας τούς δείξει ερωτικό ενδιαφέρον». Αυτές και άλλες «πικάντικες» λεπτομέρειες σχετικά με τη σεξουαλική φιλοσοφία και (και τις πρακτικές) των εθνοπατέρων των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής συγκέντρωσε εσχάτως ο αμερικανός ιστορικός Τόμας Α. Φόστερ στο βιβλίο του «Sex and the Founding Fathers: The American Quest for a Relatable Past»: oι φημολογούμενες ομοφυλοφιλικές σχέσεις του Τζορτζ Ουάσιγκτον, η δημόσια συγγνώμη που ζήτησε ο πρώτος αμερικανός  υπουργός των Οικονομικών, Αλεξάντερ Χάμιλτον, για την εξωσυζυγική σχέση του (δύο αιώνες πριν από τον Μπιλ Κλίντον), ο έρωτας του Τόμας Τζέφερσον για τη μιγάδα σκλάβα του, Σάλι Χέμινγκς κ.ο.κ. Ο συγγραφέας έχει πλήρη γνώση του ειδικού ενδιαφέροντος του βιβλίου του, καθότι, όπως εξηγεί, «το σεξ πάντα διαδραμάτιζε έναν καθοριστικό, αν και υποτιμημένο, ρόλο στην προσπάθεια των Αμερικανών να έρθουν πιο κοντά στους πατέρες του έθνους. Είναι ο τρόπος να τους καταστήσουμε, αν όχι λιγότερο ηρωικούς, περισσότερο ανθρώπινους».

Κάτι αντίστοιχο με τους ημέτερους εθνοπατέρες φαντάζει σχεδόν σαν επιστημονική φαντασία. Χαοτικά τα κενά ακόμη και στη νεότερη ελληνική ιστοριογραφία. Το θέμα εξαιρετικά εύθραυστο, δύσκαμπτο και ακανθώδες. Οι ραγιάδες πάλευαν με νύχια και με δόντια να αποτινάξουν τον τουρκικό ζυγό. Ως εκ τούτου, οι ερωτικές περιπτύξεις κάτω από φουστανέλες ή τζουμπέδες από σαμουρόγουνα σε βουνά, κάστρα και βάλτους, με τα οθωμανικά χαντζάρια να παραμονεύουν, δεν φαίνεται να απασχολούν κανέναν. Και βέβαια, δεν περιποιούν τιμή στον Αγώνα. Και όμως, υπάρχει μια εγχώρια έκπληξη. Πριν από λίγες μόλις ημέρες κυκλοφόρησε από τις πατραϊκές εκδόσεις Διαπολιτισμός το βιβλίο «Τα ερωτικά του '21». Συγγραφέας του ο εκπαιδευτικός Κυριάκος Σκιαθάς (ο οποίος, σημειωτέον, δηλώνει «φιλίστωρ» και ουχί «ιστορικός»), που αποτόλμησε ίσως μια παγκόσμια πρώτη: να περισυλλέξει σε έναν τόμο τις ερωτικές ιστορίες των πρωτεργατών της Ελληνικής Επανάστασης. Αναμεσά τους ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, η Μπουμπουλίνα, ο Πάνος Κολοκοτρώνης, ο λόρδος Βύρων, ο Ιωάννης Κωλέττης, η Μαντώ Μαυρογένους, ο Ανδρέας Λόντος, ο Κίτσος Τζαβέλας και ο Ρήγας Βελεστινλής.

Η ανθρώπινη πλευρά του 1821

«Εχω πλήρη επίγνωση ότι δεν ανακάλυψα την Αμερική» τονίζει ο συγγραφέας στο BΗmagazino. «Σκόρπια αυτά τα στοιχεία υπάρχουν παντού. Η μοναδικότητα του βιβλίου αυτού είναι η συγκέντρωση όλων εκείνων των πληροφοριών ενδεχομένως για πρώτη φορά. Τη βιβλιογραφία τη μάζευα πάνω από 20 χρόνια. Με κίνδυνο να γίνω κουραστικός, για κάθε ηγετική φυσιογνωμία του '21 παραθέτω πληθώρα πηγών». «Στόχος μου δεν είναι να σκανδαλίσω επ' ουδενί λόγω», συμπληρώνει ο κ. Σκιαθάς, «ούτε βέβαια να απομυθοποιήσω τους πρωτεργάτες της Ελληνικής Επανάστασης. Ηθελα, όμως, να δείξω ότι, εκτός από παλικάρια και τουρκοφάγοι, ήταν στην καθημερινότητά τους και άνθρωποι. Και όμως, επιμένουμε να τους παρουσιάζουμε ως ήρωες ακηλίδωτης ηθικής». Σημειωτέον ότι ήδη ετοιμάζεται και ο δεύτερος τόμος αυτής της «πατριωτικής» σεξουαλικής «Βίβλου» (προγραμματίζεται να κυκλοφορήσει την 25η Μαρτίου 2015), με τον Αθανάσιο Διάκο, τον Παπαφλέσσα (τον οποίο ο Παλαιών Πατρών Γερμανός θα αποκαλέσει στη Σύσκεψη της Βοστίτσας «εξωλέστατο καλόγερο»), τον Αναστάση Μαυρομιχάλη (γιο του Πετρόμπεη), τον πρωταγωνιστή στην πολιορκία του Μεσολογγίου Δημήτρη Μακρή κ.ά.

Σε αυτόν τον πρώτο τόμο, η ποικιλία των ερωτικών ανδραγαθημάτων που πλαισιώνουν τον αιματοβαμμένο Ξεσηκωμό του Γένους είναι μεγάλη. Η σεξουαλική ασυδοσία του καπετάν Ζαχαριά Μπαρμπιτσιώτη του Μοριά, οι δύο γάμοι, το υποβόσκον «ειδύλλιο» με τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και οι λάθρες συνευρέσεις (ακόμη και με νεαρούς γάλλους πλοιάρχους) της μεγάλης καπετάνισσας του '21 Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας για την οποία μιλάει όλη η Ευρώπη (μάλιστα, στα παριζιάνικα σαλόνια έχει γίνει ανάρπαστη η γυναικεία φορεσιά «La Bobeline»), ο γάμος της κόρης της Ελένης με τον Πάνο Κολοκοτρώνη, πρωτότοκο γιο του Γέρου του Μοριά (θα βουήξει όμως ολάκερη η Τριπολιτσά, όταν η Ελένη τα φτιάξει με τον Θεόδωρο Γρίβα), ο «μινίστρος του  πολέμου» Ιωάννης Κωλέττης που θα κάνει «μορόζα» τη γυναίκα του Χρήστου Παλάσκα (τον ίδιο θα τον στείλει να σφαγιαστεί από τον Ανδρούτσο), αλλά και θα κορτάρει τη Μαρκησία Πουιζεράν, όταν ντυμένος με φουστανέλα και βελούδινο γιλέκο παρελαύνει, τα πρώτα χρόνια του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, στα γαλλικά σαλόνια. Αλλά και ο ατυχής έρωτας της «ωραίας Μυκονίας» Μαντώς Μαυρογένους (η Ελληνίδα Ζαν ντ'Αρκ για τους Ευρωπαίους του αρχών του 19ου αιώνα) με τον καχεκτικό, κοντό και δύσμορφο «με φωνήν έρρινον και άχρουν» Δημήτρη Υψηλάντη (ίσως εκ των ελαχίστων «ροζ» ιστοριών του '21 που είναι οικείες και στους μη μυημένους). Οσο για τον Ανδρέα Λόντο που στις 23 Μαρτίου 1821 ύψωνε τη σημαία του Αγώνα, το 1840 ηράσθη σφόδρα την ιταλίδα πριμαντόνα Ρίτα Μπάσο (την πρώτη θηλυκή θεατρίνα που αντίκριζαν οι Αθηναίοι καθότι τους γυναικείους ρόλους τους υποδύονταν άνδρες). Ο γερο-Κολοκοτρώνης (σύμφωνα με τον Γεώργιο Τερτσέτη) θα περιγράψει ως εξής το «αδιάντροπον» του φορέματός της: «Eίδα πράγμα οπού δεν το είδα άλλη φορά, τόσων χρονών οπού είμαι, οι γυναίκες ως τώρα ήξευρα πώς εφούσκωναν απ' ομπρός, εις τας Αθήνας είδα ότι φουσκώνουν από πίσω».  

Ειδική μνεία, βέβαια, και στον διαβόητο για τη «ζωώδη βωμολοχία» του Γεώργιο Καραϊσκάκη (όταν το 1822 ο Χουρσίτ πασάς του παραγγέλνει από τη Λάρισα να δηλώσει υποταγή, ο Αητός της Ρούμελης δεν θα μασήσει τα λόγια του: «Μου γράφεις ένα μπουγιουρντί, λέγεις να προσκυνήσω· κι εγώ πασά μου ρώτησα τον πούτζο μου τον ίδιον, κι αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω· κι αν έλθης κατ' επάνω μου ευθύς να πολεμήσω»). Ο «γιος της καλογριάς», παρότι πιστός οικογενειάρχης, κουβαλά πάντα μαζί του στις μάχες μια εκχριστιανισμένη Τουρκοπούλα ντυμένη ανδρικά. Τη λέγανε Μαριώ, αλλά τη φωνάζανε «Ζαφείρη» : «Ηταν στρογγυλοπρόσωπη, με μαύρα μάτια και μια κοτσίδα γύρω στο κόκκινο φέσι με τη γαλάζια φούντα» θα γράψει ο επιφανής λόγιος και ιστοριοδίφης Γιάννης Βλαχογιάννης σε άρθρο του στην «Εστία» το 1917: «Φορούσε άσπρες μπαμπακερές κάλτσες, άσπρο φλοκωτό σακκάκι, φουστανέλλα και στο σελλάχι δυο μπιστόλια και ένα γιαταγάνι και στο χέρι ένα ελαφρό ντουφέκι. Ο Καραϊσκάκης, αρρωστιάρης και μακριά από τους δικούς του, είχε ανάγκη από τη φροντίδα μιας γυναίκας». Μια φορά που η Καπετάνισσα ζήλεψε την παρουσία της Μαριώς στο πλάι του, ο Καραϊσκάκης αποπειράθηκε να την κατευνάσει ως εξής: «Εγνοια σου, μουρή, έχω και για σένα πούτσο. Μη μου χολιάζεις».

Ο σάρκινος ξεσηκωμός του γένους

Ελληνες ιστορικοί επιβεβαιώνουν σήμερα ότι το βιβλίο του κ. Σκιαθά είναι πιθανότατα το πρώτο του είδους (από έλληνα ή ξένο μελετητή), αν μη τι άλλο το πρώτο που τόλμησε να περιμαζέψει τα διάσπαρτα ίχνη των αυτολογοκριθέντων απομνημονευματογράφων και των λοιπών, κάθε άλλο παρά λαλίστατων περί του ερωτικού, πηγών του Αγώνα. Διότι η μέχρι τούδε ακαδημαϊκή ιστοριογραφία μοιάζει να προσπερνά - ή να παραγκωνίζει τεχνηέντως - την ανθρώπινη φύση των πρωτεργατών του '21, αποστραγγίζοντάς τους από οτιδήποτε σάρκινο. «Οχι γιατί είναι ταμπού» καταθέτει στο ΒΗmagazinο η Μαρία Ευθυμίου, αναπληρώτρια καθηγήτρια Ιστορίας και Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. «Η ιστοριογραφία έχει τις μόδες της. Για 20-30 χρόνια όλοι ασχολούμασταν, π.χ., με την οικονομία. Μετά ήρθε η έννοια του φύλου, η έννοια του παιδιού. Τώρα είναι η απελευθέρωση των ομοφυλοφίλων και γενικά όλα εκείνα που φέρνουν μπροστά την έννοια της σεξουαλικότητας. Και βέβαια, κάθε κύμα ενδιαφέροντος κάτι συνεισέφερε. Και ένα βιβλίο με τα ερωτικά του '21 θα δώσει με τη σειρά του να καταλάβουμε λίγο βαθύτερα την εποχή, να πάρουμε μια γεύση από τις προτεραιότητες των ανθρώπων, αλλά και τις δευτεραιότητές τους. Θα μας βοηθήσει να αισθανθούμε ότι ακόμη και η Επανάσταση του '21 έγινε από εσένα και από μένα, δηλαδή από καθημερινούς ανθρώπους που βρέθηκαν σε μια επαναστατική κατάσταση και μπήκαν σε αυτήν, άλλος περισσότερο, άλλος λιγότερο. Εμείς έχουμε την αντίστροφη ιδέα, ότι κάποιες ξεχωριστές προσωπικότητες, πέραν ημών, πρωτοστάτησαν στον Αγώνα».

 «Μέχρι τώρα οι άνθρωποι αυτοί δεν είχαν ανθρώπινη φύση. Είναι σούπερ ήρωες, γυαλισμένα αγαλματάκια» καταθέτει στο BΗmagazino o καθηγητής Ιστορικής και Θεωρητικής Κοινωνιολογίας κ. Νίκος Θεοτοκάς (συγγραφέας ενός από τα πλέον εικονοκλαστικά βιβλία των τελευταίων ετών, «Ο βίος του στρατηγού Μακρυγιάννη», εκδ. Βιβλιόραμα, 2012). «Και ξαφνικά, με τέτοιου είδους πληροφορίες, αποκτούν την ανθρωπινότητά τους: διψάνε, πεινάνε, ερωτεύονται, λερώνονται... Είναι σαφές ότι υπάρχει απουσία λόγου ως προ τον ερωτισμό των ανθρώπων αυτών. Μόνο τον Δημήτριο Χρηστίδη θυμάμαι (σε ένα απομνημόνευμα που έσωσε ο Βλαχογιάννης στο Αθηναϊκό Αρχείο) να μιλάει ανοιχτά για "ερωτικές συνεντεύξεις", με έναν λόγο που σοκάρει ακόμη και τον σύγχρονο αναγνώστη. Αυτή η απουσία λόγου οφείλεται στο ότι στον δημόσιο χώρο ο ερωτισμός ήταν κάτι που εκείνη την εποχή δεν χωρούσε». Υπάρχουν βεβαίως λίαν εύγλωττα ίχνη. Ακόμη και ο πολύ συντηρητικός Μακρυγιάννης, «που καθετί που τον έφερνε στις κανονικότητες του βίου τον γέμιζε ενοχές», επιτρέπει στον εαυτό του να γράψει «Ηταν ωραία» για τη γυναίκα του Αθανάσιου Λιδωρίκη (η μόνη φράση στα «Απομνημονεύματα» που αναφέρεται στην όψη μιας γυναίκας).

«Δεν αρκεί να εντοπίσεις τα ίχνη, αλλά και να μπεις στον κώδικα του κόσμου εκείνης της εποχής» τονίζει ο κ. Θεοτοκάς. «Και δεν είναι μόνο ο κώδικας ηθικής. Είναι ο κώδικας διατύπωσης του πάθους, του έρωτα που πρέπει να ανασυσταθεί για να μπουν όλα αυτά σε μια τάξη. Ενας σύγχρονος άνθρωπος προσλαμβάνει το νόημα μιας ερωτικής σκηνής με τον κώδικα της εποχής μας. Οι παλιοί είχαν άλλους τρόπους, άλλες λέξεις, άλλα σήματα και σημάδια. Για παράδειγμα, στα κλέφτικα τραγούδια το ερωτικό στοιχείο είναι απομονωμένο, η όποια αναφορά έχει απόσταση από τη σωματικότητα των ανθρώπων. Δεν θα μιλήσεις  για το στήθος της γυναίκας, αλλά για την κορμοστασιά της».

Η σεξουαλική βία του πολέμου

Μέσα από τις προσωπικές ιστορίες αναδεικνύονται αναπόφευκτα και τα κοινωνικά ήθη της εποχής. Ηταν, π.χ., σύνηθες φαινόμενο ο καπετάνιος κλέφτης να αρπάζει την κόρη του κοτζαμπάση (ίσα ίσα για να ρεζιλέψει τον εχθρό του, διότι η κόρη θα επιστραφεί τελικώς «αμόλυντη» στο σπιτικό της) ενώ στα χρόνια της Τουρκοκρατίας οι γαμβροί (ακόμη και 14 χρόνων) συχνά λιγοθυμούν μέσα στις εκκλησίες μετά τα πρώτα αποκαλυπτήρια της (ακόμη και δεκάχρονης) νύφης. Και βέβαια η βία, αναπόσπαστο κομμάτι της κανονικότητας του πολέμου. Οπως όταν ο Αλήμπεης της Μονεμβασιάς αντίκρισε εν έτει 1791 μια Ελληνίδα, το κάλλος της οποίας «κατεφλόγισε την καρδίαν» του και εκείνη του αρνήθηκε. Οπως θα γράψει ο κληρικός Αμβρόσιος Φραντζής:

«...ούτως ιδών ο θηριωδέστατος Αλήμπεης το αμετάθετον αυτής ήθος, διέταξε τρεις εκ των υπηρετών, και έθεσαν τους μαστούς της νέας μεταξύ του σκεπάσματος εν τω μέσω ενός κιβωτίου (κασσέλας) και αναβάντες οι τρεις υπηρέται, επάτουν το σκέπασμα του κιβωτίου εις τρόπον ως εκόπησαν από την ορμήν οι μαστοί της Ελληνίδος, ήτις εν ακαρεί εξέψυξε».

Οι ευρωπαίοι περιηγητές, κατά βάση εκπρόσωποι των ανώτερων τάξεων, άνθρωποι φιλελεύθεροι, αντισυμβατικοί και υπέρμαχοι των εν γένει ρήξεων θα εναποθέσουν τη δική τους διεισδυτική και ελεύθερη ματιά στην «εξωτική» Ελλάδα του 19ου αιώνα. Κάποιες φορές θα καταγράψουν βιασμούς και σεξουαλικές ωμότητες που οι επίσημες πηγές των εξεγερθέντων επιλέγουν να λησμονήσουν. Γράφοντας για την τύχη των αιχμαλώτων γυναικών του Ακροκορίνθου, ο εθελοντής ιταλός αξιωματικός Μπρενγκέρι δεν κρύβει τον αποτροπιασμό του: «Μια μέρα περνώντας από την αγορά, είδα πλήθος συγκεντρωμένο. Ζύγωσα και είδα μια νεαρή Τουρκάλα που οι έλληνες στρατιώτες, ύστερα από κάθε λογής προσβολές και ταπεινώσεις, την είχαν μαχαιρώσει πολλές φορές στο πρόσωπο και στα χέρια... Ηταν μια από τις φρικαλέες σκηνές που αντίκριζα καθημερινά» («Πώς είδαν οι ξένοι την Ελλάδα του '21» του Κυριάκου Σιμόπουλου, Πολιτιστικές Εκδόσεις, 2004).

Στις σπηλιές του πανσεξουαλισμού

Ξεχωριστό και μεστό το ερωτικό κεφάλαιο για τον Βύρωνα, ο οποίος ως γνωστόν θα διαβεί ασμένως ένα ένα όλα τα μονοπάτια «του ανθισμένου δρόμου της ηδονής». Στην Κεφαλλονιά θα ερωτευθεί παράφορα τον 15χρονο Λουκά Χαλανδριτσάνο, ένα εκπάγλου καλλονής Ελληνόπουλο, συνοδό και υπηρέτη του, που όμως δεν θα ενδώσει ποτέ στις σεξουαλικές ορέξεις του (γεγονός που θα τον οδηγήσει σε μια άκρως επικίνδυνη μεσαιωνική δίαιτα για την αντιμετώπιση της ομοφυλοφιλίας με σόδα και μπισκότα). Στο Μεσολόγγι, πάλι, όπου ο περιώνυμος φιλέλλην θα ζήσει τρεις μήνες και δεκατρείς ημέρες, εμπλέκεται σε ένα παρ' ολίγον καταστροφικό για τη θέση του στο πάνθεον των ηρώων του '21 σεξουαλικό σκάνδαλο, όταν «παρασύρει» (με την αρωγή του υπηρέτη του Τίτα) ένα μικρό φτωχό αγόρι: «Το έντυσαν κοριτσίστικα και ήταν έτοιμοι για όλα. Κάποιος ειδοποίησε τον αδελφό του αγοριού... Ο Μπάιρον μόλις που γλύτωσε, γιατί ο αδελφός του αγοριού απείλησε να τον σφάξει. Το περιστατικό έγινε γνωστό στη μικρή κοινωνία του Μεσολογγίου, αλλά ο Μαυροκορδάτος κατάφερε να ξεχαστεί. Μετ' από αυτό το συμβάν, ο λόρδος προχώρησε, όπως ιστορείται, στην ίδρυση πορνείου - του πρώτου ίσως στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας - για να καλύπτονται οι ανάγκες του ντόπιου και ξένου αντρικού πληθυσμού».

Αρκετές από αυτές τις πληροφορίες για τη δράση του πανσεξουαλικού Μπάιρον (που θα καταδυθεί πολλάκις σε «άβυσσο αισθησιασμού», ακόμη και με την ετεροθαλή αδελφή του, Αυγούστα Λη) παραδίδει στην Ιστορία ο βρετανός εκκεντρικός «συγγραφέας και πειρατής» Εντουαρντ Τρελόνι («Τζον» ή «Τρε» για τους φίλους). Τον Βύρωνα, όπως και τον άλλο κορυφαίο βρετανό ποιητή και επίσης ένθερμο φιλέλληνα Πέρσι Σέλεϊ, ο Τρελόνι θα τον γνωρίσει εν έτει 1822 στους κόλπους του περίφημου «Κύκλου της Πίζας» (κύκλος επιφανών Αγγλων, Ιρλανδών, Ιταλών και Ελλήνων στον οποίο εμβαπτίζεται και ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος).

Ο Τρελόνι, από παλαιά διακεκριμένη οικογένεια της Κορνουάλης, θα ζήσει από κοντά την ερωτική αδηφαγία των κορυφαίων ρομαντικών ποιητών, τις καταχρήσεις τους (λάβδανο ο Σέλεϊ, κρασί ο Βύρωνας), την περιφρόνησή τους για τις κοινωνικές συμβάσεις και τον κοσμοπολίτικο τυχοδιωκτισμό τους. Στο βιβλίο «Με τον Βύρωνα και τον Ανδρούτσο» (στα ελληνικά από τις εκδόσεις Θύραθεν) δεν διστάζει, π.χ., να μιλήσει εκτενώς για τον καταδικασμένο γάμο του «ακόλαστου» Μπάιρον με την «αγνή» Αναμπέλα Μίλμπανκ (η οποία ως λόγο του διαζυγίου προτάσσει την «αφύσικη σεξουαλική συμπεριφορά» του συμβίου της): «Για το πολυσυζητημένο θέμα του χωρισμού του ποιητή απ' τη γυναίκα του, όλες τις λεπτομέρειες τις έχει γράψει ο ίδιος, και σε πρόζα και σε ρίμα· αυτό που παρέλειψε, όμως, να πει ήταν ότι τις γυναίκες τις αντιμετώπιζε σα να ήταν πράγματα χωρίς ψυχή ή λογικό· μαζί τους ούτε έτρωγε, ούτε προσευχόταν, ούτε πήγαινε περίπατο, ούτε μιλούσε σοβαρά. Μέχρι έναν ορισμένο βαθμό συγγένειας οι γάμοι απαγορεύονται· το ίδιο θα έπρεπε να ισχύει και όταν δεν υπάρχει φυσική συγγένεια στα αισθήματα, στις συνήθειες, στα γούστα και στις προτιμήσεις. Είναι πολύ ευγενικό εκ μέρους των αγίων να δένονται με τους αμαρτωλούς, αλλά ενενήντα εννιά φορές στις εκατό το αποτέλεσμα είναι μια αποτυχία· στην περίπτωση του Βύρωνα, μάλιστα, παταγώδης».

O ίδιος ο Εντουαρντ Τρελόνι, μία από τις ελάσσονες μορφές των βρετανικών γραμμάτων και του ελληνικού Αγώνα, δεν θα αφήσει σε αμφότερα παρά ένα ελάχιστο ίχνος του, που όμως θα καταγοητεύσει μεταγενέστερα τους βρετανούς ιστορικούς (στη Γηραιά Αλβιώνα κυκλοφορούν τουλάχιστον τέσσερις βιογραφίες του). Οχι μόνο θα συνοδεύσει τον Βύρωνα στην Ελλάδα (φθάνουν στην Κεφαλλονιά πάνω στο ναυλωμένο μπρίκι «Ηρακλής») και θα σπεύσει να αγοράσει δεκαπενταμελές χαρέμι στην Αθήνα, αλλά θα πολεμήσει και θα καπνίσει τσιμπούκια στο πλευρό της κλεφτουριάς νυμφευόμενος τελικώς (το 1824) τη 13χρονη ετεροθαλή αδελφή του «αρχιστράτηγου της Ανατολικής Στερεάς» Οδυσσέα Ανδρούτσου, Τερζίτσα. Ο ατυχής και εντελώς παράταιρος αυτός γάμος (αφού, μεταξύ των πλείστων πολιτισμικών διαφορών, δεν υπάρχει και κανένας τρόπος λεκτικής επικοινωνίας μεταξύ του ζεύγους) θα λάβει χώρα παρουσία ορθόδοξου παπά στη «Μαύρη Τρούπα», το κρησφύγετο του Ανδρούτσου, στον Παρνασσό. O Τρελόνι θα το περιγράψει λεπτομερώς (καθότι εκεί μέσα θα γίνει αργότερα και η απόπειρα δολοφονίας του): «O Oδυσσέας είχε καταφέρει ν' ανέβει ως εκεί και να τη μετατρέψει σε οχυρό καταφύγιο για την οικογένεια και τα υπάρχοντά του όσο καιρό θα κρατούσε ο πόλεμος. Δεν μπορούσες να πλησιάσεις στη σπηλιά παρά μόνο με σκάλες μπηγμένες στον βράχο... Το εσωτερικό τούτου του λαμπρού άντρου, με τις παράπλευρες σπηλιές, τα κλίτη και τη θολωτή οροφή του, μου θύμιζε καθεδρικό ναό, ιδίως όταν τα τραχιά του τοιχώματα απαλύνονταν στο φως του δειλινού στο φεγγαρόφωτο». Στα 17 της χρόνια η Τερτζίτσα θα χωρίσει το βρετανοτραφές πρωτοπαλίκαρο του Ανδρούτσου (αφού προηγουμένως αποκτήσει μαζί του μία κόρη), μέγα σκάνδαλο για την εποχή. Το 1835 ο Τρελόνι επιστρέφει στην Αγγλία για να αφηγηθεί σε αριστοκρατικά σαλόνια τους παλικαρισμούς του στις σπηλιές και τους βάλτους, υποδυόμενος τον ρόλο του βυρωνικού ήρωα ως το τέλος.

Αντέχει, όμως, η Ελλάδα του Μνημονίου και του τρωθέντος ηθικού μια τέτοια απομυθοποίηση των αγωνιστών του 1821; Οι αντιδράσεις που προκάλεσαν οι πρόσφατες «εμπρηστικές» δηλώσεις του συγγραφέα Νίκου Δήμου (ανήμερα την 25η Μαρτίου) δείχνουν ότι οι ανοχές σε κάθε απόπειρα «αποκαθήλωσης» των τόσο φορτισμένων (με προσδοκίες κατοπινών καιρών) μορφών της Ελληνικής Επανάστασης είναι ισχνές. «Πιστεύω ότι αυτή η απομυθοποίηση, στον βαθμό βέβαια που τιμά την αλήθεια και δεν εξυπηρετεί άλλους στόχους, είναι πολύ χρήσιμη» υπογραμμίζει η καθηγήτρια του ΕΚΠΑ, κυρία Ευθυμίου. «Δεν είναι τυχαίο ότι τα τελευταία χρόνια συζητούμε για το '21 σε πιο ήπιους τόνους, έχει περάσει πια ο χρόνος, η κοινωνία μας έχει γίνει λιγότερο συντηρητική σε διάφορα θέματα-ταμπού. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι δεν θα υπάρξουν αντιδράσεις, που είναι λογικό και υγιές. Για κάποιους μπορεί να είναι ακόμη και συντριβή να νιώσουν ότι χάνουν τη βακτηρία τους στη ζωή, το στήριγμά τους. Οι κοινωνίες ζουν με σύμβολα και θεοποιήσεις. Εμείς, μια κοινωνία ανώριμη, το βιώνουμε ακόμη πιο έντονα». Ομως τα ψήγματα από τη ζωή των μεγάλων δεν πρέπει να τρομάζουν. Αλλωστε, σύμφωνα με τη γνωστή ρήση του Διονύσιου Σολωμού, «το Εθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικόν ό,τι είναι αληθές».

* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 1 Ιουνίου 2014

Slow down για να απολαύσετε τη ζωή

Τι σχέση έχουν οι χελώνες με το σεξ και τα σαλιγκάρια με το φαγητό μας; Από την άσκηση, μέχρι τη διατροφή, τη θεραπεία, ακόμα και το σεξ, το κίνημα των «αργών» κερδίζει έδαφος. Μήπως τελικά το καλό πράγμα αργεί να γίνει;

Άνοιξα βιαστικά τον υπολογιστή. Πήρα θέση μπροστά στο πληκτρολόγιο και άρχισα να πατάω με μανία τα κουμπιά. Έπρεπε να γράψω ένα κείμενο για το «Slow Down» (τη νέα τάση που προτείνει την επιβράδυνση ως τρόπο ζωής) και οι ημερομηνίες με πίεζαν. Η πρώτη ιστοσελίδα που άνοιξα για να βρω πληροφορίες με έφερε αντιμέτωπη με το παγκόσμιο κίνημα «Slow Down Now». Ξεκίνησα να διαβάζω για τα οφέλη τού «να μην κάνεις και πολλά». Λίγα λεπτά αργότερα άφησα ασυναίσθητα τα δάχτυλά μου να «ξεκολλήσουν» από τα πλήκτρα και ξάπλωσα αναπαυτικά πίσω στην καρέκλα μου. Ήπια μια γουλιά καφέ και κοίταξα το ταβάνι. Χωρίς ενοχές. Τελικά, το να μειώνουμε την ταχύτητα σε έναν κόσμο τις εξελίξεις του οποίου έτσι κι αλλιώς δεν μπορούμε να προλάβουμε είναι ίσως η μόνη λύση για τη διαφύλαξη της ψυχικής μας ηρεμίας και της καλής μας διάθεσης. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν σθεναρά οι οπαδοί του κινήματος «Slow down». Και για να τα καταφέρουμε φαίνεται ότι δεν χρειάζεται να γίνουμε γιόγκι. Ας δούμε πώς.

Το μανιφέστο των «αργών»
«Μας παροτρύνουν να επιταχύνουμε. Εμείς αντιστεκόμαστε! Πρέπει να μειώσουμε τους ρυθμούς στο γραφείο και στο δρόμο. Οφείλουμε να επιβραδύνουμε, αναπτύσσοντας την αυτοπεποίθησή μας, όταν τα πάντα γύρω μας είναι σε κατάσταση διαρκούς υπερδραστηριότητας». Κάπως έτσι ξεκινάει το μανιφέστο των απανταχού θιασωτών του κινήματος «Slow Down Now». Ο εμπνευστής του, Κρίστοφερ Ρίτσαρντς, προσπάθησε να απενοχοποιήσει το να «μην κάνουμε πολλά», φέρνοντας τη Δύση λίγο πιο κοντά στη φιλοσοφία της Ανατολής. Το επιχείρημά του -το οποίο αναφέρεται φυσικά στο Μανιφέστο- είναι αν μη τι άλλο λογικό: «Όταν κάτι αξίζει να γίνει, αξίζει να γίνεται αργά».

Θεραπεία σε slow motionΣτις έτοιμες λύσεις των φαρμακευτικών ουσιών έρχονται να αντιταχθούν οι εναλλακτικές θεραπείες. Στην περίπτωση της ομοιοπαθητικής, το «ένα χάπι για τον πονοκέφαλο και ο πόνος υποχωρεί αμέσως» αντικαθίσταται από μια πιο ολιστική προσέγγιση. Ο άνθρωπος αντιμετωπίζεται ως ένα ενιαίο σύνολο, που περιλαμβάνει το σώμα, το μυαλό και την ψυχή. Οι γιατροί που την εφαρμόζουν επιλέγουν τα κατάλληλα ομοιοπαθητικά φάρμακα για κάθε ασθενή (τα οποία βασίζονται σε φυσικά προϊόντα, ενώ η φαρμακευτική ουσία υφίσταται τόσο μεγάλη αραίωση, που τελικά δεν ανιχνεύεται χημικά στο διάλυμα που χορηγείται στον ασθενή), στοχεύοντας στη σωματική και παράλληλα στην ψυχική του θεραπεία. Αυτό, βέβαια, απαιτεί υπομονή, αφού ακόμα κι αν ο ασθενής αισθάνεται καλά από τον πρώτο κιόλας μήνα, θα πρέπει να περιμένει να σταθεροποιηθεί η κατάστασή του για ένα χρονικό διάστημα (συνήθως κάποιους μήνες), ώστε να υπάρξουν αποτελέσματα. Στο πεδίο θεραπείας της ομοιοπαθητικής ανήκουν μεταξύ άλλων τα δερματικά προβλήματα, οι αλλεργίες, οι πονοκέφαλοι, τα αρθριτικά, το άσθμα, οι παθήσεις του πεπτικού συστήματος, οι φοβίες και το στρες.

Χαλαρότητα über allesΤη χαλαρότητα εκθειάζει και ο διαλογισμός, διακηρύσσοντας ότι το στρες δεν πρέπει να έχει θέση στην καθημερινότητά μας. «Η ένταση δεν σχετίζεται με τα εξωτερικά ερεθίσματα, αλλά με όσα συμβαίνουν μέσα μας», λένε οι υποστηρικτές του. Τα οφέλη για τον οργανισμό μας πολλά: Με το διαλογισμό το σώμα χαλαρώνει και το μυαλό ηρεμεί. Μάλιστα, έρευνες δείχνουν ότι ο διαλογισμός μειώνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών επεισοδίων, ενώ συμβάλλει στη μείωση του πόνου και περιορίζει τα επίπεδα της πίεσης, καθώς επιδρά στο συμπαθητικό νευρικό σύστημα. Επιστήμονες του αποδίδουν επίσης αντικαταθλιπτική δράση. Πώς επιτυγχάνονται όλα αυτά; Δεν χρειάζεται να καθίσετε στη στάση του Βούδα, κοιτώντας το κενό, για να χαλαρώσετε. Αρκεί να κάνετε σύντομες αλλά συχνές παύσεις μέσα στη μέρα, αποβάλλοντας τις σκέψεις της καθημερινότητας. Κάθε 2-3 ώρες σταματήστε ό,τι κάνετε για 1΄. Συγκεντρωθείτε στην αναπνοή σας και αφιερώστε την προσοχή σας σε ό,τι βρεθεί στο δρόμο σας. Αυτή η διάχυτη παρατήρηση της πραγματικότητας βοηθάει στην απαλλαγή από τις αγχωτικές σκέψεις, γιατί γεμίζει το πεδίο της αντίληψής σας και κατευθύνει το νου από τον ξέφρενο εξωτερικό ρυθμό σε πιο ήρεμες διαδρομές.

Μεγαλώνοντας τον Αϊνστάιν

Δευτέρα-Τετάρτη μπαλέτο, Τρίτη-Πέμπτη αγγλικά, Παρασκευή κολυμβητήριο και Σαββατοκύριακο θέατρο, γιατί «το παιδί πρέπει να μάθει από πολιτισμό». Σας θυμίζει κάτι το παραπάνω εβδομαδιαίο πρόγραμμα; Πράγματι, οι περισσότεροι από εμάς προσπαθούμε να κρατάμε τα παιδιά μας απασχολημένα διαρκώς. Κάθε λεπτό της ζωής τους πρέπει να κάνουν κάτι χρήσιμο. Έτσι όμως «μεγαλώνουμε κουρασμένα παιδιά», γράφει ο Carl Honoré, δημοσιογράφος και συγγραφέας. Στο πρώτο του βιβλίο με τίτλο «In Praise of Slow» («Τιμώντας τη βραδύτητα»), το οποίο έχει γίνει best seller σε πολλές χώρες, ο Honore μιλάει για την κουλτούρα της βραδύτητας. «Δεν βασίζεται στην απραξία, αλλά στο να καταφέρουμε να κάνουμε τα πάντα στη σωστή ταχύτητα», ξεκαθαρίζει. Η ποιότητα, δηλαδή, πρέπει να υπερτερήσει της ποσότητας. Στη δουλειά, στο φαγητό, ακόμα και στην ανατροφή των παιδιών. Μάλιστα, σύμφωνα με τον Honore, τα παιδιά έχουν ανάγκη τη βραδύτητα πολύ περισσότερο από τους ενηλίκους. Χρειάζονται χρόνο να χαλαρώσουν, να παίξουν, να δημιουργήσουν, να κοινωνικοποιηθούν. Στο βιβλίο του «Το μανιφέστο της χαρούμενης παιδικής ηλικίας», ο συγγραφέας επιμένει στο ότι η ανατροφή των παιδιών δεν πρέπει να μοιάζει με αγώνα συγκέντρωσης γνώσεων και εφοδίων για τη μελλοντική επαγγελματική τους ζωή. Χαλαροί γονείς είναι οι ισορροπημένοι γονείς και ευτυχισμένα παιδιά αυτά που έχουν το χρόνο και το χώρο να εξερευνήσουν τον κόσμο όπως αυτά επιθυμούν.

Γυμναστική με συνείδηση
Τι γίνεται, όμως, στο χώρο του fitness; Η εποχή που η Jane Fonda ίδρωνε μπροστά στην κάμερα κάνοντας αερόμπικ πέρασε ανεπιστρεπτί. Σήμερα, ο ιδρώτας δεν είναι συνώνυμο της γυμναστικής. Εναλλακτικοί τρόποι άσκησης, όπως η γιόγκα και το Πιλάτες, ποντάρουν στην αύξηση των δυνατοτήτων του σώματος και της δύναμης των μυών, σε χαλαρούς πάντα ρυθμούς. Αν είστε από αυτούς που πιστεύουν ότι οι μέθοδοι αυτές περιορίζονται στη χαλάρωση σώματος και πνεύματος, αλλά αδυνατούν να γυμνάσουν πραγματικά το σώμα, καιρός να αναθεωρήσετε. Η εναλλακτική γυμναστική δεν υστερεί σε τίποτα – ίσως μάλιστα να έχει και επιπλέον οφέλη. Οι κοιλιακοί σφίγγουν, οι ραχιαίοι «δουλεύουν», χέρια και πόδια γυμνάζονται και το σώμα αποκτά πλαστικότητα, χωρίς μάλιστα να καταπονείται. Το μυστικό; Η σωστή αναπνοή και η συγκέντρωση, αφού το ζήτημα είναι κάθε κίνηση να γίνεται συνειδητά. Έτσι, το επιθυμητό αποτέλεσμα έρχεται, όχι όμως «βίαια».

Slow food VS fast food
Το fast food αργοπεθαίνει; Ίσως. Έτσι τουλάχιστον δείχνουν οι θεαματικότητες των εκπομπών μαγειρικής, οι πωλήσεις των βιβλίων με συνταγές, η επιστροφή στην κουζίνα του σπιτιού μας. Μήπως βαρεθήκαμε τα τυποποιημένα χάμπουργκερ ή κουραστήκαμε να τρώμε τρόφιμα χωρίς άρωμα και γεύση; Όπως και να χει, το ενδιαφέρον όλο και περισσότερων ανθρώπων αρχίζει να στρέφεται τα τελευταία χρόνια στα εποχικά τρόφιμα, στη βιολογική καλλιέργεια, στην τοπική γαστρονομική παράδοση. Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται και το «οικο-γαστρονομικό» κίνημα «Slow Food» ή αλλιώς «Βραδυφαγία», με σήμα -τι άλλο;- το σαλιγκάρι. Εμπνευστής ο Ιταλός Κάρλο Πετρίνι, ο οποίος απέναντι στο «πρόχειρο φαγητό» (fast food) αντέταξε την έννοια της απόλαυσης και της φιλοξενίας, στοχεύοντας στην επαναφορά της αυθεντικής τοπικής κουζίνας στο προσκήνιο. Οι δραστηριότητες των υποστηρικτών του κινήματος -που προέρχονται ήδη από 150 διαφορετικές χώρες- περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων γαστρονομικές εκδηλώσεις ανά τον κόσμο, όπου μικροί παραγωγοί και καλλιεργητές έρχονται σε επαφή με τους καταναλωτές, εκπαιδευτικά προγράμματα γευστικής αγωγής σε σχολεία, νοσοκομεία και άλλους τοπικούς φορείς τροφίμων, αλλά και κινήσεις που στοχεύουν στην προστασία της βιοποικιλότητας κάθε περιοχής και των τοπικών διατροφικών συνηθειών. Η φιλοσοφία του κινήματος «Slow Food» συνοψίζεται σε τρεις λέξεις: «καλό», «καθαρό» και «δίκαιο». Καλό φαγητό που αποτελείται από φρέσκα, εποχικά, τοπικά προϊόντα, καθαρή παραγωγή, η οποία δεν επιβαρύνει το περιβάλλον, την πανίδα και την υγεία μας, και δίκαιες τιμές, τόσο για τους καταναλωτές όσο και για τους μικρούς παραγωγούς και καλλιεργητές. Τι και αν χρειαστεί να περιμένουμε το καλοκαίρι για να απολαύσουμε γευστικές ντομάτες και το χειμώνα για να γευτούμε ένα κουνουπίδι ή ένα λάχανο; Κάθε πράγμα στον καιρό του.

Σεξ: Πατήστε pauseΗ σεξουαλική μας ζωή είναι ο καθρέφτης όπου αντανακλάται η διάθεση, τα συναισθήματα και οι σκέψεις μας. Σε μια καθημερινότητα, λοιπόν, που κυριαρχείται από γρήγορους ρυθμούς και εξάντληση, είναι λογικό να επηρεάζεται αντίστοιχα και η σεξουαλικότητά μας. Ίσως έφτασε η στιγμή να ανακαλύψουμε τον ερωτισμό μέσα από τη φιλοσοφία των Κινέζων και των Ινδών. Η ταοϊστική παράδοση της Κίνας και οι ταντρικές διδασκαλίες της Ινδίας κρατούν καλά κρυμμένα μυστικά 5.000 ετών. Αν και έχουν διαφορές μεταξύ τους, κοινός τους παρονομαστής είναι ότι και οι δύο απαιτούν χρόνο και αφοσίωση. Σύμφωνα, μάλιστα, με τις αρχές του ταντρικού σεξ, στην ερωτική επαφή δεν υπάρχει χρόνος. Ο χρόνος σταματάει και όλη η ύπαρξη συγκεντρώνεται σε μια στιγμή. Ακόμα πάντως και αν δεν σκοπεύετε να εντρυφήσετε στις τεχνικές της Ανατολής, μπορείτε να παρατείνετε την ηδονή του σεξ χρησιμοποιώντας μικρά μυστικά. Τα αισθησιακά αγγίγματα ή ένα ερωτικό μασάζ πριν την επαφή θα σας βοηθήσει να έρθετε πιο κοντά με το σύντροφό σας. Ξεκινήστε από την πλάτη του και καταλήξτε στα πόδια, επιμένοντας στα δάχτυλα. Στο τέλος, αφιερώστε λίγα λεπτά στο πρόσωπο του συντρόφου σας, κάνοντας κυκλικές κινήσεις από τη μέση του μετώπου προς τα μαλλιά, και δώστε έμφαση στην περιοχή των φρυδιών, εφαρμόζοντας πάλι μικρές κυκλικές κινήσεις. Μην ξεχνάτε επίσης ότι η σωστή αναπνοή κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης αυξάνει το αίσθημα της ηδονής. Κλείνετε τα μάτια και εισπνέετε βαθιά, αλλά απαλά από τη μύτη.

7 τρόποι για να αδυνατίσετε μέσα σε 24 ώρες!

Για το ραντεβού που δεν περιμένατε να σας ζητήσει αλλά τελικά το έκανε, την απρόσμενη επαγγελματική συνέντευξη και το πάρτυ έκπληξη για το οποίο σας ειδοποίησαν μόλις τρεις ώρες πριν, έχετε την ανάγκη να αδυνατίσετε ΤΩΡΑ.

Χωρίς την ύπαρξη διαστημικού θαλάμου που σας αδυνατίζει άμεσα και αποτελεσματικά και χωρίς τη βοήθεια χημικών ουσιών που θα σας κάνουν να περάσετε το επόμενο τρίωρο στην τουαλέτα, υπάρχουν τρόποι να αδυνατίσετε –έστω εικονικά- και να ανταπεξέλθετε στο ύψος των περιστάσεων.

Πριν όμως δοκιμάσετε τις παρακάτω συμβουλές να θυμάστε πως το μεγαλύτερο διαιτητικό ατού σας είναι η αυτοπεποίθησή σας και το γεγονός ότι δεν θα επιτρέπετε σε κανέναν να σας τη ρίχνει. Όταν χαμογελάτε και είστε σίγουρη για τον εαυτό σας, έχετε τέτοιο αέρα που δύσκολα θα βρείτε κάποιον να σας αντισταθεί, παρά τα μερικά παραπάνω κιλά.

1. Μην καμπουριάζετε

Δοκιμάστε τη στάση του σώματός σας μπροστά στον καθρέφτη και θα δείτε πόσο διαφορετική είστε, όταν καμπουριάζετε από το να διατηρείτε πίσω τους ώμους σας, την πλάτη σας ίσια και τη στάση σας ορθή. Όταν δεν κατανέμετε ισότιμα το βάρος σας σε όλο σας το σώμα, δείχνετε πιο βαριά απ’ ότι πραγματικά είστε, ενώ αν στέκεστε ίσια δεν καταπονείτε την πλάτη σας και σε ανατομικό επίπεδο.

2. Φοράτε το σωστό μέγεθος στηθόδεσμου

Το λάθος νούμερο σουτιέν είναι ένα από τα συνηθέστερα λάθη που κάνουν  τα κορίτσια και αλλοιώνουν τις αναλογίες του σώματός τους. Το μεγαλύτερο νούμερο από αυτό που πραγματικά φοράτε, το μόνο που καταφέρνει είναι να σας δείχνει πιο ογκώδη και δεν κολακεύει σε καμία περίπτωση. Αφιερώστε λίγο χρόνο παραπάνω σε ένα κατάστημα εσωρούχων  και με τη βοήθεια των πωλητριών, θα καταλήξετε στο ιδανικό μέγεθος στηθόδεσμου για εσάς.

3. Δοκιμάστε κορσέ

Μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα ελκυστική επιλογή, αλλά έχει αποτελέσματα και αν μη τι άλλο το χρησιμοποιούν όλοι οι διάσημοι στο Hollywood. Ο ελαστικός κορσές θα σας γλιτώσει από μερικά εκατοστά στη μέση και δεν θα έχετε το άγχος να ρουφάτε την κοιλιά σας. Προτιμήστε τον κορσέ για το επάνω μέρος του σώματος καλύτερα και όχι κάτι που θα μοιάζει με την σκελέα του παππού σας.

4. Μαυρίστε

Το μαύρισμα είναι γνωστό ότι αδυνατίζει. Γιατί άλλωστε να περνάνε όλοι τόσο χρόνο ξαπλωμένοι ανάσκελα και μπρούμυτα στον ήλιο κάθε καλοκαίρι. Πριν όμως κλείσετε ραντεβού με το ινστιτούτο για τεχνητό μαύρισμα, δοκιμάστε τις κρέμες μαυρίσματος που θα κάνουν τα πόδια σας να μοιάζουν μακρύτερα, ιδιαίτερα αν σκοπεύετε να φορέσετε κάτι κοντό, πιο οικονομικά και περισσότερο ακίνδυνα.

Σε κάθε περίπτωση ωστόσο, μην το παρακάνετε και βρείτε ένα χρώμα που να μην αποκλίνει πολύ από το χρώμα των ποδιών σας και του υπόλοιπου σώματος. Ο στόχος μας είναι το αισθητικά ωραίο και όχι το αστείο.

5. Σηκώστε τα μαλλιά σας ψηλά

Όταν χτενίζετε τα μαλλιά σας σε μια ψηλή αλογοουρά δείχνετε ψηλότερη και πιο αδύνατη. Μπορεί να μην το πιστεύετε αλλά είναι όλα θέμα οπτικής και μόνο αν το δοκιμάσετε θα καταλάβετε τη διαφορά. Έχετε μονάχα υπόψη σας, πως η αλογουρά κάνει καλύτερο εφέ από τον κότσο.

6. Ξεφουσκώστε

Η φουσκωμένη και πρησμένη κοιλιά ταλαιπωρεί πολλά κορίτσια, αλλοιώνοντας τις αναλογίες του σώματός τους, χωρίς ουσιαστικό λόγο, αφού δεν πρόκειται για πραγματικό λίπος, αλλά για σκέτο αέρα. Για να μειώσετε το φούσκωμα αποφύγετε τροφές που προκαλούν αέρια, το πολύ αλάτι και πίνετε νερό σα να μην υπάρχει αύριο. Το πολύ νερό θα σας οδηγήσει μεν σε πολλαπλές επισκέψεις στην τουαλέτα, αλλά αν μη τι άλλο θα σας ξεφουσκώσει.

7. Γυμναστείτε

Οι τονωτικές ασκήσεις πιάνουν πάντα τόπο και έχουν πάντα άμεσα αποτελέσματα. Υπάρχουν προγράμματα που εστιάζουν στην τόνωση των μυών του στομάχου, αφού εκεί συνήθως εντοπίζεται το πρόβλημα. Για καλύτερα αποτελέσματα χρησιμοποιείτε βάρη κατά τη διάρκεια των ασκήσεων και για το γενικό καλό σας συνεχίστε την άσκηση και πέρα του 24ώρου στόχου, για μακροχρόνια αποτελέσματα.

Σταγόνες ευεξίας

Βάλτε στο σπίτι, στο γραφείο, στην καθημερινότητά σας αιθέρια έλαια που θα σας τονώσουν στη στιγμή.

Υπάρχουν αιθέρια έλαια που μας γεμίζουν ενεργητικότητα. Ποια είναι αυτά και πώς μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε στην καθημερινότητά μας; Η αρωματοθεραπεύτρια
κ. Καλλιόπη Κανά μάς δίνει συνδυασμούς που θα αποβάλουν την κούραση και θα μας χαρίσουν μια πρωτόγνωρη αίσθηση ευεξίας.

Πρωινό μυστικό 
Δεν μπορούμε να σηκωθούμε από το κρεβάτι, η κούραση μας έχει καταβάλει και παράλληλα άλλη μια αγχωτική ημέρα μας περιμένει. Λίγες σταγόνες αιθέριων ελαίων θα μας χαρίσουν την ενεργητικότητα που χρειαζόμαστε. Μπαίνοντας στην μπανιέρα για το πρωινό μας ντους, δεν έχουμε παρά να ρίξουμε πάνω στο σφουγγάρι μικρή ποσότητα από το αφρόλουτρό μας μαζί με 4 σταγόνες (συνολικά) από τα παρακάτω αιθέρια έλαια (ένα ή περισσότερα): λεμόνι, πορτοκάλι, φασκόμηλο, δεντρολίβανο. Προσοχή! Δεν βάζουμε ποτέ αιθέρια έλαια κατευθείαν πάνω στο δέρμα. Πρώτα τα αναμειγνύουμε λίγο με το αφρόλουτρο.

Ο υπάλληλος του μήνα 
Μπορεί να μη σας απασχολεί να διεκδικήσετε τον τίτλο του… υπαλλήλου του μήνα, αλλά υπάρχουν μέρες που θα θέλατε να βρείτε τον τρόπο να συγκεντρώσετε τη σκέψη σας στη δουλειά και να κατεβάσετε νέες ιδέες. Οι αρωματοθεραπευτές μάς συμβουλεύουν να ρίξουμε σε έναν λύχνο 3 σταγόνες αιθέριο έλαιο δεντρολίβανου και 3 σταγόνες αιθέριο έλαιο βασιλικού και να αφήσουμε τα αρώματά τους να κατακλύσουν τον εργασιακό μας χώρο.

Τόνωση μπροστά στον Η/Υ
Η κανέλα και η μέντα είναι δύο αιθέρια έλαια που τονώνουν τον οργανισμό, ενώ μας προστατεύουν παράλληλα από τις ιώσεις. Αν, λοιπόν, εργαζόμαστε σε περιβάλλον με πολλά άτομα, καλό είναι να έχουμε πάνω στο γραφείο μας έναν λύχνο, στον οποίο θα ρίχνουμε κάθε φορά συνολικά 6 σταγόνες (τρεις από κάθε αιθέριο έλαιο) για να γεμίζουμε ενέργεια.

Όχι πια κούραση!
Εξαιρετικά τονωτικά αιθέρια έλαια θεωρούνται τα εξής: κανέλα, γαρίφαλο, μοσχοκάρυδο. Ρίχνοντας σε έναν λύχνο 6 σταγόνες (δύο από το καθένα) και αφήνοντας τα αρώματά τους να πλημμυρίσουν το σπίτι μας, θα επωφεληθούμε από την ισχυρή τους δράση. Προσοχή, όμως. Είναι προτιμότερο να μην τα χρησιμοποιούμε τις βραδινές ώρες, γιατί μπορεί να προκαλέσουν αϋπνία. Επίσης, σημαντικό είναι να γνωρίζουμε ότι τα αιθέρια έλαια χρειάζονται ανανέωση κάθε 30΄.

Ανδρική υπόθεση 
Συνήθως τους άνδρες τούς ξενίζουν οι περίεργες μυρωδιές, αλλά τους αρέσουν οι οικείες οσμές. Γι’ αυτό και ιδανικά αιθέρια έλαια γι’ αυτούς θεωρούνται τα κιτροειδή, όπως το πορτοκάλι και το λεμόνι. Για άμεση ενεργητικότητα, λοιπόν, σε… ανδρικό περιβάλλον, δεν έχουμε παρά να ρίξουμε μέχρι 6 σταγόνες από τα κιτροειδή αιθέρια έλαια της προτίμησής μας σε έναν λύχνο.

Νους υγιής 
Για ανθρώπους που κάνουν πνευματική εργασία θεωρούνται ιδανικά τα αιθέρια έλαια μαύρο πιπέρι και δεντρολίβανο. Τρεις σταγόνες από το καθένα μέσα σε έναν λύχνο βοηθούν στη συγκέντρωση της σκέψης και συμβάλλουν στην εγρήγορση του νου.

Party time
Έχουμε καλεσμένους και θέλουμε να επικρατεί αίσθημα ευεξίας και ενεργητικότητας στο σπίτι μας; Μια ωραία και αποτελεσματική ιδέα είναι να ρίξουμε στον λύχνο 3 σταγόνες αιθέριο έλαιο κανέλας και 3 σταγόνες αιθέριο έλαιο πορτοκαλιού.

Ενέργεια σε 1΄
Κάθε φορά που αισθανόμαστε την κούραση να μας καταβάλλει, όπου κι αν βρισκόμαστε, υπάρχει ένας εύκολος τρόπος να τονωθούμε στη στιγμή. Ρίχνουμε σε ένα χαρτομάντιλο 1-2 σταγόνες από ένα αιθέριο έλαιο κιτροειδούς (το οποίο μπορούμε να έχουμε πάντα στην τσάντα μας) και το μυρίζουμε για λίγα δευτερόλεπτα.

Τονωτικό μασάζ
Στην κούραση του συντρόφου μας μπορούμε -τουλάχιστον μια φορά στο τόσο- να απαντάμε με ένα απολαυστικό τονωτικό μασάζ. Σε 30 ml έλαιο βάσης (π.χ. αμυγδαλέλαιο) ρίχνουμε από 6 σταγόνες αιθέριων ελαίων φασκόμηλου και δεντρολίβανου και ανακατεύουμε το μείγμα. Το αμυγδαλέλαιο ταιριάζει σε όλους τους τύπους δέρματος, αν όμως πρόκειται για λιπαρό δέρμα, προτιμάμε το σταφυλοκουκουτσέλαιο και για ξηρό δέρμα επιλέγουμε αβοκάντο ως έλαιο βάσης. Παίρνουμε λίγη ποσότητα από το μείγμα και τρίβουμε με αυτό τα δάχτυλά μας για να το ζεστάνουμε. Οι κινήσεις μας στο μασάζ πρέπει να είναι πάντα ανοδικές (προς την καρδιά). Όταν ανεβαίνουμε προς τα πάνω, ασκούμε μεγαλύτερη πίεση, ενώ όταν η κίνηση είναι καθοδική, η πίεση γίνεται πιο απαλή. Προσοχή! Δεν βάζουμε ποτέ αιθέρια έλαια απευθείας πάνω στο δέρμα. Είναι απαραίτητο να τα διαλύουμε προηγουμένως σε κάποιο έλαιο βάσης, ώστε να αποφεύγουμε τον ερεθισμό του δέρματος.

Προσοχή!
Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί με τις δοσολογίες των αιθέριων ελαίων. Περισσότερες σταγόνες μέσα στο λύχνο μπορεί να απελευθερώσουν επιβλαβείς ουσίες.

Συνταγή: Η κρέμα προσώπου που θα τη ζήλευαν οι καλύτερες εταιρείες καλλυντικών

Το μόνο «δύσκολο» στην παρασκευή αυτής της αντιγηραντικής κρέμας προσώπου είναι να συγκεντρώσετε τα συστατικά που θα χρειαστείτε, τα οποία μπορείτε να βρείτε σε καταστήματα με είδη υγιεινής διατροφής. Το να τη φτιάξετε, στην πραγματικότητα είναι πιο εύκολο από το να κάνετε ένα ρόφημα σοκολάτας. Απλώς λιώστε τα υλικά και ανακατέψτε τα όλα μαζί.

Υλικά:
6 κουταλιές της σούπας αμυγδαλέλαιο
1/4 φλιτζανιού βούτυρο κακάο
3 κουταλιές της σούπας βούτυρο Καριτέ
2 κουταλιές της σούπας έλαιο καρύδας
1 κουταλιά της σούπας κερί μέλισσας
2/3 φλιτζανιού ανθόνερο, γνωστό και ως υδροδιάλυμα (σανταλόξυλο)
1/3 φλιτζανιού τζελ αλόης βέρα
1/2 κουταλάκι του γλυκού έλαιο βιταμίνης Ε (14.000 ui)
1 κουταλάκι του γλυκού εκχύλισμα βανίλιας
10 σταγόνες από αιθέρια έλαια

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αιθέρια έλαια όπως λιβάνι, λεμονόχορτο ή πατσουλί.

Αντιμετωπίστε φυσικά τις ραγάδες με βούτυρο κακάο

Πολλές φορές η αυξομείωση βάρους λόγω απώλειας κιλών ή μιας εγκυμοσύνης μπορεί να προκαλέσει στο σώμα κάποιες μικρές αλλά αντιαισθητικές γραμμές που ονομάζονται ραγάδες. Η εμφάνιση τους οφείλεται στο τέντωμα της επιδερμίδας, η οποία αναγκάζεται να δημιουργήσει κάποια μικρά «σχισίματα» για να εξισορροπήσει αυτή τη μεταβολή. Το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να προσέξετε τη συνεχόμενη και σε μεγάλο βαθμό αυξομείωση των κιλών σας. Ωστόσο όμως, αν δεν αποφύγετε την εμφάνιση τους, μπορείτε να τις εξαλείψετε ή να τις περιορίσετε σημαντικά με την κατάλληλη περιποίηση.

Η εφαρμογή βούτυρου κακάο αποτελεί μια ευρέως διαδεδομένη θεραπεία, μιας και το προϊόν αυτό έχει την ικανότητα να συσφίγγει και να τονώνει το δέρμα, διατηρώντας το παράλληλα επαρκώς ενυδατωμένο. Επίσης, διαθέτει κάποια ένζυμα τα οποία βοηθούν στη μείωση βλάβης στον ιστό του δέρματος, ενυδατώνουν την επιδερμίδα και κάνοντας το ξηρό δέρμα, λείο και απαλό με μια ελαφριά φυσική λάμψη.

Τέλος, δείτε μερικά ακόμη tips που θα σας βοηθήσουν στην εξάλειψη και την πρόληψη των ραγάδων:

- Αρχικά περιορίστε τις καταχρήσεις, έτσι ώστε να αποφύγετε τις σύντομες και απότομες αυξομειώσεις βάρους και ακολουθήστε ένα ισορροπημένο διατροφικό πλάνο.

- Καταναλώστε μεγάλες ποσότητες νερού, τουλάχιστον 1,5 λίτρο την ημέρα, προκειμένου να διατηρήσετε το σώμα σας ενυδατωμένο.

- Χρησιμοποιήστε βιταμίνες για να προφυλάξετε το δέρμα σας από μια μελλοντική εμφάνιση ραγάδων.

To SOS της ομορφιάς: Η μάσκα που ταιριάζει σε όλες και κοστίζει λιγότερο από 50 cent!

Yπάρχουν πολλές συνταγές για την περιποίηση του δέρματος, που μπορείτε να φτιάξετε μόνες σας. Έτσι πολλές φορές είναι δύσκολο να καταλάβετε ποια είναι αυτή που ταιριάζει απόλυτα στο δέρμα σας…

Υπάρχει όμως ένα βασικό συστατικό για τη μάσκα που θα φτιάξετε και ταιριάζει σε όλους τους τύπους δέρματος. Αυτό το μαγικό συστατικό είναι το αγγούρι.

Το αγγούρι προσφέρει πολλά οφέλη στο δέρμα, αφού το ενυδατώνει και το αναζωογονεί άμεσα. Παρακάτω θα βρείτε δύο διαφορετικές συνταγές, που έχουν το αγγούρι σαν βασικό συστατικό. Με την μάσκα αυτή θα έχετε τέλειο δέρμα με ελάχιστο κόστος!

Υλικά για μάσκα για ξηρή επιδερμίδα

1/2 αγγούρι πλυμένο
1 κουταλιά της σούπας μέλι
4 κουταλιές της σούπας χυμό λεμονιού

Διαδικασία και Εφαρμογή:

Ανακατέψτε το αγγούρι με το μέλι και το χυμό λεμονιού. Εφαρμόστε το μείγμα σε καθαρό πρόσωπο με τα χέρια σας. Αφήστε το να στεγνώσει για 30 λεπτά και ξεπλύνετε με χλιαρό νερό. Απλώστε την ενυδατική σας κρέμα για επιπλέον ενυδάτωση. Αυτή η συνταγή θα θρέψει και θα ανανεώσει την επιδερμίδα σας, εξισορροπώντας την ενυδάτωση.

Υλικά για μάσκα για λιπαρό δέρμα

1 αγγούρι
5 φύλλα μέντας
1 ασπράδι αυγού

Διαδικασία και Εφαρμογή:

Κόψτε το αγγούρι σε μικρά κυβάκια. Ανακατέψτε με τα φύλλα μέντας, ενώ χτυπάτε το ασπράδι ξεχωριστά. Όταν είναι έτοιμο, προσθέστε το ασπράδι στο μείγμα και ανακατέψτε ξανά. Όταν γίνουν ένα μείγμα εφαρμόστε τη μάσκα στο πρόσωπο και το λαιμό σας με τα δάχτυλά σας. Αφήστε το για 20 λεπτά και ξεπλύνετε με κρύο νερό. Τα φύλλα μέντας θα έχουν πολύ δροσιστική και αναζωογονητική οφέλη, ενώ το ασπράδι θα εξισορροπήσει το επίπεδο των ελαίων στο δέρμα σας.

Η τέχνη του ναι και του όχι

Πόσες φορές λέτε ναι ενώ σύσσωμος ο εαυτός σας φωνάζει μέσα σας όχι;

Πόσα όχι έχετε πει ενώ λαχταρούσατε να πείτε ένα ολόκαρδο ναι;

Σαν την κίνηση ενός εκκρεμούς ολόκληρη η ζωή μας κινείται ανάμεσα σ’ αυτές τις δύο λέξεις που καθορίζουν την καθημερινότητά μας πολύ περισσότερο από όσο συνήθως συνειδητοποιούμε. Κι όμως, συχνά δεν τολμάμε να τις ξεστομίσουμε. Ή τις αντιστρέφουμε παρά τη θέλησή μας χτίζοντας το ίδιο το πεπρωμένο μας με βεβιασμένα όχι και απρόθυμα ναι. Στην προσωπική ιστορία όλων μας υπάρχουν εκείνες οι φορές που σύραμε κυριολεκτικά τον εαυτό τους σε αρνήσεις ή καταφάσεις για τις οποίες επαναστατούσαμε εσωτερικά. Κι αν αυτό το επαναλαμβάναμε ξανά και ξανά ίσως να είχε ως αποτέλεσμα μια συνεχώς αυξανόμενη εσωτερική πίεση ή μια σταδιακή αποξένωση από τον εαυτό μας. Βλέπετε , κάθε φορά που το κάνουμε αρνιόμαστε κι ένα κομμάτι της προσωπικής μας αλήθειας, των βαθύτερων επιθυμιών μας ή των πραγματικών μας αναγκών. Όμως δεν είμαστε οι μόνοι. Η ίδια η ιστορία είναι γεμάτη με μοιραία ναι και όχι που καθόρισαν τις μοίρες λαών κι ανθρώπων. Η μια από τις δυο Εθνικές μας Επετείους είναι συνυφασμένη με το περίφημο Όχι και η μοίρα της Ευρώπης κρίνεται από τα σκληρά παζαρευόμενα Ναι ή Όχι στο Ευρωσύνταγμα. Ίσως αν όλες οι άλλες λέξεις εξέλιπαν οι δυο αυτές ολιγοσύλλαβες λέξεις θα μπορούσαν σαν το κουκούτσι του φρούτου να κλείνουν μέσα τους όλες τις άλλες έννοιες. Από μια άποψη αποτελούν την επιτομή του δυιστικού τρόπου που βλέπουμε τον κόσμο αντιπροσωπεύοντας το πλην και το συν, τη ζωή και το θάνατο. Αν το καλοσκεφτείτε θα διαπιστώσετε πως κάθε επιλογή μας είναι το αποτέλεσμα της διαλεκτικής ανάμεσα στις δυο αυτές λέξεις που στην ουσία δεν είναι παρά δυο αντίθετες ψυχολογικές στάσεις. Όλοι άλλωστε μπορούμε να βεβαιώσουμε πως υπάρχουν στιγμές που νιώθουμε πως θεοί και δαίμονες συγκρούονται μέσα μας πριν βγάλουμε την ετυμηγορία της άρνησης ή της κατάφασης.

To Mεγάλο Ναι ή το Μεγάλο όχι;

Σε ορισμένες περιπτώσεις αυτή η εσωτερική πάλη σφραγίζει ολόκληρη τη ζωή όπως τόσο εύγλωττα αποτυπώνει στον ποιητικό του λόγο ο Καβάφης :« Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα, που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι, να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησή του. Ο αρνηθείς δεν μετανιώνει. Αν ρωτιούνταν πάλι, όχι θα ξανάλεγε. Κι όμως, τον καταβάλλει εκείνο το όχι- το σωστό- εις όλην την ζωή του.» Με κάποιο τρόπο το έχουμε ζήσει όλοι αυτό, έστω σε μικρή κλίμακα αφού κάθε στιγμή, ό,τι κάνουμε και ό,τι λέμε δεν είναι τίποτα άλλο από μια μετάθεση ανάμεσα στο ναι και στο όχι. Το ίδιο το πεπρωμένο μας επωάζεται την ώρα που αυτές οι δυο αντίθετες έννοιες παζαρεύονται μέσα μας.. Αυτή όμως είναι η στιγμή της μέγιστης δύναμης και ελευθερίας μας: εκεί, στο σύνορο ανάμεσα στο ναι και στο όχι όταν ακόμα δεν έχουμε βγάλει απόφαση. Τότε που τα πάντα είναι πιθανά, όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά και εμείς κάνουμε αστραπιαίους συνυπολογισμούς επιθυμιών, αναγκών, συμφερόντων, συναισθημάτων, λογικής , εξαρτημένων αντανακλαστικών και κοινωνικών κανόνων. Είναι το αντίστοιχο της αρχής της αβεβαιότητας στην κβαντική φυσική. Όλα μπορούν να συμβούν, αλλά ακόμα είναι στην περιοχή του ανεκδήλωτου σαν το περιστρεφόμενο νόμισμα που δεν έχει πέσει ακόμα κορώνα ή γράμματα. Τότε είναι, σ’ εκείνον τον μετέωρο χρόνο, που μπορούμε να αλλάξουμε πεπρωμένο ! Πώς ; Εισάγοντας νέα δεδομένα στο νου μας, τέτοια που να μας οδηγήσουν σε μια κατάφαση εκεί που παλιά μόνο αρνιόμαστε και σε μια άρνηση εκεί που πάντα υποχωρούσαμε. Βλέπετε, είναι τελικά τέχνη να μπορούμε να πούμε ένα καθοριστικό όχι που βάζει όρια και λειτουργεί σαν ασπίδα προστασίας ή ένα ναι που να δηλώνει την κατάφασή μας στη ζωή και την ικανότητά μας να συνεχίζουμε παρά τις όποιες αντιξοότητες.

Τα Ναι Που Αρνηθήκαμε στον Εαυτό Μας

Υπάρχουν κάποια Ναι που χρωστάμε στον εαυτό μας. Κάποια βαθύτερα αιτήματά του τα οποία έχουμε αγνοήσει. Για να μην χαλάσουμε το χατίρι κάποιου που αγαπούσαμε. Για να αποφύγουμε την ένταση. Για να μας αγαπούν και να μας θέλουν. Γιατί αυτό περίμεναν οι άλλοι από εμάς. Σιγά-σιγά από παιδιά μάθαμε να υποτασσόμαστε και να καταπιέζουμε τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας . Στην πραγματικότητα ολόκληρος ο πολιτισμός έχει χτιστεί με τα τούβλα του ναι και του όχι που οριοθετούν τις επιθυμίες μεταξύ των ανθρώπων. Τα «καλά» παιδιά, οι «καλές» σύζυγοι, οι «καλοί» πολίτες έπρεπε να υποτάξουν τα θέλω τους σ’ εκείνα των άλλων. Κι έτσι μας έγινε εξαρτημένο αντανακλαστικό. Θυμηθείτε πόσες φορές έχετε βάλει τις ανάγκες των άλλων πάνω από τις δικές σας; Όλες αυτές τις φορές αρνηθήκατε να παραχωρήσετε μια συγκατάθεση στον εαυτό σας. Όμως, η κρυφή δύναμη αυτών των ανείπωτων Ναι είναι τρομερή. Συχνά κάτω από αυτά βρίσκονται θαμμένα όνειρα ζωής, ταλέντα που έμειναν ανεκμετάλλευτα, δυνατότητες που δεν αξιοποιήθηκαν. Πόσοι άνθρωποι λ.χ. δεν μπόρεσαν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους ή ποτέ δεν έκαναν αυτές που πραγματικά ήθελαν επειδή αντί να πουν το Ναι της καρδιάς τους είπαν Ναι σ’ εκείνα που ήθελε το οικογενειακό τους περιβάλλον; Πόσες γυναίκες με σπουδαία ταλέντα και μεγάλες ικανότητες υποτάχθηκαν και τις έθαψαν σιωπηλά για να δώσουν το προβάδισμα στην οικογένεια; Όταν συμβαίνει αυτό, όταν αρνιόμαστε να παραχωρήσουμε το μεγάλο Ναι στον εαυτό μας συμβαίνει ένα παράξενο φαινόμενο. Καθώς οι μέρες διαδέχονται η μια την άλλη αυτού του τύπου τα ανεκπλήρωτα όνειρα φαίνονται όλο και πιο μακρινά έτσι που κάποτε μοιάζουν σαν να μην ήταν ποτέ δικά μας , σαν να ανήκουν σε κάποιους άλλους. Κι όμως αφήνουν το ενεργειακό τους εκμαγείο στην ψυχή μας.

Όμως, δεν είναι μόνο αυτά. Συχνά , η ίδια η καθημερινότητά μας είναι διάστικτη από τα κενά που αφήνουν τα μικρά ανείπωτα Ναι μας αφήνοντάς μας με μια αίσθηση έλλειψης ικανοποίησης. Ή θυμού. Όταν δεν κάνουμε καθόλου χώρο για να ικανοποιηθούν οι δικές μας ανάγκες συχνά ο εαυτός μας νιώθει προδομένος όχι μόνο από τους άλλους αλλά και από εμάς τους ίδιες. Ένας βαθύς υπόγειος θυμός μπορεί τότε να αναπτυχθεί και να υπονομεύσει από τις σχέσεις μέχρι την υγεία μας. Πολλές φορές ούτε σ’ αυτό τον θυμό δεν κάνουμε χώρο. Αυτή άλλωστε είναι μια κοινή συνήθεια μεταξύ των ανθρώπων. Αρνούνται να δεχθούν ότι νιώθουν ορισμένα συναισθήματα. Ζήλια , εκδικητικότητα, οργή ή ακόμα και έρωτας για λάθος πρόσωπα, όλα αυτά συχνά συναντούν το μεγάλο Όχι της κοινωνίας που έτσι εξαναγκάζει τα μέλη της να αποκοπούν από τα συναισθήματά τους. Για πολλούς ανθρώπους το μεγαλύτερο Ναι που θα μπορούσαν να προσφέρουν στον εαυτό τους είναι να αποδεχθούν τα «ακατάλληλα» συναισθήματά τους και να πουν «ναι, νιώθω έτσι και το αποδέχομαι.» Για άλλους η μεγάλη αυτό-συγκατάθεση μπορεί να σχετίζεται με φαινομενικά μικρές και ασήμαντες καθημερινές επιλογές: από το να δώσουν προσωπικό χρόνο στον εαυτό τους μέχρι να πουν στα ίσια ότι θέλουν κάτι.

Μερικές Χρήσιμες Ερωτήσεις

Κάντε μια παύση αυτή τη στιγμή και αναλογιστείτε:

Α. Πόσες φορές αρνηθήκατε να πείτε Ναι στον εαυτό σας την περασμένη εβδομάδα

• Για να μη χαλάσετε το χατίρι κάποιου που αγαπάτε;
• Για να αποφύγετε την ένταση ή τις αντιπαραθέσεις;
• Για να σας αγαπούν και να σας αποδέχονται;
• Επειδή ντραπήκατε να πείτε όχι;
• Επειδή το Ναι σας ήταν ένας ελιγμός ,μια παραχώρηση, προκειμένου να πετύχετε κάτι σημαντικότερο;
• Επειδή αυτό το Ναι το επιβάλλει το κοινωνικό πρωτόκολλο;
• Επειδή σας έμαθαν ότι πρέπει να βάζετε τις ανάγκες των άλλων πριν από τις δικές σας;

Β. Σε ποιους τομείς συνήθως αρνείστε να πείτε Ναι στον εαυτό σας;

• Στην διεκδίκηση προσωπικού χρόνου
• Στην αγορά κάποιων πραγμάτων ή υπηρεσιών για προσωπική σας απόλαυση
• Στην αποδοχή κάποιων «ανεπιθύμητων» συναισθημάτων
• Στο δικαίωμά σας να βαριέστε να κάνετε κάποια πράγματα
• Στην ανάγκη σας να το ρίξετε έξω
• Στο να παραδεχθείτε ανοιχτά ότι κάτι στη συμπεριφορά του άλλου σας ενόχλησε
• Στο να διεκδικήσετε για τον εαυτό σας την καλύτερη θέση, το αναπαυτικότερο κάθισμα, το μεγαλύτερο κομμάτι, την καλύτερη θέα κλπ
• Στο να πείτε «δεν πειράζει» ή «δεν θέλω» ή «δεν είναι ανάγκη» ενώ στην πραγματικότητα και πείραζε και θέλατε και ήταν ανάγκη.
• Στο να πείτε «δεν με νοιάζει, ότι θέλεις εσύ» ενώ κατά βάθος ξέρατε πολύ καλά τι εσείς θέλατε
• Στο να επιτρέψετε στον εαυτό σας να μην είναι η εξυπηρετική, η πρόθυμη η καλόβολη υποχωρώντας στις αξιώσεις κάποιων που συνεχώς σας ζητάνε χάρες και εξυπηρετήσεις

Γ. Σκεφτείτε τώρα όλη τη ζωή σας : υπάρχουν κάποια όνειρα που αρνηθήκατε ή κάποια ταλέντα και ικανότητες που δεν αξιοποιήσατε; Γιατί;

• Για να μην έρθετε σε ρήξη με το περιβάλλον σας;
• Για να μην ρισκάρετε μια σχέση σας;
• Για να σας αγαπούν και να σας θέλουν;
• Γιατί θέλατε να είστε υπάκουη κόρη ή καλή σύζυγος /μητέρα;
• Γιατί νομίζατε ότι δεν ήταν τόσο σημαντικά όσο η καλή σας σχέση με εκείνους που δεν τα ευνοούσαν;
• Οι ίδιες οι απαντήσεις σας μπορούν να γίνουν φακοί στο σκοτάδι και να σας δείξουν αυτό που κρύβεται πίσω από την άρνηση συγκατάθεσης στον εαυτό σας.

Η Δυσκολία να Πούμε Όχι

Πόσο μακριά μπορεί να πάει η αυτό-άρνηση; Μπορεί να ροκανίσει τον χρόνο σας –ιδίως τον ελεύθερο- την αυτοεκτίμησή σας, την αυτονομία σας, τις σχέσεις σας, με λίγα λόγια μπορεί να πέσει σαν πιράνχας στη ζωή σας. Η αλήθεια είναι πως συνήθως δεν πάει μόνη της. Πηγαίνει μαζί με την δυσκολία να ειπωθεί ένα όχι και να τεθούν όρια στις αξιώσεις του περιβάλλοντος. Γιατί ,τα βεβιασμένα Ναι δεν είναι παρά αυτή ακριβώς η δυσκολία να πείτε ένα ξεκάθαρο και σαφές Όχι. Πόσοι άνθρωποι δεν κάνουν με μισή καρδιά ή και βρίζοντας μέσα τους τις χάρες και τις εξυπηρετήσεις που δεν μπόρεσαν να αρνηθούν στους άλλους; Πόσες γυναίκες δεν παραχώρησαν το απρόθυμο σώμα τους στο σεξουαλικό αίτημα του συντρόφου τους μόνο και μόνο για να μην τον απογοητεύσουν; Πόσες φορές δεν βρεθήκαμε φορτωμένοι με υποχρεώσεις που αναλάβαμε για λογαριασμό τρίτων επειδή δεν είχαμε το σθένος να πούμε όχι; Αν αυτό είναι κάτι που το αναγνωρίζετε ως επαναλαμβανόμενο μοτίβο στη ζωή σας , ίσως θα πρέπει να μάθετε να λέτε μερικά καθοριστικά όχι. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα φτάσετε στο σημείο να μη δίνετε του αγγέλου σας νερό! Όμως πρέπει να εξετάσετε αν η ανάγκη να σας αγαπούν και να έχουν καλή γνώμη για σας οι άλλοι σας σπρώχνει συχνά να τους προσφέρετε γην και ύδωρ παραχωρώντας περισσότερα από αυτά που πραγματικά αντέχετε. Από την άλλη πλευρά η κοινωνική ψυχολογία μας βεβαιώνει πως η διάθεση προσφοράς και αλληλεγγύης είναι μια εγγενής ιδιότητα των ανθρώπων. Κατά βάθος όλοι χαιρόμαστε να προσφέρουμε χαρά στους άλλους. Νιώθουμε ικανοποίηση όταν μπορούμε να τους φανούμε χρήσιμοι και να τους βοηθήσουμε. Όμως συχνά αυτό ξεπερνάει το μέτρο και φτάνει να γίνεται καταναγκασμός. Λέμε ναι, όχι πια με την καρδιά μας αλλά επειδή δεν μπορούμε ή δεν τολμάμε να πούμε όχι. Για να μην παρεξηγηθεί, ο άλλος. Για να μην θυμώσει, ο άλλος. Γιατί θα μας κατακρίνει , ο άλλος. Γιατί ντρεπόμαστε να αρνηθούμε, στον άλλο. Γιατί θα κακοκαρδιστεί , ο άλλος. Γιατί θα διαταραχθεί η αγάπη ,του άλλου. Γιατί θα μας τιμωρήσει με κάποιο τρόπο, ο άλλος. Γιατί είναι πιο ανήμπορος, πιο αδύναμος, πιο ευαίσθητος από εμάς, ο άλλος. Πάντα ο άλλος. Εμείς πουθενά. Όπως σημειώνει η Σούζαν Νιούμαν στο βιβλίο της “The Book of No”, «αν είστε από τους τύπους στους οποίους προστρέχουν πάντα οι άλλοι, αν σας καλούν να κάνετε πράγματα γι αυτούς και ζητούν κάθε τόσο τη βοήθειά σας είναι επειδή πάντα λέτε Ναι. Ίσως λοιπόν ήρθε η ώρα να μάθετε την τέχνη να λέτε όχι».

Το πρώτο πράγμα που χρειάζεται να κάνετε είναι καθορίσετε τα όριά σας. Πρώτα για σας την ίδια. Πόσο από τον χρόνο , τη σκέψη, τα χρήματα ή τις υπηρεσίες σας μπορείτε να προσφέρετε κάθε φορά στους άλλους χωρίς να νιώσετε ότι πέφτετε θύμα εκμετάλλευσης ή ότι εξουθενώνεστε και αποστραγγίζεστε από ενέργεια; Η ειλικρινής απάντηση θα σας δώσει το μέτρο της αντοχής και της ανοχής σας. Εξίσου ειλικρινής πρέπει να είστε με τον εαυτό σας ως προς τα αυθεντικά σας συναισθήματα. Θέλετε πραγματικά να κάνετε αυτό που σας ζητάει ο άλλος ή απλά υποχωρείτε; Αν η καρδιά σας αρνείται, σεβαστείτε τη. Η αλήθεια όμως είναι πως αν έχετε εκπαιδεύσει το περιβάλλον σας να σας θεωρεί κάτι σαν την επέμβαση πρώτων βοηθειών ίσως θα σας είναι πιο δύσκολο να κάνετε απότομες και ριζικές αλλαγές. Αρχίστε με μικρά όχι. Μην αναλαμβάνετε να λύσετε όλα τα προβλήματα των άλλων. Το σύνδρομο του σωτήρα είναι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά των ανθρώπων που δυσκολεύονται να πουν όχι. Στην πραγματικότητα είναι η δική τους βαθύτερη ανάγκη να αισθάνονται χρήσιμοι. Και αξιαγάπητοι. Όμως έτσι υποδουλώνονται. Το ερώτημα είναι υπάρχει άραγε κάποιος τρόπος να λέμε Όχι χωρίς να κάνουμε τον άλλο να νιώθει αποκλεισμένος; Υπάρχουν πολλοί.

Η Τέχνη των Ορίων και της Διεκδίκησης

Το πρώτο βασικό βήμα είναι να ξεχωρίσετε τις δικές σας ανάγκες και επιθυμίες από εκείνες των αγαπημένων σας. Αν είστε από τους ανθρώπους που συνηθίζετε να υποχωρείτε για χάρη των άλλων ίσως να μην μπορείτε πια να ξεχωρίσετε τι εσείς θέλετε πραγματικά. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό φαινόμενο. Εκείνοι που μια ζωή σπεύδουν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των άλλων χάνουν την επαφή με τον εαυτό τους και πρέπει να ανασυνδεθούν μαζί του από την αρχή. Εφόσον λοιπόν καταφέρετε να ξεχωρίσετε τι θέλετε κατά βάθος , άσχετα αν αυτό θα ευχαριστήσει το περιβάλλον σας, το δεύτερο βήμα σας καλεί να το εκφράσετε όσο πιο ξεκάθαρα γίνεται. Αυτή η ξεκάθαρη δήλωση είναι πολύ σημαντική. Όσοι έχουμε περάσει από το σχολείο του έρωτα ξέρουμε πολύ καλά πόσα Όχι μας σήμαιναν Ναι. Όταν όμως έχουμε να κάνουμε με την καθημερινότητα και την τέχνη να βάζουμε όρια είναι αναγκαίο αυτό που λέμε να το εννοούμε. Και να το τηρούμε. Αν πούμε Όχι ή Ναι και υπαναχωρήσουμε έχουμε δώσει διπλό μήνυμα στους άλλους και είναι σαν να τους προτρέπουμε να παραβιάσουν τα όριά μας ξανά. Από την άλλη πλευρά έχει μεγάλη σημασία ο τρόπος που θα εκφράσουμε την άρνηση ή την κατάφασή μας. Πολλοί άνθρωποι γρυλίζουν το Ναι τους και πετάνε το Όχι τους σαν δόρυ πάνω στον άλλο. Ο στόχος δεν είναι να επιτεθούμε ούτε να οχυρωθούμε για να μη μας πάρουν φαλάγγι. Αυτό που πραγματικά έχει νόημα είναι να επικοινωνήσουμε αυτό που πραγματικά θέλουμε , νιώθουμε και μπορούμε. Αν κρατήσετε αυτό κατά νου θα βρείτε τον τρόπο να σεβαστείτε πρώτη εσείς τα δικά σας όρια καλώντας και τους άλλους να κάνουν το ίδιο. Παρατηρήστε τους ανθρώπους των οποίων τα όρια σπάνια παραβιάζονται από το περιβάλλον τους: συνήθως έχουν μια σταθερή στάση εκτίμησης προς τον εαυτό τους. Βλέπετε η αδυναμία να βάλουμε όρια ή να πούμε ένα καθοριστικό Όχι στις παράλογες αξιώσεις των άλλων σχετίζεται συχνά με χαμηλή αυτοεκτίμηση. Από την άλλη πλευρά το να πούμε ένα εξίσου καθοριστικό Ναι επιτρέποντας στον εαυτό μας ορισμένες χαρές είναι ίσως κάτι που του χρωστάμε εδώ και χρόνια. Αν το να ξέρουμε να λέμε Όχι είναι η τέχνη των ορίων τότε και το να ξέρουμε να λέμε Ναι είναι η τέχνη της διεκδίκησης. Σ’ αυτήν συμπεριλαμβάνεται και η ικανότητά μας να μπορούμε να ζητάμε ή να δεχόμαστε μια προσφορά. Οι τρεις πιο δύσκολες εκφράσεις λένε , είναι να πει κάποιος «σ’ αγαπώ», «με συγχωρείς» και «βοήθησέ με». Το να αποδεχθούμε ότι χρειαζόμαστε την βοήθεια των άλλων και κυρίως το να τη ζητήσουμε είναι ένα μεγάλο βήμα ωριμότητας. Μας βγάζει από την ψευδαίσθηση του σωτήρα κι από την αλαζονεία της αυτονομίας. Κανείς δεν είναι πραγματικά αυτόνομος. Όλοι έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο. Ας επιτρέψουμε στον εαυτό μας να μην μπορεί και κυρίως να μην πρέπει να τα κάνει όλα. Ας του δώσουμε την άδεια να ζητάει και την ευθύτητα να αποκρίνεται ένα ειλικρινές Ναι η Όχι . «Στην πραγματικότητα η μόνη λανθασμένη απόκριση» ομολόγησε κάποτε η Αναίς Νιν που συνέχεε την αγάπη με το σεξ και ποτέ δεν είπε Όχι από τότε που γνώρισε τον Χένρι Μίλερ «είναι η δυσκολία να αγαπήσουμε».

  ~ Της Ιουλίας Πιτσούλη, 

Πηγή