Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2014

Απαλλάξου από τα «ψωμάκια» στη μέση με 5 απλές κινήσεις!

Το τοπικό πάχος γύρω από την περιοχή της μέσης και της κοιλιάς είναι μάλλον...
ένας από τους μεγαλύτερους εφιάλτες των γυναικών. Όσο κι αν προσπαθείς να ακολουθήσεις μια ισορροπημένη διατροφή ή να πας γυμναστήριο συστηματικά,πολλές φορές απελπίζεσαι όταν βλέπεις πως δεν σε ανταμείβει το αποτέλεσμα σχετικά άμεσα. Ωστόσο, η απώλειά του είναι μια αρκετά επίπονη διαδικασία που απαιτεί, πέρα από χρόνο και υπομονή, και τον κατάλληλο συνδυασμό βημάτων προκειμένου να το πετύχεις. Δες παρακάτω 5 κινήσεις που πρέπει να ακολουθήσεις, όσο το δυνατόν πιο συνδυαστικά, και σίγουρα θα απαλλαγείς σύντομα από το περιττό λίπος. 
1.Κάνε αεροβική γυμναστική
Είναι γνωστό πως η αεροβική γυμναστική, όπως το τρέξιμο ή το ποδήλατο, είναι ο αποτελεσματικότερος τρόπος γυμναστικής προκειμένου να καταπολεμήσεις το τοπικό πάχος. Για ακόμα καλύτερα αποτελέσματα, μπορείς να κάνεις ανά περιόδους πιο έντονη γυμναστική και στη συνέχεια, να αφήνεις κάποιες άλλες το σώμα σου να «ηρεμήσει» για λίγο, ακολουθώντας έναν πιο χαλαρό ρυθμό. Με τον τρόπο αυτό, το σώμα σου θα καίει περισσότερες θερμίδες, ακόμα και μετά το τέλος της προπόνησής σου, από ότι αν ακολουθείς έναν σταθερό εξαντλητικό ρυθμό.
2.Γύμνασε και άλλα σημεία
Προσθέτοντας στο workout σου κινήσεις που γυμνάζουν την πλάτη σου, τους ώμους, και τους πλάγιους κοιλιακούς σου, θα γυμνάσεις τους μύες που βρίσκονται κάπου εκεί... κρυμμένοι, με αποτέλεσμα να βελτιώσεις τη στάση του σώματός σου. Έτσι, θα καταφέρεις να κάνεις πραγματικά θαύματα, αφού το σώμα σου θα αποκτήσει ισορροπία και κατ' επέκταση θα βοηθηθεί και η περιοχή που σε ταλαιπωρεί.
3.Βάλε στη ζωή σου τη yoga
Μπορεί η γυμναστική, αεροβική και μη, να είναι βασικό στοιχείο για την απαλλαγή από τα παχάκια στην περιοχή της κοιλιάς και της μέσης, όμως, η yoga θα σε βοηθήσει εξίσου, αφού θα σε βοηθήσει να ενδυναμώσεις την συγκεκριμένη «προβληματική» περιοχή του σώματός σου. Άσε που δεν θα βαρεθείς από τη ρουτίνα του να κάνεις συνεχώς ένα συγκεκριμένο είδος γυμναστικής!
4.Φάε... έξυπνα
Η επιλογή υγιεινών τροφών, όπως επίσης και ένας υγιεινός τρόπος μαγειρέματος, είναι απαραίτητα στοιχεία στη μάχη σου ενάντια στο τοπικό πάχος. Ελέγξτε την καλύτερη καύση του λίπους με τις κατάλληλες συνταγές για πρωινό, μεσημεριανό, βραδινό, ακόμη και για σνακ, αποφεύγοντας τα πολλά λίπη και τα έτοιμα φαγητά.
5.Ντύσου σύμφωνα με το σωματότυπό σου
Μπορεί ο τρόπος αυτός να μην σε βοηθήσει να απαλλαγείς από το τοπικό λίπος, όμως σίγουρα θα σε βοηθήσει να αισθανθείς πιο άνετα με το σώμα σου. Εάν, φορώντας ένα στενό παντελόνι, νιώθεις πως τα... «σωσιβιάκια» σου είναι αρκετά έντονα, ίσως ήρθε απλά η ώρα να ανέβεις ένα μέγεθος στα τζιν σου. Τα κολακευτικά για το σώμα σου ρούχα θα σε βοηθήσουν να αισθανθείς πιο σίγουρη και ασφαλής.

ΣΥΝΤΑΡΑΚΤΙΚΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Τι είχε πει ο Γέρων Παΐσιος για τον Μέγα Αλέξανδρο; Ποια σχέση είχε με το Χριστιανισμό;

χρόνια ο Θεός μάς έδειξε ιδιαίτερη εύνοια. Ήταν στην πρόνοιά Του η δημιουργία του απέραντου κράτους του Μ. Αλεξάνδρου, ώστε να μεταδώσει τα φώτα του Ελληνικού Πολιτισμού στους βαρβάρους και, ειδικότερα, την ελληνική γλώσσα, για να διαδοθεί ευκολότερα, μέσω αυτής, το Ευαγγέλιο.
Ο Μ. Αλέξανδρος δεν ήταν ειδωλολάτρης.
Ο ιστορικός Ιώσηπος λέει ότι, όταν ο Μ. Αλέξανδρος μπήκε στην Ιερουσαλήμ (αφού αρνήθηκε την υπόδειξη των Εβραίων να συναντήσει πρώτα το Δαρείο και μετά αυτούς), ο αρχιερέας Ίαδδος τον υποδέχτηκε στο Ναό του Σολομώντα. Εκεί, ο Αλέξανδρος είπε: «Κι εγώ προσκυνώ το Θεό του ουρανού».
Επί Πτολεμαίου, έγινε στην Αλεξάνδρεια η μετάφραση της Παλαιάς Διαθήκης (των Ο”) από τους επιγόνους του Μ. Αλεξάνδρου. Στην Αποκάλυψη, πάλι, ο Θεός στέλνει τις επτά επιστολές Του σε ισάριθμες Εκκλησίες της ελληνικής Μ. Ασίας.
Στην συνέχεια, έχουμε την ίδρυση των πατριαρχείων, που όλα είναι Ελληνορθόδοξα (Κωνσταντινουπόλεως, Αλεξανδρείας, Αντιοχείας, Ιεροσολύμων. Μόνο, τελευταία, το Αντιοχείας είναι Αραβορθόδοξο).

Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2014

Το βιβλίο του σοσιαλδημοκράτη οικονομολόγου Τομά Πικετύ «Το Κεφάλαιο στον 21ο Αιώνα»

Το βιβλίο του σοσιαλδημοκράτη οικονομολόγου Τομά Πικετύ «Το Κεφάλαιο στον 21ο Αιώνα» με διαγράμματα που καλύπτουν τα τελευταία 200 χρόνια εξηγεί το που ήμασταν, που είμαστε και που πηγαίνουμε. Μερικά από τα συμπεράσματά του:

Η ανισότητα εισοδήματος και πλούτου πλησιάζει στα επίπεδα του 1900 (το 10% των πιο πλούσιων κατέχει το 60-70% του πλούτου) αναιρώντας κατακτήσεις δεκαετιών. Παρότι η παραγωγικότητα αυξάνεται οι μισθοί (με εξαίρεση τα Golden Boys) έχουν παγώσει τα τελευταία 50 χρόνια και αποτελούν ένα μικρό ποσοστό της συνολικής οικονομίας (μικρότερο από ποτέ). Η ανεργία είναι στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 30 ετών. Η κοινωνική κινητικότητα (π.χ. american dream) αποδεικνύεται αστικός μύθος για τους φτωχούς. Τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων βρίσκονται στο υψηλότερο σημείο των τελευταίων 100 ετών. Η απόδοση του κεφαλαίου υπερβαίνει το ποσοστό ανάπτυξης της οικονομίας. Η περιουσία που αφήνουμε στις επόμενες γενιές είναι πολλαπλάσια των χρεών, μόνο που τα χρέη τα επωμίζονται οι πολλοί και την περιουσία οι λίγοι. Η ανισότητα επηρεάζει αυξητικά την παιδική θνησιμότητα, αρνητικά το προσδόκιμο ζωής, αυξάνει τα κοινωνικά προβλήματα και τα προβλήματα υγείας, μειώνει τη δημοκρατία και την ισότητα. Οι ανισότητες δεν λύνονται μόνες τους και η φορολόγηση του κεφαλαίου σε παγκόσμιο επίπεδο μπορεί να δώσει λύσεις (καθώς σήμερα όταν αυξάνεται η φορολογία των επιχειρήσεων σε μία χώρα οι επιχειρήσεις μεταφέρουν τις δραστηριότητές τους σε άλλη χώρα). Οι κοινωνικοί αγώνες ασκούν τη μεγαλύτερη πίεση για την αναδιανομή των εισοδημάτων και τη μείωση των ανισοτήτων (όπως και στο παρελθόν). 

Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2014

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΒΟΜΒΑ: Ο καρκίνος είναι ένας μύκητας και είναι ιάσιμος!

Τα στοιχεία είναι φανταστικά. Περίπου οκτώ εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από καρκίνο σε όλο τον κόσμο, πάνω από μισό εκατομμύριο στις Ηνωμένες Πολιτείεςμόνο. Ο συνολικός αριθμός αναμένεται να... αυξηθεί σε δώδεκα εκατομμύρια μέχρι το 2030. Ο καρκίνος είναι η κυριότερη αιτία θανάτου για άτομα κάτω των 85 ετών και στις ΗΠΑ, ένα στα τέσσερα άτομα πεθαίνει από καρκίνο - ένας στους τέσσερις! Μας έχουν αφαιρέσει την ελευθερία μας από τη μέρα που ξεκίνησαν την «προστασία του κοινού από την τρομοκρατία», όταν όλοι αυτοί οι άνθρωποι υποφέρουν και πεθαίνουν κάθε χρόνο από μια ασθένεια που οι οικογένειες τους και το φαρμακευτικό καρτέλ, αρνούνται συστηματικά να θεραπεύσουν.


Μαζί μπορούμε, ναι, όταν δεν συμμετέχουν οι φαρμακευτικές εταιρείες. Τεράστιες ποσότητες χρημάτων συγκεντρώνονται μέσω φιλανθρωπικών οργανώσεων κάθε χρόνο για να χρηματοδοτήσουν την έρευνα για τη «θεραπεία» όταν δεν υπάρχει καμία πρόθεση για να βρεθεί. Επεσήμανα σε ένα ενημερωτικό δελτίο στις 9 Αυγούστου, πώς ένας άνθρωπος που ονομάζεται Δρ Richard Day, επικεφαλής της ελεγχόμενης από τους Rockefeller ευγονικής οργάνωσης, Planned Parenthood, απηύθυνε σε μια συνάντηση γιατρών στο Πίτσμπουργκ το 1969, σχετικά με τον επερχόμενο μετασχηματισμό της παγκόσμιας κοινωνίας. Ζήτησε από τους γιατρούς να απενεργοποιήσουν τα μέσα καταγραφής και να μην πάρουν σημειώσεις προτού περιγράψει λεπτομερώς τον μακρύ κατάλογο των αλλαγών που είχαν προγραμματιστεί να γίνουν. 

 Ωστόσο, ένας γιατρός έπαιρνε σημειώσεις και αργότερα μίλησε δημοσίως για το τι είχε ειπωθεί. Τώρα, 40 χρόνια μετά, μπορούμε να δούμε πόσο εξαιρετικά ακριβής ημέρα ήταν αυτή και μπορείτε να διαβάσετε το ενημερωτικό δελτίο του Αυγούστου στο αρχείο της ιστοσελίδας. Ο λόγος για τον οποίο τον αναφέρω και πάλι εδώ είναι για το τι είπε σε αυτούς τους γιατρούς το 1969: «Μπορούμε να θεραπεύσουμε σχεδόν κάθε καρκίνο αυτή τη στιγμή. Οι πληροφορίες είναι στο αρχείο του Ινστιτούτου Rockefeller, αν ποτέ αποφασιστεί ότι πρέπει να αποκαλυφθούν» Ο Day, είπε πως με το να αφήνουν τους ανθρώπους να πεθαίνουν από καρκίνο θα επιβραδύνουν την αύξηση του πληθυσμού και απευθυνόμενος στο πλήθος που παρακολουθούσε είπε: «Μπορείτε κι εσείς να πεθάνετε από καρκίνο ή κάτι άλλο». Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν ψυχή και γι 'αυτό κάνουν ό, τι κάνουν. Το φαρμακευτικό καρτέλ, Big Pharma, δεν έχει καμία πρόθεση να θεραπεύσει τον καρκίνο, όταν κάνει τεράστιες περιουσίες από τη θεραπεία των συμπτωμάτων με φάρμακα που καταστρέφουν τα υγιή κύτταρα καθώς και με δηλητήρια που σκοτώνουν ανθρώπους, όπως είναι η χημειοθεραπεία. Αλλά δεν είναι κατά κύριο λόγο για τα χρήματα που το κάνουν. Οι ευγονικές οικογένειες θέλουν οι άνθρωποι να υποφέρουν και να πεθαίνουν νωρίτερα από ό, τι απαιτείται ως ένας τρόπος μαζικής σφαγής του πληθυσμού. Γι 'αυτό όταν κάποιος έξω από το φαρμακευτικό καρτέλ ανακαλύπτει έναν αποτελεσματικό τρόπο για την θεραπεία του καρκίνου, στοχοποιείται άμεσα από το ιατρικό κατεστημένο και τους κυβερνητικούς οργανισμούς.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΒΟΜΒΑ: Ο καρκίνος είναι ένας μύκητας και είναι ιάσιμος!

Μια τέτοια περίπτωση είναι ο Ιταλός γιατρός, Tullio Simoncini, ένας λαμπρός και θαρραλέος άνθρωπος που αρνήθηκε να υποκύψει στην τεράστια πίεση που έχει δεχτεί και συνεχίζει να αντιμετωπίζει, αφού κατάλαβε τι είναι ο καρκίνος και πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί. Το «έγκλημα» του Simoncini ήταν να ανακαλύψει ότι ο καρκίνος είναι ένας μύκητας που προκαλείται από Candida, έναν οργανισμό που ζει στο σώμα σε μικρές ποσότητες, ακόμη και σε υγιείς ανθρώπους. Το ανοσοποιητικό σύστημα υπό κανονικές συνθήκες τον κρατά υπό έλεγχο, αλλά όταν ο Candida μορφοποιείται σε ένα ισχυρό μύκητα κάποια σοβαρά προβλήματα υγείας μπορεί να ακολουθήσουν - συμπεριλαμβανομένου και του καρκίνου. Ο φίλος μου, ο Mike Lambert, στην Κλινική Shen που βρίσκεται κοντά στο σπίτι μου, στο Isle of Wight, μιλά για τον Candida: «Οι μύκητες και ιδίως ο Candida, ευδοκιμούν με την κατανάλωση του σώματος του ξενιστή, το δικό σας δηλαδή, με το να το διαλύουν. 

Χρειάζεται επίσης, το σώμα σας για να πολλαπλασιαστεί, δεδομένου ότι δεν μπορεί να το κάνει αυτό από μόνος του. Δεν είναι απορίας άξιο που σε συνθήκες χρόνιας κόπωσης, η οποία σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να αποδοθεί σε αποικισμό από Candida, ο πάσχων να αισθάνεται άσχημα, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά ». Ο Tullio Simoncini λέει ότι ο καρκίνος είναι αυτή η μυκητιασική λοίμωξη - Candida και ότι η συμβατική ιατρική εξήγηση του καρκίνου ως κυτταρική δυσλειτουργία, είναι απλά λάθος.

Ο Simoncini είναι ειδικός στην ογκολογία (θεραπεία των όγκων), τον διαβήτη και τις διαταραχές του μεταβολισμού, αλλά δεν είναι μόνο αυτά. Είναι ένας πραγματικός γιατρός που προσπαθεί να αποκαλύψει την αλήθεια για το όφελος των ασθενών του και αρνείται να παπαγαλίζει την επίσημη εκδοχή, αυτή που οι γιατροί πρέπει να σκέφτονται και να κάνουν. Αμφισβητεί το δόγμα της «πνευματικής συμμόρφωσης» με όλες τις αναπόδεικτες υποθέσεις, τα ψέματά του, τη χειραγώγηση και τα ψεύδη και υπήρξε εξαιρετικά επικριτικός προς την ιατρική κοινότητα, δεδομένου ότι εξακολουθεί να επιδιώκει «θεραπείες» που είναι άχρηστες για τη θεραπεία της παγκόσμιας επιδημίας του καρκίνου. Από τη στιγμή που μπήκε στην ιατρική κατάλαβε ότι κάτι, ήταν σοβαρά λανθασμένο με τον τρόπο που αντιμετωπίζεται ο καρκίνος: «Βλέπω τρομερά βάσανα. Ήμουν σε μια παιδιατρική ογκολογική πτέρυγα... όλα τα παιδιά πέθαναν. Υπέφερα όταν έβλεπα τα φτωχά, τα φτωχά παιδιά να πεθαίνουν με την χημειοθεραπεία, με την ακτινοβολία. Η απογοήτευση και η θλίψη του σε ό, τι έβλεπε τον οδήγησε στην αναζήτηση νέων τρόπων για την κατανόηση και ως εκ τούτου τη θεραπεία, αυτής της ασθένειας. Ξεκίνησε το ταξίδι του με ανοιχτό μυαλό και ένα λευκό φύλλο χαρτί, ανόθευτα από οποιεσδήποτε άκαμπτες υποθέσεις που έχουν κατηχηθεί από την κύρια γραμμή της «Ιατρικής» και της «Επιστήμης».

Πόσοι ακόμα πρέπει να υποφέρουν πριν οι άνθρωποι σταματήσουν να βλέπουν τους γιατρούς ως παντογνώστες «θεούς» και να συνειδητοποιήσουν την τεράστια κλίμακα της άγνοιας που εμπλέκονται; Ο Simoncini συνειδητοποίησε ότι όλοι οι τύποι καρκίνων, ενεργούν με τον ίδιο τρόπο ανεξάρτητα από το μέρος του σώματος πού είναι ή τη μορφή που έχουν πάρει. Έπρεπε να υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής. Επισήμανε επίσης ότι τα καρκινικά «εξογκώματα» ήταν πάντοτε λευκά. Τι άλλο είναι λευκό; Ο Candida. Ο Simoncini συνειδητοποίησε ότι η κύρια γραμμή της ιατρικής πιστεύει πως η ανάπτυξη ανεξέλεγκτων κυττάρων ​​- «καρκινική ανάπτυξη» - είναι στηνπραγματικότητα τα κύτταρα που παράγει το ίδιο το ανοσοποιητικό σύστημα, στην προσπάθεια του να υπερασπιστεί το σώμα από την επίθεση του Candida. Λέει, πως η ακολουθία πάει κάπως έτσι:

- Ο Candida, συνήθως διατηρείται υπό έλεγχο από το ανοσοποιητικό σύστημα, αλλά όταν αυτό υπονομευθεί και αποδυναμωθεί , ο Candida μπορεί να επεκταθεί και να οικοδομήσει μια «αποικία».

- Ο Candida, διεισδύει τελικά σε ένα όργανο και το ανοσοποιητικό σύστημα πρέπει να ανταποκριθεί στην απειλή με άλλο τρόπο.

- Αυτός ο «τρόπος» είναι να οικοδομηθεί ένα αμυντικό φράγμα με δικά του κύτταρα και είναι αυτό που αποκαλούμε καρκίνο. Λέγεται ότι η εξάπλωση του καρκίνου σε άλλα μέρη του σώματος που προκαλείται από «κακοήθη» κύτταρα διαφεύγουν από το σημείο δημιουργίας τους. Ο Simoncini, ωστόσο, λέει ότι αυτό δεν συμβαίνει καθόλου. Η εξάπλωση του καρκίνου προκαλείται από την πραγματική αιτία του καρκίνου, τον μύκητα Candida, που έχει ξεφύγει από την αρχική του πηγή. Αυτό που επιτρέπει στον καρκίνο να εκδηλωθεί, όπως έχω πει στα βιβλία μου εδώ και χρόνια, είναι ένα αποδυναμωμένο ανοσοποιητικό σύστημα. Όταν αυτό λειτουργεί αποτελεσματικά, ασχολείται με το πρόβλημα του Candida, προτού αυτός βγει εκτός ελέγχου.

Οι 8 παγίδες…στη διαπαιδαγώγηση ενός παιδιού!

Tired boy at Home with Mother
Οι 8 παγίδες που πέφτουμε στη διαπαιδαγώγηση ενός παιδιού
Παγίδα 1 Λες ψέματα
Τα έκαναν οι γιαγιάδες και ίσως και οι μαμάδες μας αλλά προσπάθησε να το αποφύγεις. Το να κάνεις το παιδί σου να σε ακούει επειδή φοβάται τον κάθε είδους “μπαμπούλα” μπορεί να λειτουργήσει εκείνη τη στιγμή, αλλά δημιουργεί μια στρεβλή πραγματικότητα στο μυαλό του. Εκτός από το γεγονός ότι ο τρόμος δεν είναι καθόλου ευχάριστο συναίσθημα (και ξέρουμε πως δε θες να μεταδίδεις αρνητικά συναισθήματα στο παιδί σου) με αυτό τον τρόπο το μαθαίνεις πως τα ψέματα είναι κάτι επιτρεπτό, κάτι που επίσης δεν επιθυμείς.
Αντί να καταφύγεις σε ψέματα δοκίμασε να εξηγήσεις στο μικρό σου πως δεν κάνουμε πάντα αυτό που θέλουμε. Όταν πχ δεν θέλει να πάει στο σχολείο, πες του πως καταλαβαίνεις και πως και εσύ κάποιες μέρες δεν θέλεις να πας στη δουλειά αλλά παρ” όλα αυτά, κάποια πράγματα απλά πρέπει να τα κάνουμε.
Παγίδα 2 Υποκύπτεις
Ο πιο σίγουρος τρόπος να μάθεις ένα παιδί να μην σε ακούει είναι να εκτοξεύεις απειλές και μετά να μην κάνεις αυτό που “υποσχέθηκες”. Όταν πεις σε ένα απείθαρχο παιδί πως θα έχει δυσάρεστες συνέπειες για τη συμπεριφορά του και ύστερα δεν του επιβάλεις την “ποινή” είναι σαν να του λες πως ο λόγος σου δε μετράει.
Αντί για αυτό, προειδοποίησε ξεκάθαρα το παιδί για τις συνέπειες των πράξεών του και αν δεν συμμορφωθεί, κάνε αυτό που είπες ότι θα κάνεις. Σταδιακά εκείνο θα συνειδητοποιήσει πως δεν αστειεύεσαι και θα παίρνει τα λόγια σου πιο σοβαρά.
Παγίδα 3 Άλλα λες εσύ άλλα ο μπαμπάς
Δεν είναι εύκολο να συμφωνείς σε όλα με τον σύντροφό σου και από αυτό τον κανόνα δεν ξεφεύγουν ούτε τα ζητήματα των παιδιών σας. Όμως σε εκείνα πρέπει, σε κάθε περίπτωση, να φαίνεται πως συμφωνείτε στο τι επιτρέπεται και τι όχι. Συμφωνείστε από πριν που θα βάλετε τα όρια και προσπαθήστε να μην διαφωνείτε για αυτά μπροστά στα παιδιά γιατί αν εκείνα καταλάβουν ότι ο ένας από τους δύο είναι πιο ελαστικός, θα προσαρμόσουν αντίστοιχα τη συμπεριφορά τους.
Παγίδα 4 Καταφεύγεις συχνά σε δωροδοκίες
Αν είσαι μαμά, το έχεις σίγουρα κάνει! Είτε πρόκειται για την υπόσχεση του γλυκού μετά τα λαχανικά, είτε για το παιχνίδι μετά από μια επίσκεψη στο γιατρό, όλες οι μαμάδες καταφεύγουν σε κάποιο είδος δωροδοκίας που και που. Ο τρόπος αυτός πιάνει σχεδόν πάντα και εσύ είσαι ήσυχη μέχρι το σημείο που το παιδί θα έχει καλή συμπεριφορά μόνο και μόνο προκειμένου να δεχτεί την επιβράβευση. Την επόμενη φορά αντί να πεις από πριν “Αν είσαι καλό παιδί θα σου πάρω…” προτίμησε να επιβραβεύσεις την καλή συμπεριφορά μόνο αφότου έχει ήδη συμβεί. “Μπράβο που ήσουν τόσο ήσυχος…”.
Παγίδα 5 Δίνεις το κακό παράδειγμα
Αν συνηθίζεις να μαλώνεις το παιδί σου με ένα χτύπημα στα χέρια όταν κάνει κάτι κακό, τότε ετοιμάσου για εκπλήξεις! Τα παιδιά ρουφάνε τις συνήθειες και τις συμπεριφορές σου και θα τις αναπαράγουν όταν θεωρήσουν ότι βρίσκονται σε αντίστοιχη κατάσταση. Αν τα μαλώσεις με άσχημο τρόπο θα γίνουν επιθετικά, αν μιλάς άσχημα, θα κάνουν το ίδιο και μάλιστα συνήθως στο περιβάλλον του σχολείου ή σε κάποιον τρίτο. Συνήθισε έναν τρόπο τιμωρίας που δε βγάζει επιθετικότητα. Για παράδειγμα αν το βάζεις σε ένα μέρος μόνο του για λίγα λεπτά και του πεις να σκεφτεί τις πράξεις του θα το μάθεις παράλληλα να ηρεμεί και να σκέφτεται σαν απάντηση στα αρνητικά του συναισθήματα.
Παγίδα 6 Χάνεις τον έλεγχο
Είναι απολύτως λογικό να χάνεις που και που την ψυχραιμία σου. Κανείς δεν είναι τέλειος και ειδικά όταν έχεις ένα παιδί υπό την προστασία σου, οι στιγμές “τελειότητας” μοιάζουν ακόμα πιο δυσεύρετες. Η τεχνική του “time-out” που αναφέραμε στην προηγούμενη παράγραφο, δεν αναφέρεται μόνο στα παιδιά σου, ευτυχώς! Όταν νιώθεις να βράζεις από θυμό δώσε στον εαυτό σου την πολυτέλεια να αποχωρήσει και να ηρεμήσει. Αν δεν μπορείς να αφήσεις το παιδί μόνο του εκείνη τη στιγμή, πηγαίνετε μαζί σε άλλο δωμάτιο αφού και μια απλή αλλαγή σκηνικού θα βοηθήσει να ηρεμήσουν τα πνεύματα.
Παγίδα 7 Περιμένεις πολύ
Η βραχυπρόθεσμη μνήμη των παιδιών κρατάει λίγο περισσότερο από μία ώρα. Αυτό σημαίνει πως όταν κάτι συμβεί στο πρωινό δεν έχει νόημα να του επιβάλεις μια τιμωρία που θα επέλθει το βράδυ. Το παιδί δεν θα συνδέσει τα δύο αυτά γεγονότα ακόμα και αν του θυμίσεις το συμβάν, ενώ η τιμωρία ξαφνικά θα μοιάζει με αδικία. Έτσι φρόντισε οι ποινές που θα επιβάλεις να έχουν άμεσο αντίκτυπο.
Παγίδα 8 Μην μιλάς παρά πολύ
Αντίθετα με ότι πιστεύεις, τα παιδιά δεν είναι απλά μικροί ενήλικοι. Αν συνηθίζεις να δίνεις μακροσκελείς εξηγήσεις στο παιδί σου και περιμένεις να σε καταλάβει, κάνεις μάλλον λάθος. Όταν πχ ζητάει γλυκό πριν το φαγητό, πες του απλά πως δεν μπορεί να το έχει και απόφυγε την διάλεξη για το πώς ακριβώς το γλυκό πριν το φαγητό κόβει την όρεξη. Προσάρμοσε το μήκος αλλά και την ίδια την απάντηση ανάλογα με την ηλικία του.

Μελάνωμα: Αίτια, διάγνωση, πρόγνωση και θεραπεία

Επιφανειακά επεκτεινόμενο μελάνωμα. Η πρόγνωση είναι καλή στη διάρκεια της οριζόντιας επέκτασης αλλά επιδεινώνεται όταν η βλάβη εισέρχεται μέσα στο δέρμα.
Το μελάνωμα είναι ο πιο επιθετικός καρκίνος του δέρματος και συνεχίζει να προσβάλλει ολοένα και περισσότερους ανθρώπους και μάλιστα νεώτερες ηλικίες. Η πρόγνωση και η θεραπεία εξαρτάται από το στάδιο στο οποίο βρίσκεται ο όγκος.
Τα περιστατικά μελανώματος έχουν αυξηθεί τις τελευταίες δεκαετίες και αιτία θεωρείται η υπερβολική έκθεση στον ήλιο.
Περισσότεροι από 50.000 Ευρωπαίοι κάθε χρόνο ανακαλύπτουν ότι μια «αθώα» ελιά (σπίλος) στο σώμα τους έγινε ένας επιθετικός καρκίνος στο δέρμα τους.
Τετρακόσια τουλάχιστον νέα κρούσματα μελανώματος εμφανίζονται κάθε χρόνο στην Ελλάδα. Η συχνότητα του μελανώματος στη χώρα μας υπολογίζεται ότι αυξήθηκε κατά 30% την τελευταία πενταετία.

Επιθετικός καρκίνος

Το μελάνωμα είναι ένας κακοήθης όγκος (καρκίνος) του δέρματος που προέρχεται από τα μελανοκύτταρα, τα κύτταρα που παράγουν τη χρωστική του δέρματος (μελανίνη). Σε αντίθεση με τα καρκινώματα του δέρματος, που προέρχονται από τα κερατινοκύτταρα και έχουν βραδεία τάση ανάπτυξης και καλή πρόγνωση (παλαιότερα λέγονταν επιθηλιώματα), το μελάνωμα έχει επιθετική βιολογική συμπεριφορά η οποία μπορεί να αποβεί μοιραία για τη ζωή του ανθρώπου, εάν η διάγνωση δεν γίνει έγκαιρα.
Το μελάνωμα είναι πολύ σοβαρός καρκίνος γιατί κάνει εύκολα μεταστάσεις σε άλλα όργανα του σώματος, μέσω του λεμφικού συστήματος. Το λεμφικό σύστημα αποτελείται από λεπτά αγγεία που σχηματίζουν ένα δίκτυο όπως τα αιμοφόρα αγγεία, σε όλους τους ιστούς του σώματος. Τα καρκινικά κύτταρα, αποσπώνται από τον πρωτοπαθή όγκο και δια μέσου της λέμφου -του υγρού που περιέχουν τα λεμφικά αγγεία- φτάνουν στους λεμφαδένες που βρίσκονται κυρίως στις μασχάλες, το λαιμό, τους βουβώνες και τη κοιλιά. Μπορεί επίσης το μελανωμα να κάνει μετάσταση μέσω του αίματος.

Πως εμφανίζεται το μελάνωμα;

Συχνά, η πρώτη ένδειξη για το μελάνωμα είναι αλλαγή στο μέγεθος ή στο σχήμα ή στο χρώμα ενός σπίλου (ελιάς). Φυσιολογικά ένας σπίλος είναι ένα καφέ, σκούρο ή μαύρο σημάδι στο δέρμα. Μπορεί να είναι επίπεδος ή επηρμένος και το σχήμα μπορεί να είναι στρογγυλό ή οβάλ.
Ένας σπίλος μπορεί να υπάρχει από τη γέννηση ή μπορεί να εμφανιστεί αργότερα, συνήθως τα πρώτα 10 χρόνια της ζωής. Πολλοί από τους σπίλους εμφανίζονται σε μεγάλες ηλικίες. Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν 10-30 σπίλους στο δέρμα τους και συνήθως είναι τελείως ακίνδυνοι. Μια αλλαγή πάντως σε μια ελιά  είναι ένα σημάδι ότι θα πρέπει να επισκεφτείτε το δερματολόγο σας. Φυσικά το μελάνωμα μπορεί να εμφανιστεί και σαν ένας καινούριος σπίλος.
Το μελάνωμα στους άνδρες εμφανίζεται συχνότερα στον κορμό, στοκεφάλι και στο λαιμό. Στις γυναίκες εμφανίζεται συνήθως στα μπράτσα και τα πόδια. Η πάθηση είναι πιο συχνή στα άτομα που έχουνανοιχτόχρωμα δέρματα. Στη μαύρη φυλή και σε πολύ μελαχρινά άτομα,είναι πιο πιθανό να εμφανιστεί στις παλάμες και στα πέλματα.

Ποια είναι τα αίτια του μελανώματος;

Ξέρουμε ότι η υπεριώδης (UV) ακτινοβολία του ήλιου είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου που αυξάνει την πιθανότητα προσβολής από μελάνωμα. Τα έντονα ηλιακά εγκαύματα σε οποιαδήποτε ηλικία αποτελούν δείκτη επικινδυνότητας για αυτόν το καρκίνο του δέρματος.
Πιο πιθανό να προσβληθούν είναι πι άνθρωποι με κόκκινα ή ξανθά μαλλιά, μπλε μάτια, και γενικά ανοιχτόχρωμοι. Οι σκουρόχρωμοι λιγότερο συχνά εμφανίζουν μελανωμα, μάλλον γιατί έχουν περισσότερη μελανίνη στο δέρμα τους που τους προστατεύει.
Ο κίνδυνος ανάπτυξης μελανώματος είναι μεγαλύτερος σε ανθρώπους μεδυσπλαστικούς σπίλους ή οικογενειακό ιστορικό μελανώματος ή σε αυτούς με μεγάλους σπίλους. Ορισμένοι άνθρωποι έχουν το λεγόμενοσύνδρομο των δυσπλαστικών σπίλων.
Ρόλο παίζει επίσης και το μέρος όπου ένα άτομο ζει. Σε παγκόσμιο επίπεδο, τα μεγαλύτερα ποσοστά μελανώματος έχει η Αυστραλία κι αυτό δεν είναι τυχαίο. Η Αυστραλία δέχεται αρκετή ηλιακή ακτινοβολία ενώ το δέρμα αρκετών κατοίκων της δεν είναι προσαρμοσμένο γι’ αυτό -αρκετοί είναι απόγονοι μεταναστών βορειοδυτικών ευρωπαϊκών χωρών με ανοιχτόχρωμο δέρμα.
Φωτογραφίες
Εκτός από την μεγάλη έκθεση στον ήλιο, άλλες αιτίες αυτού του επιθετικού καρκίνου είναι:
Άνθρωποι με συγκεκριμένο τύπο δέρματος που εμφανίζει μεγάλη ευαισθησία στον ήλιο, χωρίς να αναπτύσσει τους συνήθεις προστατευτικούς μηχανισμούς (μαύρισμα). Αυτός ο τύπος δέρματος χαρακτηρίζεται από ανοιχτόχρωμα μάτια (γαλανά, γκρι), μαλλιά (ξανθά, κόκκινα) και δέρμα, ενώ αναπτύσσει εύκολα φακίδες στο πρόσωπο ή στη ράχη.
Άνθρωποι με μεγάλο αριθμό (πάνω από 50) κοινών σπίλων, η παρουσία των οποίων πιθανώς έχει γενετική βάση, επηρεάζεται από την έκθεση στον ήλιο κατά την παιδική ηλικία και δείχνει μία ενδογενή ενεργοποίηση των μελανοκυττάρων γενικότερα.
Άνθρωποι με «δυσπλαστικούς» σπίλους, οι οποίοι διαφέρουν από τους κοινούς σπίλους στο ότι έχουν μεγαλύτερο μέγεθος και σχετικά ανώμαλο σχήμα και χρώμα.
Άνθρωποι με ιστορικό μελανώματος. Κάθε άτομο με ιστορικό μελανώματος έχει 10-15% πιθανότητα να αναπτύξει και δεύτερο μελάνωμα του δέρματος. Οι πιθανότητες αυτές αυξάνουν όταν στο ίδιο άτομο υπάρχουν πολλές ελιές ή οικογενειακό ιστορικό μελανώματος.
Άνθρωποι με αποδυναμωμένο ανοσοποιητικό σύστημα. Όσοι έχουν ανοσοποιητικό σύστημα εξασθενημένο από άλλο καρκίνο ή από φάρμακα που δίνονται ύστερα από μεταμόσχευση οργάνων ή από λοίμωξη (π.χ. ΗΙV/ΑΙDS), διατρέχουν αυξανόμενο κίνδυνο για ανάπτυξη μελανώματος.
Άνθρωποι με ιστορικό υπέρμετρης έκθεσης στην υπεριώδη ακτινοβολία από το σολάριουμ (solarium) και ειδικά εκείνοι που έχουν αρχίσει από την εφηβική ηλικία. Το σολάριουμ θεωρείται υπεύθυνο για το 5% των μελανωμάτων.
Σε ένα ποσοστό 10% των περιπτώσεων υπάρχει κληρονομικότητα, με την έννοια ότι συνυπάρχουν και άλλα κρούσματα μελανώματος μέσα στην ίδια οικογένεια.
Εκτός από το οικογενειακό ιστορικό, γενετική προδιάθεση συνήθως υπάρχει σε ασθενείς που εκδηλώνουν μελάνωμα σε νεαρή ηλικία (κάτω των 30 ετών) και σε ανθρώπους που εμφανίζουν πάνω από ένα μελάνωμα στη ζωή τους.

Πώς γίνεται η διάγνωση

Επειδή το μελάνωμα μπορεί να δώσει μεταστάσεις, η έγκαιρη διάγνωση από τον δερματολόγο έχει μεγάλη σημασία.
Η βιοψία είναι αυτή που θα θέσει την οριστική διάγνωση. Ο όγκος αφαιρείται και εξετάζεται κάτω από το μικροσκόπιο από παθολογοανατόμο. Το επόμενο βήμα είναι να καθοριστεί η έκταση ή το στάδιο του καρκίνου και αυτό γίνεται α) με τη μέτρηση του πάχους του, δηλαδή τη μέτρηση του βάθους στο οποίο έχει φτάσει μέσα στο δέρμα και β) ανάλογα με το εάν υπάρχει μετάσταση στους παρακείμενους λεμφαδένες ή σε άλλα όργανα του σώματος.
Όταν καθοριστεί το στάδιο, τότε σχεδιάζεται ανάλογα και η θεραπεία, λαμβάνοντας επί πλέον υπ’ όψιν και την ηλικία και τη γενική υγεία του ασθενή.

Έχει σημασία η έγκαιρη διάγνωση;

Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία είναι κανόνας στην ιατρική κι αυτό ισχύει ιδιαίτερα για το μελάνωμα. Όσο πιο έγκαιρα γίνεται η διάγνωση του καρκίνου τόσο πιθανότερη είναι η πλήρης θεραπεία.
Θα πρέπει τακτικά να εξετάζετε το δέρμα σας και οποιαδήποτε αλλαγή σε σπίλο ή εμφάνιση καινούργιου θα πρέπει να σας οδηγεί στο δερματολόγο σας. Ειδικότερα αυτοί που ήδη έχουν ιστορικό μελανώματος, θα πρέπει τακτικά (ανά 3 – 6 μήνες) να εξετάζονται για τη πιθανότητα υποτροπής.
Σε μερικές οικογένειες, τα μέλη έχουν μια ορισμένη κατηγορία σπίλων που λέγονται δυσπλαστικοί σπίλοι. Αυτοί εξελίσσονται πιο συχνά σε μελανώματα. Βρίσκονται σε μεγάλους αριθμούς (ορισμένες φορές πάνω από 50) και μερικοί έχουν διάμετρο πάνω από 0,5 εκατοστό.

Ποια είναι η θεραπεία για το μελάνωμα;

Οι περισσότεροι ασθενείς αντιμετωπίζονται χειρουργικά. Το μελάνωμα και ένα μέρος υγιούς δέρματος γύρω από αυτό, αφαιρούνται. Αν και οι γιατροί προσπαθούν να κάνουν όσο το δυνατό καλύτερη δουλειά, η χειρουργική αφαίρεση προκαλεί συνήθως εμφάνιση ουλών. Σε ασθενείς με μελάνωμα που έχει φτάσει σε βάθος ή έχει εξαπλωθεί, υπάρχει ο κίνδυνος της υποτροπής παρά την αφαίρεση. Τότε, μπορεί να γίνει και η λεγόμενη υποστηρικτική θεραπεία με χημειοθεραπεία (αντικαρκινικά φάρμακα).
Επειδή τα υπάρχοντα σήμερα φάρμακα δεν είναι πολύ δραστικά σε περιπτώσεις προχωρημένης νόσου, γίνονται συνεχώς έρευνες και μελετώνται νέες θεραπείες. Ένα καινούριο θεραπευτικό κεφάλαιο, λέγεταιβιοθεραπεία και χρησιμοποιεί φυσικές ουσίες που τις παράγει ο ίδιος ο οργανισμός του ανθρώπου. Σκοπός, η ενίσχυση ή η αποκατάσταση του αμυντικού συστήματος του οργανισμού ώστε να “πολεμήσει” τη νόσο πιο αποτελεσματικά. Δύο τέτοιες ουσίες – φάρμακα, είναι η ιντερλευκίνη-2και η ιντερφερόνη. Μερικές φορές θα χρειαστούν και ακτινοβολίες με τις οποίες, υψηλής ισχύος ακτίνες x καταστρέφουν τη ικανότητα των καρκινικών κυττάρων να αυξάνονται και να πολλαπλασιάζονται. Η ακτινοθεραπεία χρησιμοποιείται περισσότερο για την απάλυνση του πόνου.

Μορφές Μελανώματος

Το είδος του μελανώματος παίζει ρόλο στην πρόγνωση. Τα μελανώματα διακρίνονται στις εξής μορφές :
1) Επιφανειακά επεκτεινόμενο μελάνωμα
Ο τύπος αυτός του μελανώματος ξεκινά από την επιδερμίδα σαν μια υπερχρωματική κηλίδα η οποία εν συνεχεία επεκτείνεται οριζόντια και έχει ανώμαλο περίγραμμα. Το χρώμα του μπορεί να είναι διάφορεςαποχρώσεις του καφέ, μελανό ή ερυθρό.  Στη συνέχεια εισέρχεται σταδιακά στο δέρμα. Αν προλάβετε το επιφανειακά εξαπλώμενο μελάνωμα στην επιδερμίδα, η πρόγνωση είναι άριστη.
2) Οζώδες (nodular) μελάνωμα
Το οζώδες μελάνωμα είναι η επιθετικότερη κλινική ποικιλία. Αποτελεί το 15-30 % του συνολικού αριθμού των μελανωμάτων. Εμφανίζεται στην ηλικία των 50-60 ετών  και προσβάλλει σε διπλάσιο αριθμό τους άνδρες απ ότι τις γυναίκες. Η βλάβη παρουσιάζεται με μορφή διηθημένου οζιδίου που έχει χρώμα καφέ σκούρο ή έντονα μαύρο.  Ο όγκος τελικά γίνεται πληγή και αιμορραγεί. Εμφανίζεται συνήθως στο κεφάλι, στο λαιμό και στον θώρακα. Έχει χειρότερη πρόγνωση από το επιφανειακά επεκτεινόμενο μελάνωμα.
3) Αμελανωτικό μελάνωμα
Χαρακτηρίζεται από αχρωματικό σκληρό ογκίδιο το οποίο συχνά παρουσιάζει πληγή.
4) Μελάνωμα αναπτυσσόμενο σε κακοήθη φακή
Εμφανίζεται στο πρόσωπο, συνήθως στα μάγουλα στο μέτωπο, στη μύτη, σε άτομα μεγάλης ηλικίας. Εμφανίζεται σαν μια επίπεδη μελαγχρωματική βλάβη, η οποία αυξάνεται βαθμιαία. Τα χρώματα ποικίλλουν μέσα στη βλάβη από φαιό μέχρι μαύρο ενώ μερικές φορές εμφανίζονται και στίγματα ερυθρού, κυανού, γκρίζου ή λευκού χρώματος. Τα όρια του σπίλου είναι ανώμαλα. Αργότερα όταν συμβεί διείσδυση από τη βασική μεμβράνη στο χόριο του δέρματος ένα τμήμα της βλάβης παχαίνει και αποκτά οζώδη μορφή. Τότε ονομάζεται μελάνωμα τύπου κακοήθους φακής.
5) Μελάνωμα των άκρων
Το μελάνωμα των άκρων είναι μια ειδική μορφή δερματικού μελανώματος  που αναπτύσσεται στις παλάμες και τα πέλματα ή στη κοίτη των νυχιών, των χεριών και των ποδιών. Αποτελεί περίπου το 7 % των περιπτώσεων μελανώματος. Είναι συχνότερο στους άνδρες και σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Εμφανίζεται και εξελίσσεται για διάστημα αρκετών ετών.

Σε ποια σημεία του σώματος εμφανίζεται

Συχνότερα το μελανωμα εμφανίζεται σε περιοχές του δέρματος, όπως η ράχη (στους άνδρες) και τα κάτω άκρα (στις γυναίκες), περιοχές δηλαδή που είναι προφυλαγμένες κατά τη διάρκεια των χειμερινών μηνών και εκτίθενται απότομα σε έντονη ηλιακή έκθεση, όπως συμβαίνει κατά την αρχή του καλοκαιριού. Μπορεί, ωστόσο, να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε σημείο του δέρματος, ακόμα και σε σημεία που είναι προφυλαγμένα από την ηλιακή έκθεση, όπως το τριχωτό της κεφαλής ή οι γλουτοί.

Διάγνωση και αντιμετώπιση

Το μελάνωμα είναι θεραπεύσιμο εάν διαγνωστεί και αντιμετωπιστεί όσο ο καρκίνος είναι επιφανειακός (λεπτού «πάχους» σε ιστολογική εξέταση) και δεν έχει εισβάλει βαθιά στο δέρμα. Η έγκαιρη ανίχνευση του μελανώματος έχει, επομένως, τεράστια σημασία για την πρόγνωση των ασθενών και επιτυγχάνεται με μια απλή εξέταση του δέρματος από δερματολόγο.
Ο έλεγχος του δέρματος γίνεται:
- Με την απλή κλινική εξέταση (επισκόπηση).
- Με τη δερματοσκόπηση (εξέταση με ειδικό φακό που «φωτίζει» τις μικροσκοπικές λεπτομέρειες των σπίλων).
- Με τη χρήση ψηφιακής φωτογράφισης και ανάλυσης από ηλεκτρονικό υπολογιστή. Η μέθοδος αυτή ακολουθείται σε εξειδικευμένα κέντρα με ειδικό εξοπλισμό, που επιτρέπει τη φωτογράφιση των σπίλων σε μια δεδομένη στιγμή και τη σύγκριση των εικόνων αυτών σε μελλοντική εξέταση του ασθενούς για την ανίχνευση πιθανών αλλαγών στους σπίλους αυτούς (τέτοιο εξειδικευμένο κέντρο μελανώματος υπάρχει στο νοσοκομείο Συγγρού, στην Αθήνα)

Η πορεία της νόσου

Ο συχνότερος τύπος μελανώματος εμφανίζει μια αρχική επιφανειακή επέκταση (ελιά με ανώμαλο σχήμα και χρώμα, που απλώνεται ασύμμετρα). Σε δεύτερο στάδιο, το μελάνωμα αποκτά μια κάθετη φάση ανάπτυξης και διεισδύει βαθιά στο δέρμα διηθώντας αιμοφόρα αγγεία και λεμφαγγεία με δυνατότητα διασποράς εκτός του δέρματος.
Η διασπορά του καρκίνου συνήθως αρχίζει από τους γειτονικούς λεμφαδένες και μπορεί να επεκταθεί σε όργανα και ιστούς, προκαλώνταςμεταστάσεις στους πνεύμονες, το συκώτι και τον εγκέφαλο. Το προσδόκιμο επιβίωσης εξαρτάται από το στάδιο κατά το οποίο γίνεται η διάγνωση: όταν είναι επιφανειακό και εντοπισμένο στο δέρμα η πενταετής επιβίωση είναι μεγαλύτερη από 80%-90%. Εάν έχει επεκταθεί στους λεμφαδένες κυμαίνεται από 30% μέχρι 70%, ενώ όταν έχει εκδηλώσει μεταστάσεις, η πρόγνωση είναι δυσμενής.
Η θεραπευτική αντιμετώπιση του μελανώματος είναι κυρίως χειρουργική. Συνήθως η χειρουργική προσέγγιση γίνεται σε δύο φάσεις. Πρώτα αφαιρείται η βλάβη, γίνεται ιστολογική εξέταση και, αφού επιβεβαιωθεί, γίνεται συμπληρωματική αφαίρεση για καλύτερο καθαρισμό της περιοχής. Αν η ιστολογική εξέταση δείξει αυξημένη διείσδυση στο δέρμα (αυξημένο «πάχος»), τότε πολλά κέντρα προχωρούν στη βιοψία λεμφαδένα «φρουρού» προκειμένου να εξετάσουν αν έχουν προσβληθεί οι γειτονικοί λεμφαδένες.
Σε περίπτωση που υπάρχει προσβολή λεμφαδένων, γίνεται ολική αφαίρεση (λεμφαδενικός καθαρισμός) και ο ασθενής τίθεται σε προφυλακτική θεραπεία με ανοσολογικούς παράγοντες (ιντερφερόνη). Σε προχωρημένα στάδια της νόσου (όταν υπάρχει μετάσταση), η αντιμετώπιση γίνεται με χημειοθεραπευτικούς παράγοντες ή συνδυασμό ανοσοθεραπείας και χημειοθεραπείας.

Η αυτοεξέταση

Η αυτοεξέταση του δέρματος αποτελεί μία σημαντική μέθοδο πρόληψης γιατί ο ασθενής μπορεί να εξετάζει το δέρμα του σε τακτικότερα χρονικά διαστήματα από τον γιατρό. Πρέπει να βρίσκεστε σε ένα καλά φωτισμένο δωμάτιο χρησιμοποιώντας έναν ολόκληρο καθρέφτη και ένα φορητόκαθρέφτη.
Με τον φορητό καθρέφτη, ελέγχετε την πλάτη και τους γλουτούς. Εξετάζοντας συχνά το δέρμα σας θα εξοικειωθείτε με την εικόνα του. Είναι συχνά χρήσιμο να καταγράφονται οι ημερομηνίες της αυτοεξέτασης του δέρματος και να σημειώνονται οι αλλαγές. Εάν βρείτε κάτι το ασυνήθιστο, επισκεφθείτε αμέσως τον δερματολόγο.

Πότε να ανησυχήσετε

Κάθε ελιά η οποία εμφανίζει κάποια αλλαγή, θα πρέπει να μας βάλει σευποψία. Συγκεκριμένα, πρέπει να μας προβληματίσει:
* Μια νέα ελιά με σκούρο χρώμα και αυξανόμενο μέγεθος
* Μία προϋπάρχουσα ελιά με πρόσφατη αλλαγή στο μέγεθος, το σχήμα, το χρώμα ή τα όριά της (κριτήρια ΑΒCD)
* Μια ελιά που αιμορραγεί επανειλημμένα ή που έχει επίμονο κνησμό (φαγούρα)
* Μια ελιά που εμφανίζει διαφορά ως προς το χρώμα ή το σχήμα της σε σχέση με όλες τις υπόλοιπες ελιές του σώματός μας (το σημείο του «ασχημόπαπου»)

Πρέπει να αφαιρούνται οι μεγάλες ελιές, ακόμα και στα παιδιά;

Αφαιρούνται μόνον εκείνες οι ελιές που κατά την ιατρική εξέταση εμφανίζουν ύποπτες αλλαγές. Οι υπόλοιπες ελιές μπορούν να παρακολουθούνται.
Εξαίρεση αποτελούν ορισμένοι μεγάλοι σε μέγεθος ή γιγαντιαίοι συγγενείς σπίλοι, για τους οποίους υπάρχει η σύσταση για αφαίρεση στην παιδική ηλικία, λόγω της μεγαλύτερης πιθανότητας εξαλλαγής τους σε μελάνωμα.

Μονάδες και Ιατρεία Μελανώματος

Εξειδικευμένα Ιατρεία και Μονάδες Μελανώματος και Σπίλων υπάρχουν σε ορισμένα νοσοκομεία της Αθήνας (πανεπιστημιακά και ΕΣΥ), όπως στο Νοσοκομείο «Ανδρέας Συγγρός», στο «Αττικόν», στο Νοοσκομείο ΙΚΑ «Γ. Γεννηματάς», στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου Κρήτης κ.α. Η αντιμετώπιση του μελανώματος απαιτεί τη συνδρομή πολλών ειδικοτήτων (ανάλογα με την περίπτωση), όπως δερματολόγου, χειρουργού και ογκολόγου.

Τα 13 πράγματα που δεν κάνουν οι ψυχικά δυνατοί άνθρωποι!!!


Τα 13 πράγματα που δεν κάνουν οι ψυχικά δυνατοί άνθρωποι!!!
Τι είναι αυτό που κάνει τους επιτυχημένους επιχειρηματίες «ανθεκτικούς» και δυνατούς να ανταποκρίνονται σε οτιδήποτε βρεθεί στο δρόμο τους;

Πολλά άρθρα κάνουν λόγο για τα κρίσιμα χαρακτηριστικά ψυχικής αντοχής που πρέπει να διαθέτει κάποιος, όπως για παράδειγμα επιμονή, αισιοδοξία και μια αλάνθαστη ικανότητα να κάνουν μέχρι και την αποτυχία… επιτυχία.
Πέρα από τη σωματική δύναμη και την καλή κατάσταση υγείας που απαιτείται να έχει κανείς, η ψυχική και διανοητική δύναμη κρίνεται πιο σημαντικός παράγοντας, όπως αναφέρεται σε άρθρο στο περιοδικό Forbes.
Οι διανοητικά και ψυχικά δυνατοί άνθρωποι καταφέρνουν να ελέγχουν τα συναισθήματά τους, τις σκέψεις τους και τη συμπεριφορά τους με τέτοιο τρόπο, έτσι ώστε να αποβαίνει θετικός για επίτευξη ενός στόχου στη ζωή τους.
Σύμφωνα με την ψυχοθεραπεύτρια Amy Morin παρακάτω παρατίθεται μια λίστα, με μερικά πράγματα που ακολουθούν οι διανοητικά ισχυροί άνθρωποι, και τα οποία αν τα ακολουθήσετε ενδεχομένως να σας βοηθήσουν να γίνεται κι εσείς πιο… «δυνατοί».
Οι διανοητικά ισχυροί άνθρωποι…:
1. Δεν χάνουν χρόνο με το να λυπούνται τον εαυτό τους για αυτά που τους συνέβησαν, για το «πώς ήρθαν τα πράγματα», ή για το πώς τους συμπεριφέρθηκαν άλλοι. Αντίθετα, αναλαμβάνουν την ευθύνη των πράξεών τους και του ρόλου τους στη ζωή και αντιλαμβάνονται ότι η ζωή δεν είναι πάντοτε δίκαιη.
2. Δεν γίνονται υποχείρια άλλων. Δεν επιτρέπουν σε άλλους να πάρουν τον έλεγχο από τα χέρια τους και δεν επιτρέπουν σε κάποιον άλλο να έχει εξουσία επάνω τους. Δε θα έλεγαν για παράδειγμα την εξής φράση: «Το αφεντικό μου με κάνει να νιώθω άσχημα», κι αυτό γιατί καταλαβαίνουν ότι οι ίδιοι ελέγχουν τα συναισθήματά τους και τον τρόπο που αντιδρούν στις καταστάσεις.
3. Δεν προσπαθούν να αποφύγουν μια αλλαγή. Αντίθετα, καλωσορίζουν κάθε θετική αλλαγή και είναι πρόθυμοι και ευέλικτοι. Καταλαβαίνουν ότι η αλλαγή είναι αναπόφευκτη και πιστεύουν στις ικανότητές τους να προσαρμόζονται στις καταστάσεις.
4. Δε σπαταλούν ενέργεια σε πράγματα που δε μπορούν να ελέγξουν. Για παράδειγμα δε θα ακούσετε κάποιον «διανοητικά ισχυρό» να παραπονιέται για μια βαλίτσα που χάθηκε στο αεροδρόμιο ή για την κίνηση στους δρόμους. Αντίθετα, επικεντρώνονται σε αυτά που μπορούν να ελέγξουν στη ζωή τους. Αναγνωρίζουν ότι μερικές φορές το μόνο πράγμα που μπορούν να ελέγξουν είναι η συμπεριφορά και η στάση τους.
5. Δεν προσπαθούν να ευχαριστήσουν τους πάντες. Αναγνωρίζουν ότι δεν χρειάζεται να ευχαριστούν τους πάντες όλη την ώρα. Δεν φοβούνται να πουν όχι ή να εκφράσουν τη γνώμη τους όταν χρειάζεται. Προσπαθούν να είναι ευγενικοί και δίκαιοι, όμως δεν ασχολούνται με κάποιον ο οποίος ενοχλείται επειδή απλά δεν… «έγινε το δικό του».
6. Δε φοβούνται το ρίσκο. Δεν παίρνουν απερίσκεπτες ή ανόητες αποφάσεις, αλλά δε φοβούνται να πάρουν ρίσκο όταν έχουν υπολογίσει όλους τους πιθανούς κινδύνους. Ζυγίζουν τις καταστάσεις προτού πάρουν μια μεγάλη απόφαση και είναι πλήρως ενημερωμένοι για την πιθανότητα… «αναποδογυρίσματος».
7. Δε δίνουν δεκάρα για το παρελθόν. Δεν χάνουν χρόνο με το να σκέφτονται ή ευχόμενοι για το πώς θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά τα πράγματα. Αναγνωρίζουν το παρελθόν και προσπαθούν να μάθουν από τις εμπειρίες τους. Ζουν για το παρόν και σχεδιάζουν το μέλλον.
8. Δεν επαναλαμβάνουν τα ίδια λάθη ξανά και ξανά. Αναλαμβάνουν την ευθύνη των πράξεων και των συμπεριφορών τους και μαθαίνουν από τα λάθη τους. Δεν τα επαναλαμβάνουν ξανά και ξανά, αλλά προχωρούν μπροστά και φροντίζουν να λαμβάνουν πιο σωστές αποφάσεις στο μέλλον.
9. Δεν υποβαθμίζουν την επιτυχία των άλλων. Αναγνωρίζουν και χαίρονται με την επιτυχία των τρίτων. Δε ζηλεύουν ή νιώθουν εξαπατημένοι, όταν κάποιος άλλος τους ξεπερνά. Αντίθετα, αναγνωρίζουν ότι η επιτυχία είναι αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς και είναι πρόθυμοι να δουλέψουν σκληρά για να απολαύσουν και το δικό τους μερίδιο σε αυτήν.
10. Δεν τα παρατάνε μετά από μια αποτυχία. Δε βλέπουν την αποτυχία ως ένα λόγο για να τα παρατήσουν. Αντίθετα, τη βλέπουν ως μια ευκαιρία για να ωριμάσουν και να βελτιωθούν. Είναι πρόθυμοι να συνεχίσουν να προσπαθούν μέχρι να το καταφέρουν.
11. Δε φοβούνται τις στιγμές που είναι μόνοι. Μπορούν να αντέξουν να είναι μόνοι και δε φοβούνται τον «ήχο» της ησυχίας. Δε φοβούνται να μείνουν μόνοι με τις σκέψεις τους και χρησιμοποιούν το χρόνο αυτό για να γίνουν ακόμη πιο παραγωγικοί. Απολαμβάνουν την παρέα του… εαυτού τους και δεν εξαρτώνται από άλλους για συντροφιά και διασκέδαση όλη την ώρα, αλλά τους αρέσει και όταν είναι μόνοι τους.


12. Δε νιώθουν ότι ο κόσμος τους χρωστά κάτι. Δεν αισθάνονται ότι δικαιούνται πράγματα στη ζωή «έτσι απλά». Αναζητούν τις ευκαιρίες που υπάρχουν, βασιζόμενοι στα χαρίσματα και τις ικανότητές τους.
13. Δεν περιμένουν άμεσα αποτελέσματα. Αφιερώνουν όσο χρόνο χρειάζεται και αναγνωρίζουν ότι η πραγματική αλλαγή χρειάζεται χρόνο για να… πετύχει.
fumara

Σας ξυπνάει το μωρό μέσα στη νύχτα; Είναι πιο σοβαρό απ’ όσο φαντάζεστε!

Σας ξυπνάει το μωρό μέσα στη νύχτα; Είναι πιο σοβαρό απ’ όσο φαντάζεστε!

Ο διακεκομμένος ύπνος είναι κάτι πολύ συνηθισμένο, ειδικά για μια νέα μαμά που το βρέφος ξυπνάει στην καλύτερη των περιπτώσεων ανά τρεις ώρες. Ωστόσο, αυτό είναι αναπόφευκτο για κάποιους μήνες και εσείς αναγκάζεστε να ακολουθήσετε αυτό το διακεκομμένο ωράριο του μωρού και να ξυπνάτε ανά δίωρο. Καλύτερα λίγος ύπνος και διακεκομμένος παρά καθόλου, σκέφτεστε. Κι όμως πρόσφατη μελέτη που πραγματοποίησαν  επιστήμονες από το Tel Aviv University's School of Psychological Sciences μας πληροφορεί ότι  ο διακεκομμένος ύπνος είναι πολύ χειρότερος από την αυπνία!
Επίσης μια ακόμη έρευνα της Βασιλικής Ακαδημίας Επιστημών, μας διαβεβαιώνει ότι ο διακεκομμένος ύπνος επηρεάζει τις λειτουργίες της μνήμης. Σύμφωνα με τους Βρετανούς ειδικούς του ύπνου, ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί τον βαθύ ύπνο για να αξιολογήσει τα γεγονότα της ημέρας και να αποφασίσει τι θα κρατήσει. Στην έρευνα μελετήθηκε ο ύπνος που διακοπτόταν, αλλά δεν διαρκούσε λιγότερο και δεν ήταν λιγότερο βαθύς από τον κανονικό ύπνο. «Ο συνεχής ύπνος είναι ένα από τα πρώτα πράγματα που χάνεται ως αποτέλεσμα διαφόρων παθολογικών καταστάσεων που σχετίζονται με τη μνήμη,» δήλωσε ο δρ. Luis de Lecea, επικεφαλής της έρευνας. Οι ερευνητές προσθέτουν ότι δεν υπάρχουν στοιχεία για κάποια πιθανή σύνδεση αίτιου-αιτιατού μεταξύ του διακεκομμένου ύπνου και των παθήσεων, αλλά καταλήγουν, ότι «ανεξάρτητα από την συνολική διάρκεια ή το πόσο βαθύς είναι ο ύπνος, ένα μίνιμουμ διάστημα συνεχούς ύπνου είναι απαραίτητο για την σταθεροποίηση της μνήμης». 

Μέχρι το 2050 οι γυναίκες θα είναι διαφορετικές εμφανισιακά- διαβάστε πως θα είναι

w4
Επιστήμονες από το πανεπιστήμιο του Γέηλ, πριν από λίγο καιρό δημοσίευσαν μια πρωτότυπη μελέτη στην επιθεώρηση New Scientist. Σε αυτή η επιστημονική ομάδα του καθηγητή εξελικτικής βιολογίας, δρ Στίβεν Στερνς, τόνισε πως υπάρχουν ισχυρότατες ενδείξεις ότι τα εξωτερικά χαρακτηριστικά του γυναικείου φύλου μέχρι το 2050, θα έχουν αλλοιωθεί σε σχέση με το πώς είναι σήμερα οι γυναίκες.

Οι επιστήμονες στηρίχθηκαν σε διάφορες προηγούμενες παρόμοιες έρευνες αλλά και στη διαπίστωση ότι το ανθρώπινο είδος εξελίσσεται καθημερινά και προσαρμόζεται αργά, στις συνθήκες κάθε εποχής. Στη συνέχεια μελέτησαν τα ιατρικά αρχεία από περισσότερες από 15.000 γυναίκες στη Μασαχουσέτη, από το 1948 μέχρι και σήμερα. Οι ομάδα του Γέηλ λοιπόν τονίζει ότι μέχρι το 2050 οι γυναίκες θα είναι λίγο πιο κοντές από τις σημερινές (κοντά στα 5 εκατοστά) και περίπου 3 κιλά πιο «γεμάτες».
 w5
Η επιστημονική ομάδα του καθηγητή Στερνς διαπίστωσε πως οι πιο κοντές και μεγαλύτερου βάρους γυναίκες τείνουν να γεννάνε περισσότερα παιδιά, σε σχέση με τις ψηλότερες και πιο λεπτές γυναίκες. Ακόμη, όσες γυναίκες έχουν χαμηλή πίεση και χαμηλή χοληστερίνη (που σημαίνει πιο υγιή καρδιακή λειτουργία) γεννούν και αυτές περισσότερα παιδιά.
 w3
Βασιζόμενη λοιπόν στην εξελικτική θεωρεία και στο γεγονός ότι μέσω DNA, τα «δυνατά» χαρακτηριστικά περνούν από μάνα σε κόρη και από γενιά σε γενιά, η τάση δείχνει ότι μέχρι το 2050 τα χαρακτηριστικά του γυναικείου φύλου θα έχουν αλλάξει. Όμως δεν είναι μόνο τα εξωτερικά χαρακτηριστικά. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι θα υπάρξουν και οργανικές αλλαγές με χαρακτηριστικότερη εκείνης της εμμηνόπαυσης που θα ξεκινάει κατά μέσο όρο σχεδόν έναν χρόνο πιο μετά από τον σημερινό μέσο όρο.

Γιατί οι άνθρωποι δυσκολεύονται να αποδεχτούν το διαφορετικό;

  Είναι γεγονός ότι οι άνθρωποι έχουν μία έμφυτη τάση να φοβούνται οτιδήποτε διαφορετικό, φοβούνται το άγνωστο, φοβούνται αυτό που δεν ξέρου...