Δεν μεγαλώνω! Δεν μεγαλώνω!

«Όλα τα παιδιά μεγαλώνουν, εκτός από ένα». Έτσι ξεκινάει το κλασικό παραμύθι του James Barrie «Οι περιπέτειες του Πίτερ Παν», του πιτσιρικά που πετάει, ζει στη χώρα τού Ποτέ, δεν μεγαλώνει, πάντα παίζει και έχει αναδειχτεί σε σύμβολο νιότης και ανεμελιάς. Μπορεί όλα αυτά να ακούγονται ωραία, αλλά μήπως η πραγματικότητα είναι λίγο διαφορετική;

Το σύνδρομο του Πίτερ Παν
Ζει και κινείται ανάμεσά μας και ας μη φοράει πράσινα ρούχα. Είναι ο τύπος ανθρώπου που ζει μία παρατεταμένη εφηβεία, αρνείται να μεγαλώσει, έχει σώμα ενηλίκου, αλλά συναισθηματικά είναι ανώριμος και δεν θέλει ή δεν ξέρει πώς να είναι ενήλικος. Αν και το συγκεκριμένο σύνδρομο δεν έχει αναγνωριστεί ως επίσημη ψυχική διαταραχή, ωστόσο ο όρος χρησιμοποιείται στην πράξη από πολλούς ψυχολόγους. Επίσης, αφορά και τα δύο φύλα, αλλά εμφανίζεται συχνότερα στους άνδρες.

Όλα ξεκινούν από την οικογένεια
Και στην περίπτωση αυτή, τη μεγαλύτερη ευθύνη έχει η οικογένεια, που αποτρέπει το παιδί από το να μεγαλώσει. Από τη μία, υπάρχουν οι γονείς, που για να μη νιώθουν τύψεις για τις ώρες που περνούν μακριά από το σπίτι κάνουν στο παιδί τους όλα τα χατίρια, χαρίζοντάς του τα πάντα. Έτσι, όμως, δεν το βοηθούν να διαμορφώσει χαρακτήρα. Από την άλλη, υπάρχουν οι υπερπροστατευτικοί γονείς, που στην προσπάθειά τους να κρατήσουν το παιδί τους μακριά από τις δυσκολίες της ζωής τού στερούν τη δυνατότητα να μάθει και να ωριμάσει μέσα από τις εμπειρίες που προσφέρουν τα λάθη του. Η ασφυκτική αυτή προστασία έχει ως συνέπεια το παιδί να έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση και να μην εμπιστεύεται τις ικανότητές του, αδυνατώντας έτσι να αντιμετωπίσει τις απαιτήσεις και τις προκλήσεις της ενήλικης ζωής. Όσον αφορά τον άνδρα, η κοινωνική πίεση και ο φόβος μη επίτευξης των στόχων που καλείται να εκπληρώσει (π.χ. να παρέχει οικονομική ασφάλεια στην οικογένειά του) μπορεί να τον οδηγήσουν στην υιοθέτηση παιδικής συμπεριφοράς. Αλλά και στην περίπτωση της γυναίκας, το παραδοσιακό πρότυπο ρόλου, που τη θέλει υπεύθυνη, λογική και υπομονετική, μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ, οδηγώντας τη στο άλλο άκρο.

Τι κρύβεται στο βάθος 
Τι κρύβεται όμως κάτω από τη ναρκισσιστική συμπεριφορά που χαρακτηρίζει τον ενήλικο Πίτερ Παν; Στην πραγματικότητα κρύβεται θλίψη και θυμός, συναισθήματα που απουσίαζαν κατά την παιδική ηλικία (στην οποία εμφανίστηκε η καθήλωση) και γι’ αυτό δεν μπορεί να τα αναγνωρίσει, να τα επεξεργαστεί και να τα αντιμετωπίσει. Έτσι, αντιδρά με τον μόνο τρόπο που μπορεί: υιοθετώντας ναρκισσιστικές συμπεριφορές.

Πως επηρεάζεται η ζωή του 
Το βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει ένας ενήλικος Πίτερ Παν είναι ότι δεν μπορεί να αναπτύξει ισχυρές διαπροσωπικές σχέσεις, να δεσμευτεί, να αντιμετωπίσει τον φόβο της ευθύνης. Αυτός είναι και ο λόγος που συχνά επιλέγει φίλους και συντρόφους μικρότερης ηλικίας, οι οποίοι δεν έχουν ανησυχίες, μελλοντικά σχέδια και τις απαιτήσεις μιας ισότιμης σχέσης. Στην περίπτωση δε που η σχέση προχωρήσει, είναι πολύ πιθανό ο ευθυνόφοβος Πίτερ να αποχωρήσει.

Τι γίνεται με τη Γουέντι;
Όπως υπάρχει το σύνδρομο του Πίτερ Παν, υπάρχει και η περίπτωση των ανθρώπων που αναλαμβάνουν περισσότερες ευθύνες από όσες πρέπει και πιστεύουν ότι είναι υπεύθυνοι για τους άλλους. Αυτή η συμπεριφορά είναι γνωστή ως «σύνδρομο της Γουέντι». Εμφανίζεται και στα δύο φύλα, αν και είναι συνηθέστερο στις γυναίκες. Συχνά τα δύο αυτά σύνδρομα συμπληρώνουν το ένα το άλλο, αφού ο πρώτος ψάχνει μια Γουέντι να αναλάβει τις ευθύνες του και η Γουέντι ψάχνει κάποιον να φροντίζει. Τα άτομα με σύνδρομο Γουέντι αισθάνονται ότι πρέπει να έχουν πάντα τον έλεγχο και καταρρέουν σε περίπτωση απώλειάς του. Ουσιαστικά, όμως, οι πράξεις τους οδηγούνται από τον φόβο της απόρριψης και της εγκατάλειψης.

Ο Πίτερ Παν μεγάλωσε
Αν και δεν είναι αναγνωρισμένη ψυχολογική διαταραχή, ωστόσο απαιτεί ψυχοθεραπευτική υποστήριξη, προκειμένου ο... Πίτερ Παν να μεγαλώσει. Οι συναισθηματικά ανώριμοι άνθρωποι μπορούν να επωφεληθούν από τις υπηρεσίες του ψυχοθεραπευτή, ο οποίος είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει τεχνικές που θα δυναμώσουν τον άνθρωπο και θα τον εκπαιδεύσουν στο πώς να αντιμετωπίζει τις φοβίες του και να αναλαμβάνει ευθύνες. Η θεραπεία είναι πιο αποτελεσματική όταν ο ίδιος ο άνθρωπος αναγνωρίζει την προβληματική συμπεριφορά και είναι διατεθειμένος να την αλλάξει.

Πώς να τον ξεχωρίσω;
*  Συμπεριφέρεται σαν παιδί, αλλά χωρίς την ευαισθησία ενός παιδιού.
* Ζητά συνέχεια την προσοχή και την αγάπη των άλλων και φοβάται τη μοναξιά.
* Δεν εκφράζει τα συναισθήματά του.
* Ασχολείται μόνο με τις δικές του ανάγκες, θέλει οι άλλοι να ικανοποιούν τα θέλω του, αλλά ο ίδιος δεν είναι διατεθειμένος να προσφέρει.
* Χάνει τον έλεγχο των συναισθημάτων του, εκδηλώνοντάς τα με υπερβολή.
* Δεν αναλαμβάνει ευθύνες, δεν μπορεί να δεσμευτεί, ούτε να τηρήσει υποσχέσεις.
* Διακρίνεται από έλλειψη αυτοπεποίθησης, ακόμα και αν δεν φαίνεται.
* Δεν ανέχεται την κριτική.
* Χαρακτηρίζεται από έλλειψη αυτοπειθαρχίας, τεμπελιά και ανευθυνότητα.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΝ κ. ΔΗΜΗΤΡΑ ΘΕΟΦΙΛΗ, κοινωνική λειτουργό-ψυχοθεραπεύτρια.

Τα μυστικά όσων δεν ανησυχούν ποτέ

Τι κρύβεται μέσα στο μυαλό όσων κοιμούνται σαν… πουλάκια, σπανίως ανησυχούν και το στρες φαίνεται να μην τους αγγίζει; Κάνουμε μια... βουτιά στις σκέψεις εκείνων που δεν αφήνουν τη συνεχή ανησυχία να στοιχειώσει τη ζωή τους και αποκαλύπτουμε τα μυστικά τους.

Η ανησυχία είναι ωφέλιμη όταν μας κινητοποιεί να δράσουμε και να βρούμε λύσεις. Όταν όμως στο μυαλό μας κυριαρχούν τα χειρότερα σενάρια, τότε ξεκινούν τα προβλήματα. «Και αν με απολύσουν και καταλήξω στο δρόμο;», «Και αν δεν πληρώσω το πρόστιμο και βρεθώ χρεωμένος και μπω στη φυλακή;», «Τι θα συμβεί αν…;». Η υπερβολική ανησυχία, που συνδυάζεται με μπόλικα στοιχεία αβεβαιότητας και καταστροφολογίας, σπανίως ωφελεί. Οι άνθρωποι που ανησυχούν υπερβολικά συνήθως φοβούνται μια απροσδιόριστη απειλή - ένα αόριστο κακό ενδεχόμενο στο μέλλον. Η συνεχής ανησυχία είναι δυνατόν να επηρεάσει τη ζωή μας και να μας παραλύσει συναισθηματικά. Μπορούμε, όμως, να σπάσουμε τον φαύλο κύκλο των παράλογων φόβων παίρνοντας πρώτα απ’ όλα μαθήματα από εκείνους που δεν χάνουν τον ύπνο τους, ούτε τρώνε τα νύχια τους ανησυχώντας για το «τι θα συμβεί αν...». Ας δούμε, λοιπόν, πώς σκέφτονται.

Εστιάζουν στο παρόν
Μία από τις μεγαλύτερες διαφορές ανάμεσα σε εκείνους που ανησυχούν υπερβολικά και σε όσους δεν αφήνουν την ανησυχία να επηρεάζει τη ζωή τους είναι ότι οι δεύτεροι δεν αναλώνονται σκεπτόμενοι διαρκώς τι θα φέρει το μέλλον.
Το μυστικό Μια τεχνική που μπορεί να μας βοηθήσει είναι να σημειώσουμε σε ένα χαρτί ποιο ακριβώς είναι το θέμα που μας ανησυχεί, έτσι ώστε να μην αφήσουμε το μυαλό μας να παρασυρθεί από παράλογες φοβίες που μας απομακρύνουν από το αληθινό πρόβλημα.

Αποστασιοποιούνται 
Οι άνθρωποι που δεν ανησυχούν υπερβολικά όταν έρχονται αντιμέτωποι με ένα πρόβλημα παίρνουν τις αποστάσεις τους, γεγονός που τους επιτρέπει να δουν την κατάσταση πιο αντικειμενικά και με τη συναισθηματική αποστασιοποίηση που είναι απαραίτητη για να βρουν λύσεις.
Το μυστικό Ακόμη και αν αυτό φαίνεται δύσκολο για τους… ανήσυχους τύπους, οι ειδικοί τούς προτείνουν να καταγράφουν τα «χειρότερα σενάρια» που περνούν από το μυαλό τους και να βλέπουν κατά πόσον είναι πιθανά. Να αντιμετωπίζουν, δηλαδή, τις ανησυχίες τους όχι ως γεγονότα, αλλά ως υποθέσεις, τις οποίες ελέγχουν για να δουν αν ευσταθούν. Ο τρόπος αυτός αποδυναμώνει τα εφιαλτικά σενάρια και βοηθά να εστιάσουμε στο τρέχον πρόβλημα.

Ανησυχούν, αλλά… αργότερα
Όλοι οι άνθρωποι ανησυχούν - μάλιστα οι γυναίκες φαίνεται να είναι πιο επιρρεπείς από τους άνδρες, ίσως επειδή εξελικτικά ο ρόλος τους είναι να προστατεύουν τα παιδιά από τους πιθανούς κινδύνους. Ωστόσο, η μεγάλη διαφορά ανάμεσα σε εκείνους που γίνονται έρμαια των φόβων τους και σε όσους διαχειρίζονται αποτελεσματικά τις ανησυχίες τους είναι ότι οι δεύτεροι δεν αναλώνονται στην καταστροφολογία.
Το μυστικό Μια καλή στρατηγική για την αντιμετώπιση της υπερβολικής ανησυχίας είναι να ασχοληθούμε με αυτήν… αργότερα. Την ώρα που η ενοχλητική σκέψη εισβάλλει στο μυαλό μας ας συνεχίσουμε με τις δραστηριότητές μας, λέγοντας στον εαυτό μας ότι θα σκεφτούμε τι θα κάνουμε με αυτή μια συγκεκριμένη στιγμή της ημέρας αργότερα. Συχνά, το αποτέλεσμα είναι να την ξεχάσουμε εντελώς.

Δεν παρασύρονται
Η συνεχής ανησυχία εμπλέκει τα θύματά της σε έναν φαύλο κύκλο αρνητικών σκέψεων, με αποτέλεσμα ένα πρόβλημα που μπορεί να είναι αντιμετωπίσιμο να φαίνεται ανυπέρβλητο, αφού στο μυαλό τους όλα έχουν ήδη πάει στραβά.
Το μυστικό Καταγράφουμε το πραγματικό πρόβλημα με το οποίο είμαστε αντιμέτωποι στο παρόν, προσπαθώντας να εντοπίσουμε πιθανές λύσεις, τις οποίες και τολμάμε να δοκιμάσουμε ακόμη και αν δεν μπορούμε να γνωρίζουμε εκ των προτέρων την αποτελεσματικότητά τους.

Αποδέχονται την αβεβαιότητα
Η αδυναμία να αποδεχθούμε την αβεβαιότητα βρίσκεται στη ρίζα των παράλογων φόβων. Όσοι ανησυχούν υπερβολικά έχουν μια έντονη ανάγκη να γνωρίσουν και να ελέγξουν ό,τι θα τους συμβεί στο μέλλον. Ανησυχώντας για κάθε πιθανό καταστροφικό σενάριο, πιστεύουν ότι μπορούν να προβλέψουν και να αντιμετωπίσουν ό,τι τους επιφυλάσσει το μέλλον και να αποφύγουν τα δυσάρεστα. Το πρόβλημα είναι, όπως εξηγούν οι ειδικοί, ότι αυτή η τακτική δεν είναι αποτελεσματική.
 Το μυστικό Ανησυχώντας για ό,τι μπορεί να πάει στραβά, δεν ξορκίζουμε το κακό. Ενδεχομένως να νιώθουμε πιο ασφαλείς, αλλά αυτό είναι μια πλάνη. Εστιάζοντας σε επικείμενες απειλές, όχι μόνο δεν τις αποτρέπουμε, αλλά στερούμαστε και την απόλαυση της ζωής μας στο παρόν. Ενίοτε, μάλιστα, είναι δυνατόν με αυτόν τον τρόπο και να τις προκαλέσουμε. Για παράδειγμα, αν πηγαίνοντας σε μια συνέντευξη για δουλειά κάνουμε αρνητικές σκέψεις απαξίωσης και γελοιοποίησης του εαυτού μας, γινόμαστε περισσότερο νευρικοί, γεγονός που μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες όσον αφορά την εντύπωση που θα αποκομίσει για εμάς ο πιθανός εργοδότης μας. Ας αναλογιστούμε, λοιπόν, αν είναι δυνατόν να είμαστε σίγουροι για οτιδήποτε στη ζωή. Ας σκεφτούμε αν περιμένουμε «τα χειρότερα» μόνο και μόνο επειδή είναι απρόβλεπτα. Ας προκαλέσουμε τον ίδιο τον φόβο της αβεβαιότητας και θα έχουμε κάνει ένα σημαντικό βήμα προόδου.

Σε αρμονία με τα συναισθήματά τους
Η συνεχής ανησυχία κρατά το μυαλό απασχολημένο και μας αποσπά από τα ίδια μας τα συναισθήματα. Δεν είναι όμως δυνατόν να «σωπάσουμε» τα συναισθήματά μας με αυτόν τον τρόπο. Περιστασιακά τα καταστέλλουμε, αλλά μόλις σταματήσουμε τις καταστροφικές σκέψεις αυτά βρίσκουν ξανά διέξοδο και μας ζητούν να τα διαχειριστούμε.
Το μυστικό Όσοι δεν καταστροφολογούν είναι σε αρμονία με τα συναισθήματά τους - θετικά και αρνητικά. Αποδέχονται ότι δεν μπορούν να έχουν διαρκώς τον έλεγχο και ότι τα συναισθήματα που βιώνουν δεν είναι πάντα ξεκάθαρα. Η αλήθεια είναι ότι τα συναισθήματα, όπως και η ίδια η ζωή, είναι μπερδεμένα. Μπορούμε, όμως, να δούμε τα αρνητικά συναισθήματα ως ένα σημάδι ότι η κατάσταση που τα προκαλεί -π.χ. σχέσεις, δουλειά, λογαριασμοί- απαιτεί την προσοχή μας και να λάβουμε τα μέτρα μας.

Οι σωστές ερωτήσεις
Όταν το μυαλό αρχίζει να κατρακυλά στο μονοπάτι των παράλογων σκέψεων, ας θέσουμε στον εαυτό μας μια σειρά ερωτήσεων που μπορούν να μας επαναφέρουν στον ορθό δρόμο της λογικής:
1 «Είναι δικό μου πρόβλημα;».
2 «Έχω κάποιο βαθμό ελέγχου της κατάστασης;».
3 «Έχω ήδη κάνει ό,τι μπορώ γι’ αυτό;».
4 «Είναι κάτι που πρόκειται να συμβεί σύντομα; Εάν δεν είναι επικείμενο, δεν υπάρχει λόγος να ανησυχήσω γι’ αυτό τώρα».
5 «Υπάρχουν αποδείξεις για αυτήν μου τη σκέψη;».

Η εναλλακτική σκέψη
Οι έρευνες αποκαλύπτουν ότι όσο προσπαθούμε να διώξουμε μια δυσάρεστη σκέψη από το μυαλό μας τόσο αυτή κυριαρχεί στον νου μας. Αντί, λοιπόν, να προσπαθούμε να μη σκεφτούμε αρνητικά, ας προσπαθήσουμε να κάνουμε έναν εσωτερικό διάλογο, θέτοντας ερωτήσεις που οδηγούν σε εναλλακτικές σκέψεις. Ας αναρωτηθούμε για παράδειγμα: «Πώς θα σκεφτόταν κάποιος άλλος στη θέση μου;», «Τι θα έλεγα σε κάποιον άλλο για να τον βοηθήσω με αυτές τις σκέψεις;», «Πώς θα σκέφτομαι για το ίδιο πράγμα σε μερικά χρόνια;».

Oι κατάλληλες παρέες
Εάν υπάρχει κάποιο πρόσωπο στη ζωή μας που μας αυξάνει τα επίπεδα του στρες και πυροδοτεί τον φαύλο κύκλο της ανησυχίας, καλό είναι να θέσουμε κάποια όρια όσον αφορά τα θέματα που επιτρέπεται να συζητάμε μαζί του.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΝ κ. ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΜΕΝΕΔΙΑΤΟΥ, ψυχολόγο, Μ.Α. Κλινικής Ψυχολογίας, πρόεδρο του Δ.Σ. και επιστημονική υπεύθυνη της Ελληνικής Εταιρείας Διαταραχών Διάθεσης «ΜΑΖΙ».

Πλάνο για καλύτερο σεξ

Τι κοινό έχουν ένα μήλο, οι φαντασιώσεις μας και το cha cha cha; Και τα τρία μπορούν να απογειώσουν τη λίμπιντο. Ας δούμε και τι ακόμη μπορεί να προστεθεί στη λίστα!

Υπάρχει τρόπος η ερωτική μας διάθεσης να τονωθεί; Ναι, απαντούν οι ειδικοί, αρκεί να προσέξουμε τι βάζουμε στο πιάτο και το φλιτζάνι μας, πώς φροντίζουμε το σώμα μας, αλλά και πώς επικοινωνούμε με τον σύντροφό μας - που είναι και το σημαντικότερο!

8 βήματα που ξυπνούν τη λίμπιντο

1  Δίνουμε χώρο στις φαντασιώσεις 
Το ζήτημα των φαντασιώσεων είναι αμφιλεγόμενο και πολυσυζητημένο. Οι σεξουαλικές φαντασιώσεις έχουν σημαντική θέση στη ζωή μας, αποτελώντας μια αναπαράσταση ερωτικής σκηνής, μια νοητική κατασκευή δηλαδή που μας βοηθά και μας επιτρέπει να επιθυμήσουμε και να λειτουργήσουμε ερωτικά. Αν και επικρατεί η άποψη ότι καλό είναι να μοιραζόμαστε τις φαντασιώσεις μας, η αλήθεια είναι ότι η φαντασίωση είναι κάτι πολύ προσωπικό και δεν είναι απαραίτητο ή υποχρεωτικό να τη μοιραζόμαστε με τον σύντροφό μας. Μάλιστα, η αποκάλυψή της, ανεξάρτητα της αντίδρασης του συντρόφου μας, ενδέχεται σε κάποιες περιπτώσεις να την αποδυναμώσει. Επομένως, μπορεί να μείνει κρυφή, να είναι το μυστικό μας και να λειτουργεί διεγερτικά, ακριβώς επειδή είναι αποκλειστικά μέσα στο δικό μας μυαλό.

2 «Ναι» στα... Selfies
Η αυτοϊκανοποίηση δεν είναι μια ξεχασμένη πρακτική της εφηβείας. Αντιθέτως, είναι μια φυσιολογική λειτουργία, η οποία, από τη στιγμή που δεν αποτελεί τον μοναδικό τρόπο ερωτικής ικανοποίησης, δεν υποκαθιστά την ερωτική συνεύρεση και δεν γίνεται καταναγκαστικά, δεν αποτελεί πρόβλημα. Μας επιτρέπει, μάλιστα, να γνωρίσουμε το σώμα μας και ό,τι το ικανοποιεί, γεγονός που μας φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στη σεξουαλική ικανοποίηση.

3 Λιγότερη οικειότητα
Η εγγύτητα είναι απαραίτητη στο ζευγάρι, αλλά η υπερβολική εξοικείωση μπορεί να σκοτώσει το σεξ. Ας μην ξεχνάμε ότι οι σύντροφοι, εκτός από εραστές, μπορεί να είναι σύμμαχοι, ενίοτε και «φίλοι». Όταν όμως άλλοι ρόλοι σε μια σχέση υποσκελίζουν τον ερωτικό, σύντομα το σεξ δεν «χωράει». Είναι, λοιπόν, απαραίτητο να θυμηθούμε ότι ο σύντροφός μας θα είναι πάντα ένα οικείο μας πρόσωπο, για το οποίο όμως έχουμε όλο και κάτι καινούργιο και ενδιαφέρον να ανακαλύψουμε. Αν πάψουμε να βλέπουμε τη σχέση σαν ταξίδι, τότε πράγματι κινδυνεύουμε από την υπερβολική οικειότητα.

4 Λίγη βοήθεια
Τα ερωτικά αξεσουάρ και βοηθήματα δεν υπόκεινται σε κανόνες όσον αφορά τη χρήση τους. Από τη στιγμή που και οι δύο σύντροφοι συμφωνούν να τα χρησιμοποιήσουν ή έστω να πειραματιστούν, τότε μπορούν να αποτελέσουν μια πινελιά ανανέωσης στην ερωτική πράξη, ένα διεγερτικό συμπλήρωμα ή μια κίνηση που θα προκαλέσει γέλιο και θα μας φέρει πιο κοντά - αρκεί να μη χρησιμοποιούνται καταναγκαστικά ή να υποκαθιστούν τα σώματα και τις αισθήσεις.

5 Φτιάχνουμε ατμόσφαιρα
Η ατμόσφαιρα δεν εξαντλείται σε αναμμένα κεριά και απαλή μουσική. Πολλές φορές απαιτείται να φτιάξουμε «εγκεφαλική» ατμόσφαιρα, δηλαδή να στρέψουμε τη σκέψη μας προς πιο ερωτικές κατευθύνσεις - κάτι που μπορεί να φανεί ιδιαίτερα χρήσιμο σε ζευγάρια που είναι σε μακροχρόνιες σχέσεις. Ας μην ξεχνάμε ότι η ερωτική πράξη απαιτεί όχι μόνο σωματική προετοιμασία, αλλά και νοητική. Το να σκεφτόμαστε το σεξ σημαίνει ότι αφήνουμε χώρο στη σκέψη μας γι’ αυτό, ότι δεν το αφήνουμε εκτός πλάνου και έτσι αυξάνουμε τις πιθανότητες να προκύψει.

6 Εμπλουτίζουμε το ερωτικό ρεπερτόριο
Πολλά ζευγάρια δεν βγαίνουν εκτός κρεβατοκάμαρας. Και όμως, με λίγη φαντασία και πολλή διάθεση, όλος ο χώρος του σπιτιού θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως χώρος ερωτικής συνεύρεσης. Το ίδιο ισχύει και για τις ερωτικές στάσεις που με το πέρασμα των χρόνων υπόκεινται στη δύναμη της συνήθειας. Το γεγονός ότι γνωρίζει ο ένας σύντροφος τι ευχαριστεί τον άλλο δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να εμπλουτίσουμε το  ερωτικό μας ρεπερτόριο. Άλλωστε, το ζητούμενο δεν είναι μόνο να φτάσουμε στην κορύφωση, αλλά να ευχαριστηθούμε όλη τη διαδρομή - όλο το ερωτικό παιχνίδι, που όπως κάθε παιχνίδι μάς «κρατάει» μόνο αν είναι δημιουργικό.

7 Sex ΤV
Οι ερωτικές ταινίες μπορεί να είναι διασκεδαστικές και να ανεβάζουν τη λίμπιντο, ανανεώνοντας τη σεξουαλική μας ζωή. Αρκεί η θέασή τους να γίνεται κοινή συναινέσει και όχι να αποτελεί αιτία σύγκρουσης ή απαραίτητη συνθήκη για τη σεξουαλική πράξη.

Sex fitness
Η βελτίωση της αντοχής, της ευλυγισίας και της δύναμης βοηθά και στην τόνωση της σεξουαλικής μας ζωής. Ας δούμε μερικούς απλούς τρόπους για να το πετύχουμε.
* Partner yoga   
Η γιόγκα για ζευγάρια διώχνει την ένταση, καλλιεργεί την εμπιστοσύνη και την υπομονή και τονώνει τη σεξουαλικότητα. Συνιστάται ιδιαίτερα σε όσους δεν έχουν την ευκαιρία να περνούν πολύ χρόνο μαζί.  Για να δούμε αποτελέσματα, απαιτούνται 2-3 φορές την εβδομάδα για 1 ώρα τη φορά.
* Ασκήσεις Kegel για όλους  
Ουσιαστικά γυμνάζουμε τον μυ που βρίσκεται ανάμεσα στα πόδια, στην περιοχή του περινέου (δεν είναι ορατός). Τον πιέζουμε όπως όταν ουρούμε και τον κρατάμε σε σύσπαση για 3΄΄. Στη συνέχεια, χαλαρώνουμε για 3΄΄ και επαναλαμβάνουμε. Κάνουμε 15 επαναλήψεις τη φορά. Βοηθά στον έλεγχο της εκσπερμάτισης στους άνδρες και στην καλύτερη αίσθηση του οργασμού στις γυναίκες.
* Χορός για δύο   
Ο χορός, ιδιαίτερα όταν το στυλ που επιλέγουμε επιτρέπει το παιχνίδι ανάμεσα στην ντάμα και τον καβαλιέρο (π.χ. ρούμπα, λάτιν, cha cha cha), μπορεί να αποδειχθεί, πέρα από ιδανική μορφή εκγύμνασης, και τονωτικό της σχέσης.

Για τις γυναίκες 
Πόδια σαν γλυπτά 
Όσο πιο όμορφα νιώθουμε με το σώμα μας, τόσο λιγότερες αναστολές έχουμε στην ερωτική μας ζωή. Η παρακάτω άσκηση δυναμώνει τους προσαγωγούς και τους γλουτούς: Στεκόμαστε όρθιοι με τα πόδια σε διάσταση. Χαμηλώνουμε τη λεκάνη προς τα πίσω, μέχρι τα γόνατα να σχηματίσουν ορθή γωνία. Με τα χέρια στη μέση και όλο το σώμα σταθερό, κινούμε μόνο τη λεκάνη μπρος πίσω ενεργοποιώντας τους γλουτούς και τους κοιλιακούς. Κάνουμε 20 επαναλήψεις.
Σανίδωσέ το! 
Ακουμπάμε τις παλάμες και τα γόνατα στο πάτωμα, δημιουργώντας ένα «τραπεζάκι» με το σώμα μας. Στη συνέχεια, τεντώνουμε τα πόδια προς τα πίσω, έτσι ώστε να
πατάνε στο πάτωμα μόνο τα δάχτυλα των ποδιών. Κρατάμε τον κορμό σε μία ευθεία (σαν σανίδα), παράλληλα με το πάτωμα, ενεργοποιώντας τους κοιλιακούς. Μένουμε σταθεροί για 10-15΄΄ (εάν δυσκολευόμαστε, στηριζόμαστε στους αγκώνες). Κάνουμε 3 επαναλήψεις. Η άσκηση αυτή δυναμώνει όλο το μυϊκό σύστημα.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΝ κ. ΕΛΕΑΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ, ψυχοδυναμική ψυχοθεραπεύτρια και κλινική θεραπεύτρια σεξουαλικών διαταραχών, την κ. ΜΑΤΙΝΑ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ, φυσικοπαθητικό, την κ. ΑΣΤΕΡΙΑ ΣΤΑΜΑΤΑΚΗ, διαιτολόγο, και την κ. ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΙΟΥΚΑ, πιστοποιημένη δασκάλα Pilates Yoga, Pilates Swing και Prenatal Fitness.

Αντίο τελειότητα

Η σύγχρονη ζωή μάς έχει οδηγήσει στο να θεωρούμε ότι μόνο το τέλειο μετράει. Μήπως ήρθε η ώρα να σταματήσουμε να κυνηγάμε την τελειότητα και να αποδεχτούμε το ενδεχόμενο να αποτύχουμε και κάποια φορά;

Σύμφωνα με τους ειδικούς, όλο και περισσότεροι -κυρίως γυναίκες- παθαίνουμε εμμονή με την τελειότητα. Παίζει ρόλο η απαιτητική και ανταγωνιστική αγορά εργασίας, αλλά και ο βομβαρδισμός -από τα μέσα, τη διαφήμιση, το Διαδίκτυο- σχετικά με το πώς θα μπορούσαμε και θα έπρεπε να τα έχουμε και να τα κάνουμε όλα, στο σπίτι μας, στην οικογένειά μας, στη δουλειά μας, στην προσωπική και την κοινωνική μας ζωή. Παράλληλα, οι σύγχρονοι άνθρωποι, και κυρίως οι γυναίκες, καλούμαστε να είμαστε καλοί σε περισσότερους από έναν ρόλους, οπότε και τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα και απαιτητικά.

Η κατάρα της τελειότητας
Υπάρχει συχνά η εντύπωση ότι ο καλύτερος τρόπος και το δυνατότερο χαρακτηριστικό για να πετύχουμε κάτι είναι η τελειομανία. Αυτή συχνά είναι μία πεποίθηση που έχουμε από παιδιά, που μας την έχουν εμφυσήσει οι γονείς μας. Η προσπάθεια να τα κάνουμε όλα τέλεια είναι πράγματι ο δρόμος για την επιτυχία; Όχι, βέβαια. Μάλιστα, συχνά, σύμφωνα με τους ειδικούς, η τελειομανία είναι ένα δεκανίκι στο οποίο καταφεύγουμε κάθε φορά που προσπαθούμε να φέρουμε σε πέρας κάτι στο οποίο φανταζόμαστε ή θεωρούμε ότι δεν είμαστε τόσο καλοί. Είναι μία αντισταθμιστική τεχνική, όπως την ονομάζουν οι ψυχολόγοι. Όταν, δηλαδή, έχουμε μία βαθιά πεποίθηση ότι δεν είμαστε ικανοί, αλλά ο κανόνας μας είναι ότι πρέπει να τα καταφέρουμε πάση θυσία, χρησιμοποιούμε ως αντισταθμιστική τεχνική την υπερπροσπάθεια και την τελειομανία για να αποδείξουμε -κυρίως στον εαυτό μας, αλλά και στους άλλους- ότι τελικά αξίζουμε. Σκεφτόμαστε: «Αν φαίνομαι τέλεια, ζω την τέλεια ζωή, έχω την τέλεια δουλειά και την τέλεια οικογένεια, μπορώ να αποφύγω την αρνητική κριτική, να συνεχίσω να είμαι αγαπητή από τους άλλους και να καταφέρω να μην πληγωθώ». Προσπαθούμε δηλαδή έτσι, μέσω της τελειομανίας, να ανακτήσουμε τον έλεγχο σε πράγματα όπου δεν τον έχουμε πραγματικά. Φυσικά, χρειάζεται να θυσιάζουμε πολλά γι’ αυτό. Το αποτέλεσμα είναι να νιώθουμε συνέχεια πιεσμένοι, γεγονός που έχει ψυχολογικές και σωματικές συνέπειες πάνω μας.

Γιατί να αλλάξω;
Ο πιο σημαντικός λόγος είναι η σχέση μας με τους άλλους, οι οποίοι δυσκολεύονται πολύ να μας ευχαριστήσουν, αλλά και να μας ανεχτούν, και βέβαια το γεγονός ότι δεν μπορούμε να ζήσουμε και να ευχαριστηθούμε τη ζωή μας, αφού ποτέ τίποτε δεν ολοκληρώνουμε, καθώς όσο και αν προσπαθήσουμε τίποτε δεν είναι αρκετά καλό. Ο τελειομανής είναι ανταγωνιστικός, δύσκαμπτος, επικριτικός, δύσκολος συνεργάτης, έχει εμμονή με τις λεπτομέρειες και τους κανόνες του, βρίσκει όλους τους άλλους ανεπαρκείς, ενώ ο ίδιος είναι αρνητικός σε κάθε είδος κριτικής. Και αντί να γίνεται καλύτερος γονιός, φίλος, σύντροφος, παιδί, συνεργάτης, υπάλληλος ή αφεντικό, τελικά είναι ένας άνθρωπος που οι άλλοι δυσκολεύονται να σχετίζονται μαζί του, που δεν βλέπει τα καλά που έχει στη ζωή του, εστιάζοντας στο 1% που πιθανώς είναι λάθος αντί για το 99% που είναι σωστό. Εκτός όμως από τις σχέσεις μας με τους άλλους, που είναι προβληματικές, όταν είμαστε τελειομανείς, δυσκολεύουμε και τον ίδιο μας τον εαυτό. Ζοριζόμαστε να φέρουμε σε πέρας τα όσα αναλαμβάνουμε, γιατί το αποτέλεσμα δεν είναι ποτέ αρκετά ικανοποιητικό.

Μαθαίνουμε να αγαπάμε το αρκετά καλό
Πώς μπορούμε να ελευθερωθούμε από αυτήν την κατάρα; Το πρώτο βήμα είναι να συνειδητοποιήσουμε τη διαφορά ανάμεσα στην προσπάθεια και την τελειοθηρία. Όταν προσπαθούμε, σκεφτόμαστε: Πώς θα βελτιωθώ; Όταν είμαστε τελειομανείς, λέμε: Τι θα σκεφτούν οι άλλοι; Η αλήθεια είναι ότι χρειάζεται να κάνουμε μεγάλη προσπάθεια για να ξεφύγουμε από την τελειοθηρία. Αξίζει όμως να προσπαθήσουμε.

Έτσι, είναι απαραίτητο:
* Να εκτεθούμε σε αυτό που φοβόμαστε, ώστε να μπορέσουμε να δούμε κατά πόσον είναι πράγματι τόσο τρομερό όσο νομίζουμε. Με αυτόν τον τρόπο, σιγά-σιγά αυτό που μας φοβίζει γίνεται πιο οικείο και μετά το ερέθισμα γίνεται λιγότερο κακό, ακόμα και θετικό. Για παράδειγμα, θα μπορούσαμε να ασχοληθούμε με πράγματα στα οποία ξέρουμε εξ ορισμού ότι δεν είμαστε καλοί, ότι θα αποτύχουμε δηλαδή, και να εξασκηθούμε σε αυτό, να συμφιλιωθούμε με τον φόβο και να τον αντέξουμε.
* Να μάθουμε να αντέχουμε την ιδέα της εποικοδομητικής κριτικής, να πάψουμε να θεωρούμε ότι όταν μας κρίνουν μας επιτίθενται και να ψάξουμε να βρούμε αν υπάρχει αλήθεια στα όσα μας λένε.
* Να κατανοήσουμε τη διαβάθμιση της απόδοσης, ότι δεν υπάρχει μόνο το 0% και το 100%, αλλά και τα ενδιάμεσα ποσοστά, που και αυτά δείχνουν ότι κάτι καταφέραμε. Είναι σημαντικό να κοιτάμε τα πόσα έχουμε καταφέρει και να λέμε: «Μέχρι τώρα καλά τα πήγα…» ή «Λαμβάνοντας υπόψη το πόσο κουρασμένη είμαι, η απόδοσή μου είναι εξαιρετική». Μην ξεχνάμε αυτό που είπε κάποτε ο Γούντι Άλεν: «Το 85% της επιτυχίας είναι απλώς και μόνο το να εμφανιστούμε κάπου».
* Να ζητάμε βοήθεια. Καλό είναι πού και πού να δείχνουμε στους άλλους ότι είμαστε ευάλωτοι και σε δύσκολη κατάσταση. Μπορεί να εκπλαγούμε όταν δούμε ότι θα μας δείξουν συμπαράσταση αντί να μας ειρωνευτούν, όπως πιθανώς πιστεύουμε.
* Να αποδεχόμαστε και να μελετάμε προσεκτικά την αποτυχία. Κάθε αποτυχία μάς μαθαίνει κάτι.
* Να αναλογιστούμε τι μας ωθεί να θέλουμε να είμαστε τέλειοι: Τι πιστεύουμε ότι θα μας καλύψει η τελειότητα; Ποιο είναι το πρόβλημά μας; Είμαστε συγκεντρωτικοί; Θέλουμε να γίνονται όλα τέλεια; Επιζητούμε τον πλήρη έλεγχο; Έχουμε αρνητικά βιώματα από όταν αφήσαμε πρωτοβουλίες σε άλλους; Θέλουμε να αποδείξουμε ότι τα καταφέρνουμε όλα;
* Να βάζουμε ρεαλιστικούς στόχους και να κατεβάσουμε λίγο τον πήχη. Σε αυτό θα μας βοηθήσει επίσης η σύγκριση με το τι κάνουν οι υπόλοιποι, ώστε να δούμε μήπως εμείς υπερβάλλουμε. Έτσι, θα φέρουμε τα πράγματα σε πιο ρεαλιστικές διαστάσεις.
* Να εξασκηθούμε στα λάθη. Να επιτρέψουμε, δηλαδή, στον εαυτό μας να κάνει λάθη επίτηδες, ώστε να δούμε ότι δεν είναι τραγικό κάτι τέτοιο και ότι δεν πρόκειται να συμβεί τίποτε το καταστροφικό αν αποτύχουμε.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΝ κ. ΝΑΤΑΛΙΑ ΚΟΥΤΡΟΥΛΗ, MSc, ψυχολόγο υγείας, με εκπαίδευση στη Γνωσιακή Ψυχοθεραπεία και τη Συμβουλευτική, διευθύντρια στο Κέντρο Εφαρμοσμένης Ψυχοθεραπείας και Συμβουλευτικής.

Πώς να νικήσουμε τη μελαγχολία

Άλλοτε εξαιτίας συγκεκριμένων καταστάσεων και άλλοτε χωρίς προφανείς λόγους, όλοι -ακόμη και οι πιο αισιόδοξοι- περνάμε περιόδους στενοχώριας, μελαγχολίας και χαμηλής αυτοεκτίμησης, που δηλητηριάζουν τη διάθεση, τις σκέψεις και τη συμπεριφορά μας. Άραγε, υπάρχει τρόπος να τις ξεπεράσουμε;

Οι εναλλακτικές θεραπείες προσφέρονται για τέτοιες περιπτώσεις και υπόσχονται να ανεβάσουν το ηθικό μας. Με τη βοήθεια των ειδικών, σας παρουσιάζουμε όλους τους τρόπους.

Όταν έχουμε τις μαύρες μας…

Βαλσαμόχορτο  Ή υπερικό: Είναι γνωστό εδώ και αιώνες για την ευεργετική δράση που έχει στη διάθεση και τον ψυχισμό μας.
Χρήση: Σε ένα ποτήρι βραστό νερό, ρίχνουμε 1 κουταλάκι αποξηραμένο βότανο, το αφήνουμε για 5-7΄, σουρώνουμε και πίνουμε.
! Επειδή είναι πολύ δραστικό, δεν πρέπει να λαμβάνεται σε συνδυασμό με αντικαταθλιπτικά ή άλλα φάρμακα.

Τζίνσενγκ: Βοηθά τον οργανισμό να αντεπεξέλθει καλύτερα στο επαναλαμβανόμενο, μακροχρόνιο στρες, ενώ παράλληλα δρα και ως αντικαταθλιπτικό.
Χρήση: Μπορούμε να μασήσουμε κομματάκια ρίζας ή να τα σιγοβράσουμε (περίπου 3 γρ.) σε 2 ποτήρια νερό για 30΄.
! Δεν συστήνεται σε όσους έχουν υψηλή αρτηριακή πίεση.

Γλυκύρριζα: Θεωρείται ότι συμβάλλει στην ορμονική και νευρική εξισορρόπηση του οργανισμού.
Χρήση: Παρασκευάζουμε αφέψημα βράζοντας 1/2 κουταλάκι αποξηραμένο βότανο σε 1 κούπα νερό για περίπου 10΄.
 ! Έχει την ιδιότητα να ανεβάζει την πίεση, συνεπώς απαγορεύεται η χρήση της από υπερτασικούς.

Σαφράν (κρόκος Κοζάνης): Παραδοσιακά χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση της θλίψης και γι’ αυτό αποκαλείται «φυτό της χαράς».
Χρήση: Προσθέτουμε μικρές ποσότητες στα φαγητά μας. Εναλλακτικά, ρίχνουμε 5-6 σταγόνες βάμμα σαφράν σε ένα ποτήρι νερό και πίνουμε 3 φορές την ημέρα, πριν από κάθε γεύμα.

Μελισσόχορτο: Η δράση του είναι κατασταλτική.
Χρήση: Σε μια κούπα νερό βράζουμε 1 κουταλάκι αποξηραμένα φύλλα μελισσόχορτου για 10΄ και σουρώνουμε.

Πασιφλόρα: Έχει την ιδιότητα να χαλαρώνει το νευρικό σύστημα σε περιπτώσεις ανησυχίας, μελαγχολίας και αϋπνίας.
Χρήση: Σε μια κούπα βραστό νερό, προσθέτουμε 1/2 κουταλιά πασιφλόρα, αφήνουμε για 5-7΄ και σουρώνουμε.
Tip: Πίνουμε 1-2 φλιτζάνια την ημέρα για 3 εβδομάδες. Στη συνέχεια, κάνουμε διάλειμμα μίας εβδομάδας  και αν χρειαστεί συνεχίζουμε για άλλες 3 εβδομάδες.

Αγαπάμε τον εαυτό μας
Τρώμε υγιεινά. Και επιπλέον αποφεύγουμε την υπερβολική κατανάλωση καφεΐνης και αλκοόλ.
Κάνουμε γυμναστική. Έχει τεκμηριωθεί επιστημονικά ότι η σωματική άσκηση, και ειδικότερα το τζόγκινγκ, η γιόγκα και οι τεχνικές κίνησης, όπως το τάι τσι, προωθούν την έκκριση ορμονών που μας χαρίζουν ευεξία, όπως η σεροτονίνη και οι ενδορφίνες.
Αγαπάμε τον ήλιο. Η ολιγόλεπτη έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία αυξάνει τα επίπεδα της σεροτονίνης στον εγκέφαλο.
Αναζητάμε διεξόδους. Στην κοινωνική προσφορά, που θα μας βοηθήσει να κερδίσουμε ξανά την αυτοεκτίμησή μας.
Δεν απομονωνόμαστε και εκφράζουμε τα συναισθήματά μας. Επιπλέον, αφιερώνουμε καθημερινά χρόνο στα αγαπημένα μας πρόσωπα.

Τα αρώματα κατά της θλίψης
Τα αιθέρια έλαια του γιασεμιού, της λεβάντας, καθώς και αυτά που ανήκουν στην οικογένεια των κιτροειδών (περγαμόντο, λεμόνι, πορτοκάλι, μανταρίνι, λάιμ, γκρέιπφρουτ), είναι ιδανικά όταν νιώθουμε μελαγχολία, νευρικότητα, στρες, ακόμη και φόβο. Όλα έχουν αντικαταθλιπτικές ιδιότητες, ενώ ειδικά η λεβάντα και το γιασεμί έχουν ηρεμιστική δράση.

!Τα κιτροειδή αιθέρια έλαια δεν πρέπει να τα χρησιμοποιούμε κατά τη διάρκεια της ημέρας, διότι είναι φωτοτοξικά και μπορεί να προκαλέσουν φωτοευαισθησία (λεκέδες στο δέρμα), αν αμέσως μετά τη χρήση τους εκτεθούμε στον ήλιο. Εξαίρεση αποτελεί το περγαμόντο, το οποίο κυκλοφορεί στα φαρμακεία και χωρίς το συστατικό που δημιουργεί ευαισθησία.

 Χρήση Νο 1  Στον αρωματικό λύχνο ή σε ένα δοχείο με αχνιστό νερό ρίχνουμε συνολικά 6 σταγόνες από τα αγαπημένα μας αιθέρια έλαια και αφήνουμε να διαχυθούν στον χώρο τα αρώματά τους.
 Χρήση Νο 2  Γεμίζουμε την μπανιέρα μέχρι τη μέση με χλιαρό νερό, προσθέτουμε συνολικά 10 σταγόνες αιθέριων ελαίων, αφού προηγουμένως τις έχουμε διαλύσει σε ένα κουταλάκι αμυγδαλέλαιο ή αλκοόλη (π.χ. κονιάκ), και κάνουμε αφρόλουτρο για 15-20΄. Εναλλακτικά, μπορούμε να γεμίσουμε μια λεκάνη με χλιαρό νερό και να κάνουμε μόνο ποδόλουτρο.
 Χρήση Νο 3  Στην άκρη του μαξιλαριού ρίχνουμε
1-2 σταγόνες από το αιθέριο έλαιο της αρεσκείας μας. Συνήθως συστήνεται η λεβάντα, ωστόσο αν δεν μας αρέσει η μυρωδιά της μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το νερολί, το γιασεμί ή το σάνδαλο.
 Χρήση Νο 4  Σε 100 ml λαδιού βάσης (π.χ. αμυγδαλέλαιο, σταφυλοκουκουτσέλαιο) ρίχνουμε 30 σταγόνες από τα αιθέρια έλαια της αρεσκείας μας. Ανακατεύουμε καλά και έπειτα κάνουμε μασάζ με απαλές κυκλικές και ανοδικές κινήσεις.

Tip: Καλό είναι να μη συνδυάζουμε περισσότερα από 3 αιθέρια έλαια κάθε φορά, ώστε να μην μπερδεύονται οι οσμές τους.

Τροφές που νικούν τη μελαγχολία
* Λιναρόσπορος, λιπαρά ψάρια: Η ευεργετική τους δράση στη διάθεση οφείλεται στην περιεκτικότητά τους σε ω-3 λιπαρά οξέα, στα οποία αποδίδονται αντικαταθλιπτικές ιδιότητες.
* Ολικής άλεσης δημητριακά, ζυμαρικά, ψωμί: Περιέχουν σύνθετους υδατάνθρακες, που αυξάνουν τα επίπεδα της σεροτονίνης (ορμόνη που ρυθμίζει τη διάθεση) στον εγκέφαλο.
* Θαλασσινά, κόκκινο κρέας, συκώτι, πράσινα λαχανικά, καρύδια: Είναι πλούσια σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β, οι οποίες επιταχύνουν τη δράση των νευροδιαβιβαστών του εγκεφάλου, γεγονός που δρα κατά της μελαγχολίας.
* Γαλακτοκομικά, πουλερικά, ξηροί καρποί: Περιέχουν τρυπτοφάνη, αμινοξύ που συμβάλλει στην παραγωγή σεροτονίνης.
* Τροπικά φρούτα (μπανάνες, παπάγια, ακτινίδια, μάνγκο): Είναι πλούσια σε βιταμίνες, ένζυμα και ιχνοστοιχεία και η κατανάλωσή τους θεωρείται ότι έχει θετική επίδραση στις εγκεφαλικές λειτουργίες.
* Μαύρη σοκολάτα: Η κατανάλωσή της σε λογικές ποσότητες προσφέρει άμεση ευφορία. Περιέχει σημαντικές ποσότητες σεληνίου και μαγνησίου,
ενώ είναι πλούσια σε τρυπτοφάνη.

Προσοχή Πριν προχωρήσουμε στην εφαρμογή κάποιας από τις προτεινόμενες θεραπείες, καλό είναι να συμβουλευτούμε έναν ειδικό θεραπευτή. Οι έγκυες και θηλάζουσες γυναίκες και τα παιδιά συστήνεται να αποφεύγουν τις θεραπείες αυτές, ενώ όσοι αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα υγείας και ακολουθούν φαρμακευτική αγωγή θα πρέπει οπωσδήποτε να συμβουλευτούν τον γιατρό τους.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΝ κ. ΓΙΑΝΝΑ ΠΕΡΓΑΝΤΑ, φαρμακοποιό (www.perganda.gr), την κ. ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΚΑΝΑ, καθηγήτρια Αρωματοθεραπείας στη σχολή «Natural Health Sciences», και την κ. ΛΕΝΙΑ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΥ, διατροφολόγο-διαιτολόγο με εξειδίκευση στις διατροφικές διαταραχές και την παχυσαρκία.

Καπνιστές: αδύναμοι μπροστά σε πειρασμούς

Η θέα μιας όμορφης γυναίκας όχι μόνο «κόβει» τα γόνατα των ανδρών, αλλά μπορεί να κάμψει και την αποφασιστικότητά τους.

Εάν μάλιστα οι άνδρες είναι καπνιστές και επιχειρούν να κόψουν το κάπνισμα, τότε τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο δύσκολα, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Evolution & Human Behavior.

 Οι Ταιβανοί ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Kaohsiung υποστηρίζουν ότι στη θέα μιας ωραίας γυναίκας οι άνδρες σκέφτονται το… ζευγάρωμα «εδώ και τώρα», παρά τα οποιαδήποτε οφέλη για την υγεία τους  π.χ. από τη διακοπή του καπνίσματος. Δίνουν δηλαδή μεγαλύτερη αξία στην άμεση ανταμοιβή από την νικοτίνη, παρά από το μελλοντικό όφελος για την υγεία τους από τη διακοπή του καπνίσματος.

 Τα συμπεράσματα των ερευνητών προήλθαν από τη μελέτη της συμπεριφοράς 76 καπνιστών που δήλωσαν ότι ήθελαν να κόψουν το τσιγάρο. Σε όλους τους άνδρες οι ερευνητές έδειξαν φωτογραφίες γυναικών με τη διαφορά ότι στους μισούς οι φωτογραφίες ήταν πραγματικών καλλονών.

Στη συνέχεια, οι άνδρες υποβλήθηκαν σε τεστ συγκέντρωσης. Εκείνοι που είχαν δει τις φωτογραφίες των πιο ελκυστικών γυναικών ήταν και λιγότερο συγκεντρωμένοι.

Το πείραμα ολοκληρώθηκε με τους ερευνητές να οδηγούν τους άνδρες στο καπνιστήριο όπου τους ζητήθηκε να συμπληρώσουν ένα ερωτηματολόγιο και τους δόθηκε η οδηγία ότι μπορούν να καπνίσουν ελεύθερα. Οι άνδρες που είχαν δει τις φωτογραφίες όμορφων γυναικών όχι μόνο ήταν πιο πιθανό να ανάψουν τσιγάρο, αλλά κάπνισαν και τα διπλάσια τσιγάρα συγκριτικά με τους υπόλοιπους.

 Το ωραίο σύμφωνα με τους ερευνητές δεν μας κάνει πάντοτε καλό!

Ο κακός γάμος βλάπτει

Το να είμαστε παγιδευμένοι σε μία κακή σχέση ή γάμο αυξάνει τον κίνδυνο για καρδιαγγειακά προβλήματα, λένε οι ειδικοί.

Είναι πιθανό να θεωρούμε ότι τα πολλά χρόνια τσακωμών σε έναν γάμο θα οδηγήσουν σε ένα κακό διαζύγιο οι ειδικοί όμως έρχονται να μας τονίσουν ότι τα ζευγάρια που τσακώνονται για δεκαετίες κινδυνεύουν όχι μόνο να χωρίσουν, αλλά και να αρρωστήσουν καθώς είναι πιο πιθανό να έχουν προβλήματα υγείας από όσους βιώνουν έναν καλό γάμο. Στα προβλήματα υγείας που προκαλεί ένας κακός γάμος συγκαταλέγονται η παχυσαρκία, η κατάθλιψη, η υπέρταση και τα καρδιαγγειακά. Μάλιστα τα πράγματα είναι ακόμα πιο ανησυχητικά για τις γυναίκες που εσωτερικεύουν και δεν εκφράζουν τα αρνητικά συναισθήματα που νιώθουν. Έτσι οι ειδικοί συστήνουν ακόμα και το ενδεχόμενο να αναζητήσουν βοήθεια από κάποιον σύμβουλο γάμου, όσοι βρίσκονται σε «τοξικούς» γάμους.

Όπως ένας καλός γάμος μας βοηθάει να διατηρούμε σε καλύτερη κατάσταση την υγεία μας, καθώς τρεφόμαστε καλύτερα, έχουμε λιγότερο στρες και φροντίζουμε περισσότερο για την πρόληψη, έτσι και ένας κακός την βλάπτει πολύ σοβαρά. Άλλωστε δεν είναι απίθανο οι άνθρωποι που βρίσκονται σε έναν κακό γάμο να ξεκινήσουν κακές συνήθειες όπως είναι για παράδειγμα το κάπνισμα ή η κατανάλωση αλκοόλ και βέβαια ας μην ξεχνάμε ότι θα έχουν πολύ στρες, που είναι επίσης επιβαρυντικό για την υγεία.

Παλαιότερη μελέτη είχε βρει ότι άνθρωποι που είχαν πολλούς συζυγικούς καυγάδες στην καθημερινότητά τους, και είχαν επίσης ιστορικό κατάθλιψης, ήταν πιο πιθανό να είναι παχύσαρκοι, καθώς αυτοί οι δύο παράγοντες (οι καυγάδες και η κατάθλιψη) ήταν πιθανό να επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο το σώμα μεταβολίζει το λίπος.

Η τωρινή μελέτη, με επικεφαλής τον κοινωνιολόγο Hui Lui, από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, ανέλυσε δεδομένα 5 χρόνων περίπου 1200 παντρεμένων ανδρών και γυναικών, που στην αρχή της μελέτης ήταν ανάμεσα στα 57 και τα 85. Τα αποτελέσματα έδειξαν πόσο επιβαρυντικοί ήταν για την υγεία οι κακοί γάμοι σε αντίθεση με τους καλούς και υποστηρικτικούς. Μάλιστα φάνηκε ότι όσο περνούσαν τα χρόνια και μεγάλωναν οι σύζυγοι τόσο πιο πολύ αυξανόταν το κακό που τους έκαναν οι καυγάδες και τα προβλήματα στον γάμο τους.

Τζόκινγκ: Το μυστικό της νεότητας

Το ανάλαφρο περπάτημα ενός 20χρονου έχουν ακόμη και οι 65χρονοι, όταν κάνουν συστηματικά τρέξιμο.

Ερευνητές από το Humboldt State University και το Πανεπιστήμιο του Colorado εξέτασαν ενήλικες μεγαλύτερους από 65 χρονών, ορισμένοι εκ των οποίων για να γυμνάζονται περπατούσαν (30 λεπτά τη φορά 3 φορές την εβδομάδα), ενώ οι υπόλοιποι έτρεχαν (30 λεπτά τη φορά 3 φορές την εβδομάδα).

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι εκείνοι που έτρεχαν τουλάχιστον 30 λεπτά τη φορά, 3 φορές την εβδομάδα ήταν λιγότερο πιθανό να εμφανίσουν πρόβλημα στην ικανότητά τους να περπατάνε μεγαλώνοντας, από ότι εκείνοι που είχαν επιλέξει το περπάτημα ως άσκηση. Μάλιστα φάνηκε από εξετάσεις που τους έκαναν την ώρα που περπατούσαν (σχετικά με το πόσο οξυγόνο κατανάλωναν και πόσο διοξείδιο του άνθρακα παρήγαγαν) ότι όσοι γυμνάζονταν κάνοντας τζόκινγκ ήταν 7-10% πιο ικανοί στο περπάτημα από όσους γυμνάζονταν κάνοντας περπάτημα. Επιπλέον, η ικανότητα των ηλικιωμένων δρομέων στο περπάτημα ήταν αντίστοιχη με εκείνη ανθρώπων που ήταν 20 ετών.

Αυτό που ουσιαστικά παρατήρησαν οι επιστήμονες ήταν ότι όσοι ηλικιωμένοι έτρεχαν ή έκαναν άλλες έντονα αεροβικές δραστηριότητες είχαν χαμηλότερο μεταβολικό κόστος όσον αφορά στο περπάτημα από ότι άλλοι ηλικιωμένοι. Το μεταβολικό κόστος είναι το ποσό της ενέργειας που χρειαζόμαστε για να κινηθούμε και αυξάνεται καθώς μεγαλώνουμε. Το υψηλό μεταβολικό κόστος κάνει το περπάτημα δύσκολο και κουραστικό. Το να αρνείται ένας ηλικιωμένος μάλιστα να περπατάει είναι δείκτης αυξημένης πιθανότητας θνησιμότητας.

Πειθαρχία χωρίς τιμωρία & ανταμοιβή

Μπορούμε να βάλουμε όρια στα παιδιά μας, χωρίς να χρησιμοποιήσουμε την τιμωρία και την ανταμοιβή; Το Aware Parenting μάς αποκαλύπτει τους τρόπους να το πετύχουμε.

Αποδεχόμαστε τα δύσκολα συναισθήματα του παιδιού, όπως το κλάμα και τις εκρήξεις οργής, μέσα από την πειθαρχία χωρίς τιμωρία, τη δημιουργική οριοθέτηση και την επαφή γονιού-παιδιού μέσω του παιχνιδιού. Αυτή είναι η φιλοσοφία του Aware Parenting. Ζητήσαμε από τη σύμβουλο Aware Parenting, Βένια Δεληκατερίνη, και τον ψυχοθεραπευτή Gestalt, Κωνσταντίνο Κώστα, να μας μιλήσουν γι’ αυτό.

Τι είναι το Aware Parenting;
Το Aware Parenting βασίζεται στην φιλοσοφία γονεϊκότητας και ανατροφής των παιδιών που αναπτύχθηκε από την δρ. Aletha Solter, ελβετο-αμερικανίδα αναπτυξιακή ψυχολόγο, η οποία ειδικεύεται στον δεσμό γονιού-παιδιού (attachement), στο τραύμα και στην χωρίς τιμωρία και ανταμοιβή πειθαρχία. Εν συντομία, η φιλοσοφία του αφορά στα εξής:

*Το να δέχεται ο γονιός το κλάμα και τις εκρήξεις θυμού του παιδιού με αμέριστη υπομονή και αγάπη ως έναν απόλυτα φυσικό τρόπο εκτόνωσης του στρες και των καταπιεσμένων συναισθημάτων του και όχι ως χειρισμό.

*Το να βοηθά ο γονιός το παιδί να ανθίσει ως προσωπικότητα ακολουθώντας το ρυθμό ανάπτυξης και τα ενδιαφέροντά του.

*Την ενίσχυση του συναισθηματικού δεσμού παιδιού-γονιού μέσα από το παιχνίδι κατά τη διάρκεια της βρεφικής και της παιδικής ηλικίας.

*Το να θέτει σταθερά όρια με αγάπη.

*Το να μην χρησιμοποιεί την τιμωρία και την ανταμοιβή ως μέθοδο πειθαρχίας.

*Το να είναι δημοκρατικός με το παιδί αντί για αυταρχικός ή υπερβολικά ανεκτικός.

*Το να βοηθά το παιδί να αναρρώσει από τα τραύματά του μέσα από το κλάμα, τηνοργή και το γέλιο.

*Το να ψάχνει να βρίσκει λύσεις, οι οποίες να καλύπτουν τις ανάγκες τόσο του παιδιού όσο και του ίδιου του γονιού.

*Το να φροντίζει τον εαυτό του και τις προσωπικές του ανάγκες ως άτομο.

Χρειάζονται όρια τα παιδιά;
Τα όρια είναι απαραίτητα στα παιδιά και υπάρχουν πάρα πολλές συνθήκες και καταστάσεις, στις οποίες οι γονείς καλούνται να θέτουν όρια (π.χ. θέματα ασφάλειας, υγείας, διατροφής, τήρησης κοινωνικών κανόνων, οικονομικοί περιορισμοί, καταναλωτικές συνήθειες). Τα όρια προσφέρουν στα παιδιά ασφάλεια και τα κάνουν να αισθάνονται εμπιστοσύνη προς τους γονείς, γιατί νιώθουν ότι ο γονιός έχει την ικανότητα να τα προστατέψει. Επιπλέον, προσφέρουν καθοδήγηση και παράλληλα σαφήνεια, σταθερότητα και συνοχή στον κόσμο τους. Τέλος, τα βοηθάει να γίνουν ανεξάρτητα, να αναπτύξουν θετικές συνήθειες και κοινωνικές δεξιότητες.

Όρια σημαίνει απαγορεύσεις;  
To θέμα με τα όρια είναι να μην λειτουργούν σαν απαγορεύσεις που περιορίζουν την ελευθερία και φυσική ανάγκη του παιδιού για εξερεύνηση και γνωριμία με τον κόσμο. Δηλαδή, ο γονιός χρειάζεται να εξασφαλίζει στο παιδί ένα περιβάλλον που του επιτρέπει τον πειραματισμό. Γι’ αυτό, χρειάζεται να διαμορφώνεται ο χώρος του σπιτιού κατάλληλα, ώστε το παιδί να είναι ελεύθερο να εξερευνήσει χωρίς να κινδυνεύει, και ο γονιός να μην χρειάζεται να λέει συνέχεια «ΜΗ και ΟΧΙ». Δεν είναι παράξενο ότι το «ΟΧΙ» είναι μία από τις πρώτες λέξεις που λέει ένα παιδάκι όταν πρωτομιλάει!

Με ποιον τρόπο πρέπει να μπαίνουν τα όρια;
Κάθε φορά που ο γονιός βάζει ένα όριο χρειάζεται να το κάνει με ηρεμία και να εξηγεί στο παιδί το όριο, δηλαδή να του λέει γιατί ακριβώς δεν επιτρέπεται αυτό που κάνει ή θα ήθελε να κάνει. Έτσι, το όριο μπαίνει σε ένα κλίμα αγάπης και αποδοχής. Δηλαδή, το «όχι» μπαίνει ταυτόχρονα με ένα «ναι» στην ύπαρξη του παιδιού και αυτό κάνει το παιδί να είναι πιο δεκτικό στην συνεργασία. Επειδή το όριο, ακόμα και όταν τεθεί με αγάπη και υπομονή από τον γονιό, μπορεί να προκαλέσει αντίδραση στο παιδί, ο γονιός χρειάζεται να δεχτεί το κλάμα και την έκρηξη οργής του με υπομονή και κατανόηση.

Πότε τα παιδιά συμπεριφέρονται άσχημα;
Το παιδί από τη φύση του είναι συνεργάσιμο. Πολλές φορές η δυσκολία του γονιού να ανταποκριθεί στην ανάγκη του παιδιού, η τιμωρητική αντιμετώπισή του ή η αυταρχική παρέμβαση του γονιού, οδηγεί το παιδί στο να γίνεται επιθετικό και μη συνεργάσιμο.

Τρεις είναι οι κύριοι λόγοι που οδηγούν το παιδί στο να εκδηλώνει μη κοινωνικά αποδεκτή συμπεριφορά:

*Βιώνει μία ανάγκη.  Ανάγκες που δεν αναγνωρίζονται και δεν ικανοποιούνται μπορεί να οδηγήσουν τα παιδιά να ενεργούν με τρόπους οι οποίοι είναι μη αποδεκτοί στους άλλους (π.χ. βασικές ανάγκες: πείνα, ύπνος, κούραση, ανάγκη για προσοχή, ανάγκη της έμφυτης περιέργειας και της επιθυμίας για εξερεύνηση, άγγιγμα και χειρισμό του περιβάλλοντος).

*Έχει ανεπαρκή πληροφορία. Το παιδί δεν έχει ενημερωθεί για τις συνέπειες που μπορεί να έχει μία πράξη ή συμπεριφορά του. Π.χ. είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιεί μπογιές και το αφήνουμε να εξερευνήσει χωρίς να του έχουμε εξηγήσει πού επιτρέπεται να χρησιμοποιήσει τα χρώματα. Το παιδί ενθουσιάζεται με το υλικό  και όταν η μαμά φεύγει για ένα λεπτό, επιστρέφοντας βλέπει ότι το παιδί έχει ζωγραφίσει τον καναπέ. Η μαμά θυμώνει με την αταξία του παιδιού.

*Έχει συσσωρεύσει επώδυνα, καταπιεσμένα συναισθήματα. Παιδιά τα οποία πράττουν με τρόπους που χαρακτηρίζονται από μη συνεργατικότητα, επιθετικότητα, καταστροφικότητα, κακία (δηλαδή που εσκεμμένα επιδιώκουν να προκαλέσουν πόνο στους άλλους) είναι παιδιά που έχουν καταπιεσμένα συναισθήματα θυμού, φόβου, θλίψης που προέρχονται από προηγούμενες επώδυνες εμπειρίες.

Γιατί δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε την τιμωρία και την ανταμοιβή;
Τόσο η τιμωρία, όσο και η ανταμοιβή είναι ένας άμεσος τρόπος για να ανταποκριθεί το παιδί μας σε αυτό που του ζητάμε. Είναι ένας εύκολος τρόπος, ακριβώς γιατί έχει συνήθως άμεσο αποτέλεσμα. Όμως, η χρήση ανταμοιβής και τιμωρίας έχει πολλές αρνητικές επιπτώσεις στο παιδί και στην σχέση του παιδιού με τον γονιό. Το παιδί πειθαρχεί στην τιμωρία επειδή φοβάται τις συνέπειες. Ακόμα και όταν οι συνέπειες δεν είναι τόσο δραστικές (π.χ. σωματική ή λεκτική βία), αλλά πιο ήπιες (π.χ. time-out) το παιδί αισθάνεται ότι δεν το αγαπάμε και δεν το αποδεχόμαστε. Αυτό το συναίσθημα καταγράφεται μέσα του και το ίδιο προσπαθεί να γίνει υπάκουο, ώστε να μην αισθάνεται άγχος ότι θα χάσει την αγάπη και την αποδοχή των γονιών του. Παράλληλα, εσωτερικεύει αίσθημα ντροπής, το οποίο πλήττει την αυτοπεποίθησή του. Τέλος, το παιδί «εκπαιδεύεται» να γίνει ένας υπάκουος ενήλικας που στερείται πρωτοβουλίας, διεκδικητικότητας, κριτικού πνεύματος και ικανότητας να επηρεάζει θετικά το περιβάλλον. Στην περίπτωση της ανταμοιβής, το παιδί πειθαρχεί γιατί ξέρει ότι έχει κάτι να κερδίσει. Επομένως, εκπαιδεύεται να σκέφτεται με ιδιοτέλεια και να κάνει κάτι μόνο όταν είναι προς το συμφέρον του. Ο στόχος είναι το παιδί να μάθει να επιλέγει το αγαθό επειδή το αξιολογεί ως τέτοιο και όχι από τον φόβο των ποινών ή από την προσδοκία του κέρδους.

Τι είναι η μη τιμωρητική πειθαρχία;
Ο γονιός να μπορεί να αναγνωρίζει την ανάγκη του παιδιού, να βρίσκει γιατί το παιδί του έχει αυτή τη συμπεριφορά κάθε φορά, να αναγνωρίζει τη δική του ανάγκη στην συγκεκριμένη περίσταση και να προσπαθεί να βρίσκει λύσεις που να συμπεριλαμβάνουν τις ανάγκες και των δύο. Αυτό είναι πολλές φορές δύσκολο, αλλά είναι ένας τρόπος που βοηθά τα παιδιά να εμπεδώσουν δημοκρατικό πνεύμα και αξίες και σεβασμό στις δικές τους ανάγκες και στις ανάγκες των άλλων.

Πώς μαθαίνουμε την πειθαρχία σε ένα μικρό παιδί;
Καταρχήν, επιδιώκουμε να προλάβουμε την άρνηση συνεργασίας ή την έλλειψη πειθαρχίας. Με τα μικρά παιδιά (έως τριών ετών περίπου) κάνουμε τη δραστηριότητα να είναι διασκεδαστική σαν παιχνίδι και προσφέρουμε επιλογές, ώστε το παιδί να αισθάνεται ότι έχει τον έλεγχο και δεν του επιβαλλόμαστε. Παράλληλα, εξηγούμε τους λόγους για τους οποίους θέλουμε το παιδί να κάνει κάτι ή γιατί δεν του επιτρέπουμε να κάνει κάτι, χωρίς να υποτιμούμε την ικανότητά του να κατανοήσει ακόμα και αν είναι πολύ μικρό.

Με τα μεγαλύτερα παιδιά, τι κάνουμε;
Συνεχίζουμε να χρησιμοποιούμε το παιχνίδι και την προσφορά επιλογών. Προσφέρουμε ποιοτικό χρόνο στο παιδί μας και συνδεόμαστε μαζί του μέσα από το παιχνίδι. Όταν είμαστε σε σύγκρουση αναγκών δεν χρησιμοποιούμε ανταμοιβές και τιμωρίες, αλλά εμπλέκουμε το παιδί στην εύρεση λύσεων που να μπορούν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες όλων. Έτσι, η διαδικασία είναι καρποφόρα και από την άποψη ότι το παιδί από μικρό μαθαίνει να επιχειρηματολογεί, να υποστηρίζει τη θέση του και να βρίσκει λύσεις που να εμπεριέχουν και τις ανάγκες των άλλων, δηλαδή το παιδί εκπαιδεύεται να έχει ενσυναίσθηση. Η αποδοχή του κλάματος και των εκρήξεων οργής προλαμβάνει προβλήματα πειθαρχίας. Επίσης, τα παιδιά ακολουθούν ευκολότερα και με μεγαλύτερη προθυμία κανόνες, στη δημιουργία των οποίων έχουν συμμετάσχει και τα ίδια. Π.χ. μέσα από οικογενειακές συναντήσεις και συμβούλια.

Η Βένια Δεληκατερίνη είναι εμψυχώτρια Θεατρικής Έκφρασης, Καθηγήτρια Αγγλικών μέσω Παιχνιδιού, Σύμβουλος Aware Parenting. Συνδημιουργός του Χώρου Προσωπικής Ανάπτυξης και Δημιουργικής Έκφρασης Follow Your Tree (www.followyourtree.gr). Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο πανεπιστήμιο La-Verne (BA English Literature). Στη συνέχεια εκπαιδεύτηκε στο Θεατρικό Παιχνίδι στο κέντρο ΠΛΕΥΣΙΣ και ειδικεύτηκε στο Εκπαιδευτικό Δράμα με μεταπτυχιακές σπουδές στο Trinity College University of Dublin (PgD Drama in Education). Παράλληλα, ειδικεύτηκε στη μέθοδο Συμβουλευτικής Aware Parenting. Τέλος εκπαιδεύεται στο Playback Theatre.Έχει εργαστεί ως Καθηγήτρια Αγγλικών και Εμψυχώτρια Θεατρικής Έκφρασης σε ομάδες παιδιών, εφήβων, νέων και ενηλίκων καθώς και σε ομάδες ατόμων με αναπηρίες. Παρέχει συμβουλευτική υποστήριξη σε γονείς και συντονίζει βιωματικά σεμινάρια Aware Parenting.

Ο Κωνσταντίνος  Κώστας είναι Ψυχοθεραπευτής Gestalt, ψυχολόγος και κοινωνικός λειτουργός. Μέλος της European Association for Gestalt Therapy και αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρίας για την Ψυχοθεραπεία Gestalt. Έχει μακροχρόνια εμπειρία στην συνεργασία με γονείς, παιδαγωγούς και εκπαιδευτές. Έχει εργαστεί με παιδιά, εφήβους, νέους και τις οικογένειές τους στους τομείς της κοινωνικής πρόνοιας, παιδικής προστασίας, ψυχικής υγείας, ειδικής αγωγής και αποκατάστασης. Εργάζεται ιδιωτικά ως ψυχοθεραπευτής. Συνδημιουργός του Xώρου Προσωπικής Ανάπτυξης και Δημιουργικής Έκφρασης Follow Your Tree (www.gestalt-followyourtree.gr). 

Δείτε ποια πλαστικά είναι ασφαλή για παιδιά και ενήλικες; Προϊόντα και κίνδυνοι!

Ποια πλαστικά είναι ασφαλή για παιδιά και ενήλικες; Προϊόντα και κίνδυνοι για καρκίνους ή ορμονικές διαταραχές!!!

Τα πλαστικά αντικείμενα δεν αποτελούν μόνο αιτία περιβαλλοντικής υποβάθμισης, αλλά συχνά κατηγορούνται για αρνητικές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία και ιδίως σε εκείνη των παιδιών.

Εάν ανησυχείτε για το είδος και την ποιότητα των πλαστικών που χρησιμοποιείτε ακολουθεί ένας συνοπτικός πίνακας των πλαστικών που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή προϊόντων ευρείας χρήσης. Οι κωδικοποιημένες ονομασίες των πλαστικών αναγράφονται σε όλα τα πλαστικά προϊόντα που χρησιμοποιείτε

1. Τερεφθαλικό Πολυαιθυλένιο (PET ή PETE)

Οι συσκευασίες PET χρησιμοποιούνται για αναψυκτικά, εμφιαλωμένα νερά, ισοτονικά ποτά, κέτσαπ, σάλτσες για σαλάτες και μαρμελάδες.

Ασφαλές: δεν κατηγορούνται για διαρροή χημικών ουσιών που ενοχοποιούνται για καρκίνους ή ορμονικές διαταραχές.

2. Πολυαιθυλένιο υψηλής πυκνότητας (HDPE)

Γάλα, νερό, χυμοί, γιαούρτια, μαργαρίνες, δημητριακά, λαχανικά, σακούλες σκουπιδιών, πλαστικές σακούλες ευρείες χρήσης.

Ασφαλές: δεν κατηγορούνται για διαρροή χημικών ουσιών που ενοχοποιούνται για καρκίνους ή ορμονικές διαταραχές.

3. Πολυβινυλοχλωρίδιο (V ή PVC)

Μεμβράνες συσκευασίας κρεατικών, τυριών και άλλων τροφίμων.

Μη ασφαλές: για να αποκτήσουν την εύκαμπτη μορφή τους, οι κατασκευαστές προσθέτουν “πλαστικοποιητές” κατά την παραγωγική διαδικασία. Ίχνη αυτών των χημικών ουσιών μπορεί να διαρρεύσουν από το PVC όταν η μεμβράνη έρθει σε επαφή με τα τρόφιμα. Σύμφωνα με αμερικανικές υγειονομικές Αρχές ο Φθαλικός δι-(2-αιθυλoεξυλo) εστέρας (DEHP) που βρίσκεται συχνά στο PVC, ενοχοποιείται για καρκίνους.

4. Πολυαιθυλένιο χαμηλής πυκνότητας (LDPE)

Ψωμί, κατεψυγμένα τρόφιμα και “συμπιεζόμενες” φιάλες.

Ασφαλές: δεν κατηγορούνται για διαρροή χημικών ουσιών που ενοχοποιούνται για καρκίνους ή ορμονικές διαταραχές, αλλά δεν ανακυκλώνονται ευρέως όσο τα πλαστικά #1 και #2.

5. Πολυπροπυλένιο (PP)

Ορισμένα μπουκάλια κέτσαπ, γιαούρτι, σωληνάρια μαργαρίνης, παγοθήκες.

Ασφαλές: Επικίνδυνο κατά την παραγωγική διαδικασία, αλλά δεν κατηγορείται για διαρροή χημικών ουσιών που ενοχοποιούνται για καρκίνους ή ορμονικές διαταραχές. Δεν ανακυκλώνεται ευρέως όσο τα πλαστικά #1 και #2.

6. Πολυστυρένιο (PS)

Αφροί μόνωσης, αλλά και “σκληρές” κατασκευές (κούπες, ορισμένα παιχνίδια κ.ά).

Μη ασφαλές: το βενζόλιο (υλικό που χρησιμοποιείται στην παραγωγή του PS) είναι γνωστό καρκινογόνο. Το βουταδιένιο και το στυρόλιο (το βασικό δομικό στοιχείο του PS) ενοχοποιούνται για καρκίνους. Πέραν αυτών πρόκειται για ενεργοβόρο πλαστικό που δεν ανακυκλώνεται εύκολα.

7. Άλλα (συνήθως πολυκαρβονικά)

Μπιμπερόν, συσκευασίες κατάλληλες για φούρνους μικροκυμάτων, μαχαιροπίρουνα, πλαστικά καλύμματα για μεταλλικά κουτιά.

Μη ασφαλές: είναι κατασκευασμένο με αλφα-διφαινυλο, ένα χημικό που εφευρέθηκε τη δεκαετία του 1930 στο πλαίσιο των εργασιών ανάπτυξης συνθετικών οιστρογόνων.

Προκαλεί διαταραχή ορμονών. Μιμείται τη “συμπεριφορά” των οιστρογόνων στο πλαίσιο μελετών για τον καρκίνο του μαστού. Μπορεί να διαρρεύσει στα τρόφιμα, ειδικά όταν παλιώνουν οι συσκευασίες.

econews.gr

Για αρχή μόνο! 7 +1 πικάντικα προκαταρκτικά για καλό sex!

1. Δώσε του μια γεύση από νωρίς. Μην νιώθεις υποχρεωμένη ή ντροπαλή να είσαι σέξι μόνο εντός κρεβατοκάμαρας και μην περιμένεις να φτάσεις σπίτι για να του πεις ότι θες να κάνετε σεξ. Αν είστε έξω σε club, εστιατόριο, σε σπίτι φίλων κάποια στιγμή που δεν θα σας βλέπουν άγγιξέ τον στον μηρό του και πες του “σε θέλω τώρα”. Ή αν είναι στη δουλειά στείλε του ένα πονηρό μήνυμα ή μια αποκαλυπτική φωτογραφία σου. Θα γυρίσει στην ώρα του!

2. Η ώρα του στριπτίζ. Το έχεις εμπεδώσει πια πολύ καλά πως τα αρσενικά είναι οπτικά όντα και το καλύτερο προκαταρκτικό είναι η θέα. Κάνε του στο σπίτι σας ένα αργό, αισθησιακό χορό καθώς βγάζεις τα ρούχα σου στο φως των κεριών. Αν είσαι πολύ ντροπαλή για αυτό ένα ποτήρι κρασί θα σε κάνει να χαλαρώσεις.

3. Φίλησέ τον στα χείλη, φίλησέ τον απαλά. Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί στο κομμάτι των προκαταρκτικών με ένα αργό, μεγάλης διάρκειας, παθιασμένο φιλί καθώς έχει πάντα το ίδιο εντυπωσιακό αποτέλεσμα σε όλους τους άντρες. Ξεκίνησε με μικρά φιλιά και μετά με ένα παθιασμένο. Ολοκλήρωσε με υγρά φιλιά σε όλο το σώμα.

4. Ποιος είναι το αφεντικό εδώ; Οι άντρες θέλουν οι γυναίκες τους να παίρνουν τον έλεγχο στην κρεβατοκάμαρα. Μπορείς να ανέβεις πάνω του και να του πεις ότι θα κάνετε ότι θες εσύ διαφορετικά δεν έχει τίποτα!

5. Μασάζ. Κλασικό, αισθησιακό και πετυχημένο προκαταρκτικό που χαλαρώνει και τους δύο. Βάλε στο σκηνικό αρωματικά κεριά, λάδια, μουσική και σωστή θερμοκρασία.

6. Κοίτα μπαμπά, χωρίς χέρια. Παίξτε ένα παιχνίδι με μοναδικό κανόνα να κάνετε ότι θέλετε ο ένας στον άλλον χωρίς χέρια. Η πρόκληση το κάνει πιο ενδιαφέρον και πιο διασκεδαστικό.

7. Καθρέφτης στον τοίχο. Αν το αντέχεις πάρε ένα μεγάλο καθρέφτη και βάλε τον απέναντι από το κρεβάτι σου (μετά μετακίνησέ τον γιατί είναι κακό feng shui). Είναι περιττό να σκεφτείς τι θα πάθει ο καλός σου όταν του δώσεις τη δυνατότητα να σε βλέπει γυμνή στον καθρέφτη καθόλη τη διάρκεια.

8. Παγωμένη αναπνοή. Η θερμοκρασία παίζει σημαντικό ρόλο στη διέγερση. Ξάπλωσέ τον και με ένα παγάκι που θα έχεις στο στόμα σου διαπέρασε κάθε σημείο του. Η αλλαγή θερμοκρασίας από ζέστη σε κρύο θα τον τρελάνει.

Κοιμηθείτε γυμνοί, κάνει καλό!

Αποχωριστείτε τις πιτζάμες αν θέλετε να απολαύσετε καλό ύπνο και να χάσετε βάρος!

Από τη μια, ο πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου, David Cameron, που έχει δηλώσει ότι κοιμάται με πιτζάμες και από την άλλη η Marilyn Monroe, η οποία έπεφτε στο κρεβάτι της φορώντας μόνο το άρωμά της. Τελικά, τι είναι προτιμότερο να φοράμε στον ύπνο μας; Οι επιστήμονες φαίνεται να δικαιώνουν την επιλογή της διάσημης κινηματογραφικής σταρ.

Ένας στους τρεις ενήλικες κοιμάται γυμνός, σύμφωνα με διεθνή μελέτη του Αμερικανικού Εθνικού Ιδρύματος για τον Ύπνο και αυτό έχει πολλαπλά οφέλη, μεταξύ άλλων για την ποιότητα του ύπνου μας, αλλά και την… απώλεια βάρους.

Οι επιστήμονες που μελετούν τον ύπνο συμφωνούν ότι είναι σημαντικό να διατηρείται χαμηλή η θερμοκρασία του σώματός μας όταν πάμε στο κρεβάτι μας, αφού για να μας πάρει ο ύπνος χρειάζεται να πέσει η θερμότητα του σώματός μας κατά περίπου μισό βαθμό.

Ο εγκέφαλός μας, καθοδηγούμενος από το εσωτερικό βιολογικό μας ρολόι, στέλνει μηνύματα στα αιμοφόρα αγγεία, προκειμένου να διασταλούν και να απελευθερώσουν θερμότητα.

«Η θερμοκρασία του σώματός μας είναι στα υψηλότερα επίπεδά της στις 11 το βράδυ και στις χαμηλότερες τιμές της στις 4 το πρωί», διευκρινίζει ο δρ. Chris Idzikowski, διευθυντής του Κέντρου Ύπνου του Εδιμβούργου. «Αν εμποδίσουμε αυτήν την πτώση της θερμοκρασίας», συνεχίζει ο δρ. Idzikowski, «ο εγκέφαλός μας θα ενεργοποιηθεί για να ανακαλύψει τι συμβαίνει, με αποτέλεσμα να δυσκολευτούμε να κοιμηθούμε ή να έχουμε έναν διακοπτόμενο ύπνο». «Το πλεονέκτημα του να κοιμόμαστε γυμνοί είναι ότι έτσι διευκολύνουμε το σώμα μας να “ρίξει” θερμοκρασία και να διατηρήσει την επιθυμητή χαμηλή θερμοκρασία που έχει ανάγκη ο εγκέφαλος για να μας πάρει ο ύπνος».

«Φορέστε όσο λιγότερα ρούχα μπορείτε στο κρεβάτι», συμβουλεύει ο καθηγητής νευροεπιστημών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, Russell Foster. Ο διακοπτόμενος ύπνος δεν σημαίνει ότι τελικά θα κοιμηθούμε λιγότερο, αλλά ότι ενδεχομένως να μειωθεί ο βαθύς ύπνος, που αποτελεί και το πιο σημαντικό στάδιο του ύπνου. Ο βαθύς ύπνος είναι το κλειδί για την τόνωση της μνήμης και την παραγωγή αυξητικής ορμόνης, απαραίτητης για την ανανέωση των κυττάρων.

Το να κοιμόμαστε γυμνοί βοηθάει επίσης… τη δίαιτά μας!

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Τον τελευταίο καιρό υπάρχει όλο και αυξανόμενο ενδιαφέρον για το καφέ λίπος, ένα είδος λίπους που θεωρείται ότι βοηθάει στην απώλεια βάρους.

Ενώ το λίπος συσσωρεύεται στο σώμα όταν προσλαμβάνουμε πολλές θερμίδες, το καφέ λίπος φαίνεται να “καίει” τις περιττές θερμίδες, προκειμένου να παράγει θερμότητα. Πέρα από τα μωρά που διαθέτουν αρκετό καφέ λίπος για να παραμένουν ζεστά, έρευνες δείχνουν ότι μικρές ποσότητες του συγκεκριμένου λίπους υπάρχουν και στην περιοχή του αυχένα των ενηλίκων.

Αμερικανοί επιστήμονες ανακάλυψαν ότι το να κοιμόμαστε σε κρύο υπνοδωμάτιο μπορεί να ενεργοποιήσει το καφέ λίπος στους ενήλικες. Στο πλαίσιο της έρευνας, υγιείς νεαροί άνδρες κοιμόντουσαν επί 4 μήνες σε δωμάτια με ειδικά ρυθμισμένη θερμοκρασία. Τον πρώτο μήνα, η θερμοκρασία ήταν σταθερή στους 24 βαθμούς, στη συνέχεια μειώθηκε στους 19, το επόμενο διάστημα επέστρεψε στους 24, ενώ τον τελευταίο μήνα αυξήθηκε στους 27 βαθμούς. Οι συμμετέχοντες προσλάμβαναν ακριβώς τις ίδιες θερμίδες. Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. Μετά από 4 εβδομάδες ύπνου στους 19 βαθμούς, οι άνδρες σχεδόν διπλασίασαν την ποσότητα καφέ λίπους.

Οι αλλαγές στο ανθρώπινο σώμα μετά το τελευταίο τσιγάρο σε αριθμούς

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, υπολογίζεται ότι στην Ευρώπη κάθε χρόνο 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους από το κάπνισμα, ενώ το προσδόκιμο ζωής των καπνιστών μειώνεται από 5 έως 8 χρόνια. Ακόμα και μετά τη διακοπή του καπνίσματος, ο ανθρώπινος οργανισμός χρειάζεται τον χρόνο του για να επανέλθει.

20-30 ΛΕΠΤΑ

• Η πίεση και σφυγμοί πέφτουν
• Τα πόδια και τα χέρια αρχίζουν να αιματώνονται.

8 ΩΡΕΣ

• Το μονοξείδιο του άνθρακα στο αίμα πέφτει και τα επίπεδα του οξυγόνου αυξάνονται.

48 ΩΡΕΣ

• Η μυρωδιά και η γεύση βελτιώνονται.

72 ΩΡΕΣ

• Ανάπαυση των βρόγχων.

2 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΜΕ 3 ΜΗΝΕΣ
Βελτιώνεται η κυκλοφορία, η λειτουργία των πνευμόνων και η αντοχή.

1 με 9 ΜΗΝΕΣ

• Μειώνεται ο βήχας και η ρινική συμφόρηση.
• Οι πνεύμονες μπορούν να αποβάλλουν καλύτερα την βλέννα, διατηρούνται καθαροί και μειώνεται η φλεγμονή.

1 ΧΡΟΝΟ

• Ο κίνδυνος για καρδιακές παθήσεις μειώνεται στο 50% σε σχέση με των καπνιστών.

5 ΧΡΟΝΙΑ

• Οι πιθανότητες για εγκεφαλικό επεισόδιο είναι ίδιες με ενός μη καπνιστή
• Ο κίνδυνος για καρκίνο του στόματος, του λάρυγγα, του οισοφάγου και της ουροδόχου κύστης μειώνονται στο μισό.
• Ο κίνδυνος για καρκίνο του τραχήλου είναι αντίστοιχος με αυτόν που διατρέχει ένας μη καπνιστής.

10 ΧΡΟΝΙΑ

• Ο κίνδυνος για καρκίνο στον πνεύμονα έχει μειωθεί στο μισό σε σχέση με των καπνιστών.
• Οι πιθανότητες να πάθει κανείς καρκίνο στο πάγκρεας είναι σχεδόν ίδιες με κάποιον μη καπνιστή.

15 ΧΡΟΝΙΑ

• Ο κίνδυνος για καρδιακές παθήσεις είναι ίδιος με των μη καπνιστών.
• Το ποσοστό θνησιμότητας είναι σε ίδιο επίπεδο με των μη καπνιστών.