Η τριχοειδής κεράτωση είναι μια κοινή, αβλαβή πάθηση του δέρματος. Εκδηλώνεται με την εμφάνιση μικρών, σκληρών εξογκωμάτων στο δέρμα, το οποίο στην αφή δίνει την αίσθηση ότι είναι σαν γυαλόχαρτο.
Αυτά τα μικρά εξογκώματα είναι συνήθως ανοιχτόχρωμα και εμφανίζονται στα μπράτσα, τους μηρούς, τους γλουτούς και, μερικές φορές παρουσιάζουν ερυθρότητα ή οίδημα. Μπορούν επίσης να εμφανιστούν στο πρόσωπό σας, αλλά αυτό είναι πιο σπάνιο.
Εκτός από κνησμό, η τριχοειδής κεράτωση δεν προκαλεί άλλα προβλήματα και δεν είναι μια πάθηση που επιδεινώνεται. Αίτια
Η τριχοειδής κεράτωση προκαλείται από την συσσώρευση κερατίνης, της πρωτεΐνης που προστατεύει το δέρμα από μολύνσεις. Η συσσώρευση αυτή εμποδίζει το άνοιγμα του θύλακα της τρίχας και έτσι δημιουργείται ένα πολύ μικρό εξόγκωμα σε εκείνο το σημείο. Δεν είναι γνωστή η ακριβής αιτία που συμβαίνει αυτό, αλλά πολλοί άνθρωποι αισθάνονται άσχημα για την όψη του δέρματός τους και αναζητούν τρόπου να απαλλαγούν από αυτό.
Αν έχετε ξηρό δέρμα, τότε έχετε αυξημένες πιθανότητες να εκδηλώσετε τριχοειδή κεράτωση. Είναι συνήθως χειρότερη κατά τους χειμερινούς μήνες, όταν υπάρχει λιγότερη υγρασία στην ατμόσφαιρα, ενώ μπορεί να υποχωρήσει το καλοκαίρι.
Επηρεάζει πιο συχνά άτομα με ορισμένες δερματικές παθήσεις, συμπεριλαμβανομένου του εκζέματος (ατοπική δερματίτιδα). Τι μπορείτε να κάνετε
Δεν μπορείτε να αποτρέψετε τελείως την τριχοειδή κεράτωση, αλλά μπορείτε να διατηρήσετε το δέρμα σας ενυδατωμένο, ώστε να μειώσει τις επιπτώσεις της. Μερικά απλά πράγματα που μπορεί να βοηθήσουν την επιδερμίδα σας είναι:
-Μην ξύνετε και μην τρίβετε έντονα τα σημεία που έχουν επηρεαστεί στο σώμα σας.
-Χρησιμοποιήστε χλιαρό νερό αντί για καυτό, όταν κάνετε μπάνιο ή ντους.
-Περιορίστε το χρόνο σας στο νερό (μπάνιο, ντους, θάλασσα κλπ).
-Δοκιμάστε κάποιο σαπούνι που έχει πρόσθετα έλαια ή λίπος.
-Βάζετε τακτικά και αρκετή ποσότητα παχύρρευστων ενυδατικών κρεμών στο δέρμα.
-Αυξήστε την υγρασία στον αέρα στο σπίτι σας με έναν υγραντήρα.
Για καλύτερα αποτελέσματα επιλέξτε έναν συνδυασμό από προϊόντα περιποίησης του δέρματος που θα βρείτε στην αγορά. Βρείτε ένα τοπικό απολεπιστικό που θα απομακρύνει τα νεκρά κύτταρα του δέρματος από την επιδερμίδα. Αυτές οι κρέμες περιέχουν άλφα-υδρόξυ οξύ, γαλακτικό οξύ, σαλικυλικό οξύ, ή ουρία. Προσοχή: Τα οξέα μπορεί να προκαλέσουν ερυθρότητα ή ένα ελαφρό κάψιμο, οπότε δεν συνιστάται για μικρά παιδιά.
Συνδυάστε αυτές τις κρέμες με άλλα προϊόντα που είναι ρετινοειδή και περιέχουν βιταμίνη Α, η οποία θα εμποδίσει το εξαρχής «βούλωμα» των θυλάκων των τριχών. Αυτά τα προϊόντα περιέχουν τρετινοΐνη και ταζαροτένιο. Ορισμένα τοπικά ρετινοειδή μπορεί να ερεθίσουν το δέρμα σας ή να προκαλέσουν ερυθρότητα ή ξεφλούδισμα, οπότε συμβουλευτείτε τον δερματολόγο σας. Προσοχή: Οι έγκυες ή οι θηλάζουσες γυναίκες δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούν ρετινοειδή προϊόντα αν δεν συνεννοηθούν πρώτα με τον προσωπικό τους γιατρό.
Οι επιστήμονες έχουν επιβεβαιώσει ότι το μέλι είναι αρκετά αποτελεσματικό στη θεραπεία πολλών ασθενειών.... Όταν συνδυάζεται με κανέλα είναι ακόμη πιο ισχυρό. Αυτός ο συνδυασμός μπορεί να σας βοηθήσει να καταπολεμήσετε τους ιούς, την υψηλή χοληστερόλη και το σάκχαρο του αίματος. Είτε το πιστεύετε είτε όχι, ο συνδυασμός μελιού και ζάχαρης μπορεί να σας βοηθήσει να θεραπεύσετε σχεδόν κάθε ασθένεια. Αυτό που είναι ακόμη καλύτερο, είναι ότι αυτά τα φυσικά προϊόντα είναι διαθέσιμα σχεδόν σε κάθε κατάστημα, και είναι εξαιρετικά φθηνά. Σας αναφέρουμε μερικά από τα κύρια οφέλη υγείας που παρέχονται από μέλι και κανέλα:Καρδιακές παθήσεις. Απλώστε λίγο μέλι και κανέλα σε μια φέτα ψωμί, αντί της συνηθισμένης μαρμελάδα σας. Αυτό το υγιεινό πρωινό θα μειώσει το επίπεδο της χοληστερόλης στις αρτηρίες σας και προλαμβάνει την καρδιακή προσβολή. Αρθρίτιδα: Προσθέστε 2 κουταλιές της σούπας μέλι και ένα κουταλάκι του γλυκού κανέλα σε ένα ποτήρι ζεστό νερό. Πίνετε δύο φορές την ημέρα, το πρωί και πριν πάτε για ύπνο. Η τακτική κατανάλωση του ροφήματος αυτού, σας βοηθάει στην ανακούφιση της χρόνιας αρθρίτιδας. Λοίμωξη της χοληδόχου κύστης: Προσθέστε 2 κουταλιές της σούπας σκόνη κανέλας και ένα κουταλάκι του γλυκού μέλι σε ένα ποτήρι ζεστό νερό. Πίνετε κάθε μέρα για να σκοτώσετε τους επιβλαβείς μικροοργανισμούς στη χοληδόχο κύστη σας. Χοληστερόλη: Προσθέστε 2 κουταλιές της σούπας μέλι και 3 κουταλάκια του γλυκού κανέλα στο αγαπημένο σας τσάι. Αυτό το ρόφημα θα μειώσει το επίπεδο της χοληστερόλης σας κατά 10 τοις εκατό στις πρώτες δύο ώρες. Κρυολογήματα: Συνδυάστε μια κουταλιά της σούπας μέλι και ένα τέταρτο κουταλιά της σούπας κανέλα για να νικήσετε τα κρυολογήματα. Πάρτε αυτό το φάρμακο για τρεις ημέρες. Είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό στη θεραπεία του κρυολογήματος, του χρόνιου βήχα και της συμφόρηση των κόλπων. Απώλεια βάρους: Προσθέστε μέλι και κανέλα σε ένα ποτήρι ζεστό νερό. Πίνετε το, το πρωί, πριν φάτε η πιείτε οτιδήποτε, ή μισή ώρα πριν από το πρωινό σας. Η τακτική κατανάλωση αυτού του ροφήματος θα σας βοηθήσει να χάσετε βάρος με φυσικό τρόπο. gkourou
Οι λόγοι για τους οποίους βλέπεις νεκρούς ανθρώπους στο όνειρό σου και τι θέλουν να σου πουν...
Ονειρεύομαι συχνά νεκρούς ανθρώπους, κάτι που με ώθησε να κάνω την ερευνά μου, για να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι πολλοί άνθρωποι δεν έχουν πλήρως συνειδητοποιήσει πόσο κοινά είναι τα όνειρα μας, στα οποία νεκροί έχουν έρθει ως επισκέπτες. Επίσης, πολλοί άνθρωποι αγνοούν ότι οι «επισκέψεις» συγκεκριμένων νεκρών, αντιπροσωπεύουν περισσότερο πτυχές του εαυτού τους.
Οι μυστικιστές ισχυρίζονται ότι ο κόσμος των ονείρων μπορεί να είναι μια σύνδεση με άλλους κόσμους, απρόσιτους, με σκοπό να ξυπνήσουν τη συνείδησή σου, γι' αυτό δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι από την αρχαιότητα πίστευαν πως τα όνειρα με ανθρώπους
που δεν βρίσκονται εν ζωή, είναι ένα σημαντικό σημάδι και δεν πρέπει να αγνοηθούν. Οι νεκροί έρχονται στα όνειρά σου με ένα μήνυμα, συμβουλή ή προειδοποίηση που πρέπει να γίνουν κατανοητά, ώστε να αποφευχθούν περιττά προβλήματα και για να κρατήσεις τον εαυτό σου μακριά από το να κάνει λάθη.
Οι ψυχολόγοι πάλι πιστεύουν ότι τα όνειρα για συγγενείς ή φίλους που έχουν περάσει στην άλλη ζωή, είναι απλώς εκδήλωση κατάθλιψης ή αισθημάτων ενοχών απέναντί τους. Ωστόσο, μια πιο προσεκτική ματιά και στις δυο απόψεις θα σου δώσει να καταλάβεις τι μηνύματα μπορεί να μεταφέρουν οι άνθρωποι, που είναι πλέον ζωντανοί μόνο στη μνήμη σου και σου μιλούν μόνο μέσα από τα όνειρά σου.
Αν δεις στο όνειρο σου ένα νεκρό άτομο - γενικό νόημα:
Αυτό μπορεί να αντιπροσωπεύει κάποιο τομέα της ζωής σου που έχει «πεθάνει». Μπορεί να αναφέρεται σε "θάνατο" των συναισθημάτων σου απέναντι σε κάποιον ή κατάθλιψη που ακολουθεί συνήθως μετά από μεγάλες αλλαγές στη ζωή σου, όπως η απώλεια ενός αγαπημένου ανθρώπου, δουλειάς ή συνήθειας. Μπορεί επίσης να αντικατοπτρίζει την αίσθηση που έχεις για τη ζωή σου γενικά, όπου πιθανόν να είναι χωρίς κίνητρα και έλλειψης ικανοποίησης, όπως όταν κάποιος νιώθει σαν να μην «πηγαίνει πουθενά» σε μια κατάσταση σχέσης ή ζωής. Το νεκρό άτομο στο όνειρο μπορεί να συνδεθεί με πολλά από αυτά τα συναισθήματα, ως σύμβολα που αντιπροσωπεύουν συχνά μεγάλα τμήματα της εμπειρίας σου. Έτσι, περισσότερο το νεκρό πρόσωπο, υποδεικνύει ένα μέρος του εαυτού σου που θέλεις να αφήσεις να "πεθάνει".
Αν δεις στο όνειρο σου έναν νεκρό/η σύντροφο:
Πολλά όνειρα με νεκρούς προέρχονται από γυναίκες που έχουν χάσει τον άντρα τους. Είναι συνηθισμένο μάλιστα να έχει κάποιος ανησυχητικά όνειρα για κάποιο χρονικό διάστημα μετά τον θάνατο ενός αγαπημένου συντρόφου. Άλλωστε για την αποδοχή του θανάτου, συνήθως πρέπει να ανταποκριθείς σε συναισθήματα απώλειας, θλίψης, θυμού και συνεχιζόμενης αγάπης, ώστε η συνάντηση να γίνει ευκολότερη.
Αν δεις στο όνειρο σου την νεκρή μητέρα σου:
Όπως και με τα άλλα όνειρα των νεκρών, δείχνει συνήθως πώς εκτυλίσσεται η σχέση σου μαζί της. Μπορεί να είναι μια θαυμάσια επιβεβαίωση της συνεχιζόμενης ύπαρξη σου.
Αν δεις στο όνειρο σου το νεκρό παιδί σου:
Εάν το παιδί σου πεθάνει, είναι μια από τις πιο σπαρακτικές εμπειρίες που μπορείς να βιώσεις. Μερικές φορές χρειάζονται χρόνια για να προσαρμοστείς σε ό, τι έχει συμβεί. Δεν είναι μόνο η συναισθηματική και ψυχολογική προσαρμογή, αλλά και ο τρόπος ζωής σου που συχνά είναι χτισμένος, γύρω από το πρόσωπο που έχεις χάσει. Ωστόσο, ο καθένας έχει τεράστιους πόρους επούλωσης και ικανότητα να ανταποκριθεί σε νέες εμπειρίες, ειδικά αν μπορεί να έχει πρόσβαση σε αυτές. Πολύ συχνά θα υπάρχουν όνειρα που συνεχίζουν τη σχέση σου με το παιδί.
Καταλήγοντας στην ουσία της "επίσκεψης" ενός νεκρού, συνοψίζεται στους εξής δύο λόγους:
1) Αν ονειρευτείς κάποιον που γνωρίζεις (μέλος οικογένειας, φίλο, αγαπημένο ή μακρινό γνωστό πρόσωπο), ο οποίος πέθανε πρόσφατα, η ψυχή του χρειάζεται κάποιο είδος καθοδήγησης από εσένα ή κάποιο είδος διαβεβαίωσης του θανάτου του.
2) Από την άλλη πάλι, ίσως εσύ έχεις ανάγκη την καθοδήγηση, την προστασία από ένα πνεύμα (είτε γνωστό, είτε άγνωστο) το οποίο θα εμφανιστεί με ένα μήνυμα (είτε έχεις ζητήσει συνειδητά βοήθεια, είτε όχι).
Η ομορφιά αυτών των επισκέψεων είναι ότι προσφέρουν μηνύματα και ζεστασιά, τη στιγμή που υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη, τόσο σε εσένα, όσο και στο πρόσωπο που έχει χάσει τη φυσική του υπόσταση.
Είναι όμορφο να γνωρίζεις, καθώς ονειρεύεσαι ότι έχεις ανάγκη από κάποιο είδος καθοδήγησης και ίσως υποσυνείδητα την ζητάς, από ένα αγαπημένο πρόσωπο που κάποτε συνδεόσασταν και απ' ότι φαίνεται προσφέρει με την σειρά του, την βοήθεια και την αγάπη του.
Αν ο νεκρός μάλιστα που είδες στο όνειρό σου, ήταν κάποιος που αγαπούσες και σε αγαπούσε πάρα πολύ, αυτό το πρόσωπο θα σου δώσει πολύ καλές συμβουλές, δείχνοντάς σου πραγματικές λύσεις μέσα από τα όνειρά σου. Μπορεί επίσης να σου εξηγήσει πολλά πράγματα σχετικά με το θάνατο του και τη δική σου ζωή.
Δεν θα ήταν ουτοπικό να πω ότι μπορείς να εμπιστευτείς τις πληροφορίες που λαμβάνεις με αυτόν τον τρόπο, επειδή οι νεκροί
δεν εξαφανίζονται μετά το θάνατο. Συνεχίζουν να υφίστανται, θα συνεχίσουν να σε αγαπούν και να νοιάζονται για τη ζωή σου, ακόμα κι αν δεν έχουν πια σώμα, όπως εσύ.
Το μόνο που πρέπει να μάθεις, είναι να μη φοβάσαι και να ερμηνεύεις τα όνειρά σου, ώστε να είναι σε θέση να αποκρυπτογραφήσεις τα μηνύματα που λαμβάνεις καθημερινά από το ασυνείδητο, για να σου δείξουν όλα όσα χρειάζεται να γνωρίζεις.
Το τρομακτικό φαινόμενο που βιώνει περίπου το 40% των ανθρώπων κάποια στιγμή στη ζωή τους.
«Ήταν βαθιά μεσάνυχτα, όταν η Ελίζαμπεθ ξύπνησε ξαφνικά τρομαγμένη και αντίκρισε μπροστά της μια απειλητική σκιά. Προσπάθησε να φωνάξει, να τσιρίξει δυνατά για να την ακούσει κάποιος, όμως δε μπορούσε καν να ανοίξει το στόμα της…».
Αυτό που βίωσε η Ελίζαμπεθ ήταν αυτό που αποκαλείται ως «παράλυση του ύπνου». Πρόκειται για ένα τρομακτικό φαινόμενο, που βιώνει περίπου το 40% των ανθρώπων κάποια στιγμή στη ζωή τους, αναφέρει δημοσίευμα της MailOnline.
Τώρα, αμερικανοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι γνωρίζουν για ποιο λόγο συμβαίνει αυτή η παράξενη εμπειρία και δεν είναι κάτι άλλο, από ένα «μπέρδεμα» σε μια περιοχή του εγκεφάλου που κατέχει ένα νευρωνικό χάρτη του «εαυτού».
Οι επιστήμονες πιστεύουν, ότι η παράλυση του ύπνου (sleep paralysis) συμβαίνει όταν το άτομο ξυπνά κατά τη φάση REM (rapid eye movement) του ύπνου, στην οποία εμφανίζονται συνήθως τα όνειρα.
Η φάση REM διαρκεί περίπου 5-15 λεπτά και επαναλαμβάνεται περίπου κάθε 90 λεπτά καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας.
Παρότι το άτομο είναι ξύπνιο, οι μυς είναι παραλυμένοι, κάτι που μπορεί να είναι ένας εξελιγμένος μηχανισμός, προκειμένου οι άνθρωποι να μην υπνοβατούν ενώ βλέπουν όνειρα.
Από αυτούς που βιώνουν όμως εμπειρίες παράλυσης του ύπνου, μια μικρή ομάδα αναφέρει ότι αισθάνεται την παρουσία μιας δαιμονικής φιγούρας στο χώρο, που τους πιέζει στο στήθος.
Η ομάδα των ερευνητών από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια ισχυρίζεται, ότι μια εξήγηση που μπορεί να δοθεί είναι πως συντελείται μια διαταραχή στην περιοχή του εγκεφάλου που συγκρατεί το νευρωνικό χάρτη του εαυτού του.
«Ίσως, σε κάποιο μέρος του εγκεφάλου, υπάρχει μια γενετικά κωδικοποιημένη εικόνα του σώματος, κάτι σαν ένα πρότυπο» εξήγησε ο Baland Jalal, νευροεπιστήμονας στο πανεπιστήμιο του Σαν Ντιέγκο μιλώντας στο LiveScience.
Οι επιστήμονες υποστηρίζουν, ότι αυτή η κωδικοποιημένη εικόνα θα μπορούσε να βρίσκεται στους βρεγματικούς λοβούς –το επάνω μεσαίο τμήμα του εγκεφάλου.
Όταν κάποιος ξυπνά ξαφνικά κατά την REM φάση του ύπνου, οι βρεγματικού λοβοί παρακολουθούν τους νευρώνες στον εγκέφαλο που δίνουν την εντολή στους μύες για να κινηθούν. Όμως τα άκρα είναι προσωρινά παραλυμένα, προκαλώντας μια διαταραχή, η οποία εκδηλώνεται ως παραίσθηση.
Η «εμφάνιση» ενός φαντάσματος ή ενός δαίμονα θα μπορούσε να συμβεί, όταν ο εγκέφαλος του ατόμου προσπαθεί να προβάλει την εικόνα του ίδιου του σώματός του σε μια εικόνα παραισθήσεων, εξήγησε ο Dr Jalal.
«Αν αυτή η θεωρία αληθεύει, τότε αυτοί που δεν έχουν κάποιο άκρο, θα μπορούσαν να έχουν παραισθήσεις με φιγούρες που τους λείπει το ίδιο άκρο», πρόσθεσε.
Η μελέτη με τίτλο «Sleep paralysis and ‘the bedroom intruder': The role of the right superior parietal, phantom pain and body image projection» δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Medical Hypotheses.
Πηγή: Newsbeast.gr
- See more at: http://newsone.gr/paraxena/49607-ti-einai-e-paralyse-toy-ypnoy#sthash.swgiGdRX.dpuf
Η Ικαρία (ή Ικαριά ή Νικαριά, στα αρχαία χρόνια Δολύχη) είναι ένα Ελληνικό νησί του ανατολικού Αιγαίου και αποτελεί την ομώνυμη Περιφερειακή Ενότητα Ικαρίας. Πρωτεύουσα και επίνειο του νησιού είναι ο Άγιος Κήρυκος στη νοτιοανατολική ακτή της νήσου, ενώ δεύτερος αναπτυσσόμενος λιμένας είναι οΕύδηλος στη βόρεια ακτή.
Ταυτότητα Περιοχής
Γεωγραφική Θέση & Μορφολογία
Η Ικαρία είναι ένα από τα μεγαλύτερα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, με 255 τετραγωνικά χιλιόμετρα σε έκταση και με 102 μίλια (160 χιλιόμετρα) ακτογραμμή. Ο πληθυσμός της ανέρχεται 8.423 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2011 (Στην απογραφή του 2001 ανερχόταν ο πληθυσμός σε 8.312 κατοίκους). Διοικητικά αποτελεί την ομώνυμη περιφερειακή ενότητα της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου. Η Ικαρία αποτελείται από τον Δήμο Ικαρίας και περιλαμβάνει την Ικαρία και τις γειτονικές της νησίδες. Δημιουργήθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης από την συνένωση των τριών προϋπαρχόντων δήμων του νησιού, των δήμων Αγίου Κηρύκου, Ραχών και Ευδήλου. Έδρα του δήμου ορίστηκε ο Άγιος Κήρυκος.
Η τοπογραφία της παρουσιάζει αντιθέσεις, καθώς εμφανίζει καταπράσινες πλαγιές και γυμνούς απότομους βράχους. Το νησί είναι ορεινό στο μεγαλύτερο μέρος του. Διασχίζεται από την οροσειρά του Αθέρα (Πράμνος), του οποίου η υψηλότερη κορυφή είναι 1.041 μέτρα. Η πλειονότητα των χωριών χαρακτηρίζονται ορεινά, κάτι που οφείλεται στην ανάγκη προστασίας των κατοίκων από τις πειρατικές επιδρομές στο Μεσαίωνα. Η Ικαρία έχει παράδοση στην παραγωγή ενός δυνατού κόκκινου κρασιού, γνωστού από τον Όμηρο ως "Πράμνειος Οίνος". Το νησί είναι σε μεγάλο κομμάτι του καλυμμένο από βλάστηση, κουμαριές, πρίνους και πευκοδάση. Υπάρχουν επίσης αφθονία νερών. Στα δυτικά υπάρχει το δάσος του Ράντη, ένα από τα σπανιότερα χαρακτηριστικά μεσογειακά προϊστορικά δάση. Μέρος του νότιου τμήματος του νησιού έχει καταστραφεί από πυρκαγιά το 1993. Υπάρχουν σπάνια και μοναδικά είδη ζώων στο νησί, όπως η σαύρα "κορκόφυλας", αλλά και ιδιαίτερη χλωρίδα. Εκτός από συνηθισμένα ζώα, χαρακτηριστικά είναι τα ημιάγρια κατσίκια ελευθέρας βοσκής (τα λεγόμενα "ρασκά" = ορεσκά, ορεσίβια), τα οποία συναντώνται παντού, διαταράσσοντας την χλωρίδα του νησιού με την υπερβόσκηση. Το κλίμα της Ικαρίας βρίσκεται στον κλιματικό τύπο του παράκτιου μεσογειακού (Csb κατά Köppen), δηλαδή ξηρό και σχετικά θερμό καλοκαίρι και υγροί και ήπιοι χειμώνες.
Ετυμολογικές & Ερμηνευτικές Αναφορές
Υπάρχουν διάφορες θεωρίες για την προέλευση της ονομασίας του νησιού. Η πρώτη αναφέρεται ότι η λέξη Ικαρία προέρχεται από την ινδο-ευρωπαϊκή ρίζα -καρ, οπως επίσης και η γειτονική Καρία της Μικράς Ασίας[εκκρεμείπαραπομπή]. Η ρίζα συνδέεται με βραχώδη, απόκρημνα μέρη. Άλλη αρχαία ονομασία που συναντάται για το νησί είναι "Δολύχη" που σημαίνει μακριά, λόγω του μακρόστενου σχήματός της. Στο διάβα του χρόνου, το νησί αναφέρεται και με άλλες ονομασίες όπως Οινόη, Ιχθυόεσσα, Ανεμόεσσα και στο Βυζάντιο ως Μάκρη.
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, το νησί ονομάζεται Ικαρία από το μύθο του θρυλικού Ικάρου, που με τον θάνατό του έδωσε, το όνομά του στο Ικάριο πέλαγος. Το εθνικό όνομα των κατοίκων του νησιού ονομάζεται Ικαριώτης και Ικαριώτισσα (ή απλά Καριώτης - Καριώτισσα ή Καριωτίνα), ενώ στον πληθυντικό Ικαριώτες και Ικαριώτισσες. Το όνομα του δεύτερου του λιμένα, του Εύδηλου ή Ευδήλου, προέρχεται από τα συνθετικά "ευ" + "δήλος = φανερός", δηλαδή λιμένας που γίνεται εύκολα φανερός από μακρυά, πλησιάζοντας στη βόρεια πλευρά του νησιού.
Ιστορική εξέλιξη
Η Ικαρία έχει κατοικηθεί πριν από το 7.000 π.Χ., όταν εγκαταστάθηκαν Νεολιθικοί προ των Ελλήνων κάτοικοι που οι μετέπειτα Έλληνες αποκαλούσαν Πελασγούς. Γύρω στο 750 π.Χ. Έλληνες από τη Μίλητο αποίκισαν την Ικαρία ιδρύοντας εγκαταστάσεις στην περιοχή που σήμερα αποκαλείται Κάμπος, την οποία τότε αποκαλούσαν Οινόη για το κρασί της. Τον 6ο αιώνα π.Χ. η Ικαρία συνενώθηκε με τη Σάμο και αποτέλεσε τμήμα της θαλάσσιας αυτοκρατορίας του Πολυκράτη. Εκείνη την εποχή χτίστηκε ο ναός της Αρτέμιδος στο Να, στη βορειοανατολική γωνία του νησιού. Ο Νας ήταν ιερός τόπος και για τους Προέλληνες κατοίκους του Αιγαίου και ένα σημαντικό λιμάνι του νησιού στην αρχαιότητα, ο τελευταίος σταθμός πριν εξερευνηθούν οι επικίνδυνες θάλασσες γύρω από την Ικαρία. Ήταν ένα κατάλληλο μέρος για τους ναυτικούς να κάνουν θυσίες στην Άρτεμη, η οποία εκτός των άλλων ήταν και προστάτης των θαλασσοπόρων. Ο ναός διατηρούνταν σε καλή κατάσταση μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα, όταν λεηλατήθηκε από τους κατοίκους του χωριού Χριστός Ραχών, οι οποίοι πήραν το μάρμαρο προκειμένου να φτιάξουν ασβέστη για την εκκλησία στο χωριό τους. Το 1939 έγιναν ανασκαφές στην περιοχή από τον Έλληνα αρχαιολόγο Λίνο Πολίτη. Κατά την Γερμανική και Ιταλική κατοχή της Ικαρίας κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, πολλά από τα τεχνουργήματα που είχαν βρεθεί από τον Πολίτη εξαφανίστηκαν. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση υπάρχουν ακόμα μαρμάρινα αγάλματα κάτω από την άμμο της παραλίας.
Το 14ο αιώνα μ.Χ. η Ικαρία ήταν κομμάτι της Γενοβέζικης αυτοκρατορίας στο Αιγαίο. Σε κάποια στιγμή αυτής της περιόδου οι Ικαριώτες κατέστρεψαν τα λιμάνια τους ώστε να αποτρέψουν την απόβαση των ανεπιθύμητων επισκεπτών. Σύμφωνα με τους ντόπιους ιστορικούς, οι Ικαριώτες, βασισμένοι σε δικές τους κατασκευές, έχτισαν επτά πύργους-παρατηρητήρια κατά μήκος της ακτής. Μόλις εμφανιζόταν εχθρικό ή άγνωστο σκάφος, οι παρατηρητές άναβαν αμέσως φωτιά και έτρεχαν σε μία δεξαμενή η οποία ήταν πάντα γεμάτη με νερό. Τραβούσαν ένα ξύλινο βούλωμα το οποίο υπήρχε στη βάση και το νερό φυσικά διέρρεε. Οι φρουροί των άλλων παρατηρητηρίων ειδοποιούνταν από τη φωτιά ώστε να κάνουν ταυτοχρόνως το ίδιο. Στο εσωτερικό κάθε δεξαμενής σε κάθε κάστρο υπήρχαν πανομοιότυπες γραμμές με εκείνες στα σκεύη που χρησιμεύουν ως μεζούρες. Κάθε μια από αυτές τις διαμετρήσεις είχε και ένα διαφορετικό μήνυμα συνημμένο πάνω της: «επίθεση πειρατών», «προσέγγιση αγνώστου σκάφους», κλπ. Όταν το επίπεδο του νερού έφτανε στο κατάλληλο μήνυμα, οι «αποστολείς» επανατοποθετούσαν το βούλωμα στη δεξαμενή και έσβηναν τη φωτιά κι έτσι ο καθένας στους άλλους πύργους μπορούσε να διαβάσει το μέγεθος και την εγγύτητα του εκάστοτε κινδύνου. Άλλωστε οι πύργοι στα υψώματα του νησιού, όπως στου Δρακάνου, αποτελούσαν μέρος του δικτύου επικοινωνίας των νησιών μέσω φωτιών από την Αθηναϊκή συμμαχία ακόμη. Παρά ταύτα, μόλις τα τελευταία χρόνια το νησί έχει αρχίσει και συνδέεται με ταχύπλοα που μειώνουν κατά πολύ τις αποστάσεις και το φέρνουν στην πρώτη γραμμή του εναλλακτικού, νησιωτικού τουρισμού.
Εθνικός Ύμνος Ελευθέρας Πολιτείας Ικαρίας
Από το δώμα του Πλάστη σταλμένη
η Θεά η γλυκιά, κατεβαίνει
με ρομφαία στο ένα της χέρι
και στο άλλο αναμμένο δαδί,
τη χαρά και το φως για να φέρει
στο μικρό αλλά ανδρείο νησί.
Και τα σίδερα σκίζει, σκορπάει
καίει τα ράκη, μακριά τα πετάει
που από χρόνια το είχαν ζωσμένο
το νησάκι τ'ωραίο σφικτά,
γιατί ήταν το μαύρο δεμένο
στην πικρή του βαρβάρου σκλαβιά.
Και κινώντας το κάτασπρο χέρι
με το πύρινο πού'χε μαχαίρι
με ολόχρυσα γράφει ψηφία
στου μαρμάρου την πλάκα βαθειά:
"Είσαι αθάνατη, ναι, ΙΚΑΡΙΑ
και στεφάνια σου πρέπουν πολλά."
Κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης περιόδου οι Ικαριώτες σπανίως έχτιζαν χωριά με την συγκεντρωμένη μορφή που γνωρίζουμε. Κάθε σπίτι ήταν χαμηλό, με ένα δωμάτιο, με σκεπή από πέτρινες πλάκες, και βρίσκονταν απομακρυσμένο από τα γειτονικά. Είχε μόνο μια χαμηλή πόρτα και ήταν φραγμένο από την πλευρά της θάλασσας με ψηλούς τοίχους, ενώ υπήρχε ένα στην στέγη (ο ανεφάντης). Επειδή η καμινάδα με τους καπνούς θα μπορούσε να προδώσει την ύπαρξή του, πολλές φορές κλείνονταν. Ο καπνός διαχεόταν από τις πλάκες της στέγης χωρίς να γίνεται ορατός, καθαρίζοντας ταυτόχρονα τα ξύλα της στέγης από έντομα. Τα δωμάτια περιείχαν τα απολύτως απαραίτητα όπως τον χειρόμυλο και το τσουκάλι. Η παράδοση υποστηρίζει πως όλοι κοιμόντουσαν στο πάτωμα και έκρυβαν τα υπάρχοντά τους μέσα σε σχισμές στους τοίχους. Άντρες και γυναίκες φορούσαν σχεδόν τα ίδια ρούχα: υφαντές λινές φούστες για τις γυναίκες, ένα είδος φουστανέλας για τους άντρες. Αργότερα καθιερώθηκε η βράκα και το γιλέκο για τους άνδρες και η αντίστοιχη παραδοσιακή γυναικεία φορεσιά. Αυτός ο τρόπος ζωής συντελούσε στη μακροζωία και στην αταξικότητα. Κάθε σπίτι ήταν αυτάρκες, χρησιμοποιώντας τον ζωτικό χώρο γύρω του για καλλιέργεια των απαραίτητων, οι γυναίκες συμμετείχαν στις εργασίες και στην κοινωνική ζωή. Τα χωριά δημιουργούνταν σιγά-σιγά από απόγονους μιας αρχικής οικογένειας, που εξαπλωνόταν. Παρ' όλη την αραιοκατοίκηση, η συνεκτικότητα της κοινωνίας ήταν μεγάλη. Υπήρχαν τα πανηγύρια, ομαδικές εργασίες, και τα συμβούλια των γηραιότερων που έπαιρναν τις αποφάσεις. Ο τρόπος ζωής και η αρχιτεκτονική αυτή διατηρήθηκαν έως τα τέλη του 19ου αιώνα, και πολλά στοιχεία μέχρι τις μέρες μας.
Οι Ιππότες του Αγίου Ιωάννη, που είχαν την βάση τους στη Ρόδο, ασκούσαν εξουσία στην Ικαρία μέχρι το 1521 που η Οθωμανική Αυτοκρατορία ενσωμάτωσε την Ικαρία στις κτήσεις της. Τότε επιδεινώθηκε το πρόβλημα της πειρατείας, οπότε οι κάτοικοι του νησιού εφάρμοσαν την πρακτική της αφάνειας: τραβήχτηκαν στα ορεινά του νησιού, κρύβοντας τους οικισμούς, αλλά και τις κατοικίες τους. Για την αντιπειρατική άμυνα, εκτός από την "αφάνεια" (αραιοκατοίκηση και απόκρυψη των κατοικιών), υπήρχαν παρατηρητήρια - βίγλες, διάφορα σημεία συγκέντρωσης και άμυνας του πληθυσμού σε περίπτωση επιδρομών (οροπέδια αόρατα από την θάλασσα), και κοινές κρυμμένες προμήθειες για χρήση σε ώρα ανάγκης. Η κλοπή τους τιμωρούνταν από το ιδιαίτερο εθιμικό δίκαιο της εποχής ακόμη και με θάνατο. Υπάρχουν τέλος αναφορές για επίθεση των κατοίκων σε ανεπιθύμητους επισκέπτες των ακτών, ακόμη και σε ναυαγούς. Οι Ικαριώτες λύντσαραν τον πρώτο Τούρκο φοροεισπράκτορα, αλλά κατά κάποιον τρόπο κατόρθωσαν να παραμείνουν ατιμώρητοι. Η συγκεκριμένη ιστορία, όπως έχει διατηρηθεί στην προφορική παράδοση, μιλάει για έναν Οθωμανό Αγά, που για να μετακινηθεί έβαλε δύο Ικαριώτες να τον κουβαλήσουν στα χέρια, πάνω σε ένα φορείο. Οι Ικαριώτες μην αντέχοντας τον εξαναγκασμό, τον έριξαν στο γκρεμό, στην περιοχή Κακό Καταβασίδι. Οι τουρκικές αρχές συγκέντρωσαν τον πληθυσμό και ρώτησαν ποιοί ήταν οι δράστες, αλλά έλαβαν την απάντηση "ούλοι εμείς εφέντη". Η φράση έμεινε παροιμιώδης, τονίζοντας την αλληλεγγύη της κοινωνίας εκείνη την εποχή.
Οι Τούρκοι επέβαλλαν ένα πολύ χαλαρό καθεστώς διοίκησης, δεν έστειλαν αξιωματούχους στην Ικαρία για αρκετούς αιώνες. Η καλύτερη καταγραφή που διαθέτουμε για το νησί κατά τη διάρκεια των συγκεκριμένων χρόνων είναι από τον κονδυλοφόρο του επισκόπου Ιωσήφ Γεωργειρήνη που το 1677 περιέγραψε το νησί με 1.000 κατοίκους οι οποίοι ήταν οι φτωχότεροι στο Αιγαίο. Το 1827 η Ικαρία αποσπάστηκε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, αλλά αναγκάστηκε να αποδεχτεί την Τουρκική διοίκηση κάποια χρόνια μετά και παρέμεινε κομμάτι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έως τις 17 Ιουλίου 1912 όταν εξεδίωξε μια μικρή τουρκική φρουρά κατά τη διάρκεια της Ικαριακής Επανάστασης. Την 17η Ιουλίου του 1912 οι επαναστάτες εξεδίωξαν τις μικρές τουρκικές φρουρές, με αρχηγό τον Γιατρό Μαλαχία και πεσόντα ήρωα τον Γεώργιο Σπανό, του οποίου το μνημείο βρίσκεται έξω από το χωριό Χρυσόστομος και το άγαλμα του στον Εύδηλο. Εξαιτίας των Βαλκανικών πολέμων, η Ικαρία αδυνατούσε να συνενωθεί με την Ελλάδα μέχρι το Νοέμβριο του αυτού έτους. Για 5 μήνες παρέμεινε ανεξάρτητη πολιτεία, με τις δικές της ένοπλες δυνάμεις, σφραγίδες και ύμνο και το όνομα "Ελευθέρα Πολιτεία Ικαρίας". Αυτοί οι πέντε μήνες ανεξαρτησίας ήταν δύσκολοι. Οι ντόπιοι είχαν έλλειψη σε προμήθειες, δεν είχαν συχνή συγκοινωνία και ταχυδρομικές υπηρεσίες, ενώ κινδύνευαν να γίνουν κομμάτι της Ιταλικής Αυτοκρατορίας στο Αιγαίο. Με απόφαση της εθνοσυνέλευσης ενώθηκε με την Ελλάδα.
Η πρώτη σημαία της ελευθέρας πολιτείας Ικαρίας ήταν μπλε με έναν λευκό σταυρό στη μέση.
Χαρακτηριστική απασχόληση των Ικαριωτών από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι και τα μέσα του 20ού αιώνα ήταν η παραγωγή και εμπορία ξυλοκάρβουνου. "Κομπανίες" Ικαριωτών ταξίδευαν για μήνες αρχικά στην Μικρά Ασία και μετά το 1922 σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας για τον σκοπό αυτό. Στη συνέχεια η μεγάλη μετανάστευση, κυρίως στις Η.Π.Α., περιόρισε και μηδένισε τη δραστηριότητα αυτή. Η παροικία των Ικαρίων στις Η.Π.Α. είναι σήμερα μεγάλη και ιδιαίτερα δυναμική, εξακολουθεί δε να έχει ιδιαίτερους δεσμούς με τον γενέθλιο τόπο.
Το νησί είχε τρομακτικές απώλειες σε έμψυχο και άψυχο δυναμικό κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και τη Γερμανική και Ιταλική Κατοχή. Δεν υπάρχουν ακριβή νούμερα ως προς το πόσοι άνθρωποι λιμοκτόνησαν, αλλά στο χωριό Καραβόσταμο πάνω από 100 άτομα πέθαναν από ασιτία. Από τότε στο νησί, η πλειονότητα των κατοίκων είναι φίλα προσκείμενη στον Κομμουνισμό, ενώ η Ελληνική Κυβέρνηση χρησιμοποιούσε το νησί ως τόπο εξορίας για περίπου 13.000 κομμουνιστές από το 1945 έως το 1949. Τόπος εξορίας ήταν άλλωστε και παλαιότερα κατά τον Μεταξά, αλλά και κατά τη βυζαντινή περίοδο όπου αυτοκρατορικές οικογένειες εξορίζονταν στο νησί. Υπήρχε έτσι η προκατάληψη στους απλούς ανθρώπους να μην παντρεύονται με ανθρώπους από γειτονικά νησιά, θεωρώντας τους εαυτούς τους γαλαζοαίματους. Μέχρι σήμερα η Ικαρία ονομάζεται Κόκκινο Νησί ή Κόκκινος Βράχος, εξαιτίας των αριστερών πεποιθήσεων των κατοίκων. Η ποιότητα ζωής βελτιώθηκε σημαντικά μετά το 1960 όταν η Ελληνική Κυβέρνηση ξεκίνησε να επενδύει στην υποδομή των νησιών προκειμένου να προωθηθεί ο τουρισμός. Ακόμα και τώρα όμως, η Ικαρία θεωρείται από τα "ξεχασμένα" νησιά και οι ντόπιοι βασίζονται στα έσοδα που έχουν από τις διάφορες εκδηλώσεις για τη βελτίωση της τοπικής υποδομής. Είναι χαρακτηριστική η έλλειψη σε έργα ρυμοτομικού χαρακτήρα, λόγω της βραχώδους και απότομης μορφολογίας που τα καθιστά πολυδάπανα.
Πολιτισμός - Λαογραφία
Γνωρίσματα των Κατοίκων
Η Ικαρία, όπως και κάθε τόπος, έχει τα δικά της χαρακτηριστικά γνωρίσματα που συναντώνται σε πολλούς κατοίκους. Είναι ένα νησί αρκετά απόμακρο από τη χερσαία Ελλάδα και η απομόνωση τον μεσαίωνα συντέλεσε στο να διατηρηθούν πολλά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, όπως η αρχαΐζουσα γλώσσα και άλλα έθιμα. Οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με τη ναυτιλία, ή με τοπικά επαγγέλματα, οι δεσμοί τους είναι στενοί και φημίζονται για το ότι δε συνηθίζουν να παίρνουν τα πράγματα πολύ σοβαρά.
Από τους κατοίκους χρησιμοποιείται η έκφραση "το Ικαριώτικο ραχάτι" (ραχατιλίκι) που σηματοδοτεί τους αργούς ρυθμούς με τους οποίους κυλά η ζωή. Αυτό το γνώρισμα συναντιέται σε πολλές περιοχές της Ικαρίας, από τα καφενεία του Αγίου Κηρύκου μέχρι τα ορεινά χωριά των Ραχών όπου ανοίγουν τα μαγαζιά λίγο μετά τη δύση του ηλίου. Το συνήθειο του νυχτερινού ωραρίου στα εμπορικά μαγαζιά οφείλεται στο ότι παλαιότερα, όλη την ημέρα οι άνθρωποι δούλευαν στις αγροτικές εργασίες τους: εξειδικευμένα επαγγέλματα δεν υπήρχαν, εκτός λίγων εξαιρέσεων (όπως ο σιδεράς), έτσι ο καθένας έπρεπε να φροντίσει για όλες τις ανάγκες της οικογένειας (γεωργία, κτηνοτροφία, στέγαση κλπ) μόνος του. Χαρακτηριστική ήταν η ανταλλακτική εργασία: όταν κάποιος πχ. έχτιζε, άλλοι τον βοηθούσαν, με αντάλλαγμα την βοήθεια του αργότερα στις δικές τους ανάγκες ("μεταχεριά", ή "αλλαξιά"). Η οικονομία ήταν ανταλλακτική και δεν χρησιμοποιούσε νόμισμα πριν τα τέλη του 19ου αιώνα. Παρά ταύτα οι Ικαριώτες είναι πολύ κοινωνικοί, φιλικοί και φιλόξενοι. Είναι επίσης χαρακτηριστικό το γεγονός της οικειοθελούς συμβολής των κατοίκων για την ανάπλαση της περιοχής, όπως για παράδειγμα η κατασκευή σκαλοπατιών σε μία πολυσύχναστη παραλία ή παρεμφερή τεχνικά έργα.
Οι Ικαριώτες έχουν βαριά προφορά που θυμίζει αρκετά την κυπριακή. Η διάλεκτος έχει πολλά αρχαϊκά στοιχεία στην γραμματική και το λεξιλόγιο, και συνηθίζουν να κόβουν τα σύμφωνα (έ μ_πάαω = δεν πάω). Τα διπλά σύμφωνα προφέρονται διαφορετικά, όπως και τα μακρά φωνήεντα.
Αξιοσημείωτο τουριστικό αξιοθέατο αποτελεί ένας μεγάλος ορεινός βράχος σε απόκρημνη πλαγία, τον οποίο οι κάτοικοι αποκαλούν "Γεώργιο Παπανδρέου", καθώς θυμίζει πολύ το προφίλ του "γέρου της δημοκρατίας".
Ικαριώτικος Χορός
Ιδιαίτερα γνωστός στο πανελλήνιο είναι ο Ικαριώτικος χορός που χορεύεται στα τοπικά πανηγύρια, από τα οποίο ευρέως γνωστό είναι της Αγίας Μαρίνας, ημέρας της απελευθέρωσης του νησιού και του 15 Αυγούστου. Τα τελευταία χρόνια τα πανηγύρια έχουν "ξαναγεννηθεί" με την συμμετοχή της νεολαίας αλλά και των επισκεπτών του νησιού τα καλοκαίρια, καθώς είναι ένα από τα στοιχεία της ιδιοτυπίας των Ικαριωτών. Στα Ικαριώτικα πανηγύρια, οι διοργανωτές είναι όλοι εθελοντές του χωριού που μαγειρεύουν (βραστό και ψητό κατσίκι, πατάτες, σαλάτες, κλπ.), σερβίρουν, ενώ η ορχήστρα με κυρίαρχο το βιολί δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στον Ικαριώτικο χορό. Τα έσοδα χρησιμοποιούνται στην συνέχεια για έργα της κοινότητας του χωριού. Το δυνατό κόκκινο Ικαριώτικο κρασί συμβάλλει έτσι ώστε πολλά πανηγύρια να έχουν πολύ κέφι και να διαρκούν όλη τη νύχτα. Όλα αυτά συνιστούν πρωτοτυπίες στον Ελλαδικό χώρο κάνοντας τα πανηγύρια της Ικαρίας μοναδικά.
Μνημεία
Νας: Αρχαία πόλη όπου κατά την μυθολογία κατοικούσαν οι Ναϊάδες. Στην αρχαιότητα υπήρχε ένα από τα πιο φημισμένα Ιερά, αφιερωμένο στην Ταυροπόλο Αρτέμιδα. Από το αρχαίο λιμάνι σώζεται σήμερα η προκυμαία και το δάπεδο του Ιερού. Βρίσκεται δυτικά του Αρμενιστή. Ο Νας είναι ευρέως γνωστός ως τόπος εναλλακτικού τουρισμού, με πληθώρα σκηνών να στήνονται στο πράσινο, φιλήσυχο και δροσερό τοπίο.
Οινόη: Αρχαία πρωτεύουσα του νησιού. Ονομάζονταν και Διονυσιάδα. Σώζονται ίχνη από το τείχος που περιέκλειε την πόλη, καθώς και το ερειπωμένο οίκημα της Βυζαντινής περιόδου. Τα ευρήματα ευρίσκονται στην σημερινή περιοχή Κάμπο.
Δράκανο: Αρχαία πόλη που θεωρείται και πατρίδα του Διόνυσου. Βρίσκεται στην περιοχή Φανάρι στο ανατολικότερο σημείο του νησιού. Σήμερα σώζονται ερείπια του αρχαίου κάστρου και πάνω σε ύψωμα ο Πύργος του Δράκανου, κυκλικό οικοδόμημα Αλεξανδρινής εποχής, 4ου π.Χ. αιώνα.
Θερμαί: Πόλη της αρχαιότητας με τις γνωστές ραδιούχες ιαματικές πηγές. Είναι λίγο ανατολικότερα από τα σημερινά Θέρμα (βυθίστηκαν από σεισμό τη ρωμαϊκή εποχή).
Κάστρο του Κοσκινά: Φρούριο Βυζαντινής εποχής, έργο του 10ου αιώνα, κοντά στο χωριό Κοσοίκια στη βόρεια περιοχή του νησιού. Μέσα στο φρούριο βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου του Δοργανά.
Μουσείο Αγίου Κηρύκου: Στο Αρχαιολογικό Μουσείο, μέσα σε νεοκλασικό κτήριο, υπάρχουν πολλά αρχαία ευρήματα, αγγεία, στήλες, λίθινα και χάλκινα εργαλεία, αμφορείς που βρέθηκαν στο βυθό της θάλασσας, κ.ά. Λειτουργεί και λαογραφικό μουσείο.
Μουσείο Κάμπου: Υπάρχουν αξιόλογα αρχαιολογικά ευρήματα από τα ερείπια της αρχαίας Οινόης, όπως συλλογές από εργαλεία νεολιθικής εποχής, αγγεία όλων των εποχών της αρχαιότητας, πήλινα ειδώλια, ανάγλυφα επιτύμβια, νομίσματα, κ.ά.
Μοναστήρι της Ευαγγελίστριας: Χτίστηκε τον 17ο αιώνα. Βρίσκεται δυτικά του Αγ. Κηρύκου κοντά στον Ξυλοσύρτη. Μέσα στο μοναστήρι βρίσκεται η εκκλησία του Αγ. Μακαρίου.
Μοναστήρι της Παναγίας στο Μουντέ: Μοναστήρι του 13ου αιώνα με τοιχογραφίες και παλιές εικόνες. Βρίσκεται κοντά στο Χριστό Ραχών σε μια μαγευτική καταπράσινη τοποθεσία με εκπληκτική θέα.
Μοναστήρι της Οσίας Θεοκτίστης: Βρίσκεται στο χωριό Πηγή κοντά στον Κάμπο. Η εκκλησία είναι αγιογραφημένη με την τεχνική φρεσκό ακολουθώντας Αγιορείτικη διάταξη.
Ιερά μονή Μαυριανού: Νότια από το Να, στις δυτικές ακτές του νησιού. Αντίκρυ το πέλαγος με υπέροχα ηλιοβασιλέματα.
Παραλίες
Την Ικαρία την χαρακτηρίζει η άγρια ομορφιά. Πυκνή βλάστηση, ψηλά βουνά, ποτάμια, χαράδρες, μα πάνω απ' όλα οι πανέμορφες παραλίες της.
που προκαλούν δέος και σαγηνεύουν. Εκτός από τις αμμουδιές, πάρα πολλές είναι οι παραλίες με βότσαλο, και υπάρχουν και πολλές ερημικές παραλίες χωρίς πρόσβαση από αυτοκίνητο.
Στο νότο, στην πλευρά του Αγίου Κηρύκου συναντάμε προσβάσιμες παραλίες στο Πριόνι, τη Λευκάδα, το Ξυλοσύρτη, το Φάρο, το Δράκανο, το Κεραμέ και στα Θέρμα.
Στον βορρά, μεταξύ Περδικιού και Μονοκαμπιού στο χωριό Κιόνιο (Νέγια) συναντάμε τρεις ωραίες και ήσυχες παραλίες το Κιόνι, το Αυγολυμί και την Λειβάδα. Και στην περιοχή του Ευδήλου μπορούμε να πάμε, στο Φύτεμα, στο Φλες, στο Κεραμέ, στο Κυπαρίσσι, Κάμπος-Οινόη και στο Καραβόσταμο ενώ στην περιοχή των Ραχών το Γιαλισκάρι, τη Μεσαχτή, το Λιβάδι, ο Νας.
Ιαματικά Λουτρά
Η ιστορία των λουτρών είναι συνδεδεμένη με την ιστορία του τόπου μας. Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν από τους πρώτους που χρησιμοποίησαν τα λουτρά, όπως επίσης αρχαίοι Έλληνες γιατροί, φυσικοί, ιστορικοί, και γεωγράφοι ήταν οι πρώτοι που ασχολήθηκαν με τις πηγές και τα μεταλλικά ύδατα.
Στα Ασκληπιεία από τον 13ον π.Χ. αιώνα χρησιμοποιούσαν τα λουτρά για θεραπευτικούς λόγους.
Πρώτος παρατηρητής των ιαματικών υδάτων υπήρξε ο ιστορικός Ηρόδοτος, προηγήθηκε του Ιπποκράτη, περιγράφοντας μάλιστα αρκετές ιαματικές πηγές.
Τύχη καλή προίκισε την Ικαρία με τον ανεκτίμητο πλούτο των ιαματικών υδάτων. Οι πηγές της Ικαρίας θεωρούνται μεταξύ των πλέον ραδιενεργών πηγών του κόσμου.
Ανάμεσα στις δεκαεπτά (17) κυριότερες ιαματικές πηγές της Χώρας μας, είναι γνωστή η Ικαρία για τις δικές της, που βρίσκονται στην περιοχή του Δήμου Αγίου Κηρύκου. Υπάρχουν οκτώ (8) θερμοπηγές που αναβλύζουν σε διάφορα σημεία του νησιού. Ανήκουν στην κατηγορία των θερμών ραδιενεργών αλιπηγών (πλησίον της θάλασσας) διαφέροντας μεταξύ τους ως προς την ένταση της ραδιενέργειας και την θερμοκρασία.
Από αυτές οι πηγές Θερμό και Χλιό - Θερμό βρίσκονται δυτικά του Αγίου Κηρύκου και σε απόσταση 2.500 μ. και 1.800 μ. αντίστοιχα στην περιοχή Λευκάδας.
Η πηγή Μουσταφά - Λίτζα βρίσκεται σε μικρή απόσταση ανατολικά του Επαρχείου μέσα στην πόλη του Αγ. Κηρύκου. Πέντε πηγές του Σπηλαίου του Παμφίλη, του Κράτσα, της Αρτέμιδος και του Απόλλωνος βρίσκονται στην περιοχή των Θερμών. Υπάρχουν οι μη αξιοποιημένες πηγές στην Λευκάδα αλλά και στα χαλασμένα Θέρμα, που βρίσκονται στην φύση δίπλα στην θάλασσα. Στη βορειοανατολική ακτή του νησιού βρίσκεται η πηγή της Αγίας Κυριακής. Στην περιοχή του Ξυλοσύρτη αναβλύζει μια άλλη πηγή 10 μ. από τη θάλασσα με την ονομασία "Αθάνατο νερό". Το νερό της πηγής αυτής, διουρητικό, βοηθάει στην αποβολή λίθων και άμμου από τα νεφρά και την κύστη.
Την υψηλή ραδιενέργεια των πηγών της Ικαρίας διαπίστωσε πρώτος ο Μ. Περτέσης τα έτη 1936 και 1938. Η πρώτη μελέτη της αξιοποίησης των θερμομεταλλικών πηγών της Ικαρίας έγινε το 1962 από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (Α. Κ. Μακρή).
Σύμφωνα με την μελέτη του Υπουργείου Συντονισμού (1980), παρατηρούνται αλλαγές στην συγκέντρωση του ραδονίου και στην χημική σύσταση των πηγών.
Τα ύδατα των θερμομεταλλικών πηγών Ικαρίας θεωρούνται κατάλληλα για την θεραπεία των παρακάτω παθήσεων:
Υπόξεις και χρόνιοι ρευματισμοί όπου περιλαμβάνονται διάφορες μορφές αρθρίτιδας.
Ουρική αρθρίτιδα.
Νευραλγίες, νευρίτιδες και μυΐτιδες.
Γυναικολογικές παθήσεις.
Διαταραχές των ενδοκρινών αδένων.
Ορισμένες περιπτώσεις ανωμαλιών του κυκλοφορικού συστήματος.
Τι πρέπει να κάνουμε για να σταματήσουμε τον χρόνο και τι περιλαμβάνει το "εισιτήριό" μας για τη μακροζωία;
Η γήρανση είναι μια φυσιολογική διαδικασία η οποία συνδέεται με μια σειρά παραγόντων που αφορούν τον τρόπο ζωής μας. Αυτοί επηρεάζουν την ταχύτητα, αλλά και τη βαρύτητα των παθήσεων που εμφανίζονται κατά την πάροδο των ετών. Υπάρχει μια σειρά μηχανισμών της γήρανσης, όπως η γονιδιακή μετάλλαξη, η μειωμένη κυτταρική λειτουργία και η οξειδωτική δράση των ελευθέρων ριζών.
Κι όμως...αυτά τα δέκα τρικ θα κάνουν τη διαφορά στη σιλουέτα σου !
Φάε με το αριστερό σου χέρι..
..αν είσαι δεξιόχειρας, και με το δεξί σου χέρι αν είσαι αριστερόχειρας. Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας, υιοθετώντας αυτή τη συνήθεια καταναλώνεις τελικά πολύ λιγότερες θερμίδες από ότι αν έτρωγες με το κυρίαρχο χέρι σου. Το ίδιο θα συμβεί αν φας με chopsticks ή σε ένα διαφορετικό μέρος του σπιτιού.
Κρύο
Κρατώντας τη θερμοκρασία του σπιτιού σου γύρω στους 18-24 βαθμούς καις περισσότερες θερμίδες, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Trends in Endocrinology & Metabolism. Η δροσερή ατμόσφαιρα υποχρεώνει το σώμα να δουλεύει πιο σκληρά για να διατηρήσει τη φυσιολογική του θερμοκρασία. Το ίδιο συμβαίνει και όταν πίνεις κρύο νερό πριν τη γυμναστική - με αυτόν τον τρόπο η άσκηση γίνεται έως και 25% πιο αποτελεσματική.
Μύρισε ένα μήλο ή μία μπανάνα
Ναι, η μυρωδιά συγκεκριμένων τροφών μπορεί να μειώσει την πείνα, σύμφωνα με το ερευνητικό κέντρο Smell & Taste Treatment. Ανάμεσα σε αυτές τις τροφές βρίσκονται οι μπανάνες και τα μήλα. «Η μυρωδιά είναι το 90% της γεύσης», λέει o διευθυντής του κέντρου, Alan Hirsch. «Για την ακρίβεια, μπορεί να σε κάνει να νιώσεις λες και έχεις ήδη φάει». Για αυτό κιόλας όταν μαγειρεύουμε όλη μέρα, στο τέλος δεν πεινάμε και τόσο.
Δαμάσκηνα
Έρευνα του Πανεπιστήμιου του Λίβερπουλ έδειξε πως τρώγοντας γύρω στα 100 γρ. δαμάσκηνα κάθε μέρα, για περίπου 12 εβδομάδες μπορούμε να χάσουμε έως και 2 κιλά και σχεδόν 3 εκατοστά από τη μέση.
Αντιμετώπισε το στρες
Σε αντίθεση με αυτό που πολλοί πιστεύουν, το στρες μας παχαίνει - δεν μας αδυνατίζει. Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να το αντιμετωπίσεις, είναι η γυμναστική - ιδανικά η yoga.
Φάε σνακ το απόγευμα αντί για το πρωί
Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Journal of the American Dietetic Association, είναι πολύ πιο καλό για τη σιλουέτα μας να τρώμε ένα μικρό σνακ το απόγευμα, μετά το μεσημεριανό από ότι το να το φάμε λίγες ώρες μετά το πρωινό.
Ξέχνα τα προϊόντα με χαμηλά λιπαρά
Έρευνα του Cornell έδειξε πως τρώμε έως και 50% περισσότερο, όταν προτιμάμε τα low fat προϊόντα. Αυτό γιατί, ότι όταν κάτι είναι υγιεινό, συνηθίζουμε να το τρώμε με πολύ λιγότερες τύψεις και σχεδόν χωρίς καθόλου εγκράτεια - τρώμε δηλαδή περισσότερο.
Φάε με έναν άνδρα (κατά προτίμηση νέο και όμορφο)
Θα καταναλώσεις έως και 100 θερμίδες λιγότερες, σύμφωνα με το περιοδικό Appetite. «Όταν οι γυναίκες βγαίνουν με τους άνδρες για φαγητό, συνηθίζουν να τρώνε λιγότερο», λέει η ερευνήτρια Coral Arvon. «Όταν βγαίνουν με γυναίκες, νιώθουν πιο άνετα και τρώνε περισσότερο».
Γυμνάσου το πρωί
Οι γυναίκες που γυμνάζονται το πρωί, πεινούν λιγότερο και κινούνται περισσότερο την υπόλοιπη ημέρα, σύμφωνα με τους ερευνητές του Brigham Young University. Βέβαια, η μειωμένη αίσθηση της πείνας διαρκεί μέχρις ότου το σώμα αποκτήσει τη φυσιολογική του θερμοκρασία μετά την άσκηση.
Πρωτεΐνη
Ο πιο ισχυρός τρόπος να νιώσεις χορτάτη χωρίς να φας πολύ, είναι να βάλεις περισσότερη πρωτεΐνη στη διατροφή σου. Είναι γνωστό εξάλλου ότι η πρωτεΐνη χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να αφομοιωθεί σε σχέση με τους υδατάνθρακες. Αυτό σημαίνει πως μας κάνει να νιώθουμε χορτάτες για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, αποτρέποντάς μας από τα τσιμπολογήματα.
Η διατροφή είναι το «κλειδί», όπως και το σεξ, ο ύπνος, το κρασί και οι καλοί φίλοι
Ψάχνετε τα μυστικά της μακροζωίας; Η αλήθεια είναι πως δεν χρειάζεται να ψάξετε πολύ. Αρκεί να μάθετε πώς ζουν στην Ικαρία. Αυτό ισχυρίζεται με άρθρο του το National Geographic. Για την ακρίβεια, θα πρέπει να ζείτε και να τρώτε ό,τι και οι κάτοικοι στις «γαλάζιες ζώνες», σε πέντε περιοχές της Ευρώπης, της Αμερικής και της Ασίας.
Αυτό υποστηρίζει με πάθος ο Dan Buettner, εξερευνητής στο National Geographic, ο οποίος έκανε εκατοντάδες ταξίδια και συναντησεις στον κόσμο. Ο δημοσιογράφος, με το καινούριο του βιβλίο, The Blue Zones Solution, αφιερώνεται αποκλειστικά στη διατροφή. Πιστεύει ότι οι Αμερικανοί θα έπρεπε να πάρουν παράδειγμα από τους κατοίκους αυτών των περιοχών όπου ο διαβήτης, η παχυσαρκία και οι καρδιακές παθήσεις είναι εξαιρετικά δυσεύρετα.
Οι συμβουλές που δίνει αφορούν στον τρόπο ζωής των κατοίκων στις «γαλάζιες ζώνες», οι οποίοι κινούν το σώμα τους, έχουν κοινωνικό κύκλο που ενισχύει την υγιή συμπεριφορά, παίρνουν χρόνο για ξεκούραση και έχουν στενούς οικογενειακούς δεσμούς. Αλλά το σημαντικό είναι η διατροφή τους. «Τρώνε λίγο κάθε φορά, τρώνε πολλά λαχανικά και όσπρια. Ελάχιστο κρέας, έως 110 γραμμάρια, μόνο πέντε φορές το μήνα» γράφει.
Για την Ικαρία, ο δημοσιογράφος του National Geographic, δεν βρίσκει λόγια να εκφράσει τον θαυμασμό του: «Αυτό που ξεχωρίζει το νησί Ικαρία από όλες τις άλλες γαλάζιες ζώνες είναι ότι τρέφονται με ειδικά πράγματα: πατάτες, γάλα κατσίκας, ρεβύθια, φακές, άγρια χόρτα, φρούτα και λίγο ψάρι», γράφει. Κάνει ειδική αναφορά στη φέτα, τα λεμόνια και τα αρωματικά χόρτα, όπως η σόγια και το χαμομήλι που μπαίνουν καθημερινά στο τσάι.
Η Σαρδηνία είναι κι αυτή μια γαλάζια ζώνη. Οι κάτοικοι τρώνε πολύ γάλα κατσίκας και τυρί πεκορίνο. «Μια δίαιτα χωρίς πολλά γλυκαιμικά, λίγο μαύρο ψωμί», ενώ σημειώνει ότι τρώνε πολύ φινόκιο, κουκιά, ρεβύθια, ντομάτες, αμύγδαλα, τσάι και ένα ως δύο ποτηράκια κρασί την ημέρα.
Ωστόσο, το πιο διάσημο νησί στον κόσμο με υπερήλικες είναι η Okinawa της Ιαπωνίας. Εκεί οι κάτοικοι τρώνε ένα τρόφιμο από τη θάλασσα και ένα τρόφιμο από τη γη, καθημερινά. Τρώνε μια τοπική κολοκύθα, τόφου, σκόρδο, πλήρες ρύζι, πράσινο τσάι και μανιτάρια shiitake.
Και τέλος, υπάρχουν αιωνόβιοι και στην Καλιφόρνια! Στην Loma Linda, μια κοινότητα ζει πολύ επειδή δεν πίνει, δεν καπνίζει και δεν χορεύει. Ακολουθεί τη λεγόμενη «βιβλική» δίαιτα στη βάση των σιτηρών, φρούτων, ξηρών καρπών και λαχανικών. Πίνουν μόνο νερό, ποτέ ένα γραμμάριο ζάχαρης ή αναψυκτικού. Τι αγαπούν ιδιαίτερα; Τα αβοκάντο, τον σολωμό, τα καρύδια, τα φασόλια, το μαύρο ψωμί και το γάλα σόγιας.
Επηρεάζει η ψυχοσύνθεσή μας τον Δείκτη Μάζας Σώματος (Δ.Μ.Σ.); Έτσι φαίνεται, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα. Τι είδους άνθρωποι είναι οι αδύνατοι και ποια η προσωπικότητα όσων έχουν περιττά κιλά;
Οι αισιόδοξοι ζουν περισσότερα χρόνια, οι αγχώδεις χαρακτήρες αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν έλκος στομάχου και οι συναισθηματικά ασταθείς πίνουν και καπνίζουν. Πράγματι, λοιπόν, η προσωπικότητά μας δίνει στοιχεία για την υγεία μας. Τι γίνεται, όμως, με το βάρος μας; Ορίζει ο χαρακτήρας μας το κατά πόσο θα είμαστε αδύνατοι ή όχι στη ζωή μας;
Η έρευνα Πρόσφατη έρευνα αποκαλύπτει ότι ο χαρακτήρας μας αντανακλάται και στο... βάρος μας. Επιστήμονες από το Εθνικό Ινστιτούτο Γηριατρικής των ΗΠΑ, με επικεφαλής τη νευροεπιστήμονα Angelina Sutin, ερεύνησαν στοιχεία που αφορούσαν 2.000 ανθρώπους για περισσότερα από 50 χρόνια, προσπαθώντας να βρουν κατά πόσον υπάρχει σύνδεση μεταξύ προσωπικότητας και βάρους. Για να τα καταφέρουν, βασίστηκαν στους «Πέντε Μεγάλους Παράγοντες της Προσωπικότητας» ή «Big Five» (πρόκειται για χαρακτηριστικά ικανά να περιγράψουν την ανθρώπινη συμπεριφορά στις διάφορες εκφάνσεις της), οι οποίοι είναι: εξωστρέφεια, ευσυνειδησία, δεκτικότητα, συγκαταβατικότητα και συναισθηματική σταθερότητα. Πρόκειται ουσιαστικά για την πρώτη έρευνα που μελέτησε τη σχέση μεταξύ προσωπικότητας και διακυμάνσεων του βάρους σε βάθος χρόνου. Τα αποτελέσματά της δημοσιεύτηκαν πριν από λίγους μήνες στη διαδικτυακή έκδοση του «Journal of Personality and Social Psychology».
Το προφίλ των υπέρβαρων Άνθρωποι παρορμητικοί, ανταγωνιστικοί και συναισθηματικά ασταθείς είναι, σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, πιο πιθανό να καταλήξουν υπέρβαροι κάποια στιγμή στη ζωή τους.
Παρορμητικοί Ο παρορμητισμός είναι η πιο σημαντική ένδειξη ότι κάποιος θα γίνει υπέρβαρος στο μέλλον. Οι συμμετέχοντες που αποτελούσαν το 10% των πιο παρορμητικών ζύγιζαν κατά μέσο όρο 10 κιλά περισσότερο από το 10% των ατόμων με το χαμηλότερο σκορ. Γιατί συμβαίνει αυτό; Οι παρορμητικοί ενδίδουν εύκολα στον πειρασμό και δεν διαθέτουν την πειθαρχία που απαιτείται προκειμένου να προσχεδιάσουν μελλοντικές τους κινήσεις (π.χ. σχεδιασμός διαιτολογίου), να αντιμετωπίσουν δυσκολίες ή εκνευρισμούς. Η υγιεινή διατροφή και η συστηματική άσκηση που απαιτούνται για να συντηρήσει κανείς το βάρος του στα ίδια επίπεδα είναι δύο παράγοντες που προϋποθέτουν δέσμευση, αλλά και συγκράτηση των παρορμητικών τάσεων, πράγμα δύσκολο για όσους χαρακτηρίζονται από παρορμητισμό. Ένας παρορμητικός χαρακτήρας μπορεί π.χ. να έχει τη διάθεση να πάει στο γυμναστήριο, αλλά ξαφνικά κάτι προκύπτει και αντί για τη γυμναστική επιλέγει να ακολουθήσει την παρόρμησή του.
Ανταγωνιστικοί Οι ανταγωνιστικοί άνθρωποι φαίνεται να έχουν περισσότερο άγχος, ενώ μελέτες έχουν συσχετίσει τα υψηλά επίπεδα της κορτιζόλης (ορμόνης του στρες) με την αύξηση του βάρους.
Καταθλιπτικοί Οι άνθρωποι που πέφτουν στην παγίδα του «φαινομένου γιογιό» (γνωστό και ως «ανακύκλωση του βάρους», αφορά την απώλεια κιλών και τη σταδιακή επανάκτησή του) συνήθως διακρίνονται για τη συναισθηματική τους αστάθεια, ενώ έχουν και χαμηλή ευσυνειδησία. Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά οδηγούν, σύμφωνα με τη μελέτη της Angelina Sutin και της ομάδας της, σε αρνητικά συναισθήματα, παρορμητισμό και καταθλιπτικές σκέψεις, τα οποία σχετίζονται με τη σειρά τους με αυξομειώσεις του βάρους. Τα καταθλιπτικά άτομα συνήθως παρουσιάζουν αλλαγές στην όρεξή τους, οπότε είναι πολύ εύκολο να βιώσουν το «φαινόμενο γιογιό». Η συναισθηματική αυτή αστάθεια, σε συνδυασμό με έλλειψη αυτοελέγχου που συνδέεται με τη χαμηλή ευσυνειδησία, αποτελούν τη συνταγή της αποτυχίας: συνεχείς διακυμάνσεις του βάρους.
Το προφίλ των αδύνατων Ευσυνείδητοι είναι συνήθως οι άνθρωποι που διατηρούν έναν υγιή Δ.Μ.Σ. σε όλη τους τη ζωή, σύμφωνα με τα πορίσματα της έρευνας. Αυτού του είδους τα άτομα είναι κατά κανόνα αδύνατα, ενώ το βάρος τους δεν υφίσταται μεγάλες αυξομειώσεις κατά την ενήλικη ζωή τους. Οι επιστήμονες αποδίδουν το γεγονός στο ότι έχουν αυτοέλεγχο και είναι σε θέση να ρυθμίζουν το βάρος τους.
Δίαιτες με βάση τον χαρακτήραΣτηριζόμενοι στα αποτελέσματα αυτής της έρευνας, θα ήταν εξαιρετικά αποτελεσματικό να δημιουργήσουμε προγράμματα απώλειας βάρους τα οποία να ανταποκρίνονται στον ιδιαίτερο χαρακτήρα του καθενός. Το να ορίσουμε π.χ. συγκεκριμένες ώρες γευμάτων και να προσχεδιάσουμε μια δίαιτα είναι κινήσεις που θα μπορούσαν να βοηθήσουν αρκετούς να χάσουν τα κιλά που θέλουν, όχι όμως και τους παρορμητικούς, οι οποίοι θα είχαν καλύτερα αποτελέσματα αν π.χ. συμβουλεύονταν όποτε επιθυμούσαν ένα διαιτολογικό πρόγραμμα από το Ίντερνετ. «Ελπίζουμε με την πλήρη διαλεύκανση της σχέσης μεταξύ προσωπικότητας και παχυσαρκίας να μπορέσουμε να αναπτύξουμε θεραπείες προσαρμοσμένες στις ανάγκες του καθενός», καταλήγει η νευροεπιστήμονας Angelina Sutin.