Δευτέρα 20 Ιουλίου 2015

Πέντε είδη βιβλίων για να αυξήσετε την οξυδέρκειά σας

Το διάβασμα δεν είναι μόνο απασχόληση για να περάσετε δημιουργικά τον ελεύθερό σας χρόνο ή για να αποκτήσετε γνώσεις.  Πλέον έχουμε στη διάθεσή μας άφθονο υλικό για ανάγνωση, κάτι που περιορίζει το χρόνο μας για διάβασμα ουσίας. Μπορεί να μην υπάρχει χρόνος, λόγω των ρυθμών ζωής, όμως αυτός που δαπανάταιγια την ανάγνωση βιβλίωνπου καλλιεργούν την ευφυΐα και τη σοφία είναι μια εργασία με συνεχές όφελος. Υπάρχουν λοιπόν κατηγορίες βιβλίων οι οποίες εκτός από το να αυξάνουν την ευφυΐα μπορεί μακροπρόθεσμα να προσφέρουν ευημερούσα και ικανοποιητική ζωή. Σας τις παρουσιάζουμε παρακάτω.

1. Βιβλία Επιστήμης
Πολλοί τα συγχέουν με τα βιβλία επιστημονικής φαντασίας. Περιλαμβάνει τα βιβλία εκείνα που αυξάνουν την αντίληψή μας για το φυσικό κόσμο. Η αξία των βιβλίων αυτών δεν προκύπτει από τις θεωρίες που διατυπώνονται και αποδεικνύουν, αλλά από την ανάπτυξη της ανθρώπινης περιέργειας και των μεθόδων μάθησης. Επίσης εμπνέουν τόσο σεβασμό όσο και κατάπληξη για το φυσικό κόσμο αλλά και την ανθρώπινη νοημοσύνη.

2. Φιλοσοφία
Εάν η επιστήμη παρέχει γνώσεις για τον φυσικό κόσμο, η φιλοσοφία μας βοηθά να αντιληφθούμε τον εσωτερικό μας κόσμο και τον εαυτό μας. Κατά πολλούς είναι ανθρωπιστική επιστήμη και στην κατηγορία αυτή κατατάσσονται και τα θρησκευτικά κείμενα (Βίβλος, Κοράνι κτλ) που μπορεί να κάνουν κάποιον να αναθεωρήσει τις απόψεις του για τη ζωή. Πολλοί θεωρούν κακώς τη φιλοσοφία ως κάτι ασήμαντο εξαιτίας του σύγχρονου τρόπου σκέψης. Η φιλοσοφία όμως μπορεί να επεξηγήσει τις ανθρώπινες ανάγκες και επιθυμίες, γνώση η οποία είναι σημαντική για τη διάδοση ιδεών και την κατανόηση ανθρώπινων συμπεριφορών.

3. Λογοτεχνία
Δεν πρόκειται αποκλειστικά για φανταστικές ιστορίες. Τα περισσότερα λογοτεχνικά έργα περιέχουν αλήθειες καθώς επιτρέπουν στον αναγνώστη να βιώσει μια διαφορετική πραγματικότητα. Επίσης είναι σημαντικό πως τα έργα αυτά περιέχουν στοιχεία φιλοσοφίας, ψυχολογίας αλλά και ιστορικά στοιχεία. Σημαντική επίσης είναι και η ποιότητα της γλώσσας που χρησιμοποιείται. Σύμφωνα με μεγάλους συγγραφείς το να διαβάζεις καλογραμμένα συγγράμματα σε κάνουν εκτός από καλύτερο συγγραφέα καλύτερο ομιλητή αλλά και με άποψη σε συζητήσεις.

4. Ιστορία
Μπορεί να ήταν ένα από τα πιο βαρετά σχολικά μαθήματα. Η ανάγνωση για μάθηση αποστήθιση δεν έκανε κανέναν πιο οξυδερκή. Παρόλα αυτά οι γνώσεις που αποκομίζουμε για την πολιτισμική εξέλιξη και την ροή των γεγονότων στην πορεία των χρόνια μπορούν να φανούν χρήσιμα. Μαθαίνοντας για το παρελθόν μπορούμε να ανταποκριθούμε στις παρούσες καταστάσεις καθώς και να αναγνωρίσουμε από πού προήλθαν ήθη και έθιμα του παρελθόντος που συναντάμε σήμερα. Παρόλο που η ιστορία δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον μας βοηθά να κατανοήσουμε τη διαχρονικότητα των ιδεών και της ηθικής.

5. Ποίηση
Μέσω της ποίησης αποδεικνύεται η μαγεία του λόγου. Παρόλο που πολλοί πιστεύουν πως δεν έχει καμία ουσίακαι τη δυνατότητα εφαρμογής, η ποίηση γεννά ένα συναίσθημα δέους και σεβασμού για τη δύναμη των λέξεων. Είναι το μέσο από το οποίο έχουμε πηγές για τις αρχαιότερες διαλέκτους και τα αρχαιότερα έργα (έπη). Γενικότερα η ποίηση οξύνει τις γλωσσικές δεξιότητες και αναπτύσσει ευγλωττία.

Πώς μας βελτιώνει το διάβασμα;

Το διάβασμα είναι μια από τις αποδοτικότερες πνευματικά ασχολίες για τον άνθρωπο. Με το διάβασμα διευρύνει κανείς τους πνευματικούς του ορίζοντες. Βοηθά τον εαυτό του ψυχικά, πνευματικά και κοινωνικά. Με την ανάγνωση το σώμα χαλαρώνει και το μυαλό ηρεμεί.
Οξύνει τη σκέψη
Με την ανάγνωση, «ανοίγει» το μυαλό και ο άνθρωπος διευρύνει τους πνευματικούς του ορίζοντες. Ενεργοποιούνται νεκρά κύτταρα του εγκέφαλου και σας αναγκάζουν να σκέφτεστε περισσότερο και να είστε πιο έξυπνοι.
Βελτιώνει το λεξιλόγιο
Διαβάζοντας ένα βιβλίο, σίγουρα θα βρείτε μέσα πολλές άγνωστες λέξεις. Αμέσως μετά θα καταφύγετε σε ένα λεξικό για να δείτε την ερμηνεία των λέξεων αυτών. Έτσι άμεσα σας παρέχεται η δυνατότητα να μάθετε άλλη μια καινούργια λέξη και να εμπλουτίσετε το λεξιλόγιο σας.
Σας δίνει μια γεύση από άλλους πολιτισμούς και μέρη του κόσμου
Πώς θα ξέρετε για τη ζωή των ανθρώπων στο Μεξικό, αν δεν διαβάσετε γι 'αυτό;  Το διάβασμα σας δίνει μια εικόνα για την ποικιλότητα των ανθρώπων, τα έθιμα, τον τρόπο ζωής τους κλπ.
Βελτιώνει τη συγκέντρωση και την εστίαση
Όταν διαβάζετε ένα βιβλίο, ακόμα κι αν δεν είστε απομονωμένοι σε κάποιο ήσυχο μέρος, εστιάζεται την προσοχή σας και την απόδοση σας σε αυτό που κάνετε. Με τον τρόπο αυτό εξασκείτε τη συγκέντρωση σας. Αυτό γίνεται ακόμα πιο έντονο όταν το βιβλίο που διαβάζετε σας κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον.
Χτίζει αυτοεκτίμηση
Όση περισσότερη γνώση αποκτούμε τόσο μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στον εαυτό μας δημιουργούμε. Η μεγαλύτερη εμπιστοσύνη χτίζει την αυτοεκτίμηση. Έτσι υπάρχει μια αλυσιδωτή αντίδραση.
Ακονίζει τη μνήμη
Το διάβασμα γυμνάζει τους μυς της μνήμης και έτσι έχετε την ικανότητα να θυμάστε ακόμα και λεπτομέρειες, γεγονότα και στοιχεία και στη λογοτεχνία. Το σταυρόλεξο για παράδειγμα βοηθά πολύ να απαλλαγείτε από το Αλτσχάιμερ.
Διευρύνει τη δημιουργικότητα
Με το διάβασμα εκθέτετε τον εαυτό σας σε νέες ιδέες και περισσότερες πληροφορίες, οι οποίες σας βοηθούν να αναπτύξετε τη δημιουργική πλευρά του εγκεφάλου σας.
Δίνει ερεθίσματα να μιλήσετε για κάτι
Το διάβασμα διευρύνει τους πνευματικούς ορίζοντες του άτομου και τον βοηθά πολύ στην σχηματοποίηση της σκέψης του. Έτσι όταν βρίσκεστε σε μια συζήτηση θα σας βοηθήσει πάντα να έχετε να πείτε κάτι ενδιαφέρον.
Περιορίζει την ανία
Το βιβλίο είναι πάντα ένας καλός φίλος, μια καλή συντροφιά, μια καλή παρέα για τον άνθρωπο. Σας κρατάει συντροφιά στις μοναχικές στιγμές και δε σας κάνει να αισθάνεστε ποτέ βαρετά.

Σωκράτης: Όταν η φιλοσοφία κατέβηκε από τα άστρα στη Γη

Ο άνθρωπος που “κατέβασε τη φιλοσοφία από τα άστρα στη γη” πέθανε στις 5 Μαρτίου του 399 π.Χ., αφήνοντας ως παρακαταθήκη σε οπαδούς και αντίζηλους μερικές από τις πιο μεγάλες αλήθειες. Ο Σωκράτης παρά τη σοφία του, ήταν ο μόνος άνθρωπος που κατάφερε να ομολογήσει πως γνώριζε μόνο ένα πράγμα, ότι δεν γνώριζε απολύτως τίποτα.
Το 399 π. Χ. τρεις πολίτες κατηγορούν τον Σωκράτη για διαφθορά της νεολαίας, ασέβεια προς τους θεούς και εισαγωγή νέων θεοτήτων. Κατά την απολογία του Αθηναίου φιλοσόφου, οι ψήφοι εναντίον του δεν ήταν πολλές. Μετά τις τρεις ψηφοφορίες που έγιναν ωστόσο, οι αμετάβλητες απόψεις του τον οδηγούν στην καταδίκη του θανάτου. Έτσι λοιπόν, ο Σωκράτης ως αληθινός φιλόσοφος πίνει το κώνειο, δίνοντας τέλος στη ζωή του όπως ακριβώς πρόσταζε ο νόμος.
Ο Σωκράτης θα μπορούσε να σωθεί εάν ήθελε, αφού οι μαθητές του είχαν τη δυνατότητα να τον βοηθήσουν να αποδράσει. Αρνήθηκε ωστόσο να οδηγηθεί στη σωτηρία γιατί εάν δραπέτευε, θα έπρεπε να να ζήσει εξόριστος μακριά από τον τόπο του και αυτό δεν το ήθελε σε καμία περίπτωση. Άλλωστε για τον ίδιο, ο θάνατος που θα ερχόταν από το κώνειο δεν ήταν παρά μια επιτάχυνση του χρόνου που θα ερχόταν έτσι κι αλλιώς κάποια στιγμή ως φυσική συνέπεια του γήρατος.
Πηγαίνοντας πίσω στο έτος της γέννησής του, το 470 π. Χ., θα αποδειχθεί ορόσημο από πολλούς ιστορικούς καθώς εκείνη την χρονιά ήρθε στον κόσμο μία από τις μεγαλύτερες φυσιογνωμίες του ελληνικού και παγκόσμιου πνεύματος που ίδρυσαν τη δυτική φιλοσοφία. Ο Σωκράτης από πολύ νωρίς αποκτά πολυάριθμο κύκλο πιστών φίλων, κυρίως νέων από αριστοκρατικές οικογένειες από όλη την Ελλάδα. Οι πιο γνωστοί από αυτούς ήταν ο Πλάτωνας, ο Αντισθένης, ο Ευκλείδης, ο Αρίστιππος.
Τα κείμενα του Πλάτωνα, οι κωμωδίες του Αριστοφάνη και διάφορα γραπτά του Ξενοφώντα μάς ενημερώνουν για την μοναδικότητα με την οποία ο Αθηναίος φιλόσοφος προσέγγιζε κάθε θέμα. Ποια σημεία του έργου του γεννούν όμως φανατικούς αντίζηλους προς το πρόσωπό του; Η κυριότερη κατηγορία που του αποδόθηκε πριν καταδικαστεί σε θάνατο ήταν η διδασκαλία του, ο ανατρεπτικός και φιλελεύθερος λόγος ο οποίος ασκούσε σημαντική επιρροή στους νέους. Πολλοί θεωρούν πως η απόφαση του δικαστηρίου ήταν νοθευμένη, ποιος ήταν όμως ο πυρήνας που δημιούργησε αυτή την τόσο κριτική εναντίον του;
Ενώ ετοίμαζαν το κώνειο, ο Σωκράτης μάθαινε μια μελωδία στον πλαγίαυλο. “Σε τι θα σου χρησιμεύσει;” τον ρώτησαν. “Μα να μάθω αυτή τη μελωδία πριν πεθάνω”
Ο Σωκράτης έζησε την ίδια εποχή με τους σοφιστές. Η βασική του αντιπαράθεση μαζί τους ήταν ως προς τη δυνατότητα της γνώσης και την απόκτηση της απόλυτης αλήθειας. Εκείνο που ξεχώριζε τον ίδιο από άλλους πνευματικούς ανθρώπους δεν ήταν οι γνώσεις του αλλά η μέθοδος που ακολουθούσε για να φτάσει στην αλήθεια. Όπως υποστήριζε ο ίδιος, ο σωστός τρόπος για να φτάσει κάποιος στη λύση ενός ζητήματος είναι να το προσεγγίσει σαν να μην ξέρει τίποτα γι’ αυτό, να απομονώσει κάθε προκατάληψη.
Τα δύο βασικά όπλα του φιλοσόφου ήταν η διαλεκτική και η μαιευτική. Η διαλεκτική λειτουργούσε ως το μέσο εκείνο που εξέταζε και οδηγούσε σε συμπεράσματα έπειτα από σταδιακή αναίρεση των θέσεων του συνομιλητή με σκοπό να γίνει μια νέα προσέγγιση της αλήθειας. Αναφορικά με τη μαιευτική μέθοδο που ακολουθεί και γίνεται γνωστή στους κύκλους των θαυμαστών και των εχθρών του, ο Σωκράτης ποτέ δεν παρέθετε από την αρχή κάποια άποψη ή έστω θεωρία. Αντίθετα, προσπαθούσε με κάθε τρόπο να βγάλει την αλήθεια από το στόμα του εκάστοτε συνομιλητή.
Η μαιευτική κάνει ακριβώς ό,τι και η μαμή που βοηθάει την ετοιμόγεννη γυναίκα στον τοκετό. Ακολουθώντας ως παράδειγμα τη δουλειά της μητέρας του που ήταν μαία, ο Σωκράτης ισχυριζόταν πως καμία φιλοσοφική θεωρία δεν “γεννήθηκε” από τον ίδιο αλλά πως σαν μαία, βοηθούσε τον συνομιλητή του να “γεννήσει” από μέσα του την αλήθεια. Αυτό για τον ίδιο τον φιλόσοφο σήμαινε πως πίστευε πως οι άνθρωποι γνωρίζουν την αλήθεια, πως την έχουν μέσα τους και κάθε προσπάθεια φιλοσοφικής σκέψης τους βοηθάει να την ξαναθυμηθούν, να την επαναφέρουν στη μνήμη τους.
Ως ο άνθρωπος που “κατέβασε την φιλοσοφία από τα άστρα στη γη”, ο Σωκράτης θεωρείται ότι εστίασε το ενδιαφέρον του στον ίδιο τον άνθρωπο και την κοινωνία. Εκείνο που προσπαθούσε σε όλη του τη ζωή να πετύχει ήταν ένα “σταθερό έδαφος πάνω στο οποίο να καθοριστεί αυστηρά και αμετάκλητα κάθε έννοια του καλού, της αρετής, της σοφίας”. Προχώρησε στην ουσία, στην αναζήτηση του απόλυτου, απορρίπτοντας το σχετικό, επικεντρώθηκε στο βάθος της ηθικής και όχι στα ηθικά φαινόμενα.
Πολλοί ιστορικοί μέχρι σήμερα ισχυρίζονται πως ο θάνατος του Σωκράτη ήταν αποτέλεσμα της προβληματικής σχέσης του ατόμου με την ίδια την κοινωνία, την ίδια του την ύπαρξη, με τη δικαιοσύνη και τους νόμους της εποχής. Ο Σωκράτης από την άλλη, παρά την αδικία των συμπολιτών του, πίστευε πως αυτό δεν ήταν δικαιολογία για να διαπράξει και ο ίδιος αδικία αυτή την φορά, εναντίον των νόμων της πόλης του. Έτσι, ήπιε το κώνειο και συζητώντας με τους φίλους του για την αθανασία της ψυχής, πέθανε μέσα στο κελί του δεσμωτηρίου.


Read more: http://enallaktikidrasi.com/2015/03/sokratis-otan-i-filosofia-katevike-apo-ta-astra-sti-gh/#ixzz3gQ59WDmV

Τρίτη 14 Ιουλίου 2015

Λαπαβίτσας: Καλύτερη λύση για την Ελλάδα θα ήταν η έξοδος από το ευρώ

Λαπαβίτσας: Καλύτερη λύση για την Ελλάδα θα ήταν η έξοδος από το ευρώ - Media


Επιμένει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστας Λαπαβίτσας στην έξοδο της Ελλάδας από την ΟΝΕ.
Σε ανάρτησή του στο προσωπικό του ιστολόγιο, λίγες ώρες πριν ολοκληρωθεί η Σύνοδος Κορυφής και ανακοινωθεί η συμφωνία, αναφέρει ότι η συμφωνία φαίνεται πως περιλαμβάνει επαχθέστατους όρους.
Μεταξύ άλλων γράφει ότι πανηγυρίζει «το εγχώριο μνημονιακό στρατόπεδο και νιώθουν δικαιωμένοι οι διαπλεκόμενοι πολιτικοί που κατέστρεψαν τη χώρα τα προηγούμενα χρόνια».
Σύμφωνα με τον κ. Λαπαβίτσα, «τώρα επείγει να αναδιατυπωθεί με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο η αναγκαιότητα της εξόδου της Ελλάδας από την ΟΝΕ».
Ο βουλευτής εκτιμά ότι «η συμφωνία δεν πρόκειται να λύσει τα προβλήματα της χώρας και είναι πιθανόν να αποδεχθεί παντελώς ανεφάρμοστη» και συμπληρώνει ότι «η προοπτική της εξόδου από την ΟΝΕ θα τεθεί ξανά με εξαιρετικά επιτακτικό τρόπο εκ των πραγμάτων και μάλιστα πολύ σύντομα».
«Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει στα μέλη και στους ψηφοφόρους του να προχωρήσει σε ταχύτατη επανεκτίμηση της πορείας της χώρας και να διαμορφώσει πρόταση εξόδου από την ΟΝΕ με πειστικό τρόπο. Αν δεν το κάνει, οι εξελίξεις το επόμενο διάστημα θα γεννήσουν πολιτικά τέρατα», καταλήγει.
Ολόκληρο το άρθρο του κ. Λαπαβίτσα:
Δευτέρα, 13 Ιουλίου 2015  02.50 π.μ.
Η αναγκαιότητα της εξόδου από την ΟΝΕ
Συμφωνία, λοιπόν, υπό την απειλή του πιο ωμού εκβιασμού και, από ό,τι φαίνεται, με επαχθέστατους όρους. Πανηγυρίζει το εγχώριο μνημονιακό στρατόπεδο και νιώθουν δικαιωμένοι οι διαπλεκόμενοι πολιτικοί που κατέστρεψαν τη χώρα τα προηγούμενα χρόνια. Θα κάνω μια αποτίμηση της συμφωνίας τις επόμενες μέρες, μόλις έχουμε το πλήρες κείμενο. Τώρα επείγει να αναδιατυπωθεί με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο η αναγκαιότητα της εξόδου της Ελλάδας από την ΟΝΕ.
Η Ελλάδα στο δόκανο της ΟΝΕ
Το δίλημμα που πλανάται από το 2010 πάνω από τη χώρα είναι: ευρώ με μνημόνια και τεράστιο χρέος, ή εθνικό νόμισμα με πολιτική ανάπτυξης και στάση πληρωμών στο χρέος.
Ο πρώτος δρόμος δοκιμάστηκε ολόκληρη την προηγούμενη πενταετία και τα αποτελέσματά του είναι γνωστά. Η συμφωνία επαναφέρει το αδιέξοδο με τον χειρότερο τρόπο.
Ο δεύτερος δρόμος λοιδορήθηκε, δαιμονοποιήθηκε, ποτέ δεν συζητήθηκε σοβαρά. Ακόμη χειρότερα, άνθρωποι που θα έπρεπε να έχουν συναίσθηση του τι πραγματικά συμβαίνει, αρνήθηκαν την ίδια την ύπαρξη του διλήμματος, δηλώνοντας μάλιστα ότι το νόμισμα δεν έχει σημασία.
Η Ελλάδα μπήκε στην ΟΝΕ χωρίς επαρκή δημόσια συζήτηση, χωρίς τα λαϊκά στρώματα να ενημερωθούν και να κατανοήσουν τι πραγματικά συνέβαινε. Μια δράκα 'εκσυγχρονιστών', με τη στήριξη των τραπεζών και του μεγάλου κεφαλαίου, έβαλαν την χώρα σε ένα σκληρό θεσμικό πλαίσιο, με πολύ υψηλή ισοτιμία και παραποιώντας τα στατιστικά στοιχεία, προσβλέποντας στον αναγκαστικό 'εξευρωπαϊσμό' της. Είναι δύσκολο να βρει κανείς πράξη μεγαλύτερης ανευθυνότητας στην ελληνική ιστορία, αν εξαιρέσουμε τις πολεμικές περιόδους. Έπιασαν την Ελλάδα στο δόκανο.
Η αποτυχία της ΟΝΕ και η ελληνική τραγωδία
Η ΟΝΕ αποτελεί ένα θεσμικό πλαίσιο με ανελαστική λογική που βασίζεται στη λιτότητα και με νεοφιλελεύθερη ιδεολογία. Ως νομισματική ένωση είναι ιστορικά αποτυχημένη και ο λόγος είναι η πολιτική της Γερμανίας να κρατάει τους δικούς της ονομαστικούς μισθούς χαμηλά, δημιουργώντας ανταγωνιστικό πλεονέκτημα και αποσπώντας τεράστια εμπορικά πλεονάσματα. Χρησιμοποιώντας την ΟΝΕ η Γερμανία έχει γίνει ο μεγαλύτερος δανειστής και κυριαρχεί πολιτικά στην Ευρώπη.
Η αποτυχία της ΟΝΕ έχει οδηγήσει στην καταρράκωση της περιφέρειας και είναι θέμα χρόνου να φανεί και η οικονομική και πολιτική ήττα των μεγάλων χωρών του κέντρου, όπως η Γαλλία και η Ιταλία. Υπάρχει βέβαια ο ψεύτικος μανδύας του 'ευρωπαϊσμού' που στη χώρα μας αξιοποιήθηκε κατά κόρον από μνημονιακούς και άλλους. Δεν θα μπορέσει όμως η ιδεολογία της 'Ευρώπης' να καλύψει για πολύ την ανελέητη πραγματικότητα των ευρωπαϊκών οικονομιών και κοινωνιών. Η ΟΝΕ έχει αποτύχει και οι επιπτώσεις θα είναι δραματικές για την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η Ελλάδα, με τη στρεβλή ανάπτυξη δεκαετιών που υπερτόνιζε τις υπηρεσίες, με το πελατειακό κράτος, τη φορολογική ασυδοσία και την κυριαρχία μιας κάστας ολιγαρχών, έχει κυριολεκτικά συντριβεί εντός του ανελαστικού πλαισίου της ΟΝΕ. Η επιμονή του πολιτικού συστήματος και των μηχανισμών εξουσίας να κρατήσουν τη χώρα με νύχια και με δόντια σε μια αποτυχημένη νομισματική ένωση, ότι κι αν αυτό σημαίνει για τον ελληνικό λαό, πλησιάζει πια τα όρια της τραγωδίας.
Η σκληρή και αδήριτη πραγματικότητα της ΟΝΕ φάνηκε πέραν πάσης αμφιβολίας τις τελευταίες μέρες κι έλαχε στην πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς να πιεί το πικρό ποτήρι. Εξέλιπαν πλέον οι ψευδαισθήσεις του ευρωπαϊσμού, ακόμη και οι πιο δογματικοί υποστηρικτές του κατάλαβαν ότι 'καλό ευρώ' δεν πρόκειται και δε μπορεί να υπάρξει. Η πραγματικότητα της ΟΝΕ είναι ο Σόιμπλε και οι εκβιασμοί του, η ενεχυρίαση της δημόσιας περιουσίας και η νεοαποικιακή επιτήρηση της χώρας και της κοινωνίας. Δεν υπάρχουν 'ελιγμοί' στο πλαίσιο αυτό, δεν υπάρχει 'κερδισμένος χρόνος' για να γίνουν ριζοσπαστικές τομές στο εσωτερικό της χώρας. Το αδιέξοδο είναι απόλυτο και συνοδεύεται από πλήρη εξευτελισμό.
Και τώρα τι;
Καλά όλα αυτά θα πουν πολλοί, αλλά δυστυχώς δεν έχει υπάρξει προετοιμασία για την έξοδο, δεν υπάρχει σχέδιο, δεν υπάρχει συνειδητοποίηση από πλευράς του ελληνικού λαού.
Είναι αλήθεια ότι δεν έχει γίνει προετοιμασία του λαού για τις δυσκολίες, τις προοπτικές και τη διαδικασία της εξόδου. Απεναντίας, η κατατρομοκράτηση του ελληνικού λαού από τα ΜΜΕ και το μνημονιακό στρατόπεδο δεν έχει προηγούμενο. Πλήρης είναι και η ηθική χρεοκοπία του πνευματικού κόσμου της χώρας. Αλλά ο θυμός από τον εκβιασμό και την εθνική προσβολή που εμπεριέχεται στη συμφωνία, καθώς και η απελευθέρωση της κοινωνικής δυναμικής που έφερε το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, μπορούν να έχουν γρήγορα αποτελέσματα στη λαϊκή συνείδηση.
Είναι επίσης αλήθεια ότι δεν έχει γίνει τεχνική προετοιμασία, πράγμα που καθιστά τη βεβιασμένη έξοδο εξαιρετικά επικίνδυνη. Αυτή ακριβώς ήταν και η βάση του εκβιασμού που άσκησαν με τόση επιτυχία οι δανειστές. Η Ελλάδα φρόντισε να κάνει ότι περνάει από το χέρι της τα τελευταία χρόνια για να ενισχύσει τους δανειστές και να εξασθενίσει τον εαυτό της.
Σχέδιο εξόδου όμως υπάρχει, έστω και με τη μορφή πλοηγού, δουλεμένο από καιρό και επιμελημένο από σειρά οικονομολόγων. Χρειάζεται επικαιροποίηση, καθώς και πληρέστερη επεξεργασία των επιμέρους πλευρών του, αλλά το περίγραμμα και η βασική δομή της διαδικασίας εξόδου με ασφάλεια και ελαχιστοποίηση του κόστους είναι γνωστά.
Το εθνικό νόμισμα δεν είναι φυσικά το μαγικό ραβδί που θα λύσει όλα τα προβλήματα της Ελλάδας. Θα απελευθερώσει όμως τη χώρα από το δόκανο, έστω και με το τίμημα μιας δύσκολης αρχικής περιόδου. Θα της επιτρέψει επίσης να προχωρήσει στις βαθιές τομές στο κράτος, την παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας και την ανατροπή της κοινωνικής ισορροπίας υπέρ των πολλών, πράγματα που δεν γίνονται μέσα στην ΟΝΕ. Ο ελληνικός λαός θα φανεί έτοιμος να πληρώσει το τίμημα, αν του ειπωθεί η απλή αλήθεια.
Ο ΣΥΡΙΖΑ σχημάτισε κυβέρνηση με μια πολύ επιτυχημένη εκλογική στρατηγική, η οποία όμως κατέρρευσε παταγωδώς στη διακυβέρνηση. Η συμφωνία δεν πρόκειται να λύσει τα προβλήματα της χώρας και είναι πιθανόν να αποδεχθεί παντελώς ανεφάρμοστη. Η προοπτική της εξόδου από την ΟΝΕ θα τεθεί ξανά με εξαιρετικά επιτακτικό τρόπο εκ των πραγματων και μάλιστα πολύ σύντομα. Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει στα μέλη και στους ψηφοφόρους του να προχωρήσει σε ταχύτατη επανεκτίμηση της πορείας της χώρας και να διαμορφώσει πρόταση εξόδου από την ΟΝΕ με πειστικό τρόπο. Αν δεν το κάνει, οι εξελίξεις το επόμενο διάστημα θα γεννήσουν πολιτικά τέρατα.

Σχέδιο για παράλληλο νόμισμα και Grexit είχε ο Βαρουφάκης. Όπως λέει, έθεσε το θέμα στην κυβέρνηση αλλά μειοψήφησε και έτσι προχώρησε στα capital controls.

news247: «Σκεφτόμουν από την αρχή το Grexit» παραδέχεται ο Γιάνης Βαρουφάκης σε συνέντευξή του στο Newstatesman, ενώ παραδέχεται ότι υπήρχε ομάδα 4-5 ατόμων που εξέταζε το ζήτημα. Μάλιστα αποκαλύπτει ότι είχε εισηγηθεί να εκδώσει η χώρα παράλληλο νόμισμα (IOU) αλλά και να κουρευτούν τα δάνεια της ΕΚΤ σε περίπτωση που οι δανειστές τολμούσαν να κλείσουν τις τράπεζες. Την συνέντευξη του κοινοποίησε ο Γιάνης Βαρουφάκης και μέσω του twitter ως απολογισμό της δική του διαπραγμάτευσης το πεντάμηνο που μας πέρασε. Η συνέντευξη του δόθηκε στο Newstatesman και η απόδοση έγινε από το dikaiologitika.gr.  Όπως λέει έθεσε το θέμα στην κυβέρνηση αλλά μειοψήφησε (σε έξι υπέρ τάχθηκαν… δυο) και γι’ αυτό προχώρησε στα capital controls. Σύμφωνα με τον κ. Βαρουφάκη, από την αρχή των διαπραγματεύσεων, οι πιστωτές εν ολίγοις του ξεκαθάρισαν πως είτε θα δεχθεί τη συμφωνία ή η συμφωνία είναι νεκρή, σημειώνοντας παράλληλα πως ενώ η ελληνική πλευρά παρουσίαζε τα στοιχεία που της ζητούνταν (όπως π.χ. τη δημοσιονομική κατάσταση της Ελλάδας, τα στοιχεία για τις κρατικές οντότητες) και ανέπτυσσε τα σχέδιά της για τον ΦΠΑ, οι πιστωτές απέρριπταν τις προτάσεις χωρίς όμως να δίνουν κάποια δική τους εναλλακτική πρόταση. «Στη συνέχεια, πριν προλάβουμε να συμφωνήσουμε μαζί τους για τον ΦΠΑ, θα άλλαζαν θέμα και θα πήγαιναν στις αποκρατικοποιήσεις». Όπως ανέφερε, είχε προτείνει στην τρόικα να συμφωνήσουν σε τρεις-τέσσερις σημαντικές μεταρρυθμίσεις στις οποίες όλοι θα συμφωνούσαν, όπως για παράδειγμα το φορολογικό σύστημα και τον ΦΠΑ, και να εφαρμοστούν άμεσα. Ως αντάλλαγμα θα υπήρχε χαλάρωση των περιορισμών από την ΕΚΤ. Οι μεταρρυθμίσεις αυτές θα πήγαιναν στη βουλή ενώ θα συνεχίζονταν οι διαπραγματεύσεις. Ωστόσο, η απάντηση των θεσμών ήταν αρνητική, καθώς ήθελαν μια «συνολική αξιολόγηση». «Τίποτα δεν θα εφαρμοστεί αν τολμήσετε να εισάγετε νομοθεσία. Θα θεωρηθεί μονομερής ενέργεια που θα αντιτίθεται στη διαδικασία της επίτευξης συμφωνίας». Ο πρώην υπουργός Οικονομικών ερωτήθηκε αν θα «σοκάρονταν» αν παραιτούνταν ο Αλέξης Τσίπρας. Απάντησε ότι «τίποτα δεν με σοκάρει αυτές τις μέρες –η ευρωζώνη μας είναι ένα πολύ αφιλόξενο μέρος για αξιοπρεπείς ανθρώπους. Ούτε θα με σοκάριζε να συνέχιζε και αποδέχονταν μια πολύ κακή συμφωνία. Διότι κατανοώ ότι αισθάνεται πως έχει υποχρέωση προς τον λαό που τον στηρίζει, να μην αφήσει τη χώρα να μετατραπεί σε failed state». Ο κ. Βαρουφάκης ερωτήθηκε αν σκεφτόταν το Grexit από την πρώτη ημέρα. Η απάντηση ήταν «Ναι, οπωσδήποτε». Ερωτηθείς αν έγιναν προετοιμασίες για Grexit είπε «η απάντηση είναι ναι και όχι. Είχαμε μια μικρή ομάδα, ένα «πολεμικό συμβούλιο» εντός του υπουργείου, περίπου πέντε ατόμων που έκαναν το εξής: Επεξεργαζόμασταν στη θεωρία όλα όσα θα έπρεπε να γίνουν (για να προετοιμαστούμε για το ενδεχόμενο Grexit). Είναι ένα όμως να το κάνεις αυτό σε επίπεδο 4-5 ατόμων και τελείως διαφορετικό να προετοιμάζεις μια χώρα για αυτό το ενδεχόμενο. Για να προετοιμαστεί η χώρα έπρεπε να ληφθεί διοικητική απόφαση, και αυτή η απόφαση δεν ελήφθη ποτέ». «Η άποψή μου ήταν ότι θα έπρεπε να είμαστε πολύ προσεκτικοί να μην ενεργοποιήσουμε την προετοιμασία για Grexit. Δεν ήθελα αυτό να γίνει μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Αλλά επίσης πίστευα πως τη στιγμή που το Eurogroup μας έκλεισε τις τράπεζες, θα πρέπει να ενεργοποιήσουμε αυτή τη διαδικασία». Σε ερώτηση για τις δυο επιλογές της Ελλάδας, δηλαδή την άμεση έξοδο από το ευρώ ή την έκδοση IOUs, ο κ. Βαρουφάκης είπε πως: «Δεν πίστευα ποτέ πως πρέπει να πάμε κατ” ευθείαν σε νέο νόμισμα. Η άποψή μου ήταν πως αν τολμούσαν να κλείσουν τις τράπεζές μας, κάτι που θεωρούσα επιθετική κίνηση απίστευτης ισχύος, θα πρέπει να απαντήσουμε δυναμικά χωρίς να περνάμε το σημείο χωρίς επιστροφή. Θα πρέπει να εκδώσουμε δικά μας IOUs, ή τουλάχιστον να ανακοινώσουμε ότι θα εκδώσουμε δική μας ρευστότητα σε ευρώ. Θα πρέπει να «κουρέψουμε» τα ελληνικά ομόλογα του 2012 που κατέχει η ΕΚΤ ή να ανακοινώσουμε ότι θα το κάνουμε. Και θα πρέπει να πάρουμε τον έλεγχο της Τράπεζας της Ελλάδος. Αυτό ήταν το τρίπτυχο, τα τρία πράγματα με τα οποία νόμισα ότι έπρεπε να απαντήσουμε αν η ΕΚΤ έκλεινε τις τράπεζές μας. Προειδοποιούσα το υπουργικό συμβούλιο ότι αυτό θα συνέβαινε (η ΕΚΤ θα έκλεινε τις τράπεζές μας) για έναν μήνα, προκειμένου να μας σύρει σε μια εξευτελιστική συμφωνία. Όταν συνέβη, η σύστασή μου για «ενεργητική» απάντηση, ας πούμε ότι καταψηφίστηκε. Ερωτηθείς πόσο κοντά έφθασε η Ελλάδα σ” αυτό το ενδεχόμενο, είπε «να σας πω ότι από τα έξι άτομα ήμασταν μειοψηφία των δυο… όταν δεν έγινε πήρα τις εντολές μου να κλείσω τις τράπεζες ομόφωνα και προφορικά από την ΕΚΤ και την Τράπεζα της Ελλάδος, κάτι στο οποίο εγώ ήμουν αντίθετος, όμως το έκανα διότι είμαι ομαδικός παίκτης, πιστεύω στην συλλογική ευθύνη. Και τότε έγινε το δημοψήφισμα και το δημοψήφισμα μας έδωσε μια απίστευτη ώθηση, μια που θα δικαιολογούσε αυτού του είδους την ενεργητική απάντηση έναντι της ΕΚΤ, όμως τότε το ίδιο βράδυ η κυβέρνηση αποφάσισε ότι η βούληση του λαού, αυτό το ηχηρό «Όχι», δεν θα πρέπει να είναι αυτό που θα ενεργοποιήσει αυτή την ενεργητική προσέγγιση. Αντιθέτως θα πρέπει να οδηγήσει σε σημαντικές υποχωρήσεις προς την άλλη πλευρά: η συνεδρίαση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών, με τον πρωθυπουργό μας να αποδέχεται τον όρο ότι ό,τι και να συμβεί, ότι και αν κάνει η άλλη πλευρά, δεν θα απαντήσουμε με τρόπο που τους προκαλεί. Και ουσιαστικά αυτό σημαίνει υποχώρηση… σταματάς να διαπραγματεύεσαι». Ο κ. Βαρουφάκης σχολίασε επίσης την συνεδρίαση του Eurogroup από την οποία αποκλείστηκε η Ελλάδα. «Υπάρχει μια συνθήκη πως τα ανακοινωθέντα πρέπει να είναι ομόφωνα και ο πρόεδρος δεν μπορεί απλά να συγκαλεί συνεδρίαση της ευρωζώνης και να αποκλείει ένα κράτος μέλος. Και είπε “είμαι σίγουρος ότι μπορώ να το κάνω”. Έτσι ζήτησα νομική γνώμη. Δημιούργησε κάποια αναταραχή. Για περίπου 5-10 λεπτά σταμάτησε η συνεδρίαση και στο τέλος κάποιος αξιωματούχος, κάποιος ειδήμον της νομικής μου μίλησε και είπε τα εξής λόγια «Το Eurogroup δεν υφίσταται νομικά, δεν υπάρχει συνθήκη που να έχει συγκροτήσει σε σώμα αυτή την ομάδα». Άρα έχουμε μια ανύπαρκτη ομάδα που έχει την μεγαλύτερη εξουσία να καθορίσει τις ζωές των ευρωπαίων. Δεν λογοδοτεί σε κανέναν, δεδομένου ότι δεν υφίσταται νομικά. Δεν τηρούνται πρακτικά και είναι εμπιστευτικό. Έτσι κανένας πολίτης δεν γνωρίζει τι λέγεται πίσω από κλειστές πόρτες… πρόκειται για αποφάσεις σχεδόν ζωής και θανάτου και κανένα μέλος δεν λογοδοτεί σε κανέναν». Ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι το Eurogroup ελέγχεται παντελώς και πλήρως από τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας, ενώ σημείωσε πως υπήρχε μια μικρή διαφοροποίηση της Γαλλίας από τη γερμανική γραμμή. Το πρωτότυπο κείμενο εδώ... 

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/schedio-gia-parallilo-nomisma-ke-grexit-iche-o-varoufakis-opos-lei-ethese-to-thema-stin-kivernisi-alla-miopsifise-ke-etsi-prochorise-sta-capital-controls/

Δευτέρα 13 Ιουλίου 2015

Μιλάμε για εντελώς διαφορετική επανάσταση


Jiddu Krishnamurti […] Εμείς μιλάμε για μια εντελώς διαφορετική επανάσταση. Μιλάμε για μια επανάσταση η οποία μεταμορφώνει ριζικά, βαθιά, την ψυχολογική δομή του ανθρώπου.

[…] Τι είναι κοινωνία; Δεν είναι δημιούργημα της σχέσης μας, της σχέσης ανάμεσα σε εσάς και σε εμένα και κάποιους άλλους; Οι σχέσεις μας είναι η κοινωνία και η κοινωνία δεν είναι κάτι ξεχωριστό από εμάς. Επομένως, το ν’ αλλάξουμε τη δομή της τωρινής κοινωνίας χωρίς να κατανοήσουμε τις σχέσεις μας μεταξύ μας είναι απλώς το να συνεχίζουμε την τωρινή κοινωνία με τροποποιημένη μορφή. Η σύγχρονη κοινωνία είναι σάπια, είναι μια διαδικασία διαφθοράς, βίας, μέσα στην οποία υπάρχουν πάντα αδιαλλαξία, σύγκρουση και πόνος΄ και για να επιφέρουμε μια ριζική αλλαγή στην κοινωνία, της οποίας είμαστε μέρος, πρέπει να υπάρξει κατανόηση του εαυτού μας.

[…] Ένα σοβαρό πείραμα βαθιάς αλλαγής πρέπει ν’ αρχίσει από τον εαυτό μας, από τον καθένα μας. Είναι μάταιο να αλλάζουμε μόνο τις εξωτερικές συνθήκες χωρίς βαθιά εσωτερική αλλαγή. Η κοινωνία είναι ό,τι είναι ο άνθρωπος, αυτό που είναι η σχέση τού ενός με τον άλλο είναι και η δομή της κοινωνίας μιας χώρας. Δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε μια ειρηνική κοινωνία που να έχει νοημοσύνη, αν το άτομο είναι αδιάλλακτο, βάναυσο και ανταγωνιστικό.

Αν από κάθε άνθρωπο λείπει η ευγένεια, η στοργή, η φροντίδα στη σχέση του με τους άλλους, δεν μπορεί παρά να δημιουργεί σύγκρουση, ανταγωνισμό και σύγχυση. Η κοινωνία είναι επέκταση των ανθρώπων, η κοινωνία είναι προβολή του εαυτού μας. Μέχρι να το συλλάβουμε αυτό, να κατανοήσουμε βαθιά τον εαυτό μας και να τον αλλάξουμε ριζικά, η αλλαγή απλώς του έξω δεν θα δημιουργήσει ειρήνη στον κόσμο ούτε θα φέρει αυτή την ηρεμία και τη γαλήνη που είναι απαραίτητες για ευτυχισμένες σχέσεις σε μια κοινωνία. Ας μη σκεφτόμαστε, λοιπόν, ν’ αλλάξουμε το περιβάλλον αυτό θα συμβεί –και πρέπει να συμβεί- αν ολόκληρη η προσοχή μας κατευθύνεται στη μεταμόρφωση του ατόμου, του εαυτού μας και της σχέσης μας με τον άλλο.

[…] Μια ριζική αλλαγή στην κοινωνία μπορεί να γίνει όχι μέσα από ιδέες, αλλά μέσα από τη δική μου μεταμόρφωση στη σχέση μου με τους άλλους. Η κοινωνία προφανώς χρειάζεται μεταμόρφωση –πάντα όλες οι κοινωνίες χρειάζονται μεταμόρφωση. Θα έπρεπε, όμως, αυτή η μεταμόρφωση να βασίζεται σε κάποια ιδέα, δηλαδή στην σκέψη, σε υπολογισμούς, σε έξυπνες διαλεκτικές αποδοχές ή αρνήσεις κι ένα σωρό άλλα; Ή από τη στιγμή που όλα τα μοντέλα το μόνο που δημιουργούν είναι αντιθέσεις, θα έπρεπε μια τέτοια επανάσταση να πραγματοποιηθεί χωρίς κανένα ιδιαίτερο μοντέλο;

Μια πραγματική επανάσταση μπορεί να γίνει μόνο όταν πάψει να υπάρχει η ιδέα του «εγώ σαν μια οντότητα ξεχωριστή από την κοινωνία΄ και αυτό το «εγώ» θα υπάρχει μόνο όσο θα συνεχίζεται η σκέψη, που είναι η διαμορφωμένη επιθυμία για ασφάλεια με διάφορους τρόπους. Η κοινωνική επανάσταση –είτε είναι η γαλλική είτε η κομμουνιστική είτε οποιαδήποτε άλλη- είναι αποτέλεσμα γεγονότων, απρόβλεπτων περιστάσεων, εννοιών, ιδεών, συμπερασμάτων και, τελικά, το συμπλήρωμα ενός κύκλου.

[…] Εμείς μιλάμε για μια εντελώς διαφορετική επανάσταση. Μιλάμε για μια επανάσταση η οποία μεταμορφώνει ριζικά, βαθιά, την ψυχολογική δομή του ανθρώπου.

[…] Βλέπει κανείς ότι μια ριζική επανάσταση πρέπει να γίνει στο κέντρο, όχι στην επιφάνεια. Η αλλαγή στην επιφάνεια δεν έχει κανένα νόημα.

[…] Αυτό, λοιπόν που πρέπει σίγουρα να κάνουμε είναι να έχουμε επίγνωση του συνόλου του προβλήματαος, όχι μόνο στο συνειδητό, αλλά κυρίως στο υποσυνείδητο΄ πρέπει να έχουμε επίγνωσή του εσωτερικά, βαθιά. Ο επιφανειακός νους μπορεί να δώσει αιτίες, εξηγήσεις, μπορεί λογικά να ξεδιαλύνει ορισμένα προβλήματα΄ αλλά όταν ενδιαφερόμαστε για ένα βαθύ πρόβλημα, η επιφανειακή προσέγγιση έχει πολύ μικρή αξία.

Κι εμείς νοιαζόμαστε για ένα πολύ βαθύ πρόβλημα, που είναι πώς να φέρουμε μια αλλαγή, μια επανάσταση στο κέντρο. Χωρίς αυτή τη θεμελιώδη μεταμόρφωση, οι αλλαγές απλώς στην επιφάνεια δεν έχουν νόημα και οι αναμορφώσεις χρειάζονται διαρκή αναμόρφωση.

[…] Δεν ξέρετε πραγματικά τον εαυτό σας. Το να ξέρετε τον εαυτό σας σημαίνει ότι ξέρετε την εξαιρετική ικανότητα του νου σας να φωτίζει τις κρυφές γωνίες της καρδιάς σας΄ σημαίνει ότι ξέρετε πώς λειτουργεί ο νους σας και αν αυτό που σκέφτεστε είναι δράση ή απλώς αντίδραση΄ σημαίνει ότι έχετε επίγνωση της πολυπλοκότητας του υποσυνείδητου και ότι βλέπετε όλους τους υπαινιγμούς και τις νύξεις που το υποσυνείδητο προβάλλει στο συνειδητό.

Αποσπάσματα από το βιβλίο του Jiddu Krishnamurti “Εγώ χωρίς εγώ”


Ο Τζίντου Κρισναμούρτι κατάγεται από οικογένεια Βραχμάνων. Γεννήθηκε το Μάιο του 1895 στο Μαντάναπαλι, ένα μικρό χωριό κοντά στο Μαντράς. Η μητέρα του πέθανε το 1905 και ο πατέρας του, την επόμενη χρονιά, πήγε μαζί με τους τέσσερις γιους του να ζήσει στο Άντιαρ, όπου ήταν τα κεντρικά γραφεία της Θεοσοφικής Εταιρείας, στα οποία τον προσέλαβαν.

Λίγο αργότερα ο Κρισναμούρτι υιοθετήθηκε από την Annie Besant, πρόεδρο της Θεοσοφικής, που είχε πειστεί ότι το αγόρι ήταν ο Παγκόσμιος Διδάσκαλος τον οποίο περίμεναν οι θεοσοφιστές σε όλο τον κόσμο. Τρία χρόνια αργότερα τον πήγαν στην Αγγλία για να μορφωθεί, ενώ ίδρυσαν στο όνομά του το “Τάγμα του Αστέρα της Ανατολής”, που αριθμούσε χιλιάδες οπαδούς.

Το 1929, όμως, ύστερα από 18 χρόνια, ο Κρισναμούρτι το διέλυσε και επέστρεψε όλη την περιουσία του πίσω στους δωρητές της. Η αναγγελία της διάλυσης εκείνη την ημέρα άρχισε έτσι: “Πιστεύω ότι η αλήθεια είναι μια χώρα χωρίς κανένα μονοπάτι προς αυτήν, και δεν μπορεί να πλησιαστεί μέσα από κανένα δρόμο, καμιά θρησκεία, καμιά οργάνωση”

Από τότε ο Κρισναμούρτι -και μέχρι το θάνατό του, το Φεβρουάριο του 1986- συνέχισε να ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο μιλώντας, συζητώντας και ακούγοντας εκατοντάδες ανθρώπους που ήθελαν να τον δουν.

Μιλούσε όπου τον καλούσαν – σε ιδιώτες και μικρά σχολεία, σε πανεπιστήμια ή στο Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών στο Los Alamos και στον Ο.Η.Ε., που τον παρασημοφόρησε για το έργο του, λίγο πριν πεθάνει, το 1985. Ο Κρισναμούρτι ανέπτυξε τη μοναδική, πραγματικά, διδασκαλία του αντλώντας την από την ίδια του την ύπαρξη και τη ζωή του, αφού δεν είχε διαβάσει κανενός είδους φιλοσοφικό ή θρησκευτικό βιβλίο.

Έως τώρα έχουν εκδοθεί γύρω στα 80 δικά του βιβλία, ενώ τα πιο πολλά έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 10 γλώσσες σε όλο τον κόσμο. Υπάρχουν επίσης καταγραμμένες, σε βιντεοκασέτες και κασέτες ήχου, δημόσιες ομιλίες του και προσωπικές συζητήσεις του με διάφορους επιστήμονες και πνευματικούς ανθρώπους, ενώ γι’ αυτόν έχουν γράψει κείμενα ο Άλντους Χάξλεϋ, ο Χένρι Μίλλερ, η Άιρις Μέρντοχ κ.ά.

Ο Κρισναμούρτι υπήρξε τελικώς ένας παγκόσμιος διδάσκαλος. Παρ’ όλο που είχε γεννηθεί από Ινδούς γονείς, δε σταμάτησε να δηλώνει ότι δεν είχε καμιά εθνικότητα, ότι δε συνέχιζε καμιά παράδοση και δεν ανήκε σε καμιά οργάνωση. Ο ίδιος βίωσε όλα όσα έλπιζε πως θα μάθουν εκείνοι που τον άκουγαν.

Ο Κρισναμούρτι άφησε ένα πολύ μεγάλο υλικό από δημόσιες ομιλίες, συζητήσεις (με δασκάλους, μαθητές, επιστήμονες, σημαντικούς εκπροσώπους διαφόρων θρησκειών, ιδιώτες), τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές συνεντεύξεις, γραπτά κείμενα και επιστολές. Ένα μεγάλο μέρος από αυτό το υλικό έχει καταγραφεί σε βιβλία, κασέτες ήχου και DVD.

Αξίζει να μελετηθούν όλα τα βιβλία αυτού του μεγάλου ανθρώπου, άλλωστε είναι ένας από του ελάχιστους, αληθινά Μεγάλους Πολεμιστές Ταξιδιώτες.

Επιμέλεια: Κρυσταλία Πατούλη
tvxs.gr


Πηγή: http://www.awakengr.com/2014/09/blog-post_73.html#ixzz3fl0J1zLq
Under Creative Commons License: Attribution Share Alike

7 ΒΑΣΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ!!!

Κρουγκμαν: Αυτό είναι πραξικόπημα!


Κρουγκμαν: Αυτό είναι πραξικόπημα! - Media


Με άρθρο του στους New York Times υπό τον τίτλο «Σκοτώνοντας το ευρωπαϊκό εγχείρημα», ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν, χαρακτηρίζει τις απαιτήσεις των δανειστών «Τρέλα», μιλά για προσπάθεια ανατροπής του Αλέξη Τσίπρα, τονίζοντας ότι το hashtag ThisIsACoup (Αυτό είναι πραξικόπημα), το οποίο είναι από τα πρώτα παγκοσμίως αυτήν την ώρα στο twitter και αναφέρεται στην διαπραγμάτευση, «είναι ακριβές».
Ολόκληρο το κείμενο του Πολ Κρούγκμαν:
«Ας υποθέσουμε ότι θεωρείτε τον Τσίπρα ανίκανο. Ας υποθέσουμε πως θέλεις να δεις τον ΣΥΡΙΖΑ να χάνει την εξουσία. Ας υποθέσουμε ακόμα ότι καλωσορίζεις μια εξέλιξη όπως τον διωγμό των ενοχλητικών Ελλήνων από το ευρώ.
Ακόμα και αν όλα αυτά είναι αλήθεια, αυτή η λίστα απαιτήσεων του Eurogroup είναι ΤΡΕΛΑ. Το hashtag ThisIsACoup (Αυτό είναι πραξικόπημα) είναι ακριβές. Αυτό ξεπερνά τα όρια του αυστηρού και γίνεται καθαρή εκδικητικότητα, ολοκληρωτική καταστροφή της εθνικής κυριαρχίας και με καμία ελπίδα για ανακούφιση.
Μπορεί κάτι να τραβήξει την Ευρώπη από το χείλος του γκρεμού; Οι φήμες θέλουν τον Μάριο Ντράγκι να προσπαθεί να συστήσει λογική, ο Ολαντ αντιστέκεται επιτέλους στα ηθικίστικο οικονομικό παιχνίδι της Γερμανίας, κάτι που δεν είχε καταφέρει στο παρελθόν. Ποιος μπορεί να εμπιστευτεί ξανά τις καλές προθέσεις της Γερμανίας;
Με έναν τρόπο, η οικονομία έχει μπει σχεδόν σε δεύτερο πλάνο. Ακόμα κι έτσι, ας είμαστε σαφείς: Αυτό που μάθαμε τις τελευταίες δύο εβδομάδες είναι πως το να είσαι μέλος της Ευρωζώνης σημαίνει ότι οι δανειστές μπορούν να καταστρέψουν την οικονομία σου, αν δεν ακολουθείς επακριβώς την γραμμή τους.
Αυτό δεν έχει καμία σχέση με τις υφιστάμενες οικονομικές συνθήκες της λιτότητας. Μοιάζει πιο αληθινό από ποτέ, το ότι η αυστηρή λιτότητα χωρίς μείωση του χρέους, είναι μια καταδικασμένη πολιτική ανεξάρτητα από το πόσο διατεθειμένη είναι μια χώρα να δεχτεί να υποφέρει. Και αυτό με τη σειρά του σημαίνει ότι ακόμη και μια πλήρης ελληνική συνθηκολόγηση, θα ήταν ένα αδιέξοδη.
Μπορεί η Ελλάδα να κάνει μια πετυχημένη έξοδο; Θα προσπαθήσει η Γερμανία να μπλοκάρει την ανάκαμψη; (Λυπάμαι, αλλά αυτού του είδους την ερώτηση πρέπει να κάνουμε τώρα)
Το ευρωπαϊκό εγχείρημα –ένα εγχείρημα που πάντα εξήρα και στήριζα- έχει δεχτεί ένα άσχημο, ίσως θανατηφόρο χτύπημα. Και ο,τιδήποτε και αν σκέφτεστε για τον ΣΥΡΙΖΑ, ή για την Ελλάδα, δεν φταίνε γι αυτό οι Έλληνες.»

Σύμφωνα με την Welt όλοι οι σύμμαχοι των ναζί στον Β´ΠΠ θέλουν την Ελλάδα εκτός Ευρώ. ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ;



Αλίμονο σε όποιον δεν διδάσκεται από την ιστορία. Την ξαναζεί.
«Οι χώρες της Βαλτικής (Λετονία, Εσθονία, Λιθουανία), η Ολλανδία, η Φινλανδία, η Σλοβακία και η Σλοβενία θα ήθελαν να διώξουν την Ελλάδα από την ευρωζώνη. Κάποιες μάλιστα και χωρίς διαπραγματεύσεις.»
Συμπτωματικά υπήρξαν όλες τους σύμμαχοι των ναζί στον Β´ ΠΠ.
Ίσως με τον διαμελισμό της Σερβίας, να μην το κατάλαβες.
Ίσως με τον διαμελισμό και την απόπειρα εξαθλίωσης της ΕΣΣΔ, πάλι να μην το κατάλαβες.
Ίσως με την σφαγή των Σέρβων του Κοσόβου πάλι να μην το κατάλαβες.
Ίσως με την σφαγή στην Ουκρανία, πάλι να μην το κατάλαβες.
ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ.

...

ΕΤΣΙ!!!!!

Γιατί οι άνθρωποι δυσκολεύονται να αποδεχτούν το διαφορετικό;

  Είναι γεγονός ότι οι άνθρωποι έχουν μία έμφυτη τάση να φοβούνται οτιδήποτε διαφορετικό, φοβούνται το άγνωστο, φοβούνται αυτό που δεν ξέρου...