ΠΑΙΔΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ..

Εκδόσεις Ελλήνων συγγραφέων που ξεχώρισαν μέσα στο 2015, τόσο για το περιεχόμενο, όσο και για την εικονογράφησή τους

αναγνώσεις

22.12.2015

Κείμενο: Άννα Ρούτση

Email: routsi@elculture.gr

 6  1  0
Google +0
 1

Το ότι το παιδικό βιβλίο είναι ευπώλητο και δεν έχει πληγεί τόσο όσο άλλοι τομείς του βιβλίου, είναι βέβαια θετικό. Ωστόσο, μια βόλτα σε βιβλιοπωλεία με προβληματίζει: Μια ανησυχητικά μεγάλη ποσότητα από εποχιακές εκδόσεις (αυτές τις μέρες τα ράφια είναι γεμάτα με χριστουγεννιάτικα βιβλία – προϊόντα, με πολλή χρυσόσκονη και συχνά λίγη ουσία). Βιβλία μέτριας ποιότητας με κινηματογραφικούς και τηλεοπτικούς ήρωες. Κάθε λογής “ημερολόγια” που με την ευκολία της γραφής τους εξοικειώνουν το παιδί – αναγνώστη με μια άλλη, καθόλου λογοτεχνική διαδικασία.
Σε αυτό λοιπόν το άρθρο θα κάνω μια επιλογή από βιβλία Ελλήνων συγγραφέων για παιδιά κυρίως μικρότερων ηλικιών, που κυκλοφόρησαν τη χρονιά που περνάει. Επιλογή υποκειμενική πάντα και καθόλου εύκολη, μιας και θεωρώ ότι η πλειοψηφία των συγγραφέων παιδικών βιβλίων στην Ελλάδα δυσκολεύεται να ξεφύγει από τον διδακτισμό ή τον λυρικό μαξιμαλισμό. Ακόμα και σε χιουμοριστικά, φαινομενικά πιο “φευγάτα” βιβλία, κάπου ελλοχεύει το κήρυγμα, το συμπέρασμα ή δίδαγμα, όπως μας το μάθαιναν στα σχολεία. Αυτή δηλαδή η πολιτική ορθότητα, που μπορεί να γίνει ανούσια ή απωθητική για το παιδί, όπως θα ήταν και για έναν ενήλικα αναγνώστη. Λείπει, με λίγα λόγια η σκανταλιά και το ανορθόδοξο, στοιχεία που ανήκουν στην παιδική ηλικία και με τα οποία μπορεί ένα παιδί να ταυτιστεί και να αντλήσει παράλληλα ένα σωρό θετικά ερεθίσματα, χωρίς να του κουνάνε το δάχτυλο διαρκώς.
Ενώ λοιπόν οι συγγραφείς του εξωτερικού από πολύ νωρίς αποτίναξαν την πολιτική ορθότητα [βλ. Άστριντ Λίντγκρεν (Πίπη Φακιδομύτη), Ρενέ Γκοσινύ και Ζαν Ζακ Σανπέ (Μικρός Νικόλας) ή Τζιάνι Ροντάρι] και λατρεύονται ακόμα από μικρούς και μεγάλους, στην Ελλάδα κουβαλάμε ακόμα ένα βαρύ φορτίο από ένα παραδοσιακό, ενοχοποιητικό εκπαιδευτικό και κοινωνικό σύστημα, που παρά τη φαινομενική του χαλαρότητα δεν σηκώνει και πολλές πλάκες.
Μέσα σ’ αυτό το τοπίο υπάρχουν πάντα βιβλία που ξεχωρίζουν τόσο για το περιεχόμενο, όσο και για την εικονογράφησή τους. Βιβλία που στα παιδιά υπενθυμίζουν τη μαγεία και στους μεγάλους θυμίζουν το παιδί που έχουν μέσα τους. Γιατί υπάρχουν, ευτυχώς, εκδόσεις που επιδεικνύουν σεβασμό στην παιδική ηλικία, βιβλία απαλλαγμένα από πολλά “πρέπει” και βέβαια ενδιαφέρουσες εικονογραφήσεις, που μπορούν να μετατρέψουν ένα ήδη καλό βιβλίο σε έργο τέχνης.

Ξεκινάω λοιπόν με ένα βιβλίο που εμφανίστηκε στα τέλη της προηγούμενης χρονιάς. Ανήκει στις εκδόσεις Νεφέλη, που έχουν γενικά πολύ προσεγμένους ελληνικούς και ξένους τίτλους παιδικών βιβλίων. Πρόκειται για το «Μια φορά κι έναν καιρό ένα κλουβί», της Ροδούλας Παππά (Κρατικό Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου 2013) με εικονογράφηση Celia Chauffrey. Η ιστορία ενός κλουβιού, στο οποίο δεν ήθελε να κατοικήσει κανένα πουλί. Παρά τις ανέσεις και την εξασφάλιση που πρόσφερε, όλα προτιμούσαν την ελευθερία τους. Γι’ αυτό το κλουβί βρίσκει άλλον τρόπο να σπάσει τη μοναξιά του…

Μέσα στο 2015 κυκλοφορεί το νέο βιβλίο της Μαρίας Παπαγιάννη «Είχε απ’ όλα και είχε πολλά» από τις εκδόσεις Πατάκη, που επίσης ξεχωρίζουν για τη σειρά των παιδικών και εφηβικών βιβλίων τους. Ένα βιβλίο γραμμένο με τη νηφαλιότητα και την τρυφερότητα που χαρακτηρίζει πάντα τα γραπτά της Παπαγιάννη, πλαισιωμένο από την αγάπη, με την οποία παρατηρεί και υφαίνει τον κόσμο των ηρώων της. Ένα βιβλίο για τον παραλογισμό, την πλεονεξία και τη ματαιότητα της εξουσίας και για τις απλές χαρές της ζωής, που αυτή τη φορά απογειώνεται από την εκπληκτική εικονογράφηση της Έφης Λαδά. Η ιστορία ενός εμμονικού βασιλιά, που από το φόβο και τους εφιάλτες μη χάσει τα κεκτημένα του, καταδικάζει το λαό του σε μια δυστυχισμένη ζωή. Γιατί «Δεν ήξερε ο χαζός ότι οι πόνοι και οι χαρές μοιράζονται. Κι έτσι οι πόνοι μικραίνουν κι οι χαρές μεγαλώνουν».

Από τις ίδιες εκδόσεις επίσης ξεχώρισα το βιβλίο της Μάρως Σφακιανοπούλου «Η κυρία με τις καμήλες» με εικονογράφηση της Ίριδας Σαμαρτζή. Οι πενήντα επτά καμήλες αποτυπωμένες στη φούστα της δασκάλας, γίνονται η παρέα της Λενιώς, όταν εκείνη θυμώνει ή στενοχωριέται με τους αποχωρισμούς και τα αντίο που άφησε πίσω της και πιο πολύ απ’ όλα φοβάται την ίδια της τη στενοχώρια.

Η Ίρις Σαμαρτζή με την ανάμικτη τεχνική ζωγραφικής, κολλάζ και φωτογραφίας, για την οποία έχει άλλωστε διακριθεί, εικονογράφησε και τους «Απέναντι» του Θοδωρή Παπαϊωάννου από τις εκδόσεις Ίκαρος. Πρόκειται ουσιαστικά για την ιστορία του Μέλιου, του μικρού σκαθαριού που ζει μέσα στο δάσος και τον οποίο πρωτογνωρίσαμε στο «Ανάποδα» (Ίκαρος, 2014). Ο Μέλιος θέλει να βρει την αγαπημένη του φίλη Μελανή, που έχει μετακομίσει στην άλλη άκρη του δάσους. Όμως το δάσος χωρίζει ένας ασφαλτοστρωμένος δρόμος και ο Μέλιος πρέπει να σκαρφιστεί διάφορους τρόπους για να περάσει απέναντι.

Οι εκδόσεις Ίκαρος, επίσης ιδιαίτερα προσεγμένες στα παιδικά τους βιβλία, κυκλοφόρησαν σε συνεργασία με το μουσείο Μπενάκη, τη σειρά του Αλέξη Κυριτσόπουλου εμπνευσμένη από ποίηση «Αν διάβαζα… ποιητές της γενιάς του ‘30». Το 2015 εκδόθηκε το «Πηγαινέλα στα σύννεφα» εμπνευσμένο από τα ποιήματα του Γιώργου Σαραντάρη. Ο Αλέκος βλέπει τα σύννεφα μέσα απ’ τα δέντρα, ανεβαίνει σε μια σκάλα κι αρχίζει το χοροπηδητό ανάμεσά τους. Ένα παιχνιδιάρικο κείμενο σε μια ακόμα πιο παιχνιδιάρικη κυριτσοπουλική εικονογράφηση. Αντιγράφει ο Κυριτσόπουλος από τον Σαραντάρη: «Όταν μετανιώνουν οι άνθρωποι θα είναι αργά; Όχι, δεν θα είναι αργά για να φορέσουμε την αλήθεια και να ζήσουμε ξανά αρχίζοντας από την παιδική μας ηλικία. Αρκεί να μην έχουμε ξεχάσει πού την κρύψαμε […}»

Στις εκδόσεις Ψυχογιός ο Μάκης Τσίτας βγάζει το 2015 το βιβλίο του «Ο μεγάλος μου αδερφός». Ένα βιβλίο που πραγματεύεται το πολύπλοκο και δύσκολο μεν, χιλιοπειπωμένο δε θέμα της αδερφικής σχέσης αγάπης-μίσους (ή μίσους και κάπου στο βάθος, αγάπης;), με έναν όμως ρεαλιστικό τρόπο που τελικά σε κερδίζει.

Το «Ομιλείτε πλουτωνικά» της Κατερίνας Ζωντανού, σε εικονογράφηση Ναταλίας Καπατσούλια (εκδόσεις Μεταίχμιο) μιλά για τον Αναστάση που θέλει να γίνει αστροναύτης. Για το λόγο αυτό μαθαίνει ήδη πλουτωνικά και παίζει το “Ηλιακό σύστημα” με τους φίλους του. Όταν ο φίλος του βγαίνει απ’ το παιχνίδι, το ρόλο του Ήλιου αναλαμβάνει ο Σόνο, ένα παιδί με άλλο χρώμα, που μιλά με τη μαμά του μια άγνωστη γλώσσα, που μάλλον… είναι τα πλουτωνικά!

Το πρώτο ελληνικό παιδικό βιβλίο που κυκλοφόρησε με crowdfunding είναι «Ο Λου και ο Λι στο νησί της τελειότητας» από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος, σε εικονογράφηση Μαρίας Μπαχά. Ένας βασιλιάς που δεν είναι ευχαριστημένος με τίποτε απ’ όσα δημιουργούν τα παιδιά του βασιλείου του, γιατί «Η τελειότητα είναι αδύνατη, άρα το να καταφέρεις το αδύνατο είναι τέλειο» . Θα μπορέσουν τα παιδιά να ξεφύγουν από την τελειομανία του, θα παραιτηθούν ή θα συνεχίσουν μάταια την προσπάθεια να τον ευχαριστήσουν;

Κλείνω με παραμύθια για μεγάλους, αλλά και για μεγαλύτερα παιδιά. Είναι τα «Παραμύθια των ευχών» που μόλις κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Απόπειρα. Μια συλλογή λαϊκών παραμυθιών και ανώνυμων ιστοριών από την ελληνική και παγκόσμια προφορική λογοτεχνική παράδοση, που αποτυπώνονται εδώ από Έλληνες αφηγητές σε επιμέλεια του Δημήτρη Β. Προύσαλη. «Οι ιστορίες για τις ευχές» ήταν το θέμα της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας Αφήγησης (20 Μαρτίου) και ακούστηκαν στο 2o φεστιβάλ αφήγησης «Αθήνα… μια πόλη παραμύθια». Με την αλληγορία, το χιούμορ, τη σκληράδα, το φως και το σκοτάδι που χαρακτηρίζει τις λαϊκές αφηγήσεις, οι ιστορίες του τόμου αυτού μιλούν για γοργόνες, ξωτικά, βασιλιάδες και φτωχούς, έναν τοσοδούλη σαμουράι, δυο καμπούρηδες, ένα χρυσό ψάρι, μια κόρη Παρασκευογεννημένη και φυσικά για ευχές. Όπως την ευχή του Άντριου Κόφφυ από τη Σκωτία: «Σου εύχομαι παιδί μου, να μη χαθείς στο δρόμο. Μα αν τύχει και χαθείς, φρόντισε να έχεις μιαν ιστορία στο τσεπάκι σου. Μιαν ιστορία»…
Μεταφέρω την ευχή. Φροντίστε να έχετε μια ιστορία στο τσεπάκι σας, μικροί και μεγάλοι!…
Καλές γιορτές!

- See more at: http://www.elculture.gr/blog/article/%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-2015/#sthash.fHGd0UK9.dpuf

13 πράγματα που πρέπει να θυμάστε όταν έχετε κακή διάθεση

1. Πάντα θα είσαι τα πάντα σε κάποιον.
2. Το χαμόγελό σου θα κάνει κάποιον χαρούμενο ακόμη και αν δεν σε ξέρει καν.
3. Κάθε νύχτα κάποιος σε σκέφτεται πριν πέσει για ύπνο.
4. Εάν κάποιος φαίνεται πως σε μισεί, είναι επειδή δεν μπορεί να σου μοιάσει.
5. Υπάρχουν τουλάχιστον δυο άνθρωποι στον κόσμο για τους οποίους κάποιος είναι έτοιμος να θυσιάσει ακόμη και την ζωή του.
6. Κατά μέσο όρο, τουλάχιστον δώδεκα άνθρωποι κάπου, σε αγαπούν με τον δικό τους τρόπο
7. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να ξυπνάς κάθε πρωί και να μετανιώνεις.
8. Έτσι αγάπα τους ανθρώπους που σου φέρονται καλά, ξέχασε αυτούς που  σου φέρονται άσχημα,  και θυμήσου πως όλα γίνονται για κάποιο λόγο.
9. Ακόμη και όταν κάνεις το μεγαλύτερο λάθος στην ζωή σου, κάτι καλό θα βγει απ΄αυτό.
10. Όταν αισθάνεσαι ότι τα πράγματα είναι εναντίον σου, προσπάθησε να τα δεις από άλλη πλευρά και τότε θα καταλάβεις ότι δεν είναι έτσι.
11. Θυμήσου πάντοτε: Όταν η ζωή σου προσφέρει άλλη μια ευκαιρία, αυτή τη φορά όλα θα είναι με το μέρος σου.
12. Εάν παρουσιαστεί μια καινούργια ευκαιρία, μην την αφήσεις. Και αν ολόκληρη η ζωή σου αλλάζει με αυτήν, άσε να συμβεί.
13. Κανείς δεν είπε ότι η ζωή είναι εύκολη. Αλλά σου το υποσχόμαστε, αξίζει.

Πειθαρχία: Ποιο είναι το μεγαλύτερο λάθος που κάνουμε όλοι οι γονείς;

Ξέρετε ποιο είναι το κλασσικό λάθος που οι περισσότεροι γονείς κάνουμε όσον αφορά την πειθαρχία του παιδιού μας;

Είναι γνωστό ότι τα παιδιά, στη νηπιακή ηλικία, θέλουν να ακούν συγκεκριμένες εντολές. Ένα από τα πιο δύσκολα σημεία για τους γονείς είναι όταν όταν το παιδί αγνοεί ή δεν υπακούει στις εντολές τους.

Για το λόγο αυτό θα πρέπει οι εντολές να δίνονται με τέτοιο τρόπο που το παιδί να μην έχει άλλη επιλογή. Αν για παράδειγμα χρησιμοποιήσουμε ερώτηση, όπως «γιατί δε μαζεύεις τα παιχνίδια σου;», τότε το παιδί θα έχει την ευκαιρία να απαντήσει «γιατί δε θέλω».

Η ερώτηση λοιπόν, είναι ένα κλασσικό λάθος που οι περισσότεροι γονείς κάνουμε όταν ζητάμε να κάνει κάτι το παιδί μας.

Επίσης συχνά προσθέτουμε κάποια ερώτηση στο τέλος της πρότασής μας. Λέμε για παράδειγμα: «Πρέπει να τακτοποιήσεις τα παιχνίδια σου, εντάξει;» ή «Αυτό δεν είναι παιχνίδι, εντάξει;».

Βάζοντας ερωτηματικό στην πρόταση μας, ουσιαστικά μετατρέπουμε τις εντολές σε ερωτήσεις, δίνοντας φαινομενικά στα παιδιά μια επιλογή για το αν θα πρέπει να τις ακολουθήσουν ή όχι.

«Ως γονείς θέλουμε να αισθανόμαστε ότι δίνουμε στα παιδιά επιλογές, όχι να τα καθοδηγούμε όλη την ώρα, γιατί αυτό μπορεί να αποβεί απότομο και σκληρό. Το να δίνουμε στα παιδιά επιλογές είναι σπουδαίο, αλλά η αλήθεια είναι ότι ζούμε σε έναν κόσμο με όρια και κανόνες και υπάρχουν πολλά που τα παιδιά πρέπει να μάθουν και να δεχθούν για να επιτύχουν στη ζωή. Αυτό που έχει πραγματικό νόημα είναι να βοηθήσουμε τα παιδιά να κατανοήσουν ποιες είναι οι προσδοκίες μας», αναφέρει η σύμβουλος ανατροφής Clair Lerner.

Ο ψυχοθεραπευτής Dr. Fran Walfish υποστηρίζει ότι προσθέτοντας τη λέξη «Εντάξει;» μετά από μια εντολή, οι γονείς μπορεί να στείλουν το λάθος μήνυμα στα παιδιά: «Όταν η μαμά ή ο μπαμπάς προσθέτει τη λέξη «Εντάξει;» στο τέλος μιας επιτακτικής πρότασης, ακυρώνει τη δύναμη του μηνύματος που θέλει να περάσει στο παιδί και υποδηλώνει ότι ζητάει την αμοιβαία συναίνεση του».

Οι ειδικοί συμβουλεύουν ότι οι γονείς θα πρέπει να είναι σταθεροί στις αποφάσεις τους και ότι ο καλύτερος τρόπος για να πειθαρχήσουμε τα παιδιά είναι να είμαστε απλώς άμεσοι σε αυτό που θέλουμε να ζητήσουμε από εκείνα. Η σαφήνεια θα σας φανεί χρήσιμη και θα φέρει τα αποτελέσματα που αναζητάμε.

- See more at: http://www.imommy.gr/nipia/psychologia/article/8161/ayto-einai-to-megalytero-lathos-poy-oloi-oi-goneis-kanoyme-kai-den-mas-akoyn-ta-paidia/#sthash.0NJXnD2K.dpuf

Λύστε το Πρόβλημα με του Πόρους στο Δέρμα σας, με αυτή την Καταπληκτική Συνταγή.

Διευρυμένοι, ανοικτοί πόροι στο πρόσωπο μπορεί να κάνουν το δέρμα σας να φαίνεται γερασμένο και να έχει μη υγιή όψη, και μπορεί επίσης να οδηγήσει σε άλλα προβλήματα του δέρματος, όπως ακμή και σπυράκια, ειδικά σε άτομα με λιπαρό δέρμα.
Ευτυχώς, υπάρχουν φυσικοί τρόποι για να συρρικνωθούν οι μεγάλοι πόροι, οι οποίοι είναι πολύ καλύτεροι από τα προϊόντα της αγοράς, τόσο σε ποιότητα και τιμή.
Τα παρακάτω φυσικά γιατροσόφια είναι μερικές από τις πιο αποτελεσματικές φυσικές θεραπείες για μεγάλους πόρους:
Μάσκα με μέλι, λεμόνι, μήλο και γιαούρτι
Αυτή είναι μια μάσκα πριν τον ύπνο που θα σας δώσει φανταστικά αποτελέσματα. Τρίβουμε το μήλο και στη συνέχεια, προσθέτουμε μια κουταλιά της σούπας μέλι, γιαούρτι και λεμόνι. Εφαρμόστε αυτό το μείγμα στο πρόσωπο και αφήστε το για 15-20 λεπτά, στη συνέχεια, αφαιρέστε με χλιαρό νερό.
Μάσκα με αμύγδαλο
Βάλτε 1/3 φλιτζάνι αμύγδαλα στο μπλέντερ μέχρι να γίνουν σκόνη. Στη συνέχεια, προσθέστε νερό για να γίνει σαν μια ζύμη, και εφαρμόσετε το στο πρόσωπό σας. Αφήστε το για περίπου 30 λεπτά στο πρόσωπο και στη συνέχεια ξεπλύνετε με χλιαρό νερό. Επαναλάβετε αυτή τη θεραπεία, τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα.
Μάσκα Αργίλου
Αυτή η μάσκα θα πρέπει να προετοιμαστεί μία εβδομάδα νωρίτερα και πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο μία φορά την εβδομάδα. Ο άργιλος κάνει τους πόρους σας να αναπνέουν καλύτερα, αντλεί οποιαδήποτε ανεπιθύμητη βρωμιά και λιπαρότητα και μειώνει τους μεγαλύτερους πόρους.
Μάσκα με αγγούρι, μήλο, αυγό και γάλα
Αναμίξτε ένα ασπράδι αυγού με λίγο γάλα σε σκόνη, προσθέστε τριμμένο αγγούρι και λίγο τριμμένο μήλο. Ετοιμάστε μια πάστα, και εφαρμόσετε τη στο πρόσωπό σας. Αφήστε τη να δράσει για 15 λεπτά. Στη συνέχεια, πλύνετε το πρόσωπό σας με χλιαρό νερό.

Μάσκα με λεμόνι
Συνδυάστε μια μικρή ποσότητα χυμό λεμονιού και νερό και απλώστε το με ένα κομμάτι βαμβάκι. Μετά από μισή ώρα, ξεπλύνετε το πρόσωπό σας με κρύο νερό.
Σταγόνες λεμονιού
Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να προσθέσετε μερικές σταγόνες λεμονιού στην αγαπημένη σας κρέμα προσώπου, βάλτε κανονικά στο πρόσωπό σας και αφήστε τη να δράσει για 15-20 λεπτά. Ξεπλύνετε με άφθονο νερό.
Ορό γάλακτος
Αν και ως επί το πλείστον αναγνωρίζεται ως προϊόν καθαρισμού προσώπου, ο ορός γάλακτος μπορεί επίσης να βοηθήσει στη μείωση των μεγάλων πόρων. Το βράδυ, εφαρμόστε στην επιδερμίδα σας με ένα κομμάτι βαμβάκι ορό γάλακτος, περιμένετε για 20 λεπτά, και στη συνέχεια, ξεπλύνετε το πρόσωπο με κρύο νερό.
Παπάγια
Βάλτε λίγη σάρκα παπάγιας σε καθαρό πρόσωπο, περιμένετε για 15 λεπτά και πλύνετε το πρόσωπό σας με χλιαρό νερό. Αυτή η θεραπεία είναι επίσης αποτελεσματική αν έχετε σπυράκια.
Μαγιονέζα
Συνδυάστε ξύδι και αυγό και προσθέστε τα στη μαγιονέζα. Θα προσφέρουν εξαιρετικά αποτελέσματα και θα σφίξουν το δέρμα. Επιπλέον, εφαρμόστε μια κουταλιά της σούπας μαγιονέζα στην προβληματική περιοχή και αφήστε τη να μείνει για 20 λεπτά. Ωστόσο, επειδή είναι ήδη λιπαρή, δεν συνιστάται σε άτομα με αυτόν τον τύπο δέρματος.
Επιπλέον, οι ακόλουθες θεραπείες μπορούν να βοηθήσουν πολύ:
Απολέπιση
Η απολέπιση μπορεί να είναι αποτελεσματική στη μείωση των μεγάλων πόρων, καθώς τα απολεπιστικά απαλύνουν το δέρμα με γλυκολικό οξύ.
Μικροδερμοαπόξεση
Αυτή η θεραπεία μπορεί να δώσει τα καλύτερα αποτελέσματα σε άτομα με γηρασμένο δέρμα και μεγάλους πόρους. Λειαίνει την επιδερμίδα, μειώνει τους πόρους και μειώνει τις ρυτίδες.
Credit: healthyfoodhouse.com

Ελληνική γλώσσα: Η ανώτερη μορφή γλώσσας που έχει επινοήσει ποτέ το ανθρώπινο πνεύμα!

Ει θεοί διαλέγονται τη των Ελλήνων γλώττη χρώνται»

Η Αγγλική γλώσσα έχει 490.000 λέξεις από τις οποίες 41.615 λέξεις είναι από την Ελληνική γλώσσα.. (βιβλίο Γκίνες)
Η Ελληνική με την μαθηματική δομή της είναι η γλώσσα της πληροφορικής και της νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών, διότι μόνο σ” αυτήν δεν υπάρχουν όρια.
(Μπιλ Γκέιτς, Microsoft)
Η Ελληνική και η Κινέζικη, είναι οι μόνες γλώσσες με συνεχή ζώσα παρουσία από τους ίδιους λαούς και…..στον ίδιο χώρο εδώ και 4.000 έτη. Όλες οι γλώσσες θεωρούνται κρυφοελληνικές, με πλούσια δάνεια από τη μητέρα των γλωσσών, την Ελληνική.
(Francisco Adrados, γλωσσολόγος).
Η Ελληνική γλώσσα έχει λέξεις για έννοιες οι οποίες παραμένουν χωρίς απόδοση στις υπόλοιπες γλώσσες, όπως άμιλλα, θαλπωρή και φιλότιμο Μόνον η Ελληνική γλώσσα ξεχωρίζει τη ζωή από το βίο, την αγάπη από τον έρωτα. Μόνον αυτή διαχωρίζει, διατηρώντας το ίδιο ριζικό θέμα, το ατύχημα από το δυστύχημα, το συμφέρον από το ενδιαφέρον.
Το εκπληκτικό είναι ότι η ίδια η Ελληνική γλώσσα μας διδάσκει συνεχώς πώς να γράφουμε σωστά. Μέσω της ετυμολογίας, μπορούμε να καταλάβουμε ποιός είναι ο σωστός τρόπος γραφής ακόμα και λέξεων που ποτέ δεν έχουμε δει ή γράψει.
Το «πειρούνι» για παράδειγμα, για κάποιον που έχει βασικές γνώσεις Αρχαίων Ελληνικών, είναι προφανές ότι γράφεται με «ει» και όχι με «ι» όπως πολύ άστοχα το γράφουμε σήμερα. Ο λόγος είναι πολύ απλός, το «πειρούνι» προέρχεται από το ρήμα «πείρω» που σημαίνει τρυπώ-διαπερνώ, ακριβώς επειδή τρυπάμε με αυτό το φαγητό για να το πιάσουμε.
Επίσης η λέξη «συγκεκριμένος» φυσικά και δεν μπορεί να γραφτεί «συγκεκρυμμένος», καθώς προέρχεται από το «κριμένος» (αυτός που έχει δηλαδή κριθεί) και όχι βέβαια από το «κρυμμένος» (αυτός που έχει κρυφτεί). Άρα το να υπάρχουν πολλά γράμματα για τον ίδιο ήχο (π.χ. η, ι, υ, ει, οι κτλ) όχι μόνο δεν θα έπρεπε να μας δυσκολεύει, αλλά αντιθέτως να μας βοηθάει στο να γράφουμε πιο σωστά, εφόσον βέβαια έχουμε μια βασική κατανόηση της γλώσσας μας.
Επιπλέον η ορθογραφία με την σειρά της μας βοηθάει αντίστροφα στην ετυμολογία αλλά και στην ανίχνευση της ιστορική πορείας της κάθε μίας λέξης. Και αυτό που μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την καθημερινή μας νεοελληνική γλώσσα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι η γνώση των Αρχαίων Ελληνικών.
Είναι πραγματικά συγκλονιστικό συναίσθημα να μιλάς και ταυτόχρονα να συνειδητοποιείς τι ακριβώς λές, ενώ μιλάς και εκστομίζεις την κάθε λέξη ταυτόχρονα να σκέφτεσαι την σημασία της.
Είναι πραγματικά μεγάλο κρίμα να διδάσκονται τα Αρχαία με τέτοιο φρικτό τρόπο στο σχολείο ώστε να σε κάνουν να αντιπαθείς κάτι το τόσο όμορφο και συναρπαστικό.
Η ΣΟΦΙΑ
Στη γλώσσα έχουμε το σημαίνον (την λέξη) και το σημαινόμενο (την έννοια). Στην Ελληνική γλώσσα αυτά τα δύο έχουν πρωτογενή σχέση, καθώς αντίθετα με τις άλλες γλώσσες το σημαίνον δεν είναι μια τυχαία σειρά από γράμματα. Σε μια συνηθισμένη γλώσσα όπως τα Αγγλικά μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι να λέμε το σύννεφο car και το αυτοκίνητο cloud, και από την στιγμή που το συμφωνήσουμε να ισχύει. Στα Ελληνικά κάτι τέτοιο είναι αδύνατον. Γι” αυτό το λόγο πολλοί διαχωρίζουν τα Ελληνικά σαν «εννοιολογική» γλώσσα από τις υπόλοιπες «σημειολογικές» γλώσσες.
Μάλιστα ο μεγάλος φιλόσοφος και μαθηματικός Βένερ Χάιζενμπεργκ είχε παρατηρήσει αυτή την σημαντική ιδιότητα για την οποία είχε πει «Η θητεία μου στην αρχαία Ελληνική γλώσσα υπήρξε η σπουδαιότερη πνευματική μου άσκηση. Στην γλώσσα αυτή υπάρχει η πληρέστερη αντιστοιχία ανάμεσα στην λέξη και στο εννοιολογικό της περιεχόμενο».
Όπως μας έλεγε και ο Αντισθένης, «Αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις». Για παράδειγμα ο «άρχων» είναι αυτός που έχει δική του γη (άρα=γή + έχων). Και πραγματικά, ακόμα και στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικό να έχει κανείς δική του γη / δικό του σπίτι.
Ο «βοηθός» σημαίνει αυτός που στο κάλεσμα τρέχει. Βοή=φωνή + θέω=τρέχω. Ο Αστήρ είναι το αστέρι, αλλά η ίδια η λέξη μας λέει ότι κινείται, δεν μένει ακίνητο στον ουρανό (α + στήρ από το ίστημι που σημαίνει στέκομαι).
Αυτό που είναι πραγματικά ενδιαφέρον, είναι ότι πολλές φορές η λέξη περιγράφει ιδιότητες της έννοιας την οποίαν εκφράζει, αλλά με τέτοιο τρόπο που εντυπωσιάζει και δίνει τροφή για τη σκέψη.
Για παράδειγμα ο «φθόνος» ετυμολογείται από το ρήμα «φθίνω» που σημαίνει μειώνομαι. Και πραγματικά ο φθόνος σαν συναίσθημα, σιγά-σιγά μας φθίνει και μας καταστρέφει. Μας «φθίνει» – ελαττώνει ως ανθρώπους – και μας φθίνει μέχρι και την υγεία μας. Και, βέβαια, όταν αναφερόμαστε σε κάτι που είναι τόσο πολύ ώστε να μην τελειώνει, πως το λέμε; Μα, φυσικά, «άφθονο».
Έχουμε τη λέξη «ωραίος» που προέρχεται από την «ώρα». Διότι για να είναι κάτι ωραίο, πρέπει να έλθει και στην ώρα του. Ωραίο δεν είναι το φρούτο όταν είναι άγουρο ή σαπισμένο και ωραία γυναίκα δεν είναι κάποια ούτε στα 70 της άλλα ούτε φυσικά και στα 10 της. Ούτε το καλύτερο φαγητό είναι ωραίο όταν είμαστε χορτάτοι, επειδή, σε αυτή την περίπτωση, δεν μπορούμε να το απολαύσουμε.

Ακόμα έχουμε την λέξη «ελευθερία» για την οποία το «Ετυμολογικόν Μέγα» διατείνεται «παρά το ελεύθειν όπου ερά» = το να πηγαίνει κανείς όπου αγαπά .. Άρα βάσει της ίδιας της λέξης, ελεύθερος είσαι όταν έχεις τη δυνατότητα να πάς όπου αγαπάς. Πόσο ενδιαφέρουσα ερμηνεία!!!
Το άγαλμα ετυμολογείται από το αγάλλομαι (ευχαριστιέμαι) επειδή όταν βλέπουμε (σε αρχική φάση οι Θεοί) ένα όμορφο αρχαιοελληνικό άγαλμα η ψυχή μας ευχαριστείται, αγάλλεται. Και από το θέαμα αυτό επέρχεται η αγαλλίαση. Αν κάνουμε όμως την ανάλυση της λέξης αυτής θα δούμε ότι είναι σύνθετη από αγάλλομαι + ίαση(=γιατρειά). Άρα, για να συνοψίσουμε, όταν βλέπουμε ένα όμορφο άγαλμα (ή οτιδήποτε όμορφο), η ψυχή μας αγάλλεται και γιατρευόμαστε. Και πραγματικά, γνωρίζουμε όλοι ότι η ψυχική μας κατάσταση συνδέεται άμεσα με τη σωματική μας υγεία.
Παρένθεση: και μια και το έφερε η «κουβέντα», η Ελληνική γλώσσα μας λέει και τι είναι άσχημο. Από το στερητικό «α» και την λέξη σχήμα μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε τι. Για σκεφτείτε το λίγο.
Σε αυτό το σημείο, δεν μπορούμε παρά να σταθούμε στην αντίστοιχη Λατινική λέξη για το άγαλμα (που μόνο Λατινική δεν είναι). Οι Λατίνοι ονόμασαν το άγαλμα, statua από το Ελληνικό «ίστημι» που ήδη αναφέραμε, και το ονόμασαν έτσι επειδή στέκει ακίνητο. Προσέξτε την τεράστια διαφορά σε φιλοσοφία μεταξύ των δύο γλωσσών, αυτό που σημαίνει στα Ελληνικά κάτι τόσο βαθύ εννοιολογικά, για τους Λατίνους είναι απλά ένα ακίνητο πράγμα.
Είναι προφανής η σχέση που έχει η γλώσσα με τη σκέψη του ανθρώπου. Όπως λέει και ο George Orwell στο αθάνατο έργο του «1984», απλή γλώσσα σημαίνει και απλή σκέψη. Εκεί το καθεστώς προσπαθούσε να περιορίσει την γλώσσα για να περιορίσει την σκέψη των ανθρώπων, καταργώντας συνεχώς λέξεις.
«Η γλώσσα και οι κανόνες αυτής αναπτύσσουν την κρίση», έγραφε ο Μιχάι Εμινέσκου, εθνικός ποιητής των Ρουμάνων.
Μια πολύπλοκη γλώσσα αποτελεί μαρτυρία ενός προηγμένου πνευματικά πολιτισμού. Το να μπορείς να μιλάς σωστά σημαίνει ότι ήδη είσαι σε θέση να σκέφτεσαι σωστά, να γεννάς διαρκώς λόγο και όχι να παπαγαλίζεις λέξεις και φράσεις.
Η ΜΟΥΣΙΚΟΤΗΤΑ
Η Ελληνική φωνή κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν «αυδή». Η λέξη αυτή δεν είναι τυχαία αφού προέρχεται από το ρήμα «άδω» που σημαίνει τραγουδώ.
Όπως γράφει και ο μεγάλος ποιητής και ακαδημαϊκός Νικηφόρος Βρεττάκος:
«Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φώς θα ελιχθώ προς τα πάνω, όπως ένα ποταμάκι που μουρμουρίζει. Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω αγγέλους, θα τους μιλήσω Ελληνικά, επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες. Μιλάνε Μεταξύ τους με μουσική».
Ο γνωστός Γάλλος συγγραφεύς Ζακ Λακαρριέρ επίσης μας περιγράφει την κάτωθι εμπειρία από το ταξίδι του στην Ελλάδα:
«Άκουγα αυτούς τους ανθρώπους να συζητούν σε μια γλώσσα που ήταν για μένα αρμονική αλλά και ακατάληπτα μουσική. Αυτό το ταξίδι προς την πατρίδα – μητέρα των εννοιών μας – μου απεκάλυπτε ένα άγνωστο πρόγονο, που μιλούσε μια γλώσσα τόσο μακρινή στο παρελθόν, μα οικεία και μόνο από τους ήχους της. Αισθάνθηκα να τα έχω χαμένα, όπως αν μου είχαν πει ένα βράδυ ότι ο αληθινός μου πατέρας ή η αληθινή μου μάνα δεν ήσαν αυτοί που με είχαν αναστήσει».
Ο διάσημος Έλληνας και διεθνούς φήμης μουσικός Ιάνης Ξενάκης, είχε πολλές φορές τονίσει ότι η μουσικότητα της Ελληνικής είναι εφάμιλλη της συμπαντικής.
Αλλά και ο Γίββων μίλησε για μουσικότατη και γονιμότατη γλώσσα, που δίνει κορμί στις φιλοσοφικές αφαιρέσεις και ψυχή στα αντικείμενα των αισθήσεων. Ας μην ξεχνάμε ότι οι Αρχαίοι Έλληνες δεν χρησιμοποιούσαν ξεχωριστά σύμβολα για νότες, χρησιμοποιούσαν τα ίδια τα γράμματα του αλφαβήτου.
«Οι τόνοι της Ελληνικής γλώσσας είναι μουσικά σημεία που μαζί με τους κανόνες προφυλάττουν από την παραφωνία μια γλώσσα κατ” εξοχήν μουσική, όπως κάνει η αντίστιξη που διδάσκεται στα ωδεία, ή οι διέσεις και υφέσεις που διορθώνουν τις κακόηχες συγχορδίες», όπως σημειώνει η φιλόλογος και συγγραφεύς Α. Τζιροπούλου-Ευσταθίου.
Είναι γνωστό εξάλλου πως όταν οι Ρωμαίοι πολίτες πρωτάκουσαν στην Ρώμη Έλληνες ρήτορες, συνέρρεαν να θαυμάσουν, ακόμη και όσοι δεν γνώριζαν Ελληνικά, τους ανθρώπους που «ελάλουν ώς αηδόνες».
Δυστυχώς κάπου στην πορεία της Ελληνικής φυλής, η μουσικότητα αυτή (την οποία οι Ιταλοί κατάφεραν και κράτησαν) χάθηκε, προφανώς στα μαύρα χρόνια της Τουρκοκρατίας.
Να τονίσουμε εδώ ότι οι άνθρωποι της επαρχίας, του οποίους συχνά κοροϊδεύουμε για την προφορά τους, είναι πιο κοντά στην Αρχαιοελληνική προφορά από ό,τι εμείς οι άνθρωποι της πόλεως.
Η Ελληνική γλώσσα επιβλήθηκε αβίαστα (στους Λατίνους) και χάρη στην μουσικότητά της.
Όπως γράφει και ο Ρωμαίος Οράτιος «Η Ελληνική φυλή γεννήθηκε ευνοημένη με μία γλώσσα εύηχη, γεμάτη μουσικότητα».
Πηγή: olympia.gr

Η αναλυτική σκέψη υποσκάπτει την πίστη και προάγει την αθεΐα

Πολλοί πιστοί είναι σίγουροι ότι η πίστη τους είναι στέρεη σαν βράχος, όμως ίσως να υπερεκτιμούν τη σταθερότητα των πεποιθήσεών τους. Η αναλυτική σκέψη μπορεί να μειώσει τη θρησκευτική και μεταφυσική πίστη ακόμα και σε αφοσιωμένους πιστούς, σύμφωνα με μία νέα έρευνα Καναδών ψυχολόγων, η οποία επιβεβαιώνει ότι ο λογικός τρόπος σκέψης έχει τη δυνατότητα να υποσκάψει τη θρησκευτικότητα και να προάγει τον σκεπτικισμό και την αθεΐα.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή κοινωνικής ψυχολογίας Ara Norenzayan του Τμήματος Ψυχολογίας του πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας στο Βανκούβερ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό «Science», ανέφεραν ότι πολλοί παράγοντες επηρεάζουν την πνευματικότητα του καθενός και η τάση για περισσότερη ή λιγότερη αναλυτική σκέψη είναι ένας από αυτούς.

Οι ψυχολόγοι έκαναν διάφορα τεστ και πειράματα με 650 εθελοντές, συσχετίζοντας τον βαθμό αναλυτικής σκέψης του καθενός με την ένταση των θρησκευτικών και άλλων μεταφυσικών πεποιθήσεών του (π.χ. πίστη σε αγγέλους), διαπιστώνοντας ότι αυτά τα δύο πράγματα είναι γενικά αντιστρόφως ανάλογα. Όσο περισσότερο οι εθελοντές ανέπτυσσαν αναλυτικούς συλλογισμούς και έκαναν λογικές σκέψεις, τόσο έτεινε να μειώνεται η θρησκευτική πίστη τους και, αντίθετα, αυξανόταν ο αθεϊσμός ή έστω ο αγνωστικισμός και ο σκεπτικισμός τους σχετικά με τα θρησκευτικά ζητήματα.

Η έρευνα δείχνει ότι οι θρησκευτικές πεποιθήσεις σχετίζονται όχι τόσο με το πιο αργό και αναλυτικό σύστημα λειτουργίας του νου, όσο με το διαισθητικό- συναισθηματικό που είναι πιο γρήγορο και αυτόματο. Όταν ενεργοποιείται περισσότερο το αναλυτικό σύστημα, τότε «σκεπάζει» το διαισθητικό και αντίστροφα. Αυτό εξηγεί γιατί οι περισσότεροι (αν και όχι όλοι) επιστήμονες, που καλλιεργούν την αναλυτική σκέψη, τείνουν να είναι άθεοι ή αγνωστικιστές.

Με πιο απλά λόγια, όσοι άνθρωποι τείνουν να λειτουργούν ενστικτωδώς, είναι πιο πιθανό να πιστεύουν στον Θεό, σε σχέση με όσους σκέφτονται πιο πολύ και είναι λιγότερο ενστικτώδεις και αυτό γιατί η πίστη είναι περισσότερο συναίσθημα παρά σκέψη. Μελλοντικές έρευνες από τους ίδιους ψυχολόγους θα μελετήσουν κατά πόσον είναι πρόσκαιρη ή διαρκής η επίδραση της αναλυτικής σκέψης στη θρησκευτική πίστη και αν αυτή η επίδραση ισχύει σε όλους τους πολιτισμούς της Γης και όχι μόνο στη Δύση.

Οι πιο πρόσφατες έρευνες της κοινής γνώμης αποκαλύπτουν ότι η μεγάλη πλειονότητα της ανθρωπότητας πιστεύει στον Θεό, αν και οι αγνωστικιστές και οι άθεοι είναι αρκετές εκατοντάδες εκατομμύρια. Το ποσοστό των πιστών και των άθεων μεταβάλλεται διαχρονικά υπό την επίδραση διαφόρων ψυχολογικών και πολιτισμικών παραγόντων.

Οι ερευνητές ξεκαθάρισαν πάντως ότι δεν αρκεί η αναλυτική σκέψη για να μετατρέψει έναν πιστό σε άπιστο. Άλλοι ισχυροί υποσυνείδητοι παράγοντες, όπως ο φόβος του θανάτου και η επιθυμία για διαιώνιση της ζωής, παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανατροφοδότηση της πίστης στη θρησκεία και σε άλλες πνευματικές παραδόσεις. Οι ερευνητές επίσης φρόντισαν να διευκρινίσουν ότι η μελέτη τους δεν έχει να κάνει με την ίδια την αξία της θρησκείας, αλλά με τους γνωσιακούς-νοητικούς μηχανισμούς που την υποσκάπτουν ή την ενισχύουν.

Ο διάσημος νομπελίστας ψυχολόγος Daniel Kahneman, του πανεπιστημίου Πρίνστον, δήλωσε ότι «αυτό ουσιαστικά που δείχνει η νέα έρευνα, είναι πως όταν κανείς σκέφτεται με πιο κριτικό τρόπο, απορρίπτει πεποιθήσεις που αλλιώς θα τις υιοθετούσε. Δείχνει ότι υπάρχουν ορισμένες θρησκευτικές πεποιθήσεις που οι άνθρωποι πιστεύουν και τις οποίες δεν θα υιοθετούσαν, αν σκέφτονταν πιο κριτικά».

Πηγή: ΑΠΕ, sciencearchives

«Κοίτα μην πεθάνεις χωρίς να δοκιμάσεις τι θαύμα είναι να γαμάς από έρωτα..»

Τη χρονιά που έκλεινα τα ενενήντα χρόνια μου θέλησα να κάνω δώρο στον εαυτό μου μια νύχτα τρελού έρωτα με μια έφηβη παρθένα. Θυμήθηκα τη Ρόζα Καμπάρκας, ιδιοκτήτρια ενός παράνομου οίκου ανοχής, η οποία συνήθως ειδοποιούσε τους καλούς πελάτες της όταν είχε κάποια άβγαλτη διαθέσιμη. Ποτέ δεν είχα υποκύψει σ' εκείνον ή σε κάποιον άλλο από τους πολλούς αισχρούς πειρασμούς της, αλλά αυτή δεν πίστευε στην αγνότητα των αρχών μου.

"Ακόμα και η ηθική είναι υπόθεση χρόνου", έλεγε μ' ένα μοχθηρό χαμόγελο, "θα το δεις".

Ένας ηλικιωμένος δημοσιογράφος αποφασίζει να γιορτάσει τα ενενηκοστά γενέθλιά του με μεγαλειώδη τρόπο, δίνοντας στον εαυτό του ένα δώρο που θα τον κάνει να αισθάνεται ότι είναι ακόμα ζωντανός, μία νεαρή παρθένα.

Όταν τη συναντά σε έναν οίκο ανοχής, ανακαλύπτει ότι βρίσκεται στο χείλος του θανάτου, όχι από γηρατειά αλλά από έρωτα.

Aυτό το συγκινητικό νέο μυθιστόρημα του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, γραμμένο με το απαράμιλλο στιλ ενός από τους μεγαλύτερους συγγραφείς του αιώνα μας, αποτελεί έναν ύμνο προς τον έρωτα. biblionet.gr

-"Με κοίταξε κατάματα, μέτρησε την αντίδραση μου σε αυτό που μόλις μου είχε διηγηθεί και μου είπε: "Γι' αυτό πήγαινε αμέσως να βρεις εκείνο το πλάσμα, ακόμα κι αν είναι αλήθεια αυτό που σου λέει η ζήλεια σου, όπως και να ΄ναι, γιατί αυτά που έζησες κανείς δε μπορεί να σου τα πάρει. Αλλά πρόσεξε, χωρίς γεροντικούς ρομαντισμούς. Ξύπνησε την, γάμησε την μέχρι τα αυτιά, μ' εκείνο το μουλαρίσιο πούτσο που σου χάρισε ο διάβολος για τη δειλία και τη τσιγκουνιά σου. Σοβαρά όμως", συνέχισε από καρδιάς, "κοίτα μην πεθάνεις χωρίς να δοκιμάσεις τι θαύμα είναι να γαμάς από έρωτα."

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Οι θλιμμένες πουτάνες της ζωής μου» του Gabriel Garcia Marquez

-Η έμπνευση δεν προειδοποιεί.

-…είμαι άσχημος, συνεσταλμένος και παλιομοδίτης. Αλλά κατέληξα να προσποιούμαι εντελώς το αντίθετο, επειδή δεν ήθελα να είμαι έτσι.

-Ποτέ δεν είχα φανταστεί την ηλικία σαν ένα λεκέ από υγρασία που να δείχνει πόση ζωή απομένει ακόμα.

-…όταν πεθαίνει ένας άνθρωπος, οι ψείρες που φωλιάζουν στα μαλλιά βγαίνουν τρομοκρατημένες στα μαξιλάρια ντροπιάζοντας την οικογένεια…

…μικρός φοβόμουν περισσότερο το δημόσιο εξευτελισμό παρά το θάνατο.

– είχα τόσο ευρεία αντίληψη για τη νεότητα, που ποτέ δεν μου φαινόταν πως ήταν πολύ αργά.

-Γαμώτο, σκέφτηκα, τί προδότης αυτό το κοκκίνισμα!

-…μια από τις χαρές των γηρατειών είναι η προκλητική στάση των νέων γυναικών που πιστεύουν πως είμαστε εκτός λειτουργίας

-Το θεωρώ αφύσικο ένας άντρας να συνεννοείται καλύτερα με το σκύλο του απ΄ότι με τη γυναίκα του…

–Μετά την καταιγίδα εξακολουθούσα να έχω την αίσθηση πως δεν ήμουν μόνος στο σπίτι.

-Δεν μετράει η ηλικία, αλλά τα χρόνια που νιώθει κανείς πως έχει.

-…αυτοί που δεν τραγουδούν, δεν μπορούν ούτε καν να φανταστούν τι ευτυχία είναι να τραγουδάς.

-Της αρέσει να τα δοκιμάζει όλα, από περιέργεια, αλλά θα μετανιώσει αν δεν προσανατολίζεται με την καρδιά της.

-Χάρη σε αυτή αντιμετώπισα για πρώτη φορά τη φυσική μου ύπαρξη.

–Το σπίτι αναγεννιόταν μέσα από τις στάχτες του κι εγώ έπλεα στον έρωτα της Ντελγαδίνα με μια ένταση και μια ευτυχία που ποτέ δεν είχα γνωρίσει στην προηγούμενη ζωή μου.

-…η ακατανίκητη δύναμη που κάνει την Γη να γυρίζει δεν είναι οι ευτυχισμένοι έρωτες, αλλά όσοι συναντούν εμπόδια.

-Ανακάλυψα ότι δεν είμαι πειθαρχημένος εκ πεποιθήσεως, αλλά από αντίδραση στην αμεριμνησία μου.

-Μην παρεξηγείτε: οι ακίνδυνοι τρελούτσικοι είναι πάντα πρωτοπόροι

-Το δωμάτιο απέμενε τότε τόσο άδειο όσο ήταν αρχικά για τους θλιβερούς έρωτες των περιστασιακών πελατών.

-Είναι αδύνατο να μην καταλήξει κανείς να γίνει όπως οι άλλοι πιστεύουν πως είναι.

- ...κοίτα μην πεθάνεις χωρίς να δοκιμάσεις τι θαύμα είναι να γαμάς από έρωτα."

-…χιλιάδες άντρες που πέρασαν από το κρεββάτι μου και θα έδινα και την ψυχή μου ακόμα για να είχα μείνει έστω με τον χειρότερο.

– Άρχισα να κλαίω εύκολα. Οποιοδήποτε συναίσθημα είχε να κάνει με τρυφερότητα μου προκαλούσε έναν κόμπο στο λαιμό που δεν κατάφερνα πάντα να ελέγχω και σκέφτηκα να παραιτηθώ…για τον πόνο να τη φαντάζομαι χωρίς εμένα στην υπόλοιπη ζωή της.

-…δεν είναι κάτι που περνάει σαν το ορμητικό ποτάμι του Ηράκλειτου, αλλά μια μοναδική ευκαιρία να γυρίσουμε πάνω στη σχάρα και να συνεχίσουμε να ψηνόμαστε από την άλλη πλευρά για άλλα πενήντα χρόνια.

Αποσπάσματα από το βιβλίο «Οι θλιμμένες πουτάνες της ζωής μου» του Gabriel Garcia Marquez

Πηγή: searchingthemeaningoflife

Ευγένιος Τριβιζάς: To «Γιατί» και το «Γιατί Όχι»

«Το κάθε παιδί είναι ένας καλλιτέχνης. Το πρόβλημα είναι πώς να παραμείνει καλλιτέχνης όταν ενηλικιώνεται» είχε πει ο Πικάσο.

Και η πικρή αλήθεια είναι ότι κάνουμε ό,τι μπορούμε για να καυτηριάσουμε τον καλλιτέχνη μέσα στο παιδί. Αντί να ενθαρρύνουμε και να αναπτύσσουμε,  αγνοούμε ή ακόμα και διώκουμε τη φαντασία και τη δημιουργικότητα, τα δύο sine qua non της τέχνης.

H ενθάρρυνση της δημιουργικότητας και η καλλιέργεια της φαντασίας είναι από τις πιο παραμελημένες πλευρές των σύγχρονων εκπαιδευτικών συστημάτων.

Η φαντασία συνδέεται με το ψεύδος και η δημιουργικότητα με την παράβαση κανόνων και την προσβολή ιερών αγελάδων. Τα παιδιά εισέρχονται στο σχολείο προικισμένα με πλούσια φαντασία και αστείρευτη δημιουργικότητα και αποφοιτούν με φαντασίες ατροφικές και δημιουργικές δυνατότητες στραγγαλισμένες.

«Είναι σκανδαλώδες, γράφει ο John Watson, ότι τα σχολεία παραγεμίζουν τα παιδιά σαν γαλοπούλες με γνώσεις, ενώ αφήνουν τη φαντασία τους να λιμοκτονεί». 

Σε μια εποχή που η γνώση είναι εύκολα προσβάσιμη και τη θέση «των βιβλίων τσέπης» παίρνουν «βιβλιοθήκες τσέπης» (γιατί τι άλλο είναι οι ηλεκτρονικές συσκευές που επιτρέπουν στον καθένα να κυκλοφορεί με το περιεχόμενο πολλών βιβλιοθηκών στην τσέπη του;) η εκπαίδευση, αντί να εμπνέει και να χαρίζει δημιουργικά φτερά, συνθλίβει και καταθλίβει με τη συσσώρευση γνώσεων το παιδί, ενώ θα έπρεπε να του προσφέρει το εφόδιο της φαντασίας για τη δημιουργική αξιοποίηση αυτών των γνώσεων.

Αυτό συμβαίνει επειδή η πάσης φύσεως εξουσία, θρησκευτική, πολιτική οικονομική, εκπαιδευτική, έχει τη ροπή να θεωρεί αμετάβλητα όσα είναι ρευστά, να μην ανέχεται διαφορετική από την κρατούσα πραγματικότητα, να ανάγει σε υπέρτατες αξίες τη σταθερότητα και την προβλεψιμότητα. Η κάθε εξουσία τότε μόνο αισθάνεται ασφαλής όταν τα πάντα είναι αυστηρά καθορισμένα και οριοθετημένα.

Οι ασκούντες εξουσία λατρεύουν τη στασιμότητα και φοβούνται καθετί το ρευστό, το αντιφατικό, το μεταβατικό, το υπερβατικό, το μεταβλητό. Εκλαμβάνουν συνεπώς ως απειλή την αντιφατική ματιά, την απείθαρχη εστίαση της φαντασίας και το «εν δυνάμει» της δημιουργικότητας και έχουν κάθε συμφέρον να τα θέτουν υπό διωγμόν.

Ο διωγμός όμως της φαντασίας και της δημιουργικότητας όχι μόνον στραγγαλίζει τον καλλιτέχνη μέσα στο παιδί, αλλά απονευρώνει και τον μελλοντικό επιστήμονα δεδομένου του κρίσιμου ρόλου των δύο αυτών παραγόντων στην επιστημονική πρόοδο και καινοτομία.

Όσο οι επιστήμονες ερευνούν όλο και ευρύτερες εκτάσεις χώρου, όσο ανατέμνουν όλο και μικρότερες μονάδες ύλης, τόσο και πιο δυσδιάκριτη καθίσταται η διαχωριστική γραμμή μεταξύ πραγματικού και φανταστικού. 

Στην κβαντική φυσική τα συστατικά στοιχεία της πραγματικότητας που μας περιβάλλει, δηλαδή τα άτομα, είναι δυνατόν να υπάρχουν την ίδια στιγμή σε δύο διαφορετικούς χώρους. Ένα σύμπαν γεμάτο «κόκκινους νάνους» και «μαύρες τρύπες» που καταπίνουν αστέρια είναι πιο κοντά στον χώρο τou φανταστικού παρά στην κλασική φυσική. Eξού και το μεταμοντερνιστικό συμπέρασμα ότι «η αλήθεια είναι μύθος και ο μύθος είναι αλήθεια».

Μόνο αν καταφέρουμε να διατηρήσουμε τον καλλιτέχνη μέσα στο παιδί,  μόνο αν τονώσουμε τη φαντασία και καλλιεργήσουμε τη δημιουργικότητά του, μόνο αν το μάθουμε, αντί να υπηρετεί, να υπερβαίνει την πραγματικότητα, και πιο πολύ από «γιατί;» να ρωτάει «γιατί όχι;» έχουμε ελπίδα να αποφύγουμε τη στασιμότητα, την αδράνεια και την κοινωνική αποτελμάτωση.

Info: Αν και σπούδασε νομικά και ειδικεύτηκε στο ποινικό δίκαιο και τη συγκριτική εγκληματολογία, οΕυγένιος Τριβιζάς έχει συγγράψει πάνω από 120 βιβλία για παιδιά και είναι ένας από τους δημοφιλέστερους Έλληνες συγγραφείς. Τα έργα του περιλαμβάνουν διηγήματα, παραμύθια , εικονογραφημένα βιβλία, μυθιστορήματα, ποιήματα , τηλεοπτικές σειρές, τραγούδια, θεατρικά έργα, ακόμα και λιμπρέτα όπερας. Το έργο του Τριβιζά έχει τύχει βραβεύσεων όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό περιλαμβανομένων τιμητικών διακρίσεων από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου των ΗΠΑ και το Πολωνικό Κέντρο Νεότητας.

Πηγή: culturenow.gr

Το συγκλονιστικό γράμμα ενός παιδιού στον Άη Βασίλη

Δείτε το απίστευτο γράμμα που έλαβαν αυτές τις μέρες τα Ελληνικά Ταχυδρομεία για τον Άη Βασίλη.

Τα Ελληνικά Ταχυδρομεία ανέβασαν στη σελίδα τους στο Facebook το γράμμα ενός μικρού παιδιού στον Άη Βασίλη με το εύστοχο σχόλιο «Πώς να κρυφτείς απ” τα παιδιά, έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα».

Τα λόγια είναι περιττά…

Το μυστικό για να εξαφανίσετε το λίπος στην κοιλιά

Σύμφωνα με νέα μελέτη που δημοσιεύεται στο επίσημο περιοδικό της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας, τα αμύγδαλα είναι το ιδανικό σνακ για όσους θέλουν να απαλλαγούν από το περιττό λίπος στην κοιλιά.

Η επιλογή αυτού του ξηρού καρπού έναντι τροφών που περιέχουν πολλούς υδατάνθρακες, όπως το λευκό ψωμί ή τα κέικ, συμβάλλει σημαντικά στη μείωση του κινδύνου καρδιοπάθειας, μέσω της μείωσης του κοιλιακού λίπους. Το λίπος που συσσωρεύεται στην κοιλιά είναι πιο επικίνδυνο από το λίπος σε άλλα σημεία του σώματος, καθώς βρίσκεται κοντά σε αρκετά ζωτικά όργανα.

Σύμφωνα με τη νέα μελέτη, μόλις 42 γραμμάρια αμύγδαλα την ημέρα για έξι εβδομάδες –σνακ που θα πρέπει να επιλέξουμε αντί για ένα ατομικό τσουρέκι ή ένα ατομικό κέικ με την ίδια ακριβώς ποσότητα θερμίδων– είναι αρκετά για να βελτιωθούν τα επίπεδα της χοληστερόλης και των βλαβερών λιπιδίων στο αίμα, αναφέρει το σχετικό δημοσίευμα του Forbes.

Σημαντικό εύρημα των ερευνητών από το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια ήταν ότι, εκτός από τους δείκτες χοληστερόλης και λιπιδίων, υποχώρησε επίσης και το κοιλιακό λίπος χάρη στον ξηρό καρπό.

Τα αμύγδαλα είναι λοιπόν το ιδανικό σνακ για κάθε στιγμή της ημέρας, καθώς μας παρέχουν λίγους υδατάνθρακες και μεγάλες ποσότητες πρωτεϊνών και φυτικών ινών. Μία μερίδα αμύγδαλα (30 γραμμάρια) περιλαμβάνει περίπου 20-24 ολόκληρα αμύγδαλα. Η μερίδα αυτή παρέχει περίπου 163 θερμίδες, 14 γραμμάρια λιπαρά (κυρίως υγιεινά μονοακόρεστα λιπαρά και Ω-3 λιπαρά οξέα), 3,5 γραμμάρια φυτικές ίνες και 6 γραμμάρια υδατάνθρακες.

- See more at: http://www.imommy.gr/mama/diatrofi/article/7914/to-mystiko-gia-na-eksafanisete-to-lipos-sthn-koilia/#sthash.WRMijEOD.dpuf

Φρ. Νίτσε: Ευγένεια και Χυδαιότητα

Επιμέλεια: Σέβη Μουκριώτη

Οι χυδαίοι άνθρωποι βλέπουν τα ευγενικά και γεναιόφρονα αισθήματα σαν κάτι να τους λείπει, να τους λείπει η ορθότητα , άρα –να τους λείπει -, η αληθοφάνεια : όταν μιλούν γι’ αυτό , κλείνουν πονηρά το μάτι, σα να λένε: «κάποιο συμφέρον υπάρχει κρυμμένο πίσω απ αυτό ‘ δεν μπορεί να δεί κανείς τι υπάρχει μέσα σε όλα τα πράγματα», και υποψιάζονται πως το ευγενικό πλάσμα γυρεύει να κερδίσει κάτι μ ΄ έναν ελιγμό . Όταν όμως πεισθούν , με αναμφισβήτητο τρόπο, πως ο άνθρωπος αυτός δεν έχει καμία εγωιστική πρόθεση , και πως περιφρονεί το μικρό κέρδος , τότε βλέπουν τον άνθρωπο αυτό σαν ένα τρελό : του δείχνουν περιφρόνηση όταν τον βλέπουν να χαίρεται και γελούν με τη λάμψη των ματιών του. Και αναρωτιούνται: «Πως μπορεί να είναι χαρούμενος όταν πάθει κάποια ζημιά ! Πως μπορεί να ζητά να ζημιώσει. Σίγουρα , το πάθος της ευγένειας θα είναι μπερδεμένο με κάποια αρρώστεια του λογικού !».

Τέτοιες ερωτήσεις κάνουν μέσα τους, έτσι σκέπτονται, όπως σκέπτεται κάποιος μπρος στη χαρά που αισθάνεται ένας τρελός για την έμμονη ιδέα του.

Μια χυδαία φύση αναγνωρίζεται εύκολα αν προσέξει κανείς δύο βασικά πράγματα. Πρώτον – μια χυδαία φύση –δεν λησμονά ποτέ ποιο είναι το συμφέρον της , δεύτερον , η μανία αυτή του σκοπού του κέρδους, είναι σ’ αυτή πιο ισχυρή , παρά το βίαιο ένστικτο. Μέλημα της και αξιοπρέπεια της είναι το να μην παρασύρεται απο την άλογη παρόρμηση σε άκαιρες πράξεις. Η ανώτερη φύση είναι πιο παράλογη και αυτό γιατί ο ευγενής ,ο γενναιόφρων άνθρωπος υπακούει στα ένστικτα του ΄στις πιο καλές στιγμές του , σταματάει το μυαλό του. Ένα αρσενικό ζώο που προστατέυει τα μικρά του βάζοντας σε κίνδυνο την ίδια του τη ζωή , ή που ακολουθεί το θηλυκό στο θάνατο , την εποχή του οργασμού , δεν λογαριάζει ούτε τον κίνδυνο , ούτε καν αυτόν τον ίδιο τον θάνατο, κι ΄αυτή γιατί ακόμα η λογική του σταματά, η ευχαρίστηση που του προσφέρουν τα μικρά του ή το θηλυκό του και ο φόβος μη τύχει και τα αποχωρισθεί το κυριέυουν ολοκληρωτικά, γίνεται πιο ζώο απ’ ότι συνήθως είναι , όπως ακριβώς συμβαίνει στον ευγενικό και γενναιόφρωνα άνθρωπο. Μέσα του, ο ευγενικός άνθρωπος έχει συγκεκριμένο αριθμό αισθημάτων, είτε έλξεις είτε απωθήσεις είναι αυτές, που μιλάνε με τόση δύναμη που μπροστά τους η διάνοια δεν μπορεί να κάνει τίποτα άλλο παρά να σωπάσει ή και να παραδοθεί και να γίνει υπηρέτης τους : η καρδιά αλλάζει θέση , ανεβαίνει στον εγκέφαλο και τότε μιλάμε για «πάθος». Βέβαια , συμβαίνει πολλές φορές να δημιουργείται ένα αντίστροφο φαινόμενο, μια αναστροφή του πάθους κάτα κάποιον τρόπο, όπως πχ. Στον Φόντενελ , που κάποιος του έλεγε μια φορά τοποθετώντας του το χέρι στην καρδιά : « Αυτό που υπάρχει εκεί μέσα , φίλτατε μου , είναι και αυτό εγκέφαλος».

Στο ευγενικό ον εκείνο που περιφρονεί ο όχλος, είναι ο παραλογισμός του πάθους του , η λανθασμένη λογική του, και προπάντος όταν αυτό το πάθος αφορά αντικείμενα που η αξία τους του είναι παντελώς χιμαιρική ή αυθαίρετη. Θυμώνει πολύ με όποιον υποκύπτει στο πάθος του στομαχιού του, αλλά καταλαβαίνει την έλξη αυτής της τυραννίας’ εκείνο που δεν μπορεί να καταλάβει είναι π.χ. το πως μπορεί κάποιος να παίζει με την υγεία του και την ευτυχία του απο πάθος για τη γνώση. Το γούστο των ανώτερων φύσεων στρέφεται σε πράγματα εξαιρετικά , σε πράγματα που αφήνουν αδιάφορους τους πιο πολλούς απο τους άλλους ανθρώπους και που δεν φαίνονται καθόλου γοητευτικά. Η ανώτερη φύση μετρά τις αξίες σε προσωπική κλίμακα. Γενικά όμως , δεν πιστεύει πως αυτή η κλίμακα προσιδιάζει ιδιαίτερα στην καλαισθητική της ιδιοσυγκρασία. Συμβαίνει το αντίθετο μάλιστα , εκτιμά τις προσωπικές αξίες και μή και πέφτει έτσι στην ακατανοησία και στο απραγματοποιήσιμο. Μια ανώτερη φύση είναι πολύ σπάνιο να διατηρήσει αρκετή λογική ώστε να θεωρεί και να μεταχειρίζεται τον μέτριο άνθρωπο σαν τέτοιο : γενικά πιστεύει ( μυστικά πως το πάθος της είναι σαν το πάθος όλου του κόσμου και η πίστη αυτή αποτελεί τη φλόγα της και την ευφράδεια της.

Άν οι εξαιρετικοί άνθρωποι δεν νιώθουν τον εαυτό τους πως θα μπορέσουν να καταλάβουν τον όχλο και να αναμετρήσουν δίκαια τον κανόνα;

Μιλάνε λοιπόν και αυτοί για τρέλλα, για έλλειψη πνέυματος ωφελιμιστικού φυσικά , και για τον «χιμαιρισμό» της ανθρωπότητας, και παραξενέυονται για το τραίνο της ζωής αυτού του ανόητου κόσμου που δεν επιθυμεί να αναγνωρίσει το « μόνο αναγκαίο του πράγμα ΄». Αυτή είναι η αδικία των ευγενικών φύσεων, η αιώνια αδικία.

Aπο το βιβλίο : H ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΤΗΣ ΖΩΗΣ , ΦΡ.ΝΙΤΣΕ.

Ο κ. Ζήσης Σαρίκας σχολιάζει κάτω από το άρθρο

[quote_box author=»» profession=»»]ΔΙΟΡΘΩΣΗ!!! Δεν υπάρχει βιβλίο του Νίτσε με τον τίτλο αυτό!!! Η μετάφραση είναι απλουστευμένη και δεν έχει γίνει από τα γερμανικά. Δυστυχώς, αυτή η απαράδεκτη πρακτική χαρακτήριζε και χαρακτηρίζει κάποιους έλληνες “εκδότες”. Το απόσπασμα που παραθέσατε είναι από το βιβλίο του Νίτσε, ‘Η χαρούμενη επιστήμη”, βιβλίο πρώτο, παρ. 3, ‘Ευγενής και κοινός”. Να μου επιτρέψετε να αναφέρω την δική μου έκδοση των απάντων του Νίτσε, που, αν μη τι άλλο, δεν κοροϊδεύει τον συγγραφέα και τον αναγνώστη…http://www.panopticon.gr/index.php/menu-nitse[/quote_box]

...

Tα παιδιά μας κατανοούν ως «φυσιολογικό» ό,τι βλέπουν τους γονείς τους να κάνουν

Επειδή η δική μας συμπεριφορά είναι πάντα ο καλύτερος «δάσκαλος» για τα παιδιά μας, κι αυτά τα «μαθήματα» είναι πολύτιμα για το μέλλον τους! 

Ο καλύτερος τρόπος να κάνουμε το παιδί μας έναν ευτυχισμένο ενήλικα είναι να είμαστε εμείς ευτυχισμένοι ενήλικες. Γιατί αυτό που τα παιδιά μας κατανοούν ως «φυσιολογικό» είναι ό,τι βλέπουν τους γονείς τους να κάνουν.

Γι' αυτό, η οικογενειακή θεραπεύτρια και συγγραφέας των βιβλίων Parenting With Presence: Practices for Raising Conscious, Confident, Caring Kids και Parenting Without Power Struggles: Raising Joyful, Resilient Kids While Staying Cool, Calm and Connected, Σούζαν Στίφελμαν συμβουλεύει όλους τους γονείς να επιτρέπουν στα παιδιά τους να τους δουν...

Να κλαίνε

Πολλά παιδιά πιστεύουν ότι κλαίνε μόνο τα μωρά ή όποιος είναι αδύναμος ή... έχει χτυπήσει. Έτσι, μεγαλώνουν θεωρώντας ότι συναισθήματα όπως η θλίψη και η στεναχώρια είναι κάτι που πρέπει να κρύβουν ή να αρνούνται, κι όταν αυτά προκύψουν τα βιώνουν με ενοχές. Είναι σημαντικό να τους δείξουμε με το παράδειγμά μας ότι οι άνθρωποι δεν είναι μηχανές, αλλά έχουν αισθήματα τα οποία δεν είναι κακό να δείχνουν στους άλλους. 

Να προσπαθούν σκληρά

Η ζωή είναι μια συνεχής μάχη κι αυτό τα παιδιά πρέπει να το γνωρίζουν. Αντί να τα μεγαλώνουμε για να πιστεύουν ότι όλα είναι απλά και ρόδινα, είναι καλύτερο να τους επιτρέπουμε να βλέπουμε την πιο ρεαλιστική πλευρά μας, αυτή που προσπαθεί και αγωνίζεται για να πετύχει κάτι. Η εμπειρία αυτή θα συμβάλλει στο να αποκτήσουν τα παιδιά μας ευελιξία, μια δεξιότητα εξαιρετικά σημαντική στη ζωή. Αφήστε τα να σας βλέπουν να προσπαθείτε, να προβληματίζεστε, να ζητάτε βοήθεια και μετά να.. ξεκουράζεστε.

Να φιλιούνται

Εάν θέλουμε να μάθουν τα παιδιά μας να αγνωρίζουν μια υγιή συντροφική σχέση, θα πρέπει να τους δείξουμε πώς μοιάζει! Επιπλέον τα παιδιά νιώθουν ασφάλεια όταν αισθάνονται ότι υπάρχει στοργή, αγάπη και τρυφερότητα ανάμεσα στους γονείς τους. 

Να γυμνάζονται

Φροντίζοντας τη φυσική μας κατάσταση δείχνουμε στα παιδιά ότι η άσκηση είναι αναπόσπαστο και φυσιολογικό μέρος της καθημερινότητας, ότι είναι μάλλον παράξενο να μην γυμνάζεται κανείς κι έτσι θέτουμε τις βάσεις για να υιοθετήσουν έναν πιο δραστήριο τρόπο ζωής μεγαλώνοντας. 

Να οργανώνουν τα οικονομικά τους

Πολλοί γονείς προσπαθούν σκληρά να κρατήσουν τα παιδιά τους μακριά από θέματα που σχετίζονται με το χρήμα, ιδιαίτερα εάν τα οικονομικά τους δεν είναι ιδιαίτερα ανθηρά! Όμως με αυτόν τον τρόπο δεν μαθαίνουν ότι τα ποσά που μπορούμε να ξοδεύουμε είναι συγκεκριμένα κι ότι για να μπορούμε να εξασφαλίζουμε όλα όσα χρειαζόμαστε οφείλουμε να κάνουμε μια σωστή διαχείριση των εσόδων μας. Μην διστάζετε να μιλήσετε στα παιδιά σας για θέματα όπως πόσο πληρώνετε για το ενοίκιο του σπιτιού σας, πόσο κοστίζουν τα σχολικά τους και πώς θα πρέπει να αφήσετε κάποια αγορά για τον άλλο μήνα ώστε να σας φτάσουν τα χρήματα. Έτσι, δεν θα είναι εντελώς απροετοίμαστοι όταν θα χρειαστεί να διαχειριστούν μόνα τους κάποιο μπάτζετ. 

Να βοηθούν τους άλλους

Βλέποντας τους γονείς τους να συμμετέχουν εθελοντικά σε προσπάθειες να στηρίξουν άλλους ανθρώπους, τα παιδιά μεγαλώνουν θεωρώντας την αλληλεγγύη ως αναπόσπαστο μέρος τη ανθρώπινης φύσης. Δεν χρειάζεται να κάνετε κάτι που απαιτεί πολύ χρόνο... Μπορείτε απλά να πηγαίνετε κάθε τόσο φαγητό στον ηλικιωμένο γείτονα που ζει μόνος του, να κάνετε baby sitting στο μωρό της φίλης σας όταν εκείνη έχει ημικρανία ή να βοηθήσετε να καθαριστεί το πάρκο της περιοχής σας. 

Να μελετούν

Η μάθηση δεν τελειώνει μαζί με το Λύκειο ή το Πανεπιστήμιο αλλά είναι μια διαδικασία που συνεχίζεται σε όλη τη ζωή μας. Αυτό θέλετε για τα παιδιά σας κι αυτό πρέπει να δουν ότι κάνετε και για τον εαυτό σας. Ξεκινήστε μαθήματα για μια ξένη γλώσσα, ένα μουσικό όργανο ή παρακολουθήστε online μαθήματα για κάποιο αντικείμενο τους ενδιαφέροντός σας. Ή απλά πάρτε ένα βιβλίο και διαβάστε. Τα παιδιά που βλέπουν τους γονείς τους να διαβάζουν τείνουν να αγαπούν κι αυτά τα βιβλία και τη μάθηση. 

Να δημιουργούν

Κάνοντας κάτι που αγαπάτε πολύ δείχνετε στα παιδιά σας τον τρόπο να ζουν δημιουργικά και απολαυστικά. Παίξτε πιάνο, ζωγραφίστε, μαγειρέψτε, χορέψτε, κάντε ό,τι σας εκφράζει και σας φτιάχνει τη διάθεση, διδάσκοντάς τους ότι η καθημερινότητα δεν πρέπει να περιλαμβάνει μόνο υποχρεώσεις αλλά και στιγμές προσωπικής έκφρασης και χαράς. 

Να αγαπούν τον εαυτό τους

Ο άνθρωπος με τον οποίο συνήθως είναι πιο αυστηροί είναι ο εαυτό μας. Τις περισσότερες φορές εστιάζουμε σε όσα δεν κάναμε σωστά ή σε ό,τι δεν μας αρέσει πάνω μας, όπως το σώμα μας ή η ατολμία μας. Όταν τα παιδιά μάς ακούν να λέμε συχνά «πόσο έχω παχύνει» ή «τι βλακεία ήταν αυτή που έκανα» μαθαίνουν ότι αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο οι μεγάλοι μιλούν για τον εαυτό τους. Μάθετε να αγαπάτε τον εαυτό σας και να μιλάτε γι' αυτόν με τα καλύτερα λόγια. Αφήστε τα παιδιά να σας ακούν να μιλάτε για όσα έχετε καταφέρει, για όσα είστε ευγνώμονες που έχετε στη ζωή σας. Έτσι θα τα μάθετε να αγαπούν και να φροντίζουν και τα ίδια τον εαυτό τους μεγαλώνοντας! 

Πηγή: mikroimegaloi.gr