Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2016

Τουρλίτης: O φάρος της Άνδρου αντέχει στα κύματα απο το 1887 (video)

Τουρλίτης: O φάρος της Άνδρου αντέχει στα κύματα απο το 1887 (video)
Ο φάρος Τουρλίτης κατασκευάστηκε το 1887 και είναι ο μοναδικός φάρος χτισμένος πάνω σε βράχο μέσα στη θάλασσα.
Το ύψος του κυλινδρικού του πύργου είναι 7 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 36 μέτρα. Βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το ενετικό κάστρο στην πρωτεύουσα της Άνδρου στη Χώρα.
tourlitis faros 6
Ο φάρος λειτούργησε για πρώτη φορά την 1η Ιανουαρίου του 1897 και ήταν καταδιοπτρικός Ε’ τάξεως με φωτοβολία 11 ναυτικά μίλια.
tourlitis-faros-8
Είναι πύργος στρογγυλός και έχει ύψος 5 μέτρα. Βρίσκεται επάνω στον ομώνυμο βράχο αριστερά των εισερχομένων στο λιμάνι της Άνδρου.
tourlitis-faros-1
Το 1943 καταστράφηκε από τους Γερμανούς και το 1950, στα πλαίσια ανασυγκρότησης του φαρικού δικτύου, λειτούργησε ως αυτόματος ασετιλίνης, αλλά σε σιδηρόπλεκτο οβελό επάνω στα ερείπια του παλαιού.
tourlitis-faros-5
Το 1994, με δωρεά της οικογένειας Γουλανδρή, ο πύργος ανακατασκευάστηκε στην αρχική του μορφή και από τότε λειτουργεί και πάλι ως αυτόματος ασετιλίνης.
tourlitis-faros-7
tourlitis-faros-4
 tourlitis-faros-9
tourlitis-faros-2
turlitis8
faros7
3tourlitis-faros3
faros turlitis2
faros turlitis1
faros-turlitis
turlitis2
turlitis6
turlitis17
turlitis5
turlitis10
turlitis3
turlitis16

365 σκίτσα αγάπης

365 σκίτσα αγάπης
Ζωγράφιζε κάθε μέρα που περνούσε με τη γυναίκα του για 1 χρόνο.. Ο φωτογράφος Curtis Wiklund ακολούθησε το παράδειγμα της γυναίκας του Jordin που έκανε παράλληλα το δικό της φωτογραφικό πρότζεκτ των 365 ημερών.
"Μέσα στη διάρκεια εκείνου του χρόνου, πολλοί ήταν εκείνοι που μας είπαν ότι αισθάνονται να μας έχουν γνωρίσει καλύτερα μέσα από τα σχέδια. Ήταν σαν να έβλεπαν την προσωπική μας ζωή", γράφει ο Curtis στο site του.
curtis and jordin wiklund2
Οι στιγμές που μοιράστηκε με όλο τον κόσμο μέσα από τα σχέδιά του αποτυπώνουν με τον πιο όμορφο τρόπο την αγάπη τους. Από το βούρτσισμα των δοντιών, τα τεστ εγκυμοσύνης και τις στιγμές που της εκφράζει με κάθε τρόπο πόσο πολύ την αγαπάει...
 skitsa agapis0
skitsa agapis25
365-skitsa-agapis
365-skitsa-agapis
365-skitsa-agapis
365-skitsa-agapis
365-skitsa-agapis
365-skitsa-agapis
365-skitsa-agapis
365-skitsa-agapis
365-skitsa-agapis
365-skitsa-agapis
365-skitsa-agapis
365-skitsa-agapis
365-skitsa-agapis
 365-skitsa-agapis
 365-skitsa-agapis
365-skitsa-agapis
365-skitsa-agapis
365-skitsa-agapis
365-skitsa-agapis
365-skitsa-agapis
365-skitsa-agapis
365-skitsa-agapis
365-skitsa-agapis
Πηγή: newsit
Κατηγορία Gallery

Οι άνθρωποι αλλάζουν αν πονέσουν ή αγαπηθούν πολύ

Οι άνθρωποι αλλάζουν αν πονέσουν ή αγαπηθούν πολύ
Υπάρχουν πολλά αξιώματα. Κάποια εκ πείρας αυταπόδεικτα, κάποια άλλα πιο φθαρτά. Τα πρώτα σε θυμώνουν, γιατί είναι η φύση τους αυταρχική κι απαιτούν να τα δεχτείς, χωρίς πολλά πάρε-δώσε. Τ’ άλλα, ευτυχώς, τα στήνεις στον τοίχο και τα σημαδεύεις με την επιμονή σου.
Από εκείνο το «ό,τι δε σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό» μέχρι το χρόνο που τα πάντα θεραπεύει, φτάνουμε εκεί που λένε, πως οι άνθρωποι δεν αλλάζουν.
Αλήθεια είναι. Οι άνθρωποι αλλάζουν μονάχα δύσκολα και ποτέ αναίμακτα. Αλλάζουνε προς το καλό και συχνότερα προς το κακό. Αλλάζουνε με μια σφαλιάρα της ζωής ή μ’ ένα χάδι γιατρειάς. Κι αλλάζουνε στα σίγουρα, εκείνοι που αγαπήθηκαν ή πόνεσαν πολύ.
Ο πόνος είναι δάσκαλος, αξίωμα κι αυτό, που σου μαθαίνει μια αλλιώτικη αλφαβήτα. Από το «α» της αγάπης, σε πάει στο «π» της προδοσίας, με μια ειρωνική στάση στο «ε» της εμπιστοσύνης, έτσι, για να δεις τι είχες κι έχασες.
Πόνος που σε ρημάζει και που αν τον ζήσεις μια φορά, τρέμεις ίσως για πάντα. Φοβάσαι μήπως κάνει και σ’ επισκεφτεί ξανά, είναι χλωμό, λες, ν’ αντέξεις δεύτερη φορά την παρέα του. Εκεί, σ’ αυτό το πάντρεμα του πόνου με το φόβο, γεννιέται η αλλαγή σου. Σε ποιον να παραδοθείς και ποιον να πιστέψεις, έχοντάς τον να καραδοκεί για ένα ακόμη μεγαλύτερο χτύπημα;
Αμύνεσαι, λοιπόν, με μια επίθεση στον ίδιο σου τον εαυτό. Του αλλάζεις κάθε τρωτό σημείο, του ακονίζεις τις σκουριασμένες άμυνες, του φοράς και μια πανοπλία για τ’ άτιμα τα βέλη του έρωτα, κι έτοιμος. Ένας άλλος εαυτός, εκπαιδευμένος να μην πονάει και να μη νιώθει, φυσικά.
Είναι διπολικός, όμως, ο πόνος. Απ’ τη μια μπορεί να σε τσακίσει, απ’ την άλλη να σε λυτρώσει. Όταν πονέσεις για κάποιον που άφησες άδικα να φύγει ανεπιστρεπτί απ’ τη ζωή σου, και πάλι αλλάζεις. Πληρώνοντας το τίμημα, αν μη τι άλλο μετανιώνεις κι επαναπροσδιορίζεις. Και πάλι θα περάσεις δια πυρός και σιδήρου, με τη διαφορά ότι μέσα απ’ τα λάθη σου, εσύ θα φύγεις αγκαζέ με το σωστό.
Τη συγκλονιστική, όμως, αλλαγή, εκείνη την όμορφη, που τη βλέπεις ν’ ανθίζει τους ανθρώπους και να εξημερώνει τ’ αγρίμια, μόνο η αγάπη μπορεί να τη φέρει. Μόνο η υπερβολική αγάπη μπορεί να γιατρέψει και τις βαθύτερες πληγές, με τρόπο τέτοιο, που να μη φαίνεται μετά ούτε σημάδι.
Οι αγάπες του κιλού θα προσπαθήσουν να κολλήσουν τα σπασμένα σου, όπως-όπως, οι λίγες και πραγματικές, θα τα λιώσουν στη θέρμη τους και θα τα δημιουργήσουν απ’ την αρχή. Θα καταφέρουν με τον καιρό να σ’ εξημερώσουν και πάλι, να σε γλυκάνουν και να σ’ αναστήσουν. Ποτέ δε θα σ’ αφήσουν όπως σε βρήκαν, όπως κι οι προηγούμενες, δε θα σε βρουν ποτέ όπως σ’ άφησαν.
Πάντα θα υπάρχουν κι ανεπίδεκτοι, στην αγάπη, αλλά και στον πόνο. Άνθρωποι που ούτε γιατρεύτηκαν, αλλά ούτε και μετάνιωσαν ποτέ πραγματικά. Όση στοργή κι αν πήραν, όσο πόνο κι αν ένιωσαν. Ναι, οι άνθρωποι αυτοί, πιθανό να μην μπορούν ν' αλλάξουν ποτέ. Κι αν ακόμα αλλάξουν, εσύ δε θα ‘σαι εκεί για να το δεις.

Πηγή: pillowfights.gr

Παιδιά αποχαυνωμένα από την τηλεόραση..

Παιδιά αποχαυνωμένα από την τηλεόραση..
Αν ένα ζήτημα «πρωταγωνιστεί» στους κύκλους των σημερινών γονιών, αυτό είναι ο εθισμός των σύγχρονων πιτσιρικιών σε παντός τύπου οθόνες. Τάμπλετ, υπολογιστές και τηλεοράσεις χρησιμοποιούνται ως νταντάδες από σημαντικό αριθμό γονιών παρά τις παραινέσεις ειδικών (και κοινής λογικής) για τις αρνητικές επιπτώσεις της εν λόγω συνήθειας.
Η φωτογράφος Donna Stevens από την Αυστραλία είναι η γυναίκα πίσω από το project “Idiot Box” –ή, σε (πολύ) ελεύθερα Ελληνικά, «Το χαζοκούτι». Το project αποτελείται από μια σειρά φωτογραφιών που απεικονίζουν με τον πιο ωμό τρόπο τις κενές εκφράσεις και την αποχαύνωση στα πρόσωπα μικρών παιδιών, όσο βλέπουν τηλεόραση.
Το μόνο φως που φωτίζει τα παιδικά πρόσωπα είναι το φως της τηλεόρασης κι αυτό το στοιχείο –σε συνδυασμό με το μαύρο φόντο και το άδειο βλέμμα τους- υπογραμμίζει τη μοναξιά και την πνευματική αδράνεια που «επιτελούνται» στους μικρούς τηλεθεατές.
Δείτε τις δυνατές φωτογραφίες:
paidia apoxavnomena apo tin tileorasi7
paidia-apoxavnomena-apo-tin-tileorasi6
paidia-apoxavnomena-apo-tin-tileorasi5
paidia-apoxavnomena-apo-tin-tileorasi4
paidia-apoxavnomena-apo-tin-tileorasi3
paidia-apoxavnomena-apo-tin-tileorasi2
paidia-apoxavnomena-apo-tin-tileorasi1
 paidia apoxavnomena apo tin tileorasi8

Πηγές: Art-sheep,  mama365

Γιατί οι άνθρωποι δυσκολεύονται να αποδεχτούν το διαφορετικό;

  Είναι γεγονός ότι οι άνθρωποι έχουν μία έμφυτη τάση να φοβούνται οτιδήποτε διαφορετικό, φοβούνται το άγνωστο, φοβούνται αυτό που δεν ξέρου...