Πέμπτη 23 Αυγούστου 2018

😋

😉

Απ όλα ξέρεις τι μου λείπει περισσότερο?

Από όλα περισσότερο ξέρεις τι μου λείπει?

Εκείνο το καλοκαίρι που μετρούσαμε την ευτυχία στα παγωτά που φάγαμε..
Εκείνο το καλοκαίρι που οι πληγές ήταν μόνο στα γόνατα και όχι στην ψυχή μας..
Εκείνο το καλοκαίρι που υπήρχαν μόνο γέλια κι όχι δάκρυα..
Εκείνο το καλοκαίρι που οι έρωτες οι παιδικοί χάριζαν μόνο χαμόγελα..
Εκείνο το καλοκαίρι που οι καλύτερες στιγμές σου δεν έγιναν post,δεν έγιναν selfie,δεν πήραν like..

Καλό απόγευμα σε όλους!!!  ❤

Η αυγή και το ηλιοβασίλεμα..

Η αυγή ρώτησε το ηλιοβασίλεμα:
"-Γιατί πολλοί μας αγαπούν και επιλέγουν να περάσουν μαζί μας σημαντικές στιγμές της ζωής τους?"
Και το ηλιοβασίλεμα απάντησε:
"-Επειδή εσύ είσαι αυτή που γεννάει τη νέα μέρα και αντιπροσωπεύεις την ελπίδα..
Ενώ εγώ είμαι αυτός που κλείνω τη μέρα και αντιπροσωπεύω κάθε ανάμνηση.."

Η μαμά μου...

Μια πολύ όμορφη ιστορία που έγινε viral στο διαδίκτυο!

"Η μαμά μου είχε πολλά προβλήματα..
Δεν κοιμόταν και ένιωθε εξαντλημένη..
Ήταν γκρινιάρα, ευέξαπτη και πικρόχολη..
Ήταν πάντα άρρωστη μέχρι που μια μέρα ξαφνικά άλλαξε..
Η κατάσταση ήταν ίδια..
Αλλά με κάποιο τρόπο διαφορετική..

Κάποια μέρα ο μπαμπάς μου, είπε:
-Αγάπη μου ψάχνω για δουλειά εδώ και 3 μήνες αλλά δεν έχω βρει τίποτα..
Θα πιω λίγη μπύρα με φίλους..
Η μαμά μου απάντησε:
-Εντάξει!

Ο αδερφός μου είπε:
-Μαμά έχω πολύ κακούς βαθμούς στο κολέγιο..
Η μαμά μου απάντησε:
-Εντάξει αν δεν τα καταφέρεις θα επαναλάβεις το εξάμηνο αλλά θα το πληρώσεις εσύ!

Η αδερφή μου είπε:
-Μαμά χτύπησα το αμάξι..
Η μαμά μου απάντησε:
-Εντάξει κόρη μου πήγαινε το στο συνεργείο ψάξε πως θα το πληρώσεις και μέχρι να το φτιάξουν πάρε το μετρό ή το λεωφορείο..

Όλοι στο σπίτι ανησυχούν με αυτές τις αντιδράσεις της..
Δεν ήταν έτσι η μαμά μου..
Γινόταν χαλί για όλους..

Σκέφτομαι ότι ίσως πήγε στο γιατρό και της έγραψε χάπια..
Φοβηθηκαμε μήπως εθιστεί..
Αλλά όταν μαζευτήκαμε γύρω της μας εξήγησε τι ακριβώς συμβαίνει..

-Μου πήρε καιρό να συνειδητοποιήσω ότι κάθε άτομο ευθύνεται για τη ζωή του..
Μου πήρε χρόνια να ανακαλύψω ότι η αγωνία μου η κατάθλιψη μου το άγχος μου δεν έλυσε τα προβλήματα σας αλλά αντίθετα επιδείνωσε τα δικά μου..

Ως εκ τούτου κατέληξα στο συμπέρασμα ότι καθήκον προς τον εαυτό μου είναι να παραμένω ήρεμη και να αφήνω τους άλλους να επιλύσουν αυτό που τους συμβαίνει..
Έχω κάνει γιόγκα, διαλογισμό, ψυχοθεραπεία, και πολλά άλλα..
Όλες οι μέθοδοι είχαν ένα κοινό παρονομαστή..
Ότι μόνο εγώ μπορώ να αλλάξω πράγματα στον εαυτό μου..
Και ότι εσείς έχετε τα απαραίτητα μέσα να λύσετε τα δικά σας προβλήματα!

Έτσι από τώρα και στο εξής θα πάψω να είμαι:
Η υποδοχή των ευθυνών σας..
Ο σάκος της ενοχής σας..
Η πλύστρα των τυψεων σας..
Ο συνήγορος των λαθών σας..
Το "εφεδρικό" σας λάστιχο..
Η αυτή που λύνει τα προβλήματα σας..
Όλοι έμειναν με το στόμα ανοιχτό..

(Photo:Συμβολικό Άγαλμα μητέρας στην Ισπανία)

Σάββατο 18 Αυγούστου 2018

Όσο πιο παιδί..

Αν μου χάριζαν ένα ταξίδι στο χρόνο..
Θα επέλεγα να γυρίσω πίσω στα παιδικά μου χρόνια..
Γιατί έτσι είναι ο άνθρωπος..
Όσο πιο "παιδί"..
Τόσο πιο ευτυχισμένος..

Παρασκευή 17 Αυγούστου 2018

"Ποτέ μην πληγώσεις άνθρωπο για κάτι που συμβαίνει στη ζωή του.."

Μου έλεγαν κάποιοι γνωστοί αυτές τις μέρες νέοι και νέες ότι δυσκολεύονται να πάνε στη θάλασσα λόγω της εμφάνισης τους..
Δεν αντέχουν λέει τα βλέμματα του κόσμου..
Την υποτίμηση που εισπράττουν..
την αίσθηση της απόρριψης και της γελοιοποίησης..
Με αφορμή αυτό σκέφτηκα τα εξής:

Ποτέ μην πληγώσεις άνθρωπο για κάτι που συμβαίνει στη ζωή του..
Για κάποιο ψυχικό ή σωματικό χαρακτηριστικό του..
Άλλος είναι υπέρβαρος..
Άλλος είναι παχύσαρκος..
Άλλος είναι ελλιποβαρής..
Άλλος δεν έχει παιδιά..
Άλλος δεν έχει δουλειά..
Άλλος δεν ποστάρει φοβερές ατάκες στο Facebook..
Και άλλα πολλά..
Μια σου λέξη..
Μια γκριματσα..
Μια ειρωνεία..
Μπορεί να τον διαλύσει εντελώς όμως..
Ερειπιο..
Νατον κάνει να καταρρεύσει για μέρες..
Να πέσει σε απόγνωση..
Σε κατάθλιψη..
Εσύ μπορεί να είσαι δυνατός..
Να μην ιδρωνει το αυτί σου..
Άλλοι όμως δεν έχουν τις ίδιες ψυχικες αντοχές..
Έχουν αδύναμη ψυχή..
Ελάχιστες ψυχικες άμυνες..

Γιαυτό σου λέω..
Ποτέ μην πληγώσεις άνθρωπο για κάτι που συμβαίνει στη ζωή του..
Πατήρ Ανδρέας Κονάνος

Παιδί μου..

Αγαπημένο μου παιδί..

Τη μέρα που θα προσέξεις ότι γέρασα..
Κάνε υπομονή και προσπάθησε να καταλάβεις..
Μπορεί τα χρόνια μου να πέρασαν..
Μπορεί οι ρυτίδες να χάραξαν το πρόσωπό μου..
Όμως ούτε η καρδιά μου έχασε την τρυφεροτητα της..
Ούτε η ψυχή μου την καλοσύνη της..
Στα χρόνια που πέρασαν ήμουν δίπλα σου με την αγάπη που σου άξιζε..
Όμως ο χρόνος είναι αδυσώπητος..
Γιαυτό αν καμιά φορά λερωθω δείξε κατανόηση..
Κι όταν τα κουρασμένα πόδια μου δεν μου επιτρέπουν να περπατώ μη στεναχωριεσαι..
Δώσε μου το χέρι σου να κρατηθώ..
Το ίδιο έκανα και εγώ στα πρώτα σου βήματα..
Κάποια μέρα θα καταλάβεις ότι παρά τα λάθη μου ήθελα το καλύτερο για σένα..

Δώσε μου το χέρι σου και βοήθησε με να τελειώσω το δρόμο μου με υπομονή και αγάπη..
Σ'αγαπώ..
Η μητέρα σου
(Από το διαδίκτυο)

Γιατί οι άνθρωποι δυσκολεύονται να αποδεχτούν το διαφορετικό;

  Είναι γεγονός ότι οι άνθρωποι έχουν μία έμφυτη τάση να φοβούνται οτιδήποτε διαφορετικό, φοβούνται το άγνωστο, φοβούνται αυτό που δεν ξέρου...