"Βαρέθηκα να χώνω τη ρημάδα την ψυχή μου στα ντουλάπια και να της κρεμάω αρωματικά σακουλάκια για να μην την φάει ο σκόρος.
Βαρέθηκα να περπατώ με την πλάτη κολλημένη στα ντουβάρια, γιατί νιώθω γύρω μου το θόρυβο από τα μαχαίρια που ακονίζονται.
Είναι πολύ, ρε 'σείς, αυτό που ονειρεύτηκα; Μιαν αγάπη, λέω, σαν αλάνα. Ν' απλώσω την αρίδα μου να λιαστώ."
[Αλκυόνη Παπαδάκη & Στιγμή]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου