Το τεστ με το ζαχαρωτό. Tα παιδιά που ολοκλήρωσαν με επιτυχία το τεστ εξελίχθηκαν σε επιτυχημένους ενήλικες!(ΒΙΝΤΕΟ)

Σε μετέπειτα έρευνα που διενεργήθηκε με βάση το κλασσικό πλέον ψυχολογικό πείραμα του 1960 στο Stanford, ερευνητές έβαλαν παιδιά σε ένα δωμάτιο και τους έδωσαν ένα ζαχαρωτό, λέγοντας τους ότι μπορούν είτε να το φάνε κατευθείαν, είτε να περιμένουν τον ερευνητή να επιστρέψει. Αν μπορούσαν να συγκρατηθούν, ο ερευνητής θα τους έδινε ένα ακόμα ζαχαρωτό.

Δείτε το  video :

 Αποδείχθηκε ότι τα παιδιά που ολοκλήρωσαν με επιτυχία το τεστ με το ζαχαρωτό, εξελίχθηκαν σε πιο επιτυχημένους ενήλικες σε σύγκριση με τα υπόλοιπα παιδιά που έλαβαν μέρος.

Όπως αναφέρει στο άρθρο “Don’t!” του New Yorker , ο υπεύθυνος του πειράματος, καθηγητής του Πανεπιστημίου του Stanford, Walter Mischel: “Αυτό που πραγματικά μετράμε με το πείραμα, δεν είναι η δύναμη της θέλησης ή ο αυτοέλεγχος, αλλά κάτι πιο σημαντικό, την ικανότητα των παιδιών να επωφεληθούν από μια κατάσταση την οποία δεν μπορούν να ελέγξουν και στο τέλος να πάρουν αυτό που θέλουν, ένα ακόμα ζαχαρωτό.

Τα πρώιμα σημάδια που πρέπει ΟΛΟΙ να αναγνωρίζουμε. Έμπολα

Μετά τις τελευταίες εξελίξεις, όπου κρούσματα του Έμπολα επιβεβαιώθηκαν και εκτός δυτικής Αφρικής, σε ΗΠΑ και Ισπανία, και μάλιστα μετά και τον θάνατο του πρώτου ατόμου με Έμπολα εκτός Αφρικής (στις ΗΠΑ), έχει γίνει άκρως σημαντικό να μπορούμε όλοι να αναγνωρίσουμε τα συμπτώματα του ιού.

Όσο πιο νωρίς εντοπίσουμε αυτά τα συμπτώματα, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να μην αποβεί μοιραίος ο ιός.

ΠΡΟΣΟΧΗ λοιπόν. Τα πρώιμα συμπτώματα του Έμπολα είναι:

Υψηλός πυρετός

Πονοκέφαλος

Πόνοι στις αρθρώσεις και τους μυς

Ερεθισμένος λαιμός

Γενική αδυναμία

Πόνος στο στομάχι

Μειωμένη όρεξη

Καθώς η νόσος εξελίσσεται, οι ασθενείς μπορεί να αναπτύξουν άλλα συμπτώματα όπως εξάνθημα, ερυθρότητα του οφθαλμού, λόξιγκα, πονόλαιμο, βήχα, πόνο στο στήθος, δυσκολία στην αναπνοή και την κατάποση και αιμορραγία τόσο εντός του σώματος καθώς και από τα μάτια, τα αυτιά και τη μύτη.

Τα συμπτώματα και τα σημάδια της νόσου του ιού Έμπολα μπορεί να εμφανιστούν από περίπου 2 έως και 21 ημέρες μετά την έκθεση του ατόμου στον ιό (ο μέσος όρος είναι 8 έως 10 ημέρες).

Πώς γίνεται η διάγνωση του Έμπολα;

Μερικές φορές είναι δύσκολο να προσδιοριστεί εάν ένα άτομο έχει Έμπολα από τα συμπτώματα και μόνο. Οι γιατροί μπορεί να δοκιμάσουν πρώτα να αποκλείσουν άλλες ασθένειες όπως η χολέρα ή η ελονοσία.

Εξετάσεις αίματος και ιστών, μπορούν επίσης να διαγνώσουν τον Έμπολα.

Εάν έχετε Έμπολα, θα τεθείτε σε απομόνωση/καραντίνα από το κοινό αμέσως για την πρόληψη της εξάπλωσης του ιού.

Πώς μπορώ να προστατευτώ προληπτικά από τον Έμπολα;

Δεν υπάρχει ακόμα εγκεκριμένο εμβόλιο για την πρόληψη του Έμπολα. Ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγετε να κολλήσετε τη νόσο είναι το να μην ταξιδεύετε σε περιοχές όπου ενδημεί ο ιός και να αποφεύγετε την στενή επαφή με άτομα που έχουν ταξιδέψει προσφάτως εκεί.

Πηγή:onmed.gr

Η γενιά του ναρκισσισμού

"Η μοναξιά υπήρχε πάντα, απλώς τώρα κυκλοφορεί με πιο φαντεζί αξεσουάρ. Ο ναρκισσισμός, το χαϊδευτικό του ατομικισμού, αριθμεί πλέον στρατιές ατόμων μοναχικών και ολομόναχων"

8fcc5aa189b56bc39f659445d2676bb9.jpg

Η ιστορία του Νάρκισσου, με τις διάφορες εκδοχές της, είναι μία από τις δημοφιλέστερες της μυθολογίας. Ο νέος από τη Βοιωτία, θαμπωμένος από την ομορφιά του που καθρεφτίζεται στο νερό, πεθαίνει από μαρασμό εξαιτίας του ανικανοποίητου έρωτα προς τον ίδιο του τον εαυτό. Ο ναρκισσισμός, η εμμονική αυταρέσκεια που μπορεί να καταλήξει σε πάθηση, δεν είναι κάτι καινούργιο. Υπάρχει από τότε που ο άνθρωπος πρωτοσυνάντησε το είδωλό του. Σήμερα, όμως, που ο καθένας ανεβάζει δεκάδες είδωλά του χάρη στην κατάρα και ευλογία των social media, ο ναρκισσισμός, εκτός από υπαρκτός, είναι και ψηφιακός. Οι διαταραχές που προκαλούνται από τη μανία της εξαντλητικής αυτοφωτογράφισης και της online υπερέκθεσης απασχολεί όλο και πιο συχνά τα ψυχιατρικά συνέδρια, με τους ειδικούς να επιμένουν ότι η υπέρμετρη προσήλωση στο «εγώ και ο εαυτός μου», εκτός από γραφική, σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να αποδειχθεί και επικίνδυνη.

Εγώ, εγώ, εγώ

Η λέξη «selfie», όπως ορίζεται η σύγχρονη αυτοπροσωπογραφία που βγάζει κάποιος με το κινητό του και κατόπιν την ανεβάζει στο Facebook και σε άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, επιλέχθηκε ως «Λέξη της χρονιάς» για το 2013 από το Βρετανικό Λεξικό της Οξφόρδης. Παράλληλα, οι νέοι κανονισμοί του περίφημου επιτραπέζιου παιχνιδιού Scrabble τη δέχονται πλέον ως σωστή και οι παίκτες κερδίζουν πόντους όταν τη σχηματίζουν. Μία λέξη ισοδυναμεί πλέον με χίλιες εικόνες. Πόσα αντίγραφα του εαυτού σου μπορείς να βγάλεις ώσπου να τον ερωτευθείς παράφορα ή να μην αντέχεις άλλο να τον βλέπεις; Η απόσταση από το ένα στάδιο στο άλλο δεν είναι τόσο μακριά όσο νομίζουμε.

Νάρκισσοι υπήρχαν πάντα. Από την αρχαιότητα ως σήμερα. Η διαφορά είναι ότι έχουν πλέον πολλά εργαλεία στα χέρια τους: Facebook, Pinterest, Twitter, Foursquare, Instagram. Οι έρευνες μαρτυρούν ότι τα επίπεδα του ναρκισσισμού είναι πολύ υψηλότερα σε σύγκριση με τις περασμένες γενιές και δεκαετίες και όλο και περισσότερα τεστ γίνονται για να μετρηθεί η στάθμη της επικίνδυνης εγωμανίας σε άνδρες και γυναίκες. Και όπως αποκαλύπτουν αμερικανοί ψυχολόγοι, τα προφίλ των χρηστών του Facebook είναι ο πιο έγκυρος τρόπος για να επαληθεύσουν αν οι ερωτηθέντες είπαν την αλήθεια ή όχι.

«Παρακολουθώ και θαυμάζω τη δουλειά σου μέσω Facebook εδώ και αρκετό καιρό. Οι φωτογραφίες που βγάζεις είναι εκπληκτικής αισθητικής. Παίρνω, λοιπόν, το θάρρος να σου ζητήσω μια χάρη. Εδώ και λίγο καιρό χώρισα με τον φίλο μου, αλλά τον θέλω πίσω. Και σκέφτηκα ότι ο μόνος τρόπος να τον ξανακερδίσω είναι να του τραβήξω την προσοχή μέσα από φωτογραφίες που θα μου βγάλεις εσύ. Θέλω να με αναδείξεις, να γίνω μια από τις ηρωίδες σου, να με κάνεις να θυμίζω σταρ του σινεμά»: αυτό το μήνυμα βρήκε στην προσωπική της «αλληλογραφία» στο Facebook φίλη φωτογράφος και σκηνοθέτις. Μια άγνωστη γυναίκα σε ερωτική απελπισία τής ζητούσε να τη μεταμορφώσει σε κάτι που δεν είναι, προκειμένου να θαμπώσει και να ξανακερδίσει την καρδιά του πρώην της. Το νερό της λίμνης όπου άλλοτε πνίγηκε ο Νάρκισσος έχει δώσει τη θέση του στο γυαλί της οθόνης, που είναι εξίσου θολό και παραπλανητικό.

Η εκδίκηση του κοινού θνητού

Ο ναρκισσισμός ξεσπά και εξαπλώνεται σαν επιδημία. Εχουμε να κάνουμε με την εκδίκηση του κοινού θνητού, του μέσου ανθρώπου, ο οποίος, ζηλεύοντας και χλευάζοντας επί χρόνια τη ζωή των σταρ, τώρα έχει βαλθεί να τους αντιγράψει μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Πάντα αποτελούσε είδηση το τι παρήγγειλε η Μαντόνα, ακόμη και η εγχώρια Μενεγάκη, σε ένα εστιατόριο. Ή τι φοράει όταν πηγαίνει για ψώνια. Ή πού έκανε διακοπές. Τώρα πια, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τα «επώνυμα» πρόσωπα, είμαστε εμείς οι παπαράτσι του εαυτού μας. Μας καταδιώκουμε, δεν μας αφήνουμε στιγμή σε ησυχία. Μας πιέζουμε να κάνουμε δηλώσεις για το πώς αισθανόμαστε, προτού καλά καλά φτάσουμε στον προορισμό μας: «ενθουσιασμένος στην περιοχή Φάληρο» / «ευλογημένη στη βάφτιση της κορούλας μου Μαρίας-Ηλέκτρας». Μας αιφνιδιάζουμε με αυθόρμητα snapshots που τραβάμε τον εαυτό μας μόλις ξυπνήσουμε ή λίγο προτού κοιμηθούμε, όταν τρώμε, αφού φάμε, όταν βγαίνουμε από τη θάλασσα, όταν φιλιόμαστε με το άλλο μας μισό.

Δίπλα στις χίλιες εικόνες, έρχονται να προστεθούν και οι ισάριθμες λέξεις - «πεινάω, διψάω, νυστάζω, θέλω παγωτό» - σαν προστάγματα κακομαθημένων πριγκιπόπουλων που έχουν εκατοντάδες αυλικούς, κι εκείνοι με τη σειρά τους, αντί να τσακιστούν για να τα ικανοποιήσουν, απλώς κάνουν «like». Και αυτό μοιάζει αρκετό. Αλλοι, πάλι, προτιμούν τη ρητορική, τις πολιτικές αναλύσεις. Το να εκθέτεις την άποψή σου σε μια πλατφόρμα όπως το Facebook είναι κάτι παραπάνω από θεμιτό, όταν όμως γράφεις ακατάπαυστα στα ψηφιακά fora κάνοντας τους πάντες να αναρωτιούνται πότε προλαβαίνεις να κάνεις οτιδήποτε άλλο (κάτι που συμβαίνει ακόμη και με συγκεκριμένους πολιτικούς, που δουλεύουν παρέα με το Τwitter τους), τότε έχουμε να κάνουμε με την άλλη όψη του ναρκισσιστικού νομίσματος. Με τη λαλίστατη λεζάντα κάτω από την εξίσου φλύαρη φωτογραφία.

Εμείς και οι «σημαντικοί άλλοι»

Η ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια Νάντια Τσιλιάκου εξηγεί: «Τα άτομα των οποίων η δομή της προσωπικότητας τους τούς επιβάλλει να αντλούν επιβεβαίωση από παράγοντες έξω από τον εαυτό τους ονομάζονται από τους ειδικούς ναρκισσιστικά. Ολοι μας νιώθουμε ευάλωτοι απέναντι στο ποιοι είμαστε, πόση αξία έχουμε, και προσπαθούμε να ζούμε με τέτοιο τρόπο ώστε να προκύπτουν θετικά συναισθήματα για τον εαυτό μας. Το συναίσθημα υπερηφάνειας και αποδοχής αυξάνεται όταν οι "σημαντικοί άλλοι" μάς αποδέχονται και "τραυματίζεται" όταν μας απορρίπτουν. Ορισμένοι βέβαια από εμάς ασχολούνται σε δυσανάλογο βαθμό με την εικόνα που προβάλλουν προς τα έξω, ακόμη και αν κάποιες φορές εξαπατούν τους άλλους. Με άλλα λόγια, στον νάρκισσο υπάρχει δυσκολία αυτοαποδοχής και δημιουργίας ουσιαστικών σχέσεων».

Και συμπληρώνει σχετικά με την online επιδημία: «Διανύοντας την εποχή των social media με την ευκολία προβολής του ιδανικότερου εαυτού μας μέσω αυτών, χωρίς απαραίτητα να απαιτείται να έχουμε ουσιαστική επαφή και σχέση με τους διαδικτυακούς "φίλους" μας, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για μια εμμονή προβολής που εύκολα τροφοδοτείται και αυξάνεται ανάλογα με την ποσότητα των "like" που θα πάρουμε π.χ. σε κάθε selfie φωτογραφία, ενισχύοντας έτσι θετικά τη χαμηλή αυτοπεποίθηση που κρύβει ο ναρκισσισμός μας. Την εξέλιξη τέτοιων συμπεριφορών δεν τη γνωρίζουμε ακόμη, ωστόσο αξίζει να τονιστεί ότι δεν αποτελεί έναν θεραπευτικό τρόπο ουσιαστικής βελτίωσης της αυτοπεποίθησης ενός ατόμου, αλλά προσωρινής εξιδανίκευσης, χωρίς όμως το γνήσιο συναίσθημα. Ποιες πρέπει να είναι οι άμυνές μας; Να επαναπροσδιορίσουμε τη σημαντικότητα των social media στην καθημερινή μας ζωή, να σκεφτούμε τις σχέσεις μας και το κομμάτι της κριτικής ως προς τον εαυτό μας και τους άλλους, να αγαπάμε χωρίς να εξιδανικεύουμε και να εκφράζουμε γνήσια συναισθήματα χωρίς να ντρεπόμαστε».

Γύρω από τη ναρκισσιστική φρενίτιδα έχει στηθεί μια ολόκληρη βιομηχανία βοηθημάτων - υπάρχουν ακόμη και μάνατζερ που σε βοηθούν να χτίσεις ιδανικά fan bases στο Facebook. Υπάρχουν ακόμη και πλασματικοί social media followers, σαν βαλτοί πελάτες στα νυχτομάγαζα, που λόγω κρίσης κάθονται στα πρώτα τραπέζια για να μη φαίνεται άδειο το κέντρο «διασκεδάσεως».

Ολο και πιο συχνά, οι ψυχοθεραπευόμενοι μιλούν στον ψυχοθεραπευτή τους για την εικονική και όχι για την πραγματική ζωή τους. Σύμφωνα με έρευνες, επτά στους δέκα χρήστες θα συνδεθούν - αν είχαν αποσυνδεθεί - 
στο Facebook με το που θα ξυπνήσουν και προτού καν πάνε στην τουαλέτα. «Εγώ έχω το smartphone στο μαξιλάρι δίπλα μου και κοιμάμαι μαζί του σαν να είναι ο φίλος μου» μου είπε πρόσφατα μια φίλη. Ο φρενήρης διαγωνισμός δημοτικότητας μας γυρίζει πίσω στο βασανιστικό σκηνικό του σχολείου, όταν το μόνο που σε ένοιαζε ήταν αν φοράς τα καλύτερα αθλητικά παπούτσια σε όλο το προαύλιο. Αν η «φωτογραφία προφίλ» που μόλις ανέβασες δεν πήρε τα αναμενόμενα «like» μέσα στο πρώτο κρίσιμο πεντάλεπτο, καταφεύγεις σε σπασμωδικές κινήσεις, αλλάζοντας τη μία μετά την άλλη, όπως αλλάζεις μπλούζες μπροστά στον καθρέφτη όταν νιώθεις ότι τίποτα δεν σου πάει.

Ο ηλεκτρονικός πόνος της απόρριψης

Εκτός, λοιπόν, από τους δεκάδες λόγους που έχει κάποιος να νιώσει στενάχωρα στην καθημερινότητά του, έρχεται να προστεθεί και ένας ακόμη: η ιντερνετική απόρριψη. Ολο και περισσότεροι χρήστες του Διαδικτύου δηλώνουν ευθαρσώς σε ερωτηματολόγια ότι η διάθεσή τους εξαρτάται σε τεράστιο βαθμό από το πόσους σηκωμένους αντίχειρες θα βρουν κάτω από κάθε δημοσίευσή τους, ενώ το να τους διαγράψει κάποιος από φίλο είναι ικανό να τους καταρρακώσει.

Η selfie ως selfie δεν είναι καινούργια ανακάλυψη. Selfies βγάζαμε και στα 80s με μηχανές πολαρόιντ ή με Kodak fun μιας χρήσης. Το θέμα είναι ότι από τη στιγμή που θα δώσεις όνομα σε αυτό που κάνεις, η αθώα και αυθόρμητη φωτογραφία της στιγμής δεν είναι πια ούτε τόσο αθώα ούτε τόσο αυθόρμητη. Καταντάει μεγαλεπήβολο πρότζεκτ. 

Φωτογραφίζουμε αδηφάγα τον εαυτό μας που παίρνει μπλαζέ ή φιλήδονες πόζες όπως οι Γιαπωνέζοι φωτογραφίζουν με μανία τη Μόνα Λίζα στο Λούβρο. Παράγουμε ασταμάτητα αυτοπροσωπογραφίες και τις εκθέτουμε σε εικονικές γκαλερί. Οπως στην τέχνη, όμως, έτσι και στη ζωή, όσο πιο πολλά είναι τα αντίτυπα που βγάζεις, τόσο μειώνεται η αξία του πρωτότυπου.

Το φλερτ με την αυτοκαταστροφή

Ο ναρκισσισμός σε ελεγχόμενες ποσότητες δεν βλάπτει. Σε υπερβολικές δόσεις, όμως, μπορεί να εξελιχθεί ακόμη και σε πάθηση. Ο πρώτος επίσημα καταγεγραμμένος Βρετανός με εθισμό στα selfies είναι ο 19χρονος Ντάνι Μπάουμαν, ο οποίος έδωσε και συνέντευξη στην εφημερίδα «Mirror». Το όνειρό του να τραβήξει την «τέλεια selfie» μετατράπηκε σε αρρωστημένη εμμονή, με τον ίδιο να φτάσει στο σημείο να παρατήσει το σχολείο, να χάσει 15 κιλά, να μη βγαίνει από το σπίτι επί έξι μήνες, τραβώντας κατά μέσο όρο εκατό φωτογραφίες του εαυτού του, επί δέκα ώρες την ημέρα. 

Η μητέρα του τον βρήκε λιπόθυμο, όταν αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει παίρνοντας χάπια, επειδή δεν είχε καταφέρει να τραβήξει τη φωτογραφία των ονείρων του. Αργότερα, στο νοσοκομείο, η περίοδος απεξάρτησής του από το κινητό του διήρκεσε αρκετό καιρό, με τον ίδιο αρχικά να καταφέρνει να αντέχει χωρίς το τηλέφωνό του για 15 λεπτά, ενώ στη συνέχεια μισή και μία ώρα.

Μια κοινωνία σε πρώτο ενικό

Η συγκεκριμένη ιστορία σίγουρα δεν χαρακτηρίζει την πλειονότητα των χρηστών των social media, όσο εθισμένοι και αν είναι με την απαθανάτιση του ειδώλου τους. Ας ρίξουμε, όμως, μια ματιά στον έξω κόσμο. Ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφερόμαστε εντός Διαδικτύου είναι πάνω-κάτω ο ίδιος με εκείνον όταν έχουμε βγει για να διασκεδάσουμε, να επικοινωνήσουμε, να ζήσουμε: ζευγάρια αμίλητα που θα βρουν σημείο επαφής μόνο όταν θα βγει το tablet πάνω στο τραπέζι της καφετέριας. Συντροφιές ολόκληρες που απαρτίζονται από πρόσωπα τα οποία φωταγωγούνται από τις οθόνες των smartphones, καθώς κομπάζουν στο Facebook πόσο καλά περνούν στο τάδε μπαρ. Η μοναξιά υπήρχε πάντα, απλώς τώρα κυκλοφορεί με πιο φαντεζί αξεσουάρ. Ο ναρκισσισμός, το χαϊδευτικό του ατομικισμού, αριθμεί πλέον στρατιές ατόμων μοναχικών και ολομόναχων: δεν θέλω να παντρευτώ ούτε και να συζήσω, τα λεφτά που βγάζω θέλω να τα τρώω όλα μόνος μου, να μη δίνω λογαριασμό σε κανέναν.

Μια κοινωνία σε πρώτο ενικό με τις φατσούλες emoticon ως μάσκες της σύγχρονης τραγωδίας ή κωμωδίας που βιώνει ο καθένας. Θέλουμε πολλά τετραγωνικά για τον εαυτό μας και πολλά πίξελ για το είδωλό μας. Παραπονιόμαστε ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι που μας καταλαβαίνουν πραγματικά και, όταν τελικά βρεθούν, νιώθουμε ότι πνιγόμαστε όπως ο Νάρκισσος στο ρηχό νερό, σε μια ύστατη προσπάθεια να ζήσει για πάντα ερωτευμένος με τον εαυτό του. 

*Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2014

....

Δέκα αλήθειες που πονάνε για τις ανθρώπινες σχέσεις

"Σ' αγαπώ μη γνωρίζοντας πώς, από πού και πότε, σ' αγαπώ στα ίσια δίχως πρόβλημα ή περηφάνια: σ' αγαπώ έτσι γιατί δεν ξέρω μ' άλλον τρόπο..." – Πάμπλο Νερούδα.

Τον τελευταίο καιρό μ΄απασχολεί πολύ το θέμα των σχέσεων. Βλέπω ολοένα και πιο συχνά γύρω μου τους ανθρώπους να κλείνονται ερμητικά στο μικρόκοσμό τους, τη ίδια στιγμή που λαχταρούν να εισπράξουν ενδιαφέρον και νοιάξιμο. Σαν να θέλουν να κερδίσουν την πιο όμορφη φιλική, ερωτική ή συναδελφική σχέση χωρίς όμως να χάσουν τίποτα από τη βολή τους, χωρίς να παραχωρήσουν χιλιοστό από το ζωτικό τους χώρο, χωρίς να επιτρέπουν ούτε μια ρωγμή στο προσωπείο που διάλεξαν να τους αντιπροσωπεύει στον έξω κόσμο.

Κάποτε αυτό θα με πλήγωνε, τώρα πια αρχίζω να αποδέχομαι πως οι αληθινές σχέσεις – αυτές που για χάρη τους βάζεις το χέρι σου στη φωτιά – είναι λιγοστές. Κατέγραψα εδώ ό,τι έχω προσωπικά αντιληφθεί για το θέμα των σχέσεων, προσπαθώντας να ξεκαθαρίσω τις προτεραιότητές μου και να βεβαιωθώ πως αφήνω χώρο στις σχέσεις που αξίζουν να εξελιχθούν και ν΄ανθίσουν:

1. Κάποιες σχέσεις είναι ευλογία ενώ κάποιες είναι μαθήματα ζωής. Οι άνθρωποι που περνούν από τη ζωή σου άλλοτε σε στηρίζουν, άλλοτε σε δοκιμάζουν, άλλοτε σε χρησιμοποιούν και άλλοτε σε ωθούν να βγάλεις τον καλύτερο (ή χειρότερο εαυτό σου). Ολ΄αυτά είναι πολύτιμες εμπειρίες που σε ωριμάζουν και σ' αναγκάζουν να πάρεις θέση για το τι λογής σχέσεις θέλεις τελικά να έχεις στη ζωή σου.

2. Οταν η ζωή σού φέρνει αλλαγές – ακόμα και προς το καλύτερο – κάποιοι άνθρωποι απομακρύνονται από κοντά σου. Ισως γιατί η προηγούμενη φάση σου τούς πήγαινε περισσότερο, ίσως γιατί ο νέος τρόπος ζωής σου δεν τους ταιριάζει πια, ίσως γιατί πατιούνται κουμπιά που πονάνε..., πάντως είναι κάτι που συμβαίνει και χρειάζεται να το αποδεχτείς, όσο δυσάρεστο κι αν είναι.

3. Οταν είσαι σε δύσκολη θέση και νιώθεις την ανάγκη για υποστήριξη, ποιος παραμένει δίπλα σου; Ποιος αφιερώνει χρόνο και ενέργεια για σένα; Οι άνθρωποι αυτοί είναι οι αληθινοί σου φίλοι. Μαζί στη χαρά και στη λύπη, στα εύκολα και στα δύσκολα.

4. Οι άνθρωποι σου φέρονται με τον τρόπο που τους επιτρέπεις. Εσύ βάζεις τον πήχυ ψηλά ή χαμηλά, εσύ θέτεις τα όρια. Σίγουρα δεν μπορείς να ελέγξεις τη συμπεριφορά τους, είσαι σε θέση όμως να ελέγχεις το τι θα δεχτείς και τι όχι.

5. Ενα λάθος μπορεί να είναι τυχαίο. Τα απανωτά ψέματα και οι δόλιες συμπεριφορές δεν είναι τυχαία. Αν είσαι αποδέκτης τέτοιων συμπεριφορών συστηματικά, και με ένα "συγγνώμη" υποχωρείς και παραμένεις στη σχέση, τότε κρύβεσαι πίσω από το δάχτυλό σου και ξεγελάς τον ίδιο σου τον εαυτό.

6. Βεβαιώσου πως αναγνωρίζεις τις σχέσεις που αξίζουν πραγματικά. Μήπως έχεις γίνει ο εγωπαθής που παραπονιέται γιατί ο κόσμος δεν ασχολείται αδιάλειπτα με την ευτυχία του; Αυτό που ζητάς από τους αγαπημένους σου το προσφέρεις εσύ ο ίδιος; Καμιά φορά ο φίλος που πονάει ίσως σου πει "μην ανησυχείς, είμαι καλά", αλλά αυτό που χρειάζεται στ' αλήθεια είναι να τον κοιτάξεις στα μάτια και να του πεις "όχι, ξέρω πως δεν είσαι καλά. Μίλησέ μου, είμαι δίπλα σου".

7. Οι "βαριές" κουβέντες πληγώνουν περισσότερο από τον φυσικό πόνο. Εχε το νου σου μήπως, θεωρώντας δεδομένους τους δικούς σου ανθρώπους, ξεφορτώνεις άθελά σου πάνω τους τα καταπιεσμένα συναισθήματα από σχέσεις που σε πόνεσαν και τις κουβαλάς ακόμα. Οι άλλοι, όσο κι αν μας αγαπούν, δεν είναι τα συναισθηματικά μας υποζύγια.

8. Οι πράξεις μετράνε, όχι τα λόγια. Συνήθως όσοι αγαπούν δεν το διατυμπανίζουν, αρκούνται στο να το δείχνουν με μικρές ή μεγάλες κινήσεις μέσα στην καθημερινότητα. Μην παρασύρεσαι από τα μεγάλα λόγια, άφησε τις συμπεριφορές να μιλήσουν για την αλήθεια.

9. Κανείς δεν μπορεί να σου προσφέρει την ευτυχία, ούτε να ανακαλύψει το σκοπό της ζωής για λογαριασμό σου. Μην κάνεις το λάθος να περιμένεις τους άλλους να σου ανοίξουν το δρόμο στην προσωπική σου ολοκλήρωση. Ο μόνος που μπορεί είσαι εσύ ο ίδιος.

10. Η γνήσια αγάπη σε μια σχέση ανθίζει όταν εξαλείφονται οι παντός είδους "χειρισμοί".Οταν αποδέχεσαι τον άνθρωπο που είναι δίπλα σου γι΄αυτό που είναι κι όχι γι' αυτό που θα μπορούσε να είναι. Οταν έχεις τη δυνατότητα να αποκαλύψεις πόσο ευάλωτος κι ανασφαλής νιώθεις. Κι όλο αυτό κερδίζεται όταν βάζουν πλάτη και οι δύο, με αφοσίωση και ακεραιότητα. Διαφορετικά απλώς δεν γίνεται να συμβεί.

Κλείνω αυτή την ανάρτηση με τη σημείωση πως δεν έχω την πρόθεση να δώσω συμβουλές σε κανένα. Γράφω μόνο τις σκέψεις μου, που ίσως να είναι και αφελείς και εκτός πραγματικότητας. Πολύ θα το ήθελα οι σχέσεις μας να έχουν όλες χάπι-εντ, μάλλον όμως αυτό δεν συμβαίνει. Ο χορός της ζωής έχει τους δικούς του ρυθμούς κι εμείς μαθαίνουμε αδιάκοπα τα βήματα που ολοένα αλλάζουν καθώς κυλάει ο καιρός... 

Πηγή: newagemama.com

Φωτογραφία: artist Κατσιπάνος Θεόφιλος

ΣΩΣΤΟΣ Ο ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ!!!!!

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Η μέρα που δάκρυσε η Ελλάδα κηδεύοντας τα παλικάρια της

Με στρατιωτικές τιμές κηδεύτηκαν το απόγευμα της Τετάρτης οι τρεις άτυχοι στρατιώτες που σκοτώθηκαν την Τρίτη, όταν εξερράγη πυροσωλήνας όλμου κατά τη διάρκεια προγραμματισμένης βολής με βαριά όπλα στην 32η Ταξιαρχία Πεζοναυτών.

Σε κλίμα βαθιάς οδύνης, και υπό την επήρεια του σοκ που προκάλεσε ο χαμός τους, συγγενείς, φίλοι και συνάδελφοι είπαν την Τετάρτη το τελευταίο αντίο στους δυο λοχίες που έχασαν τη ζωή τους στο πεδίο βολής Γλαφυρών. Η νεκρώσιμος ακολουθία τελέστηκε στον Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Νικολάου Βόλου, καθώς οι δυο εκλιπόντες διέμεναν στον Βόλο. Πρόκειται για τους επαγγελματίες οπλίτες, λοχία Αναστάσιο Μεζάλα, 34 χρονών, κάτοικο Βόλου, με καταγωγή από την Αθήνα, παντρεμένο και πατέρα ενός βρέφους εννέα μηνών και τον λοχία Γεώργιο Ορφανίδη, 33χρονών, κάτοικο Βόλου, με καταγωγή από τις Σέρρες, παντρεμένο και πατέρα δύο παιδιών 4,5 και 2,5 χρονών. Οταν τα δύο φέρετρα σκεπασμένα με την γαλανόλευκη βγήκαν από την εκκλησία οι παρευρισκόμενοι ξέσπασαν σε δυνατά χειροκροτήματα, αποτίνοντας έτσι τον ύστατο φόρο τιμής στους αδικοχαμένους νέους.

Δείτε εδώ περισσότερες φωτογραφίες και βίντεο από την κηδεία στον Βόλο

Σπαραγμός στην κηδείς του 19χρονου στην Πάτρα

Ο 19χρονος δεκανέας Φώτης Ανδρικόπουλος κηδεύτηκε στο Πετρωτό Αχαΐας. Η σορός του άτυχου νέου, που υπηρετούσε τη θητεία του και βρισκόταν λίγο πριν από την απόλυση, μεταφέρθηκε με C-27 από το στρατιωτικό αεροδρόμιο Λάρισας στον Αραξο και στη συνέχεια οδικώς μεταφέρθηκε στο Πετρωτό. Συγγενείς, φίλοι και συνάδελφοι του Φώτη Ανδρικόπουλου κατέκλυσαν τον ιερό ναό και τον περιβάλλοντα χώρο, για να πουν το τελευταίο αντίο στον 19χρονο, αλλά και να συμπαρασταθούν στην οικογένειά του. Στην εξόδιο ακολουθία χοροστάτησε ο μητροπολίτης Πατρών Χρυσόστομος, ο οποίος απηύθυνε λόγια παρηγοριάς στην οικογένεια του 19χρονου και είπε μεταξύ άλλων: «Ο Φώτης αγαπούσε την πατρίδα του και έδωσε την ζωή του για αυτή».

Μετά το τέλος της νεκρώσιμης τελετής το φέρετρο που ήταν σκεπασμένο με την ελληνική σημαία και το κρατούσαν συνάδελφοι του Φώτη Ανδρικόπουλου μεταφέρθηκε στην τελευταία κατοικία του 19χρονου, όπου όλοι τον αποχαιρέτησαν με ένα παρατεταμένο χειροκρότημα, φωνάζοντας «αθάνατος» και ψάλλοντας τον Εθνικό Ύμνο.

Στα τρία θύματα του δυστυχήματος θα απονεμηθεί Μετάλλιο Εξόχου Πράξεως από τον υπουργό Εθνικής Αμυνας.

Δείτε εδώ περισσότερες φωτογραφίες και βίντεο από την κηδεία στην Πάτρα

20 πράγματα που θα ήθελα να πω στο γιο μου

1. Αγάπησε ένα σπορ 
Θα σου διδάξει πώς να κερδίζεις τίμια, να χάνεις με αξιοπρέπεια, να σέβεσαι την ιεραρχία, να δουλεύεις ομαδικά, να διαχειρίζεσαι το χρόνο σου και να μένεις μακριά από μπελάδες.

2. Όταν έρθει η στιγμή για σεξ θυμήσου: Μην πάρεις από τη σχέση σου κάτι, που δεν μπορείς να το ανταποδώσεις.

3. Χρησιμοποίησε την τουαλέτα προσεκτικά
Κάποιος θα την καθαρίσει μετά από σένα, ξέρεις!

4. Κράτησε χρήματα για μια δύσκολη στιγμή!
Αυτή η δύσκολη στιγμή θα έρθει κάποια μέρα.

5. Άφησε με να σου δείξω πως λειτουργεί το πλυντήριοΚαι το πλυντήριο πιάτων. Και η ηλεκτρική σκούπα. Και τώρα σε παρακαλώ βοήθησέ με!

6. Ζήσε με την αλήθεια
Μίλα με την αλήθεια. Και μη φοβηθείς να δώσεις μάχη για να προστατεύσεις τις αλήθειες σου.

7. Προστάτευσε τον εαυτό σου Πάντα θα υπάρξει κάποιος ηλίθιος που θα σε προκαλέσει. Μην παίξεις το παιχνίδι του. Φύγε μακριά. Γενικά φύγε μακριά όταν υποψιαστείς ότι κάποιος είναι ηλίθιος.

8. Αγάπησε τη γνώση Η γνώση και η παιδεία είναι δύο πράγματα που κανείς δε θα μπορέσει να σου πάρει κανείς

9. Συμπεριφέρσου στις γυναίκες ευγενικά Και σε όλους τους ανθρώπους. Γιατί αυτό είναι το σωστό, όχι γιατί θέλεις να πάρεις κάτι από αυτούς. Και μην χάνεις το χρόνο σου με ανθρώπους που δεν είναι ευγενικοί μαζί σου.

10. Να είσαι πάντα υπερήφανος για την εξωτερική σου εμφάνιση
Υπάρχουν πολλά περισσότερα πράγματα στη ζωή από το «πως δείχνεις». Βρες το στυλ σου και υποστήριξε το. Να είσαι καθαρός και με καθαρά ρούχα. Αυτό είναι που μετράει.

11. Να είσαι δυνατός και ταυτόχρονα τρυφερός
Δεν υπάρχει καλύτερος συνδυασμός

12. Μια γυναίκα μπορεί να κάνει ακριβώς ότι κι εσύ!
Να έχει μια επιτυχημένη καριέρα, να αλλάζει πάνες, να μαστορεύει. Σεβάσου αυτά που μπορεί να κάνει. Ο σεβασμός είναι το κλειδί κάθε ευτυχισμένης σχέσης.

13. Να απευθύνεσαι πάντα ευγενικά στους άλλους
Και πάντα σκέψου πως θα ήθελαν εκείνοι να απευθύνεσαι σε αυτούς!  

14. Ο λόγος που λέγονται «κρυφά σημεία» είναι επειδή είναι κρυφά! Γι’ αυτό μην τα «ξύνεις» ποτέ δημόσια! 

15. Το να πιέζεις τους άλλους είναι πολύ τρομακτικό. Τον αληθινό αρχηγό τον ακολουθούν για τις ιδέες του.  

16. Το να της φέρνεις που και που λουλούδια, είναι θαυμάσια ιδέα!
Θα το δεις στην πράξη! Όπως και το να της ανοίγεις την πόρτα του αυτοκινήτου

17. Τα «χοντρά αστεία» δεν είναι πάντα αστεία Αλλά κάποιες φορές μπορείς να τα απολαύσεις με τα φιλαράκια σου.

18. Διάλεξε το κορίτσι σου προσεκτικά 
Μη διαλέξεις ποτέ κάποια που θα σε απομακρύνει από τους ανθρώπους που αγαπάς. Ούτε κάποια γυναίκα που θέλει να ελέγχει ποιους αγαπάς!

19. Κάποιες φορές μετράει πιο πολύ να είσαι ευγενικός παρά σωστός!
Οι πολύ «σωστοί» άνθρωποι συχνά πληγώνουν τους άλλους

20. Θυμήσου να τηλεφωνείς στη μαμά σου!
Ίσως να της έχεις λείψει!  

Από το blog Werdyab

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ σε όλο τον πλανήτη για τον Έμπολα: Θέμα χρόνου να εξαπλωθεί σε ολόκληρο τον κόσμο - Μεταδίδεται και με το ΦΤΕΡΝΙΣΜΑ!!!

Παγκόσμιος συναγερμός έχει σημάνει για την χειρότερη επιδημία του ιού Εμπολα που έχει καταγραφεί στην Ιστορία. Ο αριθμός των νεκρών ανέρχεται σε 3.857, σύμφωνα με τα νεώτερα στοιχεία. Πάνω από 8.000 άνθρωποι στη Λιβερία, τη Σιέρα Λεόνε και τη Γουινέα έχουν μολυνθεί με τον ιό Εμπολα, με βάση την τελευταία έκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ).

Η έκθεση αναφέρει ότι η κατάσταση σε αυτές τις χώρες της Δυτικής Αφρικής «εξακολουθεί να επιδεινώνεται, με εκτεταμένη και επίμονη μετάδοση» του ιού. «Δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι επιδημία του [Εμπολα] στη Δυτική Αφρική είναι υπό έλεγχο», συνεχίζει. Παρά το γεγονός ότι έχει καταγραφεί μία μείωση των κρουσμάτων που παρατηρούνται σε ορισμένες περιοχές, η έκθεση προειδοποιεί ότι ο ιός έχει μεταδοθεί σε «διάφορες θέσεις-κλειδιά».

Ομπάμα: Στέλνει 4.000 στρατιώτες στη Λιβερία
Στη σύσκεψη υπό τον Ομπάμα στο Πεντάγωνο που πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Τετάρτης, η επιδημία Εμπολα και η καταπολέμηση του ιού ήταν ένα από τα βασικά θέματα που αναλύθηκαν διεξοδικά. Ο Αμερικανός πρόεδρος δήλωσε πως πάνω από 4.000 μέλη του στρατιωτικού προσωπικού των ΗΠΑ αναμένεται να αναπτυχθούν στη Λιβερία, στο πλαίσιο της λειτουργίας της βοήθειας των Ηνωμένων Εθνών και των διεθνών προσπαθειών να σταματήσει η εξάπλωση του φονικού ιού.

«Ο στρατός μας ουσιαστικά θα δημιουργήσει μια υποδομή που δεν υπάρχει, προκειμένου να διευκολυνθεί η μεταφορά προσωπικού, εξοπλισμού και προμηθειών για να αντιμετωπιστεί αυτή η θανατηφόρα επιδημία», είπε  και τόνισε ότι η ασφάλεια του στρατιωτικού προσωπικού των ΗΠΑ παραμένει η κορυφαία προτεραιότητα του.

ΗΠΑ: Αυστηρότερα μέτρα ασφαλείας σε πέντε αεροδρόμια
Την ίδια ώρα, έπειτα και από τον θάνατο του πρώτου Αμερικανού που προσβλήθηκε από τον ιό και τις πληροφορίες και για δεύτερο κρούσμα του Εμπολα στο Τέξας, αυστηρότερα μέτρα ελέγχου θα επιβληθούν σε πέντε σημαντικά αεροδρόμια των ΗΠΑ για τον εντοπισμό του Εμπολα όπως ανακοίνωσε ο Λευκός Οίκος. Ένα από τα μέτρα θα είναι και η μέτρηση της θερμοκρασίας των επιβατών.

Τζον Φ. Κένεντι της Νέας Υόρκης, Λίμπερτι του Νιούαρκ, Ντάλες της Ουάσινγκτον, Ο'Χέιρ του Σικάγο και Χάρτσφιλντ - Τζάκσον της Ατλάντα είναι τα πέντε αεροδρόμια στα οποία θα εφαρμοστεί αυστηρότερη πολιτική.

«Αυτά τα πέντε αεροδρόμια είναι ο προορισμός του 94% των προσώπων που ταξιδεύουν στις ΗΠΑ από τις τρεις χώρες οι οποίες πλήττονται (περισσότερο) αυτή τη στιγμή από τον Έμπολα», δήλωσε ο εκπρόσωπος της αμερικανικής προεδρίας Τζος Ερνεστ κατά τη διάρκεια της καθημερινής ενημέρωσης των δημοσιογράφων.

Πώς μπορεί να μεταδίδεται ο ιός
Την ίδια ώρα, η Ισπανίδα νοσοκόμα Τερέσα Ρομέρο που βρίσκεται στην Εντατική με Εμπολα πιστεύει ότι κόλλησε τον ιό όταν ακούμπησε ένα γάντι στο πρόσωπό της. Αυτοί οι ισχυρισμοί έχουν προκαλέσει πανικό, καθώς δεν είναι ακόμη γνωστό πώς μεταδίδεται ο ιός. Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΠΟΥ ο ιός μπορεί να μεταδοθεί και μέσω βήχα και φτερνίσματος, καθώς τα σταγονίδια που μπορούν να εκτοξευθούν από τον ασθενή είναι πιθανό να μεταδώσουν τον ιό σε άνθρωπο που βρίσκεται σε κοντινή απόσταση.

«Θεωρητικά, υγρά και μεγαλύτερα σταγονίδια από άτομο που έχει προσβληθεί και έχει συμπτώματα του αναπνευστικού συστήματος ή κάνει εμετό, θα μπορούσε να μεταδώσει τον ιό σε έναν άλλο άνθρωπο, που θα βρίσκεται σε κοντινή απόσταση», αναφέρει  ανακοίνωση του ΠΟΥ. «Αυτό που θα μπορούσε να συμβεί όταν μολυσμένα σταγονίδια εκτοξεύονται μέσω του φτερνίσματος ή του βήχα (που δε σημαίνει ότι μεταδίδονται από αέρος) στους βλεννογόνους ή στο δέρμα με εκδορές ενός άλλου ανθρώπου», επισημαίνει ο οργανισμός.

Με πλάσμα ασθενούς που ξεπέρασε τον ιό η θεραπεία της Ισπανίδας νοσοκόμας
Μιλώντας αποκλειστικά στην ισπανική εφημερίδα EL Pais η Ρομέρο είπε ότι το λάθος της ήταν ο τρόπος με τον οποίο έβγαλε την ειδική στολή προστασίας όταν φρόντιζε τον ιερέα Μανουέλ Γκαρσία Βιέχο ο οποίος είχε έρθει με την ασθένεια από την Αφρική και ο οποίος πέθανε στις 25 Σεπτεμβρίου. Είπε ακόμη ότι ελπίζει να βγει νικήτρια από αυτή τη μάχη, ότι δεν έχει πυρετό και ότι ήδη νιώθει καλύτερα.

Η Τερέσα Ρομέρο η οποία κόλλησε τον ιό λαμβάνει αυτή τη στιγμή θεραπεία με πλάσμα από ασθενή που ξεπέρασε την ασθένεια.

Στο μεταξύ μία ακόμη νοσοκόμα με τα δύο παιδιά της τέθηκαν υπό περιορισμό στη Μαδρίτη, ανεβάζοντας έτσι στους έξι τον αριθμό των ατόμων που βρίσκονται σε καραντίνα. Η νοσοκόμα, που ήταν στην ομάδα επιτήρησης για τις πιθανά κρούσματα Εμπολα παρουσίασε υψηλό πυρετό. Πηγές του νοσοκομείου Carlos III λένε ότι οι εργαζόμενοι είναι πολύ αναστατωμένοι μετά την επιβεβαίωση του κρούσματος Εμπολα τη Δευτέρα.

Η νευρικότητα στην Ισπανία είναι έκδηλη ενώ μέχρι και ο πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι αναγκάστηκε να παρέμβει ζητώντας από τη μέσα ενημέρωσης «να αφήσουν τους ειδικούς να εργαστούν».

ΠΟΥ: Θέμα χρόνου να εξαπλωθεί σε διεθνή κλίμακα
Στο μεταξύ, σε δηλώσεις που έκανε στο πρακτορείο ειδήσεων Reuters την Τρίτη και  λίγες ώρες αφότου επιβεβαιώθηκε ότι το πρώτο κρούσμα του ιού του αιμορραγικού πυρετού στην Ευρώπη, η Σουζάνα Γιάκαμπ, επικεφαλής της διεύθυνσης του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για την Ευρώπη, δήλωσε ότι θα υπάρξουν τέτοια κρούσματα, σημειώνοντας πως είναι «αναπόφευκτα».

«Είναι μάλλον αναπόφευκτο... ότι τέτοια περιστατικά θα συμβούν στο μέλλον λόγω των μαζικών ταξιδιών που γίνονται τόσο από την Ευρώπη προς τις πληγείσες χώρες και αντιστρόφως» υποστήριξε, επισημαίνοντας ότι στην Ευρώπη οι εργαζόμενοι στις υγειονομικές υπηρεσίες που φροντίζουν τους ασθενείς που έχουν προσβληθεί από τον ιό οι οποίοι επαναπατρίζονται, όπως επίσης τις οικογένειές τους και τους ανθρώπους του στενού τους περιβάλλοντος, κινδυνεύουν περισσότερο από το να μολυνθούν. «Θα συμβεί» προειδοποίησε η ίδια.

protothema

Γερόντισσα Λαμπρινή: Πως βαραίνουν οι ψυχές στον άλλο κόσμο….

• Εκτύπωση 
• E-mail

Για το κοριτσάκι από τον άλλο κόσμο: Κάποτε συνέβη το εξής, όπως το διηγήθηκε:

«Ήταν η 30κοστή μέρα από την κοίμηση ενός γνωστού μου 7χρονου κοριτσιού.

Το βραδάκι, ως συνήθως, πήρα να διαβάσω ένα πνευματικό βιβλίο και καθόμουν στο κρεββάτι, ενώ δίπλα μου ο άνδρας μου είχε ήδη κοιμηθεί.

Τότε απ’ το παράθυρο μπήκε ένας Άγγελος και έφερε το γνωστό μου κοριτσάκι νυμφοστολισμένο. Το ρώτησα τι ήθελε ξανά στον αμαρτωλό αυτόν κόσμο και μου απάντησε:

«Ήρθα για σένα. Δεν μπόρεσα να βρω άνθρωπο να πω το παράπονό μου. Οι γονείς μου με ζόριζαν να τρώω για να γίνω καλά, ενώ δεν μου έλειπε το φαγητό. Ο Θεός ήθελε να με πάρει. Τώρα όμως πού πέθανα έπρεπε να πάω στον παράδεισο, αλλά έχω εμπόδια.

Ένα οφείλεται στους γονείς μου, και ένα σε μένα. Τώρα πού πέθανα, ακόμη δεν σαράντισα και η μητέρα μου έμεινε έγκυος. Αυτό δεν έπρεπε να γίνει. Ακόμη στον δρόμο είναι η ψυχή μου, δεν πέρασα όλα τα τελώνια. Ξέρω ότι με έκλαψαν πολύ, αλλά δεν έπρεπε να γίνει. Νομίζουν ότι τρόπον τινά θα με αναστήσουν, αλλά πες τους ότι αγοράκι θα κάνουν, όχι κορίτσι, όπως νομίζουν…

Αυτή τους η πράξη δυσκολεύει την ψυχή μου…

Όσο για μένα, την τελευταία φορά που πήγα στο σχολείο πριν πεθάνω, δεν είχα μολύβι και πλάκα για να γράψω. Μια συμμαθήτρια μου όμως μου έδωσε καινούργια πλάκα και μολύβι, τα οποία δεν επέστρεψα. Πες στην μάννα μου να αγοράσει καινούργια και να τα επιστρέψει. Για το μεγάλο καλό πού θα κάνεις στην ψυχή μου θα σε πάρω τώρα μαζί μου να δεις τον θάλαμο που έχει έτοιμο ο Κύριος για μας τις παρθένες. Εμείς νυμφευθήκαμε τον Χριστό».

Βγήκαμε από το παράθυρο και ανεβαίναμε. Μας συνόδευε και ο Άγγελος κρατώντας από το χέρι την κόρη. Φθάσαμε στον Παράδεισο και τον βλέπαμε. Ήταν σπίτια πολλά αλλά πολύ ωραία.
Φθάσαμε στο παρθενικό σπίτι, αλλά δεν μ’ άφησε να μπω μέσα. Αυτή μπήκε και μου είπε: «Εσύ είσαι ακόμα στην γη δεν μπορείς να μπεις εδώ». Είδα όμως από το παράθυρο τις παρθένες, άλλες μικρές στην ηλικία και άλλες μεγάλες. Φορούσαν ρούχα πού έλαμπαν.

Μου είπαν: «Εμείς εδώ δεν έχομε ποτέ χειμώνα, ποτέ νύχτα, ποτέ βροχή. Είμαστε πάντα στο άνθος».

Μετά σήμανε ένα σήμαντρο και ήταν η ώρα για προσευχή και έπρεπε να φύγουμε. Ήθελα να μείνω και εγώ να μάθω πώς προσεύχονται, και μου είπε: «Εσείς έχετε τους παπάδες, τους πνευματικούς και σας τα λένε όλα».

Ο Άγγελος με γύρισε πίσω χωρίς να μου μιλήσει. Έβλεπα το σώμα μου να βρίσκεται στο κρεβάτι δίπλα στον άνδρα μου, ανέπνεε λίγο, ίσα – ίσα που ζούσε. Μπήκα ξανά στο σώμα μου, άφησα το βιβλίο στο τραπέζι και κοιμήθηκα. Το πρωί θα πηγαίναμε στο χωράφι για να δουλέψω στο βαμπάκι αλλά δεν μπόρεσα να πάω. Για τρεις μέρες αισθανόμουν πολύ κουρασμένη και ήμουν χλωμή.

Όταν είχα ρωτήσει το κοριτσάκι: «Καλά, για μια πλάκα και ένα μολύβι έχεις τόσες δυσκολίες; Με μας που έχουμε κάνει τόσα, τι θα γίνει»; Μου απάντησε:

«Αυτή η πλάκα και το μολύβι είναι σαν βάρος εκατό κιλών καθώς με δυσκολεύει και η αμαρτία των γονέων μου». Γι’ αυτό δεν πρέπει τίποτα να χρωστάμε δανεικό σε τούτη την ζωή, αν θέλουμε να απολαύσουμε τα αγαθά του παραδείσου».

10 λόγοι που αγαπώ περισσότερο τον σύντροφό μου (από τότε που έγινα μητέρα)

Ακόμη κι αν η αγάπη μας για το σύντροφό μας είναι πλέον δεδομένη, ακόμη κι αν κάποιες φορές νιώθουμε ότι δε μας συμπαραστέκεται όσο θα θέλαμε, αν το δούμε θετικά πάντα υπάρχουν κάποιοι λόγοι που συνεχίζουμε να αγαπάμε τον πατέρα των παιδιών μας. 

1. Έχω να αγκαλιάζω κάποιον το βράδυ…
…και από τότε που κάναμε παιδιά έχω να «στριμώχνω» κάποιον το βράδυ για να χωρέσουν και τα παιδιά στο κρεβάτι

2. Μπορεί να ξεχνάει πάντα το γάλα των παιδιών…
… αλλά δεν ξεχνάει ποτέ να πληρώσει το τηλέφωνο. Και να φέρει μπέικον στο σπίτι

3. Ξέρω πως όταν τα παιδιά μου λένε ότι με μισούν…
…υπάρχει κάποιος ν’ αγαπούν: ο μπαμπάς τους!

4. Δε θα άντεχα να μεγαλώσω τα παιδιά μου (μας) χωρίς αυτόν. 

 Ακόμη κι όταν σκέφτομαι ότι δεν προσφέρει όσα θα ήθελα, προσφέρει πολύ περισσότερα απ’ όσα εγώ θα μπορούσα μόνη μου να προσφέρω. Πάντα είναι καλύτερα μαζί!

5. Πιστεύει ακόμη ότι είμαι όμορφη
Ακόμη και τις φορές που δεν το πιστεύω καν εγώ. Ακόμα και τις φορές που δεν πιστεύω ότι υπάρχει άντρας πάνω στον πλανήτη που να το πιστεύει!   

6. Χαίρομαι όταν στο τέλος της ημέρας μου υπάρχει ένας ενήλικος για να μιλήσουμε. 
Έστω κι αν αυτό που λέμε είναι: «έχεις φάει;» Μετά από τόσα επιτραπέζια, παραμύθια και νανουρίσματα δυο λέξεις μεταξύ ενηλίκων είναι πάντα μια παρηγοριά.

7. Ακόμη περνάμε καλά όταν βγαίνουμε έξω οι δυο μας

Χορεύουμε, πίνουμε, γελάμε και νιώθουμε και πάλι εραστές.


8. Κάνει όλη τη «βρωμοδουλειά» με τα παιδιά. Δηλαδή:
Δεν φοβάται να ξυπνήσει το παιδί στη μέση της νύχτας για να του δώσει την αντιβίωσή του, ενώ εγώ πάντα το λυπάμαι!
Μαθαίνει τα παιδιά κολύμπι
Ξέρει να κάνει τα παιδιά να σταματήσουν τους καβγάδες, χωρίς να καβγαδίσει μαζί τους
Έμαθε στο γιο μας ποδήλατο
Βάζει τις δασκάλες στη θέση τους όταν αισθάνεται ότι αδίκησαν τα παιδιά του
Μαζί του έμαθαν τα παιδιά να τρώνε ψάρι. Γιατί τους το καθαρίζει!
9. Οι φίλοι του τον αγαπούν πολύ
Και αυτό με κάνει κάποιες φορές να τον αγαπώ ακόμη περισσότερο. Επίσης οι φίλοι του αγαπούν την οικογένειά μας. Και η οικογένεια μου χρειάζεται αγάπη απ’ όπου κι αν προέρχεται αυτή.
10. Πάντα με φιλάει πρώτα απ’ όλους
Πριν τα παιδιά με φιλούσε πάντα όταν έμπαινε στο σπίτι, αλλά αυτό δε μετράει μια που στο σπίτι ήμασταν μόνον εκείνος κι εγώ. Τώρα ακόμη κι όταν βρει το σπίτι γεμάτο από παιδιά, φίλους, οικογένεια εκείνος φιλάει πρώτα εμένα! Κι εγώ αισθάνομαι εγωκεντρικά και  περήφανα πως είμαι «η βασική του προτεραιότητα».   

11. Ξέρει πως πίνω τον καφέ μου 

 Και πάντα όταν του το ζητήσω μου τον φτιάχνει

12. Αγαπάει τις φίλες μου 

 Η τουλάχιστον προσποιείται ότι τις αγαπάει αλλά εμένα μου αρκεί που τους φέρεται πάντα ευγενικά  γιατί καταλαβαίνει ότι τώρα τις έχω περισσότερο ανάγκη. 

13 . Τον αγαπούν τα παιδιά μας
Ακόμη και τις φορές εκείνες που τον κατηγορώ ότι είναι απών, δε μπορώ να παραβλέψω πως πέφτουν στην αγκαλιά του όταν τον βλέπουν.

14. Ξέρει καλή γεωγραφία
…και ιστορία, και από ηλεκτρονικά και από μαστορέματα. Ουφ, ευτυχώς γιατί σε όλες τις μαμάδες έρχεται μια στιγμή που πρέπει να πούμε: «ρώτα τον μπαμπά σου!»

15. Ακόμη κι αν κάποιες φορές γίνομαι έξαλλη μαζί του…
… και σκέφτομαι ότι δεν τον χρειάζομαι γιατί δε με βοηθάει όσο θα ήθελα, ή όσο θα έπρεπε ησυχάζω όταν θυμάμαι ότι εκείνος με έκανε μητέρα!

Νεότερη ενημέρωση: Καραμπόλα 40 αυτοκινήτων στην Εγνατία. "Τρελό" φορτηγό έσπειρε το θάνατο (Φωτογραφίες)

Ανεβαίνει ο αριθμός των νεκρών. Πέντε άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και περισσότεροι απο 25 τραυματίστηκαν από την καραμπόλα στη Βέροια

Σοβαρό τροχαίο σημειώθηκε στη Βέροια. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες στο τροχαίο έχουν εμπλακεί περισσότερα από 40 οχήματα.

Το τροχαίο σημειώθηκε λίγο μετά τις 10:30 το πρωί στην Εγνατία Οδό στο ρεύμα από Βέροια προς Θεσσαλονίκη.

Στο ύψος του χωριού Μέση, στον κόμβο ανάμεσα από Βέροια και Κουλούρα, αρκετά ΙΧ αυτοκίνητα ήταν ακινητοποιημένα, λόγω έργων που γίνονται στο σημείο από την Εγνατία Οδό.

Για άγνωστη μέχρι στιγμής αιτία, η νταλίκα προσέκρουσε επάνω στα αυτοκίνητα.

Επί τόπου έσπευσαν οχήματα της αστυνομίας και της πυροσβεστικής.

Σύμφωνα με τον διοικητή Κεντρικής Μακεδονίας του Πυροσβεστικού Σώματος, Χρύσανθο Αθανασόπουλο, από το τροχαίο έχασαν τη ζωή τους τουλάχιστον άτομα, ενώ υπάρχουν και τραυματίες, που μεταφέρθηκαν σε νοσοκομεία της Βέροιας και της Θεσσαλονίκης.

Στο ύψος του χωριού Μέση, στον κόμβο ανάμεσα από Βέροια και Κουλούρα, αρκετά Ι.Χ. αυτοκίνητα ήταν ακινητοποιημένα, λόγω έργων που γίνονται στο σημείο. Σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία, για άγνωστη μέχρι στιγμής αιτία, νταλίκα προσέκρουσε πάνω στα αυτοκίνητα. Στο σημείο έσπευσαν οχήματα της αστυνομίας και της πυροσβεστικής, ενώ μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει γνωστό εάν υπάρχουν τραυματίες.

Ο κ. Αθανασόπουλος έκανε λόγο για δύο καμένα ολοσχερώς αυτοκίνητα, ένα ΙΧ και μία νταλίκα. Στο ΙΧ εντοπίστηκε απανθρακωμένο άτομο, ενώ αυτή τη στιγμή οι αρχές ερευνούν τη νταλίκα.

Η κυκλοφορία από Κοζάνη προς Θεσσαλονίκη και αντίστροφα διεξάγεται μέσω της ΠΕΟ Κοζάνης και Θεσσαλονίκης με εκτροπές από τον κόσμο Πολυμύλου και τον κόμβο Νησελίου.

Παιδιά ανάμεσα στους τραυματίες

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία τλεσσερις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στο τροχαίο - ανάμεσά τους ένας οδηγός που απανθρακώθηκε και μια γυναίκα περίπου 50 ετών - ενώ ένας τραυματίες υπέκυψε ώρες αργότερα στα τραύματα του οι τραυματίες φτάνουν τους 23 και έχουν οδηγηθεί σε νοσοκομεία σε Βέροια και Θεσσαλονίκη.

Στη Θεσσαλονίκη, στο νοσοκομείο Γεννηματάς, έχουν μεταφερθεί και δύο παιδιά, το ένα ηλικίας 16 μηνών και το δεύτερο 4 ετών.

Άλλοι εννέα τραυματίες νοσηλεύονται στην ορθοπεδική κλινική του νοσοκομείου της Βέροιας.

Όταν οι άντρες της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας έφτασαν στο σημείο του τραγικού συμβάντος, ανέσυραν νεκρό ένα απανθρωμένο άτομο, το οποίο επέβαινε στο πρώτο ΙΧ με το οποίο συγκρούστηκε η νταλίκα. Οι άλλοι τρεις ανασύρθηκαν νεκροί πριν φτάσει η ΠΥ στο σημείο του συμβάντος.

Συνελήφθη ο οδηγός της νταλίκας

Ο ρουμανικής καταγωγής οδηγός της νταλίκας πήρε τα έγγραφα του οχήματος και επιχείρησε να τραπεί σε φυγή.

Συνελήφθη ο οδηγός της νταλίκας που προκάλεσε το τρομακτικό τροχαίο στην Εγνατία Οδό.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, είναι Ρουμάνος και αμέσως μετά το τραγικό τροχαίο, πήρε τα έγγραφά του από τη νταλίκα και έφυγε. Στη συνέχεια, όμως, συνελήφθη.

Μαρτυρία σοκ: Το φορτηγό πετούσε τα αυτοκίνητα σαν χαρτομάντιλα

Αυτόπτης μάρτυρας περιγράφει τα όσα έζησε στο τραγικό τροχαίο δυστύχημα στην Εγνατία.

Βομβαρδισμένο τοπίο θυμίζει η περιχή όπου σημειώθηκε η καραμπόλα 40 αυτοκινήτων στη Βέροια.

Δεκάδες οχήματα έχουν μετατραπεί σε άμορφη μάζα σιδερικών.

 

Πώς γίνονται οι καλοί μαθητές;

Κάθε φθινόπωρο, οι ανησυχίες και οι προσδοκίες των γονιών με παιδιά σχολικής ηλικίας είναι στα ύψη. Ποιοι παράγοντες διαμορφώνουν έναν «καλό μαθητή»;

Tο σχολείο είναι ένας από τους πιο σημαντικούς σταθμούς στη ζωή κάθε ανθρώπου, αλλά ακόμα σημαντικότερος φαίνεται και είναι όταν διανύει κάποιος τη σχολική ηλικία. Ακόμη και για τον πιο «αδιάφορο» μαθητή είναι επώδυνο να μην τα καταφέρνει, να έχει αποτυχίες, να μην μπορεί να προσαρμοστεί στο σχολικό περιβάλλον. Υπάρχει, όμως, η «συνταγή της επιτυχίας» που κάνει τον καλό μαθητή, είναι εύχρηστη και χωρίς παρενέργειες;

O πιο καλός ο μαθητής... 
Τι σημαίνει καλός μαθητής; Πολύ απλό, θα έλεγαν οι περισσότεροι. Είναι ο μαθητής που είναι επιμελής, συνεπής στις σχολικές του υποχρεώσεις, δεν έχει ο ίδιος και δεν δημιουργεί προβλήματα στο σχολείο, στους δασκάλους και στους συμμαθητές του και, γενικά, παίρνει καλούς βαθμούς και δεν δυσκολεύεται ιδιαίτερα στις εξετάσεις. Όλα αυτά είναι σωστά και κατανοητά, δεν παύουν όμως να αποδίδουν μια αρκετά στατική εικόνα αυτού που ονομάζουμε «καλό μαθητή», αγνοώντας έτσι τους δύο βασικότερους παράγοντες που διαμορφώνουν, ο καθένας με τον τρόπο του, την έννοια αυτή: Τα παιδιά, τους ίδιους δηλαδή τους μαθητές από τη μία και τους γονείς από την άλλη.

Τι συμβαίνει «εδώ και τώρα» 
Δεν μπορούμε όμως να αγνοήσουμε ότι, όταν μιλάμε για καλούς μαθητές, μιλάμε για παιδιά και συγκεκριμένα για παιδιά ηλικίας από 6 έως 18 ετών. Αυτά τα δώδεκα χρόνια της σχολικής σταδιοδρομίας είναι χρόνια διαρκούς και πολύ ραγδαίας ανάπτυξης, χρόνια συνεχόμενων αλλαγών στην προσωπικότητα, το συναισθηματικό κόσμο, το γνωστικό επίπεδο, τις αντιδράσεις, τη συμπεριφορά του κάθε παιδιού. Αυτές όλες οι αλλαγές, οι έντονες και συνήθως αναπάντεχες μεταπτώσεις στον τρόπο που κάθε παιδί βιώνει τον κόσμο γύρω του και μέσα του, δεν είναι απλώς μικρά, δευτερεύοντα μικροπροβληματάκια που πρέπει να ξεπεραστούν το γρηγορότερο για να συνεχίσει το παιδί να είναι λειτουργικό και αποτελεσματικό στις μαθητικές του υποχρεώσεις, αλλά είναι το «εδώ και τώρα», η καθημερινή, ζωντανή και συχνά πολύ δύσκολη πραγματικότητά τους.

«Επενδύοντας» στα παιδιά 
Από την άλλη μεριά, έχουμε τους γονείς. Είναι αυτοί που έχουν τις προσδοκίες, τα όνειρα που -όσο στεγνό και άχαρο κι αν ακούγεται- έχουν «επενδύσει» με πολλούς τρόπους στο παιδί ή στα παιδιά τους και περιμένουν και μέσα από τις επιδόσεις του στο σχολείο (αν όχι κυρίως μέσα από αυτές), να «ανταμειφθούν», να δουν τις προσπάθειές τους να καρποφορούν. Για τους γονείς, το «καλός μαθητής» είναι συχνά πολύ προσωπική υπόθεση. Καταρχήν, είναι η αγνή χαρά και ικανοποίηση να βλέπουν το παιδί τους να τα καταφέρνει και να μη δυσκολεύεται. Eίναι όμως και πολλά άλλα: είναι η προσωπική τους επιβεβαίωση ότι τα έχουν καταφέρει καλά ως γονείς. Είναι μια -πολλές φορές αβάσιμη- ανακούφιση ότι το παιδί τους εξασφαλίζει ένα -σύμφωνα με τα κριτήριά τους- καλό μέλλον. Είναι, ακόμη, «ξόρκι» για τις δικές τους κακοτυχίες ή αποτυχίες («Εσύ θα καταφέρεις αυτό που δεν κατάφερα εγώ»), «τρόπαιο» σε ανταγωνιστικά παιχνίδια με άλλους, «τροφή» για τη ματαιοδοξία τους.

Oι καλοί βαθμοί και η κατάθλιψη 
O καλός μαθητής, λοιπόν, είναι αυτός που ξεπερνά ακάθεκτος όλες τις δυσκολίες και τις μεταπτώσεις της ηλικίας του και συνεχίζει να «φέρνει καλούς βαθμούς», εκπληρώνοντας έτσι τις προσδοκίες των γονιών του. Υπάρχουν παιδιά που το καταφέρνουν. Γιατί έτσι είναι φτιαγμένα, γιατί στάθηκαν σε μερικά πράγματα τυχερά, γιατί είχαν πάντα την κατάλληλη στήριξη. Υπάρχουν όμως και άλλα που δεν τα καταφέρνουν, που το να είναι πάντα καλοί μαθητές κάποια μέρα το πληρώνουν αρκετά ακριβά. Λέει η μητέρα του Γιώργου, που είναι 14 ετών: «Το ότι ήταν καλός μαθητής ήταν για μας απόδειξη ότι όλα πάνε καλά. Είχαμε μπερδέψει το παιδί Γιώργο με το μαθητή. Το ότι δεν πήγαινε σινεμά ή βόλτα με τους φίλους του, ότι είχε απομονωθεί, δεν μας απασχολούσε ιδιαίτερα, γιατί λέγαμε ότι αν είχε προβλήματα, θα έπεφταν και οι σχολικές του επιδόσεις. Πόσο έξω μπορεί να πέφτει κανείς ως γονιός... Όταν άρχισαν οι εφιάλτες και ο παιδοψυχολόγος μάς μίλησε για κατάθλιψη, τότε δυστυχώς το καταλάβαμε».

Διάβασμα και τεμπελιά 
Ίσως λοιπόν είναι απαραίτητο να αναθεωρήσουμε κάπως τις αντιλήψεις περί καλών μαθητών και να τις προσαρμόσουμε στο κάθε παιδί ξεχωριστά. Καλός μαθητής είναι αυτός που τα καταφέρνει στο σχολείο και στα μαθήματα, αλλά όχι σε βάρος της προσωπικής του ευτυχίας. Όταν δηλαδή υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στις σχολικές επιδόσεις και στην ευχαρίστηση, στο παιχνίδι, στην παρέα με συνομηλίκους, στην τεμπελιά και στο χασομέρι, απαραίτητο συστατικό, ιδιαίτερα της εφηβικής ηλικίας. Είναι όχι μόνο άχρηστο, αλλά και πολύ επικίνδυνο να είναι κάποιος πρώτος μαθητής και μια μέρα να αναγκαστεί να «εγκαταλείψει» επειδή «κάηκε το σύστημα». Καλός μαθητής είναι κι αυτός που οι επιδόσεις του δεν είναι πάντα οι ίδιες, αλλά μπορεί να πέφτουν όταν κάτι σοβαρό τον απασχολεί, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ήρθε η συντέλεια του κόσμου, ούτε για τους γονείς του και, κατά συνέπεια, ούτε για τον ίδιο. Καλός μαθητής είναι κι αυτός που είναι καλός σε ορισμένα μαθήματα και σε άλλα λιγότερο. Καλός μαθητής είναι επίσης και εκείνος που παίρνει μέτριους βαθμούς και είναι ευχαριστημένος, έχει ενδιαφέροντα πράγματα που αγαπάει και προσπαθεί γι’ αυτά, έστω κι εξωσχολικά. Ίσως πρέπει να γίνουμε λίγο πιο γενναιόδωροι με τον τίτλο του καλού μαθητή και να τον διευρύνουμε.

Καλός είναι μόνο ο πρώτος; 
Καλός μαθητής είναι μόνο ο πρώτος μαθητής ή αυτός που είναι ανάμεσα στους πρώτους; Δυστυχώς, εμείς οι γονείς, σπρωγμένοι εν μέρει από τις προσωπικές μας φιλοδοξίες και εν μέρει από το σχολικό σύστημα, τείνουμε να παίρνουμε ως βασικότερο κριτήριο αξιολόγησης του καλού μαθητή τις μελλοντικές πιθανότητες που έχει (όπως τις έχουμε εκτιμήσει βέβαια οι ίδιοι χρόνια πριν) να πάει καλά στις εκάστοτε Πανελλήνιες και να μπει σε μια «καλή σχολή». Ίσως, όμως, να είναι προτιμότερο, για το καλό των παιδιών κυρίως, να αξιολογούμε τις σχολικές τους επιδόσεις την κάθε στιγμή (χωρίς να αλληθωρίζουμε προς το μέλλον), σύμφωνα με τις προσπάθειες που καταβάλλουν, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν και τις υπόλοιπες «επιδόσεις» σε άλλους τομείς της ζωής τους.

Η καλύτερη «συνταγή» 

Μιλώντας λοιπόν γι’ αυτό τον πιο «διευρυμένο» καλό μαθητή, μπορούμε να δούμε τι χρειάζεται και τι μπορεί να βοηθήσει ένα παιδί να τα πηγαίνει καλά στο σχολείο.
Η ενθάρρυνση για την αυτονομία. Το σχολείο είναι δουλειά του παιδιού. Μια σχολική σταδιοδρομία που αρχίζει με τη λογική: «΄Έχουμε να κάνουμε μαθήματα» και με συνεχείς παραινέσεις των γονιών στο παιδί για να μελετήσει, μπαίνει σε κακές βάσεις. Η αυτονομία μαθαίνεται σιγά-σιγά, πριν και μετά την αρχή του σχολείου, όταν οι γονείς εμπιστεύονται τα παιδιά τους και τα ενθαρρύνουν να κάνουν πράγματα μόνα τους, να συμμετέχουν ανάλογα με την ηλικία τους σε δουλειές του σπιτιού, να έχουν φίλους και να διαχειρίζονται τις σχέσεις τους.
Η αναγνώριση και η εκτίμηση αυτού που προσπαθεί ένα παιδί είναι κάτι το οποίο χρειάζεται μεγάλη γενναιοδωρία εκ μέρους των γονιών και, ίσως, κάτι παραπάνω. Πρέπει να είναι όσο πιο ειλικρινείς γίνεται. Ένα καθήκον των γονιών είναι να αναγνωρίσουν μέσα τους και να μετριάσουν, όσο γίνεται, την τελειομανία και την υπέρμετρη φιλοδοξία τους σε σχέση με τα παιδιά τους, γιατί δεν υπάρχει το τέλειο παιδί, όπως δεν υπάρχουν οι τέλειοι γονείς. Σχετικά με τα μαθήματα του σχολείου, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να εμπιστευτούμε το παιδί ότι θα βρει το δικό του ρυθμό και τρόπο, ενώ ας έχουμε υπόψη ότι όσο περισσότερη πίεση ασκούμε, τόσο λιγότερες είναι οι πιθανότητες να συμβεί αυτό.

Η βοήθεια στην οργάνωση της δουλειάς

Αυτό φυσικά δεν είναι εύκολο, γιατί η ανησυχία των γονιών βάζει σε δοκιμασία την υπομονή τους. Επειδή, όμως, οι φωνές και ο θυμός τελικά δεν έχουν κανένα θετικό αποτέλεσμα, έχει πιο ουσιαστική σημασία το να βοηθήσουν το παιδί τους να βρει τρόπους να είναι πιο συστηματικό. Να βρει πού του αρέσει να διαβάζει, ποια ώρα, να μην το αφήνουν περισσότερο από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, ανάλογο της ηλικίας του (π.χ. όχι παραπάνω από μισή με μία ώρα στην πρώτη τάξη, μία με μιάμιση στη δευτέρα και στην τρίτη κ.ο.κ.), να κοιτάει πρώτα τι έχει και μετά να αρχίζει, να κάνει μικρά ενδιάμεσα διαλείμματα, να εναλλάσσει γραπτές με προφορικές ασκήσεις, για να μένει συγκεντρωμένο. Όλα αυτά έχουν μεγάλη σημασία και πολλά παιδιά πελαγώνουν γιατί δεν μπορούν να οργανώσουν τη μελέτη τους και όχι τόσο γιατί δυσκολεύονται με το περιεχόμενο.

Τα παιδιά χρειάζονται τη στήριξη των γονιών 
Προσοχή όμως: Όχι για να τους υπενθυμίζουν συνέχεια ότι έχουν κι άλλα μαθήματα, ότι δεν τα πήγαν αρκετά καλά στην τελευταία ορθογραφία ή στο τεστ και για να τα κρατάνε καθισμένα 4 ώρες στην καρέκλα μέχρι να τελειώσουν τη μελέτη τους. Χρειάζονται τους γονείς για βοήθεια σε ό,τι δεν καταλαβαίνουν και δυσκολεύονται. Για να έχουν κάποιον που θα τα ακούσει, όταν έστω και μικροπροβληματάκια με τη συμμαθήτρια, τη δασκάλα, το γυμναστή, τον καλύτερο φίλο, τον καθηγητή της Χημείας τούς προκαλούν ανησυχία, ένταση, λύπη.

Μην μπερδεύετε το μαθητή με το παιδί 
O ρόλος των γονιών είναι να μη συγχέουν το μαθητή με το παιδί και να δίνουν στο παιδί τους να καταλαβαίνει ότι μια αποτυχία στο σχολείο δεν σημαίνει γι’ αυτούς ότι απογοητεύονται ή ότι κλονίζεται η αγάπη τους γι’ αυτό. Αυτό μπορεί πολλοί γονείς να το θεωρούν αυτονόητο («Αλίμονο, εγώ το παιδί μου το αγαπάω ό,τι κι αν κάνει, ό,τι μαθητής κι αν είναι»), πολύ συχνά, όμως, του δίνουν άλλα μηνύματα. Με την πρόθεση να του δείξουν ότι «πρέπει να το πάρει στα σοβαρά», το τιμωρούν, το μαλώνουν ή δείχνουν μόνο τη δυσαρέσκεια και την απογοήτευσή τους, χωρίς να προσπαθήσουν καν να το καταλάβουν και να το βοηθήσουν. Για να ξεπεράσουν όμως τις δυσκολίες τους, τα παιδιά χρειάζονται ανθρώπους που ενδιαφέρονται να ακούσουν και να καταλάβουν. Με τον τρόπο αυτό, μαθαίνουν να ζητούν βοήθεια όταν τη χρειάζονται και να μην εγκαταλείπουν όταν κάτι δεν πάει καλά. Χρειάζονται γονείς που καταλαβαίνουν ότι πραγματικά καλός μαθητής είναι μόνο αυτός που είναι καλά και στην υπόλοιπη ζωή του.


H κ. Λουίζα Bογιατζή είναι συμβουλευτική ψυχολόγος

...

Θέλετε να αδυνατίσετε εύκολα; Τότε μυρίστε

Αποτελεί το Νο1 της υγιεινής διατροφής, έχει νόστιμη γεύση, είναι γεμάτο...

από υγιή λιπαρά και παράγεται κατ' εξοχήν στη χώρα μας. 

Ωστόσο, τώρα επιστήμονες ανακάλυψαν ότι, απλά και μόνο αν το μυρίσουμε, είναι δυνατόν να χάσουμε βάρος!

Αναφερόμαστε, φυσικά, στο ελαιόλαδο.

Σύμφωνα με μία νέα έρευνα, που δημοσιεύεται στο περιοδικό «American Journal of Nutrition», η μυρωδιά του ελαιόλαδου, προκαλεί αίσθημα πληρότητας στον οργανισμό, μέσω συγκεκριμένων εγκεφαλικών σημάτων που ενεργοποιούνται.

Μάλιστα, δεν είναι η πρώτη φορά που έρευνα καταδεικνύει ότι το ελαιόλαδο μπορεί να αυξήσει το αίσθημα πληρότητας και να κάνει τον οργανισμό να νοιώσει χορτάτος.

Στο πλαίσιο της μελέτης, εθελοντές κλήθηκαν να καταναλώσουν για δύο ημέρες γιαούρτι με χαμηλά λιπαρά και γιαούρτι με λιπαρά εκχυλίσματα από λάδι ελιάς.

Στη συνέχεια, οι ερευνητές μέτρησαν την εγκεφαλική τους δραστηριότητα και διαπιστώθηκε πως αυτοί που έφαγαν το γιαούρτι με το εκχύλισμα είχαν αυξημένη ροή αίματος σε περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται τυπικά με την κατανάλωση λίπους.

«Το διαιτητικό λίπος επιβραβεύει», τονίζει ο συν-συγγραφέας της μελέτης Δρ Αndreas Fritsche, καθηγητής διατροφικής ιατρικής στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Tübingen, στη Γερμανία.

Όπως επισημαίνουν οι επιστήμονες, η επιβράβευση αυτή στην πραγματικότητα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως ένα αποτελεσματικό εργαλείο για να κάνει κανείς δίαιτα.

«Εάν τρώτε μια τροφή χωρίς λιπαρά με εκχύλισμα από άρωμα που συνήθως συνδέεται με λίπος, θα έχετε την επιβράβευση της αίσθησης της πληρότητας, χωρίς τις αντίστοιχες θερμίδες», αναφέρει ο Fritsche.
gkourou