Αγάπες και Λουλούδια - Γεωργία Χατζηγεωργίου Σε μια βραδιά τα ζήσαμε όλα

Γνωρίστηκαν το Φεβρουάριο του 2012, λίγο πριν τα γενέθλιά τους. Ωραίο και μοιραίο δώρο. Και για τους δύο. Ήταν ένα βροχερό και παγωμένο βράδυ έξω. Μέσα καιγόντουσαν καρδιές. Ένας κοινός φίλος τους σύστησε. Όταν τον πρωτοείδε σκέφτηκε: «Ωχ, ακόμα ένας μαλάκας .» Όταν την πρωτοείδε σκέφτηκε: «Τι ψωνάρα είναι αυτή; » Όταν όμως άνοιξαν τα στόματα και βγήκαν οι πρώτες λέξεις, η γη σταμάτησε να γυρίζει. Το φόντο μαύρο, οι προβολείς πάνω τους και στο πλάνο μόνο αυτοί. Ποτέ της δε μαγεύτηκε από εικόνες. Ήθελε μυαλό, βλέμμα και φωνή για να κάνει γκελ η καρδιά της. Το ίδιο και εκείνος. Έρωτας γνήσιος, υπερβολικός και βιαστικός λόγω συνθηκών. Κοιταζόντουσαν στα μάτια και διάβαζε ο ένας τις σκέψεις του άλλου. Κι ας μην είχαν ξαναειδωθεί. Κι ας μην ήξεραν από που κρατάει η σκούφια τους. Οι προτάσεις τους άρχιζαν και τελείωναν μαζί, με μια φωνή, με τα ίδια λόγια. Ίδιες μουσικές, ίδιες ταινίες. Τσιγάρα να τσουρουφλίζουν τα δάχτυλά τους, πόδια μπλεγμένα, φιλιά διάρκειας ατελείωτων ωρών. Όχι ατελείωτων, ψέματα. Όσο κρατάει μια νύχτα. Μια στιγμή, για πάντα. Υπάρχουν κι αυτοί οι έρωτες. Που η ζωή τους είναι μόλις μερικές ώρες. Και είναι έντιμοι. Δεν έχουν μισόλογα και ψέματα. Ξέρουν που πάνε και γιατί. Μένουν στο ροζ σύννεφό τους  μέχρι να έρθει το πρωί. Είναι οι έρωτες που δεν προλαβαίνουν να πέσουν απ' το δέντρο και να σαπίσουν. Εκείνος περαστικός απ' το νησί της, εκείνη μόνιμη κάτοικος. Το ήξεραν το τέλος. Αλλά η λαχτάρα τους δε χωρούσε ρολόγια και λεπτά. Τις συζητήσεις τους τις διέκοπταν για να φιληθούν, για ν' ανάψουν τσιγάρο και για μια γουλιά κρασί. Κατακόκκινο όπως τα αισθήματά τους. Πρόλαβαν να μιλήσουν για τα πάντα. Για τα παιδικά τους χρόνια, για τους έρωτες, τις αγάπες τους, τα πρωινά, τις νύχτες τους. Πώς πίνουν τον καφέ και πώς τρώνε τα γεμιστά. Ποιος ήταν ο πρώτος δίσκος που αγόρασαν, για το κρυφό κάπνισμα στο σχολείο, για τις αναμνήσεις και τα όνειρα. Πώς κοιμούνται και πώς ξυπνάνε. Φράσεις από βιβλία, στίχοι από ποιήματα, εμπειρίες από ταξίδια. Μυρωδιές, εικόνες. Η μυρωδιά του λαιμού της, η γεύση των χεριών του. Έχωνε τη μύτη της στα μαλλιά του κι εκείνος τις δάγκωνε το μάγουλο. Άνοιγε το παλτό και την αγκαλιά του κι εκείνη κούρνιαζε σαν παιδί. Απ΄ το μπαρ στη θάλασσα κι από εκεί στο σπίτι της με τα πόδια, όχι με το αυτοκίνητο, για να χορτάσουν τη διαδρομή πιασμένοι χέρι χέρι. Να γνωριστούν ακόμα καλύτερα κι ας ήξεραν πως σε λίγες ώρες θα χωριστούν και δεν θα ξαναβρεθούν. Τα σεντόνια της είχαν πάντα άρωμα λεβάντας και το σώμα της μύριζε βανίλια. Το σεξ δεν ήταν αναγνωριστικό. Ήταν σα να γνωριζόντουσαν από παλιά. Σα φίλοι, σαν εραστές. Μερικές γρατζουνιές στην πλάτη του και τέσσερα σημάδια στα χέρια της έμειναν για να κρατάνε ζωντανό εκείνο το βράδυ, μερικές μέρες ακόμα. Κοιμήθηκαν και ξύπνησαν μαζί, γυμνοί, στην ίδια θέση, αγκαλιά. Έμειναν έτσι μέχρι και λίγη ώρα πριν την πτήση του. Ο αποχαιρετισμός τους ένα φιλί. Απ΄ τα δικά τους, τα ατελείωτα. Όταν έκλεισε την πόρτα γύρισε στο κρεβάτι κι έμεινε εκεί μέχρι το μεσημέρι. Τραβούσε τζούρες απ' το μαξιλάρι που είχε κοιμηθεί εκείνος. Ήταν ευτυχισμένη. Ήταν και οι δύο ευτυχισμένοι και πλήρεις για ό,τι έζησαν. Δεν ήταν άλλο ένα άγευστο και γρήγορο one night stand. Γαμιόμαστε, ντυνόμαστε, καληνύχτα, τα λέμε. Ήταν κάτι άλλο. Δύο άνθρωποι που σε ένα βράδυ έζησαν μια ζωή, έναν έρωτα και γιατί όχι, μιαν αγάπη. Απ' αυτά τα αληθινά παραμύθια που όλοι ζήσαμε ή θα ζήσουμε κάποια στιγμή. Που υπάρχουν ακόμα κι αν εσύ δεν τα πιστεύεις. 

Πηγή: http://www.pillowfights.gr/agapes_kai_louloudia/item1338/Σε_μια_βραδιά_τα_ζήσαμε_όλα
Copyright © pillowfights.gr

Έλενα Ακρίτα: Γαμώ την τρέλα μου με τις "θυσίες του ελληνικού λαού" που μας κοπανάτε 5 χρόνια τώρα

Η Έλενα Ακρίτα έγραψε:

«Να θυσιαστεί και κάνας άλλος, λεβέντες μου;
Γαμώ την τρέλα μου με τις 'θυσίες του ελληνικού λαού' που μας κοπανάτε 5 χρόνια τώρα. Ποιες θυσίες, ρε σεις; Ποιες θυσίες που ούτε τον ορισμό της λέξης δεν ξέρετε; Ανοίξτε κάνα λεξικό, κλικάρετε κάναν Μπαμπινιώτη, ρωτήστε καμιά Ιφιγένεια μπας και ξεστραβωθείτε.
Η 'θυσία', πουλάκια μου αναλφάβητα, είναι οικειοθελής. Οι-κει-ο-θε-λής! Δηλαδή, θέλω – ΘΕΛΩ, λέμε – να προσφέρω κάτι: Κάτι που θα μου λείψει, κάτι που χρειάζομαι, κάτι που αγαπώ, κάτι που το πονάω. Το θυσιάζω με πόνο ψυχής - κι αυτό είναι επιλογή μου: ΜΟΥ. Όχι. ΣΟΥ. Θυσία με το πιστόλι στον κρόταφο δεν υφίσταται.
Οι αρχαίοι ημών σφάζανε στο βωμό μοσχάρι, γιατί θέλανε να το σφάξουνε. Θα μου πεις δεν ήθελε το μοσχάρι. Σωστό κι αυτό – αφού ως μοσχάρια μας αντιμετωπίζουν.
Να σας το κάνω λιανά – που έχετε κάνει την ελληνική γλώσσα σφουγγαρόπανο. Για να μιλήσετε για την δική μου τη θυσία – πρέπει πρώτα να έχετε πάρει την άδεια μου. Πρέπει πρώτα να με έχετε ρωτήσει αν θέλω κι εγώ να δεχτώ. Τότε και μόνον τότε είναι θυσία. Αλλιώς είναι βία κι εξαναγκασμός.
Για να είναι θυσία, πρέπει να έχει διεξαχθεί ο έξης διάλογος ανάμεσα σε κυβέρνηση και πολίτη:
- Τούλα, δεν πάμε καλά.
- Το πρόσεξα.
- Δε βγαίνω μάναμ. Θα το κλείσω το μαγαζί.
- Μπαίνετε μέσα, ε;
- Τι το' θελες κι εσύ το 4Χ4 το 2005, ρε Τούλα;
- Δεν ήξερα...
- Δεν ήξερες, δεν ρώταγες;
- Ρώταγα η καψερή αλλά μου λέγατε ψέματα.
- Ψέματα εμείς;
- Οι πρωθυπουργοί. Ο κυρ Κώστας εκείθε στα πευκάκια κι ο κυρ Γιώργος ολούθε κατά τη ρεματιά. Με φλομώσαν τα μανάρια μου.
- Ε καλά, κι αν καταστρέψαμε μια χώρα μην το κάνεις ζήτημα, νερό κι αλάτι μωρέ.
- Αλίμονο!
- Εσύ όμως, τώρα πρέπει να κάνεις μια θυσία.
- Μόνο μια;
- Κατ' αρχάς, θα σου φορολογήσουμε το διαμέρισμα δέκα φορές πάνω απ' την αξία του.
- Με κακομαθαίνετε!
- Η οποία αξία του θα πέσει στα Τάρταρα.
- Εμ, μισές δουλειές θα κάνουμε;
- Δεύτερον, θα πρέπει να σε απολύσουμε.
- Ουάου!
- Σόρι ρε Τούλα.
- Μην το ξαναπείς. Ευκαιρία να επιβλέπω προσωπικά το pool boy γιατί μου 'χει κάνει την ολυμπιακών διαστάσεων σύσκατη.
- Το γεγονός ότι θα είσαι απολυμένη δεν σημαίνει πως θα σκαπουλάρεις τους φόρους. Διπλά θα μας τα σκάσεις!
- Τι καλά, και νόμιζα πως δεν θα μου το ζητήσετε ποτέ!
- Πάμε τώρα στην επόμενη θυσία...
- Αχ, ωραία ίσα που ζεσταθήκαμε.
- Σε πειράζει το παιδί σου να είναι άνεργο;
- Αλίμονο, γιατί το σπούδασα τόσα χρόνια; Για να κάνει πλούσιους τους εσπρεσάδες και τους καπουτσινάδες της γειτονιάς.
- Αν έχει διδακτορικό, να στον βάλω ντελιβερά στα γυρόπιτα;
- Μη σας βάζω σε κόπο.
- Και τη κόρη η βιολόγος, με κονσομασιόν βολεύεται;
- Μας σκλαβώνετε!
- Τώρα αν δεν μπορέσεις να πληρώσεις και σου πάρουμε το σπίτι, μην το πάρεις προσωπικά!
- Είμ' εγώ τέτοιος άνθρωπος;
- Θα σου αφήσουμε μια κουβέρτα για να κοιμάσαι στο παγκάκι.
- Σας βάζω σε έξοδα.
- Δίνουμε παροχές εμείς, όχι αστεία!
- Βασίλισσα μ' έχετε!
- Κι ό,τι άλλο χρειαστείτε, μη διστάσετε.
- Γεια σου, ρε Τούλα λεβεντιά!
- Καμιά χρεοκοπία, καμιά απελπισία, καμιά αυτοκτονία – εδώ είμαι εγώ!
- Λοιπόν, παίρνω τη θυσία σου και να πηγαίνω σιγά σιγά...
- Να σας δανείσω και για το ταξί...
- Νοου πρόμπλεμ.
- Μα πως θα φύγετε;
- Νύχτα, Τούλα μου! Θα φύγουμε νύχτα!
ΕΛΕΝΑ ΑΚΡΙΤΑ»

ΣΟΚ: 13ΧΡΟΝΗ στα σαγόνια του ΚΑΡΧΑΡΙΑ! (ΣΚΛΗΡΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ + VIDEO)

Μία 13χρονη κοπέλα δέχτηκε επίθεση από καρχαρία καθώς έκανε σερφ στις ακτές της Νέας Νότιας Ουαλίας στην Αυστραλία.

Η έφηβη, η οποία ασχολείται με το άθλημα από την ηλικία των επτά ετών, βρισκόταν στη σανίδα της όταν ένιωσε κάτι να την τραβάει προς τα κάτω.

Η ίδια νόμιζε ότι ήταν κάποιος από τους φίλους της αλλά όταν ένιωσε τον πόνο στο πόδι άρχισε να φωνάζει για βοήθεια.

Για καλή της τύχη, ο καρχαρίας την άφησε με ελαφρά τραύματα.

Οι φίλοι της ήταν αυτοί που κατάφεραν να τη βγάλουν σώα στην ακτή ενώ ένας εξ αυτών που ήταν ερασιτέχνης φωτογράφος, απαθανάτισε τις στιγμές.

Οι ναυαγοσώστες περιπολούν την παραλία με τζετ σκι και συμβούλευσαντους ανθρώπους να αποφύγουν την είσοδο τους στο νερό. Δεν υπήρξε κανένα σημάδι του καρχαρία μετά την επίθεση.





Δείτε τις εικόνες και το βίντεο:

newsbomb.gr

Διδάξτε το παιδί σας να βάζει στόχους! Δείτε γιατί πρέπει να το κάνετε

Ένα από τα πιο σημαντικά μαθήματα, που μπορείτε να διδάξετε στα παιδιά σας ακόμα και από τη νηπιακή ηλικία, είναι να βάζουν στόχους και στη συνέχεια να προσπαθούν να τους πραγματοποιήσουν.

Ενθαρρύνοντας το μικρό σας να προσπαθεί να πετύχει κάτι που θέλει πολύ.

Tονώνετε την αυτοπεποίθηση του και το βοηθάτε να πιστέψει στον εαυτό του και τις δυνάμεις του.

Ταυτόχρονα του μαθαίνετε ότι δεν πρέπει να τα περιμένει όλα έτοιμα από εσάς, αλλά του δίνετε κίνητρο να δραστηριοποιηθεί το ίδιο.

Το παιδί συγκεντρώνεται σε αυτό που επιθυμεί και αν τελικά το καταφέρει, αισθάνεται μεγαλύτερη ικανοποίηση για το επίτευγμα του.

Φυσικά, όταν μιλάμε για στόχους στη νηπιακή ηλικία, δεν αναφερόμαστε σε πρωτιές και βραβεία, αλλά σε μικρά καθημερινά πράγματα, που θα κάνουν τη ζωή του παιδιού πιο ενδιαφέρουσα και θα του διδάξουν σημαντικές αξίες. Για παράδειγμα, αν το παιδί σας ζητά να του πάρετε ένα ακριβό παιχνίδι, θέστε μαζί ως στόχο να το αγοράσετε με τα χρήματα, που θα μαζέψει στον κουμπάρα του. Πείτε του ότι θα το αγοράσετε, για παράδειγμα, τα Χριστούγεννα και ξεκινήστε από τώρα να μαζεύετε χρήματα. Το ίδιο μπορείτε να κάνετε και για πολλές άλλες δραστηριότητες.

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να στέκεστε στο πλάι του παιδιού σας και να το βοηθάτε να πετύχει τον στόχο του. Εννοείται πως όταν επιτυγχάνει, θα πρέπει να το επιβραβεύετε και πολύ περισσότερο να επαινείτε την προσπάθεια που έκανε.

Αλλά ακόμα κι αν δεν τα καταφέρει, θα πρέπει να του τονίσετε τα θετικά που ήδη αποκόμισε και να το ενθαρρύνετε να μην το βάλει κάτω, αλλά να προσπαθήσει ξανά.

Διδάξτε το παιδί σας να βάζει στόχους! Δείτε γιατί πρέπει να το κάνετε

Ένα από τα πιο σημαντικά μαθήματα, που μπορείτε να διδάξετε στα παιδιά σας ακόμα και από τη νηπιακή ηλικία, είναι να βάζουν στόχους και στη συνέχεια να προσπαθούν να τους πραγματοποιήσουν.

Ενθαρρύνοντας το μικρό σας να προσπαθεί να πετύχει κάτι που θέλει πολύ.

Tονώνετε την αυτοπεποίθηση του και το βοηθάτε να πιστέψει στον εαυτό του και τις δυνάμεις του.

Ταυτόχρονα του μαθαίνετε ότι δεν πρέπει να τα περιμένει όλα έτοιμα από εσάς, αλλά του δίνετε κίνητρο να δραστηριοποιηθεί το ίδιο.

Το παιδί συγκεντρώνεται σε αυτό που επιθυμεί και αν τελικά το καταφέρει, αισθάνεται μεγαλύτερη ικανοποίηση για το επίτευγμα του.

Φυσικά, όταν μιλάμε για στόχους στη νηπιακή ηλικία, δεν αναφερόμαστε σε πρωτιές και βραβεία, αλλά σε μικρά καθημερινά πράγματα, που θα κάνουν τη ζωή του παιδιού πιο ενδιαφέρουσα και θα του διδάξουν σημαντικές αξίες. Για παράδειγμα, αν το παιδί σας ζητά να του πάρετε ένα ακριβό παιχνίδι, θέστε μαζί ως στόχο να το αγοράσετε με τα χρήματα, που θα μαζέψει στον κουμπάρα του. Πείτε του ότι θα το αγοράσετε, για παράδειγμα, τα Χριστούγεννα και ξεκινήστε από τώρα να μαζεύετε χρήματα. Το ίδιο μπορείτε να κάνετε και για πολλές άλλες δραστηριότητες.

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να στέκεστε στο πλάι του παιδιού σας και να το βοηθάτε να πετύχει τον στόχο του. Εννοείται πως όταν επιτυγχάνει, θα πρέπει να το επιβραβεύετε και πολύ περισσότερο να επαινείτε την προσπάθεια που έκανε.

Αλλά ακόμα κι αν δεν τα καταφέρει, θα πρέπει να του τονίσετε τα θετικά που ήδη αποκόμισε και να το ενθαρρύνετε να μην το βάλει κάτω, αλλά να προσπαθήσει ξανά.

Εξαφανίσετε τις πανάδες από το πρόσωπο μια και έξω!

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία  παγκοσμίως έχει υπολογιστεί ότι αντιαισθητικές κηλίδες έχουν περίπου 45-50 εκατομμύρια άνθρωποι, το 90% των οποίων είναι γυναίκες!

 

«Η εξέλιξη της τεχνολογίας μας επιτρέπει πλέον να απαλλαγούμε γρήγορα από τις αντιαισθητικές κηλίδες»τονίζει  η δερματολόγος-αφροδισιολόγος  Δρ. Θεοδώρα Φατσέα και προσθέτει:

 

«Σήμερα έχουμε στη «φαρέτρα» μας αρκετά μέσα προκειμένου να έχουμε γρήγορα και άμεσα αποτελέσματα κατά της εξάλειψης αλλά και της επανεμφάνισης των κηλίδων ».

 

Συγκεκριμένα στη διάθεση των δερματολόγων κατά των κηλίδων υπάρχουν:

 

Η χρήση λευκαντικών αλοιφών 

 

Tο χημικό peeling με το οποίο γίνεται η αφαίρεση των επιφανειακών στιβάδων του δέρματος δημιουργώντας  μία νέα επιδερμίδα καλύτερη και λαμπερότερη από την προηγούμενη

 

Η χορήγηση βιταμίνης  βοηθάει στην πρόληψη για τις δυσχρωμίες από το πρόσωπο, τα χέρια και τα πόδια.

 

 Η ισχυρή αντιοξειδωτική θεραπεία αποκαθιστά την ελαστικότητα, τη φωτεινότητα και τον τόνο του δέρματος, ενώ παράλληλα αποχρωματίζει τις δυσχρωμίες, λειαίνοντας λεπτές γραμμές και ρυτίδες.

 

Τα Laser νέας γενιάς δρουν απευθείας στα υπερενεργά μελανοκύτταρα αναστέλλοντας τη δράση τους, με αποτέλεσμα να αποδομείται η δυσχρωμία. Τ.

 

Τι φταίει

 

Οι αντιαισθητικές καφέ κηλίδεςεμφανίζονται κυρίως στο μεγαλύτερο ποσοστό των γυναικών, αναπαραγωγικής ηλικίας, κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών και της αλόγιστης έκθεσης στον ήλιο. 

 

Το μέλασμα εμφανίζεται συχνότερα σε γυναίκες με σκουρόχρωμο δέρμα, χωρίς φυσικά να εξαιρεί και τους άνδρες σε μικρότερο ποσοστό.

 

Οι δυσχρωμίες αυτές εμφανίζονται κυρίως στην περιοχή του προσώπου (παρειές, μέτωπο, μύτη, άνω χείλος, πηγούνι) και των χεριών, λιγότερο στο λαιμό ή άλλα μέρη του σώματος  και οφείλονται στην τοπική αύξηση της μελανίνης στη βασική στοιβάδα της επιδερμίδας. Με την πάροδο του χρόνου αυξάνονται σε μέγεθος αλλά και σε αριθμό.

 

Σύμφωνα με τους δερματολόγους οι κύριες αιτίες εμφάνισης είναι:

 

Η αλόγιστη έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία , χωρίς προστασία

Oρμονικές διακυμάνσεις λόγω χρήσης φαρμάκων  ή αντισυλληπτικών

Κληρονομικοί παράγοντες

Έντονο στρες

 

Έλλειψη σιδήρου από τον οργανισμό ή έλλειψη μαγνησίου και έλλειψη βιταμίνης C

Η λήψη αντιεπιληπτικών και άλλων φαρμάκων (κορτιζόνης, ισοτρετινοϊνης και άλλων φωτοευαίσθητων ουσιών)

Η αφυδάτωση του δέρματος

 

Η ακμή όταν δεν αντιμετωπίζεται έγκαιρα και σωστά

Η χρήση καλλυντικών με αλκοόλ (οινόπνευμα)

Η κύηση

Η  εμμηνόπαυση

 

Πως θα εξαφανιστούν;

 

Το μέλασμα χαρακτηρίζεται από υπερχρωματισμό σημείων του προσώπου  και διακρίνεται σε τρεις τύπους:

 

Τον επιδερμικό (παρουσία περίσσειας μελανίνης στην επιδερμίδα)

 Το δερματικό ή χοριακό (παρουσία μελανοφάγων στο κυρίως δέρμα)

 

 Το μικτό τύπο (εμφανίζονται κηλίδες τόσο στην επιδερμίδα, όσο και στις βαθύτερες στιβάδες του δέρματος). Πιο συνηθισμένη περίπτωση είναι ο τύπος του μικτού μελάσματος.

 

«Η καλύτερη πρόληψη είναι η λογική έκθεση στον ήλιο. Όταν η έκθεση στον ήλιο δεν μπορεί να αποφευχθεί, τότε είναι απαραίτητη η χρήση καπέλου, γυαλιών ηλίου και η συχνή χρήση αντηλιακού με δείκτη προστασίας τουλάχιστον άνω των 30, το οποίο να έχει προστασία και στους δύο τύπους υπεριωδών ακτίνων UVA& UVB» καταλήγει η ειδικός.

ΣΩΣΤΟ!!!!

Τοξικοί άνθρωποι: βγάλτε τους από τη ζωή σας

Τοξικοί άνθρωποι: βγάλτε τους από τη ζωή σας

Η ενέργεια – και συγκεκριμένα η θετική ενέργεια – αποτελεί πολυτέλεια τη σύγχρονη εποχή.

Παντού γύρω μας υπάρχουν άνθρωποι που ρουφάνε όλη τη θετική μας ενέργεια, προκειμένου να τροφοδοτήσουν την ακόρεστη πείνα τους για απαισιοδοξία, αρνητισμό και καταστροφή.

Το αποτέλεσμα είναι να νιώθουμε μονίμως συναισθηματικά εξαντλημένοι.

Αυτά τα «ψυχολογικά βαμπίρ» χαρακτηρίζονται συχνά από διαταραχές και έχουν την τάση να είναι:

- Άτομα αδιάκριτα, χωρίς όρια

- Άτομα με τάσεις υπερβολής που παρουσιάζουν κάτι ασήμαντο ως τραγικό

- Άτομα επικριτικά που βρίσκουν ελαττώματα στους πάντες και τα πάντα

- Άτομα που γκρινιάζουν συνεχώς που δεν ικανοποιούνται με τίποτα

- Άτομα αδιάλλακτα που δε συμφωνούν ποτέ με τους άλλους

- Άτομα απαιτητικά και επίμονα

- Άτομα αρνητικά και απαισιόδοξα

- Άτομα που δεν αποδέχονται τις ευθύνες τους και κατηγορούν πάντα τους άλλους για τις πράξεις και τα προβλήματά τους

Δείτε τρεις χρήσιμες στρατηγικές που θα σας βοηθήσουν να αντιμετωπίσετε ένα τέτοιο άτομο που υπάρχει στη ζωή σας.

1. Αναγνωρίστε τα σημάδια νωρίς

Η αρνητική φύση αυτών των ανθρώπων δεν είναι πάντοτε προφανής εκ πρώτης όψεως.

Οι ιδιοτροπίες τους μοιάζουν αρχικά ασήμαντες, οι ιστορίες τους μοιάζουν ενδιαφέρουσες και ο δραματικός τόνος στη φωνή τους μοιάζει θεατρικός. Σιγά-σιγά όμως αποκαλύπτεται το πραγματικό τους πρόσωπο και εσείς δεν πρέπει να αγνοήσετε τις ανησυχητικές ενδείξεις.

2. Περιορίστε τις επαφές

Από τη στιγμή που θα εντοπίσετε το «βαμπίρ», προσπαθήστε να περιορίσετε το χρόνο που περνάτε μαζί.

Εάν πρόκειται για ένα άτομο που βλέπετε συχνά, βάλτε τα όριά σας. Επειδή τα άτομα αυτά χώνουν τη μύτη τους παντού και παίρνουν την πρωτοβουλία να ανοίγουν συζήτηση, μην ξεχνάτε να τονίζετε ότι βιάζεστε τρομερά ή ότι έχετε πολλή δουλειά και πολλές υποχρεώσεις.

3. Μην πέσετε στην παγίδα τους

Όσο κι αν θέλετε να πιστέψετε ότι μπορείτε να βοηθήσετε αυτά τα άτομα, το πιο πιθανό είναι ότι δεν μπορείτε.

Οι χρόνια αρνητικοί άνθρωποι είτε αντιστέκονται στην εξωτερική βοήθεια, είτε «δημιουργούν» μονίμως νέα προβλήματα στη ζωή τους. Η λύση στο πρόβλημά τους είναι θέμα ειδικού κι έτσι πρέπει να κάνετε το παν για να προστατεύσετε τον εαυτό σας.

Μην σπαταλάτε λοιπόν την θετική σας ενέργεια σε άτομα που δεν θα την εκτιμήσουν και αφιερώστε το χρόνο σας σε θετικούς ανθρώπους που θα σας γεμίσουν χαρά και ζωντάνια.

Πηγή eyedoll.gr

..

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ: "Μας κοιτάνε με το παιδί και με ρωτάνε γιατί δεν έκανα ΕΚΤΡΩΣΗ"!!! (PHOTOS&VIDEO)

16 Οκτωβρίου 2014

Ένα απόλυτα ερωτευμένο ζευγάρι γέμισε ευτυχία στο άκουσμα πως περιμένουν αγόρι! Η Lacey Buchanan και ο Chris όμως δεν είχαν ανάγκη το τι θα ακολουθήσει.

Οι γονείς δέχτηκαν τηλεφώνημα κατά την εγκυμοσύνη για διμερές λυκόστομα και λαγόχειλο! Συντετριμμένοι το νεαρό ζευγάρι απορούσε γιατί να τους συμβεί κάτι τέτοιο. Οι δυο τους ωστόσο έδειξαν θάρρος αποφασίζοντας να κρατήσουν το παιδί, παρά τις προειδοποιήσεις των γιατρών για πιθανή αποβολή.

Το Φεβρουάριο του 2011 το παιδί ήρθε στον κόσμο. Ωστόσο οι γονείς του αντιλήφθηκαν πως η κατάσταση του μικρού Christian, ήταν χειρότερη από οτι περίμεναν.

Όχι μόνο είχε τα προβλήματα, που τους είχαν αναφέρει, αλλά δεν είχαν αναπτυχθεί κατάλληλα και τα μάτια του, με συνέπεια να μείνουν κενές οι θέσεις. Το παιδί λοιπόν γενήθηκε χωρίς όραση.

Πρόκειται για εξαιρετικά σπάνια περίπτωση. Το ζευγάρι ήταν τόσο χαρούμενο όσο και στεναχωρημένο για τον καρπό του έρωτά τους. Το χειρότερο δε ήταν πως δεν μπορούσαν να τον πάρουν μαζί τους φεύγοντας από το νοσοκομείο, καθώς έπρεπε να παραμείνει!

Μετά από ένα μήνα το παιδί επέστρεψε σπίτι και το δυσκολότερο κεφάλαιο της ιστορίας είχε αρχίσει. Ο κόσμος αντιδρούσε πολύ άσχημα. "Κάθε φορά που βγάζαμε τον Christian έξω, οι άνθρωποι κοιτούσαν επίμονα και ίσως ψιθύριζαν πίσω από την πλάτη μου",εξομολογείται η μητέρα!

Προς τιμήν της βέβαια, αποφάσισε να δει τα πράγματα διαφορετικά! Η Lacey, συνειδητοποίησε πόσο σημαντική είναι η ζωή όσο μεγάλωνε ο γιος της. Μάλιστα, όπως εξομολογήθηκε η ίδια, όταν ο κόσμος τον κοιτούσε επίμονα, ο μικρός δεν σταματούσε να γελάει, με συνέπεια να μοιράζει το γέλιο και στους άλλους. Η ιστορία του Christianκατέληξε να αποτελέσει έμπνευση για πολλούς, λόγω της δύναμης που έδειχνε.

Ο μικρός κατάφερε να κάνει εγχείρηση στο στόμα και πλέον τρώει κανονικά. Ο κόσμος τον αντιμετωπίζει πολύ καλύτερα και ζει σχεδόν φυσιολογική ζωή. Πλέον υπάρχει και το blog της Lacey, ενώ πραγματοποιείται σημαντική δράση μέσω δωρεών!

Πώς επηρεάζει την ψυχολογία μας η έλλειψη σεξ;

μπορεί η έλλειψη σεξ να επηρεάσει την ψυχολογία μας και πώς; Και μετά από πόσο καιρό έλλειψης; Ο ψυχολόγος ομαδικός θεραπευτής, Δημήτρης Κατσαρός απαντά Αγαπητή αναγνώστρια: Η έλλειψη σεξ ή σεξουαλική αποχή δεν αποτελεί από μόνη της πρόβλημα. Πολλοί άνθρωποι έχουν καταφέρει να μετατρέψουν τον έρωτα που έχουν διάχυτο στο σώμα και την ψυχή τους σε διάφορες δραστηριότητες: Η πιο γνωστή και απλή μετατροπή είναι των ανθρώπων που ασχολούνται έντονα με τη γυμναστική. Η έντονη σωματική άσκηση κάποιες φορές εξαντλεί το ερωτικό ενδιαφέρον. Κάποιοι άλλοι άνθρωποι το μετατρέπουν σε ενδιαφέρον για το πνεύμα, για το Θεό, για την επιστήμη και διαβάζουν, γίνονται μοναχοί, ερευνητές κ.α. (Χωρίς αυτό να σημαίνει και πάλι πως χάνεται τελείως η ερωτική διάθεση) Η παρουσία σεξουαλικής δραστηριότητας προκαλεί πολύ ευεργετικά αποτελέσματα για τον ανθρώπινο οργανισμό ψυχικά και σωματικά. Η φυσική και ανεμπόδιστη ροή της...

15 σκίτσα για τον κόσμο της μόδας

A.V. TEAM

Στον κόσμο της μόδας, οι σχεδιαστές συχνά δημιουργούν ένα ρούχο απεικονίζοντας αρχικά την ιδέα τους σε ένα σκίτσο. Τα σκίτσα μόδας συχνά περιλαμβάνουν υπερβολικές φιγούρες με πολύ μακριά πόδια και λαιμό. Ο Βρετανός εικονογράφος μόδας, Χέιντεν Γουίλιαμς, ωστόσο, πήγε την τέχνη της σκιτσογράφησης μόδας σε ένα εντελώς νέο επίπεδο. 

Naomi, Kate, Cara & Jourdan

Kim & North

Beyonce & Blue

Victoria & Harper

Mariah + Roc & Roe

NET-A-PORTER Founder Natalie Massenet

Lana Del Rey

'Tribal Trio': Iman, Rihanna & Naomi Campbell in Balmain for W Mag Sept issue.

Happy Birthday Coco Chanel!

Happy Birthday Beyoncé!

'Head Over Heels'

Model of the Moment: Gigi Hadid

Happy Birthday Karl Lagerfeld!

Model of the Moment: Kendall Jenner

Anna Wintour x3

Round up of all 5 looks that came up with in partnership with Rimmel London over LFW inspired by the runway and street style

FNO London 2014

Κεντρική φωτό: Famous Mothers + their famous kids! Kim & North, Bey & Blue, Victoria & Harper and Mariah + Roc & Roe

ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!!

Ο Αριστοφάνης, το νόμισμα και οι πολιτικοί

Στους «Βάτραχους» ο Αριστοφάνης βάζει τον θεό Διόνυσο να κατεβαίνει στον Αδη για να φέρει πίσω τον δραματουργό Ευριπίδη. Είναι απελπισμένος από την κατάσταση που επικρατεί στο θέατρο (405 π.Χ.) και επιζητεί την επάνοδο κάποιου μεγάλου ποιητή για να επανέλθει η δραματική δημιουργία στην πρότερη μεγαλοσύνη της. Σε ένα σημείο ο Χορός λέει: (ελεύθερη μετάφραση) Αυτή η πόλις, συχνά μου φαίνεται πως συμπεριφέρεται στους καλύτερους και αξιότερους πολίτες μας με τον τρόπο που φέρεται στα παλιά ασημένια νομίσματά μας, αλλά και τα καινούργια χρυσά. Αυτά τα χρήματα δεν ήταν ποτέ κίβδηλα… Παντού ανάμεσα σε βάρβαρους περνούσαν τον έλεγχο. Αλλά δεν τα χρησιμοποιούμε, αντίθετα έχουμε τα υποβαθμισμένα μπρούτζινα που πριν από λίγες μέρες τα κόψαμε, ίσως και σήμερα. Ετσι φερόμαστε στους καλύτερους πολίτες μας, από ευγενική γενιά, δίκαιους, τους πιο καλούς και καλύτερα εκπαιδευμένους στις μούσες και στην παλαίστρα. Αντίθετα χρησιμοποιούμε ξενόφερτο μπρούντζο για κάθε τι… (717-27) Σήμερα η πόλις μας βρίσκεται σε μια πρωτόφαντη κρίση έχοντας για κέντρο της, με μια πρώτη παρατήρηση, το νόμισμα, το ευρώ. Ο Αριστοφάνης, σύμφωνα με τους μελετητές, στους παραπάνω στίχους διατυπώνει τον νόμο του Gresham: Το κακό νόμισμα διώχνει το καλό. Η θέση αυτή δεν είναι απολύτως ακριβής, αν δεν προστεθούν ορισμένες συνθήκες τις οποίες σύγχρονοι οικονομολόγοι έχουν μελετήσει. Το κεντρικό όμως σημείο παραμένει. Αυτό που περιέγραφε ο Αριστοφάνης, όπως και ο λόρδος Gresham για την Αγγλία του Ερρίκου 8ου. Στη σύγχρονη Ελλάδα υπάρχει ένα καλό νόμισμα, το ευρώ, το οποίο κατά περίεργο τρόπο έχει συμβάλει σε μια οικονομική καταστροφή. Ομως ο Αριστοφάνης δεν αναφέρει τον νόμο του Gresham για να μας κάνει μαθήματα οικονομίας. Τον χρησιμοποιεί, όπως διαβάζουμε, ώστε να μπορέσει ο Χορός να κάνει τη σύγκριση του κακού νομίσματος με τους κακούς πολιτικούς και ηγέτες της πόλης. Μετά από τόσες αναλύσεις είναι πια προφανές πως είχαμε ένα καλό νόμισμα, αλλά κακούς, κάκιστους πολιτικούς. Δεν θα αναφέρουμε εδώ τις ισότητες του μοντέλου παραγωγής και του διεθνούς καταμερισμού εργασίας της ζώνης του ευρώ, αλλά είναι ηλίου φαεινότερoν πως τις εγγενείς δυσκολίες του καλού ευρώ οι κακοί πολιτικοί τις μετέτρεψαν σε καταστροφή. Ο νόμος του Αριστοφάνη, ότι το κακό νόμισμα διώχνει το καλό, αναφέρεται στην πραγματικότητα των πολιτικών. Το πλαστό, ψευδές, ανήθικο, διεφθαρμένο πολιτικό υποκείμενο, είτε πολίτης είτε επίδοξος πολιτικός, εξοβελίζει το έντιμο, το εκπαιδευμένο, το αυθεντικό πολιτικό στοιχείο. Και ο Αριστοφάνης συνεχίζει. «Αλλά τώρα, ανόητοι τρελοί, είναι καιρός να αλλάξετε τους τρόπους σας. Χρησιμοποιήστε άξιους ανθρώπους και πάλι. Θα δείτε, αν πετύχετε, τότε θα αξίζετε έπαινο. Αν αποτύχετε, τότε θα ταιριάζετε με το δέντρο από όπου κρέμεστε. Ετσι και αλλιώς αν λαθέψετε, αυτό θα πουν οι σοφοί». (στίχοι 730-7) Σκληρά λόγια από έναν κωμωδιογράφο αλλά πραγματιστή δραματουργό. Ο Αριστοφάνης στον Αδη πρώτιστα ενδιαφέρεται γι” αυτό στο οποίο ο ίδιος μετέχει, το δράμα. Ο Διόνυσος οργανώνει έναν διαγωνισμό ανάμεσα στον Αισχύλο και τον Ευριπίδη και τελικά φέρνει πίσω τον Αισχύλο. Ο Πλούτωνας λέει στο τέλος: «Στο καλό Αισχύλε, πήγαινε να σώσεις την πόλη μας με τις ευγενικές σου σκέψεις και εκπαίδευσε τους ανόητούς μας. Εχουμε τόσους πολλούς… Δώσε αυτό το σκοινί στον φοροεισπράκτορα Μύρμηκα και αυτό το κώνειο στον Αρχήνομο» (1500-10). Ο ποιητής στον νου του έχει το πώς θα εκπαιδεύσει την πόλη για να εκλέξει έντιμους και ικανούς πολίτες. Και αυτό, γιατί βλέπει γύρω του την έκπτωση των πολιτών και προσπαθεί, ως θεατές των Βατράχων, να τους εμπνεύσει με μια μεγάλη ποιητική παράδοση, του καλού νομίσματος που είχαν, ώστε να εκλέξουν ικανούς και έντιμους ηγέτες. Ο Χάροντας θέλοντας να σώσει την πόλη στέλνει όργανα τιμωρίας για τους διεφθαρμένους πολιτικούς. Η Ελλάδα του 2013 δεν έχει ούτε μεγάλους δραματουργούς ή ποιητές, ούτε διανοούμενους οι οποίοι μπορούν να εμπνεύσουν τους πολίτες ώστε να ξεχωρίσουν ικανούς και έντιμους ηγέτες. Ο νόμος του Αριστοφάνη για το κακό νόμισμα που διώχνει το καλό ισχύει, σύμφωνα με αναλύσεις, για τους πολιτικούς γενικώς ως επαγγελματίες στον συγκεκριμένο χώρο. Είναι αξιοσημείωτο πως ο Ανταμ Σμιθ, ο γνωστός εκφραστής της αόρατης χειρός της αγοράς, στην πραγματικότητα ένας φιλόσοφος των προβλημάτων ηθικής, μελέτησε το ζήτημα της τιμιότητας των πολιτικών στις Διαλέξεις της Γλασκώβης και τους κατέταξε στους πιο ανέντιμους επαγγελματίες μετά τους πρέσβεις. Οι σύγχρονοι μελετητές ισχυρίζονται πως οι πολιτικοί δεν έχουν κίνητρο να είναι έντιμοι και ειλικρινείς διότι μπορούν να επιτύχουν τον σκοπό τους με εύκολη εξαπάτηση των ψηφοφόρων. Η εξαπάτηση έγκειται στο ότι οι πολίτες δεν έχουν αρκετές πληροφορίες για να αξιολογήσουν τους ενδιαφερόμενους, οι οποίοι θέλουν να κάνουν καριέρα στην πολιτική. Αυτή τη φορά όμως δεν πρέπει να αποτύχουμε. Οφείλουμε να ψάξουμε καλά κάθε πληροφορία για όλους τους επίδοξους ηγέτες, να μάθουμε για αυτούς και τις προθέσεις τους για μας. Αν δεν το κάνουμε, θα μας ταιριάζει το δέντρο που θα κρεμαστούμε (αν δεν είμαστε ήδη), μια και θα είμαστε σαν τους βατράχους που πιστεύουν πως τα κοάσματά τους είναι μελωδίες στα αυτιά των Μουσών και του Απόλλωνα. ……………………………………………………………………..  Του Νικόλαου Α. Μπινιάρη - Συγγραφέα Πηγή: http://www.efsyn.gr Αντικλείδι , http://antikleidi.com

Αντικλείδι, http://antikleidi.com/2013/06/12/aristofanis/

Μοντέρνες δουλειές , αλλοτρίωση της εργασίας.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Δ. Χαριτόπουλου «Ημών των Ιδίων» "Ο πραγματικός πλούτος της χώρας παράγεται στο χωράφι και στο εργοστάσιο, γι  αυτό οι αγρότες και οι εργάτες δε διανοήθηκαν ποτέ να επικαλεστούν κάποια  νεφελώδη ιδεολογήματα για τη δουλειά τους. Η προσφορά τους είναι αυταπόδεικτη. Αντιθέτως οι απασχολούμενοι στον τριτογενή τομέα των υπηρεσιών, δεν αρκούνται  στην υψηλότερη αμοιβή που εισπράττουν, αλλά αγωνιούν να δώσουν και ανώτερο  νόημα σε αυτό που κάνουν. Το επάγγελμα έγινε ιδεολογία. Ο καλώς εννοούμενος επικερδής χαρακτήρας αποσιωπάται συστηματικά και  προβάλλεται κατά κόρον σα ζωτική ωφέλεια για το κοινωνικό σύνολο. Οι  χρηματιστές κόπτονται για την «ανάπτυξη», οι διαφημιστές μοχθούν για την  «επικοινωνία», οι ασφαλιστές χτίζουν την «ασφαλιστική συνείδηση», οι  δημοσιογράφοι αγωνιούν για την «ενημέρωση» κοκ. Εξ ου και το καταγέλαστο ορισμένων  ότι ασκούν λειτούργημα . Η κοινωνία που διευθύνεται από τους εγγράμματους, έχει περί πολλού αυτά τα  επαγγέλματα και περιφρονεί εξόφθαλμα τον αγρότη και τον εργάτη. Απόδειξη ότι  τους αμείβει με τα χαμηλότερα των εισοδημάτων και τους επιφυλάσσει πενιχρές  συντάξεις και ανεπαρκέστατη υγειονομική περίθαλψη. Ουδείς ζηλεύει τη μοίρα τους. Οι νέοι ονειρεύονται να σπουδάσουν για να κάνουν καριέρα σε κάποιες από τις  μοντέρνες και αστραφτερές δουλειές. Αυτές έχουν πέραση, προσφέρουν υψηλές  αμοιβές και απείρως υψηλότερο κοινωνικό στάτους. Δεν υποψιάζονται καν πως η  καριέρα είναι η δική τους κοιλάδα των δακρύων. Για να πετύχεις σε αυτές τις  δουλειές, το παν είναι να ξέρεις να πουλάς τον εαυτό σου. Αλλού σε θέλουν  τολμηρό και επιθετικό και αλλού μετρημένο και αξιόπιστο. Οι απαιτήσεις αλλάζουν  ανάλογα με τον κλάδο. Άλλο σειλς και άλλο φαϊνανς. Σ’ αυτή την κωμωδία του  αγκρέσιβ ή του ρελαϊαμπλ δε θα σταματήσεις ποτέ να συμμετέχεις, αυτή θα σε κρατάει στη δουλειά. Επίσης από την ημέρα που θα εισέλθεις σε έναν κλάδο, θα  πρέπει να ασπαστείς και τις ιδεοληψίες του, σα να μυείσαι σε θρησκευτική  αίρεση. Ο κλάδος υπεράνω όλων. Είναι ο ιερός δεσμός που προστατεύει και ανυψώνει τα μέλη του, ασχέτως των  εσωτερικών ανταγωνισμών. Με αυτή τη συντεχνιακή αντίληψη της χειρίστης μορφής  οι «συνάδελφοι» θωρακίζουν την επαγγελματική τους ιδιότητα και διεκδικούν από την κοινωνία διαρκώς και νέα προνόμια. Μαζί με την είσοδο στην αγορά εργασίας των νέων επαγγελμάτων εισήχθη και η  δυτική νοοτροπία του ολοκληρωτικά αφοσιωμένου στην δουλειά του προτεστάντη. Ο  χρόνος που αφιερώνουν οι υπάλληλοι στην εταιρία είναι τρομακτικός.  Στις σύγχρονες επιχειρήσεις η εργασιακή σκλαβιά επανήλθε λουστραρισμένη, αλλά  εξίσου εξοντωτική. Η μοίρα του σπουδασμένου εργαζόμενου είναι δυσμενέστερη από  αυτή του αγράμματου εργάτη. Το καθορισμένο ωράριο θεωρείται παρωχημένη  αντίληψη, και η αμοιβή για υπερωρίες είναι αδιανόητη. Οι υπάλληλοι δουλεύουν  εντυπωσιακά περισσότερες ώρες από τις προβλεπόμενες από το νόμο, απασχολούνται  Σαββατοκύριακα και αργίες χωρίς την ανάλογη αμοιβή. Τα εξοντωτικά δωδεκάωρα δουλειάς είναι nonstop. Η μεσημβρινή σιέστα έχει τεθεί  πλέον και στη χώρα μας υπό διωγμόν, κατάντησε μομφή. Λένε πως αυτός κοιμάται  μεσημέρι εννοώντας πως είναι εκτός πνεύματος, εν ολίγοις ακατάλληλος. Ο ύπνος  του μεσημεριού είναι βάλσαμο για τη ψυχική και τη σωματική υγεία και εννοείται,  συμβάλλει καίρια στη μακροβιότητα . Είναι κατά πολύ πιο απαραίτητος και  ζωογόνος από όλες τις χελθι βιταμίνες, τα σπα και τις λοιπές τεχνικές στήριξης  του ανθρώπινου οργανισμού. Ο ευπρεπής μισθός και ίσως κάποιο ετήσιο bonus που παρέχουν οι εταιρίες στα  μοντέρνα εργατόσκυλα δεν αντισταθμίζουν τις ατέλειωτες ώρες πρόσθετης δουλειάς. Γι αυτό υπάρχουν συνήθως κάποιες έξτρα παροχές κολακείας το ωραίο γραφείο (με  παράθυρο ή όχι ανάλογα με τη θέση σου στην ιεραρχία) και κάποιοι φανταχτεροί  τίτλοι που ουσιαστικά δε σημαίνουν τίποτε. Προβιβάζεσαι σε εξέκιουτιβ, σινιορ  εξέκιουτιβ, κορντινέιτορ, σουπερβάιζορ, νταιρέκτορ, βάιζπρεζιντεν, τσιφ, μέλος  του εξέκιουτιβ μπόρντ και άλλα του σωρού και χωρίς νόημα. Η επιτυχημένη καριέρα σε μια σύγχρονη εταιρία αποτελείται από δύο βασικά  στοιχεία: την όλο και μεγαλύτερη «τρέλα» για δουλειά και το λόγιαλτυ  (πιστότητα) για την εταιρία και τους στόχους της. Επίσης είναι απαραίτητο να  συμμεριστείς κάποιες νέες αξίες. Όπως το σχιζοφρενικό «άλλο δουλειά και άλλο  φιλία» λές και ο άνθρωπος μπορεί να κάνει αναστολή αισθημάτων. Ή το δόγμα ότι με κάθε θυσία πρέπει να φέρεις σε πέρας την αποστολή που σού ανέθεσαν. Όλα αυτά  καλύπτονται με την πρόστυχη στρεψοδικία του σωστού επαγγελματία. Που σημαίνει  ότι προκειμένου να γίνει η δουλειά σου όλα επιτρέπονται. Η δουλειά προηγείται  κάθε ανθρώπινου αισθήματος , φιλία, αγάπη, δίκιο, κατανόηση είναι δευτερεύοντα. Λέμε είμαι προφέσιοναλ και αυτό τα εξηγεί όλα. Και ο Αλ Καπόνε προφέσιοναλ ήτανε. Το πλέον ψυχοφθόρο για τον εργαζόμενο είναι πως πρέπει να δίνει κάθε μέρα  εξετάσεις. Τα σύγχρονα επαγγέλματα έχουν υψηλό βαθμό ανασφάλειας σε σχέση με τα  παραδοσιακά. Και απείρως σκληρότερο ανταγωνισμό τόσο εξωτερικό, από άλλες  ομοειδείς εταιρίες, όσο και κυρίως εσωτερικό, από άλλους καπάτσους που  εποφθαλμιούν την ίδια θέση. Ακόμη και το υψηλόβαθμο στέλεχος δεν αισθάνεται  σιγουριά: πάει ένα πρωί στη δουλειά και χωρίς καμιά προειδοποίηση βρίσκει το  γραφείο του στο διάδρομο. Στο πίσω μέρος του κεφαλιού μας όλοι ξέρουμε ότι στον κόσμο δεν ήρθαμε για να  κάνουμε καριέρα, λεφτά και όνομα, ήρθαμε πρωτίστως για να ζήσουμε και ει  δυνατόν να αφήσουμε αυτό τον κόσμο λίγο καλύτερο από ότι τον βρήκαμε. Αλλά δε  ζούμε κι αυτό μας τρελαίνει. Το άγχος, το στρες, ο φόβος, η ντροπή, η  περιφρόνηση, η επιθετικότητα, η θέληση της δύναμης γεννιούνται από μια  καταπιεσμένη θέληση για ζωή. Με την πιο κοινή λογική όσες ώρες δουλεύεις, άλλες  τόσες πρέπει να έχεις ελεύθερες για να χαρείς αυτά που έβγαλες. Όμως ο νέος άνθρωπος  σπαταλά όλο το χρόνο, την ευφυία, την εφευρετικότητα και τις εμπνεύσεις του για  την καριέρα του και όχι για τη ζωή του. Ο ψυχισμός του μολύνεται από αυτό το  δηλητηριώδες αλισβερίσι. Φυσικά, το εξέκιουτιβ τερατάκι γραφείου θα μεταφέρει μακάβρια το πάρε δώσε και  στις προσωπικές του σχέσεις. «Αυτά έκανα για σένα, περιμένω ανταπόδοση».  Μοιραία οι λαμπρές καριέρες είναι πυραμίδες που θεμελιώνονται πάνω σε  προσωπικές και οικογενειακές τραγωδίες." Διονύσης Χαριτόπουλος «Ημών των Ιδίων» Για όσους δεν το γνωρίζουν ο Δ. Χαριτόπουλος ήταν από τα κορυφαία ονόματα στον  χώρο της διαφήμισης με πολύ λαμπρό όνομα και εξαιρετικές δημιουργίες. Ήταν  μέρος του συστήματος που περιγράφει και ενδεχομένως είναι ακόμα, αλλά τώρα πια  μάλλον βρίσκεται στις παρυφές αυτού. by Αντικλείδι , http://antikleidi.wordpress.com

Αντικλείδι, http://antikleidi.com/2011/09/23/imontonidio/

Εγχειρίδιο Βλακείας

Αποσπάσματα από το βιβλίο «Εγχειρίδιο Βλακείας» του Διονύση Χαριτόπουλου. ______ Το μέγεθος και οι αυλακώσεις του εγκεφάλου που χώρισαν τους ανθρώπους από το υπόλοιπο ζωικό βασίλειο χωρίζουν και τους ίδιους (με την επίδραση και του περιβάλλοντος όπου αναπτύσσονται) , ανεξαρτήτως φυλής , χρώματος , φύλου , πλούτου , σπουδών , ιδεολογίας , σε δύο βασικές κατηγορίες : στους ΕΞΥΠΝΟΥΣ και στους ΒΛΑΚΕΣ. Αν και η μεταξύ τους διάκριση δεν είναι δύσκολη , όσοι ανήκουν στην πρώτη κατηγορία δεν το λένε και όσοι ανήκουν στη δεύτερη δεν το ξέρουν. ______ Η βλακεία είναι απρόβλεπτη. ‘Εχει τόση ποικιλία εκδηλώσεων, όσοι και οι βλάκες που ο καθένας ξεχωριστά είναι μια αστείρευτη πηγή εμπνεύσεων. ______ Κατά το χαριτολόγημα του Σαμφόρ , ο βλάκας ζει απερίσκεπτα σε έναν κόσμο που δεν ξέρει , όπως οι μύγες δεν ξέρουν φυσική ιστορία. ______ Η μήτρα της ευφυίας και της βλακείας ήταν ανέκαθεν αντικείμενο σκυλοκαυγά. : γεννήθηκαν ή έγιναν; Έτσι βγήκαν από τα γεννοφάσκια τους ή τους γάνωσε το μυαλό ο κόσμος όπου φύτρωσαν; Με δύο λόγια , η νόηση είναι κληρονομική (γονίδιο) ή επίκτητη; (περιβάλλον). Νοητικά ο καθένας μας κληρονομεί ένα ορισμένο οικόπεδο , μικρό ή μεγάλο. Αν σου αναλογούν 200 τετραγωνικά , ανάλογα με το περιβάλλον μπορείς να κτίσεις παράγκα ή να φτιάξεις μια χαρά μεζονέτα , αλλά είναι αδύνατον να σηκώσεις πυραμίδα. ______ Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλοι υποτιμούμε τον αριθμό των βλακών ανάμεσα μας , αφού το κρίσιμο ποσοστό που όλοι γνωρίζουμε ότι υφίσταται σε κάθε τυχαία πληθυσμιακή ομάδα παραμένει ως σήμερα απροσδιόριστο. Σύμφωνα με την καμπύλη του Gauss η οποία χρησιμοποιείται για την ανίχνευση διάφορων χαρακτηριστικών ενός πληθυσμού , έχουμε το λιγότερο ένα ποσοστό 25% βλακών , 25% έξυπνων και 50% μέσης νοημοσύνης. Ο ένας στους τέσσερις είναι βλάκας… ______ Ένας ικανοποιητικός (και συνάμα πολύ γενικός) ορισμός για την ευφυία διατυπώθηκε από τον Μπερξόν και είναι ότι ευφυία θεωρείται η «ισορροπία ενστίκτων , συναισθημάτων και νόησης». Αντίθετα , η ανισσοροπία των ανωτέρω ιδιοτήτων ορίζει την βλακεία. ______ Οι έξυπνοι άνθρωποι είναι αισθαντικοί , έχουν μία αδιόρατη θλίψη πάνω τους. Το αντίθετο ισχύει με τον ηλίθιο , που είναι λίγο αδιάβροχος σε αυτά , αφού όσα λιγότερα εννοεί τόσα λιγότερα νοιώθει. Είναι όπως λέμε «χοντρόπετσος» δεν «συν- αισθάνεται». Συνήθως αντιλαμβάνεται και θαυμάζει ποσότητες , απτά μεγέθη , χειροπιαστά : ώρες δουλειάς και όχι αποτέλεσμα , μεγάλη ορχήστρα και όχι άκουσμα , πολλά λεφτά , μεγάλο σπίτι , πολύ φαϊ , μεγάλα βυζιά. ______ Οι εκτιμήσεις για την προσφορά των ηλίθιων είναι αντικρουόμενες. Μία λέει ότι «η ταχύτητα μιας νηοπομπής είναι η ταχύτητα του πιο αργού πλοίου» και μία άλλη ότι «κάποιοι έπρεπε να κάνουν τις σκατοδουλειές είτε είναι στην φάμπρικα είτε στην πολυεθνική». ______ Ο έξυπνος την πατάει κατ’ εξαίρεση και όχι κατ’ εξακολούθηση. Διαπράττει την ανοησία σχεδόν εις γνώση του , υποκύπτοντας στο ξύπνημα κάποιου βαθύτερου ενστίκτου , μιας έντονης παρόρμησης που καπελώνει το μυαλό και το εκτροχιάζει. Αν ο ευφυής είναι όντως ευφυής έχει την σύνεση να μην την ξαναπατήσει , τουλάχιστον στο ίδιο θέμα και με τον ίδιο τρόπο. ______ Ένας ηλίθιος άνδρας , όσο εμφανίσιμος και να είναι , απογοητεύει το θηλυκό, δεν του εμπνέει την αναγκαία αίσθηση σιγουριάς. Εκτός και αν τη χαζομάρα του αντισταθμίζει η οικονομική ή κοινωνική του θέση , οπότε το παλικάρι είναι λαχείο. Αντιθέτως μία νεαρή και όμορφη χαζοβιόλα είναι σταθερή αντρική φαντασίωση. Γενικώς , στα ερωτικά οι άντρες ψάχνουν τα μικρά , οι γυναίκες τα μεγάλα και η αποκολοκύνθωση καλά κρατεί. Η διαφορά είναι ότι ο ηλίθιος όταν καυλ...σει νομίζει ότι ερωτεύτηκε και η χαζή πιστεύει ότι όσοι θέλουν να την πη...ξουν θέλουν να την παντρευτούν. ______ Το πτυχίο δεν είναι πιστοποιητικό ευφυίας. Αν το μυαλό κάποιου φτάνει για να πάρει δίπλωμα οδήγησης , κατά πάσα πιθανότητα φτάνει και για πάρει ένα δίπλωμα σπουδών. Τα νοητικά απαιτούμενα είναι περίπου ισοδύναμα. Άπαξ και μπορεί να απομνημονεύσει το ΚΟΚ και τα σήματα , το μόνο που χρειάζεται για το «χαρτί» είναι να στρώσει τον κώλο του κάτω , να μουλαρώσει δεόντως και αμέτι μουχαμέτι , έστω και «νύχτα» , θα το πάρει το στραβόχαρτο. ______ Όπως υποστηρίζει μία ομάδα ερευνητών που μελέτησε το θέμα σε μεγάλα πανεπιστήμια των ΗΠΑ , εντόπισε το ίδιο ακριβώς ποσοστό «χοντροκέφαλων» ανάμεσα στις καθαρίστριες , τους διοικητικούς υπαλλήλους , τους φοιτητές και τους καθηγητές (C.M. Cipolla). Προφανώς , αν η έρευνα στρεφόταν και προς τους ίδιους τους ερευνητές θα ανακάλυπταν και το δικό τους ποσοστό μπούφων. ______ Το έχουν γράψει ο Κανέτι και παλιότερα ο Λεμπόν : «Οι άνθρωποι που ανήκουν σε μάζες τείνουν προς τη διανοητική τους εξίσωση» ______ Οι πρώτοι που θα τρέξουν να ενταχθούν σε σωματεία , συλλόγους , οργανώσεις , κυκλώματα είναι οι βλάκες και οι ατάλαντοι. Οι έξυπνοι και ταλαντούχοι τα βγάζουν πέρα μόνοι τους, δεν θέλουν κεχαγιά στο κεφάλι τους. Και επειδή , όπως λένε οι Γάλλοι , «οι βλάκες κινούνται μαζί» , πολύ γρήγορα ορδές βλακών πνίγουν ελπιδοφόρες συσπειρώσεις και κινήματα και η ανθρώπινη ανάγκη για συλλογικότητα νεκρώνεται. ______ Ο βλάκας δεν χωράει στην πραγματικότητα. Δεν μπορεί να δώσει ούτε να δεχτεί εξηγήσεις για το πεπερασμένο της ύπαρξης και συνήθως αγκιστρώνεται σε κάτι που υπερβαίνει την εγκόσμια τάξη. Σε κάποιο θεό , σε μια ανώτερη δύναμη ή στο σύμπαν που συνωμοτεί για χάρη του. Η ευπιστία του ηλίθιου είναι παροιμιώδης : γοητεύεται , αναπαράγει ή εφευρίσκει ο ίδιος θρησκευτικά θαύματα , οράματα , εξωγήινα όντα , μετεμψυχώσεις , μεταλλαγμένους , λείψανα αγίων , τσαγιέρες που περιστρέφονται στο Διάστημα , προϊστορικούς γίγαντες , νεράιδες , λυκάνθρωπους , ψυχές που βουρλίζονται γύρω μας. ______ Αν το καταφύγιο του ανθρώπου είναι η κοινωνία, του βλάκα είναι η ομάδα, η συσπείρωση με άλλους βλάκες… ______ Ο πιο πονηρός βλάκας είναι ο σοβαρός. Το υστερικά τυπικό και λιγόλογο ανθρωπάκι που οχυρώνεται καχύποπτο προς όλους πίσω από ένα προσωπείο σοβαρότητας…. ‘Ενας τέτοιος έφτασε να γίνει και πρωθυπουργός… …Αλησμόνητη είναι η σκηνή του εν λόγω όταν μετά τους σεισμούς του 1999 πήγε με τις κάμερες να επισκεφθεί τους καταυλισμούς των σεισμοπλήκτων. Κοίταξε ξινά τα παιδάκια που πλατσούριζαν ξυπόλητα στις λάσπες ανάμεσα στα κοντέϊνερ και, κάνοντας προσπάθεια να φερθεί ανθρώπινα, τα ρώτησε: Πού είναι πιο καλά, εδώ ή στο σπίτι;”… ______ το λειψό μυαλό “πόση αλήθεια μπορεί να αντέξει;” Δεν μπορεί να δώσει ούτε να δεχτεί εξηγήσεις για το πεπερασμένο της ύπαρξης και συνήθως αγκιστρώνεται σε κάτι που υπερβαίνει την εγκόσμια τάξη, σε κάποιο Θεό, σε μια ανώτερη δύναμη ή στο σύμπαν που συνωμοτεί για χάρη του. Η ευπιστία του κουφιοκεφαλάκη είναι παροιμιώδης: Γοητεύεται, αναπαράγει και εφευρίσκει ο ίδιος θρησκευτικά θαύματα, οράματα, εξωγήινα όντα, μετεμψυχώσεις, μεταλλαγμένους, λείψανα αγίων, τσαγιέρες που περιστρέφονται στο Διάστημα, προϊστορικούς γίγαντες, νεράϊδες, λυκανθρώπους, ψυχές που βουρλίζονται γύρω μας. Και βέβαια είναι πρώτος πελάτης για κάθε είδους τσαρλατάνους και απατεώνες που ρίχνουν τα χαρτιά, βλέπουν το φλιτζάνι, διαβάζουν τα άστρα, κάνουν μαγιολίκια, λένε τη μοίρα (μέλλον), ρυθμίζουν τα φενγκ σούι, δίνουν θετική ενέργεια, διαβάζουν ευχές και μυστικά βιβλία, αλλά στην πργαματικότητα διαβάζουν τη φάτσα του ηλίθιου που έχουν απέναντί τους. by Antikleidi , http://antikleidi.com

Αντικλείδι, http://antikleidi.com/2012/01/15/stupid/

Ο μοναχικός θρήνος - το ζεϊμπέκικο Αντικλείδι,

Το ζεϊμπέκικο δύσκολα χορεύεται. Δεν έχει βήματα· είναι ιερατικός χορός με εσωτερική ένταση και νόημα που ο χορευτής οφείλει να το γνωρίζει και να το σέβεται. Είναι η σωματική έκφραση της ήττας. Η απελπισία της ζωής. Το ανεκπλήρωτο όνειρο. Είναι το «δεν τα βγάζω πέρα». Το κακό που βλέπεις να έρχεται. Το παράπονο των ψυχών που δεν προσαρμόστηκαν στην τάξη των άλλων. Το ζεϊμπέκικο δεν χορεύεται ποτέ στην ψύχρα ει μη μόνον ως κούφια επίδειξη. Ο χορευτής πρέπει πρώτα «να γίνει», να φτιάξει κεφάλι με ποτά και όργανα, για να ανέβουν στην επιφάνεια αυτά που τον τρώνε. Η περιγραφή της προετοιμασίας είναι σαφής: Παίξε, Χρήστο, το μπουζούκι, ρίξε μια γλυκιά πενιά, σαν γεμίσω το κεφάλι, γύρνα το στη ζεϊμπεκιά. (Τσέτσης)  Ο αληθινός άντρας δεν ντρέπεται να φανερώσει τον πόνο ή την αδυναμία του· αγνοεί τις κοινωνικές συμβάσεις και τον ρηχό καθωσπρεπισμό. Συμπάσχει με τον στίχο ο οποίος εκφράζει σε κάποιον βαθμό την προσωπική του περίπτωση, γι' αυτό επιλέγει το τραγούδι που θα χορέψει και αυτοσχεδιάζει σε πολύ μικρό χώρο ταπεινά και με αξιοπρέπεια. Δεν σαλτάρει ασύστολα δεξιά κι αριστερά· βρίσκεται σε κατάνυξη. Η πιο κατάλληλη στιγμή για να φέρει μια μαύρη βόλτα είναι η στιγμή της μουσικής γέφυρας, εκεί που και ο τραγουδιστής ανασαίνει. Ο σωστός χορεύει άπαξ· δεν μονοπωλεί την πίστα. Το ζεϊμπέκικο είναι σαν το «Πάτερ Ημών». Τα είπες όλα με τη μία. Τα μεγάλα ζεϊμπέκικα είναι βαριά, θανατερά: Ίσως αύριο χτυπήσει πικραμένα του θανάτου η καμπάνα και για μένα. (Τσιτσάνης)  ***** Τι πάθος ατελείωτο που είναι το δικό μου, όλοι να θέλουν τη ζωή κι εγώ το θάνατό μου. (Βαμβακάρης)  Το ζεϊμπέκικο δεν σε κάνει μάγκα*· πρέπει να είσαι για να το χορέψεις. Οι τσιχλίμαγκες με το τζελ που πατάνε ομαδικά σταφύλια στην πίστα εκφράζουν ακριβώς το χάος που διευθετεί η εσωτερική αυστηρότητα και το μέτρο του ζεϊμπέκικου. Το ζεϊμπέκικο δεν χορεύεται σε οικογενειακές εξόδους ή γιορτές στο σπίτι· απάδει προς το πνεύμα. Πόσο μάλλον όταν υπάρχουν κουτσούβελα που κυκλοφορούν τριγύρω παντελώς αναίσθητα. Είναι χορός μοναχικός. Όταν το μνήμα χάσκει στα πόδια σου, ο τόπος δεν σηκώνει άλλον. Είναι προσβολή να ενοχλήσει μια ξένη κι απρόσκλητη παρουσία. Γι' αυτό κάποιοι ανίδεοι αριστεροί διανοούμενοι ερμήνευσαν την επιβεβλημένη ερημία του χορού με τα δικά τους φοβικά σύνδρομα· αποκάλεσαν το ζεϊμπέκικο «εξουσιαστικό χορό», που περιέχει, δήθεν, μια «αόρατη απειλή». Είδαν, φαίνεται, κάποιον σκυλόμαγκα να χορεύει και τρόμαξαν. Όμως, και έναν κυριούλη αν ενοχλήσεις στο βαλσάκι του, κι αυτός θα αντιδράσει. Το ζεϊμπέκικο δεν είναι γυναικείος χορός. Απαγορεύεται αυστηρώς σε γυναίκα να εκδηλώσει καημούς ενώπιον τρίτων· είναι προσβολή γι' αυτόν που τη συνοδεύει. Αν δεν είναι σε θέση να ανακουφίσει τον πόνο της, αυτό τον μειώνει ως άντρα και δεν μπορεί να το δεχτεί. Και στο μάτι δεν κολλάει. Μια γυναίκα δεν είναι μάγκας· είναι θηλυκό ή τίποτα. Κι ένας άντρας, πρώτα αρσενικό και μετά όλα τ' άλλα. Αυτό είναι το αρχέτυπο. Κι αν το εποικοδόμημα γέρνει καμιά φορά χαρωπά, η βάση μένει ακλόνητη. Εξαιρούνται οι γυναίκες μεγάλης ηλικίας που μπορεί να έχουν προσωπικά βάσανα: χηρεία ή πένθος για παιδιά. (Κι όμως είδα σπουδαίο ζεϊμπέκικο από δύο γυναίκες· τη Λιλή Ζωγράφου, που αυτοσχεδίαζε έχοντας αγκαλιάσει τον εαυτό της από τους ώμους με τα χέρια χιαστί σαν αρχαία τραγωδός· και μια νεαρή πουτάνα σε ένα καταγώγιο των Τρικάλων, πιο αυτεξούσια απ' όλους τους αρσενικούς εκεί μέσα.) Η μεγάλη ταραχή είναι οι χωρικοί. Σε πλατείες χωριών, με την ευκαιρία του τοπικού πανηγυριού ή άλλης γιορτής, κάτι καραμπουζουκλήδες ετεροδημότες χορεύουνε ζεϊμπέκικο στο χώμα· προφανώς για να δείξουνε στους συγχωριανούς τους πόσο μάγκες γίνανε στην πόλη. Οι άνθρωποι της υπαίθρου δεν έχουν μπει στο νόημα κι ούτε μπορούν να εννοήσουν. Τα δικά τους ζόρια είναι κυκλικά· έρχονται, περνάνε και ξαναέρχονται σαν τις εποχές του χρόνου. Δεν είναι όλη η ζωή ρημάδι. Γι' αυτό χορεύουν εξώστρεφα, κάνουν φούρλες, σηκώνουν το γόνατο ή όλο το πόδι, κοιτάνε τους γύρω αν τους προσέχουν, χαμογελάνε χορεύοντας. Μιλάνε με τον Θεό των βροχών και του ήλιου, όχι τον σκοτεινό Θεό του χαμόσπιτου και των καταγωγίων. Δεν γίνεται καν λόγος για το τσίρκο που χορεύει επιδεικτικά, σηκώνει τραπέζια με τα δόντια και ισορροπεί ποτήρια στο κεφάλι του. Ή τη φρικώδη καρικατούρα ζεϊμπέκικου που παρουσιάζουν οι χορευτές στις παλιές ελληνικές ταινίες και προσφάτως στα τηλεοπτικά σόου. Το ζεϊμπέκικο είναι κλειστός χορός, με οδύνη και εσωτερικότητα. Δεν απευθύνεται στους άλλους. Ο χορευτής δεν επικοινωνεί με το περιβάλλον. Περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του, τον οποίο τοποθετεί στο κέντρο του κόσμου. Για πάρτη του καίγεται, για πάρτη του πονάει και δεν επιζητεί οίκτο από τους γύρω. Τα ψαλίδια, τα τινάγματα, οι ισορροπίες στο ένα πόδι είναι για τα πανηγύρια. Το πολύ να χτυπήσει το δάπεδο με το χέρι «ν' ανοίξει η γη να μπει». Και, όσο χορεύει, τόσο μαυρίζει. Πότε μ' ανοιχτά τα μπράτσα μεταρσιώνεται σε αϊτό που επιπίπτει κατά παντός υπεύθυνου για τα πάθη του και πότε σκύβει τσακισμένος σε ικεσία προς τη μοίρα και το θείο. Τα παλαμάκια που χτυπάνε οι φίλοι ή οι γκόμενες καλύτερα να λείπουν. Ο πόνος του άλλου δεν αποθεώνεται. Το πιο σωστό είναι να περιμένουν τον χορευτή να τελειώσει και να τον κεράσουν. Να πιούνε στην υγειά του· δηλαδή να του γιάνει ο καημός που τον έκανε να χορέψει. Ειπώθηκε πως το ζεϊμπέκικο σβήνει. Ο αρχαϊκός χορός της Θράκης που τον μετέφεραν οι ζεϊμπέκηδες στη Μικρά Ασία και τον επανέφεραν στην Ελλάδα οι πρόσφυγες του 1922 έχει ολοκληρώσει τον ιστορικό του κύκλο· δεν έχει θέση σε μια νέα κοινωνία με άλλα αιτήματα και άλλες προτεραιότητες. Μπορεί και να γίνει έτσι. Αν χαθούν η αδικία, ο έρωτας και ο πόνος· αν βρεθεί ένας άλλος τρόπος που οι άντρες θα μπορούν να εκφράζουν τα αισθήματά τους με τόση ομορφιά και ευγένεια, μπορεί να χαθεί και το ζεϊμπέκικο. Όμως βλέπεις μερικές φορές κάτι παλικάρια να γεμίζουν την πίστα με ήθος και λεβεντιά που σε κάνουν να ελπίζεις όχι απλώς για τον συγκεκριμένο χορό, αλλά για τον κόσμο ολόκληρο. --------- * Ο μάγκας είναι άντρας σεμνός, καλοντυμένος και μοναχικός. Δεν είναι επιδεικτικό κουτσαβάκι και αλανιάρης. Όπως αναφέρεται και στο Μείζον Ελληνικό Λεξικό, «μάγκας: έξυπνος και με συμπεριφορά που ταιριάζει σε άντρα».  Άρθρο του Διονύση Χαριτόπουλου στην εφημερίδα Τα Νέα, 14/9/2002.  Αντικλείδι , http://antikleidi.com

Αντικλείδι, http://antikleidi.com/2014/02/09/zempek/

Το σποτάκι για τον παιδικό καρκίνο που συγκλονίζει (BINTEO)

Tον περασμένο Φεβρουάριο, μια πρωτότυπη διαφήμιση για σαμπουάν τράβηξε το ενδιαφέρον των Σουηδών επιβατών του μετρό. Κάθε φορά που έφτανε ο συρμός, τα μαλλιά της κοπέλας στο διαδραστικό πάνελ ανέμιζαν ανέμελα και οι παρευρισκόμενοι χαμογελούσαν εντυπωσιασμένοι.

Με βάση την ίδια ακριβώς ιδέα, το Σουηδικό Ίδρυμα για τον Παιδικό Καρκίνο δημιούργησε ένα αντίστοιχο σποτάκι, η κατάληξή του όμως είναι εντελώς αναπάντεχη…

Η διαφήμιση αναμφίβολα σοκάρει, στόχος της είναι όμως να τονίσει τον καταστροφικό αντίκτυπο του παιδικού καρκίνου και να ευαισθητοποιήσει το κοινό να δωρίσει χρήματα στον οργανισμό.

onmed.gr

Μουτζούρες και γραμμούλες!Τι αποκαλύπτουν για την «ευφυΐα» του παιδιού!

Μουτζούρες και γραμμούλες. Αυτά είναι τα πρώτα σχέδια που μπορεί να κάνει ,ένα μικρό παιδί μόλις πρωτοπάθεια στο χέρι του μολύβι για να “ζωγραφίσει” στο χαρτί. Καθώς εξοικειώνεται με τις μπογιές του, βάζει χρώμα και έπειτα αναπαριστά όλο και πιο «αληθινά» μια εικόνα. Ποια ανάγκη σπρώχνει τα παιδιά παγκοσμίως ανεξαρτήτως φύλου, , κουλτούρας και πολιτισμού να ζωγραφίζουν; Υπάρχουν κάποια  «κρυφά»,μηνύματα που θέλουν να μας δώσουν;

Φαίνεται όμως ότι οι επιστήμονες μπορούν να δουν σ’ αυτές τις ζωγραφιές πολύ περισσότερα από ένα ουράνιο τόξο, ένα σπιτάκι, μια εικόνα που να περιγράφει την οικογένεια του!

Ερευνητές από το Βασιλικό Κολέγιο της Μ. Βρετανίας διαπίστωσαν ότι ο τρόπος με τον οποίο ζωγραφίζει το παιδί στη νηπιακή ηλικία μπορεί να αποτελέσει ένδειξη για το ποιος θα είναι ο δείκτης ευφυΐας του όταν μετέπειτα φτάσει στην εφηβεία.

Για τις ανάγκες της έρευνάς τους, ζήτησαν από 7.753 ζευγάρια από δίδυμα παιδιά να ζωγραφίσουν ένα παιδάκι. Στη συνέχεια, τα έργα τους βαθμολογήθηκαν με βάση τον αριθμό των χαρακτηριστικών που διέθεταν (πόδια, χεράκια, κεφάλι κ.α). Τα ίδια παιδιά κλήθηκαν να συμπληρώσουν ένα τεστ ευφυΐας στην ηλικία των 4 και των 14 ετών. Αυτό που έδειξε η μελέτη είναι, πως όσο καλύτερο «βαθμό» είχαν πάρει οι ζωγραφιές τόσο μεγαλύτερο ήταν η βαθμολογία στο IQ τεστ που έκαναν δέκα χρόνια αργότερα.

Όπως σχολίασε η επικεφαλής της έρευνας Δρ. Ψυχιατρικής Ρόζαλιντ Άρντεν, η δοκιμασία «Ζωγράφισε ένα παιδάκι» είναι κάτι που χρησιμοποιείται από τη δεκαετία του ’20 και οι συσχετισμοί ανάμεσα σ’ αυτή και την εξυπνάδα του παιδιού έχουν γίνει εδώ και χρόνια. «Η ικανότητα να αναπαράγουμε φιγούρες είναι κάτι που διαθέτει μόνο ο άνθρωπος και αποτελεί έκφραση των γνωστικών δεξιοτήτων μας -ακριβώς όπως η γραφή- που επέτρεψε στο ανθρώπινο είδος να αποθηκεύσει πληροφορίες και να χτίσει πολιτισμό», λέει η ίδια. Το ενδιαφέρον σημείο πάντως της συγκεκριμένης έρευνας, σύμφωνα πάντα με την Άρντεν είναι πως αποδείχτηκε ότι ο συσχετισμός μεταξύ της καλλιτεχνικής δεξιότητας και της ευφυΐας ισχύει ακόμα και δέκα χρόνια μετά.

Τα ευρήματα μπορεί να είναι ενδιαφέροντα αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι λόγος να αρχίσουν να ανησυχούν οι γονείς εάν το παιδί τους δεν ζωγραφίζει καλά», καταγράφει η ίδια.

Η ικανότητα αυτή δεν καθορίζει απόλυτα την ευφυΐα του, η οποία επηρεάζεται από ένα σωρό άλλους παράγοντες, γενετικούς και του περιβάλλον που αναπτύσσεται, οι οποίοι θα διαμορφώσουν την ευφυΐα του αργότερα στη ζωή του.

Ν.Π