Παρασκευή 15 Μαΐου 2015

Πόσο συχνή είναι η δυσπαρεύνια μετά τον τοκετό;


316056-ce
Σχεδόν 9 στις 10 γυναίκες αισθάνονται πόνο κατά την πρώτη σεξουαλική επαφή μετά τη γέννηση του παιδιού τους.
Σύμφωνα μάλιστα με μια νέα αυστραλιανή μελέτη το ¼ εξ αυτών αναφέρει πόνο κατά τη σεξουαλική πράξη ακόμα και 18 μήνες μετά τον τοκετό.
Η μελέτη επίσης αποκάλυψε ότι οι γυναίκες που γέννησαν με καισαρική τομή ή εμβρυουλκία είχαν διπλάσια πιθανότητα να βιώσουν πόνο κατά τη σεξουαλική δραστηριότητα 18 μήνες μετά από τη γέννηση του παιδιού τους, σε σύγκριση με αυτές που γέννησαν φυσιολογικά.
Δύο ήταν τα ευρήματα που προκάλεσαν έκπληξη στους ερευνητές. Το πρώτο σχετιζόταν με το γεγονός ότι οι σχεδόν όλες οι γυναίκες βίωσαν πόνο κατά την πρώτη σεξουαλική επαφή, είτε αυτή έλαβε χώρα στις 6 εβδομάδες, ή ακόμα και στους 6 μήνες μετά τον τοκετό. Το δεύτερο είναι η αναίρεση της πεποίθησης που υπήρχε μέχρι στιγμής, σύμφωνα με την οποία οι γυναίκες που γεννούσαν με καισαρική τομή είχαν λιγότερες δυσκολίες στην ανάκαμψη της σεξουαλικής τους , σε σύγκριση με τις γυναίκες που γεννούσαν κολπικά.
Ο πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή, γνωστός ως δυσπαρεύνια, βιώνεται σύμφωνα με τους ειδικούς από το 75% των γυναικών σε κάποια στιγμή της ζωής τους.
Οι ερευνητές επίσης έμαθαν ότι μία στις 6 γυναίκες που έλαβαν μέρος στη μελέτη είχε πέσει θύμα κακοποίησης από το σύντροφο της μέσα στο διάστημα των 12 μηνών μετά τη γέννηση του παιδιού. Οι γυναίκες αυτές είχαν αυξημένο κίνδυνο δυσπαρευνίας σε σύγκριση με τις γυναίκες που δεν είχαν κακοποιηθεί.
Στη μελέτη συμμετείχαν περισσότερες από 1200 γυναίκες που γέννησαν το πρώτο τους παιδί και οι οποίες απάντησαν στις ερωτήσεις των ερευνητών μια φορά κατά τη διάρκεια της κύησης καθώς και στους 3, στους 6 στους 12 και στους 18 μήνες μετά τον τοκετό.
Το 28% των γυναικών δήλωσε ότι είχε βιώσει δυσπαρεύνια μέσα στο χρονικό διάστημα ενός έτους πριν από την εγκυμοσύνη. Σχεδόν οι μισές γυναίκες της μελέτης γέννησαν φυσιολογικά, το 30% υποβλήθηκε σε προγραμματισμένη ή επείγουσα καισαρική τομή και το 22% γέννησε κολπικά, αλλά με τη βοήθεια εμβρυουλκού ή αναρρόφησης.
Από τις γυναίκες που ανέφεραν επώδυνες σεξουαλικές επαφές στους 6 μήνες μετά τον τοκετό, το 1/3 ανέφερε πως ο πόνος επέμενε και στους 18 μήνες.
Άλλοι παράγοντες πέρα από την κακοποίηση που αυξάνουν τον κίνδυνο της δυσπαρευνίας ήταν η παρουσία της δυσπαρευνίας πριν από τη κύηση, η μικρή ηλικία της μητέρας, , τα καταθλιπτικά συμπτώματα και τα υψηλά επίπεδα κόπωσης.
Οι ερευνητές τονίζουν πως παρόλο που η ασφάλεια της μητέρας και του παιδιού κατά τη διάρκεια του τοκετού είναι ο βασικός σκοπός των επαγγελματιών υγείας, χρειάζεται επίσης να ληφθεί υπόψη το πώς οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται μπορεί να έχουν επιπλοκές στη ζωή της γυναικάς μετά, όπως είναι για παράδειγμα η επώδυνη συνουσία. Επίσης, σημειώνουν πως η δυσπαρεύνια μπορεί να είναι απάντηση της γυναίκας σε ψυχοσυναισθηματική ή σωματική κακοποίηση από το σύντροφό της και οι κλινικοί θα πρέπει να είναι έτοιμοι να διερευνήσουν αυτό το ενδεχόμενο. Η εμπειρία τους μάλιστα με τις γυναίκες της μελέτης δείχνει πως είναι πολύ μικρή η πιθανότητα μια γυναίκα που κακοποιείται να το αναφέρει αυθόρμητα εάν δεν ερωτηθεί ευθέως από τον επαγγελματία υγείας.
Αν και τα media προβάλλουν όλο και περισσότερο τη σεξουαλικότητα μέσα από την εικόνα, η συζήτηση για αυτή παραμένει ταμπού ιδιαίτερα μέσα το πλαίσιο της μητρότητας. Είναι πολύ σημαντικό οι γυναικολόγοι να ενθαρρύνουν τις γυναίκες να μιλούν για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν κατά τη σεξουαλική πράξη.
Η μελέτη επίσης είναι πολύ σημαντική γιατί μπορεί σύμφωνα με τους ειδικούς να καθησυχάσει τις γυναίκες που θα γίνουν για πρώτη φορά μητέρες και ανησυχούν μήπως ο φυσιολογικός τοκετός επηρεάσει την ικανότητα τους να απολαμβάνουν τη σεξουαλική τους ζωή περισσότερο από μια καισαρική τομή.
Οι ειδικοί εκτιμούν πως είναι αρκετές οι γυναίκες που φοβούνται την επίπτωση που θα έχει ο φυσιολογικός τοκετός στον κόλπο τους και κατ επέκταση στη σεξουαλική τους ζωή. Αυτές μάλιστα που είναι κάτω των 35 αισθάνονται πιο άνετα να μιλήσουν μαζί τους για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης, ενώ αυτές που έχουν ηλικία μεγαλύτερη των 50 φαίνεται να δυσκολεύονται περισσότερο να μιλήσουν. Η διαφορά ανάμεσα στις γενιές είναι προφανής και ο ειδικός οφείλει να βρει τον κατάλληλο τρόπο σε κάθε περίπτωση ώστε να ρωτήσει σχετικά με τη σεξουαλική ζωή των γυναικών χωρίς να τις φέρει σε αμηχανία.
Πηγή : nlm.nih.gov
Το άρθρο επιμελήθηκε ο Κ.Κωνσταντινίδης, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, Πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, andrologia.gr

Πω πω! Δείτε τι έπαθε μια κοπέλα που χρησιμοποίησε βαζελίνη στο απόκρυφο σημείο της...

Πω πω! Δείτε τι έπαθε μια κοπέλα που χρησιμοποίησε βαζελίνη στο απόκρυφο σημείο της...

Οι γυναίκες που χρησιμοποιούν βαζελίνη ή άλλες λιπαντικές ουσίες που έχουν βάση τη βαζελίνη διατρέχουν αυξημένο...

κίνδυνο να αντιμετωπίσουν προβλήματα υγείας στην περιοχή του κόλπου, σύμφωνα με νέα έρευνα του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια.

Προηγούμενες έρευνες είχαν διαπιστώσει τη σχέση του ντους στην κολπική περιοχή με σειρά προβλημάτων όπως η βακτηριδιακή κολπίτιδα, η αυξημένη πιθανότητα μεταδιδόμενων νοσημάτων (ΣΜΝ) και η φλεγμονή.

Δεν είχαν γίνει όμως ειδικές έρευνες για τις πιθανές επιπτώσεις άλλων προϊόντων που χρησιμοποιούν οι γυναίκες στην περιοχή του κόλπου.

Η επικεφαλής της νέας έρευνας Joelle Brown μαζί με τους συναδέλφους της εξέτασαν τις περιπτώσεις συνολικά 141 γυναικών. Οι μισές παραδέχτηκαν ότι είχαν χρησιμοποιήσει στην κολπική περιοχή κάποιου είδους προϊόν τον τελευταίο ένα μήνα, συμπεριλαμβανομένων λιπαντικών για το σeξ, βαζελίνη και baby oil.

Επίσης το 45% παραδέχτηκε ότι έκανε ντους με πιέση νερού στην συγκεκριμένη περιοχή.

Όταν οι ερευνητές έλεγξαν τις γυναίκες για πιθανές μολύνσεις, διαπίστωσαν ότι εκείνες που είχαν χρησιμοποιήσει βαζελίνη είχαν 220% περισσότερες πιθανότητες να έχουν βακτηριδιακή κολπίτιδα.

Συγκεκριμένα το 21% των γυναικών είχαν βακτηριδιακή κολπίτιδα και το 6% είχε άλλη μόλυνση.

Πρόκειται για μία ασθένεια που προκαλείται όταν διαταράσσεται η ισορροπία ανάμεσα στα «καλά» και τα «κακά» βακτήρια της περιοχής του κόλπου.

Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι είναι πιθανό η βαζελίνη να ευνοεί την ανάπτυξη «κακών» βακτηρίων εξαιτίας των αλκαλικών της ιδιοτήτων. Ένα όξινο περιβάλλον στον κόλπο από την άλλη προστατεύει τις γυναίκες από τέτοιου είδους μολύνσεις.

Ο κόλπος περιέχει κατά βάση «καλά βακτήρια» που παράγουν περοξίδιο του υδρογόνου. Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι αυτό το φυσικό περιβάλλον «καθαρίζει» τον κόλπο και οι γυναίκα δεν χρειάζεται την βοήθεια άλλων προϊόντων για να παραμείνει υγιείς.
Πηγή: tro-ma-ktiko.blogspot.gr/ |  Tο διαβάσαμε εδώ
- See more at: http://newsone.gr/paraxena/127236-po-po-deite-ti-epathe-mia-kopela-poy-chresimopoiese-bazeline-sto-apokrypho-semeio-tes#sthash.J5y6yfM3.dpuf

H Eρωτική ζωή ενός άvτρα μέσα από εικόνες

ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ: Με τις πιτζάμες και δωρεάν. Συμφέρει!


Φανταστείτε ένα πρόγραμμα γυμναστικής που θα μπορούσατε να κάνετε φορώντας... τις πιτζάμες σας. Χωρίς να χάνετε χρόνο πηγαίνοντας στο γυμναστήριο, ούτε να ξοδεύετε υπέρογκα ποσά σε μαθήματα γυμναστικής. Και όλα αυτά με το ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα: Σώμα σμιλεμένο σαν να ακολουθούσατε επαγγελματικό πρόγραμμα γράμμωσης και ενδυνάμωσης. Αν έχετε, λοιπόν, μια γεμάτη καθημερινότητα, που δεν σας αφήνει περιθώρια να τρέχετε σε κολυμβητήρια, γυμναστήρια ή μαθήματα πιλάτες, ανακαλύψτε τρόπους να μετατρέψετε το σπίτι σας σε μίνι γυμναστήριο! Για να είναι, όμως, ένα πρόγραμμα ολοκληρωμένο, πρέπει να περιλαμβάνει και αεροβική άσκηση. Αντί να επιλέξετε το διάδρομο του γυμναστηρίου, φορέστε το σορτσάκι σας και βγείτε στο κοντινότερο παρκάκι. Ετοιμάσαμε για εσάς εντατικά αγχολυτικά «μαθήματα» δυναμικού περπατήματος. Πάρτε θέση, λοιπόν, και απαλλαγείτε από τα περιττά κιλά σε 6 μόλις εβδομάδες!

Κωπηλασία Η άσκηση αυτή είναι αντίστοιχη της άσκησης που γίνεται στο κωπηλατικό μηχάνημα του γυμναστηρίου. Σφίγγοντας τους κοιλιακούς σας καθώς κωπηλατείτε, θα καταφέρετε να κρατήσετε σταθερό τον κορμό, γυμνάζοντας ταυτόχρονα τα χέρια και την ωμοπλάτη σας.
Καθίστε στο πάτωμα με τα γόνατα ελαφρά λυγισμένα και την πλάτη σας ίσια. Κρατήστε αντίσταση, περνώντας γύρω από τα πέλματά σας ένα λάστιχο γυμναστικής ή μια μακριά λωρίδα υφάσματος. Τα χέρια σας πρέπει να βρίσκονται σχεδόν σε ευθεία γραμμή με τα γόνατά σας και να έχουν άνοιγμα όσο το φάρδος των ώμων. Κρατήστε τους ώμους σας κάτω και κοιτάτε ευθεία μπροστά.
Εισπνεύστε και εκπνεύστε, τραβώντας το λάστιχο ή το ύφασμα προς το μέρος σας (όπως φαίνεται στην εικόνα), δουλεύοντας ταυτόχρονα τις ωμοπλάτες σας. Κρατήστε σφιγμένους τους κοιλιακούς μυς, ώστε να μη χάσετε τη σωστή στάση σώματος. Η σπονδυλική στήλη πρέπει να είναι ίσια, με κλίση 90 μοιρών σε σχέση με τους μηρούς. Επιστρέψτε στην αρχική σας θέση. Αυτή είναι μία επανάληψη.

Πλευρική ανύψωση Αυτή η πολύ μικρή αλλά έντονη κίνηση γυμνάζει τους ώμους.
Πατήστε πάνω στο λάστιχο ή τη λωρίδα υφάσματος με τα γόνατα χαλαρά και τα χέρια δίπλα στα πλευρά σας. Κρατώντας τις 2 άκρες, γυρίστε τα χέρια σας έτσι ώστε οι παλάμες σας να «κοιτάνε» την μπροστινή πλευρά των μηρών σας. Σφίξτε τους κοιλιακούς σας μυς.
Εισπνεύστε και, καθώς εκπνέετε, ανεβάστε αργά τα χέρια σας οριζόντια μέχρι το ύψος των ώμων, κρατώντας με τις γροθιές σας κλειστές τις άκρες του λάστιχου ή του υφάσματος (όπως φαίνεται στο σκίτσο). Σφίξτε τους κοιλιακούς σας.
Κρατηθείτε σε αυτή τη θέση για λίγα δευτερόλεπτα και στη συνέχεια κατεβάστε αργά τα χέρια σας μέχρι την αρχική θέση. Αυτή είναι μία επανάληψη.

Καθιστό στρίψιμο κορμού Η άσκηση αυτή ενισχύει την καλή στάση του σώματος, «σμιλεύει» τη μέση και δυναμώνει τους κοιλιακούς μυς. Επίσης, τονώνει τους μυς που στηρίζουν το κάτω μέρος της πλάτης.
Καθίστε στο πάτωμα με τα γόνατα ελαφρά λυγισμένα και τα χέρια τεντωμένα μπροστά σας, με τη μια παλάμη να κρατάει τον αντίθετο καρπό. Σπρώξτε την κοιλιά σας προς τα μέσα. Κοιτάτε πάνω από τα δάχτυλά σας.
Γείρετε ελαφρά προς τα πίσω και καθώς κάνετε αυτή την κίνηση, στρέψτε το πάνω μέρος του σώματός σας προς τα δεξιά. Μείνετε σε αυτή τη θέση για 5΄΄ και στη συνέχεια γυρίστε στην αρχική θέση. Επαναλάβετε, αυτή τη φορά όμως στρίβοντας το σώμα σας προς τα αριστερά.

Φτάνοντας τις μύτες των ποδιών Με αυτή την κίνηση θα δυναμώσετε τους άνω κοιλιακούς σας.
Ξαπλώστε ανάσκελα, με τα χέρια τεντωμένα στον αέρα, κρατώντας ένα μπουκαλάκι νερό. Ανεβάστε τα πόδια σας τεντωμένα προς το ταβάνι, έτσι ώστε να σχηματίζουν γωνία 90 μοιρών με το πάτωμα. Εισπνέετε και εκπνέετε σταδιακά καθώς πιέζετε την κοιλιά σας προς τη σπονδυλική στήλη. Ανεβάστε αργά τον κορμό σας, πλησιάζοντας τις μύτες των ποδιών σας. Σηκώστε το κεφάλι και τους ώμους από το πάτωμα, «δουλεύοντας» τους κοιλιακούς σας (όπως φαίνεται στο σκίτσο).
Φτάστε όσο ψηλότερα μπορείτε, με στόχο να ακουμπήσετε τις μύτες των ποδιών σας, κρατώντας τα χέρια σας τεντωμένα. Το μπουκάλι πρέπει να παραμένει σταθερό κατά τη διάρκεια της κίνησης. Χαλαρώστε. Αυτή είναι μία επανάληψη.

Η άσκηση των κοιλιακών Η άσκηση αυτή «δουλεύει» κάθε σημείο των κοιλιακών μυών, με την προϋπόθεση ότι την εκτελείτε σωστά. Το «κλειδί» είναι η χρήση της αναπνοής.
Ξαπλώστε στο πάτωμα, με τα πόδια σας ψηλά, τα γόνατα να σχηματίζουν γωνία 90 μοιρών με το πάτωμα και τις πατούσες δίπλα-δίπλα. Κρατήστε το άνοιγμα των γονάτων στο φάρδος των γοφών. Τοποθετήστε ένα μπουκαλάκι νερό ανάμεσα στα γόνατα. Εισπνεύστε.
Με τα δάχτυλα των χεριών σας να ακουμπάνε τα αυτιά σας και τους αγκώνες προς τα έξω, εκπνεύστε καθώς σηκώνετε το κεφάλι και την πλάτη προς τα γόνατα (δείτε την εικόνα). Βεβαιωθείτε ότι οι κοιλιακοί μύες είναι σφιγμένοι. Κάντε την κίνηση αργά - ανεβείτε και κατεβείτε μετρώντας μέχρι το τέσσερα. Αυτή είναι μία επανάληψη.

Η γέφυρα Η κίνηση αυτή δυναμώνει τους πυελικούς και τους κοιλιακούς μυς, αλλά και το κάτω μέρος της πλάτης, ενώ βοηθά να αποκτήσετε σφιχτούς γλουτούς.
Ξαπλώστε ανάσκελα, με τα γόνατα λυγισμένα και τις πατούσες να πατάνε στο πάτωμα. Τα χέρια σας πρέπει να βρίσκονται στο πλάι, με τις παλάμες στραμμένες προς το ταβάνι. Εισπνεύστε.
Εκπνεύστε, ενώ σφίγγετε τους μυς των γλουτών, μεταφέρετε το βάρος σας προς τις φτέρνες και σηκώνετε αργά τους γοφούς από το πάτωμα, με ίσια την πλάτη.
Κρατήστε σηκωμένους τους γοφούς, ώστε να ευθυγραμμίσετε το σώμα σας από τα γόνατα μέχρι το πάνω μέρος του κορμού. Στη συνέχεια, σηκώστε το ένα πόδι από το πάτωμα -με τα δάχτυλα των ποδιών να δείχνουν προς το ταβάνι- και κρατηθείτε σε αυτή τη θέση για 2-3΄΄ (όπως φαίνεται στην εικόνα). Βεβαιωθείτε ότι σφίγγετε τους κοιλιακούς και τους γλουτούς σας.
Επιστρέψτε στην αρχική θέση, επαναλάβετε με το άλλο πόδι και στη συνέχεια κατεβάστε αργά τους γοφούς σας στο πάτωμα. Αυτή είναι μία επανάληψη.

Καθίσματα
Η άσκηση αυτή «δουλεύει» τους απαγωγούς και τους τετρακέφαλους των ποδιών, ενώ δυναμώνει τους γλουτούς. Δέστε ένα λάστιχο ή ύφασμα γύρω από τα πόδια σας, λίγο κάτω από τις γάμπες, και σταθείτε με τα πόδια ανοιχτά στο φάρδος των γοφών. Τεντώστε τα χέρια μπροστά σας. Νιώστε το βάρος στις φτέρνες. Εισπνεύστε και μετά εκπνεύστε λυγίζοντας τα γόνατα, σαν να πρόκειται να καθίσετε σε καρέκλα (όπως δείχνει η εικόνα), και στη συνέχεια τεντώστε και πάλι τα πόδια. Κρατήστε την πλάτη σας σε ευθεία γραμμή. Σηκώστε το ένα πόδι στα πλάγια - όχι πολύ ψηλά και έχοντας τον έλεγχο της κίνησής σας. Χαμηλώστε το πόδι σας και επαναλάβετε το κάθισμα, τεντώνοντας και σηκώνοντας το αντίθετο πόδι. Αυτή είναι μια επανάληψη.

Η κλοτσιά «Δουλεύοντας» τις 2 μεγαλύτερες μυϊκές ομάδες του σώματος, τους τετρακέφαλους και τους γλουτιαίους, αυτή η κίνηση δυναμώνει τους γλουτούς και τους μηρούς, ενώ ενισχύει την ισορροπία. Σταθείτε όρθιοι με το δεξιό σας πόδι 50 εκ. περίπου πιο μπροστά από το αριστερό. Μπορείτε να κρατιέστε από μια καρέκλα για ισορροπία. Μένοντας σε αυτή τη θέση, λυγίστε τα γόνατά σας μέχρι ο μηρός του δεξιού σας ποδιού να είναι παράλληλος προς το πάτωμα και το αριστερό σας καλάμι να βρίσκεται περίπου
5 εκ. από το πάτωμα, χρησιμοποιώντας την καρέκλα για βοήθεια όσο κατεβαίνετε προς τα κάτω (δείτε τη φωτογραφία). Μείνετε σε αυτή τη θέση
για 2΄΄. Σηκωθείτε και κλοτσήστε με το αριστερό σας πόδι προς τα μπροστά (όχι ψηλότερα από το ύψος των γοφών σας) και επιστρέψτε στην αρχική σας θέση. Τα δάχτυλα του ποδιού θα πρέπει να είναι τεντωμένα και να αισθάνεστε την ένταση της κλοτσιάς στους μυς του μηρού καθώς σηκώνεστε. Βεβαιωθείτε ότι έχετε τη σωστή θέση σώματος, κρατώντας τους ώμους σας πίσω και σφίγγοντας τους γλουτούς. Αλλάξτε πλευρά και επαναλάβετε.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΝ κ. ΕΙΡΗΝΗ ΜΑΡΑΓΚΟΥ, γυμνάστρια.

Εικόνες ΣΟΚ! Γέμισε ΑΙΜΑ το ποτάμι!! «Έσφαξαν 1.000 παρθένες!»

Ανατριχιαστικό ήταν το θέαμα που αντίκρισαν οι κάτοικοι ενός χωριού στη Σλοβακία.
"Πάγωσα", λέει ένας από τους κατοίκους που είδε πρώτος το ποτάμι κατακόκκινο γεμάτο αίμα...
Ο 65χρονος Ρομάν, σύμφωνα με τη Daily Mail είχε πάει για μια βόλτα στο ποτάμι πλάι στο χωριό. Αυτό που είδε τον έκανε μνα παγώσει. Το ποτάμι είχε βαφτεί κόκκινο.
"Είναι σαν κάποιος να έσφαξε 1.000 παρθένες", λέει ένας άλλος κάτοικος του χωριού.
Είναι αίμα, αυτό είναι σίγουρο, δεν είναι χρώμα. Αυτό είναι που πάγωσε τους κατοίκους που θυμήθηκαν παλιές δεισιδαιμονίες και μιλούν για έργο του Διαβόλου ή παλιά κατάρα...
.jpg
Η αστυνομία πάντως που ενημερώθηκε διέταξε έρευνα και ανακάλυψε ότι μάλλον οι παρθένες της περιοχής είναι καλά... απλά χάλασε το σύστημα φιλτραρίσματος ενός κοντινού σφαγείου με αποτέλεσμα λύματα, κυρίως αίμα να πέσουν στα νερά του ποταμού. Η εικόνα που αντίκρισαν είναι τουλάχιστον απόκοσμη..
tromaktiko

Πέμπτη 14 Μαΐου 2015

Σοσιαλισμός

Ο σοσιαλισμός είναι ένα κοινωνικό και οικονομικό σύστημα που χαρακτηρίζεται από την κοινωνική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, και συνεταιριστική διαχείριση της οικονομίας. Στον σοσιαλισμό η κοινωνική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής αντικαθιστά σταδιακά την ατομική ιδιοκτησία.[1]
Ο όρος ιστορικά, αφορά ένα πολιτικό κίνημα του οποίου η γέννηση τοποθετείται στον 19ου αιώνα, και των οικονομικοκοινωνικών συνθηκών της εποχής (βιομηχανική επανάσταση, μορφοποίηση του καπιταλισμού ως κοινωνικο/οικονομικό σύστημα), και συσχετίζεται στενά με τον όρο Αριστερά.
Οι αντιλήψεις του σοσιαλισμού πρέπει να αναζητηθούν στις απαρχές της Γαλλικής Επανάστασης, στη παράταξη τωνΙακωβίνων, και από μία άλλη σκοπιά στον «ουτοπισμό» του Ανρί ντε Σαιν-Σιμόν. Η θεωρία που συγκρότησαν ο Κ. Μαρξ και ο Φρ. Ένγκελς, αντιλαμβάνεται τον σοσιαλισμό ως κατώτερη βαθμίδα του κομμουνισμού.[2][3] Βασικό χαρακτηριστικό του σοσιαλισμού είναι η έναρξη μιας μακράς και δύσκολης διαδικασίας υπέρβασης του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Η διαδικασία αυτή ξεκινά από την στιγμή της ανατροπής της αστικής εξουσίας/κυριαρχίας και την κατάληψη της εξουσίας από την εργατική τάξη και το λαό. (βλ. πάλη των τάξεων)[4]
Η ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής (γη/τσιφλίκια, μεγάλα εργοστάσια, βασικοί τομείς της παραγωγής) καταργείται και ξεκινά η δημιουργία νέων συλλογικών σχέσεων παραγωγής, διανομής των προϊόντων και κατανομής του κοινωνικού πλούτου που θα εξυπηρετούν τις ανάγκες του κοινωνικού συνόλου. Στο επίπεδο της δημοκρατίας, εφαρμόζεται η εξουσία του οργανωμένου λαού (εργατικά συμβούλια, λαϊκές συνελεύσεις).[4] Οι νέες αυτές σχέσεις παραγωγής στηρίζονται στο ότι τα μέλη μιας κοινωνίας θα προσφέρουν ανάλογα με τις δυνατότητές τους και θα αμείβονται ανάλογα με την εργασία που προσφέρουν.
Τη θέση της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, θα πάρει σταδιακά, η συλλογική διαχείριση με αρχικές μορφές τηνσυνεταιριστική ιδιοκτησία (οι λεγόμενες κολεκτίβες) και την κρατική ιδιοκτησία (όσον αφορά τους βασικούς τομείς της οικονομίας όπως είναι η ενέργεια, οι τηλεπικοινωνίες, κλπ). Με την απονέκρωση/εξαφάνιση του κράτους, των κοινωνικών τάξεων και των ταξικών διαφορών, η ανθρωπότητα περνά στον κομμουνισμό. Ο κομμουνισμός (η κοινωνία δλδ στην οποία εξαφανίζονται οι κοινωνικές τάξεις, οι ταξικές διαφορές και το κράτος), είναι η κοινωνία των ελεύθερα συνεταιρισμένων παραγωγών.
Πολιτικά ο σοσιαλισμός έχει συσχετιστεί κατά καιρούς τόσο με συστήματα λήψης αποφάσεων βασισμένα στην άμεση δημοκρατία, όσο και στηριγμένα στο συνδυασμό της άμεσης με την αντιπροσωπευτική δημοκρατία.
Κομβικό ζήτημα στην ιστορία και στο μέλλον του σοσιαλισμού, είναι η μελέτη της φύσης και του χαρακτήρα των χωρών του λεγόμενου "υπαρκτού σοσιαλισμού" της Ανατολικής Ευρώπης οι οποίες αυτοδιαλύθηκαν εκ των έσω κατά το χρονικό διάστημα ανάμεσα στο 1989 και το 1991. Η εξέλιξη στις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού διχάζει μέχρι σήμερα το κομμουνιστικό κίνημα σε παγκόσμιο επίπεδο.
Σύμφωνα με την γνώμη ορισμένων κομμουνιστών, ο σοσιαλισμός υλοποιήθηκε σε αυτές τις χώρες του ανατολικού μπλοκ. Κατά την γνώμη άλλων τμημάτων του κομμουνιστικού κινήματος, στις χώρες του ανατολικού μπλοκ ουδέποτε οικοδομήθηκε -παρά τις τιτάνιες προσπάθειες των λαών- ο σοσιαλισμός (βλ. κομμουνιστική επαναθεμελίωση).

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρώτη προσπάθεια σοσιαλιστικού μετασχηματισμού της αναδυόμενης αστικής κοινωνίας, σημειώθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα από τον Άγγλο βιομήχανο Ρόμπερτ Όουεν. Αν και παρατηρήθηκαν σημαντικά μεμονωμένα αποτελέσματα, το πείραμά του μακροπρόθεσμα απέτυχε. Η απόπειρα αυτή για πολλούς απέδειξε την αδυναμία της ειρηνικής εγκαθίδρυσης σοσιαλιστικών νησίδων σ' ένα καπιταλιστικό ωκεανό. Το εν λόγω πείραμα αφορούσε τους 2.500 εργάτες που απασχολούσε ο ίδιος στην επιχείρησή του. Ο Όουεν είναι ένας από τους πιο σημαντικούς πρώιμους εκπροσώπους των σοσιαλιστικών ιδανικών, από κοινού με τους Κλοντ Ανρί ντε Σεν Σιμόν και Σαρλ Φουριέ. Χαρακτηρίστηκαν αργότερα ως ουτοπικοί σοσιαλιστές.
Αγάλματα του Καρλ Μαρξ και του Φρίντριχ Ένγκελς στο Βερολίνο.
Η κατοπινή εμφάνιση του Καρλ Μαρξ, αλλά και του φιλελεύθερων καταβολώναναρχοατομικισμού, βοήθησε στον οριστικό σχηματισμό του σοσιαλισμού ως συγκεκριμένου, νεωτερικού πολιτικού χώρου, που απέρριπτε τόσο τονσυντηρητισμό της Δεξιάς της εποχής όσο και τον αστικό φιλελευθερισμό. Η ανάλυση του Μαρξ για την πάλη των τάξεων και για τη μεθοδολογία τουιστορικού υλισμού, που στόχευε στην επιστημονική μελέτη της Ιστορίας, είναι καθοριστική για την πορεία του σοσιαλισμού ο οποίος υιοθετεί πιο ριζοσπαστική και επαναστατική προσέγγιση. Μετά τα μέσα του 19ου αιώνα ο σοσιαλισμός βοηθά στην ανάδυση του εργατικού κινήματος και τουσυνδικαλισμού, αποτελώντας συνήθως το ιδεολογικό τους υπόβαθρο.
Χαρακτηριστική έκφραση και απόπειρα πραγμάτωσης των σοσιαλιστικών ιδεών αποτελεί η Παρισινή Κομμούνα του 1871, ή αλλιώς σύμφωνα με έκφραση του Μαρξ «η έφοδος του ανθρώπου προς τον ουρανό», η οποία κράτησε μόνο δύο μήνες. Την ίδια περίοδο η Πρώτη Διεθνής, μία διεθνής σοσιαλιστική πολιτική οργάνωση η οποία είχε ιδρυθεί από τους Μαρξ και Πιερ-Ζοζέφ Προυντόν, διασπάται σε αναρχικούς και μαρξιστές, με κύριο σημείο διαφωνίας τον δρόμο που πρέπει να ακολουθηθεί για να μετασχηματιστεί η Ανθρωπότητα προς τον κομμουνισμό. ΟΜιχαήλ Μπακούνιν υποστηρίζει την άμεση μετάβαση σε μία αταξική, ακρατική και αυτοδιευθυνόμενη κομμουνιστική κοινωνία μέσω λαϊκής επαναστατικής ρήξης με το αστικό καθεστώς, ενώ ο Μαρξ υποστηρίζει πως μεταξύ της επανάστασης και της οικοδόμησης του κομμουνισμού πρέπει να μεσολαβήσει μία κρατικιστική, μεταβατική περίοδος όπου το κράτος θα είναι υπό τον έλεγχο της μεγάλης πλειονότητας του πληθυσμού, της εργατικής τάξης (δικτατορία του προλεταριάτου). Αυτή είναι η απαρχή της διαίρεσης των σοσιαλιστών σε ελευθεριακούς και κρατικιστές.
Μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα οι περισσότεροι μαρξιστές οργανώνονταν πλέον σε αστικού τύπου πολιτικά κόμματα τα οποία συμμετείχαν νόμιμα στις κοινοβουλευτικές εκλογικές αναμετρήσεις. Ορισμένα από αυτά τα κόμματα άρχισαν να απορρίπτουν την επαναστατική προοπτική και να υποστηρίζουν έναν σταδιακό μετασχηματισμό της αστικής κοινωνίας μέσω διαρκών μετριοπαθών μεταρρυθμίσεων και κυβερνητικών μέτρων, στοχευμένων μακροπρόθεσμα σε μεγαλύτερη ισοκατανομή του πλούτου, μέσα στο πλαίσιο όμως του αστικού φιλελευθερισμού και της συνταγματικής νομιμότητας. Οι σοσιαλιστές αυτοί αργότερα αποκλήθηκαν σοσιαλδημοκράτες (ο όρος βρισκόταν ήδη σε χρήση, παλαιότερα όμως περιέγραφε συλλήβδην όλους τους μαρξιστές επειδή συμμετείχαν σε κοινοβουλευτικές εκλογές) και ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος αποτέλεσε την αφορμή για την οριστική απόσχισή τους από τον επαναστατικό μαρξισμό. Αργότερα, μετά τη Μεγάλη Ύφεση, οι περισσότεροι σοσιαλδημοκράτες εγκατέλειψαν οριστικά τον μαρξισμό και την αμφισβήτηση της ελεύθερης αγοράς και του καπιταλισμού, υιοθετώντας αντίθετα τον κεϋνσιανισμό και το κράτος πρόνοιας ως κεντρικό οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό τους μοντέλο.
Παράλληλα τα επαναστατικά μαρξιστικά κόμματα άρχισαν να συσπειρώνονται γύρω από τον λενινισμό, την πολιτική θεωρία και πρακτική του ρωσικού κόμματος των Μπολσεβίκων, οι οποίοι το 1917 κατάφεραν να ανατρέψουν τόσο την απολυταρχικήτσαρική μοναρχία όσο και το φιλελεύθερο καθεστώς που είχε εμφανιστεί μετά από μία προηγούμενη εξέγερση, και να εγκαθιδρύσουν ένα νέο καθεστώς που όρισαν ως δικτατορία του προλεταριάτου (βλ. Οκτωβριανή επανάσταση). Εκείνη την περίοδο τα λενινιστικά κόμματα διεθνώς άρχισαν να ονομάζονται «Κομμουνιστικά» (π.χ. Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας).
Κατά τη δεκαετία του 1960, σε μία εποχή αμφισβήτησης του κατεστημένου στις χώρες της Δύσης και ανάδυσης μίαςάντεργκραουντ αντικουλτούρας, συνέβησαν σημαντικές θεωρητικές και πρακτικές εξελίξεις στον ευρύτερο σοσιαλιστικό χώρο με τελικό αποτέλεσμα την εμφάνιση νέων κοινωνικών κινημάτων και πολιτικών θεωριών, όπως η Νέα Αριστερά, τοαφροαμερικανικό κίνημα πολιτικών δικαιωμάτων, ο μεταμαρξισμός, οι καταστασιακοί, ο σύγχρονος φεμινισμός, η αυτονομία, η πολιτική οικολογία, η κοινωνική οικολογία κλπ. Υπό τέτοιες συνθήκες, στη συνέχεια αναδύθηκε ο ευρωκομμουνισμός με αφορμή την Άνοιξη της Πράγας, αλλά και ο σύγχρονος μετααριστερός και εξεγερσιακός αναρχισμός, ο οποίος άσκησε κριτική στον κλασικό σοσιαλισμό και στις ιστορικές, σοσιαλιστικές τάσεις του κοινωνικού αναρχισμού.

Κριτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αμερικανικήψυχροπολεμικήαντικομμουνιστική αφίσα.
Στον σοσιαλισμό έχει ασκηθεί κριτική από φιλελεύθερους και συντηρητικούς αναλυτές, ή και από σοσιαλιστές αντίθετους με τις ήδη εφαρμοσμένες, υπαρκτές εκδοχές σοσιαλισμού, η οποία μπορεί να διακριθεί σε δύο κατηγορίες: κριτική στον κομμουνισμό και κριτική στην κεϋνσιανή σοσιαλδημοκρατία.
Η θεωρητική κριτική που έχει ασκηθεί στον κομμουνισμό με τη σειρά της μπορεί να διαιρεθεί σε τρεις διαφορετικές τάσεις: κριτική στην ίδια τη σύλληψη της κομμουνιστικής κοινωνίας, κριτική στη μεταβατική «δικτατορία του προλεταριάτου» όπως αυτή εφαρμόστηκε στη Σοβιετική Ένωση και στο ανατολικό μπλοκ (εδώ συμπεριλαμβάνεται η κριτική στον λενινιστικό κεντρικό σχεδιασμό ως οικονομικό σύστημα αυτής της «μεταβατικής» περιόδου), ή κριτική στο ανατολικό μπλοκ μόνο μετά από κάποιο χρονικό σημείο (π.χ. μετά τον θάνατο του Λένιν ή μετά τον θάνατο του Στάλιν). Για περισσότερα στοιχεία κριτικής τόσο εξ αριστερών όσο και εκ δεξιών, δείτε τα άρθρα αντικομμουνισμός και λενινισμός.
Η κριτική στην κεϋνσιανή σοσιαλδημοκρατία συνήθως έχει καθαρά οικονομολογικό χαρακτήρα και στηρίζεται στην έννοια της οικονομικής μεγέθυνσης υπό συνθήκες καπιταλιστικής ελεύθερης αγοράς. Η κριτική αυτή συνδέεται σε θεωρητικό επίπεδο με τον νεοφιλελευθερισμό, ή ακόμα και με τον αναρχοκαπιταλισμό.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Άλμα πάνω Λεξικό Μπαμπινιώτη, «Σοσιαλισμός είναι η θεωρία και το σύστημα κοινωνικής οργάνωσης, όπου τα μέσα παραγωγής και κατανομής των αγαθών κατέχονται και ελέγχονται από κοινωνικές ομάδες ή το κράτος και όχι από ιδιώτες, οπότε η ατομική ιδιοκτησία και η κατανομή του εισοδήματος υπόκεινται στον κοινωνικό έλεγχο, κατ' αντιδιαστολή προς τον καπιταλισμό και τον φιλελευθερισμό.»
  2. Άλμα πάνω Κομμουνιστικό Μανιφέστο
  3. Άλμα πάνω Κ. Μαρξ: Κριτική του προγράμματος της Γκότα
  4. ↑ Άλμα πάνω, στο:4,0 4,1 Β. Λένιν: Κράτος και επανάσταση

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Παπανδρόπουλος Αθ., «Η γένεση του σοσιαλισμού ως πολιτική ιδέα», Εποπτεία 92 (1984), 713-717.
  • Mohl, Ernst Theodor, «Σοσιαλισμός - Ἀναδρομὴ στὴν ἱστορία τῆς ἔννοιας » , Λεβιάθαν, 14 (1993-1994), σσ. 121-135 [1]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Wiktionary logo
Το Βικιλεξικό έχει λήμμα που έχει σχέση με το λήμμα:



Νονοι και δωρα (ιδεες)

  Ένα από τα πιο σημαντικά  δώρα  που πρέπει να κάνετε στα βαφτιστήρια σας είναι η πασχαλινή λαμπάδα. Συμβολίζει την Ανάσταση του Κυρίου, τη...