Πέρα από τις λαμπάδες, τα παπούτσια και τα παιχνίδια, ο ουσιαστικός ρόλος των πνευματικών γονιών είναι να βρίσκονται ενεργητικά στη ζωή του παιδιού, να το καθοδηγούν και να συμπαραστέκονται στις δύσκολες και όχι μόνο στις χαρούμενες στιγμές του. Οι γονείς επιλέγουν τους νονούς του παιδιού, συνήθως από το φιλικό τους περιβάλλον, με γνώμονα το χαρακτήρα τους αλλά και την ικανότητα τους για υπευθυνότητα και αφοσίωση. Αυτά τα χαρακτηριστικά πρέπει οι νονοί, μέσα από το δικό τους παράδειγμα, να εμφυσήσουν και στα βαφτιστήρια τους.
Το παιδί, μέσα από τη δημιουργία μια συνεπούς και τρυφερής σχέσης , βρίσκει στο πρόσωπο της/του νονάς/νονού ένα άτομο εμπιστοσύνης για να πει τα προβλήματα που το απασχολούν και ντρέπεται ή φοβάται να πει στους γονείς τους. Είναι ένα ενήλικο άτομο που δε φέρει τη συναισθηματική φόρτιση του γονικού ρόλου και αυτό επιτρέπει στα παιδιά να ανοιχτούν και να μιλήσουν πιο ελεύθερα. Οι γονείς, από την πλευρά τους δε θα πρέπει να φέρονται ανταγωνιστικά προς τους νονούς, αλλά θα πρέπει να προωθούν αυτή τη σχέση και την επικοινωνία, καθώς θα μπορούν να έχουν μια δίοδο πληροφοριών από αυτούς (σε σοβαρά θέματα που αφορούν το παιδί και ίσως δε θα μάθαιναν αλλιώς) αλλά και σωστών και υπευθύνων συμβουλών προς το παιδί.
Η απόφαση για να γίνει κάποιος νονός πρέπει να είναι απολύτως συνειδητή, γιατί οι υποχρεώσεις δε σταματούν με 3 επισκέψεις στο χρόνο. Επιπλέον, αν δεν αντιληφθεί κάποιος την ουσία αυτού του ρόλου, θα χάσει την ευκαιρία να δημιουργήσει μια σχέση που μπορεί να του χαρίσει στιγμές περηφάνιας και πληρότητας.