Ο ρόλος των νέων τεχνολογιών στην κοινωνικοποίηση τους
Είναι γεγονός πως οι νέες συσκευές επηρεάζουν τη συμπεριφορά μας και τις κοινωνικές μας σχέσεις. Κάτι τέτοιο ίσως να έχει ακόμα περισσότερες επιπτώσεις στη συμπεριφορά των παιδιών μικρής ηλικίας, που ακόμα δεν έχουν μάθει να επικοινωνούν με άλλους.
Ακόμα δεν υπάρχει κάποια ξεκάθαρη εικόνα για το τι μπορεί να επιφυλάσσει το μέλλον για μία γενιά που μεγαλώνει στον κόσμο των φορητών συσκευών.
«Πραγματικά δεν γνωρίζουμε τις νευρολογικές επιπτώσεις που μπορεί να έχουν αυτές οι τεχνολογίες», δήλωσε ο Dr. Gary Small, διευθυντής του κέντρου Loνgevity στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια. «Τα παιδιά, όπως και οι ενήλικοι, διαφέρουν αρκετά. Μερικά είναι πιο ευαίσθητα από άλλα, όσον αφορά την έκθεσή τους σε οθόνες υπολογιστών».
Αυτό που γνωρίζουμε όμως, σύμφωνα με το Dr. Small είναι πως ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος σε ερεθίσματα, όπως αυτά που προέρχονται από τα tablets και τα smartphones. Αν οι άνθρωποι ξοδεύουν περισσότερο χρόνο με μία τεχνολογία και λιγότερο να αλληλεπιδρούν με άλλα άτομα, όπως οι γονείς τους, θα μπορούσε να αποτελέσει εμπόδιο στην ανάπτυξη ορισμένων δεξιοτήτων επικοινωνίας.
Μία έρευνα που παρουσιάστηκε την περασμένη εβδομάδα από το Millennium Cohort Study, υποστηρίζει πως τα παιδιά που παρακολουθούν τηλεόραση, videos ή DVDs για περισσότερες από τρεις ώρες την ημέρα, έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανίσουν προβλήματα συμπεριφοράς, συναισθηματικά συμπτώματα αλλά και προβλήματα σχέσεων, από ότι τα παιδιά που δεν σπαταλούν το χρόνο τους σε αυτές τις δραστηριότητες.
Επίσης, τα παιδιά που απασχολούνται με βιντεοπαιχνίδια για το ίδιο χρονικό διάστημα μέσα στην ημέρα, δεν παρουσίασαν κανένα σημάδι αρνητικών αλλαγών στη συμπεριφορά τους. Η έρευνα έλαβε υπόψιν 19.000 παιδιά που είχαν γεννηθεί το 2000 και το 2001.
«Η επικοινωνία με τους άλλους είναι ο τρόπος με τον οποίο τα παιδιά μαθαίνουν πως να επικοινωνούν με τον εαυτό τους και μαθαίνουν πως να μένουν μόνα τους», τονίζει η καθηγήτρια στο M.I.T, Sherry Turkle.«Η μάθηση για τη μοναξιά είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της πρώιμης ανάπτυξης και δε θέλετε τα παιδιά σας να χάσουν αυτή τη γνώση επειδή θέλετε να τα κρατάτε ήσυχα με μία συσκευή».
Η κ. Turkle επισημαίνει, μετά από πολλές συζητήσεις με γονείς, εφήβους αλλά και μικρά παιδιά, ότι φοβάται το γεγονός πως τα παιδιά δε μαθαίνουν να αλληλεπιδρούν με άλλα άτομα, κάτι που θα τα οδηγήσει στο να γνωρίσουν έναν κόσμο τέλειο, όπως οι οθόνες των συσκευών, και θα τους δώσει μία ψευδή αίσθηση της πραγματικότητας.
«Θα πρέπει να είναι σε θέση να εξερευνήσουν τη φαντασία τους, ώστε να μπορέσουν να μάθουν τον εαυτό τους. Έτσι, κάποια μέρα θα μπορέσουν να δημιουργήσουν σχέσεις με άλλα άτομα χωρίς να φοβούνται μη μείνουν μόνοι τους», συμπληρώνει η κ. Turkle.
Ακόμα δεν υπάρχει κάποια ξεκάθαρη εικόνα για το τι μπορεί να επιφυλάσσει το μέλλον για μία γενιά που μεγαλώνει στον κόσμο των φορητών συσκευών.
«Πραγματικά δεν γνωρίζουμε τις νευρολογικές επιπτώσεις που μπορεί να έχουν αυτές οι τεχνολογίες», δήλωσε ο Dr. Gary Small, διευθυντής του κέντρου Loνgevity στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια. «Τα παιδιά, όπως και οι ενήλικοι, διαφέρουν αρκετά. Μερικά είναι πιο ευαίσθητα από άλλα, όσον αφορά την έκθεσή τους σε οθόνες υπολογιστών».
Αυτό που γνωρίζουμε όμως, σύμφωνα με το Dr. Small είναι πως ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος σε ερεθίσματα, όπως αυτά που προέρχονται από τα tablets και τα smartphones. Αν οι άνθρωποι ξοδεύουν περισσότερο χρόνο με μία τεχνολογία και λιγότερο να αλληλεπιδρούν με άλλα άτομα, όπως οι γονείς τους, θα μπορούσε να αποτελέσει εμπόδιο στην ανάπτυξη ορισμένων δεξιοτήτων επικοινωνίας.
Μία έρευνα που παρουσιάστηκε την περασμένη εβδομάδα από το Millennium Cohort Study, υποστηρίζει πως τα παιδιά που παρακολουθούν τηλεόραση, videos ή DVDs για περισσότερες από τρεις ώρες την ημέρα, έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανίσουν προβλήματα συμπεριφοράς, συναισθηματικά συμπτώματα αλλά και προβλήματα σχέσεων, από ότι τα παιδιά που δεν σπαταλούν το χρόνο τους σε αυτές τις δραστηριότητες.
Επίσης, τα παιδιά που απασχολούνται με βιντεοπαιχνίδια για το ίδιο χρονικό διάστημα μέσα στην ημέρα, δεν παρουσίασαν κανένα σημάδι αρνητικών αλλαγών στη συμπεριφορά τους. Η έρευνα έλαβε υπόψιν 19.000 παιδιά που είχαν γεννηθεί το 2000 και το 2001.
«Η επικοινωνία με τους άλλους είναι ο τρόπος με τον οποίο τα παιδιά μαθαίνουν πως να επικοινωνούν με τον εαυτό τους και μαθαίνουν πως να μένουν μόνα τους», τονίζει η καθηγήτρια στο M.I.T, Sherry Turkle.«Η μάθηση για τη μοναξιά είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της πρώιμης ανάπτυξης και δε θέλετε τα παιδιά σας να χάσουν αυτή τη γνώση επειδή θέλετε να τα κρατάτε ήσυχα με μία συσκευή».
Η κ. Turkle επισημαίνει, μετά από πολλές συζητήσεις με γονείς, εφήβους αλλά και μικρά παιδιά, ότι φοβάται το γεγονός πως τα παιδιά δε μαθαίνουν να αλληλεπιδρούν με άλλα άτομα, κάτι που θα τα οδηγήσει στο να γνωρίσουν έναν κόσμο τέλειο, όπως οι οθόνες των συσκευών, και θα τους δώσει μία ψευδή αίσθηση της πραγματικότητας.
«Θα πρέπει να είναι σε θέση να εξερευνήσουν τη φαντασία τους, ώστε να μπορέσουν να μάθουν τον εαυτό τους. Έτσι, κάποια μέρα θα μπορέσουν να δημιουργήσουν σχέσεις με άλλα άτομα χωρίς να φοβούνται μη μείνουν μόνοι τους», συμπληρώνει η κ. Turkle.
