Ίσως να έχεις ακούσει για την Eolas, την εταιρεία που εδώ και μερικά χρόνια αποτελεί τον μεγαλύτερο φόβο για όποιον θέλει να δημιουργήσει κάτι “interactive” στο διαδίκτυο. Αυτό παύει πλέον να ισχύει, με τις δικαστικές αρχές των ΗΠΑ να βάζουν μόνιμο τέλος στα σχέδια της Eolas να δημιουργήσει το μεγαλύτερο φόρο που έχει γνωρίσει το διαδίκτυο.
Όλα άρχισαν το 1993, όταν ο Michael Doyle εργάζονταν σε ένα πανεπιστήμιο στην Καλιφόρνια. Εκεί επέβλεπε τη δημιουργία ενός προγράμματος, το οποίο έδινε τη δυνατότητα σε γιατρούς να παρακολουθούν έμβρυα μέσω του διαδικτύου. Ο ίδιος υποστήριζε πως ήταν η πρώτη φορά που γίνονταν “interactive χρήση” του παγκόσμιου ιστού. Έτσι το 1994 οι δικηγόροι του πανεπιστημίου τον βοήθησαν να κατοχυρώσει την αντίστοιχη πατέντα. Συνοπτικά, κάλυπτε το παρακάτω:
“A system allowing a user of a browser program on a computer connected to an open distributed hypermedia system to access and execute an embedded program object. [...] After launching the program object, the user is able to interact with the object as the invention provides for ongoing interprocess communication between the application object (program) and the browser program. [...] The invention allows a program to execute on a remote server or other computers to calculate the viewing transformations and send frame data to the client computer thus providing the user of the client computer with interactive features and allowing the user to have access to greater computing power than may be available at the user’s client computer.”
Ο Michael Doyle πιστεύει πως η συγκεκριμένη πατέντα καλύπτει σχεδόν κάθε τι που περιλαμβάνει μια σύγχρονη ιστοσελίδα στο web. Από την περιστροφή μιας εικόνας μέχρι τα ηλεκτρονικά καταστήματα, όλα μπορούν να χαρακτηριστούν ως “interactive.”
Σύντομα ο Michael Doyle δημιούργησε την Eolas, το όνομα της οποίας σημαίνει “γνώση” στα ιρλανδικά. Η πρώτη μήνυση της εταιρείας έγινε το 1999 κατά της Microsoft, την οποία κατηγορούσε πως ο Internet Explorer παραβιάζει τη σχετική πατέντα. Οι ένορκοι δικαίωσαν την Eolas, ζητώντας από τη Microsoft να πληρώσει αποζημίωση που άγγιζε τα $540 εκατομμύρια. Θέλοντας να αποφύγουν νέα δικαστική διαμάχη, οι δύο εταιρείες ήρθαν σε εξωδικαστικό συμβιβασμό, με τη Microsoft να πληρώνει τελικά ένα ποσό λίγο πιο πάνω από $100 εκατομμύρια.
Αυτά τα χρήματα ήταν αρκετά για να δώσουν στον Michael Doyle το “καύσιμο” που χρειάζονταν για να κυνηγήσει κι άλλες εταιρείες. Έχοντας στην κατοχή της πλέον ακόμα μία παρόμοια με την πρώτη πατέντα, το 2009 η Eolas κατέθεσε μηνύσεις εναντίον 20 εταιρειών, ανάμεσα στις οποίες συναντάμε την Apple, τη Google, το eBay, την Adobe, τη Yahoo!, την Amazon και το Blockbuster – με λίγα λόγια πίστευε πως της ανήκε σχεδόν όλο το διαδίκτυο. Αρκετές από αυτές αποφάσισαν να έρθουν σε συμβιβασμό πρωτού η υπόθεση φτάσει στις δικαστικές αίθουσες, με αποτέλεσμα μέχρι το τέλος της πρώτης δίκης το 2012 να έχουν απομείνει μόνο η Google, η Yahoo! και η JC Penney, οι οποίες αποφάσισαν να το προχωρήσουν μέχρι το τέλος.
Στην προσπάθεια τους να κερδίσουν τη δίκη, οι εναγόμενοι κάλεσαν ως μάρτυρες διάφορους πρωτοπόρους του διαδικτύου, ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο εφευρέτης του παγκόσμιου ιστού, Tim Berners-Lee. Ο ίδιος δεν είχε καταθέσει ποτέ άλλη φορά στο δικαστήριο, όμως γνώριζε πολύ καλά πως αν ο Michael Doyle κέρδιζε τη μάχη, θα ήταν σαν να δημιουργεί ένα φόρο για ολόκληρο το διαδίκτυο.
Εκείνη τη φορά η Eolas έχασε τη μάχη στις δικαστικές αίθουσες και όπως ήταν αναμενόμενο άσκησε έφεση. Τελικά πριν από λίγες μέρες το εφετείο επικύρωσε την πρώτη απόφαση, βάζοντας έτσι τέλος όπως φαίνεται στους στόχους του μεγαλύτερου patent troll του διαδικτύου.