!!!!!!

..

ΑΚΡΙΒΩΣ...

ΑΧ ΑΧ ΑΧ..

ΕΤΣΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ ΛΕΜΕ...

ΕΓΩ ΤΗΝ ΤΡΕΛΑ ΜΟΥ ΔΕΣ ΤΙ ΤΗΝ ΚΑΝΩ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ!!!!!

...

ΑΔΕΙΑΖΩ,,,

ΣΑΓΑΠΩ...

ΑΚΡΙΒΩΣ!!!

..

Η πιο συγκινητική βιτρίνα... Ερωτευθείτε ...

13 χαρακτηριστικά των ανθρώπων με υψηλό δείκτη συναισθηματικής νοημοσύνης EQ

Ο δείκτης συναισθηματικής νοημοσύνης μας (Emotional Intelligence), ή αλλιώς EQ, καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο διαχειριζόμαστε τα συναισθήματα, τόσο τα δικά μας, όσο και των άλλων και μπορεί να διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο στον καθορισμό της ευτυχίας και της επιτυχίας μας.

Πώς όμως μπορούμε να ελέγξουμε το επίπεδο της συναισθηματικής μας νοημοσύνης;

Οπως εξηγεί ο Ντάνιελ Γκολμαν, ψυχολόγος και συγγραφέας της μελέτης «Focus: The Hidden Driver of Excellence», μιλώντας στο Huffington Post, υπάρχουν 13 στοιχεία που σηματοδοτούν ότι ορισμένα άτομα έχουν υψηλό EQ

1. Είναι περίεργοι να γνωρίσουν ανθρώπους που δε ξέρουν
Αυτό δείχνει ότι το άτομο έχει έναν ορισμένο βαθμό ενσυναίσθησης, ένα από τα κύρια συστατικά της συναισθηματικής νοημοσύνης. Τα Ατομα με Υψηλή Ενσυναίσθηση (HEPS) – εκείνοι που είναι εξαιρετικά προσαρμοσμένα στις ανάγκες και τα συναισθήματα των άλλων, και να ενεργούν με τρόπο που να είναι ευαίσθητη στις ανάγκες αυτές – έχουν ένα σημαντικό κοινό χαρακτηριστικό: Είναι πολύ περίεργος για τους ξένους και πραγματικά ενδιαφέρονται να μάθουν περισσότερα για τους άλλου

2. Είναι γεννημένοι ηγέτες
Σύμφωνα με τον Γκολμαν, οι εξαιρετικοί ηγέτες συχνά έχουν ένα πράγμα από κοινού. Εκτός από τις παραδοσιακές απαιτήσεις για την επιτυχία, διαθέτουν μοναδικό ταλέντο, ισχυρή ηθική εργασίας και φιλοδοξία, στοιχεία που σηματοδοτούν υψηλό βαθμό συναισθηματικής νοημοσύνης.

3. Γνωρίζουν τις ικανότητες αλλά και τις αδυναμίες τους
Ενα άτομο με υψηλό EQ, μαθαίνει να εντοπίζει τις δυνατότητες και τις αδυναμίες του και να αναλύει πώς αυτές λειτουργούν πιο αποτελεσματικά σε αυτό το πλαίσιο. Αυτή η συνειδητοποίηση γεννά την ισχυρή αυτοπεποίθηση, που είναι ένας βασικός παράγοντας της συναισθηματικής νοημοσύνης, σύμφωνα με τον Γκολμαν.

4. Ξέρουν και επιλέγουν πότε θα προσέξουν κάτι
Η ικανότητα να αποφεύγουμε τους περισπασμούς και να επικεντρωνόμαστε στο έργο μας είναι το κλειδί για τη συναισθηματική νοημοσύνη, αναφέρει ο Γκολμαν.

5. Οταν συγχύζονται ξέρουν ακριβώς το λόγο
Ολοι βιώνουν μια σειρά από συναισθηματικές διακυμάνσεις κατά τη διάρκεια της ημέρας και συχνά δεν χρειάζεται καν καταλάβουμε τι προκαλεί ένα κύμα οργής ή θλίψης. Αλλά μια σημαντική πτυχή της αυτογνωσίας και του υψηλού EQ είναι η ικανότητα να αναγνωρίζουμε από που πηγάζουν τα συναισθήματα σας προέρχεται από και να ξέρουμε ακριβώς γιατί αισθανόμαστε έτσι.

6. Τα πάνε καλά με τον περισσότερο κόσμο
Το να έχεις ειλικρινείς, εκπληρωμένες και αποτελεσματικές σχέσεις είναι σημάδι υψηλής συναισθηματικής νοημοσύνης, σύμφωνα με τον Γκολμαν.

7. Τους ενδιαφέρει ιδιαίτερα να είναι καλοί και ηθικοί
Μια πτυχή της συναισθηματικής νοημοσύνης είναι η «ηθική ταυτότητα», η οποία έχει να κάνει με το βαθμό στον οποίο θέλουμε να δούμε τους εαυτούς μας ως ηθικά και νοιαστικά άτομα. Εάν είστε κάποιος που νοιάζεται για την δημιουργία αυτής της πλευράς του εαυτού σας ανεξάρτητα από το πώς έχετε ενεργήσει κατά στο παρελθόν σε ηθικές καταστάσεις, μπορεί να έχετε ένα υψηλό EQ.

8. Νοιάζονται και βοηθούν τους άλλους
Αν καθυστερείτε τις δραστηριότητες σας προκειμένου να δώσετε προσοχή σε άλλους ή να τους βοηθήσετε και ξεστρατίζετε για να πείτε γεια σε κάποιον ή να βοηθήσετε μια ηλικιωμένη γυναίκα στο μετρό, έχετε υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη σύμφωνα με τον Γκολμαν.

9. Είναι καλοί στο να διαβάζουν εκφράσεις του προσώπου
Η ικανότητα να καταλαβαίνει κανείς τα συναισθήματα του άλλου απλώς κοιτάζοντας το πρόσωπο του είναι δείγμα υψηλού EQ

10. Είναι καλοί στο να κρίνουν χαρακτήρες
Εαν η διαίσθηση σας για κάποιο άτομο σπάνια πέφτει έξω τότε αυτό είναι δείγμα υψηλού EQ.

11. Εμπιστεύονται το ένστικτο τους
Ενας συναισθηματικά έξυπνος άνθρωπος είναι κάποιος που αισθάνεται άνετα να ακολουθοει τη διαίσθησή του, εξηγεί ο Γκόλμαν. Εάν είστε σε θέση να εμπιστεύεστε τον εαυτό σας και τα συναισθήματά σας, τότε διαθέτετε υψηλό EQ.

12. Μπορούν και αυτενεργούν συχνά
Είστε πάντα φιλόδοξοι και εργατικοί, ακόμα και όταν δεν ανταμείβεστε για αυτό; Αν έχετε προσωπικό κίνητρο και μπορείτε να εστιάσετε την προσοχή και την ενέργειά σας για την επιδίωξη των στόχων σας τότε είναι πιθανό να έχετε ένα υψηλό EQ.

13. Ξέρουν πότε να πούνε «όχι»
Η αυτοσυγκράτηση, ένα από τα βασικά συστατικά της συναισθηματικής νοημοσύνης και σημαίνει ότι θα είστε σε θέση να πειθαρχήσετε τον εαυτό σας και να αποφύγετε ανθυγιεινές συνήθειες. Οι συναισθηματικά ευφυείς άνθρωποι γενικά μπορούν να διαχειριστούν σωστά το άγχος και να ελέγχουν τις παρορμήσεις τους, σύμφωνα με τον Γκολμαν.

Μη με βάζετε στη μέση, είμαι μόνο ένα παιδί!!

Αγαπητοί γονείς, επειδή είμαι μόνο ένα παιδί, σας παρακαλώ να:

• Μην μιλάτε άσχημα ο ένας για τον άλλον γιατί νιώθω ότι είμαι στη μέση και πρέπει να διαλέξω. Επίσης νιώθω άσχημα
• Μην μιλάτε άσχημα για τους συγγενείς και τους φίλους του άλλου γονέα γιατί κάποιους από αυτούς, τους αγαπώ.
• Μην μιλάτε μπροστά μου για το διαζύγιό σας γιατί νιώθω απαίσια, σας παρακαλώ αφήστε με έξω από αυτό.
• Μην μιλάτε μπροστά μου για τη διατροφή γιατί νιώθω ενοχές ή ότι είμαι κτήμα σας και όχι παιδί σας.
• Μην με κάνετε να αισθάνομαι άσχημα όταν περνάω χρόνο με τον άλλον γονέα.
• Μην εμποδίζετε τις επισκέψεις μου στον άλλον γονέα και μην με εμποδίζετε να μιλάω μαζί του γιατί θυμώνω.
• Μη μας διακόπτετε όταν είμαι έξω με τον μπαμπά ή τη μαμά μου, παίρνοντας τηλέφωνο όλη την ώρα ή κανονίζοντας κάτι τη μέρα που έχουμε κανονίσει να είμαστε με τον άλλον γονέα.
• Μη μαλώνετε μπροστά μου ή στο τηλέφωνο όταν μπορώ να σας ακούσω, γιατί με πονάει το στομάχι μου.
• Μην μου ζητάτε να κατασκοπεύω τον άλλον γονέα όταν είμαι στο σπίτι του γιατί νιώθω ότι λέω ψέμματα.
• Μην μου ζητάτε να κρατάω μυστικά από τον άλλο γονέα γιατί τα μυστικά με αγχώνουν.
• Μη μου κάνετε ερωτήσεις για τη ζωή του άλλου γονέα γιατί νιώθω άβολα. Απλά αφήστε με αν θέλω να σας πω εγώ.
• Μη μου ζητάτε να μεταφέρω τα μηνύματά σας στον άλλον γονέα γιατί ανησυχώ για τις αντιδράσεις του. Αν θέλετε μιλήστε στο τηλέφωνο ή ανταλλάξτε email όταν εγώ δεν ακούω και δεν βλέπω.
• Μη βάζετε σημειώματα μέσα στη τσάντα μου όταν πηγαίνω στον άλλον γονέα. Δεν είμαι κούριερ και νιώθω άβολα.
• Μη κατηγορείτε τον άλλον γονέα για το διαζύγιο ή για πράγματα που πήγαν λάθος στη ζωή σας γιατί έτσι όπως επιτίθεστε νιώθω την ανάγκη να υπερασπιστώ αυτόν που κατηγορείτε. Άλλες φορές στενοχωριέμαι για εσάς και θέλω να σας προστατέψω.Μη με αντιμετωπίζετε σαν ενήλικα, μου προκαλεί πολύ στρες. Βρείτε έναν ειδικό ή φίλο αν θέλετε να μιλήσετε σε κάποιον.
• Μην αγνοείτε τον άλλον γονέα και μην κάθεστε σε αντίθετα σημεία όταν έρχεστε να με δείτε στις γιορτές ή στα αθλήματα του σχολείου. Στενοχωριέμαι να σας βλέπω χώρια και νιώθω αμήχανα. Ας είστε φιλικοί έστω μια φορά, για χάρη μου.
• Μη με πιέζετε να σας αγαπήσω περισσότερο και μη με ρωτάτε με ποιόν θέλω να ζήσω, σας παρακαλώ…
• Συνειδητοποιήστε ότι έχω δύο σπίτια και ότι θα ήθελα να έρχεται και ο άλλος γονέας στο σπίτι που μένω, γιατί αυτό το σπίτι είναι και δικό μου.
• Αφήστε με να σας βλέπω και να σας αγαπώ όσο το δυνατόν περισσότερο.

Σταματήστε να με βάζετε στη μέση, δεν ζητάω πολλά. Θέλω μόνο να με αφήσετε να είμαι παιδί. Το παιδί σας!

Τι είναι εθισμός;

Πολλοί από εσάς είτε μέσα από προσωπικά βιώματα είτε μέσω άλλων ( συγγενών ,φίλων), έχετε βρεθεί αντιμέτωποι με τον εθισμό, ο οποίος σαν έννοια μπορεί να συμπεριλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα καταστάσεων. Τι εννοούμε όταν αναφερόμαστε στον εθισμό; Ένας σύγχρονος ορισμός θα μπορούσε να είναι ότι ο εθισμός είναι μια κατάσταση κατά την οποία το άτομο λαμβάνει μια ουσία ή συμμετέχει σε μια δραστηριότητα, η οποία μπορεί να είναι ευχάριστη, αλλά της οποίας η χρήση γίνεται καταναγκαστική και επηρεάζει σημαντικά την λειτουργικότητα του  (εργασία, διαπροσωπικές σχέσεις, υγεία). Όπως λοιπόν είναι κατανοητό υπάρχουν δυο τύποι εθισμού, ο εθισμός σε ουσίες (ναρκωτικά, αλκοόλ ,νικοτίνη) και ο εθισμός σε δραστηριότητες (τυχερά παιχνίδια, σεξουαλική δραστηριότητα, διαδίκτυο, αγορές, φαγητό). Ο εθισμός είναι μια επίπονη κατάσταση, οι πάσχοντες από αυτόν μη έχοντας επίγνωση του προβλήματος και έλεγχο της συμπεριφοράς τους δημιουργούν δυσλειτουργικές καταστάσεις με επιπτώσεις τόσο στο εαυτό τους όσο και στους άλλους.

Ο εθισμός είναι μια λέξη που χρησιμοποιείται με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, πολλοί από εσάς ακούτε για σωματικό εθισμό άλλοι για ψυχολογικό. Όταν μιλάμε για σωματικό εθισμό συνήθως αναφερόμαστε στην σωματική εξάρτηση. Η σωματική εξάρτηση είναι μια βιολογική κατάσταση κατά την οποία το σώμα προσαρμόζεται στην παρουσία μια ουσίας, έτσι ώστε μετά από συστηματική χρήση για να έχει το ίδιο αποτέλεσμα η ουσία να απαιτούνται μεγαλύτερες ποσότητες, κάτι το οποίο είναι γνωστό ως ανοχή. Εξαιτίας της ανοχής, όταν η ουσία αποσυρθεί από τον οργανισμό δημιουργείται μια άλλη αντίδραση γνωστή ως στερητικό σύνδρομο. Το στερητικό σύνδρομο περιλαμβάνει τόσο ψυχολογικά (έντονο άγχος ,ευερεθιστότητα) όσο και σωματικά συμπτώματα (πονοκεφάλους, ναυτία, τρέμουλο, ψευδαισθήσεις ) .

Ένα σημαντικό στοιχείο της ψυχοβιολογικής εξάρτησης έχει να κάνει με την υπερβολική αντίδραση του εγκεφάλου σε νύξεις ή περιβαλλοντικά σινιάλα (ερεθίσματα) τα οποία παραπέμπουν έμμεσα η άμεσα σε χρήση ουσιών ή εθιστικών δραστηριοτήτων. Για παράδειγμα κάποιος που απέχει από το αλκοόλ, περνώντας έξω από ένα μπαρ μπορεί να νιώσει μια σφοδρή επιθυμία να καταναλώσει αλκοόλ η οποία μπορεί να συνοδεύεται και από άλλες σωματικές εκδηλώσεις όπως εφίδρωση ή ταχυπαλμία. Επίσης μια σειρά αντικειμένων όπως κλειδιά, στυλό, αναπτήρες, κουτάλια που φαινομενικά δείχνουν αθώα, για ένα νυν ή πρώην εξαρτημένο μπορεί να προκαλέσουν μια σειρά ψυχοβιολογικών αντιδράσεων οι οποίες ίσως οδηγήσουν το άτομο ακόμη και σε υποτροπή. Μια σειρά ερευνών με σύγχρονες μεθόδους απεικόνισης του εγκεφάλου (Απεικόνιση Μαγνητικού Συντονισμού) έδειξαν ότι ο εγκέφαλος πρώην εθισμένων ατόμων ακόμη και μετά την παρέλευση αρκετών ετών συνεχίζει να υπερδιεγείρεται ως αντίδραση σε περιβαλλοντικά ερεθίσματα εθισμού. Ο μηχανισμός που πιθανόν βρίσκεται πίσω από αυτή την μορφή σωματικής εξάρτησης είναι αυτός της κλασσικής εξαρτημένης μάθησης.

Το ερώτημα που απασχολεί πολλούς, είναι γιατί κάποιοι άνθρωποι είναι περισσότερο επιρρεπείς σε εθιστικές συμπεριφορές. Είναι οι συνθήκες και το περιβάλλον που οδηγούν κάποιον στον εθισμό ή μήπως η γενετική κληρονομιά που κουβαλάει ο κάθε άνθρωπος; Σε ουσίες όπως η κοκαΐνη , η νικοτίνη και το αλκοόλ φαίνεται να υπάρχει ένα ισχυρό γενετικό υπόβαθρο. Οι ψυχικές διαταραχές είναι ένας ακόμη σημαντικός παράγοντας στον εθισμό, άνθρωποι που πάσχουν από κατάθλιψη, διπολική διαταραχή και άλλες διαταραχές, έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν εθιστικές συμπεριφορές. Οι οικογενειακές δομές παίζουν και αυτές σημαντικό ρόλο, άνθρωποι που ανήκουν σε δυσλειτουργικές οικογένειες με χαλαρούς δεσμούς διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο στο να εθιστούν κάποια στιγμή στη ζωή τους . Οι κοινωνικές συναναστροφές (παρέες) και η κοινωνική πίεση που παράγεται απ’αυτές είναι ένας ακόμη επιβαρυντικός παράγοντας. Επιπροσθέτως η ηλικία που αρχίζει κάποιος τη χρήση και η φύση της ουσίας που καταναλώνει έχουν και αυτά την σημασία τους, αυτοί που βρίσκονται σε μικρότερη ηλικία έχουν περισσότερες πιθανότητες να εθιστούν σε κάποιες ουσίες περισσότερο εξαρτησιογόνες από κάποιες άλλες.Το έντονο άγχος και τη προσπάθεια του ανθρώπου να απαλλαγεί από αυτό, μπορεί με τη σειρά του να οδηγήσει σε εθισμό.

Όπως λοιπόν είναι κατανοητό, ο εθισμός είναι το αποτέλεσμα ενός πολύ-παραγοντικού μηχανισμού που φαίνεται να επηρεάζεται από επιμέρους ψυχολογικούς, βιολογικούς και γενετικούς παράγοντες. Κάποιος που έχει γενετικό υπόβαθρο δεν σημαίνει ότι είναι καταδικασμένος να εθιστεί κάποια στιγμή στη ζωή του. Επίσης η εθιστική συμπεριφορά δε σχετίζεται αποκλειστικά με την σωματική εξάρτηση ή τα περιβαλλοντικά ερεθίσματα, κάποιος μπορεί να εθιστεί σωματικά σε ουσίες ή ψυχολογικά σε δραστηρίοτητες στις οποίες δεν περιλαμβάνεται η σωματική εξάρτηση.

Σε όλες τις μορφές εθισμού αυτό που είναι περισσότερο σημαντικό όσον αφορά την θεραπεία, είναι να βρεθούν τα βαθύτερα αίτιά του. Σημαντικό ρόλο στον εθισμό είτε αυτός περιλαμβάνει σωματική εξάρτηση είτε όχι, παίζει το ψυχολογικό υπόβαθρο το οποίο είναι κοινό σε όλα τα είδη εθισμού. Οι ειδικοί διαφωνούν για το εάν ο εθισμός είναι “ασθένεια” ή ψυχική διαταραχή και κατά πόσο η εξάρτηση από ουσίες και ο εθισμός σε όλες τις πτυχές του, έχουν την ίδια έννοια. Παρ’ όλα αυτά και παρά τις διαφωνίες, υπάρχουν αποτελεσματικές θεραπείες για τον εθισμό που περιλαμβάνουν τόσο τη φαρμακευτική αντιμετώπιση του όσο και την ψυχολογική.

Πηγή

Αυτά είναι τα φαγητά που κάνουν καλό στο μυαλό

Tα φαγητά που κάνουν καλό στο μυαλό περιέχουν συστατικά τα οποία βοηθάνε τον εγκέφαλο να βρίσκεται σε επαγρύπνηση να είναι γεμάτος ενέργεια και ικανός να συγκεντρωθεί. 

Ίσως είναι και από τα πιο κρίσιμα πράγματα όταν έχετε διάβασμα ή γενικά όταν κάνετε κάποια εργασία που απαιτεί αρκετή σκέψη.

Τέτοια φαγητά που βοηθάνε πνευματικά – κάνουν καλό στο μυαλό είναι τα αυγά, τα ψάρια, οι ξηροί καρποί, τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, το μπρόκολο, τα μούρα, τα δημητριακά ολικής αλέσεως και η μαύρη σοκολάτα.

Αυτά είναι και τα «πολεμοφόδια» για να αντιμετωπίσουμε την πνευματική κόπωση.

Τώρα, η μαύρη σοκολάτα είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά τα οποία καταπολεμούν τις βλαβερές τοξίνες. Βελτιώνει επίσης στη συγκέντρωση του μυαλού και βελτιώνει τη σκέψη.

Τα δημητριακά ολικής άλεσης περιέχουν βιταμίνη Β6 και Β12 οι οποίες βοηθάνε επίσης στη συγκέντρωση, στη μνήμη και στην καλύτερη λειτουργία του εγκεφάλου.

Όλα τα φρούτα και τα λαχανικά περιέχουν πολλές βιταμίνες και μέταλλα. Αυτά όμως τα οποία βοηθάνε το μυαλό και στην καλύτερη πνευματική εστίαση είναι οι φράουλες, τα βατόμουρα, τα μούρα, οι ντομάτες, το μπρόκολο, το σπανάκι και το κατσαρό λάχανο.

Τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά περιέχουν φολικό οξύ το οποίο βοηθάει στη συγκέντρωση και στην αποφυγή «προβλημάτων μνήμης» όπως είναι η νόσος Αλτσχάιμερ.

Το μπρόκολο περιέχει βιταμίνη Κ που είναι χρήσιμη για την ομαλή λειτουργία του εγκεφάλου.

Τα βατόμουρα, μούρα, κλπ βελτιώνουν τη λειτουργία των μοριακών σημάτων του εγκεφάλου και βοηθάνε στη συγκέντρωση.

Οι ξηροί καρποί όπως τα αμύγδαλα και τα καρύδια είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά για την υγεία του εγκεφάλου μας. Κάποια τέτοια είναι το μαγνήσιο και η βιταμίνη Ε.

Τα ψάρια και ιδιαίτερα ο σολομός, ο τόνος και οι σαρδέλες είναι πλούσια σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα τα οποία βοηθάνε στη συγκέντρωση του μυαλού.

Οπότε είναι καλό να τα συμπεριλαμβάνουμε συχνά στη διατροφή μας.

Τέλος, τα αυγά περιέχουν μία βιταμίνη που αποτελεί βασική ουσία για την ανάπτυξη του εγκεφάλου.

Έτσι, αν θέλουμε να δυναμώσουμε το μυαλό μας, να βελτιώσουμε τη συγκέντρωσή του και γενικά να βοηθήσουμε τον εγκέφαλό μας όσον αφορά τη σκέψη, είναι καλό να συμπεριλαμβάνουμε αυτά τα φαγητά ή κάποια από αυτά, καθημερινά στη διατροφή μας.

ΕΤΣΙΙΙΙ..

Η κουλτούρα της αγένειας: -Πώς φτάσαμε να θεωρείται κανονικότητα η επίδειξη των κακών τρόπων;

Αναδημοσίευση κειμένου της Χαριτίνης Καρακωστάκη (Πηγή στο τέλος)

Οταν συναντιούνται τυχαία δύο άγνωστοι στον δρόμο, έλεγε ο Ερβιν Γκόφμαν (αμερικανός κοινωνιολόγος των ηθών της καθημερινής ζωής), αυτό που ακούγεται συχνότερα να βγαίνει από το στόμα τους είναι «καλημέρα» και «συγγνώμη». Και συμπλήρωνε: Αυτά τα «καλημέρα» και τα «συγγνώμη» πρέπει να τα λάβουμε σοβαρά υπόψη και να τα μελετήσουμε, αν θέλουμε να κατανοήσουμε πώς λειτουργεί μια κοινωνία.

Αν ο Γκόφμαν μπορούσε να κάνει μια βόλτα σε ένα ελληνικό αστικό κέντρο τού σήμερα, ας πούμε στην πρωτεύουσα, θα παρατηρούσε ότι όταν συναντιούνται δύο άγνωστοι μπορούν να ακουστούν πολλά διαφορετικά πράγματα, εκ των οποίων σπανιότερα «καλημέρα» και «συγγνώμη». Ο εισαγωγικός χαιρετισμός συχνά απουσιάζει ή στην καλύτερη περίπτωση αντικαθίσταται από ένα, μάλλον επιθετικό, «να σας πω!».

Η έκφραση δε του αιτήματος που πυροδοτεί την επικοινωνία είναι συχνά αδιαμεσολάβητη: «Θέλω αυτό» ή «Εχετε το τάδε;» ή «Το τσιγάρο σας έρχεται κατευθείαν πάνω μου!». Η απουσία  της λεκτικής ευγένειας συνοδεύεται συχνά και από εκφράσεις αγένειας πέραν της φυσικής γλώσσας: η παντελής αδυναμία συγκρότησης ουράς σε ένα ταμείο και οι συνακόλουθοι αναστεναγμοί δυσαρέσκειας που βγαίνουν από το παρατοποθετημένο μπουλούκι των ανθρώπων, το σολιψιστικό μπλοκάρισμα του διαδρόμου ή της πόρτας στο βαγόνι του μετρό, η ευκολία με την οποία κάποιος «δεν σε βλέπει» και σε προσπερνά κλέβοντας τη σειρά σου, χωρίς να αντιλαμβάνεται καν το «δυνατό άγγιγμα» που προκύπτει από το «ασυναίσθητο» σκούντημα ή ποδοπάτημα, δεν είναι παρά μερικές από αυτές.

Η αγένεια δεν είναι προφανώς ελληνικό προνόμιο. Σε όλες τις πόλεις, όπου η επικοινωνία δεν γίνεται με όρους γνωριμίας όπως συμβαίνει στις πιο μικρές κοινότητες, οι άνθρωποι συχνά απογοητεύονται από τη συμπεριφορά τρίτων απέναντί τους.

Το ενδιαφέρον όμως της ελληνικής αγένειας στις τυχαίες δημόσιες συναντήσεις μεταξύ αγνώστων είναι ότι αυτή δεν γίνεται ποτέ αντιληπτή ως μεμονωμένη παρέκκλιση από έναν κανόνα αστικής ευγένειας παρά θεωρείται κανονικότητα. Αντίθετα, μέσα σε ένα καθεστώς απόλυτης αστικής διαστροφής, οι τύποι ευγένειας είναι εκείνοι που θεωρούνται παρέκκλιση και γίνονται συχνά αντικείμενο γελοιοποίησης, σχολιασμού και (καλοπροαίρετης;) πλάκας.

Η κουλτούρα της αγένειας διαμορφώνει ασφαλώς και τους όρους δημοσιότητας των δημοσίων προσώπων. Φωνές, τσιρίδες, υποτιμητικός πληθυντικός και μάγκικος ενικός κυριαρχούν στη ζωντανή και τηλεοπτική πολιτική αντιπαράθεση. «Ακούς τι σου λέω, ρε; Ακούς τι σου λέω;», «Αυτό που σου λέω, εγώ!» ακούγονται να βγαίνουν από το στόμα μελιτζανοκόκκινων προσώπων έτοιμων να εκραγούν.

Περιγραφικά επίθετα εν είδει κατηγορητηρίου (Καραγκιόζης, μαφιόζοι, λαμόγια, ρουφιάνοι) και ηθικολογίζοντες αφορισμοί («σα δεν ντρέπεστε!», «καλά, εντάξει, μπαρμπούτσαλα») και πού και πού κανένα αναστοχαστικό συγγνώμη («Μα είστε εντελώς ηλίθιος, συγγνώμη κιόλας») δίνουν και παίρνουν προτού τα διακόψει ρυθμικά η τέλεια μονοτονία της επανάληψης: «Με αφήνετε να μιλήσω; Με αφήνετε να μιλήσω; Μα γιατί δε με αφήνετε να μιλήσω;».

Η ελληνική κουλτούρα της αγένειας δεν είναι καθαυτή κακή, όπως αντίστοιχα μια άλλη εθνική κουλτούρα ευγένειας δεν είναι καθαυτή καλή. Πράγματι η χρήση κάποιων λέξεων όπως «καλημέρα», «συγγνώμη», «ορίστε», «παρακαλώ», «ευχαριστώ», καθώς και η χρήση του πληθυντικού αριθμού δεν εξασφαλίζουν από μόνες τους την καλή συμβίωση των κατοίκων των πόλεων, ούτε επαρκούν για να εξαλείψουν τη βία – βίαιες συμπεριφορές εκδηλώνονται κάλλιστα και σε συνθήκης απόλυτης ευγένειας.

Επιτελούν όμως, όπου χρησιμοποιούνται, μια σειρά από πολύπλοκες κοινωνικές λειτουργίες τις οποίες δεν πρέπει να παραβλέψουμε: οργανώνουν τις τυχαίες αλλά αναπόφευκτες συναντήσεις μεταξύ αγνώστων, φτιάχνουν μικρές καθημερινές τελετουργίες, αισθητικοποιούν την επικοινωνία κρύβοντας την πραγματική αδιαφορία που μπορεί να νιώθει ο ένας για τον άλλον, επιτρέπουν την έκφραση μέχρι και των πιο παράδοξων αιτημάτων διαλύοντας και ξαναφτιάχνοντας στιγμιαίες σχέσεις εξάρτησης. Κυρίως, όμως, υφαίνουν το πλαίσιο μιας κουλτούρας που υπολογίζει τον Αλλον, επιτρέπει την κριτική, αλλά επιζητά τη συναίνεση.

Οχι, η κουλτούρα της αγένειας δεν είναι καθαυτή κακή. Ευνοεί όμως τις εκρήξεις, τις φορμαλιστικές αντιπαραθέσεις και τις ανταγωνιστικές επιδείξεις υπέρμετρων εγώ. Αντίθετα, η αναγνώριση του Αλλου και η προσοχή στις ανάγκες του, που αυτόματα προκύπτουν από τη μηχανική χρήση ξερών τύπων ευγένειας, καθρεφτίζουν μία προδιάθεση συναίνεσης, απαραίτητη για την αστική συμβίωση. Ευγένειες και αγένειες, ήρθε η ώρα όλες αυτές τις λέξεις, τις στάσεις, τις συμπεριφορές, να τις πάρουμε στα σοβαρά.

Πηγή εδώ, Κείμενο: Χαριτίνη Καρακωστάκη, πολιτική επιστήμων, υποψήφια διδάκτωρ Κοινωνιολογίας στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales (Paris)

Πηγή 

ΕΤΣΙ...

ΕΛΑ ΧΑΜΟΣ...