Αυτός που σωπαίνει (Τάσος Λειβαδίτης)

Το σούρουπο έχει πάντα τη θλίψη
ενός ατέλειωτου χωρισμού
Κι εγώ έζησα σε νοικιασμένα δωμάτια
με τις σκοτεινές σκάλες τους
που οδηγούνε
άγνωστο που…

Με τις μεσόκοπες σπιτονοικοκυρές
που αρνούνται
κλαίνε λίγο
κι ύστερα ενδίδουν
και τ’ άλλο πρωί,
αερίζουν το σπίτι
απ’ τους μεγάλους στεναγμούς…

Στα παλαιικά κρεβάτια
με τα πόμολα στις τέσσερις άκρες
πλάγιασαν κι ονειρεύτηκαν
πολλοί περαστικοί αυτού του κόσμου
κι ύστερα αποκοιμήθηκαν
γλυκείς κι απληροφόρητοι
σαν τους νεκρούς στα παλιά κοιμητήρια

Όμως εσύ σωπαίνεις…
Γιατί δε μιλάς;
Πες μου!
Γιατί ήρθαμε εδώ;
Από πού ήρθαμε;
Κι αυτά τα ιερογλυφικά της βροχής πάνω στο χώμα;
Τι θέλουν να πουν;

Ω, αν μπορούσες να τα διαβάσεις!!!
Όλα θα άλλαζαν…

Όταν τέλος, ύστερα από χρόνια ξαναγύρισα…
δε βρήκα παρά τους ίδιους έρημους δρόμους,
το ίδιο καπνοπωλείο στη γωνιά…

Κι ολόκληρο το άγνωστο
την ώρα που βραδιάζει…

About these ads

Ο επίλογος (Τάσος Λειβαδίτης)

Κι αν έφτασα τόσο μακριά, ήταν για να μην ακούσω που δε μου αποκρίθηκαν
κι αχ, πλανήθηκα πολύ σε δρόμους, ακολουθώντας τούτο η εκείνο, κληρονόμος μιας ανεξήγητης ώρας: τότε που όλα θα εξηγηθούν,
……χωρίς λόγια ή και χωρίς να υπάρχουμε καν — όταν, τέλος, ξαναγύρισα η πόλη είχε λεηλατηθεί, τα βαγόνια αναποδογυρισμένα,
……η εξέγερση ήταν πια παρελθόν κι όσοι απόμεναν όρθιοι πυροβολούσαν ακόμα
για ένα φτωχό έπαθλο στα υπαίθρια σκοπευτήρια
……και το βράδυ «τι ώρα είναι;» ρωτάς, «οχτώ» σου απαντάνε, με τέτοιες άθλιες βεβαιότητες ζούμε
και κανείς δεν είδε το έγκλημα — αφού το τέλειο έγκλημα έγινε
……εκεί που δεν μπορεί πια τίποτα να συμβεί. Όμως εγώ υπήρξα ανυπόμονος
σαν κάποιον που ανοίγει την ομπρέλα του σε καιρούς ξηρασίας (ίσως γιατί δε θέλει να ξεχάσει),
……ή κάποιον που ντύνεται γυναίκα για να πει ένα ψέμα ακόμα παιδικό —
μη μ’ αδικείτε, λοιπόν, αν έκλεισα τα μάτια, ήταν για να υπερασπίσω τον κόσμο
……ή θυμόμουν τα χέρια της μητέρας καθώς έβαζαν τη σκούπα πίσω απ’ τη χαλαρωμένη πόρτα
……— στερεώνοντας ίσως κάτι πιο μακρινό,
……ενώ το κοιμητήρι, αντίκρυ, θρόιζε απαλά, σαν το σύντομο επίλογο ενός μυστηρίου.

Τάσος Λειβαδίτης, Ο επίλογος, από τη συλλογή Ανακάλυψη, ενότητα,Εκκρεμότητες, Τόμος 2 της τρίτομης έκδοσης του Κέδρου, σελίδα 362

Τα πάθη της βροχής (Κική Δημουλά)

άρχισε κι η βροχή να λιώνει τα μεσάνυχτα
μ’ αυτόν τον πάντα νικημένο ήχο
σι, σι, σι.
Ήχος συρτός, συλλογιστός, συνέρημος,
ήχος κανονικός, κανονικής βροχής.

Όμως ο παραλογισμός
άλλη γραφή κι άλλην ανάγνωση
μού’ μαθε για τους ήχους.
Κι όλη τη νύχτα ακούω και διαβάζω τη βροχή,
σίγμα πλάι σε γιώτα, γιώτα κοντά στο σίγμα,
κρυστάλλινα ψηφία που τσουγκρίζουν
και μουρμουρίζουν ένα εσύ, εσύ, εσύ.

Και κάθε σταγόνα κι ένα εσύ,
όλη τη νύχτα
ο ίδιος παρεξηγημένος ήχος,
αξημέρωτος ήχος,
αξημέρωτη ανάγκη εσύ,
βραδύγλωσση βροχή,
σαν πρόθεση ναυαγισμένη
κάτι μακρύ να διηγηθεί
και λέει μόνο εσύ, εσύ, εσύ,
νοσταλγία δισύλλαβη,
ένταση μονολεκτική,
το ένα εσύ σαν μνήμη,
το άλλο σαν μομφή
και σαν μοιρολατρία,
τόση βροχή για μια απουσία,
τόση αγρύπνια για μια λέξη,
πολύ με ζάλισε απόψε η βροχή
μ’ αυτή της τη μεροληψία
όλο εσύ, εσύ, εσύ,
σαν όλα τ’ άλλα νά’ ναι αμελητέα
και μόνο εσύ, εσύ, εσύ.

Πληθυντικός αριθμός (Κική Δημουλά)

Ο έρωτας
όνομα ουσιαστικόν
πολύ ουσιαστικόν,
ενικού αριθμού,
γένους ούτε θηλυκού ούτε αρσενικού,
γένους ανυπεράσπιστου.
Πληθυντικός αριθμός
οι ανυπεράσπιστοι έρωτες.

Ο φόβος,
όνομα ουσιαστικόν,
στην αρχή ενικός αριθμός
και μετά πληθυντικός:
οι φόβοι.
Οι φόβοι
για όλα από δω και πέρα.

Η μνήμη,
κύριο όνομα των θλίψεων,
ενικού αριθμού,
μόνον ενικού αριθμού
και άκλιτη.
Η μνήμη, η μνήμη, η μνήμη.

Η νύχτα,
όνομα ουσιαστικόν, γένους θηλυκού,
ενικός αριθμός.
Πληθυντικός αριθμός
οι νύχτες.
Οι νύχτες από δω και πέρα.

Είναι διγαμία ν’ αγαπάς και να ονειρεύεσαι (Οδυσσέας Ελύτης)

Α τι ωραία να ‘σαι νεφεληγερέτης
να γράφεις σαν τον Όμηρο εποποιίες στα παλιά παπούτσια σου
να μη σε νοιάζει αν αρέσεις ή όχι
τίποτε

Απερίσπαστος νέμεσαι την αντιδημοτικότητα
έτσι «με γενναιοδωρία» σαν να διαθέτεις
νομισματοκοπείο και να το κλείνεις
ν’ απολύεις όλο το προσωπικό
να κρατάς μια φτώχεια που δεν την έχει άλλος κανείς
εντελώς δική σου.
Την ώρα που μες στα γραφεία τους απεγνωσμένα
κρεμασμένοι απ’ τα τηλέφωνά τους
παλεύουν για’ να τίποτα οι χοντράνθρωποι
ανεβαίνεις εσύ μέσα στον Έρωτα
καταμουντζουρωμένος αλλ’ ευκίνητος
σαν καπνοδοχοκαθαριστής
κατεβαίνεις απ’ τον Έρωτα έτοιμος να ιδρύσεις
μια δική σου λευκή παραλία

χωρίς λεφτά

γδύνεσαι όπως γδύνονται όσοι νογούν τ’ αστέρια
και μ’ οργιές μεγάλες ανοίγεσαι να κλάψεις ελεύθερα…

Είναι διγαμία ν’ αγαπάς και να ονειρεύεσαι.

Οδυσσέας Ελύτης,

Περιμένοντας το βράδυ (Τάσος Λειβαδίτης)

Δεν ξέρω πώς, δεν ξέρω πού, δεν ξέρω πότε, όμως τα βραδιά
κάποιος κλαίει πίσω από την πόρτα
κι η μουσική είναι φίλη μας – και συχνά μέσα στον ύπνο
ακούμε τα βήματα παλιών πνιγμένων ή περνούν μες
στον καθρέφτη πρόσωπα
που τα είδαμε κάποτε σ’ ένα δρόμο η ένα παράθυρο
και ξανάρχονται επίμονα
σαν ένα άρωμα απ’ τη νιότη μας – το μέλλον είναι άγνωστο
το παρελθόν ένα αίνιγμα
η στιγμή βιαστική κι ανεξήγητη.
Οι ταξιδιώτες χάθηκαν στο βάθος
άλλους τους κράτησε για πάντα το φεγγάρι
οι καγκελόπορτες το βράδυ ανοίγουνε μ’ ένα λυγμό
οι ταχυδρόμοι ξέχασαν το δρόμο
κι η εξήγηση θα ‘ρθει κάποτε
όταν δεν θα χρειάζεται πια καμία εξήγηση

Α, πόσα ρόδα στο ηλιοβασίλεμα – τι έρωτες Θέε μου, τι ηδονές
τι όνειρα,
ας πάμε τώρα να εξαγνιστούμε μες στη λησμονιά.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος (Τάσος Λειβαδίτης)

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν΄αγωνίζεσαι για την ειρήνη και
για το δίκαιο.
Θα βγείς στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα
ματώσουν απ΄τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες – μα ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων
Κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζει την αδικία.
Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή.
Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια
αφήνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται την ώρα που παίζουν ανύποπτα στις
πολιτείες
μια στιγμή αν κοιτάξεις το ηλιοβασίλεμα
αύριο οι άνθρωποι θα χάνουνται στη νύχτα του πολέμου
έτσι και σταματήσεις μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτη κάτω από τις οβίδες.
Δεν έχεις καιρό
δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί ν΄αφήσεις τη μάνα σου, την αγαπημένη
ή το παιδί σου.
Δε θα διστάσεις.
Θ΄απαρνηθείς τη λάμπα σου και το ψωμί σου
Θ΄απαρνηθείς τη βραδινή ξεκούραση στο σπιτικό κατώφλι
για τον τραχύ δρόμο που πάει στο αύριο.
Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις κι ούτε θα φοβηθείς.
Το ξέρω, είναι όμορφο ν΄ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδυ,
να κοιτάς έν΄ άστρο, να ονειρεύεσαι
είναι όμορφο σκυμένος πάνω απ΄το κόκκινο στόμα της αγάπης σου
Να την ακούς να σου λέει τα όνειρα της για το μέλλον.
Μα εσύ πρέπει να τ΄αποχαιρετήσεις όλ΄αυτά και να ξεκινήσεις
γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για όλες τις φυσαρμόνικες του κόσμου,
για όλα τ΄άστρα, για όλες τις λάμπες και
για όλα τα όνειρα
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί να σε κλείσουν φυλακή για είκοσι ή
και περισσότερα χρόνια
μα εσύ και μες στη φυλακή θα θυμάσαι πάντοτε την άνοιξη,
τη μάνα σου και τον κόσμο.
Εσύ και μες απ΄ το τετραγωνικό μέτρο του κελλιού σου
θα συνεχίσεις τον δρόμο σου πάνω στη γη .
Κι΄ όταν μες στην απέραντη σιωπή, τη νύχτα
θα χτυπάς τον τοίχο του κελλιού σου με το δάχτυλο
απ΄τ΄άλλο μέρος του τοίχου θα σου απαντάει η Ισπανία.
Εσύ, κι ας βλέπεις να περνάν τα χρόνια σου και ν΄ ασπρίζουν
τα μαλλιά σου
δε θα γερνάς.
Εσύ και μες στη φυλακή κάθε πρωί θα ξημερώνεσαι πιο νέος
Αφού όλο και νέοι αγώνες θ΄ αρχίζουνε στον κόσμο
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αποβραδίς στην απομόνωση θα γράψεις ένα μεγάλο τρυφερό
γράμμα στη μάνα σου
Θα γράψεις στον τοίχο την ημερομηνία, τ΄αρχικά του ονόματος σου και μια λέξη :
Ειρήνη
σα ναγραφες όλη την ιστορία της ζωής σου.
Να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό
να μπορείς να σταθείς μπροστά στα έξη ντουφέκια
σα να στεκόσουνα μπροστά σ΄ολάκαιρο το μέλλον.
Να μπορείς, απάνω απ΄την ομοβροντία που σε σκοτώνει
εσύ ν΄ακούς τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων που
τραγουδώντας πολεμάνε για την ειρήνη.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

About these ads

Σε περιμένω παντού.. Τ.Λ.

Κι ἂν ἔρθει κάποτε ἡ στιγμὴ νὰ χωριστοῦμε, ἀγάπη μου,
μὴ χάσεις τὸ θάρρος σου.
Ἡ πιὸ μεγάλη ἀρετὴ τοῦ ἀνθρώπου, εἶναι νὰ ᾿χει καρδιά.
Μὰ ἡ πιὸ μεγάλη ἀκόμα, εἶναι ὅταν χρειάζεται
νὰ παραμερίσει τὴν καρδιά του.

Τὴν ἀγάπη μας αὔριο, θὰ τὴ διαβάζουν τὰ παιδιὰ στὰ σχολικὰ βιβλία, πλάι στὰ ὀνόματα τῶν ἄστρων καὶ τὰ καθήκοντα τῶν συντρόφων.
Ἂν μοῦ χάριζαν ὅλη τὴν αἰωνιότητα χωρὶς ἐσένα,
θὰ προτιμοῦσα μιὰ μικρὴ στιγμὴ πλάι σου.

Θὰ θυμᾶμαι πάντα τα μάτια σου, φλογερὰ καὶ μεγάλα,
σὰ δύο νύχτες ἔρωτα, μὲς στὸν ἐμφύλιο πόλεμο.

Ἄ! ναί, ξέχασα νὰ σοῦ πῶ, πὼς τὰ στάχυα εἶναι χρυσὰ κι ἀπέραντα, γιατὶ σ᾿ ἀγαπῶ.

Κλεῖσε τὸ σπίτι. Δῶσε σὲ μιὰ γειτόνισσα τὸ κλειδὶ καὶ προχώρα. Ἐκεῖ ποὺ οἱ φαμίλιες μοιράζονται ἕνα ψωμὶ στὰ ὀκτώ, ἐκεῖ ποὺ κατρακυλάει ὁ μεγάλος ἴσκιος τῶν ντουφεκισμένων. Σ᾿ ὅποιο μέρος τῆς γῆς, σ᾿ ὅποια ὥρα,
ἐκεῖ ποὺ πολεμᾶνε καὶ πεθαίνουν οἱ ἄνθρωποι γιὰ ἕνα καινούργιο κόσμο… ἐκεῖ θὰ σὲ περιμένω, ἀγάπη μου!

Μάθε να αγαπάς τον εαυτό σου!

Πόσο εύκολο είναι να μάθουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας; Με τα θετικά μας και τα αρνητικά μας. Έχουμε άραγε την επιλογή αυτή;

Η αυτοεκτίμηση είναι επιλογή, όχι αυτονόητη και σίγουρα θέλει προσπάθεια. Το αν λοιπόν αγαπάμε ή όχι τον εαυτό μας, ουσιαστικά μας το δείχνει η ίδια μας η πορεία, η ίδια μας η ζωή, οι επιλογές μας σε προσωπικό και σε επαγγελματικό επίπεδο.

Το δείχνει το σώμα μας, το δείχνει η ψυχή μας.

Το να αγαπάμε τον εαυτό μας, σεβόμενοι τις ανάγκες μας αλλά σεβόμενοι και τον άλλον, είναι πολύ σημαντικό. Συνήθως στην ελληνική κοινωνία έχουμε μεγαλώσει με το να αγαπάμε τους άλλους, να τους φροντίζουμε και να ξεχνάμε τον εαυτό μας.

Για να μπορούμε όμως να βοηθήσουμε ή να αγαπήσουμε τους άλλους, χρειάζεται να μπορούμε να βοηθήσουμε και να αγαπήσουμε πρώτα τον εαυτό μας. Αν δεν είμαστε εμείς ευτυχισμένοι και επαρκείς συναισθηματικά, δυστυχώς δεν μπορούμε να κάνουμε ευτυχισμένους και τους σημαντικούς άλλους της ζωής μας.

Μπορούμε λοιπόν να μάθουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας; Είναι εύκολο να ξεπεράσουμε τα κοινωνικά / οικογενειακά μας βιώματα; Η απάντηση είναι ότι μπορούμε να προσπαθήσουμε και σιγά σιγά να αγαπήσουμε αυτό που είμαστε, με τα θετικά μας και τα αρνητικά μας (άλλωστε και τα δύο μας χρησιμεύουν στη ζωή μας).

Τι μπορούμε να κάνουμε

• Να επιβραβεύουμε τον εαυτό μας και να μην θεωρούμε δεδομένα τα καλά μας στοιχεία, τις ικανότητές μας και τις δεξιότητές μας.
• Να Σημειώνουμε τα θετικά μας σημεία και να προσπαθούμε να τα ενισχύσουμε. Παράλληλα, να παρατηρούμε και τα αρνητικά μας και έχοντας ως εφόδια τα θετικά μας χαρακτηριστικά, να προσπαθούμε να τα μειώσουμε και να τα διορθώσουμε, εφόσον είναι δυσλειτουργικά για την καθημερινότητά μας και για τη σχέση μας με τον εαυτό μας και τους άλλους.
• Να Αναδεικνύουμε τα ωραία μας εσωτερικά και εξωτερικά χαρακτηριστικά.
• Να Φροντίζουμε τον εαυτό μας τόσο σε επίπεδο οργανικό, ψυχικό όσο και σε επίπεδο σώματος (διατροφή, γυμναστική, εξωτερική εμφάνιση).
• Να Σεβόμαστε τον εαυτό μας.
• Να μαθαίνουμε από τα λάθη μας. Η όποια ‘αποτυχία’ μπορεί να μας δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα, όμως από κάθε δυσκολία μπορούμε να κρατήσουμε τα θετικά και τα αρνητικά, να μάθουμε και να προχωρήσουμε μπροστά.
• Να συναναστρεφόμαστε με ανθρώπους θετικούς, αληθινούς που ξέρουμε ότι μας αγαπάνε.
• Να μάθουμε να διεκδικούμε σωστά. Σωστή διεκδίκηση σημαίνει ότι είμαστε τίμιοι, ανοιχτοί, υπεύθυνοι, διεκδικούμε σεβόμενοι τα δικαιώματά μας αλλά και τα δικαιώματα των άλλων.
• Να αλλάξουμε την καθημερινότητά μας. Να αυξήσουμε τα ‘ θέλω’ και να μειώσουμε τα ‘ πρέπει’.
• Να έχουμε ευχάριστες, ήρεμες, και χαλαρωτικές στιγμές. Άλλωστε οι στιγμές έχουν αξία.
• Και φυσικά να χαμογελάμε περισσότερο….

Πώς λοιπόν θα μας αγαπήσουν οι άλλοι, αν δεν αγαπήσουμε και αν δεν αγκαλιάσουμε πρώτοι εμείς τον εαυτό μας; Πώς να ακούσουμε τις ανάγκες των άλλων, αν πρώτα δεν ακούσουμε τις δικές μας ανάγκες;

Μην αναβάλλουμε άλλο να ακούμε τον εαυτό μας, να τον αγκαλιάσουμε και να τον αγαπήσουμε…

http://enallaktikidrasi.com/

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ: Μητέρα χιμπατζής “έχασε” το μωρό της και είναι απαρηγόρητη!! (βίντεο)

Στο παρακάτω video θα δείτε τη θλίψη μιας μητέρας χιμπατζή που έχει χάσει το μικρό της…..

Αφού μεταφέρει το σώμα για 24 ώρες ανά τακτά χρονικά διαστήματα επιστρέφει στο πτώμα και το αγγίζει στο στόμα και στο λαιμό για να επιβεβαιώσει τον θάνατο του…

Δεν θέλει να το πιστέψει από την στεναχώρια της ή είναι απλά περίεργη για το νεκρό σώμα διερωτώνται οι επιστήμονες.

Μάλλον δεν θα μπορέσουμε να το μάθουμε αλλά σίγουρα το βίντεο είναι άκρως συγκινητικό.

http://www.24wro.eu/

Δέκα ψέματα που θεωρούμε ότι είναι αλήθεια…

1. Μόνος σημαίνει μοναξιά

«Μόνος» δεν σημαίνει πάντα μοναξιά, και «σχέση» δεν σημαίνει πάντα ευτυχία. Το να είσαι μόνος δεν προκαλεί τόσο πολύ μοναξιά όσο μια λάθος σχέση. Αν τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά, κάντε ένα διάλειμμα και περάστε λίγο χρόνο με τον πιο σημαντικό άνθρωπο – τον εαυτό σας. Ψάξτε πρώτα μέσα σας. Εκτιμήστε πόσο μεγάλη αξία έχει ο εαυτός σας. Και την επόμενη φορά που θα βρεθείτε σε μια σχέση που βουλιάζει, θα είστε έτοιμοι να κολυμπήσετε με ασφάλεια.

2. Η ευτυχία έρχεται όταν έχετε ό, τι επιθυμείτε

Το να είναι κάποιος ευτυχισμένος, δεν σημαίνει ότι δεν επιθυμεί περισσότερα, αλλά μπορεί να σημαίνει ότι είναι ευγνώμον για αυτά που έχει και επιπλέον αναμένει τα καλά που θα έρθουν. Κάποιες φορές είμαστε τόσο απασχολημένοι στην προσπάθεια να πετύχουμε κάτι μεγάλο, που αδυνατούμε να παρατηρήσουμε τα μικρά πράγματα που δίνουν την μαγεία της ζωής. Εκτιμήστε την αξία όλων αυτών που έχετε. Αυτές είναι ‘οι παλιές καλές μέρες’ που θα αναπολείτε τα επόμενα χρόνια !

3. Ο πόνος είναι κάτι που μπορείτε να δείτε

Ποτέ μην υποτιμάτε τον πόνο που κρύβει ο κάθε συνάνθρωπος σας. Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, όλοι έχουν προβλήματα και όλοι δίνουν τον προσωπικό τους αγώνα. Απλώς μερικοί άνθρωποι είναι καλύτεροι στο να κρύβουν τα προβλήματα τους. Δεν μπορείτε να ξέρετε τι συμβαίνει πίσω από τις κλειστές πόρτες. Οι εύκολες κρίσεις είναι μια περιττή σπατάλη χρόνου και ενέργειας. Αν έχετε χρόνο να κατακρίνετε τους άλλους ανθρώπους, τότε έχετε πολύ διαθέσιμο χρόνο. Αξιοποιήστε τον κάνοντας κάτι πιο ουσιαστικό.

4. Η ζωή μπορεί να είναι όπως επιθυμούμε 

Τελικά είναι οι δικές μας σκέψεις που μας πληγώνουν. Απλά συναισθανόμενοι ειλικρινά τα συναισθήματα μας, μπορεί να αποδειχτεί πολύ θεραπευτικό. Έχουμε πάντα την ελευθερία να επιλέξουμε πώς θα ανταποκριθούμε σ’ αυτά που μας φέρνει η ζωή. Ξεχάστε πως φαντάζεστε ότι θα έπρεπε να είναι η ζωής σας, και αποδεχτείτε την πραγματική ζωή. Αλλάξτε ότι μπορείτε να αλλάξετε, αλλάξετε τις σκέψεις σας σχετικά με το τι δεν μπορείτε να αλλάξετε, και προχωρήστε μπροστά.

5. Υποτίθεται ότι πρέπει να είμαστε και να λειτουργούμε με συγκεκριμένο τρόπο

Όταν σταματήσουμε να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με άλλες εκδοχές του εαυτού μας, πραγματικές ή φανταστικές, και όταν σταματήσουμε να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με άλλους ανθρώπους, πραγματικούς ή φανταστικούς, τότε θα βρούμε πραγματική εσωτερική γαλήνη.

6. Μόνο λίγοι προνομιούχοι έχουν τη δυνατότητα να ζήσουν μια υπέροχη ζωή

Αν κάθε πρωί λέτε όταν ξυπνάτε “Ναι, σήμερα πρόκειται να είναι μια σπουδαία μέρα.”
Και κάθε απόγευμα, μπορείτε να βρείτε ένα λόγο για να πείτε “Ναι, σήμερα είναι μια σπουδαία μέρα.”.
Και κάθε βράδυ έχετε ένα λόγο να πείτε “Ναι, σήμερα ήταν μια σπουδαία μέρα.”.
Τότε μια μέρα, μετά από πολλά φεγγάρια, όταν θα κάνετε ανασκόπηση της ζωής σας θα χαμογελάστε και θα πείτε «Ναι, έχω ζήσει μια υπέροχη ζωή.”

7. Οι δύσκολες μέρες είναι περιττές

Κάποιες φορές τα πράγματα μπορεί να πάνε άσχημα, πριν αρχίσουν να πηγαίνουν καλά. Κάποιες φορές θα πρέπει να απομακρύνουμε τους λάθος ανθρώπους, πριν έρθουν κοντά μας οι άνθρωποι που θέλουμε. Κάποιες φορές θα πρέπει να αισθανθούμε αδύναμοι, ώστε να αντιληφθούμε πως είναι να είμαστε πραγματικά ισχυροί. Κάποιες φορές θα πρέπει να αισθανθούμε το έδαφος να υποχωρεί από τα πόδια μας, για να διαπιστώσουμε τελικά ότι δεν πρόκειται να συντριβούμε. Κάποιες φορές θα πρέπει να συναντήσουμε πολλούς ανθρώπους που μας αρέσουν, πριν να βρούμε αυτόν που θα αγαπήσουμε.
Θα πρέπει να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε τα άσχημα, αναγνωρίζοντας ότι τελικά αποτελούν μια χρήσιμη διδακτική εμπειρία.

8. Αν είσαι ‘δυνατός’, δεν αισθάνεσαι πόνο

Στην πραγματικότητα, οι΄δυνατότεροι’ άνθρωποι είναι αυτοί που αισθάνονται τον πόνο, τον αποδέχονται, μαθαίνουν από αυτό, και καταφέρνουν να τον ξεπεράσουν. Έχει να κάνει με το θάρρος να ζητήσετε ένα time-out, να αφήσετε να κυλήσει ένα δάκρυ, να ανασυγκροτηθείτε, και στη συνέχεια να επιστρέψτε στο ρινγκ για να αγωνιστείτε όπως ποτέ δεν έχετε αγωνιστεί στο παρελθόν.

9. Το λέω χωρίς να το πιστεύω

Νιώστε την αγάπη πριν πείτε”Σ ‘αγαπώ”. Νιώσε την ευγνωμοσύνη πριν πείτε “Ευχαριστώ”. Νιώσε την ταπεινότητα πριν πείτε “Λυπάμαι”. Νιώστε την απελευθέρωση πριν πείτε “Σε συγχωρώ”. Αν νιώθετε πραγματικά κάτι πριν το πείτε, χρειάζονται λιγότερα λόγια για να το εκφράσετε και στοχεύετε κατ ‘ευθείαν στην καρδιά του άλλου.

10. Το να ονειρεύεσαι είναι χάσιμο χρόνου

Τα μεγαλύτερα δώρα είναι αόρατα για τα μάτια, αλλά τα αισθάνεται βαθιά η καρδιά. Αυτό που μπορούμε να δούμε δεν είναι πάντα η πλήρης εικόνα. Η φαντασία μας επιτρέπει να δούμε τι βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια – να μορφοποιήσουμε την πλήρη εικόνα με δεδομένα που δεν είναι ορατά στο μάτι. Κάπου, κάτι πολύ όμορφο σας περιμένει να το βρείτε, απλώς πρέπει να ονειρευτείτε αρκετά ώστε να το ανακαλύψετε.

Συγκλονιστικό βίντεο… Πώς αλλάζει η ζωή 20 καρκινοπαθών έστω και για ένα δευτερόλεπτο!!!

Με κύριο στόχο να χαρίσουν έστω και μια στιγμή ξεγνοιασιάς σε καρκινοπαθείς και να ευαισθητοποιήσουν όλους τους υπολοίπους για την ασθένεια αυτή, η ανθρωπιστική οργάνωσηMimi Foundation αποφάσισε να βγάλει ένα λεύκωμα με πρωταγωνιστές τους ανθρώπους αυτούς των οποών άλλαξε ριζικά την εμφάνιση.

Οι ασθενείς έμαθαν ότι κάποιοι θα τους βάψουν και θα τους μακιγιάρουν πριν φωτογραφηθούν. Ωστόσο τους ζητήθηκε να έχουν κλειστά τα μάτια τους και να τα ανοίξουν μόνο όταν θα τους το πουν, για να δουν στον καθρέφτη που είχαν μπροστά τους το τελικό αποτέλεσμα.

Βέβαια, δεν τους είχαν διευκρινήσει πώς δεν θα τους έβαφαν απλά αλλά θα τους… μεταμόρφωναν. Στο βίντεο που ονομάζεται «έστω και για ένα δευτερόλεπτο» καταγράφεται η στιγμή που οι καρκινοπαθείς ανοίγουν τα μάτια τους και αντικρίζουν το τελικό αποτέλεσμα το οποίο τους προκαλεί έκπληξη και τους διασκεδάζει.

«Αυτό που θέλαμε ήταν να δούμε χαρούμενα πρόσωπα, να δούμε αυτούς τους ανθρώπους να γελάνε και να διασκεδάζουν ξανά», είπαν οι επικεφαλής του project.

Η μεγαλύτερη και πιο όμορφη μοναστική βιβλιοθήκη στον κόσμο

Το Admont Abbey είναι ένα μοναστήρι Βενεδικτίνων που βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Enns στην πόλη Admont της Αυστρίας. Είναι το αρχαιότερο μοναστήρι που απομένει στη Στυρία και φιλοξενεί τη μεγαλύτερη μοναστική βιβλιοθήκη στον κόσμο.

Η Βιβλιοθήκη του Admont Abbey δεν αποκαλείται τυχαία το «8ο θαύμα του κόσμου» . Είναι ένα από τα πιο σημαντικά κομμάτια της πολιτιστικής κληρονομιάς της Αυστρίας ενώ ως κτίριο είναι από τα μεγαλύτερα έργα τέχνης της μετά Μπαρόκ εποχής στην Ευρώπη.

Χωρίζεται σε τρία τμήματα και έχει συνολικό μήκος 70 μέτρα, πλάτος 14 μέτρα και ύψος 11 μέτρα (12,7 μέτρα στον κεντρικό τρούλο). Στο πάνω μέρος της υπάρχουν 7 υπέροχες τοιχογραφίες από τον Bartolomeo Altomonte, ο οποίος ήταν 80 ετών όταν τις ολοκλήρωσε. Οι τοιχογραφίες απεικονίζουν τα βήματα της «εξερεύνησης του ανθρώπου, από την σκέψη και την ομιλία ως τις επιστήμες και στη Θεία Αποκάλυψη» .

Τα όμορφα γλυπτά στη βιβλιοθήκη δημιουργήθηκαν από τον γλύπτη Josef Stammel ενώ στα ράφια της υπάρχουνπερίπου 200.000 τόμοι. Ο πολυτιμότερος θησαυρούς της όμως είναι τα περισσότερα από 1.400 χειρόγραφα (το παλαιότερο από τον 8ο αιώνα) και τα 530 παλαίτυπα (δηλαδή βιβλία τυπωμένα πριν από το 1500).

http://www.dinfo.gr

Δώστε βάση σε 10 συμβουλές που μπορεί να σώσουν τη ζωή σας!

Αφιερώστε λίγη ώρα για να το διαβάσετε…

Μπορεί να σώσει τη ζωή σας ή τη ζωή ενός αγαπημένου σας προσώπου…

1. Συμβουλή από το Tae Kwon Do: Ο αγκώνας είναι το πιο δυνατό σημείο στο σώμα σου. Αν είσαι αρκετά κοντά, χρησιμοποίησέ τον!

2. Αν ένας ληστής σου ζητήσει το πορτοφόλι και/ή την τσάντα, ΜΗΝ ΤΟΥ ΤΟ ΔΩΣΕΙΣ. Πέταξε το μακριά από εσένα. Το πιο πιθανό είναι να ενδιαφέρεται περισσότερο για το πορτοφόλι σου ή την τσάντα σου παρά για σένα και θα πάει να το πιάσει. ΤΡΕΞΕ ΣΑΝ ΤΡΕΛΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ!

3. Αν σε πετάξουν ποτέ στο πορτμπαγκάζ ενός αυτοκινήτου, κλώτσα έξω τα καλύμματα από τα φώτα και βγάλε το χέρι σου από την τρύπα και κούνα το πολύ. 
Ο οδηγός δε θα σε δει, αλλά θα σε δουν όλοι οι υπόλοιποι. Αυτό έχει σώσει ζωές.

4. Οι γυναίκες έχουν τη συνήθεια να μπαίνουν στα αυτοκίνητά τους μετά από ψώνια, φαγητό, δουλειά, κλπ., και απλά κάθονται (ελέγχοντας κάτι, κάνοντας μια λίστα, βάζοντας λίγο κραγιόν ή πούδρα. ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ!) Το «αρπακτικό» θα σε παρακολουθεί, και αυτή είναι η τέλεια ευκαιρία να κάτσει στη θέση του συνοδηγού, να βάλει ένα όπλο στο κεφάλι σου και να σου πει που να πας. ΑΜΕΣΩΣ ΜΟΛΙΣ ΜΠΕΙΣ ΣΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ , ΚΛΕΙΔΩΣΕ ΤΙΣ ΠΟΡΤΕΣ ΚΑΙ ΦΥΓΕ. 
Αν επίσης κάποιος είναι μέσα στο αυτοκίνητο με ένα όπλο στο κεφάλι σου ΜΗΝ ΟΔΗΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΦΥΓΕΙΣ. Αντίθετα γκάζωσέ το και ρίξε το πάνω σε οτιδήποτε, διαλύοντας το αυτοκίνητο. Ο αερόσακος σου θα σε σώσει. Αν ο άλλος είναι στο πίσω κάθισμα θα πάθει πολύ χειρότερα. Αμέσως μόλις τρακάρει το αυτοκίνητο, βγες έξω και τρέχα. 
Δεν είναι ώρα να σκεφτείς αν η ασφάλεια έχει λήξει. Επιθυμητό είναι να μην το ρίξεις πάνω σε ανθρώπους, στο γκρεμό, σε ρέμα ή στη θάλασσα.

5. Μερικές σημειώσεις για το πως να μπεις στο αυτοκίνητό σου: 
 A. Να είσαι σε εγρήγορση: κοίτα τριγύρω σου, κοίτα μέσα στο αυτοκίνητό σου, 
στο πάτωμα του συνοδηγού και στο πίσω κάθισμα B. Εάν έχεις παρκάρει δίπλα σε ένα μεγάλο βαν, μπες στο αυτοκίνητο από την πόρτα του συνοδηγού. Οι περισσότεροι μανιακοί δολοφόνοι επιτίθενται στα θύματά τους τραβώντας τα μέσα στα βαν τους ενώ οι γυναίκες προσπαθούν να μπουν στα αυτοκίνητά τους. Γ. Κοίτα το αυτοκίνητο που είναι παρκαρισμένο δίπλα σου από την πλευρά του οδηγού και του συνοδηγού. Αν ένας άντρας κάθεται μόνος στη θέση κοντά στο αυτοκίνητό σου, καλό θα ήταν να γυρίσεις πίσω στο μαγαζί ή στη δουλειά και να πάρεις ένα αστυνομικό ή σεκιουριτά να σε συνοδεύσει στο αυτοκίνητο. 
Είναι προτιμότερο να είστε ασφαλείς, παρά μετανιωμένοι. (Και καλύτερα παρανοϊκός από ότι νεκρός.)

6. ΠΑΝΤΑ να παίρνετε το ασανσέρ αντί για τις σκάλες. (Οι σκάλες αποτελούν το τέλειο σημείο για εγκλήματα. Αυτό είναι ιδιαίτερα αληθινό τη ΝΥΧΤΑ!)

7. Αν ο εγκληματίας έχει όπλο και είσαι υπό τον έλεγχό του, ΠΑΝΤΑ ΤΡΕΞΕ! 
Θα σε πετύχει (έναν κινούμενο στόχο) μόνο 4 στις 100 φορές. Και ακόμα και τότε, είναι πιο πιθανό ότι ΔΕ ΘΑ ΠΕΤΥΧΕΙ ένα ζωτικό όργανο. ΤΡΕΧΑ, καλύτερα σε ζιγκ ζαγκ!

8. ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ να δείχνετε καλοσύνη. Μπορεί να οδηγήσει στο βιασμό σας ή στο θάνατό σας. Ο Ted Bundy, ο μανιακός δολοφόνος, ήταν ένας εμφανίσιμος, μορφωμένος άντρας, που πάντα ποντάριζε στην καλοσύνη των ανυποψίαστων γυναικών. Περπατούσε με ένα μπαστούνι, ή κούτσαινε, και συχνά ζητούσε «βοήθεια» μέσα στο αυτοκίνητό του ή με το αυτοκίνητό του, με το οποίο απήγαγε το επόμενο θύμα του.

9. Ένα ακόμα σημείο για ασφάλεια: Κυκλοφορεί ότι κάποια άκουσε ένα μωρό να κλαίει έξω από την πόρτα της την περασμένη νύχτα, και κάλεσε την αστυνομία επειδή ήταν αργά και της φάνηκε περίεργο. Η αστυνομία της είπε: «Ό,τι και να κάνετε, ΜΗΝ ΑΝΟΙΞΕΤΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ.».Η κυρία τότε είπε ότι ακουγόταν σαν να μπουσουλούσε το μωρό δίπλα στο παράθυρο, και ανησυχούσε μήπως μπουσουλούσε κι έβγαινε στο δρόμο. Ο αστυνομικός της είπε, «Έχουμε ήδη μία μονάδα καθ`οδόν, ό,τι κι αν κάνετε, ΜΗΝ ΑΝΟΙΞΕΤΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ.» Της είπε ότι πίστευε ότι ένας μανιακός δολοφόνος έχει ηχογραφήσει το κλάμα μωρού και το χρησιμοποιεί για να βγάζει γυναίκες από τα σπίτια τους επειδή πιστεύουν ότι κάποιος έχει εγκαταλείψει ένα μωρό. Της είπε ότι δεν το έχουν επιβεβαιώσει ακόμα, αλλά έχουν λάβει αρκετές κλήσεις από γυναίκες που έλεγαν ότι άκουγαν κλάμα μωρού έξω από τις πόρτες τους όταν ήταν μόνες την νύχτα.

10. Εξαπάτηση με το νερό. Αν ξυπνήσεις στη μέση της νύχτας για να ακούσεις τις βρύσες να τρέχουν έξω ή νομίζεις ότι έσπασε ο σωλήνας, δεν πρέπει να βγείς για να το διερευνήσεις οπότε και είναι πολύ πιθανό να δεχθείτε επίθεση. Καλό θα ήταν να το διαβάσουν όλες οι γυναίκες και όχι μόνο. Μπορεί να σωθεί μια ζωή.

http://www.gkourou.com

Μαλδίβες….ο παράδεισος επί γης!

1.190 νησάκια και ατελείωτο γαλάζιο, κατάλευκες αμμουδιές και φοίνικες που αγγίζουν τα νερά συνθέτουν ένα παραδεισένιο σκηνικό!

Μόλις πατήσεις το πόδι σου στις Μαλδίβες το όνειρο δεν τελειώνει ποτέ…Το «Λουλούδι των Ινδιών», όπως αποκάλεσε τις Μαλδίβες ο Μάρκο Πόλο όταν τις πρωτοαντίκρισε, βρίσκεται στον Ισημερινό, ακριβώς κάτω από τη Σρι Λάνκα, και αριθμεί περίπου 270.000 κατοίκους, φιλόξενους και παραδοσιακούς.

Θάλασσα και πάλι θάλασσα σε έναν απίθανο χρωματικό «πόλεμο» του τιρκουάζ, του γαλάζιου και του μπλε θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελεί ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου, και, μάλιστα, χωρίς καμία υπερβολή!

Πολύχρωμα κοράλλια, λιμνοθάλασσες, συγκλονιστικός βυθός και αστραφτερές παραλίες αρκούν για να πει κάποιος «βουτιά και… συχώριο»! Άλλωστε, οι θαλασσινές εικόνες στις Μαλδίβες συμβαδίζουν απόλυτα με τις φαντασιώσεις του επισκέπτη, και πολλές φορές τις προσπερνούν κιόλας με αξιώσεις.

πηγή: http://24wro.blogspot.com/

Μόνο μη μου πεις πως με αγαπάς!

!

... ΕΤΣΙ...

!!!! ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ!!!!

..καὶ σμίγουν καὶ χωρίζουν οἱ ἄνθρωποι καὶ δὲν παίρνει τίποτα ὁ ἕνας ἀπ᾿ τὸν ἄλλον..
Γιατί ὁ ἔρωτας εἶναι ὁ πιὸ δύσκολος δρόμος νὰ γνωριστοῦν..
Γιατί οἱ ἄνθρωποι, σύντροφε, ζοῦν ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποῦ βρίσκουν μιὰ θέση στὴ ζωὴ τῶν ἄλλων.. Καὶ τότε κατάλαβες γιατί οἱ ἀπελπισμένοι γίνονται οἱ πιὸ καλοὶ ἐπαναστάτες..
Συμφωνία ἄρ. 1 Τ.Λ.

"Αυτό θα πει άνθρωπος

"Αυτό θα πει άνθρωπος: να πονάς, ν’ αδικιέσαι, να παλεύεις και να μην το βάνεις κάτω!
Αν ήταν να με ρωτούσαν ποιος δρόμος πάει στον ουρανό, θ’ απαντούσα: ο πιο δύσκολος."

[Ν. Καζαντζάκης]