Καφενεία στην παλιά Αθήνα: 25 γουλιές νοσταλγία

Αχνιστός ελληνικός καφές που σιγοψήνεται στη χόβολη, πολιτικές συζητήσεις που… ανάβουν φωτιές μεταξύ των θαμώνων, τραπεζάκια που απλώνονται έξω, στα πεζοδρόμια γύρω από την Ομόνοια, στις στοές και στις πλατείες.

Λίγα πράγματα μοιάζει να έχουν αλλάξει στα αθηναϊκά καφενεία τις τελευταίες δεκαετίες –κι όμως, μια ματιά στις φωτογραφίες αποκαλύπτει την Αθήνα μιας άλλης εποχής. Δείτε τις φωτογραφίες και βουτήξτε μαζί μας ένα κουλουράκι στον αχνιστό καφέ της νοσταλγίας..

1. Το ζαχαροπλαστείο Κυβέλεια στα Χαυτεία. Πανεπιστημίου 83, μεταξύ Αιόλου & Πλατεία Ομονοίας (Από το λεύκωμα “ΑΘΗΝΑΙ” που εκδόθηκε το 1925)

2.Το Ζαχαροπλαστείο του Ζαχαράτου στο ισόγειο της Οικίας Βούρου (Βασ. Γεωγίου Α’ & Σταδίου 2, Πλατεία Συντάγματος), 1948-50

3. Στα τραπεζάκια του Απότσου: Στη μέση ο Αμερικανός διευθυντής της Esso Pappas, Jim Warren, και αριστερά του ο Κώστας Παπαγεωργίου εκδότης του περιοδικού ΗΩΣ

4. Το Καφέ-Μπαρ “Η Αλεξάνδρεια” των Γιανναρά-Γιαδενάκη

5. Το Νέον της Ομόνοιας το 1970

6. Καφενείο και καταστήματα στην περιοχή του Θησείου, 1925

7. Αθήνα, Σεπτέμβριος 1964 (Φωτό ©Harry Weber)

8. Το Αναψυκτήριον Αίγλη του Κ. Ρώμπαπα, Ζάππειον, 1911-1925 (Από το λεύκωμα “ΑΘΗΝΑΙ” που εκδόθηκε το 1925)

9. Το Καφενείον “ΝΕΟΝ” στην Πλατεία Ομονοίας (Από το λεύκωμα “ΑΘΗΝΑΙ” που εκδόθηκε το 1925)

10. Ο θρυλικός “Απότσος” στο Μέγαρο Βουγά, Σταδίου 5

11. Ο Παπασπύρου στην Λεωφόρο Συγγρού, δίπλα στο Άγιο Σώστη

12. Κέντρο Villa Mon Caprice, στην Έπαυλη Θων, 28 Ιουνίου 1912. Παρέα Αθηναίων απολαμβάνει την γαλήνη στον κήπο με τα αγάλματα

13. Κέντρο “Villa Mon Caprice”, στην Έπαυλη Θων, 1937

14. Το Zonar’s κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής

15. Το Καφέ-Ζαχαροπλαστείο “Χαρίδημος” στην Αχαρνών

16. Η Πλατεία του Σταθμού στην Κηφισιά

17. Καφενείο στη Στοά Φέξη

18. Εσωτερικό του καφενείου του Νικολάου Βουγιούκα, 1836. Σκίτσο του Martin Christian Wedseltoft Rørbye

19. Καφενείον Ζαχαράτου, Πλατεία Ομονοίας, 1896

20. Καφενείον Νέον, πλατεία Ομονοίας (Φωτό ©Σπύρος Στάβερης)

21. Λαϊκός καφενές Λυκούργου, Πλατεία Μητροπόλεως, 1907

22. Τα τραπεζάκια του καφενείου “Ζαβορίτη” στην Πλατεία Συντάγματος, 1960

23. Το Ζαχαροπλαστείο Γιαννάκη, στις αρχές της Πανεπιστημίου, 1911

24. Κυριακάτικο πρωινό στο Ζαχαροπλαστείο Γιαννάκη, γύρω στα 1900. © Νεοελληνική Ιστορική Συλλογή Κωνσταντίνου Τρίπου – Φωτογραφικό Αρχείο Μουσείου Μπενάκη

25. Καφενείο κοντά στους στύλους του Ολυμπίου Διός, περί το 1870

Πηγή

Η έλλειψη σιδήρου αυξάνει τον κίνδυνο εγκεφαλικού επειδή κάνει το αίμα πιο κολλώδες

Η ανεπάρκεια σιδήρου (σιδηροπενία) στον οργανισμό ενός ανθρώπου αυξάνει τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου, επειδή καθιστά το αίμα του πιο κολλώδες, ανακάλυψαν Βρετανοί επιστήμονες. Η ανακάλυψη μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη, τουλάχιστον, ορισμένων εγκεφαλικών.

Κάθε χρόνο περίπου 15 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο παθαίνουν εγκεφαλικό. Από αυτούς, σχεδόν έξι εκατομμύρια πεθαίνουν και πέντε εκατομμύρια μένουν με κάποια μόνιμη αναπηρία. Η πιο συχνή μορφή εγκεφαλικού είναι τα ισχαιμικά, που συμβαίνουν όταν μικροί θρόμβοι φράζουν την κυκλοφορία του αίματος (κάτι στο οποίο συμβάλλει και η σιδηροπενία). Η πιο σπάνια περίπτωση είναι τα αιμορραγικά εγκεφαλικά, όταν διαρρηγνύονται αγγεία στον εγκέφαλο.

Τα τελευταία χρόνια, ορισμένες μελέτες έδειξαν ότι η ανεπάρκεια σιδήρου, η οποία αποτελεί γνώρισμα περίπου δύο δισεκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως (δηλαδή σχεδόν του 30% του πληθυσμού της Γης) συνιστά πιθανό παράγοντα κινδύνου για ισχαιμικό εγκεφαλικό τόσο στους ενήλικους, όσο και στα παιδιά. Η νέα έρευνα επιβεβαιώνει ότι αυτό συμβαίνει και, επιπλέον, για πρώτη φορά βρίσκει τον βιολογικό μηχανισμό μέσω του οποίου η σιδηροπενία αυξάνει τον σχετικό κίνδυνο.

Οι ερευνητές του Imperial College του Λονδίνου, με επικεφαλής τη δρα Κλερ Σόβλιν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «PLoS ONE» ανέλυσαν στοιχεία για σχεδόν 500 ασθενείς και βρήκαν ότι ακόμα και ένα μέτρια χαμηλό επίπεδο σιδήρου (της τάξης των 6 μικρογραμμμορίων ανά λίτρο) διπλασιάζει τον κίνδυνο εγκεφαλικού, σε σχέση με τα θεωρούμενα έως φυσιολογικά επίπεδα (7 έως 27 μικρογραμμμομόρια/λίτρο).

Η έλλειψη σιδήρου αυξάνει τη συγκολλητικότητα των μικρών κυττάρων του αίματος, των αιμοπεταλίων, από τα οποία ξεκινά η δημιουργία θρόμβου, όταν αυτά προσκολλώνται το ένα με το άλλο. Αν και η σχέση ανάμεσα στη σιδηροπενία και τα κολλώδη αιμοπετάλια είχε προταθεί για πρώτη φορά πριν από σχεδόν 40 χρόνια, έως τώρα η σημασία της ανακάλυψης είχε παραγνωριστεί, όσον αφορά το ρόλο της σε ένα πιθανό εγκεφαλικό.

«Εφόσον τα αιμοπετάλια στο αίμα προσκολλώνται μεταξύ τους περισσότερο σε κάποιον άνθρωπο που έχει έλλειψη σιδήρου, θεωρούμε ότι αυτό εξηγεί γιατί η σιδηροπενία μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλικά, αν και χρειάζεται περισσότερη έρευνα πάνω στο ζήτημα» δήλωσε η κ. Σόβλιν.

Το επόμενο βήμα, σύμφωνα με τους Βρετανούς ερευνητές, θα είναι να διερευνηθεί κατά πόσο είναι δυνατό να μειωθεί, όντως, η πιθανότητα εγκεφαλικού σε ασθενείς υψηλού κινδύνου, μέσω θεραπείας της σιδηροπενίας τους. Κατ’ αρχήν θα διερευνηθεί αν πράγματι τα αιμοπετάλιά τους δεν έχουν την ίδια συγκολλητικότητα μετά την αύξηση του επιπέδου του σιδήρου στο αίμα τους.

Πηγή

Το μπαλκόνι του Πηλίου: -Οδοιπορικό στη γραφική Μακρυνίτσα

Η Μακρυνίτσα πρόκειται για έναν παραδοσιακό και γραφικό οικισμό του Πηλίου. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, όταν την επισκέφθηκε, το 1934, την ονόμασε «μπαλκόνι του Πηλίου», και όχι άδικα αφού φημίζεται για την εξαιρετική θέα που προσφέρει προς την πόλη του Βόλου και τον Παγασητικό κόλπο.

Η Μακρυνίτσα είναι χτισμένη σε υψόμετρο από 300 μ. μέχρι 850 μ. Πλησιάζοντας από το Βόλο και 3 χλμ. πριν φτάσουμε, έχουμε μπροστά μας τη θέα ολόκληρου του χωριού. Χτίσθηκε το 1204, όπως ενημερώνει μία πινακίδα λίγο πριν την κεντρική πλατεία. Το χωριό ξεχωρίζει για την αρχιτεκτονική του φυσιογνωμία, τα καλοδιατηρημένα και αναστηλωμένα αρχοντικά του, τα γραφικά και αριστοτεχνικά καλντερίμια του και το καταπράσινο τοπίο με τα πλατάνια, τις καστανιές, τις καρυδιέςκαι τις οξιές.

Για όσους δεν το γνωρίζουν, στη Μακρυνίτσα το 1969 γυρίστηκαν οι περισσότερες σκηνές της ταινίας «Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά», με πρωταγωνιστές την Αλίκη Βουγιουκλάκη, το Δημήτρη Παπαμιχαήλ, τον Άγγελο Αντωνόπουλο, τον Παντελή Ζερβό και το Σπύρο Καλογήρου.

Για να φτάσουμε από το Βόλο στο χωριό υπάρχουν δύο δρόμοι. Μπορεί όλοι οι τουριστικοί οδηγοί να προτείνουν το στενό και με πολλή κίνηση δρόμο που οδηγεί ύστερα από άπειρες στροφές στην Πορταριά (13 χλμ.) και από κει ακόμη 4 χλμ. σύνολο ως τη Μακρυνίτσα 17 χλμ., ωστόσο υπάρχει πολύ συντομότερη διαδρομή. Μπορείτε λοιπόν να ανέβετε από το Βόλο ανηφορίζοντας την οδό Κ. Καρτάλη (μονόδρομος). Κατόπιν οι πινακίδες θα σας κατευθύνουν στην οδό Ελευθερίου Βενιζέλου (διπλής κατεύθυνσης). Εκεί ακριβώς που τελειώνει αυτή η ανηφορική ευθεία, μόλις περάσετε τη συνοικία του Αγ. Γεωργίου αν πάτε αριστερά, περνάτε το μικρό γεφυράκι και ανηφορίζετε χωρίς κίνηση σε ασφαλτοστρωμένο δρόμο φτάνοντας στη Μακρυνίτσα σε 7 χλμ. αντί για 17.

Φτάνοντας λοιπόν στη Μακρυνίτσα ο δρόμος τερματίζει στην πλατεία Μπράνη, όπου αναγκαστικά παρκάρετε και ύστερα απολαμβάνεται το όμορφο τοπίο με το πόδι. Στην πλατεία χύνεται κι ένας μικρός καταρράκτης, ακριβώς δίπλα στο cafe bar Λίθινο. Ακολούθως θα συναντήσετε «το μαγαζάκι της φύσης» με τα εκατοντάδες βότανα και στη συνέχεια μπαίνετε στον κεντρικό πεζόδρομο με τα δεκάδες τουριστικά μαγαζάκια, που καταλήγει στο «Παζάρι», δηλαδή την γειτονιά στην οποία περιλαμβάνεται και η κεντρική πλατεία με τα πλατάνια, τα τραπεζάκια και τον ναό του Αγ. Ιωάννη του Προδρόμου (του 1792).

Πίσω από την εκκλησία θα δροσιστείτε στη μαρμάρινη κρήνη «Λιοντάρια» ή «Αθάνατο Νερό», έργο του 1809. Το νερό βγαίνει από τρεις χάλκινες λεοντοκεφαλές και χύνεται σε μία ωραία στέρνα που περιβάλλεται από χαμηλό καγκελάκι.

Το καλοκαίρι η πλατεία είναι μονίμως γεμάτη από κόσμο ενώ ακριβώς κάτω από την πλατεία υπάρχουν μερικά ακόμη μαγαζάκια με τουριστικά. Δέκα μέτρα από την είσοδο της εκκλησίας του Αγ.Ιωάννη θα βρείτε το παλιό καφενείο, που σήμερα λειτουργεί ως τσιπουράδικο, ότι πρέπει για να ξεκουραστείτε και να απολαύσετε ένα τσιπουράκι με μεζέ.

Μετά το παλιό καφενείο ένα καλντερίμι θα σας οδηγήσει στη συνοικία της Αγ. Τριάδας, όπου ξεχωρίζει ο πύργος των Αξελών.

Αξίζει μια επίσκεψη στο «Μουσείο λαϊκής τέχνης και ιστορίας Πηλίου», που στεγάζεται στο αρχοντικό Τοπάλη, με πλήθος λαογραφικών εκθεμάτων από ολόκληρο το Πήλιο, όπως π.χ. παραδοσιακά κουστούμια, βιβλία, παλιές φωτογραφίες, εργαλεία, κειμήλια, φιρμάνια, κοσμήματα, το λάβαρο του 1878, όπλα, εξαρτήματα παρασκευής τσίπουρου και μια εκπληκτική συλλογή από έργα του λαϊκού Πηλιορείτη ζωγράφου Ν. Χριστόπουλου (με θέματα από ταρσανάδες, καΐκια και καραβοκύρηδες). Ανοικτά το χειμώνα από Τρίτη ως Παρασκευή 10:00 με 16:30, Σάββατο και Κυριακή 10:00 με 17:00 ενώ τη Δευτέρα είναι κλειστό. Το καλοκαίρι Τρίτη ως Κυριακή 10:00 με 14:00 και 18:00 με 22:00 ενώ τη Δευτέρα είναι κλειστό. Η είσοδος είναι 2€. Τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι δωρεάν.

Πηγή

Εντυπωσιακά Πάρκα Άγριας Ζωής στην Αφρική

Η Αφρική έχει μια μεγάλη ποικιλία οικοτόπων που κυμαίνονται από τροπικά δάση μέχρι άνυδρες πεδιάδες σαβάνας στην έρημο Σαχάρα, που προσφέρουν κατοικία σε μεγάλους πληθυσμούς άγριας ζωής, και μάλιστα σε πολλά συναρπαστικά ζώα του κόσμου καθώς και σε ορισμένα είδη απειλούμενα με εξαφάνιση.

Η ήπειρος της Αφρικής έχει την υψηλότερη συγκέντρωση Εθνικών Πάρκων εθνικών, 335 στον αριθμό, ενώ υπάρχουν εκατοντάδες καταφύγια θηραμάτων. Εκεί ζουν άγρια ζώα που οι επισκέπτες δεν θα δουν πουθενά αλλού, τουλάχιστον όχι σε τέτοιους πληθυσμούς.

Τα 10 πιο γνωστά Πάρκα της Αφρικής είναι:

1. Serengeti National Park, Τανζανία

2. Maasai Mara, Κένυα

3. Bwindi Impenetrable, Ουγκάντα

4. Amboseli, Κένυα

5. Kruger

6. Chobe, Μποτσουάνα

7. Etosha, Ναμίμπια

8. Kalahari Park, Μποτσουάνα

9. Nechisar, Rift Valley

10. Ngorongoro Conservation Area, Τανζανία

Πηγή

Οι 5 πόλεις με τους περισσότερους ουρανοξύστες στον κόσμο

Το Χονγκ Κονγκ

Το να αναδείξουμε τα υψηλότερα κτήρια στον κόσμο, είναι ένα θέμα που αλλάζει από μέρα σε μέρα, με τους σύγχρονους ρυθμούς ανάπτυξης. Παρακάτω όμως θα δείτε ποιες είναι οι πόλεις όπου συγκεντρώνεται ο μεγαλύτερος αριθμός ουρανοξυστών.

εν υπάρχει ακριβής ορισμός για το τι λέγεται ουρανοξύστης. Σαφώς πρόκειται για ένα ψηλό κτήριο. Όμως, ουσιαστικά ο όρος εξαρτάται από το χρόνο και τον τόπο… Στο Άμστερνταμ για παράδειγμα, ένα κτήριο μόλις 40 μέτρων, ονομάζεται ουρανοξύστης. Επιπλέον, ο αριθμός των υψηλών κτηρίων, αλλάζει σε κάθε πόλη όσο περνούν τα χρόνια και ανάλογα με την ανάπτυξή της.

Στη λίστα των πόλεων με τους περισσότερους ουρανοξύστες, κατατάσσονται τα αστικά κέντρα σε όλο τον κόσμο με βάση τον αριθμό των κτηρίων τους που είναι υψηλότερα από κάποιο όριο (συνήθως πάνω από 150 μέτρα).

Οι περισσότερες τέτοιες πόλεις βρίσκονται στην Ασία και κάποιες άλλες στις Η.Π.Α.

Χονγκ Κονγκ

Υπάρχουν πολλά ψηλά κτήρια στο λιμάνι του Χονγκ Κονγκ. Περίπου 300 υψώνονται πάνω από 150 μέτρα στον ουρανό, ενώ πάνω από 2.000 φτάνουν και ξεπερνούν τα 100 μέτρα. Και φυσικά δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το Χονγκ Κονγκ είναι μία από τις πιο πυκνοκατοικημένες πόλεις στον κόσμο.

Νέα Υόρκη

Η Νέα Υόρκη φημίζεται για τους ουρανοξύστες της. Οι πιο δημοφιλείς ουρανοξύστες είναι το Empire State Building, το Rockefeller Centre, το Chrysler Building και το πρώην Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου, που έχει αντικατασταθεί πλέον από το «One World Trade Center». Υπάρχουν περίπου 800 κτήρια άνω των 100 μέτρων στη Νέα Υόρκη και περίπου 230 άνω των 150 μέτρων.

Σαγκάη

Η Σαγκάη είναι από τις μεγαλύτερες πόλεις στον κόσμο, με το μεγαλύτερο λιμάνι και ένα από τα κύρια χρηματοοικονομικά κέντρα παγκοσμίως. Το κέντρο της πόλης κυριαρχείται από ουρανοξύστες. Υπάρχουν περίπου 430 κτήρια άνω των 100 μέτρων και πάνω από 100 κτήρια, άνω των 150 μέτρων.

Ντουμπάι

Ο ορίζοντας του Ντουμπάι, ξεχωρίζει από το υψηλότερο κτήριο στον κόσμο, το 828 μέτρων ξενοδοχείο Burj Khalifa. Γύρω από το κτήριο αυτό, βρίσκονται 403 ακόμη κτήρια με ύψος πάνω από 100 μέτρα και 140 κτήρια με ύψος άνω των 150 μέτρων.

Σικάγο

Η εικόνα του Σικάγου, με τους πολλούς ουρανοξύστες, θεωρείται από τις πιο εντυπωσιακές στον κόσμο. Το πιο διάσημο κτήριο της πόλης είναι το Willis Tower, στα 424 μέτρα. Ήταν το υψηλότερο κτήριο στον κόσμο μέχρι το 1998 και το υψηλότερο στην Αμερική μέχρι το 2012. Πλέον, το ξεπερνά το One World Trade Center στη Νέα Υόρκη.

Πηγή

Όταν λέμε πιλότος, εννοούμε αυτό! (βίντεο)

Ένα αεροσκάφος Boeing 767 συναντά ισχυρούς ανέμους ενώ προσπαθεί να προσγειωθεί σε αεροδρόμιο του Birmingham στην Αγγλία.

Όσοι έχετε φόβο για τα αεροπλάνα καλό είναι να ΜΗΝ δείτε το βίντεο:

Πηγή