ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ της Alco για το Νewsit: Στο 6,4% το Ποτάμι – Παίρνει ψήφους από ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ – Μπροστά 1% ο ΣΥΡΙΖΑ από τη Ν.Δ.

 Το "Ποτάμι" κλείνει την ψαλίδα ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Δημοκρατία
- Μόλις το 1,9% των ψηφοφόρων της Ν.Δ. πηγαίνει προς το νέο κόμμα του Σταύρου Θεοδωράκη
- Ακόμη και στις ευρωεκλογές  το 61% δηλώνει πως θα ψηφίσει με γνώμονα τα εσωτερικά ζητήματα
- Τι απαντούν οι ψηφοφόροι για το ποιός είναι πιο αξιόπιστος ανάμεσα σε Α. Σαμαρά και Α. Τσίπρα
- Η δημοσκόπηση της ΑLCO για το ΝewsIt είναι πανελλαδική σε δείγμα 1.000 ατόμων
- ΔΕΙΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΟΛΗ ΤΗ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ 

Ο θόρυβος που έχει προκαλέσει η κίνηση του δημοσιογράφου Σταύρου Θεοδωράκη να προχωρήσει στην ίδρυση κόμματος με την ονομασία "Το Ποτάμι", αποτυπώνεται και στη δημοσκόπηση της εταιρείας Alco για λογαριασμό του NewsIt που πραγματοποιήθηκε σε όλη τη χώρα σε δείγμα 1.000 ατόμων.

Στην πρώτη δημοσκόπηση μετά την ανακοίνωση της κίνησης του Σταύρου Θεοδωράκη “Το Ποτάμι” συγκεντρώνει ρεαλιστικά ποσοστά, ενώ φαίνεται πως αποδυναμώνει ακόμα περισσότερο το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ.

Δεν είναι όμως μόνο αυτό, καθώς "Το Ποτάμι” κλείνει την ψαλίδα ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Δημοκρατία με την αξιωματική αντιπολίτευση να διατηρεί όμως το προβάδισμα.

Στην πρόθεση ψήφου για τις ευρωεκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει πρώτο κόμμα συγκεντρώνοντας ποσοστό 20,9% έναντι της Νέας Δημοκρατίας που βρίσκεται στο 20%, με τη διαφορά να φτάνει στο 0,9%.

Στην προηγούμενη δημοσκόπηση της ALCO η διαφορά ήταν στο 1,4%, γεγονός που δείχνει πως το Ποτάμι μειώνει τη διαφορά ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα. 

Τρίτο κόμμα παραμένει η Χρυσή Αυγή με τα ποσοστά της όμως να συρρικνώνονται και να φτάνουν στο 6,9%.

Και εδώ έρχεται η έκπληξη καθώς το κόμμα του Σταύρου Θεοδωράκη συγκεντρώνει ποσοστό 5,7% και είναι η τέταρτη πολιτική δύναμη. 

Ακολουθεί το ΚΚΕ με 5,2%, οιΑνεξάρτητοι Έλληνες με ποσοστό 4%, το ΠΑΣΟΚ “γκρεμίζεται” στο 3,8%, ηΔΗΜΑΡ στο 2,8%, οι Οικολόγοι στο 1,5% και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο 1,1%. 

Από την εκλογική διαδικασία των ευρωεκλογών δηλώνει πως θα απέχει το 7,2%, ενώ οι αναποφάσιστοι σε υψηλά ποσοστά φτάνουν στο 13,6%. 

Τα αντίστοιχα ποσοστά πρόθεσης ψήφου στις ευρωεκλογές με αναγωγή στα έγκυρα:

Ν.Δ. : 22,3%
ΣΥΡΙΖΑ: 23,3%
ΠΑΣΟΚ: 4,2%
ΑΝ.ΕΛ: 4,5%
ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ: 7,7%
ΔΗΜΑΡ: 3,1%
ΚΚΕ: 5,8%
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ: 1,7%
ΑΝΤΑΡΣΥΑ: 1,2%
ΠΟΤΑΜΙ: 6,4%
ΑΛΛΟ: 4,6%
ΑΝΑΠΟΦΑΣΙΣΤΟΙ: 15,2%

Αυτό που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι από που αντλεί τα ποσοστά του το Ποτάμι. Από τη δημοσκόπηση της ALCO για το NewsIt, φαίνεται πως "Το Ποτάμι” αντλεί τις ψήφους του κυρίως από τη ΔΗΜΑΡ σε ποσοστό 12,8% και από τους Ανεξάρτητους Έλληνες σε ποσοστό 12,1%. Μεγάλο ποσοστό ψήφων λαμβάνει και από το ΠΑΣΟΚ σε ποσοστό 8,1%, ενώ από τον ΣΥΡΙΖΑ το αντίστοιχο ποσοστό είναι 7,7%. Πολύ μικρές είναι οι διαρροές από τηΝέα Δημοκρατία σε ποσοστό 1,9% και από το ΚΚΕ μόλις στο 1,1%. 

Στα εντυπωσιακά στοιχεία της δημοσκόπησης είναι πως ούτε ένας ψηφοφόρος της Χρυσής Αυγής δεν φεύγει για να ακολουθήσει το Ποτάμι.

Γνώμες για τους πολιτικούς αρχηγούς

Οι δύο πολιτικοί αρχηγοί των δύο μεγάλων κομμάτων φαίνεται πως έχουν τα χαμηλότερα ποσοστά αρνητικών απόψεων, αλλά και τα υψηλότερα θετικών απόψεων. Συγκεκριμένα, πρώτος σε θετικές γνώμες είναι ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς με ποσοστό 29%, ενώ η αρνητική γνώμη φτάνει στο 63%. Αντίστοιχα, ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπραςσυγκεντρώνει θετικές γνώμες σε ποσοστό 28%, ενώ οι αρνητικές βρίσκονται σε ποσοστό 60%.

Ο πολιτικός αρχηγός που συγκεντρώνει τις περισσότερες αρνητικές γνώμες είναι ο αρχηγός της Χρυσής Αυγής, Νίκος Μιχαλολιάκος σε ποσοστό 84% και τον ακολουθεί οΕυάγγελος Βενιζέλος σε ποσοστό 81%. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είναι ο πολιτικός αρχηγός με τις λιγότερες θετικές γνώμες σε ποσοστό 8% .

Σε βαθμό αξιοπιστίας ανάμεσα στους δύο πολιτικούς άντρες που διεκδικούν την πρωθυπουργία, πρώτος με ποσοστό 38% έρχεται ο ΚΑΝΕΝΑΣ.
 

Ανάμεσα σε Αντώνη Σαμαρά και Αλέξη Τσίπρα όμως ο πρωθυπουργός είναι μπροστά με 33%, ενώ ακολουθεί ο κ. Τσίπρας με 25%. 

Μπροστά είναι ο Αντώνης Σαμαράς με ποσοστό 31% και στην ερώτηση ποιός μπορεί να προωθήσει καλύτερα τα ελληνικά συμφέροντα στην Ευρώπη. Ο Αλέξης Τσίπρας ακολουθεί με ποσοστό 23%, ενώ και εδώ πρώτη επιλογή με 38% είναι ο ΚΑΝΕΝΑΣ.

Στην ερώτηση πως θα διαμορφώνονταν τα πράγματα στη χώρα εάν κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ, μόλις το 19% θεωρεί πως θα ήταν καλύτερα, ενώ η πλειοψηφία σε ποσοστό 34% θεωρεί πως θα ήταν όλα τα ίδια. Ένα σημαντικό ποσοστό 29% θεωρεί πως τα πράγματα για τη χώρα θα ήταν χειρότερα εάν κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ. 

Πώς θα ψηφίσουν οι πολίτες στις Ευρωεκλογές

Μπορεί οι Ευρωεκλογές να διεξάγονται για την εκπροσώπηση της χώρας στα ευρωπαϊκά όργανα, αλλά αυτό δεν φαίνεται πως έχει αποτυπωθεί στην κουλτούρα του Έλληνα. Κι αυτό φαίνεται γιατί οι Έλληνες σε ποσοστό 61% θα ψηφίσουν στις ευρωεκλογές με γνώμονα τα εσωτερικά ζητήματα της χώρας και μόλις το 19% θα ψηφίσει για την Ευρώπη.

Αντίστοιχα, ένα μεγάλο ποσοστό της τάξεως του 43% θα δώσει την ψήφο του προκειμένου να αποδοκιμάσει την κυβέρνηση, ενώ το 29% για να την ενισχύσει αντίστοιχα.

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΗ ΤΗ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ

Έως και 22% μειώνει το IQ των οδηγών η βροχόπτωση στην Ελλάδα, δείχνει νέα έρευνα

Μείωση της ευφυίας, της συγκέντρωσης και της αντίληψης των Ελλήνων οδηγών σε ποσοστά έως και 22% φαίνεται να προκαλεί η βροχή, όπως αποκαλύπτει πρόσφατη έρευνα του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης.

Σύμφωνα με την έρευνα, η πτώση νερού πάνω σε όχημα προκαλεί διαπιστωμένες διαταραχές στο μυαλό και στο νευρικό σύστημα, επηρεάζοντας το IQ των οδηγών και τις δυνατότητές τους. Σε δείγμα 2000 οδηγών αμφότερων των φύλων από όλη την επικράτεια, παρατηρήθηκαν αξιοσημείωτες αλλαγές στην συμπεριφορά 438 ατόμων κατά την οδήγηση, κάθε φορά που ξεσπούσε βροχή.

«Ως πιθανότερη αιτία για την αλλαγή στην συμπεριφορά έχει εντοπιστεί η αντίδραση που λαμβάνει χώρα όταν οι στάλες της βροχής έρχονται σε επαφή με το αμάξωμα του αυτοκινήτου» εξηγεί ο καθηγητής δρ. Ευγένιος Δρέκας. Η αντίδραση αυτή φαίνεται να προκαλεί την μειωμένη ταχύτητα, την συντηρητική συμπεριφορά αλλά και τις συχνές, ανεξήγητες έως τώρα αντιδράσεις και κινήσεις των οδηγών τις βροχερές ημέρες. Τα συμπτώματα εμφανίζονται άμεσα, άμα τη εμφανίσει «πίπτοντος ύδατος» ενώ η διάρκειά τους φαίνεται πως εξαρτάται από τον οργανισμό του εκάστοτε οδηγού.

Παρά τις πρώτες παρατηρήσεις, οι ειδικοί εμφανίζονται καθησυχαστικοί: «Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Τα συμπτώματα δεν εμφανίζονται σε βαθμό τέτοιο που να συντρέχουν λόγοι διακοπής της οδήγησης. Εικάζουμε ότι πρόκειται για μιας μορφής “προστασία” του οργανισμού απέναντι στην εναλλαγή των καιρικών συνθηκών ή κάποιος είδος ψυχολογικής άμυνας τις άσχημες μέρες» τονίζει ο δρ. Δρέκας. Όπως διευκρινίζει μάλιστα, παρόμοια φαινόμενα έχουν γίνει αισθητά και σε άλλες χώρες όπου συναντάται κλίμα παρόμοιο με αυτό της Ελλάδας. Επιπρόσθετα, η έρευνα αναφέρει πως είναι πιθανό τέτοιες συμπεριφορές να κάνουν την εμφάνισή τους ακόμα και με ρίψη νερού στο όχημα με τεχνητούς τρόπους, όπως μέσω κουβά ή λάστιχου από μπαλκόνι κτιρίου ή σε περιπτώσεις όπου θαλασσινό νερό εκτοξεύεται λόγω αυξημένου κυματισμού.

Τα αποτελέσματα της έρευνας θα είναι διαθέσιμα στο ευρύ κοινό εντός μερικών μηνών ενώ η ερευνητική ομάδα αποκάλυψε ότι θα εξακολουθήσει τις έρευνες, εμβαθύνοντας στο εξής στα περιστατικά χαλαζιού και χιονόπτωσης.

Δέκα ημέρες χωρίς χρήση κοκαϊνης συμπλήρωσε τετράχρονο Τζακ Ράσελ

Με ενδιαφέρον και αγωνία παρακολουθεί ολόκληρος ο πλανήτης τη συγκινητική προσπάθεια που πραγματοποιεί ο Τζέσι, ένα 4χρονο Τζακ Ράσελ από την Τιχουάνα του Μεξικό, προκειμένου να απεξαρτηθεί από τη μάστιγα των ναρκωτικών και συγκεκριμένα από τη χρήση κοκαϊνης. Όπως είναι γνωστό στους κύκλους των φιλόζωων σε ολόκληρο…

Διαβάστε

ΕΛΑ ΝΑ ΜΠΑΙΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ!!!!!!!!!! ΧΑΜΟΣ ΜΙΛΑΜΕ... ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΔΟΥΛΕΙΑ!!!!!!!!!

/http://www.dayandnightinveria.gr/

Πάνω απ' όλα...

Σάλος γίνεται εδώ και λίγες ώρες με μια φωτογραφία που ποσταρίστηκε ανώνυμα σε site παραφυσικών φαινόμενων του εξωτερικού. Σύμφωνα με όσα ακούγονται μέχρι στιγμής η φωτογραφία τραβήχτηκε από μια νοσοκόμα, η οποία είδε την μαύρη φιγούρα, που η ίδια χαρακτήρισε «δαίμονα», σκαρφαλωμένη πάνω στο κρεβάτι ασθενούς που νοσηλευόταν στην εντατική.

Πάντα με τα όσα ακούγονται η νοσοκόμα, σοκαρισμένη και σκεπτόμενη πως δεν θα την πιστέψει κανείς τράβηξε την φωτογραφία από το μόνιτορ παρακολούθησης της μονάδας από το κινητό της τηλέφωνο. Ακόμη πιο ανατριχιαστικό είναι το γεγονός ότι ο εν λόγω ασθενής, πάντα σύμφωνα με όσα ακούγονται, απεβίωσε λίγες ώρες αργότερα. Αλήθεια ή καλοστημένο Photoshop;

ΤΡΟΜΟΣ με το πιο ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ βιβλίο στον κόσμο! Έτσι και τολμήσεις να το αγγίξεις, θα δηλητηριαστείς!!! Για ποιο πρόκειται;;; 05 Μαρτίου 2014 Πρέπει να το πιάσεις προσεκτικά, ειδάλλως -κυριολεκτικά- αρρωσταίνεις. Όχι πως θα σου πάρει πολύ ώρα να το τελειώσεις: οι περισσότερες από τις περίπου 100 σελίδες του δεν περιέχουν καν κείμενο. Οι «Σκιές από τους Τοίχους του Θανάτου» (Shadows from the Walls of Death) του Ρόμπερτ Κλαρκ Κέτζι (1823-1902) είναι, όπως τιτλοφορείται ευθαρσώς το παρόν άρθρο, το πιο επικίνδυνο, το πιο τοξικό βιβλίο στον κόσμο. Όχι ιδεολογικά, επειδή δυνητικά παρακινεί στη βία, τον ρατσισμό, τον εξτρεμισμό, επειδή θεωρείται «ανήθικο», ικανό να «διαφθείρει» τη νεολαία. Όχι. Είναι ένα βιβλίο επικίνδυνο για τη σωματική σου υγεία, ένα βιβλίο που μπορεί να σε κάνει να αρρωστήσεις, απλά και μόνο φυλλομετρώντας το. Και αυτό, γιατί κάθε σελίδα, μαζί και το εξώφυλλο, είναι δηλητηριώδη. Ο τίτλος του βιβλίου παραπέμπει σε ανάγνωσμα τρόμου, αλλά στην ουσία πρόκειται για ένα ας πούμε, ιατρικό πείραμα, που καταδεικνύει τους κινδύνους από τη δηλητηρίαση από αρσενικό. Κάθε σελίδα του βιβλίου, άλλωστε, προέρχεται από ταπετσαρίες που περιέχουν στοιχεία αρσενικού. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το 1873, ο γιατρός Ρόμπερτ Κλαρκ Κέτζι, απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, στις ΗΠΑ, εξελέγη στην κρατική υγειονομική επιτροπή του Μίσιγκαν. Την επόμενη χρονιά, με δοκίμιό του, που έφερε τον τίτλο «Δηλητηριώδεις Ταπετσαρίες», ο Κέτζι επέστησε την προσοχή σε ένα σημαντικό πρόβλημα που μάστιζε τους κατοίκους των ΗΠΑ και όχι μόνο την περίοδο εκείνη: τη δηλητηρίαση από ταπετσαρίες των οποίων η βαφή περιείχε αρσενικό. Τον 19ο αιώνα, η ανάμειξη αρσενικού σε μπογιά ήταν ιδιαίτερως διαδεδομένη. Και αυτό, παρότι είχαν παρατηρηθεί πολλές περιπτώσεις δηλητηρίασης - φημολογείται πως ο ίδιος ο Ναπολέων Βοναπάρτης είχε αρρωστήσει από την ταπετσαρία του δωματίου του, στο νησί της Αγίας Ελένης, όπου είχε φυλακιστεί. Το 1887, ο Αμερικανικός Φαρμακευτικός Σύλλογος εξέδωσε μια εκτίμηση βάσει της οποίας περίπου το 65% των ταπετσαριών στις ΗΠΑ περιείχαν στοιχεία αρσενικού. Με το πέρασμα του χρόνου και τη σταδιακή φθορά της ταπετσαρίας, το αρσενικό διαχεόταν στην ατμόσφαιρα σε κόκκους σκόνης, που εισέπνεαν οι ένοικοι, με καταστροφικά αποτελέσματα για την υγεία τους. Ωστόσο, αρχικά τα συμπτώματα της δηλητηρίασης - πονοκέφαλος, σωματικοί πόνοι, πυρετός, διάρροια, τριχόπτωση, αποχρωματισμός του δέρματος, σπασμοί, νευροπάθεια - δεν είχαν συνδεθεί με το αρσενικό στις ταπετσαρίες. Επρόκειτο άλλωστε για συμπτώματα που απαντούνταν σε ένα σωρό άλλες ασθένειες. Ελάχιστα είχε παρατηρηθεί πως, με την απομάκρυνση του ασθενούς από το σπίτι, τα συμπτώματα γρήγορα υποχωρούσαν. Ουκ ολίγες περιπτώσεις θανάτων λόγω δηλητηρίασης από την ταπετσαρία θεωρήθηκαν εσφαλμένα συζυγικές ανθρωποκτονίες. Το 1874, ο δρ. Κέτζι, προκειμένου να αποδείξει στους δύσπιστους συμπατριώτες του τους κινδύνους από τη χρήση αρσενικού στις βαφές, συγκέντρωσε εκατοντάδες τέτοιες ταπετσαρίες από καταστήματα των πόλεων Ντιτρόιτ, Λάνσινγκ και Τζάκσον και κατόπιν τα «έδεσε» σε μορφή βιβλίου. Συνολικά έφτιαξε εκατό αντίτυπα των «Σκιών από τους Τοίχους του Θανάτου» και τα απέστειλε σε διάφορες βιβλιοθήκες των ΗΠΑ, εφιστώντας την προσοχή των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των Αρχών για τον υγειονομικό αυτό κίνδυνο. Το πείραμα του Κέτζι πέτυχε και συνέβαλε σημαντικά στην αύξηση των μέτρων ασφαλείας στην παραγωγή ταπετσαριών - ακόμα κι αν, μία ηλικιωμένη που εξέτασε ένα από τα αντίτυπα χωρίς να λάβει τις απαραίτητες προφυλάξεις, λέγεται πως αρρώστησε. Σήμερα, απομένουν μόνο δύο αντίτυπα στον κόσμο, εκ των οποίων το ένα φυλάσσεται στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν στο Αν Άρμπορ και το άλλο στο Κρατικό Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν στο ανατολικό Λάνσινγκ. Αμφότερα παραμένουν εξαιρετικά τοξικά: μπορεί κανείς να τα μελετήσει μόνο αφού λάβει ειδική άδεια και φορέσει πλαστικά προστατευτικά γάντια. Το κάθε αντίτυπο φυλάσσεται σε προστατευτικό κοντέινερ, το εξώφυλλο είναι τυλιγμένο με πλαστική σακούλα αρκετά μεγάλου πάχους, ενώ κάθε σελίδα/ταπετσαρία καλύπτεται ξεχωριστά με πλαστικό περιτύλιγμα. Κάθε μετακίνηση των αντιτύπων γίνεται αργά και προσεκτικά πάνω σε ειδικό καρότσι. Το μόνο κείμενο του βιβλίου είναι ο πρόλογος του Κέτζι, που ενημερώνει για την υγειονομική απειλή, καθώς και αποσπάσματα από τη Βίβλο που μιλούν για την «πανούκλα» στους τοίχους των σπιτιών. Θα το διαβάζατε; Με τα σχέδιά του και το μεγάλο μέγεθός του (55 x 75 εκατ.) είναι κάτι σαν coffee table book της εποχής - ακριβέστερα, poison table book. Ευτυχώς δυσεύρετο.

Το ADAM S στο Σαλόνι της Γενεύης έχει και άλλα στοιχεία από τη μελλοντική έκδοση παραγωγής. Στο εσωτερικό διακρίνεται στο ταμπλό το S, το οποίο αποδεικνύει την ταυτότητά του. Εντυπωσιάζουν τα μπακετ της Recaro Performance.

Νέο Opel ADAM S concept με 150 PS Ημερομηνία δημοσίευσης: 5/3/2014 Το νέο Opel ADAM S concept βρίσκεται στην Έκθεση Αυτοκινήτου της Γενεύης, το οποίο εφοδιάζεται πλέον και με τον 1,4 λτ turbo ECOTEC κινητήρα των 150 ίππων. Το trendy μίνι μοντέλο της Opel απέκτησε ακόμα περισσότερο… νεύρο, αφού πλέον κάτω από το καπό του θα φιλοξενεί τον υπερτροφοδοτούμενο 1,4 λτ. κινητήρα, ο οποίος αποδίδει 150 ίππους και 220 Nm ροπής. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο εν λόγω κινητήρας αποδίδει 50% περισσότερη ιπποδύναμη και 70% περισσότερη ροπή σε σχέση με το ατμοσφαιρικό σύνολο των 1.400 κ.εκ. Το κινητήριο σύνολο συνδυάζεται με 6τάχυτο χειροκίνητο κιβώτιο, ενώ η τελική του ταχύτητα φτάνει τα 220 χλμ./ώρα. Επίσης, εξοπλίζεται με σύστημα start/stop, πληροί τις προδιαγραφές Euro 6 και διαθέτει σύστημα πέδησης OPC. Το ADAM S στο Σαλόνι της Γενεύης έχει και άλλα στοιχεία από τη μελλοντική έκδοση παραγωγής. Το κόκκινο εξωτερικό συνδυάζεται με μία ανθρακί γκρι οροφή που αναδεικνύεται από μία ειδική πίσω αεροτομή. Η μπάρα της μάσκας με το έμβλημα της μάρκας και τα κελύφη των εξωτερικών καθρεπτών υιοθετούν σπορcarbon-look. Το εμπρός σπόιλερ, τα διακοσμητικά των μαρσπιέ και το πίσω άνοιγμα του προφυλακτήρα με ορατή, τολμηρή πολλαπλή απόληξη εξαγωγής, ολοκληρώνουν τη σπορ εμφάνιση του ADAM S. Η καμπίνα περιλαμβάνει εμπρός σπορ καθίσματα Recaro Performance απόMorrocana και δέρμα, ενώ ακολουθεί το στιλιστικό θέμα Red n Roll του ADAM, με κόκκινο δέρμα σε τιμόνι, λεβιέ ταχυτήτων και χειρόφρενο καθώς και χαρακτηριστικές κόκκινες και λευκές πινελιές στο ταμπλό και τις επενδύσεις των θυρών.

ΣΟΚΑΡΙΣΤΙΚΟ! Σε αυτό το σφαγείο της Ινδονησίας ΣΚΟΤΩΝΟΝΤΑΙ και ΓΔΕΡΝΟΝΤΑΙ φίδια για να γίνουν τσάντες, μπουφάν και παπούτσια!!! (ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΕΣ PHOTOS)

Ο άνθρωπος είναι το πιο βάρβαρο ον και ένα παράδειγμα είναι το παρακάτω. Φίδια θανατώνονται κατά χιλιάδες κάθε εβδομάδα στην Ινδονησία και το δέρμα τους χρησιμοποιείται για να δημιουργηθούν πολυτελείς τσάντες, μπουφάν και παπούτσια.

Οι τσάντες από δέρμα φιδιού πωλούνται στις χώρες της Δύσης γύρω στις 2.5 χιλιάδες λίρες ενώ τα έξοδά της στην Ινδονησία δεν ξεπερνούν τις 20 λίρες.

Ένα τέτοιο σφαγείο βρίσκεται στο χωριό Ciberon στην Ινδονησία, εκεί όπου οι εργαζόμενοι σκοτώνουν κατά χιλιάδες τα φίδια κάθε εβδομάδα.

Δείτε σοκαριστικές φωτογραφίες:

ΕΤΣΙ ΑΚΡΙΒΩΣ!!!

Ο υπολογιστής των... 5 ευρώ

Ένα θαυματουργό USB stick μετατρέπει σε πανίσχυρο μηχάνημα και τον πιο παλιό υπολογιστή.

Οι σκαντζόχοιροι μας προστατεύουν από τα φίδια και κρατούν τα παράσιτα μακριά από τον κήπο μας. Υπάρχει όμως ένας σκαντζόχοιρος που έχει βαλθεί να αλλάξει τον κόσμο.

Πώς θα το κάνει; Κατασκευάζοντας έναν υπολογιστή που κοστίζει επτά δολάρια, δηλαδή μόλις πέντε ευρώ!

Όπως αναφέρουν "τα Νέα", «σκαντζόχοιρος», είναι το όνομα της εταιρείας που θα λανσάρει το πρωτοποριακό μηχάνημα, η οποία σκοπεύει να το διανείμει στους φτωχούς της Γης και να τους δώσει για πρώτη φορά πρόσβαση σε έναν τεράστιο πλούτο πληροφοριών, επιτρέποντας τους να σπουδάσουν και να αποκτήσουν δικαίωμα σε ένα καλύτερο μέλλον.

Παράλληλα, το όλο εγχείρημα φιλοδοξεί να δώσει μια δεύτερη ευκαιρία ζωής στους υπολογιστές που εμείς, οι «πλούσιοι», πετάμε κάθε χρόνο όταν αγοράζουμε πιο μοντέρνα γκάτζετ.

Είναι εκείνες οι συσκευές που στέλνονται παράνομα στις αναπτυσσόμενες χώρες δημιουργώντας τεράστια βουνά επικίνδυνων αποβλήτων.

Μοιάζει με το εγχείρημα του ελληνοαμερικανού γκουρού της ψηφιακής εποχής Νίκολας Νεκροπόντε, το οποίο προέβλεπε τη διανομή σε κάθε παιδί ενός υπολογιστή που θα κόστιζε 100 δολάρια. Με τη διαφορά ότι εδώ ο υπολογιστής δεν υπάρχει πια, τουλάχιστον ως φυσικό αντικείμενο. Όλα βρίσκονται μέσα σε ένα USB Stick: Το βάζετε σε οποιοδήποτε PC, όσο παλιό και αν είναι και αυτομάτως έχετε στα χέρια σας ένα πανίσχυρο μηχάνημα που δίνει πρόσβαση στα έγγραφα σας, στον παγκόσμιο ιστό, στο facebook στο twitter και στο skype, χάρη στο λειτουργικό σύστημα που περιέχεται μέσα στο στικάκι. Όταν τελειώσετε, απλά βγάζετε το USB Stick από τον υπολογιστή και όλα τα ίχνη της χρήσης που κάνατε εξαφανίζονται στο δευτερόλεπτο.

Πηγή: www.tanea.gr

Η ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ φωτογραφία που κέρδισε το βραβείο της Unicef! Ποια είναι η ΣΠΑΡΑΚΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ που κρύβει αυτή η photo;

Το πορτραίτο αυτού του μικρού παιδιού διηγείται για ακόμα μια φορά την ιστορία του σκληρού εμφυλίου στην Συρία με θύματα αθώους.

Η φωτογραφία, τραβήχτηκε στο Χαλέπι από τον Σουηδό φωτογράφο Niclas Hammarström.

Ο Hammarström συνάντησε την Dania Kilsi τον Οκτώβριο του 2012 όταν πέρασε μια ολόκληρη ημέρα περιδιαβαίνοντας και φωτογραφίζοντας τις αγωνιώδεις προσπάθειες γιατρών στο νοσοκομείο Dar-al-Shifa.

Η 11χρονη, σύμφωνα με το newsit, έπαιζε έξω από το σπίτι της με τον αδερφό και την αδερφή της όταν χτυπήθηκε από θραύσμα όλμου.

Τα χέρια που την κρατούν είναι του μεγάλου της αδερφού. Η μικρή ευτυχώς δεν τραυματίσθηκε σοβαρά και πήρε εξιτήριο λίγες ώρες αργότερα.. Λίγους μήνες μετά, το νοσοκομείο ισοπεδώθηκε...

AthensMagazine.gr

ΕΤΣΙ..

Οι κάτοικοι της «Φεϊσμπουκοχώρας»

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια χώρα που τη λέγαν «Φεϊσμπουκοχώρα». Οι κάτοικοί της ήταν ίδιοι με τους κατοίκους κάθε άλλης χώρας, μόνο που δεν είχαν σώμα. Οι κάτοικοι της Φεϊσμπουκοχώρας ήταν οι λέξεις τους. Οι λέξεις αυτές μπορούσαν να κάνουν τα πάντα. Αλλες ήταν εύρωστες κι άλλες ασθενικές. Αλλες μπορούσαν να σε πλανέψουν, να σου κλείσουν το μάτι, να σου κάνουν τα γλυκά μάτια. Κι άλλες να σου ρίξουν μια μπουνιά στη μύτη. Οι πιο δύστροπες σε φτύναν κατάμουτρα. Κάποιοι θα πουν πως πίσω από τις λέξεις βρίσκονται τα αισθήματα. Θα συμφωνήσω μαζί τους. Τα αισθήματα κυκλοφορούσαν ανεξέλεγκτα στους δρόμους της Φεϊσμπουκοχώρας, προκαλώντας 
κυκλοφοριακό χάος. Μολύναν τον ουρανό με το διοξείδιο της αγάπης και του μίσους. Αγάπη και μίσος: περιφέρονταν γυμνά σε λεωφόρους και σοκάκια· ξετσίπωτα.

Οι κάτοικοι της Φεϊσμπουκοχώρας δεν είχαν σπίτια. Είχαν μόνο τοίχους που τους στολίζανε νυχθημερόν με ό,τι βάζει ο νους σας. Φωτογραφίες χρωματιστές κι ασπρόμαυρες, τις λεγόμενες «καλλιτεχνικές». Πίνακες ζωγραφικής από μουσεία, ιδιωτικές συλλογές κι επαρχιακά κουρεία. Στίχους, αλλά κι ολόκληρα ποιήματα, σονέτα και σουρεαλιστικά αλεξικέραυνα. Φωτογραφίες με μωρά που περιστρέφονται σαν δερβίσηδες, κουτάβια με μπιμπερό, γατιά που χάθηκαν, παλαιούς εραστές που ξαναβρέθηκαν. Ολα τούτα συνοδεύονταν από αμέτρητα τραγούδια, όσα και οι στιγμές της ζωής, τα σκοτάδια της ψυχής, οι κόκκοι της άμμου. Αλλοι κρεμάγανε στους τοίχους τους απόψεις σοφών κι αποστάγματα εμπειριών: σφουγγάρια με τα οποία μαζεύανε την υγρασία του κόσμου. Κι άλλοι, οι πιο θαρραλέοι, κοτσάρανε τις ιδέες τους, γιατί κι από αυτές υπήρχαν άφθονες στη Φεϊσμπουκοχώρα: κυκλοφορούσαν με ορμή κι όχι με τη νωθρότητα των αισθημάτων, πέφτανε πάνω σε άλλες ιδέες και τότε γίνονταν δυστυχήματα, κάποια μάλιστα πολύνεκρα, και τα πτώματα των ιδεών στοιβάζονταν στα πεζοδρόμια και κανένα ασθενοφόρο δεν ερχόταν να τα μαζέψει.

Σ’ αυτή τη χώρα έφτασε ένα πρωί η Μπελαντόνα, άγνωστη μεταξύ αγνώστων, και γνώρισε τον Νεανία. Εκείνος εντυπωσιάστηκε από μια φωτογραφία όπου τα νύχια των ποδιών της ήταν βαμμένα το καθένα με άλλο χρώμα και είπε: «Εχει μια διαστροφή η γκόμενα, γουστάρω». Εκείνη απογοητεύτηκε ελαφρώς που ο Νεανίας δεν ήταν τόσο νέος, η φωτογραφία του με το μαγιό άφηνε να φανούν τα ψωμάκια της αγυμνασιάς, αλλά η Μπελαντόνα έψαχνε ένα στήριγμα και πίστεψε πως το βρήκε.


– Θέλεις να τα φτιάξουμε; τη ρώτησε εκείνος στο Inbox κι έβαλε αντί για ερωτηματικό ένα χαμογελάκι.


– Είσαι ελεύθερος; τον ρώτησε αυτή (χαμογελάκι).


– Και να μην ήμουνα, θα σ’ το ’λεγα; (χαμογελάκι κοροϊδευτικό με γλωσσίτσα).


– Τότε θέλω (καρδούλα).


– Ωραία (πάλι καρδούλα).


– Και τώρα τι κάνουμε;


– Πάμε μια βόλτα στον τοίχο της Γλυκερίας της Ποιήτριας. Εχει χάζι.


Ξεκίνησαν μαζί, αλλά δεν έφτασαν. Ούτε μαζί ούτε χώρια. Ο Νεανίας σταμάτησε να βοηθήσει το Παπί που είχε αρπάξει τον Φιλελέ απ’ το πέτο και του ’σερνε τα εξ αμάξης. Εκείνος είχε ξυπνήσει στα ντουζένια του και τα ’χε βάλει με όλους: τους απεργούς που απεργούνε, τους εργαζόμενους που δεν είναι παραγωγικοί, τους απολυμένους που έχουν το θράσος να παίρνουν επίδομα ανεργίας, τους άστεγους που δεν κοιμούνται στο σπίτι που δεν έχουν, τους συνταξιούχους που δεν πεθαίνουν, τους μαθητές που δεν τρέφονται σωστά και λιποθυμάνε, τους νεφροπαθείς που δεν πουλάνε το άλλο τους νεφρό για να ολοκληρώσουν τη θεραπεία. Το Παπί βγάζει μια παπίσια ιαχή και πιάνονται μαλλί με φτερό. Ο Νεανίας βρίσκει την ευκαιρία να το σκάσει για να συμπαρασταθεί σε δύο Συριζαίες που είχαν μπει με το «έτσι θέλω» στην αυλή μιας Δημαρίτισσας, απαγορεύοντάς της να χρησιμοποιεί τη λέξη «ευθύνη» σε κάθε πτώση και αριθμό. Εκείνη τους απάντησε με δώδεκα λεκάνες μπουγαδόνερα, μία για κάθε συνιστώσα, και η σύρραξη γενικεύτηκε με συντροφικά μαχαιρώματα, καρεκλοπόλεμο, κατηγορίες για εσχάτη προδοσία, προσωπικές επιθέσεις, χτυπήματα κάτω απ’ τη ζώνη, πιστοποιητικά αριστεροσύνης, ειρωνείες, αμοιβαίες διαγραφές, μπλοκαρίσματα και στίχους του Αναγνωστάκη. Τους ίδιους κι απ’ τις δυο πλευρές.


Η Μπελαντόνα είχε ξεκινήσει να φύγει, αλλά μια βροχή από αιτήματα φιλίας την κράτησε στον τοίχο της. Ετσι βρήκε την ευκαιρία να αναρτήσει δυο τραγούδια της Αρβανιτάκη, τρεις στίχους της Δημουλά και το «So Sad» της Μάριαν Φέιθφουλ που δίνει μια υποψία βάθους και στην πιο ρηχή ψυχή. Είδε τα πρώτα like να τρέχουν κι άρχισε να μυείται στις τελετές της δημοφιλίας. Σήκωσε την μπλούζα της και κοίταξε τις μελανιές που άφησαν στα πλευρά της τα poke των ερωτιδέων. Ανάμεσά τους τρεις έφηβοι, ένας ψαροντουφεκάς και δυο βερολινέζες λεσβίες. Κολακεύτηκε κι ανταπέδωσε το σκούντημα σε όλους. Κι ύστερα αποφάσισε να εξερευνήσει τον βάλτο των like, βαδίζοντας προσεχτικά ανάμεσα στους τοίχους. Μέθυσε γρήγορα από τις αναθυμιάσεις των σχολίων και των αναρτήσεων. Το χέρι της αυτονομήθηκε κι άρχισε να πατάει like όπου έβρισκε: σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς, φιλοτροϊκανούς και Μοϊκανούς, επαναστάτες και πασιφιστές. Like στους αψίκορους και στους σκεπτικιστές, στους θρήσκους και στους αγνωστικιστές, στους φιλόξενους και στους άξενους, στους οπαδούς και στους αρνητές. Like στον ευφυή που επιδείκνυε την ανοησία του και στην ανάλγητη που καμάρωνε για τις φιλανθρωπίες της. Like σε τοπία και πόλεις, φύλλα και δάση, θηρία και πουλιά, like στις παντρειές και στους χωρισμούς, στις ξυραφιές και στα μέλια. Like στους φίλους που τσακώθηκαν και σ’ αυτούς που ξανασμίξανε. Like στα ποιήματα που βγήκαν άψητα απ’ τον φούρνο και στ’ άλλα που είχαν μπαγιατέψει στα συρτάρια. Like στους καβγάδες των ποιητών, στην ανασφάλεια των ηθοποιών και στα φάλτσα των τραγουδοποιών.

Like σε πρωτοποριακούς και κλασικιστές, μοντέρνους και μεταμοντέρνους, συστημικούς και περιθωριακούς, κρίνοντες και κρινόμενους, πτωχούς τω πνεύματι και φτωχοαλαζόνες. Like στους ομοφυλόφιλους ακτιβιστές, αλλά και στ’ ανέκδοτα για τις αδελφές. Like στον νεκροθάφτη, στο πτώμα και στο φτυάρι. Like και στα μικρά διαμάντια που γυαλίζανε εκεί που η απελπισία αποδεχόταν τον εαυτό της. Like στο άγνωστο που ανοιγόταν μπροστά. Και like στην περιπέτεια.

Ο Νεανίας έχασε την Μπελαντόνα μέσα στον λαβύρινθο των like. Επέστρεψε στον τοίχο του και προσυπέγραψε το αίτημα για να σωθούν τρεις λευκές φάλαινες που βολοδέρναν άσκοπα στον Ατλαντικό. Κι ενώ ετοιμαζόταν να απαιτήσει την επιστροφή μιας επιτύμβιας στήλης από το Βρετανικό Μουσείο Κλεπταποδοχών, είδε το πρώτο like της Μπελαντόνας στη Φίρμα.


Μάλλον η τύπισσα είναι μπάζο, συμπέρανε και ποστάρισε το τραγούδι του Διονυσίου: «Της γυναίκας η καρδιά είναι μια άβυσσος».


Εκείνη την ώρα η Μπελαντόνα έγραφε ένα μακροσκελές μήνυμα στο Inbox της Φίρμας, όπου απαριθμούσε τις φορές που η συγγραφέας τη συνεπήρε με το ταλέντο της. Δεν τσιγκουνεύτηκε τα επίθετα, τα θαυμαστικά, τις κολακείες κι ούτε παρέλειψε να τονίσει την εμμονή της πως η Φίρμα έγραφε αποκλειστικά γι’ αυτήν. Το είδωλό της απάντησε με μια χαμογελαστή φατσούλα που φορούσε μάλιστα και μαύρα γυαλιά.


Δεν ήταν οποιοδήποτε εμότικον: ήταν το ιερό Γκράαλ. Η Μπελαντόνα το κράτησε ευλαβικά και ξεκίνησε την πορεία της στη λεωφόρο της Φίρμας: κάθε post και σταθμός, κάθε σταθμός και like. Η Φίρμα ήταν ένας ακάματος δημιουργός. Τα εξώφυλλα των βιβλίων της τα είχε καταχωρίσει με χρονολογική ακρίβεια σε ειδικό άλμπουμ. Οι κριτικές των έργων της, όμως, εμφανίζονταν σκόρπιες εδώ κι εκεί, γιατί η Φίρμα αδιαφορούσε γι’ αυτές. Τρεφόταν πια με τα δικά της κείμενα, τις συνεντεύξεις, τις ραδιοφωνικές συνομιλίες, τις τηλεοπτικές εμφανίσεις, τα εγκώμια στους φίλους και την πολεμική στους αντιπάλους. Η Φίρμα ήταν γενναία: ήξερε να κλείνει λογαριασμούς, ν’ ανοίγει καινούργιους, να ρίχνεται στη μάχη, να προκαλεί, να φωτίζει με τα βεγγαλικά της το στερέωμα της αμάθειας και του σκοταδισμού. Τι κι αν τα βεγγαλικά σβήναν γρήγορα; Εκείνη είχε αμέτρητα στο αμπάρι της. Η θητεία της στην πρώτη γραμμή της δημοσιότητας την είχε μυήσει στις τεχνικές της πρόκλησης, που τις έβαζε σ’ εφαρμογή ενθουσιάζοντας το κοινό της, ένα κοινό χορτασμένο κι απαιτητικό. Αν και ήταν γνωστή η ένταξή της σ’ έναν εποχικό πολιτικό συνδυασμό, εκείνη είχε το προϊόν της να φροντίζει. Και προϊόν της Φίρμας ήταν ο ίδιος ο εαυτός της: το όνομά της και η φήμη της. Επρεπε να τα γυαλίζει, να τα ανανεώνει, να τα τοποθετεί εκεί που θα τα βλέπουν όλοι: πρώτη σειρά στο ράφι της διασημότητας, πρώτο τραπέζι στην πίστα της επικαιρότητας. Αλλά η συγκίνηση της Μπελαντόνας κορυφώθηκε με τη διαπίστωση πως, κατά βάθος, η Φίρμα ήταν απλός άνθρωπος. Περιέφερε τον πάγκο με την πραμάτεια της από πανηγύρι σε πανηγύρι. Ηταν ο πιο βροντερός τελάλης, ο ασύγκριτος πωλητής. Εσφιγγε χέρια, μοίραζε χαμόγελα. Εκανε τον εαυτό της πρωταγωνιστή στο δικό της «Μπιγκ Μπράδερ».


«Κοιτάξτε με», έλεγε, «είμαι σαν κι εσάς. Αυτά είναι τα αποφάγια της τούρτας μου (614 like), σ’ αυτό το φλιτζάνι πίνω καφέ (597 like), αυτή τη συναγρίδα ξεκοκάλισα (779 like).


Ναι, η Φίρμα ήταν ένας άνθρωπος απλός. Και η απλότητά της επιβραβευόταν καθημερινά στη Φεϊσμπουκοχώρα. Η «καλημέρα» της ξεσήκωνε 500 like, μια φωτογραφία του εσωρούχου της 2.029 like και η λυπητερή ιστορία της μητέρας της 1.800 like, χώρια οι κοινοποιήσεις.


Την υπόλοιπη μέρα ο Νεανίας κυνηγούσε την Μπελαντόνα από το ένα σχόλιο στο άλλο, κι όλο την έχανε την τελευταία στιγμή. Δεν ήταν εύκολο. Τρεις φορές πάτησε τις φλούδες των LOL και σωριάστηκε καταγής. Εσκυβε κάθε λίγο και λιγάκι για ν’ αποφύγει τα RIP που ρίχνονταν για τον θάνατο του εθνικού μας τραγουδιστή. Αργά το απόγευμα άνοιξε την ομπρέλα για να προστατευτεί από τις κουτσουλιές εκείνων που μονολογούσαν. Αλλαξε πεζοδρόμιο για να γλιτώσει από μια παρέα τρολ που γλείφανε τα κοκαλάκια ενός ανύποπτου περαστικού. Εστριψε αριστερά και μπήκε στον Πύργο της Μουσικής. Μια φασαρία με νότες από όλα τα είδη, τους ρυθμούς και τα όργανα τον ρούφηξε και τον έστειλε σε διαδρόμους που βυθίζονταν και σκάλες που ανέβαιναν χωρίς να κατεβαίνουν. Ανοιξε μια πόρτα και είδε τον Τσιτσάνη, καθισμένο στο πάτωμα, ν’ ακούει τον Σοπέν που έπαιζε στο πιάνο μια μαζούρκα. «Πώς θα φύγω από ’δώ μέσα;» τον ρώτησε ο Νεανίας. «Απ’ το παράθυρο» του είπε ο Τρικαλινός, ενοχλημένος που διέκοψαν τον ρεμβασμό του.


Επεσε πάνω στην Μπελαντόνα την ώρα που έβγαινε απ’ το δισκάδικο της Χίλντας να πάει στο μπαρ του Στεφανάκου. Εκείνη τον είδε χλωμό κι ανησύχησε.


«Πάμε μια βόλτα απ’ τον τοίχο της Ολιας», της πρότεινε, «εκεί φυσάει πάντα αεράκι. Θα με χτυπήσει και θα συνέλθω».


Η Ολια έλειπε. Στη θέση της βρήκαν τον Παραμυθά.


«Η Ολια λείπει ακόμα κι όταν είναι εδώ» τους πληροφόρησε.


«Κι εσύ τι θες στον τοίχο της;» τον ρώτησε ο Νεανίας, που άρχισε να βράζει απ’ τον θυμό του.


«Παίρνω μαθήματα» του απάντησε ο Παραμυθάς. «Η Ολια μιλάει μόνο για ό,τι έζησε και λέει λιγότερα απ’ όσα ξέρει. Το αντίθετο από μένα, δηλαδή».


«Ασ’ τα αυτά» τον έκοψε ο Νεανίας, που είχε βαρεθεί τις σοφιστείες του. «Εμάς τι θα μας κάνεις;».


«Εσείς θα ζήσετε τη ζωή που φαντάστηκα. Θα σας κληροδοτήσω τα λάθη μου. Θα υποστείτε τις δουλείες που υφίσταμαι. Θα γίνετε ματαιόδοξοι και υποκριτές όσο κι εγώ. Ειλικρινείς με τους εχθρούς σας και δειλοί με τους φίλους σας. Θα φοβάστε διαρκώς μην τους χάσετε. Θα τρομάζετε με το κτήνος μέσα σας. Θ’ αφήνετε τις λέξεις σας να ερωτεύονται αντί για σας. Να μάχονται αντί για σας. Κι ύστερα οι λέξεις σας θα λιγοστεύουν σιγά σιγά. Θα πατάτε τα like σας βαριεστημένα. Χωρίς να ξέρετε αν αυτά που βλέπετε σας αρέσουν ή όχι. Τα τραγούδια δεν θα τ’ ακούτε πια. Τα ποιήματα θα σας περιγελούν. Οι φωτογραφίες θα σας γυρίζουν την πλάτη. Γιατί δεν θα ’χετε ζήσει τίποτα. Θα βλέπετε την πραγματικότητα να γεννιέται το πρωί και να πεθαίνει το βράδυ. Θα είναι ψεύτικη, αλλά εσείς θα την περνάτε γι’ αληθινή. Ετσι θα φεύγουν οι μέρες, μέχρι να μείνετε μόνοι με τις λέξεις σας. Μέχρι να σβήσουν κι αυτές, κι εσείς να γίνετε αναμνήσεις χωρίς σώμα. Κανείς δεν θα σας θυμάται πια. Κανένας δεν θα μπορεί να πει αν ζήσατε εσείς καλά κι εμείς καλύτερα» είπε ο Παραμυθάς και σηκώθηκε μ’ ένα σκέρτσο που έκανε τα μανίκια του να γελάσουν.

«Πού πάτε τώρα;» τον ρώτησε η Μπελαντόνα τρομαγμένη.

«Στη φίλη μου, τη Μoment in the Wind. Εχουμε κανονίσει μια ποκίτσα».

Του Χρήστου Αγγελάκου

Aπο το βημα

Διαβάστε περισσότερα http://ektiesthisi.blogspot.com/2013/03/blog-post_28.html#ixzz2v5C1AsR8

Μάρτης ,Μάρτης Μίλησε..Καλό Μήνα .!

Ο Μάρτης, Μάρτης μίλησε και είπε πως θα αργήσει

έχει ακόμα δυο βροχές και μία να χιονίσει.

Ένα δεντράκι τ' άκουσε και πήγε να λυγίσει

του είπα να' χει υπομονή, το φόβο να νικήσει.

Ό,τι αργεί κι ό,τι στη Γη είναι βαθιά κρυμμένο.

πάλι στο φως θα βαφτιστεί και θα' ρθει ευλογημένο...

Ο Μάρτης χείλη έσκασε, στον ήλιο να γελάσει

είπε θ' αργήσει, μα θα' ρθεί ο κόσμος να χαλάσει.

Θα βάλει τ' Ανοιξιάτικα να ομορφύνει η πλάση,

στα μπλε και στα κατάλευκα θα βγει να παρελάσει.

Ό,τι αργεί κι ό,τι στη Γη είναι βαθιά κρυμμένο,

πάλι στο φως θα βαφτιστεί και θα’ ρθεί ευλογημένο...

Κατά το αρχαίο ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν ο πρώτος μήνας του χρόνου και

ονομαζόταν Primus. Μετά το 46 π.Χ. ονομάστηκε Μάρτιος, έγινε ο τρίτος μήνας του χρόνου, αφιερωμένος στον θεό Μαρς που αρχικά ήταν ο θεός της γονιμότητας και των αγρών αλλά αργότερα ταυτίστηκε με τον Άρη θεό του πολέμου. Ήταν πατέρας του Ρέμου και του Ρωμύλου και γενάρχης των Ρωμαίων. Είναι ο πρώτος μήνας της Άνοιξης και στις 21 Μαρτίου είναι η εαρινή ισημερία.

Οι Έλληνες του έχουν δώσει πολλά ονόματα, όπως «ανοιξιάτης» επειδή φέρνει την άνοιξη, «γδάρτης», «παλουκοκαύτης» και «πεντάγνωμος» επειδή ο καιρός είναι άστατος, «βαγγελιώτης» από....

 τη γιορτή του Ευαγγελισμού, «πενταγιόματο» (δηλ. πέντε γεύματα) στην ορεινή Πελοπόννησο.

ΕΘΙΜΑ-ΠΡΟΛΗΨΕΙΣ:

«ΜΕΡΟΜΗΝΙΑ». Οι πρώτες μέρες του Μάρτη. Μέρες δηλ. που από τις καιρικές συνθήκες τους μπορούν να γίνουν σχετικές προγνώσεις για όλο το χρόνο.

«ΜΆΡΤΗΣ» Πανελλήνιο έθιμο της πρωτομαρτιάς. Είναι η συνήθεια να δένουν οι μητέρες στο χέρι ή στο πόδι των παιδιών τον λεγόμενο «Μάρτη», κορδόνι από λευκό και κόκκινο νήμα, για να τα προφυλάξουν από τις ακτίνες του μαρτιάτικου ήλιου, οι οποίες θεωρούνται πολύ επικίνδυνες. Για ν' αποτρέψουν την επίδραση του ήλιου έδεναν στον καρπό του χεριού ή και στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού τον «μάρτη», δηλαδή μια λινή κλωστή, άσπρη και κόκκινη ή και χρυσή, στριμμένη, αφού πριν την κρέμαγαν σε κλώνους τριανταφυλλιάς και την εκθέσουν τη νύχτα στα άστρα. Τον «μάρτη» τον φορούσαν ως την Ανάσταση. Τότε τον έβγαζαν και τον έδεναν στην τριανταφυλλιά, για να πάρουν το χρώμα της. Αλλού τα παιδιά κρατούν τον «μάρτη» μέχρι να πρωτοδούν χελιδόνι ή πελαργό.

Διαβάστε περισσότερα http://ektiesthisi.blogspot.com/2012/03/k.html#ixzz2ugEkfbiQ

Διαβάστε περισσότερα http://ektiesthisi.blogspot.com/2014/03/blog-post.html#ixzz2v5Bf64FJ

Όνειρα και Πράξεις..

Σαν παιδιά, όλοι έχουμε όνειρα, φιλοδοξίες, απίστευτους άθλους που ουτοπικά προσπαθούμε να πετύχουμε.

Γιατί όταν είμαστε νέοι, είμαστε τόσο ευφάνταστοι και διατεθειμένοι να πιστέψουμε;

Είναι επειδή είμαστε ακόμη τόσο αθώοι;

Τι συμβαίνει μεταξύ της παιδικής ηλικίας και της ενηλικίωσης που μας κάνει να ξεχνάμε ποιοί πραγματικά είμαστε;

Ίσως είναι η ιδεολογία ότι όλοι χρησιμοποιούμε ένα

μηχανισμό αντιγραφής.

Μην περιμένετε πολλά και δε θα απογοητευτείτε. Ίσως είναι οι πραγματικότητες της ζωής που μας κάνουν να διώχνουμε αυτό που πραγματικά θέλουμε , μόνο και μόνο για να τα καταφέρουμε.

Αυτή είναι η διαδικασία που θεωρώ ότι είναι η πιο θλιβερή από όλες τις διαδικασίες στη ζωή. Είναι αυτή η ιδέα που πάντα περιλαμβάνει ότι τα όνειρα μπορούν να είναι υπερβολικά μεγάλα για να τα χειριστεί ένα μεμονωμένο άτομο.

Θα προτιμούσαμε να τα παρατήσουμε παρά να τρέξουμε ένα επιπλέον μίλι.

Αποσπόμαστε από πράγματα που νομίζουμε ότι χρειαζόμαστε και όταν αδυνατούμε να τα αποκτήσουμε, ο κόσμος μας πηγαίνει στραβά.

Τα πάντα είναι λάθος, αλλά τίποτα δεν είναι πραγματικά λάθος.

Η διαφορά μεταξύ παιδικής ηλικίας και ενηλικίωσης είναι η ικανότητα να κάνετε τα όνειρά σας πράξεις.

Το παιδί μέσα σας πιστεύει...ενώ ο ενήλικος μέσα σας πράττει.

Αν είναι μόνο μία ζωή που έχουμε τώρα...είναι τα πάντα στο ενδιάμεσο που κάνουν το όμορφο τέλος

Paolo Koelho 

Διαβάστε περισσότερα http://ektiesthisi.blogspot.com/2014/03/blog-post_5.html#ixzz2v5BNB5p1

Σαβουάρ βιβρ: 8 πράγματα που πρέπει να γνωρίζεις πριν καθίσεις σε επίσημο τραπέζι

Θέλεις να τρως σαν κυρία αλλά δεν έχει ιδέα πώς να το κάνεις; Ξέρεις ποιος είναι ο σωστός τρόπος για να κάθεσαι στην καρέκλα σου και πού να βάζεις την πετσέτα σου όταν σηκώνεσαι από το τραπέζι; Διάβασε παρακάτω και θα μάθεις μερικούς βασικούς κανόνες για να κλέψεις τις εντυπώσεις σε ένα επίσημο δείπνο..

1. Καταρχάς, αν είσαι καλεσμένη σε ένα τραπέζι να ξέρεις πως θα πρέπει να περιμένεις να ξεκινήσει να τρώει η οικοδέσποινα ή ο οικοδεσπότης πριν βάλεις στο στόμα σου την πρώτη μπουκιά.

2. Ένα έξυπνο τιπ για να θυμάσαι πώς πρέπει να κάτσεις στην καρέκλα σου είναι το εξής: Πρέπει να προσποιήσε ότι υπάρχει μία γάτα μπροστά σου και ένα ποντίκι πίσω σου.

3. Τα ποτήρια του νερού και του κρασιού βρίσκονται πάντα στα δεξιά του πιάτου σου. Το πιάτο του ψωμιού βρίσκεται στα αριστερά του κυρίως πιάτου σου. Αν το θυμάσαι αυτό δεν πρόκειται ποτέ να πιεις το νερό κάποιου άλλου ή να φας το ψωμί του.

4. Το αλάτι και το πιπέρι πρέπει να πηγαίνουν πάντα μαζί, σαν να είναι παντρεμένα, ακόμα και αν κάποιος σου ζητήσει το ένα από τα δύο.

5. Δοκίμασε πρώτα το φαγητό σου πριν βάλεις αλάτι ή πιπέρι. Θεωρείται αγενές να υποθέτεις ότι το φαγητό χρειάζεται αλάτι ή πιπέρι πριν το γευτείς.

6. Από τη στιγμή που θα χρησιμοποιήσεις το μαχαίρι, το πηρούνι ή το κουτάλι δεν επιτρέπεται να τα ακουμπήσεις ξανά στο τραπέζι. Αν θέλεις να τα ακουμπήσεις κάπου θα πρέπει να τα ακουμπήσεις στο πιάτο σου.

7. Μόλις τελειώσεις το φαγητό σου θα πρέπει να τοποθετήσεις το μαχαίρι και το πηρούνι σου διαγώνια σταυρωτά. Αυτός είναι και ένας βασικός κώδικας για τον οικοδεσπότη να καταλάβει ότι τελείωσες.

8. Αν θέλεις να πας στο μπάνιο ή θέλεις να σηκωθείς μετά το φαγητό απλά βάλε την πετσέτα σου στα αριστερά του πιάτου σου ελαφρά διπλωμένη.

Τι λέμε και τι όχι σε μία φιλία

Αρχικά, η φιλία είναι μια σχέση που χρειαζόμαστε όλοι στη ζωή μας.

Οι φίλοι είναι αυτοί που διαλέγουμε να έχουμε κοντά μας στα εύκολα αλλά και στα δύσκολα, στις χαρές αλλά και στις λύπες. Μοιραζόμαστε στιγμές από την καθημερινότητά μας και όχι μόνο.

Πώς όμως επιλέγουμε τους φίλους μας; Με ποια κριτήρια; Έχουμε την ίδια σχέση μ΄ όλους τους φίλους; Σε ποιους απευθυνόμαστε αρχικά όταν έχουμε πρόβλημα; Κάποιες έρευνες έχουν δείξει πως κάθε γυναικά επιλέγει να έχει στη ζωή της 5 τύπους γυναικών όπου μοιράζεται με τον καθένα απ’ αυτούς διαφορετικά πράγματα.

Συγκεκριμένα:

• Η φίλη που αντιπροσωπεύει την βαθιά σκέψη. Για την ακρίβεια έχουμε ανάγκη να έχουμε ένα άτομο κοντά μας που μπορεί να σκεφτεί για εμάς όταν εμείς δεν μπορούμε να το κάνουμε. Τις στιγμές που είμαστε μπλοκαρισμένοι, στενοχωρημένοι, αγχωμένοι, τότε εμφανίζεται θέτοντας μας ερωτήσεις όπως «Πώς νιώθεις για αυτό;», «Αν προσπαθούσες να κάνει το άλλο, πως θα ένιωθες;»

• Η φίλη καθρέφτης. Μας ξέρει καλύτερα απ’ όλους στη ζωή. Ένα βλέμμα μας, μια κίνηση μας, μια λέξη αρκούν για να καταλάβει τι έχουμε στο μυαλό μας. Τι θέλουμε, τι σκεφτόμαστε. Όταν ένας φίλος καταφέρνει να καθρεφτίσει την δική σας αλήθεια, πίσω σε σας, τότε ναι, είστε τυχερές γιατί έχετε έναν πραγματικό φίλο στη ζωή σας.

• Η φίλη που ξέρει να στηρίζει. Που έχει πάντα την καλή κουβέντα στο στόμα. Σε βρίσκει όμορφη, τον καλύτερο άνθρωπο του κόσμου. Είναι εκείνη που ξέρει να σε στηρίζει όταν πέφτεις ψυχολογικά.

• Η απόλυτη ειλικρινής. Με άλλα λόγια, λέει την γυμνή αλήθεια με τον πιο ευθύ τρόπο. «Ναι έχεις κάνει λάθος επιλογές», « Όχι τα μαλλιά σου είναι χάλια, απορώ πως κυκλοφορούσες όλη μέρα», «Ο τύπος δεν σε γουστάρει, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν θες να ξεκολλήσεις». Την έχουμε ανάγκη για να μας θυμίζει πως είναι να πατάς στη γη μερικές φορές. Δύσκολος ο ρόλος της αλλά την αγαπάμε περισσότερο γι’ αυτό.

• Η σιωπηλή φίλη. Είναι εκείνη που δεν μιλά πότε αλλά στην πραγματικότητα γνωρίζει τα πάντα. Ακόμα και η σιωπή μας της λέει πολλά. Νιώθουμε άνετα μαζί της. Δεν μας κρίνει, δε μας κατηγορεί για τις επιλογές μας. Μας αποδέχεται όπως ακριβώς είμαστε. Το πιο σημαντικό συναίσθημα που νιώθουμε όταν μοιραζόμαστε στιγμές μαζί της, είναι ανακούφιση. Μια απόλυτη σιγουριά και ασφάλεια.