Στα άδυτα των στούντιο 44 καλλιτεχνών -Οι βασιλιάδες της ακαταστασίας και οι εμμονικοί με την τάξη - Εκθαμβωτικές φωτογραφίες από τους χώρους όπου παράγεται τέχνη [εικόνες]

Πώς μπορεί να είναι άραγε το στούντιο ενός καλλιτέχνη; Πώς να μοιάζει ο χώρος όπου του έρχεται η έμπνευση και κυρίως δημιουργεί; Απλές ερωτήσεις με διαφορετικές και σίγουρα χρωματιστές απαντήσεις που δίνονται μέσα από 44 φωτογραφίες στούντιο καλλιτεχνών.

Αλλοι... πρωταθλητές της ακαταστασίας, άλλοι εμμονικοί με την τάξη, όλα τα στούντιο που παρουσιάζονται παρακάτω, εκτός του ότι όλα τους είναι πολύχρωμα έχουν και το εξής κοινό: Εχουν δημιουργηθεί με ένα και μοναδικό σκοπό. Να  αποτελούν για τους καλλιτέχνες έναν τόπο ιερό όπου εκεί θα παράγουν τέχνη. Οποια και αν είναι αυτή.

Διαβάστε περισσότερα

ΚΑΛΟ!

ΕΤΣΙ ΑΚΡΙΒΩΣ!

ΑΛΚΥΟΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ...

!!

!!!!!! ΓΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ!!!!

...

...

ΕΤΣΙ!

10 λόγοι που αγαπώ πιο πολύ τον μπαμπά από τη μαμά!

Είναι δέκα αστείοι αλλά και πολύ αληθινοί λόγοι που τα παιδιά προτιμούν (κάποιες φορές) τον μπαμπά από τη μαμά! 

1. Οι μπαμπάδες σκέφτονται σαν παιδιά, ενώ οι μαμάδες σαν μαμάδες 

2. Οι μπαμπάδες είναι πολύ πιο ήσυχοι από τις μαμάδες και φωνάζουν μόνον όταν υπάρχει πραγματικός λόγος. 

3. Οι μπαμπάδες είναι πάντα οι καλοί αστυνόμοι, ενώ οι μαμάδες οι κακοί. Και ποιος δεν αγαπάει τους καλούς αστυνόμους; 

4. Οι μπαμπάδες είναι πιο χρήσιμοι στην πρώτη μάχη που θα δώσεις με τα παιδιά στη γειτονιά. 

5. Θέλουν να αγοράζουν πιο ωραία πράγματα από τις μαμάδες, όπως αυτοκίνητα, κινητά, I pads και laptops!  

6. Οι μπαμπάδες σπάνε πιο συχνά πράγματα απ ότι οι μαμάδες. Και τότε οι μαμάδες βάζουν τις φωνές κι εμείς τους αγκαλιάζουμε.

7. Οι μπαμπάδες μπορούν να πετάξουν τα παιδιά ψηλά! Οι μαμάδες φοβούνται! 

8. Οι μπαμπάδες αν θέλουν βγάζουν μούσια! 

9. Οι μπαμπάδες θυμούνται λιγότερα απ ότι οι μαμάδες. Και σχεδόν ποτέ ότι κάποτε έσπασες το σερβίτσιο. 

10. Οι μπαμπάδες φτιάχνουν καλύτερα σάντουιτς από τη μαμά, γιατί βάζουν μέσα πολύ βούτυρο ΚΑΙ μπέικον ΚΑΙ σαλάμι ΚΑΙ πάριζα καθόλου ντομάτα και μπόλικη κέτσαπ. 

Από τον αρθρογράφο και blogger Bob Trott