Παρασκευή 6 Μαρτίου 2015

Προσκόλληση στη μαμά: Οι κίνδυνοι για το παιδί

Είναι φυσικό τα πρώτα χρόνια της ζωής ενός παιδιού να υπάρχει μια προσκόλληση στη μαμά, προκειμένου να το φροντίσει και να το προστατεύσει. Στον δυτικό κόσμο ονομάζεται  «κατάσχεση Γονείς»  η μέθοδος διαπαιδαγώγησης, κατά την οποία οι γονείς δημιουργούν ισχυρούς συναισθηματικούς δεσμούς με τα παιδιά τους από μικρή ηλικία, προκειμένου να τα κάνουν να αισθάνονται ασφαλή και προστατευμένα καθ 'όλη την διάρκεια της ζωής τους. Η αίσθηση αυτή της ασφάλειας βοηθά τα παιδιά να αναπτύξουν περισσότερο το ενδιαφέρον τους για τον κόσμο, να έχουν μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση και να ξέρουν ότι έχουν πάντα πίσω τους κάποιον για να τα ενθαρρύνει και να τα προστατεύει.
Όταν τα παιδιά έχουν πάρει πολλή αγάπη από μικρή ηλικία, είναι πιο ικανά να δεχτούν τις αποτυχίες της ζωής και να νιώσουν ευγνωμοσύνη και εκτίμηση για όσα οι γονείς τους έχουν προσφέρει. Έτσι, είναι πρόθυμα να παραμένουν στο πλευρά τους, ακόμα κι όταν δεν θα τους έχουν ανάγκη. Αυτό, άλλωστε, δεν θέλουν όλοι οι γονείς? Να μεγαλώσουν ανεξάρτητα παιδιά, με τα οποία θα μπορούν κάποτε να είναι οι καλύτεροι φίλοι για πάντα?
Το «κατάσχεση Γονείς» ακούγεται υπέροχο ως θεωρία -έχει, όμως, και όρια ή έτσι θα πρέπει. Πότε, αυτοί οι ισχυροί συναισθηματικοί δεσμοί, μεταμορφώνονται σε προσκόλληση και πότε παύουν να είναι ωφέλιμοι για την φυσιολογική ανάπτυξη του παιδιού?
Το η Σύμβουλος ψυχικής υγείας ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ψυχοθεραπεύτρια κ. Δήμητρα Βαΐτσου αναφέρει ΟΤΙ το η Εξάρτηση Της μητέρας Από ΤΟ παιδί -και αντίστροφα- πρέπει ΝΑ ΕΙΝΑΙ οριοθετημένη Χρονικά ΚΑΙ έπειτα Από κάποια ηλικία (περί τα 3 χρόνια) το παιδί πρέπει σταδιακά να ανεξαρτητοποιείται. « Σε πολλές περιπτώσεις οι μητέρες στην προσπάθειά τους να προστατέψουν τα παιδιά τους καταλήγουν να γίνουν υπερβολικές, με αποτέλεσμα να δημιουργούν προβλήματα, τα οποία «βγαίνουν» στην ενήλικη ζωή των παιδιών τους. »Οι βασικές αιτίες, λοιπόν, που οι μητέρες φτάνουν σε σημείο προσκόλλησης με το παιδί είναι ο φόβος και η υπερπροστασία.

Πότε ξεκινά η σχέση εξάρτησης μητέρας-παιδιού

Συνήθως, οι σχέσεις εξάρτησης ξεκινούν στην πολύ μικρή ηλικία των παιδιών και σπανιότερα σε μεγαλύτερες ηλικίες. «Όσο μικρότερο είναι ένα παιδί τόσο πιο ευάλωτο είναι στην συναισθηματική εξάρτηση της μητέρας. Στις μεγαλύτερες ηλικίες μπορεί να επηρεαστεί, αλλά ελάχιστα, γιατί ο χαρακτήρας του έχει πλέον καθορισθεί »συμπληρώνει η κ. Βαΐτσου.

Παραδείγματα προσκόλλησης των παιδιών στους γονείς

Σύμφωνα με τους ειδικούς μερικά παραδείγματα που θα σας προβληματίσουν για το αν το παιδί σας είναι προσκολλημένο πάνω σας είναι τα παρακάτω:
-Όταν Το παιδί αποφεύγει να κάνει οτιδήποτε μόνο του και ζητά την βοήθεια των ενηλίκων.
-Όταν Πηγαίνει συνέχεια κοντά στην μητέρα προκειμένου να την αγγίζει.
- Όταν προσπαθεί να είναι το επίκεντρο της προσοχή.
-Όταν Δεν θέλει να μείνει μόνο του καθόλου, αν δεν υπάρχει κάποιο μέλος της οικογένειας μαζί.
-Όταν Αρνείται να κοιμηθεί στο δωμάτιό του και αποζητά τους γονείς.
«Οι αιτίες που οδηγούν μια μητέρα στο να προσκολληθεί στο παιδί της είναι βέβαια η υπερβολική αγάπη της σε αυτό και η επιδίωξή της να το προστατεύσει, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ μπορεί έχουν ΝΑ ΜΕ ΤΗΝ κάνουν απώλεια το η απουσία ΤΟΥ πατέρα το η ΚΑΙ ΜΕ ψυχολογικά Προβλήματα που παρουσιάζουν οι ίδιες , όπως φοβίες και κατάθλιψη »αναφέρει η κ. Βαΐτσου.

Τι επιπτώσεις έχει στο παιδί η προσκόλληση με τη μητέρα

Σύμφωνα με τους ειδικούς, εξαιτίας αυτής της προσκόλλησης τα παιδιά μπορεί να αποκτήσουν προβλήματα από μικρή ηλικία, έντονο στρες, νευρικότητα εάν βρίσκονται κάπου μόνα τους (π.χ. στο σχολείο), άρνηση κοινωνικοποίησης και ένταξης σε ομάδες, δυσκολία λήψης αποφάσεων χωρίς την έγκριση του γονέα, διατροφικές διαταραχές και κατάθλιψη.
Προβλήματα, όμως, ενδέχεται να έχουν και στην ενήλικη ζωή τους: Να δυσκολεύονται να συνάψουν ουσιαστικές σχέσεις πιστεύοντας ότι η αληθινή αγάπη βρίσκεται μόνο ανάμεσα στην σχέση μητέρας παιδιού, να μην εμπιστεύονται ανθρώπους, να μη συνάπτουν εύκολα φιλίες και να μην παίρνουν αποφάσεις μόνα τους. «Όλα αυτά έχουν σαν αποτέλεσμα την υπερβολική αφοσίωση στην μητέρα και την αποκοπή από τον κοινωνικό περίγυρο με οδυνηρά αποτελέσματα για την ζωή του παιδιού» υπογραμμίζει η κ. Βαΐτσου.

Πώς θα καταλάβετε αν είστε προσκολλημένη στο παιδί σας

Όπως λέει η ψυχολόγος, οι μητέρες που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο να το αντιληφθούν και επομένως να το αντιμετωπίσουν. Θεωρούν ότι κάνουν το καλύτερο για τα παιδιά τους και ότι τα εφοδιάζουν με την απαραίτητη αγάπη και φροντίδα, αν και όπως φαίνεται αυτό γίνεται σε υπερβολικό βαθμό Οι ειδικοί αναφέρουν ότι συνήθως η συνειδητοποίηση των λαθών αυτών γίνεται όταν τα παιδιά είναι ενήλικα και έχουν αποκτήσει ήδη προβλήματα. «Πολλές φορές, σε συνεδρίες ψυχοθεραπείας όταν βγαίνουν τέτοιες συμπεριφορές μητέρων, επειδή δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν το πρόβλημά τους, σταματούν τις συνεδρίες» αναφέρει χαρακτηριστικά η κ. Βαΐτσου.
Το προφίλ των γυναικών αυτών είναι είτε γυναίκες πολύ δυναμικές, που έχουν μάθει να ασκούν εξουσία και να έχουν τον έλεγχο των πάντων, είτε ανασφαλείς γυναίκες, που θέλουν να «γραπωθούν» από κάπου -συνήθως από το παιδί τους.

Πώς μπορείτε να κάνετε το παιδί σας ανεξάρτητο

Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι η σχέση με το παιδί σας ξεκινά από την βρεφική του ηλικία κι έτσι θα πρέπει να αφιερώνετε πολύ χρόνο προκειμένου να του μιλάτε και να του εξηγείτε ό, τι το αφορά. Για παράδειγμα, εάν είναι η ώρα του ύπνου θα πρέπει να του εξηγήσετε ότι τα παιδιά πηγαίνουν για ύπνο συγκεκριμένη ώρα για να ξεκουράζονται και ότι πρέπει να κοιμούνται μόνα τους, στο κρεβάτι χωρίς την παρουσία των γονιών. Εάν του το επαναλαμβάνετε συνεχώς και το επιβραβεύετε για τις προσπάθειές του, το παιδί το αντιλαμβάνεται και προσπαθεί περισσότερο.
Καλό είναι, επίσης, ΝΑ υπάρχουν Ώρες ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΟ παιδί που παίζει ΜΟΝΟ ΘΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ Δέχεται «καταιγισμό» ερωτήσεων ή παρατηρήσεων από εσάς. Επίσης, θα πρέπει να αποφεύγετε την υπερπροστατευτική συμπεριφορά, γιατί γεμίζει φόβο και ανασφάλεια το παιδί.
Ανάλογα με την ηλικία του θα πρέπει να παροτρύνετε το παιδί σας να δοκιμάζει τις δυνάμεις του, χωρίς να ασχολείται όλη την ώρα μαζί σας. Σύμφωνα με τους ειδικούς, τα παιδιά χρειάζονται χρόνο και ηρεμία προκειμένου να επεξεργάζονται τα ερεθίσματα που τους δίνονται.
Μάθετε στο παιδί να πιστεύει στον εαυτό του και στις ικανότητές του . Μόνο έτσι θα καταφέρει να γίνει ανεξάρτητο και δεν θα προσκολλάται επάνω σας, όσο κι αν εσείς νιώθετε την ανάγκη να το κρατάτε διαρκώς σφιχτά στην αγκαλιά σας!
- See more at: http://www.mama365.gr/19477/proskollhsh-sth-mama-oi-kindynoi-gia-to-paidi.html#sthash.DK9duUCu.dpuf

Πώς να βάλετε τα σωστά όρια στο παιδί σας

Πώς να βάλετε τα σωστά όρια στο παιδί σας

Πόσες φόρες το «όχι» σας στο παιδί έχει πυροδοτήσει θύελλα αντιδράσεων; Πόσες φορές έχετε ακούσει την 9χρονη κόρη σας να παραπονιέται ότι η μαμά της φίλης της την αφήνει να μένει ξύπνια μέχρι αργά το βράδυ ή ότι ένας περιορισμός που θέτετε είναι άδικος; Είναι δύσκολο για τους γονείς να ξέρουν πότε τα όρια που θέτουν στο παιδί είναι λογικά και, κυρίως, πότε είναι αποτελεσματικά και με νόημα. Η οικογενειακή σύμβουλος Janet Lehman βοηθά τους γονείς να καταλάβουν ποια είναι τα κατάλληλα όρια για το κάθε παιδί και πώς θα τα επιβάλλετε με περισσότερη αυτοπεποίθηση.

Ξεκινήστε από τις αξίες σας

Να είστε ξεκάθαροι για τις αξίες που θέλετε να καθιερώσετε στην οικογένειά σας. Αν, για παράδειγμα, είναι σημαντικό για εσάς να τρώτε όλοι μαζί σαν οικογένεια να το ζητάτε ξεκάθαρα. Αν θεωρείτε απαραίτητο το να αντιμετωπίζονται όλοι δίκαια, φροντίστε τα όριά σας να το υποστηρίζουν. Γνωρίζοντας ότι τα όρια βασίζονται σε οικογενειακές αξία βοηθά στο να αντιμετωπίσετε ένα παιδί που αντιδρά σε αυτά και σας κατακρίνει ως τον χειρότερο γονιό του κόσμου. Έχοντας αυτά στο μυαλό σας δεν θα χρειαστεί να κάνετε ποτέ πίσω.

Προειδοποιήστε το παιδί για τα όρια που θέτετε

Δοκιμάστε να πείτε στο παιδί «τα πράγματα θα αλλάξουν. Να περιμένεις διαφορετική αντιμετώπιση από εμένα και τον μπαμπά σου για την συμπεριφορά σου». 'Η «τώρα που έχεις μεγαλώσει θα χρειαστεί να βάλουμε ορισμένους κανόνες για τα πάρτι που θα πηγαίνεις». Στη συνέχεια εξηγήστε στο παιδί ποιοι θα είναι αυτοί οι κανόνες και ποιες θα είναι οι επιπτώσεις κάθε φορά που δεν θα τηρούνται. Να είστε σαφείς και ξεκάθαροι. Η διαδικασία αυτή θα χρειαστεί να γίνει περισσότερες από μία φορές και οι συζητήσεις σας με το παιδί θα πρέπει να είναι διαρκείς.

Παρατηρήστε πώς αντιδρά το παιδί

Τι κάνει το παιδί αφού έχετε θέσει τα όριά σας; Όχι από την πρώτη φορά, γιατί η αλλαγή είναι μια διαδικασία που θέλει χρόνο, αλλά όσο περνά ο καιρός. Παρατηρείτε κάποια βελτίωση στην συμπεριφορά του, έστω και μικρή; Για παράδειγμα, λέτε στο έφηβο παιδί σας ότι μία συγκεκριμένη ώρα θα πρέπει να επιστρέψει στο σπίτι και αρχικά δείχνει να μη νοιάζεται. Όταν, όμως, αρχίζουν οι «ποινές» -π.χ. όχι κινητό για μία εβδομάδα- βλέπετε να συμβιβάζεται στα όριά σας; Αν ναι, η προσπάθειά σας αρχίζει να φέρνει αποτελέσματα.
Για τα μικρότερα παιδιά, χρήσιμο μπορεί να αποδειχθεί ένα ημερολόγιο ή ένας πίνακας στο οποία να καταγράφονται οι συμπεριφορές τους. Στα παιδιά αρέσει να συμμετέχουν σε αυτή την διαδικασία, ιδιαίτερα αν λαμβάνουν και ένα αυτοκόλλητο στον πίνακα με κάθε καλή τους συμπεριφορά. Επιπλέον, τα λίγο μεγαλύτερα παιδιά, με τον πίνακα αυτόν έχουν την δυνατότητα να παρακολουθήσουν την αλλαγή της συμπεριφοράς τους όσο περνά ο καιρός. Ακόμα κι αν είχαν μία κακή μέρα, θα μπορούν να δουν ότι είχαν πολλές καλές ημέρες πριν από αυτήν και έτσι θα υπάρχει ελπίδα να βελτιώσουν την προσπάθειά τους για καλύτερη συμπεριφορά.

Μην παρασύρεστε

Προσπαθήστε να μην παίρνετε την κακή συμπεριφορά του παιδιού προσωπικά. Ακόμα κι αν το παιδί προσπαθήσει να σας πληγώσει με την κακή του συμπεριφορά, μην πέσετε θύματα της χειραγώγησής του. Αντίθετα, επικεντρωθείτε στα γεγονός ότι η συμπεριφορά του παιδιού πρέπει να αλλάξει. Και βοηθήστε το να καταλάβει ότι η κακή του συμπεριφορά βλάπτει εκείνο και όχι εσάς. Αν είστε θυμωμένοι μαζί του, περιμένετε μέχρι να ηρεμήσετε για να του μιλήσετε. Μπορείτε να του πείτε «δεν είμαι έτοιμη να σου μιλήσω αυτή τη στιγμή. Θα σου μιλήσω όταν ηρεμήσω.»

Να είστε προετοιμασμένοι

Σας έχει τύχει να αντιδράσετε σε κάποια κακή συμπεριφορά του παιδιού, επιβάλλοντάς του την πρώτη τιμωρία που θα σας έρθει στο μυαλό; Είναι προτιμότερο να καθίσετε, να ηρεμήσετε και να σκεφτείτε ψύχραιμα ποιος είναι ο στόχος σας. Στην συνέχεια μπορείτε να σκεφτείτε πιο καθαρά ποια επίπτωση θα είναι πιο αποτελεσματική, προκειμένου να βελτιωθεί η κατάσταση. Ετοιμάστε μία λίστα με επιπτώσεις που θα έχουν νόημα, κάποια στιγμή που θα είστε ήρεμοι. Ξέρετε τα παιδιά σας καλύτερα από τον καθένα, ξέρετε τι είναι αυτό που έχει σημασία γι'αυτά. Οι επιπτώσεις έχουν νόημα όταν το παιδί πραγματικά νοιάζεται ότι θα χάσει κάτι (π.χ. χρόνο στον υπολογιστή, το να δει τους φίλους του το απόγευμα, κάποια έξοδο), ή ότι θα κερδίσει κάτι (χρόνο με τον μπαμπά, έναν αγώνα με φίλους).
Να θυμάστε, είναι σημαντικό και οι δύο γονείς να συμφωνούν και να συμβαδίζουν στο πλάνο των επιπτώσεων ή έστω να στηρίζουν ο ένας τον άλλον στην διαδικασία αυτή.

Χρειάζονται και οι επιπτώσεις όρια

Τα όρια που βάζετε και οι επιπτώσεις που επιβάλλετε πρέπει να επιτρέπουν στο παιδί σας να αναπτύσσεται και να αλλάζει. Έτσι, είναι σημαντικό τα όρια αυτά να βρίσκονται σε... χρονικά όρια! Τα μικρότερα παιδιά, για παράδειγμα, έχουν πολύ λιγότερη αίσθηση του χρόνου από τους μεγάλους. Έτσι, μία «τιμωρία» διάρκειας μίας εβδομάδας για ένα 6χρονο παιδί μοιάζει ατελείωτη, ενώ ένα 10χρονο παιδί μπορεί να διακρίνει ότι η «τιμωρία» αυτή θα έχει τέλος. Αν περιορίσετε στο σπίτι το έφηβο παιδί σας για ...την υπόλοιπη ζωή του (ακόμα κι αν εκείνη τη στιγμή νιώθετε πραγματικά έτσι), αυτόματα θα καταλάβει ότι του έχετε επιβάλλει μία επίπτωση την οποία δεν πρόκειται να τηρήσετε.
Για κάποια παιδιά είναι σκόπιμο να βάζετε όρια σε περιορισμένες καταστάσεις, προκειμένου να γευτούν σίγουρα την επιτυχία τους και να συνεχίσουν την θετική τους προσπάθεια. Για παράδειγμα, «αν περάσετε το απόγευμα χωρίς να τσακωθείτε με τον αδερφό σου, θα σας αφήσω να δείτε άλλα 20 λεπτά τηλεόραση το βράδυ». Τα επιτεύξιμα αυτά βήματα δίνουν κίνητρο στα πιο «δύσκολα» παιδιά ή σε αυτά που έχουν σοβαρό πρόβλημα συμπεριφοράς και δεν τα απογοητεύουν με την σκέψη ότι πάλι τα θαλάσσωσαν.

Παρατηρήστε την δική σας συμπεριφορά

Προσέξτε να μην επιστρέψετε σε παλιές τακτικές, με φωνές και ουρλιαχτά ή με αδιαφορία προς την κακή συμπεριφορά των παιδιών. Είναι εξίσου δύσκολο και για τους γονείς να αλλάξουν –μην σταματάτε, όμως, να προσπαθείτε.
Ξεκινήστε να βάζετε όρια όσο είναι νωρίς
Είναι πολύ πιο δύσκολο να βάλετε για πρώτη φορά όρια σε ένα έφηβο παιδί, του οποίου η δουλειά, έτσι κι αλλιώς, είναι να κοντράρει τους μεγάλους. Ωστόσο, μην ξεχνάτε ότι είναι προτιμότερο από το να μην του βάλετε ποτέ όρια.

Η αλλαγή δεν έρχεται σε ένα βράδυ

Όταν δεν βλέπετε σημαντική βελτίωση στην συμπεριφορά του παιδιού, δοκιμάστε να παρατηρήστε πιθανά μικρά σας λάθη –ακόμα κι αν δεν έχουν επηρεάσει το παιδί. Για παράδειγμα, δημιουργήσατε ένα πλάνο και μείνατε πιστοί σε αυτό; Πήρατε κάποια απόφαση την οποία δεν αλλάξατε; Είπατε ξεκάθαρα στο παιδί σας τι περιμένετε από αυτό, χωρίς να ουρλιάζετε; Αν έχετε κάνει όλα τα παραπάνω, έχετε κάνει σημαντική πρόοδο.
Σίγουρα θα υπάρξουν πισωγυρίσματα, τόσο από εσάς όσο και από το παιδί σας. Κάποια στιγμή θα «βαρεθείτε» να κάνετε το σωστό ή το παιδί, το οποίο έδειχνε να βελτιώνεται, μπορεί ξαφνικά να ξεσπάσει. Να τα περιμένετε όλα αυτά και να σκέφτεστε πώς θα λύσετε ένα πρόβλημα κάθε φορά. Επίσης, ίσως έχει έρθει η στιγμή να επαναπροσδιορίσετε τα όριά σας και τις επιπτώσεις και να τα προσαρμόσετε σε νέες συνθήκες.

Μην περιμένετε να εκτιμήσει το παιδί τα όρια που του θέτετε

Αν περιμένετε από τα παιδιά να επικυρώσουν τους κανόνες σας, τους δίνετε υπερβολική δύναμη. Η δουλειά τους δεν είναι να γίνουν φίλοι σας ή να σας ευχαριστήσουν που τους βάζετε όρια για να τα βοηθήσετε να ελέγχουν την συμπεριφορά τους.
Το να είσαι γονιός σημαίνει να βάζεις όρια, να διδάσκεις καλύτερες συμπεριφορές και να καθοδηγείς τα παιδιά καθώς αρχίζουν να εφαρμόζουν τις βελτιωμένες συμπεριφορές τους. Είναι δύσκολη δουλειά και συχνά θα νιώθετε μόνοι. Δοκιμάστε να μιλήσετε με άλλους γονείς, τους οποίους εμπιστεύεστε, καθώς και με τον σύζυγό σας. Κι αν συνεχίζετε να δυσκολεύεστε στην επιβολή των ορίων, μην διστάσετε να μιλήσετε με κάποιον οικογενειακό σύμβουλο αλλά και με τους δασκάλους των παιδιών.
Και μην ανησυχήσετε ότι επιβάλλοντας όρια και επιπτώσεις θα χάσετε την αγάπη των παιδιών σας. Μάλλον το αντίθετο ισχύει. Τα παιδιά έχουν ανάγκη από όρια και περιμένουν από τους γονείς να τα θέσουν, προκειμένου να νιώσουν ασφαλή και να αναπτυχθούν μέσα σε αυτά. Το να βάζετε όρια είναι πράξη αγάπης προς το παιδί.
- See more at: http://www.mama365.gr/19749/pos-na-valete-ta-sosta-oria-sto-paidi-sas.html#sthash.NusP3zFG.dpuf

Πώς να πείτε "όχι" όταν το παιδί σας θέλει κατοικίδιο

Είναι δύσκολο να πείτε "όχι" στο παιδί σας όταν σας ζητάει να αποκτήσετε κατοικίδιο, εσείς αρνείστε και συνεχίζει να σας παρακαλάει κάθε τρεις και λίγο να του πάρετε ένα κουτάβι ή ένα γατάκι. Όλοι ξέρουμε ότι το κατοικίδιο είναι μεγάλη ευθύνη, γι' αυτό θα πρέπει να θυμάστε κάτι πολύ σημαντικό: ότι όποια υποχρέωση φροντίδας και αν αναλάβουν τα παιδιά, το κυρίως βάρος θα πέσει και αυτό πάνω σας. Εάν λοιπόν δεν έχετε χρόνο, χρήματα ή το μεράκι να τα βγάλετε πέρα με ένα κατοικίδιο, θα πρέπει να επιμείνετε στο "όχι" σας.
Διαβάστε παρακάτω μερικά επιχειρήματα που θα μπορείτε να θέσετε στα παιδιά σας, όταν αυτά θέλουν, αλλά εσείς όχι...

Προσφέρετε εναλλακτικές λύσεις

Μια καλή ιδέα σε μια αντιπαράθεση για το θέμα αυτό, είναι να προσφέρετε κάτι άλλο εξίσου επιθυμητό. Δεν θα λειτουργήσει όμως σωστά, εάν το δώσετε με το δικαίωμα επιλογής, γιατί το παιδί σίγουρα σε μια τέτοια διαπραγμάτευση, θα διαλέξει σίγουρα το κατοικίδιο. Αλλά εάν πείτε ότι αντί γι' αυτό μπορεί να αποκτήσει ένα σπουδαίο παιχνίδι που το θέλει εδώ και καιρό (π.χ. ηλεκτρονικά παιχνίδια, υπολογιστή, μια εκδρομή ή ένα ταξίδι), αντί να πάρει το κατοικίδιο που θέλει, μπορεί να ενθουσιαστεί τόσο, ώστε να ξεχάσει το σκύλο ή τη γάτα. Προσέξτε όμως αυτό να μην εκληφθεί από το παιδί ως δωροδοκία, γιατί έτσι θα θεωρήσει ότι μπορεί να του ξανατύχει και σε άλλες περιπτώσεις στο μέλλον, όταν θα θέλει κάτι πάρα πολύ και εσείς το αρνείστε.

Δανειστείτε ή φιλοξενήστε για λίγο

Τα παιδιά, αλλά και αρκετοί ενήλικες, συνήθως έχουν μια μάλλον ωραία εικόνα για το πόσο ευχάριστο είναι να έχεις ένα κατοικίδιο, ότι είναι κάτι που χαρίζει διασκέδαση και παιχνίδι και καθόλου ταλαιπωρία, ιδιαίτερα όσοι δεν είχαν ποτέ ανάλογη εμπειρία στο παρελθόν. Εδώ λοιπόν, ιδανικό είναι εάν μπορείτε να τους δείξετε τι θα πει να έχεις για παράδειγμα ένα κουτάβι ή ένα κατοικίδιο γενικά, φιλοξενώντας για λίγες ημέρες το κατοικίδιο κάποιων φίλων σας που λείπουν διακοπές ή ακόμα και να τους ζητήσετε να σας το δανείσουν για λίγες ημέρες. Αφού λοιπόν τα παιδιά σας ζήσουν και γνωρίσουν από κοντά τις υποχρεώσεις και τη φροντίδα που χρειάζεται ένα ζωάκι στο σπίτι, μπορεί γρήγορα να χάσουν το ενδιαφέρον τους.

Εθελοντές

Εάν τα παιδιά σας είναι αρκετά μεγάλα, στείλτε τα να βοηθήσουν σαν εθελοντές στις διακοπές τους σε μια φιλοζωική οργάνωση ή να ασχοληθούν εθελοντικά με κάποια κατοικίδια της γειτονιάς. Πείτε τους ότι θα ξανασυζητήσετε το θέμα πάλι, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα κατά το οποίο θα έρθουν σε επαφή με υποχρεώσεις και φροντίδα μικρών ζώων. Μετά από κάποιες ημέρες που μπορεί να περάσουν καθαρίζοντας και βγάζοντας βόλτα σκύλους, ανεξαρτήτως καιρού, μπορεί να τα κάνει να αναθεωρήσουν την άποψη ότι τα κατοικίδια είναι μόνο διασκέδαση και παιχνίδι.

Η version του παιχνιδιού

Τα πολύ μικρά παιδιά, μπορεί να ευχαριστηθούν πολύ εάν τους προσφέρετε μια εναλλακτική λύση κατοικίδιου σε παιχνίδι, όπως ένα ψεύτικο μεγάλο χνουδωτό σκύλο ή γάτα, ή κάτι ανάλογο σε ρομπότ, στη θέση ενός αληθινού και ίσως να συμφωνήσουν μαζί σας ότι τους δίνει την αίσθηση ότι έχουν ένα ζωάκι που το αγαπούν και σχεδόν την ίδια ευχαρίστηση, χωρίς τις υποχρεώσεις.

Συζητείστε αναλυτικά τις απόψεις τους

Τα παιδιά μπορεί να επιμένουν ότι έχουν καταλάβει πολύ καλά ποιές θα είναι οι υποχρεώσεις τους που απορρέουν από ένα κατοικίδιο που θα ζει στο σπίτι, αλλά τις περισσότερες φορές δεν έχουν αρκετά σαφή ιδέα για αυτό που θα ακολουθήσει. Καθίστε λοιπόν μαζί τους και καταρτίστε μια λίστα με όλες τις ευθύνες και τα κόστη. Καταγράψτε τα πάντα, από την τροφή και τα αξεσουάρ, μέχρι τον κτηνίατρο. Εάν είναι αρκετά μεγάλα τα παιδιά, συζητείστε για το τι πρόκειται να συμβεί, εάν αυτά φύγουν για σπουδές σε άλλη πόλη ή χώρα-κάντε σαφές ότι δεν μπορούν να πάρουν το σκύλο ή τη γάτα μαζί τους και σε κάθε περίπτωση, ακόμα και αν δεν φύγουν, θα είναι καθημερινά πολύ απορροφημένα από σπουδές, φίλους, σχέσεις και κοινωνική ζωή, ώστε να μην έχουν ίσως την ίδια διάθεση να φροντίζουν το κατοικίδιό τους.

Τα πρακτικά θέματα

Οπωσδήποτε μιλήστε με τα παιδιά για τα πρακτικά θέματα. Εάν για παράδειγμα και οι δύο γονείς εργάζεστε, εξηγήστε ότι είναι εντελώς ανεύθυνο, να αφήνετε π.χ. ένα σκύλο στο σπίτι μόνο του, σχεδόν όλη την ημέρα, αφού και τα παιδιά θα λείπουν στο σχολείο. Τα κατοικίδια, ξεκαθαρίστε τους, χρειάζονται να είναι καθαρά, ταϊσμένα, να βγαίνουν στον καθαρό αέρα, να τα περιποιούμαστε και να τα βουρτσίζουμε και κυρίως: να έχουν συντροφιά.

Πείτε απλά "όχι"

Σε τελική ανάλυση, εσείς είστε οι γονείς και τα παιδιά σας αυτό που κυρίως πρέπει να μάθουν, είναι ότι δεν μπορούν πάντα να έχουν αυτό που επιθυμούν. Μπορεί να κατσουφιάσουν, να σας κάνουν μούτρα για μέρες, να σκεφτούν ότι είστε άδικοι, αλλά κάντε σαφές ότι μόνο όταν μεγαλώσουν και ζήσουν σε δικό τους χώρο, πληρώνοντας τα έξοδά τους μόνα τους, θα μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν. Και ότι μέχρι τότε, εσείς θα αποφασίζετε. Κάντε το χωρίς να αισθάνεστε ενοχές για την άρνησή σας.
Τα κατοικίδια μπορεί να είναι υπέροχα, αλλά να θυμάστε ότι τα παιδιά, τις περισσότερες φορές χάνουν γρήγορα το ενδιαφέρον τους, ειδικά μόλις συνειδητοποιήσουν τις ευθύνες και τον κόπο που επιφορτίζονται. Και καλύτερα, εάν το θεωρείτε σημαντικό, να βρείτε έναν άλλον τρόπο να έχουν τα παιδιά σας επαφή με τα ζώα, εφόσον τα αγαπούν.
Μην ενδώσετε λοιπόν στην ιδέα αυτή, εάν και κυρίως και εσείς σαν ενήλικες, δεν έχετε την ίδια επιθυμία με τα παιδιά σας. Θα είστε στο τέλος εσείς μόνο, οι γονείς, οι μοναδικοί που θα ασχολείστε σε καθημερινή βάση με το σκύλο ή τη γάτα ή το καναρίνι ή ο,τιδήποτε είναι αυτό και εάν από την αρχή δεν το θέλατε, οι μόνοι που θα αγανακτείτε και θα γκρινιάζετε, έχοντας απέναντί σας παιδιά, που θα απορούν και θα αναρωτιούνται γιατί συνεχώς μαλώνετε ή κακολογείτε το πανέμορφο, αγαπημένο τους σκυλάκι!
Πηγή: Premium.paratiritis.gr
- See more at: http://www.mama365.gr/19923/pos-na-peite-ohi-otan-to-paidi-sas-thelei-katoi.html#sthash.JtRxgfFI.dpuf

Πώς να μεγαλώσετε έναν υπέροχο άνδρα

Αν μεγαλώνετε αγόρι, κουβαλάτε μια μεγάλη ευθύνη: μεγαλώνετε ένα μελλοντικό άνδρα. Οι μαμάδες με αγόρια, έχουν την ευκαιρία να αναθρέψουν σωστά ένα μελλοντικό σύντροφο και  πατέρα. Διαβάστε τα δέκα πράγματα που πρέπει να διδάξετε στο γιό σας, για να γίνει μεγαλώνοντας ένας υπέροχος άνδρας.

Μάθετέ του να είναι ειλικρινής

Όλα τα παιδιά λένε ψέματα. Είναι στο χέρι σας να αντιμετωπίσετε τη φυσική του τάση να λέει ψέματα, εξηγώντας του γιατί το ψέμα δεν είναι ποτέ η σωστή επιλογή και κάνοντάς τον να νιώθει αρκετά ασφαλής, ώστε να θέλει να λέει την αλήθεια.

Διδάξτε τον ότι η βία δεν είναι επιλογή

Ο κόσμος εξελίσσεται, αλλά η στερεοτυπική μορφή του βίαιου άνδρα είναι υπαρκτή. Σίγουρα ο γιος σας θα έχει έρθει ή θα έχει τουλάχιστον δει, άνδρες επιθετικούς και τραχείς, που φωνάζουν και βρίζουν οδηγώντας ή που τσακώνονται και πιάνονται στα χέρια. Για να είστε σίγουρη ότι δεν μεγαλώνετε έναν εκκολαπτόμενο τραμπούκο, υποδείξτε του ότι η βία δεν είναι ποτέ επιλογή και περιορίστε τη φυσική του τάση για επιθετικότητα.

Μάθετέ του να είναι τρυφερός και ευγενικός

Η έλλειψη τρυφερότητας είναι ίσως το πιο συχνό παράπονο που έχουν οι γυναίκες από τους άνδρες της ζωής τους. Μάθετε στο αγόρι σας, ότι η τρυφερότητα είναι πάντα ευπρόσδεκτη και η ευγένεια αναγκαία. Ένας ευγενικός άνδρας, είναι αν μη τι άλλο, ένας γοητευτικός άνδρας.

Διδάξτε του την κατανόηση

Το πρότυπο του άνδρα –προστάτη μπορεί να αντικατασταθεί από αυτό του τρυφερού, συμπονετικού και πρόθυμου να βοηθήσει άνδρα. Η υπομονή και η αγάπη θα είναι σύμμαχοί του.

Μάθετέ του να σέβεται τις γυναίκες

Όχι να τις λυπάται κι όχι να τους κουβαλάει τα ψώνια – να τις σέβεται. Ένας γιος που αγαπά και σέβεται τη μαμά του, έχει σημαντικές πιθανότητες να εξελιχθεί σε έναν άνδρα που σέβεται τη γυναίκα, τη συνάδελφο και τη φίλη του.

Γκρεμίστε τα στερεότυπα

Οι άνδρες δεν είναι εξυπνότεροι, οι γυναίκες δεν είναι απαραίτητα πιο ευαίσθητες, οι άνδρες δεν πρέπει ούτε να είναι ούτε να φαίνονται σκληροί, οι γυναίκες δε χρειάζεται να κυκλοφορούν ως μοντέλα. Ποδοπατήστε ό,τι εγκλωβίζει το μυαλό του γιου σας σε απαρχαιωμένα στεγανά.

Δείξτε του πώς να ελέγχει τον θυμό του

Ο αυτοέλεγχος είναι μάθημα ζωής για τον καθένα – η διαχείριση του θυμού ή του άγχους είναι εγχείρημα δύσκολο ακόμα και για τους ενήλικες. Κάντε το γιο σας έναν άνδρα ισορροπημένο και με αυτοπεποίθηση.

Διδάξτε του πώς οι άνδρες κλαίνε

Πέφτοντας στην παγίδα της γενίκευσης, θα λέγαμε ότι οι άνδρες δεν είναι συνήθως «ανοιχτά βιβλία». Συνήθως επιλέγουν να μην εκφράζονται συναισθηματικά και αποφεύγουν τις «καταθέσεις ψυχής». Μάθετε στο γιο σας, ότι είναι υγιές, αν όχι απαραίτητο, να κλάψει όταν στενοχωρηθεί ή να σας αγκαλιάσει χοροπηδώντας αν ένα νέο τον ενθουσιάσει.

Ενθαρρύνετέ τον να σας βοηθήσει στις δουλειές του σπιτιού

Μαθαίνοντας στο γιο σας να κάνετε μαζί δουλειές, λύνετε τα χέρια της μελλοντικής του συντρόφου. Κάντε τις δουλειές να φαίνονται διασκεδαστικές για να τον πείσετε να συμμετέχει. Άπαξ και τα καταφέρετε, έχετε πλάσει έναν άνδρα – νοικοκύρη, είδος με τεράστια ζήτηση.

Δείξτε του ότι πραγματικοί ήρωες είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας

Ο γιος σας ζει μέσα σ’ ένα κυκεώνα πληροφοριών και προτύπων. Ποδοσφαιριστές, αστροναύτες ή υπέρ – ήρωες μπορεί να είναι τα άπιαστα πρότυπά του. Δείξτε του ότι πραγματικοί ήρωες είναι οι καθημερινοί άνθρωποι: οι πυροσβέστες, οι δάσκαλοι ή οι επιστήμονες. Έτσι, θα μεγαλώσει με προοπτικές να γίνει ένας άνδρας με αυτοπεποίθηση, που μπορεί να γίνει ό, τι θέλει.

- See more at: http://www.mama365.gr/20513/pos-na-megalosete-enan-yperoho-andra.html#sthash.cLoBCPov.dpuf

Τα μυαλά που κουβαλάς": Ένα εξαιρετικό animation της Disney για μικρά και μεγάλα παιδιά

Η χαρά, η λύπη, ο θυμός, οι ονειροπολήσεις και κάθε πιθανό συναίσθημα μικρών και μεγάλων που σπάνια εξομολογείται κανείς είναι το θέμα του εξαιρετικού νέου animation της Disney Pixar-, το οποίο θα βγει στους κινηματογράφους το ερχόμενο Φθινόπωρο. Μέχρι τότε απολαύστε το υπέροχο τρέιλερ της ταινίας.
Πρωταγωνίστρια της ταινίας είναι η 11χρονη Ράιλι, της οποίας τα προβλήματα ξεκινούν όταν αναγκάζεται να μετακομίσει με την οικογένειά της, και στην προσπάθειά της να προσαρμοστεί στη νέα της ζωή έρχεται αντιμέτωπη με κάθε πιθανό δυνατό συναίσθημα.
Δείτε το τρέιλερ:
Δεδομένου ότι ο έλεγχος των συναισθημάτων και η έκφρασή τους με θετικούς τρόπους είναι από τα ζητήματα που απασχολούν όλους τους γονείς, οι οποίοι προσπαθούν να προσεγγίσουν συναισθηματικά τα παιδιά τους, η ταινία έχει πολλά σημαντικά μαθήματα να δώσει σε όλους.
- Δείτε περισσότερα στο: http://www.mama365.gr/22326/ta-myala-poy-koyvalas-ena-exairetiko-animation.html#sthash.CsSsG9Ma.dpuf

ΣΗΜΑΔΙΑ ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΕΝΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ..

Τα παιδιά μικρής ηλικίας είναι άμοιρα ευθυνών. Ένα παιδί με κακούς τρόπους, δεν είναι ένα παιδί που φέρει γενετήσια κακία ή αγένεια. Είναι ένα παιδί γονιών που έκαναν λάθη. Ο όρος "κακομαθημένο", ενώ σε πρώτο επίπεδο χαρακτηρίζει το παιδί, στην πραγματικότητα αποδίδεται στους γονείς: σε κάποιο στάδιο της ανατροφής του, τα απαραίτητα όρια για την υγιή του ψυχοκοινωνική ανάπτυξη δεν έγιναν σαφή κι έτσι, απολύτως φυσιολογικά, το παιδί πίστεψε ότι είναι ο εξουσιοδοτημένος αρχηγός του σπιτιού (ο κουμανταδόρος, πιο αγοραία). Αν το παιδί σας συγκεντρώνει τα παρακάτω χαρακτηριστικά, τότε έχουν γίνει κάποιες... παιδαγωγικές αστοχίες. Με καλή διάθεση και αρκετή υπομονή, όμως, όλα διορθώνονται! 

Θυμώνει εύκολα και... το δείχνει

Ένα παιδί χωρίς όρια, έχει μάθει ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να πάρει αυτό που θέλει -κι αν δεν το πάρει, τότε ο κόσμος πρέπει να χαλάσει. Αν το παιδί σας πέφτει στο πάτωμα και χτυπιέται κλαίγοντας με τον δραματικότερο δυνατό τρόπο επειδή του απαγορεύσατε να φάει ένα ακόμη σοκολατάκι, πρέπει να επανεξετάσετε τις παιδαγωγικές σας μεθόδους! 

Σας φέρνει σε πολύ δύσκολη θέση σε δημόσιους χώρους

Οι κρίσεις θυμού, δυστυχώς, δεν περιορίζονται στο σπίτι. Αντιθέτως, σαν από συμπαντική φάρσα, στους δημόσιους χώρους οι εξάρσεις θυμού και κλάματος μοιάζουν να γίνονται πολύ, πολύ συχνότερα απ' ό,τι στο σπίτι. Ένα "όχι" αρκεί, για να καθίσει το μονάκριβό σας καταμεσής της ασφάλτου και να κλαίει σπαραχτικά; Μάλλον πρέπει να αναλάβετε δράση. 

Δεν συνεργάζεται

Τυπικό χαρακτηριστικό των κακομαθημένων παιδιών είναι να μην δείχνουν καμία διάθεση για συνεργασία. Όσο ευγενικά κι αν ζητήσει η μαμά να τη βοηθήσει με το μάζεμα των (άπειρων και παντού διασκορπισμένων) παιχνιδιών, το παιδί θα δηλώσει οριζοντίως και καθέτως την απόλυτη άρνησή του. Δώστε ψευδό-εναλλακτικές, για να το πείσετε. Πείτε του: "Μπορείς να πας για μπάνιο μόνος σου ή να σε βάλω εγώ. Διάλεξε."

Προσπαθεί να σας ελέγξει


Ίδιον των παιδιών χωρίς όρια είναι η σχέση ισότητας -αν όχι υπεροχής- που νιώθουν να έχουν με τους ενήλικες. Νιώθουν ότι μπορούν να απαγορεύσουν ή να ελέγξουν τις πράξεις και τις συμπεριφορές των μεγαλύτερών τους, δίνοντας διαταγές. Αφήστε το παιδί να σας συμβουλεύσει και να να καταθέσει τη γνώμη του, αλλά χωρίς δεσποτισμό και αγένεια. 

Δεν μένει εύκολα ευχαριστημένο

Τι κι αν δώσατε όλη σας την ενέργεια και την φαντασία για να οργανώσετε το τέλειο πάρτι για το παιδί σας και τους φίλους του. Εκείνο σφίγγει τα χείλη, σταυρώνει τα χέρια στο στήθος και δηλώνει "Δεν μ' αρέσει!" ή "Δεν θέλω να έρθει κανένας!". Μην απογοητευτείτε -δεν το εννοεί. 

Δεν μοιράζεται

Τα παιδάκια που έχουν ανατραφεί χωρίς όρια, πιστεύουν ότι ο κόσμος τους ανήκει διακαιωματικά. Ένα παιδί που συστηματικά δεν μοιράζεται τα παιχνίδια του με τους φίλους του, μπορεί να γίνει από δυσάρεστο έως ανεπιθύμητο. Μάθετε στο παιδί να δίνει και να απολαμβάνει την παρέα των άλλων παιδιών -όταν μεγαλώσει θα σας ευγνωμονεί. 

Έχει διαρκώς απαιτήσεις 

"Θέλω να με ταΐσεις", "Θέλω να πάρουμε γλυκό!", "Θέλω να παίξεις μαζί μου", "Θέλω αγκαλιά". Κάθε μία από αυτές τις απαιτήσεις είναι λογικές και φυσικές για ένα παιδάκι που ζητάει την έμπρακτη απόδειξη αγάπης της μαμάς και του μπαμπά του. Όταν όμως τα "θέλω" είναι διαρκή κι επίμονα, τότε το παιδί ζητάει περισσότερα απ' αυτά που του χρειάζονται. Επομένως, έχετε περάσει το μήνυμα ότι μπορεί να έχει ό,τι θέλει, όποτε το θέλει.   

Ζητάει ανταλλάγματα


Οι γονείς δεν πρέπει να δίνουν χρήματα, μικρο-δωράκια ή λιχουδιές ως αντάλλαγμα στο αυτονόητο! Στοιχειώδεις δουλειές και "υπακοή" σε προφανείς κανόνες πειθαρχίας, είναι πράγματα που πρέπει να τηρούνται από τα παιδιά χωρίς τη διαδικασία της δωροδοκίας.   

Πρέπει να ικετεύσετε

Όσο απαραίτητη είναι η πειθαρχία, τόσο δύσκολα επιτυγχάνεται. Σε κάθε περίπτωση όμως, όσο κι αν το παιδί προσπαθεί να αποφύγει δουλειές ή δραστηριότητες, πρέπει τελικά να "βγείτε νικητές" με αξιοπρέπεια. Μην ικετεύσετε το παιδί να βάλει τις πιτζάμες του ή να πλύνει τα χέρια του. Επιβληθείτε, χωρίς φωνές, αλλά με σταθερότητα για να διατηρήσετε τον ρόλο του γονιού. 

Είναι αγενές

Τα κακομαθημένα παιδιά έχουν μάθει ότι μπορούν να συμπεριφέρονται όπως τους αρέσει, χωρίς να εισπράττουν τις συνέπειες των πράξεών τους. Έτσι, η αγένεια είναι γι΄ αυτά επιλογή. Ένα παιδί που μιλάει απότομα και τραχιά στους μεγαλύτερους, αλλά και στους συνομήλικούς του, είναι ένα παιδί που δεν φέρει το βάρος των -όποιων- ευθυνών του.
- See more at: http://www.mama365.gr/22213/10-shmadia-poy-deihnoyn-oti-to-paidi-sas-einai-k.html#sthash.csHOShTz.dpuf

Πώς να βοηθήσετε τα παιδιά σας να γίνουν πιο έξυπνα σε 10 βήματα

Θέλετε να κάνετε ό,τι μπορείτε για να γίνει το παιδί σας όσο το δυνατόν πιο έξυπνο; Το περιοδικό Time συγκέντρωσε δέκα επιστημονικά εξακριβωμένους τρόπους για να ενισχύσετε την ευφυΐα των παιδιών σας όσο είναι ακόμα μικρά. Αξίζει, βέβαια, να τονιστεί, όπως χαρακτηριστικά λέει και το περιοδικό, ότι η ευφυΐα δεν είναι το παν στην ζωή ενός ανθρώπου. Το παιδί χρειάζεται ηθικές αξίες και συναισθηματική νοημοσύνη για να είναι ένας ολοκληρωμένος και ευτυχισμένος άνθρωπος.
Ωστόσο, αν υπάρχουν δέκα απλά πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να «ανοίξετε» το μυαλό του παιδιού σας, δεν χάνετε κάτι να δοκιμάσετε τα εξής:

Μαθήματα μουσικής

Αμέτρητες έρευνες (να μία από αυτές) έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τα μαθήματα μουσικής αυξάνουν το IQ όχι μόνο των παιδιών αλλά και ανθρώπων κάθε ηλικίας. Εξάλλου, η εκμάθηση ενός μουσικού οργάνου, πέρα από πιο έξυπνο, θα κάνει το παιδί σας και πιο δημοφιλές!

Μη διαβάζετε ΣΤΑ παιδιά, διαβάζετε ΜΕ τα παιδιά

Αν το παιδί σας μαθαίνει τώρα να διαβάζει, μην το αφήνετε απλά να κοιτάζει τις εικόνες ενός βιβλίου, ενώ εσείς κάνετε όλο το διάβασμα. Πείτε του να προσέχει τις λέξεις και ζητήστε του να διαβάζει μαζί σας, καθώς σύμφωνα με έρευνες, αυτό κάνει το παιδί να βελτιώνει ταχύτατα την ικανότητά του στην ανάγνωση και «ανοίγει» το μυαλό του.

Η έλλειψη ύπνου μεγαλώνει... χαζά παιδιά

Ακόμα και μία ώρα λιγότερη να κοιμάται το βράδυ, μπορεί να γυρίσει το μυαλό ενός παιδιού 6ης Δημοτικού έως και δύο χρόνια πίσω, όπως λέει μία έρευνα. Για την ακρίβεια, η απώλεια μιας ώρας ύπνου κάθε βράδυ όχι μόνο καθυστερεί αλλά και αναστρέφει την διαδικασία νοητικής ωρίμανσης, τόσο των παιδιών όσο και των εφήβων.

Το IQ δεν έχει αξία χωρίς την αυτο-πειθαρχία

Η αυτό-πειθαρχία «κερδίζει» το ΙQ στην πρόβλεψη του ποιος θα γίνει επιτυχημένος στην ζωή του και ο λόγος είναι ότι, όπως δείχνουν πάμπολλες μελέτες, η δύναμη της θέλησης είναι η μοναδική θεμελιώδης συνήθεια που μπορεί να έχει κάποιος για ατομική επιτυχία. Εξάλλου, λένε οι επιστήμονες, του καλούς βαθμούς στο σχολείο τους παίρνουν κατά κανόνα οι ευσυνείδητοι μαθητές και όχι όσοι είναι απλά έξυπνοι.

Γυμναστική

Το παιδί δεν χρειάζεται να είναι διαρκώς χωμένο μέσα σε μία βιβλιοθήκη. Η άσκηση είναι απαραίτητο στοιχείο στη καθημερινότητά του, καθώς ενισχύει την ικανότητα εκμάθησης του παιδιού. Σύμφωνα με έρευνα, μετά την γυμναστική οι άνθρωποι μαθαίνουν νέες λέξεις από το λεξικό 20% πιο γρήγορα. Επίσης, η γυμναστική βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος στον εγκέφαλο, με αποτέλεσμα να ενισχύεται η μνήμη και η απορρόφηση γνώσης κατά 30%.

Η μάθηση είναι ενεργή διαδικασία

Ο εγκέφαλος του παιδιού εξελίσσεται κάνοντας πράγματα, όχι ακούγοντας ή βλέποντας πράγματα. Ακόμα και οι «εκπαιδευτικές» εκπομπές στην τηλεόραση δεν είναι αρκετές για να αναπληρώσουν αυτά που κερδίζει το παιδί διαβάζοντας και παίζοντας.

Καλά είναι τα γλυκά -αλλά στις σωστές στιγμές

Το ιδανικό είναι να τρώνε πάντα υγιεινά τα παιδιά. Ένα καλό πρωινό πριν από ένα σημαντικό διαγώνισμα, για παράδειγμα, μπορεί πραγματικά να κάνει θαύματα. Δεν υπάρχει, όμως, τίποτα χειρότερο κάτι τέτοιες στιγμές από το να τρώει το παιδί γλυκά. Γιατί η αύξηση του σακχάρου στο αίμα δίνει στο παιδί μπόλικη ενέργεια για λίγη ώρα (βελτιώνοντας τη μνήμη και την αυτοσυγκέντρωση), ενώ στη συνέχεια «ρίχνει» τον οργανισμό απότομα, με αποτέλεσμα το παιδί να νιώθει οκνηρό. Έτσι, αν θέλετε να δώσετε στο παιδί ένα γλυκό, είναι προτιμότερο να του το δώσετε την ώρα που διαβάζει, παρά π.χ. την ώρα που ξεκουράζεται ή λίγο πριν πάει να γράψει το διαγώνισμα.

Χαρούμενα παιδιά = Επιτυχημένα παιδιά

Τα χαρούμενα παιδιά έχουν περισσότερες πιθανότητες να γίνουν επιτυχημένοι, ολοκληρωμένοι ενήλικες, σύμφωνα με τους επιστήμονες. Τα παιδιά αυτά έχουν καλύτερες επιδόσεις στο σχολείο, βρίσκουν αργότερα καλύτερες δουλειές και έχουν περισσότερες πιθανότητες να κάνουν επιτυχημένους γάμους. Και ποιο είναι το πρώτο βήμα για να γίνει χαρούμενο ένα παιδί; Να έχει χαρούμενους γονείς.

Καλές παρέες

Μπορεί τα γονίδιά σας να παίζουν ρόλο σε διάφορα χαρακτηριστικά του παιδιού σας, όμως όχι απαραίτητα στον χαρακτήρα και την συμπεριφορά του. Οι επιστήμονες λένε ότι το να ζείτε σε μία φιλήσυχη γειτονιά, να πηγαίνει το παιδί σας σε ένα καλό σχολείο και να κάνει παρέα με καλά παιδιά, μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο. Συγκεκριμένη μελέτη έχει δείξει ότι όταν ένας μέτριος μαθητής κάνει στενή παρέα με έναν καλό μαθητή, έχει περισσότερες πιθανότητες να βελτιώσει τις επιδόσεις του.

Πιστέψτε στο παιδί σας

Το να πιστεύετε ότι το παιδί σας είναι πιο έξυπνο από το μέσο παιδί μπορεί να κάνει την διαφορά. Σε πείραμα που έγινε σε σχολείο, όταν οι δάσκαλοι είπαν σε συγκεκριμένα παιδιά ότι ήταν πιο έξυπνα, τα παιδιά αυτά άρχισαν να βελτιώνουν τις επιδόσεις τους στο σχολείο. Φανταστείτε τον ρόλο που μπορείτε να παίξετε εσείς, λοιπόν, στην ευφυΐα του.
- See more at: http://www.mama365.gr/22173/pos-na-vohthhsete-ta-paidia-sas-na-ginoyn-pio-exypna.html#sthash.xbT15o4b.dpuf

αν εχετε αυτα τα συμπτωματα!!!!!

Η εγκυμοσύνη δεν είναι μία εύκολη περίοδος στη ζωή μίας γυναίκας. Οι ορμόνες «χορεύουν» και οι σωματικές αλλαγές είναι αρκετές.
Στην αρχή ωστόσο υπάρχουν κάποια συμπτώματα που δείχνουν εγκυμοσύνη. Ποια είναι αυτά?
• Η δυσάρεστη μεταλλική γεύση στο στόμα. Κατά έναν περίεργο τρόπο αν τρώτε γλυκές τροφές, μπορεί να ενταθεί η μεταλλική γεύση!
• Αν ζαλίζεστε στα μέσα μεταφοράς, και τώρα η ζαλάδα είναι πιο έντονη και πιο συχνή, τότε πρέπει να πάρετε ένα τεστ εγκυμοσύνης! Φαίνεται πως τα χαμηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα προκαλούν ναυτία.
• Η όσφρηση είναι αλληλένδετη με τη γεύση. Πολλές έγκυες γυναίκες αναφέρουν αυξημένη ευαισθησία στις οσμές.
• Η σιελόρροια είναι ένα χαρακτηριστικό σύμπτωμα εγκυμοσύνης. Πού οφείλεται? Στα αυξημένα επίπεδα της ανθρώπινης χοριακής γοναδοτροπίνης, της ορμόνης που διατηρεί την εγκυμοσύνη.
• Η υπνηλία. Η κόπωση της εγκυμοσύνης μπορεί να είναι ιδιαίτερα έντονη σε αυτό το πρώτο στάδιο.
Πηγή: mothersblog.gr 

....Αγάπη... Tο φιλμάκι με τις 1 εκατ.προβολες...


Το παιδί μέσα στην οικογένεια – «μαθαίνουμε στα παιδιά να αποφασίζουν υπεύθυνα και όχι να υποτάσσονται»

pS60WX7
Γράφει η Μαρία Κωνσταντινοπούλου
Ο ρόλος του γονέα απέναντι στο παιδί του, πέρα από τα σημαντικά και βασικά, δηλαδή να προσπαθεί για την ψυχική και σωματική του υγεία και ισορροπία, τα οποία και επιδιώκονται με την ανευ όρων αγάπη, την παροχή ασφάλειας, την δυνατότητα απόκτησης νέων εμπειριών, την ένταξή του σε διάφορες και διαφορετικές ομάδες-πλαίσια, την αναγνώριση και παραδοχή του, την αναγνώριση της προσπάθειάς του και όχι απαραίτητα (όπως συνήθως συμβαίνει) του αποτελέσματος, καθώς και την ενίσχυση της υπευθυνότητάς του, ένα άλλο πολύ σημαντικό είναι η θέσπιση και τήρηση των ορίων!
.
Με τα παιδιά μας δεν είμαστε φίλοι. Σε καμία περίπτωση δεν ταυτίζονται οι έννοιες »είμαι κοντά» με το »είμαι φίλος», παρόλο που πολύ συχνά συνχέονται. Η οριοθέτηση της συμπεριφοράς είναι αυτό που κάνει το παιδί να καταλάβει τους κανόνες της οικογένειας, καθώς επίσης και το τι περιμένουν οι άλλοι από αυτό.
Τα όρια στη συμπεριφορά αποτελούν σημαντικότατο στοιχείο στην ανατροφή των παιδιών. Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε περιβάλλον με σταθερά όρια, τείνουν να αισθάνονται μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και ασφάλεια. Οι γονείς από την άλλη που δεν εφαρμόζουν κανόνες πειθαρχίας μεγαλώνουν παιδιά τα οποία πολλές φορές συμπεριφέρονται προκλητικά δοκιμάζοντας με αυτό τον τρόπο τους γύρω τους και τις αντιδράσεις τους. Για τον λόγο αυτό, κύριο μέλημα θα πρέπει να είναι η ανάπτυξη της ηθικής αντίληψης και της συναισθηματικής νοημοσύνης των παιδιών που θα τα βοηθήσει να καταλάβουν την σημασία της πρέπουσας συμπεριφοράς ανάλογα με το κάθε πλαίσιο (οικογενειακό, σχολικό, κλπ).
.
 Οι κοινωνίες μας ευτυχώς έχουν αλλάξει. Και αφού πέρασαν από πολλά στάδια οικογενειακών σχημάτων, από την πατριαρχική οικογένεια στην απόλυτη αμφισβήτηση της αντρικής ανωτερότητας, έφτασαν στη σημερινή πραγματικότητα όπου τα δύο φύλα μάχονται για την υπεροχή των ατομικών τους δικαιωμάτων.
.
 Τι γίνεται όμως με τα παιδιά που αναπτύσσονται μέσα σε οικογένειες όπου οι ρόλοι δεν είναι σαφείς και οι γονείς σχεδόν ξεκάθαρα ανταγωνίζονται για τα δικαιώματά τους?
Τα παιδιά ασφαλώς αναγνωρίζουν και τα δικά τους δικαιώματα. Αυτό όμως που δεν τους είναι ξεκάθαρο είναι ο τρόπος με τον οποίο διεκδικεί κάποιος τα δικαιώματά του. Συνήθως η αντίληψη που έχουν είναι πως οι γονείς έχουν ευθύνες και υποχρεώσεις, ενώ εκείνα έχουν δικαιώματα. Στον λανθασμένο αυτό τρόπο σκέψης οδηγούνται κυρίως όταν υπερπροστατεύονται από τους γονείς τους, όταν δεν είναι ελεύθερα να μάθουν από τις συνέπειες μιας πράξης τους. Ο δημοκρατικός γονιός είναι απλά εκείνος που ενθαρρύνει και επιτρέπει στο παιδί του την εκλογή, τη λήψη αποφάσεων και την εμπειρία και ευθύνη των αποτελεσμάτων (αποκλείοντας ασφαλώς τα ακραία και επικίνδυνα).
Αν ένας γονιός θεωρεί σωστό πως έχει το δικαίωμα να περνάνε οι δικές του αποφάσεις, το μόνο που καταφέρνει είναι να ανατρέφει παιδιά τα οποία θα μάθουν είτε να υπακούν και να υποχωρούν, είτε να θεωρούν δεδομένο πως και οι γύρω τους θα πρέπει να υπακούν στις δικές τους επιθυμίες.
.
Οι όροι “Ισοτιμία” και “Ισότητα” πολύ συχνά συνχέονται μέσα στις οικογένειες. Ασφαλώς όλα τα μέλη είναι ισότιμα ως προς την αξία και την αξιοπρέπειά τους ως άνθρωποι και έτσι θα πρέπει να αντιμετωπίζονται.
Ο αμοιβαίος σεβασμός διδάσκεται μόνο όταν εμείς οι ίδιοι είμαστε σταθεροί στα προσωπικά μας δικαιώματα και όχι αυταρχικοί και στερητικοί στα δικαιώματα των παιδιών μας.
Πολλοί γονείς χρησιμοποιούν τη μέθοδο αμοιβής-τιμωρίας στα παιδιά τους. Το πιθανότερο είναι πως οι περισσότεροι από εμάς μεγαλώσαμε οι ίδιοι μέσα σε ένα τέτοιο σύστημα πειθαρχίας. Η μέθοδος αυτή έχει πολλά μειονεκτήματα, και αποτελεί ίσως την βασική αιτία γιατί τα παιδιά μας τελικά δεν μας ακούν και δεν μεγαλώνουν με υπευθυνότητα.
.
Με το να τιμωρούμε το παιδί όταν δεν υπακούει και να το ανταμοίβουμε όταν συμμορφώνεται, γινόμαστε εμείς επί της ουσίας οι βασικοί υπεύθυνοι της συμπεριφοράς του, δυσκολεύοντας τη λήψη των δικών του αποφασεων. Ενισχύουμε την »καλή» συμπεριφορά όταν είναι παρόν κάποιος ενήλικας, με αποτέλεσμα η συμπεριφορά αυτή να μην γενικεύεται και σε άλλα πλαίσια, καθώς επίσης χωρίς να το καταλαβαίνουμε προκαλούμε οι ίδιοι την αντίδραση του παιδιού, επιμένοντας στο να υπακούσει στους κανόνες μας.
Αντίθετα από τα παραπάνω, μπορούμε να θέσουμε σε εφαρμογή το σύστημα των Συνεπειών.  Πρόκειται για μία μέθοδο με πολλά θετικά στοιχεία και με ιδιαίτερη αποτελεσματικότητα. Το παιδί μαθαίνει να είναι υπεύθυνο για τις πράξεις του και όχι ο γονέας. Υπάρχουν οι φυσικές και οι λογικές συνέπειες.
Παράδειγμα φυσικών συνεπειών
Tο παιδί επιμένει να μην θέλει να φορέσει μπότες παρόλο που βρέχει. Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας κίνησης θα είναι να βραχούν τα πόδια του.
Το παιδί επιμένει να μην θέλει να φάει πρωινό πριν φύγει για το σχολείο. Το αποτέλεσμα θα είναι να πεινάσει στο σχολείο.
Τίποτα από τα παραπάνω επί της ουσίας δεν θέτουν σε κίνδυνο το παιδί, γι’αυτό και επιτρέπουμε να πάρει μόνο του την απόφαση. Στις περιπτώσεις που υπάρχει κίνδυνος για το παιδί, θέτουμε σε εφαρμογή τις  λογικές συνέπειες οι οποίες θα πρέπει να είναι άμεσες, λογικές και να έχουν σχέση με τη συμπεριφορά του παιδιού. Σε αυτή την περίπτωση, η στάση του γονιού είναι φιλική καθώς και ο τόνος της φωνής του.
Παράδειγμα τιμωρίας \ λογικής συνέπειας
1. ΤΙΜΩΡΙΑ
Μαμά: » Μαρία μιλάω στο τηλέφωνο. Σβήσε την τηλεόραση γιατί δεν ακούω τίποτα!»
ΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΕΠΕΙΑ
Μαμά: »Μαρία επειδή μιλάω στο τηλέφωνο και δεν ακούω, χαμήλωσε την τηλεόραση ή βγες έξω  λίγο να παίξεις. Αποφάσισε τι από τα δύο θες».
Πρέπει πάντα να δίνουμε στο παιδί επιλογές να διαλέξει, αλλά ταυτόχρονα να σεβόμαστε την προσωπικότητα του παιδιού. Γιατί το πιο πάνω παράδειγμα, μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε τιμωρία εάν δεν δώσουμε βάση στην στάση μας και στον τόνο της φωνής μας :
Μαμά: »Μιλάω στο τηλέφωνο και δεν ακούω, χαμήλωσέ την ή βγες έξω!»
2. ΤΙΜΩΡΙΑ
Μαμά: (θυμωμένα) »100 φορές σου έχω πει να βάζεις τα άπλυτά σου στο καλάθι!! Για το λόγο αυτό δεν έχει παγωτό το απόγευμα!»
ΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΕΠΕΙΑ
Oι συνέπειες θα πρέπει να έχουν σχέση με την προβληματική συμπεριφορά:
Μαμά: »Σήμερα θα βάλω πληντύριο. Δεν θα μπορέσω να πλύνω τα ρούχα σου εφόσον δεν είναι στο καλάθι. Γι’αυτό θα φοράς τα ίδια ρούχα και αύριο αν αποφασίσεις να μην τα βάλεις στο καλάθι».
3. ΤΙΜΩΡΙΑ
Μαμά: »Άργησες για άλλη μια φορά να επιστρέψεις. Η ώρα έχει πάει 11! Μην περιμένεις να βγεις το επόμενο Σάββατο! Ξέχνα και τον υπολογιστή για μια βδομάδα!»
ΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΕΠΕΙΑ
Αφορά στην τωρινή συμπεριφορά του παιδιού και όχι για ό,τι συνέβη στο παρελθόν. Επίσης θα πρέπει η συνέπεια να έχει σχέση με το γεγονός  και όχι με κάτι που δεν είναι σχετικό με αυτό (υπολογιστής).
Όταν λοιπόν έρθει πάλι η μέρα που το παιδί θα θελήσει να ξαναβγεί:
»Λυπάμαι αλλά επειδή δεν φαίνεται να είσαι υπεύθυνος για την ώρα που επιστρέφεις, μπορείς να το προσπαθήσεις την επόμενη βδομάδα πάλι».
4. ΤΙΜΩΡΙΑ
Τα δύο αδέρφια την ώρα του φαγητού παίζουν στο τραπέζι και ενοχλούν τους υπόλοιπους.
»Σταματήστε τώρα ή πάτε για ύπνο αμέσως»
ΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΕΠΕΙΑ
»Μπορείτε να ηρεμήσετε, ή να πάτε μέσα και να επιστρέψετε όταν θα είστε έτοιμοι για φαγητό».
Με την μέθοδο αυτή των συνεπειών, μαθαίνουμε στα παιδιά να αποφασίζουν υπεύθυνα και όχι να υποτάσσονται. Επιλέγοντας, παίρνουν ταυτόχρονα και την ευθύνη των επιλογών αυτών και μέσα από τα θετικά ή αρνητικά αποτελέσματα της εκλογής τους, τελικά μαθαίνουν.
Μαρία Κωνσταντινοπούλου
Ψυχοπαιδαγωγός-Συντονίστρια Σχολών Γονέων
Ψυχολογία (BA), Ειδική αγωγή (BTEC), Παιδοψυχολογία (MSc)
6971935747- 2114014768
Ιδιωτικό γραφείο στην Ηλιούπολη

Νονοι και δωρα (ιδεες)

  Ένα από τα πιο σημαντικά  δώρα  που πρέπει να κάνετε στα βαφτιστήρια σας είναι η πασχαλινή λαμπάδα. Συμβολίζει την Ανάσταση του Κυρίου, τη...