Αρρώστιες που προκαλούν τα ελαττώματα μας!

Όλο και περισσότερη επιστημονική υπόσταση λαβαίνει πλέον η θεωρία ότι τα ελαττώματα μας προκαλούν διάφορες ασθένειες, με συνέπεια να μειώνονται ραγδαία και τα χρόνια ζωής.

Προσοχή νευρικότητα, έλλειψη αυτοελέγχου, κυνισμός ειρωνεία, έντονο άγχος βλάπτουν σοβαρά την υγεία!!!

Σύμφωνα με τον δρ. Στίβεν Μπόιλ, από το Τμήμα Ψυχιατρικής και Συμπεριφορικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Ντιουκ, στη Βόρεια Καρολίνα, έχει πλέον τεκμηριωθεί επιστημονικά ότι παράγοντες της ψυχικής υγείας σχετίζονται με την σωματική υγεία – και τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας ανήκουν στους παράγοντες αυτούς.
Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως κάθε χαρακτηριστικό της προσωπικότητας είναι και επιζήμιο. Υπάρχουν ορισμένα που μας κάνουν καλό...

Κυνισμός!
Όσοι είναι κυνικοί, καχύποπτοι και δεν εμπιστεύονται τους άλλους διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να εκδηλώσουν καρδιοπάθεια.
Οι επιστήμονες πιστεύουν πως οι εγγενώς επιθετικοί άνθρωποι βιώνουν εντονότερο στρες, το οποίο μπορεί να αυξάνει τα επίπεδα μιας πρωτεΐνης του ανοσοποιητικού συστήματος η οποία λέγεται C3 και σχετίζεται με διάφορα νοσήματα, όπως η καρδιοπάθεια και ο διαβήτης.

Νευρικότητα!
Όσοι ανησυχούν συνέχεια είναι αγχώδεις και επιρρεπείς στην κατάθλιψη έχουν μικρότερο προσδόκιμο επιβίωσης απ' ότι οι πιο ψύχραιμοι συνομήλικοί τους.
Πρόσφατη μελέτη επιστημόνων του Πανεπιστημίου Purdue στην Ιντιάνα, στην οποία συμμετείχαν επί τρεις δεκαετίες περισσότεροι από 1.800 εθελοντές, έδειξε ότι οι νευρωτικοί άνθρωποι είναι πιο συχνά καπνιστές – ίσως διότι το κάπνισμα καταπραΰνει παροδικά το άγχος τους, κατά τον επικεφαλής ερευνητή δρα Ντάνιελ Μρόσζεκ, καθηγητή Αναπτυξιακών Σπουδών στο Κολέγιο Υγείας & Ανθρωπίνων Επιστημών του πανεπιστημίου.

Έλλειψη αυτοελέγχου!
Μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Health Psychology» συμπέρανε ότι ο αυτοέλεγχος χαρίζει χρόνια στη ζωή, επειδή μειώνει τις πιθανότητες καπνίσματος και υπερκατανάλωσης αλκοόλ, ενώ αυξάνει τις πιθανότητες να ζει κανείς μια σταθερή και εν πολλοίς ήρεμη ζωή.

Κακοκεφιά...
Οι μόνιμοι κακόκεφοι και εσωστρεφείς άνθρωποι που δεν τους αρέσει ποτέ τίποτα, διατρέχουν σοβαρούς κινδύνους να εξασθενίσει η άμυνα του οργανισμού με συνέπεια να είναι περισσότερο ευάλωτοι στις διάφορες ασθένειες.

Στρες...
Ούτε μια ούτε δυο αλλά εκατοντάδες μελέτες απέδειξαν πως το συνεχές και παρατεταμένο στρες μπορεί να «κόψει» χρόνια απ' τη ζωή, αυξάνοντας τον κίνδυνο καρδιοπάθειας, μεταβολικού συνδρόμου και υπέρτασης.

www.iatropedia.gr

Ποια είναι τα σημάδια της απιστίας;

Όταν μια σχέση υποφέρει λόγω απιστίας του ενός μέλους της, και τα δύο άτομα μπαίνουν σε έναν χορό ψεμάτων, υποψιών, υποκρισίας, σε ένα συναισθηματικό κρυφτούλι που είναι χρονοβόρο και ψυχοφθόρο.

Της Δρ Λίζας Βάρβογλη, Ph.D. Ψυχολόγου-Ψυχοθεραπεύτριας, greekpsychologypages.blogspot.gr

Το άτομο που υποψιάζεται ότι ο σύντροφός του το απατάει περνάει από τη στεναχώρια στην αυτολύπηση, στο βουβό θυμό, την απελπισία, το σαράκι που του τρώει τα σωθικά.

Αυτό το άρθρο δεν έχει γραφτεί με ηθικοπλαστικό στόχο, αλλά με σκοπό να βοηθήσει τους ανθρώπους οι οποίοι εμπλέκονται σε τέτοιες καταστάσεις, υποφέρουν και δεν ξέρουν από πού να ξεκινήσουν για να ξεμπλέξουν τα πράγματα.

Το σημαντικότερο είναι να ξεκινήσει κανείς προσέχοντας τις ενδείξεις και ακούγοντας το ένστικτό του, χωρίς όμως να τα θεωρεί αυτά αποδείξεις, για να συνεχίσει με την απόφαση του τι επιθυμεί να κάνει στη συνέχεια.

1. «Δεν είμαι πια ερωτευμένος/η μαζί σου»
Αν ο σύζυγος ή σύντροφος σας κάνει την παραπάνω δήλωση, να θυμάστε ότι είναι μια από τις πιο χαρακτηριστικές ατάκες που κάνουν οι άνθρωποι που απατούν. Ίσως ο/η σύντροφός σας να έχει ένα βαθύ συναισθηματικό δεσμό μαζί σας, καλή επικοινωνία, ή να έχετε δημιουργήσει μαζί μια σχέση την οποία δεν επιθυμεί να χαλάσει, αλλά είναι πολύ πιθανό ότι έχει κατακλυστεί από έντονα συναισθήματα ερωτικού πάθους για κάποιο άλλο πρόσωπο. Αυτά τα έντονα συναισθήματα για το άλλο άτομο δημιουργούν ένα είδος συναισθηματικής αμνησίας, όπου ξεχνάει τη σημασία του γάμου ή της μόνιμης σχέσης του.

2. «Είμαστε απλώς φίλοι»
Όταν κανείς κάνει αυτή την εξίσου προβλέψιμη με την παραπάνω δήλωση, για να δικαιολογήσει το ότι ξαφνικά αφιερώνει πολλές ώρες από τη ζωή του με ένα άλλο άτομο, είναι πολύ πιθανό ότι έχει ερωτευτεί αυτό το άτομο. Πιθανότατα ο/η σύντροφος σας αισθάνεται ότι έχει πολλά κοινά στοιχεία και ενδιαφέροντα με αυτό το άτομο, ότι αυτό το πρόσωπο τον καταλαβαίνει απόλυτα, έχουν ταύτιση ψυχής. Εναλλακτικά, ο/η σύντροφός σας σας λέει ότι αυτό το πρόσωπο περνάει μια πολύ σοβαρή κρίση στη ζωή του και χρειάζεται την υποστήριξη του συντρόφου σας (ωστόσο αν προτείνεται να βοηθήσετε με κάποιον τρόπο κι εσείς, θα σας πουν ευγενικά και βροντερά «όχι»). Όποιοι και να είναι οι λόγοι γι' αυτή την ξαφνική φιλία, δεν παύει το γεγονός να αποτελεί ένδειξη -και όχι απόδειξη- ότι υπάρχει και κάτι άλλο, πέρα από απλό φιλικό ενδιαφέρον.

3. «Μη με κατασκοπεύεις!»
Αν ως ζευγάρι συνηθίζατε να μοιράζεστε διάφορα πράγματα και να μην έχετε πρόβλημα με την επικοινωνία μεταξύ σας και προς τους άλλους και ξαφνικά παρατηρήσετε ότι: βάζει κωδικό πρόσβασης στο κομπιούτερ, κρύβει τον τηλεφωνικό λογαριασμό, κρύβει το κινητό, δεν το απαντάει όταν είστε μαζί (και δικαιολογείται ότι είναι κάτι ενοχλητικό από τη δουλειά) ή βγαίνει στο μπαλκόνι για να απαντήσει, αν σας κλείνουν το σταθερό ή το κινητό κατάμουτρα όταν το σηκώνετε εσείς, αν ξαφνικά ο/η σύντροφός σας κατακλύζεται από γραπτά μηνύματα όλες τις ώρες της μέρας και της νύχτας, τότε όλα αυτά δείχνουν ότι κάποιο άλλο πρόσωπο έχει εμπλακεί στη ζωή του/της συντρόφου σας. Και αν πάτε να ρωτήσετε κάτι διευκρινιστικά, ο/η σύντροφος απαντά «Μη με κατασκοπεύεις!».

4. «Χρειάζομαι χρόνο για να ξεκαθαρίσω τι νιώθω για σένα»
Aντρες ή γυναίκες που μπαίνουν σε μια άλλη σχέση και εμπλέκονται συναισθηματικά και σεξουαλικά με ένα άλλο άτομα, ζητούν από τον μόνιμο σύντροφό τους περισσότερο χώρο και χρόνο ώστε να είναι μόνοι τους. Συνήθως δίνουν την εξήγηση ότι αυτό οφείλεται σε σύγχυση σχετικά με τα συναισθήματα και τις προτεραιότητές τους, σε εργασιακό στρες ή υπαρξιακή κρίση. Συχνά όμως είναι ένας τρόπος όχι μόνο να ξεκαθαρίσει κανείς τα συναισθήματά του, αλλά και να έχει ελευθερία και να βρει χρόνο να περάσει με το άλλο άτομο.

5. Ξαφνική αλλαγή στο ωράριο εργασίας ή τις συνήθειες!
Ξαφνικές και ανεξήγητες εργασιακές αλλαγές, όπως το να εργάζεται κανείς παράξενες ώρες, να φεύγει για επαγγελματικά ταξίδια το σαββατοκύριακο (και να μην απαντάει στο τηλέφωνο), να έχει υπερωρίες όλα αυτά συνηγορούν στην ύπαρξη κάποιου άλλου ατόμου.

6. Ξαφνικά περνάει πάρα πολύ χρόνο στο κομπιούτερ!
Η σύγχρονη τεχνολογία έχει κάνει τη ζωή πολύ πιο εύκολη σε διάφορους τομείς, συμπεριλαμβανομένων και των σχέσεων. Έτσι, δε χρειάζεται απαραιτήτως να βγει κανείς από το σπίτι για να έχει μια ερωτική «περιπέτεια». Η ευκολία που προσφέρουν τα chat rooms στο διαδίκτυο, τα online dating sites, τα πορνογραφικά sites, και οι κρυφές/ανώνυμες διευθύνσεις που μπορεί κανείς να δημιουργήσει, σε συνδυασμό με πολύωρη αφοσίωση στην οθόνη του κομπιούτερ μπορεί να είναι ένδειξη άλλων ενδιαφερόντων.

7. Κρυφά τηλεφωνήματα και πολύ χρόνος στο τηλέφωνο ή στα γραπτά μηνύματα...
Μήπως το κινητό τηλέφωνο έγινε ξαφνικά προέκταση του/της συντρόφου σας; Συμπεριφορές ενδεικτικές πιθανής απιστίας είναι όταν δεν απαντάει το τηλέφωνο μπροστά σας, το κλείνει όταν εμφανίζεστε ξαφνικά, ασχολείται με τη λήψη/αποστολή γραπτών μηνυμάτων, δεν αφήνει ποτέ το τηλέφωνο από το άγρυπνο βλέμμα του, δε σας επιτρέπει να το αγγίξετε ή να βρεθείτε κοντά του.

8. Ανεξήγητη συμπεριφορά σε διάφορους τομείς...
Ξαφνικά, ο άνθρωπός σας δεν εμφανίζεται σε κάποιο ραντεβού, είναι πολύ καθυστερημένος, λέει ότι θα είναι κάπου και δε βρίσκεται εκεί, κάποιος τον ψάχνει και προσπαθεί να τον εντοπίσει μέσα από εσάς, σας λέει ότι είναι με κάποιο άτομο και αποδεικνύεται ότι δεν είναι με αυτό το άτομο και ύστερα σας λέει ότι έγινε κάποια παρεξήγηση, όλα είναι μπερδεμένα σχετικά με τα ωράρια του/της, λέει μικροψέματα για ασήμαντα πράγματα. Ακόμα, ξαφνικά ανακαλύπτετε ότι λείπουν κάποια ρούχα του/της, ότι εμφανίζονται ρούχα που δεν ανήκουν σε κανέναν από τους δυο σας, υπάρχουν παράξενες χρεώσεις στην πιστωτική κάρτα, λείπουν ανεξήγητα χρήματα από πορτοφόλι ή λογαριασμό. Όλες αυτές οι συμπεριφορές αποτελούν ενδείξεις ότι κάτι άλλο συμβαίνει.

9. Οι δικοί σας φόβοι και υποψίες...
Αν αισθάνεστε ότι ψάχνετε τρόπους να δικαιολογήσετε τη συμπεριφορά του/της συντρόφου σας ή προσπαθείτε να πείσετε τον εαυτό σας ότι όλα είναι καλά και ότι ο άνθρωπός σας δε θα σας απατούσε ποτέ, ακόμα και αυτό είναι ένα σημάδι. Το ένστικτο πολλές φορές είναι αυτό που οδηγεί ένα άτομο να ανακαλύψει τι ακριβώς συμβαίνει στη σχέση του και αν υπάρχει απιστία. Είναι πολύ σημαντικό βέβαια να μην γίνει κανείς καχύποπτος ή παρανοϊκός, γιατί αυτές οι συμπεριφορές από μόνες τους «σκοτώνουν» μια σχέση. Ωστόσο, αν έχετε τις ενδείξεις, φροντίστε να βρείτε τα στοιχεία εκείνα της συμπεριφοράς του/της που έχουν αλλάξει και σας πληγώνουν και με σταθερότητα και ευγένεια ξεκινήστε έναν διάλογο. Ζητήστε ειλικρίνεια, αλλά να είστε προετοιμασμένοι για ψέματα.

Πώς «γράφουν» στο σώμα τα συναισθήματά μας;

Χρησιμοποιούμε συχνά εκφράσεις του τύπου «Έγινα σαν το παντζάρι», «Μου κόπηκαν τα πόδια», «Νιώθω φτερούγισμα στο στομάχι», «Έχω ένα βάρος στο στήθος», «Αρρώστησα από έρωτα», προκειμένου να μιλήσουμε για τα συναισθήματά μας.

Άραγε το σώμα μας βιώνει ακριβώς αυτό που περιγράφουμε με λόγια;

Με τη βοήθεια των ειδικών, επιχειρήσαμε να βρούμε με ποιον τρόπο αποτυπώνονται στο σώμα τα συναισθήματά μας και σας παρουσιάζουμε τι ανακαλύψαμε.

Πολυάριθμες μελέτες έχουν επιβεβαιώσει ότι η συναισθηματική μας κατάσταση δεν αφήνει ανεπηρέαστο το σώμα μας, αφού ενεργοποιεί το καρδιαγγειακό, το μυοσκελετικό και το νευροενδοκρινικό σύστημα του οργανισμού μας.

Επιστήμονες του Πανεπιστημίου Aalto στη Φινλανδία, θέλοντας να κάνουν ένα βήμα παρακάτω, αποτύπωσαν τα μέρη του σώματος που ενεργοποιούν ορισμένα συναισθήματα (ευτυχία, έρωτας, υπερηφάνεια, θυμός, φόβος, άγχος, ντροπή, αηδία, περιφρόνηση, αιφνιδιασμός, ζήλια, λύπη, κατάθλιψη, αδιαφορία).

Από τα ευρήματα, που δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση «Proceedings of the National Academies of Sciences», η πιο εντυπωσιακή διαπίστωση αφορούσε το γεγονός ότι τα συναισθήματά μας επιφέρουν μια σειρά από σωματικές αντιδράσεις που είναι κοινές για όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως καταγωγής και φύλου, και οι οποίες συνδέονται με την προσπάθειά μας για επιβίωση.

Ο αντίκτυπος των συναισθημάτων στο σώμα μας....

Κεφάλι
Πανταχού παρόν στα περισσότερα συναισθήματα το κεφάλι. Σημαντικός είναι ο ρόλος των δακρύων και των μυϊκών συσπάσεων του προσώπου. Η υψηλότερη ενεργοποίηση παρατηρείται στα συναισθήματα χαράς, ενώ η χαμηλότερη στην αδιαφορία και την κατάθλιψη. Στην ντροπή συμμετέχουν ιδιαίτερα τα μάτια και στον θυμό τα μάγουλα.

Λαιμός
Με εξαίρεση την κατάθλιψη και την αδιαφορία, τα υπόλοιπα συναισθήματα αφήνουν έντονη γεύση στον λαιμό. Υψηλή δραστηριότητα παρατηρείται στα συναισθήματα της αηδίας και της αγάπης, όπου οι αισθήσεις της γεύσης και της οσμής παίζουν καθοριστικό ρόλο.

Στήθος
Αποτελεί μια περιοχή του σώματος που ενεργοποιείται -και μάλιστα έντονα- στα περισσότερα συναισθήματα. Αλλαγές στην αναπνοή και τον καρδιακό ρυθμό παρατηρούνται στον θυμό, την ευτυχία, το άγχος, την αγάπη και την περηφάνια.

Στομάχι-κοιλιά
Τα αρνητικά συναισθήματα (θυμός, αηδία, άγχος, φόβος) δένουν κόμπο το στομάχι μας. Το αποτύπωμά τους, όμως, αφήνουν και τα καλά συναισθήματα, όπως ο έρωτας, που ως γνωστόν, «... περνάει από το στομάχι».

Άνω άκρα
Τα κινητοποιεί πρωτίστως ο θυμός, δευτερευόντως η ευτυχία και ο έρωτας και ακολούθως σε αρκετά μικρότερο βαθμό ο φόβος, η αηδία και η περηφάνια. Η χαμηλότερη ενεργοποίηση παρατηρείται στη λύπη και την κατάθλιψη.

Κάτω άκρα
Συγκριτικά με τα υπόλοιπα μέρη του σώματος, ελάχιστα συναισθήματα φαίνεται πως μπορούν να επηρεάσουν τα κάτω άκρα. Η χαμηλότερη δραστηριότητα παρατηρείται στις περιπτώσεις της λύπης, του αιφνιδιασμού, του άγχους, της κατάθλιψης και της ντροπής.

Όλο το σώμα
Από όλα τα συναισθήματα μόνο η χαρά φαίνεται ότι ενεργοποιεί ολόκληρο το σώμα. Αντίθετα, μειωμένη δραστηριότητα παρατηρείται στην κατάθλιψη, όπου επικρατεί το γενικότερο αίσθημα κενού ή ανηδονίας.

Υπό την επήρεια 13 συναισθημάτων!

Θυμός... «Πιάστηκαν στα χέρια»
Το συναίσθημα της οργής γίνεται αισθητό στο πάνω μέρος του σώματος και κυρίως στην περιοχή του θώρακα και των χεριών. Με έναν αυτοματοποιημένο τρόπο ενεργοποιείται το συμπαθητικό νευρικό σύστημα, διέγερση που μας προετοιμάζει για καβγά και μάχη. Οι πνεύμονες διαστέλλονται και οι αναπνοές γίνονται περισσότερες και βαθύτερες, ώστε, αν χρειαστεί, να μπορέσουμε να εισπνεύσουμε επιπλέον οξυγόνο. Επίσης, η καρδιά χτυπά πιο γρήγορα για να τροφοδοτήσει με περισσότερο αίμα τους μυς των άκρων και ειδικά των χεριών, που παρουσιάζουν υπερκινητικότητα για να μπορέσουν να αντιδράσουν.

Φόβος... «Μου κόπηκαν τα πόδια»
Μπροστά σε μια φοβερή απειλή, την οποία το άτομο διαπιστώνει ότι είναι ανήμπορο να αντιμετωπίσει, όπως για παράδειγμα υπό τον κίνδυνο επίθεσης ενός άγριου ζώου, εξάπλωσης φωτιάς ή πρόκλησης τροχαίου ατυχήματος, το σώμα παίρνει μια παθητική στάση. Οι σφυγμοί και η θερμοκρασία του πέφτουν, οι αναπνοές αραιώνουν και γίνονται κοφτές, η κοιλιά σφίγγεται, τα πόδια παραλύουν και επιπλέον η ικανότητα αντίληψης μειώνεται. Με λίγα λόγια, μπλοκάρει το νευρικό μας σύστημα, ολόκληρο το σώμα παγώνει και γι' αυτό αδυνατούμε να αντιδράσουμε.

Αιφνιδιασμός... «Πήγε η καρδιά μου στην Κούλουρη»
Το ξάφνιασμα, δηλαδή ο τρόμος που διαρκεί ελάχιστα δευτερόλεπτα, προκαλεί έντονη αναστάτωση στην εγκεφαλική μας λειτουργία, καθώς και στην περιοχή του θώρακα. Εξαιτίας του αιφνιδιασμού που δέχεται το νευρικό και ορμονικό μας σύστημα, στιγμιαία παγώνουν τα αντανακλαστικά μας, ανεβαίνουν απότομα οι παλμοί της καρδιάς, ενώ παράλληλα εμφανίζεται ταχύπνοια.

Ντροπή... «Έγινε παντζάρι»
Όταν ντρεπόμαστε ή βρισκόμαστε σε αμηχανία, το ορμονικό και το αυτόνομο νευρικό σύστημα κινητοποιούνται και συνδυαστικά με την έκκριση αδρεναλίνης προκαλείται αύξηση της ροής του αίματος. Το παράδοξο είναι ότι η κυκλοφορία του αίματος είναι εντονότερη στο πρόσωπο και ειδικότερα στα μάγουλα, τα αφτιά και τη μύτη. Στα σημεία αυτά ρέει περισσότερο αίμα και έτσι το πρόσωπό μας κοκκινίζει. Επιπλέον, οι κόρες των ματιών διαστέλλονται, ενώ επιταχύνεται η αναπνοή και ο καρδιακός παλμός.

Έρωτας... «Αρρώστησε από έρωτα»
Πρόκειται για ένα από τα ισχυρότερα συναισθήματα που μπορούμε να αισθανθούμε. Η ερωτική έλξη κινητοποιεί όλες τις αισθήσεις και με εξαίρεση τα πόδια -από τα γόνατα και κάτω- αποτυπώνεται σχεδόν σε ολόκληρο το σώμα. Τα χέρια είναι ένα από τα πιο ενεργά σημεία του σώματος, αφού κινητοποιούνται με την επαφή, το χάδι και την αγκαλιά. Ο οργανισμός αναγνωρίζει τον έρωτα ως μια κατάσταση στρες και αντιδρά ανάλογα: η καρδιά ανεβάζει παλμούς (εξού και η έκφραση «Η καρδιά μου χτυπά τρελά») και το αυτόνομο νευρικό σύστημα προκαλεί έκκριση επινεφρίνης, αντίδραση που διακόπτει ή επιβραδύνει διεργασίες, όπως αυτήν του πεπτικού συστήματος, ώστε ο οργανισμός να επικεντρωθεί στην κατάσταση άγχους. Επίσης, το ορμονικό σύστημα «χτυπά κόκκινο». Οι ορμόνες (ντοπαμίνη, σεροτονίνη, αδρεναλίνη, ωκυτοκίνη, σωματοτροπίνη, ενδορφίνες), που δρουν στον εγκέφαλο, δημιουργούν μια κατάσταση ευφορίας και σε έναν βαθμό επηρεάζουν και τον τρόπο που σκεφτόμαστε. Τέλος, οι φερομόνες ασκούν επίδραση στην οσφρητική επικοινωνία, που κατέχει σπουδαίο ρόλο στην ερωτική έλξη.

Λύπη... "Έχω ένα βάρος στο στήθος"
Όταν βιώνουμε μια κατάσταση έντονης στενοχώριας (π.χ. την απώλεια ενός αγαπημένου μας προσώπου, το τέλος μιας σχέσης, την απόλυση), νιώθουμε ένα σφίξιμο ή ένα βάρος στο στήθος. Στις περιπτώσεις αυτές κλείνουν οι βρόγχοι και η αναπνοή δυσχεραίνεται σε μεγάλο βαθμό, ώστε νιώθουμε την ανάγκη να παίρνουμε βαθιές και παρατεταμένες αναπνοές και συχνά να αναστενάζουμε. Επιπλέον, στο συναίσθημα της θλίψης παρατηρείται μια έντονη δραστηριότητα στο πρόσωπο και ειδικά στην περιοχή των ματιών. Αυτό συμβαίνει επειδή οι δυσάρεστες καταστάσεις μας κάνουν υπερευαίσθητους και ευσυγκίνητους, με αποτέλεσμα συχνά να ξεσπάμε σε κλάματα.

Κατάθλιψη... «Έχει παγώσει το σώμα»
Η κατάθλιψη μπορεί να μας απομονώσει από κάθε είδους δραστηριότητα ή απόλαυση. Μειώνει τα επίπεδα της ενέργειάς μας σε τέτοιο βαθμό, που αρνούμαστε να συμμετέχουμε σε οποιαδήποτε δραστηριότητα, για παράδειγμα να βγούμε από το σπίτι, να μιλήσουμε με άλλους ανθρώπους, ακόμη και να φάμε ή να σηκωθούμε από το κρεβάτι. Το αίσθημα της αδιαφορίας για όσα συμβαίνουν στο περιβάλλον διαρκώς μεγαλώνει και οδηγεί το σώμα σε πλήρη ακινησία. Δεν είναι τυχαίο ότι όσοι υποφέρουν από κατάθλιψη καταλαμβάνονται από μια γενικότερη αίσθηση αδυναμίας, η οποία είναι εντονότερη στα άκρα.

Άγχος... «Νιώθω φτερούγισμα στο στομάχι»
Η ενεργοποίηση του νευρικού συστήματος κινητοποιεί ουσιαστικά και το πεπτικό μας σύστημα, που θεωρείται ο δεύτερος εγκέφαλος του σώματος και είναι από τα συστήματα του οργανισμού που επηρεάζονται έντονα από τα συναισθήματά μας. Έτσι εξηγείται, άλλωστε, το γεγονός ότι σε καταστάσεις έντονου στρες μπορεί να έχουμε μικρές διάρροιες ή τάση για εμετό. Επίσης, η υπερδραστηριότητα του νευρικού συστήματος κάνει τα χέρια μας να ιδρώνουν, ενώ μπορεί να προκαλέσει και ανατριχίλα.

Ευτυχία...«Πετάω στα σύννεφα»
Ο ευτυχισμένος άνθρωπος βρίσκεται σε διέγερση. Όλες οι αισθήσεις λειτουργούν στον υπερθετικό βαθμό, ενώ ο οργανισμός «πλημμυρίζει» από το αίσθημα της απόλυτης ικανοποίησης. Σημαντικό ρόλο σε αυτό παίζει η έκκριση της ορμόνης σεροτονίνης στον εγκέφαλο. Είναι η χημική ουσία που μας προκαλεί ευφορία, τονώνει την κίνηση του σώματος, επηρεάζει τη σεξουαλική μας διάθεση και συγχρόνως ενισχύει τις διανοητικές λειτουργίες του εγκεφάλου. Με λίγα λόγια, δίνει φτερά στο σώμα και την ψυχή. Σε μελέτες έχει παρατηρηθεί ότι τα χαμηλά επίπεδα σεροτονίνης συσχετίζονται με την εμφάνιση κατάθλιψης, επιθετικής συμπεριφοράς και ιδεοψυχαναγκαστικών διαταραχών.

Αδιαφορία... «Δεν μου καίγεται καρφί»
Η έλλειψη ενδιαφέροντος για οτιδήποτε συμβαίνει στο περιβάλλον στο οποίο ζούμε κατά κάποιον τρόπο ναρκώνει τις αισθήσεις μας, περιορίζει την κινητικότητα του σώματος σε σημαντικό βαθμό και είναι φυσικό επακόλουθο να ελαχιστοποιεί την έκφραση των συναισθημάτων μας.

Ζήλια... «Έχει μάτι φθονερό»
Μαζί με τον έρωτα ανήκει στα πιο ισχυρά συναισθήματα που μπορούμε να νιώσουμε. Ακριβώς επειδή, όταν ζηλεύουμε, μας κυριεύει το αίσθημα του ανταγωνισμού και επικρατεί η θέληση της υπερίσχυσης, το σημείο του σώματος που δραστηριοποιείται περισσότερο είναι το κεφάλι. Η εγκεφαλική λειτουργία τονώνεται και οι αισθήσεις οξύνονται. Το κεφάλι κινείται με αγχωτικό ρυθμό, τα μάτια κοιτάζουν γρήγορα προς κάθε κατεύθυνση και τα αφτιά είναι «τεντωμένα», ώστε να μπορούμε να «αλιεύσουμε» πληροφορίες από το περιβάλλον.

Υπερηφάνεια... «Φουσκώνει σαν τον κόκορα»
Το σημείο του σώματος όπου αποτυπώνεται εντονότερα το συναίσθημα της υπερηφάνειας είναι ο θώρακας. Όταν θέλουμε να παινευτούμε, ορθώνουμε το ανάστημα, τραβάμε την κοιλιά προς τα μέσα και τους ώμους προς τα πίσω και σπρώχνουμε το στήθος μπροστά. Το κύριο χαρακτηριστικό είναι ότι παίρνουμε βαθιές ανάσες και φουσκώνουμε με αέρα το στήθος για να αυξήσουμε τον όγκο του σώματός μας και να δείξουμε ότι είμαστε σπουδαίοι.

Αηδία... «Ανακατεύεται το στομάχι μου»
Το αίσθημα της έντονης δυσαρέσκειας και αποστροφής ενεργοποιεί το πεπτικό σύστημα, αλλά και την περιοχή του λαιμού. Αυτό συμβαίνει γιατί αηδιάζουμε (ακόμα και νοερά) με κάτι δυσάρεστο που μυρίζουμε ή γευόμαστε. Η μύτη, η γλώσσα και ο φάρυγγας είναι τα πρώτα όργανα που ανιχνεύουν δυσάρεστες οσμές και γεύσεις, οι οποίες με τη σειρά τους κινητοποιούν το αντανακλαστικό της ναυτίας και του εμετού.

vita.gr

Ο κεραυνοβόλος έρωτας «γράφεται» στο πρόσωπο!

Ο έρωτας με την πρώτη ματιά δεν είναι παραμύθι, υποστηρίζουν Αμερικανοί ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Σικάγο.

Σύμφωνα με μελέτη τους, η ματιά που ρίχνουμε στο άτομο το οποίο έχουμε απέναντί μας, είναι ικανή να «ξεδιπλώσει» τα πραγματικά μας συναισθήματα.

Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι όταν το βλέμμα των εθελοντών επικεντρωνόταν στο πρόσωπο αγνώστων, οι ίδιοι ένιωθαν συναισθήματα αγάπης και έβλεπαν τους απέναντί τους ως πιθανούς συντρόφους. Αντίθετα, η περιπλάνηση του βλέμματος στο σώμα των αγνώστων υποδήλωνε σεξουαλική επιθυμία.

«Παρά το γεγονός ότι γνωρίζουμε λίγα γύρω από την επιστήμη του κεραυνοβόλου έρωτα, ή γύρω από τη διαδικασία του πώς ερωτευόμαστε γενικότερα, τα συγκεκριμένα μοτίβα οπτικής επικοινωνίας θα μπορούσαν να προσφέρουν σημαντικά στοιχεία σχετικά με αυτοματοποιημένες διαδικασίες προσοχής, όπως π.χ. το βλέμμα, και το πώς αυτό διαφοροποιείται ανάλογα με τα συναισθήματα που νιώθουμε για τον απέναντί μας» εξηγεί η επικεφαλής της μελέτης δρ Στέφανι Κατσιόπο.

Εξετάζοντας αναλυτικά την όλη διαδικασία, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η αυτοματοποιημένη απόφαση περί αγάπης ή σεξουαλικής επιθυμίας, λαμβάνεται μέσα σε μόλις μισό δευτερόλεπτο, δίνοντας διαφορετικό «δρομολόγιο» κάθε φορά στο βλέμμα.

Προηγούμενη μελέτη με επικεφαλής τη δρα Κατσιόπο, είχε δείξει ότι αγάπη και πόθος ενεργοποιούν διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου.

Το «βλέμμα» της καρδιάς!

Στο πλαίσιο της μελέτης τους, οι ειδικοί πραγματοποίησαν δύο πειράματα με σκοπό να εξετάσουν τις δύο διαφορετικές συναισθηματικές καταστάσεις - της αγάπης και του πόθου -, που εμφανίζονται ιδιαίτερα «μπερδεμένες» μεταξύ τους. Στις δοκιμές έλαβαν μέρος φοιτητές (άνδρες και γυναίκες) από το Πανεπιστήμιο της Γενεύης, από τους οποίους ζητήθηκε να δουν μια σειρά από ασπρόμαυρες φωτογραφίες αγνώστων.

Στο πρώτο μέρος της μελέτης, οι ερευνητές έδειξαν στους συμμετέχοντες φωτογραφίες νέων, ενηλίκων αμφιφυλόφιλων ζευγαριών που κοιτάζονταν μεταξύ τους.

Στο δεύτερο μέρος, τους έδειξαν φωτογραφίες προφίλ εμφανίσιμων ατόμων του αντίθετου φίλου. Καμία από τις φωτογραφίες δεν εμφάνιζε γύμνια ή είχε σεξουαλικά υπονοούμενα.

Και στις δύο δοκιμές, οι εθελοντές βρίσκονταν καθισμένοι μπροστά σε μια οθόνη ηλεκτρονικού υπολογιστή. Οι ερευνητές τους ζήτησαν να κοιτάξουν τα διαφορετικά άτομα που εμφανίζονταν στην οθόνη και να δηλώσουν όσο ταχύτερα μπορούσαν, κατά πόσο οι εικονιζόμενοι τους ξυπνούσαν συναισθήματα πόθου ή αγάπης.

Η αγάπη «γράφεται»!

Βάσει των ευρημάτων, φάνηκε ότι δεν υπήρχε σημαντική διαφορά ανάμεσα στον χρόνο που χρειάζονταν οι εθελοντές για να προσδιορίσουν την αγάπη ή τον πόθο. Κάτι τέτοιο, κατά τους επιστήμονες, υποδεικνύει ότι ο εγκέφαλος είναι σε θέση να επεξεργάζεται και τις δύο συναισθηματικές καταστάσεις το ίδιο γρήγορα. Ωστόσο, αναλύοντας τα μοτίβα της οπτικής τους επικοινωνίας με τη βοήθεια τεχνολογίας ανίχνευσης του βλέμματος, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η συναισθηματική κατάσταση των συμμετεχόντων καταγραφόταν στα... μάτια τους!

Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες οι εθελοντές δήλωναν ότι ένιωθαν συναισθήματα αγάπης απέναντι στο άτομο που έβλεπαν κάθε φορά, έτειναν να επικεντρώνονται στο πρόσωπό του. Στις περιπτώσεις του πόθου από την άλλη πλευρά, έτειναν να επικεντρώνουν το βλέμμα τους σε κάποιο σημείο του σώματος του εικονιζόμενου. Το ίδιο φάνηκε να ισχύει και στους άνδρες και στις γυναίκες.

«Προσδιορίζοντας τα μοτίβα οπτικής επικοινωνίας γύρω από συγκεκριμένα ερεθίσματα που σχετίζονται με συναισθήματα αγάπης, η μελέτη θα μπορούσε ενδεχομένως να συμβάλλει στην ανάπτυξη ενός βιοδείκτη που να υποδεικνύει τη διαφοροποίηση των συναισθημάτων ανάμεσα στην αγάπη και στη σεξουαλική επιθυμία» τονίζει ο Τζον Κατσιόπο, διευθυντής του Κέντρου Γνωστικής και Κοινωνικής Νευροεπιστήμης του πανεπιστημίου και ένας εκ των συγγραφέων της μελέτης.

«Η παρακολούθηση του βλέμματος θα μπορούσε να αποτελέσει ένα νέο εργαλείο διάγνωσης στον τομέα της ψυχιατρικής ή της θεραπείας και της συμβουλευτικής ζευγαριών» καταλήγει ο ειδικός.

Τα ευρήματα των αμερικανών ερευνητών παρουσιάστηκαν στο επιστημονικό έντυπο «Psychological Science».

tovima.gr

Μητέρα και κόρη: Η σχέση της ζωής μας!

Από τη μητέρα προέρχεται η πρώτη αίσθηση φροντίδας, αμοιβαιότητας και ασφάλειας που έχουμε στη ζωή.

Τα νεογέννητα τους πρώτους μήνες της ζωής τους δεν ξεχωρίζουν τον εαυτό τους από το περιβάλλον: είναι ένα με όλα, ένα με το χώρο, ένα με τη μητέρα. Όταν η μητέρα απομακρύνεται, για το νεογέννητο είναι σαν να φεύγει ένα κομμάτι του εαυτού του.

Μέσα από το μητρικό αγκάλιασμα, τη φωνή, τη μυρωδιά και το χάιδεμα, το βρέφος μαθαίνει τα όρια του εαυτού του μέσα στον κόσμο και δημιουργεί μία πρώτη εικόνα της ύπαρξης του.

Σχέση μητέρας με κόρη!

Ανάμεσα στις μητέρες και στις κόρες δημιουργούνται από πολύ νωρίς πολύ ισχυροί δεσμοί ταύτισης και συγχώνευσης: τα δύο θηλυκά, όμοια σε τόσα πολλά πράγματα και σε τόσο πολλά επίπεδα, ταυτίζονται ασυνείδητα δημιουργώντας έτσι έναν πανίσχυρο δεσμό που αποτελεί αργότερα και τη μεγαλύτερη πρόκληση στη σχέση μητέρας-κόρης. Γιατί οι μητέρες «βλέπουν τον εαυτό τους» στην κόρη τους και οι κόρες αισθάνονται «συνέχεια της μητέρας τους»με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται και οι δύο πολύ όταν έρχεται η ώρα να κατανοήσουν τη διαφορετικότητά τους, να αναγνωρίσουν ότι έχουν τα δικά τους μοναδικά χαρακτηριστικά και να πορευτούν στο δικό τους δρόμο στη ζωή.

Όλα τα κοινά, οι ταυτίσεις και οι ομοιότητες που μας δένουν με τη μητέρα μας (αν και δεν είναι πάντα συνειδητά) είναι εκείνα που μας δυσκολεύουν τόσο πολύ να βάλουμε όρια στη σχέση μας μαζί της.

Αυτή μας η σχέση, η σχέση με τη μητέρα μας, είναι τόσο δομική για το χαρακτήρα μας που την κουβαλάμε σε όλη μας τη ζωή, και πολύ συχνά την αναπαράγουμε στις άλλες σχέσεις που δημιουργούμε: την αναπαράγουμε στον τρόπο που σχετιζόμαστε με το σύντροφό μας, στις φιλίες μας, στον ίδιο τον τρόπο που μεγαλώνουμε τα παιδιά μας.

Πρωταρχικά την αναπαράγουμε στην πιο πολύτιμη σχέση μας: αυτή που έχουμε με τον ίδιο μας τον εαυτό. Αν η «ματιά» της μητέρας μας ήταν ματιά κατανόησης, αγάπης και αποδοχής έχουμε πολλές πιθανότητες να αγαπήσουμε τον εαυτό μας, να τον φροντίσουμε και να τον κάνουμε καλύτερο. Αν η «ματιά» της μητέρας μας ήταν ανταγωνιστική, σκληρή ή αδιάφορη πορευόμαστε στη ζωή με ενοχή γι αυτό που είμαστε, χωρίς αποδοχή, χωρίς περηφάνια για τον εαυτό μας.

Ταυτόχρονα, η σχέση μας με τη μητέρα μας συμβάλλει στην ψυχοσεξουαλική μας ανάπτυξη, την υιοθέτηση δηλαδή των χαρακτηριστικών του φύλου μας, της σεξουαλικής μας ταυτότητας και της γυναικείας μας φύσης, με ότι αυτή συνεπάγεται για το μέλλον.

Σκεφτείτε ένα κορίτσι που στα πέντε του χρόνια φοράει τα τακούνια της μαμάς, πασαλείφεται με το μακιγιάζ της και παίζει με τις κούκλες της: είναι μία πρώτη αναπαράσταση των γυναικείων ρόλων όπως τους βιώνουμε παρατηρώντας τη μητέρα μας! Είναι η ανάγκη μας να της μοιάσουμε, να γίνουμε σαν εκείνη...

Ο αποχωρισμός...

Για τις περισσότερες κόρες ο αποχωρισμός από τη μάνα είναι τόσο δύσκολος και επώδυνος που αναβάλλεται επ' αόριστον και ίσως δε γίνεται ποτέ ολοκληρωτικά.

Τι σημαίνει αποχωρίζομαι τη μητέρα μου;

Είναι μία διαδικασία μέσα από την οποία η κόρη αισθάνεται ψυχικά έτοιμη να «επιτρέψει» στη μητέρα της το δικαίωμα να μην είναι μόνο μητέρα. Οι περισσότερες από μας δυσκολευόμαστε πολύ να αποδεχτούμε ότι η μητέρα μας έχει κι άλλους ρόλους, κι άλλες αγάπες και άλλα χαρακτηριστικά. Είναι κι εκείνη κόρη κάποιας μητέρας, σύζυγος, ερωμένη, φίλη. Είναι κι εκείνη άνθρωπος με τα σφάλματά του. Όταν καταφέρουμε να δούμε τη μητέρα μας σε αυτή της διάσταση είναι η στιγμή που είμαστε έτοιμοι να την αποχωριστούμε συμβολικά και να συνεχίσουμε τη ζωή μας με εκείνη δίπλα μας και όχι από πάνω μας.

Για πολλές γυναίκες η διεργασία αυτή πραγματοποιείται σε αρκετά μεγάλη ηλικία, όταν οι ίδιες πια έχουν γίνει μάνες και έχουν προχωρήσει τη ζωή τους. Γι' αυτό βλέπουμε πολύ συχνά, ακόμη και πολύ διαταραγμένες σχέσεις μητέρας και κόρης να αποκαθίστανται αργότερα και να βρίσκουν μία βιώσιμη ισορροπία.

Για άλλες γυναίκες, η στιγμή αυτή δεν έρχεται ποτέ, είτε γιατί δεν πρόλαβαν να βρουν την ισορροπία, είτε γιατί η σχέση με τη μάνα ήταν τόσο κακή που η κατάσταση μοιάζει ανεπανόρθωτη...

kaluterizoi.blogspot.gr

Ποιο είναι το πιο εκνευριστικό στοιχείο κάθε ζωδίου;

Ποιο είναι το πιο εκνευριστικό ή ενοχλητικό στοιχείο στο χαρακτήρα κάθε ζωδίου;

Οι απαντήσεις 1000 ατόμων όταν τους έγινε η συγκεκριμένη ερώτηση...

Ιδού οι απαντήσεις που δόθηκαν στο ερώτημα που τέθηκε διαδικτυακά, για το ποιο είναι το πιο εκνευριστικό ή ενοχλητικό στοιχείο σε κάθε ζώδιο.

ΚΡΙΟΣ
Ο εγωισμός του. Πολλές φορές τον κάνει υποκειμενικό και δεν παραδέχεται ότι κάνει λάθος.

ΤΑΥΡΟΣ
Όταν ερωτεύεται ένας Ταύρος δεν δίνει δεκάρα για τους συγγενείς και πολύ περισσότερο για τους φίλους του.

ΔΙΔΥΜΟΙ
Μιλάει πολύ και αποφεύγει να δείξει τα συναισθήματά του. Προσπαθεί να σε αποπροσανατολίσει.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ
Τα συναισθήματά του, γιατί έχουν ως συνέπεια την έλλειψη αντικειμενισμού. Το ότι συνεχώς παραπονιέται και γκρινιάζει, αν δεν γίνεται το δικό του.

ΛΕΩΝ
Είναι μεγάλη η καρδιά του Λέοντα, μόνο όταν εσύ και όλοι οι υπόλοιποι γύρω του ασχολούνται αποκλειστικά μαζί του. Αν όχι, παρεξηγείται.

ΠΑΡΘΕΝΟΣ
Η κριτική που ασκεί, η οποία τις περισσότερες φορές ισχυρίζεται πως γίνεται για το καλό σου κι ότι προσπαθεί να σε βοηθήσει.

ΖΥΓΟΣ
Η αναποφασιστικότητά του και ότι κατακρίνει κάποιον αν είναι ατημέλητος, γιατί αυτός είναι άψογος 24 ώρες το 24ωρο.

ΣΚΟΡΠΙΟΣ
Ότι προσπαθεί να επιβληθεί, είναι μυστικοπαθής και σκευωρός. Καλό θα ήταν που και που να δίνει το δικαίωμα της αμφιβολίας.

ΤΟΞΟΤΗΣ
Πολλές φορές γίνεται υπερόπτης και καταντά πολύ εκνευριστικός, όταν πετάγεται και διακόπτει στην κουβέντα, επειδή έχει άποψη για τα πάντα.

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ
Συχνά, θέλει να τον φοβούνται κι όχι να τον σέβονται, είναι ψυχρός και δύσκολος στην προσέγγισή του.

ΥΔΡΟΧΟΟΣ
Είναι πολύ εγωιστής και συχνά εξαφανίζεται από τη ζωή σου. Δεν θέλει να έχει στενές επαφές με κανέναν.

ΙΧΘΥΕΣ
Είναι τα «αθώα θύματα» σε έναν σκληρό και αδυσώπητο κόσμο. Πλασάρονται για αδύναμοι και πάντα γίνεται το δικό τους.

www.astrology.gr

Ανακαλύψτε την ηλικία του μυαλού σας!

Κάντε το τεστ του βρετανικού τμήματος δημόσιας υγείας.

Κάθε καινούργια ρυτίδα μαρτυράει την ηλικία μας, κάθε πόνος που μας ενοχλεί μας υπενθυμίζει ότι τα χρόνια περνάνε. Κι ακόμα κι αν αναγνωρίζουμε όλοι ότι καθώς μεγαλώνουμε δεν θυμόμαστε τόσο καθαρά όσο όταν ήμασταν νεότεροι, δεν υπάρχει ένας αντικειμενικός τρόπος για να μετρήσουμε πόσο τα χρόνια επιβαρύνουν και το μυαλό μας.

Έτσι, το βρετανικό τμήμα δημόσιας υγείας δημιούργησε ένα τεστ, που έχει σκοπό να εκτιμήσει την ηλικία του μυαλού μας. Το τεστ λαμβάνει υπόψη το βάρος μας, το πόσες ώρες ασκούμαστε, τα επίπεδα της χοληστερίνης μας και το πόσο αλκοόλ πίνουμε.

Επίσης, παράγοντες που έχουν να κάνουν με τον τρόπο ζωής μας όπως το πόσες ώρες κοιμόμαστε τη νύχτα ή πόσο κοινωνικοί είμαστε, επηρεάζουν τον κίνδυνο μας να αναπτύξουμε άνοια αργότερα στη ζωή μας.

Για να κάνουμε το τεστ χρειάζεται να απαντήσουμε «σωστό/ναι» ή «λάθος/όχι» στις παρακάτω φράσεις:

1.Κοιμάμαι 7 με 8 (ή περισσότερες) ώρες κάθε νύχτα.
2.Τρώω τουλάχιστον 5 μερίδες φρούτων και λαχανικών καθημερινά.
3.Τρώω τουλάχιστον μία μερίδα μούρων (blueberries, blackberries, raspberries) καθημερινά.
4.Τρώω ψητό ή βραστό ψάρι (με μεγάλη περιεκτικότητα σε ω-3 λιπαρά οξέα) τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα.
5.Παίρνω συμπληρώματα με ω-3 λιπαρά οξέα τουλάχιστον 5 φορές την εβδομάδα.
6.Παίρνω καθημερινά συμπλήρωμα φυλλικού οξέος και μία πολυβιταμίνη.
7.Παίρνω μία μικρή δόση ασπιρίνης καθημερινά.
8.Πίνω κόκκινο κρασί ή χυμό σταφυλιού ή τρώω σταφύλια τουλάχιστον 5 φορές την εβδομάδα.
9.Ασκούμαι σχεδόν καθημερινά για τουλάχιστον μισή ώρα τη φορά (συνολικά 3 ώρες ή και περισσότερο την εβδομάδα).
10. Διαβάζω απαιτητικά αναγνώσματα, λύνω Sudoku ή σταυρόλεξα ή ασχολούμαι με δραστηριότητες στη διάρκεια των οποίων χρειάζεται να απομνημονεύσω, να μάθω, να αναλύσω, να υπολογίσω και να λύσω προβλήματα τουλάχιστον 5 φορές την εβδομάδα.
11.Έχω καλά γονίδια στην οικογένειά μου με μέλη που έζησαν περισσότερο από τα 80 διατηρώντας τη μνήμη τους σε καλή κατάσταση.
12.Η ολική μου χοληστερίνη είναι μικρότερη από 200 mg/dl.
13.Η «κακή» (LDL) χοληστερίνη μου είναι μικρότερη από 130 mg/dl.
14.Δεν είμαι υπέρβαρος.
15. Ακολουθώ τη μεσογειακή διατροφή (με πολλά φρούτα, λαχανικά, τρόφιμα ολικής άλεσης, ελαιόλαδο κλπ.)
16.Χρησιμοποιώ μόνο ελαιόλαδο και καθόλου μαργαρίνη ή βούτυρο στη διατροφή μου.
17.Δεν καπνίζω.
18. Η αρτηριακή μου πίεση είναι μέσα στα φυσιολογικά όρια.
19. Δεν έχω πρόβλημα διαβήτη.
20. Δεν υποφέρω από μεταβολικό σύνδρομο – σύνδρομο αντίστασης στην ινσουλίνη (υψηλά τριγλυκερίδια, παχυσαρκία κεντρικού – αντρικού τύπου και υπέρταση).
21. Δεν έχω πρόβλημα με τον ύπνο μου (π.χ. αϋπνίες ή υπνική άπνοια).
22. Δεν έχω τρομερό στρες.
23. Έχω μεγάλο κοινωνικό κύκλο και περνάω αρκετό χρόνο με φίλους, συναδέλφους και συγγενείς.
24.Δεν έχω προβλήματα με τη μνήμη μου.
25.Είμαι διατεθειμένος να κάνω ότι είναι απαραίτητο για να μην πάθω Αλτσχάιμερ.

Τώρα προσθέστε τις «σωστές» απαντήσεις και δείτε τι σημαίνει το σκορ σας.

0-11. Έχετε υψηλό κίνδυνο για Αλτσχάιμερ. Προσθέστε 10 χρόνια στη βιολογική σας ηλικία για να ανακαλύψετε την ηλικία του μυαλού σας. Όσο πιο σύντομα μπορείτε επισκεφτείτε τον γιατρό σας και φροντίστε να αντιμετωπίσετε τα προβλήματα υγείας που σας απασχολούν.

12-14. Έχετε μέτριο κίνδυνο για Αλτσχάιμερ. Προσθέστε 5 χρόνια στη βιολογική σας ηλικία για να ανακαλύψετε την ηλικία του μυαλού σας. Διορθώστε τα προβλήματα υγείας σας και βελτιώστε τις συνήθειές σας.

15-19. Η ηλικία του μυαλού σας είναι η ίδια με τη βιολογική σας ηλικία. Έχετε έναν μικρό κίνδυνο για Αλτσχάιμερ. Ξανακοιτάξτε το τεστ για να ανακαλύψετε τι χρειάζεται να διορθώσετε.

20-22. Συγχαρητήρια, κάνετε αρκετά για να διατηρήσετε τόσο τη σωματική όσο και την πνευματική σας υγεία. Αφαιρέστε 10 χρόνια από τη βιολογική σας ηλικία για να βρείτε την ηλικία του μυαλού σας. Τσεκάρετε τις φράσεις στις οποίες γράψατε «λάθος» ώστε να βρείτε τις αλλαγές που πρέπει να κάνετε για χάρη του μυαλού σας.

23-25. Συγχαρητήρια μεγαλώνετε με υγεία. Αφαιρέστε 15 χρόνια από τη βιολογική σας ηλικία για να βρείτε την ηλικία του μυαλού σας. Αν συνεχίσετε έτσι είναι μάλλον απίθανο να πάθετε Αλτσχάιμερ.

Αν διαβάσουμε με προσοχή όλες τις παραπάνω φράσεις θα καταλάβουμε τι χρειάζεται να κάνουμε και να προσέξουμε ώστε να διατηρήσουμε το μυαλό μας υγιές, νεανικό και κοφτερό. Καλή διατροφή, λίγο στρες, πολλή εξάσκηση, σωματική άσκηση, καλή σωματική υγεία είναι κάποια από αυτά που θα το κρατήσουν σε καλή κατάσταση μέχρι τα βαθιά μας γεράματα.

Από τι θεραπεύουν οι τηγανιτές πατάτες;

Μπορεί να έχει χαρακτηριστεί ως ένα πολύ ανθυγιεινά φαγητά, ωστόσο οι τηγανιτές πατάτες "θεραπεύουν" κάτι που έχουν σχεδόν όλοι οι άνθρωποι στη ζωή τους...

Δεν είναι άλλο από το στρες.

Για να καταλήξουν σε αυτό το συμπέρασμα οι ερευνητές έκαναν ένα πείραμα με αρουραίους, τους οποίους είχαν χωρίσει σε δύο ομάδες.

Η πρώτη ομάδα κατανάλωνε μεγάλη ποσότητα αλατιού και εμφάνιζε υπερνατριαιμία, ενώ η δεύτερη είχε φυσιολογικά επίπεδα νατρίου.

Οι ερευνητές στη συνέχεια εξέθεσαν και τις δύο ομάδες σε στρεσογόνες καταστάσεις. Η πρώτη ομάδα που είχε υψηλά επίπεδα αλατιού παρουσίαζε μειωμένη δραστηριότητα στο κεντρικό νευρικό σύστημα, ενώ συνήλθαν πιο σύντομα από την κατάσταση στρες.

Όπως εξηγούν οι ερευνητές, το αλάτι το οποίο περιέχεται σε μεγάλη ποσότητα στις τηγανιτές πατάτες, μειώνει σημαντικά τα επίπεδα της ορμόνης του στρες.

Κάθε φορά λοιπόν που τρώμε φαγητά με χαρακτηριστικό παράδειγμα τις τηγανητές πατάτες, θέτουμε σε λειτουργία το φυσικό μηχανισμό άμυνας του οργανισμού κατά του στρες.

Βέβαια κάθε περίπτωση θα πρέπει να θυμόμαστε ότι η συχνή κατανάλωση τηγανητής πατάτας μπορεί να προκαλέσει διαβήτη και υπέρταση.

Ποιο συναίσθημα διαρκεί περισσότερο;

Η στεναχώρια διαρκεί 240 φορές περισσότερο από άλλα συναισθήματα...

Πολλές φορές όταν είμαστε στεναχωρημένοι, νιώθουμε ότι αυτό το συναίσθημα μας «στοιχειώνει» και φεύγει πολύ πιο αργά και πιο δύσκολα από οποιοδήποτε άλλο. Αυτή την αίσθηση απέδειξαν επιστημονικά ερευνητές από το Βέλγιο.

Συγκεκριμένα, όπως παρατήρησαν οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Leuven, στο Βέλγιο, που πραγματοποίησαν τη μελέτη, η στεναχώρια διαρκεί έως και 240 φορές περισσότερο από άλλα συναισθήματα, συμπεριλαμβανομένης της ντροπής, της αηδίας και του φόβου.

Μάλιστα, η στεναχώρια γα σοβαρό λόγο διαρκεί κατά μέσον όρο 120 ώρες, ενώ τα αισθήματα ντροπής και αηδίας 30 λεπτά και αυτά του φόβου 42 λεπτά.

Δεύτερο σε διάρκεια συναίσθημα είναι το μίσος, που διαρκεί 60 ώρες και τρίτο η χαρά που διαρκεί μόλις 35 ώρες.

Ο λόγος που η στεναχώρια είναι το πιο παρατεταμένο συναίσθημα σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι επειδή συχνά σχετίζεται με γεγονότα που έχουν τεράστιο αντίκτυπο στην ζωή μας, όπως το διαζύγιο ή μια αρρώστια, και επομένως χρειαζόμαστε περισσότερο χρόνο για να τα διαχειριστούμε.

Στα πλαίσια της μελέτης, οι ερευνητές ζήτησαν από 233 φοιτητές, να θυμηθούν πρόσφατα συναισθήματα που ένιωσαν, τα γεγονότα που τα προκάλεσαν και τη διάρκειά τους. Από τα συνολικά 27 συναισθήματα που ανέφεραν, ο θυμός, η ανία και η έκπληξη είναι μερικά από τα πιο σύντομα: «περνάνε» μέσα σε 2 ώρες.

Ο εκνευρισμός χρειάζεται 1,3 ώρες για να υποχωρήσει, όσο και η συμπόνια. Αντιθέτως, το στρες χρειάζεται 3 ώρες για να υποχωρήσει, οι ενοχές 3,5 ώρες και η περηφάνια 2,6 ώρες.

Τα αισθήματα χαλάρωσης από την άλλη πλευρά υποχωρούν μέσα σε 4,3 ώρες, ο ενθουσιασμός μέσα σε 6 ώρες, η ανακούφιση σε 8 ώρες, η ζήλια σε 15 ώρες και η απελπισία, η ελπίδα, το άγχος, η απογοήτευση και η ικανοποίηση μέσα σε 24 ώρες.

Η μελέτη, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Motivation & Emotion», είναι η πρώτη που προσπαθεί να καταγράψει τη διάρκεια των συναισθημάτων, αλλά και να εξηγήσει γιατί υπάρχει τόση διαφορά στη διάρκειά τους.

Όπως εξηγούν ο επικεφαλής ερευνητής ο Φιλίπ Βερντουέν,ερευνητής στο Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου, και οι συνεργάτες του, τα συναισθήματα που διαρκούν λιγότερο προκαλούνται τυπικά από γεγονότα τα οποία συχνά δεν έχουν και τόσο μεγάλη σημασία.

Αντιθέτως, όσα διαρκούν επί ώρες και μέρες, τείνουν να προκαλούνται από γεγονότα τα οποία ασκούν μεγάλο αντίκτυπο στον άμεσα ενδιαφερόμενο.

Αγκαλιαστείτε κάνει καλό!

Χρειαζόμαστε τέσσερις αγκαλιές τη μέρα για να επιβιώσουμε, οκτώ αγκαλιές την ημέρα για να συντηρηθούμε και δώδεκα αγκαλιές την ημέρα για να αναπτυχθούμε... έχει πει η αμερικανίδα ψυχοθεραπεύτρια Virginia Satir.

Και οι επιστήμονες, όσο και η αίσθηση που αποκομίζουμε μετά από μια ζεστή αγκαλιά με ένα αγαπημένο μας πρόσωπο, φροντίζουν να το αποδείξουν με χειροπιαστά στοιχεία, τα οποία συγκεντρώνουμε παρακάτω. Με μια προτροπή: Αγκαλιάστε περισσότερο, κάνει καλό.

Η αγκαλιά νικά την κατάθλιψη!

Και όχι μόνο: Η μοναξιά, ο θυμός και κάθε αρνητικό συναίσθημα καταπολεμάται από την οξυτοκίνη, την ορμόνη που παράγει ο οργανισμός μας όταν αγκαλιαζόμαστε. Παράλληλα, αυξάνονται τα επίπεδα σεροτονίνης, της «ουσίας της ευτυχίας».

Η αγκαλιά τονώνει το ανοσοποιητικό μας σύστημα!

Η ήπια πίεση που επιτυγχάνεται με την επαφή του στέρνου μας με αυτό κάποιου άλλου και το συναισθηματικό φορτίο που αυτή δημιουργεί ενεργοποιεί τον θυμοειδή αδένα του εγκεφάλου, ο οποίος ρυθμίζει και εξισορροπεί την παραγωγή λευκών αιμοσφαιρίων. Τα οποία με την σειρά τους φροντίζουν να μας κρατούν υγιείς. Η αύξηση της αιμοσφαιρίνης, άλλωστε, που επιτυγχάνεται με την αγκαλιά ενός αγαπημένου προσώπου βοηθά στην μεταφορά του οξυγόνου στον οργανισμό και την επούλωση του μετά από μία ασθένεια.

Η αγκαλιά κρατά την καρδιά υγιή!

Η υψηλή αρτηριακή πίεση είναι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες εμφάνισης καρδιαγγειακών παθήσεων. Επιστημονικές έρευνες έχουν δείξει πως ο εναγκαλισμός μπορεί να μειώσει την πίεση και επομένως να μειώσει τον κίνδυνο αυτό.

Η αγκαλιά βοηθά τις σχέσεις μας!

Μπορεί η αγκαλιά να αποτελεί έκφραση και απότοκο της καλής μας σχέσης με τον/την σύντροφό μας, αλλά το ίδιο ισχύει και αντίστροφα: Οι συχνές αγκαλιές, που παράγουν τις ορμόνες της σεροτονίνης και της ντοπαμίνης, βοηθούν στην διατήρηση της αρμονίας μεταξύ δύο συντρόφων και το χτίσιμο μιας καλής σχέσης.

Η αγκαλιά τονώνει την αυτοπεποίθησή μας!

Διότι δεν αποτελεί μόνο δείγμα της αγάπης κάποιου άλλου προς το πρόσωπό μας, αλλά μας βοηθά και εμάς τους ίδιους να αγαπήσουμε τον εαυτό μας.

Από την στιγμή που γεννιόμαστε, άλλωστε, λαμβάνουμε την αγάπη των γονιών μας κυρίως μέσα από το άγγιγμα τους, κάτι που μας επιβεβαιώνει ότι την αξίζουμε. Αυτό, λένε οι επιστήμονες, «εγγράφεται» στα κύτταρά μας και οι αγκαλιές καθ' όλη την διάρκεια της ζωής μας, μας θυμίζουν αυτή τη σύνδεση του σωματικού επιπέδου με την ικανότητα να αγαπάμε τον εαυτό μας και να τον εκτιμάμε.

Η αγκαλιά βοηθά το νευρικό σύστημα!

Συγκεκριμένα, η γαλβανική απόκριση της επιδερμίδας μας σε μια αγκαλιά αποδεικνύει την αγωγιμότητα του δέρματος μας, του οποίου η υγρασία και το ηλεκτρικό φορτίο μπορεί να μεταβληθεί και να εξισορροπηθεί χάρη σε ένα άγγιγμα.

Η αγκαλιά μας μαθαίνει να δίνουμε και να παίρνουμε!

Πάντα χρειάζονται δύο (τουλάχιστον) για μια αγκαλιά, κάτι που μας μαθαίνει με τον πιο άμεσο τρόπο πως όταν δίνουμε, αυτόματα παίρνουμε. Ουσιαστικά, η αγκαλιά μας διδάσκει πως η αγάπη είναι ένα συναίσθημα που... ρέει σε διπλή κατεύθυνση.

Η αγκαλιά μας απελευθερώνει!

Όταν αγκαλιάζουμε κάποιον, σταματάμε αυτόματα να σκεφτόμαστε οτιδήποτε άλλο: Η ενέργεια της αγκαλιάς μας κατακλύζει, μας αποσυνδέει από τις σκέψεις μας και μας επιτρέπει να επικεντρωθούμε στα συναισθήματά μας. Έχετε παρατηρήσει πως κατά την διάρκεια της αγκαλιάς μπορείτε να ακούσετε τον χτύπο της καρδιάς σας και να εστιάσετε στην αναπνοή σας; Αυτό συμβαίνει για παράδειγμα και όταν διαλογιζόμαστε ή όταν γελάμε – όλα τα παραπάνω αποτελούν διαδικασίες που μας βοηθούν να αφεθούμε στη στιγμή και να νιώσουμε καλύτερα.

www.mindbodygreen.com

Σύνδρομο Burnout: Όταν η δουλειά βλάπτει!!!

Η κούραση και τα υψηλά ποσοστά άγχους σχετικά με τη δουλειά είναι συνηθισμένο φαινόμενο για αρκετούς εργαζόμενους σήμερα.

Oι συνθήκες εργασίας χαρακτηρίζονται από έντονο ανταγωνισμό, ανασφάλεια, υψηλές απαιτήσεις και μεγάλο φόρτο εργασίας.

Όταν, όμως, τα υψηλά επίπεδα άγχους εκδηλώνονται για μεγάλα χρονικά διαστήματα και συνδυάζονται με υπερβολική συναισθηματική, σωματική και πνευματική κούραση, με απώλεια ενδιαφέροντος, με αμφιβολίες σχετικά με την αξία της δουλειάς μας και την αίσθηση ότι δεν έχουμε κάτι άλλο πλέον να προσφέρουμε, τότε μάλλον βιώνουμε το «σύνδρομο της εργασιακής εξουθένωσης» (burn out).

Στη συνέχεια του άρθρου αναλύονται οι παράγοντες που προκαλούν την υπερκόπωση, οι τύποι εργαζομένων που είναι πιο επιρρεπείς σε αυτήν, τα συμπτώματα,αλλά και τρόποι αντιμετώπισής του.

Συμπτώματα!

Πώς μπορείτε να καταλάβετε αν πάσχετε από εργασιακή εξουθένωση (burn out) και δεν είναι απλά άλλη μία κουραστική περίοδος; Τα συμπτώματα της είναι παρόμοια με αυτά της απλής κούρασης, αλλά εκδηλώνονται σε πιο ακραία μορφή. Στη συνέχεια, παρατίθενται ενδεικτικά κάποιες ερωτήσεις που θα σας βοηθήσουν να διερευνήσετε αν πάσχετε από το σύνδρομο «burn out».

• Έχετε αμφιβολίες για την αξία της δουλειάς σας;
• Νιώθετε συνέχεια εξαντλημένες και ότι δεν έχετε ενέργεια να κάνετε τίποτα;
• Έχετε μία τάση να αναβάλλετε τις υποχρεώσεις σας;
• Δε μπορείτε να συγκεντρωθείτε στη δουλειά σας;
• Έχετε αποκτήσει αγενή συμπεριφορά ή δεν έχετε πια την ίδια υπομονή να αντιμετωπίσετε τους συνεργάτες και τους πελάτες σας;
• Έχετε τάση να απομονώνεστε όλο και περισσότερο;
• Μειώνεται όλο και περισσότερο το ενδιαφέρον σας για τη δουλειά σας;
• Νιώθετε ότι πρέπει να «σύρετε» τον εαυτό σας για να έρθετε στη δουλειά;
• Παρουσιάζετε διάφορους σωματικούς πόνους;
• Έχετε αλλάξει ρυθμούς στη διατροφή ή τον ύπνο σας;
• Έχετε την τάση να καταφεύγετε στο φαγητό, ποτό ή άλλες ουσίες για να νιώσετε καλύτερα;

Αν έχετε απαντήσει σε όλα ναι ή σε κάποια από αυτά, ενδεχομένως βιώνετε εργασιακή υπερκόπωση και θα χρειαστεί να λάβετε μέτρα για την αντιμετώπιση της και ενδεχομένως, σε κάποιες περιπτώσεις χρειαστείτε βοήθεια από ειδικό.

Παράγοντες που προκαλούν την εργασιακή εξουθένωση (burn out)!

Η εργασιακή εξουθένωση (burn out) μπορεί να οφείλεται σε ποικίλους παράγοντες, μέσα από το χώρο εργασίας, που δημιουργούν στο άτομο συναισθήματα κόπωσης, δυσφορίας και αρνητισμού απέναντι στη δουλειά του.

Σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται ενδεικτικά οι υπερβολικές ευθύνες και το εξαντλητικό ωράριο εργασίας, οι δυσχερείς σχέσεις μέσα στο χώρο εργασίας, η έλλειψη ελέγχου του ατόμου σε παράγοντες σχετικούς με τη δουλειά του, η αδιάκοπη εργασία ή η συνεχής ενασχόληση με ένα αντικείμενο που δεν εξάπτει το ενδιαφέρον του ατόμου ή δε συμβαδίζει με τις ικανότητες και τις προτιμήσεις του, η έλλειψη αναγνώρισης και επιβράβευσης της δουλειάς είτε σε οικονομικό είτε σε ηθικό πλαίσιο, η απουσία καθορισμένων εργασιακών προσδοκιών και η ανασφάλεια σε σχέση με τη δουλειά και το εργασιακό μέλλον.

Τύποι εργαζομένων και κατηγορίες ανθρώπων που είναι πιο επιρρεπείς στο σύνδρομο «burn out»;

Αν και μπορεί να παρουσιαστεί σε εργαζόμενους από διάφορες επαγγελματικές κατηγορίες, εντούτοις υπάρχουν συγκεκριμένοι εργασιακοί χώροι στους οποίους έχει παρατηρηθεί αυξημένη συχνότητα εμφάνισης του συγκεκριμένου φαινομένου.

Τα εργασιακά περιβάλλοντα στα οποία αυξάνονται οι πιθανότητες εμφάνισης του φαινομένου είναι εκείνα στα οποία οι εργαζόμενοι έρχονται περισσότερο σε επαφή με κόσμο, όπως για παράδειγμα ο χώρος της υγείας και της παροχής κοινωνικών υπηρεσιών.

Πέραν των επαγγελματικών παραγόντων υπάρχουν και κάποια χαρακτηριστικά προσωπικότητας που μπορούν να συμβάλλουν στην εμφάνιση του φαινομένου της εργασιακής εξουθένωσης.

Άτομα που έχουν πολύ υψηλές απαιτήσεις από τον εαυτό τους, αναλαμβάνουν περισσότερες ευθύνες και εργάζονται σε έντονα ωράρια, ταυτίζουν την επαγγελματική με την προσωπική επιτυχία, νιώθουν έντονη την ανάγκη για αναγνώριση με αποτέλεσμα να μην μπορούν να αρνηθούν και να επωμίζονται πληθώρα εργασιακών υποχρεώσεων, έχουν περισσότερες πιθανότητες να αντιμετωπίσουν κάποια στιγμή εργασιακή εξάντληση στη διάρκεια της σταδιοδρομίας τους.

Τρόποι αντιμετώπισης!

• Ένα πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση της εργασιακής υπερκόπωσης είναι να αναγνωρίσετε έγκαιρα τα συμπτώματα της, να αποδεχτείτε το πρόβλημα και να προσπαθήσετε να εντοπίσετε και να επιλύσετε τους παράγοντες που την προξενούν ή να βρείτε τρόπους εκτόνωσης τους.

• Επιπλέον, μάθετε να θέτετε τις εργασιακές σας προσδοκίες σε ένα ρεαλιστικό πλαίσιο και να αποδέχεστε ότι οι αποτυχίες και τα λάθη είναι και αυτά μέσα στο πρόγραμμα.

• Πέραν της ρεαλιστικής στοχοθέτησης, θα χρειαστεί να επαναξιολογήσετε το χρόνο που αφιερώνετε στη δουλειά σας σε σχέση με αυτόν που αφιερώνετε στον εαυτό σας και στους δικούς σας ανθρώπους. Αν υπάρχει μεγάλη δυσαναλογία ανάμεσα τους, θα χρειαστεί να αναδιαμορφώσετε το πρόγραμμα και τις προτεραιότητες σας, εντάσσοντας σε αυτό χρόνο αφιερωμένο σε δραστηριότητες που σας ενδιαφέρουν, στην άσκηση, την ξεκούραση και την επαφή με τα αγαπημένα σας πρόσωπα. Με αυτόν τρόπο θα εκτονώσετε το άγχος σας, θα «γεμίσετε» τις μπαταρίες σας και θα βελτιωθεί η αντιμετώπιση σας απέναντι στη δουλειά.

• Σημαντικό όπλο για την καταπολέμηση του έντονου άγχους που συνδυάζεται με την υπερκόπωση είναι η σωστή διαχείριση του χρόνου σας. Η αναλυτική καταγραφή των υποχρεώσεων και των προθεσμιών και η όσο πιο πιστή τήρηση του χρονοδιαγράμματος θα σας βοηθήσουν να είστε συνεπείς απέναντι σε ότι σας έχει ανατεθεί χωρίς να φτάνετε στα όρια της υπερκόπωσης. Επιπρόσθετα, για να διατηρείτε τις ισορροπίες σας αλλά και να μη συνδέετε το όνομα σας με ασυνέπεια στα μάτια των συνεργατών και προϊσταμένων σας χρειάζεται να μάθετε να αρνείστε να αναλάβετε επιπλέον υποχρεώσεις όταν βλέπετε ότι δεν υπάρχει χρόνος να τις φέρετε εις πέρας.

• Μη διστάσετε να ζητήσετε βοήθεια του οικογενειακού ή συναδελφικού σας περιβάλλοντος σε περίπτωση που τη χρειάζεστε, αποφύγετε την απομόνωση και μη διστάσετε, εφόσον θεωρείτε πως είναι απαραίτητο, να συζητήσετε ακόμα και με τον προϊστάμενο σας σχετικά με ζητήματα της δουλειάς ή σχετικά με τις τρέχουσες προθεσμίες.

• Αν παρόλα αυτά εξακολουθείτε να αισθάνεστε ότι τα συμπτώματα δεν υποχωρούν και ότι δεν μπορείτε να αντιμετωπίσετε μόνες σας την κατάσταση με αποτελεσματικό τρόπο, ίσως χρειαστεί να συμβουλευτείτε κάποιο ειδικό.
Κλείνοντας, να θυμάστε ότι η προστασία του εαυτού μας και η κάλυψη των προσωπικών μας αναγκών σε οργανικό, συναισθηματικό και κοινωνικό επίπεδο αποτελούν πρωταρχικούς παράγοντες για την προσωπική και εργασιακή μας ευημερία.

fe-mail.gr

Εσείς τι είδους ερωτική σχέση έχετε;

Η εποχή που γεννιέται ο έρωτας αποτελεί το αποκορύφωμα των καλύτερων στιγμών της σχέσης, αυτών που με την έντασή τους θα καθορίσουν και την βαθύτερη εγγραφή του στη μνήμη του εγκεφάλου και του σώματος.

Στην αρχή της σχέσης όλα φαίνονται πιθανά, όλες οι προοπτικές ανοίγονται μπροστά στο ζευγάρι. Στη συνέχεια όμως, η έκβαση της σχέσης θα καθοριστεί από την προσωπικότητα και τις ανάγκες των μελών του ζευγαριού.

Της Δρ Λίζας Βάρβογλη, Ph.D. Ψυχολόγου-Ψυχοθεραπεύτριας, greekpsychologypages.blogspot.gr

Η αναστατωτική ερωτική σχέση...

Συνήθως κάπως έτσι ξεκινούν οι περισσότερες ερωτικές σχέσεις, με μια ψυχική και σωματική αναστάτωση που προκαλεί η είσοδος του άλλου ατόμου στη ζωή μας. Η αναστάτωση αυτή, που μεταφράζεται σε καρδιοχτύπια, ανατριχίλες, έντονη συγκίνηση, λαχτάρα, αγωνία για το τηλέφωνο που πρόκειται να χτυπήσει, ένταση για την επικείμενη έξοδο, φαντασιώσεις και όνειρα για το τι θα επακολουθήσει, προκαλεί μια ανατροπή στα καθιερωμένα, σηματοδοτεί την έναρξη μια νέας συναισθηματικής εποχής, είναι η ψυχο-βιολογική αναστάτωση που φέρνει ο έρωτας. Καθώς βέβαια περνάει ο καιρός και το καινούργιο χάνει κάτι από την αρχική αίγλη και μαγεία του, καθώς ο άλλος γίνεται πιο προσιτός και ανθρώπινος, η αναστάτωση καταλαγιάζει και μετουσιώνεται σε κάποιου άλλου είδους ερωτική σχέση. Υπάρχει μία κατηγορία ανθρώπων που επιθυμούν να είναι στα ερωτικά «χάι» τους διαρκώς, και αυτοί είναι τα άτομα που δεν κάνουν μόνιμους δεσμούς αλλά πηγαίνουν από τη μια αναστατωτική σχέση στην άλλη, προκειμένου να έχουν την ένταση της συγκίνησης της πρώτης φοράς, πριν αυτή περάσει σε άλλο επίπεδο.

Η συμπληρωματική ερωτική σχέση...

«Ότι μου λείπει το έχεις εσύ και ότι σου λείπει το έχω εγώ», κι επομένως αλληλοσυμπληρωνόμαστε σε ένα συναισθηματικό πάρε-δώσε. Αυτή είναι μια συνηθισμένη ερωτική σχέση, όπου το ένα άτομο συμπληρώνει το άλλο, αλλά το καθένα λειτουργεί σαν χωριστή οντότητα μέσα σε μια σχέση. Με άλλα λόγια, τα μέλη του ζευγαριού διατηρούν τη μοναδικότητα και την προσωπικότητά τους, αναγνωρίζουν ότι έχουν κοινά σημεία αλλά και διαφορετικά γούστα, παρόμοιες επιθυμίες και ανάγκες, που όμως δεν είναι απολύτως ταυτισμένες και συγχρονισμένες. Έτσι, το ζευγάρι μοιράζεται τις ίδιες χαρές, έχει κοινή ζωή, αλλά διατηρεί το «εσύ δεν είσαι εγώ» και βρίσκει την ισορροπία του, ψυχολογική και συναισθηματική.

Η συγχωνευτική ερωτική σχέση...

Εντελώς διαφορετική από την προηγούμενη είναι η συγχωνευτική ερωτική σχέση, όπου, όπως λέει και ο όρος, τα δύο άτομα συγχωνεύονται ψυχολογικά σε ένα, το Εγώ καταρρέει και τα «σύνορα» του που αρχίζει το ένα άτομο και που τελειώνει το άλλο γίνονται ρευστά και μπερδεύονται. Αυτού του είδους ο έρωτας μπορεί να ξεκινήσει σαν μεγάλο σεξουαλικό πάθος, σαν μια κατάσταση ερωτικής έκστασης όπου τα όρια μεταξύ των κορμιών, των προσωπικοτήτων, των αναγκών καταργούνται. Είναι σαν να έχει σπάσει κάποιο φράγμα και τα νερά ενός καταρράχτη να ξεχύνονται ορμητικά προς κάθε κατεύθυνση: ενώ στην αρχή το θέαμα είναι εντυπωσιακό, στη συνέχεια γίνεται φανερό ότι υπάρχει άμεσος κίνδυνος πλημμύρας και καταστροφής. Το ίδιο συμβαίνει και στην ερωτική σχέση της συγχώνευσης, που οδηγεί προς την ψυχολογική καταστροφή και κατάρρευση του ατόμου. Τέτοιου είδους έρωτας γίνεται πηγή έντασης και οδύνης παρά χαράς και ευχαρίστησης. Το να μην μπορεί να «γεμίσει» το ένα άτομο με την παρουσία του άλλου, το να μην χορταίνει την ψυχολογική και συναισθηματική του πείνα και να ζητάει, να απαιτεί ολοένα και περισσότερα το οδηγεί στο να θέλει να γίνει το κορμί και η ψυχή του άλλου. Έτσι όμως χάνει τον εαυτό του και τον προσανατολισμό του και τελικά καταντάει να υποφέρει αντί να χαίρεται. Αυτού του είδους η ερωτική συγχώνευση δεν μπορεί να διαρκέσει για μεγάλο χρονικό διάστημα, αφού είτε το ένα άτομο παθιάζεται και το άλλο αδιαφορεί, είτε και τα δύο άτομα παθιάζονται αλλά τυφλώνονται από το πάθος τους και δεν μπορούν να διακρίνουν τα όρια της σχέσης τους, με αποτέλεσμα να παρερμηνεύουν και να παρεξηγούν τον άλλον, να βασανίζονται, και, τελικά, να βάζουν ένα άδοξο τέλος σε αυτή τη σχέση.

Η μονομερής ερωτική σχέση

Η μονομερής ερωτική σχέση είναι συνήθως μια απλή σχέση που καλύπτει μονομερώς –και συνήθως μόνο στη φαντασία- τις ανάγκες του ενός μόνο ατόμου σε ένα ζευγάρι. Είναι το είδος της σχέσης που ξεκινάει απλά, χωρίς ιδιαίτερο πάθος ή ένταση, αλλά στην πορεία των πραγμάτων το ένα από τα δύο άτομα, εξαιτίας των ψυχολογικών και συναισθηματικών αναγκών του και της προσωπικότητάς του, αρχίζει να δίνει ιδιαίτερη σημασία σε συχνά άσχετες λεπτομέρειες, να τις υπερ-ερμηνεύει, να τις παρερμηνεύει και να τις μεγεθύνει όπως νομίζει για να εξυπηρετήσει τις ψυχικές ανάγκες του. Σε αυτή την κατηγορία εμπίπτουν πολλοί από τους εφηβικούς έρωτες με είδωλα από τον καλλιτεχνικό ή αθλητικό χώρο και με άτομα πολύ μεγαλύτερα και σε διαφορετική φάση ζωής από τον/την έφηβο, που όμως παρεξηγεί τη στάση τους και την προσαρμόζει ώστε να καλύπτει τις ανάγκες τους για ερωτική ζωή, έστω κι αν αυτή παίζεται πρωταρχικά στο επίπεδο της φαντασίας. Στην ενήλικη ζωή μια μονομερής σχέση μπορεί να προκύψει όταν το ένα άτομο προσπαθεί να καλύψει τις ανάγκες του μέσα από μια ελλιπή σχέση, από την οποία κρεμάει τις ελπίδες του για πλήρωση, ενώ δεν τηρούνται κάποιες βασικές προυποθέσεις. Κι ενώ μια τέτοιου είδους σχέση μπορεί να δείχνει συναισθηματική ανωριμότητα, μπορεί επίσης να αποτελεί σύμπτωμα μιας ευαίσθητης προσωπικότητας που ψάχνει την ολοκλήρωσή της μέσα από τον άλλο και όχι από τον εαυτό.

Το στοιχείο που απογειώνει τη σχέση!

Η εξωτερική εμφάνιση, οι κοινές αξίες και το συναισθηματικό δέσιμο είναι βασικοί παράγοντες που καθορίζουν την επιλογή του συντρόφου. Νέα μελέτη που πραγματοποιήθηκε από ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης δείχνει όμως ότι τόσο οι άντρες όσο και οι γυναίκες αναζητούν ένα συγκεκριμένο χαρακτηριστικό της προσωπικότητας σε έναν πιθανό σύντροφο και το θεωρούν καθοριστικό για τη μελλοντική εξέλιξη της σχέσης. Οι ερευνητές έδωσαν σε 327 νέους, μια λίστα με 16 χαρακτηριστικά της προσωπικότητας και τους ζήτησαν να επιλέξουν ποια από αυτά θεωρούν απαραίτητα και ποια όχι για μια μακροχρόνια σχέση. Στην κορυφή της λίστας βρέθηκαν, όπως είναι φυσικό, χαρακτηριστικά όπως η φιλικότητα, η εξυπνάδα και το χιούμορ. Το χαρακτηριστικό που ξεχώρισαν όμως οι ερευνητές ήταν η παιχνιδιάρικη διάθεση!!! Η νέα μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση American Journal of Play. Σύμφωνα με τον Garry Chick, διδάκτορα στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, το χαρακτηριστικό αυτό δείχνει στη γυναίκα ότι ο άντρας δεν είναι επιθετικός, ενώ στα μάτια του άντρα είναι ένδειξη ζωτικότητας της γυναίκας. «Όλοι κρύβουμε ένα παιδί μέσα μας», δηλώνει με τη σειρά της η Patti Feinstein, dating coach από το Σικάγο των ΗΠΑ. «Τα παιδιά φλερτάρουν αυθόρμητα, όμως τα κοινωνικά πρότυπα υποδεικνύουν πως πρέπει να καταπιέζουμε αυτήν την τάση –δεν πρέπει να ξεπερνάμε τα όρια και δεν πρέπει να αγγίζουμε τους άλλους.» Η Feinstein υποστηρίζει πως συχνά ένα πρώτο ραντεβού οδηγείται στην αποτυχία επειδή φοβόμαστε να επιλέξουμε εναλλακτικές δραστηριότητες. Τόσο οι άντρες όσο και οι γυναίκες ασχολούνται υπερβολικά με ζητήματα υλιστικά, όπως το πόσο ακριβό θα είναι το εστιατόριο που θα δοθεί το πρώτο ραντεβού, ενώ θα έπρεπε να επιλέγουν πιο διασκεδαστικές δραστηριότητες, όπως να πάνε για πατινάζ ή να παίξουν σε μια παιδική χαρά. www.onmed.gr