Η Ικαρία (ή Ικαριά ή Νικαριά, στα αρχαία χρόνια Δολύχη) είναι ένα Ελληνικό νησί του ανατολικού Αιγαίου και αποτελεί την ομώνυμη Περιφερειακή Ενότητα Ικαρίας. Πρωτεύουσα και επίνειο του νησιού είναι ο Άγιος Κήρυκος στη νοτιοανατολική ακτή της νήσου, ενώ δεύτερος αναπτυσσόμενος λιμένας είναι οΕύδηλος στη βόρεια ακτή.
Ταυτότητα Περιοχής
Γεωγραφική Θέση & Μορφολογία
Η Ικαρία είναι ένα από τα μεγαλύτερα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, με 255 τετραγωνικά χιλιόμετρα σε έκταση και με 102 μίλια (160 χιλιόμετρα) ακτογραμμή. Ο πληθυσμός της ανέρχεται 8.423 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2011 (Στην απογραφή του 2001 ανερχόταν ο πληθυσμός σε 8.312 κατοίκους). Διοικητικά αποτελεί την ομώνυμη περιφερειακή ενότητα της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου. Η Ικαρία αποτελείται από τον Δήμο Ικαρίας και περιλαμβάνει την Ικαρία και τις γειτονικές της νησίδες. Δημιουργήθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης από την συνένωση των τριών προϋπαρχόντων δήμων του νησιού, των δήμων Αγίου Κηρύκου, Ραχών και Ευδήλου. Έδρα του δήμου ορίστηκε ο Άγιος Κήρυκος.
Θέα των βουνοκορφών από το χωριό Κάμπος, Ικαρία
Η τοπογραφία της παρουσιάζει αντιθέσεις, καθώς εμφανίζει καταπράσινες πλαγιές και γυμνούς απότομους βράχους. Το νησί είναι ορεινό στο μεγαλύτερο μέρος του. Διασχίζεται από την οροσειρά του Αθέρα (Πράμνος), του οποίου η υψηλότερη κορυφή είναι 1.041 μέτρα. Η πλειονότητα των χωριών χαρακτηρίζονται ορεινά, κάτι που οφείλεται στην ανάγκη προστασίας των κατοίκων από τις πειρατικές επιδρομές στο Μεσαίωνα. Η Ικαρία έχει παράδοση στην παραγωγή ενός δυνατού κόκκινου κρασιού, γνωστού από τον Όμηρο ως "Πράμνειος Οίνος". Το νησί είναι σε μεγάλο κομμάτι του καλυμμένο από βλάστηση, κουμαριές, πρίνους και πευκοδάση. Υπάρχουν επίσης αφθονία νερών. Στα δυτικά υπάρχει το δάσος του Ράντη, ένα από τα σπανιότερα χαρακτηριστικά μεσογειακά προϊστορικά δάση. Μέρος του νότιου τμήματος του νησιού έχει καταστραφεί από πυρκαγιά το 1993. Υπάρχουν σπάνια και μοναδικά είδη ζώων στο νησί, όπως η σαύρα "κορκόφυλας", αλλά και ιδιαίτερη χλωρίδα. Εκτός από συνηθισμένα ζώα, χαρακτηριστικά είναι τα ημιάγρια κατσίκια ελευθέρας βοσκής (τα λεγόμενα "ρασκά" = ορεσκά, ορεσίβια), τα οποία συναντώνται παντού, διαταράσσοντας την χλωρίδα του νησιού με την υπερβόσκηση. Το κλίμα της Ικαρίας βρίσκεται στον κλιματικό τύπο του παράκτιου μεσογειακού (Csb κατά Köppen), δηλαδή ξηρό και σχετικά θερμό καλοκαίρι και υγροί και ήπιοι χειμώνες.
Ετυμολογικές & Ερμηνευτικές Αναφορές
Γκραφίτι που αναπαριστά το νησί της Ικαρίας και τον Ίκαρο, έξω από το χωριό Εύδηλος
Υπάρχουν διάφορες θεωρίες για την προέλευση της ονομασίας του νησιού. Η πρώτη αναφέρεται ότι η λέξη Ικαρία προέρχεται από την ινδο-ευρωπαϊκή ρίζα -καρ, οπως επίσης και η γειτονική Καρία της Μικράς Ασίας[εκκρεμείπαραπομπή]. Η ρίζα συνδέεται με βραχώδη, απόκρημνα μέρη. Άλλη αρχαία ονομασία που συναντάται για το νησί είναι "Δολύχη" που σημαίνει μακριά, λόγω του μακρόστενου σχήματός της. Στο διάβα του χρόνου, το νησί αναφέρεται και με άλλες ονομασίες όπως Οινόη, Ιχθυόεσσα, Ανεμόεσσα και στο Βυζάντιο ως Μάκρη.
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, το νησί ονομάζεται Ικαρία από το μύθο του θρυλικού Ικάρου, που με τον θάνατό του έδωσε, το όνομά του στο Ικάριο πέλαγος. Το εθνικό όνομα των κατοίκων του νησιού ονομάζεται Ικαριώτης και Ικαριώτισσα (ή απλά Καριώτης - Καριώτισσα ή Καριωτίνα), ενώ στον πληθυντικό Ικαριώτες και Ικαριώτισσες. Το όνομα του δεύτερου του λιμένα, του Εύδηλου ή Ευδήλου, προέρχεται από τα συνθετικά "ευ" + "δήλος = φανερός", δηλαδή λιμένας που γίνεται εύκολα φανερός από μακρυά, πλησιάζοντας στη βόρεια πλευρά του νησιού.
Ιστορική εξέλιξη
Μερική άποψη του λιμένα Αγ. Κηρύκου με το μνημείο του Ίκαρου
Η Ικαρία έχει κατοικηθεί πριν από το 7.000 π.Χ., όταν εγκαταστάθηκαν Νεολιθικοί προ των Ελλήνων κάτοικοι που οι μετέπειτα Έλληνες αποκαλούσαν Πελασγούς. Γύρω στο 750 π.Χ. Έλληνες από τη Μίλητο αποίκισαν την Ικαρία ιδρύοντας εγκαταστάσεις στην περιοχή που σήμερα αποκαλείται Κάμπος, την οποία τότε αποκαλούσαν Οινόη για το κρασί της. Τον 6ο αιώνα π.Χ. η Ικαρία συνενώθηκε με τη Σάμο και αποτέλεσε τμήμα της θαλάσσιας αυτοκρατορίας του Πολυκράτη. Εκείνη την εποχή χτίστηκε ο ναός της Αρτέμιδος στο Να, στη βορειοανατολική γωνία του νησιού. Ο Νας ήταν ιερός τόπος και για τους Προέλληνες κατοίκους του Αιγαίου και ένα σημαντικό λιμάνι του νησιού στην αρχαιότητα, ο τελευταίος σταθμός πριν εξερευνηθούν οι επικίνδυνες θάλασσες γύρω από την Ικαρία. Ήταν ένα κατάλληλο μέρος για τους ναυτικούς να κάνουν θυσίες στην Άρτεμη, η οποία εκτός των άλλων ήταν και προστάτης των θαλασσοπόρων. Ο ναός διατηρούνταν σε καλή κατάσταση μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα, όταν λεηλατήθηκε από τους κατοίκους του χωριού Χριστός Ραχών, οι οποίοι πήραν το μάρμαρο προκειμένου να φτιάξουν ασβέστη για την εκκλησία στο χωριό τους. Το 1939 έγιναν ανασκαφές στην περιοχή από τον Έλληνα αρχαιολόγο Λίνο Πολίτη. Κατά την Γερμανική και Ιταλική κατοχή της Ικαρίας κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, πολλά από τα τεχνουργήματα που είχαν βρεθεί από τον Πολίτη εξαφανίστηκαν. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση υπάρχουν ακόμα μαρμάρινα αγάλματα κάτω από την άμμο της παραλίας.
Το 14ο αιώνα μ.Χ. η Ικαρία ήταν κομμάτι της Γενοβέζικης αυτοκρατορίας στο Αιγαίο. Σε κάποια στιγμή αυτής της περιόδου οι Ικαριώτες κατέστρεψαν τα λιμάνια τους ώστε να αποτρέψουν την απόβαση των ανεπιθύμητων επισκεπτών. Σύμφωνα με τους ντόπιους ιστορικούς, οι Ικαριώτες, βασισμένοι σε δικές τους κατασκευές, έχτισαν επτά πύργους-παρατηρητήρια κατά μήκος της ακτής. Μόλις εμφανιζόταν εχθρικό ή άγνωστο σκάφος, οι παρατηρητές άναβαν αμέσως φωτιά και έτρεχαν σε μία δεξαμενή η οποία ήταν πάντα γεμάτη με νερό. Τραβούσαν ένα ξύλινο βούλωμα το οποίο υπήρχε στη βάση και το νερό φυσικά διέρρεε. Οι φρουροί των άλλων παρατηρητηρίων ειδοποιούνταν από τη φωτιά ώστε να κάνουν ταυτοχρόνως το ίδιο. Στο εσωτερικό κάθε δεξαμενής σε κάθε κάστρο υπήρχαν πανομοιότυπες γραμμές με εκείνες στα σκεύη που χρησιμεύουν ως μεζούρες. Κάθε μια από αυτές τις διαμετρήσεις είχε και ένα διαφορετικό μήνυμα συνημμένο πάνω της: «επίθεση πειρατών», «προσέγγιση αγνώστου σκάφους», κλπ. Όταν το επίπεδο του νερού έφτανε στο κατάλληλο μήνυμα, οι «αποστολείς» επανατοποθετούσαν το βούλωμα στη δεξαμενή και έσβηναν τη φωτιά κι έτσι ο καθένας στους άλλους πύργους μπορούσε να διαβάσει το μέγεθος και την εγγύτητα του εκάστοτε κινδύνου. Άλλωστε οι πύργοι στα υψώματα του νησιού, όπως στου Δρακάνου, αποτελούσαν μέρος του δικτύου επικοινωνίας των νησιών μέσω φωτιών από την Αθηναϊκή συμμαχία ακόμη. Παρά ταύτα, μόλις τα τελευταία χρόνια το νησί έχει αρχίσει και συνδέεται με ταχύπλοα που μειώνουν κατά πολύ τις αποστάσεις και το φέρνουν στην πρώτη γραμμή του εναλλακτικού, νησιωτικού τουρισμού.
Παραδοσιακή σκεπή σπιτιού στον Δρούτσουλα, Ικαρία
Χωριό Ράχες
Εθνικός Ύμνος Ελευθέρας Πολιτείας Ικαρίας
Από το δώμα του Πλάστη σταλμένη
η Θεά η γλυκιά, κατεβαίνει
με ρομφαία στο ένα της χέρι
και στο άλλο αναμμένο δαδί,
τη χαρά και το φως για να φέρει
στο μικρό αλλά ανδρείο νησί.
Και τα σίδερα σκίζει, σκορπάει
καίει τα ράκη, μακριά τα πετάει
που από χρόνια το είχαν ζωσμένο
το νησάκι τ'ωραίο σφικτά,
γιατί ήταν το μαύρο δεμένο
στην πικρή του βαρβάρου σκλαβιά.
Και κινώντας το κάτασπρο χέρι
με το πύρινο πού'χε μαχαίρι
με ολόχρυσα γράφει ψηφία
στου μαρμάρου την πλάκα βαθειά:
"Είσαι αθάνατη, ναι, ΙΚΑΡΙΑ
και στεφάνια σου πρέπουν πολλά."
Κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης περιόδου οι Ικαριώτες σπανίως έχτιζαν χωριά με την συγκεντρωμένη μορφή που γνωρίζουμε. Κάθε σπίτι ήταν χαμηλό, με ένα δωμάτιο, με σκεπή από πέτρινες πλάκες, και βρίσκονταν απομακρυσμένο από τα γειτονικά. Είχε μόνο μια χαμηλή πόρτα και ήταν φραγμένο από την πλευρά της θάλασσας με ψηλούς τοίχους, ενώ υπήρχε ένα στην στέγη (ο ανεφάντης). Επειδή η καμινάδα με τους καπνούς θα μπορούσε να προδώσει την ύπαρξή του, πολλές φορές κλείνονταν. Ο καπνός διαχεόταν από τις πλάκες της στέγης χωρίς να γίνεται ορατός, καθαρίζοντας ταυτόχρονα τα ξύλα της στέγης από έντομα. Τα δωμάτια περιείχαν τα απολύτως απαραίτητα όπως τον χειρόμυλο και το τσουκάλι. Η παράδοση υποστηρίζει πως όλοι κοιμόντουσαν στο πάτωμα και έκρυβαν τα υπάρχοντά τους μέσα σε σχισμές στους τοίχους. Άντρες και γυναίκες φορούσαν σχεδόν τα ίδια ρούχα: υφαντές λινές φούστες για τις γυναίκες, ένα είδος φουστανέλας για τους άντρες. Αργότερα καθιερώθηκε η βράκα και το γιλέκο για τους άνδρες και η αντίστοιχη παραδοσιακή γυναικεία φορεσιά. Αυτός ο τρόπος ζωής συντελούσε στη μακροζωία και στην αταξικότητα. Κάθε σπίτι ήταν αυτάρκες, χρησιμοποιώντας τον ζωτικό χώρο γύρω του για καλλιέργεια των απαραίτητων, οι γυναίκες συμμετείχαν στις εργασίες και στην κοινωνική ζωή. Τα χωριά δημιουργούνταν σιγά-σιγά από απόγονους μιας αρχικής οικογένειας, που εξαπλωνόταν. Παρ' όλη την αραιοκατοίκηση, η συνεκτικότητα της κοινωνίας ήταν μεγάλη. Υπήρχαν τα πανηγύρια, ομαδικές εργασίες, και τα συμβούλια των γηραιότερων που έπαιρναν τις αποφάσεις. Ο τρόπος ζωής και η αρχιτεκτονική αυτή διατηρήθηκαν έως τα τέλη του 19ου αιώνα, και πολλά στοιχεία μέχρι τις μέρες μας.
Οι Ιππότες του Αγίου Ιωάννη, που είχαν την βάση τους στη Ρόδο, ασκούσαν εξουσία στην Ικαρία μέχρι το 1521 που η Οθωμανική Αυτοκρατορία ενσωμάτωσε την Ικαρία στις κτήσεις της. Τότε επιδεινώθηκε το πρόβλημα της πειρατείας, οπότε οι κάτοικοι του νησιού εφάρμοσαν την πρακτική της αφάνειας: τραβήχτηκαν στα ορεινά του νησιού, κρύβοντας τους οικισμούς, αλλά και τις κατοικίες τους. Για την αντιπειρατική άμυνα, εκτός από την "αφάνεια" (αραιοκατοίκηση και απόκρυψη των κατοικιών), υπήρχαν παρατηρητήρια - βίγλες, διάφορα σημεία συγκέντρωσης και άμυνας του πληθυσμού σε περίπτωση επιδρομών (οροπέδια αόρατα από την θάλασσα), και κοινές κρυμμένες προμήθειες για χρήση σε ώρα ανάγκης. Η κλοπή τους τιμωρούνταν από το ιδιαίτερο εθιμικό δίκαιο της εποχής ακόμη και με θάνατο. Υπάρχουν τέλος αναφορές για επίθεση των κατοίκων σε ανεπιθύμητους επισκέπτες των ακτών, ακόμη και σε ναυαγούς. Οι Ικαριώτες λύντσαραν τον πρώτο Τούρκο φοροεισπράκτορα, αλλά κατά κάποιον τρόπο κατόρθωσαν να παραμείνουν ατιμώρητοι. Η συγκεκριμένη ιστορία, όπως έχει διατηρηθεί στην προφορική παράδοση, μιλάει για έναν Οθωμανό Αγά, που για να μετακινηθεί έβαλε δύο Ικαριώτες να τον κουβαλήσουν στα χέρια, πάνω σε ένα φορείο. Οι Ικαριώτες μην αντέχοντας τον εξαναγκασμό, τον έριξαν στο γκρεμό, στην περιοχή Κακό Καταβασίδι. Οι τουρκικές αρχές συγκέντρωσαν τον πληθυσμό και ρώτησαν ποιοί ήταν οι δράστες, αλλά έλαβαν την απάντηση "ούλοι εμείς εφέντη". Η φράση έμεινε παροιμιώδης, τονίζοντας την αλληλεγγύη της κοινωνίας εκείνη την εποχή.
Ο ιατρός Ιωάννης Μαλαχίας(1876-1958) ήταν ο αρχηγός της Ικαριώτικης επανάστασης το 1912 εναντίον των Οθωμανών. Άγαλμα στον Άγιο Κήρυκο.
Οι Τούρκοι επέβαλλαν ένα πολύ χαλαρό καθεστώς διοίκησης, δεν έστειλαν αξιωματούχους στην Ικαρία για αρκετούς αιώνες. Η καλύτερη καταγραφή που διαθέτουμε για το νησί κατά τη διάρκεια των συγκεκριμένων χρόνων είναι από τον κονδυλοφόρο του επισκόπου Ιωσήφ Γεωργειρήνη που το 1677 περιέγραψε το νησί με 1.000 κατοίκους οι οποίοι ήταν οι φτωχότεροι στο Αιγαίο. Το 1827 η Ικαρία αποσπάστηκε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, αλλά αναγκάστηκε να αποδεχτεί την Τουρκική διοίκηση κάποια χρόνια μετά και παρέμεινε κομμάτι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έως τις 17 Ιουλίου 1912 όταν εξεδίωξε μια μικρή τουρκική φρουρά κατά τη διάρκεια της Ικαριακής Επανάστασης. Την 17η Ιουλίου του 1912 οι επαναστάτες εξεδίωξαν τις μικρές τουρκικές φρουρές, με αρχηγό τον Γιατρό Μαλαχία και πεσόντα ήρωα τον Γεώργιο Σπανό, του οποίου το μνημείο βρίσκεται έξω από το χωριό Χρυσόστομος και το άγαλμα του στον Εύδηλο. Εξαιτίας των Βαλκανικών πολέμων, η Ικαρία αδυνατούσε να συνενωθεί με την Ελλάδα μέχρι το Νοέμβριο του αυτού έτους. Για 5 μήνες παρέμεινε ανεξάρτητη πολιτεία, με τις δικές της ένοπλες δυνάμεις, σφραγίδες και ύμνο και το όνομα "Ελευθέρα Πολιτεία Ικαρίας". Αυτοί οι πέντε μήνες ανεξαρτησίας ήταν δύσκολοι. Οι ντόπιοι είχαν έλλειψη σε προμήθειες, δεν είχαν συχνή συγκοινωνία και ταχυδρομικές υπηρεσίες, ενώ κινδύνευαν να γίνουν κομμάτι της Ιταλικής Αυτοκρατορίας στο Αιγαίο. Με απόφαση της εθνοσυνέλευσης ενώθηκε με την Ελλάδα.
Η πρώτη σημαία της ελευθέρας πολιτείας Ικαρίας ήταν μπλε με έναν λευκό σταυρό στη μέση.
Η σημαία της Ελευθέρας Πολιτείας Ικαρίας(1912).
Χαρακτηριστική απασχόληση των Ικαριωτών από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι και τα μέσα του 20ού αιώνα ήταν η παραγωγή και εμπορία ξυλοκάρβουνου. "Κομπανίες" Ικαριωτών ταξίδευαν για μήνες αρχικά στην Μικρά Ασία και μετά το 1922 σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας για τον σκοπό αυτό. Στη συνέχεια η μεγάλη μετανάστευση, κυρίως στις Η.Π.Α., περιόρισε και μηδένισε τη δραστηριότητα αυτή. Η παροικία των Ικαρίων στις Η.Π.Α. είναι σήμερα μεγάλη και ιδιαίτερα δυναμική, εξακολουθεί δε να έχει ιδιαίτερους δεσμούς με τον γενέθλιο τόπο.
Το νησί είχε τρομακτικές απώλειες σε έμψυχο και άψυχο δυναμικό κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και τη Γερμανική και Ιταλική Κατοχή. Δεν υπάρχουν ακριβή νούμερα ως προς το πόσοι άνθρωποι λιμοκτόνησαν, αλλά στο χωριό Καραβόσταμο πάνω από 100 άτομα πέθαναν από ασιτία. Από τότε στο νησί, η πλειονότητα των κατοίκων είναι φίλα προσκείμενη στον Κομμουνισμό, ενώ η Ελληνική Κυβέρνηση χρησιμοποιούσε το νησί ως τόπο εξορίας για περίπου 13.000 κομμουνιστές από το 1945 έως το 1949. Τόπος εξορίας ήταν άλλωστε και παλαιότερα κατά τον Μεταξά, αλλά και κατά τη βυζαντινή περίοδο όπου αυτοκρατορικές οικογένειες εξορίζονταν στο νησί. Υπήρχε έτσι η προκατάληψη στους απλούς ανθρώπους να μην παντρεύονται με ανθρώπους από γειτονικά νησιά, θεωρώντας τους εαυτούς τους γαλαζοαίματους. Μέχρι σήμερα η Ικαρία ονομάζεται Κόκκινο Νησί ή Κόκκινος Βράχος, εξαιτίας των αριστερών πεποιθήσεων των κατοίκων. Η ποιότητα ζωής βελτιώθηκε σημαντικά μετά το 1960 όταν η Ελληνική Κυβέρνηση ξεκίνησε να επενδύει στην υποδομή των νησιών προκειμένου να προωθηθεί ο τουρισμός. Ακόμα και τώρα όμως, η Ικαρία θεωρείται από τα "ξεχασμένα" νησιά και οι ντόπιοι βασίζονται στα έσοδα που έχουν από τις διάφορες εκδηλώσεις για τη βελτίωση της τοπικής υποδομής. Είναι χαρακτηριστική η έλλειψη σε έργα ρυμοτομικού χαρακτήρα, λόγω της βραχώδους και απότομης μορφολογίας που τα καθιστά πολυδάπανα.
Πολιτισμός - Λαογραφία
Γνωρίσματα των Κατοίκων
Η Ικαρία, όπως και κάθε τόπος, έχει τα δικά της χαρακτηριστικά γνωρίσματα που συναντώνται σε πολλούς κατοίκους. Είναι ένα νησί αρκετά απόμακρο από τη χερσαία Ελλάδα και η απομόνωση τον μεσαίωνα συντέλεσε στο να διατηρηθούν πολλά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, όπως η αρχαΐζουσα γλώσσα και άλλα έθιμα. Οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με τη ναυτιλία, ή με τοπικά επαγγέλματα, οι δεσμοί τους είναι στενοί και φημίζονται για το ότι δε συνηθίζουν να παίρνουν τα πράγματα πολύ σοβαρά.
Από τους κατοίκους χρησιμοποιείται η έκφραση "το Ικαριώτικο ραχάτι" (ραχατιλίκι) που σηματοδοτεί τους αργούς ρυθμούς με τους οποίους κυλά η ζωή. Αυτό το γνώρισμα συναντιέται σε πολλές περιοχές της Ικαρίας, από τα καφενεία του Αγίου Κηρύκου μέχρι τα ορεινά χωριά των Ραχών όπου ανοίγουν τα μαγαζιά λίγο μετά τη δύση του ηλίου. Το συνήθειο του νυχτερινού ωραρίου στα εμπορικά μαγαζιά οφείλεται στο ότι παλαιότερα, όλη την ημέρα οι άνθρωποι δούλευαν στις αγροτικές εργασίες τους: εξειδικευμένα επαγγέλματα δεν υπήρχαν, εκτός λίγων εξαιρέσεων (όπως ο σιδεράς), έτσι ο καθένας έπρεπε να φροντίσει για όλες τις ανάγκες της οικογένειας (γεωργία, κτηνοτροφία, στέγαση κλπ) μόνος του. Χαρακτηριστική ήταν η ανταλλακτική εργασία: όταν κάποιος πχ. έχτιζε, άλλοι τον βοηθούσαν, με αντάλλαγμα την βοήθεια του αργότερα στις δικές τους ανάγκες ("μεταχεριά", ή "αλλαξιά"). Η οικονομία ήταν ανταλλακτική και δεν χρησιμοποιούσε νόμισμα πριν τα τέλη του 19ου αιώνα. Παρά ταύτα οι Ικαριώτες είναι πολύ κοινωνικοί, φιλικοί και φιλόξενοι. Είναι επίσης χαρακτηριστικό το γεγονός της οικειοθελούς συμβολής των κατοίκων για την ανάπλαση της περιοχής, όπως για παράδειγμα η κατασκευή σκαλοπατιών σε μία πολυσύχναστη παραλία ή παρεμφερή τεχνικά έργα.
Οι Ικαριώτες έχουν βαριά προφορά που θυμίζει αρκετά την κυπριακή. Η διάλεκτος έχει πολλά αρχαϊκά στοιχεία στην γραμματική και το λεξιλόγιο, και συνηθίζουν να κόβουν τα σύμφωνα (έ μ_πάαω = δεν πάω). Τα διπλά σύμφωνα προφέρονται διαφορετικά, όπως και τα μακρά φωνήεντα.
Αξιοσημείωτο τουριστικό αξιοθέατο αποτελεί ένας μεγάλος ορεινός βράχος σε απόκρημνη πλαγία, τον οποίο οι κάτοικοι αποκαλούν "Γεώργιο Παπανδρέου", καθώς θυμίζει πολύ το προφίλ του "γέρου της δημοκρατίας".
Ικαριώτικος Χορός
Ιδιαίτερα γνωστός στο πανελλήνιο είναι ο Ικαριώτικος χορός που χορεύεται στα τοπικά πανηγύρια, από τα οποίο ευρέως γνωστό είναι της Αγίας Μαρίνας, ημέρας της απελευθέρωσης του νησιού και του 15 Αυγούστου. Τα τελευταία χρόνια τα πανηγύρια έχουν "ξαναγεννηθεί" με την συμμετοχή της νεολαίας αλλά και των επισκεπτών του νησιού τα καλοκαίρια, καθώς είναι ένα από τα στοιχεία της ιδιοτυπίας των Ικαριωτών. Στα Ικαριώτικα πανηγύρια, οι διοργανωτές είναι όλοι εθελοντές του χωριού που μαγειρεύουν (βραστό και ψητό κατσίκι, πατάτες, σαλάτες, κλπ.), σερβίρουν, ενώ η ορχήστρα με κυρίαρχο το βιολί δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στον Ικαριώτικο χορό. Τα έσοδα χρησιμοποιούνται στην συνέχεια για έργα της κοινότητας του χωριού. Το δυνατό κόκκινο Ικαριώτικο κρασί συμβάλλει έτσι ώστε πολλά πανηγύρια να έχουν πολύ κέφι και να διαρκούν όλη τη νύχτα. Όλα αυτά συνιστούν πρωτοτυπίες στον Ελλαδικό χώρο κάνοντας τα πανηγύρια της Ικαρίας μοναδικά.
Μνημεία
Νας: Αρχαία πόλη όπου κατά την μυθολογία κατοικούσαν οι Ναϊάδες. Στην αρχαιότητα υπήρχε ένα από τα πιο φημισμένα Ιερά, αφιερωμένο στην Ταυροπόλο Αρτέμιδα. Από το αρχαίο λιμάνι σώζεται σήμερα η προκυμαία και το δάπεδο του Ιερού. Βρίσκεται δυτικά του Αρμενιστή. Ο Νας είναι ευρέως γνωστός ως τόπος εναλλακτικού τουρισμού, με πληθώρα σκηνών να στήνονται στο πράσινο, φιλήσυχο και δροσερό τοπίο.
Οινόη: Αρχαία πρωτεύουσα του νησιού. Ονομάζονταν και Διονυσιάδα. Σώζονται ίχνη από το τείχος που περιέκλειε την πόλη, καθώς και το ερειπωμένο οίκημα της Βυζαντινής περιόδου. Τα ευρήματα ευρίσκονται στην σημερινή περιοχή Κάμπο.
Δράκανο: Αρχαία πόλη που θεωρείται και πατρίδα του Διόνυσου. Βρίσκεται στην περιοχή Φανάρι στο ανατολικότερο σημείο του νησιού. Σήμερα σώζονται ερείπια του αρχαίου κάστρου και πάνω σε ύψωμα ο Πύργος του Δράκανου, κυκλικό οικοδόμημα Αλεξανδρινής εποχής, 4ου π.Χ. αιώνα.
Θερμαί: Πόλη της αρχαιότητας με τις γνωστές ραδιούχες ιαματικές πηγές. Είναι λίγο ανατολικότερα από τα σημερινά Θέρμα (βυθίστηκαν από σεισμό τη ρωμαϊκή εποχή).
Κάστρο του Κοσκινά: Φρούριο Βυζαντινής εποχής, έργο του 10ου αιώνα, κοντά στο χωριό Κοσοίκια στη βόρεια περιοχή του νησιού. Μέσα στο φρούριο βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου του Δοργανά.
Μουσείο Αγίου Κηρύκου: Στο Αρχαιολογικό Μουσείο, μέσα σε νεοκλασικό κτήριο, υπάρχουν πολλά αρχαία ευρήματα, αγγεία, στήλες, λίθινα και χάλκινα εργαλεία, αμφορείς που βρέθηκαν στο βυθό της θάλασσας, κ.ά. Λειτουργεί και λαογραφικό μουσείο.
Μουσείο Κάμπου: Υπάρχουν αξιόλογα αρχαιολογικά ευρήματα από τα ερείπια της αρχαίας Οινόης, όπως συλλογές από εργαλεία νεολιθικής εποχής, αγγεία όλων των εποχών της αρχαιότητας, πήλινα ειδώλια, ανάγλυφα επιτύμβια, νομίσματα, κ.ά.
Μοναστήρι της Ευαγγελίστριας: Χτίστηκε τον 17ο αιώνα. Βρίσκεται δυτικά του Αγ. Κηρύκου κοντά στον Ξυλοσύρτη. Μέσα στο μοναστήρι βρίσκεται η εκκλησία του Αγ. Μακαρίου.
Μοναστήρι της Παναγίας στο Μουντέ: Μοναστήρι του 13ου αιώνα με τοιχογραφίες και παλιές εικόνες. Βρίσκεται κοντά στο Χριστό Ραχών σε μια μαγευτική καταπράσινη τοποθεσία με εκπληκτική θέα.
Μοναστήρι της Οσίας Θεοκτίστης: Βρίσκεται στο χωριό Πηγή κοντά στον Κάμπο. Η εκκλησία είναι αγιογραφημένη με την τεχνική φρεσκό ακολουθώντας Αγιορείτικη διάταξη.
Ιερά μονή Μαυριανού: Νότια από το Να, στις δυτικές ακτές του νησιού. Αντίκρυ το πέλαγος με υπέροχα ηλιοβασιλέματα.
Παραλίες
Την Ικαρία την χαρακτηρίζει η άγρια ομορφιά. Πυκνή βλάστηση, ψηλά βουνά, ποτάμια, χαράδρες, μα πάνω απ' όλα οι πανέμορφες παραλίες της.
που προκαλούν δέος και σαγηνεύουν. Εκτός από τις αμμουδιές, πάρα πολλές είναι οι παραλίες με βότσαλο, και υπάρχουν και πολλές ερημικές παραλίες χωρίς πρόσβαση από αυτοκίνητο.
Στο νότο, στην πλευρά του Αγίου Κηρύκου συναντάμε προσβάσιμες παραλίες στο Πριόνι, τη Λευκάδα, το Ξυλοσύρτη, το Φάρο, το Δράκανο, το Κεραμέ και στα Θέρμα.
Στον βορρά, μεταξύ Περδικιού και Μονοκαμπιού στο χωριό Κιόνιο (Νέγια) συναντάμε τρεις ωραίες και ήσυχες παραλίες το Κιόνι, το Αυγολυμί και την Λειβάδα. Και στην περιοχή του Ευδήλου μπορούμε να πάμε, στο Φύτεμα, στο Φλες, στο Κεραμέ, στο Κυπαρίσσι, Κάμπος-Οινόη και στο Καραβόσταμο ενώ στην περιοχή των Ραχών το Γιαλισκάρι, τη Μεσαχτή, το Λιβάδι, ο Νας.
Ιαματικά Λουτρά
Η ιστορία των λουτρών είναι συνδεδεμένη με την ιστορία του τόπου μας. Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν από τους πρώτους που χρησιμοποίησαν τα λουτρά, όπως επίσης αρχαίοι Έλληνες γιατροί, φυσικοί, ιστορικοί, και γεωγράφοι ήταν οι πρώτοι που ασχολήθηκαν με τις πηγές και τα μεταλλικά ύδατα.
Στα Ασκληπιεία από τον 13ον π.Χ. αιώνα χρησιμοποιούσαν τα λουτρά για θεραπευτικούς λόγους.
Πρώτος παρατηρητής των ιαματικών υδάτων υπήρξε ο ιστορικός Ηρόδοτος, προηγήθηκε του Ιπποκράτη, περιγράφοντας μάλιστα αρκετές ιαματικές πηγές.
Τύχη καλή προίκισε την Ικαρία με τον ανεκτίμητο πλούτο των ιαματικών υδάτων. Οι πηγές της Ικαρίας θεωρούνται μεταξύ των πλέον ραδιενεργών πηγών του κόσμου.
Ανάμεσα στις δεκαεπτά (17) κυριότερες ιαματικές πηγές της Χώρας μας, είναι γνωστή η Ικαρία για τις δικές της, που βρίσκονται στην περιοχή του Δήμου Αγίου Κηρύκου. Υπάρχουν οκτώ (8) θερμοπηγές που αναβλύζουν σε διάφορα σημεία του νησιού. Ανήκουν στην κατηγορία των θερμών ραδιενεργών αλιπηγών (πλησίον της θάλασσας) διαφέροντας μεταξύ τους ως προς την ένταση της ραδιενέργειας και την θερμοκρασία.
Από αυτές οι πηγές Θερμό και Χλιό - Θερμό βρίσκονται δυτικά του Αγίου Κηρύκου και σε απόσταση 2.500 μ. και 1.800 μ. αντίστοιχα στην περιοχή Λευκάδας.
Η πηγή Μουσταφά - Λίτζα βρίσκεται σε μικρή απόσταση ανατολικά του Επαρχείου μέσα στην πόλη του Αγ. Κηρύκου. Πέντε πηγές του Σπηλαίου του Παμφίλη, του Κράτσα, της Αρτέμιδος και του Απόλλωνος βρίσκονται στην περιοχή των Θερμών. Υπάρχουν οι μη αξιοποιημένες πηγές στην Λευκάδα αλλά και στα χαλασμένα Θέρμα, που βρίσκονται στην φύση δίπλα στην θάλασσα. Στη βορειοανατολική ακτή του νησιού βρίσκεται η πηγή της Αγίας Κυριακής. Στην περιοχή του Ξυλοσύρτη αναβλύζει μια άλλη πηγή 10 μ. από τη θάλασσα με την ονομασία "Αθάνατο νερό". Το νερό της πηγής αυτής, διουρητικό, βοηθάει στην αποβολή λίθων και άμμου από τα νεφρά και την κύστη.
Την υψηλή ραδιενέργεια των πηγών της Ικαρίας διαπίστωσε πρώτος ο Μ. Περτέσης τα έτη 1936 και 1938. Η πρώτη μελέτη της αξιοποίησης των θερμομεταλλικών πηγών της Ικαρίας έγινε το 1962 από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (Α. Κ. Μακρή).
Σύμφωνα με την μελέτη του Υπουργείου Συντονισμού (1980), παρατηρούνται αλλαγές στην συγκέντρωση του ραδονίου και στην χημική σύσταση των πηγών.
Τα ύδατα των θερμομεταλλικών πηγών Ικαρίας θεωρούνται κατάλληλα για την θεραπεία των παρακάτω παθήσεων:
Υπόξεις και χρόνιοι ρευματισμοί όπου περιλαμβάνονται διάφορες μορφές αρθρίτιδας.
Ουρική αρθρίτιδα.
Νευραλγίες, νευρίτιδες και μυΐτιδες.
Γυναικολογικές παθήσεις.
Διαταραχές των ενδοκρινών αδένων.
Ορισμένες περιπτώσεις ανωμαλιών του κυκλοφορικού συστήματος.
Τι πρέπει να κάνουμε για να σταματήσουμε τον χρόνο και τι περιλαμβάνει το "εισιτήριό" μας για τη μακροζωία;
Η γήρανση είναι μια φυσιολογική διαδικασία η οποία συνδέεται με μια σειρά παραγόντων που αφορούν τον τρόπο ζωής μας. Αυτοί επηρεάζουν την ταχύτητα, αλλά και τη βαρύτητα των παθήσεων που εμφανίζονται κατά την πάροδο των ετών. Υπάρχει μια σειρά μηχανισμών της γήρανσης, όπως η γονιδιακή μετάλλαξη, η μειωμένη κυτταρική λειτουργία και η οξειδωτική δράση των ελευθέρων ριζών.
Κι όμως...αυτά τα δέκα τρικ θα κάνουν τη διαφορά στη σιλουέτα σου !
Φάε με το αριστερό σου χέρι..
..αν είσαι δεξιόχειρας, και με το δεξί σου χέρι αν είσαι αριστερόχειρας. Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας, υιοθετώντας αυτή τη συνήθεια καταναλώνεις τελικά πολύ λιγότερες θερμίδες από ότι αν έτρωγες με το κυρίαρχο χέρι σου. Το ίδιο θα συμβεί αν φας με chopsticks ή σε ένα διαφορετικό μέρος του σπιτιού.
Κρύο
Κρατώντας τη θερμοκρασία του σπιτιού σου γύρω στους 18-24 βαθμούς καις περισσότερες θερμίδες, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Trends in Endocrinology & Metabolism. Η δροσερή ατμόσφαιρα υποχρεώνει το σώμα να δουλεύει πιο σκληρά για να διατηρήσει τη φυσιολογική του θερμοκρασία. Το ίδιο συμβαίνει και όταν πίνεις κρύο νερό πριν τη γυμναστική - με αυτόν τον τρόπο η άσκηση γίνεται έως και 25% πιο αποτελεσματική.
Μύρισε ένα μήλο ή μία μπανάνα
Ναι, η μυρωδιά συγκεκριμένων τροφών μπορεί να μειώσει την πείνα, σύμφωνα με το ερευνητικό κέντρο Smell & Taste Treatment. Ανάμεσα σε αυτές τις τροφές βρίσκονται οι μπανάνες και τα μήλα. «Η μυρωδιά είναι το 90% της γεύσης», λέει o διευθυντής του κέντρου, Alan Hirsch. «Για την ακρίβεια, μπορεί να σε κάνει να νιώσεις λες και έχεις ήδη φάει». Για αυτό κιόλας όταν μαγειρεύουμε όλη μέρα, στο τέλος δεν πεινάμε και τόσο.
Δαμάσκηνα
Έρευνα του Πανεπιστήμιου του Λίβερπουλ έδειξε πως τρώγοντας γύρω στα 100 γρ. δαμάσκηνα κάθε μέρα, για περίπου 12 εβδομάδες μπορούμε να χάσουμε έως και 2 κιλά και σχεδόν 3 εκατοστά από τη μέση.
Αντιμετώπισε το στρες
Σε αντίθεση με αυτό που πολλοί πιστεύουν, το στρες μας παχαίνει - δεν μας αδυνατίζει. Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να το αντιμετωπίσεις, είναι η γυμναστική - ιδανικά η yoga.
Φάε σνακ το απόγευμα αντί για το πρωί
Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Journal of the American Dietetic Association, είναι πολύ πιο καλό για τη σιλουέτα μας να τρώμε ένα μικρό σνακ το απόγευμα, μετά το μεσημεριανό από ότι το να το φάμε λίγες ώρες μετά το πρωινό.
Ξέχνα τα προϊόντα με χαμηλά λιπαρά
Έρευνα του Cornell έδειξε πως τρώμε έως και 50% περισσότερο, όταν προτιμάμε τα low fat προϊόντα. Αυτό γιατί, ότι όταν κάτι είναι υγιεινό, συνηθίζουμε να το τρώμε με πολύ λιγότερες τύψεις και σχεδόν χωρίς καθόλου εγκράτεια - τρώμε δηλαδή περισσότερο.
Φάε με έναν άνδρα (κατά προτίμηση νέο και όμορφο)
Θα καταναλώσεις έως και 100 θερμίδες λιγότερες, σύμφωνα με το περιοδικό Appetite. «Όταν οι γυναίκες βγαίνουν με τους άνδρες για φαγητό, συνηθίζουν να τρώνε λιγότερο», λέει η ερευνήτρια Coral Arvon. «Όταν βγαίνουν με γυναίκες, νιώθουν πιο άνετα και τρώνε περισσότερο».
Γυμνάσου το πρωί
Οι γυναίκες που γυμνάζονται το πρωί, πεινούν λιγότερο και κινούνται περισσότερο την υπόλοιπη ημέρα, σύμφωνα με τους ερευνητές του Brigham Young University. Βέβαια, η μειωμένη αίσθηση της πείνας διαρκεί μέχρις ότου το σώμα αποκτήσει τη φυσιολογική του θερμοκρασία μετά την άσκηση.
Πρωτεΐνη
Ο πιο ισχυρός τρόπος να νιώσεις χορτάτη χωρίς να φας πολύ, είναι να βάλεις περισσότερη πρωτεΐνη στη διατροφή σου. Είναι γνωστό εξάλλου ότι η πρωτεΐνη χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να αφομοιωθεί σε σχέση με τους υδατάνθρακες. Αυτό σημαίνει πως μας κάνει να νιώθουμε χορτάτες για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, αποτρέποντάς μας από τα τσιμπολογήματα.
Η διατροφή είναι το «κλειδί», όπως και το σεξ, ο ύπνος, το κρασί και οι καλοί φίλοι
Ψάχνετε τα μυστικά της μακροζωίας; Η αλήθεια είναι πως δεν χρειάζεται να ψάξετε πολύ. Αρκεί να μάθετε πώς ζουν στην Ικαρία. Αυτό ισχυρίζεται με άρθρο του το National Geographic. Για την ακρίβεια, θα πρέπει να ζείτε και να τρώτε ό,τι και οι κάτοικοι στις «γαλάζιες ζώνες», σε πέντε περιοχές της Ευρώπης, της Αμερικής και της Ασίας.
Αυτό υποστηρίζει με πάθος ο Dan Buettner, εξερευνητής στο National Geographic, ο οποίος έκανε εκατοντάδες ταξίδια και συναντησεις στον κόσμο. Ο δημοσιογράφος, με το καινούριο του βιβλίο, The Blue Zones Solution, αφιερώνεται αποκλειστικά στη διατροφή. Πιστεύει ότι οι Αμερικανοί θα έπρεπε να πάρουν παράδειγμα από τους κατοίκους αυτών των περιοχών όπου ο διαβήτης, η παχυσαρκία και οι καρδιακές παθήσεις είναι εξαιρετικά δυσεύρετα.
Οι συμβουλές που δίνει αφορούν στον τρόπο ζωής των κατοίκων στις «γαλάζιες ζώνες», οι οποίοι κινούν το σώμα τους, έχουν κοινωνικό κύκλο που ενισχύει την υγιή συμπεριφορά, παίρνουν χρόνο για ξεκούραση και έχουν στενούς οικογενειακούς δεσμούς. Αλλά το σημαντικό είναι η διατροφή τους. «Τρώνε λίγο κάθε φορά, τρώνε πολλά λαχανικά και όσπρια. Ελάχιστο κρέας, έως 110 γραμμάρια, μόνο πέντε φορές το μήνα» γράφει.
Για την Ικαρία, ο δημοσιογράφος του National Geographic, δεν βρίσκει λόγια να εκφράσει τον θαυμασμό του: «Αυτό που ξεχωρίζει το νησί Ικαρία από όλες τις άλλες γαλάζιες ζώνες είναι ότι τρέφονται με ειδικά πράγματα: πατάτες, γάλα κατσίκας, ρεβύθια, φακές, άγρια χόρτα, φρούτα και λίγο ψάρι», γράφει. Κάνει ειδική αναφορά στη φέτα, τα λεμόνια και τα αρωματικά χόρτα, όπως η σόγια και το χαμομήλι που μπαίνουν καθημερινά στο τσάι.
Η Σαρδηνία είναι κι αυτή μια γαλάζια ζώνη. Οι κάτοικοι τρώνε πολύ γάλα κατσίκας και τυρί πεκορίνο. «Μια δίαιτα χωρίς πολλά γλυκαιμικά, λίγο μαύρο ψωμί», ενώ σημειώνει ότι τρώνε πολύ φινόκιο, κουκιά, ρεβύθια, ντομάτες, αμύγδαλα, τσάι και ένα ως δύο ποτηράκια κρασί την ημέρα.
Ωστόσο, το πιο διάσημο νησί στον κόσμο με υπερήλικες είναι η Okinawa της Ιαπωνίας. Εκεί οι κάτοικοι τρώνε ένα τρόφιμο από τη θάλασσα και ένα τρόφιμο από τη γη, καθημερινά. Τρώνε μια τοπική κολοκύθα, τόφου, σκόρδο, πλήρες ρύζι, πράσινο τσάι και μανιτάρια shiitake.
Και τέλος, υπάρχουν αιωνόβιοι και στην Καλιφόρνια! Στην Loma Linda, μια κοινότητα ζει πολύ επειδή δεν πίνει, δεν καπνίζει και δεν χορεύει. Ακολουθεί τη λεγόμενη «βιβλική» δίαιτα στη βάση των σιτηρών, φρούτων, ξηρών καρπών και λαχανικών. Πίνουν μόνο νερό, ποτέ ένα γραμμάριο ζάχαρης ή αναψυκτικού. Τι αγαπούν ιδιαίτερα; Τα αβοκάντο, τον σολωμό, τα καρύδια, τα φασόλια, το μαύρο ψωμί και το γάλα σόγιας.
Επηρεάζει η ψυχοσύνθεσή μας τον Δείκτη Μάζας Σώματος (Δ.Μ.Σ.); Έτσι φαίνεται, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα. Τι είδους άνθρωποι είναι οι αδύνατοι και ποια η προσωπικότητα όσων έχουν περιττά κιλά;
Οι αισιόδοξοι ζουν περισσότερα χρόνια, οι αγχώδεις χαρακτήρες αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν έλκος στομάχου και οι συναισθηματικά ασταθείς πίνουν και καπνίζουν. Πράγματι, λοιπόν, η προσωπικότητά μας δίνει στοιχεία για την υγεία μας. Τι γίνεται, όμως, με το βάρος μας; Ορίζει ο χαρακτήρας μας το κατά πόσο θα είμαστε αδύνατοι ή όχι στη ζωή μας;
Η έρευνα Πρόσφατη έρευνα αποκαλύπτει ότι ο χαρακτήρας μας αντανακλάται και στο... βάρος μας. Επιστήμονες από το Εθνικό Ινστιτούτο Γηριατρικής των ΗΠΑ, με επικεφαλής τη νευροεπιστήμονα Angelina Sutin, ερεύνησαν στοιχεία που αφορούσαν 2.000 ανθρώπους για περισσότερα από 50 χρόνια, προσπαθώντας να βρουν κατά πόσον υπάρχει σύνδεση μεταξύ προσωπικότητας και βάρους. Για να τα καταφέρουν, βασίστηκαν στους «Πέντε Μεγάλους Παράγοντες της Προσωπικότητας» ή «Big Five» (πρόκειται για χαρακτηριστικά ικανά να περιγράψουν την ανθρώπινη συμπεριφορά στις διάφορες εκφάνσεις της), οι οποίοι είναι: εξωστρέφεια, ευσυνειδησία, δεκτικότητα, συγκαταβατικότητα και συναισθηματική σταθερότητα. Πρόκειται ουσιαστικά για την πρώτη έρευνα που μελέτησε τη σχέση μεταξύ προσωπικότητας και διακυμάνσεων του βάρους σε βάθος χρόνου. Τα αποτελέσματά της δημοσιεύτηκαν πριν από λίγους μήνες στη διαδικτυακή έκδοση του «Journal of Personality and Social Psychology».
Το προφίλ των υπέρβαρων Άνθρωποι παρορμητικοί, ανταγωνιστικοί και συναισθηματικά ασταθείς είναι, σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, πιο πιθανό να καταλήξουν υπέρβαροι κάποια στιγμή στη ζωή τους.
Παρορμητικοί Ο παρορμητισμός είναι η πιο σημαντική ένδειξη ότι κάποιος θα γίνει υπέρβαρος στο μέλλον. Οι συμμετέχοντες που αποτελούσαν το 10% των πιο παρορμητικών ζύγιζαν κατά μέσο όρο 10 κιλά περισσότερο από το 10% των ατόμων με το χαμηλότερο σκορ. Γιατί συμβαίνει αυτό; Οι παρορμητικοί ενδίδουν εύκολα στον πειρασμό και δεν διαθέτουν την πειθαρχία που απαιτείται προκειμένου να προσχεδιάσουν μελλοντικές τους κινήσεις (π.χ. σχεδιασμός διαιτολογίου), να αντιμετωπίσουν δυσκολίες ή εκνευρισμούς. Η υγιεινή διατροφή και η συστηματική άσκηση που απαιτούνται για να συντηρήσει κανείς το βάρος του στα ίδια επίπεδα είναι δύο παράγοντες που προϋποθέτουν δέσμευση, αλλά και συγκράτηση των παρορμητικών τάσεων, πράγμα δύσκολο για όσους χαρακτηρίζονται από παρορμητισμό. Ένας παρορμητικός χαρακτήρας μπορεί π.χ. να έχει τη διάθεση να πάει στο γυμναστήριο, αλλά ξαφνικά κάτι προκύπτει και αντί για τη γυμναστική επιλέγει να ακολουθήσει την παρόρμησή του.
Ανταγωνιστικοί Οι ανταγωνιστικοί άνθρωποι φαίνεται να έχουν περισσότερο άγχος, ενώ μελέτες έχουν συσχετίσει τα υψηλά επίπεδα της κορτιζόλης (ορμόνης του στρες) με την αύξηση του βάρους.
Καταθλιπτικοί Οι άνθρωποι που πέφτουν στην παγίδα του «φαινομένου γιογιό» (γνωστό και ως «ανακύκλωση του βάρους», αφορά την απώλεια κιλών και τη σταδιακή επανάκτησή του) συνήθως διακρίνονται για τη συναισθηματική τους αστάθεια, ενώ έχουν και χαμηλή ευσυνειδησία. Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά οδηγούν, σύμφωνα με τη μελέτη της Angelina Sutin και της ομάδας της, σε αρνητικά συναισθήματα, παρορμητισμό και καταθλιπτικές σκέψεις, τα οποία σχετίζονται με τη σειρά τους με αυξομειώσεις του βάρους. Τα καταθλιπτικά άτομα συνήθως παρουσιάζουν αλλαγές στην όρεξή τους, οπότε είναι πολύ εύκολο να βιώσουν το «φαινόμενο γιογιό». Η συναισθηματική αυτή αστάθεια, σε συνδυασμό με έλλειψη αυτοελέγχου που συνδέεται με τη χαμηλή ευσυνειδησία, αποτελούν τη συνταγή της αποτυχίας: συνεχείς διακυμάνσεις του βάρους.
Το προφίλ των αδύνατων Ευσυνείδητοι είναι συνήθως οι άνθρωποι που διατηρούν έναν υγιή Δ.Μ.Σ. σε όλη τους τη ζωή, σύμφωνα με τα πορίσματα της έρευνας. Αυτού του είδους τα άτομα είναι κατά κανόνα αδύνατα, ενώ το βάρος τους δεν υφίσταται μεγάλες αυξομειώσεις κατά την ενήλικη ζωή τους. Οι επιστήμονες αποδίδουν το γεγονός στο ότι έχουν αυτοέλεγχο και είναι σε θέση να ρυθμίζουν το βάρος τους.
Δίαιτες με βάση τον χαρακτήραΣτηριζόμενοι στα αποτελέσματα αυτής της έρευνας, θα ήταν εξαιρετικά αποτελεσματικό να δημιουργήσουμε προγράμματα απώλειας βάρους τα οποία να ανταποκρίνονται στον ιδιαίτερο χαρακτήρα του καθενός. Το να ορίσουμε π.χ. συγκεκριμένες ώρες γευμάτων και να προσχεδιάσουμε μια δίαιτα είναι κινήσεις που θα μπορούσαν να βοηθήσουν αρκετούς να χάσουν τα κιλά που θέλουν, όχι όμως και τους παρορμητικούς, οι οποίοι θα είχαν καλύτερα αποτελέσματα αν π.χ. συμβουλεύονταν όποτε επιθυμούσαν ένα διαιτολογικό πρόγραμμα από το Ίντερνετ. «Ελπίζουμε με την πλήρη διαλεύκανση της σχέσης μεταξύ προσωπικότητας και παχυσαρκίας να μπορέσουμε να αναπτύξουμε θεραπείες προσαρμοσμένες στις ανάγκες του καθενός», καταλήγει η νευροεπιστήμονας Angelina Sutin.
Όλοι οιοργανωτικοίάνθρωποιδημιουργούν συστήματα και λίστες για τα πάντα, είτε αυτά είναι τα φορολογικά τους, είτε τα ρούχα τους, είτε για το σπίτι τους. Παρόλο που κάτι τέτοιο μπορεί να σας φαίνεται κουραστικό στην αρχή, μόλις το κάνετε θα διαπιστώσετε πως η καθημερινότητά σας θα γίνει πολύ πιο αποτελεσματική. Δείτε, λοιπόν, τις 7 χρήσιμες συνήθειες των σούπερ οργανωτικών ανθρώπων και κρατήστε σημειώσεις.
Δενψάχνουνχώρογιαναβάλουν πράγματα, τονδημιουργούνΔεν έχουν πουθενά πεταμένα καλώδια, φορτιστές, μπαταρίες και όλα τα αντικείμενα που άλλοι συνηθίζουν να πετάνε εδώ κι εκεί. Βρίσκουν τρόπους και λύσεις προκειμένου το κάθε πράγμα να έχει τη δική του θέση μέσα στο σπίτι τους. Μπορεί να έχουν πολλά κουτάκια αλλά τουλάχιστον ξέρουν που βρίσκεται το καθετί και δεν χάνουν καθόλου χρόνο στο να ψάχνουν αυτό που χρειάζονται.
Τα κουτιά όλων των ειδών είναι ένα από τα πιο χρήσιμα "εργαλεία" στο σπίτι ενός οργανωτικού ανθρώπου.
Κατηγοριοποιούν τα ρούχα τους ανάλογα με το ύφασμα, το χρώμα και τη συχνότητα που τα φορούν Τα σκουρόχρωμα πάνε μαζί με τα σκουρόχρωμα και τα μεταξωτά μαζί με τα μεταξωτά. Το ίδιο κάνουν για όλα τους τα ρούχα οι οργανωτικοί άνθρωποι: τα κατηγοριοποιούν έτσι ώστε να βρίσκουν πιο εύκολα αυτό που θέλουν. Καλό είναι να θυμάστε πως το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε στην ντουλάπα σας είναι να μειώσετε τα ρούχα που έχετε σε αυτήν και να κρατήσετε μόνο εκείνα που πραγματικά φοράτε. Δείτε, επίσης, τις 9 αλλαγές που πρέπει να έχετε κάνει στην ντουλάπα σας μέχρι τα 30.
Το κάνουν τώρα και τελειώνουν Δεν περιμένουν να περάσει καιρός μέχρι να κάνουν αυτό που έχουν στο μυαλό τους. Με το που θα σκεφτούν κάτι, θα το γράψουν στην ατζέντα τους και θα πάρει τη σειρά του για να γίνει. Επιπλέον, δεν τους αρέσει να ξεκινούν κάτι και να μην το ολοκληρώνουν. Ό,τι ξεκινούν το τελειώνουν και πάνε παρακάτω.
Δεν ασχολούνται με ακατάστατα συρτάρια Αν δεν θέλετε κι εσείς να έχετε ακατάστατα συρτάρια, η λύση είναι μια. Αφιερώστε 20 λεπτά από τον χρόνο σας ένα απόγευμα και καθαρίστε το συρτάρι σας. Αδειάστε το, καθαρίστε το εσωτερικά και οργανώστε όλα τα αντικείμενα που υπήρχαν μέσα σε αυτό. Ξανακάντε το μετά από δύο εβδομάδες. Δείτε πώς να οργανώσετε τέλεια το υπνοδωμάτιό σας.
Προγραμματίζουν τα πάντα Αν έχουν να κάνουν κάτι που πρέπει να σημειωθεί το σημειώνουν στην ατζέντα τους. Γι’ αυτούς όλα αξίζουν να μπουν στην ατζέντα είτε είναι η προπόνηση στο γυμναστήριο, είτε κάποια ραντεβού για δουλειά είτε λίγος ελεύθερος χρόνος για τον εαυτό τους. Ξέρουν πως ό,τι είναι γραμμένο στην ατζέντα πρέπει να γίνει και γίνεται.
Όλα τα χαρτιά τους είναι τοποθετημένα σε φακέλους και δεν χάνονται ποτέ.
Δεν λυπούνται να πετάξουν πράγματα Αν κάτι δεν χρησιμοποιείται δεν υπάρχει λόγος να υπάρχει στο σπίτι τους. Δεν έχουν υπερβολικά πολλά αντικείμενα καθώς δεν τα χρησιμοποιούν. Δεν έχουν 10 ζευγάρια σεντόνια και άλλες τόσες πετσέτες γιατί ξέρουν για ποιο λόγο έχουν το πλυντήριο ρούχων.
Έχουν κάνει τα βαζάκια κολλητούς τους φίλους Στην κουζίνα όλα τα τρόφιμα των οργανωμένων ανθρώπων έχουν το δικό τους βαζάκι με μια όμορφα γραμμένη ετικέτα. Έτσι ξέρουν που ακριβώς βρίσκεται το καθετί. Δείτε τι άλλο μπορείτε να κάνετε με τα παλιά σας βαζάκια.
Η κουζίνα ενός οργανωμένου ανθρώπου είναι πάντα τέλεια και όλα έχουν τη θέση τους μέσα σε αυτήν.
Προσπαθήστε να καθαρίζετε και να βάζετε σε τάξη ένα δωμάτιο την εβδομάδα. Έτσι δεν θα κουράζεστε υπερβολικά πολύ και μετά από 1-2 μήνες θα έχετε βάλει τη ζωή σας σε τάξη. Όπως έχουμε πει ξανά όταν το σπίτι μας είναι σε τάξη, είναι και η ζωή μας. Μόλις μπείτε κι εσείς σε αυτή τη διαδικασία θα το διαπιστώσετε.
Με προπληρωμένη κάρτα η επιδότηση για αγορά τροφίμων Το γενικό πλαίσιο που θα εφαρμοστεί και θα λειτουργήσει το μέτρο της επιδότησης σίτισης παρουσίασε χθές η αναπληρωτής Υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Θεανώ Φωτίου σε συνέντευξη τύπου.
Η κάρτα που θα παρέχει την επιδότηση σίτισης θα πιστώνεται με το ποσό της προβλεπόμενης κατωτέρω μηνιαίας επιδότησης, από την 1.4.2015 και μέχρι 31.12.2015. Το ύψος της παροχής θα είναι 70 € μηνιαίως για μεμονωμένο άτομο, προσαυξανόμενο κατά 30 € για κάθε επιπλέον μέλος της οικογένειας, «Εδώ είχαμε ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα των κοινωνικών παντοπωλείων, των κουπονιών κοκ. Δεν θέλαμε να πριμοδοτήσουμε ένα είδος μόνο καταστημάτων τροφίμων. Θέλαμε να μπορέσουμε να ενεργοποιήσουμε όλη την αγορά. Δηλαδή σε κάθε περιφέρεια, σε κάθε δήμο να ενεργοποιηθεί η τοπική αγορά» ανέφερε η κ. Φωτίου για την εφαρμογή του μέτρου Πως θα λειτουργήσει: Ο ωφελούμενος, που πληρεί τα κριτήρια θα λαμβάνει μια κάρτα. Είναι μια τραπεζική κάρτα η οποία θα είναι προπληρωμένη . Δηλαδή την πιστώνει το κράτος, και έχει πάνω της τα στοιχεία του ωφελούμενου, και θα περνάει από όλα τα μηχανήματα POS. Ο δικαιούχος θα μπορεί να αγοράζει μόνο είδη από καταστήματα τροφίμων. Με αυτή την κάρτα στο χέρι ο ωφελούμενος και με την αστυνομική ταυτότητά του, πηγαίνει σε όποιο κατάστημα τροφίμων θέλει. Δεν έχει το στίγμα δηλαδή ότι πάει σε συγκεκριμένα συσσίτια και ξοδεύει όσο χρήμα του έχει πιστωθεί κάθε μήνα. Στο τέλος του μήνα θα πληρώνονται όλα αυτά τα καταστήματα τροφίμων από το κράτος. Επίσης το Υπουργείο Εργασίας θα καλέσει όλα τα καταστήματα και όλα τα σούπερ μάρκετ να κάνουν επιπλέον προσφορές σαν δείγμα αλληλεγγύης στους ανθρώπους που θα έχουν αυτές τις κάρτες. Τα ποσά που θα πιστώνονται στην κάρτα: Οικογενειακή κατάσταση Παροχή Μεμονωμένο άτομο 70 € Οικογένεια χωρίς εξαρτώμενο μέλος ή άτομο με 1 εξαρτώμενο μέλος 100 € Οικογένεια με 1 εξαρτώμενο μέλος ή άτομο με 2 εξαρτώμενα μέλη 130 € Οικογένεια με 2 εξαρτώμενα μέλη ή άτομο με 3 εξαρτώμενα μέλη 160 € Οικογένεια με 3 εξαρτώμενα μέλη ή άτομο με 4 εξαρτώμενα μέλη 190 € Οικογένεια με 4 εξαρτώμενα μέλη και άνω ή άτομο με 5 εξαρτώμενα μέλη και άνω 220 € Προτεραιότητα στη χορήγηση των παροχών θα δίδεται κατά σειρά σε άτομα με εξαρτώμενα τέκνα, πολυμελείς οικογένειες, οικογένειες με εξαρτώμενα παιδιά και μηδενικό εισόδημα, οικογένειες με μακροχρόνια ανέργους ή ανέργους γονείς. Η κατάταξη των δικαιούχων θα γίνει σύμφωνα με σύστημα μοριοδότησης των ανωτέρω χαρακτηριστικών σε συνδυασμό με τα εισοδηματικά κριτήρια και την εργασιακή κατάσταση του αιτούντος, όπως στον παρακάτω πίνακα: Κριτήρια προτεραιοποίησης αιτούντος Μόρια μονογονεϊκής οικογένειας Μόρια εξαρτώμενων τέκνων Μόρια εισοδήματος Μόρια εργασιακής κατάστασης Γονέας άγαμος, διαζευγμένος ή σε χηρεία 3 3 εξαρτώμενα παιδιά και πάνω 3 2 εξαρτώμενα παιδιά 2 1 εξαρτώμενο παιδί 1 Εισόδημα από 0 έως 1/3 του εισοδηματικού ορίουτης κατηγορίας 2 Εισόδημα από 1/3-2/3 του εισοδηματικού ορίου τηςκατηγορίας 1 Μεμονωμένο άτομο ή γονέας (μόνον ένας ανάοικογένεια) μακροχρόνια άνεργος 2 Μεμονωμένο άτομο άνεργος ή γονέας (μόνον έναςανά οικογένεια) άνεργος 1 Τα περιουσιακά και εισοδηματικά κριτήρια Συγκεκριμένα το εισόδημα δικαιούχου των παροχών των άρθρων 1 έως 3 του νόμου 4320/2015 δεν πρέπει να υπερβαίνει τα παρακάτω όρια πραγματικού εισοδήματος: 2.400 ευρώ ετησίως για μεμονωμένο άτομο και 3.600 ευρώ ετησίως για το ζευγάρι, προσαυξανόμενο κατά 1.200 ευρώ για κάθε ενήλικο εξαρτώμενο μέλος της οικογένειας και 600 ευρώ ετησίως για κάθε ανήλικο εξαρτώμενο μέλος της οικογένειας και μέχρι του ποσού των 6.000 ευρώ ετησίως. Με βάση αυτόν τον κανόνα, το εισοδηματικό όριο διαμορφώνεται ως εξής: Μεμονωμένο άτομο: 2.400 ευρώ Οικογένεια χωρίς εξαρτώμενο μέλος ή άτομο με ένα εξαρτώμενο μέλος: 3.600 ευρώ Οικογένεια με 1 εξαρτώμενο μέλος ή άτομο με 2 εξαρτώμενα μέλη: 4.200 ευρώ Οικογένεια με 2 εξαρτώμενα μέλη ή άτομο με 3 εξαρτώμενα μέλη: 4.800 ευρώ Οικογένεια με 3 εξαρτώμενα μέλη ή άτομο με 4 εξαρτώμενα μέλη: 5.400 ευρώ Οικογένεια με 4 και άνω εξαρτώμενα μέλη ή άτομο με 5 και άνω εξαρτώμενα μέλη: 6.000 ευρώ Τα περιουσιακά κριτήρια είναι τα εξής: Η συνολική φορολογητέα αξία της ακίνητης περιουσίας (στην Ελλάδα ή/και στο εξωτερικό) να μην υπερβαίνει τις 90.000 ευρώ κατʼ άτομο, προσαυξανόμενη κατά 15.000 ευρώ για κάθε επιπλέον ενήλικα και κατά 10.000 για κάθε εξαρτώμενο ανήλικο και με ανώτατο συνολικό όριο για κάθε άτομο ή οικογένεια το ποσό των 200.000 ευρώ. Το συνολικό ύψος των καταθέσεων του ατόμου ή του συνόλου των μελών της οικογένειας σε όλα τα πιστωτικά ιδρύματα της χώρας και του εξωτερικού ή/ και η τρέχουσα αξία μετοχών, ομολόγων κ.λπ., να μην υπερβαίνει για το οικονομικό έτος 2014 (χρήση 2013) το διπλάσιο του ορίου εισοδήματος για τη λήψη των παροχών της παρούσας απόφασης.
Η Τζένιφερ Λόπεζ δημιούργησε το BodyLab, μια σειρά προϊόντων εγκεκριμένων από ειδικούς, με στόχο να προωθήσει την υγεία και την ευεξία των γυναικών.
Όλα τα προϊόντα είναι ειδικά σχεδιασμένα για να ενισχύουν το γυναικείο οργανισμό και δημιουργούνται από φυτικές πρώτες ύλες που προωθούν τη διαδικασία καύσης του λίπους, χαρίζουν ενέργεια και ευεξία και δεν επιβαρύνουν το ορμονικό σύστημα.
Μία από τις «μαγικές» συνταγές που αγαπά η χυμώδης Λατίνα είναι το παρακάτω ρόφημα, το οποίο και πίνει κάθε πρωί.
Το ρόφημα περιέχει πρωτεΐνες, φυτικές ίνες και άλλα πολύτιμα θρεπτικά συστατικά που ενισχύουν το μεταβολικό ρυθμό και αυξάνουν τα επίπεδα ενέργειας.
Η επιδερμίδα του προσώπου έχει ανάγκη για ενυδάτωση και θρέψη ώστε να είναι υγιής και να διατηρεί την ελαστικότητα της.
Σίγουρα δεν είναι λίγες οι φορές που θα έχετε διαπιστώσει δυσάρεστες αλλαγές στο πρόσωπο σας ανάλογα με τον καιρό,την ψυχική σας διάθεση αλλά και τη διατροφή σας. Γι” αυτό και δεν πρέπει να παραλείπετε να του χαρίζετε έστω μία φορά την εβδομάδα την τόνωση που χρειάζεται. Δείτε 10 φυσικές μάσκες ομορφιάς από αγνά συστατικά για να δοκιμάσετε στο σπίτι.
Cocoa mask για ελαστικότητα: Ανακατέψτε ελαιόλαδο με αμυγδαλέλαιο και προσθέστε μία κουταλιά της σούπας κακάο μαζί με 1 κ.σ. στημένο λεμόνι συνεχίζοντας το ανακάτεμα μέχρι να γίνει ομοιόμορφο το μείγμα. Απλώστε στο πρόσωπο και ξεβγάλετε με χλιαρό νερό 20′ μετά την εφαρμογή.
Καταπραϋντική μάσκα με αγγούρι: Κόψτε σε λεπτές φέτες ένα αγγούρι και απλώστε τες σε όλο σας το πρόσωπο και στα μάτια. Η δροσερή αίσθηση θα καταπραΰνει την επιδερμίδα, ενώ η μεγάλη του περιεκτικότητα σε νερό θα την ενυδατώσει. Αφήστε τις φέτες για 20′ και ξεπλύνετε το πρόσωπο σας με κρύο νερό.
Μάσκα για μείωση των λεπτών γραμμών και για απομάκρυνση των νεκρών κυττάρων: Ανακατέψτε με τη βοήθεια ενός μίξερ 3κ.σ πλήρες γάλα με ένα φρεσκοστημένο λεμόνι και τοποθετήστε το μείγμα για 4 ώρες στο ψυγείο. Στη συνέχεια εφαρμόστε σε πρόσωπο και λαιμό και αφήστε το 15′ να δράσει. Ξεβγάλετε καλά με κρύο νερό.
Διαβάστε τη συνέχεια στο Jenny.gr, το γυναικείο site με την υπογραφή της Τζένης Μπαλατσινού.
Ανησυχείτε γιατί βλέπετε το νεογέννητο μωράκι σας να...κοιμάται με τις ώρες; Μάθετε γιατί δεν θα έπρεπε!
Γεγονός είναι, πως τα νεογέννητα κοιμούνται πολύ (τουλάχιστον τα περισσότερα). Και γεγονός επίσης είναι, ότι επειδή το πρότυπο ύπνουτους δεν ταιριάζει με το πρότυπο ύπνου των ενήλικων κάποιες φορές οι γονείς ανησυχούν.
Κι όμως, ακόμα κι αν ο ύπνος του μωρού φτάσει τις 20 ώρες την ημέρα, με σύντομες περιόδους εγρήγορσης, διάσπαρτα στη διάρκεια του 24ωρου, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.
Ένας από τους λόγους, που τα μωρά κοιμούνται πολύ, είναι το ότι μετά τη γέννα εξακολουθούν να προσαρμόζονται στο νέο τους περιβάλλον.
Ο πολύς ύπνος για τα μωρά είναι κάτι καλό, γιατί η σωστή τους ανάπτυξη απαιτεί αυτήν την μεγάλη ποσότητα ύπνου. Γιατί ο «πολύς ύπνος» είναι καλός για τα μωρά; Όταν τα μωρά κοιμούνται, οι αυξητικές ορμόνες εκκρίνονται από την υπόφυση με πολύ ταχύτερο ρυθμό. Και ως γνωστόν, οι πέντε πρώτοι μήνες ζωής του βρέφους χαρακτηρίζονται από ταχεία ανάπτυξη. Δεν είναι ασυνήθιστο για τα βρέφη να διπλασιάσουν το σωματικό τους βάρος από την στιγμή που θα φτάσουν στην ηλικία των πέντε μηνών. Μετά από εκείνο το σημείο η ανάπτυξη του μωρού θα συνεχιστεί με σταθερό ρυθμό, αλλά θα αρχίσει να επιβραδύνεται κάπως κατά τους επόμενους μήνες.
Το νεογέννητο που ξυπνά μόνο για να φάει και στη συνέχεια ξανακοιμάται, δεν έχει κανένα πρόβλημα και αυτή η κατάσταση θα πρέπει να θεωρείται ένδειξη φυσιολογικής βρεφικής υγείας.
Υπάρχουν βεβαίως και οι νέοι γονείς που ανησυχούν πως ο υπερβολικός ύπνος του βρέφους δείχνει κάποια δική τους ανεπάρκεια σε γονικές δεξιότητες. Όμως, κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Εφόσον οι γονείς σιγουρευτούν πως μεγαλώνουν το μωρό τους σε ένα υγιές και άνετο περιβάλλον, πως αυτό τρέφεται καλά, διατηρείται καθαρό και έχει κάποιες περιόδους εγρήγορσης, τότε δεν υπάρχει καμία ανεπάρκεια από πλευράς τους.
Τα μωρά κοιμούνται επειδή έχουν ανάγκη τον ύπνο και όχι επειδή οι γονείς τους είναι ανεπαρκείς ή δεν κάνουν σωστά όσα πρέπει.
Φυσικά, καθώς το βρέφος θα αρχίσει να μεγαλώνει, οι γονείς θα διαδραματίσουν έναν πιο ενεργό ρόλο, βοηθώντας το παιδί να αναπτύξει συνήθειες ύπνου που συνάδουν με αυτές της υπόλοιπης οικογένειας. Αλλά αυτό θα έρθει με τον καιρό.
Μην ανησυχείτε, επίσης, αν το παιδί σας ξυπνάει στη μέση της νύχτας, επειδή κοιμήθηκε πολύ στη διάρκεια της ημέρας. Ούτε να επιχειρείτε να κρατάτε τα μωρά ξύπνια στη διάρκεια της ημέρας, ακόμα κι αν είναι φανερό ότι νυστάζουν, προκειμένου να κοιμηθούν περισσότερο (και να μη σας ξυπνήσουν...) στη διάρκεια της νύχτας.
Τα μωρά έχουν δικό τους εσωτερικό ρολόι και δεν λειτουργούν συμβατικά. Αφήστε τα μωρά να κοιμούνται όταν και όσο θέλουν αυτούς τους πρώτους μήνες που είναι τόσο κρίσιμοι για την φυσιολογική τους ανάπτυξη και μην ανησυχείτε αν το μωρό κοιμηθεί πάρα πολύ ούτε για το ποιες είναι οι ώρες του 24ώρου που κοιμάται περισσότερο, αν δηλαδή είναι ημέρα ή νύχτα. Σε κάθε περίπτωση το μωρό... ξέρει καλύτερα.
Από τον Speranza Walter, σεφ στο Marechiaro Mykonos Restaurant.
Στη ζύμη της ναπολετάνικης πίτσας απαγορεύεται να προσθέσετε οποιοδήποτε είδος λίπους, όπως για παράδειγμα βούτυρο γάλακτος ή ζωικό λίπος, καθώς αυτό θα θέσει σε κίνδυνο την ελαφριά σύστασή της. Για την παρασκευή της θα πρέπει να έχετε μόνο τέσσερα απλά υλικά: νερό, αλάτι, μαγιά και αλεύρι.
Εκτέλεση: Ανακατεύετε όλα μαζί τα υλικά για 10 λεπτά, προσθέτοντας ωστόσο σταδιακά το αλεύρι μέχρι τη στιγμή που αποκαλούμε στα ιταλικά «Punto di Pasta», δηλαδή τη στιγμή που η ζύμη είναι έτοιμη. Προσέξτε, ωστόσο, το αλάτι να μην ακουμπήσει τη μαγιά, γιατί η δεύτερη θα χάσει την ιδιότητα της και η ζύμη δεν θα φουσκώσει.
Μπορεί αυτή να είναι η βασική συνταγή για την κλασική ναπολιτάνικη ζύμη πίτσας, ωστόσο θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι η «τέλεια» ζύμη δεν έχει βρεθεί ακόμα. Κάθε μέρα με την εμπειρία μας προσπαθούμε να φτάσουμε όσο το δυνατόν πιο κοντά σε αυτό που θα θεωρήσουμε τέλειο.
Μπορεί να άργησαν λίγο στο ραντεβού τους με τον πελαργό όμως αυτό δεν τις έκανε να κλείσουν την πόρτα στη μητρότητα. Σύμφωνα μάλιστα με τους ψυχολόγους, το σημαντικότερο πλεονέκτημα είναι ότι οι γυναίκες σε αυτήν την ηλικία έχουν χορτάσει από τα βασικά (άντρες, ταξίδια, δουλειά) και είναι πιο έτοιμες να παραιτηθούν από τις χαρές της ζωής για λίγο καιρό προκειμένου να εξερευνήσουν τις χαρές της μητρότητας. Γι’ αυτό υπάρχουν κάποια πράγματα που μόνο οι σαραντάρεςμαμάδες μπορούν να καταλάβουν
1. Πόσο νέες δείχνουν οι δασκάλες των παιδιών μας.
2. Ότι έχουμε μηδενική ενέργεια για άσκοπες «μάχες» με τα παιδιά. Άλλωστε τις έχουμε ήδη ζήσει ήδη με τις φίλες μας, όταν εκείνες τσακώνονταν με τα δικά τους παιδιά.
3. Ότι η ενέργεια που έχει μια μαμά στα 20, είναι ίδια με τη δική μας, μόνο εμείς έχουμε και λίγη περισσότερη σοφία.
4. Αν τα παιδιά μας είναι μεγαλύτερα, ξέρουμε πια πόσο τυχερές είναι οι μαμάδες που έχουν παιδιά νηπιακής ηλικίας. Συνήθως, τις συμβουλεύουμε να το απολαύσουν όσο το δυνατόν περισσότερο, έστω κι αν εκείνες μας κοιτάζουν με βλέμμα κουρασμένο και κενό.
5. Αν τα παιδιά μας είναι μικρά, είμαστε ευγνώμονες για το γεγονός ότι κανείς δεν τολμά να μας ρωτήσει «Και πότε με το καλό το δεύτερο;»
6. Αν πάλι τα παιδιά μας είναι μωρά, σίγουρα δε θα διαμαρτυρηθούμε για το πόσο καταπιεσμένες νιώθουμε γιατί απλώς…είμαστε συνεπαρμένες από το ότι κρατάμε επιτέλους ένα μωρό στην αγκαλιά μας.
7. Δεν έχει καμία σημασία αν ξεχάσαμε μια μέρα να πάμε την κόρη μας στα αγγλικά ή το ο γιος μας έχασε δυο μέρες το σχολείο. Τα παιδιά αποφοιτούν έτσι κι αλλιώς!
8. Μπορούμε να καταλάβουμε πότε είναι πραγματικά άρρωστο το παιδί μας χωρίς να ψάχνουμε στο Διαδίκτυο για συμπτώματα και ασθένειες.
9. Μερικές φορές το παιδί μας γίνεται κουραστικό. Μερικές φορές κι εμείς όμως γινόμαστε κουραστικές. Ε, εντάξει.. Αγαπάμε ο ένας τον άλλον και αυτό είναι που μετράει.
10. Ξέρουμε ότι έχουμε τελειώσει με το θέμα παιδιά, οπότε παρακολουθώντας τα να μεγαλώνουν, είναι το πιο υπέροχο πράγμα στο κόσμο.
Χαρακτηριστικά των ανθρώπων με καστανοπράσινα μάτια
Είναι φυσικό πολλοί να μπερδεύονται με αυτό το είδος χρώματος ματιών, αφού συχνά δίνει την εντύπωση ότι αλλάζει από ανοιχτό καστανό σε χρυσοπράσινο και αντιστρόφως. Υπάρχει διχρωμία (ή και πολυχρωμία) της ίριδας, όπου το κυρίαρχο χρώμα μπορεί να είναι ή το ανοιχτό καστανό ή το πράσινο. Μάλιστα τα μάτια αυτού του χρώματος οφείλονται σε συνδυασμό σκέδασης φωτός και σταθερού χρώματος, αποδιδόμενου από μέτρια επίστρωση χρωστικών ουσιών στον βυθό της ίριδας.
Φαίνεται ότι κάποιος θα βολευτεί να πει απλά ότι έχει είτε πράσινα, είτε καστανά μάτια. Δεν είναι καθόλου έτσι. Αυτό το χρώμα των ματιών μπορεί να είναι δύσκολο να καθοριστεί, επειδή υπάρχει συχνά σημαντική μεταβολή. Οι άνθρωποι με αυτό το χρώμα των ματιών συνήθως έχουν μια πολύχρωμη ίριδα, με ένα χρώμα που βρίσκεται κοντά στην κόρη και ένα διαφορετικό χρώμα που υπάρχει γύρω από τις άκρες. Μια μελέτη δείχνει ότι το 74 % των καστανοπράσινων ματιών έχουν απλά ένα καφέ δαχτυλίδι γύρω από την κόρη και γι' αυτό είναι υποκειμενικό, καθώς η αισθητική εντύπωση του χρώματος μπορεί να αλλάξει όσο συχνά αλλάζουν οι συνθήκες φωτισμού.
Κανείς δεν ξέρει πραγματικά πως σχηματίζονται τα καστανοπράσινα μάτια. Μερικοί ερευνητές, υποθέτουν ότι είναι απλά ένας συνδυασμός καφέ και πράσινων ματιών. Άλλοι, υποψιάζονται ότι μπορεί να υπάρχουν γονίδια - τροποποίητες που προκαλούν το μάτι για να παράγει περισσότερη ή λιγότερη μελανίνη. Σε μια έρευνα μάλιστα έχει βρεθεί ότι τα καστανοπράσινα μάτια είναι λιγότερο συχνά απ' ό, τι τα καστανά μάτια, αλλά πιο συχνά απ' ό, τι τα πράσινα μάτια. Συναντώνται συνήθως σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο, αλλά ιδιαίτερα στις Ηνωμένες Πολιτείες και τις ευρωπαϊκές χώρες, ενώ είναι σπάνια στην Αφρική και την Ασία, όπου το καφέ είναι συχνά το μόνο χρώμα ματιών που κυριαρχεί.
Λέγεται ότι οι περισσότεροι άνθρωποι με καστανοπράσινα μάτια έχουν πιθανώς κάποια Καυκάσια καταγωγή και από τις δύο πλευρές της οικογένειας. Επειδή αυτό το χρώμα των ματιών είναι ασυνήθιστο, είναι πιθανό να προκαλείται από υπολειπόμενα γονίδια που σημαίνει ότι και οι δύο γονείς θα πρέπει να περάσουν το γονίδιο για αυτό το χρώμα ματιών στα παιδιά τους. Πολλοί άνθρωποι λένε ότι τα καστανοπράσινα μάτια μπορούν να αλλάξουν με τη διάθεση και το περιβάλλον. Αυτός ο μύθος για το χρώμα των ματιών είναι αλήθεια. Τα καστανοπράσινα μάτια, δρουν σαν καθρέφτης που αντικατοπτρίζει τα κοντινά χρώματα και είναι εύκολο να αλλάξουν την εμφάνιση των ματιών τους, ανάλογα με τα ρούχα ή το μακιγιάζ που φορούν. Το χρώμα των ματιών τους, μπορεί επίσης να αλλάξει ανάλογα με το φως. Για παράδειγμα, τα καστανοπράσινα μάτια μπορεί να φαίνονται διαφορετικά στο εσωτερικό και διαφορετικά στο εξωτερικό φως.
Η ιδιοσυγκρασία των ατόμων με καστανοπράσινα μάτια
Όπως συχνά λέγεται ότι αλλάζει το χρώμα των καστανοπράσινων ματιών, έτσι και οι άνθρωποι που τα έχουν συνήθως είναι απρόβλεπτοι, αλλά παράλληλα και πολύ αγαπητοί. Αυτό είναι ένα κοινό στερεότυπο που συνδέεται με αυτό το χρώμα των ματιών. Σε όσους υπερισχύει το πράσινο χρώμα υποσημειώνεται ότι είναι πιο άτακτοι και σκανδαλιάρηδες, ενώ σε αυτούς που υπερισχύει το κάστανο φημολογείται ότι είναι πολύ πιο προσιτοί και φιλόξενοι.
Φαίνονται να ανήκουν στο είδος των ανθρώπων που είναι αξιαγάπητοι και αποτελούν πραγματική απόλαυση το να είσαι κοντά τους. Δεν τους νοιάζει τι σκέφτονται οι άλλοι ή τι λένε. Αυτοί είναι πάνω απ' όλα ο τύπος του εραστή και όχι του μαχητή. Φυσικά αν τους προκαλέσεις, θα ανταποδώσουν το χτύπημα στα ίσα. Τείνουν να είναι αυθόρμητοι και έτοιμοι να δοκιμάσουν νέα πράγματα. Επίσης, θεωρούνται κτήτορες κινδύνου και είναι ανοιχτοί στις προκλήσεις, ενώ ποτέ δεν θα υποχωρήσουν από έναν αγώνα, αν δεν αποδείξουν ότι είναι οι καλύτεροι.
Όσο τα πράγματα πάνε όπως τα θέλουν, παρουσιάζουν μια πιο γλυκιά, γεμάτη κατανόηση και ευγενική φύση. Πρόκειται για όμορφους, κομψούς και τρομερά σέξι ανθρώπους. Τους αρέσει να ικανοποιούν και να ευχαριστούν τους άλλους, μάλιστα πολλές φόρες υπερβαίνοντας τα πρότυπα της δική σας ευχαρίστησης. Είναι πολύ χαλαροί, ενώ όσον αφόρα στις σχέσεις τους, έχουν την τάση να συνάπτουν σύντομης διάρκειας, αν και είναι πολύ ικανοί στο να κάνουν έρωτα εύκολα, χάρη στη ρομαντική προσωπικότητά τους. Αγαπούν να πειραματίζονται και είναι πολύ ενεργητικοί και θαρραλέοι.
Δεν μένει πάρα να ρίξετε μια μάτια γύρω σας και να εξάγετε τα δικά σας αποτελέσματα! Γνωρίστε τους!
Ικαρία, το ουράνιο νησί (Αρχείο ντοκιμαντέρ της Δημόσιας Τηλεόρασης - πρώην Ε.Ρ.Τ.)
