15 πράγματα που δεν γνωρίζετε για το γυναικείο στήθος

Χθες λοιπόν που βρισκόμουν στο γυμναστήριο για να κάνω το βραδινό μου τρέξιμο, ήρθα αντιμέτωπη για πολλοστή φορά με τον εφιάλτη του αθλητικού σουτιέν, το οποίο δεν κρατάει και πολλά πράγματα, να πω την αλήθεια μου.

Γυρίζοντας στο σπίτι και scrollάροντας στο Newsfeed του Facebook, έπεσα πάνω σε ένα σχετικό post του Buzzfeed για το γυναικείο στήθος. Κάποια από αυτά που διάβασα τα ήξερα. Τα περισσότερα όμως είναι αλήθεια πως όχι!

Εσείς πόσα από αυτά ξέρετε;

1. Με τη διέγερση των θηλών ενισχύεται η επιθυμία της γυναίκας να δεθεί με τον ερωτικό της σύντροφο.

Τουλάχιστον αυτό ήταν το αποτέλεσμα μιας έρευνας που είχε διεξαχθή το 2012 από το Δρ. Λάρι Γιάνγκ, καθηγητή Ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο Emory, στην Ατλάντα. Σκοπός της έρευνας ήταν να βρεθεί ο λόγος που οι άντρες «κολλάνε» με το γυναικείο στήθος και η απάντηση που βρήκαν σχετίζεται άμεσα με την εξέλιξη του ανθρώπου.

Επιπλέον, λέει ο δρ Γιανγκ, όταν ένας ερωτικός σύντροφος αγγίζει ή χαϊδεύει το στήθος μιας γυναίκας, ο εγκέφαλός της παράγει οξυτοκίνη, ακριβώς όπως συμβαίνει όταν την θηλάζει το μωρό της. Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, η οξυτοκίνη βοηθεί τη γυναίκα να εστιάσει στον ερωτικό της σύντροφο, ενισχύοντας την επιθυμία της να δεθεί μαζί του.

2. Ορισμένες γυναίκες μπορούν να έρθουν σε οργασμό μόνο από τη διέγερση των θηλών τους.

Μια μελέτη του 2009 που διεξήχθη μεταξύ 213 γυναικών, έδειξε ότι το 29% αυτών είχε έρθει σε οργασμό μόνο με τη διέγερση των θηλών τους. Κι αυτό γιατί η αίσθηση φτάνει στον εγκέφαλο, ταξιδεύοντας μέσα από μερικά νεύρα που είναι τα ίδια, τόσο για τα γεννητικά όργανα όσο και για τις θηλές.

3. Στο Λονδίνο, υπάρχει ποτήρι σαμπάνιας, το οποίο σχεδιάστηκε με βάση το σχήμα του αριστερού στήθους της Kate Moss.

Η διάσημη γλύπτρια Jane McAdam Freud σχεδίασε αυτό το ποτήρι για το «34 Restaurant», ένα μοδάτο εστιατόριο του Λονδίνου, στο οποίο συχνάζουν διασημότητες, για τα 40ά γενέθλια της Kate Moss. Μάλιστα, το ποτήρι φέρει και την υπογραφή του μοντέλου.

4. Οι άντρες έχουν στήθος και ρώγες, καθώς αρχικά όλα τα ανθρώπινα έμβρυα είναι θηλυκά..

Όλα τα έμβρυα ξεκινούν ως θηλυκά, και στην πορεία “αρσενικοποιούνται” κρατώντας όμως πολλά χαρακτηριστικά της ίδιας ανατομίας. Οι ρώγες είναι το ίδιο πράγμα στους άντρες και τις γυναίκες, μόνο που χωρίς τα οιστρογόνα, επιτελούν απλά διακοσμητικό χαρακτήρα στα αρσενικά.

5. To μεγαλύτερο μέγεθος σουτιέν είναι το L, ενώ το μικρότερο το ΑΑΑ.

Το σουτιέν μεγέθους L έκανε την εμφάνιση του το 2011 από την εταιρία εσωρούχων «Bravissimo», με σκοπό να λύσει το… extra large πρόβλημα των προικισμένων γυναικών.

6. Καθημερινά παράγονται πάνω από 4.000.000 σουτιέν.

7. Το 2013 μια μελέτη έδειξε πως οι άντρες που προτιμούν τα μεγάλα στήθη χαρακτηρίζονται από οικονομική αστάθεια.

Επιπλέον, αποδείχθηκε ότι όταν οι άντρες πεινάνε προτιμούν τα μεγάλα στήθη, καθώς επίσης και όταν θέλουν να κάνουν οικογένεια, μιας και τα μεγάλα στήθη τους θυμίζουν τη μητρότητα.

8. Η ίδια μελέτη έδειξε πως οι άντρες που έχουν οικονομική ευχέρεια προτιμούν τα μικρά στήθη.

Επίσης, δεν ενδιαφέρονται να κάνουν οικογένεια και είναι λιγότερο σeξιστές.

9. Όταν μια γυναίκα κοιμάται μπρούμυτα το σχήμα του στήθους της αλλάζει με την πάροδο του χρόνου.

Μπορεί να χρειαστούν μερικά χρόνια για να αλλάξει, όμως αν μια γυναίκα κοιμάται συχνά μπρούμυτα, υπάρχει περίπτωση να της συμβεί. Η καλύτερη θέση για ύπνο είναι να είναι ξαπλωμένη στο πλάι.

10. Υπάρχουν 8 διαφορετικά σχήματα θηλών.

Τι καλύτερο από το να υπάρχει ποικιλία;

11. Και σε περίπτωση που αναρρωτιέστε, η Annie Hawkins – Turner έχει το μεγαλύτερο φυσικό στήθος στον κόσμο, σύμφωνα με το ρεκόρ Γκίνες.

12. Μελέτες έχουν δείξει πως ο θηλασμός έχει μακροπρόθεσμα οφέλη για τις μητέρες, όπως η μείωση του κινδύνου καρδιακών παθήσεων και εμφάνισης καρκίνου.

13. Επιπλέον, ο θηλασμός επιφέρει κάποιες αλλαγές στον εγκέφαλο της μητέρας, ώστε να ανταποκρίνεται στο κλάμα του δικού της παιδιού.

14. Στην Αρχαία Ρώμη, καθώς τα σουτιέν δεν είχαν ανακαλυφθεί ακόμα, οι γυναίκες έδεναν το στήθος τους με επιδέσμους, όταν ήθελαν να εξασκηθούν σε διάφορα αθλήματα.

15. Κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο οι γυναίκες σταμάτησαν να φορούν κορσέδες, οι οποίοι φτιάχνονταν από μέταλλο, καθώς ο στρατός το είχε περισσότερο ανάγκη.

Πηγή

Φροντίδα του στήθους μετά το τέλος του θηλασμού

Το στήθος σας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, γνώρισε μεγάλες δόξες. Μετά το θηλασμό όμως, η κατάσταση του στήθους σας δεν είναι πια η ίδια και η εικόνα του είναι απογοητευτική.

Το πιο σύνηθες πρόβλημα που έχει το στήθος μίας γυναίκας που έχει γεννήσει και έχει θηλάσει είναι οι ραγάδες. Η έκταση της εμφάνισής τους εξαρτάται από την ποιότητα του δέρματος της κάθε γυναίκας. Οι ραγάδες βέβαια αντιμετωπίζονται είτε με κρέμες καλλυντικές του εμπορίου, είτε με σπιτικές συνταγές. Το μόνο που χρειάζεται, είναι να είστε συνεπείς στην εφαρμογή τους και να έχετε λίγη υπομονή μέχρι να δείτε τα πρώτα αποτελέσματα.

• Κάντε μασάζ στο ντους: Μια μικρή ιεροτελεστία στο καθημερινό μπάνιο μπορεί να βοηθήσει την εικόνα του στήθους σας. Το ντους με κρύο νερό στο στήθος για λίγα λεπτά (όσο το αντέχετε) προκαλεί υπεραιμία, αυξάνει τη ροή του αίματος κι έτσι τροφοδοτεί το δέρμα με τα θρεπτικά συστατικά και το οξυγόνο που μεταφέρει το αίμα.

• Η σημασία της στάσης του σώματος: Για να μην καταπονείτε το δέρμα στο στήθος, πρέπει να στέκεστε με την πλάτη ίσια, τους ώμους ανοιγμένους και ελαφρά γερμένους προς τα πίσω και το κεφάλι να κοιτάει προς τα πάνω και όχι προς τα κάτω. Επιχειρήστε να έχετε σωστή στάση σώματος και το στήθος σας θα σταθεί και αυτό στο ύψος του.

• Αλλάξτε θέση στον ύπνο σας: Προσοχή πρέπει να δείξετε και στη στάση που έχετε στον ύπνο σας. Αποφύγετε να κοιμάστε μπρούμυτα γιατί έτσι «τσαλακώνετε» το δέρμα, ενισχύετε δηλαδή τις πιθανότητες χαλάρωσης και καταπιέζετε το στήθος σας.

Λίγο πριν πεθάνεις…

Ο παππούς μου ήταν φυσικός. Ήταν και 96 χρονών (όπως ο Μητσοτάκης). Όταν τον ρωτούσαν πόσων χρονών είναι απαντούσε «χοντρικά… λίγο πριν πεθάνω».

Το καλύτερο είναι ότι χαμογελούσε όταν το ‘λεγε. Γνήσια, όχι μ’ αυτό το χαμόγελο-μορφασμό-κάλυμμα τρόμου. Ο παππούς μου χώρισε από τη γιαγιά μου όταν ήταν 75 χρονών. Όχι γιατί βρήκε γκόμενα αυτός. Όχι επειδή βρήκε γκόμενο η γιαγιά.

Χώρισε γιατί δεν ήθελε να πηγαίνει εκδρομές σε μοναστήρια μαζί της. Σιχαινόταν επίσης τις φίλες της, που αφού γλεντοκόπησαν με συζύγους και εραστές στις Μυκόνους και τα Καζίνα της Ευρώπης, αποφάσισαν να κάνουν πλέον Πάσχα στον πανάγιο τάφο μόνο και μόνο γιατί φοβήθηκαν ότι έχουν πάρει την άγουσα για τον δικό τους τον τάφο.

«Αυτές παιδί μου είναι συνηθισμένες να τα ρυθμίζουν όλα ζητώντας ρουσφέτια από τους βουλευτάδες τους», μου είπε τότε. «Ε, δεν μπορώ να τις βλέπω να μετατρέπουν και το θεό σε βουλευτή. Ανάβουν κεριά, κάνουν τάματα, φτιάχνουν φανουρόψωμα, φιλάνε οστά και κάρες αγίων, γιατί αυτή τη φορά είναι γιγάντιο το ρουσφέτι: ρετιρέ στον παράδεισο. Καλύτερα μόνος μου.»

Και πράγματι. Έζησε άλλα 20 χρόνια καλύτερα μόνος του. Ο θεός του έδωσε υγεία – ίσως επειδή δεν το ζήτησε φιλώντας στα ξεκούδουνα την κάρα του Αγίου Μηνά. Επισκεύασε και αποσύρθηκε στο σπίτι της μάνας του σ’ ένα χωριό με δέκα σπίτια κάπου στη νότια Πίνδο.

Το πρωί έκανε μια μεγάλη βόλτα στο βουνό και μετά διάβαζε, έφτιαχνε το φαγάκι του και έπαιρνε ένα υπνάκι. Το απόγευμα πήγαινε στο καφενείο-μπακάλικο-ταβέρνα-πρόχειρο ιατρείο και συναντούσε τους άλλους 16 κατοίκους του χωριού. Έπιναν το κρασάκι που έφερνε αυτός (είχε τρελές προμήθειες σαββατιανού που ήταν η αδυναμία του), έτρωγαν ομελέτα με αυγά απ’ το κοτέτσι της κυρά Μάγδας και μανιτάρια που μαζεύει ο ανιψιός του Θωμά. Μετά το τρίτο ποτηράκι παίζανε μπιρίμπα ή τάβλι.

Όταν ο παππούς ήταν στα μεγάλα κέφια του τους εξηγούσε τους νόμους που διέπουν τον κόσμο μετά παραδειγμάτων. Η αντοχή των υλικών λ.χ. εξηγήθηκε με το διαζύγιό του. «Μαλώνεις, μαλώνεις για χρόνια και νομίζεις ότι δεν πειράζει.

Τα βρίσκεις και συνεχίζεις. Όμως η σχέση έχει κουραστεί. Και όταν μια μέρα ξαφνικά χωρίζεις, απορείς αφού δεν έγινε τίποτα σπουδαίο. Αλλά δεν χρειάζεται να γίνει ένα σπουδαίο. Η καταπόνηση για χρόνια κάποια στιγμή θα φέρει το σπάσιμο. Έτσι και το πανί που το βλέπει ο ήλιος καθημερινά κάποια στιγμή ξαφνικά θα διαλυθεί». Μετά γυρνούσε σπίτι του, διάβαζε λίγο ακόμα και πήγαινε για ύπνο. Ήταν ήρεμος κι ευτυχισμένος. Η μόνη με την οποία μιλούσε στην οικογένεια ήμουν εγώ.

Χτες με ειδοποίησε η κυρά Μάγδα ότι δεν είναι καλά. Πέταξα κι έφτασα δίπλα του σε μισή μέρα. Όταν μπήκα σπίτι του τον βρήκα στο κρεβάτι χάλια αλλά με καθαρές ριγέ μπυτζάμες, τριζάτα σεντόνια, μια κούπα χαμομήλι και ένα βιβλίο στο χέρι. Χαμογέλασε με όλο του το μούτρο όταν με είδε. Και μετά με μάλωσε που άφησα τις δουλειές μου και ήρθα.

-Τι κάνεις παππού; τον ρώτησα προσπαθώντας να κρύψω άτσαλα την αγωνία μου.

-Προσπαθώ να καταλάβω ποιες από τις 8 άγνωστες διαστάσεις του σύμπαντος είναι η πιο ωραία για να μετεγκατασταθώ, μου είπε και ανέμισε το βιβλίο. Το πήρα στα χέρια μου. Ήταν ένα βιβλίο που ανέλυε τη θεωρία των υπερχορδών, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της οποίας υπάρχουν, όπως μου εξήγησε, παράλληλα σύμπαντα αόρατα για μας που ζούμε στις τρεις διαστάσεις.

-Σοβαρά τώρα παππού, λες να αληθεύει αυτό; Λες να είμαστε κλεισμένοι σε μια γυάλα σαν ψάρια και να νομίζουμε ότι αυτό είναι όλο, ενώ έξω είναι το σπίτι, η πόλη, ο κόσμος, ο γαλαξίας; Λες να είμαστε κοντόφθαλμοι σαν χρυσόψαρα;

-Θα σου πω σε λίγο μετά λόγου γνώσεως, μου είπε και γέλασε περιπαικτικά. Με ξέρεις εμένα τι ψαχτήρι είμαι. Θα βρω τρόπο, θα βρω ταχυδρόμο με άδεια κυκλοφορίας μεταξύ συμπάντων και θα σε ειδοποιήσω. Υπόσχεση!

Σκάσαμε στα γέλια και αγκαλιαστήκαμε. Το βράδυ πέθανε ήσυχα στον ύπνο του. Και ξαφνικά κατάλαβα τι θα πει ακριβώς «θανάτω θάνατον πατήσας» και τον ζήλεψα.

Καλό ταξίδι παππού. Θα χω το νου μου για τον ταχυδρόμο σου…

το κορίτσι του διπλανού portal

protagon.gr

15 Υποσχέσεις που πρέπει να δίνουν όλα τα ζευγάρια!

Είναι το άλλο σας μισό αλλά αυτό δεν αρκεί σε μια σχέση.

Μια σχέση δεν χρειάζεται κενές υποσχέσεις αλλά δεσμεύσεις που θα κρατήσουν μια σχέση δυνατή και αναλλοίωτη στον χρόνο.Υπάρχουν 15 υποσχέσεις-δεσμεύσεις που πρέπει να δώσετε ο ένας στον άλλο αν θέλετε να συνεχίσετε να είστε μαζί.

Υπόσχεθείτε λοιπόν στο άλλο σας μισό τα παρακάτω:

Υπόσχομαι πως θα σε ακούω.

Υπόσχομαι πως θα μαθαίνω από εσένα.

Υπόσχομαι πως θα σε αφήνω να είσαι ο εαυτός σου.

Υπόσχομαι πως θα σε αφήνω να ωριμάζεις και να ακολουθείς τα όνειρά σου.

Υπόσχομαι πως θα ζω για εμάς.

Υπόσχομαι πως θα βρίσκω χρόνο για εμάς.

Υπόσχομαι πως θα δουλεύουμε σαν ομάδα.

Υπόσχομαι πως θα κρατάω ότι είναι σημαντικό για εσένα και μόνο εσένα.

Υπόσχομαι πως θα νοιάζομαι για τα ενδιαφέροντά σου.

Υπόσχομαι πως θα σου κρατώ το χέρι δημόσια και θα σε συστήνω στον κόσμο σαν τον άντρα/ γυναίκα μου.

Υπόσχομαι πως θα σε κερδίζω συνεχώς και δεν θα σε θεωρώ δεδομένο/η.

Υπόσχομαι πως δεν μας πλήξει η ρουτίνα.

Υπόσχομαι πως πάντα θα σου τηλεφωνώ για να ακούσω την φωνή σου και όχι μόνο για να σου πω κάτι σημαντικό.

Υπόσχομαι πως θα αγαπώ την οικογένειά σου σαν δική μου.

Υπόσχομαι πως θα σε κρατήσω για πάντα κοντά μου.

babyradio.gr- Γκαλίτσιου Μαριάννα

"Το δέντρο που έδινε" - Ένα διαχρονικό παραμύθι

"Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια μηλιά η οποία αγαπούσε πολύ ένα αγοράκι.Και κάθε μέρα το αγόρι ερχόταν μάζευε τα φύλλα του, και έφτιαχνε στέμματα παριστάνοντας τον βασιλιά του δάσους.
 

Σκαρφάλωνε στον κορμό του και στα κλαδιά του, τρώγοντας τους καρπούς του. Και έπαιζαν κρυφτό.

Κι όταν κουραζόταν το αγόρι πλάγιαζε στη σκιά του δέντρου. Και το αγόρι αγαπούσε την μηλιά πάρα πολύ.

Και η μηλιά ήταν ευτυχισμένο. Μα ο χρόνος περνούσε.

Και το αγόρι μεγάλωσε. Και το δέντρο έμενε συχνά μόνο του. Τότε μια μέρα το αγόρι ήρθε στο δέντρο και το δέντρο είπε :

"Έλα, αγόρι, έλα και σκαρφάλωσε στον κορμό μου, κάνε κούνια στα κλαδιά μου και φάε τα μήλα μου και παίξε στον ίσκιο μου και γίνε ευτυχισμένο."

"Είμαι πολύ μεγάλο για να σκαρφαλώνω και να παίζω", απάντησε το αγόρι. "Θέλω να αγοράζω πράγματα και να περνάω καλά. Θα ήθελα κάποια χρήματα. Μπορείς να μου δώσεις μερικά;"

"Λυπάμαι", είπε το δέντρο, "αλλά δεν έχω χρήματα. Μόνο φύλλα και μήλα έχω. Πάρε τα μήλα μου, Αγόρι, και πούλησέ τα στην πόλη. Έτσι θα κερδίσεις χρήματα και θα είσαι ευτυχισμένο."

Και το αγόρι σκαρφάλωσε στο δέντρο και αφού μάζεψε τα μήλα του τα πήρε μαζί του. Και το δέντρο ήταν ευτυχισμένο.

Αλλά το αγόρι έμεινε μακριά από το δέντρο για πολύ καιρό...και το δέντρο ήταν δυστυχισμένο. Και τότε, μια μέρα, το αγόρι ήρθε πάλι πίσω και το δέντρο τραντάχτηκε από τη χαρά του και είπε:

"Έλα, Αγόρι, σκαρφάλωσε στον κορμό μου και τραμπαλίσου στα κλαδιά μου και γίνε ευτυχισμένο."
Έχω πολλές δουλειές για να σκαρφαλώνω σε δέντρα", είπε το αγόρι. "Θέλω ένα σπίτι για να με ζεσταίνει", είπε. "Θέλω μια γυναίκα και θέλω και παιδιά, γι' αυτό χρειάζομαι ένα σπίτι. Μπορείς εσύ να μου δώσεις ένα σπίτι;"

"Δεν έχω σπίτι να σου δώσω", απάντησε το δέντρο.

"Το δάσος είναι το σπίτι μου, αλλά μπορείς να κόψεις τα κλαδιά μου και να χτίσεις ένα σπίτι. Τότε θα είσαι ευτυχισμένος."

Και έτσι το αγόρι έκοψε τα κλαδιά του δέντρου και τα πήρε μαζί του για να χτίσει το σπίτι του. Και το δέντρο ήταν ευτυχισμένο.

Αλλά το αγόρι έλειψε για πολύ καιρό. Και όταν επέστρεψε, το δέντρο ήταν τόσο ευτυχισμένο που μόλις που μπορούσε να μιλήσει.

"Έλα, Αγόρι, έλα και παίξε."

"Είμαι πολύ γέρος και θλιμμένος για να παίξω", είπε το αγόρι.

"Θέλω μια βάρκα που να με πάει κάπου πολύ μακριά. Μπορείς να μου δώσεις μια βάρκα;"

"Κόψε τον κορμό μου και φτιάξε μια βάρκα" είπε το δέντρο. "Τότε θα μπορέσεις να ταξιδέψεις και να είσαι ευτυχισμένο."

Τότε το αγόρι έκοψε τον κορμό του δέντρου και έφτιαξε μια βάρκα και ταξίδεψε μακριά.

Και το δέντρο ήταν ευτυχισμένο....αλλά όχι αληθινά. Μετά από πολύ καιρό το αγόρι ξαναγύρισε.
"Λυπάμαι, αγόρι, αλλά δεν έχω πια τίποτα να σου δώσω. Τα μήλα μου τέλειωσαν."

"Τα δόντια μου είναι πολύ αδύναμα πια για μήλα", απάντησε το αγόρι.
...

Silverstein Shel

Το δέντρο που έδινε

15 πράγματα που αποφεύγουν οι ψυχικά ώριμοι άνθρωποι

Μπορεί να υπάρχουν πολλοί παράγοντες και σε πολλά επίπεδα οι οποίοι επηρεάζουν το κατά πόσον αισθανόμαστε επιτυχημένοι, πλήρεις και ευτυχείς, αλλά θεωρώ ότι ο σημαντικότερος από αυτούς είναι ο βαθμός της δικής μας συναισθηματικής ωρίμανσης.

Η συναισθηματική ωριμότητα προσφέρει σταθερότητα, ψυχική δύναμη και αυτοπεποίθηση.

Τα συναισθήματά μας θεωρούνται μέρος του ψυχισμού μας, αλλά αυτό που τα ξεχωρίζει ποιοτικά είναι ότι έχουν άμεση επίδραση στη φυσική μας υπόσταση· επηρεάζουν τις λειτουργίες του σώματός μας και καθοδηγούν κάθε δράση μας.

Χωρίς συναισθήματα δεν θα είχαμε κίνητρο για να κάνουμε το οτιδήποτε. Κατά την αναλογία που δίνει ο Χόρχε Μπουκάι στο βιβλίο του «Φύλλα Πορείας:

Ο δρόμος της Αυτοεξάρτησης», αν ο εαυτός μας ήταν μια άμαξα, τα συναισθήματα θα ήταν τα άλογα που την κινούν και το μυαλό μας ο αμαξάς που κρατάει τα γκέμια.

Κατά την οπτική γωνία του παρόντος άρθρου, οι συναισθηματικά ώριμοι άνθρωποι έχουν φτάσει σε μια εσωτερική ισορροπία, όπου ο αμαξάς και τα άλογα συνεργάζονται αρμονικά.

Για κάποιους τυχερούς, η ισορροπία αυτή έρχεται με φυσικό, εξελικτικό τρόπο, καθώς μεγαλώνουν και ωριμάζουν μέσα σε ένα οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον που την υποστηρίζει.

Σε άλλους, ακόμα πιο τυχερούς, έρχεται λίγο ως πολύ έμφυτη. Για τους περισσότερους από εμάς, είναι μια κατάκτηση που έρχεται μετά από συνεχή, συστηματική, επίπονη και ειλικρινή εσωτερική εργασία.

Τα γνωρίσματα της ψυχικής και συναισθηματικής ωριμότητας είναι πολλά, όπως πολλοί είναι και τρόποι με τους οποίους εκδηλώνεται – ίσως υπερβολικά πολλοί για να περιγραφούν.

Σε αυτό το άρθρο, αντί να ακολουθήσουμε τη συνηθισμένη οδό, δηλαδή να παραθέσουμε ένα δείγμα των «θαυμαστών» πραγμάτων που κάνουν οι άνθρωποι που έχουν φτάσει σε υψηλό βαθμό ψυχικής και συναισθηματικής ωριμότητας, θα κάνουμε κάτι που ίσως είναι χρησιμότερο· κάτι που δείχνει ποια όρια μπαίνουν χάρη στην ωριμότητα και γιατί, τόσο προς τους εαυτούς μας, όσο και προς τους άλλους.

Ας δούμε λοιπόν 15 πράγματα που  δεν κάνουν οι ψυχικά και συναισθηματικά ώριμοι άνθρωποι

1. Δεν αποζητούν την αποδοχή των άλλων

Η ανάγκη να αποσπάσουμε την προσοχή και να κερδίσουμε την αποδοχή των άλλων είναι απευθείας συνδεδεμένη με τον συναισθηματικό μας κόσμο. Κάποιοι από εκείνους που έχουν την ανάγκη να γίνονται αποδεκτοί από τους άλλους, αισθάνονται ότι έχουν αξία μόνο όταν παίρνουν την επιβεβαίωση από κάποιον τρίτο, όταν αυτός τους έχει ανάγκη, όταν του είναι χρήσιμοι.

Είναι λες και οι άνθρωποι αυτοί αμφιβάλλουν για την αξία τους ή ότι έχουν πολύ χαμηλή αυτοεκτίμηση. Το να αμφιβάλλει κανείς για την αξία του είναι μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία: αν ούτε καν εσύ δεν είσαι σίγουρος για την αξία σου, κανείς δεν θα πιστέψει ποτέ ότι αξίζεις.

Η αναζήτηση της αποδοχής των άλλων κρύβει μεγάλες παγίδες. Η μεγαλύτερη, κατά τη γνώμη μου, είναι ότι με τον τρόπο αυτό υπάρχει ο κίνδυνος οι συγκεκριμένοι άνθρωποι στην πραγματικότητα να χαραμίζουν τη δική τους ζωή, ζώντας τη φαντασιακή ζωή κάποιου άλλου, δηλαδή εκπληρώνοντας τις προσδοκίες κάποιου άλλου.

Πολλές φορές αυτό έχει ρίζες στην παιδική ηλικία, όταν οι γονείς προβάλλουν πάνω στο παιδί τις δικές τους προσδοκίες, αντί να του δίνουν αγάπη για αυτό που είναι, όπως είναι, άνευ όρων.

Βλέποντας το παιδί την αναγνώριση και την αποδοχή μόνο όταν συμμορφώνεται με την εκπλήρωση των (εκφρασμένων ή υπονοούμενων) προσδοκιών των γονιών του, αναπτύσσει τη συμπεριφορά της αποζήτησης αυτής της αναγνώρισης, μπερδεύοντας την επιδοκιμασία (που εκδηλώνουν οι γονείς λόγω της ικανοποίησης των δικών τους επιθυμιών) με την αγάπη (που έχουν ανάγκη και αποζητούν τα παιδιά).

Αυτή η αποζήτηση όμως ποτέ δεν φτάνει σε ολοκλήρωση, καθώς, όση αποδοχή και να κερδίσουν στη ζωή τους (π.χ. μέσω της επαγγελματικής επιτυχίας), πάντα θα τους λείπει το αρχικό ζητούμενο: η αγάπη).

2. Δεν επιτρέπουν σε άλλους να τους ρίχνουν

Ο υγιής ψυχισμός απαιτεί συναισθηματική ανθεκτικότητα. Ο κόσμος είναι γεμάτος ανθρώπους με συμπλέγματα, απωθημένα και κακίες, οι οποίοι δεν θέλουν να βλέπουν άλλους ανθρώπους να προοδεύουν και να προχωράνε στη ζωή τους. Μέσα σε κάθε περίσταση της ζωής σας, μπορεί να υπάρχει κάποιος που σας φθονεί.

Η ατυχής αλήθεια είναι ότι, πολύ συχνά, οι άνθρωποι που μας κρατάνε πίσω είναι εκείνοι που βρίσκονται περισσότερο κοντά μας. Το να απαλλαγούμε από αυτούς τους ανθρώπους είναι τις πιο πολλές φορές η καλύτερη λύση, αλλά ταυτόχρονα είναι και η πιο δύσκολη. Αν μπορέσετε να απομακρύνετε διακριτικά αυτούς τους ανθρώπους από κοντά σας, θα έχετε κάνει ένα μεγάλο βήμα για να καθαρίσετε τη ζωή σας από συναισθηματικά φορτία που σας κρατάνε καθηλωμένους.

3. Δεν κρατούν μνησικακία

Αν κρατάτε μέσα σας απωθημένο θυμό, πικρία ή κακία για κάτι που σας έχουν κάνει, τότε ήδη ασχολείστε περισσότερο απ’ ό,τι χρειάζεται με κάποια κατάσταση. Εάν κάποιος ζητήσει ειλικρινά συγγνώμη, συγχωρέστε τον και προχωρήστε.

Εάν δεν ζητήσει συγγνώμη, τότε διακόψτε σχέσεις μαζί του, αποκόψτε τον εαυτό σας από εκείνον και προχωρήστε· μόνο μην αφήσετε τα όποια σκοτεινά συναισθήματα να παραμείνουν μέσα σας.

Η μνησικακία (ανάμνηση του κακού), το να κουβαλάτε στις συναισθηματικές αποσκευές σας θυμό ή πικρία για την κακία που αισθάνεστε ότι σας έχουν κάνει, καταναλώνει πάρα πολλή ψυχική ενέργεια, σας κάνει δυστυχείς και βλάπτει την υγεία σας (διαβάστε εδώ για παράδειγμα). Όπως είπε κάποιος κάποτε, η μνησικακία είναι σαν να παίρνω εγώ το δηλητήριο και να περιμένω ότι θα πεθάνει ο άλλος.

4. Δεν σταματούν να κάνουν αυτό που τους αρέσει

Οι συναισθηματικά ώριμοι άνθρωποι κάνουν ό,τι κάνουν επειδή το αγαπούν και δεν το αλλάζουν και δεν το σταματούν για κανέναν τρίτο που μπορεί να έχει τις δικές του προτιμήσεις ή σκοπιμότητες.

5. Δεν σταματούν να πιστεύουν στον εαυτό τους

Εκείνοι που αγαπούν τον εαυτό τους και κατανοούν τον εαυτό τους — εκείνοι που δεν φοβούνται να είναι υπερήφανοι για τους εαυτούς τους — δεν αμφιβάλουν ποτέ για την αξία τους. Ξέρουν ακριβώς πόσο αξίζουν και φέρονται αναλόγως· ούτε υπερεκτιμούν, ούτε υποτιμούν τους εαυτούς τους.

6. Δεν φέρονται επιθετικά προς στους άλλους

Οι άνθρωποι μπορούν να γίνουν κακοί. «Γιατί όμως να συμβαίνει αυτό;» μπορεί να αναρωτηθεί κανείς. Η επιθετική ή καταπιεστική συμπεριφορά προς τους άλλους έχει νόημα και μπορεί να χρησιμεύει μόνο σαν τρόπος επιβολής.

Κάποιοι προσπαθούν να επιβληθούν σε άλλους ή να τους μειώσουν, για παράδειγμα στα πλαίσια των επαγγελματικών υποχρεώσεων (π.χ. σε διαπραγματεύσεις)· αν όμως είναι η γενικότερη στάση ζωής τους, τότε αυτό είναι σαφής ένδειξη προσπάθειας υπερκάλυψης της πολύ χαμηλής αυτοεκτίμησης που κατά βάθος τους βασανίζει.

7. Δεν αφήνουν τον καθένα να μπαίνει μέσα στη ζωή τους

Οι συναισθηματικά ώριμοι άνθρωποι έχουν συναισθηματική σταθερότητα για ένα λόγο: δεν αφήνουν τον εαυτό τους να εκτεθεί στην επίδραση ανθρώπων που δεν έχουν διαλέξει οι ίδιοι.

Οι περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο ζουν τη ζωή τους χαοτικά, χωρίς κατεύθυνση και χωρίς προσανατολισμό (στην καλύτερη περίπτωση) ή ακόμα με τάσεις αυτοκαταστροφής (στη χειρότερη) – και πολύ ευχαρίστως θα έπαιρναν κι εσάς μαζί, για παρέα.

8. Δεν φοβούνται να αγαπήσουν πραγματικά

Εάν φοβάσαι να αγαπήσεις, τότε μάλλον δεν έχεις αρκετή εμπιστοσύνη στον εαυτό σου. Ίσως να πιστεύεις ότι δεν είσαι αρκετά καλός ή αξιόλογος για τους άλλους για να διατηρήσεις μακροχρόνια σχέση. Ίσως δεν μπορείς να διακρίνεις τι θα δουν οι άλλοι σ’ εσένα για να θέλουν να είναι μαζί σου.

Ίσως πιστεύεις πως ό,τι και να δοκιμάσεις θα είναι καταδικασμένο έτσι κι αλλιώς να αποτύχει και δε θες να μείνεις πάλι μόνος και πληγωμένος.

Προσπάθησε να το δεις από την αντίθετη πλευρά. Κατά βάθος είσαι ένας υπέροχος άνθρωπος και αυτό θα το αισθανθεί οποιοσδήποτε σε γνωρίσει καλύτερα. Ακόμα και αν κάτι δεν προχωρήσει, δε σημαίνει ότι θα φταις εσύ. Σε μια σχέση υπάρχουν πάντα δύο.

Αν όλα πάνε καλά, θα είναι χάρη και στους δύο. Αν όχι, η ευθύνη θα είναι και των δύο από κοινού. Εκτός βέβαια, αν είσαι ένας κακός και απαίσιος χαρακτήρας! Τότε ναι, φταις εσύ.

9. Δεν μένουν στο κρεβάτι, τρέμοντας τη μέρα μπροστά τους

Η καλύτερη στιγμή της ημέρας θα έπρεπε να είναι η στιγμή που ξυπνάς και συνειδητοποιείς ότι είσαι για άλλη μια μέρα ζωντανός, ότι έχεις την ευκαιρία να δημιουργήσεις, να καταφέρεις πράγματα, να κάνεις τη ζωή σου καλύτερη! Πολύ συχνά, δυστυχώς, παίρνουμε την ύπαρξή μας σαν αιωνίως δεδομένη.

10. Δεν φοβούνται την ηρεμία

Οι ψυχικά ώριμοι άνθρωποι δεν αισθάνονται την ανάγκη για συνεχή δράση, ούτε έχουν την ανάγκη συνεχούς εύρεσης νέων ερεθισμάτων.

Δεν έχουν την ανάγκη να γεμίζουν με δραστηριότητες το χρόνο τους και να είναι συνέχεια στο πόδι, προκειμένου να αποφεύγουν έτσι να αντιμετωπίσουν τους δαίμονές τους ή για να αποδείξουν στους άλλους ή στον εαυτό τους την αξία τους.

Εκτιμούν τις στιγμές γαλήνης και ανάπαυλας, καθώς τους υπενθυμίζουν το πώς είναι απλά να υπάρχεις και να αναπνέεις. Με αυτό δεν εννοούμε ότι αποφεύγουν την ένταση, αλλά ότι δεν τους “καίει” κάποια ιδιαίτερη ανάγκη συνεχούς εγρήγορσης και δράσης, δεν είναι παθολογικά εξαρτημένοι από αυτήν. Αντιθέτως, πολύ ευχαρίστως και χωρίς τύψεις ή ανασφάλειες θα πήγαιναν με την πρώτη ευκαιρία για έναν ήσυχο περίπατο ή θα καθόντουσαν για λίγο σε ένα παγκάκι να παρατηρήσουν και να νιώσουν με όλες τις αισθήσεις τους το περιβάλλον.

11. Δεν κάνουν πράγματα που δεν θέλουν

Όλοι κάποιες στιγμές χρειάζεται να κάνουμε πράγματα που είτε δεν μας τρελαίνουν ή δεν μας αρέσουν, αλλά ποτέ δεν θα έπρεπε να κάνουμε πράγματα που δεν θέλουμε.

Οι ψυχικά ώριμοι άνθρωποι το καταλαβαίνουν αυτό και έχουν πάντα μέσα στο μυαλό τους τα πράγματα που αγαπούν, κάτι το οποίο σαν στάση ζωής τους βοηθά και στο να βρίσκουν τρόπους για να φτάσουν εκεί.

Μπορεί να μην απολαμβάνουν κάθε δευτερόλεπτο καθενός πράγματος που κάνουν, όμως έχουν ένα σκοπό και κάθε τι που κάνουν τους φέρνει πιο κοντά σε αυτό που αγαπούν.

12. Δεν έχουν κανένα πρόβλημα να πουν «όχι»

Δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία· αν δεν μπορείς να πεις «όχι», είσαι υποψήφιο θύμα εκμετάλλευσης.

Οι άλλοι θα σε έχουν για χαλάκι της εξώπορτας και κανείς δε θα ζητάει τη γνώμη σου – ούτε θα τη λαμβάνουν σοβαρά υπόψη όταν τη δίνεις από μόνος σου. Το να λες «όχι» υπενθυμίζει στους άλλους ότι είσαι ανεξάρτητος, ότι έχεις όρια και ότι δεν μπορούν να σε ελέγξουν στα πάντα.

13. Δεν «αμελούν» να δίνουν ένα χέρι βοήθειας

Η δικαιολογία «δεν μπορώ» δεν στέκει, όταν έχουμε να κάνουμε με τη συμπόνια και τη συμπαράσταση. Μερικές φορές δεν χρειάζεται να έχουμε χρήματα για να βοηθήσουμε κάποιον· λίγος από τον χρόνο μας, η συμπάθειά μας και η προσοχή μας μπορεί να είναι αρκετά.

Κάποιοι άνθρωποι επιλέγουν να παραβλέπουν τα πράγματα που τους συνδέουν με τους άλλους. Οι ψυχικά ώριμοι άνθρωποι εκτιμούν τη Ζωή σε όλες της τις μορφές, εκφάνσεις και εκδηλώσεις και είναι περισσότερο πρόθυμοι να βοηθήσουν άλλους που βρίσκονται σε χειρότερη κατάσταση.

14. Δεν αισθάνονται την ανάγκη να «ταιριάξουν»

Όσο πιο ώριμος είναι κάποιος ψυχικά, τόσο λιγότερο αισθάνεται την ανάγκη να ταιριάξει με άλλους ανθρώπους, ομάδες ή καταστάσεις και τόσο περισσότερο ανεξάρτητος γίνεται.

Ή, για να χρησιμοποιήσουμε τη φράση του Χόρχε Μπουκάι, τόσο περισσότερο «αυτοεξαρτώμενος» γίνεται, με την έννοια ότι εξαρτάται όλο και περισσότερο από τον ίδιο τον εαυτό του και δεν εξαρτάται από το με ποιον είναι.

Το πρώτο στάδιο της διαδρομής που ακολουθεί η σκέψη και τα συναισθήματα των ώριμων ψυχικά ανθρώπων ξεκινάει από τη συνεχή, επίμονη (και επίπονη μερικές φορές, λόγω ξεβολέματος ή απομυθοποίησης καταστάσεων και προσώπων), προσπάθεια αυτογνωσίας, το «γνώθι σ’ αυτόν» του Σωκράτη, δηλαδή από το «ποιος είμαι».

Από το ποιος είμαι, με ειλικρίνεια και υπευθυνότητα προκύπτει το δεύτερο στάδιο του σκεπτικού μας, το «τι (θα έπρεπε να) κάνω». Αυτό που θα αναφέρω είναι υπεραπλούστευση, αλλά το χρησιμοποιώ για παράδειγμα: ο ζωγράφος ζωγραφίζει, ο συγγραφέας γράφει, ο αθλητής αθλείται, ο λεμονοστύφτης στύβει λεμόνια. Αυτό εφαρμόζεται αντίστοιχα σε όλες τις εκδηλώσεις του ανθρώπου, από τις προσωπικές, μέχρι τις σεξουαλικές, τις επαγγελματικές, τις κοινωνικές, τα χόμπι κτλ. .

Το τι κάνω, με τη σειρά του, μέρα με τη μέρα χτίζει το τρίτο στάδιο και με οδηγεί από μόνο του στο «πού πάω».

Στη συνέχεια, πάνω στη διαδρομή που χαράσσεται με βάση το πού πάω, έρχομαι σε επαφή με συνοδοιπόρους των οποίων αυτό το κομμάτι της διαδρομής τους συμπίπτει με τη δική μου (πρόσκαιρα ή μακροχρόνια) και με τους οποίους μπορώ (ή και όχι, ό,τι διαλέξω) να αναπτύξω σχέσεις, οπότε προκύπτει το τέταρτο και τελευταίο βήμα, το «με ποιον είμαι» που λέγαμε στην αρχή.

Οι ώριμοι και έμπειροι συναισθηματικά άνθρωποι γνωρίζουν τη σειρά των βημάτων και επανεξετάζουν τον εαυτό τους συνεχώς.

Η σειρά πρέπει να είναι πάντα από τα προηγούμενα προς τα επόμενα, όχι αντίστροφα. Το κάθε ένα επόμενο στάδιο (θα έπρεπε να) είναι αποτέλεσμα όλων των προηγούμενων σταδίων.

Για παράδειγμα, το τι κάνω δεν (θα έπρεπε να) καθορίζει το ποιος είμαι –  το ποιος είμαι (πρέπει να) καθορίζει το τι κάνω· το με ποιον είμαι δεν (θα έπρεπε να) καθορίζει το προς τα πού πάω –  το προς τα πού πάω (πρέπει να) καθορίζει με ποιον θα είμαι.

Το θέμα αυτό συσχετίζεται άμεσα με το περιεχόμενο που δίνουμε στην έννοια «ελευθερία», καθώς και τις συνέπειες της ελευθερίας.

Η ελευθερία μάς ολοκληρώνει οντολογικά ως ανθρώπους, αλλά ταυτόχρονα μάς φορτώνει με ευθύνες και υπευθυνότητες, γι’ αυτό οι περισσότεροι επιθυμούν ολόθερμα να πιστεύουν ότι δεν είναι ελεύθεροι· αλλιώς δεν θα είχαν κανένα άλλοθι για το ότι δεν αναλαμβάνουν δράση για να αλλάξουν την κατάστασή τους (αναλαμβάνοντας και την ευθύνη για τα αποτελέσματα των δράσεών τους).

Από την άλλη, αν παραδέχονταν ότι ήταν ελεύθεροι, δεν θα είχαν κανέναν άλλον να του φορτώσουν (μεταβιβάσουν) τις δικές τους ευθύνες για το τι κάνουν τώρα, πού πάνε τώρα και με ποιον είναι τώρα.

15. Δεν ξεχνούν ότι η «ευτυχία» είναι «στάση ζωής»

Τελευταίο και ίσως σημαντικότερο, οι ψυχικά ώριμοι και ψαγμένοι άνθρωποι κατανοούν την ανθρώπινη φύση και κατάσταση.

Καταλαβαίνουν τον ρόλο που παίζει ο εγκέφαλός μας και τη δύναμη που έχει η ίδια η δική μας αντίληψη των πραγμάτων πάνω στο σώμα και το νου μας, και από βιολογικής και από ψυχολογικής πλευράς.

Κατανοούν ότι τα συναισθήματα είναι αντιδράσεις· αντιδράσεις όχι απέναντι στα γεγονότα αυτά καθαυτά, αλλά αντιδράσεις στη δική μας αντίληψη των γεγονότων.

Με άλλα λόγια, οι αντιδράσεις μας δεν αντανακλούν την πραγματικότητα· αντανακλούν την ερμηνεία που εμείς οι ίδιοι δίνουμε στην πραγματικότητα (φυσική, κοινωνική ή όποια άλλη). Χαρακτηριστικές περιπτώσεις, σε ό,τι αφορά τη «φυσική πραγματικότητα», είναι εκείνες που θίγονται στο άρθρο μας «Φυσικές αισθήσεις – Ο θόρυβος ενός δέντρου που πέφτει».

Αν κάποιος το κατανοήσει αυτό βαθιά, θα είναι σε θέση να διαχειριστεί πολύ καλύτερα τα συναισθήματά του και, αλλάζοντας τη στάση του, να αλλάξει την κατάστασή του και, σε τελική ανάλυση, την ευχαρίστηση που παίρνει από τη ζωή του.

via

Αυτή είναι η αλήθεια για το σώμα σας μετά τον τοκετό…

 

Όταν μια μαμά φέρει στον κόσμο ένα παιδί μετά τον τοκετό μπαίνει σε μια διαδικασία προκειμένου να επανέλθει στο σώμα που είχε πριν τον τοκετό.

Όλες μας έχουμε νιώσει έτσι. Όλες μας το έχουμε περάσει αυτό.

Όμως σε όλες αυτές τις μαμάδες θέλω να τα παρακάτω:

Το σώμα μας αλλάζει για πάντα και δεν θα είναι ποτέ το ίδιο. Μπορούμε να επανέλθουμε στα κιλά που ήμασταν πριν αλλά το σώμα μας έχει γίνει σώμα της μαμάς. Το πρόσωπό μας είναι διαφορετικό, τα μάγουλά μας πιο γεμάτα και μερικά σημεία το σώματός μας έχουν αλλάξει και έχουν πιο πολλές καμπύλες αλλά μοιάζουμε πιο όμορφες και πιο «γυναίκες.»

Το σώμα μας δεν θα λειτουργεί όπως πριν.Θα μπορείτε να πηγαίνετε γυμναστήριο, για τρέξιμο κλπ αλλά όταν θα κουράζεστε θα υπάρχει ένας πόνος που θα σας θυμίζει ότι είστε μαμά. Θα πονάει η μέση μας ή ένα σημείο στο πόδι μας ή στον γοφό μας. Είναι ο γλυκός πόνος της μητρότητας.

Μπορεί να μην λειτουργεί όπως πριν το σώμα μας αλλά  αφού γίνουμε μαμάδες ανακαλύπτουμε νέες λειτουργίες. Το σώμα μας μπορεί να θρέψει ένα μωρό κατά την διάρκεια της νύχτας, μπορεί να κρατάει για ώρες αγκαλιά το μωρό μας και να μην νιώθει κουρασμένο. Δεν είχατε συνειδητοποιήσει πόσο γρήγορα μπορείτε να τρέξετε όταν το παιδί σας πέφτει ή βρίσκεται σε κίνδυνο.

Πρέπει να καταλάβουμε πως η ομορφιά βρίσκεται παντού.Μπορεί να έχουμε σημάδια στο σώμα μας που αποδεικνύουν πως πλέον είμαστε μαμάδες αλλά πρέπει να καταλάβουμε πως είμαστε όμορφες. Όλος ο κόσμος μας έχει αλλάξει και το ίδιο και εμείς. Η ομορφιά βρίσκεται στα μάτια των παιδιών μας και στα δικά μας κουρασμένα μάτια.

Μην ζηλεύετε τις celebrities  που υποτίθεται πως έχουν το σώμα που είχαν πριν γεννήσουν. Καμία από αυτές δεν έχει παλέψει τόσο όσο εσείς για να χάσει τα κιλά της εγκυμοσύνης ούτε δυσκολεύτηκε τόσο να αποδεχτεί το σώμα της μετά τον τοκετό…

babyradio.gr- Κατερίνα Π.

Ευγένιος Τριβιζάς: Αν θέλετε τα παιδιά να είναι ευφυή, διαβάζετέ τους παραμύθια

Αν οι άνθρωποι άφηναν ελεύθερη τη φαντασία τους, θα είχαμε ένα κόσμο με λιγότερη συννεφιά και περισσότερα ουράνια τόξα, με περισσότερες κόκκινες κλωστές παραμυθιών και λιγότερες αλυσίδες, με λιγότερα συρματοπλέγματα και περισσότερα τετράφυλλα τριφύλλια, με λιγότερη άσφαλτο και περισσότερες μαργαρίτες που λένε πάντα «σ’ αγαπώ», λέει ο γνωστός παραμυθάς Ευγένιος Τριβιζάς. 
 
Υποστηρίζει ακόμη πως θα βγαίναμε πιo νωρίς από την οικονομική κρίση, αν είχαμε ανθρώπους με φαντασία.
 

Γράφει: Μαρία Παναγιώτου

Φωτογραφίες: Γιάννης Νησιώτης

 
-Τι σας ώθησε να αρχίσετε να γράφετε παραμύθια; Όταν ήμουν μικρός και μου διάβαζαν κάποιο παραμύθι αισθανόμουν προδομένος κάθε φορά που άκουγα το «ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα», επειδή οι ήρωές του ζούσαν μεν καλά, αλλά πολύ αμφέβαλα ότι εγώ ζούσα καλύτερα. Γι’ αυτό το λόγο προσπαθούσα να φανταστώ τι συνέβαινε στους ήρωες μετά το τέλος της ιστορίας.
 
-Συνεχίζατε δηλαδή την ιστορία με ένα νέο παραμύθι; Ναι,
άλλοτε καλούσα σε μονομαχία τον πρίγκιπα που είχε παντρευτεί τη Χιονάτη, άλλοτε έτρεχα στη σκοτεινή σπηλιά κι έβαζα οξυζενέ στις πληγές του νικημένου δράκου και άλλοτε πάλι έβρισκα όλες τις μυστικές φλογέρες του φλογεροπαίχτη, όχι μόνο εκείνη που όταν την παίζεις σε ακολουθούν ποντίκια, αλλά και την άλλη που όταν την παίζεις σε ακολουθούν πεταλούδες, χαρταετοί και ζαχαροπλάστες. Αυτή ήταν η αφορμή να αρχίσω να γράφω σιγά-σιγά τα δικά μου παραμύθια.
 
-Έχετε γράψει δεκάδες βιβλία. Τι τροφοδοτεί τη φαντασία και την έμπνευσή σας; Ένα χρώμα, ένας ήχος, μια σκιά, ακόμα και το πιο ασήμαντο αντικείμενο όπως ένα κουκούτσι βύσσινου, ένα τούλι μπομπονιέρας, ένα καμένο σπίρτο ή ένα καλαμάκι πορτοκαλάδας μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης. Τα ηλιοτρόπια της Ισπανίας, οι σαύρες του Αγίου Δομίνικου, οι μπουκαμβίλιες της Πλάκας, οι υπόνομοι του Αμβούργου, οι κόκορες της Ντελαγκράτσια, οι κάκτοι της Αριζόνας, όλα έχουν προσφέρει αφορμές για ιστορίες μου. 
 
-Τα παιδιά σας εμπνέουν; Η επικοινωνία με τα παιδιά, οι ερωτήσεις και οι παρατηρήσεις τους προσφέρουν μια ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης. Για παράδειγμα, σε ένα σχολείο που παρουσίαζα ένα παραμύθι μου με θέμα την κλωνοποίηση, ρώτησα τι σημαίνει αυτή η λέξη και ένα αγοράκι μου απάντησε «σημαίνει ότι οι άνθρωποι γίνονται κλόουν». Αυτό μου έδωσε την ιδέα να γράψω μια ιστορία για τη Χώρα των Σοβαρών Ανθρώπων που μια μέρα για κάποιο μυστηριώδη λόγο αρχίζουν ο ένας μετά τον άλλο να παρουσιάζουν συμπτώματα κλοουνοποίησης και να μεταμορφώνονται σε κλόουν.
 
-Κάτι που κάνει τα βιβλία σας να ξεχωρίζουν είναι ότι επινοείτε διαρκώς νέες λέξεις. Πόσο δύσκολο είναι αυτό; Είναι κάτι αυθόρμητο. Συμβαίνει ακόμη και με τα λάθη που κάνω όταν γράφω βιαστικά ή όταν διορθώνω τα δοκίμια των βιβλίων μου. Για παράδειγμα είχα δει σε ένα τυπογραφικό δοκίμιο τη λέξη «λυκοπατάτες» αντί «γλυκοπατάτες» και αυτό μου έδωσε την έμπνευση για πατάτες που όταν τις τρως γίνεσαι λύκος.



-Με ποιον από τους ήρωές σας ταυτίζεστε περισσότερο; Με όλους τους ήρωες που προσπαθούν να ξεπεράσουν τους περιορισμούς της ύπαρξής τους, όπως ο Τουρτούρι ο χιονάνθρωπος που δε θέλει να λιώσει (από το βιβλίο «Ο χιονάνθρωπος και το κορίτσι»), ο Αχυρούλης το σκιάχτρο που επιθυμεί να πετάξει (από το βιβλίο «Το όνειρο του σκιάχτρου») και το άλογο του σκακιού που λαχταράει να καλπάσει σε ένα λιβάδι με τετράφυλλα τριφύλλια (από το βιβλίο «Οι δραπέτες της σκακιέρας,).
 
-Θα λέγατε ότι τα παιδιά είναι πιο απαιτητικοί αναγνώστες από τους ενήλικες; Και απαιτητικοί αναγνώστες όταν διαβάζουν τα ίδια και απαιτητικοί ακροατές όταν τους διαβάζει κάποιος μεγαλύτερος και απαιτητικοί θεατές όταν παρακολουθούν κάποια θεατρική παράσταση. Αν δεν κερδίσει το βιβλίο ή το έργο από την πρώτη στιγμή και δεν κρατήσει αδιάπτωτο το ενδιαφέρον τους, το αφήνουν και ασχολούνται με κάτι άλλο.
 
Διαβάζετε συχνά τις ιστορίες σας σε παιδιά. Τι σας γοητεύει σ’ αυτές τις συναντήσεις; Ο αυθορμητισμός και η γνησιότητα της επικοινωνίας.
 
Τα παραμύθια τι ρόλο μπορούν να παίξουν στις παιδικές ψυχές; Καθοριστικό. Κι αυτό επειδή τα πρώτα μας αναγνώσματα μάς προσφέρουν τις πρώτες μας αξίες, μας επηρεάζουν δραστικότερα και μας συνοδεύουν πολλές φορές σε όλη μας τη ζωή.
 
Διάβαζα σε μια συνέντευξή σας ότι τα βιβλία σας χρησιμοποιούνται για θεραπευτικούς σκοπούς. Τι μπορεί να θεραπεύσουν σ’ ένα παιδί; Θεραπευτές χρησιμοποιούν για παράδειγμα το βιβλίο «Ποιος έκανε πιπί στον Μισισιπή;» για να βοηθήσουν παιδιά να δουν από χιουμοριστική σκοπιά και να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικότερα το πρόβλημα της λειτουργικής νυχτερινής ενούρησης. Έχω μάθει για παιδιά που από όταν διάβασαν το βιβλίο «Η Δόνα Τερηδόνα και το μυστικό της γαμήλιας τούρτας» άρχισαν να πλένουν τακτικά τα δόντια τους, για παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες που με «Τα 88 Ντολμαδάκια» έχουν αρχίσει να απολαμβάνουν το διάβασμα. Στην τελευταία μου επίσκεψη στην Κύπρο μια ψυχολόγος μού εξήγησε με ποιον τρόπο χρησιμοποιούν το «Αλφαβητάρι με γλωσσοδέτες» σε λογοθεραπεία φωνολογικής επίγνωσης.
 


Καθοριστική η έννοια της «συναπόλαυσης»
 
-Σας ενδιαφέρει τα βιβλία σας να αρέσουν και στους μεγάλους; Όταν με ρωτάνε γιατί γράφω για παιδιά, απαντάω ότι γράφω για όλη την οικογένεια. Η έννοια της «συναπόλαυσης» είναι καθοριστική. Αν οι γονείς διαβάζουν στο παιδί μια ιστορία που αφήνει τους ίδιους αδιάφορους, το παιδί διαισθάνεται και αντιδρά ανάλογα. Αν όμως διασκεδάζουν οι ίδιοι με την όλη διαδικασία, τότε είναι πολύ πιο πιθανό να μεταδώσουν στο παιδί την αγάπη για το διάβασμα.
 
- Μέσα από τις ιστορίες σας διαμορφώνετε χαρακτήρες; Ελπίζω ότι σπέρνω σπόρους. Και ελάχιστοι από αυτούς να ευδοκιμήσουν, είναι μεγάλο κέρδος.
 
-Αν άφηναν όλοι οι άνθρωποι τη φαντασία τους ελεύθερη, θα ήταν διαφορετικός ο κόσμος; Θα ήταν ένας κόσμος με λιγότερη συννεφιά και περισσότερα ουράνια τόξα, με περισσότερες κόκκινες κλωστές παραμυθιών και λιγότερες αλυσίδες, με λιγότερα συρματοπλέγματα και περισσότερα τετράφυλλα τριφύλλια, με λιγότερη άσφαλτο και περισσότερες μαργαρίτες που λένε πάντα «σ’ αγαπώ».
 
-Πιστεύετε ότι τα σχολεία σκοτώνουν τη φαντασία; Η ενθάρρυνση της δημιουργικότητας και η καλλιέργεια της φαντασίας είναι από τις πιο παραμελημένες πλευρές της ανατροφής των παιδιών μας. Τα παραγεμίζουμε σαν γαλοπούλες με γνώσεις και πληροφορίες, ενώ αφήνουμε τη φαντασία τους να λιμοκτονεί.  Τα παιδιά εισέρχονται στο σχολείο προικισμένα με πλούσια φαντασία και αποφοιτούν με φαντασίες ατροφικές ή στραγγαλισμένες. Μαθαίνουν να υπηρετούν την πραγματικότητα, ενώ θα έπρεπε να μαθαίνουν να την ξεπερνάνε. Δεδομένου του κρίσιμου ρόλου της φαντασίας στη δημιουργικότητα και την καινοτομία, ο αρνητικός αντίκτυπος στην κοινωνία είναι τεράστιος.
  
-Η εγκληματολογία σάς έχει βοηθήσει στη συγγραφή βιβλίων ή και το αντίθετο; Πού συναντιούνται τα δύο; Πολλά από τα βιβλία μου  πραγματεύονται με φαντασία και χιούμορ θέματα που απασχολούν τη σύγχρονη εγκληματολογία όπως η ενοχή και η τιμωρία, η δικαιοσύνη και η αδικία ή τα στερεότυπα του καλού και του κακού. Για παράδειγμα στα κόμικς της «Φρουτοπίας» ο Θάνος το κολοκυθάκι, ο οποίος ονειρεύεται να δείρει έναν μανάβη, δικάζεται και καταδικάζεται  σε τηγάνισμα. Στο βιβλίο «Η νύχτα της μπανανόφλουδας» η μικρή ηρωίδα πετάει μια μπανανόφλουδα στον δρόμο και όταν αναλογίζεται τις συνέπειες και την αναπόφευκτη τιμωρία, ξεκινάει για μια περιπετειώδη αναζήτηση στο σκοτάδι, ενώ στο «Όνειρο του σκιάχτρου» ένα σκιάχτρο που θέλει να πετάξει δικάζεται για απόπειρα παράβασης του νόμου της βαρύτητας. Κι ας μην ξεχνάμε ότι και ο ειδεχθέστερος εγκληματίας ήταν κάποτε ένα αθώο παιδί. Από μικρό με απασχολούσε αυτή η σχέση και οι περιστάσεις που οδηγούν από το ένα στο άλλο.
 
«Παραγεμίζουμε τα παιδιά σαν γαλοπούλες με γνώσεις και πληροφορίες, ενώ αφήνουμε τη φαντασία τους να λιμοκτονεί.  Τα παιδιά εισέρχονται στο σχολείο προικισμένα με πλούσια φαντασία και αποφοιτούν με φαντασίες ατροφικές ή στραγγαλισμένες.»
 
Η έλλειψη φαντασίας στην εκπαίδευση και την πολιτική
 
«Αν είχαμε πολιτικούς με φαντασία θα βγαίναμε πιο νωρίς από την οικονομική κρίση», υποστήριξε ο Ευγένιος Τριβιζάς στη διάλεξη που έδωσε ενώπιον ενός μεγάλου ακροατηρίου στο πρόσφατο ταξίδι του στην Κύπρο. Τόνισε ακόμα πως σημαντικές καινοτομίες και εφευρέσεις έγιναν από ανθρώπους που είχαν φαντασία. «Οι διάνοιες για να δημιουργήσουν νέα γνώση χρειάστηκε να ξεπεράσουν με τη φαντασία τους την υπάρχουσα γνώση», σχολίασε, και εξήγησε πως για να κάνει κάποιος μια εφεύρεση δεν χρειάζονται λεφτά ούτε τεχνικές γνώσεις αλλά η ικανότητα να φαντάζεται το ανύπαρκτο σε σχέση με την υπάρχουσα επιστημονική σκέψη.
 
Μια άλλη ενδιαφέρουσα άποψή του αφορούσε την έλλειψη φαντασίας στην εκπαίδευση και τον στείρο τρόπο μετάδοσης της γνώσης. Υποστηρίζει ότι θα πρέπει να εφαρμοστούν τέτοιοι τρόποι διδασκαλίας που να κάνουν πραγματικά ενδιαφέρουσα και συναρπαστική τη διαδικασία της γνώσης, κάτι που ο ίδιος έχει αποδείξει με τα βιβλία του. Σχολίασε ότι η φαντασία και η δημιουργικότητα είναι από τις πιο παραμελημένες πτυχές των εκπαιδευτικών συστημάτων. Υποστηρίζει θερμά ο ίδιος αυτό που είχε πει ο Αϊνστάιν: «Αν θέλετε τα παιδιά σας να είναι ευφυή, διαβάζετέ τους παραμύθια.»
 
 
Στην πρόσφατη επίσκεψη του Ευγένιου Τριβιζά, πολλά παιδιά είχαν την ευκαιρία να τον ακούσουν να τους αφηγείται τα μοναδικά παραμύθια του. Στο Πολιτιστικό Ίδρυμα της Τράπεζας Κύπρου συνεχίζεται η έκθεση με έργα εμπνευσμένα από τα βιβλία του. - See more at: http://www.philenews.com/el-gr/politismos-anthropoi/389/233515/evgenios-trivizas-an-thelete-ta-paidia-na-einai-effyi-diavazete-tous-paramythia#sthash.0uXPxYht.dpuf

7 Αλήθειες που πρέπει να ξέρει ο γιος μου για την αγάπη…

Υπάρχουν πολλά πράγματα που πρέπει να διδάξετε στους γιους τα έχουμε αναλύσει κατά καιρούς. Όμως το πιο σημαντικό από όλα είναι η αγάπη.Ήρθε η ώρα να μοιραστείτε  με τους γιους σας πολλές αλήθειες για την αγάπη:

Η αγάπη έχει όρια. Όλες οι σχέσεις πρέπει να έχουν όρια και κανόνες και πρέπει να έχουν στο μυαλό τους ποια πράγματα είναι ασυγχώρητα και ποια είναι αποδεκτά.

Η αγάπη δεν είναι να λες πάντα συγνώμη. Δεν είναι φυσιολογικό να ζητάς συγνώμη για ότι κάνεις. Δεν γίνεται να νιώθεις ενοχές για ότι κάνεις και να πρέπει να απολογείσαι συνεχώς.

Η αγάπη δεν είναι να λες πάντα την αλήθεια. Αν η σύντροφός σου έχει πολλά όνειρα και στόχους πρέπει να είσαι υποστηρικτικός και όχι να της καταρρακώνεις το ηθικό. Άσχετα αν πιστεύεις πως μπορεί να μην τα πραγματοποιήσει πρέπει να την ενθαρρύνεις. Φυσικά πρέπει να κάνει και αυτή το ίδιο για σένα.

Η αγάπη δεν είναι εκμετάλλευση. Αν σε  εκμεταλλεύεται χρησιμοποιώντας τακτικές θυμού ή ενοχών τότε πρόσεχε.  Όταν κάποιος σε εκμεταλλεύεται μέσω των συναισθημάτων και δεν σε κάνει να νιώθεις καλά απλά φύγε.Φυσικά φρόντισε και εσύ να μην κάνεις το ίδιο.

Η αγάπη δεν είναι επίδειξη δύναμης.Αν πάντα θες να επιδεικνύεις την δύναμή σου και να βάζεις τις ανάγκες σου συνεχώς πάνω από τις ανάγκες του συντρόφου σου κάποια στιγμή αυτή η σχέση θα τελειώσει.

Η αγάπη δεν είναι έλεγχος. Ο τρόπος σου μπορεί να μην είναι πάντα ο σωστός και για αυτό δεν χρειάζεται να φέρεσαι εγωιστικά ή να προσπαθείς να επιβάλεις αυτό που θέλεις.

Η αγάπη δεν είναι τέλεια. Όχι πάντα. Μπορεί όλοι μας να θέλουμε να βρούμε την αληθινή αγάπη και να θέλουμε να είναι τέλεια αλλά αυτό δεν ισχύει πάντα. Όλες οι σχέσεις έχουν τα πάνω τους και τα κάτω τους και για αυτό πρέπει να προσπαθούμε συνεχώς.

Η αγάπη δεν είναι μόνιμη  ταλαιπωρία. Δεν γίνεται να νιώθεις μόνιμη κούραση και ταλαιπωρία αν αγαπάς κάποιον.Όλοι μας έχουμε τις δύσκολες μας στιγμές αλλά πρέπει να προσπαθούμε να τις ξεπερνάμε. Πρέπει να χαμογελάμε και να προσπαθούμε να βελτιώσουμε τα πράγματα  και οι δυο μαζί.

babyradio.gr- Γκαλίτσιου Μαριάννα

6 Πράγματα που πρέπει να κάνετε μπροστά στα παιδιά σας…

«Όχι μπροστά στο παιδί!»
Είναι μια φράση που λέμε συχνά. Όμως υπάρχουν κάποια πράγματα που πρέπει να κάνετε μπροστά στα παιδιά σας και δεν είναι κακό να σας βλέπουν.

Δεν είναι κακό να σας βλέπει το παιδί σας να…

Κλαίτε.
Το κλάμα δεν είναι μόνο για μωρά ή δεν σημαίνει πως είσαι αδύναμος. Είναι φυσιολογικό να κλάψετε μπροστά στα παιδιά σας καθώς πρέπει να ξέρουν πως θα έχουν να αντιμετωπίσουν και αυτά τα συναισθήματα στην ζωή τους.

Να δυσκολεύεστε.
Δεν είστε ο σούπερ γονιός που τα κάνει όλα τέλεια στην ζωή του. Όλοι μας αντιμετωπίζουμε δυσκολίες δεν είναι κακό το παιδί σας να ξέρει πως υπάρχουν δυσκολίες στην ζωή μας και πως πρέπει να φερθούμε υπεύθυνα και να τις αντιμετωπίσουμε.

Να φιλάτε τον/ την σύντροφό σας.
Δεν υπάρχει πιο υγιής και πιο φυσιολογική χειρονομία. Τα παιδιά χρειάζονται ένας υγιές πρότυπο σχέσεων και αυτό πρέπει να τους το δώσετε εσείς. Η αγάπη με ρομαντικό τρόπο δείχνει την φροντίδα που πρέπει να ψάχνουμε στο πρόσωπο των άλλων ανθρώπων.

Να ασκήστε.
Η άσκηση και ο υγιεινός τρόπος ζωής διδάσκουν στα παιδιά πως πρέπει να φροντίζουμε το σώμα μας για να έχουμε καλύτερη υγεία.

Να διαχειρίζεστε τα οικονομικά σας.
Τα παιδιά μαθαίνουν μέσα από παραδείγματα. Αν εσείς από την αρχή του μήνα οργανωνετε τα οικονομικά σας και δεν έχετε χρέη και κακοδιαχείρηση τότε τα παιδιά σας θα κάνουν το ίδιο.

Να διαβάζετε και να μαθαίνετε καινούρια πράγματα.
Κανείς δεν γεννήθηκε για να τα ξέρει όλα. Όσο ζούμε μαθαίνουμε.Μην ντρέπεστε να ψάξετε να βρείτε πληροφορίες για ένα θέμα που δεν γνωρίζετε. Διαβάστε μαζί με τα παιδιά σας και συζητήστε τις απορίες σας.

babyradio.gr- Γκαλίτσιου Μαριάννα