Το Πνεύμα των Ελλήνων

Δημιουργικό, Ζωοποιόν, Ελεύθερο, ο Έρωτας Φάνης
και …η Δημιουργία του Κόσμου!
Η έμφυτη πρωταρχική νοημοσύνη και η εξελλισσομένη συνείδηση
που αυτοπαρατηρείται και γνωρίζει τον Εαυτό της μέσω της ΖΩΗΣ.
ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ 
· Η φιλοκαλία, δηλαδή η αγάπη για το ωραίο.
· Το μέτρον.
· Η ευθύτητα και η παρρησία.

· Ο ανθρωπισμός.
· Η αγάπη της ελευθερίας.



Οι Έλληνες ζώντας σε μια χώρα ευνοημένη από τη φύση με σπάνια ομορφιά
σε τοπίο και κλίμα, αγάπησαν με πάθος την ωραιότητα. Το κάλλος
ανθρώπων, ζώων κατασκευών και τοπίων το θεωρούσαν μεγάλο προσόν. Όταν
ήθελαν να επαινέσουν κάποιον έλεγαν πως είναι “καλός κ’αγαθός” δηλαδή
όμορφος και καλόκαρδος. Όπως γράφει ο Θουκυδίδης, ο Περικλής στον
Επιτάφιο για τους πρώτους νεκρούς του πολέμου, ανάμεσα στα γνωρίσματα
του δημοκρατικού πολιτεύματος της Αθήνας αναφέρει την αγάπη για το
ωραίο: ΦΙΛΟΚΑΛΟΥΜΕΝ ΓΑΡ ΜΕΤ’ ΕΥΤΕΛΕΙΑΣ καμαρώνει, θέλοντας να
επισημάνει την επιδίωξη του ωραίου ακόμα και στα πιο δευτερεύοντα και
ευτελή αντικείμενα.
Το μέτρον ήταν εξ ίσου με το κάλλος χαρακτηριστικό της ελληνικής
σκέψης. Σήμαινε την αγάπη της μετριοπάθειας και της αρμονίας που
κρύβει η αποφυγή των υπερβολών. Είναι γνωστά τα αρχαία ρητά ΜΕΤΡΟΝ
ΑΡΙΣΤΟΝ και ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ, που αποδίδονται στους επτά σοφούς και
δείχνουν την εκτίμηση των Ελλήνων στη μετριοπάθεια και στην αποφυγή
των υπερβολών. Ο Αρχίλοχος ο Πάριος συμβουλεύει ένα φίλο του: “να μη
χαίρεσαι πολύ για τα ευχάριστα ούτε να λυπάσαι πολύ για τα δυσάρεστα.
Γνώριζε ποια ζυγαριά κρατά τη ζωή μας”. Λέγεται ότι ο Αλέξανδρος ο
Μακεδόνας όταν πολιορκούσε την παλαιστινιακή πόλη της Γάζας, στους
πρέσβεις των πολιορκουμένων, που τον ρώτησαν ποιά είναι η μεγαλύτερη
αξία για τους Έλληνες, απάντησε “το μέτρον” (που ας σημειωθεί ο ίδιος
δεν το διέθετε σε επάρκεια).
Η ευθύτητα και η παρρησία χαρακτηρίζουν όχι μόνο την αρχαία ελληνική
σκέψη αλλά και τη συμπεριφορά των πολιτών. Ο άνθρωπος βρίσκεται στο κέντρο της αρχαίας ελληνικής
σκέψης .”Χρημάτων πάντων μέτρον άνθρωπος”, έλεγε ο μεγάλος Πρωταγόρας
ο Αβδηρίτης. Σ’ αντίθεση με την ιουδαϊκή σκέψη, που γι ‘αυτήν ο
άνθρωπος παρουσιάζει ενδιαφέρον μόνον ως δημιούργημα του θεού και
μόνο σε ό,τι αφορά τη λατρεία του δημιουργού του, η αρχαία ελληνική
σκέψη εξανθρωπίζει τους θεούς: “και το γένος των θεών και το γένος
των ανθρώπων από μια μητέρα και τα δυο γεννήθηκαν, τη Γη. Μόνη
διαφορά τους είναι η δύναμη που έχουν”, λέει ο κατά τα άλλα
συντηρητικός Πίνδαρος. Δίκαια λοιπόν θαυμάζει ο Σοφοκλής, στην
Αντιγόνη: ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΔΕΙΝΑ Κ’ ΟΥΔΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΔΕΙΝΟΤΕΡΟΝ
(είναι πολλά τα θαυμαστά, μα τίποτα πιο θαυμαστό από τον άνθρωπο δεν είναι)
Η λέξη ελευθερία έχει την ίδια ρίζα με τις λέξεις έλευση, έλθω κλπ
και αρχικά σχετιζόταν με τη συνέλευση του γένους. Μονάχα ο ελεύθερος
άνθρωπος ερχόταν στη συνέλευση, τέτοιο δικαίωμα δεν είχαν ούτε οι
δούλοι ούτε οι υπήκοοι των ανατολικών δυναστειών, όπου εξ άλλου δεν
υπήρχαν συνελεύσεις. Η λέξη αυτούσια, σε μορφή και νόημα, υπάρχει στη
γλώσσα μας στο μεν γραπτό λόγο πάνω από δυόμισι χιλιάδες χρόνια, στον
δε προφορικό ασφαλώς περισσότερα.
Όπως μας λέει ο Ηρόδοτος όταν ο απεσταλμένος του Δαρείου Υδάρνης
ζήτησε από τους έλληνες να υποταχτούν στον Μεγάλο Βασιλέα,
προσφέροντας του “γην και ύδωρ” αυτοί του απάντησαν: “Υδάρνη η
συμβουλή που μας δίνεις δεν πηγάζει από ίση εμπειρία. Γιατί εσύ
ξέρεις μόνο τη μία κατάσταση και αγνοείς την άλλη. Αν γνώριζες την
ελευθερία δεν θα μας συμβούλευες να υποταχτούμε αλλά να αγωνιστούμεγι αυτήν όχι μόνο με όπλα αλλά με πελέκια και ξύλα”.
Η ελευθερία δεν ήταν για την αρχαία ελληνική σκέψη κάτι το αόριστο.
Πριν απ’ όλα σημαινε “ισηγορία”, το δικαίωμα δηλαδή να λέει ο καθένας
τη γνώμη του κι αυτό μας παραπέμπει και πάλι στη συνέλευση. Στην
Εκκλησία του Δήμου, το θεσμό που υλοποιούσε την άμεση δημοκρατία και
στην οποία παίρναν μέρος όλοι οι πολίτες, ο κήρυκας αφού επέβαλλε την
ησυχία με τα λόγια: ΑΚΟΥΕ, ΣΙΓΑ, ΜΗ ΤΑΡΑΤΤΕ, ρωτούσε ΤΙΣ ΑΓΟΡΕΥΕΙΝ
ΒΟΥΛΕΤΑΙ; (Ποιός θέλει να μιλήσει) κι ο κάθε πολίτης είχε δικαίωμα να
πάρει το λόγο και να πει ό,τι ήθελε. Κανείς δεν είχε δικαίωμα να του
αφαιρέσει το λόγο ή να τον διακόψει.
Ακόμα, ελευθερία σήμαινε για τον αρχαίο Έλληνα κάτι πολύ σημαντικό:
την απαλλαγή από το φόβο. Ο Ελληνας ήθελε να είναι ελεύθερος. Δεν έστεργε να είναι δούλος ούτε
των θεών. ΖΕΥ ΦΙΛΕ ΘΑΥΜΑΖΩ ΣΕ, έγραφε ο Θέογνις για τον μέγιστο των
θεών. Οι Έλληνες σ’αντίθεση με τους άλλους σύγχρονους μ ‘αυτούς λαούς
δεν βλέπαν τους θεούς τους σαν δούλοι. Αυτό συνάγεται από τον τρόπο
που απηύθυναν στους θεούς προσευχές ή ικεσίες, αλλά και από τα
ονόματα που δίναν στα παιδιά τους. Δεν υπάρχει στην ελληνική της
αρχαϊκής ή κλασσικής εποχής όνομα με την έννοια Θεόδουλος, που
αντίστοιχα του αφθονούν στην αιγυπτιακή, βαβυλωνιακή, φοινικική και
εβραϊκή.Η ελευθερία για τον Έλληνα ήταν στενά δεμένη με τη γνώση και την
πληροφόρηση.
Ο Ιπποκράτης, ο πατέρας της ιατρικής, συνέβαλε πολύ στην απελευθέρωση
του ανθρώπου δια της γνώσεως, γιατί ξερρίζωσε πολλές δεισιδαιμονίες
και θρησκοληψίες, δίνοντας επιστημονικές εξηγήσεις σε αρρώστειες και
παθήσεις, που ως τότε ο κόσμος τις θεωρούσε “ιερές”, σαν την
επιληψία, ή “κατάρες” των θεών. Μια τέτοια θεϊκή κατάρα ήταν και η
θρυλούμενη σεξουαλική ανεπάρκεια και ανικανότητα των Σκυθών. Ο
Ιπποκράτης την εξήγησε αποδίδοντας την στη συνεχή ιππασία των
νομαδικών αυτών λαών.
Ο μεγάλος Δημόκριτος ο Αβδηρίτης δίνει τεράστια σημασία στη
Γνώση. “Θα προτιμούσα, λέει κάπου, να βρω την απόδειξη ενός ζητήματος
παρά να ανεβώ στο θρόνο της Περσίας”! κι αλλού παλι τονίζει πως ούτε
λόγω σωματικής αλκής ούτε λογω περιουσίας ευτυχούν οι άνθρωποι αλλά
μόνον όταν έχουν “ορθοφροσύνην και πολυφροσύνην”.
Ο ίδιος ταυτίζει την ελευθερία με τη δημοκρατία σ’ένα άλλο απόσπασμα
του, που θάπρεπε να το διδάσκονται τα παιδιά μας στα σχολεία:
Η ΕΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΗ ΠΕΝΙΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑ ΤΟΙΣ ΔΥΝΑΣΤΗΣΙ ΚΑΛΕΟΜΕΝΗΣ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΗΣ ΤΟΣΟΥΤΟΝ ΕΣΤΙ ΑΙΡΕΤΩΤΕΡΗ ΟΚΟΣΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΗ ΔΟΥΛΕΙΗΣ.
ΟΙ ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΠΟΥ ΔΙΕΠΟΥΝ ΤΗ ΦΥΣΗ
Μελετώντας την αρχαία ελληνική κοινωνία και τον πολιτισμό της μας
κάνει εντύπωση πόσο δεμένος με τη φύση ήταν ο αρχαίος Έλληνας. Όλες
οι πνευματικές, θρησκευτικές, καλλιτεχνικές, ακόμα και πολιτικές
εκδηλώσεις ήταν συνάρτηση του αδιάκοπου κύκλου της ζωής στη φύση. Οι
Έλληνες ήταν αληθινά παιδιά της γης τους, αυτόχθονες με την αρχική
σημασία της λέξης.
Ήταν λοιπόν επόμενο να ενδιαφερθούν και να αναζητήσουν να βρουν τα
μυστικά του φυσικού κόσμου μέσα στον οποίο ζούσαν. Ο Ηρόδοτος παρατηρεί εύστοχα ότι αυτό που ξεχωρίζει τον Έλληνα από το
βάρβαρο είναι ότι προτιμά τη γνώση από την άλογη πίστη. Πραγματικά οι
Ελληνες δεν είπαν ποτέ ΠΙΣΤΕΥΕ ΚΑΙ ΜΗ ΕΡΕΥΝΑ. Αντίθετα προτιμούσαν το
ΝΑΦΕ ΚΑΙ ΜΕΜΝΑΣΟ ΑΠΙΣΤΕΙΝ του Επίχαρμου.Ουσιαστικά η ελληνική φιλοσοφία, αυτή η μητέρα όλων των σύγχρονων
επιστημών, γεννήθηκε από τον προβληματισμό των Ελλήνων γύρω από τη
φύση και πρωτα πρώτα από τις βασικές αρχές που τη διέπουν.. 
Από τη διατύπωση αυτή του Αναξαγόρα φθάσαμε στο πασίγνωστο ρητό:
ΜΗΔΕΝ ΕΚ ΤΟΥ ΜΗ ΟΝΤΟΣ ΓΙΝΕΣΘΑΙ ΜΗΔΕ ΕΙΣ ΤΟ ΜΗ ΟΝ ΦΘΕΙΡΕΣΘΑΙ
που αποδίδεται στον Δημόκριτο τον Αβδηρίτη.
Λογική συνέπεια της αρχής της αφθαρσίας της ύλης είναι αφ’ ενός μεν
το αιώνιον και αφ’ ετέρου το άναρχον της. Η ύλη δεν δημιουργήθηκε από
κανέναν και από πουθενά και δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος, τόσο στο
χρόνο όσο και στο χώρο. Δυόμισι χιλιάδες χρόνια αργότερα ο Αϊνστάϊν
θα μιλήσει για το πεπερασμένο αλλά χωρίς πέρατα σύμπαν και θα
συνδέσει την ύλη με το χώρο και το χρόνο.
Η ΑΔΙΑΚΟΠΗ ΑΛΛΑΓΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΒΟΛΗ 
Η ΠΑΛΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΘΕΤΩΝ
Πραγματικά κατά τον Ηράκλειτο:
ΕΙΔΕΝΑΙ ΔΗ ΧΡΗ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟΝ ΕΟΝΤΑ ΞΥΝΟΝ,
ΚΑΙ ΔΙΚΗΝ ΕΡΙΝ ΚΑΙ ΓΙΝΟΜΕΝΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΤ’ ΕΡΙΝ ΚΑΙ ΧΡΕΩΝ
(Πρέπει να ξέρουμε πως ο πόλεμος είναι κοινός, πως δικαιοσύνη είναι η
έρις και πως όλα γίνονται με την αντίθεση και την υποχρεωτική
νομοτέλεια – όπως αποδίδει το απόσπασμα ο Θ.Βέικος).
Λέγοντας πόλεμο εννοούσε τον αγώνα και την πάλη και γενικώτερα την
κοινή δύναμη που γεννά όλα τα πράγματα. Κατά τον Ηράκλειτο ο κόσμος
βρίσκεται συνεχώς σε κατάσταση σύρραξης, από την οποία νέες
καταστάσεις δημιουργούνται και παλιές εξαφανίζονται κι αυτό ισχύει
τόσο για τη φύση όσο και για την κοινωνία
ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΑΝΤΩΝ ΠΑΤΗΡ
Από την πάλη των αντιθέτων προκύπτει νέα αρμονία:
ΕΚ ΤΩΝ ΔΙΑΦΕΡΟΝΤΩΝ ΚΑΛΛΙΣΤΗΝ ΑΡΜΟΝΙΑΝ διότι ΤΟ ΑΝΤΙΞΟΥΝ ΣΥΜΦΕΡΕΙΝ
ο ίδιος δίδασκε πως η θάλασσα μπορεί να ναι ταυτόχρονα και σωτήρια και
ολέθρια, για τα ψάρια το νερό της είναι πόσιμο και ωφέλιμο για τους
ανθρώπους άποτο και βλαβερό, ή πως η κίνηση του κοχλία με τον οποίον
πίεζαν τα υφασματα στο βαφείο είναι ταυτόχρονα ελικοειδής και ευθεία,
για να καταλήξει πως η κρυμμένη μέσα στις διάφορες καταστάσεις και
πολλές φορές μη αντιληπτή αμέσως αρμονία είναι ισχυρότερη από αυτή
που φαίνεται επιφανειακά.
Ανθρωποκεντρική γίνεται και η θρησκεία του.
Οι σκοτεινοί θεοί της Ανατολής φιλτράρονται από τους διαύλους της ελεύθερης σκέψης του και εξανθρωπίζονται. Μπροστά τους ο Ελληνας στεκόταν όρθιος. Δε γονάτιζε να τους προσκυνήσει. «Το προσκύνημα ταπείνωνε και τον θεό που το δεχόταν και τον άνθρωπο που το καταδεχόταν». «Είναι παράξενο, λέει ο R.Livingstone, ότι με τέτοιες αρχές το ελληνικό πνεύμα παρέμένε αδιάφθορο; Γραφές και ιερατεία και πολιτικούς δεν ανεχόταν πάνω από το κεφάλι του. Μόνον ρήτορες, φιλόσοφοι, ιστορικοί, ποιητές και καλλιτέχνες τού έδειχναν τον δρόμο της ελεύθερης σκέψης και της δημιουργίας. Κι εκεί φτάνει κανείς μόνο μέσα από την κατάκτηση της καθημερινής ελευθερίας», μέσα από την κατάκτηση του εαυτού του, μέσα από το «Γνώθι σαυτόν». Το «γνώθι σαυτόν», παρατηρούν, είναι εντολή χίλιες φορές ευρύτερη και ουσιαστικότερη από τις εντολές που έρχονται από την Ανατολή. Αυτές προέρχονται από λαούς που περιμένουν Μεσσίες, για να τους σώσουν. Ο Ελληνας δεν υποτάσσεται στην ιδέα του μεσσιανισμού, γιατί ξέρει να σκέφτεται και γιατί έχει πίστη στον άνθρωπο.
Το Ελληνικό πνεύμα: Το γνώρισμα της Ελευθερίας
Συνολικά ο Εβραίος υποτασσόταν στην παράδοση, ενώ ο Έλληνας είχε εμπιστοσύνη στον εαυτό του και στο λόγο του.
Ας πάρομε ένα περίφημο παράδειγμα: Η Ελληνική και η Εβραϊκή λογοτεχνία περιέχουν η καθεμία τους την ιστορία ενός δίκαιου ανθρώπου που ο ουρανός του έστειλε μια άδικη δυστυχία. Ο Ιώβ, «… άνθρωπος… αληθινός, άμεμπτος, δίκαιος, θεοσεβής, απεχόμενος παντός πονηρού πράγματος», έχασε τα αγαθά του, την οικογένεια του, και την υγεία του από αιφνίδιο βούλευμα του ουρανού. Ο Προμηθέας, ο μεγάλος Τιτάνας, που είδε το ανθρώπινο γένος να εξολοθρεύεται παραμελημένο, το λυπήθηκε, δε φοβήθηκε τη θεϊκή οργή, έδωσε το πυρ στους ανθρώπους και για τιμωρία του ο Δίας τον κάρφωσε σε ένα απότομο κρημνό, επάνω στον Καύκασο. Οι δύο «πάσχοντες» είναι σε πολύ ίδια κατάσταση: ο Προμηθέας υποφέρει, γιατί ακολούθησε τις υπαγορεύσεις της ευσπλαχνίας. Ο Ιώβ υποφέρει παρά την καθαρότητα της ζωής του. Αν ένας από τους δύο άξιζε την μοίρα του, αυτός ήταν ο Προμηθέας. Η καθεμιά ιστορία ακολουθεί την ίδια πορεία. Και οι δύο άνθρωποι θρηνούν για τα βάσανα τους και διακηρύττουν την αθωότητα τους. Φίλοι τους επισκέπτονται και τους συμβουλεύουν υποταγή στη θέληση του ουρανού. Ο Προμηθέας απαντά ότι η προσβολή που έκανε ήταν εσκεμμένη και ότι ποτέ δεν θα υποχώρηση στον Δία. Ο Ιώβ επιμένει ότι κανένα κακό δεν έκαμε. Ως εδώ οι ιστορίας συμπίπτουν. Αλλά παρατηρήστε πόσο διαφορετική είναι η ηθική που ο Έλληνας και ο Εβραίος συγγραφέας συνάγουν αντίστοιχα από τις δυστυχίες αυτών των δύο. Μέσα από την έρημο βγαίνει «λαίλαψ και νέφη» και μια φωνή ακούγεται που μιλά στον Ιώβ πείθοντας τον, όπως παράξενα λέγει η επικεφαλίδα του κεφαλαίου, ότι είναι αμαθής και ηλίθιος. Τι είναι αυτός με όλη τη γνώση του, που θα ήθελε να ελέγχει τα συστήματα του Κυρίου; Που ήσουν, του λέγει «εν τω θεμελιούν με την γην;» Μπορεί ο Ιώβ να κάμει χιόνι η πάγο η βροχή; Μπορεί να οδηγοί και να διατάζει τους αστερισμούς; Τι ξέρει για τον Παντοδύναμο και «τας οδούς» του; Και ο Ιώβ με ήρεμη ευπείθεια δέχεται την απόφαση του Θεού. «Το βλέπω, είμαι μηδαμινός… Ξεστόμισα πράγματα που δεν καταλάβαινα, πράγματα πολύ θαυμαστά για μένα, που δεν τα ήξερα… γι’ αυτό σιχαίνομαι τον εαυτό μου και μετανοώ μέσα στη σκόνη και στη σποδό». Παρατηρήστε ότι ο Θεός δεν δικαιολόγησε την ποινή του Ιώβ, ούτε ο Ιώβ δέχτηκε ότι έπεσε σε σφάλμα. Μόνο ανακάλεσε τα λόγια του και ταπείνωσε τον εαυτό του. Τα δεινοπαθήματα του παραμένουν μυστήρια ανεξήγητα. Αλλά ποιος είναι αυτός που θα έλεγχε «τας οδούς του Κυρίου;»
Αυτή η λύση, μπορούμε με ασφάλεια να μαντέψομε, θα ήταν ακατανόητη για τον Έλληνα. Ο Αισχύλος δεν την αποδέχεται. «ο Θεός πείθει τον Ιώβ πως βρίσκεται σε αμάθεια και βλακεία»: δεν υπάρχει ίχνος για τέτοια κατάληξη στην περίπτωση του Προμηθέα. Όταν ο Δίας προστάζει και απειλή, ο Προμηθέας ανταπαντά με υβριστική πρόκληση: κάνει ό,τι δεν θα κάμει ποτέ ο Ιώβ: καταριέται το Θεό. Και τον καταριέται χωρίς να τιμωρηθεί ή να πάθει τίποτε περισσότερο. Ανόμοια προς τον Εβραίο ο Αισχύλος κλείνει την ιστορία του, όχι με θετική δικαίωση: ο Χρόνος και η Ειρμαμένη φέρνουν τον Ηρακλή, ο οποίος σκοτώνει το βασανιστικό γύπα: ο Δίας πείθεται να σπάσει τις αλυσίδες του Προμηθέα και για αντάλλαγμα μαθαίνει ένα μυστικό κίνδυνο που απειλεί τον θρόνο του. Αλλά ο Τιτάνας δεν ταπεινώνεται, ούτε ο Θεός εξυψώνεται: μια συμφωνία χαράζεται ανάμεσα στους δυο και καταλήγουν σε όρους (1). Από τον πρώτο ως τον τελευταίο στίχο ποτέ δεν έρχεται στο νου του Αισχύλου ότι μπορεί ο Προμηθέας να έχει στενή αντίληψη για τη δικαιοσύνη και ότι όταν οι λογαριασμοί θα ανακεφαλαιώνονταν θα μπορούσε ο Δίας να βγάλει το συμπέρασμα ότι στο κάτω – κάτω είχε δίκιο. Χωρίς υποψία ότι θα μπορούσε να υποπέσει σε λάθος, ο Αισχύλος προσάγει το Θεό και τον Τιτάνα μπροστά στη δικαστική έδρα του ανθρώπινου λόγου. Κρίνει και τους δυο σε αυτό το δικαστήριο χωρίς ευνοϊκοί προκατάληψη για κανέναν από τους δυο και όταν ο Θεός φαίνεται άδικος, τον καταδικάζει αδίστακτα (2).
Πόσο διαφορετικός σε όλα αυτά από της θεότητες του Ελληνισμού είναι ο Ιεχωβά: πόσο διαφορετική θέση κατέχει στη ζωή του λαού του! Είναι ζηλότυπος και αυθαίρετος Θεός: δεσπόζει στους πιστούς του και τους κάνει νάνους. Ο Ιεχωβά υπάρχει πριν την ύπαρξη του λαού του, τον γνωρίζουν μόνο από την αποκάλυψη που έκανε του εαυτού του και βρίσκονται μέσα στη χούφτα του χεριού του. Ο Έλληνας λέει για τον Απόλλωνα και το Δία: υπάρχουν. Ο Ιεχωβά λέει στο λαό του: ΥΠΑΡΧΩ. Οι Εβραίοι συγγραφείς δείχνουν αυτό-υποταγή και αυτό-ταπείνωση σε αυτόν, καθόλου Ελληνική. Τους βασάνιζε η αίσθηση του. Αυτός εμπνέει ότι υπάρχει μεγάλο και αξιομνημόνευτο στα γραφόμενα τους. Υπάρχουν τριάντα εννέα βιβλία στην Παλαιά Διαθήκη. Εκτός από ένα, όλα ασχολούνται συνεχώς με τις σχέσεις του Θεού με τον άνθρωπο. Δέκα εννέα – το βιβλίο του Ιώβ, οι Ψαλμοί, τα βιβλία των προφητών, δεν έχουν άλλο θέμα. Δε συμβαίνει το ίδιο με την Ελληνική λογοτεχνία. Δε βρίσκεται από πίσω της, σαν αμετάβλητο βάθος, πάλη ανάμεσα στη θέληση του ανθρώπου και τη θέληση του Θεού. Δεν έχει επανειλημμένες διαμαρτυρίες εναντίον ενός αποστάτη λαού που τα αυτιά του είναι συνεχώς βουλωμένα και χοντρές οι καρδιές του. Και αυτό δεν οφείλεται σε καμία εξαιρετική αγάπη της δικαιοσύνης από τους Έλληνες. Είναι προπάντων, γιατί η θρησκεία δεν ήταν το ίδιο πράγμα για τον Όμηρο η τον Αισχύλο και για τον Μωυσή η τον Ησαΐα. Στο σχέδιο τους για τον κόσμο ο Θεός δεν ήταν το παν. Ήταν ένα μέρος της ζωής τους, σημαντικό μέρος, αλλά όχι περισσότερο. Υπήρχε για να προσφέρει την προστασία του στις απασχολήσεις τους και τα συμφέροντα τους, αλλά όχι για να τους διευθύνει, να δεσπόζει, να τους καταπονεί. Αυτό συμβαίνει ακόμη και στους πιο «θρήσκους» Έλληνες. Όταν ο Πλάτων οικοδομεί την ιδανική πολιτεία του, η πρώτη λέξη στις σελίδες του δεν είναι ο Θεός , η πρώτη σκέψη του συγγραφέα δεν είναι πως θα ευχαριστήσει το Θεό. Πολύ αργότερα μέσα στην πραγματεία του φτάνουμε σε τέτοιες απόψεις. Διαβάστε την πολιτεία του Πλάτωνα ύστερα από ένα από τα βιβλία των προφητών και η διαφορετική διάθεση είναι φανερή.
από τον Εχετλαίο
Ρ. Λίβιγκστον, το Ελληνικό πνεύμα και η σημασία του για μας
Ο Αετός του Ζήνονος-Δία πετώντας με τα Φτερά της Αθανασίας
μοιράζει την συνείδηση της Ζωής στις τρείς δέσμες των τριών Αδελφών.

πηγή

Ένα… διαφορετικό αντικαπνιστικό video

Όσοι το δουν ίσως το ξανασκεφτούν για να καπνίσουν

Σχεδόν όλοι οι καπνιστές ξέρουν πως τα τσιγάρα κάνουν κακό. Και όμως αυτοί συνεχίζουν να καπνίζουν.

Το παρακάτω διαφημιστικό ίσως τους κάνει το να δουν το θέμα του καπνίσματος με έναν διαφορετικό τρόπο και ίσως είναι το πρώτο βήμα για να το κόψουν…

http://www.4news.gr 

Προκηρύχθηκε το πρόγραμμα νέων αγροτών για 8.000 δικαιούχους

Χριστουγεννιάτικο «δώρο» για τους νέους αγρότες επεφύλασσε  το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης την Τρίτη, καθώς ανακοίνωσε ότι δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης (ΦΕΚ 3255/Β΄/20.12.2013) η προκήρυξη για το πολυοαναμενόμενο πρόγραμμα εγκατάστασης νέων αγροτών, από το οποίο θα ενισχυθούν περισσότερα από 8.000 άτομα, με το συνολικό ποσό του προγράμματος να φτάνει τα  140 εκατ. ευρώ.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΥπΑΑΤ, τα περισσότερα χρήματα από το πρόγραμμα θα διατεθούν στη Βόρεια Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας με ενισχύσεις  συνολικού ύψους 32,4 εκατ. ευρώ. Επίσης, στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονία - Θράκης θα διατεθούν 12,6 εκατ. ευρώ και στη Δυτική Μακεδονία 6,3 εκατ. ευρώ.

Στόχος του προγράμματος είναι η πληθυσμιακή αναζωογόνηση της υπαίθρου με την εγκατάσταση νέων ανθρώπων κάτω των 40 ετών, μέσω της παροχής κινήτρων, προκειμένου να διευκολυνθεί η αρχική τους εγκατάσταση και η διαρθρωτική προσαρμογή των εκμεταλλεύσεων τους με την υποβολή επιχειρηματικού σχεδίου, γεγονός που αναμένεται να συμβάλει θετικά, τόσο στην απασχόληση, όσο και στη διατήρηση του πληθυσμού στην ύπαιθρο.

Το ύψος της ενίσχυσης διαμορφώνεται ανάλογα με την κατηγορία της περιοχής μόνιμης κατοικίας του υποψηφίου και  τον προσανατολισμό της εκμετάλλευσης. Ειδικότερα, εάν η περιοχή μόνιμης κατοικίας είναι ορεινή, η ενίσχυση είναι 7.500 ευρώ, εάν είναι μειονεκτική η ενίσχυση ανέρχεται σε 5.000 ευρώ και στις υπόλοιπες περιοχές της χώρας 2.500 ευρώ. Επιπλέον εάν πρόκειται για κτηνοτροφική εκμετάλλευση προβλέπεται ενίσχυση 7.500 ευρώ, για φυτική παραγωγή 7.500 ευρώ ενώ για μικτή - μελισσοκομία 5.000 ευρώ.

Οι προϋποθέσεις

Δικαίωμα υποβολής αίτησης ενίσχυσης στο μέτρο έχουν φυσικά πρόσωπα, μόνιμοι κάτοικοι της ελληνικής επικράτειας, εγγεγραμμένοι στο Ολοκληρωμένο Σύστημα Διαχείρισης και Ελέγχου (ΟΣΔΕ), που εγκαταστάθηκαν για πρώτη φορά ως αρχηγοί γεωργικής εκμετάλλευσης, κατά το 14μηνο που προηγείται της ημερομηνίας υποβολής της αίτησης ενίσχυσης, εφόσον στο πρόσωπό τους, κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης ενίσχυσης, πληρούνται αθροιστικά οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

- Έχουν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους, έχουν πλήρη δικαιοπρακτική ικανότητα σύμφωνα με τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα και φερεγγυότητα και δεν έχουν συμπληρώσει το 40ο έτος της ηλικίας τους.

- Είναι μόνιμοι κάτοικοι περιοχής εφαρμογής του Μέτρου. Πιο συγκεκριμένα ο υποψήφιος θα πρέπει να είναι μόνιμος κάτοικος περιοχής: α) Ορεινής ή μειονεκτικής Δημοτικής ή Τοπικής Κοινότητας και Οικισμού και Δημοτικής ή Τοπικής Κοινότητας κανονικής περιοχής με πραγματικό πληθυσμό έως 100.000 κατοίκους.

- Διαθέτουν επαρκή επαγγελματική ικανότητα ή αναλαμβάνουν τη δέσμευση να την αποκτήσουν εντός 36 μηνών από την ημερομηνία λήψης της ατομικής απόφασης έγκρισης.

- Υποβάλλουν Επιχειρηματικό Σχέδιο, μέγιστης χρονικής διάρκειας πέντε ετών με δεσμευτικούς στόχους και χρονικές προθεσμίες για την ανάπτυξη των γεωργικών δραστηριοτήτων τους.

- Αναλαμβάνουν τις συμβατικές δεκαετείς μακροχρόνιες υποχρεώσεις.

- Δεν εμπίπτουν στις κατηγορίες μη επιλέξιμων υποψηφίων.

Οι δικαιούχοι θα πρέπει να υποβάλλουν αιτήσεις ενίσχυσης και φακέλους υποψηφιότητας από τις 18 Μαρτίου 2014 έως τις 16 Μαΐου 2014.

«Το πλέον οξυμμένο κοινωνικό πρόβλημα του τόπου μας είναι η ανεργία και ιδίως στους νέους ανθρώπους. Η υποστήριξή τους αποτελεί χρέος μας και βασικό άξονα της πολιτικής μας για την ενίσχυση της απασχόλησης και της ανάπτυξης. Προκηρύσσουμε  το πρόγραμμα εγκατάστασης νέων γεωργών ύψους 140 εκατομμύρια ευρώ, από το οποίο αναμένεται να επωφεληθούν περισσότεροι από  8.000 νέοι άνθρωποι. Ο ανθρώπινος πόρος είναι ο πιο περιορισμένος στη γεωργία και θέλουμε να τον ενισχύσουμε. Πρέπει λοιπόν να κρατήσουμε τους νέους ανθρώπους στην Περιφέρεια, αλλά και να φέρουμε αυτούς που θέλουν να επιστρέψουν στην ύπαιθρο. Χωρίς τους νέους δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη της γεωργίας, δεν μπορεί να ενσωματωθεί νέα γνώση και καινοτομία» δήλωσε, μεταξύ άλλων, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Αθανάσιος Τσαυτάρης.

http://egnatiapost.gr 

Τι πίστευαν για τον αυνανισμό, οι γιατροί στην Ελλάδα, το 1927

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ ποια ήταν η άποψη των ιατρών στις αρχές του προηγούμενου αιώνα τόσο για τις ερωτικές επαφές, όσο πολύ περισσότερο για τον αυνανισμό; Σας παρουσιάζουμε σήμερα το βιβλίο ενός Έλληνα ιατρού που εκδόθηκε το 1927 και το οποίο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως το “απόλυτο εγχειρίδιο για τον αυνανισμό”. Κρίνοντας εκ των υστέρων η επιστημονική κοινότητα φυσικά θα διαφωνεί με τα γραφόμενα, αλλά έχει ενδιαφέρον να δούμε τι πίστευαν οι γιατροί τότε. Το βιβλίο έχει τίτλο: “ ΑΥΝΑΝΙΣΜΟΣ- κίνδυνοι- προφύλαξις- θεραπεία. Μελέτη κοινωνική δια γονείς, δασκάλους και νέους”. Διαβάστε το με την ορθογραφία της εποχής...

Διαβάζουμε λοιπόν ότι το βιβλίο έχει ημερομηνία έκδοσης: “Αθήναι 1927, και εκδόθηκε από τα τυπογραφικά καταστήματα των αδελφών Γεράρδων στην οδό Νοταρά 15”. Στην πρώτη σελίδα διαβάζουμε και λίγα λόγια για τον συγγραφέα του που είναι: “Διευθυντής του περιοδικού ΥΓΕΙΑ, ιατρός Μ. Μωυσείδης αντεπιστέλλον μέλος της Μαιευτικής και Γυναικολογικής Εταιρίας Παρισίων και της Γαλλικής εταιρίας της Ευγονικής”

Αντί προλόγου ο ιατρός έχει αντιγράψει τα λόγια του Fournier,περί αυνανισμού: “Από όλα τα πάθη που μαστίζουν και ατιμάζουν την ανθρωπότητα, ο αυνανισμός είνε ίσως το πλέον επίμονον και ασφαλώς το πλέον επονείδιστον”. Και στη συνέχεια ο ίδιος ο ιατρός προλογίζει: “ Κανείς δεν αγνοεί την έπονείδιστον έξιν, η οποία αριθμεί θύματα εις όλας τάς κοινωνικάς τάξεις, και μεταξύ ατόμων τά όποια παρουσιάζουν τά πλέον ευνοϊκά προσόντα διά νά ευδοκιμήσουν και να ώφελήσουν τήν κοινωνίαν.

Την έξιν αυτήν καταδικάζει όχι μόνον ή θρησκεία και ή ηθική αλλά και ή επιστήμη.”

Το βιβλίο του ιατρού συνεχίζει δίνοντας τον ορισμό του Αυνανισμού. Διαβάστε: “ΑΥΝΑΝΙΣΜΟΣ εΐνε ή βδελυρά και όλεθρία συνήθεια, καθ’ ήν τά εξω γεννητικά όργανα ερεθίζονται τεχνητώς εϊτε διά τής χειρός, είτε δι’ εργαλείων, είτε απλώς διά τής φαντασίας έπι σκοπώ γενετησίου διεγέρσεως ή καί ικανοποιήσεως τής γενετησίου ορμής. Συνώνυμα πάμπολλα έχουν δοθεί κατά καιρούς εις την λέξιν «αυνανισμός». Ελληνιστί είναι γνωσταί αι λέξεις «δέφεσθαι» των αρχαίων, και «μαλακία» των εκκλησιαστικών συγγραφέων.”

Και μετά τον ορισμό του “αυνανίζεσθαι” ο γιατρός εξηγεί τα είδη του αυνανισμού. Τα διαχωρίζει λοιπόν σε: “Τον ύλικόν ή σωματικόν (διά των χειρώ.ν ή δι’ εργαλείων). Τον ήθικον ή ψυχικόν, και τέλος τον μικτόν (σωματικόν καί ψυχικόν).” και συνεχίζει: Τό τρίτον είδος είνε τό συνηθέστερον καί συχνότερον. Ώς επί τό πλεΐστον, ό αυνανισμός είνε ταύτοχρόνως σωματικός καί ψυχικός.

Ό αυνανισμός καλείται ψυχικος όταν ό γενετήσιος ερεθισμός λαμβάνη χώραν μόνον δι’ ΰπερδιε- γέρσεως τής φαντασίας μέ εικόνας αίσχράς, ή αναγνώσματα άνήθικα, ή θεάματα απρεπή, ανευ έπιψαύσεων επι των γεννητικων οργάνων. Έπι τοϋ ψυχικού αυνανισμού, ό όποιος είνε ΐσως ο πλέον επιβλαβής αλλά επίσης και ό σπανιώτερος, λαμβάνει χώραν μία υπέρμετρος έργασια τής φαντασίας. Σπατάλη νευρικής ουσίας και μεγίστη νευρική και ψυχική εξάντλησις συνοδεύουν συχνά την μορφήν αυτήν του αυνανισμού. Ό ψυχικός αυνανισμός παρατηρεϊται συνήθως εις νευρασθενικούς υψίστου βαθμού.”

Και ο γιατρός εξηγεί το πως γίνεται ο αυνανισμός: “Έάν έξετάσωμεν τον αυνανισμόν μερικώς, διακρίνομεν δύο μορφάς: Τον κατά μάνας (ή μονήρη), και τον αμοιβαίον.

Ό αμοιβαίος εινε πιό ολέθριος από τον μονήρη, τόσον ενεκα τής ηθικής διαφθοράς, τήν οποίαν συνεπάγεται, όσον καί ενεκα των προκλήσεων, αι οποΐαι δημιουργούν τεχνητώς επανειλημμένος γενετησίους άνάγκας.”

Μετά εξηγεί ότι τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες μπορούν να αυνανιστούν, με μια μικρή διαφορά: “Γενικώς δυνάμεθα νά παραδεχθώμεν ότι εις τό άρρεν φΰλον ό αυνανισμός είνε πλέον πρώιμος και πλέον διαδεδομένος παρά εις τό θήλυ. Ό λόγος εΐνε ότι ή γενετήσιος αΐσθητικότης αναπτύσσεται πολύ βραδύτερον εις τό γυναΐκεϊον φΰλον.”

Σειρά στο βιβλίο έχουν οι ηλικίες. Ο γιατρός Μωυσείδης χωρίζει τις ηλικίες σε 3 κατηγορίες και γράφει: “ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ (από 0 — 6 ετών). — Κατ’ αρχήν θα ενόμιζέ τις ότι κάποια διανοητική ή τουλάχιστον σωματική ανάπτυξις εινε απολύτως αναγκαία διά την άφυπνισιν του γενετησίου ενστίκτου, καί θά έθεώρει άκατανόητον τήν έμφάνισιν τοΰ αυνανισμου είς τόσον τρυφεράν ηλικίαν.

Δυστυχώς παρατηρήσεις διάσημων παιδιάτρων (Neter και άλλων) βεβαιοΰν κατά τρόπον άδίαμφι- σβήτητον ότι μία ένστικτος ίκανοποίησις τοΰ γενετη­σίου πόθου σύμφωνα με τάς αΰνανιστικάς μεθόδους (αυνανισμός έν σμικρογραφία) μπορεϊ νά παρατηρηθή, ούχι πολΰ σπανίως, κατά τήν πρώτην και δευτέραν παιδικήν ηλικίαν. Ή μικροτέρα ηλικία εις ην παρετηρήθη ό αυνανισμός εινε η τών 5ου, 11ου καί 13ου μηνών. Ό τρόπος τοΰ αυνανισμού κατά την ηλικίαν αυτήν συνίσταται εις κινήσεις καί προστριβάς τών μηρών πρός άλλήλους ή καί έπιψαυσεις τών γεννητικών οργάνων διά τών χειρών.

'Ως πρός τήν αΐτιολογί'αν τής καταστάσεως αυτής διετυπώθησαν διάφοροι γνώμαι. Τινες αποδίδουν αυτήν είς μίαν κληρονομικήν ελαττωματικότητα τοΰ νευρικοϋ συστήματος. ’Άλλοι πάλιν, οί περισσότεροι, θεωρούν ώς υπευθύνους, παθήσεις τής υποφύσεως, τών εσω έκκριτικών αδένων, πρωιμότητα γενετήσιον ανώμαλον, δερματικά; παθήσεις των γεννητικών οργάνων.

ΣΧΟΛΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ (από 6 — 12 ή 14 ετών).— Κατά την περίοδον αυτήν τό πάθος τοΰ αυνανισμού κάμνει τάς μεγαλειτέρας προόδους. ’Εδώ τον κύριον ρόλον παίζουν ή μ ΰ η σ ι ς καί ή μ ί μ η σ ι ς. Άληθιναί έπιδημίαι αυνανισμού παρετηρήθησαν εις λύκεια καί οικοτροφεία. Τά σχολεία, οίασδήποτε φύσεως καί άν ήναι, παρουσιάζουν δυστυχώς τό πλέον κατάλληλόν έδαφος διά την «ανάπτυξιν τοΰ βδελυροΰ πάθους. Ή σχολή διά τοΰ παραδείγματος καί τής ψυχικής μολύνσεως ύποβοηθεϊ τά μέγιστα την διάδοσιν τοΰ αυνανισμοϋ.

Κατά τήν γνώμην ολων τών συγγραφέων ή μεταξύ 12ου καί 14ου έτους περίοδος είνε ή πλέον επικίνδυνος καί αριθμεί τά περισσότερα θύματα.

ΝΕΑΝΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ (από 14—20 ή 24 ετών).— Κατά τήν περίοδον αυτήν ό αριθμός τών αύνανιστών είνε ακόμη αρκετός, δεικνύων κάποιαν έλάττωσιν μετά τό 18αν ετος. Αι συνέπειαι τοΰ πάθους κατά τήν περίοδον αυτήν δεν είνε βεβαίως τόσον όλέθριαι, όπως κατά τήν παιδικήν καί τήν σχολικήν, ουχ’ ήττον παρατηρούνται, βλαβαι ψυχικά! καί σωματικοί αρκετά σοβαραί.

ΩΡΙΜΟΣ ΗΛΙΚΙΑ (από 24 — 50 διά τούς άνδρας, καί 20 — 40 διά τάς γυναίκας). — ‘Επίσης κατά την περίοδον αυτήν ό αυνανισμό; αριθμεί αρκετά θύματα. Δυστυχώς υπάρχουν άνδρες και γυναίκες, οι όποιοι και μετά τον γάμον ετι παραδίδονται εις τον αυνανισμόν. Ή χρήσις οίνοπνενματωδών ποτών ύποβοηθεϊ την κακήν εξιν.

ΓΕΡΟΝΤΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ. — Και κατά την ηλικί­αν αύτήν παρατηρούνται, αν και σπανίως, περιπτώ- σεις αυνανισμού.”

Στη συνέχεια γίνεται ο διαχωρισμός των επιπτώσεων του αυνανισμού. Οι επιπτώσεις χωρίζονται σε σωματικές και σε ψυχικές. Υπάρχει και μια τρίτη κατηγορία που αφορά τα παιδιά των αυνανιστών, τα οποία: “έρχονται εϊς τόν κόσμον μέ νεϋρα άδυνατισμένα καί ως εκ τούτου είναι λίαν επιρρεπή εις τόν αυνανισμόν.”

Και συνεχίζει: “ ’Από τά αισθητήρια όργανα απειλούνται ιδίως οι οφθαλμοί· άλλ’ επίσης έκ μέρους τών ωτων, τής οινός, τής γλώσσας αναφαίνονται ενίοτε διαταραχαί, ώς επί τό πλεϊστον νευρικής φύσεως.

ΟΠΤΪΚΟΝ ΣΥΣΤΗΜΑ. Τάς σχέσεις τοΰ αυνανισμού πρός τάς οφθαλμικά" νόσους έμελέτησεν ιδίως ό Γερμανός όφθαλμολόγος Colm. Βλάβαι ποικίλαι παρετηρήθησαν ώς συνέπειαι τοΰ αυνανισμού.

Έ ρ ε θ ι σ μ ο ί, ξ η ρ ο ι κ α τ ά ρ ρ ο η. καί φλογώσεις του επιπεφυκότος, φωτοφοβίαι όναφερονται ως αποτελέσματα τοΰ αυνανισμού.

Ό ξηρός κατάρρους τοΰ έπιπεφυκότος, ο όποιος συνίσταται είς κάψιμο καί πίεσιν είς τά μάτια μέ έλαφράν έρυθρότητα τοΰ βλενογόνου, άλλα χωρίς εκκρισιν, παρατηρεΐται Ιδίως είς νεάνιδας και δεν υποχωρεί εάν δεν έκλειψη τό πάθος.

Αί διαταραχαι τής ευαισθησίας, προ παντός ή υπερευαισθησία προς τό φως, ή φωτοφοβία, ο βλεφαροσπασμός, συχνά συνοδευόμενα μέ διεύρυνσιν και ακινησίαν τής κόρης, εις μάτια αντικειμενικώς τελείως ακέραια και είς ατομα, ών ή ήλικία μπορεΐ νά δώση ύπονοίας περί αύνανισμοϋ, εΐνε πάντοτε ύποπτα.

ΑΚΟΥΣΤΙΚΟΝ ΣΥΣΤΗΜΑ. Παρατηρούνται υπεραισθησία ακουστική, συριγμοί ώτων, πόνοι χωρίς άνατομικήν βάσιν.

ΠΕΠΤΙΚΟΝ ΣΥΣΤΗΜΑ. Αί διαταραχαι τής πέψεως επί αύνανισμοϋ δεν εΐνε σπάνιαι.

Έν αρχή παρατηρεΐται μία υπερβολική όρεξις, ένα είδος βουλιμίας. Οι νεαροί αύνανισταί κατατρΰχονται συνήθως από μίαν πείναν σχεδόν άκόρεστον καί προσλαμβάνουν ποσότητα τροφών ύπερβολικήν. Δυστυχώς ή άνάπτυξίς των δεν συμβαδίζει μέ την ΰπερσίτισιν πού κάμνουν. Μετά πάροδον ολίγου χρόνου αναφαίνονται δυσπεπτικαί διαταραχαι, αί, πέψεις εΐνε δυσχερείς καί βραδεϊαι, παρατηρούνται συσπάσεις τοΰ στομάχου, βάρος, χαύνωσις, μετεωρισμός, εμετοί, δυσκοιλιότης εναλλασσόμενη υπό διαρροϊας.

Εις τό γυναικειον φύλον παρατηρούνται ιδίως έντονοι σπασμοί τού στομάχου καί κολικοί.

ΆΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟΝ ΣΥΣΤΗΜΑ. Ό αυνανισμός επιφέρει συχνά αποτελέσματα ολέθρια επί των οργάνων τής φωνής καί τής αναπνοής. Επηρεάζεται ή άνάπτυξις τοΰ φωνητικού οργάνου και ή εντασις καί ποικιλία των ήχων. Εις μερικούς αύνανιστάς παρατηρεΐται άλλοίωσις τοΰ λόγου, διαδοχή ήχων άναρθρων, μία ασυμφωνία. Εις άλλους αδυναμία τής φωνής, βράχνιασμα, ξηρός βήξ. Ένίοτε άναφαίρεται τελεία απώλεια τής φωνής, (αφωνία).

Εις τά ατομα τά οποία παραδίδονται είς αυνα­νισμόν συχνά παρατηρεΐται μία ατελής άνάπτυξις τον θώρακος- ή παραμικρά άσκησις καθιστά τήν αναπνοήν δΰσκολον καί ταχεΐαν, καί κίνησις κάπως βιαία προκαλεΐ λαχάνιασμα.

ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΚΟΝ ΣΥΣΤΗΜΑ

Ό αυνανισμός έπιδρά ολεθρίως επί τοΰ κυκλοφορικού συστήματος. Παρατηρούνται παλιοί, στενοκαρδία, ταχυκαρδία, πόνοι πρσκάρδιοι μέ αίσθημα πιέσεως, άγχος καρδιακόν.”

Το βιβλίο όπως είπαμε απευθυνόταν τόσο σε γονείς όσο και σε δασκάλους και νέους. Απόψεις και πεποιθήσεις μιας άλλης εποχής...

Δεν ήταν συναχωμένος. Από τη μύτη του έσταζε ο εγκέφαλος του. ΒΙΝΤΕΟ

Όσο απίστευτο και εάν ακούγεται, το βίντεο που θα δείτε είναι πέρα για πέρα αληθινό. Ένας άνδρας από τις ΗΠΑ, νόμιζε ότι ήταν συναχωμένος και δεν προλάβαινε να καθαρίζει τη μύτη του, ώσπου στο τέλος οι γιατροί διαπίστωσαν ότι το υγρό που στάζει από την μύτη του, ήταν ο ίδιος ο εγκέφαλος του.  

Ο Τζο Νάγκι από την Αριζόνα παραπονιόταν στη γυναίκα του αλλά και σε φίλους του, ότι περνάει ένα βαρύ συνάχι, το οποίο τον ταλαιπωρεί: “Χαλάω κάθε μέρα 5 πακέτα μαντηλάκια και δεν λέει η μύτη μου να σταματήσει να στάζει. Τι να κάνω;”, έλεγε χαριτολογώντας. Κάποια στιγμή αποφάσισε να πάει στους γιατρούς οι οποίοι του είπαν ότι δεν είναι συνάχι αυτό που τον ταλαιπωρεί αλλά μια βαριά αλλεργία. Του έδωσα κάποια φάρμακα, αλλά τίποτε. Κανένα αποτέλεσμα. Η μύτη του συνέχισε να τρέχει σαν βρύση.

Κάποια στιγμή ένας φίλος του γιατρός, του πρότεινε να επισκεφτεί έναν εξειδικευμένο ΩΡΛ, Τον Πίτερ Νάγκα. Ο Τζο το έπραξε και ύστερα από εξετάσεις και ανάλυση του υγρού που έσταζε από τη μύτη, αποφάνθηκε ότι τα υγρά δεν ήταν κάποια βλέννα από αλλεργία ή συνάχι, αλλά εγκεφαλικό υγρό. Με απλά λόγια εξαιτίας μιας εκ γενετής ανωμαλίας στη μύτη του, χυνόταν ο εγκέφαλος του.

Στο βίντεο που ακολουθεί θα δείτε τον ίδιο τον ασθενή να εξηγεί την περιπέτεια του, ενώ με τη βοήθεια της τεχνολογίας θα μπορέσετε να καταλάβετε τη διαδρομή που ακολουθούσαν τα υγρά από το εσωτερικό του κρανίου του, προς τα ρουθούνια της μύτης του. Ο Τζο μπήκε στο χειρουργείο και η βλάβη αποκαταστάθηκε.

Τι παθαίνει κανείς όταν καπνίζει πριν τον ύπνο...

Μέχρι τώρα ξέραμε τις θανατηφόρες επιπτώσεις του καπνίσματος στον ανθρώπινο οργανισμό. Το τσιγάρο είναι υπεύθυνο για χίλια μύρια κακά, που ξεκινάνε από το έμφραγμα και καταλήγουν στους καρκίνους διαφόρων μορφών. Τώρα οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι το κάπνισμα καταστρέφει και κάτι άλλο. Τον ήρεμο ύπνο...

Οι καπνιστές κοιμούνται λιγότερες ώρες και κάνουν γενικά χειρότερο ύπνο, σε σχέση με όσους δεν καπνίζουν, σύμφωνα με μια νέα γερμανική επιστημονική έρευνα. Μια άλλη αμερικανική μελέτη ανακάλυψε ότι οι καπνιστές που έχουν πάθει καρκίνο των πνευμόνων, έχουν κατά μέσο όρο δεκαπλάσιες γενετικές μεταλλάξεις στους όγκους τους, σε σχέση με όσους ποτέ δεν είχαν καπνίσει.

Οι γερμανοί ερευνητές, με επικεφαλής τον Στέφαν Κορς της ιατρικής σχολής του πανεπιστημίου Charite του Βερολίνου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα βιολογίας του εθισμού "Addiction Biology", μελέτησαν πάνω από 2.000 άτομα.

Όπως διαπιστώθηκε, το 17% των καπνιστών κοιμούνταν λιγότερο από έξι ώρες κάθε βράδυ και το 28% ανέφεραν διαταραχές κατά τον ύπνο τους. Τα αντίστοιχα σαφώς χαμηλότερα ποσοστά για τους μη καπνιστές ήσαν 7% και 19%.

«Η μελέτη αναδεικνύει για πρώτη φορά την αυξημένη πιθανότητα διαταραχών στον ύπνο των καπνιστών σε σύγκριση με τους μη καπνιστές», δήλωσε ο Στέφαν Κορς. Πάντως η έρευνα δεν αποδεικνύει ότι είναι το κάπνισμα που ευθύνεται άμεσα για τα προβλήματα του ύπνου, καθώς οι καπνιστές συνήθως έχουν κι άλλες συνήθειες που δεν τους βοηθούν να κοιμηθούν, όπως να βλέπουν έως αργά τηλεόραση ή να μην ασκούνται αρκετά σωματικά.

Όμως οι Γερμανοί ερευνητές πιστεύουν ότι η νικοτίνη έχει τη δική της ευθύνη, καθώς διεγείρει τον οργανισμό. «Αν κανείς καπνίζει και δυσκολεύεται να κοιμηθεί, έχει ένα ακόμα λόγο να το κόψει», ανέφερε ο Γερμανός επικεφαλής της έρευνας. Παλαιότερες έρευνες έχουν συσχετίσει τον ελλιπή ή κακό ύπνο με άλλα προβλήματα υγείας, όπως την παχυσαρκία, το διαβήτη και την καρδιοπάθεια.

Στη δεύτερη έρευνα, οι αμερικανοί επιστήμονες, με επικεφαλής τον Ρίτσαρντ Γουίλσον της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας "Cell" (Κύτταρο), διαπίστωσαν ότι οι καρκινοπαθείς με όγκο στους πνεύμονες και ιστορικό καπνίσματος έχουν δέκα φορές περισσότερες μεταλλάξεις στον όγκο τους σε σχέση με τους καρκινοπαθείς που ποτέ δεν υπήρξαν καπνιστές.

«Αποτέλεσε έκπληξη που είδαμε τόσες περισσότερες μεταλλάξεις. Η ανακάλυψη έρχεται να ενισχύσει το παλαιό μήνυμα: Μην καπνίζετε», τόνισε ο Ρίτσαρντ Γουίλσον.

Οι τρεις πιο απίστευτοι θάνατοι την ώρα του σεξ που έγιναν ποτέ...

Το σεξ είναι ευχαρίστηση, είναι ηδονή, είναι υγεία. Οι ψυχολόγοι λένε ότι τα όρια του επιτρεπτού στο σεξ, είναι δυσδιάκριτα και διαφέρουν από άνθρωπό σε άνθρωπο. Ο λαός πάλι, λέει ότι το “κρεββάτι του καθένα είναι δικό του και μόνο δικό του”. Όπως και να έχει δεν είναι λίγες οι φορές που ακραίες καταστάσεις στο σεξ, έχουν οδηγήσει ακόμη και στον θάνατο...  

Σας παρουσιάζουμε κάποιες από αυτές, που κατά καιρούς απασχόλησαν αλλά και προβλημάτισαν τα ΜΜΕ αλλά και την επιστημονική κοινότητα.

ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ 1: Ο Τόνυ Τέιλορ και η σύζυγος του Κρίστεν, είχαν δοκιμάσει τα πάντα στο σεξ. Εκείνος ήταν ένας εύπορος 40ρης, αρκετά γοητευτικός και εκείνη μια γυναίκα 35 ετών που στο πέρασμα της τα ανδρικά κεφάλια γύριζαν, και οι ανδρικοί λαιμοί “έσπαγαν” από το στρίψιμο. Οι γείτονες μιλούσαν με τα καλύτερα λόγια για το ανδρόγυνο. Βέβαια στη γειτονιά που έμεναν στο Οχάιο των ΗΠΑ, είχαν κατά καιρούς ακουστεί ψίθυροι για την ερωτική δραστηριότητα της Κρίστεν Τέιλορ, αλλά ήταν μόνο ψίθυροι... Ένα βράδυ του Ιουνίου του 2010, γύρω στις 11 το βράδυ, ένα βραχυκύκλωμα στον υποσταθμό της Εταιρίας Ηλεκτρισμού, βύθισε τη γειτονιά στο σκοτάδι για μισή ώρα. Οι τεχνικοί που επιδιόρθωσαν τη βλάβη έγραψαν στην αναφορά τους ότι εκείνη προκλήθηκε από κάποιο σπίτι της περιοχής... Μετά από 3 ημέρες που ο Τόνι και η Κρίστεν δεν εμφανίσθηκαν στη δουλειά τους, η αστυνομία μπήκε στο σπίτι και το θέαμα που αντίκρισε ήταν το εξής. Ο Τόνι γυμνός, δεμένος με ένα καλώδιο που η “γυμνή” του άκρη ακούμπαγε τα γεννητικά του όργανα και η άλλη του άκρη μέσα στην πρίζα. Η Κρίστεν ήταν και εκείνη γυμνή με ένα άλλο καλώδιο να αγγίζει τη σάρκα της, και εκείνο στην πρίζα. Ο ιατροδικαστής που εξέτασε τα πτώματα κατάφερε να συνθέσει το σκηνικό του θανάτου. Το ζευγάρι θέλησε να αυξήσει την ηδονή και με κάποιο τρόπο νόμιζε ότι θα το έκανε εάν περνούσε ηλεκτρικές εκκενώσεις μέσα από τα κορμιά τους. Όταν ο Τόνι διείσδυσε μέσα στη σύζυγο του, όλα κυλούσαν ομαλά, μέχρι τη στιγμή που έβαλε τα καλώδια στην πρίζα. Η γυναίκα του άρχισε να σπαράζει και εκείνος στα ελάχιστα δευτερόλεπτα που έφτανε σε οργασμό, κατάλαβε ότι η Κρίστεν ήταν νεκρή. Δεν πρόλαβε ούτε εκείνος να ευχαριστηθεί τον οργασμό του...

ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ 2: Ο κίνδυνος σαγήνευε πάντα το νεαρό ζευγάρι. Ο Μντουζούσι Σαντέλε και η Σιμπογκίλε Βαν Ράντεμπε, από τη Νότιο Αφρική. Εκείνος ήταν μαύρος και εκείνη μια ξανθιά μιγάδα, με φιδίσιο σκούρο κορμί από τη μητέρα της, και λευκά χαρακτηριστικά από τον Ολλανδό πατέρα της. Και οι 2 τους ήταν 22 χρονών και αμέσως μετά τη γνωριμία τους στο πανεπιστήμιο του Γιοχάνεσμπουργκ, η ερωτική τους χημεία τους ένωσε. Σαν αφροδισιακό τους είχαν τον κίνδυνο. Λάτρευαν να κάνουν έρωτα μέσα στο σπίτι του αυταρχικού πατέρα της Σιμπογκίλε με κίνδυνο να τους ακούσει από το διπλανό δωμάτιο. Ευχαριστιόνταν να κάνουν έρωτα στην άκρη μιας κατάμεστης από κόσμο πλατείας, με κίνδυνο να τους δουν, ευχαριστιόνταν γενικά να κάνουν σεξ σε σημεία όπου κινδύνευαν να γίνουν αντιληπτοί. Τους τελευταίους 6 μήνες όμως, είχαν προχωρήσει ακόμη περισσότερο. Για να νιώσουν τον κίνδυνο εντονότερα, είχαν ανακαλύψει τις γραμμές ενός τραίνου. Έκαναν έρωτα γυμνοί πάνω στις γραμμές και την ύστατη στιγμή, σφιχταγκαλιασμένοι σαν ένα ανθρώπινο “βαρελάκι” μετακινούνταν από τις ράγες, και το τραίνο περνούσε από δίπλα τους. “Η Σίμπι, έχει υπέροχους οργασμούς, όταν νιώθει τον αέρα από τα βαγόνια που περνάνε ξυστά δίπλα της”, έλεγε χαριτολογώντας σε μια ανδροπαρέα φίλων του ο Μντουζούσι, λίγες ημέρες πριν. Τελικά το μοιραίο δεν άργησε να συμβεί. Οι εραστές αποφάσισαν να κάνουν έρωτα επάνω στις γραμμές λίγο έξω από τον κεντρικό σταθμό του Γιοχάνεσμπουργκ. Ο μηχανοδηγός είπε στην αστυνομία ότι τους αντιλήφθηκε από μακριά. “Πατούσα την κόρνα μανιασμένα και έκαψα τα φρένα για να σταματήσω, αλλά εκείνοι δεν κουνιόντουσαν από τις ράγες. Δεν κατάφερα να σταματήσω. Πέρασα από πάνω τους...” Στη Νότιο Αφρική που μαστίζεται από το AIDS, οι αρχές έχουν ξεκινήσει τεράστια καμπάνια για το ασφαλές σεξ. Ότι απέμεινε από το ζευγάρι των εραστών και εξέτασαν οι ιατροδικαστές, τους άφησε άναυδους. Πράγματι η καμπάνια τους είχε αγγίξει και ο άνδρας φορούσε προφυλακτικό...

ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ 3: Η αδρεναλίνη σαν αφροδισιακό “τρέλαινε” στην κυριολεξία τον Μπρεντ Τάιλερ και την Μπρέντα Τάμπλεστον δεν απολάμβαναν το σεξ παρά μόνο με την αδρεναλίνη στα ύψη. Η Μπρέντα μάλιστα σε συζητήσεις μεταξύ γυναικών το έλεγε με παράπονο, ότι ο σύντροφος της υπό νορμάλ συνθήκες “δεν μπορούσε να λειτουργήσει”. Κάποια στιγμή αποφάσισαν να αγγίξουν στην κυριολεξία τα όρια τους. Ανέβηκαν σε ένα ουρανοξύστη στο Βανκούβερ, όπου έμεναν και αποφάσισαν να κάνουν σεξ γυμνοί, στο χείλος της δίχως κάγκελα ταράτσας, που χρησιμοποιούταν σαν ελικοδρόμιο. Λίγο η ένταση, λίγο η παράνοια, κοιτάχτηκαν στα μάτια και η Μπρέντα έγνεψε καταφατικά. Μια κίνηση και το ζευγάρι έφτασε σε οργασμό την ώρα που τα σώματα τους αιωρούνταν στο κενό και έπεφταν από ύψος 75 μέτρων. Ο Τζορτζ Χόρτον, οδηγός ταξί που περνούσε τυχαία από τον δρόμο, τους είδε να διαλύονται κατά την πρόσκρουση, 10 μέτρα μπροστά από το αυτοκίνητο του. Στην αστυνομία κατέθεσε ότι του έκανε εντύπωση το χαμόγελο της κοπέλας: “Ήταν πως να σας το πω. Ήταν ένα κλάσμα του δευτερολέπτου αλλά παίρνω όρκο ότι την είδα να χαμογελάει. Ξέρετε εκείνο το σαρδόνιο χαμόγελο των γυναικών όταν τελειώνουν, λίγο πριν ανάψουν τσιγάρο...”

13 ανατριχιαστικά πράγματα για το τσιγάρο

Η ουσία είναι μια: Το κάπνισμα σκοτώνει. Δολοφονεί αργά, αλλά δολοφονεί. Με το κάπνισμα εμφανίζεται καρκίνος, ή απλά σταματάει η καρδιά. Ακόμη όμως και ο καπνιστής που θα τη “γλυτώσει”, θα αντιμετωπίσει σίγουρα άλλου είδους προβλήματα στον οργανισμό του. Θα “φουσκώνει”, δεν θα μπορεί να ανέβει τις σκάλες, θα έχει δύσπνοιες, θα εμφανίσει σεξουαλικά προβλήματα και πολλά άλλα. Σήμερα θα διαβάσετε 18 ανατριχιαστικά πράγματα για το τσιγάρο που δεν ξέρετε.

1. Το τσιγάρο είναι γεμάτο δηλητήρια, τα οποία μπαίνουν μέσα στον οργανισμό όταν το καπνίζουμε. Τα τσιγάρα περιέχουν αρσενικό, φορμαλδεΰδη, μόλυβδο, υδροκυάνιο, οξείδιο του αζώτου, μονοξείδιο του άνθρακα, αμμωνία και 43 γνωστά καρκινογόνα στοιχεία.

2. Τα τσιγάρα περιέχουν περισσότερα από 4.000 συστατικά. Αυτά με την καύση παράγουν τουλάχιστον 200 χημικές ενώσεις, πολλές από τις οποίες είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με βλάβες στους πνεύμονες.

3. Το τσιγάρο καταστρέφει το ανοσοποιητικό σύστημα και μας κάνει ευάλωτους, στις ασθένειες. Το ανοσοποιητικό σύστημα ενός καπνιστή πρέπει να εργάζεται σκληρότερα από εκείνο των μη καπνιστών, σε καθημερινή βάση. Επακόλουθο είναι επίσης ότι το αίμα των καπνιστών, περιέχει λιγότερα αντιοξειδωτικά στοιχεία.

4. Το τσιγάρο κόβει χρόνια ζωής. Κάθε τσιγάρο που καπνίζουμε μας στερεί 5 λεπτά από τη ζωή μας. Οι επιστήμονες έχουν μετρήσει τον μέσο όρο τσιγάρων και διαπίστωσαν ότι συνολικά ο καπνιστής θα πεθάνει 14 χρόνια νωρίτερα.

5. Από τη στιγμή που θα ανάψουμε ένα τσιγάρο, μέσα σε 10 δευτερόλεπτα, ποσότητα νικοτίνης έχει φτάσει μέσω του αίματος, στον εγκέφαλο μας. Η νικοτίνη επίσης φθάνει και στο μητρικό γάλα, άρα και στον αγνό και καθάριο οργανισμό του βρέφους. Αυτό για όσες μανούλες καπνίζουν και θηλάζουν.

6. Και αφού μιλάμε για νικοτίνη, διαβάστε και τα εξής σοκαριστικά: Η νικοτίνη είναι μία από τις πιο εθιστικές ουσίες. Η επήρεια της περνά μετά από 20 λεπτά με την προυπόθεση ότι δεν θα ξανακαπνίσουμε. Όταν ο οργανισμός εθιστεί χρειάζεται νικοτίνη και για αυτό δεν κόβουμε εύκολα το κάπνισμα.

7. Νομίζετε ότι όταν κόψετε το κάπνισμα, τότε θα παχύνετε. Ξέρετε γιατί; Η έλλειψη νικοτίνης είναι αυτή, που προκαλεί τη λαιμαργία για λιπαρά φαγητά και γλυκά, γεγονός που αιτιολογεί, εν μέρει, την αύξηση του βάρους, όταν κάποιος σταματά το κάπνισμα.

8. Το τσιγάρο χαλαρώνει; Απατάστε. Στον κάθε οργανισμό λειτουργεί διαφορετικά. Άλλους τους χαλαρώνει, άλλους όμως τους “ενεργοποιεί”. Στην πραγματικότητα, η μόνη “χαλάρωση” που προσφέρει το κάπνισμα αφορά στον εγκέφαλο, ο οποίος ικανοποιεί την πείνα του για νικοτίνη.

9. “Ένα τσιγαράκι μετά το φαγητό, είναι η μεγαλύτερη απόλαυση” λένε πολλοί καπνιστές που σπεύδουν να ανάψουν τσιγάρο μόλις τελειώσουν το φαγητό του. Ισχύει όμως; Όχι φυσικά. Στην πραγματικότητα, αυτό που συμβαίνει είναι, ότι ο οργανισμός διακόπτει τη διαδικασία της πέψης, προκειμένου να ασχοληθεί με την προστασία των κυττάρων του αίματος και την έξαψη των τοξινών στον εγκέφαλο, που προκαλεί ο καπνός.

10. Πιστεύετε ότι το τσιγάρο σας αφήνει μια ευχάριστη γεύση; Ξανασκεφτείτε το. Η ουρία, μια χημική ένωση που βρίσκεται στα ούρα, χρησιμοποιείται για να προσθέσει «γεύση» στα τσιγάρα.

11. Και ορισμένα οικονομικά στοιχεία, έτσι για να ξέρουμε τι μας γίνετε: Το τσιγάρο είναι το πιο εμπορεύσιμο προϊόν στον πλανήτη, με παγκόσμιο κέρδος που αγγίζει το χρόνο τα 400 δισεκατομμύρια δολάρια.

12. Οι Αμερικανοί καπνοπαραγωγοί σήμερα βγάζουν μεγαλύτερο κέρδος από τις πωλήσεις σε ξένες χώρες παρά στις ΗΠΑ.

13. Στις ΗΠΑ, οι γυναίκες καπνίζουν σχεδόν όσο οι άνδρες. Το 22% που καπνίζει είναι γυναίκες ενώ το 35%, είναι άνδρες. Στον υπόλοιπο κόσμο τα ποσοστά έχουν ως εξής: Στην Ευρώπη καπνίζει το 46% των ανδρών και το 26% των γυναικών. Στην Αφρική καπνίζει το 29% των ανδρών και μόλις το 4% των γυναικών, στην Νοτιοανατολική Ασία, το 44% των ανδρών και το 4% των γυναικών, ενώ στον Δυτικό Ειρηνικό καπνίζει το 60% των ανδρών και μόλις το 8% των γυναικών.