Τ.Λ.

ΕΤΣΙ!!!!!

«Ασκήσεις» για ευφυή παιδιά

Τι ονειρεύεστε για το παιδί σας; Να είναι χαρούμενο; Αισιόδοξο; Να έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του; Να νιώθει ότι το αγαπάνε; Αν τα έχει όλα αυτά τότε έχετε ήδη ένα έξυπνο παιδί, μας λένε οι επιστήμονες που  υποστηρίζουν πως η ευφυΐα δεν είναι μόνο γραμμένη στο DNA, αλλά είναι και μια επίκτητη δεξιότητα.

Οι επιστήμονες συμφωνούν: Η ενεργός συμμετοχή των γονιών στη ζωή του παιδιού, και το κοινό τους ταξίδι στην ανακάλυψη του εαυτού του είναι τα καλύτερα που έχετε να κάνετε για να εξασφαλίσετε την προσωπική ευφυΐα του παιδιού σας. Σύμφωνα με έρευνες, τα μωρά που στερούνται την αγκαλιά και το παιχνίδι παρουσιάζουν «αδυναμία» στην ανάπτυξη του εγκεφάλου, ενώ η αγάπη, το αγκάλιασμα και το παιχνίδι έχουν μια ισχυρή επίδραση στην ανάπτυξη της νοημοσύνης τους.   

Μπορούμε να βοηθήσουμε ένα παιδί να γίνει πιο έξυπνο;
Ο αμερικανός γενετιστής Ντέιβιντ Σενκ, στο βιβλίο του «Τhe Genius in all of us» (Η μεγαλοφυΐα μέσα μας), υποστηρίζει πως η ευφυΐα θέλει την εξάσκησή της. Μέχρι τώρα πιστεύαμε ότι οι μεγαλοφυΐες γεννιούνται, δεν γίνονται, και ότι το ταλέντο είναι χάρισμα εκ φύσεως που δεν διδάσκεται, γιατί είναι συνυφασμένο με τα γονίδιά μας. Ο δόκτωρ τα ανατρέπει όλα αυτά, υποστηρίζοντας πως η μετριότητα δεν αποτελεί αμετάκλητη καταδίκη. Ο γνωστός γενετιστής ισχυρίζεται ότι, ελέγχοντας τις επιδράσεις του περιβάλλοντος, μπορούμε να ξεπεράσουμε τα όρια που πιστεύουμε ότι μας έχει θέσει η φύση. Φέρνει, για παράδειγμα, το μουσικό ταλέντο: «Πολλοί πιστεύουν ότι δεν είναι προικισμένοι με μουσικό αυτί, αλλά στην πραγματικότητα δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει κλίση στη μουσική». Συμπέρασμα: Πολλές ικανότητες είναι επίκτητες, και η ευφυΐα σε κάποιο βαθμό μπορεί να διδαχτεί. Βέβαια, είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι άλλο είναι η ευφυΐα και άλλο η ιδιοφυΐα!

Η συνταγή της ευφυΐας
Πέρα από τις ειδικές συνθήκες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη δεξιοτήτων, υπάρχουν και κάποιοι γενικοί παράγοντες οι οποίοι ενισχύουν τη νοημοσύνη και οξύνουν το νου. 
Η μουσική. 
Η επιστήμη έχει αποφανθεί ότι τα παιδιά πρέπει να μαθαίνουν από νωρίς τον κόσμο των ήχων. Τα μαθήματα μουσικής είναι ένας πολύ ευχάριστος τρόπος για να εξασκήσει σωστά ένα παιδί τον εγκέφαλό του και, όπως φαίνεται, τα οργανωμένα μαθήματα όχι μόνο ενισχύουν το δείκτη νοημοσύνης, αλλά συμβάλλουν και στη μετέπειτα ακαδημαϊκή απόδοση τού παιδιού. Πρόσφατη, μάλιστα, έρευνα του Πανεπιστημίου του Τορόντο έδειξε ότι τα παιδιά που διδάσκονται μουσική έχουν πολύ υψηλότερο IQ στην ενήλικη ζωή τους. 
Ο θηλασμός. 
Το μητρικό γάλα αποτελεί βασική τροφή του εγκεφάλου, και η σημασία του είναι τεράστια σε διάφορες εκφάνσεις της ζωής του μωρού. Δανοί ερευνητές ανακάλυψαν ότι ο θηλασμός κάνει τα μωρά όχι υγιέστερα, αλλά και πιο έξυπνα: Μωρά που θήλασαν για εννέα μήνες είχαν υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης. 
Η άσκηση. 
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα που πραγματοποίησαν καθηγητές του Πανεπιστημίου του Ιλινόις σε παιδιά Δημοτικού, οι αθλητικές επιδόσεις σχετίζονται άμεσα με την ακαδημαϊκή απόδοση. Η συμμετοχή σε ομαδικά αθλήματα ενισχύει την αυτοπεποίθηση, το ομαδικό πνεύμα και τις ηγετικές ικανότητες.
Η περιέργεια. 
Οι ειδικοί λένε ότι γονείς που δείχνουν την περιέργειά τους για πράγματα, γεγονότα και καταστάσεις, μαθαίνουν στα παιδιά τους να αναζητούν νέες ιδέες, δηλαδή τη γνώση και τη σημασία της. 
Η σωστή διατροφή. 
Ως μηχανή, και μάλιστα η τελειότερη της φύσης, οεγκέφαλος δεν μπορεί να λειτουργήσει σε πλήρη απόδοση χωρίς σωστά καύσιμα. Η σωστή διατροφή μπορεί να επηρεάσει την πνευματική και διανοητική ανάπτυξη, ειδικά στα δύο πρώτα χρόνια της ζωής τους. Σε πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε από γιατρούς του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, σε 191 παιδιά που τα παρακολούθησαν από τη βρεφική ηλικία μέχρι την εφηβεία, διαπίστωσαν ότι όσα κατά τη βρεφική ηλικία είχαν σοβαρή έλλειψη σιδήρου, είχαν χαμηλότερες επιδόσεις στα τεστ που αξιολογούσαν τις γνωστικές, μαθησιακές και νοητικές ικανότητες στις ηλικίες των 5 ετών, 11-14 ετών και 15-17 ετών. 
Το παιχνίδι. 
Κι όμως, σύμφωνα με τους ειδικούς, ακόμη και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια μπορούν να οξύνουν το πνεύμα, όχι βέβαια τα βίαια που κάνουν το παιδί μοναχικό και αφηρημένο, αλλά εκείνα που απαιτούν στρατηγική σκέψη, αναπτύσσουν οργανωτικές ικανότητες και ενισχύουν το ομαδικό πνεύμα και τη δημιουργικότητα. Αντίστοιχα, τα εγκεφαλικά παιχνίδια, όπως το σκάκι, το sudoku ή τα σταυρόλεξα, αποτελούν μια πολύ καλή γυμναστική του εγκεφάλου, αφού ο παίκτης λύνει προβλήματα και παίρνει αποφάσεις.
Η «σκληρή δουλειά». 
Ο Ρόμπερτ Σίγκλερ, καθηγητής Γνωστικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Carnegie Mellon και ειδικευμένος στην εκπαίδευση των παιδιών, μας λέει πως τα γονίδια με τα οποία γεννιέται κανείς παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο, όμως εξίσου σημαντικό είναι να δουλέψει κανείς σκληρά. Ο καθηγητής λέει χαρακτηριστικά: «Τα παιδιά της μεσαίας τάξης, πριν ξεκινήσουν το Νηπιαγωγείο, προηγούνται σε πολλές, διαφορετικές μορφές γνώσεων από τα παιδιά φτωχών οικογενειών, γιατί οι γονείς τους τους αφιερώνουν περισσότερο χρόνο. Μιλούν περισσότερο στα παιδιά τους, χρησιμοποιούν ευρύτερο λεξιλόγιο, τους διαβάζουν περισσότερα βιβλία πριν πέσουν για ύπνο, συζητούν μαζί τους θέματα που σχετίζονται με αριθμούς συχνότερα, παίζουν επιτραπέζια παιχνίδια που τα βοηθούν να κατανοήσουν τους αριθμούς». Επίσης, ο Σίγκλερ μάς λέει πως οι μαθηματικές γνώσεις είναι δείκτης της εξυπνάδας του παιδιού. Πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι το πόσο καλά Μαθηματικά ξέρει ένα παιδί, όταν ξεκινά το Νηπιαγωγείο -στα 5 του χρόνια-, αποτελεί πρόβλεψη για τις επιδόσεις του κατά την επόμενη οκταετία. Ακόμη και τα πιο απλά, κλασικά παιχνίδια, όπως το «φιδάκι», που περιλαμβάνουν αριθμούς, είναι πολύ βοηθητικά για τα παιδιά, όπως επίσης κάθε επιτραπέζιο. 

Με τη συνεργασία της Λωρέττας Θωμαΐδου (καθηγήτρια Αναπτυξιακής Παιδιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών).

5 καλοί λόγοι για να πάει το παιδί σας κατασκήνωση!

Να στείλω το παιδί κατασκήνωση ή  όχι; Πριν πάρετε την απόφασή σας, μάθετε ποια πλεονεκτήματα που θα αποκομίσει από την εμπειρία το παιδί, αλλά και πως να αντιμετωπίσετε τα προβλήματα που πιθανώς να προκύψουν.


Γιατί να πάει ένα παιδί κατασκήνωση;Πέρα από τη γνωριμία με άλλα παιδιά, τη διασκέδαση και την επαφή με τη φύση, η διαμονή του σε μια πρώτη μικρή κοινωνία έχει πολλά να προσφέρει στο παιδί. Πιθανότατα αυτή θα είναι η πρώτη φορά που το παιδί θα μείνει αρκετές μέρες χωρίς την επίβλεψη των γονιών του, έχοντας την ευθύνη του εαυτού του. Ωστόσο η κατασκήνωση θα το βοηθήσει:

1. Να αναπτύξει την αυτονομία του

2. Να μάθει να οργανώνει το χρόνο και τις υποχρεώσεις του

3. Να να είναι υπεύθυνο

4. Να μάθει να  συνεργάζεται με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας και να λειτουργεί ως μέλος της. Θα μάθει να αναπτύσσει σχέσεις με συνομηλίκους, να διασκεδάζει και να δουλεύει μαζί τους, αλλά και να αναπτύσσει σχέσεις με ενήλικα πρόσωπα που δεν ανήκουν στο οικογενειακό του περιβάλλον. 5.

5. Να αποκτήσει  κοινωνική ευαισθησία και κοινωνικέςδεξιότητες. Μαθαίνει να συνεργάζεται, να αντιμετωπίζει δυσκολίες, να αναλαμβάνει ευθύνες, να συμμορφώνεται στους κοινούς κανόνες, να είναι λειτουργικό μέλος μιας κοινωνικής ομάδας.

Από ποια ηλικία μπορεί να πάει ένα παιδί κατασκήνωση;Συνήθως ένα παιδί ηλικίας πέντε με έξι ετών μπορεί να συμμετέχει σε τέτοιου είδους οργάνωση. Αυτό όμως δεν είναι κανόνας και φυσικά δεν ισχύει για όλα τα παιδιά. Μεγάλη σημασία παίζει η προσωπικότητα του παιδιού, η συναισθηματική του ωριμότητα, η ικανότητά του νααυτοεξυπηρετείται, η ετοιμότητά του να αποχωριστεί τους γονείς του και φυσικά ο τρόπος με τον οποίο έχει μεγαλώσει. Για να είναι έτοιμο, πρέπει να μπορεί να αντιμετωπίσει ψυχικά τον αποχωρισμό από τους γονείς του, χωρίς να νιώθει άγχος ή λύπη γι’ αυτό. Έτσι, για ένα παιδί που είναι προσκολλημένο σε αυτούς είναι πολύ δύσκολο να μείνει ξαφνικά μόνο του.

Ποια είναι τα πιο πιθανά προβλήματα;Είναι πολύ συχνό φαινόμενο, ειδικά την πρώτη φορά, ένα παιδί να αντιμετωπίσει μικρές ή μεγάλες δυσκολίες, που αφορούν είτε την καθημερινότητά του είτε τη συναισθηματική και ψυχολογική του κατάσταση, όπως:
Ανάγκη για αυτοεξυπηρέτηση Ένα παιδί που πάει στην κατασκήνωση πρέπει να μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί σε όλους τους βασικούς τομείς. Να μπορεί δηλαδή να φάει μόνο του, να ντυθεί, να πλυθεί, να γνωρίζει τους κανόνες υγιεινής και ασφάλειας. Έτσι, για παράδειγμα, θα πρέπει να γνωρίζει κάθε πότε πρέπει να πλένεται και να αλλάζει ρούχα –πράγματα που μπορεί να ακούγονται απλά, είναι όμως απαραίτητα για ένα παιδί που θα περάσει δύο περίπου εβδομάδες μόνο του, προστατεύοντας τον εαυτό του και την υγεία του. Και μπορεί για μας να φαντάζουν λεπτομέρειες, για κάποια παιδιά όμως πέντε, έξι ετών ή σε κάποιες περιπτώσεις και μεγαλύτερο, αυτές οι καθημερινές συνήθειες φαντάζουν βουνό.
Πειθαρχία, υπευθυνότητα και υποχρεώσεις Πέρα από τις χαρές που απολαμβάνουν τα παιδιά σε μια κατασκήνωση, δεν παύουν να έχουν και κάποιες υποχρεώσεις στις οποίες πρέπει να είναι συνεπή. Οι υποχρεώσεις αυτές μπορεί να αφορούν τη λειτουργία της ομάδας ή του συνόλου της κατασκήνωσης. Σε κάθε περίπτωση, το παιδί θα πρέπει να μπορεί να συμμορφώνεται στους κανόνες αυτούς για να παραμείνει στην ομάδα.
Ένταξη στην ομάδα Υπάρχουν παιδιά που είναι πολύ κοινωνικά και δεν αντιμετωπίζουν καμιά δυσκολία στις σχέσεις τους. Υπάρχουν όμως άλλα πιο εσωστρεφή, τα οποία χρειάζονται περισσότερο χρόνο. Το πόσο εύκολη θα είναι η ένταξη κάθε παιδιού εξαρτάται κυρίως από την προσωπικότητά του, τα στοιχεία του χαρακτήρα του, τον τρόπο με τον οποίο ζει και από την κοινωνικότητά του. Έτσι, ένα παιδί του οποίου η καθημερινότητα δεν περιλαμβάνει παιχνίδι με άλλα παιδιά παρά μόνο με τους γονείς του ή με άλλους ενηλίκους θα έχει μεγαλύτερη δυσκολία από ένα άλλο που έχει συνηθίσει να συναναστρέφεται με συνομηλίκους του. Σημαντικό ρόλο όμως παίζει και η προετοιμασία που θα έχει γίνει από εσάς για το πώς θα μπορέσει να δημιουργήσει τις πρώτες του σχέσεις.
Χωρίς τη μαμά Ένα από τα πιο συχνά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά που πάνε για πρώτη φορά κατασκήνωση είναι ο αποχωρισμός από τους γονείς. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουν οι γονείς αν μπορεί να τους αποχωριστεί. Για παράδειγμα, ένα παιδί που δεν μπορεί να κοιμηθεί ένα βράδυ στο σπίτι των παππούδων του χωρίς τους γονείς του είναι λογικό να μην μπορεί να μείνει στην κατασκήνωση παρά μόνο για μερικές ώρες. Αν πάλι πιστεύετε πως το παιδί σας είναι έτοιμο για ένα τέτοιο βήμα, τότε δεν έχετε παρά να το προετοιμάσετε σωστά πριν έρθει η στιγμή του αποχωρισμού, έτσι ώστε να νιώθει ασφαλές.

Πριν την εγγραφήΣυζητήστε με το παιδί σας: Πριν έρθει ο καιρός να φύγει το παιδί σας, μιλήστε διεξοδικά μαζί του για τα πάντα. Προετοιμάστε το για όλα όσα πρέπει να ξέρει και όλα όσα υπάρχει περίπτωση να αντιμετωπίσει. Βοηθήστε το να νιώσει ασφαλές αλλά και αισιόδοξο για το πόσο όμορφα θα περάσει.
Επιλέξτε την κατάλληλη κατασκήνωση: Εξετάστε προσεκτικά τις υποψήφιες κατασκηνώσεις. Τη φιλοσοφία τους, το πρόγραμμά τους, τις δραστηριότητες που θα παρέχουν. Μα πάνω απ’ όλα, εξετάστε τη νομιμότητά τους, την ύπαρξη ιατρικής περίθαλψης, την ασφάλεια και τις συνθήκες υγιεινής. Για να είστε πιο σίγουροι για τα παραπάνω, καλό θα είναι να πραγματοποιήσετε και μια επίσκεψη στο χώρο της κατασκήνωσης πριν γράψετε το παιδί σας.
Γνωριστείτε με το προσωπικό: Γνωριστείτε με το προσωπικό της κατασκήνωσης, με το γιατρό, αλλά κυρίως με τον ομαδάρχη της ομάδας του παιδιού σας. Ενημερώστε τους για τυχόν αλλεργίες, διατροφικές συνήθειες ή άλλες ιδιαιτερότητες του παιδιού σας. Η καλή συνεργασία σας με τους υπευθύνους θα βοηθήσει στην αντιμετώπιση πιθανών προβλημάτων, αλλά και σε μια καλή μεταξύ σας σχέση.

Με τη συνεργασία της Μαρίας Ποθητού (σύμβουλος γονέων, παιδαγωγός, συντονίστρια σχολών γονέων, μέλος του Πανελληνίου Συνδέσμου Σχολών Γονέων).

Τα 10 χαρακτηριστικά των προικισμένων παιδιών

Αναμφισβήτητα, όλα τα παιδιά έχουν μοναδικά χαρακτηριστικά, κλίσεις και ταλέντα. Κάποια παιδιά όμως, χαρακτηρίζονται ως προικισμένα ή ταλαντούχα, γιατί έχουν ιδιαίτερα ανεπτυγμένες δεξιότητες ή ικανότητες σε έναν ή περισσότερους τομείς. Αναγνωρίστε τα σημάδια!

Είναι γνωστό ότι ο Αϊνστάιν είχε αποτύχει όταν υποβλήθηκε σε IQ test, ενώ απορρίφθηκε στις πρώτες του εισαγωγικές εξετάσεις από το Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης. Επίσης γνωστό είναι ότι ο δάσκαλος του Μπετόβεν τον χαρακτήριζε «περίπτωση χωρίς ελπίδα». Τόσο ο Αινστάιν όσο και ο Μπετόβεν είναι δυο παγκόσμιες ιδιοφυίες. Κι όμως μέχρι την ενηλικίωση τους, τους αντιμετώπιζαν ως μετριότητες. Τι ακριβώς όμως σημαίνει «προικισμένο παιδί» και ποια είναι η διαφορά μεταξύ ενός έξυπνου παιδιού και μιας ιδιοφυίας;
 
Υπάρχουν πολλοί ορισμοί για τα προικισμένα παιδιά μια που τα παιδιά αυτά δεν αποτελούν μια ομοιογενή ομάδα. Παρατηρείται ωστόσο σύγκλιση σε ένα σημείο: το χαρισματικό παιδί είναι αυτό που δείχνει και μπορεί να επιτύχει εξαιρετικές επιδόσεις. 

Σύμφωνα πάντως με το Κέντρο Αναπτυξιακής και Κοινωνικής Παιδιατρικής, οι πιο σημαντικές ενδείξεις ότι το παιδί είναι προικισμένο είναι οι ακόλουθες.

Τα κοινά χαρακτηριστικά των προικισμένων παιδιών

Τα προικισμένα παιδιά είναι όλα πολύ διαφορετικά, αλλά έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά που μπορείτε να τα δείτε αν υποπτεύεστε ότι το παιδί σας έχει ξεχωριστά ταλέντα.

1. Το διάβασμα: Πολλά ταλαντούχα παιδιά μαθαίνουν να διαβάζουν εύκολα. Παρόλα αυτά, το διάβασμα από μικρή ηλικία δεν είναι κάποιο σημάδι από μόνο του – μερικά έξυπνα παιδιά παλεύουν για να μάθουν να διαβάζουν και πολλά παιδιά που διαβάζουν από νωρίς δεν είναι και τόσο έξυπνα

2. Το περπάτημα και η ομιλία: Τα παιδιά με υψηλές ικανότητες έχουν την τάση να μαθαίνουν να περπατούν και να μιλάνε από πολύ μικρή ηλικία. Έχουν πλούσιο λεξιλόγιο και ασυνήθιστο ενδιαφέρον για τις λέξεις

3. Η περιέργεια: Οι ερωτήσεις που κάνουν είναι ίσως το πιο ξεκάθαρο σημάδι μιας ιδιοφυΐας. Τα ξεχωριστά παιδιά εντυπωσιάζονται από τον τρόπο που λειτουργεί ο κόσμος. Το μάτι τους βλέπει αμέσως τις λεπτομέρειες και εντοπίζουν πολύ γρήγορα τις διαφορές.

4. Η διαφωνία: Η αρνητική πλευρά των αναλυτικών τους μυαλών είναι ότι πολλές μικρές ιδιοφυές αμφισβητούν την εξουσία και διαφωνούν με κάθε παράκληση ή οδηγία. Έχουν την απάντηση για όλα, όπως για ποιους λόγους δεν πρέπει να πηγαίνουν σχολείο και γιατί δεν πρέπει να κάνουν τίποτα όταν βρίσκονται εκεί. Πολλές φορές τα επιχειρήματά τους έχουν βάση εξαιτίας της εξυπνάδας τους.

5. Ο άσχημος γραφικός χαρακτήρας: Πάρα πολλά έξυπνα παιδιά έχουν πρόβλημα με τον γραφικό τους χαρακτήρα. Το πρόβλημα εμφανίζεται συχνά επειδή προσπαθούν να γράψουν γρήγορα., αλλά μπορεί και να είναι σύμπτωμα κάποιας αναπτυξιακής διαταραχής, όπως η δυσγραφία ή η δυσπραγία.

6. Η ευαισθησία: Πολλά χαρισματικά παιδιά είναι υπερευαίσθητα και σωματικά και ψυχικά. Συμπάσχουν εύκολα και μερικά είναι υπερευαίσθητα στους περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως ο πολύς θόρυβος ή τα έντονα χρώματα. Αυτό μπορεί να τα κάνει να αντιδράσουν άσχημα ή να κλειστούν στους εαυτούς τους όταν έρχονται αντιμέτωπα με θορυβώδης και γεμάτες κόσμο περιστάσεις.

7. Η δημιουργική σκέψη: Τα προικισμένα παιδιά απολαμβάνουν τις πνευματικές προκλήσεις, κυρίως τα παζλ, τους λαβυρίνθους, τα παιχνίδια στρατηγικής, όπως το σκάκι.

8. Τα επίπεδα ενέργειας: Τα παιδιά με ξεχωριστά ταλέντα έχουν συχνά πολύ υψηλά επίπεδα ενέργειας και μπορεί να σταματήσουν να κοιμούνται το μεσημέρι από πολύ μικρή ηλικία. Δυστυχώς, κατά κανόνα, δεν κοιμούνται πολύ.

9. Ο πειραματισμός: Τα έξυπνα παιδιά λατρεύουν τα πειράματα. Τους αρέσει να ψάχνουν πράγματα από μόνα τους και απολαμβάνουν να αναλαμβάνουν πράγματα και να τα φέρνουν εις πέρας μόνα τους.

10. Το επάγγελμα των γονιών του: Κι όμως είναι πολύ πιθανόν να έχετε ένα πολύ έξυπνο παιδί αν εσείς ή ο σύζυγός σας ασχολείστε με μηχανολογία, υπολογιστές, επιστήμες ή μουσική. 

6 βασικές αξίες της ζωής που πρέπει να διδάξουμε στα παιδιά μας

Κάθε γονιός θέλει τα παιδιά του να μεγαλώσουν με αρχές και ιδανικά, αλλά μέσα στο χάος της καθημερινότητας δεν είναι πάντα εύκολο να επικεντρωθεί απρόσκοπτος σε αυτό το έργο του.
   Τώρα που τα σχολεία έκλεισαν και υπάρχει περισσότερος ελεύθερος χρόνος με τα παιδιά, ήρθε η ώρα για τους γονείς να χαλαρώσουν για λίγο και να αναθεωρήσουν: Ο καλύτερος τρόπος για να κατακτήσουμε υψηλούς στόχους είναι να τους «σπάσουμε» σε μικρά βήματα. Αυτό τουλάχιστον προτείνει η συγγραφέας του βιβλίου «A Simple Guide to Pregnancy & Baby's First Year», ειδική σε θέματα παιδικής υγείας και μαμάIvana Maria Cortes. Μετατρέψτε, λοιπόν, την καθημερινότητα με τα παιδιά σας σε διδακτικές στιγμές και ενσταλάξτε τους με τρόπο δημιουργικό και ευχάριστο τις αξίες της ζωής…
1. Ενσυναίσθηση
Αν ένα παιδί δείχνει απομονωμένο σε φιλικό πάρτι, ενθαρρύνετε το δικό σας παιδί να του ζητήσει να παίξουν μαζί. Αργότερα στο σπίτι, σχολιάστε το γεγονός: «Είδες πόσο χαρούμενο έκανες τον Πέτρο όταν του πρότεινες να κάνετε παρέα;».
Μυήστε το παιδί σας στον εθελοντισμό. Μια επίσκεψη σε ένα γηροκομείο ή μια βόλτα στα ζωάκια μιας φιλοζωϊκής εταιρίας θα ενισχύσουν την κοινωνικότητα και τη συμπόνια του, και θα του διδάξουν ότι με τις καλές πράξεις του μπορεί να κάνει τη διαφορά!
2. Αυτοσυγκράτηση
Μην επιτρέπετε να διαιωνίζεται το «ακόμα 5 λεπτά» παιχνίδι. Όταν έρθει η ώρα να φύγετε από την παιδική χαρά και να πάτε σπίτι, αυτό πρέπει να γίνει. Φροντίστε να λέτε αυτό που εννοείτε, και να κάνετε αυτό που λέτε.
Σε ένα πάρτι, παροτρύνετε το παιδί σας να είναι λίγο πιο αποστασιοποιημένο από τις «ανάγκες» του. Ζητήστε του π.χ. να αφήσει τα υπόλοιπα παιδάκια να σερβιριστούν πρώτα από τον μπουφέ, και υπομονετικά να κεραστεί όταν εκείνα τελειώσουν. Επιμείνετε στο μοίρασμα. Διδάξτε στο παιδί σας να περιμένει να παίξει με ένα παιχνίδι, αφού το αφήσει το άλλο παιδάκι, ή να του ζητήσει ευγενικά αν θα μπορούσαν να παίξουν κι οι δύο μαζί του.
3. Περιβαλλοντική συνείδηση
Δημιουργήστε μια κατασκευή από ανακυκλωμένα υλικά. Μιλήστε μαζί του για το θέμα της ανακύκλωσης και τη σπουδαιότητά του, και αναθέστε του να κατασκευάσει κάτι δικό του, από υλικά όπως π.χ. το χαρτί τουαλέτας και το ρολό του.
Προσπαθήστε να το μυήσετε στις καθημερινές οικολογικές συμπεριφορές στο σπίτι. Μάθετέ του να μην αφήνει αναμμένα τα φώτα, να κλείνει τις πόρτες και τα παράθυρα, να μην αφήνει τη βρύση ανοιχτή όση ώρα πλένει τα δόντια του κτλ. Επιπλέον, μπορείτε να κάνετε ένα μικρό διαγωνισμό μεταξύ σας, για το ποιος μέσα στο σπίτι θυμάται να κάνει τα περισσότερα από αυτά!
Πηγαίνετε μαζί μια βόλτα στη φύση - θα κάνει καλό σε όλους σας! Όταν τα παιδιά καταφέρουν να αγαπήσουν και να «καταλάβουν» τη φύση, θα έχουν περισσότερα κίνητρα για να την προσέχουν, τόσο τώρα που είναι μικρά, όσο και αργότερα στη ζωή τους.  
4. Σωστή διατροφή
Παίξτε το παιχνίδι της αλφαβήτας των τροφών. Ξεκινήστε με το Α (αχλάδι, ανανάς, ακτινίδιο), προχωρήστε στο Β (βερίκοκο) και συνεχίστε με όλα τα γράμματα μέσα στη διάρκεια του καλοκαιριού. Για να μην ξεχνάτε τη σειρά, να κολλάτε ένα μαγνητάκι με το συγκεκριμένο γράμμα στο ψυγείο. Είναι ένας πολύ έξυπνος τρόπος να δοκιμάσουν τα παιδιά διάφορα τρόφιμα, ακόμα κι εκείνα που δεν συμπαθούν ιδιαίτερα!
Μετατρέψτε τις υγιεινές τροφές σε απολαυστική διασκέδαση. Αντί για παγωτό, καραμέλες ή πατατάκια, δώστε του μια φέτα καρπούζι, σπιτικό χυμό πορτοκάλι ή βατόμουρα με γιαούρτι. Μιλήστε μαζί του για τις υγιεινές διατροφικές επιλογές και μην ξεχάσετε να τονίσετε πόσο γευστικά είναι όλα αυτά!
5. Θετική σκέψη
Μάθετε στο παιδί σας να παρατηρεί καθημερινά τα όμορφα πράγματα γύρω του. Π.χ. Ενώ περπατάτε μαζί στο δρόμο, πείτε του: «Πόσο ωραία είναι αυτά τα λουλούδια! Για δες… δεν μυρίζουν υπέροχα; Κοίτα τι όμορφη που είναι η γειτονιά μας!».
Καθιερώστε μια νέα «τελετουργία» λίγο πριν από τον ύπνο. Ζητήστε από το παιδί σας να κατονομάσει όλα αυτά για τα οποία αισθάνεται ευγνωμοσύνη, και προσπαθήστε να υπογραμμίσετε τα στοιχεία του χαρακτήρα του τα οποία πρέπει να εκτιμά στον εαυτό του.
6. Αντιμετώπιση προβλημάτων
Αν το παιδί σας λέει: «Δεν θέλω να πιω γάλα», μη μείνετε απλά στο να το ρωτήσετε τι άλλο θα ήθελε να πιει. Μάθετέ του να σκέφτεται το επόμενο βήμα και να παίρνει πρωτοβουλία δηλώνοντας από μόνο του τι θα ήθελε: «Θα μπορούσα να έχω χυμό αντί για γάλα;».
Βάλτε το στη διαδικασία των ερωταπαντήσεων και της ανεύρεσης λύσης σε διάφορα προβλήματα. Αν το παιδί σας είναι νευριασμένο, επειδή δεν μπορεί να φτάσει ένα παιχνίδι στο ράφι, ρωτήστε το: «Πώς πιστεύεις ότι θα μπορούσες να το κατεβάσεις; Μήπως αν ανέβαινες στο σκαμνάκι να σε βοηθούσε;».

Τα 5 μυστικά των έξυπνων παιδιών

Μέχρι τώρα πιστεύαμε ότι οι μεγαλοφυΐες γεννιούνται, δεν γίνονται, και ότι το ταλέντο είναι κάτι που δεν διδάσκεται. Ο αμερικανός συγγραφέας και ειδικευμένος στη γενετική επιστήμη Ντέιβιντ Σενκ, στο βιβλίο του «Τhe Genius in all of us» (Η μεγαλοφυΐα μέσα μας), ανατρέπει την άποψη αυτή υποστηρίζοντας ότι οι ειδικές δεξιότητες κρύβονται σε 5 μυστικά.

Ο δόκτωρ Ντέιβιντ Σενκ πιστεύει ότι έχουμε υπερτιμήσει τη γενετική προδιάθεση για τα μεγάλα επιτεύγματα. Κανένας άνθρωπος δεν είναι εκ γενετής «φτωχός»  στο πνεύμα και η μετριότητα σαφώς και δεν αποτελεί αμετάκλητη καταδίκη.

Ο δόκτωρ Σενκ μας λέει ότι ελέγχοντας τις επιδράσεις του περιβάλλοντος μπορούμε να ξεπεράσουμε τα όρια που πιστεύουμε ότι μας έχει θέσει η φύση. Και ως παράδειγμα μας δίνει το μουσικό ταλέντο: «Πολλοί πιστεύουν ότι δεν είναι προικισμένοι με μουσικό αυτί, αλλά στην πραγματικότητα δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει κλίση στη μουσική. Και αυτό ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις. Πάρτε ως παράδειγμα, τους Κενυάτες δρομείς, που θεωρούνται ασυναγώνιστοι στον μαραθώνιο. Τους έχει προικίσει η φύση με ειδικά γονίδια; Κάθε άλλο, η ανάγκη τους έκανε να τρέχουν τόσο καλά. Στην Κένυα πολλά παιδιά από την ηλικία των επτά ετών είναι αναγκασμένα να τρέχουν 8 ως 10 χιλιόμετρα κάθε μέρα για να πάνε στο σχολείο.

Πέρα όμως από τις ειδικές συνθήκες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη δεξιοτήτων, υπάρχουν και 5 γενικοί παράγοντες οι οποίοι θα μπορούσαν να θεωρηθούν «συνταγή της ευφυΐας»,καθώς ενισχύουν τη νοημοσύνη και οξύνουν τον νου.

1. Η μουσική
Η επιστήμη έχει αποφανθεί ότι τα μαθήματα μουσικής είναι ένας πολύ ευχάριστος τρόπος για να εξασκήσει σωστά ένα παιδί τον εγκέφαλό του και, όπως φαίνεται, τα οργανωμένα μαθήματα όχι μόνο ενισχύουν τον δείκτη νοημοσύνης, αλλά συμβάλλουν και στη μετέπειτα ακαδημαϊκή απόδοση τού παιδιού. Έρευνα του Πανεπιστημίου του Τορόντο έδειξε ότι τα παιδιά που διδάσκονται μουσική έχουν πολύ ψηλότερο ΙQ στην ενήλικη ζωή τους.

2. Ο θηλασμός  
Το μητρικό γάλα αποτελεί βασική τροφή του εγκεφάλου και η σημασία του είναι τεράστια σε διάφορες εκφάνσεις της ζωής του μωρού. Δανοί ερευνητές ανακάλυψαν ότι ο θηλασμός κάνει τα μωρά όχι υγιέστερα, αλλά και πιο έξυπνα: μωρά που θήλασαν για εννέα μήνες είχαν υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης.

3. Η γυμναστικήΈρευνες του Πανεπιστημίου του Ιλινόις (ΗΠΑ) σε παιδιά δημοτικού δείχνουν ισχυρή σχέση ανάμεσα στις αθλητικές επιδόσεις και στην ακαδημαϊκή απόδοση. Διότι η συμμετοχή σε ομαδικά αθλήματα ενισχύει την αυτοπεποίθηση, το ομαδικό πνεύμα και τις ηγετικές ικανότητες.

4. Η περιέργεια 
Οι ειδικοί λένε ότι γονείς που δείχνουν την περιέργειά τους για πράγματα, γεγονότα και καταστάσεις μαθαίνουν στα παιδιά τους να αναζητούν νέες ιδέες, δηλαδή τη γνώση και τη σημασία της. Το διάβασμα, δεν πρέπει να υποβαθμίζεται, και το παιδί πρέπει να εντρυφήσει από νωρίς στη μαγεία του.

5. Το παιχνίδι Αντίθετα από ότι πολλοί γονείς πιστεύουν, έχει διαπιστωθεί ότι ακόμα και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια μπορούν να οξύνουν το πνεύμα, όχι βέβαια τα βίαια που κάνουν το παιδί μοναχικό και αφηρημένο, αλλά εκείνα που απαιτούν στρατηγική σκέψη, αναπτύσσουν οργανωτικές ικανότητες και ενισχύουν το ομαδικό πνεύμα και τη δημιουργικότητα. Ομοίως και τα εγκεφαλικά παιχνίδια, όπως το σκάκι, το sudoku, τα σταυρόλεξα, κτλ., αποτελούν μια πολύ καλή γυμναστική του εγκεφάλου, αφού ο παίκτης λύνει προβλήματα και παίρνει αποφάσεις.

Πώς να μιλήσουμε στα παιδιά για το σεξ ανάλογα με την ηλικία τους

Στα τρία τους χρόνια μας ρωτάνε γιατί τα κορίτσια δεν έχουν πουλάκι, στα πέντε πως γεννιούνται τα παιδιά και στα δέκα ανησυχούν για τις αλλαγές στο σώμα τους. Το έγκυρο Ινστιτούτο American Academy of Child and Adolescent Psychiatry μας δίνει μερικές χρήσιμες οδηγίες για το πώς να μιλήσουμε στα παιδιά για το σεξ, ανάλογα με την ηλικία που βρίσκονται.

Είναι γεγονός πως η  συζήτηση για θέματα σχετικά με το σεξ μπορεί να είναι δύσκολη και άβολη για κάποιους γονείς. Ωστόσο ανάλογα με το επίπεδο της ανάγκης και της ζήτησης των παιδιών εμείς οι γονείς οφείλουμε να προσφέρουμε όση πληροφόρηση «χρειάζεται» κατά καιρούς το παιδί μας. 

Τα παιδιά έχουν διαφορετικά επίπεδα περιέργειας και κατανόησης και αυτό εξαρτάται από την ηλικία τους και από το επίπεδο ωρίμανσης τους. Όσο μεγαλώνουν σε ηλικία τα παιδιά τόσο πιο συχνά θα ερωτούν λεπτομέρειες για το σεξ. Αρκετά παιδιά έχουν το δικό τους λεξιλόγιο για θέματα του σεξ. Είναι σημαντικό οι γονείς να βρούνε τις λέξεις που χρησιμοποιούν τα παιδιά τους και με τις οποίες αυτά νιώθουν άνετα. Μιλώντας με αυτό τον τρόπο η συζήτηση γίνεται πιο εύκολη.

2-3 ετών Οι πρώτες ερωτήσεις που κάνουν τα παιδιά είναι σε ηλικία 2-3 ετών περίπου όπου ενδιαφέρονται για τις σωματικές διαφορές που βλέπουν στο δικό τους σώμα και σε αυτό του αντίθετου φύλλου, ή των γονιών. Αυτή είναι η ευκαιρία για να βάλουμε τις σωστές βάσεις μιλώντας στο παιδί μας για τα μέρη του σώματός μας και να του εξηγήσουμε πως είναι το αρσενικό και πως το θηλυκό.

Στην ηλικία αυτή:

Δίνουμε σημασία στη σωστή ονομασία των εξωτερικών μερών του σώματος (στήθος, πέος, κόλπος, αιδοίο κ.λ.π)

Εξηγούμε στο παιδί τις σωματικές διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα

Αποδεχόμαστε τη συνήθεια του παιδιού να εξερευνά το σώμα του

Αρχίζουμε να συζητάμε θέματα σχετικά με την αυτοπροστασία του, όπως από ανεπιθύμητα αγγίγματα και άλλες συμπεριφορές που το κάνουν να νιώθει άβολα.

4-6 χρονών
Στην ηλικία αυτή τα παιδιά  αρχίζουν να εκφράζουν απορίες για το πώς γίνονται τα παιδιά, ή ρωτάνε για λέξεις που έχουν ακούσει από την τηλεόραση ή το σχολείο τους, όπως τι είναι το σεξ, τι είναι ο gay...Αυτό που θα πρέπει να αποφύγουμε είναι να δείξουμε σοκαρισμένοι, ή να αλλάξουμε κουβέντα. Με απλές λέξεις και κατανοητές εξηγούμε τη διαδικασία και έχουμε πάντα για βοήθεια βιβλία εικονογραφημένα που μας δείχνουν ανάλογα με την ηλικία του παιδιού.

Στην ηλικία αυτή: 
Συζητάμε με το παιδί για τη σύλληψη ενός μωρού, την εγκυμοσύνη και τον τοκετό, με απλή αλλά σωστή γλώσσα, χωρίς να πούμε σε ανιαρές λεπτομέρειες.  

Συζητάμε μαζί του ως προς το ποια γλώσσα και συμπεριφορά είναι κοινωνικά αποδεκτή (λεξιλόγιο, χειρονομίες, συνήθειες).

Συζητάμε για τα όρια του σε σχέση με το χειρισμό του σώματός του για το τι είναι ασφαλές και τι όχι, τι είναι αποδεκτό και τι όχι.

Επισημαίνουμε στο παιδί ότι το σώμα του ανήκει μόνο στο ίδιο και ότι μπορεί και πρέπει να αρνηθεί οποιαδήποτε συμπεριφορά προέρχεται από κάποιον άλλο και το κάνει να νιώθει άβολα και άσχημα, ακόμα και αν αυτός ο άλλος είναι μέλος της οικογένειας.

6-9 χρονών 
Στη σχολική ηλικία, και  κοντά στην εφηβεία τα παιδιά ρωτάνε περισσότερες λεπτομέρειες για το σεξ. Εδώ πρέπει το παιδί να το προσανατολίσουμε στο γονιό του ίδιου φύλλου για να του μιλήσει για τις επικείμενες αλλαγές στο σώμα του αλλά και για το σεξ πλέον, σκεπτόμενοι ότι έχουμε απέναντι μας ένα έφηβο που θα αρχίσει τους πειραματισμούς με το σώμα του και το αντίθετο φύλλο. Σε αυτή την ηλικία μιλάμε για την περίοδο, για το πώς η λειτουργία της σχετίζεται με την τεκνοποίηση και για τις προφυλάξεις απέναντι στην εγκυμοσύνη αλλά και τις ασθένειες που μεταδίδονται με το σεξ. Σε αυτήν την ηλικία χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή μια που τα παιδιά έχουν πλέον  πρόσβαση στο διαδίκτυο και είναι πιθανό να έρθουν σε επαφή με πορνογραφικό υλικό που θα τα τρομάξει ή θα τα μπερδέψει.

Στην ηλικία αυτή: Μιλάμε με το παιδί για τις διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα(συμπεριφορά, συνήθειες, κοινωνικά αποδεχτές τάσεις)

Του εξηγούμε τον μηχανισμό της αναπαραγωγής με περισσότερες λεπτομέρειες

Του θέτουμε όρια που σχετίζονται με το σεβασμό των προσωπικών στιγμών του ιδίου και των άλλων σε ιδιωτικό χώροn  

Συζητάμε μαζί του για θέματα που αποτελούν κοινωνικά ταμπού, καθώς και για θέματα που σχετίζονται με τα στερεότυπα των φύλων  

9-12 χρονών 
Στην ηλικία αυτή που οι ειδικοί ορίζουν ως εφηβεία είναι αρκετά δύσκολο να πλησιάσουμε τα παιδιά για αυτό το θέμα, αλλά καλό είναι να τους μιλήσουμε και σε αυτό το στάδιο να δείξουμε πως η σεξουαλική ζωή του καθενός επηρεάζει και το σύντροφό του.  Αν βλέπουμε ότι το παιδί μεγαλώνει και αλλάζει αλλά δε μας ρωτάει τίποτα  επιδιώκουμε να ξεκινήσουμε εμείς τη συζήτηση με αφορμή τις σωματικές αλλαγές που παρατηρούμε. Προσπαθούμε να μην αποτρέψουμε το παιδί από το να κάνει ερωτήσεις. Όσο μικρό και αν σας φαίνεται αν ρωτήσει έχει ερεθίσματα για αυτό και πρέπει να του μιλήσουμε. Δεν υπάρχει καταλληλότερος άνθρωπος να προστατεύσει και να ενημερώσει τα παιδιά για το σεξ από τους γονείς του. Προσέχουμε να μη τρομάξουμε το παιδί και να μη δώσουμε υπερβολικές λεπτομέρειες που δεν αντέχει, ανάλογα με την ηλικία του. Προμηθευόμαστε βιβλία που μας ταιριάζουν για να μας βοηθήσουν σε αυτή την εκπαίδευση, και αφήνουμε ανοιχτή την επικοινωνία μας να μας ρωτήσει ότι άλλο θέλει.

Στην ηλικία αυτή: 
Συζητάμε με το παιδί για τις σωματικές και  συναισθηματικές αλλαγές της προεφηβείας ή άλλα θέματα που τους απασχολούν με στόχο να τα διαφωτίσουμε αλλά κυρίως να τα καθησυχάσουμε

Συζητάμε μαζί τους για την ιδέα που έχουν για το σώμα τους(θέματα αυτοεικόνας, αυτοεκτίμησης κ.λπ)

Καθησυχάζουμε τους φόβους τους για το αν είναι φυσιολογικοί, εξαιτίας των ξαφνικών αλλαγών που νιώθουν ότι βιώνουν (περίοδος, ονείρωξη, αλλαγές στο σώμα, στη φωνή) Δείχνουμε κατανόηση στην αμηχανία τους να συζητήσουν θέματα που σχετίζονται με τη σεξουαλικότητα παρόλο που θα το ήθελαν πολύ.

Προσπαθούμε να θίξουμε θέματα που σχετίζονται με νέες σκέψεις και νέα συναισθήματα που τους απασχολούν όπως  φιλίες ή  φλερτ    

Προσπαθούμε να θέσουμε τη σχέση μας μαζί τους σε νέες βάσεις, με στόχο να καταφέρουμε να την διατηρήσουμε δυνατή κατά τη διάρκεια των δύσκολων χρόνων της εφηβείας.  

10 τρόποι για να «ξεκολλήσετε» το παιδί από τα videogames!

Η αγάπη των παιδιών για τα videogames κάποιες φορές αγγίζει τα όρια της εμμονής. Κι όμως υπάρχουν τρόποι να παρέμβετε στην εμμονή τους.

1. Καθορίστε εσείς πόσος χρόνος είναι αποδεκτός για να αφιερώνει το παιδί σας στα videogames
Αποφασίστε ένα αποδεκτό χρονικό διάστημα που θα παίζουν για κάθε ημέρα ή για την εβδομάδα. Μερικοί γονείς περιορίζουν ταvideogames στη μια ώρα την ημέρα, ενώ άλλοι τα απαγορεύουν εντελώς κατά τη διάρκεια της εβδομάδας και τα επιτρέπουν μόνο για λίγες ώρες τα Σαββατοκύριακα. Πολλοί αναπτυξιολόγοι υποστηρίζουν ότι ο χρόνος που μπορούν να περνούν τα παιδιά μπροστά από την οθόνη της τηλεόρασης ή του υπολογιστή δε θα πρέπει να ξεπερνάει την 1 ώρα την ημέρα.  

2. Παρακολουθήστε κατά πόσο τηρεί τους χρόνους που του βάλατε
Αν το όριο σας είναι μία ώρα την ημέρα και το παιδί σας διαθέτει τρεις ώρες, βάλτε του νέα όρια.

3. Αποφύγετε να το αποσπάσετε βίαια από το videogameΔηλαδή μην καταργήσετε τελείως τον υπολογιστή, ούτε να τραβήξετε βίαια τα καλώδια. Αυτές οι συγκρουσιακές μέθοδοι συνήθως έχουν αντίθετα αποτελέσματα, μια που δείχνουν ότι κατηγορείτε το παιδί ότι δεν έχει αυτοέλεγχο. Τραβώντας το βύσμα, ίσως το παιδί απευθυνθεί κάπου αλλού, ίσως στο σπίτι ενός φίλου όπου o έλεγχος είναι λιγότερο αυστηρός.

4. Παίξτε ένα videogame μαζί με το παιδίΑφήστε το παιδί σας να σας δείξει πώς παίζεται το αγαπημένο του βιντεοπαιχνίδι. Μπορεί να το βρείτε ευχάριστο, προκλητικό ή βαρετό. Σε κάθε περίπτωση δείχνετε όμως στο παιδί ότι είστε ανοιχτόμυαλοι και πρόθυμοι να δοκιμάσετε κάτι νέο. Μετά από μια συνεργασία στο παιχνίδι, το παιδί θα φανεί πιο πρόθυμο να συζητήσετε για το χρόνο που αφιερώνει σε αυτό.

5. Ασχοληθείτε με το να βρει το παιδί εναλλακτικές και πιο δημιουργικές δραστηριότητες Είναι πιο πιθανό να ανταποκριθεί το παιδί θετικά για κάποιες εναλλακτικές δραστηριότητες, αν τους προτείνετε κάποιες που έχει και το ίδιο εκδηλώσει ενδιαφέρον.  

6. Ελέγχετε καθημερινά αν το παιδί Για παράδειγμα, για το αν έχει ολοκληρώσει τα μαθήματα του πριν ασχοληθεί με τα video games.  

7. Τοποθετήστε το σύστημα βιντεοπαιχνιδιών σε ένα οικογενειακό δωμάτιο, ή κάπου που θα είναι σε θέση να το επιβλέπετε ενώ παίζειΈτσι θα είναι ευκολότερο για εσάς να επιβάλλετε τους κανόνες, και για το παιδί σας να τους ακολουθήσει. Αντίθετα τοποθετώντας μια κονσόλα παιχνιδιών στο υπνοδωμάτιο του παιδιού είναι σαν να του δίνετε τη δυνατότητα να παίζει όσο και όποτε θέλει.  

8. Προσπαθήστε να έχετε κοινές δραστηριότητες με το παιδί Πηγαίνετε για μια βόλτα με τα πόδια ή το ποδήλατο, παίξτε ένα επιτραπέζιο παιχνίδι, φτιάξτε μαζί ένα παζλ ή λύστε παρέα ένα σταυρόλεξο.

9. Ενθαρρύνετε το παιδί σας να συμμετάσχει σε υπαίθριες δραστηριότητες με άλλα παιδιά Ποδήλατο, βόλτες, ποδόσφαιρο, σινεμά,  είναι σαφώς καλύτερες δραστηριότητες από το οποιοδήποτε video game.

10. Ενημερωθείτε σχετικά με τα προειδοποιητικά σημάδια του εθισμού βιντεοπαιχνιδιών σε παιδιάΜερικά παιδιά είναι πιο επιρρεπή από άλλα στο να αναπτύξουν κάποιο εθισμό με τα video games. Παρατηρήστε αν το παιδί συμμετέχει και σε άλλες δραστηριότητες, ή με την πρώτη ευκαιρία αποσύρεται για να παίξει.  Προσοχή, μη βγάζετε εύκολα συμπεράσματα. Υπάρχουν και παιδιά που απλώς βαριούνται και βρίσκουν καταφύγιο στα παιχνίδια αυτά. Ωστόσο ένα κοινό σύμπτωμα του εθισμού είναι όταν το παιδί δείχνει να χάνει το ενδιαφέρον τους για μια δραστηριότητα που αγαπούσε πολύ κάποτε.  Αξιολογήστε τη συμπεριφορά του, δείτε αν γίνεται οξύθυμο, κυκλοθυμικό και αν παρατηρήσετε κάποια ενοχλητικά συμπτώματα, επικοινωνήστε με κάποιον ειδικό. 

Η κούκλα που γκουγκλάρει τις ερωτήσεις του παιδιού σας…

… και στη συνέχεια του λέει τις απαντήσεις!
Αυτό είναι το ξεχωριστό χαρακτηριστικό αυτής της κούκλας, που η βρετανική εταιρεία «Vivid Toys and Games» πιστεύει ότι θα την κάνει ιδιαίτερα δημοφιλή! Μπορεί να απαντάει στις ερωτήσεις του παιδιού σας κάνοντας αναζήτηση στο Ίντερνετ. Κι αυτό ακριβώς είναι που την καθιστά την πρώτη «ζωντανή» διαδραστική κούκλα στον κόσμο.
Και πώς το καταφέρνει; Συγχρονίζεται με μια «έξυπνη» συσκευή μέσω bluetooth και, με τη βοήθεια της τεχνολογίας speech-to-text που έχει αναπτύξει η Google, αναγνωρίζει την ερώτηση του παιδιού, ψάχνει στο Διαδίκτυο για την απάντηση και απλά του τη λέει!
Το όνομά της είναι Cayla και γνωρίζει τα πάντα, αφού μπορεί να απαντήσει σε οποιαδήποτε ερώτηση. Φυσικά, ο μηχανισμός λειτουργίας της προστατεύεται από την τεχνολογία «Ασφαλούς Αναζήτησης» της Google, προκειμένου να αποκλείει ενδεχόμενα ακατάλληλα σχόλια και λέξεις, ώστε το παιδί να μπορεί να μάθει με ασφάλεια. Επιπλέον, έχουν και οι γονείς τη δυνατότητα να επέμβουν με μια εφαρμογή και να προσθέσουν φράσεις ή λέξεις στη λίστα, για ακόμη μεγαλύτερη ασφάλεια.
Η «έξυπνη» κούκλα, που υπόσχεται ότι θα γίνει η «καλύτερη φίλη» των παιδιών, πρόκειται να κυκλοφορήσει στην αγορά της Μεγάλης Βρετανίας στις αρχές του καλοκαιριού 2014 και το κόστος της θα είναι περίπου 60 λίρες. 

5 μύθοι για την εξυπνάδα των παιδιών

Στο σημερινό ανταγωνιστικό μας κόσμο, όλοι  οι γονείς θέλουμε να δώσουμε στα παιδιά μας τα απαραίτητα «όπλα» για να αντιμετωπίσουν τη ζωή. Και σαφώς η εφυιά είναι ένα από αυτά τα δυνατά όπλο. Μπορούμε άραγε εμείς οι γονείς να βοηθήσουμε τα παιδιά να αυξήσουν την ευφυία τους;
5 επιστημονικές μελέτες απαντούν.

1. Τα έξυπνα παιδιά έχουν έξυπνους γονείς  
Πολλοί γονείς πιστεύουν ( ή θέλουν να πιστεύουν) ότι η νοημοσύνη είναι ως επί το πλείστον κληρονομική. Οι επιστήμονες μας λένε ότι ναι μεν η εφυία βρίσκεται και στα γονίδια αλλά σημαντικό ρόλο για την επιτυχία παίζουν το περιβάλλον, η φροντίδα, αλλά και η σκληρή δουλειά του παιδιού. Σύμφωνα με τον Richard Nesbitt, καθηγητή ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν και συγγραφέα του βιβλίουIntelligence and How to Get It , η ανθρώπινη νοημοσύνη είναι απείρως «ευέλικτη». Και η  κληρονομικότητα είναι βοηθητική γιατί κυρίως «προδιαθέτει» ένα παιδί να είναι πιο ευαίσθητο στις επιδράσεις του περιβάλλοντος. Μερικά παιδιά αποκτούν κάποιες  δεξιότητες γρηγορότερα από άλλα. Για παράδειγμα, μερικά παιδιά μαθαίνουν να διαβάζουν με ελάχιστη βοήθεια, ενώ άλλα απαιτούν περισσότερη προσπάθεια από τους γονείς και το δάσκαλό τους. Συνεπώς  αυτό που πρέπει να ξέρουν οι γονείς είναι ότι η εκπαίδευση του κάθε παιδιού θα πρέπει να είναι προσαρμοσμένη στις ατομικές του ανάγκες.

2. Τα παιδιά που μαθαίνουν να διαβάζουν νωρίς είναι εξυπνότερα 
Πολλοί γονείς πιστεύουν ότι αν το παιδί τους μάθει να διαβάζει νωρίς θα αποκτήσει γρήγορα και άλλες δεξιότητες. Στην πραγματικότητα αυτό δεν ισχύει. Η εκμάθηση της ανάγνωσης πρέπει να γίνεται σε ένα στάδιο ανάπτυξης όπου το παιδί θα κατανοεί αυτό που διαβάζει. Μελέτες έχουν δείξει ότι τα παιδιά που μαθαίνουν από τους γονείς τους να διαβάζουν νωρίς παρουσιάζουν με την πάροδο του χρόνου περισσότερες μαθησιακές δυσκολίες σε σύγκριση με τα παιδιά που έμαθαν αργότερα ανάγνωση.

3. Αν επαινείς τα παιδιά για κάτι έξυπνο που είπαν ή έκαναν θα συνεχίσουν να είναι έξυπνα
Εννοείται ότι ο έπαινος έχει πολλές θετικές επιπτώσεις στην οικοδόμηση μιας ισχυρής σχέσης γονέα-παιδιού. Ωστόσο, οι ειδικοί μας λένε ότι ο υπερβολικός και σε λάθος κατεύθυνση έπαινος, μπορεί να φέρει αντίθετα αποτελέσματα. Αυτό μας διαβεβαιώνει η Carol Dweck , καθηγήτρια ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο του Stanford, η οποία ερευνά εδώ και 40 χρόνια το πώς «επιτυγχάνουν» οι άνθρωποι και ποιοι παράγοντες συμβάλουν στην επιτυχία αυτή. Στην τελευταία της έρευναParent Praise η Carol Dweck και οι συνεργάτες της δούλεψαν με παιδιά 14-38 μηνών, με σκοπό να μελετήσουν το πως αυτά επηρεάζονται από τους επαίνους των γονιών τους. Συγκεκριμένα μελέτησαν το πόσο διαφορετικά μπορεί να επηρεάσει τα παιδιά ο έπαινος που εστιάζει στην προσπάθεια («πρέπει να προσπάθησες πολύ για να τα καταφέρεις», «συγκεντρώθηκες τόση ώρα για να έχεις αυτό το αποτέλεσμα») σε σύγκριση με εκείνον τον έπαινο που εστιάζει στις ικανότητες ή  χαρακτηριστικά («είσαι πραγματικά πολύ έξυπνος, ικανός »). 'Όταν τα παιδιά που συμμετείχαν στην έρευνα συμπλήρωσαν τα 7 τους χρόνια, οι ερευνητές προσπάθησαν να διαπιστώσουν σε ποιο βαθμό ήταν πρόθυμα να πάρουν ρίσκα και πώς αξιοποιούσαν την εξυπνάδα τους, στην προσπάθεια τους να επιτύχουν διάφορους στόχους. Τα αποτελέσματα έδειξαν πως παιδιά που οι γονείς τους τα επαινούσαν για την προσπάθεια που κατέβαλαν και όχι για την εξυπνάδα τους, τα κατάφερναν ασύγκριτα καλύτερα από τα άλλα. «Το να επαινεί κάποιος τα παιδιά για την εξυπνάδα τους τα κάνει να φοβούνται τις δυσκολίες, διότι ταυτίζουν την αποτυχία με την ανικανότητα και την ανοησία», παρατηρεί η καθηγήτρια Carol Dweck και συμπληρώνει «είναι σαν να τους λέμε, πως ο κανόνας του παιχνιδιού είναι να φαίνονται έξυπνα, οπότε δεν πρέπει να ρισκάρουν να κάνουν λάθη». Τα παιδιά αυτά όταν αποτυγχάνουν σε κάτι, θεωρούν ότι απέτυχαν λόγω ανικανότητας (κάτι που θεωρούν πως δεν αλλάζει) και έτσι προσπαθούν όλο και λιγότερο στο μέλλον. Τέλος, τα παιδιά που ακούνε συνέχεια πόσο έξυπνα είναι, φαίνεται να αγωνιούν πολύ για τις επιδόσεις τους, χάνοντας την ουσία, που είναι η ίδια η μάθηση. Από την άλλη τα παιδιά που επαινούνται για την προσπάθεια που καταβάλουν, φαίνεται να πιστεύουν πως η εξυπνάδα, όπως και άλλες ικανότητες, μπορούν να βελτιωθούν και έτσι έχουν την τάση να προσπαθούν περισσότερο για τους στόχους τους και να παίρνουν περισσότερα ρίσκα.

4. Ο Μότσαρτ  κάνει τα παιδιά πιο έξυπνα 
Μία παλαιότερη επιστημονική έρευνα, που είχε δημοσιευθεί στο περιοδικό Nature, ήταν η πρώτη που είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι, μετά από την ακρόαση μουσικών συνθέσεων του Μότσαρτ, οι συμμετέχοντες στο πείραμα τα πήγαιναν καλύτερα σε κάποια νοητικά τεστ. Κι όμως μια νέα αμερικανική μελέτη καταρρίπτει την ευρέως διαδεδομένη αντίληψη ότι η μουσική παιδεία μεταξύ άλλων προάγει ευφυΐα. Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ σε άρθρο τους που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο PLoS One, εξηγούν ότι, η μουσική εκπαίδευση ενισχύει τη δημιουργικότητα του παιδιού, την πνευματική καλλιέργειά του και την αυτοπεποίθησή του, αλλά όχι τη νοημοσύνη του. Οι επιστήμονες, με επικεφαλής την καθηγήτρια Ψυχολογίας Ελίζαμπεθ Σπέλκε και τον Σάμουελ Μερ, διεξήγαγαν πειράματα σε ομάδα παιδιών, ηλικίας τεσσάρων ετών και τις οικογένειές τους, τα οποία χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, μία που έκανε μαθήματα μουσικής και μία που έκανε μαθήματα εικαστικών τεχνών. Μετά από μια χρονική περίοδο, οι ερευνητές έκαναν τέσσερα τεστ για να ελέγξουν αν στο μεταξύ είχε βελτιωθεί το επίπεδο νοημοσύνης των παιδιών. Το συμπέρασμά τους ήταν ότι η μουσική δεν παρέχει νοητικά-γνωστικά οφέλη, καθώς στην ουσία και οι δύο ομάδες εμφάνισαν παρόμοιες επιδόσεις στα τεστ. 

5. Τα «εκπαιδευτικά» βίντεο κάνουν τα παιδιά πιο έξυπνα
Το «εκπαιδευτικό» βίντεο ή οι εκπαιδευτικές σειρές, για μωρά και τα μικρά παιδιά είναι απλώς εμπορικά προϊόντα. Στην πραγματικότητα, αυτά τα βίντεο και οι σειρές σύμφωνα με τον Δόκτορα Vic Strasburger, καθηγητή Παιδιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Νέου Μεξικού και εκπρόσωπο της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής είναι ίσως και επιβλαβή. « Τα μωρά χρειάζονται την πρόσωπο με πρόσωπο επαφή καθώς και την αλληλεπίδραση για να μάθουν. Σύμφωνα με τιςέρευνες που έγιναν σε μωρά από  8-16 μηνών, όσα περισσότερα βίντεο παρακολουθούσαν  τόσο λιγότερες λέξεις ήξεραν.  

 Από την παιδοψυχολόγο Chacha Tumbokon, www.raisesmartkid.com

10 λόγοι που τα παιδιά χρειάζονται τους καλούς τρόπους!

Δυστυχώς μερικοί νομίζουν ότι η καλή αγωγή είναι μόνο τυπικότητες και καθόλου ουσία, αλλά ισχύει ακριβώς το αντίθετο: το να είναι κανείς ευγενικός σημαίνει ότι τρέφει σεβασμό για τους άλλους ανθρώπους. Γιατί τελικά το να συμπεριφερόμαστε καλά σημαίνει ότι μαθαίνουμε να φερόμαστε στους ανθρώπους όπως θα θέλαμε να μας φέρονται!


1. Οι καλοί τρόποι δεν είναι καθωσπρεπισμός είναι ο τρόπος που σκεφτόμαστε
Οι καλοί τρόποι αφορούν το να λαμβάνουμε υπόψη μας τα συναισθήματα των άλλων ανθρώπων και να γίνουμε εκείνοι που οι άλλοι θα σέβονται. Ανάμεσα στον καθωσπρεπισμό και την τυπολατρία, υπάρχει ένας «χώρος» που μπορούμε να κινηθούμε και να διδάξουμε τα παιδιά μας. Αυτός ο «χώρος» ονομάζεται σεβασμός. 

2. Οι καλοί τρόποι είναι πολύ σημαντικοί, ακριβώς γιατί οι περισσότεροι τους θεωρούν ασήμαντους
Το να στέκεσαι σε μια απόσταση από τον συνομιλητή σου ώστε να μη νιώθει απειλή, το να λες ευχαριστώ όταν σε εξυπηρετούν, το να μην κουνάς ενοχλητικά τα χέρια σου μπροστά στο πρόσωπο του άλλου, το να κοιτάζεις τον άλλον στα ,μάτια όταν σου μιλάει αποτελούν αυτές τις μικρές λεπτομέρειες που διαχωρίζουν τον συναισθηματικό από τον συναισθηματικά αδιάφορο!  

3. Η πρώτη εντύπωση μετράει από τα πρώτα κιόλας δευτερόλεπτα Σε όλη μας τη ζωή συναντάμε εκατοντάδες-χιλιάδες ανθρώπους και οι περισσότεροι από αυτές τις συναντήσεις είναι σύντομες και επιφανειακές. Πάντα όμως θυμόμαστε ένα γνήσιο χαμόγελο, ένα καθαρό πρόσωπο, έναν συνομιλητή ευγενικό και όχι επικριτικό που ακούει ειλικρινά τον άλλον.

4. Κάποια μέρα, κάπου ίσως χρειαστείτε τη βοήθεια κάποιου 
Για παράδειγμα να συνδιαλλαγείτε με μια τράπεζα ή μια δημόσια υπηρεσία…Αυτό δε σημαίνει φυσικά ότι χρησιμοποιούμε τους καλούς μας τρόπους για να κερδίσουμε κάτι! Απλώς η ευγένεια είναι μια ανταποδοτική πράξη. Αν δώσετε ευγένεια, ευγένεια θα πάρετε!  

5. Υπάρχουν πολλοί ενήλικες, που έχουν κάνει θαυμάσια πράγματα για τα παιδιά μας  Παππούδες γιαγιάδες, θείες, θείοι, φίλοι,  δάσκαλοι έχουν δώσει πολλά από τον εαυτό τους για να βελτιώσουν τα παιδιά τη ζωή τους. Το να ξεχνάμε μπροστά τους τους καλούς μας τρόπους δείχνει τουλάχιστον ασέβεια προς αυτούς που μας αφγάπησαν.  μας Μη δείχνετε ασέβεια ασέβεια παραλείποντας να χρησιμοποιήσει τις καλές τρόπους.  

6. Οι καλοί τρόποι είναι ακόμη πιο απαραίτητοι σε μια κοινωνία όπου πρωταγωνιστούν τα social media
Κάθε μέρα συναναστρεφόμαστε ανθρώπους μέσω facebook, twitter, στέλνουμε mail γενικά «μιλάμε» με ανθρώπους που δεν έχουμε ακούσει ποτέ τη φωνή τους ή δεν έχουμε καν δει το πρόσωπο τους. Αυτό σήμερα. Σε μερικά χρόνια τα παιδιά μας θα συναναστρέφονται πολλούς περισσότερους ανθρώπους με αυτόν τον τρόπο. Ας θυμούνται λοιπόν από εμάς την ευγένεια μας.

7. Οι καλοί τρόποι είναι κάτι που οι άνθρωποι θα θυμούνται για σας, ακόμη κι αν δεν σας... θυμούνται
Ακόμη κι αν κάνετε κάτι σε κάποιον και το ξεχάσει  δε θα ξεχάσει ποτέ ότι υπήρξατε ευγενής

8. Οι καλοί τρόποι είναι πάντα ένα κλειδί που ανοίγει τις σωστές πόρτες Ο ευγενικός άνθρωπος κυριαρχεί στην παρέα και τους κερδίζει όλους με τους τρόπους του και τη συμπεριφορά του. Ο άνθρωπος που αντιμετωπίζει με ηρεμία και χωρίς θυμό τους κακούς τρόπους των άλλων, τους  βοηθά να δουν τα λάθη τους.

9. Οι καλοί τρόποι μάς βοηθούν να αποδεχτούμε ότι δεν είμαστε εμείς οι κυρίαρχοι του κόσμου Και ότι οι κανόνες αποτελούν κομμάτι της ζωής.

10. Οι καλοί τρόποι αντικατοπτρίζουν τους τρόπους της οικογένειας σου 
Δηλαδή την ανατροφή που δίνουμε στα παιδιά μας. Γι’ αυτό παιδιά μη με κάνετε να δείχνω κακιά  ω

Μια νέα μέθοδος πειθαρχίας χωρίς φωνές!

Μπορεί να βελτιωθεί η συμπεριφορά ενός παιδιού δίχως φωνές και γκρίνιες; Η ψυχολόγος και οικογενειακή σύμβουλος Noël Janis-Norton, στο βιβλίο της «Calmer, Easier, Happier Parenting, The Revolutionary Programme That Transforms Family Life» μας αποκαλύπτει 7 απλούς τρόπους πειθαρχίας που υπόσχονται να φέρουν την πολυπόθητη γαλήνη στο σπίτι μας.

1. Αποφύγετε τους γενικευμένους και υπερβολικούς επαίνους 
Όλοι ξέρουμε ότι πρέπει να επαινούμε τα παιδιά μας, αλλά οι γενικές και οι υπερβολικές εκφράσεις τους κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό. Αντί λοιπόν να λέτε «υπέροχα», «άψογα», «θαυμάσια», επιλέξτε τον συγκεκριμένο και συγκρατημένο έπαινο, όπως «βλέπω ότι διάβασες προσεκτικά τα μαθήματά σου, προσέχοντας την ορθογραφία σου και κάνοντας την αντιγραφή σου. Βλέπω επίσης ότι δεν άφησες κενά. Αυτό είναι πολύ καλό». Το κλειδί, κατά την Janis-Norton είναι να παρατηρείτε, να περιγράφετε με ακρίβεια και να μην χρησιμοποιείτε υπερθετικούς βαθμούς.

2. Προτιμήστε να επαινείτε το παιδί όταν συμπεριφέρεται καλά 
 Για να αντιμετωπίσετε μια ενοχλητική συμπεριφορά του παιδιού (π.χ. ότι μιλάει απότομα, τρώει τα νύχια του, σας διακόπτει όταν μιλάτε στο τηλέφωνο, ζητάει διαρκώς κάτι, δεν διαβάζει) προτιμήστε να δώσετε έμφαση στις περιπτώσεις που δεν το κάνει αυτό. Μπορείτε μάλιστα να χρησιμοποιείτε τον συγκεκριμένο έπαινο για να του τις επισημαίνετε μια θετική του συμπεριφορά. Για παράδειγμα μπορείτε να του πείτε «χαίρομαι που δε με διέκοψες και έκανες μόνο σου τα μαθήματα. Μπράβο σου».

3. Αφιερώστε σε κάθε παιδί «το δικό του» χρόνο 
Κάθε ένας από τους γονείς πρέπει να αφιερώνει σε κάθε ένα από τα παιδιά λίγο αποκλειστικό χρόνο, που θα περνάνε κάνοντας οι δυο τους κάποιες δραστηριότητες. Ο χρόνος αυτός πρέπει να είναι καθημερινός και να διαρκεί τουλάχιστον 10 λεπτά σε κάτι που αρέσει και στους δύο.

4. Ακούστε το παιδί 
Για να λύσετε κάποιο πρόβλημα, πρέπει πρώτα να ακούσετε τι έχει να πει το παιδί, και αναλόγως να προσαρμόζετε την απάντησή σας. Με τον τρόπο αυτό τα παιδιά ξεπερνούν πιο εύκολα και πιο γρήγορα τον θυμό ή τα αρνητικά συναισθήματά τους, ενώ έχουν και την ευκαιρία να επεξεργαστούν τα συναισθήματά τους, να τα νιώσουν πλήρως και μετά να τα ξεπεράσουν και να ηρεμήσουν. Μπορείτε να βρείτε μια γλώσσα επικοινωνίας, μέσα από την οποία θα συνεννοείστε και θα του δίνετε μαθήματα ζωής.  Για να ακούσετε το παιδί, βάλτε στην άκρη τα δικά σας συναισθήματα, σταματήστε ό,τι κι αν κάνετε, συγκεντρωθείτε σε ό,τι σας λέει κοιτάζοντάς το στα μάτια και αναλογισθείτε πως μπορεί να νιώθει το παιδί.

5. Προετοιμαστείτε για τις αρνητικές συμπεριφορές 
Αυτή είναι μια πανίσχυρη τεχνική για να εξασφαλίσετε ότι το παιδί θα ακολουθεί τους κανόνες του σπιτιού. Πρέπει να την εφαρμόσετε πριν συμβεί η αρνητική συμπεριφορά και οπωσδήποτε όχι εν ώρα αψιμαχίας ή όταν βιάζεστε.
Πως θα την εφαρμόσετε  
Διαλέξτε μια ουδέτερη στιγμή που θα έχετε άφθονο χρόνο στη διάθεσή σας. Καθίστε κάτω με το παιδί και θέστε του μερικά βασικά ερωτήματα (για κάθε ερώτημα και απάντηση, να αφιερώνετε έως 60 δευτερόλεπτα). Κάθε ερώτηση πρέπει να είναι λεπτομερής και να μην απαντιέται με «ναι» ή «όχι», αλλά να έχει συγκεκριμένη απάντηση. Επιπλέον, επειδή το παιδί ξέρει τις απαντήσεις, εσείς δεν πρέπει να του τις πείτε, αλλά να περιμένετε να τις πει μόνο του. Για παράδειγμα πείτε του: «Όταν γυρνάμε από το κολυμβητήριο, τι είναι το πρώτο που πρέπει να κάνουμε; Που θα βάλουμε την τσάντα; Που θα βάλουμε τα παπούτσια; Τι θα κάνουμε τα λερωμένα ρούχα;». Όσο πιο λεπτομερής είναι κάθε απάντηση του παιδιού, τόσο περισσότερο εντυπώνεται στη μνήμη του.

6. Απομακρύνετε ό,τι αποσπά την προσοχή του από αυτό που πρέπει να κάνει
Αν για παράδειγμα τα παιδιά σας καθυστερούν το πρωί να ετοιμαστούν για το σχολείο, βάλτε τα ρούχα τους σε ξεχωριστά δωμάτια ώστε να μην συναντηθούν πριν ντυθούν.

7. Μην ζητάτε ποτέ δεύτερη φορά το ίδιο πράγμα
Για να κάνει το παιδί ό,τι ζητάτε , χωρίς να χρειαστεί να επαναλαμβάνεστε εφαρμόστε την απλή μέθοδο που ακολουθεί:
1. Πηγαίνετε στο δωμάτιο όπου βρίσκεται το παιδί, σταθείτε δίπλα του και κοιτάξτε το.
2. Περιμένετε να γυρίσει να σας κοιτάξει και αυτό – αλλά να κοιτάει μόνο εσάς και πουθενά αλλού. 3. Πείτε στο παιδί τι θέλετε να κάνει – αργά, με απλά λόγια, με σαφήνεια και μόνο μία φορά.
4. Ζητήστε από το παιδί να επαναλάβει ό,τι του είπατε, λέγοντας «Πες μου σε παρακαλώ τι πρέπει να κάνεις» (μόλις το παιδί αρχίσει να το λέει, έχει αρχίσει να γίνεται δική του απόφαση και ευθύνη).
5. Περιμένετε στη θέση σας να κάνει το παιδί ό,τι του ζητήσατε – και κάθε τι σωστό που κάνει, να το επαινείτε συγκεκριμένα και συγκρατημένα.