6 βασικοί κανόνες για να μεγαλώσετε ένα «καλό» παιδί

Σε όλη τους τη ζωή, τα παιδιά μας θα αντιμετωπίζουν μια σειρά ηθικών επιλογών. Η «δουλειά» μας είναι να τους δείξουμε τη σωστή κατεύθυνση.

Σαν γονείς, όλοι έχουμε διαφορετικές ελπίδες και όνειρα για τα παιδιά μας. Όμως κάθε μαμά και μπαμπάς θέλει να μεγαλώσει ένα παιδί με έναν δυνατό και ηθικό χαρακτήρα. Θέλουμε τα παιδιά μας να ξέρουν ποιό είναι το καλό και ποιό το κακό. Ελπίζουμε ότι θα μάθουν να συμπεριφέρονται με ήθος, και μεγαλώνοντας να είναι συνετοί, ειλικρινείς, να είναι φιλάνθρωποι και ευγενικοί. Με λίγα λόγια, θέλουμε τα παιδιά μας να αναπτύξουν συνείδηση - μια δυνατή εσωτερική φωνή που θα τους δείχνει τον σωστό δρόμο και θα τους παρέχει μικρές δόσεις ενοχής όποτε χρειάζεται.

Όμως τα παιδιά δεν γεννιούνται με συνείδηση, γι' αυτό η δουλειά του "χτισίματος" είναι δική μας. Είναι μια διαδικασία που οι γονείς χρειάζονται να δουλέψουν μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο. Πρέπει να διαχωρίζετε συνεχώς το καλό από τα κακό και να αναφέρετε το μοντέλο της σωστής συμπεριφοράς. Σιγά σιγά  το παιδί σας θα αφομοιώσει τα μηνύματά σας και θα γίνουν ο πυρήνας του χαρακτήρα του.

Τα μαθήματα πρέπει να παραδίδονται σταδιακά: τα παιδιά ενός έτους περίπου αντιλαμβάνονται ότι η καλή συμπεριφορά κάνει τους γονείς τους ευτυχισμένους, τα παιδιά προσχολικής ηλικίας ακολουθούν τους κανόνες για να μην μπλέξουν. Πώς μπορείτε να βεβαιωθείτε ότι τα παιδιά σας θα ακολουθήσουν τους κανόνες σας - και της κοινωνίας - όταν δεν θα είσαστε δίπλα τους για να τους θυμίζετε τι να κάνουν;

Πλημμυρίστε το μωρό σας με αγάπη και προσοχή.

Τα παιδιά δεν μπορούν να κατανοήσουν την ιδέα του καλού και του κακού μέχρι την ηλικία των δύο περίπου. Αν όμως δημιουργήσετε έναν δυνατό δεσμό με το μωρό σας από την αρχή, θα είναι πιο εύκολο να του μάθετε την έννοια όταν έρθει η ώρα. Αν συντονιστείτε με το μωρό σας και ανταποκρίνεστε στις ανάγκες του από νωρίς, θα είναι πιο πρόθυμο να σας ακούει και να το καθοδηγείτε καθώς θα μεγαλώνει.

Μια μακροχρόνια μελέτη που έγινε, απέδειξε ότι τα μωρά που είχαν δεσμό ασφάλειας με τη μητέρα τους μέχρι τον δέκατο τέταρτο μήνα, ήταν πιο πειθαρχημένα - οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό στην διδασκαλία των βασικών κανόνων ηθικής, όπως: «Μην χτυπάς τους άλλους», «Βοήθησέ με να μαζέψουμε τα παιχνίδια» και «Ας το μοιραστούμε». Στις ηλικίες των  τεσσάρων και πέντε, αυτά τα παιδιά έδειξαν αξιοσημείωτη ανάπτυξη της συνείδησής τους. Δεν ήθελαν να παραβούν τους κανόνες που τους είχαν βάλει οι μαμάδες τους όταν αφέθησαν μόνα σε ελκυστικές καταστάσεις.

Επιπλέον, ένα παιδί που νιώθει ότι το υπολογίζουν, παίρνει το σημαντικό μήνυμα ότι όλοι αξίζουν τον ίδιο σεβασμό και ευγένεια. Αντιλαμβάνονται ότι είναι λάθος να κάνουν πράγματα που πληγώνουν τους άλλους. Και αυτή είναι η ουσία της ευσυνειδησίας.

Να απαιτήσετε σεβασμό από την αρχή.

Αν αφήσετε τα παιδιά σας να τη γλυτώσουν έχοντας συμπεριφερθεί ασεβώς, ακόμα και σε πολύ μικρή ηλικία, θα αγνοούν την ηθική σας εξουσία πολύ γρήγορα. Αν δεν σέβονται την «εξουσία» σας, δεν θα σεβαστούν τους κανόνες σας και  τα παραδείγματά σας. Γι' αυτό λοιπόν, απαιτείστε σεβασμό από την αρχή και ξεκάθαρα. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να θέτετε κανόνες και να μην κάνετε πίσω όταν βλέπετε τα παιδιά σας να στεναχωριούνται.

Μπορείτε να αρχίσετε να ζητάτε τον σεβασμό πριν ακόμα ξεκινήσουν να μιλάνε. Αν το δεκαέξι μηνών παιδί σας δώσει σφαλιάρα, η απάντησή σας με ένα δυνατό όχι, θα του στείλει το μήνυμα. Αν το τρίχρονο παιδί σας φωνάζει ότι σας μισεί ή αν το επτάχρονο βλαστάρι σας σας αντιμιλήσει, να τα επαναφέρετε στην τάξη. Μπορείτε να πείτε: «Δεν σου επιτρέπεται να μου μιλάς με αυτόν τον τρόπο ακόμα και αν είσαι εκνευρισμένος».

Είναι εξίσου σημαντικό να νιώθει και το παιδί σας ότι το σέβεστε. Εξηγείστε του γιατί θέτετε τους κανόνες. Ακούστε αυτά που έχει να  σας πει πριν το τιμωρήσετε και να είσαστε πρόθυμοι να παραδεχτείτε το λάθος σας όταν το κάνετε. Προσπαθήστε - σε κάθε ευκαιρία - να κάνετε το παιδί σας να νιώθει ότι είσαστε δίκαιη μαζί του. Τα παιδιά που έχουν μεγαλώσει με αυτόν τον τρόπο, έχουν την τάση να είναι πιο υπάκουα, ίσως επειδή δεν νιώθουν αδικημένα και πικρία.

Δώστε βάρος στην ενσυναίσθηση.

Με το να προσπαθείτε να καλλιεργήσετε τη συνείδηση σε ένα παιδί χωρίς να του μάθετε την έννοια του να προσπαθεί να μπαίνει στη θέση των άλλων, είναι σαν να προσπαθείτε να φυτέψετε ένα λουλούδι σε άγονο έδαφος. Εξάλλου, αν δεν μπορείτε να μπείτε στη θέση των άλλων, ποτέ δεν θα νιώσετε την ανάγκη να συμπεριφερθείτε στους άλλους με τον τρόπο που θα θέλατε να συμπεριφερθούν σε σας. Τα μωρά δείχνουν σημάδια ενσυναίσθησης από την αρχή της ζωής τους - κλαίνε όταν κλαίνε και άλλα μωρά, ανταποδίδουν το χαμόγελο όταν τους χαμογελάτε. Είναι στο χέρι σας να αναπτύξετε αυτή την ιδιότητα με το να κάνετε τα παιδιά σας να μπαίνουν στη θέση των άλλων. Αν το παιδί σας που είναι σε προσχολική ηλικία χτυπήσει τη φίλη της στο κεφάλι με την κούκλα της, φροντίστε να την κάνετε να καταλάβει γιατί η φίλη της κλαίει. Ρωτήστε τη πώς θα ένιωθε αν τη χτύπαγε η φίλη της.

Με τα μεγαλύτερα παιδιά, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τρέχοντα γεγονότα τα οποία  θα τα βοηθήσουν να γίνουν πιο ευαίσθητα απέναντι στους άλλους. Αφήστε το παιδί σας (που πάει ήδη σχολείο) να παρακολουθήσει τις καταστροφές που προκάλεσε μια καταιγίδα στην τηλεόραση και ρωτήστε το πως θα μπορούσε να νιώθει κάποιος ο οποίος έζησε ένα τέτοιο γεγονός. Βοηθώντας το να καταλάβει τι περνάνε οι άλλοι, θα μάθει γιατί είναι καλό να τηλεφωνήσει στον άρρωστο φίλο του ή να πάει κουλουράκια στον ηλικιωμένο γείτονα. 

Κάντε πράξη αυτά που πιστεύετε.

Αν θέλετε να είναι τα παιδιά σας ειλικρινή, ηθικά ανθρώπινα όντα, θα πρέπει να προχωρήσετε βήμα βήμα. Αν λέτε ψέματα  ή αν λέτε κακά πράγματα για τους γείτονες πίσω από την πλάτη τους, πώς περιμένετε να συμπεριφερθεί το παιδί σας διαφορετικά; Όμως το να δίνετε το καλό παράδειγμα δεν είναι αρκετό. Πρέπει να λέτε ξεκάθαρα στα παιδιά ποιο είναι το σωστό.

Για να κάνετε ξεκάθαρες τις ηθικές απαίτησης σας, θα πρέπει να τους τις θυμίζετε συνεχώς. Να χρησιμοποιείτε εκφράσεις, όπως: «Στην οικογένειά μας, είμαστε πάντα ειλικρινείς μεταξύ μας» ή «Συμπεριφερόμαστε στους άλλους όπως θέλουμε να μας συμπεριφέρονται». Να τους δίνετε καθημερινά παραδείγματα ειλικρίνειας, επιμονής και ευγενείας  και να συζητάτε γιατί είναι σημαντικές αυτές οι αξίες.

Να προσέχετε και τη δική σας συμπεριφορά επίσης. Πείτε: «Ξέρεις, είναι πολύ δελεαστικό να οδηγήσω λίγο πιο γρήγορα από το όριο ταχύτητας, αλλά προτιμώ να καθυστερήσω να πάω στο μάθημα μουσικής, παρά να προκαλέσω ατύχημα και να χτυπήσω κάποιον άλλον». Το πιο σημαντικό είναι να γνωρίζει το παιδί σας τις καλές πράξεις. Για παράδειγμα: «Πόσο ωραίο ήταν που θυμήθηκες να μαζέψεις τα παιχνίδια σου! Είμαι πολύ περήφανη για σένα».

Να του μάθετε την τέχνη της πειθαρχίας.

Όταν το παιδί σας κάνει κάτι κακό μην πείτε απλά στα παιδιά σας ότι οι πράξεις τους ήταν λάθος. Πρέπει να τα βοηθήσετε να καταλάβουν και τον λόγο. Πείτε στο τεσσάρων ή πέντε χρονών παιδί σας ότι έκανε την φίλη του να κλάψει όταν της είπε ότι το φόρεμά της ήταν άσχημο. Μετά μεταφέρετε τον κανόνα στο σπίτι: «Δεν λέμε άσχημα πράγματα στον κόσμο. Αυτό δεν ήταν καλό». Αν το τιμωρήσετε, να ξαναναφέρετε το γεγονός μετά την τιμωρία. Αν νομίζετε ότι το παιδί σας θα το καταλάβει, μπείτε πιο βαθειά. Ρωτήστε τη πώς θα ένιωθε η ίδια αν η φίλη της της έλεγε άσχημα πράγματα. Δεν πειράζει αν νιώσει ενοχές. Όταν ένα παιδί έχει την ευαισθησία ότι δεν θα έπρεπε να κάνει κάτι, είναι σημάδι καλής λειτουργίας της συνείδησής του. Τέλος, βοηθήστε το να καταλάβει πώς μπορεί να διορθώσει τα πράγματα. Ίσως να χρειάζεται να ζητήσει απλά συγγνώμη. Ή να κάνει ένα κομπλιμέντο για τα μαλλιά ή τα παπούτσια της φίλης της. Αυτό το σημαντικό βήμα της μετάνοιας δεν δείχνει μόνο ότι το παιδί σας μπορεί να απαλύνει τα «άσχημα» συναισθήματα κάποιου κάνοντας κάτι καλό, αλλά και το βοηθάει να καταλάβει ότι είναι ικανό να λύνει τα προβλήματα - έτσι χτίζει την αυτοεκτίμησή του.

Αφιερώστε χρόνο στα παιδιά σας.

Ο καλύτερος τρόπος για να έχετε πολλές ευκαιρίες για να σχηματίσετε την συνείδηση του παιδιού σας είναι να περνάτε όσο περισσότερο χρόνο μπορείτε μαζί του.

Όταν είσαστε μαζί, ψάξτε για αυθόρμητες ευκαιρίες για να του διδάξετε τις αξίες σας: στο σουπερμάρκετ, παραχωρείστε τη σειρά σας στο ταμείο σε μια ηλικιωμένη κυρία. Στο πρωινό, δείξτε του το άρθρο στην εφημερίδα που λέει για τον οδηγό ταξί που βρήκε στο αυτοκίνητό του ένα πορτοφόλι με εκατό ευρώ και το επέστρεψε στον ιδιοκτήτη του. Όταν βάζετε το μικρό σας για  ύπνο, πείτε του ότι εκτιμάτε πολύ το γεγονός που συμπεριφέρθηκε με ευγένεια το πρωί και πώς είσαστε σίγουρη ότι θα συνεχίσει να συμπεριφέρεται το ίδιο καλά και στο μέλλον. Με τέτοιου είδους υποστήριξη και ενθάρρυνση να αποκτήσουν συνείδηση - και θα θριαμβέψουν.

Με την συνεργασία της κας Ειρήνης Αργύρη (ψυχολόγος - παιδοψυχολόγος MSc UCLan UK)

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ: Οι τελευταίες ημέρες ενός χρήστη ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ μέσα από τα μάτια της μάνας του!

Η «αξία της συγγνώμης» είναι μεγάλη για την ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών μας. Εμείς οι  γονείς με τη δική μας συμπεριφορά μπορούμε να μάθουμε στο παιδί μας να ζητά συγγνώμη όταν η συμπεριφορά του δεν είναι αποδεκτή. Θυμηθείτε: τονίζουμε στο παιδί την μη αποδοχή της συγκεκριμένης συμπεριφοράς του και όχι του ίδιου. «Αυτό που κάνεις είναι κακό….» και όχι «είσαι κακό παιδί…».

Για τα παιδιά της νηπιακής ηλικίας 2 - 5 χρονών βέβαια, δεν είναι τόσο απλό. Το να προσπαθούν να μάθουν πώς να περιμένουν τη σειρά τους για να παίξουν και πώς να παίζουν ομαδικά, κάτι που μπορεί σε εμάς τους ενήλικες να φαίνεται απλό, είναι για εκείνα πολύ μεγάλη απαίτηση. Ο τρόπος ή αλλιώς το «κλειδί»  βρίσκεται στην συμπεριφορά των ίδιων των γονιών.

1. Δείξτε του πώς γίνεται. Μπορείτε να ζητήσετε συγγνώμη στο θιγμένο άτομο εξ'ονόματος του παιδιού σας, για να του δείξετε τη σωστή συμπεριφορά. Όταν χάνετε την ψυχραιμία σας, μην ξεχνάτε να ζητάτε και εσείς συγγνώμη. Μπορείτε να πείτε «Συγγνώμη που σου φώναξα, ήταν λάθος μου που έχασα την ψυχραιμία μου». Αλλά και στην αλληλεπίδρασή σας με τους γύρω σας να είστε ευγενικοί, να σέβεστε και να ζητάτε συγγνώμη όταν έχετε κάνει λάθος. Γίνετε το πρότυπο της καλής συμπεριφοράς για το παιδί σας.

2. Θυμίστε του τους κανόνες. Το να του επαναλαμβάνετε γιατί είναι απαραίτητη η συγγνώμη, μπορεί να βοηθήσει πολύ ένα παιδί προσχολικής ηλικίας. Επίσης μπορείτε να βάλετε εσείς τους κανόνες του παιχνιδιού. Για παράδειγμα αν το παιδάκι σας αρπάξει το ποδήλατο από τον φίλο του μπορείτε να πείτε: «Συγγνώμη Νικόλα που ο Πέτρος σου πήρε το ποδήλατο. Ξέρω ότι δεν είχες τελειώσει τον γύρο». Μετά πείτε στο παιδί σας: «Η δική σου η σειρά είναι μετά τον Πέτρο. Ο κανόνας είναι να κάνετε ποδήλατο ο ένας μόλις τελειώσει ο άλλος».

3. Να κάνετε μια χαριτωμένη χειρονομία. Η ιδέα της συγγνώμης είναι πολύ αφηρημένη. Το να τη συνδυάζετε με μια χειρονομία, όπως μια αγκαλιά, την κάνει πιο οικεία. Σε πολλά παιδιά οι λέξεις από μόνες τους δεν λειτουργούν και τόσο. Αν πείτε στο παιδί σας που έδειρε το αδελφάκι του «πες συγγνώμη και δώστου ένα φιλί», θα του είναι πιο εύκολο επειδή οι λέξεις συνδυάζονται με πράξεις.

4. Να επιβραβεύετε την καλή συμπεριφορά. Όταν δέχεστε τη συγγνώμη κάποιου, αποδεικνύετε την αποτελεσματικότητά της. Αν το παιδάκι σας ζητήσει συγγνώμη για κάτι που έκανε, επιβραβεύστε το και πείτε του ότι εντυπωσιαστήκατε  με τους καλούς του τρόπους.

5. Να παίζετε με τις κούκλες. Δημιουργήστε σενάρια όπου ακούγεται το συγγνώμη. Μπορείτε να πείτε: «Το αρκουδάκι σου τρέχει να δει τα πουλάκια που πετούν στον κήπο. Ούπς! Πέφτει πάνω σε ένα μικρό αρκουδάκι. Τι λέει η αρκουδίτσα; Συγγνώμη! Δεν ήθελα να σε ρίξω...»

6. Υιοθετείστε τη στρατηγική 'δεν φταίει κανείς'. Πολλά παιδιά προσχολικής ηλικίας δυσανασχετούν όταν πρέπει να ζητήσουν συγγνώμη, επειδή είναι πολύ απασχολημένα στο να κατηγορούν το ένα το άλλο για τη ζημιά. Από το να πιέσετε το παιδί σας να ζητήσει συγγνώμη, μιλήστε για το πρόβλημα και στις δύο πλευρές.  Μπορείτε να τους πείτε ότι «δεν φταίει κανένας από τους δύο. Δεν είναι σωστό να τσακώνεστε και να διαφωνείτε με τέτοιο τρόπο. Δώστε τα χέρια και συμφωνήστε και οι δύο ότι λυπάστε για αυτό που έγινε και από εδώ και πέρα θα παίζετε με αγάπη και σεβασμό».

Αν και δεν είναι πάντοτε εύκολο να μάθετε στα παιδιά, σε αυτή την ηλικία, να ζητούν συγγνώμη, είναι σημαντικό να κάνετε μια προσπάθεια. Τα παιδιά σιγά σιγά θα καταλάβουν ότι παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο οι καλοί τρόποι. Για να επιβιώσουν σε αυτόν τον κόσμο, πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους όχι μόνο τα δικά τους συναισθήματα, αλλά και των άλλων.Μεγαλώστε συναισθηματικά ώριμα παιδιά που σέβονται τα συναισθήματά τους και τα συναισθήματα των γύρω τους και μαθαίνουν να οριοθετούν και να οριοθετούνται. Η μάθηση του σεβασμού των δικαιωμάτων των άλλων θα οδηγήσει τα παιδιά σας και στην καλλιέργεια του δικού τους αυτοσεβασμού.

Με την συνεργασία της κας Δήμητρας Μιχαλοπούλου(ψυχολόγος)

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ: Οι τελευταίες ημέρες ενός χρήστη ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ μέσα από τα μάτια της μάνας του!

28 Αυγούστου 2014

Η μητέρα του δημοσιοποίησε τις εικόνες ελπίζοντας ότι οι τελευταίες στιγμές του αγώνα του γιου της κατά τους τελευταίους μήνες της ζωής του, θα αποτρέψουν μελλοντικούς χρήστες.

Αυτές οι συγκλονιστικές εικόνες δείχνουν τις τελευταίες ημέρες ενός φοιτητή ο οποίος έπεσε σε κώμα από υπερβολική δόση μεθαδόνης αφού ήταν εθισμένος στα παυσίπονα και πέθανε μόλις μια εβδομάδα αφού γιόρτασε τα 22α γενέθλιά του.

Ο Kealan Burke ήταν στη δεύτερη χρονιά του στο Πανεπιστήμιο του Ulster στη Βόρεια Ιρλανδία, όταν έμεινε φυτό μετά τη λήψη του υποκατάστατου της ηρωίνης για ένα χρόνο.

Ο μαθητής που ξεκίνησε το κάπνισμα κάνναβης όταν ήταν 17, είχε συλληφθεί από την αστυνομία για τη λήψη έκσταση ενώ ήταν εθισμένος σε συνταγογραφούμενα φάρμακα - συμπεριλαμβανομένης της διαζεπάμης - από τη στιγμή που ήταν 21 ετών.

Η μητέρα του δήλωσε: «Έμεινε τετραπληγικός, είχε ακράτεια, δεν μπορούσε να δει ή να ακούσει ακόμα και να καταπιεί. Πιστεύω ότι τελικά δεν ήταν σε θέση να αισθανθεί τίποτα.»
Τον τελευταίο χρόνο της ζωής του τον πέρασε σε ένα οίκο ευγηρίας...

Δείτε τις συγκλονιστικές εικόνες

 

Μάθετε στο παιδί να παίζει μόνο του

Εκείνο απαιτεί την παρουσία σας, κι εσείς δέκα λεπτά ησυχίας. Εάν βοηθήσετε το μωρό σας να μάθει να διασκεδάζει για λίγο μόνο του, θα επωφεληθείτε και οι δύο.

Μαθαίνοντας στο μωρό σας να περνάει καλά χωρίς να χρειάζεται να αναλαμβάνετε εσείς το ρόλο του διασκεδαστή του δίνετε ένα σπουδαίο μάθημα ανεξαρτησίας - και ταυτόχρονα έχετε την πολυτέλεια να απολαύσετε ένα μικρό διάλειμμα από τις μητρικές σας υποχρεώσεις. Άλλωστε, μην ξεχνάτε ότι κρατώντας το όλη μέρα στα χέρια σας του στερείτε τη δυνατότητα να εξασκήσει τους μυς και τον εγκέφαλό του ώστε να μπορέσει την κατάλληλη στιγμή να κατακτήσει σημαντικές δεξιότητες όπως το μπουσούλημα και το περπάτημα.

Για να καταφέρετε να απαγκιστρώσετε το μικρό σας «χταπόδι» από την αγκαλιά σας, ακολουθήστε τα εξής βήματα:

1. Δώστε του προσοχή όταν πραγματικά τη χρειάζεται.Βεβαιωθείτε ότι είστε πραγματικά εκεί για να καλύψετε τις ανάγκες του αρκετές ώρες την ημέρα, χαϊδεύοντάς το, παίζοντας μαζί του και διαβάζοντάς του ιστορίες. Φανταστείτε τον συναισθηματικό του κόσμο σαν μια δεξαμενή: Αν γεμίσει με την απαραίτητη ποσότητα χρόνου με τη μαμά, τότε θα μπορεί να παίξει και μόνο του τον υπόλοιπο χρόνο.

2. Αποκρυπτογραφήστε τις ανάγκες του. Είστε σίγουρη ότι κλαίει επειδή φύγατε από το δωμάτιο χωρίς να το πάρετε μαζί σας; Ή μήπως είναι πεινασμένο, λερωμένο ή κουρασμένο; Σίγουρα αν πειραματιστείτε λίγο θα βρείτε τι είναι αυτό που του φταίει.

3. Αντιμετωπίστε την ανία. Μπορεί να μην είναι ακόμα σε θέση να το εκφράσει, όμως ακόμα κι ένα μωρό αρκετά συχνά απλώς… βαριέται. Δεν αποκλείεται αυτός να είναι ο λόγος που διαμαρτύρεται όταν το εγκαταλείπετε μόνο στην κούνια του. Δοκιμάστε να αλλάξετε το «σκηνικό». Στρώστε του μια κουβέρτα στο πάτωμα του σαλονιού και δώστε του μερικά παιχνίδια για να παίξει εκεί ή πάρτε το μαζί σας στην κουζίνα όταν μαγειρεύετε και δώστε του ένα σουρωτήρι ή μια κουτάλα. Θα ενθουσιαστεί.

4. Διδάξετε του τους «κανόνες του παιχνιδιού». Αν δεν δείχνει κανέναν ενθουσιασμό για την καινούργια του κουδουνίστρα ίσως είναι γιατί δεν έχει ακόμα καταλάβει πώς να την κάνει να κουδουνίσει. Δείξτε του για λίγο πώς λειτουργεί κάθε καινούργιο παιχνίδι πριν το αφήσετε να παίξει μόνο του.

5. Αποδείξτε του ότι θα επιστρέψετε κοντά του. Όταν ένα μωρό βλέπει τη μαμά του να εξαφανίζεται από το οπτικό του πεδίο δεν μπορεί να καταλάβει ότι πηγαίνει μέχρι το μπάνιο. Φοβάται ότι τη χάνει για πάντα. Γι' αυτό, όταν δείτε πως έχει αρχίσει να διασκεδάζει με τα παιχνίδια του, πείτε του πως θα φύγετε για λίγο. Πριν όμως πάτε σε άλλο δωμάτιο, φροντίστε να εξαφανιστείτε και να εμφανιστείτε ξανά πίσω από την πόρτα του μερικές φορές, για να συνειδητοποιήσει ότι μπορεί να φεύγετε αλλά επιστρέφετε σε αυτό.

Τα 4 βασικά κλειδιά για την ανάπτυξη του βρέφους!

Κίνηση, όραση, ακοή, συναισθήματα αποτελούν τα κλειδιά για τη φυσιολογική ανάπτυξη του μωρού. Μάθετε τα στάδια ανάπτυξης του μήνα με το μήνα.


1^ος μήνας: Η πρώτη προσαρμογή. Το μωρό βλέπει μόνο αχνές σκιές και το βλέμμα του στρέφεται προς εσάς όταν σας ακούει. Το πρώτο χαμόγελο οφείλεται σε συσπάσεις του προσώπου.
ΚινητικότηταΔεν είναι ακόμη σε θέση να στηρίξει το κεφάλι, προτιμά την εμβρυακή στάση (με χέρια και πόδια λυγισμένα όπως ήταν στη μήτρα), ενώ έχει σφιγμένες τις γροθιές.
Γλώσσα και κοινωνικότηταΚλαίει απαιτητικά και δυνατά, χαμογελάει όταν κοιμάται, ξεχωρίζει τη φωνή των οικείων του προσώπων και βλέπει θολά σε απόσταση 25 εκ.
Αντίληψη Κλαίει όταν πεινάει ή θέλει αγκαλιά, ενώ η συμπεριφορά του είναι αυτόματη ή αντανακλαστική.
Τι του αρέσειΗ επαφή με το γυμνό δέρμα, η αγκαλιά, και να ακούει τις οικείες φωνές.

2^ος  μήνας. Η πρώτη επαφή. Τώρα θα ακούσουμε τη φωνή του, θα το δούμε να μας παρατηρεί, ή να δηλώνει την δυσαρέσκειά του όταν δεν ικανοποιούμε τις ανάγκες του.
ΚινητικότηταΟι σύνδεσμοι χαλαρώνουν, τα χέρια και τα πόδια αρχίζουν να ξεδιπλώνονται. Τώρα μπορεί να στρίψει το κεφάλι 45 μοίρες, ενώ οι μυϊκές συσπάσεις μειώνονται.
Γλώσσα και κοινωνικότηταΒγάζει άναρθρους ήχους και δείχνει τα συναισθήματα του, όπως ικανοποίηση ή άγχος. Πλέον παρατηρεί το πρόσωπο ή κάποιον που κινείται και κλαίει αν το αφήσεις στην κούνια.
ΑντίληψηΔιαμαρτύρεται αν δεν καλυφθούν οι ανάγκες του, ενώ αρχίζει να συνδέει την ενέργεια με το αποτέλεσμα, όπως για παράδειγμα να κλαίει όταν το αφήνουν στην κούνια.
Τι του αρέσει Η αγκαλιά, να παρατηρεί ό,τι κινείται (όπως κρεμαστά παιχνίδια). Επίσης η χαλαρή μουσική και οι χειρονομίες.

3^ος μήνας. Η χαλάρωση. Το κορμί είναι πλέον χαλαρό, ενώ χέρια και παλάμες μένουν και ανοιχτά. Αντιλαμβάνεται αρκετά και αρχίζει να δείχνει περιέργεια για τον περιβάλλοντα χώρο.
ΚινητικότηταΞεδιπλώνει εντελώς χέρια και πόδια, κάνει ελεύθερες και κυκλικές κινήσεις, στηρίζει το κεφάλι του καθώς και (για λίγο) το βάρος του στα πόδια. Επίσης γυρίζει από μπρούμυτα στο πλάι με άνεση, κρατάει και κουνάει την κουδουνίστρα του, πιάνει σφιχτά τα χέρια των άλλων και πιπιλάει το δάχτυλο του.
Γλώσσα και κοινωνικότηταΒγάζει ήχους από φωνήεντα, φωνάζει πιο δυνατά, κλαίει για κάθε ανάγκη του και αρχίζει να γελάει.
Αντίληψη Συνειδητοποιεί την αιτία και το αποτέλεσμα: χτυπάς το μόμπιλο και κουνιέται. Μαθαίνει την ανταπόδοση, ότι δηλαδή μπορεί να προκαλέσει την αντίδραση κάποιου αν γελάσει ή κλάψει.
Τι του αρέσειΝα στέκεται στην αγκαλιά μας, να ξαπλώνει στο στήθος και να κοιτάζει πίσω από τον ώμο. Να παίζει με τα χέρια του ξαπλωμένο και να περιεργάζεται τα παιχνίδιά του.

4^ος Μήνας. Ο μήνας της ανακάλυψης. Ερευνά, ψάχνει και ανακαλύπτει. 
ΚινητικότηταΣτέκεται και κάθεται υποστηριζόμενο. Σηκώνει το κεφάλι και στηρίζεται στους αγκώνες του. Αγκαλιάζει με τα δυο χέρια,  πιάνει με ακρίβεια το παιχνίδι που του έπεσε, εξερευνά και ψαχουλεύει.
Γλώσσα και κοινωνικότηταΣχηματίζει διαφορετικούς ήχους με το στόμα, κάνει φούσκες, γελάει δυνατά όταν το γαργαλάνε και απλώνει τα χέρια για να το σηκώσουν. Επίσης βλέπει καλύτερα και πιο μακριά.
Αντίληψη Ξέρει τι περιμένει όταν ζητάει κάτι, για παράδειγμα φαγητό. Αρχίζει να αντιλαμβάνεται ποιος είναι ο μπαμπάς και η μαμά.
Τι του αρέσειΧαιρετάει και αρχίζει τα παιχνίδια. Παίζει με βραχιόλια, κρίκους, και οτιδήποτε του τραβάει την προσοχή.

5^ος Μήνας: Ο μήνας της αναγνώρισης. Το μωρό αναγνωρίζει πλέον όλα τα μέλη της οικογένειας. Τους χαμογελάει συνειδητά, ενώ μπορεί να κλάψει μπροστά σε αγνώστους.
ΚινητικότηταΚάθεται στο καρεκλάκι φαγητού, στέκεται όρθιο όταν το βοηθάμε, γυρίζει από μπρούμυτα ανάσκελα, τεντώνει το κεφάλι με περιέργεια για να δει, κρατάει πράγματα με το ένα χέρι και μεταφέρει τα παιχνίδια από το ένα χέρι στο άλλο.
Γλώσσα και κοινωνικότηταΚάνει «μπαμπαμπα», γυρίζει το κεφάλι προς το πρόσωπο που του μιλάει, προσπαθεί να μιμηθεί ήχους και κινήσεις, αρχίζει να δείχνει ενδιαφέρον για τα χρώματα.
ΑντίληψηΜαθαίνει με ποιους ήχους και χειρονομίες ανταποκρίνονται οι άλλοι ή σπρώχνει το χέρι της μαμάς του όταν δε θέλει άλλο φαγητό.
Τι του αρέσειΝα σπρώχνει με τα πόδια, να τραβάει τα μαλλιά, να πιέζει και να ζουλάει τα παιχνίδια, να παίζει κρυφτούλι.

6^ος Μήνας Ο μήνας των κατακτήσεων. Παρατηρεί τα πάντα, στέκεται και «έχει άποψη» για όλα.
Κινητικότητα
Κάθεται για λίγο μόνο του, χρησιμοποιεί τα χέρια για ισορροπία, πέφτει μπροστά, κάθεται άνετα στο καρεκλάκι του φαγητού. Γυρίζει με άνεση και από τις δυο πλευρές και προσπαθεί να κινηθεί μπροστά για να πιάσει κάτι.
Γλώσσα και κοινωνικότηταΒγάζει κραυγές και ποικιλία ήχων. Δοκιμάζει τη φωνή του, παρατηρώντας τις αντιδράσεις των γύρω του. Φωνάζει, γελάει, σκυθρωπιάζει και μιμείται τις εκφράσεις καλύτερα.
ΑντίληψηΠερνάει ώρα μελετώντας τα παιχνίδια του και τι κάνουν.
Τι του αρέσειΝα κάνει φασαρία, να παίζει με τουβλάκια, να κάνει κούνια, να κάνει «βαρελάκια» στο πάτωμα.

7^ος Μήνας. Η περίοδος της εξερεύνησης. Το μωρό πλέον  μπορεί να καθίσει χωρίς τη δική μας υποστήριξη ή βοήθεια.
ΚινητικότηταΚάθεται χωρίς βοήθεια και κρατάει το κεφάλι ψηλά. Σηκώνει τα χέρια και βγάζει φωνές για αγκαλιά, χτυπάει παλαμάκια, κουνάει πράγματα και με τα δυο χέρια.
Γλώσσα και κοινωνικότηταΑρχίζει να δείχνει προσκόλληση προς την μητέρα, παράγει διάφορους ανάμεικτους ήχους και βιώνει για πρώτη φορά το άγχος προς τα ξένα πρόσωπα.
ΑντίληψηΑκούει το όνομά του, συνδέει ονόματα με πράγματα και ψάχνει κάτι αν το χάσει από το οπτικό του πεδίο.
Τι του αρέσειΝα περιεργάζεται τα μικρά αντικείμενα, να ακούει τραγουδάκια, το πλατσούρισμα στο νερό και το μπάνιο και να βάζει οτιδήποτε στο στόμα.

8^ος Μήνας Η περίοδος του πειραματισμού. Τώρα το μωρό αρχίζει να πειραματίζεται όλο και πιο εντατικά με τον κόσμο γύρω του.
ΚινητικότηταΣτέκεται όρθιο, υποβασταζόμενο, σκύβει μπροστά για να πιάσει κάτι, προσπαθεί να χρησιμοποιήσει το κουτάλι. Μπουσουλάει προς τα μπρος και προς τα πίσω. Επίσης πιάνει τα  αντικείμενα μόνο με την παλάμη και τα βάζει μικρότερα αντικείμενα μέσα στα μεγαλύτερα.
Γλώσσα και κοινωνικότηταΑνταποκρίνεται όταν ακούει τους γονείς του. Κινεί τη γλώσσα του για να αλλάξει τον ήχο.
ΑντίληψηΞεκινάει η μίμηση και αναγνωρίζει πλέον το όνομά του όταν το καλούν.
Τι του αρέσειΝα χορεύει και να τινάζεται προς τα πάνω όταν το κρατάμε στην αγκαλιά μας, τα κρεμαστά παιχνίδια και αυτά που παράγουν ήχους, να του τραγουδάμε ρυθμικά.

9^ος Μήνας. Η εποχή της λεπτομέρειας. Αρχίζει να αντιλαμβάνεται τις έννοιες «μαμά», «μπαμπάς». Κινεί με ακρίβεια τα χέρια και συγκεντρώνεται περισσότερο στα παιχνίδια του.
Κινητικότητα 
Ο αντίχειρας και τα δάχτυλα συνεργάζονται και το παιδί πιάνει αντικείμενα με σταθερότητα. Κινεί με ακρίβεια τα χέρια του Τα βήματά του είναι μεν ελεύθερα αλλά ασταθή και συνοδεύονται από συχνές πτώσεις και στέκεται στηριζόμενο σε έπιπλα.
Γλώσσα και κοινωνικότητα
Συχνά κλαίει για να εκφραστεί, μιμείται ήχους και δείχνει τα συναισθήματά του με εκφράσεις του προσώπου.
ΑντίληψηΑρχίζει να αντιλαμβάνεται τις έννοιες «μαμά» και «μπαμπάς», μιμείται λέξεις και συγκεντρώνεται στο παιχνίδι του.
Τι του αρέσειΝα τρέχει μπουσουλώντας και  να στοιβάζει 2-3 τουβλάκια.

10^ος Μήνας Ο μήνας του ελέγχου. Αυτό το μήνα ελέγχει τις κινήσεις του σώματός του, τρέχει μπουσουλώντας, αλλά και ανασηκώνεται. Επίσης, οι πρώτες λέξεις εμφανίζονται.
ΚινητικότηταΞεκινάει το μπουσούλημα, μετακινείται στον χώρο κατά βούληση, γαντζώνεται μόνο του από τα έπιπλα και ανασηκώνεται. Ακόμα χτυπάει παλαμάκια, χαιρετάει με το χέρι, στέλνει φιλάκια, κρατάει το ποτήρι του.
Γλώσσα και κοινωνικότηταΛέει τις πρώτες του  λέξεις, λέει συλλαβές και τις ενώνει μεταξύ τους π.χ. μα-μά και επαναλαμβάνει ήχους ή συλλαβές.
ΑντίληψηΚατανοεί κάποιες από τις λέξεις που ακούει, αντιδρά στους έντονους ήχους, ξεχωρίζει τις γεύσεις και τις μυρωδιές.
Τι του αρέσειΝα βάζει καπάκι στο σκεύος που του λείπει, να ψαχουλεύει τσέπες και ντουλάπια, να περιεργάζεται τα μικρά αντικείμενα.

11^ος Μήνας Η καθοριστική περίοδος Η αντιληπτική του ικανότητα βρίσκεται σε διαρκή εξέλιξη και πλέον καταλαβαίνει πολλά περισσότερα από εκείνα που είναι σε θέση να εκφράσει.
ΚινητικότηταΚάνει τα πρώτα βήματα οδηγούμενο, σηκώνεται όρθιο μόνο του, στέκεται χωρίς να κρατιέται, προσπαθεί να σκαρφαλώσει, αρχίζει να κλωτσάει και να έρπει. Ακόμη, πετάει τα παιχνίδια και τα βλέπει να πέφτουν, πίνει  από ποτηράκι με άνεση.
Γλώσσα και κοινωνικότηταΜιμείται ήχους, τον βήχα, τα παιχνίδια με τη γλώσσα.
ΑντίληψηΚατανοεί πολύ περισσότερα από όσα μπορεί να εκφράσει, δίνει κάτι που θα του ζητήσουν μαθαίνει να χρησιμοποιεί το κουτάλι και να τρώει μόνο του.
Τι του αρέσειΝα κοιτάζεται στον καθρέφτη, να πετάει τη μπάλα, να παίζει με άλλα παιδάκια, να χορεύει όταν ακούει μουσική.

12^ος Μήνας: Ο μήνας των μεγάλων κατακτήσεων. Τώρα  βηματίζει με ευκολία, λέει «μαμά» και «μπαμπά» και οι κινήσεις του γίνονται όλο και πιο σταθερές.
ΚινητικότηταΠερπατάει μόνο του ή υποβασταζόμενο, σηκώνεται όρθιο μόνο του, τα βήματά του είναι λεύθερα αλλά ασταθή και συνοδεύονται από συχνές πτώσεις. Μπορεί να βάλει και να βγάλει αντικείμενα από ένα κουτί και να αλλάξει χέρια για να βολέψει καλύτερα ένα αντικείμενο που κρατάει.
Γλώσσα και κοινωνικότηταΜπορεί να πει 2-3 λέξεις, Λέει «μαμά» και «μπαμπά» γνωρίζοντας ποιοι είναι, μιμείται ήχους ζώων.
ΑντίληψηΑντιλαμβάνεται το «μέσα» και το «έξω» ή το «όχι», είναι δραστήριο και έχει όρεξη για εξερευνήσεις.
Τι του αρέσειΝα κυνηγάει τις σαπουνόφουσκες, να παίζει κρυφτό, να χορεύει όταν ακούει μουσική, να παρακολουθεί συζητήσεις ενηλίκων, να εκτελεί απλές εντολές.

Με τη συνεργασία του Μάριου Ανδρέου (παιδίατρος).

Πρέπει να μιλάμε «μωρουδίστικα» ή κανονικά στα μωρά;

Πολλοί γονείς αναρωτιούνται αν είναι σωστό να μιλάνε στα μωρά με λέξεις «μωρουδίστικες» όπως «νάνι» αντί για ύπνο, «άτα» αντί για βόλτα, ή «μαμ» αντί για φαγητό.  Οι γονείς θεωρούν ότι με αυτόν τον τρόπο βελτιώνουν την επικοινωνία με το παιδί τους και ότι γίνονται πιο κατανοητοί.

Η επιστήμη όμως φαίνεται να έχει διαφορετική άποψη. Η χρήση της γλώσσας των ενηλίκων, μας λένε οι ειδικοί, βοηθά στην ανάπτυξη του εγκεφάλου του παιδιού. Η χρήση μεγάλων και σύνθετων προτάσεων, αντί της «μωρουδίστικης» γλώσσας, βοηθούν στην ανάπτυξη του εγκεφάλου του παιδιού από τα πρώτα χρόνια της ζωής του, ενώ ταυτόχρονα ενισχύουν και τους δεσμούς με τους γονείς του, επισημαίνουν Αμερικανοί ψυχολόγοι.

Μπορεί όταν οι γονείς μιλάνε στο μωρό τους τραγουδιστά και «μωρουδίστικα» να κερδίζουν την προσοχή του, όμως ο καλύτερος τρόπος εκπαίδευσης του παιδιού είναι να του απευθύνονται ως ενήλικα--τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το λεξιλόγιο και τη δομή των προτάσεων, υποστηρίζουν οι ψυχολόγοι.

«Η ανάπτυξη του λεξιλογίου του δεν συνδέεται με το πόσο πολύ του μιλάτε, αλλά με το τι του λέτε. Ο λόγος πρέπει να είναι πλούσιος και σύνθετος», εξηγεί η Έρικα Χοφ, ψυχολόγος στοΠανεπιστήμιο Florida Atlantic. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι το να μιλάμε στα μωρά έχει τόσο μεγάλη σημασία, ώστε τα παιδιά που προέρχονται από λιγότερο προνομιακό κοινωνικό περιβάλλον, όπου ο λόγος δεν είναι αρκετά ανεπτυγμένος τείνουν να έχουν χειρότερες σχολικές επιδόσεις.

Ποια «μωρουδίστικη» ομιλία είναι αποδεκτή και ποια όχι; 
Κάποιοι  ειδικοί υποστηρίζουν ότι ο «μωρουδίστικος» τόνος που συχνά χρησιμοποιούμε δημιουργεί στα μωρά μια αίσθηση άνεσης και ασφάλειας. Η «μωρουδίστικη» επικοινωνία δεν κρατάει πάντα πίσω αναπτυξιακά τα μωρά. Σύμφωνα μάλιστα με τους λογοθεραπευτές, υπάρχει μια σημαντική διαφορά, στο  σημαίνει «μιλάω τηλεγραφικά» και στο «μιλάω μωρουδίστικα». Ο τηλεγραφικός λόγος είναι αυτός που εμποδίζει την εκμάθηση της γραμματικής και της σημασιολογίας των λέξεων καθώς στερεί από τα παιδιά την εξοικείωση με τη σύνταξη τη γραμματική και τη μορφολογία. Για παράδειγμα όταν του λέμε «κάνε  ντέι – ντέι και μαμ , σίγουρα δεν τα βοηθάμε να αναπτύξουν και να εμπλουτίσουν το λόγο τους. Η σωστή λοιπόν «μωρουδίστικη» ομιλία που είναι λογοθεραπευτικά αποδεκτή και βοηθάει στη γλωσσική ανάπτυξη του παιδιού είναι η εξής:

Ομιλία με ποικιλία στην ένταση της φωνής μας και συχνή εναλλαγή επιτονισμού και χροιά της φωνής μας.

Αργός ρυθμός ομιλίας με αρκετές παύσεις, ώστε να δίνεται χρόνος στο μωρό να αντιδράσει.

Χρήση απλού λεξιλογίου με πολλές επαναλήψεις δίνοντας έμφαση στις σημαντικές λέξεις και έντονες θετικές εκφράσεις προσώπου κυρίως στους πρώτους μήνες.

Και να θυμάστε: Απλούστερο λεξιλόγιο σημαίνει λέω τις λέξεις με τον σωστό τρόπο και όχι χρησιμοποιώ «ψευδολέξεις», όπως άτα, μαμ, ντει ντει κτλ.

Πώς να μεγαλώσετε ένα ήρεμο μωρό

Ένα ήρεμο μωρό είναι το όνειρο κάθε μητέρας. Και η ηρεμία δεν είναι απλά ένα χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς του. Διδάσκεται από τον πρώτο κιόλας χρόνο της ζωής του.

Από την πρώτη στιγμή που το μωρό σας βλέπει το φως, νιώθει πως βρίσκεται σε έναν κόσμο άγνωστο. Ο μόνος φάρος που μπορεί να του δείξει το «δρόμο» για το νέο του σύμπαν είστε εσείς. Στην αρχή της ζωής του, το μωρό σας είναι αρκετά μπερδεμένο. Όσο δυναμική κι αν είναι η προσωπικότητά του, πάντα χρειάζεται να νιώθει την παρουσία σας. Αυτό που οφείλετε εσείς να του καλλιεργήσετε είναι η σιγουριά και η αυτοπεποίθηση από τους πρώτους κιόλας μήνες της ζωής του, όσο παράξενο κι αν σας ακούγεται. Για να το καταφέρετε, χρειάζεται να είστε πάντα «δίπλα του», να του ενισχύετε τη δυναμικότητα και κυρίως να κατανοήσετε από νωρίς τα «θέλω» του.

1. Υποδεχτείτε το με τρυφερότηταΠριν δει τον κόσμο, το μωρό ζει μέσα σε ένα προστατευμένο σύμπαν. Βγαίνοντας από εκεί, νιώθει πως φτάνει σε ένα περιβάλλον εντελώς διαφορετικό. Πρόκειται για μια βίαιη αλλαγή, που μπορούμε να απαλύνουμε φροντίζοντας να το μεταφέρουμε ομαλά στο νέο του περιβάλλον. Πώς; Δημιουργώντας μια συνέχεια ανάμεσα στο πριν και το μετά. Κρατήστε σταθερά το μωρό μέσα στα μπράτσα σας, ώστε να νιώσει τη ζεστασιά σας.Μιλήστε του, ψιθυρίστε του γλυκόλογα, ώστε να συνηθίσει και να εξοικειωθεί με τη φωνή σας. Ακουμπήστε το στην κούνια του απαλά και πλησιάστε το πρόσωπό σας στο δικό σας, ώστε να αισθανθεί τη μυρωδιά σας. Τραγουδήστε του χαμηλόφωνα. Αυτές οι πρώτες στιγμές μεταξύ σας θα το κάνουν να νιώσει μια απίστευτη σιγουριά. 

2. Μην το αφήνετε να κλαίειΤις πρώτες εβδομάδες είστε για το μωρό το μόνο πρόσωπο που υπάρχει στη ζωή του. Από εσάς περιμένει τα πάντα. Τροφή, χάδια, μπάνιο, ακόμη και ο ύπνος του εξαρτώνται εν μέρει από τη δική σας συμπεριφορά. Αυτές οι «απαιτήσεις» του θα υπάρχουν για τους δύο-τρεις πρώτους μήνες. Όλο αυτό το διάστημα, το μόνο μέσο που έχει για να διεκδικήσει τα «θέλω» του και να τα εξωτερικεύσει είναι το κλάμα. Για να αισθανθεί ασφαλές, θα πρέπει να ανταποκρίνεστε θετικά στο κλάμα του. Πάρτε το αγκαλιά, ταΐστε το, παρηγορήστε το, νανουρίστε το, μιλήστε του με καθησυχαστική φωνή. Η παρηγορητική σας συμπεριφορά θα το απαλλάξει από το στρες και θα το εκπαιδεύσει στην ηρεμία.

3. Βοηθήστε το να αποκτήσει πρόγραμμαΤο τάισμα, η αλλαγή πάνας, αλλά και ο ύπνος αποτελούν τις πιο βασικές διαδικασίες για τους βιορυθμούς του μωρού σας. Μέρα με τη μέρα το μωρό αρχίζει να συνειδητοποιεί πως στη ζωή του υπάρχει μια ρουτίνα, πράγμα που σαφώς το καθησυχάζει. Καθώς μεγαλώνει και αρχίζει να καταλαβαίνει, μπορείτε να αρχίσετε να του μιλάτε για τη ρουτίνα αυτή. Φράσεις όπως: «Τώρα θα σε βάλω στο κρεβατάκι σου και θα κοιμηθείς» ή «Ο μπαμπάς θα σου αλλάξει την πάνα», θα το βοηθήσουν σιγά-σιγά να κατανοήσει πως το πρόγραμμα είναι κάτι που υπάρχει στη ζωή του.

4. Να είστε αληθινή μαζί τουΕίναι αλήθεια πως η νέα μαμά είναι κουρασμένη και φυσικά πολύ απασχολημένη. Από την άλλη, να θυμάστε πως το μωρό είναι συναισθηματικό σφουγγάρι. Καταλαβαίνει το βλέμμα σας, ακούει τη φωνή σας, βλέπει την έκφραση των ματιών σας. Το μωρό αντιλαμβάνεται πότε η μητέρα του είναι συναισθηματικά παρούσα. Αν προσποιούμαστε πως όλα είναι καλά, καταλαβαίνει πως κάτι δεν πηγαίνει καλά στη μεταξύ σας επικοινωνία. Είναι καλύτερο να του μιλάτε με ειλικρίνεια, παρά να παίζετε θέατρο. Αντί, λοιπόν, να φοράτε τη μάσκα τού «όλα πάνε καλά», είναι προτιμότερο να του πείτε: «Η μαμά είναι κουρασμένη» ή «Δεν έχω όρεξη να παίξω τώρα μαζί σου». Κάτι που οφείλετε να θυμάστε είναι πως η μεταξύ σας επικοινωνία πρέπει πάντα να είναι ειλικρινής. Αυτό θα το βοηθήσει να σας εμπιστεύεται.

5. Διαχειριστείτε σωστά τους αποχωρισμούς σαςΚανένα μωρό δεν θέλει να αποχωρίζεται τη μητέρα του, ωστόσο δεν μπορείτε να είστε μαζί του παντού και πάντα, όσο κι αν το θέλετε. Απλώς φροντίστε να μη βλέπει τον αποχωρισμό ως ρήξη. Να εξηγείτε κάθε φορά, όταν φεύγετε, πως θα ξαναγυρίσετε, είτε λείψετε για μία ώρα είτε για ένα οχτάωρο. Πριν φύγετε, βρείτε λίγο χρόνο να μιλήσετε με τον άνθρωπο που θα μείνει μαζί του. Αυτό θα το βοηθήσει να αποκτήσει εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του. Αν αρχίσει να κλαίει, πάρτε το για λίγο αγκαλιά και παρηγορήστε το.

6. Δεχτείτε τις αντιδράσεις τουΣτους έξι πρώτους μήνες της ζωής του, ένα μωρό αρχίζει πλέον να διεκδικεί. Δεν θέλει να κοιμάται μόνο του, κλαίει όταν συναντά ένα άγνωστο πρόσωπο ή αρνείται να φάει κάποια τροφή. Στους οχτώ μήνες της ζωής του, περνάει -όπως λένε οι ψυχολόγοι- μια περίοδο αγωνίας. Είναι τότε που συνειδητοποιεί πως η μητέρα του το αφήνει μόνο, και αρνείται να το δεχτεί. Αυτό σημαίνει πως αρχίζει να αποκτά συνείδηση του τι συμβαίνει γύρω του. Γι' αυτό, αποφύγετε να κάνετε μηχανικές κινήσεις. Για παράδειγμα, μην το ταΐζετε βλέποντας τηλεόραση ή μιλώντας με άλλους. Επικεντρώστε το ενδιαφέρον σας πάνω του και σεβαστείτε τα «θέλω» του.

7. Βοηθήστε το να αποκτήσει εμπιστοσύνη στον εαυτό τουΤα μωρά ανακαλύπτουν τον κόσμο με τους δικούς τους ρυθμούς. Το παιδί σας ξέρει πως μπορεί να στηρίζεται σε εσάς, αλλά χρειάζεται να αρχίσει να κατακτά την αυτονομία του. Αν σε κάθε του κλάμα ή ξύπνημα τρέχετε από πάνω του, δεν θα μάθει ποτέ να κοιμάται μόνο του. Αποφύγετε να είστε υπερπροστατευτική. Αφήστε το να μεγαλώσει, όντας βέβαια πάντα «δίπλα του». Όχι από πάνω του. Απλώς, δίπλα του.

8. Προσπαθήστε να είστε ήρεμηΤα μωρά είναι υπερβολικά δεκτικά στις αντιδράσεις των ανθρώπων που είναι πλάι τους. Αν έχετε στρες, το νιώθει. Αν είστε νευρική, πιάνει αμέσως τον παλμό σας. Όσο κι αν προσπαθήσετε να κρύψετε τα συναισθήματά σας, εκείνο θα τα καταλάβει. Γι' αυτό, όσο δύσκολο κι αν σας φαίνεται, προσπαθήστε να είστε ήρεμη. Το καλύτερο δώρο που μπορείτε να του κάνετε τον πρώτο χρόνο της ζωής του είναι να είστε μια μητέρα δυνατή και ευχαριστημένη με τον εαυτό της.

Με τη συνεργασία της Νέλλυς Θεοδοσίου (παιδοψυχολόγος).

5 πράγματα που θέλει ένα μωρό για να είναι ευτυχισμένο

1. Ανταποκριθείτε στις ανάγκες του μωρού σας. Είναι απίθανο να κακομάθετε το μωρό σας, γι'αυτό να πηγαίνετε κοντά του όταν σας χρειάζεται και να το μάθετε να σας εμπιστεύεται. Μην ανησυχείτε για το αν μπορείτε να  καταλαβαίνετε το μωρό σας κάθε φορά - πολύ σύντομα θα σας "ενημερώσει" για το τι του αρέσει και τι όχι.

2. Φροντίστε τον εαυτό σας. η φροντίδα του μωρού σας μπορεί να είναι κουραστική και φυσικά "κλέβει" όλο σας το 24ωρο. Όμως, όσο κι αν δεν το καταλαβαίνετε, είναι αναγκαίο να βρείτε λίγο χρόνο για να φροντίσετε και τον εαυτό σας. Μην ντρέπεστε να δεχτείτε βοήθεια - εξάλλου, χαρούμενη μαμά σημαίνει χαρούμενο μωρό.

3. Μην σταματάτε να του μιλάτε. Αφήστε το να ακούει τη φωνή σας όσο περισσότερο γίνεται. Τραγουδήστε, μιλήστε ή διαβάστε δυνατά τη λίστα με τα ψώνια σας. Καθώς το βοηθάτε να αναπτύξει τις γλωσσικές του ικανότητες, δημιουργείτε έναν δυνατό δεσμό.

4. Δημιουργείστε έναν προβλέψιμο κόσμο. Η ρουτίνα μαθαίνει στο μωρό σας ότι ο κόσμος είναι ένα μέρος που αξίζει να το εμπιστευτεί και ότι μπορεί να βασίζεται σε σας. Σε ένα ασφαλές και σίγουρο περιβάλλον, μπορεί να περνάει λιγότερο χρόνο ανησυχώντας για τις ανάγκες του και περισσότερο διασκεδάζοντας και μαθαίνοντας

5. Δώστε του έναν ασφαλή παράδεισο. Ένα μωρό που νιώθει αγάπη και ασφάλεια, θα μπορεί να μάθει πιο εύκολα για τον κόσμο γύρω του και θα σας ανταμείψει με την αγάπη του και τη στοργή του.

Με την συνεργασία της κας Βάσως Μακαρώνη (ψυχολόγος - παιδοψυχολόγος)

Τι είναι η δυσπραξία?Πως εμφανίζεται στα παιδιά

Πρόκειται για μια Αναπτυξιακή Διαταραχή που επηρεάζει περίπου το 10% του πληθυσμού σε διαφορετική κλίμακα και συμπτωματολογία. Ορίζεται ως “ένα έλλειμμα ή ανωριμότητα στην κίνηση” και σε πολλά περιπτώσεις μπορεί να σχετίζεται με προβλήματα στη γλώσσα, την αντίληψη και τη σκέψη!
Μπορεί να διαγνωστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, το ποσοστό διάγνωσής της όμως σε πολύ μικρή ηλικία έχει αυξηθεί θεαματικά τα τελευταία χρόνια. Σαφέστατα, μια πρώιμη ανίχνευση διευκολύνει και την πρώιμη παρέμβαση για τα παιδιά που εμφανίζουν την διαταραχή. Άλλωστε συμβάλλει και στην φυσιολογική κοινωνικοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού, καθώς έχει λιγότερες πιθανότητες να αντιμετωπίσει προβλήματα αποδοχής από τους συνομιλήκους ή αυτοεκτίμησης.
Πως εμφανίζεται όμως στα παιδιά?

• 0-3 ετών:

Τα μωρά που πρόκειται να παρουσιάσουν δυσπραξία ενδέχεται να εμφανίσουν οξυθυμία, ανησυχία και προβλήματα τροφής και συνήθως καθυστερούν να επιτύχουν τα αναπτυξιακά ορόσημα, παραδείγματος χάριν μπορεί να μην μπορούν να κάθονται μόνα τους ακόμα και σε ηλικία μεγαλύτερη από τους 8 μήνες.

• προσχολική-πρώτη σχολική ηλικία:

Εάν δεν διαγνωστεί νωρίτερα μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα στα παιδιά προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας όπως:
-υψηλά επίπεδα κινητικής δραστηριότητας
-υψηλά επίπεδα ευερεθιστότητας σε ήχους
-εκρήξεις θυμού χωρίς συγκεκριμένο ή προφανή λόγο
-αδεξιότητα στη κίνηση και τη βάδιση
-φτερουγίσματα στο τρέξιμο
-μεγάλη δυσκολία σε δραστηριότητες όπως το ποδήλατο (πετάλι)
-έλλειψη της αίσθησης του κινδύνου
-αδεξιότητα στο φαγητό
-μεγάλη δυσκολία στη λεπτή κινητικότητα
-ανωριμότητα στο παιδικό σχέδιο/ζωγραφική
-έλλειψη φανταστικού ή συμβολικού παιχνιδιού
-περιορισμένη δημιουργική ενασχόληση
-απομόνωση από ομάδα συνομιλήκων
-δυσκολία στην πλευρίωση
-επίμονες γλωσσικές δυσκολίες
-ευερεθιστότητα σε γεύσεις, οσμές, θορύβους, φως κτλ.
-περιορισμένη αναταπόκριση στην προφορική διδασκαλία
-προβλήματα στη κατανόηση
-προβλήματα συγκέντρωσης

• 7 ετών και άνω:

Από τα 7 χρόνια και σε όλη τη σχολική του ηλικία το παιδί ενδέχεται να αντιμετωπίσει προβλήματα όπως:
-δυσκολίες προσαρμογής στη σχολική ρουτίνα
-δυσκολίες σε μαθήματα Φυσικής Αγωγής
-αργό ντύσιμο, δυσκολία στο δέσιμο κορδονιών κτλ.
-κακογραφία/ δυσανάγνωστη γραφή
-κυριολεκτική χρήση της γλώσσας/ δυσκολία κατανόησης χιούμορ
-αδυναμία στην απομημνόνευση περισσότερων από 2-3 οδηγιών/εντολών
-αργή ολοκλήρωση σχολικών εργασιών
-χτύπημα χεριών/παλαμάκια όταν διεγείρεται από χαρά
-συναισθηματική αστάθεια
-προβλήματα στον οπτικοκινητικό συντονισμό
-αδυναμία δημιουργίας στενών φιλικών σχέσεων/σχέσεων εγγύτητας
-δυσκολίες στον ύπνο/συχνοί εφιάλτες
-σωματικές ενοχλήσεις όπως ημικρανίες κτλ.

Εδώ πρέπει να τονιστεί οτι η πρώιμη ανίχνευση και πρώιμη παρέμβαση σε περιπτώσεις παιδιών που πάσχουν από δυσπραξία είναι τεράστιας αξίας, καθώς πρόκειται για ένα πρόβλημα που με συνεχή και εντατική εκπαίδευση και φυσικά με τη συνεργασία παιδιού, ειδικών, γονέων και σχολείου μπορεί αν όχι να θεραπευτεί, να αντιμετωπιστεί σε πολύ μεγάλο βαθμό!

Τατιάνα Πολυζώτη, Ψυχολόγος (MSc Ειδικής Αγωγής).
(πηγή: http://www.dyspraxiafoundation.org.uk/)

Παρατηρείστε τα παιδιά σας όσο παίζουν. Υπάρχει λόγος!

Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν είχε πει κάποτε πως τα παιδιά μαθαίνουν μέσα από το παιχνίδι. Το παιχνίδι δεν είναι απλά για διασκέδαση αλλά βοηθά τα παιδιά να μάθουν τα πάντα για τον κόσμο που τους περιτριγυρίζει.

Μέσα από την αιτία και το αποτέλεσμα, τον πειραματισμό τα παιδιά εξερευνούν το περιβάλλον τους μέσω των αισθήσεών τους και αναπτύσσουν παρατηρητικές ικανότητες . Ακόμη παίζοντας, τα παιδιά μαθαίνουν να συνεργάζονται, να συντονίζονται και αναπτύσσουν σημαντικές ικανότητες και ταλέντα τα οποία είναι απαραίτητα για την ενήλικη ζωή τους.

Το να γίνουν τα παιδιά μας χαρούμενοι και υγιείς ενήλικες απαιτεί σκληρή δουλειά. Επίσης χρειάζεται συγκεκριμένες διαδικασίες και μεθόδους τις οποίες δυστυχώς παραβλέπουμε και δεν λαβαίνουμε σοβαρά υπόψη μας σαν γονείς.

Η σημασία του παιχνιδιού δεν τελειώνει εδώ. Ναι, το ξέρουμε ότι το παιχνίδι είναι διασκεδαστικό για τα παιδιά και πως είναι βασικό για την σωστή ανάπτυξή του παράλληλα όμως ανοίγει και μια πόρτα επικοινωνίας με το παιδί σας σε ένα βαθύτερο επίπεδο. Το να είστε παρόντες κατά την διάρκεια του παιχνιδιού είναι πολύ σημαντικό και δεν εννοούμε να είστε από πάνω του και να το ελέγχετε αλλά να το παρατηρείτε και να συμμετέχετε σε αυτό όποτε χρειάζεται.

Δυστυχώς όμως ο χρόνος είναι ο χειρότερος εχθρός των γονιών όσον αφορά το παιχνίδι. Είναι λογικό να έχετε δουλειές να κάνετε, να έχετε ρούχα να πλύνετε, να κάνετε θελήματα, να καθαρίσετε , να βοηθήσετε τα παιδιά με τα μαθήματά τους, να τα βάλετε για ύπνο και μέσα σε όλα τα άλλα να τα αφήσετε να παίξουν.

Η επικοινωνία μέσα από το παιχνίδι είναι εύκολη αρκεί να το βάλετε σαν κύρια προτεραιότητα. Πρέπει να βρείτε χρόνο ακόμη και αν αυτό σημαίνει πως πρέπει να σηκώνεστε μισή ώρα νωρίτερα ή να τρώτε βραδινό νωρίτερα αρκεί να βρείτε λίγο χρόνο προκειμένου να επικοινωνήσετε με το παιδί σας μέσα από το παιχνίδι.

Το δέσιμο με το παιδί σας γίνεται πιο ισχυρό αρκεί να του δίνετε την πλήρη προσοχή σας. Δεν είναι αρκετό να το σπρώχνετε στην κούνια ενώ μιλάτε στο κινητό σας. Αντί να το πάτε στην παραλία και να πίνετε τον καφέ σας καλό θα ήταν να το βοηθήσετε να φτιάξει ένα κάστρο στην άμμο. Αντί να κάνετε δουλειές αφήστε έστω κάποιες δουλειές για μετά και καθίστε μαζί του όσο παίζει.

Η επικοινωνία έρχεται μέσα από τις δικές σας αντιδράσεις. Ακούστε τα λοιπόν όσο παίζουν και θα εκπλαγείτε από την τεράστια φαντασία τους. Μιλήστε μαζί τους κάντε τους ερωτήσεις και βάλτε τον εαυτό σας στο παιχνίδι και παίξτε με τους δικούς τους κανόνες και όχι με τους δικούς σας. Παρακολουθείστε τα όσο παίζουν, παρατηρήστε τις ικανότητες που αναπτύσσουν και δεν είχατε προσέξει ποτέ , και αποτελέστε το καλό παράδειγμα για τα παιδιά σας.

Προσπαθήστε να εφαρμόσετε τα παραπάνω έστω για δέκα λεπτά την ημέρα και θα δείτε τεράστιες αλλαγές…

babyradio.gr- dr.albert- Μετάφραση: Γκαλίτσιου Μαριάννα

Τι καταλαβαίνεις για τη γυναίκα από την τσάντα της

• 
  Yahoo Celebrity - Τι καταλαβαίνεις για τη γυναίκα από την τσάντα της

Γραφει ο ψυχολόγος John Gray.
Το πόσο διαφορετικά αντιμετωπίζουν τον κόσμο οι άντρες και οι γυναίκες, το βλέπουμε αν συγκρίνουμε μια γυναικεία τσάντα με το πορτοφόλι ενός άντρα. Οι γυναίκες έχουν μεγάλες και βαριές τσάντες με ωραίες γαρνιτούρες και γυαλιστερά χρώματα ενώ οι άντρες ελαφρά μονόχρωμα μαύρα ή καφέ πορτοφόλια που ο προορισμός τους είναι να χωράνε τα απαραίτητα: ταυτότητα, άδειες, χρήματα. Κανείς ποτέ δεν μπορεί να φανταστεί τι μπορεί να βρει σε μια γυναικεία τσάντα. Ούτε η ίδια η γυναίκα ίσως να μην ξέρει τι περιέχει η τσάντα της. Ένα όμως είναι βέβαιο πως θα έχει μαζί της οτιδήποτε μπορεί να της χρειαστεί, μαζί με ό,τι άλλο ίσως χρειαστεί στους άλλους.

Ψάχνοντας σε μια γυναικεία τσάντα το πρώτο πράγμα που θα βρείτε είναι μια ποικιλία από άλλα μικρότερα τσαντάκια και πορτοφολάκια. €ivat σαν να κουβαλάει μαζί της το προσωπικό της φαρμακείο και γραφείο. Ίσως υπάρχει μέσα στην τσάντα ένα πορτοφόλι, ένα πορτοφολάκι για κέρματα, ένα σετ για μα­κιγιάζ, ένας καθρέφτης, μια ημερολογιακή ατζέντα, ένα μικρό κομπιουτεράκι τσέπης, ένα άλλο μικρότερο κουτί μέικ-απ με καθρεφτάκι, βούρτσα και χτένα μαλλιών, μια ατζέντα, μια παλαιότερη ατζέντα για τους πολύ παλιούς φίλους, μια θήκη γυα­λιών, γυαλιά ηλίου σε μια άλλη θήκη, ένα πακέτο χαρτομάντηλα, ελαφρά χρησιμοποιημένα χαρτομάντηλα, ταμπόν, ένα πακέ­το

πρoφυλακτικά ή ένα διάφραγμα, κλειδιά, κι άλλο ένα σετ κλειδιών, τα κλειδιά του άντρα της, μια οδοντόβουρτσα, οδο­ντόκρεμα, ένα σπρέυ αρωματικό για το στόμα, μονόχρωμο οδο­ντικό νήμα, καραμέλες σε διάφορες γεύσεις (στα παιδιά αρέσει η μέντα), ένα μικρό κουτάκι ασπιρίνες, άλλο ένα κουτάκι με βι­ταμίνες και διάφορα χαπάκια, δυο-τρεις λίμες για τα νύχια, τέσσερα-πέντε στυλό και μολύβια, διάφορα μικρά μπλοκάκια, ένα καινούργιο φιλμ κι ένα άδειο κουτί από φιλμ, μια θήκη με επαγγελματικές κάρτες φίλων και ειδικών για κάθε τομέα, ένα μίνι άλμπουμ με τις φωτογραφίες των αγαπημένων της προσώ­πων, βούτυρο κακάο για τα χείλια, φακελάκια τσαγιού, άλλο ένα κουτί παυσίπονα, ένας φάκελος με αποδείξεις, διάφορα γράμματα και κάρτες από τους αγαπημένους της, γραμματόση­μα, ένα μικρό πακέτο με λογαριασμούς που πρέπει να πληρω­θούν κι ένα σωρό από άλλα μικροπράγματα, όπως συνδετήρες, λαστιχάκια, παραμάνες, μπαρέτες για τα μαλλιά, καρφίτσες, τα ειδικά χαρτάκια για να μπορέσει να κολλήσει ένα νύχι, αν της σπάσει, χαρτιά αλληλλογραφίας με τους ανάλογους φακέλους, γόμα, διάφορα διαφημιστικά και κουπόνια εκπτώσεων, μέντες για το στόμα και διάφορα σκουπιδάκια που πρέπει να πετάξει (ίσως σε κανένα χρόνο). Κοντολογής, έχει μαζί της ό,τι θα μπορούσε να της χρειαστεί. Και τα κουβαλάει όπου πάει.
Για τη γυναίκα, η τσάντα της είναι σαν σωσίβιο, σαν ένας έμπιστος φίλος, ένα σημαντικό μέρος του εαυτού της. Μπορείτε να κρίνετε πόσο πλατιά αντίληψη έχει, από το μέγεθος της τσάντας της. βίναι έτοιμη για κάθε έκτατη ανάγκη, όπου κι αν βρεθεί.
Η ειρωνεία είναι ότι, όταν έχει να πάει με συνοδό ο’ ένα μεγάλο χορό αφήνει στο σπίτι της τη μεγάλη τσάντα και παίρ­νει μαζί της ένα μικρό γυαλιστερό τσαντάκι μόνο με τ’ απαραί­τητα. Στην περίπτωση αυτή, αισθάνεται ότι η βραδιά είναι δική της: τη φροντίδα της την έχει αναλάβει ο συνοδός της και δεν χρειάζεται να νιώθει υπεύθυνη για κανένα. Νιώθει τέτοια μονα­δικότητα και υποστήριξη που δεν της χρειάζεται η ασφάλεια που της παρέχει η τσάντα της.
boro.gr

Γιατί ΔΕΝ πρέπει να μπαίνουμε στο προφίλ Facebook των πρώην μας

Μπαίνεις κάθε μέρα στο προφίλ του/της πρώην σου για να δεις τι κάνει;...

Συνέχισε έτσι, αν δεν θέλεις να τον/την ξεπεράσεις ποτέ. Αλλιώς, σταμάτα τώρα...

Έχεις χωρίσει. Δεν μιλάς στο τηλέφωνο με τον πρώην σου ούτε τον συναντάς στη δουλειά, στην ίδια παρέα, στο δρόμο. Ορκίζεσαι ότι δεν σε ενδιαφέρει καθόλου να τα ξαναβρείς μαζί του αλλά δεν τον έχεις διαγράψει από φίλο σου στο Faceboοk και επιπλέον μπαίνεις κάθε μέρα στο προφίλ του για να μάθεις τα νέα του.

Πέρα από την κοινή λογική, το λέει και η επιστήμη. Πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου του Brunel με επικεφαλής την Tara C. Marshall, ερεύνησε κατά πόσο οι χρήστες του Facebook κατάφεραν να προχωρήσουν ή όχι τη ζωή τους μετά το χωρισμό τους. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε 464 άτομα, οι περισσότεροι φοιτητές (ποσοστό 60%) το 84% των οποίων ήταν γυναίκες. Αν και η γνώμη μας είναι ότι το δείγμα της έρευνας θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνει ίδιο αριθμό ερωτηθέντων και από τα δυο φύλα, αυτό δεν κάνει τα συμπεράσματα της Marshall λιγότερο σημαντικά.

Όπως ήταν αναμενόμενο, όσοι κοίταζαν συχνότερα το προφίλ του πρώην τους δυσκολεύονταν να ξεπεράσουν το χωρισμό.

Πέρα από την κοινή λογική, το λέει και η επιστήμη. Πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου του Brunel με επικεφαλής την Tara C. Marshall, ερεύνησε κατά πόσο οι χρήστες του Facebook κατάφεραν να προχωρήσουν ή όχι τη ζωή τους μετά το χωρισμό τους. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε 464 άτομα, οι περισσότεροι φοιτητές (ποσοστό 60%) το 84% των οποίων ήταν γυναίκες. Αν και η γνώμη μας είναι ότι το δείγμα της έρευνας θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνει ίδιο αριθμό ερωτηθέντων και από τα δυο φύλα, αυτό δεν κάνει τα συμπεράσματα της Marshall λιγότερο σημαντικά.

Όπως ήταν αναμενόμενο, όσοι κοίταζαν συχνότερα το προφίλ του πρώην τους δυσκολεύονταν να ξεπεράσουν το χωρισμό.


Αλλά μην νομίζεις ότι το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι απλώς να τον διαγράψεις από φίλο σου. Σύμφωνα με τη Marshall, αυτό θα είχε εξίσου αρνητικές επιπτώσεις. Το να μην γνωρίζεις τι γίνεται στη ζωή του, μπορεί να κάνει τη φαντασία σου να οργιάζει, με θετικό ή αρνητικό τρόπο, κάτι που ούτως ή άλλως συμβαίνει αναπόφευκτα μετά από ένα χωρισμό.

ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ...

3 λόγοι που νιώθουμε άσχημα μετά το σεξ!

Τόσο ένας άντρας όσο και μια γυναίκα μπορεί να νιώσει θλίψη μετά την σεξουαλική επαφή αλλά ο καθένας για τους δικούς του λόγους! Μια νέα έρευνα μας λέει ποιοι είναι αυτοί!

Η θλίψη είναι ένα συνηθισμένο συναίσθημα που ακολουθεί την σεξουαλική επαφή. Αυτό αποδεικνύει πρόσφατη μελέτη που πραγματοποιήθηκε από ερευνητές του πανεπιστημίου του Τέξας και του πανεπιστημίου U.C.L.A της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες.

Η μελέτη είχε στόχο να αποδείξει ότι το συναίσθημα της θλίψης είναι μέρος της εξελικτικής διαδικασίας, όταν πρόκειται για την αναπαραγωγή.

Σύμφωνα με τον επικεφαλής της έρευνας, καθηγητή κοινωνικής ψυχολογίας στο UCLA, δόκτωρ Μάρτιν Χάσελτον, η θλίψη τους αυτή δεν σχετίζεται με τη σεξουαλική τους επαφή αυτή καθαυτή, δηλαδή η μελαγχολία τους δεν είναι αποτέλεσμα της συγκεκριμένης πράξης. Πρόκειται απλώς για σκέψεις που μας κατακλύζουν μετά τη σεξουαλική πράξη. Οι άντρες νιώθουν κυρίως θλίψη, μας λέει ο δόκτωρ Χάσελτον, γιατί κάθε χαμένη ευκαιρία να κάνουν σεξ με ένα νέο σύντροφο είναι ενδεχομένως μια χαμένη ευκαιρία να αναπαράγουν, μια δαπανηρή ζημία από μια πιθανή εξελικτική προοπτική.

Για τους άντρες, οι τρεις πιο βασικές σκέψεις που τους προκαλούν λύπη μετά την σεξουαλική επαφή είναι:
Η δειλία (που έδειξαν στο παρελθόν) στο να προσεγγίσουν κάποιες γυναίκες ερωτικά

Η έλλειψη σεξουαλικής τόλμης

Και γενικότερα η έλλειψη περιπετειώδους σεξουαλικής ζωής.

Για τις γυναίκες οι βασικές αιτίες θλίψης είναι:

Η  σεξουαλική εξαπάτηση των παλαιότερων συντρόφων τους κατά το παρελθόν ή το παρόν

Και το ότι βιάστηκαν να κάνουν σεξ (με το συγκεκριμένο σύντροφο ή με παλαιότερους συντρόφους).

«Οι αρνητικές συνέπειες του περιστασιακού σεξ ήταν πάντα πολύ υψηλότερες για τις γυναίκες παρά για τους άνδρες, και αυτό είναι πιθανό να έχει διαμορφώσει συναισθηματικές αντιδράσεις στις σεξουαλικές σχέσεις ακόμη και σήμερα» σημείωσε ο Χάσελτον. Η μελέτη βασίστηκε σε τρεις επιμέρους έρευνες με συνολικά συμμετέχοντες περίπου 25.000 άτομα και τα ευρήματα της δημοσιεύονται στο τρέχον τεύχος του Archives of Sexual.  

Κουνιέται το καντήλι της Παναγίας στην Κρεμαστή - Χτυπούν οι καμπάνες

Εδώ και λίγη ώρα χτυπάνε χαρμόσυνα οι καμπάνες στην Κρεμαστή, καθώς πολλοί πιστοί έγιναν μάρτυρες στο καντήλι της Παναγίας που κουνιέται συνεχώς μπροστά από την Εικόνα της Μεγαλόχαρης και εμφανίστηκε η σκιά της Παναγίας σύμφωνα με πληροφορίες του Rodosreport από μαρτυρίες πιστών 

Αυτές τις ημέρες η Παναγία η Καθολική στην Κρεμαστή εορτάζει και καθημερινά πλήθος κόσμου βρίσκεται εκεί για να προσκυνήσει τη Χάρη Της. Οι καμπάνες χτυπούν χαρμόσυνα και ο εφημέριος του ναού αυτή τη στιγμή κάνει παράκληση .

Ο κόσμος είναι συγκλονισμένος και όσο περνάει η ώρα πλήθος πιστών συρρέει στον Ιερό Ναό της Παναγίας στην Κρεμαστή για να προσκυνήσουν.

Πηγή: rodosreport.gr

Ένα μικρό αγόρι ζωγραφίζει στο σχολείο του με κιμωλίες στο δάπεδο. Το αποτέλεσμα δείτε το!(Βίντεο)

Ι

Σε ένα σχολείο στην Ινδία, ένα μικρό αγόρι παίρνει μερικές κιμωλίες, βγαίνει στο προαύλιο και αρχίζει να ζωγραφίζει κάτι στο δάπεδο μπροστά στα έκπληκτα μάτια του δασκάλου του.

Το αποτέλεσμα εκπληκτικό…

Η ταινία με τίτλο «CHALK», έχει δημιουργηθεί στην Ινδία και βασίζεται σε πραγματικό περιστατικό που συνέβη στο Ιράκ κατά τη διάρκεια του πολέμου.

Δείτε το βίντεο: