7 πληγές που δεν θα κλείσουν όταν βρεις άντρα

Μάθε ν’ αναγνωρίζεις ποια πράγματα ΔΕΝ πρόκειται ν’ αλλάξει μια σχέση στη ζωή σου, ώστε να μπορείς ν’ αποφασίσεις πότε και με ποιον να φλερτάρεις για τους σωστούς λόγους κι όχι μόνο για να λες ότι είσαι ζευγαρωμενη.

1. Οι ανασφάλειες σου

Τα κομπλιμέντα του μπορεί να τονώνουν τον εγωισμό σου όμως δεν είναι αρκετά για να βελτιώσουν την εικόνα που έχεις για τον εαυτό σου.Με ταίρι ή χωρίς θα είσαι πάντα ο ίδιος άνθρωπος κι αν αυτό δεν σου αρέσει, κανένας -ούτε ο Εκείνος- μπορεί να σε βοηθήσει ν’ αλλάξεις, αν δεν βοηθήσεις μόνη σου τον εαυτό σου.

2. Η κατάθλιψη σου

Οπωσδήποτε είναι πιο ευχάριστο να μιλάς με κάποιον και να γελάτε παρέα, ιδιαίτερα όταν έχεις ακεφιές. Αλλά κανένας άντρας δεν θα μπορέσει να διώξει το μαύρο σύννεφο που έχει εγκατασταθεί πάνω από το κεφάλι σου και να σου χαρίσει την ευτυχία. Η ευθύνη της ζωής σου είναι στα δικά σου χέρια και αν δεν το ξέρεις ήδη, πρέπει να μάθεις να χαμογελάς, είτε μόνη είτε με παρέα. Άλλωστε, κανένας δεν μπορεί κλάψει ή να γελάσει αντί για σένα.

3. Η μοναξιά σου

Αν βγαίνεις με τον λάθος άνθρωπο θα εξακολουθείς να νιώθεις μόνη σου, είτε είσαι μαζί του είτε όχι, γι’ αυτό δεν πρέπει να δημιουργείς σχέσεις μόνο από τον φόβο της μοναξιάς. Αντίθετα, αν μάθεις να περνάς καλά με τον εαυτό σου, θα είσαι πιο εκλεκτική όταν διαλέγεις ποιον θέλεις κοντά σου. Ούτως ή άλλως, ακόμη κι αν παντρευτείς, θα υπάρχουν πολλές φορές που θα είσαι μακριά από τον άντρα σου, καθώς είναι πρακτικά ανέφικτο να βρίσκεστε μαζί 24/7.

4. Η χαμηλή αυτοεκτίμηση

Μόνη ή με ταίρι, αυτό που νιώθεις ότι αξίζεις παραμένει σταθερό, αφού εξαρτάται αποκλειστικά από την εικόνα που έχεις εσύ η ίδια για τον εαυτό σου κι όχι από την αξία που έχει κάποιος άλλος.Αν νομίζεις ότι κάποιος άλλος μπορεί να δώσει αξία στην ύπαρξη σου, τότε αυτή η αξία θα είναι ψεύτικη και δεν θα σε γεμίζει. Αντίθετα, η αυτοπεποίθηση και η αυτοεκτίμηση σε συντροφεύουν πάντα ακόμα κι όταν είσαι μόνη σου, αλλά αυτό είναι κάτι που συμβαίνει μόνο όταν συμφιλιωθείς μ’ αυτό που είσαι και αγαπήσεις τον εαυτό σου.

5. Οι αφραγκίες σου

Αν βλέπεις τους άντρες σαν χρυσούς χορηγούς κι όχι ως συντρόφους, μπορεί να απολαύσεις πολλά ακριβά γεύματα, ταξίδια και πλουσιοπάροχα δώρα, αλλά θα τα χάσεις όλα τη στιγμή που εκείνος θα σου γυρίσει την πλάτη. Καλύτερα λοιπόν να στέκεσαι στα δικά σου πόδια ώστε να μπορείς να στηρίξεις οικονομικά τον εαυτό σου χωρίς να εξαρτάσαι από τη γενναιοδωρία και τη διάθεση κάποιου άλλου. Έτσι, οποιαδήποτε επιπλέον προσφορά θα είναι καλοδεχούμενη ως πολυτέλεια που μπορείς να χαρείς πραγματικά κι όχι σαν λύση επιβίωσης που είσαι αναγκασμένη να δεχτείς.

6. Τα ψυχολογικά σου

Η παθολογική ζήλια, ο φόβος της οικειότητας, ή οι κάθε είδους νευρώσεις σου δεν πρόκειται να διορθωθούν αυτομάτως με το που θα βρεις άντρα. Μάλιστα, κάποια από αυτά τα προσωπικά προβλήματα μπορεί να χειροτερέψουν, καθώς η συναισθηματική ισορροπία σου θα επηρεάζεται από έναν ακόμη απρόβλεπτο παράγοντα. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να σταματήσεις να βγαίνεις μέχρι να ξεπεράσεις όλα σου τα ψυχολογικά, αλλά καλό είναι να ξέρεις τι μπορεί να βρεις μπροστά σου και ποιος ευθύνεται για τη μιζέρια σου: εσύ και μόνο εσύ.

7. Η πλήξη σου

Αν βγαίνεις με τον πρώτο τυχόντα μόνο και μόνο από βαρεμάρα, ή γιατί σε κουράζει η ιδέα να ψάξεις κάτι καλύτερο, πολύ σύντομα θα αρχίσεις να πλήττεις κοντά του και θα τον πληγώσεις. Αντί λοιπόν να διαλέγεις άτομα που δεν σε συγκινούν επειδή η ζωή σου σού φαίνεται άδεια, καλύτερα να βρεις ένα καινούργιο χόμπι που να σε γεμίζει, παρά να θρηνήσουμε περισσότερα θύματα.

Με άλλα λόγια, όταν ψάχνεις για ταίρι φρόντισε να βρεις κάποιον που σου αρέσει πραγματικά γι’ αυτό που είναι εκείνος σαν άνθρωπος, όπως είναι ακριβώς κι όχι γι’ αυτό που μπορεί ή που ελπίζεις να σου προσφέρει. Μόνο τότε έχεις ελπίδα να τον αγαπήσεις και να δημιουργήσεις μια ευτυχισμένη σχέση που να διαρκέσει στον χρόνο.

womenonly.gr

Η ευτυχία δεν βρίσκεται στις συγκρίσεις

Το κλειδί της ευτυχίας

Βγαίνεις στην αυλή σου και θαυμάζεις το σούπερ αμάξι σου. Ανοίγεις την ντουλάπα σου και πιάνεις το φτιαγμένο κατά παραγγελία Tom Ford κοστούμι σου. Είσαι ευτυχισμένος; Έρευνες σου λένε πως όχι. «Νομίζεις ότι τα προβλήματα σου θα λύνονταν αν μπορούσες να αποκτήσεις μία Φεράρι ή μία βίλα» σου διευκρινίζει ο Raj Persaud, ψυχίατρος του Νοσοκομείου MaudsLey του Λονδίνου. «Ψυχολογικές έρευνες έχουν αποδείξει ξανά και ξανά ότι η ευτυχία δεν συνδέεται με αυτά που έχεις».

Το όριο σου

Κανείς φυσικά δεν σου λέει ότι τα χρήματα δεν είναι σημαντικά. Είναι πολύ δύσκολο να είσαι ευτυχισμένος όταν περνάς τις ημέρες σου στον ΟΑΕΔ Ή ακόμα χειρότερα, στο παιδικό σου δωμάτιο, στο οποίο επέστρεψες όταν σε απέλυσαν. «Χρειάζεσαι κάποια χρήματα για να αμυνθείς απέναντι στη δυστυχία: σπίτι, φαγητό και ασφάλεια για σένα και την οικογένεια σου είναι απαραίτητα» σου λέει ο Persaud. Από εκεί και πέρα,έχουν δείξει οι έρευνες, η ευτυχία σου έχει να κάνει με το πώς βλέπεις τον εαυτό σου και όχι με τον αριθμό στην οθόνη του ATM.

H επίδραση του περιβάλλοντος

Κάθε απόκτημα σου δυστυχώς δεν έχει απόλυτη αξία, αλλά συγκρίνεται με τα επιτεύγματα του περιβάλλοντος σου. Αν όλοι οι γείτονες σου έχουν Μπουγκάτι κι εσύ έχεις Τζάγκουαρ, προφανώς δεν θα αισθάνεσαι και πολύ καλά. Αν είχαν όμως ένα Νταϊχάτσου Κουόρε του ’82, θα αισθανόσουν θεός. «Οι έρευνες δείχνουν ότι σημασία έχει ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνεσαι την πρόοδο στη ζωή, όσον αφορά στην ικανοποίηση που λαμβάνεις από αυτήν» σου λέει ο Persaud.

Κόψε τις συγκρίσεις

Μπορεί να πιστεύεις ότι σε βοηθά στην επίτευξη των στόχων σου, αλλά το να συγκρίνεσαι πάντα με αυτούς που βρίσκονται ψηλότερα στην ιεραρχία και την εισοδηματική κατάσταση θα σε οδηγήσει στον καναπέ του ψυχοθεραπευτή. Και στη δυστυχία φυσικά. Ούτε, όμως, η αντίθετη προσέγγιση φαίνεται να δουλεύει.

«Πιστεύαμε ότι η ευτυχία βρίσκεται στο να συγκρίνεις τον εαυτό σου με αυτούς που βρίσκονται σε χειρότερη κατάσταση, έτσι ώστε να εκτιμάς ρεαλιστικά αυτά που έχεις πετύχει» σου λέει ο Persaud.

Πλέον, όμως, αυτή η άποψη έχει αλλάξει. «Νέες έρευνες έχουν δείξει ότι όσο πιο δυστυχισμένος είσαι τόσο περισσότερο συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους άλλους, ασχέτως εάν τα πάνε καλύτερα ή χειρότερα» σου λέει ο Persaud. Άρα το κλειδί της ευτυχίας είναι να πετάξεις το χάρακα στα σκουπίδια, να εγκαταλείψεις τις συγκρίσεις και να εκτιμήσεις αυτό που σε κάνει ξεχωριστό. Σημαντικό είναι επίσης να επαναπροσδιορίζεις τους στόχους σου όταν Βλέπεις ότι έχεις «κολλήσει».

Γιώτης Ανδρέου

Τρία συναισθήματα που μοιάζουν με αγάπη, αλλά δεν ειναι…

Όταν ξεκινά κανείς μια σχέση αισθάνεται έντονα συναισθήματα, τα οποία δεν είναι πάντα απαραιτήτως αγάπη. Ωστόσο, το ερωτευμένο άτομο συχνά δεν αναγνωρίζει ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο, και μπερδεύει αυτά τα συναισθήματα με την αληθινή αγάπη. Το αποτέλεσμα είναι ότι καταλήγει να βρίσκεται μπερδεμένο, απογοητευμένο, ή ακόμα και προδομένο από τον/τη σύντροφό του, γιατί έγινε παρεξήγηση και ο άλλος δεν εννοούσε αυτά που ο ερωτευμένος πίστεψε ότι άκουσε.

Πόθος/Ερωτική Έλξη

Αυτό το έντονο συναίσθημα που τόσοι άνθρωποι έχουν νιώσει και σε τόσες πολλές περιπτώσεις το έχουν μπερδέψει με την αγάπη. Πρόκειται περισσότερο για έντονη «χημεία», οι φερομόνες (χημικά στοιχεία που έχει κάθε άνθρωπος) του ενός ατόμου που ταιριάζουν όπως το κλειδί στην κλειδαριά με τις φερομόνες ενός άλλου ατόμου και δημιουργούν τη σπίθα του σωματικού πάθους. Αυτό το συναίσθημα της έντονης ερωτικής έλξης συχνά το αποκαλούμε «έρωτας με την πρώτη ματιά» ή «κεραυνοβόλος έρωτας», αφού πράγματι η ένταση του συναισθήματος είναι τέτοια, που συγκλονίζει αυτόν που το αισθάνεται.

Τρεις λόγοι που μπερδεύει κανείς τον πόθο με την αγάπη

Όταν κάποιος αισθάνεται πόθο για κάποιο άλλο άτομο, συνήθως μπερδεύει αυτό το συναίσθημα με την αγάπη για τρεις λόγους:

- η έλξη είναι ακαριαία και εντονότατη, επομένως μοιάζει να είναι «μοιραίο γεγονός».

- Κατά δεύτερο λόγο, το ότι πρόκειται για δύο αγνώστους σημαίνει ότι κανείς μπορεί να φανταστεί ό,τι επιθυμεί για το άλλο άτομο (άρα δε βασίζεται στην πραγματικότητα του ποιος είναι ο άλλος, αλλά στο τι θα ήθελε να είναι ο άλλος) και, βέβαια, οι φαντασιώσεις είναι πάντα τέλειες!

- Τέλος, ο ερωτοχτυπημένος δεν έχει αντικρίσει το ποιος στ’ αλήθεια είναι ο σύντροφός του, γιατί είναι παγιδευμένος στη δίνη της σεξουαλικής έντασης και του πάθους, οπότε βλέπει αυτό που θέλει να δει. Αν ο έρωτας είναι τυφλός, τότε το πάθος από μόνο του βγάζει τα μάτια αυτού που το αισθάνεται και δεν αφήνει χώρο για λογικές σκέψεις.

Είναι φυσιολογικό;

Είναι λοιπόν φυσιολογικό να αισθάνεται κανείς πόθο και έντονη ερωτική έλξη; Η απάντηση είναι: βεβαιότατα! Όμως, θα πρέπει κανείς να γνωρίζει τη διαφορά ανάμεσα στον πόθο και την αγάπη, ώστε να μην τα μπερδέψει.

Τον πρώτο καιρό μιας σχέσης είναι φυσιολογικό να αισθάνεται κανείς έντονο ερωτικό πόθο και να μην μπορεί να «ξεκολλήσει» από τον άλλον, όμως, καθώς η γνωριμία προχωράει και βλέπει κανείς τον χαρακτήρα και τα ελαττώματα του άλλου, αποφασίζει αν πρόκειται για αγάπη ή για πάθος.

Συχνά, όταν κανείς «δει» το αντικείμενο του πόθου του στο φως της ημέρας, συνειδητοποιεί ότι δεν του αρέσει όσο νόμιζε ή φανταζόταν, με αποτέλεσμα η σχέση να πάρει τέλος. Η αγάπη δεν είναι ταυτόσημε με την σκέτη σωματική έλξη (παρόλο που η ερωτική έλξη είναι σημαντικό στοιχείο της), αλλά χρειάζεται και άλλα συστατικά, και, κυρίως χρόνο και υπομονή για να καλλιεργηθεί.

Και βέβαια, πολλές φορές το ξεκίνημα της αγάπης και μιας βαθιάς, ουσιαστικής σχέσης ξεκινάει από έντονο σεξουαλικό πάθος (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το σεξουαλικό πάθος από μόνο του οδηγεί κάθε φορά στην αγάπη).

Έμμονη Ιδέα

Όταν το άλλο άτομο γίνει έμμονη ιδέα στον ερωτευμένο, συνήθως αυτός το εκλογικεύει λέγοντας «αφού δεν μπορώ να σκεφτώ κανέναν άλλον, άρα είμαι ερωτευμένος/η με και αγαπάω αυτό το άτομο». Η εμμονή είναι παρόμοια με το πάθος, αλλά είναι ακόμα πιο παραπλανητική και καταστροφική. Ενώ ο πόθος είναι περαστικός και ξεθωριάζει όταν οι ερωτευμένοι γνωριστούν καλύτερα και διαπιστώσουν τις διαφορές τους, η έμμονη ιδέα παραμένει, ακόμα και όταν ο ερωτευμένος δει τα ελαττώματα του άλλου. Και ενώ το σεξουαλικό πάθος μπορεί να οδηγήσει σε μια ουσιαστική ερωτική σχέση, η εμμονή σκοτώνει την αγάπη.

Η εμμονή σκοτώνει την αγάπη

Όσο περισσότερο χρόνο και προσπάθεια επενδύσει κανείς σε μια άρρωστη εμμονή για ένα πρόσωπο ή μια σχέση, τόσο πιο σίγουρο είναι ότι τα πράγματα θα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Οι άνθρωποι που είναι σε κατάσταση έμμονης ιδέας με κάποιον άλλον, λόγω του ότι σκέφτονται μόνο σχετικά με τον άλλο και τη σχέση τους, συχνά χάνουν την επαφή με τον ίδιο τους τον εαυτό. Αυτή η απώλεια του εαυτού και της ατομικότητας δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο συμπεριφοράς όπου το άτομο με την εμμονή γίνεται όλο και πιο εξαρτημένο από το αντικείμενο του έρωτά του και από τη σχέση.

Έρωτας χωρίς ανταπόκριση

Ακόμα και η αγάπη χωρίς ανταπόκριση (όπου ο ένας είναι μόνος ερωτευμένος και του έχει γίνει έμμονη ιδέα ο άλλος, ο οποίος δεν είναι ερωτευμένος) μπορεί να γίνει έμμονη ιδέα με καταστροφικές ψυχολογικές συνέπειες.

Όταν το ένα άτομο είναι ερωτευμένο φουλ και το άλλο δεν είναι, όταν πιστεύει ότι έχει μια σχέση και το άλλο άτομο δεν το πιστεύει, όταν το ένα άτομο είναι αφοσιωμένο και το άλλο δεν το έχει πάρει στα σοβαρά, τότε υπάρχει η βάση για να δημιουργηθεί εμμονή.

Τα σημάδια της εμμονής

• Αν όλος ο χρόνος και κόπος σας πηγαίνει σε ένα άτομο (που δεν ανταποκρίνεται)
• Αν διαρκώς προσπαθείτε να ευχαριστήσετε τον/τη σύντροφό σας
• Αν η σχέση σας δεν έχει αμοιβαιότητα (από άποψη σεβασμού, βαθμό αφοσίωσης) και διαρκώς κάνετε συμβιβασμούς και υποχωρήσεις,

τότε, πιθανότατα η σχέση σας βασίζεται σε έμμονα συναισθήματα και όχι σε αληθινή αγάπη.

Ριμπάουντ (Rebound)

Όπως ο γνωστός όρος στο μπάσκετ, έτσι και στις σχέσεις: όταν μια σχέση ξεκινά ξαφνικά, πριν καλά-καλά τελειώσει η προηγούμενη. Αυτές οι σχέσεις σπάνια βασίζονται στην αγάπη και αποτελούν έναν τρόπο για να τονώσει το άτομο -του οποίου τελείωσε η σχέση- την αυτοπεποίθησή του και να νιώσει όμορφα και συντροφικά. Πολλές φορές το συναίσθημα μοιάζει με αγάπη, γιατί οι άνθρωποι που τελειώνουν μια σχέση θέλουν να ξαναγαπήσουν, όμως όταν αυτό γίνεται πολύ σύντομα, δεν προλαβαίνει να τελειώσει μέσα του η συναισθηματική αναταραχή της προηγούμενης σχέσης για να επενδύσουν στην επόμενη.

Το άτομο που βγαίνει από την προηγούμενη σχέση και αμέσως κάνει μια νέα, έχει συνηθίσει να είναι ερωτευμένο, θέλει να έχει μια σχέση και, χωρίς πολλή σκέψη, επιλέγει κάποιο νέο πρόσωπο για να είναι μαζί του, πείθοντας τον εαυτό του ότι έχει ερωτευτεί ξανά. Συχνά το άτομο αυτό επιθυμεί και αναπολεί ακόμα την προηγούμενή του σχέση, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θέλει πίσω τον παλιό του σύντροφο, απλώς θέλει μια σχέση. Σε μια τέτοια ριμπάουντ φάση, το άτομο θέλει απλώς κάποιον, οποιονδήποτε σύντροφο και δεν είναι έτοιμο να επενδύσει πραγματικά σε μια νέα σχέση. Έτσι, πρόκειται για σχέση-ψυχολογικό τραυμαπλάστ, αφού οι παλιές πληγές δεν έχουν ακόμα επουλωθεί.

Σημάδια της ριμπάουντ σχέσης

• Όταν η παλιά σχέση με κάποιον τρόπο μπερδεύεται με τη νέα
• Το άτομο φέρνει τα προβλήματα της προηγούμενης στη νέα σχέση
• Υπάρχουν εκκρεμότητες από την προηγούμενη σχέση
• Ο/η σύντροφος από την προηγούμενη σχέση επανεμφανίζεται (είτε ως φυσικό πρόσωπο είτε ως παράδειγμα)

Είναι λοιπόν σημαντικό να μπορεί κανείς να αξιολογήσει αν τα συναισθήματά του εμπίπτουν σε μία από τις τρεις κατηγορίες της έντονης ερωτικής έλξης, της εμμονής, ή της ριμπάουντ σχέσης, ώστε να ξέρει που βρίσκεται, τι ζητάει, και -κυρίως- τι μπορεί να πάρει από τη σχέση του.

Λίζα Βάρβογλη, Ph.D. Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια

Οι άνδρες παρερμηνεύουν τα μηνύματα των γυναικών προσδίδοντάς τους σεξουαλικό νόημα

Το έργο το έχουμε δει αλλεπάλληλες φορές: η γυναίκα χαμογελάει και ο άνδρας πιστεύει ότι της αρέσει και προσπαθεί να την προσεγγίσει. Η γυναίκα, πάλι, μεταφράζει τις κινήσεις του ως φιλικές και η παρερμηνεία πάει λέγοντας.

Νορβηγοί επιστήμονες αποφάσισαν να μελετήσουν τις συμπεριφορές των δύο φύλων, με σκοπό να καταλήξουν στη ρίζα του προβλήματος. Βάσει των ευρημάτων τους, όλα ξεκινούν από τη δικτύωση του ανδρικού εγκεφάλου ο οποίος είναι φτιαγμένος για να λαμβάνει τα λάθος μηνύματα.

Ενα χαμόγελο και ένα αστείο από την πλευρά των γυναικών δεν αποτελούν δείγμα ερωτικού ενδιαφέροντος, υποστηρίζουν οι επιστήμονες

Εξελικτική η σεξουαλική «ερμηνεία»

Σύμφωνα με τους ειδικούς του Νορβηγικού Πανεπιστημίου Επιστήμης και Τεχνολογίας (NTNU) στο Τροντχάιμ, από εξελικτική άποψη και με στόχο τη διαιώνιση του είδους τα αρσενικά αναζητούν ευκαιρίες σεξουαλικής συνεύρεσης. Προκειμένου να προσελκύσει μια γυναίκα, ο σύγχρονος άνδρας καλείται να επενδύσει χρόνο και χρήμα, γεγονός που μπορεί να μην οδηγήσει στο… κρεβάτι. Το κόστος όμως σε περίπτωση που δεν προσπαθήσει να «κυνηγήσει» μια γυναίκα είναι ακόμη μεγαλύτερο, κατά τους ειδικούς, καθώς σε αυτή την περίπτωση δεν θα καταφέρει ποτέ να φτάσει στην πολυπόθητη αναπαραγωγή.

«Το αναπαραγωγικό «fitness» ενός άνδρα, δηλαδή το πόσους απογόνους θα αποκτήσει, εξαρτάται από τον αριθμό των γυναικών με τις οποίες θα καταφέρει να τεκνοποιήσει.Ωστόσο η συγκεκριμένη συνταγή δεν είναι αποτελεσματική στην περίπτωση των γυναικών» λέει ο ερευνητής δρ Μονς Μπεντίξεν. Αυτό, όπως εξηγεί ο ίδιος, συμβαίνει ακριβώς επειδή η γυναίκα-μητέρα, εξελικτικά, έχει θέσει τον πήχη πολύ ψηλά για την εξεύρεση του ιδανικού συντρόφου και πατέρα των παιδιών της. Κάτι τέτοιο μεταφράζεται στο ότι οι γυναίκες έχουν αναπτύξει ένα σύστημα επικοινωνίας όπου τα σεξουαλικά μηνύματα είναι ξεκάθαρα.

«Παρά το γεγονός ότι οι συγκεκριμένες διεργασίες λαμβάνουν χώρα ασυνείδητα, είμαστε σε θέση να μετρήσουμε τα αποτελέσματα από εμπειρική άποψη» αναφέρει ο ειδικός.

Φίλοι με… προνόμια;

Στο πλαίσιο της μελέτης των νορβηγών επιστημόνων, έλαβαν μέρος συνολικά 308 ετεροφυλόφιλοι εθελοντές ηλικίας 18-30 ετών. Οι ερευνητές ζήτησαν από τις γυναίκες (που άγγιζαν το 59% των εθελοντών) να αναφερθούν σε αντίστοιχες εμπειρίες που είχαν κατά τη διάρκεια του τελευταίου έτους.

Οι μεμονωμένες εμπειρίες όπου η φιλική συμπεριφορά απέναντι σε έναν άνδρα είχε παρερμηνευθεί ως σεξουαλικό ενδιαφέρον άγγιζαν τις 3,5 ανά εθελόντρια. Στην περίπτωση των ανδρών πάλι, οι αντίστοιχες περιορίζονταν σημαντικά αριθμητικά.

«Τα αποτελέσματα της μελέτης είναι απόλυτα φυσιολογικά από εξελικτική πλευρά» υπογραμμίζει ο δρ Μπεντίξεν. «Αυτό που είναι πραγματικά εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι τα αποτελέσματα της μελέτης μας είναι πανομοιότυπα με εκείνα μιας αμερικανικής μελέτης του 2003 – αν αναλογιστεί κανείς ότι η Νορβηγία είναι μια από τις χώρες με τη μεγαλύτερη ισότητα ανάμεσα στα δύο φύλα».

«Το γεγονός ότι η υπόθεση της εξελικτικής ψυχολογίας προκύπτει ακόμη και όταν μια τέτοια μελέτη πραγματοποιείται σε μια κοινωνία με ισχυρή ισότητα ανάμεσα στα δύο φύλα αποδυναμώνει την πεποίθηση πως οι κοινωνικοί ρόλοι ανδρών και γυναικών καθορίζουν την ψυχολογία τους σε τέτοιες καταστάσεις» ξεκαθαρίζει ο ίδιος.

Σε επόμενη φάση, οι ερευνητές σκοπεύουν να συλλέξουν δεδομένα από μαθητές και φοιτητές ηλικίας 16-19 ετών, για να δουν κατά πόσο τα ευρήματά τους ισχύουν και στην περίπτωση της συγκεκριμένης ηλικιακής κατηγορίας ή κατά πόσο οποιεσδήποτε διαφοροποιήσεις θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε κρούσματα σεξουαλικής παρενόχλησης.

«Αν και η εξελικτική ψυχολογία και τα ευρήματά μας αποκαλύπτουν ότι η ανάρμοστη συμπεριφορά των ανδρών είναι υπαρκτή, αυτό δεν σημαίνει πως οι επιστήμονες του κλάδου επευφημούν κάτι τέτοιο. Μπορούν να ληφθούν πολύτιμα μέτρα κατά της σεξουαλικής παρενόχλησης. Θα βοηθούσε αν διδάσκαμε τους άνδρες ότι μια γυναίκα που γελάει, αστειεύεται, στέκεται κοντά ή ακουμπάει έναν άνδρα στο μπράτσο δεν σημαίνει πως εκφράζει σεξουαλικό ενδιαφέρον» καταλήγει ο δρ Μπεντίξεν.

Βενιού Ειρήνη  tovima.gr

Γυναίκες: πιο πιστές και μονογαμικές…

Στο αιώνιο δίλημμα «να μείνω ή να φύγω» (με άλλα λόγια «να μείνω πιστός ή να απιστήσω»), οι γυναίκες στην πλειονότητά τους και σε μεγαλύτερο ποσοστό από τους άνδρες «ψηφίζουν» τη μονογαμικότητα, ενώ οι άνδρες είναι πιο επιρρεπείς στην απιστία. Αυτό επιβεβαιώνει μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα – και μάλλον δεν λέει κάτι καινούριο.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, με επικεφαλής τον διακεκριμένο καθηγητή ανθρωπολογίας Ρόμπιν Ντένμπαρ, ανέλυσαν στοιχεία για περίπου 2.000 άτομα.

Αφενός, 585 άνθρωποι ηλικίας 18 έως 63 ετών κλήθηκαν να απαντήσουν αναλυτικά για τις σεξουαλικές συνήθειές τους. Αφετέρου, οι επιστήμονες ανέλυσαν δεδομένα από 1.314 άνδρες και γυναίκες, τα οποία αφορούσαν το μήκος του παράμεσου (το μήκος αυτού του δάχτυλου δείχνει το επίπεδο της τεστοστερόνης και όσο μεγαλύτερο είναι σε σχέση με τον δείκτη, τόσο αυξάνεται η πιθανότητα απιστίας).

Η μελέτη διαπίστωσε ότι το 57% των ανδρών τείνουν στην απιστία, ενώ το 43% προτιμούν να μείνουν πιστοί.

Η τάση είναι αντίστροφη στις γυναίκες, μεταξύ των οποίων το 53% θέλουν να είναι πιστές και το 47% τείνουν στην απιστία. Λαμβάνοντας υπόψη μόνο τα στοιχεία σχετικά με το μεγάλο μήκος του παράμεσου, αυξάνονται τα ποσοστά απιστίας τόσο για τους άνδρες (62%), όσο και για τις γυναίκες (50%).

Η έρευνα, σύμφωνα με τους επιστήμονες, επιβεβαιώνει ότι και τα δύο φύλα εμφανίζουν στο εσωτερικό τους ένα βασικό διαχωρισμό ανάμεσα στους «πιστούς – μονογαμικούς» και στους «άπιστους – πολυγαμικούς». Αυτό διακρίνει τους ανθρώπους από τα άλλα ζώα, τα οποία είναι είτε μονογαμικά, είτε πολυγαμικά, αλλά δεν εμφανίζουν τέτοιο διχασμό.

Από δαρβινική άποψη, σύμφωνα με τους επιστήμονες, φαίνεται πως εξ αρχής οι άνθρωποι είχαν χωριστεί σε δύο «στρατόπεδα», που ακολουθούσαν δύο διακριτές εξελικτικές στρατηγικές στο θέμα του σεξ και των σχέσεων.

Η μια ανθρώπινη ομάδα – τάση προτιμά τους πολλαπλούς και σύντομης διάρκειας σεξουαλικούς συντρόφους, επειδή έτσι αυξάνονται οι πιθανότητες να έχει κάποιος περισσότερους απογόνους και να περάσει σε αυτούς τα γονίδιά του.

Η δεύτερη ομάδα – τάση προτιμά να επενδύει προσωπικά σε μια μακρόχρονη σεξουαλική σχέση, θεωρώντας ότι έτσι έχει μεγαλύτερες πιθανότητες επιβίωσης ο απόγονος που θα προκύψει.

Πηγή: ΑΠΕ/ΜΠΕ -

8 συνήθειες που έχουν οι άνθρωποι που δεν ζηλεύουν ποτέ

Οι άνθρωποι που δεν ζηλεύουν:

1. Έχουν δίπλα τους ανθρώπους εμπιστοσύνης.

2. Γνωρίζουν τι αξίζουν.

3. Χαίρονται με την επιτυχία των άλλων.

4. Εκτιμούν τα καλά που τους φέρνει η ζωή.

5. Γνωρίζουν πότε να «βγουν από την πρίζα» και να αφήσουν κάτω το κινητό.

6. Δεν αναζητούν την επιβεβαίωση από τους γύρω τους.

7. Δεν στέκονται σε ταμπέλες και ετικέτες.

8. Δεν συγκρίνουν τον εαυτό τους με κανέναν.

Τι είναι συναίσθημα

Το συναίσθημα είναι ένας όρος για την ακριβή σημασία του οποίου οι ψυχολόγοι και οι φιλόσοφοι έριζαν για περισσότερο από έναν αιώνα. Στην πιο κυριολεκτική της έννοια, το Αγγλικό Λεξικό της Οξφόρδης ορίζει το συναίσθημα ως: «Οποιαδήποτε αναταραχή ή αναστάτωση του νου, αίσθημα, πάθος. Οποιαδήποτε σφοδρή ή εξημμένη ψυχική κατάσταση».

Πρόκειται για μια σύνθετη υποκειμενική συνειδητή εμπειρία: ο συνδυασμός νοητικών καταστάσεων, ψυχοσωματικών εκφράσεων και βιολογικών αντιδράσεων του σώματος. Είναι αυτό που ένας άνθρωπος «αισθάνεται», όχι ως απλή αίσθηση αλλά ως κάτι βαθύ, εσωτερικό, που επιδρά στο σώμα (πχ καρδιακός ρυθμός) και την «ψυχή» του και σχεδόν πάντα εκφράζεται (στο πρόσωπο, στη φωνή, στη στάση του σώματος) και είναι παρατηρήσιμο από τους άλλους.

  Είναι αποτέλεσμα περίπλοκων ορμονικών επιδράσεων και του ασυνείδητου νου. Τα συναισθήματα είναι πολύ δύσκολο να ελέγχονται, με συνειδητή προσπάθεια. Προκαλούν την αλλαγή συμπεριφοράς στα θηλαστικά ανάλογα με την κατάσταση στην οποία αυτά βρίσκονται. Στον άνθρωπο τα συναισθήματα πολλές φορές γίνονται αιτία να μη μπορεί να ζει κανείς με λογικά αποδεκτό τρόπο.

Υπάρχουν εκατοντάδες συναισθήματα, μαζί με τις προσμείξεις τους, τις ποικιλίες, τις μεταλλάξεις και τις αποχρώσεις τους. Πράγματι, υπάρχουν πολύ περισσότερες αποχρώσεις συναισθημάτων από όσες λέξεις για να τα ορίσουν.

Οι ερευνητές εξακολουθούν να διαφωνούν ως προς το ποια ακριβώς συναισθήματα πρέπει να θεωρηθούν πρωταρχικά, ποια δηλαδή αποτελούν το μπλε, το κόκκινο και το κίτρινο του ουράνιου τόξου των συναισθημάτων, από όπου πηγάζουν και όλες οι άλλες αποχρώσεις. Μερικοί θεωρητικοί προτείνουν κάποιες βασικές οικογένειες συναισθημάτων, παρόλο που δε συμφωνούν όλοι με αυτές.

Οι θεωρούμενες ως κυρίες οικογένειες συναισθημάτων και μερικά από τα μέλη τους είναι:

• Θυμός: λύσσα, οργή, πικρία, αγανάκτηση, απόγνωση, αναβρασμός, ενόχληση, εκνευρισμός, εχθρότητα και ίσως σε ακραίες καταστάσεις παθολογικό μίσος και βία.

• Θλίψη: λύπη, ακεφιά, κατήφεια, μελαγχολία, αυτολύπηση, μοναξιά, καημός, απελπισία και σε παθολογικό βαθμό σοβαρή κατάθλιψη.

• Φόβος: άγχος, αναστάτωση, νευρικότητα, έγνοια, κατάπληξη, τρόμος, ανησυχία, δέος, φρίκη, σκιάξιμο, τρομάρα και στις ψυχοπαθολογικές του μορφές φοβία και πανικός.

• Απόλαυση: ευτυχία, χαρά, ανακούφιση, ικανοποίηση, ευεξία, ευαρέσκεια, διασκέδαση, καμάρι, αισθητική απόλαυση, ενθουσιασμός, τέρψη, ηδονή, ευφορία, κέφι, έκσταση και στην ακραία μορφή της μανία.

• Αγάπη: αποδοχή, φιλικότητα, εμπιστοσύνη, τρυφερότητα, ευγένεια, ταίριασμα, αφοσίωση, λατρεία, ξεμυάλισμα, έρωτας.

• Έκπληξη: σοκ, κατάπληξη, θαυμασμός, απορία.

• Αποστροφή: περιφρόνηση, δυσφορία, απέχθεια, σιχασιά, φρίκη, βδελυγμία, αηδία.

• Ντροπή: ενοχή, αμηχανία, απογοήτευση, τύψεις, ταπείνωση, εξευτελισμός, καταισχύνη, συστολή και μετάνοια.

Ομολογουμένως, ο παραπάνω κατάλογος δε λύνει κάθε πρόβλημα σχετικά με την κατάταξη των συναισθημάτων. Για παράδειγμα, τι γίνεται με τις προσμείξεις τους, όπως είναι η ζήλια, μια παραλλαγή του θυμού που εμπεριέχει επίσης λύπη και φόβο; Και τι γίνεται με τις αρετές που γεννούν συναισθήματα όπως η ελπίδα και η πίστη, το κουράγιο και η μεγαλοψυχία, η σταθερότητα και η ηρεμία; Ή με κάποια από τα κλασικά ελαττώματα, από τα οποία παράγονται συναισθήματα όπως αμφιβολία, αδιαφορία, απάθεια και νωθρότητα ή πλήξη; Δεν υπάρχουν σαφείς απαντήσεις. Η επιστημονική διαμάχη γύρω από τους τρόπους ταξινόμησης των συναισθημάτων συνεχίζεται.

Το επιχείρημα ότι υπάρχουν λιγοστά κυρία συναισθήματα βασίζεται μέχρι ενός σημείου στην εργασία του Πολ Έκμαν, στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο. Ο Έκμαν διατύπωσε την άποψη ότι οι συγκεκριμένες εκφράσεις για τέσσερα συναισθήματα (φόβος, θυμός, θλίψη, απόλαυση) αναγνωρίζονται από ανθρώπους που προέρχονται από διαφορετικούς πολιτισμούς σε όλο τον κόσμο, στους οποίους περιλαμβάνονται και άνθρωποι που πιθανώς δε χρησιμοποιούν καν τη γραφή και φυσικά δεν έχουν ακόμα «μολυνθεί» από την έκθεσή τους στα Μ Μ Ε. Το γεγονός αυτό καθιστά τα συγκεκριμένα συναισθήματα παγκόσμια.

Σε μια έρευνα που έκανε ο Πολ Έκμαν σε μια απομονωμένη φυλή, που από την άποψη της εξέλιξης βρίσκεται ακόμα στη Λίθινη Εποχή, ανακάλυψε ότι παντού οι άνθρωποι αναγνώριζαν τα ίδια βασικά συναισθήματα. Αυτός ο οικουμενικός χαρακτήρας των εκφράσεων του προσώπου παρατηρήθηκε πιθανότατα αρχικά από τον Δαρβίνο, ο οποίος τη θεώρησε απόδειξη ότι οι δυνάμεις της εξέλιξης είχαν χαράξει αυτά τα σημάδια στο κεντρικό νευρικό μας σύστημα.

Πέρα από τις διαθέσεις, υπάρχει η ψυχοσύνθεση, η έμφυτη ροπή προς μια συγκεκριμένη διάθεση που κάνει τους ανθρώπους μελαγχολικούς, ντροπαλούς ή πρόσχαρους. Και ακόμα, πέρα από αυτές τις συναισθηματικές προδιαθέσεις, υπάρχουν οι αναμφισβήτητες διαταραχές του συναισθήματος, με τις ανάλογες κλινικές τους εκδηλώσεις, όπως η κατάθλιψη ή το παθολογικό άγχος, στις οποίες ο άνθρωπος νιώθει αιωνίως παγιδευμένος σε μια τοξική κατάσταση.

Πηγές: Daniel Goleman Η συναισθηματική νοημοσύνη & wikipedia

Μόνο ένας στους πέντε ανθρώπους γεννιέται έξυπνος

Μόνο ένας στους πέντε ανθρώπους γεννιέται με το «έξυπνο γονίδιο» (klotho), σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Annals of Clinical and Translational Neurology.

το γονίδιο klotho κωδικοποιεί μια πρωτεΐνη που βρίσκεται στα νεφρά και τον εγκέφαλο, η οποία ρυθμίζει πολλές διαδικασίες του οργανισμού προσφέροντας μεγαλύτερη διάρκεια ζωής και βελτιωμένη λειτουργία σε κάθε όργανο.

Η έρευνα έγινε στο πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο (UCSF), και οι ειδικοί επεσήμαναν ότι τα άτομα που έχουν αυτό το γονίδιο, έχουν μεγαλύτερους όγκους σε ένα μπροστινό τμήμα του εγκεφάλου που εμπλέκεται με το σχεδιασμό και τη λήψη αποφάσεων, συνδέεται με μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής, μεγαλύτερο προσθεγκέφαλο και αυξημένη διανοητική ικανότητα.

Επιπροσθέτως, οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι ανακάλυψη αυτή θα μπορούσε να επιφέρει μεγάλες αλλαγές για αυτούς που πάσχουν από Αλτσχάιμερ και άλλες μορφές άνοιας.

Μάλιστα επισημαίνουν ότι προηγούμενες έρευνες σε ηλικιωμένους είχαν δείξει ότι όσοι είχαν μια παραλλαγή του γονιδίου αυτού είχαν καλύτερες επιδόσεις σε όλα τα νοητικά τεστ.

Το γονίδιο klotho κωδικοποιεί μια πρωτεΐνη που βρίσκεται στα νεφρά και τον εγκέφαλο, η οποία ρυθμίζει πολλές διαδικασίες του οργανισμού προσφέροντας μεγαλύτερη διάρκεια ζωής και βελτιωμένη λειτουργία σε κάθε όργανο.

Άτομα που έχουν μία μοναδική παραλλαγή του γονιδίου, γνωστή ως KL-VS, η οποία αυξάνει τα επίπεδα της πρωτεΐνης μπορούν κατά συνέπεια να ζήσουν περισσότερα χρόνια και να έχουν καλή λειτουργία της καρδιάς και των νεφρών τους.

naftemporiki.gr

ΣΟΦΑ ΛΟΓΙΑ!!!

Κατά τους βυζαντινούς χρόνους το εκπαιδεύω λεγόταν «ἀνάγω» και η εκπαίδευση αναγωγή,
η φοίτηση στο σχολείο «ἀναγινώσκειν» ή «γραμματίζεσθαι».
Εκείνος που δεν έλαβε εκπαίδευση ονομαζότανανάγωγος.

Ubi amor, ibi dolor (όπου αγάπη, εκεί και πόνος) 

«Ubi dubium, ibi libertas» (Οπου υπάρχει αμφιβολία, εκεί υπάρχει ελευθερία)
Publilius Syrus, 1ος μ.Χ αιών 

«Να ενεργείς με τέτοιο τρόπο, ώστε η αρχή στην οποία στηρίζεται η πράξη σου να μπορούσε να γίνει παγκόσμιος νόμος.
Εμμάνουελ Καντ 

«1. Άφοβον ο θεός (Μη φοβάσε το Θεό)
2. Αναίσθητον ο θάνατος (Λυτρώσου από τον φόβο του θανάτου)
3. Τ’αγαθόν μεν εύκτητον (Το αγαθό εύκολα κατακτάται)
4. Το δεινόν ευεκαρτέρητο (οι οδύνες εύκολα υπομένονται) 
Από την Τετραφάρμακο του Επίκουρου 

«"Γεννηθήκαμε μια φορά και δε γίνεται να γεννηθούμε και δεύτερη, ενώ είναι βέβαιο πως δεν θα υπάρξουμε ξανά στον αιώνα τον άπαντα. Εσύ όμως, ενώ δεν εξουσιάζεις το αύριο, αναβάλλεις την ευτυχία γι’ αργότερα.
Κι η ζωή κυλά με αναβολές και χάνεται, κι ο καθένας μας πεθαίνει μες στις έγνοιες." 
Επίκουρος 

«…Επιδίωξη της τυραννίας είναι να πτωχεύσουν οι πολίτες, αφ’ ενός για να συντηρείται με τα χρήματα τους η φρουρά του καθεστώτος, και αφ’ εταίρου για να είναι απασχολημένοι οι πολίτες και να μην τους μένει χρόνος για επιβουλές.
Σε αυτό το αποτέλεσμα αποβλέπει τόσο η επιβολή μεγάλων φόρων, η απορρόφηση των περιουσιών των πολιτών, όσο και η κατασκευή μεγάλων έργων που εξαντλούν τα δημόσια οικονομικά….» 
Αριστοτέλης Πολιτικά 

Τι ανόητοι που είναι οι άνθρωποι. Ζητάνε ελευθερία της έκφρασης ενώ δεν έχουν ελευθερία της σκέψης..» 
Soren Kierkegaard 

«Σημασία δεν έχει που βρίσκεται το κορμί, αλλά που ταξιδεύει η ψυχή.» 
Σωκράτης 

«Ο λαός σώπαινε, και κανείς δεν μιλούσε, γιατί ήταν φοβισμένος και έβλεπε πως οι συνωμότες ήταν πολλοί.» 
Θουκιδίδης 

«Αυτός που δεν ξέρει για ποια πράγματα να νοιάζεται και σε ποια να μη δίνει σημασία, νοιάζεται για το ασήμαντο και παραβλέπει το ουσιώδες.» 
Βούδας 

"Φιλοσοφία θα πει: να βρίσκεσαι καθ' οδόν.
Τα ερωτήματά της είναι ουσιαστικότερα από τις απαντήσεις της, και κάθε απάντηση μετατρέπεται σε νέο ερώτημα".
Καρλ Γιάσπερς 

Οι ιδεολογίες μας χωρίζουν.
Τα όνειρα και οι αγωνίες μάς ενώνουν.
Ευγένιος Ιονέσκο 

Πώς θα δαμαστεί μέσα στον άνθρωπο το θηρίο που τείνει προς την πλεονεξία και τη βία;
Ο Μακιαβέλι θ' απαντούσε: με τον εξαναγκασμό του Νόμου.
Οι απαισιόδοξοι: με τη Χάρη του Θεού.
Οι αισιόδοξοι: με την Παιδεία.
Ευ. Παπανούτσος 

«Η αξία ενός ανθρώπου θα πρέπει να εξετάζεται με βάση ότι δίνει και όχι ότι μπορεί να λάβει. Προσπάθησε να μην γίνεις ένας άνθρωπος της επιτυχίας, αλλά ένας άνθρωπος της αξίας».
Albert Einstein. 

«Κάθε μέρα υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι η εσωτερική και εξωτερική ζωή μου βασίζονται σε κόπους άλλων ανθρώπων, ζωντανών και νεκρών, και θα πρέπει να καταβάλλω δυνάμεις, προκειμένου να δώσω στο ίδιο μέτρο με αυτά που έχω λάβει και συνεχίζω να λαμβάνω».
Albert Einstein. 

«Δεν είναι δυνατό να ζει κανείς ευχάριστα, αν δεν ζει φρόνιμα, ηθικά και δίκαια, όπως και δεν μπορεί να ζει φρόνιμα, ηθικά και δίκαια, αν δεν ζει ευχάριστα».
Επίκουρος Κύριαι δόξαι 

«Ο θεός δεν είναι για φόβο (διότι η θεϊκή δύναμη δεν απειλεί εκ φύσεως), ο θάνατος δεν προκαλεί ανησυχία (διότι δεν υπάρχει μετά θάνατο ζωή) και το καλό (ό,τι πραγματικά χρειαζόμαστε) εύκολα αποκτιέται, το δε κακό αντέχεται (ό,τι μας κάνει να υποφέρουμε, εύκολα μπορούμε να το υπομείνουμε).από την τετραφάρμακο (τέσσερις αρχές) του Επίκουρου,

«Είναι μεγάλο ευτύχημα ότι ο κάθε άνθρωπος έχει τη δική του φιλοσοφία. Αυτός ο διαφορετικός τρόπος του σκέπτεσθαι μας εμποδίζει από του να γίνουμε αγέλη.»Χουρμουζιάδης

«Μια έννοια που έχει τη δύναμη να ρυθμίζει όλη τη ζωή μας: Επιείκεια.» Κομφούκιος

«Ο άριστος πάνω απ' όλα θέτει τη δικαιοσύνη. Ο άριστος που είναι γενναίος και δεν είναι δίκαιος θα στασιάσει. Ο μικρός άνθρωπος που είναι γενναίος και δεν είναι δίκαιος, θα κλέψει» Κομφούκιος

«Να μην αναζητώ μία θέση απ' όπου θα μπορώ να κάνω κάτι χρήσιμο, αλλά να κάνω κάτι χρήσιμο από εκεί όπου πραγματικά βρίσκομαι» Carl Jung

«Θεωρώ πιο γενναίο εκείνον που κυριαρχεί στα πάθη του από εκείνον που κυριαρχεί στους εχθρούς του. Η δυσκολότερη νίκη είναι εκείνη ενάντια στον ίδιο σου τον εαυτό» Αριστοτέλης

«Δεν μπορώ να διδάξω σε κανένα τίποτα. Μπορώ μόνο να τον κάνω να σκέφτεται»Σωκράτης

«Η αμφιβολία είναι η αρχή της σοφίας» Αριστοτέλης

«Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θέλουν πραγματικά ελευθερία, επειδή η ελευθερία προϋποθέτει ανάληψη ευθύνης και οι περισσότεροι τρέμουν την ανάληψη ευθύνης»Sigmund Freud

«Ζωή είναι να μην ζεις μόνο για τον εαυτό σου!» Μένανδρος

«Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο— καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο— το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή» Νίκος Καζαντζάκης - Ασκητική

«Να μη βυθίζεσαι στο παρελθόν, να μην κάνεις όνειρα για το μέλλον, να επικεντρώνεις τη σκέψη σου στην παρούσα στιγμή.»Σιντάρτα Γκοτάμα Βούδας

«Ου προσποιείσθαι δει φιλοσοφείν αλλ’ όντως φιλοσοφείν. Ου γαρ προσδεόμεθα του δοκείν υγιαίνειν αλλά του κατ’ αλήθειαν υγιαίνειν.» Επίκουρος

«Ο κόσμος σκηνή, ο βίος πάροδος. Ήλθες, είδες, απήλθες» Δημόκριτος

«Διαδίκτυο: Απόλυτη επικοινωνία, απόλυτη απομόνωση.» Paul Carvel - Βέλγος Συγγραφέας

Το διαζύγιο είναι πιθανότερο αν ο άνδρας είναι πιο ευτυχισμένος από τη γυναίκα του!

Το μυστικό για ένα μακρόχρονο γάμο φαίνεται πως είναι ο άνδρας να…φοβάται τη γυνή, αφού, σύμφωνα με μια νέα αυστραλιανή έρευνα, που διαπίστωσε ότι αν ο σύζυγος είναι λιγότερο ευτυχισμένος στο γάμο του σχέση με τη γυναίκα του, τότε το ζευγάρι είναι λιγότερο πιθανό να χωρίσει. Αντίθετα, το διαζύγιο γίνεται πιθανότερο, αν ισχύει το αντίστροφο, αν δηλαδή ο άνδρας είναι πιο ευτυχισμένος από τη γυναίκα του.

Χρησιμοποιώντας στοιχεία για πολλές χιλιάδες σχέσεις σε τρεις χώρες (Βρετανία, Γερμανία, Αυστραλία), σύμφωνα με το βρετανικό Τύπο, οι ερευνητές – σε εργασία που δημοσίευσαν με τίτλο «Δεν μπορείς να είσαι πιο ευτυχισμένος από τη γυναίκα σου: Ψαλίδα ευτυχίας και διαζύγιο» – ανακάλυψαν ότι όσο μεγαλύτερη είναι η διαφορά ευτυχίας που νιώθουν ο άνδρας και η γυναίκα, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος χωρισμού. Όμως το δυνητικά αυτό καταστροφικό φαινόμενο περιέργως ισχύει μόνο αν ο άνδρας είναι πιο ευτυχισμένος.

Σύμφωνα με την έρευνα, «η ψαλίδα της ευτυχίας» μεταξύ των συζύγων διευρύνεται – σε βάρος της γυναίκας – όταν η σύζυγος επιβαρύνεται αποκλειστικά με τις δουλειές του νοικοκυριού, όταν οι δύο σύζυγοι έχουν διαφορετικό κοινωνικό υπόβαθρο και όταν οι γυναίκες βγάζουν πιο πολλά χρήματα από τους άνδρες τους.

Το χάσμα μικραίνει όταν το ζευγάρι μοιράζεται ένα παρόμοιο κοινωνικό υπόβαθρο, όταν έχει κοινή θρησκεία και όταν οι δουλειές του νοικοκυριού μοιράζονται πιο ισότιμα.

Σύμφωνα με τον ερευνητή δρα Κάχιτ Γκουβέν του αυστραλιανού πανεπιστημίου Ντίκιν, ο γάμος είναι πιο γερός όταν το ζευγάρι βρίσκεται στο ίδιο «επίπεδο ευτυχίας», δηλαδή νιώθουν λίγο-πολύ το ίδιο για τη ζωή τους και οι δύο.

Εξάλλου η έρευνα έδειξε ότι η «ψαλίδα ευτυχίας» είναι πολύ μεγαλύτερη μεταξύ των δύο συντρόφων, όταν απλώς συζούν, χωρίς να έχουν παντρευτεί.

Ελευθεροτυπία

Διαζύγιο και παιδιά

Ο κάθε γονέας έχει τον τρόπο του στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Όταν οι σύζυγοι χωρίζουν, δεν παύουν να είναι γονείς, αλλά πολλές φορές δύσκολα διατηρείται η κοινή γραμμή στο θέμα της ανατροφής των παιδιών.

Έτσι, ο καθένας συμπεριφέρεται στα παιδιά όπως πιστεύει και ανάλογα με τα προσωπικά του όρια και βιώματα.

Δυστυχώς, πολλές φορές οι πρώην σύζυγοι προσπαθούν μέσα από τα παιδιά τους να πονέσουν ο ένας τον άλλον.

Ο ανταγωνισμός για το ποιος θα έχει την εύνοια των παιδιών, ποιος δηλαδή θα είναι ο «καλός» γονέας, δίνει την ευκαιρία στα παιδιά να το εκμεταλλευτούν για να γίνεται το δικό τους. Ακόμα περισσότερο όταν δεν υπάρχει επικοινωνία μεταξύ των συζύγων.

Είναι σημαντικό να παραμερίσουν, όσο γίνεται, τα προσωπικά τους θέματα και να υπάρχει επαφή ανάμεσα στο πρώην ζευγάρι σε ζητήματα που αφορούν τα παιδιά. Ίσως πάρει χρόνο, καθώς ο χωρισμός είναι πρόσφατος.

Πέρα απ’ αυτό, όμως, είναι απαραίτητο να παραμένεις σταθερός στους κανόνες που έχεις θέσει για τα παιδιά σου μέσα στο σπίτι και στο πρόγραμμα που θεωρείς ότι χρειάζεται να έχουν. Τα παιδιά, όσο και αν αντιδρούν, έχουν ανάγκη από σταθερότητα, συνέπεια, όρια και, βέβαια, συναίσθημα. Όσο υπάρχουν αυτά, έστω και από τη δική σου πλευρά, θα μειώνεται και η αντίδραση τους.

Σαφώς και χρειάζεται μια σχετική ευελιξία στα όρια που θέτεις, αλλά χωρίς γενικά μεγάλες αποκλίσεις ή συχνές εκπτώσεις. Δεν μπορείς να ελέγξεις ουσιαστικά τι κάνουν τα παιδιά στην μητέρα τους.

Όταν τα παιδιά δυσανασχετούν απόφυγε να αισθανθείς άσχημα ή ένοχα, αλλά και να κατηγορήσεις την μητέρα τους.

Ξεκαθάρισε με ψυχραιμία στα παιδιά ότι άλλοι είναι οι κανόνες σ’ αυτό το σπίτι και ότι αυτούς χρειάζεται να σέβονται και να ακολουθούν όσο μένουν μαζί σου.

Για να αναθρέψετε ευτυχισμένα παιδιά, δώστε προτεραιότητα στον γάμο σας

Αυτός είναι ο τίτλος του βιβλίου του οικογενειακού σύμβουλου David Code που έχει γίνει best-seller στην Αμερική. Το βιβλίοTo Raise Happy Kids, Put Your Marriage First  (Για να αναθρέψετε ευτυχισμένα παιδιά, δώστε προτεραιότητα στον γάμο σας), μας μιλάει για αυτήν τη νέα (και τόσο λάθος) τάση των γονιών να δίνουν προτεραιότητα αποκλειστικά στα παιδιά τους

Η «παιδοκεντρική» ζωή είναι σκληρή για ένα ζευγάρι και δεν κάνει καλό στα παιδιά. Όπως χαρακτηριστικά μας λέει ο  David Code, εστιάζοντας στη σχέση μας μπορεί να αποφέρει όχι μόνο πιο υγιή γάμο, αλλά και πιο ευτυχισμένοι παιδιά.

Οι σημερινοί  γονείς είναι περισσότερο «παντρεμένοι με τα παιδιά τους» παρά με τους συντρόφους τους.  Αυτή η σύγχυση των ρόλων έχει σαν αποτέλεσμα να μεταθέτουμε τα προβλήματα του γάμου μας στα παιδιά μας. Αλλά η εξέλιξη αυτή προβληματίζει και μπερδεύει πολύ τα παιδιά, πολύ περισσότερο απ’ ότι νομίζουμε. Πολλοί γονείς πιστεύουν ότι όση περισσότερη προσοχή δίνουμε στα παιδιά μας, τόσο καλύτερα θα εξελιχθούν. Ωστόσο αυτό δε σημαίνει ότι τα παιδιά θα γίνουν πιο υγιή ή πιο ευτυχισμένα από τα παιδιά των προηγούμενων γενιών. Στην πραγματικότητα, το πόσο ανησυχούμε για τα παιδιά μας συνδέεται με το πόσο ανησυχούμε για το γάμο μας. Σύμφωνα μάλιστα με τις έρευνες, οι οικογένειες με επίκεντρο τα παιδιά δημιουργούν αγχωτικούς, εξαντλημένους και απαιτητικούς  απογόνους.  

Τα παιδιά νιώθουν μεγάλο βάρος με την υπερβολική προσοχή των γονιών τους.Σήμερα τα παιδιά μάλλον «υποφέρουν» από την απέραντη φροντίδα των γονιών τους. Οι γονείς με τη σειρά τους καταπιέζονται και οι ίδιοι προκειμένου τα παιδιά να έχουν ό,τι θελήσουν. Βιώνουν ένα τρομακτικό άγχος, που το θεωρούν μάλιστα φυσιολογικό, ώστε να είναι πάντα σε εγρήγορση ικανοποιώντας όσο το δυνατόν περισσότερες από τις ανάγκες των παιδιών. Το αποτέλεσμα είναι μάλλον δυσάρεστο για όλους μέσα στο σπίτι. Τα παιδιά αισθάνονται εγκλωβισμένα από την υπερ-φροντίδα, ενώ οι γονείς σταδιακά, και χωρίς να το συνειδητοποιούν τις περισσότερες φορές, οδηγούν τη σχέση τους και κατ’ επέκταση το γάμο τους στην καταστροφή.» Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο David Code, «στην πραγματικότητα δεν μπορείς να τους καταλογίσεις και ευθύνες, γιατί αυτό που στην ουσία κάνουν οι γονείς είναι να αφιερώνουν όλο τους το είναι στα παιδιά τους.

Και εδώ ακριβώς βρίσκεται το λάθος. Διότι τα σημερινά παιδιά έχουν προβλήματα που προκύπτουν από την πολλή προσοχή. Και μάλιστα φαίνεται να έχουν περισσότερα προβλήματα από ό,τι εμείς ή οι γονείς μας ως παιδιά. Με το στραγγαλισμό του εαυτού μας, ώστε να δημιουργήσουμε μια τέλεια, δίχως τραυματικές εμπειρίες παιδική ηλικία για τα παιδιά μας, σπαταλούμε την ενέργειά μας.

Ελένη Χαδιαράκου imommy.gr

Πως να πω στο παιδί ότι χωρίζουμε;

Η ανακοίνωση καλό είναι να γίνει στο σπίτι των παιδιών, ώστε να βρίσκονται στο δικό τους ασφαλή και οικείο χώρο. Καλύτερα να προηγηθεί της αναχώρησης του γονιού κατά 1-2 εβδομάδες για τα παιδιά προσχολικής ηλικίας και μεγαλύτερο διάστημα για τα πιο μεγάλα παιδιά, ώστε αυτά να προλάβουν κάπως να προσαρμοστούν. Είναι σκόπιμο να γίνει από κοινού και ήρεμα, δηλαδή και από τους δύο γονείς, ώστε

• Να έχουν την άνεση να εκφράσουν τα συναισθήματά τους

• Να σας θέσουν όλες τις απορίες τους

• Να δεσμευτείτε εξίσου σε όσα υπόσχεστε στο καθένα τους

• Να τους διαβεβαιώσετε πως σε ό,τι αφορά εκείνα είστε ενωμένοι οι δυο γονείς

Αν ο ένας από τους δυο γονείς δεν είναι σε θέση να ελέγξει τον εαυτό του και αναμένονται από πλευράς του δραματικές εντάσεις, τότε καλύτερα ο χωρισμός να ανακοινωθεί από τον ένα –τον πιο σταθερό και ήρεμο στην προκειμένη φάση. Σε γενικές γραμμές, πάντως, οι γονείς θα πρέπει να καταφέρετε να συνεννοηθείτε για κοινή προσέγγιση του θέματος ακόμα κι αν ανακοινώσετε χωριστά τις αποφάσεις σας. Σε περίπτωση που κυριολεκτικά «δεν μιλιέστε», μπορείτε να ζητήσετε τη βοήθεια ενός κοινού φίλου, ώστε τα παιδιά να μη βιώσουν σύγχυση και ανασφάλεια ακούγοντας άλλα από τον ένα και άλλα από τον άλλο.

Αν τα παιδιά σας ανήκουν σε πολύ διαφορετικές ηλικιακές ομάδες, πρέπει να ανακοινώσετε το διαζύγιο συγχρόνως και στα δυο, αλλά μπορείτε μετά να πείτε ιδιαιτέρως λίγο περισσότερες λεπτομέρειες στο μεγαλύτερο παιδί Η παρουσία του αδελφού ή της αδελφής λειτουργεί σαν στήριγμα για τα παιδιά.

Τι να πείτε

Καλό είναι να μην πείτε στα παιδιά ότι χωρίζετε επειδή δεν αγαπιέστε πια. Στα μάτια του παιδιού η οικογενειακή αγάπη είναι δεδομένη και ιερή. Αν ακούσει ότι ο ένας γονιός έπαψε να αγαπά τον άλλον, θα σκεφτεί ότι ίσως αύριο ή σε λίγους μήνες θα πάψει να αγαπά και εκείνο. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε –ανάλογα με την ηλικία του παιδιού- φράσεις όπως

«Η μητέρα και ο πατέρας θα ζουν σε διαφορετικά σπίτια στο εξής για να αισθάνονται καλύτερα.»

«Αποφασίσαμε με τον πατέρα σας/ τη μητέρα σας να χωρίσουμε επειδή πάψαμε να επικοινωνούμε σωστά.»

«Αποφασίσαμε να μη ζούμε πια μαζί επειδή μας αρέσουν διαφορετικά πράγματα»

«Δεν νιώθουμε ευτυχισμένοι όταν είμαστε μαζί οι δυο μας»

«Επιδιώκουμε πολύ διαφορετικούς στόχους και αυτοί δεν μπορούν να υλοποιηθούν όσο μένουμε μαζί»

«Θα ζούμε χωριστά για να μην έχουμε συνέχεια καβγάδες ή ψυχρότητα»

Όποιος αναλάβει να ανακοινώσει το διαζύγιο, θα πρέπει να εμφυσήσει στα παιδιά σιγουριά για το μέλλον, με φράσεις όπως

- «Θα δείτε ότι αυτό θα είναι καλύτερο και για εσάς»

- «Ανεξάρτητα από το πώς νιώθουμε μεταξύ μας ο πατέρας /η μητέρα σας κι εγώ, εσάς θα συνεχίσουμε και οι δύο να σας αγαπάμε και να σας φροντίζουμε όπως πάντα»,

- «Δεν θα στερηθείτε τίποτε από όσα επιθυμείτε»

- «Ο μπαμπάς (ή η μαμά, αντίστοιχα) θα σας βλέπει πολύ συχνά»

- «Θα είναι απλώς σαν να έχετε δύο σπίτια, αλλά δεν θα αλλάξει τίποτε άλλο σημαντικό»

- «Για εσάς θα είναι σαν ο ένας από τους δυο μας να λείπει σε δουλειά πιο πολλές ώρες» κ.λπ.

Μπορούν να τονιστούν οι θετικές πλευρές, με φράσεις όπως

- «Στο εξής δεν θα έχουμε πια διαφωνίες και στενοχώριες» ή

- «Θα είμαστε όλοι πιο ήρεμοι και χαρούμενοι» και

- «Θα πάρει λίγο χρόνο μέχρι να συνηθίσουμε στη νέα κατάσταση, όμως μετά θα είναι όλα πιο ισορροπημένα από τώρα» κ.λπ.

Όσο μικρό κι αν είναι τα παιδί σας, πρέπει οπωσδήποτε να δώσετε εξηγήσεις για τη μεγάλη απόφαση που πήρατε.

- Ξεκαθαρίστε του ότι δεν φέρει καμία ευθύνη για το χωρισμό. Μερικά παιδιά –ειδικά τα πολύ μικρά- νιώθουν ένοχα επειδή «τους συμβαίνει κάτι πολύ κακό» και θεωρούν ότι «για να πάθουν κάτι τέτοιο», πρέπει να έκαναν κάτι εξίσου κακό και τα ίδια. Πείτε στα παιδιά ότι για τα διαζύγια φταίνε πάντα οι ενήλικες.

- Αν ο άλλος γονέας έχει αποχωρήσει ή αρνείται να συνεργαστεί και να μιλήσει στο παιδί, τότε εκείνος που ανακοινώνει και τυπικά το διαζύγιο πρέπει να εμπνεύσει στα παιδιά τρυφερότητα και σιγουριά. Όσο ανίσχυρος και αν αισθάνεται, καλό είναι να αποπνέει δύναμη, γιατί το παιδί διαισθάνεται πως μόνον αυτός του «απομένει» για όλες τις ανάγκες του. Δεν πρέπει λοιπόν να νιώσει ότι αυτό το στήριγμα παραπαίει.

- Μην αφήσετε στο παιδί αναπάντητα τα βασικά ερωτήματά του –π.χ. «εγώ με ποιον θα μείνω;»- ή όσα σας φαίνονται ασήμαντα όπως «ποια κουκλάκια θα μπορώ να παίρνω στο σπίτι του μπαμπά;» Κάθε απάντηση που δίνετε, παρέχει στο παιδί μεγαλύτερη σιγουριά για το μέλλον του. Αν δεν μπορείτε να απαντήσετε σε όλα επειδή πολλά παραμένουν ρευστά, απαντήστε με ειλικρίνεια «δεν ξέρουμε, παιδί μου, ακόμα, αλλά θα προσπαθήσουμε και οι δυο να κάνουμε ό,τι είναι καλύτερο για εσένα».

Οι ερωτήσεις των παιδιών

Πριν από την ανακοίνωση του χωρισμού συζητήστε με τον άλλο γονέα τις απαντήσεις που πρέπει να έχετε έτοιμες ή αν πρέπει να τα αντιμετωπίσετε όλα μόνη/μόνος προετοιμαστείτε ανάλογα. Μερικές από τις συνηθισμένες ερωτήσεις των παιδιών κατά την ανακοίνωση του διαζυγίου είναι οι εξής:

-Γιατί χωρίζετε;

-Ποιος φταίει;

-Εγώ τι φταίω;

-Πού θα μένει ο μπαμπάς; Πότε θα τον βλέπω;

-Εμένα ποιο θα είναι το σπίτι μου;

-Θα με χωρίσετε κι από τα αδέλφια μου;

-Θα πρέπει να αλλάξουμε σπίτι;

-Θα αλλάξω σχολείο;

-Θα κοπεί το χαρτζιλίκι μου;

-Θα βλέπω την άλλη γιαγιά;

-Αν έχω δύο δωμάτια από ένα σε κάθε σπίτι, τα πράγματά μου πού θα τα έχω;

-Θα το πείτε σε όλους;

-Τι να πω στους φίλους μου;

-Αν μείνω με το μπαμπά σε άλλη γειτονιά, θα μπορώ να φέρνω του φίλους μου στο σπίτι του;

-Θα με πηγαίνει ο μπαμπάς στο μπαλέτο ή θα με πηγαίνει η μαμά στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ;

-Θα με αγαπάει πάντα ο μπαμπάς;

-Θα με αγαπάει πάντα η μαμά;

-Αφού φεύγει ο μπαμπάς (ή η μαμά), θα φύγεις κι εσύ;

Αλεξάνδρα Καππάτου, Ψυχολόγος – Παιδοψυχολόγος

About these ads