Κακομαθημένα παιδιά; Υπάρχει λύση!

Τι σημαίνει «κακομαθαίνω» ένα παιδί και πώς θα το περιορίσετε χωρίς να θυσιάσετε την πραγματική ανάγκη του παιδιού για αγάπη και προσοχή; Διαβάστε παρακάτω και οι απορίες σας θα λυθούν.

---

Δεν χωράει καμία αμφιβολία ότι το παιδί σας μοιάζει με αγγελούδι και η φυσική σας τάση είναι να ικανοποιείτε πάντα κάθε του ανάγκη και τα «θέλω» του. Αυτό όμως θα οδηγήσει μόνο σε στεναχώριες αργότερα στη ζωή του. Το άλμα από την προστασία που απολαμβάνει σαν νήπιο στις απαιτήσεις της σύγχρονης ζωής είναι τεράστιο. Τα όρια που πρέπει να βάζει ο γονιός στη συναισθηματική, σωματική, υλική και νοητική στοργή και αγάπη που προσφέρει είναι το αιώνιο δίλημμα.

Είτε μας αρέσει είτε όχι, ζούμε σε ένα κόσμο όπου τα όρια είναι απαραίτητα και γι’ αυτό πρέπει να διδάξουμε στα παιδιά μας, ήρεμα κι ωραία, ότι τα όρια υπάρχουν και ότι πρέπει να συμμορφώνονται με αυτά.

Τι σημαίνει κακομαθαίνω;

Η λέξη ‘κακομαθαίνω’ σημαίνει κάνω όλα τα χατίρια, τα έχω όλα χωρίς να κοπιάσω καθόλου. Το παιδί αποκτά την πεποίθηση ότι ο κόσμος και η κοινωνία θα κάνουν τα πάντα για δική του ευχαρίστηση, με αποτέλεσμα να εκδηλώνει αντικοινωνικό εγωισμό και εγωκεντρισμό.

Οι γονείς κακομαθαίνουν τα παιδιά τους με διάφορους τρόπους. Μπορεί να είναι υπερπροστατευτικοί, να τους αγοράζουν πάρα πολλά παιχνίδια ή να τους κάνουν όλα τα χατίρια. Ακόμα, μπορεί να επιβάλλουν στους άλλους την ιδιαίτερη μεταχείριση του παιδιού τους. Αυτό που θεωρούν αποδεκτό οι γονείς αποτελεί και το μέτρο του αποδεκτού για το παιδί.

Για να μην κακομαθαίνουμε τα παιδιά μας, πρέπει να τα διδάξουμε να ενδιαφέρονται για τους άλλους και ότι για οτιδήποτε κάνουν υπάρχουν συνέπειες και όρια. Το καλύτερο αντίδοτο είναι να αναπτύξετε στα παιδιά σας το αίσθημα της ευγνωμοσύνης και της εκτίμησης.

Το κακομαθημένο παιδί είναι εγωκεντρικό και απαιτητικό, δεν σκέφτεται τους άλλους και είναι δυσάρεστο στους γύρω του. Το κλασικό κακομαθημένο παιδί θεωρεί ότι το ίδιο και οι ανάγκες του είναι πιο σημαντικές από οτιδήποτε άλλο και κάνει τα πάντα για να πετύχει αυτό που θέλει. Είναι όμως σημαντικό να υπάρχει διάκριση ανάμεσα στη συμπεριφορά που είναι ανάλογη με την ηλικία του παιδιού και στα πείσματα και τους θυμούς στα οποία καλείστε να υποκύψετε. Οι ειδικοί λένε ότι ο πραγματικός εγωισμός ξεκινάει όταν τα παιδιά είναι μεταξύ 4 και 6 χρονών. Πριν από αυτήν την ηλικία το μωρό σας απλά επιζητά να ικανοποιήσει τις συναισθηματικές και σωματικές του ανάγκες.

Τι να αποφεύγετε;

Μην τα κακομαθαίνετε με υλικά αγαθά

Καθώς τα παιδιά κοινωνικοποιούνται αρχίζουν να συνειδητοποιούν τα υλικά αγαθά που έχουν τα άλλα παιδιά. Και αν ικανοποιείτε τις απαιτήσεις τους όταν συγκρίνουν αυτά που έχουν με εκείνα των άλλων παιδιών, τότε θα μεγαλώσετε παιδιά με εντελώς ανεδαφικές προσδοκίες σε σχέση με εσάς και τον κόσμο. Οι απαιτήσεις τους απλά θα γίνονται μεγαλύτερες και ακριβότερες, καθώς θα αρχίζουν να αντιλαμβάνονται όλα όσα υπάρχουν εκεί έξω. Ο κόσμος όμως δεν λειτουργεί έτσι και το παιδί σας μπορεί να το μάθει με τον πιο άσχημο τρόπο μεγαλώνοντας.

Μην τους στερείτε την προσοχή

Τα παιδιά ποτέ δεν ξεπερνάνε την ανάγκη για την προσοχή των γονιών τους. Διαθέστε τους το χρόνο σας γενναιόδωρα και ενθαρρύνετέ τα σε ότι κάνουν. Αυτού του είδους η προσοχή κάνει το παιδί σας να νοιώθει αποδεκτό σαν άτομο. Η ζεστασιά και η στοργή σας θα τα ενθαρρύνει να ανταποκρίνονται πιο θετικά στην καθοδήγησή σας. Όταν τους λείπει η προσοχή, τα παιδιά προσπαθούν να την αποκτήσουν με αρνητικό τρόπο κάνοντας πείσματα, γκρινιάζοντας ή προσκολλώνται στις μαμάδες τους. Για το μικρό παιδί ακόμα και η προσοχή του θυμωμένου γονιού είναι καλύτερη από την παντελή έλλειψή της. Προσπαθήστε να εστιάσετε στα θετικά πράγματα που κάνει το παιδί σας όταν είναι χαρούμενο και απασχολημένο. Για παράδειγμα, «Φαίνεται ότι σου αρέσει πολύ αυτό το παιχνίδι.» Λέγοντας τακτικά κάτι καλό στο παιδί συχνά αναιρεί την ανάγκη του να προσπαθήσει να αποσπάσει την προσοχή με λιγότερο αποδεκτούς τρόπους.

Αποφύγετε τις υπερβολές

Μερικές φορές τα παιδιά συμπεριφέρονται κακομαθημένα όταν οι γονείς υπερβάλλουν στα όσα κάνουν γι’ αυτά. Μην συνεχίζετε να κάνετε πράγματα για τα παιδιά σας όταν μπορούν να τα κάνουν μόνα τους. Για παράδειγμα, τα περισσότερα παιδιά του νηπιαγωγείου μπορούν να ντυθούν μόνα τους, να χτενίσουν τα μαλλιά τους και να τακτοποιήσουν τα παιχνίδια τους. Ενθαρρύνετε τα παιδιά σας να κάνουν όσο το δυνατόν περισσότερα πράγματα τους επιτρέπει η ηλικία τους και οι ικανότητές τους. Μπορείτε να ξεκινήστε σταδιακά προτείνοντας να κάνετε κάποια πράγματα μαζί. Καθώς μαθαίνουν τι πρέπει να κάνουν, μπορείτε σταδιακά να τα βοηθάτε λιγότερο κι έτσι μαθαίνουν να βασίζονται στον εαυτό τους.

Μην ξεχνάτε να βάζετε όρια

Τα παιδιά εύκολα ανακαλύπτουν τους κανόνες που μπορούν να παραβούν και οι γονείς το επιτρέπουν για διάφορους λόγους. Μερικοί επειδή θέλουν να αποφύγουν τις συνεχείς διαμάχες. Άλλοι δυσκολεύονται να αρνηθούν κάτι στο παιδί τους, επειδή φοβούνται ότι δεν θα είναι ευτυχισμένο.

Η αλήθεια όμως είναι ότι τα παιδιά θέλουν να ξέρουν ότι οι γονείς τους έχουν τον έλεγχο. Χρειάζονται δομή και όρια. Αν θέτετε κανόνες αλλά δεν τους επιβάλλετε, τα παιδιά μπορεί να πιστέψουν ότι οι κανόνες δεν ισχύουν για αυτά. Όταν επιμένετε να ακολουθούν τους κανόνες που τους έχουν εξηγηθεί από την αρχή, τα παιδιά μαθαίνουν την υπευθυνότητα και ότι δεν πρέπει να συμπεριφέρονται χωρίς σεβασμό στους άλλους.

Θυμηθείτε ότι τα παιδιά δυσκολεύονται να ακολουθήσουν τους κανόνες όταν είναι άρρωστα, κουρασμένα, πεινασμένα ή βρίσκονται σε ένα άγνωστο ή συναρπαστικό καινούριο περιβάλλον. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να ενεργείτε έγκαιρα και να τα βοηθάτε να καταλαβαίνουν ποιο είναι το ζητούμενο.

Σημαντικά όρια

Χωρίς σταθερές παραμέτρους, τα παιδιά θα σας δοκιμάζουν με κακή συμπεριφορά αναζητώντας απελπισμένα ένα σημείο αναφοράς ώστε να μεγαλώσουν και να αναπτυχθούν. Δεν είναι μικρογραφίες ενηλίκων, και δεν πρέπει να περιμένουμε να μεγαλώσουν πριν την ώρα τους. Πρέπει να χαρούν την παιδική τους ηλικία ήσυχα αφού θα ξέρουν ότι οι μεγάλοι έχουν τον έλεγχο.

Πως δεν θα μεγαλώσουμε κακομαθημένα παιδιά!

• 

Οι περισσότεροι γονείς θέλουν να μεγαλώσουν σωστά παιδιά, γεμάτα ευγνωμοσύνη και καθόλου κακομαθημένα αλλά οι περισσότεροι δεν ξέρουν πώς να το πετύχουν. Οι ειδικοί έχουν διαπιστώσει ότι οι γονείς που έχουν μια καλή οικονομική κατάσταση, οι γονείς που γεμίζουν τα παιδιά τους με αμέτρητα παιχνίδια και προσπαθούν ‘να μην τους λείψει τίποτα’ (για να μην επαναλάβουν τα λάθη των γονιών τους) ίσως πρέπει να προσπαθήσουν λίγο παραπάνω προκειμένου να μην στερούν στα παιδιά τους τις ανέσεις ενώ ταυτόχρονα να τους μάθουν να γίνουν σωστοί και όχι ‘κακομαθημένοι’ ενήλικες.

Η αμερικανίδα ψυχολόγος/ παιδοψυχολόγος Sheryl Ziegler έφτιαξε μια πολύ χρήσιμη λίστα για τους γονείς με τα 10 βήματα που πρέπει να ακολουθούν για να μεγαλώσουν σωστά τα παιδιά τους:

1.Να λέτε πιο συχνά ‘όχι’: Ακόμα κι όταν μπορείτε να προσφέρετε ακόμη ένα παιχνίδι στο παιδί ή ακόμη μια βόλτα στο λούνα παρκ, καλό είναι να βάζετε όρια και να αντισταθείτε από τον πειρασμό να ικανοποιήσετε όλες τις απαιτήσεις του άμεσα. 

2.Να περιμένετε ευγνωμοσύνη: Μπορεί να του μάθατε ότι είναι σωστό να λέει ‘ευχαριστώ’ και ‘παρακαλώ’ αλλά μπορείτε να κάνετε κι ένα βήμα παραπάνω. Δείξτε του πώς να εκτιμά όσα του προσφέρονται και να το δείχνει.

3. Να είστε καλό παράδειγμα: Δείξτε στα παιδιά σας τι σημαίνει αλτρουισμός κάνοντας φιλανθρωπίες, δίνοντας τα παλιά τους παιχνίδια ή ρούχα σε ιδρύματα και βάζοντας τα στην ίδια διαδικασία σταδιακά και τα ίδια.

4.Προσοχή στις παρέες! Αν κάνετε παρέα με άλλες οικογένειες που δεν ακολουθούν παρόμοιους τρόπους διαπαιδαγώγησης με εσάς τότε θα δημιουργήσετε ένα περιβάλλον που δεν θα σας υποστηρίζει. Οι άνθρωποι που περνούν χρόνο με τα παιδιά σας πρέπει να έχουν τις ίδιες αξίες με εσάς. 

5. Διαπαιδαγώγηση μέσα από το παιχνίδι: Φτιάξτε μαζί με το παιδί σας ευχαριστήριες κάρτες και ζωγραφιές. Έτσι θα μάθουν να εκφράζονται και να λένε ‘ευχαριστώ’.

6.Μην είστε υπερπροστατευτικοί: Μέσα σε ορισμένα πλαίσια δεν είναι και τόσο σκληρό για τα παιδιά να μάθουν ότι η ζωή κάποιες φορές δεν είναι δίκαιη και ίσως βιώσουν κάποιες απογοητεύσεις. Πρέπει να μάθουν ότι τα λάθη είναι ένας τρόπος να εξελιχθούν και να μάθουν μέσα από αυτά.

7.Μην αγοράζετε πολλά παιχνίδια: Επειδή ένα πολυκατάστημα έχει πολύ φτηνές κούκλες ή αυτοκινητάκια δεν σημαίνει ότι πρέπει να αγοράσετε καμιά δεκαριά για τα παιδιά σας. Αγοράστε ένα που θα αγαπήσουν και θα εκτιμήσουν.

8. Κάντε τους παππούδες σύμμαχους. Η γιαγιά και ο παππούς μπορεί να τα κακομάθουν, αφού θεωρείται ότι είναι και λίγο ο φυσικός τους ρόλος. Εξηγήστε τους τον τρόπο διαπαιδαγώγησης που έχετε επιλέξει και ζητήστε τη βοήθειά τους να το επιτύχουν. Ο καλύτερος τρόπος να τα ΄κακομάθουν’ όταν θέλουν, είναι αφιερώνοντας χρόνο και αγάπη, όχι παιχνίδια και γλυκά!

9.Μάθετε στα παιδιά σας την αξία των χρημάτων: Εάν τους μάθετε να διαχειρίζονται το χαρτζιλίκι τους σε μικρή ηλικία, θα θέσετε δυνατές βάσεις για την οικονομική διαχείριση που θα κάνουν ως ενήλικοι.

10. Μοιραστείτε την ιστορία σας. Πείτε στα παιδιά σας πώς ακολουθήσατε την καριέρα που επιλέξατε, πώς βρήκατε την πρώτη σας δουλειά και πώς βγάζετε χρήματα. Έτσι θα εκτιμήσουν περισσότερο όσα τους δίνονται.

Τα 5 «ΜΗ» των γονιών

Τι θα πρέπει να αποφεύγουν οι γονείς.

Οι γονείς κατηγορούνται για την διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους άλλα δεν ξέρουν πολλές φορές πώς να αντιδράσουν όταν έρχονται αντιμέτωποι με διάφορες καταστάσεις. Υπάρχουν όμως 5 πράγματα που δεν θα πρέπει να κάνουν οι γονείς γιατί επηρεάζουν αρνητικά την ψυχολογία των παιδιών τους και φέρνουν τα αντίθετα αποτελέσματα από την πρόθεσή τους.

• Αποφύγετε τις συγκρίσεις: Από την πρώτη κιόλας στιγμή που παίρνετε το μωρό σας αγκαλιά ξεκινάτε τις συγκρίσεις ασυναίσθητα. Σαφώς, δεν γνωρίζετε πράγματα για εκείνο και μέσα από ερωτήσεις ή παρατηρώντας τα μωρά φίλων και συγγενών προσπαθείτε να δείτε τι συμβαίνει με το δικό σας. Για παράδειγμα, το δικό μου μωρό γιατί δεν κοιμάται τη νύχτα; ή γιατί παίρνει λιγότερο βάρος από το ξαδελφάκι του; Προσπαθήστε να μην μπαίνετε στην διαδικασία των συγκρίσεων αλλά και να μην επιτρέπετε στους άλλους να σας επηρεάζουν, καθώς αρχίζετε να νιώθετε μειονεκτικά για το παιδί σας επειδή δεν μιλάει ακόμα ή γιατί δεν περπατάει. Μην πέφτετε οι ίδιοι στην παγίδα της σύγκρισης. Μεγαλώνοντας το παιδί σας, αποφύγετε να το συγκρίνετε με άλλα παιδιά. Συχνά οι γονείς, προκειμένου να το κινητοποιήσουν να κάνει πράγματα ή να πάρει καλούς βαθμούς αρχίζουν τις συγκρίσεις «είδες που ο Γιαννάκης, πήρε 10» ή «είδες πόσο καλό παιδί είναι ο αδελφός σου, δεν μπορείς να είσαι και εσύ έτσι;» Αυτομάτως, γεμίζετε το παιδί σας ενοχές γιατί δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες σας. Ακόμα, νιώθει ανασφάλεια επειδή δεν το αποδέχεστε όπως είναι. Σεβαστείτε τις δυνατότητές και τις αντοχές του μικρού σας χωρίς να τις υποτιμάτε ή να τις κατακρίνετε. Αν νομίζετε πως μπορεί να πάει καλύτερα στη αριθμητική, σταθείτε δίπλα του στηρίζοντάς το και βοηθώντας το να πιστέψει πως μπορεί να τα καταφέρει.Ενισχύστε τα ταλέντα και τις δεξιότητες κάθε παιδιού ξεχωριστά και εξηγήστε τους πώς οι άνθρωποι έχουν διαφορετικές ικανότητες και ταλέντα και αναπτύσσονται με διαφορετικούς ρυθμούς.

• Βάλτε μέτρο στις υποσχέσεις: Στην ηλικία των 3 ετών τα παιδιά αρχίζουν να καταλαβαίνουν τι θα πει υπόσχεση και πως είναι κάτι που πρέπει να τηρείται. Προσπαθήστε λοιπόν να είστε προσεκτικοί με τις υποσχέσεις που δίνετε και να είστε συνεπείς ως προς την τήρησή τους. Κάθε φορά που κρατάτε την υπόσχεσή σας, βοηθάτε τα παιδιά να εξασφαλίσουν και να «σφραγίσουν» την εμπιστοσύνη που πρέπει να αισθάνονται στο πρόσωπό σας. Αν κάποια στιγμή δεν καταφέρετε να τηρήσετε μια υπόσχεση που δώσατε, τότε εξηγήστε στο παιδί σας τι ακριβώς συνέβη που σας εμπόδισε να κρατήσετε το λόγο σας. Οι γεροί οικογενειακοί δεσμοί δεν χτίζονται πάνω στην τελειότητα, αλλά στην εμπιστοσύνη που νιώθουν τα παιδιά όταν ξέρουν πόσο σημαντικά είναι για τους γονείς τους.

• Να τους δείχνετε την αγάπη σας: Οι άνθρωποι συχνά ξεχνούν να δείχνουν την αγάπη τους στους δικούς τους γιατί είναι κάτι που θεωρούν αυτονόητο. Το παιδί έχει ανάγκη να νιώθει ότι το αγαπάτε, ότι νοιάζεστε για εκείνο όσο τίποτα άλλο στον κόσμο. Η αγάπη είναι ο σημαντικότερος παράγοντας για να αναπτυχθεί σωστά το παιδί σας γεμάτο αυτοπεποίθηση και σιγουριά. Μην ξεχνάτε λοιπόν να δείχνετε την αγάπη και την τρυφερότητά σας με κάθε τρόπο. Αγκαλιάστε το, φιλήστε το, πείτε του «σ’ αγαπώ», χωρίς να σκέφτεστε πως αυτές οι εκδηλώσεις αγάπης είναι περιττές αφού ξέρει πως είναι τα πάντα για εσάς. Αποδεικνύετε καθημερινά με πράξεις και λόγια πως το λατρεύετε, πως είναι όλος σας ο κόσμος. Άλλωστε το περιμένει.

• Περιορίστε τις φωνές: Τα παιδιά σας φέρνουν εκτός εαυτού προκειμένου να δοκιμάσουν τα όρια σας και να ανακαλύψουν τον κόσμο. Στην προσπάθειά σας να τα συνετίσετε καταφεύγετε στις φωνές, όταν δεν βρίσκετε έναν πιο αποτελεσματικό τρόπο για να τα πειθαρχήσετε. Η αντίδρασή όμως αυτή ανεβάζει το επίπεδο της έντασης στο σπίτι αλλά και στη σχέση με το παιδί, δημιουργώντας περισσότερα προβλήματα από όσα λύνει. Όσο και να σας έχει εκνευρίσει η συμπεριφορά του μικρού σας, όσο και να ενοχλείστε από την επανάληψη της μη αποδεκτής συμπεριφοράς παρά τις παρατηρήσεις, πρέπει να φανείτε ψύχραιμες. Οι φωνές θα τρομάξουν το παιδί και σίγουρα θα σταματήσει. Όμως, δεν θα καταλάβει ποιο είναι το λάθος τους και τι ακριβώς σας έχει ενοχλήσει. Όταν του κάνετε μια παρατήρηση με φωνές ή όταν το μαλώνετε, τρομοκρατείται και ο φόβος του δεν του επιτρέπει να συγκρατήσει τα λόγια σας. Προτιμήστε να συζητήσετε μαζί του ήρεμα αυτό που δεν κρίνετε σωστό να λέει ή να κάνει, ρωτώντας το πού άκουσε την κακιά λέξη ή για ποιο λόγο έσπρωξε το αδερφάκι του, πάντα σε ήρεμο τόνο. Έτσι του μαθαίνετε να εκφράζει και εκείνο τα αρνητικά του συναισθήματα μέσα από την κουβέντα. Άλλωστε, αυτό που θέλετε από το παιδί είναι να σας σέβεται και όχι να σας φοβάται.

• Όχι σε όλα «ναι»: Τα παιδιά χρειάζονται να έχουν όρια αλλιώς νιώθουν ανασφάλεια και πως δεν νοιάζεστε για αυτά. Προσπαθήστε λοιπόν να θέσετε κάποια όρια στις απαιτήσεις των παιδιών σας και να περιορίσετε την ικανοποίηση των παραλόγων επιθυμιών τους. Επίσης, μη διστάζετε να το βάλετε τιμωρία όταν κρίνετε ότι πρέπει, εξηγώντας του πως η τιμωρία αφορά τη συγκεκριμένη πράξη και όχι το ίδιο προσωπικά. Έχετε υπόψη σας πως ένα παιδί που έχει συνηθίσει να έχει πάντα ότι θέλει μελλοντικά θα αντιμετωπίσει μεγάλο θέμα στις διαπροσωπικές του σχέσεις και όχι μόνο.

Βοήθεια…το παιδί μου είναι «κακομαθημένο»

Πόσοι γονείς νιώθουν αβοήθητοι μπροστά στα παιδιά τους, όταν επιμένουν κλαίγοντας να αποκτήσουν το παιχνίδι που θέλουν, όταν δεν υπακούν στις συμβουλές ή τις απαγορεύσεις των γονιών τους;

Ωστόσο, τι φταίει και τα παιδιά παρουσιάζουν τη συμπεριφορά αυτή;

Οι περισσότεροι γονείς στην προσπάθεια τους να κάνουν το παιδί τους πάντα χαρούμενο ικανοποιούν τις επιθυμίες και τα θέλω του χωρίς δεύτερη σκέψη. Οι συνθήκες της σύγχρονης κοινωνίας τους αναγκάζουν να υποκύπτουν όλο και πιο πολύ σ’ αυτή την παγίδα. Ο λόγος είναι πως οι γονείς λείπουν πολλές ώρες από το σπίτι και προσπαθούν να αναπληρώσουν την απουσία τους χαρίζοντας υλικά αγαθά στα παιδιά ή προσπαθώντας να μην τους χαλάσουν κανένα χατίρι. Έχοντας όμως υπόψη πως η δική σας συμπεριφορά του δίνει ερεθίσματα που το βοηθούν να διαμορφώσει το χαρακτήρα του, σκεφτείτε μήπως και κανένα «όχι» κάπου-κάπου δεν κάνει και τόσο κακό.

Δεν είναι θέμα τύχης να επιλέξετε το παιδί με το «λάθος» DNA.

Κανένα παιδί δεν γεννιέται απαιτητικό και κακομαθημένο. Αυτό που πρέπει να καταλάβετε είναι να ξεχωρίζετε τις επιθυμίες από τις ανάγκες. Ένα μωρό, που κλαίει επειδή πεινάει ή φοβάται, προσπαθεί να εκφράσει την ανάγκη του. Ένα βρέφος έχει απαιτήσεις μόνο αναφορικά με τις ανάγκες του και επομένως ο χαρακτηρισμός «κακομαθημένο μωρό» δεν υφίσταται. Αντίθετα, όταν λέμε πως ένα παιδί είναι κακομαθημένο εννοούμε πως επιδιώκει αδιάκοπα το ενδιαφέρον των γύρω του, εμφανίζει εγωιστικές τάσεις, για παράδειγμα δεν αφήνει άλλο παιδάκι να παίζει με τα παιχνίδια του, ζηλεύει αυτά που ανήκουν στους άλλους και θέλει συνεχώς να περνά «το δικό του».

Οι απαιτήσεις αυτές του παιδιού και ο εγωιστικός τρόπος συμπεριφοράς είναι αποτέλεσμα της λανθασμένης συμπεριφοράς των γονιών. Είναι πολύ δύσκολο, τα παιδιά που δεν έχουν μάθει να έχουν όρια, ξαφνικά να υπακούσουν ή να σεβαστούν αυτό, που τους λένε οι γονείς τους. Αν οι κανόνες δεν τεθούν και δεν εφαρμοστούν από μικρή ηλικία, τα παιδιά αποκτούν σταδιακά την αίσθηση πως έχουν εξουσία, πως κάνουν ό,τι θέλουν και πως πάντα θα ικανοποιούνται οι επιθυμίες τους. Ένας «υπερπροστατευτικός» γονιός που στερεί από το παιδί την πρωτοβουλία να ικανοποιήσει μόνο του τις ανάγκες του, έχει τις ίδιες πιθανότητες να γίνει το παιδί του κακομαθημένο, με τον «ελαστικό» γονιό.

Η συμπεριφορά ενός κακομαθημένου παιδιού πολλές φορές παραξενεύει τους γονείς του. Είναι πολύ πιθανό στην προσπάθεια του μικρού σας να επιβάλει την γνώμη του να παρατηρήσετε πως προσποιείται ότι κλαίει, αρνείται να φάει, υψώνει τον τόνο της φωνής του, ενώ δεν αποκλείεται να σας απειλεί με φράσεις όπως «αν δεν πάμε βόλτα, θα φύγω από το σπίτι». Ίσως γίνει επιθετικό προς εσάς επειδή του φέρνετε αντίρρηση τη δεδομένη στιγμή, πετώντας πράγματα ή πέφτοντας στο πάτωμα κλαίγοντας προκειμένου να ικανοποιήσετε τα θέλω του.

Πως μπορείτε να μάθετε στα παιδιά σας να πειθαρχούν;

Τα παιδιά καθώς μεγαλώνουν και ανακαλύπτουν τον κόσμο, έχουν ανάγκη να ξέρουν ποια είναι τα όρια τους. Έτσι μπορούν να μάθουν ποιες είναι οι αποδεκτές και μη συμπεριφορές.

• Δώστε στο παιδί μια λίστα με 10-12 σταθερούς και κατανοητούς κανόνες, όπως «καθόμαστε στο ειδικό καρεκλάκι στο αυτοκίνητο, δεν δαγκώνουμε, πηγαίνουμε για ύπνο μόλις το λέει ο μπαμπάς ή η μαμά κ.λπ. Μεγαλόντας μπορείτε να φτιάξετε την λίστα με τους κανόνες μαζί με τα παιδιά. Τα μικρότερα παιδιά επείδη δεν ξέρουν να διαβάζουν, τότε χρησιμοποιήστε εικόνες. Τοποθετήστε τους σε εμφανές σημείο, ώστε τα παιδιά να μπορούν να τους βλέπουν και να τους τηρούν. Δεν τους διαπραγματεύεστε και προσπαθήστε να είστε συνεπείς ως προς την τήρηση τους.

• Κατανοήστε τη διαφορά μεταξύ επιθυμιών και αναγκών. Σε καταστάσεις όπως η πείνα, ο πόνος, ο φόβος υπάρχει ανάγκη νααντιδράσετε άμεσα. Αν όμως το παιδί κλαίει για άλλους λόγους, πιθανότατα εξαιτίας μιας απογοήτευσης ή για μια επιθυμία που δεν πραγματοποιήθηκε, δεν χρειάζεται να το μαλώνετε ή να του φωνάζετε. Πείτε του απλώς πως καταλαβαίνετε πώς νιώθει.

• Μην αρκείστε σε μια απαγόρευση. Το παιδί πρέπει να ξέρει το λόγο για τον οποίο του απαγορεύετε να κάνει κάτι, διότι μόνο έτσι δεν θα το επαναλάβει. Αντί να πείτε «μην παίζεις με το μαχαίρι», εξηγήστε το γιατί: «μην παίζεις με το μαχαίρι, γιατί μπορεί να κοπείς και μετά θα πονάς». Ακόμα, οι απαντήσεις «έτσι» ή «γιατί το λέω εγώ» δεν βοηθούν το παιδί σας να καταλάβει.

• Πολλές φορές τα παιδιά σας προκαλούν προκείμενου να μάθουν τα όρια σας. Είναι μέρος της ανάπτυξής τους. Προσπαθήστε λοιπόν στις απαγορεύσεις να έχετε το ανάλογο ύφος και τόνο της φωνής σας όταν λέτε «ΟΧΙ».

• Μην υποχωρήσετε σε πείσματα, θυμούς ή επιθετικές συμπεριφορές. Αν το παιδί είναι σε μέρος που δεν μπορεί να βλάψει τον εαυτό του, αγνοήστε το.

• Προσπαθήστε να εξηγήσετε στο παιδί σας πως όταν φωνάζει ή κλαίει προκειμένου να αποκτήσει αυτό που θέλει, εσείς δεν μπορείτε να το καταλάβετε. Εκφράστε τα συναισθήματά σας κάθε φορά που συμπεριφέρεται με τον τρόπο αυτό.

• Όταν το παιδί σας συμπεριφέρεται παράλογα διεκδικώντας τις επιθυμίες του, προσπαθήστε να το ηρεμήσετε και ελάτε σε διάλογο μαζί του. Ρωτήστε πως νιώθει και ζητήστε του να σας εξηγήσει γιατί πέταξε το τηλεκοντρόλ στο πάτωμα ή το παιχνίδι που κρατούσε στα χέρια του. Το παιδί θα προσπαθήσει να εκφράσει τα συναισθήματά του. Εξηγήστε του τότε με ήρεμο τόνο πως όταν θέλουμε κάτι θα πρέπει να το ζητάμε ευγενικά και πως δεν γίνεται να έχουμε πάντα όλα. Με τον τρόπο αυτό το βοηθάτε να εκφράζει τα θέλω του και συνειδητοποιεί το λάθος του.

• Να θυμάστε πως το ξύλο ή οι φωνές δεν αποτελούν μέσο πειθαρχίας. Μπορεί το παιδί σας να σας βγάζει εκτός εαυτού αλλά δείξτε ψυχραιμία και διατηρήστε τον έλεγχο σας. Αποφύγετε, να χρησιμοποιήσετε σωματική βία (ξυλιές στον ποπό, χαστούκια, τράβηγμα μαλλιού κ.λπ.). Το ξύλο αποτελεί τη χειρότερη μορφή άσκησης βίας και σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί μέσο διαπαιδαγώγησης, αφού το παιδί δεν καταλαβαίνει τι ακριβώς σας ενόχλησε στη συμπεριφορά του και συνεπώς μπορεί να το επαναλάβει. Έχετε κατά νουν πως χτυπώντας το του περνάτε το μήνυμα πως αυτή η συμπεριφορά είναι ένας αποδεκτός τρόπος εκδήλωσης του θυμού, ενώ ταυτόχρονα «γκρεμίζεται» η εμπιστοσύνη του προς εσάς. Την επόμενη φορά λοιπόν που το μικρό σας «παίξει» με τα νεύρα σας,

ΓΑΜΟΣ!!!!!!

ΝΥΦΙΚΑ














ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ






















ΜΑΛΛΙΑ











ΜΑΚΙΓΙΑΖ














ΝΥΧΙΑ







ΑΝΘΟΔΕΣΜΗ











ΣΤΟΛΙΣΜΟΣ








ΒΕΡΕΣ

Συνήθειες ζευγαριών αποκαλύπτουν προβλήματα στη σχέση τους

Oι ενοχλητικές συνήθειες των ζευγαριών αποκαλύπτουν προβλήματα στη σχέση τους. Όλοι γνωρίζουμε κάποια ζευγάρια που έχουν ενοχλητικές συνήθειες και ενώ μπορεί χωριστά να είναι δυο συμπαθητικοί άνθρωποι, ως ζευγάρι γίνονται αντιπαθέστατοι στον περίγυρό τους. Γιατί συμβαίνει αυτό;

Επειδή τα άτομα αυτά έχουν κάποια προβλήματα στη σχέση τους, τα οποία όμως δεν έρχονται ξεκάθαρα στην επιφάνεια, αλλά εμφανίζονται με διάφορες μορφές. Ποιες είναι αυτές οι ενοχλητικές συνήθειες;

1. Περηφανεύονται ότι δε μαλώνουν ποτέ. Μάλλον αυτό ονειρεύονται! Το να πηγαίνουν γύρω-γύρω και να περηφανεύονται ότι δε τσακώνονται ποτέ, κάνει αυτά τα ζευγάρια να αισθάνονται ανώτερα από τα άλλα! Επίσης, αισθάνονται ότι διαθέτουν καταπληκτικές ικανότητες διαχείρισης τηςσχέσης τους. Όμως, το να τσακωθεί ένα ζευγάρι είναι φυσιολογικό, και, ως ένα βαθμό, δείχνει τη σιγουριά του ζευγαριού να χειριστεί τα δύσκολα ζητήματα και να μεγαλώσει μέσα από αυτά

2. Το αυτοκόλλητο ζευγάρι. «Εμείς είμαστε τόοοσο αγαπημένοι, δεν πάμε πουθενά χωριστά!». Με την πρώτη ματιά αυτό φαίνεται καλό! Όταν όμως τα μέλη του ζευγαριού δε δίνουν χώρο ο ένας στον άλλο να έχουν προσωπικές φιλίες, χόμπι και ενασχολήσεις, τότε κάτι δεν πάει καλά! Συχνά υποβόσκει ζήλια, έλλειψη εμπιστοσύνης προς τον άλλον αλλά και έλλειψη εμπιστοσύνης στον ίδιο τον εαυτό, ότι μπορεί κανείς να τα καταφέρει και μόνος του!

3. Μιλάνε για τα παιδιά τους ασταμάτητα. Ποιος δεν έχει βρεθεί σε παρέα όπου η συζήτηση περιστρέφεται αποκλειστικά γύρω από τα παιδιά, σε σημείο βαρετό και κουραστικό; Τα ζευγάριαπου δεν έχουν άλλο θέμα συζήτησης παρά τα παιδιά τους φαίνεται να έχουν βαθύτερα προβλήματα στη σχέση τους: κακή επικοινωνία, έλλειψη άλλων ενδιαφερόντων, αλλά και έλλειψη προσωπικής ταυτότητας, αφού ζουν τη ζωή τους μέσα από τα παιδιά τους. Ένα τέτοιο ζευγάρι συζητώντας αποκλειστικά για τα παιδιά δείχνει ότι έχει μειώσει τον παράγοντα σεξ από τη σχέσηκαι η συντροφικότητά τους βασίζεται αποκλειστικά στην ύπαρξη των παιδιών.

4. Μονίμως κάνουν προξενιά σε φίλους. Είναι πολύ ωραίο να έχει κανείς φίλους που ενδιαφέρονται γι' αυτόν και του γνωρίζουν τα κατάλληλα άτομα για να κάνει μια σχέση. Όταν όμως ένα ζευγάρι διαρκώς ασχολείται με το να κάνει προξενιά σε φίλους και γνωστούς αυτό γίνεται ενοχλητικό. Η συμπεριφορά αυτή εκλαμβάνεται ως μειωτική ή ελεγκτική και στους τρίτους φαίνεται ότι το ζευγάρι που κάνει συνέχεια προξενιά δεν έχει δική του ερωτική ζωή και προσπαθεί να ζήσει τον έρωτα μέσα από τα ραντεβού και την ερωτική ζωή των φίλων του.

5. Απαντάνε σε κάθε ερώτηση στον πρώτο πληθυντικό, «εμείς». «Εμείς είχαμε ένα θέμα στη δουλειά του συζύγου», «εμείς σας καταλαβαίνουμε», «μας αρέσει τόοοσο πολύ το γλυκό σας», κλπ κλπ. Εννοείται ότι ένα ζευγάρι συχνά μιλάει στον πρώτο πληθυντικό όταν αναφέρεται στις εμπειρίες και των δύο. Όταν όμως αυτό γίνεται αποκλειστικά, είναι ενοχλητικό και δείχνει ότι τα μέλη του ζευγαριού έχουν χάσει την προσωπική τους ταυτότητα.

6. Πιστεύουν ότι κάθε έξοδος πρέπει να είναι αποκλειστικά για ζευγάρια. Βγαίνουν μόνο με άλλα ζευγάρια, δεν μπορούν να διανοηθούν ότι σε μια έξοδο μπορούν να πάνε 5 άτομα στον κινηματογράφο ή 7 άτομα για φαγητό, θα ήταν κάτι εντελώς παράξενο ή ντροπιαστικό. Συχνά φοβούνται –αλλά ποτέ δεν παραδέχονται!- ότι αν στην παρέα των ζευγαριών βρεθεί κάποιο ανύπαντρο άτομο, θα ορμήσει στους παντρεμένους ή στις παντρεμένες και θα τους 'φάει' τον/τη σύζυγο!

7. Ενώ υπάρχει εμφανές πρόβλημα στη σχέση, το αρνούνται. Μερικές φορές ένα ζευγάρι τυχαίνει να περνάει μια δύσκολη φάση στη σχέση του ή να έχει ένα σημαντικό πρόβλημα το οποίο εντοπίζουν συγγενείς και φίλοι και φέρνουν το θέμα στο προσκήνιο για να βοηθήσουν. Το ζευγάρι αρνείται επίμονα την ύπαρξη οποιουδήποτε προβλήματος και μπορεί μάλιστα να τσακωθεί με αυτούς που προσπαθούν να βοηθήσουν. Μια τέτοια ανασφαλής στάση δείχνει ανωριμότητα διαχείρισης των δυσκολιών που έχει το ζευγάρι, αλλά και πρόβλημα στη διαχείριση της εξωτερικής τους εικόνας, δηλαδή το πώς δείχνουν προς τα έξω.

8. Μιλάνε συνέχεια για την καταπληκτική σεξουαλική τους ζωή. Σας έχει τύχει να βρεθείτε με παντρεμένο ζευγάρι που μιλάει και παινεύεται για τη σεξουαλική του ζωή, ενώ εσείς αναρωτιέστε τι συμβαίνει και δε ξεκολλάν από αυτό το θέμα; Συμβαίνει στα ζευγάρια όταν έχουν προβλήματα μεταξύ τους ή όταν ο ένας εκ των δύο απατάει τον άλλον να επικεντρώνονται στο θέμα του σεξ σαν να μην υπάρχει άλλο θέμα συζήτησης με τους φίλους τους. Επειδή ακριβώς υπάρχει πρόβλημα στον τομέα, προσπαθούν να το καλύψουν και να το ωραιοποιήσουν, όμως με αυτό τον τρόπο είναι σαν να επισείουν την προσοχή των υπόλοιπων σε αυτό ακριβώς που θέλουν να καλύψουν!

Dr. Λίζα Βάρβογλη, Ph.D. Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια

Πηγή: greekpsychologypages

Η σημασία της ζεστής αγκαλιάς

Το φυσικό άγγιγμα και οι αγκαλιές είναι από τα ομορφότερα πράγματα που μπορεί να συμβούν σε έναν άνθρωπο, σε κάθε ηλικία και επηρεάζουν τη διάθεση, την ψυχική αλλά και τη σωματική του υγεία.

Τι συμβαίνει όταν κάποιος δεν έχει αρκετές αγκαλιές στη ζωή του;

Επιστημονικές έρευνες σχετικά με τη σημασία της αγκαλιάς έχουν δείξει ότι τα ζώα που δεν είχαν αρκετή φυσική επαφή και ‘αγκάλιασμα’ με το είδος τους επιδείκνυαν επιθετική συμπεριφορά.

Αλλά και τα παιδιά που έχουν στερηθεί τη μητρική αγκαλιά –και όχι μόνο- κινδυνεύουν να έχουν περισσότερα προβλήματα στη συμπεριφορά, το συναίσθημα και την κοινωνική ζωή καθώς μεγαλώνουν.  Παιδιά που μεγάλωσαν σε ορφανοτροφεία με καλές συνθήκες (καθαριότητα, φαγητό, και καλυμμένες βασικές ανάγκες), είχαν ψυχοκινητική καθυστέρηση, επειδή δεν είχαν αγκαλιές και συναισθηματικό δέσιμο με τα άτομα που τα φρόντιζαν.

Οι λόγοι που χρειαζόμαστε μια καλή αγκαλιά

Καταρχήν, το αγκάλιασμα δείχνει συναισθηματικό δέσιμο, νοιάξιμο, ψυχική εγγύτητα και ζεστασιά.  Ποιος δε θέλει μια τέτοια θετική νότα στην καθημερινότητά του;  Τώρα τα επιστημονικά ερευνητικά δεδομένα μας δείχνουν ότι οι αγκαλιές κάνουν καλό στην ψυχική και τη σωματική υγεία μας!

Το αγκάλιασμα μας κάνει να αισθανόμαστε όμορφα

Το θετικό συναίσθημα που συνοδεύει το αγκάλιασμα έρχεται από βαθιά μέσα μας, επειδή με τηναγκαλιά εκκρίνονται ωκυτοκίνες, μια φυσική ορμόνη του οργανισμού που συνδέεται με το συναισθηματικό δέσιμο, τη σιγουριά και την ασφάλεια σε μια σχέση.  Αυτό σημαίνει ότι ο ανθρώπινος οργανισμός βιολογικά είναι φτιαγμένος να ‘δένεται’ με άλλους ανθρώπους.

Τα μωρά που έχουν πάρει πολλές αγκαλιές μεγαλώνοντας γίνονται λιγότερο στρεσαρισμένοι ενήλικες

«Μην πάρεις αγκαλιά το μωρό που κλαίει, θα το κακομάθεις!» είναι μια συχνή παραίνεση προς νέους γονείς.  ΛΑΘΟΣ!!! Τα μωρά χρειάζονται την αγκαλιά του γονιού για να ηρεμήσουν, να αισθανθούν σιγουριά και ασφάλεια και να μεγαλώσουν και να γίνουν γερά παιδιά και ενήλικες.  Πρόσφατη έρευνα στο πανεπιστήμιο των ΗΠΑ Emory έδειξε ότι τόσο στα ποντικάκια όσο και στους ανθρώπους, η αφή και το αγκάλιασμα ήδη από τη μικρή ηλικία είναι πολύ σημαντικά για τη μείωση του στρες.  Έτσι, τα μωρά που οι γονείς τους τα παρηγορούν με αγκαλίτσα, μεγαλώνοντας γίνονται ενήλικες που στρεσάρονται και αγχώνονται λιγότερο.

Το αγκάλιασμα μειώνει το στρες

Μια ζεστή αγκαλιά μπορεί να μειώσει την κορτιζόλη, την ορμόνη του στρες που παράγεται στο σώμα όταν το άτομο αισθάνεται πιεσμένο και στρεσαρισμένο.  Το αγκάλιασμα προκαλεί χαλάρωση στο σώμα και στέλνει μηνύματα ηρεμίας στον εγκέφαλο, που με τη σειρά του τα μεταδίδει σε άλλα σημεία του σώματος, με αποτέλεσμα να μειώνεται το στρες, το άγχος, η αίσθηση της πίεσης και να αυξάνεται η ηρεμία του ατόμου.

Το αγκάλιασμα μειώνει την αρτηριακή πίεση

Το έντονο στρες συνδέεται και με υψηλή αρτηριακή πίεση.  Όταν κανείς μειώνει το στρες του, στέλνει μήνυμα χαλάρωσης στο νευρικό του σύστημα και ταυτόχρονα μειώνει και την αρτηριακή του πίεση.  Επίσης, η αίσθηση της αφής στο δέρμα ενεργοποιεί τα κύτταρα της πίεσης, που στέλνουν μήνυμα χαλάρωσης στην περιοχή του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνη για τη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης.

Το αγκάλιασμα κάνει καλό στην καρδιά

Εκτός που το αγκάλιασμα κάνει ψυχολογικά καλό στην καρδιά και τα συναισθήματα, αποτελεί επίσης και καλό γιατρικό!  Σε πανεπιστημιακή έρευνα στις ΗΠΑ βρέθηκε ότι ζευγάρια που δεναγκαλιάζονταν είχαν αυξημένο καρδιακό παλμό (ελαφριά ταχυκαρδία) σε σχέση με ζευγάρια πουαγκαλιάζονταν συχνά.

Το αγκάλιασμα βοηθάει στην καλύτερη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος

Στο επιστημονικό περιοδικό Psychological Science δημοσιεύτηκε πρόσφατα έρευνα που δείχνει ότι το αγκάλιασμα τονώνει το ανοσοποιητικό σύστημα.  Έτσι, κάποιος που έχει συχνές αγκαλιές από αγαπημένα του πρόσωπα, έχει ζεστές σχέσεις και κοινωνική υποστήριξη, όταν αρρωστήσει έχει λιγότερα και μικρότερης έντασης συμπτώματα σε σχέση με κάποιον άλλον που δεν έχει συχνές αγκαλιές και κοντινές σχέσεις στη ζωή του

Το αγκάλιασμα μειώνει τους φόβους

Αγκαλιάζοντας ένα αγαπημένο πρόσωπο ή και ένα αγαπητό άψυχο αντικείμενο –όπως ένα αρκουδάκι- είναι αρκετό για να καταλαγιάσει τον φόβο των συμμετεχόντων σε πολλές έρευνες.  Ακόμα και ένα απλό άγγιγμα στο χέρι μεταξύ συζύγων έχει βρεθεί ότι μειώνει το φόβο των ιατρικών εξετάσεων.  

 Το αγκάλιασμα μειώνει το συναίσθημα της μοναξιάς

Το αγκάλιασμα και η φυσική επαφή με έναν άλλο άνθρωπο είναι σημαντικά για μικρούς και μεγάλους.  Πανεπιστημιακή έρευνα του Ohio State University έδειξε ότι όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος τόσο περισσότερο χρειάζεται αγκάλιασμα και φυσικό άγγιγμα από άλλους ανθρώπους, γιατί έτσι μειώνεται το συναίσθημα της μοναξιάς, αυξάνεται το συναίσθημα της συναισθηματικής ζεστασιάς και ‘δεσίματος’ και τα ψυχολογικά αυτά οφέλη συμβάλλουν στην ευεξία αλλά και την καλύτερη υγεία του ηλικιωμένου ατόμου.

Τα 7 είδη αγκαλιάς και η σημασία τους σε μια σχέση

Ανάλογα με το είδος του αγκαλιάσματος μεταξύ δύο ενηλίκων σε μια σχέση, μπορεί κανείς να συμπεράνει διάφορα πράγματα για το είδος της σχέσης που έχει και για το πώς ο/η σύντροφος βλέπει τη σχέση αυτή. 

Το φιλικό αγκάλιασμα

Όταν ο φίλος ή η φίλη σας έρχεται από δίπλα σας και σας αγκαλιάζει με το ένα χέρι ενώ με το άλλο σας δίνει ένα ελαφρύ χτύπημα στην πλάτη, το νόημα είναι «είμαστε φιλαράκια».  Τέτοιου είδους αγκάλιασμα δεν έχει ερωτική σημασία, αλλά δηλώνει ζεστά συναισθήματα, νοιάξιμο, και μια όμορφη σχέση, που όμως δεν πρόκειται απαραιτήτως να γίνει ερωτική.

Το νυσταγμένο αγκάλιασμα

Αυτή η μαγική στιγμή, όταν δυο άνθρωποι είναι δίπλα-δίπλα και ο ένας γέρνει και αφήνει το κεφάλι του να ξεκουραστεί στον ώμο του άλλου, ενώ τα σώματα είναι αγκαλιασμένα…  Όταν συμβαίνει αυτό το αγκάλιασμα σημαίνει ότι τα άτομα νιώθουν ασφάλεια μεταξύ τους, χαλαρώνουν και αφήνονται.

Το ευγενικό αγκάλιασμα

Ή αλλιώς, το τυπικό αγκάλιασμα, όπως όταν χαιρετάμε μια ηλικιωμένη θεία και δε βλέπουμε την ώρα να αποτραβηχτούμε!  Τέτοιου είδους αγκάλιασμα γίνεται όταν οι συνθήκες το επιβάλλουν και συνήθως οι συμμετέχοντες προσπαθούν να μην αγγίξουν ο ένας τον άλλον, ενώ διατηρούν ένα παγωμένο χαμόγελο στο πρόσωπό τους.  Τέτοιου είδους αγκάλιασμα μπορεί να συμβεί σε τυπικές σχέσεις ή σε πρώτο ραντεβού μεταξύ ντροπαλών ατόμων.

Το σφιχτό αγκάλιασμα της αρκούδας

Να ένα αυθεντικό, ζεστό, σφιχτό, γεμάτο νόημα αγκάλιασμα!  Όταν δυο άνθρωποι που έχουν αισθήματα ο ένας για τον άλλον και έχουν καιρό να βρεθούν ή έχουν επιθυμήσει ο ένας τον άλλον και τελικά βρίσκονται, δε θέλουν να αφήσουν ο ένας τον άλλον!  Ανοίγει καθένας την αγκαλιά του και περικλείει μέσα της το άλλο άτομο, σφίγγοντας!  Τα χαμόγελα και των δύο συμμετεχόντων είναι λαμπερά, ζωντανά και φωτίζουν τα πρόσωπά τους!

Το γρήγορο αγκάλιασμα

Ξέρετε το γρήγορο αγκάλιασμα με πεταχτά φιλιά στον αέρα, σταυρωτά στα μάγουλα, που την επόμενη στιγμή τελειώνει και καθένας στρέφεται στη μεριά του;  Αυτό το είδος αγκαλιάσματος δείχνει τη χαρά των ανθρώπων που συναντιούνται, διασταυρώνονται τα μονοπάτια τους, αλλά δείχνει επίσης και ότι καθένας είναι απασχολημένος με τα δικά του και θέλει να επιστρέψει σε αυτά.

Το παγωμένο αγκάλιασμα

Το χειρότερο είδος αγκαλιάσματος: όταν αγκαλιάζουμε κάποιον και ο άλλος παραμένει παγωμένος και σαν άγαλμα, οπότε ούτε δεν το ανταποδίδει ούτε και το ευχαριστιέται.  Σε αυτή την περίπτωση αναρωτηθείτε τι πάει στραβά με το κρύο αυτό άτομο.

Το αγαπησιάρικο αγκάλιασμα

Αγκαλίτσα στον καναπέ, στο σινεμά, σε ένα παγκάκι, ένα ζευγάρι αγαπημένο που χάνεται ο ένας στην αγκαλιά του άλλου και νιώθει όοοομορφα…  Ένα συναισθηματικό αγκάλιασμα που στέλνει το μήνυμα «σε αγαπώ, σε νοιάζομαι, νιώθω υπέροχα μαζί σου!».

Dr. Λίζα Βάρβογλη, Ph.D. Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια

Πηγή: greekpsychologypages

Σεξουαλική επένδυση

Ανυπότακτοι Εραστές του Μεσονυχτίου (ή πιο ψυχαναλυτικά : σεξουαλική επένδυση). Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η προσωπικότητά τους, οι σκέψεις τους, τα συναισθήματά τους και η συμπεριφορά τους , γενικότερα όλη τους η ζωή είναι οργανωμένη με άξονα την υπέρμετρη σεξουαλική δραστηριότητα.

Έχει κανείς την εντύπωση ότι για αυτό ζούν, ή διαισθάνεται κανείς πως αν ήταν να τους περιόριζε κάποιος την σεξουαλική δραστηριότητα θα είχαν πρόβλημα, δεν ξέρουμε ακριβώς τι πρόβλημα, μια φορά όμως ξέρουμε ότι θα τους στοίχιζε παραπάνω από όσο αναλογεί σε ένα μέσο άνθρωπο.

Προσπαθώ να σκιαγραφήσω την ιδιοσυγκρασία του ατόμου που σαν ψυχική άμυνα χρησιμοποιεί την σεξουαλικότητα. Όταν μιλάμε για σεξουαλικότητα δεν εννοούμε αναγκαστκά μόνο την φυσική δραστηριότητα, αλλά συμπεριλαμβάνουμε και τις φαντασιώσεις.

Η σεξουαλική επένδυση είναι στην ουσία ένας αμυντικός μηχανισμός που επιστρατεύει κάποιο άτομο προκειμένου να κατευνάσει το άγχος του, ή να καλύψει κάποιο πιθανό αίσθημα κενού μέσα του.

Είναι σα να λέμε ότι όταν για κάποιο άτομο ο συναισθηματικός πόνος είναι δυσβάσταχτος, το μετατρέπει σε ένστικτο και έτσι κουμαντάρει ας το πούμε την κατάσταση.

Ή για να το πούμε διαφορετικά, κάτι το οποίο είναι είτε πολύ τραυματικό ή ανεξέλεγχτο, μετατρέπεται σε διέργερση έτσι ώστε το άτομο να ανταπεξέλθει σε αυτό που του συμβαίνει.

Άλλες φορές πάλι, η υπερ- σεξουαλικότητα έρχεται σαν λύση σε άτομα που χωρίς αυτή τη σωματική διέγερση θα ένιωθαν εσωτερικά απονευρωμένα ή νεκρά.

Ερώτηση: αντιδρούν αμυντικά με αυτό τον τρόπο όλοι οι άνθρωποι;

Όχι. Κάθε άνθρωπος εντελώς ιδιοσυγκρασιακά "διαλέγει" τις δικές του άμυνες, αυτούς τους αμυντικούς μηχανισμούς που μαθαίνει να χειρίζεται καλύτερα.

Για να επανέλθω, η σεξουαλική επένδυση είναι ένας αμυντικός μηχανισμός που όταν υπερ-επικαλείται δίνει την εντύπωση του "ακούραστου εραστή".

Με αυτή τη λογική θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι μαζοχιστές είναι ένα παράδειγμα ατόμων που πολλές φορές στην παιδική τους ηλικία είχαν επώδυνες σωματικά εμπειρίες και από τότε έμαθαν να ερωτικοποιούν τις αντιδράσεις τους. Ένα πιο κοντινό μας παράδειγμα είναι η ομολογουμένως υπέρ του δέοντος ερωτική έλξη που παρατηρούμε γύρω από άτομα με εξουσία και κύρος. Αυτή η έλξη ουσιαστικά είναι η ερωτικοποίηση της αντίδρασης μας, καθώς υποσυνείδητα νιώθουμε ότι αυτή η σεξουαλική επένδυση θα μας προσφέρει την ποθούμενη δύναμη ή κύρος που ενσωματώνει ο στοχευμένος εραστής μας.

Υπάρχει κάτι προβληματικό σε όλα αυτά;

Όχι, οι άμυνες δεν είναι από μόνες τους ούτε παθολογικές ούτε προβληματικές. Οτιδήποτε διευκολύνει την προσαρμογή του ατόμου στο περιβάλλον του είναι καλοδεχούμενο.

Πρόβλημα είναι μόνο όταν καταχράζεται κανείς τις άμυνές του με τρόπο που αυτή η κατάχρηση να είναι δυσπροσαρμοστική και δημιουργεί προβλήματα στην διαπροσωπική και κοινωνική ζωή του ατόμου. Θέμα χειρισμού. Μόνο.

Αγγελική Αρβανιτοπούλου
Clinical Psychology MS
Ηarvard edx
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας

Πηγή: mynima-hellas.com

CoverPhoto: "Bright Eyes" - Painting by Casey Weldon

Joan Garriga: "Ένα ζευγάρι δεν είναι δύο πρόσωπα... "

"Ένα ζευγάρι δεν είναι δύο πρόσωπα. Είναι δύο συστήματα οικογενειών που συναντήθηκαν " . Μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι αν δεν έχουμε ερωτικό σύντροφο; Υπάρχει καλή και κακή αγάπη; Κάθε ζευγάρι είναι μια σχέση εξουσίας; Ο Joan Garriga, γνωστός ψυχοθεραπευτής της σχολής Gestalt, ο οποίος ειδικεύεται στις ανθρώπινες σχέσεις, δίνει τις απαντήσεις του στον Καταλανό δημοσιογράφο και συγγραφέα Victor-Μ. Αmela για την ισπανική εφημερίδα La Vanguardia.

Χρειαζόμαστε σύντροφο;

Λαχταρούμε ένα δεσμό που θα μας προσφέρει την αίσθηση του ανήκειν καθώς επίσης οικειότητα, σεξουαλικότητα , και ανάπτυξη.

Και το ζευγάρι μάς τα δίνει;

Ναι, αλλά σήμερα θέλουμε το ζευγάρι να εξυπηρετήσει το Εγώ μας και αυτό περιπλέκει τα πάντα.

Μπορώ να είμαι ευτυχισμένος χωρίς σύντροφο;

Ναι! Ξέρω έναν ευτυχισμένο μοναχό, χωρίς σεξουαλική ζωή , αλλά έχει κατακτήσει το ανήκειν, την οικειότητα και την ανάπτυξη .

Εσείς;

Παντρεύτηκα, χώρισα. Ξαναπαντρεύτηκα,έβαλα χοντρό στοίχημα και ξαναχώρισα. Μετά είχα μία πολύ τρυφερή σύντροφο, με την οποία δεν συζήσαμε και ήταν η καλύτερη σχέση μου!

Και τι έγινε;

Στα επτά χρόνια ήθελε να κάνουμε παιδί και εγώ όχι: λόγος για σίγουρο χωρισμό.

Και τώρα, πώς πάει;

Αγαπιέμαι, χωρίς όμως να συζώ με την σύντροφό μου.

Καλύτερα μόνος παρά με κακή συντροφιά;

Ναι , αλλά σχεδόν όλος ο κόσμος προτιμά να έχει κακή συντροφιά παρά να είναι μόνος του! Συνήθως προτιμούμε κάποιου είδους δεσμό , ακόμα και αν υπάρχει κακή αγάπη!

Τι πρέπει να γίνει για να υπάρχει καλή αγάπη;

Υπάρχουν τέσσερα στάδια.

1.Έρωτας 

«Με ξεσηκώνεις, αλλά ΔΕΝ ΣΕ βλέπω αρκετά »

2.Σχέση

«Μπορώ πλέον να σε δω καλύτερα και σε έχω επιλέξει για να πορευτούμε παρέα»

3.Δέσμευση

«Δημιουργούμε κάτι πιο σημαντικό από τις οικογένειες καταγωγής μας και τους προηγούμενους συντρόφους μας. »

Και

4.Δώσιμο

«Αγαπώ εσένα και ό,τι σε κατευθύνει».

Αυτό είναι πλέον μια  αγάπη πολύ ανεπτυγμένη.

Γιατί;

Είναι η αυθόρμητη επιθυμία να κάνει ο ένας τον άλλον ευτυχισμένο. Είσαι ευχαριστημένος με την πληρότητα του άλλου !

Μεγάλα λόγια, έτσι δεν είναι;

Ναι. Εν τω μεταξύ, πρέπει να γνωρίζουμε το εξής: κανείς, μα κανείς δεν μπορεί να μας κάνει ευτυχισμένους! Και κανείς, μα κανείς δεν μπορεί να μας κάνει δυστυχισμένους!

Επομένως;

Η ευτυχία σου εξαρτάται μόνο από την στενή σύνδεσή σου με τον εσώτερο εαυτό σου.

Και από τι εξαρτάται αυτή η σύνδεση;

Να έχεις συμφιλιωθεί με τα δικά σου γονεϊκά και οικογενειακά στοιχεία, για να μην είσαι φορτωμένος με κόμπους-γόρδιους δεσμούς- που στη συνέχεια θα προσπαθήσεις να ξεφορτώσεις στο ζευγάρι σου.

Αυτό συμβαίνει;

Ένα ζευγάρι δεν είναι δύο πρόσωπα. Είναι δύο συστήματα οικογενειών που συναντήθηκαν .

Ποιο είναι το κόστος και το όφελος όταν είσαι ζευγάρι;

«Είναι καλύτερα κάποιος να παντρευτεί ή να παραμείνει εργένης; « ρώτησαν τον Σωκράτη, ο οποίος απάντησε: » Παντρέψου. Αν σου πάει καλά, θα γίνεις λίγο ευτυχισμένος . Αν σου πάει στραβά, θα γίνεις φιλόσοφος » .

Δώσε μου ένα παράδειγμα κακής αγάπης.

Κακή αγάπη είναι « Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα», λέμε στο σύντροφό μας , σαν να ήμασταν παιδιά ενώ καλή αγάπη είναι το » Χωρίς εσένα επίσης θα μου πάει καλά η ζωή….όμως ως ενήλικας, έχω επιλέξει να είμαι μαζί σου».

«Σ “ αγαπώ γι” αυτό που είσαι» λέμε και δεν είναι καλό! Καλή αγάπη είναι το «σ” αγαπώ … ακόμη και που είσαι αυτός που είσαι» , δηλαδή , η καλή αγάπη αποδέχεται τις σκιές του άλλου, φιλοξενεί και λιμάρει τις τραχύτητες των δύο Εγώ που συναντήθηκαν.

Συνέχισε, συνέχισε…

«Θέλω σχέση», κακή αγάπη! Εγκατέλειψε την απαίτηση και πράξε! «Καλύτερα να προετοιμαστώ για να μπορέσω να μπω σε σχέση». Βρες τον τρόπο για να είσαι εσύ καλός σύντροφος και τα υπόλοιπα θα έρθουν μόνα τους.

Κάτι πολύ έντονο και συναισθηματικό;

Όχι ! Τέτοιες αναταραχές πτωχεύουν και απονεκρώνουν, έχουν να κάνουν με παιδικά τραύματα και παλιότερες ανεκπλήρωτες επιθυμίες. Αυτό που εμπλουτίζει είναι να ρέει η σχέση με ευκολία.

Κάθε ζευγάρι είναι μια σχέση εξουσίας.

Όχι! Είναι συνεργασία, ένας συν ένας να είναι περισσότεροι από δύο .  Αρνητική αγάπη είναι το »Στα δίνω όλα».

Γιατί;

Το να δίνεις πολλά μπορεί να προκαλέσει στον άλλον ένα  αίσθημα χρέους που θα τον κάνει να νιώσει μείον και έτσι δεν υπάρχει ισότητα . Να δίνεις στον άλλον ό,τι μπορεί να επιστρέψει, χωρίς να πρέπει να χάσει την αξιοπρέπειά του.

Και αν η άλλη πλευρά ζητάει: “Δώσε μου κι άλλο”;

Μπορεί να έχει αγκυροβολήσει σε ένα σενάριο ανικανοποίητου, που τροφοδοτείται από την απαίτηση, όπου ό,τι και να δώσεις, δεν θα είναι ποτέ αρκετό.

Ένα άλλο παράδειγμα της κακής αγάπης .

Να βάζεις τους γονείς σου ή τα παιδιά σου πάνω από το σύντροφό σου. Καλή αγάπη είναι το «Πρώτα εμείς! πάνω από τις οικογένειες καταγωγής μας και τα παιδιά που έχουμε από κοινού» .

Ένα άλλο παράδειγμα καλής αγάπης.

Να γελάμε και να θρηνούμε μαζί σε οποιεσδήποτε αντιξοότητες: θανάτους, αποβολές, καταστροφές …

Πόσο δύσκολο είναι να αντέξει στο χρόνο το ζευγάρι, ε;

Ας διαρκέσει όσο διαρκέσει: Το να μπεις στην διαδικασία να αγαπήσεις σε μια σχέση,σημαίνει επίσης, ότι γίνεσαι αυτομάτως υποψήφιος για να πονέσεις στην περίπτωση  που τυχόν λήξει η σχέση.

Πόσο καιρό κατά μέσο όρο διαρκεί μία σχέση;

Μπορούμε να περιμένουμε τρεις με τέσσερις σχέσεις κατά την διάρκεια της ζωής μας, με το επακόλουθο συναισθηματικό στρες. Κάθε τέλος μάς διδάσκει τον πόνο και την αποκόλληση για να μπορέσουμε στη συνέχεια να ξαναμπούμε στον δρόμο της αγάπης και της ζωής .

Δώστε μια τελευταία συμβουλή για να ενθαρρύνουμε την καλή αγάπη σε μία σχέση.

Μην θεωρείτε δεδομένο ότι γνωρίζετε τον/ην σύντροφό σας .Να τον/ην κοιτάζετε κάθε μέρα σαν να ήταν καινούργιος/α σύντροφος, και θα δείτε ό,τι δεν βλέπατε. Έχουμε σχέση με την εικόνα που έχουμε φτιάξει για τον άλλο, αλλά…. είναι όντως ο άλλος έτσι ΣΗΜΕΡΑ;

Αγαπησιάρικο συμπέρασμα.

Συνήθως απαιτούμε από τον άλλο: » Κάνε με ευτυχισμένο/η» αλλά η καλή αγάπη αποτελείται από την αυθόρμητη επιθυμία να είναι ο άλλος ευτυχισμένος.

Μετάφραση, επιμέλεια: Ανδριανή Δελιβέρτη

Πηγή: toperiodiko.gr