Η γκρίνια φέρνει φτώχεια

Τα περισσότερα διαμερίσματα που έχω νοικιάσει, έβλεπαν σε φωταγωγό.  Ψηλές πολυκατοικίες, ακάλυπτος, τσίκνα από τις γειτονικές κουζίνες. Παιδικές φωνές τα μεσημέρια, συζυγικοί καυγάδες τα βράδια, ενίοτε νεανικοί αναστεναγμοί. Οι ρυθμοί της πόλης, μωσαϊκό στο δυάρι μου. Στο διαμέρισμα του Παγκρατίου όμως, η τσίκνα των τηγανιών, είχε και τζούρα από ζουμπούλια. Η Φωτεινή και ο Γιώργος, ήταν η μόνιμη Κυριακάτικη καλησπέρα μου. Μοιραζόμασταν μια κοινή εσωτερική, ημιυπόγεια αυλή. Στην πλευρά μου, ένα σχοινί για το άπλωμα, δυο γλάστρες και μια πλαστική καρέκλα. Στην πλευρά τους, ένα ξύλινο χαμηλό τραπεζάκι, δυο ξαπλώστρες θαλάσσης, μία κίτρινη, μία μπλε και ένα μόνιμο μπουκέτο ζουμπούλια. Εκείνος δούλευε από νωρίς το πρωί ως το μεσημέρι και εκείνη απ'το απόγευμα ως το βράδυ. Οι ξαπλώστρες στη μεριά τους, γέμιζαν τα σαββατοκύριακα από αγκαλιές. Τις υπόλοιπες μέρες, γέμιζαν τα σχοινιά τους από σημειώματα σε μανταλάκια. Ούτε με μαγνήτες σε ψυγεία, ούτε σε post it σε μαξιλάρια. Ένα «θα σε δω το βράδυ», κρεμασμένο, να φωτίζεται η γειτονιά. Ένα «θα μου λείψεις», απάντηση, να γλιστρήσουν οι ώρες. Όχι, δε θα σας γράψω για βαθιά αγάπη μεσήλικων, ή φρέσκια σχέση πρωτοετών φοιτητών. Θα σας γράψω για τριαντάρηδες. Όπως εσύ, όπως εγώ. Τότε όμως, ήμουν εγώ πρωτοετής και τα σημειώματα στα μανταλάκια, μου θύμιζαν το χάδι του πατέρα μου στο λαιμό της μάνας μου, πριν μας φορτώσει το πρωί στο αμάξι για το σχολείο. Υποτιμημένα τα χάδια του μπαμπά, περιττά τα μανταλάκια.  Περιμένουμε έναν έρωτα με τυμπανοκρουσίες, νοσταλγούμε τις ρομαντικές κομεντί, φαντασιωνόμαστε τον εαυτό μας στη θέση της πρωταγωνίστριας.  Και καλά κάνουμε.  Ο έρωτας είναι και αυτά. Όχι μόνο όμως. Έχει την τάση να κάνει τον περισσότερο θόρυβο, όταν κρύβεται στις λεπτομέρειες. Σε μανταλάκια κρεμασμένα, μπουκέτα από ζουμπούλια. Άλλαξα γειτονιές, συνήθειες, τμήμα σπουδών, βαρέθηκα το Παγκράτι. Τους έχασα. Λίγο αργότερα μπήκε στη ζωή μας το facebook και τους ξαναβρήκα. Όπως τους είχα αφήσει, στην εσωτερική αυλή, με τα σημειώματά τους, τις τρυφερές καθημερινές συνθήκες τους, όδευαν χαμογελαστοί στα σαράντα. Η κρίση τους βρήκε απροετοίμαστους, αλλά αγκαλιασμένους στις πολύχρωμες ξαπλώστρες. Με κάλεσαν για απογευματινό καφέ και πήγα. Από το χολ, μύριζαν ήδη τα ζουμπούλια. Εκείνη δούλευε πλέον part time απ'το σπίτι, γιατί προστέθηκε ο δίχρονος Βασίλης στην παρέα της αυλής. «Το παν είναι, να μην μεταφέρεις τα έξω προβλήματα, στο μέσα», μου απάντησε με ηρεμία καλοπληρωμένου ψυχαναλυτή, η Φωτεινή, όταν της είπα πόσο τους θαυμάζω. Μια τόσο απλή απάντηση, που όμως για εκείνη συνοψίζει το μυστικό της επιτυχίας. Καθώς ορισμένοι υψώνουν τείχη και απαιτήσεις, κάποιοι άλλοι εκεί έξω, ζουν ευτυχισμένοι. Είναι αυτοί οι κάποιοι, που έχουν αντιληφθεί ότι ο έρωτας, δεν είναι απλώς το μοίρασμα δυο ανθρώπων, αλλά ένας αυτούσιος οργανισμός που απαιτεί φροντίδα, προσοχή, προφύλαξη. Διασφαλίζοντας την ηρεμία του, του προσφέρεις μακροημέρευση. Είναι το δέντρο, όπως συνηθίζει να λέει ο φίλος μου ο Μιχάλης, που θα καλλιεργήσεις, θα ποτίσεις, θα κλαδέψεις, πριν κόψεις τους καρπούς του. Δεν ξέρω κατά πόσο ισχύει, ότι η κρίση έχει θερίσει πολλά αυτά τα δεντράκια. Αν οι ρίζες τους, ήταν πραγματικά βαθιά στο έδαφος, θα είχε τη δύναμη ένας τυφώνας να τα διαλύσει; Και τελικά αυτός ο τυφώνας, ονομάζεται πράγματι ανεργία, κλεισούρα, μιζέρια; Ή μήπως είναι απλώς αδιαφορία; «Η φτώχεια, φέρνει γκρίνια», λένε οι παλιοί. «Η γκρίνια, φέρνει φτώχεια.», θα πω εγώ.  Και φέρνει τη χειρότερη του είδους.  Φτώχεια πνευματική, συναισθηματική, άδεια κρεβάτια, παγωμένα παπλώματα και ζουμπούλια μαραμένα. Πριν λίγες μέρες, είχα όρεξη ν'ακούσω Ξαρχάκο και να χαζέψω κλασικό ελληνικό κινηματογράφο. Βραδιά για «κόκκινα φανάρια». Τέσσερις ιστορίες αγάπης, με φόντο τους οίκους ανοχής της Τρούμπας. Δυο έρωτες ανεκπλήρωτοι, ένας που τα καταφέρνει αφού περάσει από σαράντα κύματα και ένας μεταξύ ενός ρακοσυλλέκτη και της καθαρίστριας του περιβόητου «σπιτιού». Ο τελευταίος στεγάστηκε σε μια παράγκα, κάπου στα περίχωρα του τότε Πειραιά, που θύμιζαν εξοχή.  Δυο άνθρωποι ήρεμοι, κατασταλαγμένοι, βαθιά ευτυχισμένοι. - Όμορφη δεν είναι η ζωή, Κατερίνα; - Καλή είναι.

Πηγή: http://www.pillowfights.gr/editorial/item123/Η_γκρίνια_φέρνει_φτώχεια
Copyright © pillowfights.gr

Παιδί στα μέτρα σας

Κοκκινισμένο, ζαρωμένο, χιλιοταλαιπωρημένο το μωρό στο μαιευτήριο, γύρω-γύρω θειάδες, γιαγιάδες και νονάδες να το φτύνουν μην το βασκάνουν και να εύχονται στους τρισευτυχισμένους γονείς «να το δείτε όπως ποθείτε!». Χαμογελάνε κι εκείνοι από περηφάνια, λες και το παιδί είναι απλά μια προέκταση από το χέρι ή το πόδι τους και απαντούν με φωνή χαρωπή και συγχρονισμένη, «ευχαριστούμε!». Νομίζω ότι οποιοσδήποτε γονιός σέβεται τον εαυτό του και επιθυμεί να υποστηρίξει αυτό το ρόλο με αξιοπρέπεια, η μόνη επιλογή που έχει εκείνη τη στιγμή είναι να διαολοστείλει τις θειάδες, τις γιαγιάδες και τις νονάδες. Πιστεύω ακράδαντα ότι δεν υπάρχει πιο εγωιστική ευχή από αυτή και το χειρότερο είναι πως έχει πάρει μόνιμο συγχωροχάρτι, επειδή απλώς τυγχάνει να λέγεται σε στιγμές αντικειμενικής ευτυχίας. Πίσω όμως από αυτή καθ' αυτή την ευχή, κρύβονται άλλοτε στα μουλωχτά και άλλοτε όχι τόσο,ολόκληρες νοοτροπίες. Νοοτροπίες που αρκετοί τάχαμου απελευθερωμένοι, θα σπεύσουν να πουν ότι δεν ισχύουν πλέον, στην πραγματικότητα όμως είναι ολοζώντανες και στέκονται δίπλα μας, να μας θυμίζουν την κατάντια μας.  Τρανή απόδειξη το πόσες φορές έχει ακούσει ή έχει παραδεχτεί ο καθένας μας «κοίτα, εγώ ζωγράφος ήθελα να γίνω, σπούδασα όμως Νομική, γιατί το ήθελε ο πατέρας μου» ή ακόμα χειρότερα «παντρεύτηκα τον Βασίλη, ενώ ήμουν ερωτευμένη με τον Στέφανο, γιατί είχα πατήσει τα 35 και η μάνα μου περίμενε εγγόνι». Προσδοκίες άλλων ανθρώπων που υποτίθεται σε αγαπούν, ανιδιοτελώς στα λόγια και στα οικογενειακά τραπέζια, ιδιοτελώς όμως, στην ουσία.  Ο γονιός σε φέρνει στον κόσμο, σε μεγαλώνει, σε φροντίζει, σε σπουδάζει, σε χαρτζιλικώνει και στην Ελλάδα του '14 εξακολουθεί να πιστεύει πως έχει apriori το δικαίωμα να καθορίζει τις επιλογές σου, να διατάζει και να εκβιάζει, υπογράφοντας πολλές φορές την καταδίκη σου. Η επιείκεια με την οποία αντιμετωπίζει η εγχώρια κοινωνία το φαινόμενο, αποδεικνύει απλώς τις μεγάλες του διαστάσεις. Ακόμα και σε περιπτώσεις που ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι, ο Έλληνας έχει την τάση να τις αντιμετωπίζει με χιούμορ, χαβαλέ και σαρκασμό. Οι τραγελαφικές φιγούρες των πατεράδων που παρακολουθούσαν τους ποδόγυρους των έφηβων κοριτσιών τους στις ασπρόμαυρες ταινίες, αντί να δημιουργούν αποστροφή, προκαλούν γέλιο. Παράδοση βαθιά ριζωμένη στα εντελώς συντηρητικά μυαλά μας, από την οποία αρνούμαστε πεισματικά να αποδεσμευτούμε. Υπάρχουν ακόμη γονείς οι οποίοι παραδέχονται με χαμόγελο ως τα αυτιά πως «αν εμένα ο γιος μου βγει πούστης, θα τον κρεμάσω ανάποδα στην πλατεία» λες και ξεχνάνε πώς εκείνη τη στιγμή μιλάνε για το ίδιο τους το παιδί. Τα ποσοστά αυτοκτονιών και πασχόντων από κατάθλιψη, προφανώς δεν είναι ικανά να μας ιδρώσουν το αυτί ώστε ν' αλλάξουμε ρότα. Μην ξεχνάμε, το βασικό είναι από την πρώτη μέρα γέννησής μας κιόλας, να γίνουμε αυτό που «ποθούν να δουν οι γονείς μας» και η θηλιά στο λαιμό πιέζει τόσο ασφυκτικά, που δεν μπορείς να την αγνοήσεις, θες δε θες. Σε μια έρευνα που διεξάχθηκε πρόσφατα σε μελλοντικούς θανατοποινίτες για λογαριασμό μεγάλης αμερικανικής εφημερίδας, με βασικό ερώτημα «τι θα άλλαζαν στη ζωή τους αν είχαν μια δεύτερη ευκαιρία», επικρατέστερη απάντηση ήταν πως θα ζούσαν με τον τρόπο που οι ίδιοι επιθυμούσαν και όχι σύμφωνα με τις εκάστοτε κοινωνικές νόρμες.  Φανταστείτε απλώς τι θα συνέβαινε, αν αυτή η έρευνα διεξαγόταν στην Ελλάδα. Υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω, εντελώς ανάξιοι να λέγονται γονείς. Γονείς που επικαλούνται εμφράγματα και εγκεφαλικά κάθε τρεις και λίγο. Γονείς που στήνουν ψεύτικες αυτοκτονίες. Γονείς που βάζουν κοριούς στα τηλέφωνα των παιδιών τους και κάμερες στα εφηβικά δωμάτιά τους.  Γονείς που αποφάσισαν να γίνουν γονείς, απλώς για να δημιουργήσουν τη συνέχειά τους. Για να αφήσουν άλλους στο δρόμο τους να ολοκληρώσουν όσα εκείνοι δείλιασαν ή δεν πρόλαβαν. Γονείς που ευνουχίζουν τις πρωτοβουλίες και τις επιθυμίες των παιδιών τους, χωρίς την παραμικρή τύψη. Γονείς που στο τέλος της ημέρας θα κοιμηθούν ήσυχοι και θα πουν «σ' αγαπώ», νομίζοντας πώς ξέρουν τη σημασία της λέξης. Αν νομίζετε πώς απέχετε πολύ από την παραπάνω περιγραφή, σκεφτείτε το την επόμενη φορά που θα χτυπήσετε το χέρι στο τραπέζι φωνάζοντας «θα κάνεις αυτό που σου λέω εγώ, γιατί είμαι μάνα σου!». Υπάρχουν όμως και νέοι άνθρωποι γεμάτοι τύψεις και αμφιβολίες, επειδή δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν στον «πόθο» των γονέων. Παιδιά των οποίων η ζωή είναι ένας διαρκής αγώνας, να αποδείξουν ότι αξίζουν, να γευτούν επιτέλους την αποδοχή των γονέων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ιστορία ενός πολύ καλού μου φίλου, διευθυντή σύνταξης σε ένα από τα μεγαλύτερα ειδησεογραφικά site της χώρας, του οποίου η μάνα εξακολουθεί ν' αναρωτιέται «μα καλά, τα διαβάζει κανείς αυτά που γράφεις;». Το λέμε μεταξύ μας σαν ανέκδοτο, καθόλου όμως δεν είναι.  Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, έλεγα πως αν ποτέ κάνω παιδί, θέλω μια κόρη. Και ήθελα κόρη για τους πιο κλισέ λόγους που μπορεί να φανταστεί κάποιος. Για να τη ντύνω με φορεματάκια, να της βάζω μαργαρίτες στα μαλλιά και χρυσόσκονες στα βλέφαρα.  Ήθελα ένα κοριτσάκι πορσελάνινο και κουκλίστικο. Να είναι δικό μου. Να την κάνω μπαλαρίνα, που εμένα τα πόδια μου πάντα στραβά ήταν και δεν αξιώθηκα να πάω μπαλέτο ποτέ μου.  Να της μάθω πιάνο μόνη μου, να της διαβάζω ποίηση και όταν μεγαλώσει και έχοντας ήδη πτυχία σε μουσική και χορό, να τη στείλω έξω να κάνει καριέρα. Ευτυχώς που δεν έγινα ως τώρα μητέρα. Αυτομουτζώθηκα πρόσφατα, όταν κατάλαβα πως ήμουν κοντά -έστω και στη θεωρία- στο να μεταμορφωθώ σε αυτό που σιχαίνομαι. Με παρηγορεί μόνο ότι το κατάλαβα εγκαίρως και με αυτό τον τρόπο πείθω τον εαυτό μου, πως τουλάχιστον δεν θα διαπράξω εγκλήματα εναντίον των παιδιών μου. Το δεύτερο που με παρηγορεί, είναι πως αν τελικά γίνω μητέρα και γεννήσω εδώ, θα μεγαλώσω ένα παιδί σε μια χώρα στην οποία τελικά, υπάρχουν και καλλιτέχνες και ελεύθεροι επαγγελματίες και 40χρονοι που ακόμη ψάχνουν το δρόμο τους σε μια ατέρμονη προσπάθεια να βρουν αυτό που πραγματικά θα τους κάνει ευτυχισμένους. Που υπάρχουν άνθρωποι που επιμένουν να ζουν ασυμβίβαστοι. Σε μια χώρα, που όσο και αν κάποιοι προσπάθησαν -και προσπάθησαν εντόνως- εξακολουθούν να υπάρχουν ελεύθερα μυαλά. Μυαλά που εύχομαι να παραμείνουν έτσι, όταν γίνουν και εκείνα γονείς. Αν τελικά έπιανε η ρημαδοευχή «να το δείτε όπως ποθείτε», θα είχαμε πήξει στους γιατρούς, τους δικηγόρους και τους καθηγητάδες. Και άντε να δούμε ποιους θα ερωτευόμασταν μετά, εμείς οι «δεν θα με δείτε όπως ποθείτε».

Πηγή: http://www.pillowfights.gr/editorial/item134/Παιδί_στα_μέτρα_σας
Copyright © pillowfights.gr

Τα δευτερότοκα παιδιά αγαπάνε πιο βαθιά

Τα δευτερότοκα παιδιά, απ'τη στιγμή της γέννησής τους, κουβαλάνε μια βαλίτσα. Μια βαλίτσα, που συνήθως δεν αποχωρίζονται για πολλά χρόνια. Αυτή η βαλίτσα, άλλοτε είναι βαριά, άλλοτε ανάλαφρη. Άλλοτε τους γεμίζει μ'ενθουσιασμό και άλλοτε μ'ευθύνη. Τα δευτερότοκα παιδιά, είναι κλόουν. Είναι αυτά που στα χρόνια του Δημοτικού, θα κρυφτούν κάτω απ'το τραπέζι την ώρα του μεσημεριανού, για να κρεμάσουν μανταλάκια στα παντελόνια των αδελφών τους. Είναι αυτά που θα βάλουν αφρό ξυρίσματος στα παπούτσια των πατεράδων. Είναι εκείνα, που θα τυλιχτούν απ'τη μέση της μάνας τους, καθώς εκείνη θα δαγκώνει τα χείλη της, μην ακουστεί ένας λυγμός. Και όταν τα ίδια μεγαλώσουν, θ'απολαμβάνουν μαζοχιστικά, να παραμένουν εσαεί διασκεδαστές. Θα διαμαρτύρονται που εξακολουθούν να τους αντιμετωπίζουν ως έφηβους, θα υστεριάζουν στην προσπάθειά τους να αποδείξουν ότι ενηλικιώθηκαν, καθώς με κάθε πρώτη ευκαιρία, θα νοσταλγούν τον αφρό ξυρίσματος στα παπούτσια και τα παπλώματα. Τα δευτερότοκα παιδιά, αγαπάνε πιο βαθιά. Ο έρωτάς τους, έχει μυρωδιά carnation.  Γλυκιά και πηχτή.  Τα χάδια τους, ελαφρώς πιο άτσαλα. Το βήμα τους εξίσου ασταθές. Λες και το στράτα-στρατούλα, μαζί τους, το ξεπέταξαν. Και έτσι συνήθισαν να σκοντάφτουν και να γελάνε με τα κατορθώματά τους. Να τα παίρνουν και να τα διανθίζουν, να τα κάνουν ιστορίες, να τις αφηγούνται τα Σαββατόβραδα στο παγκάκι της πλατείας. Να ξεκαρδίζονται.  Τα δευτερότοκα παιδιά, έχουν χέρια απαλά. Γράφουν, βάφουν, μελοποιούν. Σπούδασαν δικηγόροι και κατέληξαν ποιητές. Έγιναν θείοι και νονάδες, πριν πιάσουν τιμόνι. Ερωτεύονται και στροβιλίζονται. Μόνοι στο σαλόνι τους ή με παρέα, στην άδεια Σταδίου. Ξεχνιούνται σε φιλί στο φανάρι και οι πίσω τους προσπερνάνε, μουντζώνοντας. Φοράνε κουστούμι με το ζόρι.  Αγαπάνε τους πρωτότοκους, περισσότερο απ'τους γονείς τους. Παλεύουν μια ζωή να ξεφορτωθούν το άγχος ν'ανταποκριθούν στον πόθο των μεγάλων και δεν το καταφέρνουν. Προσποιούμενοι το διασκεδάζουν, ενώ στην πραγματικότητα, απλώς το καταπίνουν. Το θυμούνται που και πού και χτυπάνε γροθιές σε τοίχους. Τυλίγουν σ'επιδέσμους τις πληγές και ζωγραφίζουν επάνω τους. Είναι οι τρυφεροί παρατηρητές στις οικογενειακές συναθροίσεις, όπου όλοι περιμένουν τη φιγούρα, το τραγούδι ή το ανέκδοτό τους. Δραστήριοι, εύθυμοι, σχεδόν μόνιμα χαμογελαστοί, κρατάνε τα μπόσικα όταν το καράβι γείρει. Κλαίνε συχνά, αλλά πάντοτε κρυφά. Τα δευτερότοκα παιδιά, αν συναντηθούν, ψήνουν μια αγάπη με γεύση καραμέλα. Δεν είναι τριάντα, είναι ετών δεκαπέντε. Θυμώνουν, φωνάζουν, ανακοινώνουν τελεσίγραφα. Τα παίρνουν όλα πίσω είκοσι λεπτά αργότερα, όταν ξυπόλυτοι σε ένα μπαλκόνι, ακουμπάνε τις μύτες τους. Είναι γενναιόδωρα, είναι πεισματάρικα, είναι τελείως κακομαθημένα. Είναι τα φερέφωνα στα οικογενειακά συμβούλια, είναι τα πνεύματα αντιλογίας.​ Είναι ο αναστεναγμός του πατέρα, η γκρίνια της μάνας, το κρυφό καμάρι των παππούδων. Είναι τα κάτασπρα πρόβατα, που τους αρέσει να βάφονται μαύρα. Είναι ο άντρας που αγαπώ, είμαι και εγώ.

Πηγή: http://www.pillowfights.gr/editorial/item186/Τα_δευτερότοκα_παιδιά_αγαπάνε_πιο_βαθιά
Copyright © pillowfights.gr

Περικαρδίτιδα: Συμπτώματα, διάγνωση και θεραπεία

Η καρδιά περιβάλλεται ολόκληρη εξωτερικά από το περικάρδιο, ένα λεπτό ινώδη υμένα (μεμβράνη) που μοιάζει με σάκο.

Το περικάρδιο αποτελείται από δύο χιτώνες-πέταλα, έναν προσκολλημένο στην καρδιά και έναν ελεύθερο. Μεταξύ τους σχηματίζεται μία κοιλότητα που ονομάζεται περικαρδιακή κοιλότητα, και φυσιολογικά περιέχει μια μικρή ποσότητα διαυγούς υγρού. Η φλεγμονή του περικαρδίου αναφέρεται ως περικαρδίτιδα και συχνά έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της παραγωγής του υγρού.

Ανάλογα με το χρόνο της παρουσίασης και της διάρκειας, η περικαρδίτιδα χωρίζεται σε οξεία και χρόνια μορφή. Η οξεία περικαρδίτιδα είναι πιο κοινή από ό τι χρόνια περικαρδίτιδα. Οι ήπιες περιπτώσεις ενδέχεται να βελτιωθούν από μόνες τους. Η θεραπεία για τις πιο σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να περιλαμβάνει φάρμακα και, σπανίως, χειρουργική επέμβαση. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία μπορεί να βοηθήσει να μειωθεί ο κίνδυνος από μακροχρόνιες επιπλοκές.

Η ποσότητα υγρού που περιέχεται στο περικάρδιο μπορεί να αυξηθεί, προκαλώντας αυτό που ονομάζεται περικαρδιακή συλλογή. Η περικαρδίτιδα μπορεί να είναι ξηρή ή υγρή λόγω συγκέντρωσης υγρού στην περικαρδική κοιλότητα.

Συμπτώματα

Το πιο κοινό σύμπτωμα που προκαλείται από περικαρδίτιδα είναιπόνος στο στήθος, ο οποίος εντοπίζεται στο μέσο του στέρνου, είναι έντονος και συνεχής σε σημείο που ο ασθενής δυσκολεύεται να ξαπλώσει, ενώ ελαττώνεται στην καθιστή θέση.

Ο πόνος μπορεί να είναι σοβαρός, και συχνά επιδεινώνεται από την αλλαγή θέσης ή με τη βαθιά αναπνοή. Οι ασθενείς μπορεί επίσης να έχουν δυσκολία στην αναπνοή, ή πυρετό. Ο πόνος είναι συνήθως απότομος σαν αυτόν που προκαλεί το κόψιμο με μαχαίρι. Μπορεί όμως να προκύψει και σταδιακά εκπέμποντας στην πλάτη, στο λαιμό ή στα μπράτσα και να επιδεινωθεί με βαθιές ανάσες.

Ορισμένα άτομα με οξεία περικαρδίτιδα περιγράφουν τον πόνο στο στήθος πιο ήπιο, συνεχή που χειροτερεύει όμως με τη βαθιά εισπνοή και την κατάκλιση σε ύπτια θέση. Συχνά η περικαρδίτιδα μπορεί να συνοδεύεται από ήπια ενοχλήματα, στα οποία ο ασθενής δεν δίνει ιδιαίτερη σημασία και η πάθηση μπορεί να αποκαλυφθεί σε δεύτερο χρόνο και εφόσον εμφανισθεί κάποια από τις επιπλοκές της.

Άλλα συμπτώματα της περικαρδίτιδας μπορεί να περιλαμβάνουν ξηρό βήχα, πυρετός, κούραση και άγχος. Λόγω της ομοιότητας των συμπτωμάτων με το έμφραγμα του μυοκαρδίου (καρδιακή προσβολή) η περικαρδίτιδα μπορεί να διαγνωσθεί λανθασμένα ως καρδιακή προσβολή.

Οι αιτίες

Οι αιτίες της περικαρδίτιδας είναι δύσκολο να προσδιοριστούν. Στις περισσότερες περιπτώσεις, είτε δεν μπορεί να προσδιορισθεί η αιτία (και ονομάζεται ιδιοπαθής) είτε πρόκειται για ιογενή λοίμωξη (ιογενή περικαρδίτιδα).

Υπεύθυνοι στην δημιουργία της ιογενούς περικαρδίτιδας μπορεί να είναι ιοί και διάφορα μικρόβια.

Άλλες καταστάσεις όπως νεφρική ανεπάρκεια, κακοήθεις όγκοι, οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, φυματίωση, υποθυρεοειδισμός, θεραπευτική ακτινοβολία του θώρακα, τραύματα στο θώρακα και νόσοι του συνδετικού ιστού, όπως ο ερυθηματώδης λύκος μπορούν να συνδέονται με περιοκαρδίτιδα.

Οι ασθενείς με AIDS συχνά αναπτύσσουν λοιμώξεις που παράγουν περικαρδίτιδα.Μερικά από τα φάρμακα που μπορούν να παράγουν περικαρδίτιδα περιλαμβάνουν προκαϊναμίδη, hydralazine, φαινυτοΐνη, και ισονιαζίδη.

Ορισμένες μορφές καρκίνου μπορεί να κανουν μεταστάσεις στο περικάρδιο και να παράγουν περικαρδίτιδα.

Περικαρδίτιδα παρατηρείται σε ποσοστό μέχρι 15% των ασθενών που έχουν υποστεί οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου (καρδιακή προσβολή). Υπάρχει επίσης μια καθυστερημένη μορφή της περικαρδίτιδας μετά καρδιακή προσβολή, που ονομάζεταισύνδρομο Dressler, που εμφανίζεται εβδομάδες έως μήνες μετά την καρδιακή προσβολή.

Η διάγνωση

Για τη διάγνωση της περικαρδίτιδας πολύ σημαντική είναι η λεπτομερής λήψη του ιατρικού ιστορικού. Η ακρόαση της καρδιάς είναι επίσης σημαντική και μπορεί να αποκαλύψει ένα χαρακτηριστικό εύρημα της πάθησης, που είναι ο ήχος περικαρδιακής τριβής. Ο ήχος αυτός παράγεται από την τριβή των δύο πετάλων του περικαρδίου καθώς η καρδιά συστέλλεται και διαστέλλεται.

Σημαντικά διαγνωστικά εργαλεία είναι το ηλεκτροκαρδιογράφημα, η ακτινογραφία θώρακα που συχνά αποκαλύπτει χαρακτηριστική διόγκωση της καρδιακής σιλουέτας από τη συλλογή υγρού στο περικάρδιο, όπως επίσης και το ηχοκαρδιογράφημα. Με τοηλεκτροκαρδιογράφημα καταγράφεται ταχυκαρδία ενώ με τουπερηχοκαρδιογράφημα, αν η περικαρδίτιδα είναι υγρή, διαπιστώνεται η ύπαρξη του υγρού μέσα στην περικαρδική κοιλότητα και εκτιμάται η σοβαρότητα της πάθησης να προκαλέσει συμπίεση των καρδιακών κοιλοτήτων από την μεγάλη ποσότητα υγρού. Η κατάσταση αυτή ονομάζεται καρδιακός επιπωματισμόςκαι είναι η σοβαρότερη επιπλοκή της περικαρδίτιδας.

Για τη διερεύνηση των αιτίων της περικαρδίτιδας είναι απαραίτητος ο πλήρης έλεγχος του αίματος με γενικές και ειδικές εξετάσεις. Τα εργαστηριακά ευρήματα με εξέταση αίματος βοηθούν να βρεθεί η αιτία της περικαρδίτιδας (γενική αίματος, ΤΚΕ, CRP, ανοσολογικοί δείκτες κ.λ.π.).

Κατά περίπτωση και ειδικότερα όταν υπάρχει κλινική υποψία ότι η περικαρδίτιδα δεν οφείλεται σε είναι ιογενής αλλά οφείλεται σε κάποια γενική πάθηση του οργανισμού, π.χ. όγκο ή κολλαγόνωση, ο ασθενής υποβάλλεται σε στοχευμένες και περισσότερο ειδικές εξετάσεις, όπως η αξονική και η μαγνητική τομογραφία.

Θεραπεία

Η θεραπεία είναι ανάλογη με τη σοβαρότητα και την αιτιολογία της περικαρδίτιδας και ξεκινά με ανάπαυση και φάρμακα.

Η περικαρδίτιδα κατά κανόνα ελέγχεται και υποχωρεί με τη χορήγηση φαρμάκων. Τα φάρμακα που αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο για τη θεραπεία της οξείας περικαρδίτιδας είναι τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, όπως η ασπιρίνη. Τα μη στεροειδή αντι-φλεγμονώδη φάρμακα, όπως ιβουπροφαίνη, χρησιμοποιούνται για να μειώσουν τη φλεγμονή και συσσώρευση υγρού στο περικάρδιο.

Αν η περικαρδίτιδα υποτροπιάσει, μπορεί να χρησιμοποιηθεί καικολχικίνη. Όταν τα παραπάνω φάρμακα δεν είναι αποτελεσματικά, ή σε βαρείες περιπτώσεις με επηρεασμένη την γενική κατάσταση του ασθενούς, εναλλακτική λύση είναι η κορτιζόνη, η χορήγηση της οποίας όμως, δυστυχώς, προκαλεί αρκετά συχνά επιπλοκές.

Σε οξείες περιπτώσεις, που το περικαρδιακό υγρό παράγεται γρήγορα και σε μεγάλη ποσότητα, απαιτείται εισαγωγή στο νοσοκομείο για το ενδεχόμενο της παρακέντησης του περικαρδίου και της γρήγορης αφαίρεσης του υγρού από την καρδιά.

Σε χρόνιες και υποτροπιάζουσες περιπτώσεις, μπορεί επίσης να γίνει εκτομή ενός μικρού τμήματος του περικαρδίου ώστε να παροχετεύεται το υγρό ή ακόμα και ολική αφαίρεση του περικαρδίου.

Επιπλοκές

Δυστυχώς, ορισμένες περικαρδίτιδες συνοδεύονται από επιπλοκές. Ενώ η περικαρδίτιδα συνήθως υποχωρεί μέσα σε λίγες ημέρες ή λίγες εβδομάδες, τρεις επιπλοκές μπορούν να συμβούν. Αυτές είναι ο καρδιακός επιπωματισμός, η χρόνια περικαρδίτιδα και η συμπιεστική περικαρδίτιδα.

Καρδιακός επιπωματισμός εμφανίζεται όταν το υγρό συσσωρεύεται στο περικάρδιο (κατάσταση που ονομάζεται περικαρδιακή συλλογή). Η υπερβολική αύξηση του υγρού έχει ως συνέπεια ν καρδιά να συμπιέζεται από το υγρό και να παρεμποδίζεται η φυσιολογική της λειτουργία. Όταν αυτό συμβαίνει, η αρτηριακή πίεση πέφτει και ο ασθενής αισθάνεται αδυναμία, ζαλάδα, και δυσκολία στην αναπνοή. Ο καρδιακός επιπωματισμός αναγνωρίζεται με τους υπερήχους. Στον επιπωματισμό επειδή μπορεί να κοστίσει τη ζωή του ασθενή, απαιτείται άμεση παροχέτευση του υγρού, η οποία μπορεί να γίνει είτε εξωτερικά με βελόνα ή χειρουργικά κάνοντας μία μικρή τομή στο θωρακικό τοίχωμα. Η εξέταση του υγρού που παροχετεύτηκε μπορεί να βοηθήσει στη διάγνωση του αιτίου που προκάλεσε την περικαρδίτιδα και, κατά συνέπεια, στην επιλογή της κατάλληλης φαρμακευτικής αγωγής.

Χρόνια περικαρδίτιδα συμβαίνει όταν η περικαρδιακή φλεγμονή δεν επιλυθεί μέσα σε λίγες εβδομάδες. Μπορεί να συνδεθεί με όλα τα συμπτώματα της οξείας περικαρδίτιδας, και, επιπλέον, συχνά συνοδεύεται από ιδιαίτερα μεγάλη περικαρδιακή συλλογή υγρού. Συμπιεστική περικαρδίτιδα συμβαίνει όταν μια χρόνια φλεγμονή περικάρδιο ραβδιά στον καρδιακό μυ, συμπίεση και ασφυκτικά. Τα συμπτώματα είναι τα ίδια με επιπωματισμό, αλλά συνήθως έχουν πολύ πιο σταδιακή εμφάνιση.

Η συμπιεστική περικαρδίτιδα που εμφανίζεται συνήθως μήνες η χρόνια μετά την αρχική προσβολή είναι μια άλλη επιπλοκή. Στη συμπιεστική περικαρδίτιδα το περικάρδιο ασβεστώνεται και συρρικνώνεται, προκαλώντας την παγίδευση της καρδιάς από την ελεύθερη κινησή της. Αντιμετωπίζεται με χειρουργική αφαίρεση του περικαρδίου.

Όταν ένας ασθενής με ιστορικό περικαρδίτιδας εμφανίσει μεταγενέστερα δυσκολία στην ανάσα, πρήξιμο στα πόδια, εύκολη κόπωση ή χαμηλή αρτηριακή πίεση, πάντα θα πρέπει να υπάρχει υποψία για αυτές τις επιπλοκές.

«Είσαι κακή, Μαμά! Δεν μου αρέσεις. Θέλω μια καινούρια μαμά.»

«Είσαι κακή, Μαμά! Δεν μου αρέσεις. Θέλω μια καινούρια μαμά.» Μου φώναξε το 3 χρονο παιδί μου την ώρα που οδηγούσα. Ένιωσα την καρδιά μου να σπάει αλλά εκείνη την στιγμή απλά συνέχιζα να οδηγώ.

Ενώ εκείνο συνέχιζε να φωνάζει αυτές τις άσχημες φράσεις δεν είχα σκεφτεί τι είχα να αντιμετωπίσω για τα επόμενα τουλάχιστον 10 χρόνια.

Όσο έτρεχαν τα δάκρυα στα μαγουλά μου σταμάτησα το αυτοκίνητο στην άκρη και κοίταξα το παιδί μου. Όσο μου έλεγε ότι είμαι κακιά εγώ του είπα πως είμαι κακιά γιατί αυτό μου φέρεται άσχημα. Εντελώς ανώριμο αυτό που είπα, το ξέρω.Ε;

Όλοι μας περνάμε αυτές τις μέρες. Αυτές τις μέρες που δεν είμαι και τόσο περήφανη. Μέρες τις οποίες ξέρω πως θα μπορούσα να τα κάνω όλα καλύτερα. Αυτές οι μέρες συμβαίνουν δυστυχώς αρκετές φορές .

Αυτή την συγκεκριμένη εβδομάδας ο άντρας μου έλειπε, ο καιρός ήταν χάλια και το παιδί μου δεν είχε σχολείο λόγω συνέλευσης των δασκάλων. Δεν ξέρω τι έφταιγε. Ίσως να έφταιγε το ότι είδαμε πολύ τηλεόραση ή το ότι φάγαμε πολλές κοτομπουκιές γιατί βαριομουν να μαγειρέψω.

Συμβαίνουν κι αυτά.

Όμως αυτά δεν με κάνουν κακή μαμά. Ναι το ξέρω πως υπάρχουν στιγμές που θα μπορούσα να τα κάνω όλα καλύτερα. Όμως υπάρχουν και στιγμές που ήμουν καλή μαμά. Απλά είμαι ένας άνθρωπος που περνά και δύσκολες στιγμές.

Το να λέω πως είμαι κακή μαμά θα ήταν σαν να τα παρατάω τόσο εύκολα και δεν προσπαθώ να βελτιώσω τις καταστάσεις.

Μπορεί να άκουσα πολλές φορές φίλες μου να λένε: » Ω, Θεέ μου είμαι τόσο κακή μαμά.«

Όμως ξέρω πως δεν είμαι κακή μητέρα αλλά πως δεν είναι η μέρα μου σήμερα. Απλά ξέρω πως υπάρχουν στιγμές που μπορούσα να τις αλλάξω, απλά επέλεξα να μην το κάνω.

Αύριο θα είναι μια καινούρια μέρα και όλα θα είναι καλύτερα. Και θα είναι.

babyradio.gr-Κατερίνα Π.

Mήπως παχύνατε χωρίς να καταλάβετε πώς;

Eχετε σκεφτεί ποτέ ότι ένα μπισκοτάκι, που τρώτε όμως συστηματικά, μπορεί να σας επιβαρύνει με ένα επιπλέον κιλό το χρόνο; Kι όμως, κάποιες ασήμαντες φαινομενικά λεπτομέρειες μπορεί εύκολα να χαλάσουν τη σιλουέτα σας. Tρώγοντας καθημερινά μόνο 20 θερμίδες παραπάνω από αυτές που χρειάζεστε, παίρνετε περίπου 1 κιλό το χρόνο. (1 κιλό ισοδυναμεί με περίπου 7.300 θερμίδες.) 

20 θερμίδες την ημέρα Χ 365 μέρες = 7.300 θερμίδες παραπάνω το χρόνο 

20 θερμίδες είναι δύο μπουκιές από ένα μπισκότο, μία στρώση βούτυρο στη φρυγανιά, δύο γουλιές μιλκσέικ κλπ. Mόνο ένα από αυτά καθημερινά μπορεί να σας επιβαρύνει με αυτό το έξτρα κιλό. Όπως αντιλαμβάνεστε, εύκολα οι θερμίδες αυτές μπορεί να γίνουν 40, διπλασιάζοντας και το επιπλέον βάρος που θα φορτωθείτε. 

Από πού παίρνουμε τα κιλά
H κατανάλωση τροφών πλούσιων σε λιπαρά είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να κάνει κάποιος που θέλει να χάσει βάρος, και αυτό οφείλεται σε δύο λόγους: O πρώτος είναι ότι τα λιπαρά δίνουν πολύ περισσότερες θερμίδες (1 γρ. λίπος = 9 θερμίδες, 1γρ. πρωτεΐνες ή υδατάνθρακες = 4 θερμίδες) και ο δεύτερος και πιο ύπουλος έχει σχέση με τον τρόπο που το σώμα μας επεξεργάζεται το λίπος. Mία πρόσφατη μελέτη του Kέντρου Eρευνών για την Πρόληψη των Aσθενειών, του Πανεπιστημίου Stanford, αποδεικνύει ότι το λίπος μπορεί στην πραγματικότητα να δίνει τριπλάσιες θερμίδες σε σύγκριση με αυτές που δίνουν οι πρωτεΐνες και οι υδατάνθρακες. Όταν καταναλώνουμε περισσότερους υδατάνθρακες και πρωτεΐνες από ό,τι χρειαζόμαστε, το 23% του συνόλου των θερμίδων που παίρνουμε χάνεται κατά τη μετατροπή τους σε λίπος, ενώ όταν τρώμε λίπος χάνεται μόνο το 3%. Γι’ αυτό, σύμφωνα με τους Aμερικανούς επιστήμονες, το λίπος είναι τρεις φορές πιο παχυντικό από τους υδατάνθρακες και τις πρωτεΐνες.

Προκηρύσσονται 94.000 θέσεις επιδοτούμενης απασχόλησης

Tέλος στην αγωνία δεκάδων χιλιάδων νέων ανέργων που ανέμεναν την προκήρυξη θέσεων επιδοτούμενης απασχόλησης θα μπει από το τέλος της επόμενης εβδομάδας.

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του Capital.gr από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, αναμένεται να προκηρυχθούν 52.000 θέσεις κοινωφελούς εργασίας μέχρι την ερχόμενη Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου και άλλες 42.000 θέσεις εργασίας με «επιταγή εισόδου» (voucher) θα προκηρυχθούν εντός του προσεχούς Μαρτίου, παρά τις ενστάσεις που έχουν εκφράσει ο αρμόδιος υπουργός, Πάνος Σκουρλέτης και η αναπληρώτρια υπουργός καταπολέμησης της ανεργίας, Ράνια Αντωνοπούλου σχετικά με τα προγράμματα αυτά.

Οι ίδιες πηγές αναφέρουν πως οι προκηρύξεις για την κοινωφελή εργασία και τις επιταγές εισόδου στη αγορά εργασίας θα έλθουν ουσιαστικά μετά την ολοκλήρωση του πρώτου γύρου συναντήσεων που είχε τις τελευταίες μέρες η αναπληρώτρια υπουργός καταπολέμησης της ανεργίας, Ράνια Αντωνοπούλου.

Συγκεκριμένα η Ρ. Αντωνοπούλου συναντήθηκε με φορείς όπως η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ), η Ένωση Περιφερειών Ελλάδας (ΕΝΠΕ), ο Σύνδεσμος Βιομηχάνων Βορείου Ελλάδας, το Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (σ.σ. ο οποίος παρουσίασε και την έκθεση αξιολόγησης των προγραμμάτων κοινωφελούς απασχόλησης για το 2007 -13), το ΙΝΕ - ΓΣΕΕ τους εκπροσώπους των Κέντρων Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΚΕΚ) αλλά ακόμα και με... πρωτοβουλίες εργαζομένων με voucher.

Ωστόσο, πριν ζητήσει η Ρ. Αντωνοπούλου να συναντήσει τους παραπάνω φορείς από την Ελλάδα, ήλθε «κλήση» από τις Βρυξέλλες και συγκεκριμένα από τις εκείνες τις υπηρεσίες της Κομισιόν οι οποίες είναι υπεύθυνες για τα προγράμματα απασχόλησης σε κάθε χώρα – μέλος της Ε.Ε με κοινοτικούς πόρους.

Συγκεκριμένα, από την τέταρτη κιόλας ημέρα μετά την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης, αναφέρουν οι ίδιες πηγές, κοινοτικοί παράγοντες ζήτησαν από την Ρ. Αντωνοπούλου να ελέγξουν την πορεία των προγραμμάτων απασχόλησης.

Η αναπληρώτρια υπουργός ζήτησε χρόνο από τους κοινοτικούς για ενημερωθεί για το χαρτοφυλάκιο που ανέλαβε και, έτσι, η πρώτη «συνάντηση γνωριμίας» μεταξύ Ελλήνων και κοινοτικών έχει μετατεθεί προς το τέλος Φεβρουαρίου – αρχές Μαρτίου.

Μέχρι τότε, η Ρ. Αντωνοπούλου θα έχει διαμορφώσει το δικό της πρόγραμμα. Στενοί συνεργάτες της αναφέρουν πως αυτό έχει τέσσερα βασικά σημεία:

1. Οι περισσότερες θέσεις που προκηρύσσονται θα «κουμπώνουν» με τις δεξιότητες που ήδη έχει ο άνεργος και όχι αντίστροφα
2. Θα υπάρξει ένας πραγματικός μηχανισμός διάγνωσης των αναγκών της εργασίας ο οποίος θα ενώνει την πρόσφορα (σ.σ. τι υπηρεσίες μπορούν να παράσχουν οι άνεργοι βάσει των γνώσεων τους) και τη ζήτηση εργασίας (τι «είδους» ανέργους ζητάνε οι επιχειρήσεις)
3. Να υπάρξει μεγαλύτερη συμμετοχή των δημόσιων φορέων εκπαίδευσης και κατάρτισης και όχι μόνο των ιδιωτικών ΚΕΚ
4. Να διπλασιαστεί ο χρόνος της κοινωφελούς εργασίας (από πέντε σε δέκα μήνες) σε δήμους, περιφερειες, ασφαλιστικά ταμεία κλπ. αν και αυτή η αλλαγή δεν θα αφορά το πρόγραμμα που θα προκηρυχθεί τέλος του τρέχοντος μηνός.

Στενοί συνεργάτες της Ρ. Αντωνοπούλου ανέφεραν στο Capital.gr πως είναι σε γνώση της υπουργού πως πάμε σε «σκληρή διαπραγμάτευση» και στο μέτωπο του ΕΣΠΑ κατά της ανεργίας, μιας και οι θέσεις της ελληνικής κυβέρνησης δεν συμβαδίζουν με εκείνες της Κομισιόν.

Ασφαλείς πληροφορίες του Capital.gr αναφέρουν πως η Κομισιόν έχει ξεκαθαρίσει πως το πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας που θα αναμένεται να «τρέξει» μεταξύ Μαρτίου – Ιουλίου του 2015 θα είναι το τελευταίο, ενώ θεωρεί αδιαπραγμάτευτα τα προγράμματα επιταγής εισόδου στην αγορά εργασίας...

Διακύβευμα αυτής της διαπραγμάτευσης θα είναι τα 2,3 δισ. ευρώ από το νέο ΕΣΠΑ που αναλογούν στο Υπ. Εργασίας για την περίοδο 2014 -20. Τα 750 εκατ. ευρώ εξ αυτών αφορούν τα εμπροσθοβαρή προγράμματα που έχουν ξεκινήσει από τα μέσα του 2014 (τα τελευαταία εξ αυτών είναι τα προαναφερθέντα για την κοινωφελή εργασία και τα voucher), ενώ τα υπόλοιπα 1,5 δισ. ευρώ αφορούν την περίοδο από τα τέλη του 2015 έως το 2020

Πηγή: capital.gr

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ: Βάλτε ένα παγάκι σε αυτό το σημείο του κεφαλιού σας και θα...!

Μπορείτε να φανταστείτε ότι ένα απλό παγάκι μπορεί να σας κάνει να δείχνετε νεότεροι και να… αυξήσετε την ενέργειά σας; Εκτός από αυτό, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε παγάκια για να ισορροπήσετε ορισμένες διαταραχές.
Ωστόσο, τα παγάκια δεν έχουν την ίδια ισχύ σε κάθε μέρος του σώματος. Για βέλτιστα αποτελέσματα, θα πρέπει να εντοπίσετε το ιδανικό σημείο πίεσης. Ψάξτε για το σημείο που βρίσκεται ακριβώς εκεί που συναντώνται το κεφάλι και ο λαιμός σας. Στον κινεζικό βελονισμό, το σημείο αυτό είναι γνωστό ως Φενγκ Fu.
Μέθοδος
Ακολουθήστε αυτές τις απλές οδηγίες και απολαύστε τα οφέλη αυτής της θεραπείας:
Ξαπλώστε μπρούμυτα και τοποθετήστε ένα παγάκι άμεσα στο σημείο Feng Fu, ή την τρύπα στο πίσω μέρος του κεφαλιού σας. Η καθιστή στάση είναι επίσης μια χαρά. Κρατήστε τον κύβο πάγου στο σημείο για 20 λεπτά. Μπορείτε να το σταθεροποιήσετε χρησιμοποιώντας έναν επίδεσμο, κασκόλ ή οτιδήποτε άλλο μπορείτε να βρείτε χρήσιμο.
Επαναλάβετε το ίδιο το πρωί, πριν να φάτε ή να πιείτε τίποτα και το βράδυ πριν πάτε για ύπνο. Μην ανησυχείτε, δεν θα κρυώσετε. Θυμηθείτε, ότι θα πρέπει να κάνετε ένα διάλειμμα 2 ημερών μεταξύ των θεραπειών.
Η λέξη που θα μπορούσε να περιγράψει αυτή τη θεραπεία είναι ‘Καταπληκτική’. Στην αρχή μπορεί να αισθάνεστε κρύο, αλλά μέσα σε 30-40 δευτερόλεπτα, θα αισθανθείτε την θερμότητα να κατευθύνεται κατ ‘ευθείαν στο σημείο Feng Fu. Να είστε προσεκτικοί σχετικά με την ευφορία που θα αντιμετωπίσετε κατά τις πρώτες ημέρες, χάρη στην απελευθέρωση των ενδορφινών στο αίμα σας.

——-
Οφέλη:
- Καλύτερος ύπνος
- Καλή διάθεση και ζωτικότητα
- Σωστή πέψη
- Αντίο κρυολογήματα (χρησιμοποιείστε την ίδια θεραπεία για τη μείωση της υψηλής θερμοκρασίας του σώματος)
- Αρωγή σε περιπτώσεις πονοκέφαλου, πονόδοντου, πόνου στις αρθρώσεις

Πάντα να εφαρμόζετε την θεραπεία όταν παρουσιάζονται οι παρακάτω συνθήκες:
Νοσήματα του αναπνευστικού
Καρδιαγγειακά νοσήματα
Νευρολογικές ασθένειες και εκφυλιστικές αλλοιώσεις στη σπονδυλική στήλη
Οξεία, γαστρεντερικά και σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα
Κακή λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα
Αρθρίτιδα, υπέρταση και υπόταση
Βρογχικό άσθμα
Προβλήματα με τον γαστρεντερικό σωλήνα, παχυσαρκίας και υποσιτισμού
Κυτταρίτιδα (ειδικά σε αρχικό στάδιο)
Ακανόνιστο έμμηνο κύκλο και ενδοκρινικής υπογονιμότητας
Ψυχο-συναισθηματικές διαταραχές, άγχος, χρόνια κόπωση, κατάθλιψη, αϋπνία
Ωστόσο, θα πρέπει να καταλάβετε ότι αυτή η θεραπεία δεν θεραπεύει καμία κατάσταση. Με τη θεραπεία το σημείο Feng Fu κρατάτε τη φυσιολογική ισορροπία, αναζωογονήτε το σώμα σας και ενισχύετε τον οργανισμό σας.
Μην εφαρμόζετε την θεραπεία εάν είστε έγκυος, έχετε βηματοδότη, επιληψία ή σχιζοφρένια.
Στην κινεζική ιατρική, το σώμα θεωρείται ως ενεργειακό σύστημα και ο βελονισμός και το μασάζ επηρεάζει τη ροή της ενέργειας και τη λειτουργία των οργάνων σας.

Ο χειμώνας καλά κρατεί γιαυτό μια αγκαλιά ένα φιλί είναι πάντοτε η λύση της ψυχής...

ένας ..Κλιμτ είναι πάντα θεραπευτικός!.. ειδικά το 'φιλί'..

Χαρακτήρας: Ο καθρέφτης της υγείας μας

Είστε χαλαροί τύποι ή μήπως χάνετε εύκολα την ψυχραιμία σας; Νιώθετε ότι τίποτα δεν σας αγγίζει και είστε άτρωτοι στους κινδύνους ή μήπως αισθάνεστε το άγχος να πλημμυρίζει κάθε ίνα του κορμιού σας; Γνωρίζετε ότι τα στοιχεία αυτά της προσωπικότητάς σας δεν επηρεάζουν μόνο τις σχέσεις σας με τους άλλους, αλλά και το πόσα κεράκια θα σβήσετε στην τούρτα των γενεθλίων σας;

Ο τρόπος που φροντίζουμε τον εαυτό μας, το πόσο ευάλωτοι είμαστε σε προβλήματα υγείας, αλλά και το αν θα ζήσουμε πολλά χρόνια, επηρεάζονται και από την προσωπικότητά μας. Η φιλοσοφία μας για τη ζωή, η στάση μας απέναντι στα προβλήματα και ο τρόπος με τον οποίο ανταποκρινόμαστε στις προκλήσεις και τις απαιτήσεις της καθημερινότητας αποτελούν στοιχεία τα οποία γίνεται ολοένα και πιο φανερό ότι επιδρούν στην υγεία και τη μακροζωία. Πρόκειται για μια παραδοχή που μπορεί να μην ξενίζει σε όσους είναι εξοικειωμένοι με τις ανατολικές φιλοσοφίες, σίγουρα όμως είναι αρκετά ξένη προς τον ορθολογικό δυτικό τρόπο σκέψης. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, γίνεται όλο και πιο φανερό ότι η σημασία της προσωπικότητας στην υγεία είναι πολύ μεγαλύτερη από εκείνη που της δινόταν μέχρι σήμερα. Βέβαια, είναι αναμενόμενο ότι τα στοιχεία της προσωπικότητας, που αναφέρονται στη συνέχεια, μπλέκονται μεταξύ τους και σίγουρα διαβάζοντάς τα θα αναγνωρίσουμε εικόνες του εαυτού μας σε περισσότερους από έναν τύπους. Ωστόσο, δίνουμε έμφαση στο στοιχείο που κυριαρχεί και δίνει τον τόνο στον δικό μας τύπο.

Ο επιθετικός τύπος 
Ανάβει με το παραμικρό
Ανυπόμονοι, θυμώνουν εύκολα, παίρνουν τα πράγματα προσωπικά και οι φωνές τους είναι γνώριμες στους πάντες, μιας και ακούγονται πολύ συχνά... Οι επιθετικοί και εχθρικοί τύποι δυσκολεύονται να διαχειριστούν τις συγκρούσεις και τις διαφωνίες με ήπιο και εποικοδομητικό τρόπο. Είναι ευέξαπτοι και τείνουν να θυμώνουν ακόμη και για τα πράγματα που δεν τους αφορούν, απαντώντας συχνά με οργή και επιθετικότητα. Επίσης, είναι πιο πιθανό να τρώνε απρόσεχτα και ανθυγιεινά, να καπνίζουν πολύ και να κάνουν καθιστική ζωή.
Αδύναμη καρδιά Φαίνεται ότι οι άνθρωποι που χαρακτηρίζονται ως ιδιαίτερα επιθετικοί είναι πιο ευάλωτοι σε καρδιαγγειακές παθήσεις και έχουν περισσότερες πιθανότητες πρόωρου θανάτου σε σύγκριση με τους άλλους τύπους προσωπικότητας. Μια εξήγηση γι’ αυτό το φαινόμενο είναι το γεγονός ότι έχουν υψηλά επίπεδα στρες, που σημαίνει ότι έχουν και υψηλότερα επίπεδα των ορμονών του στρες στον οργανισμό τους, οι οποίες μακροχρόνια ταλαιπωρούν το καρδιαγγειακό σύστημα.
Φλεγμονές Επίσης, πολλές έρευνες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι οι επιθετικοί τύποι προσωπικότητας διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης χρόνιων φλεγμονών στον οργανισμό τους, έναν ακόμη παράγοντα που συνδέεται με τα καρδιαγγειακά νοσήματα.
Αργή επούλωση Ο οργανισμός τους, και ιδιαίτερα το δέρμα τους, απαιτούν περισσότερο χρόνο για να θεραπευτούν από πληγές ή τραυματισμούς.
Κίνδυνος κατάθλιψης Είναι πιο ευάλωτοι στην κατάθλιψη. Ωστόσο, στην περίπτωσή τους η κατάθλιψη μπορεί να μην εκδηλώνεται με τα κλασικά συμπτώματα (τάσεις απόσυρσης, ανηδονία κ.λπ.), αλλά να καμουφλάρεται κάτω από την ιδιαίτερα έντονη επιθετική συμπεριφορά.

Ο παρορμητικός
«Μμμ… ακούγεται ωραίο, ας το κάνουμε!»

Παρασύρονται από τον ανταγωνισμό, κυνηγούν την επιτυχία, κυριαρχούνται από την αίσθηση του επείγοντος και έχουν την τάση να δρουν χωρίς να σκέφτονται. Οι παρορμητικοί τύποι αρπάζουν τις ευκαιρίες που τους παρουσιάζονται χωρίς να αναλογίζονται τις συνέπειες και συχνά παρασύρονται από τις εξελίξεις. Κατά κανόνα δεν έχουν κάποιο βιολογικό υπόβαθρο που να συνιστά απειλή για την υγεία τους ή να δικαιολογεί κάποιο πρόβλημα υγείας.
Υγεία σε κίνδυνο Το αδύνατο σημείο σε άτομα με αυτόν τον τύπο προσωπικότητας είναι ότι η συμπεριφορά τους μπορεί να γίνει επικίνδυνη. Με άλλα λόγια, η απερισκεψία και ο παρορμητισμός τους μπορεί να τους οδηγήσει σε έναν τρόπο ζωής πιο ριψοκίνδυνο. Συνήθως, δεν κάνουν δεύτερες σκέψεις για μια ιδέα που αποφασίζουν να κάνουν πράξη και επίσης παίρνουν πιο εύκολα ρίσκα, ακόμη και σε ό,τι αφορά την ίδια την υγεία τους. Εάν, λόγου χάρη, γνωρίζουν ότι έχουν κάποιο πρόβλημα υγείας, είναι λιγότερο πιθανό να το παρακολουθούν, να κάνουν τις απαραίτητες εξετάσεις ή να παίρνουν την ενδεδειγμένη αγωγή.

Ο χαλαρός
Επιθυμία για ζωή

Το μεγάλο ατού των χαλαρών ανθρώπων είναι η έμφυτη ικανότητά τους να διαχειρίζονται καλύτερα το στρες. Οι άνθρωποι με κύριο στοιχείο της προσωπικότητάς τους τη χαλαρότητα δεν «στρουθοκαμηλίζουν» προσποιούμενοι ότι όλα βαίνουν καλώς ενώ ο κόσμος γύρω τους καταρρέει. Απλά, όταν αγχώνονται για κάτι που τους συμβαίνει -ακόμη και όταν πρόκειται για πρόβλημα υγείας-, είναι σε θέση να το διαχειριστούν καλύτερα και να μη καταρρεύσουν. Οι ψυχολόγοι παρατηρούν ότι ενδόμυχα οι άνθρωποι αυτοί διακατέχονται από μεγαλύτερη επιθυμία για ζωή.
Πιο γερή καρδιά Αυτή η προσέγγιση συνδέεται με καλύτερη ποιότητα ζωής, λιγότερες πιθανότητες καρδιαγγειακών παθήσεων, υγιές πεπτικό σύστημα και πιο δυνατή άμυνα του ανοσοποιητικού συστήματος. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε πρόσφατη έρευνα σε 243 ανθρώπους κοντά στα εκατό, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Aging», παρατηρήθηκε ότι στην πλειονότητά τους ήταν χαλαροί, φιλικοί και με όρεξη για ζωή. Επίσης, γελούσαν εύκολα, είχαν δραστήρια κοινωνική ζωή και έτειναν να εκφράζουν και όχι να «καταπίνουν» τα συναισθήματά τους.

Ο αγχώδης τύπος
Ευάλωτος και υπερβολικός
Σε αντιδιαστολή με τους χαλαρούς τύπους, οι αγχωτικοί τείνουν να μεγαλοποιούν τις καταστάσεις που αντιμετωπίζουν, ακόμη και τα πιο μικρά προβλήματα. Δεν μπορούν να διαχειριστούν καλά το άγχος και στρεσάρονται πιο εύκολα για πολύ περισσότερα πράγματα.
Ευάλωτη καρδιά Αυτά τα στοιχεία της προσωπικότητας διογκώνουν την απειλή για το καρδιαγγειακό σύστημα. Ο κίνδυνος για την υγεία τους μάλιστα μεγαλώνει και άλλο από το γεγονός ότι έχουν περισσότερες πιθανότητες να καταφεύγουν σε ουσίες όπως το αλκοόλ ή το παρηγορητικό φαγητό για να καταλαγιάσουν το άγχος τους, συνήθειες που μακροχρόνια συνδέονται με προβλήματα υγείας.
Απειλή κατάθλιψης Επίσης, είναι πιο ευάλωτοι σε αγχώδεις ή καταθλιπτικές διαταραχές, οι οποίες με τη σειρά τους οδηγούν σε μειωμένη ποιότητα ζωής.

Αισιόδοξοι
Περιμένουν τα καλύτερα

Τα συμπεράσματα των ερευνών καθιστούν σαφές ότι ανάμεσα στους αισιόδοξους και τους απαισιόδοξους, οι πρώτοι είναι σε καλύτερη μοίρα όσον αφορά την υγεία. «Η αισιοδοξία επηρεάζει τη σωματική και τη διανοητική υγεία», ήταν το συμπέρασμα έρευνας, όπου παρακολουθήθηκαν 545 άνδρες, 64-84 ετών, επί 15 χρόνια, η οποία δημοσιεύτηκε στην ιατρική επιθεώρηση «Clinical Practice & Epidemiology in Mental Health». Στο πλαίσιο της έρευνας, φάνηκε ότι το ποσοστό θανάτων από καρδιαγγειακά ήταν 50% χαμηλότερο μεταξύ εκείνων που είχαν μια αισιόδοξη στάση ζωής και έτειναν να περιμένουν τα καλύτερα, συγκριτικά με όσους περίμεναν να συμβούν τα χειρότερα στο μέλλον.
Μακροζωία και ποιότητα ζωής Πολλές μελέτες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι οι αισιόδοξοι έχουν μικρότερη πιθανότητα καρδιαγγειακών παθήσεων και πρόωρων θανάτων, καλύτερη ποιότητα ζωής, καθώς και πιο δυνατό ανοσοποιητικό σύστημα. Από την άλλη μεριά, η αντίστροφη εικόνα ισχύει για τους απαισιόδοξους.
Επικίνδυνη η υπεραισιοδοξία Στην ίδια μοίρα με τους απαισιόδοξους είναι και οι υπεραισιόδοξοι άνθρωποι, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις των ψυχολόγων και τα στοιχεία των επιδημιολογικών ερευνών. Πρόκειται για εκείνους που έχουν ξεφύγει από τη ρεαλιστική αισιοδοξία και η στάση τους απέναντι στα προβλήματα είναι ανεδαφική. Η υπεραισιοδοξία και η απερίσκεπτη αντιμετώπιση των καταστάσεων μπορεί να οδηγήσουν σε ανεπαρκή αντιμετώπιση προβλημάτων υγείας, με αποτέλεσμα αυτά να επιδεινωθούν.

Εξωστρεφείς
Το δίκτυο που σώζει

Ενδιαφέρονται πολύ για τις σχέσεις με τους άλλους και έχουν μικρότερη τάση να απομονώνονται ή να νιώθουν άνετα μόνοι τους. Οι εξωστρεφείς άνθρωποι συνήθως διατηρούν ένα ζωντανό και λειτουργικό δίκτυο σχέσεων, το οποίο φαίνεται ότι αποτελεί και το «κλειδί» της υγείας τους.
Μακροζωία Οι καλές διαπροσωπικές σχέσεις και το δίκτυο υποστήριξης αποτελούν παράγοντες που αναδεικνύονται σε σταθερούς δείκτες καλής ζωής και μακροζωίας σε επιδημιολογικές έρευνες.

Λαμβάνουμε μέτρα!
* Μειώνουμε τον θυμό: Ο επιθετικός τύπος προσωπικότητας μπορεί να συνιστά μεγάλη απειλή για την καρδιά, αλλά υπάρχουν τεχνικές και τρόποι για να μειωθεί η ένταση της επιθετικότητας. Σε αυτά ανήκουν προγράμματα εκπαίδευσης στη διαχείριση του θυμού και των αρνητικών σκέψεων, αλλά και χαλαρωτικές τεχνικές, όπως η γιόγκα ή ορισμένες πολεμικές τέχνες που συνδυάζουν τις τεχνικές χαλάρωσης με τον έλεγχο της αναπνοής.
* Ελέγχουμε το στρες: Δεν είναι δυνατόν να μεταμορφωθεί ένας αγχώδης άνθρωπος σε έναν χαλαρό, αλλά μπορεί να μάθει σε σημαντικό βαθμό να διαχειρίζεται το άγχος του. Σε αυτό μπορούν να βοηθήσουν τεχνικές χαλάρωσης, ακόμη και ψυχοθεραπευτικές συνεδρίες διαχείρισης του άγχους με τη βοήθεια ενός ειδικού.
* Είμαστε ρεαλιστές: Ακόμη και μια θετική στάση ζωής, όταν δεν βασίζεται σε πραγματικά δεδομένα, μπορεί να μας βλάψει. Επομένως, καλό είναι να αξιολογούμε με σοβαρότητα τις καταστάσεις που αντιμετωπίζουμε και να μην αφήνουμε τυχόν προβλήματα υγείας χωρίς αντιμετώπιση ή παρακολούθηση από τον εκάστοτε ειδικό.


ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ την κ. ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΜΕΝΕΔΙΑΤΟΥ, ψυχολόγο, Μ.Α. Κλινικής Ψυχολογίας, πρόεδρο του Δ.Σ. του «ΜΑΖΙ» (μη κερδοσκοπικό σωματείο για τις διαταραχές της διάθεσης).

Ντίνος Χριστιανόπουλος: «Δεν υπάρχουν ευτυχισμένοι έρωτες, μωρό μου!» - See more at: http://www.philenews.com/el-gr/politismos-anthropoi/389/197895/ntinos-christianopoulos-den-yparchoun-eftychismenoi-erotes-moro-mou#sthash.OmkCZvbg.dpuf

Ο σπουδαιότερος ποιητής της Θεσσαλονίκης και ένας από τους σημαντικότερους ποιητές της Ελλάδας, εξηγεί στον «Φιλελεύθερο» με ποιο τρόπο η τέχνη είναι μεγαλύτερη από την ζωή, ακόμη και όταν την εμπεριέχει.

 

Συνέντευξη-Φωτογραφίες: Γιάννης Χατζηγεωργίου

 

«Εσείς που βρήκατε τον άνθρωπό σας/κι έχετε ένα χέρι να σας σφίγγει τρυφερά/έναν ώμο ν’ ακουμπάτε την πίκρα σας/ένα κορμί να υπερασπίζει την έξαψή σας/κοκκινίσατε άραγε για την τόση ευτυχία σας, έστω και μια φορά; είπατε να κρατήσετε ενός λεπτού σιγή/για τους απεγνωσμένους;».

Η οδός Σκεπαστού, στις Σαράντα Εκκλησιές της Θεσσαλονίκης, είναι η συνέχεια της οδού Καβάφη-όχι του ποιητή, που έχει εικονοστάσι επάνω απ’ το κεφάλι του, στο γραφείο όπου κάθεται, με πλάτη στον έξω δρόμο, δίπλα από τον άλλον «μάρτυρα», τον Βασίλη Τσιτσάνη, ο κύριος Ντίνος-, αλλά ενός εμπόρου, με καταγωγή από τις Σαράντα Εκκλησιές, που πλούτισε στην Αμερική. «Ας είναι», που θα έλεγε και ο ίδιος-όπως, άλλωστε, μου απάντησε και στην επιμονή μου για μία συνέντευξη μαζί του, παρόλο που δεν θέλει πια να εκτίθεται δημόσια. 5:30 το απόγευμα του τελευταίου Σαββάτου του Απρίλη, και κάθομαι απέναντί του, μέσα στο μικρό δωματιάκι του γραφείου του, στο ισόγειο διαμέρισμα όπου ζει τα τελευταία χρόνια. Με κερνάει λεμονάδα φρέσκια. «Να την πιεις όλη!», με παρακινεί.  

Τι καινούργιο κάνετε τελευταία; 

Είμαι έγκλειστος και υπό παρακολούθηση, λόγω κάποιων προβλημάτων υγείας. 

Δεν βαριέστε όλη τη μέρα κλεισμένος στο σπίτι; 

Πως δεν βαριέμαι; Αλλά η αντοχή μου και η υπομονή μου να το αντέχω, είναι προς το καλό μου. Και αυτό το ξέρω. Δεν αρνιέμαι αυτό που για άλλους θα ήταν μια καταδίκη. Αλλά, ξέρεις, τραγουδάω!

Εσείς; 

Γιατί σου φαίνεται παράξενο; Τραγουδάω και με φανατικές μάλιστα θαυμάστριες. Συμπτωματικά. Από ‘δω κι από ‘κει. Τις προάλλες, λόγου χάρη, τραγούδησα στον «Ιανό», στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, και έγινε χαμός. Δεν μπορείς να φανταστείς! Ήρθαν για να με ακούσουν από διάφορα μέρη, ακόμη και από το Λουξεμβούργο. Το φαντάζεσαι;

Υποθέτω πως ήδη θα σας προσκάλεσαν οι θαυμαστές σας που ζουν εκεί, για να τους επισκεφθείτε… 

Δεν έχω ταξιδέψει ποτέ. Και δεν θέλω να ταξιδέψω! Είμαι εχθρός των ταξιδιών.

Λένε πως ανοίγει το μυαλό με τα ταξίδια… Ούτε ανοίγει, ούτε κλείνει. Τα έχω ξεπεράσει προ πολλού όλα αυτά τα πράγματα. Δεν περιμένω από πουθενά, παρά μόνο από την αντοχή μου. 

Η οποία κρατάει μια χαρά… 

Κρατάει… Αυτό είναι το μυστικό.

Ούτε όταν ήσασταν νέος επιθυμούσατε να ταξιδέψετε; 

Ούτε.

Η μόνη σας αναφορά ήταν η Θεσσαλονίκη; 

Μάλιστα. Παλαιότερα υπήρχε και ένας σοβαρός λόγος, γιατί ήμουνα πάρα πολύ φτωχός. Αλλά και τώρα, που είμαι λίγο καλύτερα, δεν θέλω ούτε να ακούσω για ταξίδια. Τις προάλλες με κάλεσε ο διοικητής του Καναδά, να πάω εκεί και να με φιλοξενήσουν για μία εβδομάδα. Αρνήθηκα.

Για ποιο λόγο; 

Διότι μεσολαβεί η θάλασσα. 

Φοβάστε τη θάλασσα; 

Πάρα πολύ! Μόνο μία λέξη μπορεί να αποτυπώσει αυτό που παθαίνω με την θάλασσα: την κλάνω. Σ’ αρέσει δεν σ’ αρέσει έτσι όπως σου το λέω, αυτό συμβαίνει στην κυριολεξία. Αλλά, δεν είναι μόνο η θάλασσα, είναι και το αεροπλάνο.

Δεν μπήκατε ποτέ σε αεροπλάνο; 

Ποτέ. Και ούτε θα μπω βέβαια. Και χαίρομαι πάρα πολύ γι’ αυτό. Ούτε την περιέργεια έχω.

Γιατί ταυτίσατε σε ένα ποίημά σας την θάλασσα με τον έρωτα; «Η θάλασσα είναι σαν τον έρωτα: μπαίνεις και δεν ξέρεις αν θα βγεις…/Η θάλασσα είναι σαν τον έρωτα: χίλιοι τη χαίρονται – ένας την πληρώνει...»… 

Ποιητική αδεία, αλλά και στην πραγματικότητα πιστεύω ότι η απόσταση είναι πάρα πολύ λίγη. Και ο έρωτας και η θάλασσα είναι δύο ίδια πράγματα: πολύ γοητευτικά, αλλά και πολύ επικίνδυνα. Και δεν έχω πέσει έξω σε ό,τι έγραψα σχετικά μ’ αυτά τα πράγματα.

Το ξέρετε ότι πολλοί νέοι άνθρωποι σας «χρησιμοποιούν», επικαλούνται ποιήματά σας, για να κάνουν άλλους να τους ερωτευτούν;

Είμαι το εντελώς αντίθετο: έμενα θα με χρησιμοποιήσουν για να χαλάσουν έναν έρωτα. Γιατί ο έρωτας έχει και τα επικίνδυνά του. Αυτά τα επικίνδυνα, εγώ τα έχω επισημάνει. Και αν ένας είναι έξυπνος μπορεί, διαβάζοντας τα ποιήματά μου, να μπει σε υποψίες μήπως έχει δίκιο αυτός ο τύπος, μήπως είναι έτσι, «να προσέχω, να φυλάγομαι». Αν έχω συμβάλει στο να χαλάσουν κάποιοι έρωτες αυτό συνέβη όχι άδικα, γιατί αργότερα θα χαλούσαν από μόνοι τους.

Δεν υπάρχουν ευτυχισμένοι έρωτες; 

Βεβαίως και δεν υπάρχουν ευτυχισμένοι έρωτες, μωρό μου. Και μάλιστα είμαι σίγουρος και για τη διάρκειά τους. Ένας έρωτας βαστάει το πολύ πολύ δύο χρόνια. Στα δυόμιση δεν αντέχει, δεν πάει ποτέ. 

Και πως βλέπουμε τότε τόσα ζευγάρια να είναι αρκετά χρόνια μαζί; 

Υπάρχουν οι εξαιρέσεις, είναι κάποιοι που περνούν μια χαρά. Ο κανόνας όμως είναι να χωρίζουν οι άνθρωποι στο τσάκα τσάκα. Και αν είναι μαζί, πάλι σαν χωρισμένοι να ζουν.

Επομένως είναι συμβιβασμός οι γάμοι που διαρκούν αρκετό καιρό; 

Να κόψουν το κεφάλι τους! Πάντως, όσοι επηρεάζονται από τα ποιήματά μου, επηρεάζονται προς το καλύτερο: στο να είναι δύσπιστοι στα γλυκόλογα.

Εσείς δύσκολα λέγατε «σ’ αγαπώ»; 

Το θεωρώ γελοίο. Δεν δέχτηκα να το πω. Ποτέ δεν έχω πει τέτοιο πράγμα. Η επίδειξη αγάπης είναι και λίγο ενοχλητική.  

Δεν ερωτευτήκατε ποτέ τόσο δυνατά; 

Επειδή από τα ποιήματα δίνω την εντύπωση ότι ερωτεύτηκα πολύ, ε τότε ας σας διαψεύσω και μια φορά!

Και πολύ ερωτευτήκατε και βασανισμένα… Αυτό καταλαβαίνουν οι θαυμαστές των ποιημάτων σας. 

Μα με το δικαίωμα αυτό, λέω μερικά λογάκια παραπανίσια. 

Ερωτευτήκατε πολλές φορές στη ζωή σας, λοιπόν; 

Το να ερωτεύτηκα είναι πολύ φυσικό. Το θέμα είναι τι είδους έρωτα έκανα. Ήταν σοβαρά πράγματα; Ήταν αστεία πράγματα; Εκεί, το πράγμα παίζει. Άλλωστε, καθετί που αφορά τον έρωτα είναι και θετικό και αρνητικό την ίδια στιγμή.

Οι μεγαλύτεροι έρωτες είναι οι ανεκπλήρωτοι; 

Φοβούμαι ότι μάλλον ναι.

Εσείς δεν επιθυμήσατε ποτέ να είστε μαζί με έναν άνθρωπο για πολύ καιρό; 

Πάρα πολλές φορές! Επιθύμησα. Αλλά δεν ήμουν. Και καλύτερα. Κι’ είμαι απολύτως σίγουρος ότι έχω κερδίσει το παιχνίδι με το να είμαι περισσότερο αρνητικός του δέοντος. Διότι, αργά ή γρήγορα, το πράγμα θα εκφυλιστεί από μόνο του. Δεν έχω καμία αμφιβολία γι’ αυτό. Έρωτες διαρκείας, δεν υπάρχουν! 

Μήπως κατά βάθος φοβόμαστε μην πληγωθούμε; 

Ούτε που με νοιάζει! Με την πρώτη ευκαιρία οι άνθρωποι καταλαβαίνουν ότι δεν αγαπιούνται, ότι το πράγμα δεν πάει καλά και βάζουν παραίτηση.

Θα θυσιάζατε δέκα καλά σας ποιήματα για να ζούσατε έναν μεγάλο έρωτα, κύριε Χριστιανόπουλε; 

Όχι βέβαια! Ούτε ένα ποίημα! Ούτε γι’ αστείο να έκανα κάτι τέτοιο. Μα, έχω λίγα ποιήματα, τι νομίζεις;

350 περίπου δεν είναι; 

Ναι, αλλά ο Ρίτσος έχει 20 χιλιάδες! Εν πάση περιπτώσει, έχω 150 υποφερτά ποιήματα και 150 αποκηρυγμένα. Περίπου. Κι’ ό,τι είναι θα μείνει. Και θα μείνει, καλώς ή κακώς. 

Πότε γράψατε το τελευταίο σας ποίημα; 

Πριν από 8 χρόνια. Και έκτοτε δεν έγραψα τίποτε απολύτως. Ούτε γραμμή. Και έχω την ελπίδα πως μάλλον έληξε η ιστορία. Και μακάρι.

Γιατί το λέτε «ελπίδα»; Δεν είναι κατάρα για έναν ποιητή να μην μπορεί πια να γράψει; 

Δεν είναι. Ό,τι σοβαρό είχα να γράψω το έγραψα. Τώρα θα αρχίσω τις επαναλήψεις; Να βράσω, λοιπόν, τις επαναλήψεις. Όσο κι αν σου φαίνεται παράξενο, αυτά που σου λέω να τα παίρνεις τοις μετρητοίς. 

Μα, αυτό κάνω. Είστε ευτυχισμένος, κύριε Χριστιανόπουλε; 

Είμαι, πράγματι.

Αλήθεια; 

Βεβαίως!

Κι’ αυτοί που επικαλούνται την κατάθλιψη ή την μελαγχολία που κουβαλούν οι ποιητές; 

Αυτοί είναι εκείνοι που θέλουν πιο πολλά από όσα δίνουν. Άμα είναι έτσι, μπορώ να πω κι εγώ παχιά λόγια. Αλλά, δεν λέω.

Εσείς δίνατε πάντα περισσότερα; 

Εγώ δίνω και ταυτόχρονα σκίζω. Κι’ έτσι βγαίνει και μία ισορροπία στα ποιήματά μου. Σκίζω πολλά για το καλό μου. Κι’ είμαι ευχαριστημένος που ξεφορτώθηκα μέτρια ποιήματα. Άμα κάτι το κρατώ, δεν το δημοσιεύσω και έχω αμφιβολίες, χαίρομαι που έχω αυτές τις αμφιβολίες. Ένα ποίημα μισοτελειωμένο και μισοφτιαγμένο, έχει τις πιθανότητες κάποτε να βελτιωθεί και να γίνει ωραίο. Έχω τέτοιες περιπτώσεις. Από εκεί και πέρα όμως, είμαι αδέκαστος να κρατώ αυτά τα ποιήματα-έστω κακογραμμένα, έστω πρόχειρα-και να λέω «δεν ξέρεις καμιά φορά, μπορεί να μου ανοίξει η διάθεση και να τα βελτιώσω». Αλλά, έχω και ακραίες περιπτώσεις: ένα ποίημα το έγραφα 28 χρόνια. 

Ενώ κάποιο άλλο μέσα σε 5 λεπτά; 

Ναι. Και μερικά σε 5 λεπτά. Οι ακραίες περιπτώσεις, συμβαίνουν μέσα μου. 

Πως διακρίνατε αν ένα ποίημα που γράψατε είναι καλό ή για τα σκουπίδια; 

Αυτό το πράγμα είναι κάτι που ούτε εγώ το γνωρίζω. 

Είναι χάρισμα; 

Είναι. Ξέρω πάντως ποιο είναι καλό και ποιο είναι κακό, από την αρχή. Δεν περιμένω να τελειώσει το πράγμα. Το τελειώνω βέβαια, καλό ή κακό το κρατάω σε μία μπάντα, δεν μου πολυγεμίζει το μάτι, αλλά έρχεται μια στιγμή που λέω «είναι λίγο καλύτερο από ό,τι φοβόμουνα κι’ έλεγα να το πετάξω. Στάσου, μήπως αξίζει τον κόπο να επιμείνω». Και επιμένοντας βγαίνει ένα πράγμα καλό.

Μήπως είναι λίγο ρετρό πια οι ποιητές σήμερα στον κόσμο μας, κύριε Χριστιανόπουλε; 

Αυτά είναι δύσκολα ερωτήματα. Και εγώ, που δεν πρόκειται να σώσω την ποίηση, τα παραμελώ, τα παρακάμπτω. Και έτσι ζήσανε αυτοί καβλά κι’ εμείς καβλύτερα.

Κάνατε ανέκαθεν ένα παιχνίδι με τις λέξεις… 

Με πολλές λέξεις. Όλα αυτά, ξέρεις, βοηθάνε πολύ: και εις το να ζήσω και εις το να κάνω καλαμπούρι. Αλλά και στα ίδια τα ποιήματα που δεν έχουν τίποτε ύποπτο ή πρόστυχο ή ανήθικο, ακόμη και εκεί μέσα χώνω πολλά πράγματα. Έχω μερικά ποιήματα, στα οποία γράφω εναντίον των ποιημάτων. Και βγαίνουν καλά εν τέλει, ενώ τα είχα ξεκινήσει με κακές διαθέσεις. Αυτό το πράγμα το κάνω συστηματικά και για σοβαρότερα ζητήματα. Λόγου χάρη για την μητέρα μου. Έχω ποίημα εναντίον της μητέρας μου. Είχαμε διαφορές, πολλές και μεγάλες, και έφτασα σε μία στιγμή που αγανάκτησα και μου ‘ρθε αυθόρμητα να γράψω ένα ποίημα εναντίον της. Και αυτό το ποίημα, που είναι γραμμένο με κακή διάθεση, βγήκε τελικά σε καλό μου. Είναι ποίημα και ενδιαφέρον.

Μήπως κάνατε και ένα είδος ψυχοθεραπείας γράφοντάς το; 

Αυτές τις ψυχολογίες τις γράφω εκεί που ξέρεις. 

Διαβάσατε κανέναν ποιητή τελευταία που να σας άρεσαν τα ποιήματά του; 

Πως! Μερικοί είναι καλοί. Και μάλιστα δεν έχω καμία αντίρρηση να τους παραδεχτώ, όταν είναι αρκετά καλοί. Λόγου χάρη, θαυμάζω πολύ έναν Κύπριο ποιητή, τον Κυριάκο Χαραλαμπίδη. Πρόκειται για μεγάλο ποιητή! Από τους εδώ που ζουν στην Ελλάδα, δεν είμαι και πολύ ευχαριστημένος, αλλά δεν είναι και για τα σκουπίδια. Κάτι σώζεται κι’ από αυτουνούς. 

Γιατί αρνηθήκατε τόσες πολλές φορές τα βραβεία και τις διακρίσεις που σας δίνονταν; 

27 φορές αρνήθηκα βραβείο. Από ό,τι σκατά θέλεις. Θέλω να είμαι λίγο ανώτερος, λίγο υπεράνω.

Άρα δεν είναι θέμα σεμνότητας. 

Είναι κάτι άλλο.

Περηφάνια; 

Περηφάνια; Πες το έπαρσις. Δεν χάλασε κι’ ο κόσμος. 

Αφού δεν έχετε ταξιδέψει ποτέ, πως φαντάζεστε ότι είναι η Κύπρος;

Πάντως την αποφεύγω. Φοβάμαι ότι άμα δω την Κύπρο θα πεθάνω!

Γιατί το λέτε αυτό; 

Διότι οι Τούρκοι έχουν μία σημαία τεράστια στον Πενταδάχτυλο και εγώ είμαι πάρα πολύ ευαίσθητος για πατριωτικά θέματα. Ενδέχεται, μόλις δω τη σημαία τους στον Πενταδάχτυλο, να κλατάρω και να πεθάνω εκείνη τη στιγμή. Και το λέω σοβαρότατα. Δεν το λέω σε κανέναν βέβαια αυτό, απλούστατα επικαλούμαι μία πιο εύκολη δικαιολογία, ότι δεν μπορώ να ταξιδέψω με αέρα και με θάλασσα. 

Γιατί σας πληγώνει αυτό το θέμα; 

Αστειεύεσαι; Το ίδιο έκανα και με την μάνα μου. Είχα μία μάνα, η οποία ήταν απ’ την Κωνσταντινούπολη-μετά ήρθαν με τον μπαμπά μου εδώ, ως πρόσφυγες. Η μάνα μου, λίγο πριν πεθάνει, όταν διαισθάνθηκε ότι τελείωσαν οι μέρες της, με παρακάλεσε και μου είπε: «παιδί μου, σε παρακαλώ πολύ, πάνε με στην Κωνσταντινούπολη, να την δω τελευταία φορά». Και της είπα: «μάνα, ζήτησέ μου ό,τι θέλεις, εκτός από αυτό. Δεν μπορώ. Γιατί, άμα δω την ημισέληνο, επάνω στην Αγιά Σοφιά, φοβούμαι ότι θα πεθάνω εκείνη τη στιγμή». Και η μάνα μου, η οποία καταλάβαινε πολύ καλά τις ευαισθησίες μου, το παραδέχτηκε και δεν δέχτηκε να πάμε. Και τελικά πέθανε, χωρίς να δούμε την Κωνσταντινούπολη.

Αισθάνεστε τύψεις γι’ αυτό; 

Εν μέρει λίγο αισθανόμουνα. Τώρα, λίγο το ξεπέρασα. Καλώς ή κακώς έχω κάποιες υπερευαισθησίες, που οι περισσότεροι κατά κανόνα δεν τις έχουν και δεν μπορούν καν να καταλάβουν γιατί τις έχω. Έτσι που λες. Είτε για την Κύπρο, είτε για την Κωνσταντινούπολη, η αιτία είναι η ίδια. Η μάνα μου μου έλεγε: «ξέρεις τι όμορφη που είναι η Κωνσταντινούπολη;». Και επειδή είναι όμορφη η Κωνσταντινούπολη, πρέπει εγώ να χεστώ;

Όλο μου αναφέρετε τη μητέρα σας. Με τον μπαμπά σας πως ήταν η σχέση σας; 

Με τον μπαμπά μου είχα μία πολύ μεγάλη διαφορά, από την αρχή μέχρι το τέλος. Ο μπαμπάς μου ήταν μπεκρής. Πολύ. Πάρα πολύ. Και εγώ το εντελώς αντίθετο. Ίσως γιατί είχα το κακό παράδειγμα.

Γινόταν και βίαιος κάποιες φορές; 

Αθώο αγγελούδι ήταν. Αλλά, ό,τι και να πεις, ήταν πολύ βαριά η περίπτωση. Πέθανε δε στο τέλος από 5-6 αρρώστιες. Όλα τα συστήματα του οργανισμού του είχαν εκφυλιστεί. Στο τέλος δεν έβλεπε, δεν άκουγε, πήγαινε στην ταβέρνα και γυρνούσε μεσάνυχτα και τον κουβαλούσαν τέσσερις. Φοβερό πράγμα!

Αυτά είναι τραύματα για ένα παιδί. 

Είναι. Μου έλεγαν οι γειτόνισσες: «Ντίνο, βγες έξω, φέραν τον μπαμπά σου!». Και τον φέρναν ένα πτώμα.

Ντρεπόσασταν για εκείνον; 

Ντρεπόμουν. Και όχι μόνο. Ό,τι μπορείς να φανταστείς. Ας είναι. Τέλοσπάντων. Μου φαίνεται ότι σου είπα πολλά, πιο πολλά από ό,τι ήλπιζα ότι θα σου πω. Ας τελειώσουμε μ’ αυτή την ιστορία. 

Πάντως, επειδή έχω παρακολουθήσει συνεντεύξεις σας, φοβόμουν ότι θα έφτανε η στιγμή που θα μου κάνατε επίθεση. Προς το παρόν, είμαι τυχερός μου φαίνεται... 

Δε βαριέσαι! Ίσως να φταίει το γεγονός ότι εκοινώνησα πριν από 10 μέρες. Τι σου έλεγα; Α, ναι… Πάντως η μάνα μου ήταν σκληρή γυναίκα. 

Δεν είναι λογικό με αυτά που έζησε με τον μπαμπά σας; 

Είναι.

Εσείς πως τα εισπράττατε όλα αυτά όταν ήσασταν παιδί; 

Τα εισπράττω ακόμη και τώρα, στα 84 μου. Διότι από τους γονείς δεν είδα τίποτε καλό. Δηλαδή, δεν μου άφησαν τίποτε σπουδαίο-είτε οικονομικά είτε μη οικονομικά. Τίποτε. Και επομένως, θα έπρεπε να είχα στεναχωρηθεί και να πω: «δες τι άνθρωποι με γέννησαν!». Δεν το είπα, όμως, ποτέ αυτό το πράγμα! Διότι, κακά τα ψέματα, και ο μπαμπάς μου και η μαμά μου, ήταν πολύ καλοί άνθρωποι. Ο μπαμπάς μου έβλαπτε τον εαυτό του, αλλά δεν έβλαπτε τους άλλους… Αυτά δεν τα ‘χω ξαναπεί, αλλά αφού με ρώτησες…

Μήπως γι’ αυτό γίνατε τελικά ποιητής; 

…Αυτό είναι πράγμα μυστήριο.

Πότε γράψατε το πρώτο σας ποίημα; 

Εννέα χρονών. 

Το κρατήσατε; 

Μου φαίνεται το πέταξα. Δεν ήταν και τίποτα σπουδαίο. Τότε ήταν γελοία πράγματα. Και μάλιστα το πρώτο αυτό ποίημα ήταν για τον ελληνοιταλικό πόλεμο. 

Το είχατε διαβάσει στους γονείς σας; 

Σε κανέναν. Ήταν μάλιστα επηρεασμένο από τα τραγούδια της Σοφίας Βέμπο. Αυτή ήταν η πρώτη που με επηρέασε. 

Ακούτε τραγούδια σήμερα στο σπίτι σας; 

Βαριέμαι. Έχω ένα ραδιοφωνάκι και όταν έρχονται φίλοι μπορεί να το ανοίξουν και να ακούσουμε κανένα τραγουδάκι. Τηλεόραση πάντως δεν έχει εδώ μέσα. 

Ρεμπέτικα είναι τα τραγούδια που ακούτε; 

Ρεμπέτικα φυσικά! Με το ρεμπέτικο ασχολούμαι ήδη από 7 ετών. Η μάνα μου ούτε που να τα ακούσει δεν ήθελε-ήταν «πρόστυχα», ήταν «βρόμικα», ήταν «χασικλίδικα», δεν ξέρω κι εγώ τι. Όσο κι’ αν σου φαίνεται αστείο αυτή η πρωιμότητα με ωφέλησε, διότι εγώ όταν λέω «ρεμπέτικο» το λέω σαν να ακούω ρεμπέτικα του 1940 ή και λίγο νωρίτερα. Μετά κάνανε κάτι αηδίες. 

Πότε καταλάβατε ότι είστε υπερευαίσθητος, κύριε Χριστιανόπουλε; 

…Αυτόματα και από πολύ νωρίς. 

Η μοναξιά σας, σας είναι απαραίτητη; 

Η μοναξιά μου είναι δύναμη! Το φαντάζεσαι; Τέλοσπάντων. Ο καημός μου δεν είναι τόσο η ζωή, όσο η τέχνη. Αστείο μεν, αλλά γεγονός. 

Γελάτε εύκολα; 

Δεν ξέρω. Μήπως δεν γελώ ποτέ; Μάλλον γελώ.

Κλαίτε το ίδιο εύκολα; 

Είτε γελώ είτε κλαίω, είναι το ίδιο πράγμα. 

Αν σας έλεγα να θυμηθείτε ένα ποίημά σας, ποιο θα σας ερχόταν τώρα στο μυαλό; 

Σε βεβαιώνω, τα έχω ξεχάσει. Και μην σου φαίνεται καθόλου παράξενο. Δεν είμαι καλός στο να θυμάμαι ποιήματά μου. Αντίθετα, άμα τα δω τυπωμένα ή γραμμένα, αμέσως τα θυμάμαι. 

Αν τελείωνε η ζωή σας ξαφνικά, θα λέγατε ότι φύγατε πλήρης, κύριε Χριστιανόπουλε; 

Αν είναι πεθάνω, θα πεθάνω ευχαριστημένος. Διότι, εκείνο που ήταν να γράψω, το ‘γραψα. 

Κι’ η ζωή σας; 

Η ζωή μου πήγε θυσία στην ποίηση…

…Σας κούρασα; 

Όχι. Να είσαι ευχαριστημένος που με πέτυχες στις καλές μου και κάναμε μία καλή κουβέντα… Και ζήσανε αυτοί καβλά κι εμείς καβλύτερα.

Η κάβλα είναι σημαντική, λοιπόν; 

Γιατί όχι; Και με το παραπάνω. Κάτι χειρότερο: την εκτιμώ. 

Τι ώρα ξυπνάτε το πρωί; 

Στις οκτώ. Γιατί; Ενδιαφέρεσαι για το ακανόνιστο;

Και τι ώρα κοιμάστε; 

Στις οκτώ. Οκτώ κοιμάμαι, οκτώ ξυπνώ.

Βλέπετε όνειρα τα βράδια; 

Καθόλου. 

Κάποιοι εμπνέονται απ’ αυτά. 

Αυτοί είναι γελοίοι. Εγώ ό,τι έγραψα, το έγραψα με πλήρη συνείδηση, μωρό μου.  

- See more at: http://www.philenews.com/el-gr/politismos-anthropoi/389/197895/ntinos-christianopoulos-den-yparchoun-eftychismenoi-erotes-moro-mou#sthash.OmkCZvbg.dpuf

Γάλα. Πλήρης τροφή και για το δέρμα

Αν και η φήμη της Κλεοπάτρας ακολουθείται πάντα από τις ιστορίες για τα ιστορικά λουτρά της, λίγοι γνωρίζουμε τις πλούσιες καλλυντικές ιδιότητες του γάλακτος. Γνωρίστε τις!

Tα λουτρά της βασίλισσας Kλεοπάτρας σε γάλα και συγκεκριμένα σε γάλα γαϊδούρας δεν θα ξεχαστούν ποτέ! Θεωρούνται μια από τις πιο διάσημες και διαχρονικές φροντίδες ομορφιάς σε όλο τον κόσμο. Παρά το γεγονός ότι οι καλλυντικές πρώτες ύλες εξελίσσονται διαρκώς, το γάλα, χάρη στις ενυδατικές, καθαριστικές και θρεπτικές ιδιότητές του, είναι και σήμερα ιδιαίτερα αγαπητό λόγω της πλούσιας σύνθεσής του και της εξαιρετικής συμβατότητάς του με την επιδερμίδα.

Oι ιδιότητές του
Oι πρωτεΐνες γάλακτος προσφέρουν αξιόλογες ενυδατικές και θρεπτικές ιδιότητες. H ενυδατική τους ικανότητα είναι αποτέλεσμα της εξαιρετικής απορρόφησής τους από την επιδερμίδα, καθώς και της δυνατότητάς τους να δεσμεύουν νερό. Aυτά τα χαρακτηριστικά προάγουν τη δημιουργία ενός υγροσκοπικού φιλμ στην κεράτινη στιβάδα της επιδερμίδας. Παράλληλα, οι πρωτεΐνες γάλακτος απελευθερώνουν συγκεκριμένα αμινοξέα, τα οποία είναι πολύ σημαντικά συστατικά του φυσιολογικού ενυδατικού παράγοντα του δέρματος (NMF). Oι πρωτεΐνες γάλακτος έχουν, επίσης, ιδιαίτερα θρεπτική δράση, καθώς προσφέρουν περισσότερο από 40% των απαραίτητων αμινοξέων για το δέρμα. Aυτά τα αμινοξέα είναι πολύ σημαντικά για τη διατήρηση της φυσιολογικής μεταβολικής δραστηριότητας των κυττάρων, καθώς συμμετέχουν στη σύνθεση του κολλαγόνου, της ελαστίνης και της κερατίνης.

Πώς χρησιμοποιείται
Oι πρωτεΐνες γάλακτος απαντώνται σε πολλά καλλυντικά καθημερινής περιποίησης της επιδερμίδας. Mπορείτε όμως να δημιουργήσετε και τις δικές σας συνταγές ομορφιάς με κύριο συστατικό το γάλα. Σας προτείνουμε κάποιες από αυτές.

3 συνταγές για μπάνιο με γάλα 

Eνυδατικό μπάνιο 
Για ξηρή επιδερμίδα
Yλικά : • 4 κουταλιές μέλι • 8 κουταλιές γάλα σε σκόνη • 1 κουταλάκι λάδι αβοκάντο • 6 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεβάντα
Eκτέλεση : Σε ένα μεγάλο μπολ, αναμείξτε το μέλι με το γάλα (ελαφρά χλιαρό) μέχρι να γίνουν ένα ομοιογενές μείγμα. Προσθέστε το λάδι αβοκάντο και μετά μία κούπα καυτό νερό, ανακατεύοντας συνέχεια ώστε να μη σβoλιάσει. Pίξτε το μείγμα στην μπανιέρα τη στιγμή που τη γεμίζετε.

Σαμπουάν με γάλα 
Για κανονικά-ξηρά μαλλιά 
Yλικά : • 1/2 φλιτζάνι κρέμα γάλακτος • 1 φλιτζάνι αφέψημα χαμομήλι • 1 κουταλιά ουδέτερο ή παιδικό σαμπουάν
Eκτέλεση : Aναμείξτε όλα τα υλικά πολύ καλά, λουστείτε ως συνήθως και ξεβγάλτε επιμελώς.

Μάσκα προσώπου με γάλα 
Άτονη, θαμπή επιδερμίδα 
Yλικά : • 1 φλιτζάνι φρέσκο γάλα • 1 κουταλάκι κονιάκ • 1 κουταλάκι χυμό λεμονιού
Eκτέλεση : Pίχνετε τα υλικά στο κατσαρολάκι και τα ζεσταίνετε. Περιμένετε να κρυώσουν και βρέχετε με το μείγμα γάζες ή ροδέλες από βαμβάκι, που θα εφαρμόσετε στο πρόσωπο σαν κομπρέσες για 10-15 λεπτά.