Τρίτη 28 Απριλίου 2015

ΤΑ 35 ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΟ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΘΕΑ. ΤΟ 25 ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΛΟ!



Υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να απολαμβάνετε ένα όμορφο δείπνο σε ένα εστιατόριο με υπέροχη θέα; Αν συμφωνείτε μαζί μας, τότε αυτά τα εστιατόρια θα σας.. ανοίξουν την όρεξη!
Ελάτε να κάνουμε μαζί μια εικονική περιήγηση σε 35 εστιατόρια από όλο τον κόσμο. Εστιατόρια που προσελκύουν πλήθος επισκεπτών όχι μόνο για τα εδέσματα που σερβίρουν αλλά και για την υπέροχη θέα που.. κυριολεκτικά κόβει την ανάσα!

# 1. ASIATE ΣΤΗ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ, ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ

Asiate στη Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη

# 2. ΚΑΛΝΤΕΡΑ ΣΤΗ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ, ΕΛΛΑΔΑ

Καλντέρα στη Σαντορίνη, Ελλάδα

# 3. DASHEENE ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΛΟΥΚΙΑ, ΔΥΤΙΚΕΣ ΙΝΔΙΕΣ

Dasheene στην Αγία Λουκία, Δυτικές Ινδίες
# 4. RISTORANTE GROTTA PALAZZESE ΣΤΗΝ ΑΠΟΥΛΙΑ, ΙΤΑΛΙΑ
Ristorante Grotta Palazzese στην Απουλία, Ιταλία

#. 5 ITHAA UNDERSEA RESTAURANT ΣΤΟ ΝΗΣΙ RANGALI, ΜΑΛΔΙΒΕΣ

Ithaa Undersea Restaurant στο νησί Rangali, Μαλδίβες
# 6. SKYLINE ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ ΣΤΟ ΚΟΥΙΝΣΤΑΟΥΝ, ΝΕΑ ΖΗΛΑΝΔΙΑ

Skyline Εστιατόριο στο Κουίνσταουν, Νέα Ζηλανδία
# 7. ELEMENTS ΣΤΟ SCOTTSDALE, ΑΡΙΖΟΝΑ

Elements στο Scottsdale, Αριζόνα
# 8. LE PANORAMIC ΣΤΟ CHAMONIX, ΓΑΛΛΙΑ
Le Panoramic στο Chamonix, Γαλλία

# 9. 360 RESTAURANT, ΣΤΟΝ ΠΥΡΓΟ CN, ΣΤΟ ΤΟΡΟΝΤΟ ΤΟΥ ΚΑΝΑΔΑ

360 Restaurant, στον πύργο CN, στο Τορόντο του Καναδά
# 10 TORRE D’ALTA MAR ΣΤΗ ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ, ΙΣΠΑΝΙΑ

Torre d'Alta Mar στη Βαρκελώνη, Ισπανία
# 11. LE GRAND CANYON DU VERDON AIGUINES, ΓΑΛΛΙΑ
Le Grand Canyon du Verdon Aiguines, Γαλλία

# 12. ΣΙΡΟΚΟ ΣΤΗΝ ΜΠΑΝΓΚΟΚ, ΤΑΙΛΑΝΔΗ

Σιρόκο στην Μπανγκόκ, Ταϊλάνδη
# 13. GROTTO ΣΤΗΝ ΤΑΙΛΑΝΔΗ
Grotto στην Ταϊλάνδη

# 14. SOHO HOUSE ΣΤΟ ΔΥΤΙΚΟ ΧΟΛΙΓΟΥΝΤ, ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑ
Soho House στο Δυτικό Χόλιγουντ, Καλιφόρνια

# 15. LE JULES VERNE, ΠΑΡΙΣΙ, ΓΑΛΛΙΑ

Le Jules Verne, Παρίσι, Γαλλία
# 16. ΤΟΣΚΑ ΣΤΟ KOWLOON, ΧΟΝΓΚ ΚΟΝΓΚ
Τόσκα στο Kowloon, Χονγκ Κονγκ

# 17. EL FARALLON ΣΤΟ CABO SAN LUCAS, ΜΕΞΙΚΟ

El Farallon στο Cabo San Lucas, Μεξικό
# 18. PIZ GLORIA ΣΤΗ MURREN, ΕΛΒΕΤΙΑ
Piz Gloria στη Murren, Ελβετία

# 19. ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ ΣΤΗ ΣΠΗΛΙΑ ALI BARBOUR ΣΤΗ ΠΑΡΑΛΙΑ DIANI, ΚΕΝΥΑ

Εστιατόριο στη σπηλιά Ali Barbour στη παραλία Diani, Κένυα
# 20. ALTITUDE ΣΤΟ SHANGRI-LA, ΣΙΔΝΕΙ, ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
Altitude στο Shangri-La, Σίδνεϊ, Αυστραλία

# 21. BAAN RIM PA ΣΤΟ ΠΟΥΚΕΤ, ΤΑΙΛΑΝΔΗ

Baan Rim Pa στο Πουκέτ, Ταϊλάνδη
# 22 CANLIS ΣΤΟ ΣΙΑΤΛ, ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ

Canlis στο Σιάτλ, Ουάσιγκτον
# 23. FANGWENG ΣΤΗ ΓΙΤΣΑΝΓΚ, ΚΙΝΑ

Fangweng στη Γιτσάνγκ, Κίνα
# 24. NGORONGORO CRATER LODGE & BEYOND, ΤΑΝΖΑΝΙΑ

 Ngorongoro Crater Lodge & Beyond, Τανζανία
# 25 ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ EDELWEISS ΣΤΗ MURREN, ΕΛΒΕΤΙΑ

Ξενοδοχείο Edelweiss στη Murren, Ελβετία
# 26 LA VIEW ΣΤΟ ΟΥΜΠΟΥΝΤ, ΜΠΑΛΙ
La View στο Ουμπούντ, Μπαλί

# 27 PANORAMA ALM ΣΤΟ MAUTERNDORF, ΑΥΣΤΡΙΑ

Panorama Alm στο Mauterndorf, Αυστρία
# 28 PIERCHIC ΣΤΟ ΝΤΟΥΜΠΑΙ, ΗΝΩΜΕΝΑ ΑΡΑΒΙΚΑ ΕΜΙΡΑΤΑ

Pierchic στο Ντουμπάι, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα
# 29 RISTORANTE LA SPONDA ΣΤΟ ΠΟΖΙΤΑΝΟ, ΙΤΑΛΙΑ

Ristorante La Sponda στο Ποζιτάνο, Ιταλία
# 30 SKY RESTAURANT 634 ΣΤΟ ΤΟΚΙΟ, ΙΑΠΩΝΙΑ

Sky Restaurant 634 στο Τόκιο, Ιαπωνία

# 31. ΤΟ VIEW ΣΤΟ ΣΑΝ ΦΡΑΝΣΙΣΚΟ, ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑ

Το View στο Σαν Φρανσίσκο, Καλιφόρνια

# 32. ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΕΣ LABASSIN, SAN PABLO CITY, ΦΙΛΙΠΠΙΝΕΣ

Εστιατόριο στους Καταρράκτες Labassin, San Pablo City, Φιλιππίνες

# 33. Ο ΒΡΑΧΟΣ ΣΤΗ ΖΑΝΖΙΒΑΡΗ, ΤΑΝΖΑΝΙΑ

Ο Βράχος στη Ζανζιβάρη, Τανζανία

# 34. WP24 ΣΤΟ ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ, ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑ

WP24 στο Λος Άντζελες, Καλιφόρνια

# 35. ΔΥΟ ΩΚΕΑΝΟΙ, CAPE POINT, ΝΟΤΙΑ ΑΦΡΙΚΗ

Δύο Ωκεανοί, Cape Point, Νότια Αφρική


πηγη dinfo.gr

Wall art: Δειτε πως θα κανετε υπεροχες τεχνοτροπιες στους τοιχους σας.Τεχνικές βαψίματος – ΙΔΕΕΣ!

texnotropia

Η άνοιξη μπήκε και είναι καιρός για ανανέωση σπιτιού, κάτι που θα αλλάξει την διάθεση σας…
Για όσους θέλετε να ανανεώσετε κάποια σημεία στους τοίχους τους σπιτιού σας,υπάρχουν τεχνοτροπίες που μπορείτε να κάνετε εύκολα και οικονομικά μόνοι σας.
-Τεχνοτροπία ξυσίματος πανεύκολα με μια ψάθινη σκούπα.
-Πρώτα περνάμε το ανοικτό χρώμα (λευκό) το αφήνουμε να στεγνώσει πολύ καλά και την επόμενη μέρα περνάμε το σκούρο (μωβ).
Πριν στεγνώσει με την βοήθεια της σκούπας ,αφαιρούμε χρώμα από το μωβ ώστε να φανούν τα ξυσίματα. Σκουπίζουμε καλά την σκούπα και συνεχίζουμε.
Οι «γραμμές» που θα τραβήξετε φυσικά και είναι αδύνατον να είναι ολόισιες, αλλά επιβάλλεται να κινούνται σε μια στοιχειώδη ευθεία, ενώ το πιο σημαντικό για την επιτυχία της συγκεκριμένης τεχνικής είναι ότι σε κάθε «γραμμή» που θα τραβήξετε με τη βούρτσα ή την σπάτουλα η κίνηση θα πρέπει να φαίνεται συνεχόμενη, από την αρχή έως το τέλος κάθε οριζόντιας ή κάθετης γράμμωσης, χωρίς να διακρίνονται ξεκάθαρα τα σημεία που η βούρτσα σηκώθηκε από τον τοίχο για να ξανακουμπήσει, δημιουργώντας κενά στο συνολικό σχέδιο.
texnotropia1
Με τον ίδιο τρόπο μπορούμε με ένα πινέλο αρκεί να έχει σκληρή τρίχα.
texnotropia2
Mε τον ίδιο τρόπο μπορείτε να κάνετε με ένα πανί σχέδια στον τοίχο…
texnotropia3
texnotropia2
Tip:Υπέροχο αποτέλεσμα, σε κάθε μορφής παρόμοια τεχνική, θα έχετε χρησιμοποιώντας ένα μαλακό δερμάτινο πανί (πετσί) σαν αυτά που χρησιμοποιούμε για τζάμια, για το αυτοκίνητο κλπ. ενώ ότι είδους ύφασμα κι αν χρησιμοποιήσετε το σχέδιο στον τοίχο θα είναι τόσο πιο έντονο όσο περισσότερο παχύρευστη είναι η νωπή μπογιά, δηλαδή όχι ιδιαίτερα αραιωμένη με νερό.
Αλλά και με ένα σφουγγάρι…..
texnotropia5
Τεχνοτροπία με ζελατίνες περιτυλίγματος
Βάψτε τον τοίχο στο βασικό χρώμα (πιο σκούρο),αφήστε να στεγνώσει εντελώς και ξεκινήστε να περνάτε τμηματικά ένα δεύτερο χρώμα με κανονικό ρολό ή πινέλο.
Πριν στεγνώσει τσαλακώστε γερά στα χέρια σας ένα φύλλο νάϋλον – ζελατίνα, ανοίξτε το χωρίς να το ισιώσετε ιδιαίτερα, ακουμπήστε το πάνω στο νωπό ακόμη χρώμα, κουνήστε 1-2 φορές με σταθερές κινήσεις και τραβήξτε το με προσοχή.
texnotropia6
Η τεχνική αυτή δημιουργεί κατά τόπους πάνω στον τοίχο, τόσο χρωματικές ανομοιομορφίες-διχρωμίες, όσο και μια «υποψία» ανάγλυφου η οποία γίνεται τόσο πιο έντονη, όσο πιο «παχύ» είναι το δεύτερο στρώμα της νωπής μπογιάς. Για την απόλυτα πετυχημένη εφαρμογή της θα πρέπει να δουλέψετε στην επιφάνεια του τοίχου, ειδικά αν είναι μεγάλος, τμηματικά.

texnotropia7
Βάφετε με την 2η απόχρωση ένα μέρος του τοίχου ξεκινώντας από το πάνω μέρος, ολοκληρώνετε την τεχνοτροπία με την ζελατίνα στο σημείο αυτό και συνεχίζετε με την ίδια σειρά: μπογιά-ζελατίνα.
Και αυτήν την «παραλλαγή» με το νάϋλον αντί για σφουγγάρι, φυσικά μπορείτε να την εφαρμόσετε χρησιμοποιώντας και μόνο ένα χρώμα δημιουργώντας έτσι εντονότερα και ελαφρά ανάγλυφης υφή σημεία, ίδιας απόχρωσης με εκείνη που είναι ήδη βαμμένος ο τοίχος.
Tip:Πριν ξεκινήσετε φροντίστε να έχετε αρκετά τέτοια φύλλα ζελατίνας αφού το καθένα χρησιμοποιείται μία μόνο φορά. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κόλλες περιτυλίγματος σαν αυτές π.χ που αμπαλάρουμε καλάθια για ποτά ή και απλές ανοιγμένες πλαστικές σακούλες super market.
texnotropia8
Στα χρωματοπωλεία θα βρείτε ρολά τεχνοτροπίας που θα σας βοηθήσουν να πετύχετε το αποτέλεσμα που θέλετε με τον πιο ακίνδυνο τρόπο. Είναι ιδανικά για αρχάριους
texnotropia9
texnotropia10
Δουλεύοντας με ρολό τεχνοτροπίας πρώτα ,βάφετε τον τοίχο μ΄ένα απλό ρολό, σε όποιο χρώμα έχετε επιλέξει και με όσα χέρια απαιτούνται ώστε να έχετε ένα ομοιόμορφο αποτέλεσμα.
Αφού ο τοίχος στεγνώσει εντελώς, περνάτε μια δεύτερη απόχρωση μπογιάς με το ειδικό ρολό και με κινήσεις κάθετες, οριζόντιες ή διαγώνιες, ανάλογα τι απαιτεί το σχέδιο του ρολό που έχετε επιλέξει.
texnotropia11
texnotropia12
texnotropia13
texnotropia14
Προσοχή: Ακόμα και αν σας εντυπωσιάζει η επιλογή σας, οι τεχνοτροπίες προσφέρονται ορισμένες για μικρές, και ορισμένες για λίγο μεγαλύτερες επιφάνειες. Κύριος και βασικός κανόνας είναι ότι όποια τελικά και αν επιλέξετε, ΜΗ την εφαρμόσετε σε όλο το δωμάτιο, γιατί έτσι δε θα μπορέσει να αναδειχθεί όλος ο χώρος, και ο κόπος σας θα πάει στράφι. Δοκιμάστε το σε έναν τοίχο, η σε ένα ωραίο μέρος του τοίχου, έτσι ώστε να «χτυπάει» στο μάτι και να φανεί ένα πιο όμορφο και εντυπωσιακό αποτέλεσμα.
texnotropia15
texnotropia16
texnotropia17

Γιατί μυρίζει το στοματάκι του μωρού;

Γιατί μυρίζει το στοματάκι του μωρού;

Η κακοσμία της αναπνοής είναι ένα σχετικά συχνό φαινόμενο σταπαιδιά, μια που περίπου το 15-20% των παιδιών το αντιμετωπίζει. Που οφείλεται όμως και πόσο αθώα είναι αυτή η δυσοσμία; 


Τις περισσότερες φορές η δυσοσμία στο στόμα των μωρών, οφείλεται κυρίως στο ότι τρέφονται αποκλειστικά με γάλα, βιομηχανοποιημένο ή μητρικό. Στα μεγαλύτερα παιδιά πάντως, η αιτία της δυσοσμίας του στόματος έχει να κάνει με τον τρόπο που αναπνέει το παιδί!

Αν το παιδί για οποιοδήποτε λόγο, όπως διογκωμένα κρεατάκια, υπερτροφικές αμυγδαλές, αλλεργική ρινίτιδα, ίωση, ύπαρξη ξένου σώματος στη μύτη κλπ, δεν μπορεί να αναπνεύσει από την μύτη και αναπνέει από το στόμα, τότε η στοματική του κοιλότητα ξηραίνεται, επιτρέποντας την ανάπτυξη διαφόρων βακτηριδίων που προκαλούν την δυσοσμία.

Σε γενικές πάντως γραμμές η κακοσμία μπορεί να οφείλεται σε: 

Κάποια μόλυνση στο στόμα, όπως τερηδόνα, ή χαλασμένα δόντια, που αναπτύσσονται μικρόβια και προκαλούν την κακοσμία.

Κάποια απλά κρυολογήματα με συνάχι, που εξελίσσονται σε πυώδη ρινίτιδα (πράσινες πηχτές μύξες). Μόλυνση στα ιγμόρεια (ιγμορίτιδα). Η ιγμορίτιδα είναι τις πιο πολλές φορές αποτέλεσμα μόλυνσης στην μύτη που δεν αντιμετωπίστηκε με φάρμακα (αντιβιοτικά).

Αμυγδαλίτιδα.

Αφθώδης στοματίτιδα.

Μια ακόμα πιθανή αιτία της κακοσμίας είναι οι συχνές αναγωγές ή οι εμετοί που μπορεί να κάνει ένα παιδί, όταν υποφέρει από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση.

Επίσης, τα παιδιά που χρησιμοποιούν πιπίλα ή που συνηθίζουν να βάζουν αντικείμενα στο στόμα τους, όπως πανάκια, κουβερτούλες, κάποιο παιχνίδι κλπ, είναι πιθανόν να εμφανίζουν αυτήν την άσχημη μυρωδιά.

Πώς αντιμετωπίζουμε την κακοσμία

Συνήθως η κακοσμία αντιμετωπίζεται ανάλογα με την αιτία. Αν πρόκειται για χαλασμένα δόντια, απευθυνόμαστε στον οδοντίατρο, αν η αιτία είναι μια μόλυνση στη μύτη απευθυνόμαστε στον ωτορινολαρυγγολόγο.

Για κάποιες περιπτώσεις πολύ χρήσιμο είναι το συχνό βούρτσισμα της γλώσσας και η χρήση στα μεγαλύτερα παιδιά αντισηπτικών διαλυμάτων.

Συχνά βοήθεια προσφέρει το μάσημα της μαστίχας, διότι οι μασητικές κινήσεις αυξάνουν τη ροή του σάλιου και βοηθούν στην απομάκρυνση υπολειμμάτων τροφών.

Εννοείται πως το πλύσιμο των δοντιών καθημερινά, τουλάχιστον πρωί και βράδυ ή μετά τα γεύματα, είναι απαραίτητο.

Η κατανάλωση άφθονου νερού, για αποφυγή της ξηροστομίας, βοηθάει επίσης πολύ Καθημερινός καθαρισμός της μύτης με χρήση φυσιολογικού ορού, προσφέρει  καλύτερη αναπνοή.

Τέλος, προσέχουμε την διατροφή του παιδιού. Χορηγούμε πολλά υγρά, όσο το δυνατόν περισσότερα φρούτα και λαχανικά και το σπουδαιότερο μειώνουμε σημαντικά τα λίπη των τροφών.

Τα 9 πιο περίεργα έθιμα γύρω από το σεξ!

Η κάθε χώρα έχει και τα έθιμα της που έχουν διατηρηθεί από τα παλαιά χρόνια και συνηθίζουν να τηρούνται ανά γενεές. Ωστόσο κάποια από αυτά δεν μπορούν να γίνουν κατανοητά από ανθρώπους άλλων χωρών με διαφορετική κουλτούρα και ξενίζουν.
Πέρα από το παραδοσιακά έθιμα λοιπόν γάμου, βαφτίσια κτλ κτλ, υπάρχουν τα έθιμα που καλλιεργούνται γύρω από το σεξ. Έκπληξη προκαλούν οι διαφορετικοί τρόποι έκφρασης της σεξουαλικότητας των ανθρώπων ανά τον κόσμο.
Διαβάστε τα 9 πιο περίεργα έθιμα γύρω από το σεξ!
1) Στο Λίβανο είναι νόμιμο οι άντρες να έχουν σεξουαλικές επαφές με ζώα, με την προϋπόθεση, όμως, πως πρόκειται για θηλυκά ζώα. Το σεξ με αρσενικά ζώα τιμωρείται με θάνατο!
2) Στο Μπαχρέιν ένας γιατρός επιτρέπεται να εξετάζει τα γεννητικά όργανα μιας γυναίκας αλλά απαγορεύεται να κοιτάει απ’ ευθείας την εξεταζόμενη περιοχή. Μπορεί να κοιτάζει την αντανάκλαση στον καθρέφτη και έτσι να εξετάζει!
3) Οι Μουσουλμάνοι νεκροθάφτες υποχρεούνται να καλύπτουν την επίμαχη περιοχή με ένα τούβλο ή ένα κομμάτι ξύλο!
4) Στην Ινδονησία η ποινή για τον αυνανισμό είναι ο αποκεφαλισμός.
5) Άνδρες στη Γκουάμ έχουν ως εργασία πλήρους απασχόλησης να ταξιδεύουν από χωριό σε χωριό και να κάνουν σεξ με νεαρές παρθένες, οι οποίες τους πληρώνουν για να έρθουν σε επαφή μαζί τους για πρώτη φορά. Σύμφωνα με το νόμο αυτό είναι παράνομο να παντρεύονται οι παρθένες.
6) Στο Χονγκ Κονγκ μια προδομένη σύζυγος έχει το νομικό δικαίωμα να σκοτώσει τον άπιστο άνδρα της, αλλά μόνο εάν το κάνει με τα ίδια της τα χέρια. Η ερωμένη του, από την άλλη, επιτρέπεται να θανατωθεί με οποιοδήποτε τρόπο.
7) Οι γυμνόστηθες πωλήτριες είναι νόμιμες στο Λίβερπουλ, αλλά μόνο σε μαγαζιά με τροπικά ψάρια!
8) Στο Κάλι, στην Κολομβία, μπορεί να γίνει η σεξουαλική πράξη με έναν άντρα και μία γυναίκα εφόσον είναι και η μητέρα της μπροστά!!!
9) Στη Σάντα Κρουζ, στη Βολιβία, είναι παράνομο για έναν άνδρα να έχει σεξουαλικές σχέσεις με μια γυναίκα και την κόρη της ταυτόχρονα (Φαντάσου τι έχουν δει τα ματάκια τους!).

Αν δεν υπάρχει έρωτας, δεν υπάρχει εκπαίδευση, Καστοριάδης

Πολύ μικρό, πολύ ουσιαστικό.

"Για να υπάρξει πραγματική εκπαίδευση με την αυστηρή έννοια του όρου υπάρχει μια βασική προϋπόθεση: είναι ότι αυτή η εκπαιδευτική διαδικασία γίνεται αντικείμενο επένδυσης και πάθους και από τους εκπαιδευτές και από τους εκπαιδευόμενους και, για να το πω καθαρά, ότι αν δεν υπάρχει έρωτας μες στην εκπαίδευση δεν υπάρχει εκπαίδευση!

Εάν κάποιος κάτι μαθαίνει μέσα στο σχολείο είναι διότι, διαδοχικά, έναν καθηγητή σε κάποια τάξη - και στο πανεπιστήμιο ακόμη - τον ερωτεύεται και τον ερωτεύεται διότι βλέπει ότι αυτός ο ίδιος ο καθηγητής είναι ερωτευμένος με αυτό που διδάσκει.

Λοιπόν, για να τα πω επίσης καθαρά και για να γίνω πλήρως απεχθής σ’ αυτούς που με ακούνε, σήμερα οι εκπαιδευτικοί ασχολούνται με τις επαγγελματικές τους διεκδικήσεις, οι οικογένειες ασχολούνται με το να πάρει το παιδί ένα ‘χαρτί’ και τα παιδιά ασχολούνται με οτιδήποτε άλλο εκτός από την επένδυση των πραγμάτων που μαθαίνουν. Λοιπόν, δεν είναι δυνατόν να υπάρξει εκπαίδευση."

Ο Κορνήλιος Καστοριάδης (Κωνσταντινούπολη, 11 Μαρτίου 1922 – Παρίσι, 26 Δεκεμβρίου 1997) ήταν Έλληνας φιλόσοφος, οικονομολόγος και ψυχαναλυτής. Από τους μεγαλύτερους στοχαστές του 20ου αιώνα, συνένωσε στο έργο του την πολιτική, τη φιλοσοφία και την ψυχανάλυση. Αποκλήθηκε «φιλόσοφος της αυτονομίας», υπήρξε συγγραφέας του σημαντικού βιβλίου «Η φαντασιακή θέσμιση της κοινωνίας» και συνιδρυτής του περιοδικού «Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα».

Πηγή: enfo.gr

Thessaloniki Arts and Culture,   http://www.thessalonikiartsandculture.gr/

Ερωτήσεις και απαντήσεις σχετικά με το διαζύγιο. Τι λέμε στα παιδιά.

Ποιοι πιστεύετε ότι είναι οι κυριότεροι λόγοι που οδηγούν τα σημερινά ζευγάρια στη λύση του διαζυγίου ;
Έλλειψη χρόνου και επικοινωνίας, άγχος, δυσκολίες στη καθημερινότητα, αποφυγή ευθυνών, παιδικά βιώματα.
Πως πρέπει να ανακοινώνεται μια τέτοια απόφαση στα παιδιά; Πως θα μιλήσουν οι γονείς στα παιδιά τους για την νέα πραγματικότητα; Πως μπορούν να το προετοιμάσουν για να τη δεχθεί πιο εύκολα;
Πρέπει οι γονείς να λένε την αλήθεια, να μη ρίχνουν την ευθύνη ο ένας στον άλλον, και να θυμούνται ότι το βασικό που πρέπει όχι μόνο να λέγεται αλλά και να τηρείται είναι συνέπεια. Πρέπει να επιτρέψουν στο παιδί τους να στενοχωρηθεί, να εκφραστεί και να υπομείνουν το κλάμα τους. Τα παιδιά χρειάζεται να τα ακούμε, όχι απαραίτητα να τα συμβουλεύουμε.
Ποια είναι τα πιο συνηθισμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά σε αυτές τις περιπτώσεις ; (α) σχόλια φίλων (πως μπορούν να απαντούν; σχόλια μεγάλων, συγγενών κ.λ.π.)
Συνήθως ο περίγυρος είναι προστατευτικός, οι γιαγιάδες, φίλοι και οι γονείς είναι περισσότερο ελαστικοί και κάνουν τα χατίρια τους. Οι φίλοι σε μικρή ηλικία δεν εμπιστεύονται πολύ τα παιδιά των {χωρισμένων}, και αυτό συμβαίνει αργότερα και στην εφηβεία. Δυστυχώς ακόμα και σήμερα, υπάρχει η προκατάληψη για τα παιδιά που προέρχονται από χωρισμένες οικογένειες. Η αλήθεια είναι σε όλες τις περιπτώσεις η καλύτερη απάντηση.
Τι επιπτώσεις έχει ένα διαζύγιο στα παιδιά; Πως αντιδρούν; Τι μπορούμε να κάνουμε για να το ξεπεράσουν;
Εάν ο γάμος ήταν δυσάρεστος μπορεί τα παιδιά να αισθανθούν προς μεγάλη μας έκπληξη ανακούφιση. Εάν είναι μικρότερα και δε το περίμεναν (συνήθως το ξέρουν και το περιμένουν γιατί δυστυχώς ακούνε τους καυγάδες) πρέπει να τα καθησυχάσουμε λέγοντας τους ότι και οι δύο γονείς θα συνεχίσουν να έχουν σχέση μαζί τους (φυσικά μόνο εάν αυτό πρόκειται να συμβεί). Αυτό είναι αυτό που ενδιαφέρει τα παιδιά βασικά.
Τι θα πρέπει να μας ανησυχήσει στις αντιδράσεις των παιδιών μετά από μια τέτοια ανακοίνωση; Ποιες πρέπει να θεωρήσουμε ως αναμενόμενες;
Δεν υπάρχουν αναμενόμενες αντιδράσεις και συνταγές γιατί τα παιδιά είναι διαφορετικά και μια αντίδραση που σε ένα παιδί μπορεί να μας τρομάξει σε μια άλλη περίπτωση μπορεί να είναι φυσιολογική. Αυτό που είναι ανησυχητικό είναι μια μεγάλη αλλαγή στο παιδί μας, δηλ. να μη κοιμάται, να μη τρώει, να ντύνεται και να εκφράζεται πολύ διαφορετικά, να φέρεται {παράξενα}, με ένα τρόπο που είναι αντιδιαμετρικά αντίθετος από ότι γνωρίζαμε ως τώρα. Τα νεύρα, η προκλητική συμπεριφορά, περισσότερα παράπονα του τύπου δεν ενδιαφέρεστε για μένα είναι αναμενόμενες αντιδράσεις οι οποίες πρέπει να αντιμετωπιστούν σωστά και σοβαρά από τους γονείς των παιδιών.
Τι επιπτώσεις έχει ένα διαζύγιο στους συντρόφους; (π.χ. κατάθλιψη γονέων, μειωμένες ανοχές στην αντιμετώπιση των παιδιών, κ.λπ). Πότε πρέπει να μας ανησυχήσουν;
΄
Τι επιπτώσεις έχει το διαζύγιο στην σχέση των συντρόφων μεταξύ τους και στη σχέση τους με τα παιδιά;
Μετά από πόσον καιρό επανέρχεται η ψυχική και ψυχολογική ισορροπία στα μέλη της οικογένειας; Υπάρχουν τρόποι – συμβουλές – που μπορούμε να ακολουθήσουμε για να επισπευσθεί η διαδικασία;
Τα παιδιά ακολουθούν διαφορετική διαδικασία στην εξισορρόπηση τους από ότι οι γονείς τους. Και οι γονείς οι ίδιοι ακολουθούν διαφορετική πορεία στην εξισορρόπηση τους. Βασικός παράγοντας είναι ποιος γονέας ζήτησε το διαζύγιο, οι λόγοι που οδήγησαν σε αυτό και η ψυχική ισορροπία της οικογένειας πριν το διαζύγιο. Η σταθερότητα στη συμπεριφορά των γονέων και η ωριμότητα τους είναι οι βασικοί παράγοντες που θα βοηθήσει ένα διαζύγιο να μην είναι μια δυσάρεστη και αρνητική εμπειρία για τα παιδιά.
Πως αντιδρούν τα παιδιά στην παρουσία του νέου συντρόφου; Πότε είναι συνετό να τους παρουσιάσουμε τον νέο μπαμπά –μαμά- αδέλφια (αν υπάρχουν). Ποιες είναι οι αντιδράσεις που πρέπει να αναμένουμε ;
Αυτό εξετάζεται ανά περίπτωση. Το μόνο που είναι σίγουρο είναι ότι τα παιδιά δεν πρέπει να εκτίθενται σε όλες τις ερωτικές περιπέτειες των γονέων τους και θα πρέπει να γνωρίζουν το νέο σύντροφο του γονιού τους όταν οι δύο σύντροφοι πάρουν την απόφαση ότι έχουν μία σοβαρή σχέση. Ο κανόνας για το τι λέμε στα παιδιά είναι η αλήθεια με απλά λόγια. Λίγα λόγια και αληθινά. Δε λέμε πολλά γιατί πραγματικά δε γνωρίζουμε τι ισχύει και για πόσο διάστημα. Πρέπει να είμαστε σύντομοι και σαφείς. Προσπαθούμε να κάνουμε το παιδί να κάνει ερωτήσεις και απαντάμε. Με άλλα λόγια κάνουμε διάλογο, όχι μονόλογο. Ακούμε τις απορίες και προσπαθούμε να τις λύσουμε. Δε {φορτώνουμε} το παιδί με λόγια που δεν είναι προετοιμασμένο να ακούσει. Καλύτερα η συζήτηση αυτή να γίνει σιγά σιγά. Και πάλι η ηλικία και η ωριμότητα του παιδιού είναι οι σημαντικότεροι παράγοντες.
Υπάρχουν κάποιες απαγορευμένες λέξεις – φράσεις – συμπεριφορές που θα πρέπει να αποφεύγονται κατά τη διάρκεια που το παιδί βιώνει αυτή την νέα πραγματικότητα; Ποιες είναι αυτές;
Να μειώνει ο ένας τον άλλον, κατηγορίες. Το παιδί χρειάζεται να νοιώθει καλά και με τους 2 του γονείς.
Υπάρχουν κάποιες λέξεις – φράσεις – συμπεριφορές που θα πρέπει να ακούγονται συχνά κατά τη διάρκεια που το παιδί βιώνει αυτή την νέα πραγματικότητα, ώστε να το βοηθήσουν να αντιμετωπίσει και να αποδεχθεί ευκολότερα τις νέες συνθήκες που καλείται να ζήσει; Ποιες είναι αυτές;
Να επιβεβαιώνεται η αγάπη των γονέων όχι μόνο με λόγια αλλά και με πράξεις, οι γονείς να περνάνε ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά τους (χρόνος αφιερωμένος στα παιδιά, όχι απλή συνύπαρξη), αποδοχή και να μη τα κακομαθαίνουν για να καλύψουν ενοχές.

Κρίσεις Πανικού: Μην πανικοβάλλεστε αντιμετωπίζονται!

Η κρίση πανικού παρουσιάζεται ξαφνικά και εκδηλώνεται με επεισόδια έντονου φόβου, τρόμου και ανεξέλεγκτου άγχους. Προσωπικές μαρτυρίες το παρομοιάζουν με ‘ηφαίστειο που ξερνάει και τη λάβα του και ξεχύνεται σε όλο το σώμα κάνοντάς το να τρέμει’.


Κρίσεις Πανικού: Μην πανικοβάλλεστε αντιμετωπίζονται!

Τι είναι η Κρίση Πανικού;

Ο κάθε άνθρωπος βιώνει άγχος σε κάποια φάση της ζωής του ή και συχνά μέσα στη μέρα του με όσα έχει ν’ αντιμετωπίσει. Οι σωματικές αλλαγές που νιώθουμε από το άγχος είναι μια φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού όταν βρίσκεται σε κίνδυνο ή αγχώδη κατάσταση για να μας βάλει σε κατάσταση δράσης και ν’ αντιδράσουμε στο επικείμενο πρόβλημα γρήγορα και αποτελεσματικά.
Η Κρίση Πανικού διαφέρει από το έντονο άγχος που μπορεί να μας καταβάλλει, και δεν είναι απαραίτητο ότι το συχνό και καθημερινό άγχος εξελίσσεται σε κρίσεις πανικού.
Η κρίση πανικού παρουσιάζεται ξαφνικά και εκδηλώνεται με επεισόδια έντονου φόβου, τρόμου και ανεξέλεγκτου άγχους. Προσωπικές μαρτυρίες το παρομοιάζουν με ‘ηφαίστειο που ξερνάει και τη λάβα του και ξεχύνεται σε όλο το σώμα κάνοντάς το να τρέμει’, ‘με φελλούς συναισθημάτων που πετάγονται με δύναμη στο άνοιγμα του μπουκαλιού’, ‘με κινητή άμμο που κάθε κρίση σε βάζει και πιο βαθειά στο φόβο.’ Το άτομο που παθαίνει κρίση πανικού αισθάνεται ανήμπορο διότι η κρίση έρχεται ξαφνικά σε κάποια στιγμή της μέρας, σε οποιοδήποτε μέρος χωρίς προειδοποίηση και χωρίς φαινομενικά κάποιο λόγο.
Τη στιγμή πριν την κρίση μπορεί το άτομο να νιώθει ότι όλα ήταν επιφανειακά ήρεμα και το αίσθημα του φόβου με τα έντονα σωματικά συμπτώματα να μπήκαν αιφνίδια σαν διαρρήκτες στο σώμα του χωρίς να προλάβει να τ’ αντιληφθεί.
Έντονη ταχυπαλμία σαν να νιώθει ότι από στιγμή σε στιγμή θα πάθει καρδιακή προσβολή, αίσθηση πνιγμού ότι δεν φτάνει ο αέρας να πάρεις μια ανάσα, εφίδρωση, ζάλη σαν όλα να γυρίζουν και τρέμουλο στα πόδια σαν να νιώθει πως χάνει τις αισθήσεις του για μερικά λεπτά.
Οι σκέψεις καλπάζουν ασταμάτητα, νιώθει ότι δεν μπορεί να τις ελέγχει, νιώθει ότι τα χάνει οτι δεν σκέφτεται λογικά, ότι θα τρελαθεί. Μέσα σ’ αυτό το στρόβιλο συναισθημάτων αναδύεται μια επίμονη σκέψη που κάνει το άτομο να νιώθει με σιγουριά ότι θα πάθει κάτι η υγεία του εκείνη την στιγμή, ότι το σώμα δεν θ’ αντέξει την πίεση, και ότι θα πάθε καρδιακή προσβολή, ή λιποθυμία, ή ασφυξία με πιθανότητα να απειλήσει τη ζωή του.
Κατά τις κρίσεις πανικού, τα σωματικά συμπτώματα που περιγράφηκαν παράγουν ψυχικά συμπτώματα όπως έντονο φόβο, άγχος, πανικό, αίσθημα απώλειας ελέγχου και επερχόμενου θανάτου.

Το γνωσιακό Μοντέλο που εξηγεί τη Διαταραχή Πανικού

Αυτή η εμπειρία που βιώνει το άτομο είναι τόσο τρομακτική που μπαίνει σε μια διαδικασία που μοιάζει με γρανάζια μηχανής που τραβούν μέσα τον άνθρωπο και τον κατακερματίζουν, στην εμπειρία του πανικού, νιώθει κανείς σαν φυλακισμένος που δεν μπορεί ν’ αποδράσει.
Το αίσθημα του επερχόμενου άγχους, ο φόβος να μην ξανά ρθει ο πανικός, γεννά φόβο, παγιδεύεται σ’ ενα φαύλο κύκλο της σκέψης του και των συναισθημάτων που έχει για τα σωματικά συμπτώματα. Αυτό λειτουργεί σαν γρανάζι που μεταφέρει το φόβο στη συμπεριφορά του μ’ αποτέλεσμα να αρχίσει να εξαπλώνεται στις καθημερινές του συνήθειες.
Αυτό οδηγεί στο να συνδυάζει τα συμπτώματα από τις κρίσεις με όλο και περισσότερα μέρη, πράγματα που έκανε, αγαπημένες του συνήθειες, μ’ ανθρώπους που ίσως τον φορτίζουν, διάφορες κοινωνικές επαφές ή υποχρεώσεις και φτάνει στο σημείο ν’ αρχίζει να τα αποφεύγει συστηματικά.
Στην καλύτερη περίπτωση αν δεν τ’ αποφεύγει αρχίζει και αναπτύσσει συμπεριφορές προσκόλλησης, δηλαδή κάνει τις συνήθειές του μ’ άλλους τρόπους (Π.χ έχει πάντα νερό μαζί του, φάρμακα στην τσάντα του, κάποιον για συνοδεία σε ότι κάνει) για να νιώθει ένα ουτοπικό αίσθημα ασφαλείας που τον βοηθάει να αντεπεξέλθει στα πράγματα που έχει να κάνει μέσα στην μέρα του.
Πράγματα απλά, που όμως ο φόβος τα κάνει να φαίνονται Γολγοθάς για να τα φέρει εις πέρας.
Και όπως έτσι ξαφνικά ήρθε η πρώτη κρίση πανικού, έτσι ξαφνικά κάποια στιγμή χωρίς ο ίδιος να το έχει αντιληφθεί ανακαλύπτει πως έχει εξαπλωθεί σταδιακά σε πολλά κομμάτια της ζωής του διαταράσσοντας την ποιότητα ζωής του και δημιουργώντας πολύ συχνά άλλα ψυχολογικά προβλήματα, όπως αγοραφοβία και κατάθλιψη που είναι τα πιο συνήθη.
Ποια είναι τα συμπτώματα στη διαταραχή πανικού;
Διακριτή περίοδος έντονου φόβου ή δυσφορίας, κατά την οποία εμφανίσθηκαν αιφνίδια και κορυφώθηκαν μέσα σε 10 λεπτά της ώρας τέσσερα (ή περισσότερα) από τα ακόλουθα συμπτώματα:
  • αίσθημα παλμών, καρδιά που «σφυροκοπά», ή επιτάχυνση του καρδιακού ρυθμού
  • εφίδρωση
  • τρεμούλα ή έντονος τρόμος
  • αίσθημα λαχανιάσματος ή ασφυξίας
  • αίσθημα πνιγμονής
  • πόνος ή δυσφορία στο θώρακα
  • ναυτία ή κοιλιακή ενόχληση
  • αίσθημα ζάλης, αστάθειας, ή τάση για λιποθυμία
  • αποπραγματοποίηση (αίσθημα μη πραγματικού) ή αποπροσωποποίηση ( ότι αποσπάται από τον ίδιο τον εαυτό του)
  • φόβος απώλειας του ελέγχου ή επερχόμενης τρέλας
  • Φόβος θανάτου
  • παραισθησίες ( μούδιασμα ή μυρμηγκιάσματα)
  • ρίγη ή αίσθημα ζέστης

Ποιους αφορά η Διαταραχή Πανικού ;

Εκτιμάται από επιστημονικές έρευνες ότι το 80% του πληθυσμού έχει πάθει έστω για μια φορά στην ζωή του κάποια κρίση πανικού και πιθανά να μην επαναλήφθηκε ξανά.
Υπολογίζεται ότι μέχρι 4% του πληθυσμού υποφέρει από σοβαρές και συχνές κρίσεις πανικού. Σ’ αυτήν την περίπτωση η κρίση πανικού αποκτά ψυχοπαθολογικό χαρακτήρα και ονομάζεται διαταραχή πανικού. Οι κρίσεις πανικού σ’ αυτήν την κατάσταση μπορεί να εμφανίζονται σπανιότερα ή να επαναλαμβάνονται συχνά.
Οι κρίσεις πανικού μπορούν να εκδηλώνονται σε όλες τις ηλικίες και είναι μια διαταραχή που αφορά άνδρες και γυναίκες. Η συχνότητα εκδήλωσης της πρώτης κρίσης πανικού είναι μεγαλύτερη μεταξύ 20 και 40 ετών και είναι πιο συχνή στις γυναίκες από ότι στους άνδρες.



Πώς θα καταλάβω ότι έχω διαταραχή πανικού;

Τα σύνηθη συμπτώματα της κρίσης πανικού που μπορεί κάποιος ν’ αναγνωρίσει στον εαυτό του είναι:
  •  ‘Έντονος φόβος, άγχος, πανικός, αίσθημα απώλειας ελέγχου και επερχόμενου θανάτου.
  •  Άγχος για απροσδόκητο, ξαφνικό γεγονός που μπορεί να του προκαλέσει πανικό.
  • üΑποφυγή δραστηριοτήτων λόγω φόβου μην πάθει κρίση πανικού (σαν αποτέλεσμα έχει να αποφεύγει την καθημερινή ρουτίνα).
  • üΑπομονώνεται όλο και περισσότερο από φίλους λόγω του φόβου ή ένα ασφαλές περιβάλλον όπως είναι το σπίτι του.
  • Αποφεύγει δημόσιους χώρους και πολλά άτομα συγκεντρωμένα στον ίδιο χώρο

Πώς αντιμετωπίζεται θεραπευτικά η Διαταραχή Πανικού;

Ο σκοπός της θεραπευτικής αντιμετώπισης είναι να μειωθούν σταδιακά τα συμπτώματα της διαταραχής πανικού. Με την γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία ο ασθενής θα ανακαλύψει πως ο πανικός δεν έρχεται ξαφνικά αλλά τον προκαλούν συγκεκριμένες σκέψεις του ή συναισθήματα, και η συμπεριφορά του συνδέεται με γεγονότα.
και μέσω της ψυχοθεραπείας θα μάθει πώς μπορεί να αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεται και νιώθει, ώστε να αλλάξει την ερμηνεία που δίνει στον εαυτό του για τις κρίσεις πανικού. Θα βοηθηθεί να καταλάβει ότι,
  • Η συχνότητα, η ένταση και η διάρκεια των κρίσεων πανικού θα μειωθούν
  • θα μειωθεί ο φόβος, και ότι το επεισόδιο του πανικού αν επαναληφθεί θα έχει τη δυνατότητα να τον διαχειριστεί
  • Ο πάσχοντας θα αποβάλει τη σκέψη που του προκαλεί πανικό και θα μπορεί να διαχειριστεί μια επερχόμενη κατάσταση
  • θα καταφέρει να βγει από το σπίτι και να πάει σε ένα δημόσιο χώρο με κόσμο, να κάνει μόνος του τις δουλειές του, ν’ απομακρυνθεί από τα σημεία ασφαλείας του
  • Να επιστρέψει κανονικά στην καθημερινότητα του.

Κρίσεις πανικού: Αιτίες και θεραπεία

Οι κρίσεις πανικού είναι ένας Φαύλος κύκλος φόβου και αποφυγής. Πώς τις αναγνωρίζουμε και τι πρέπει να κάνουμε.


Κρίσεις πανικού: Αιτίες και θεραπεία
Η κρίση πανικού αποτελεί μια τρομακτική και επώδυνη εμπειρία κυρίως όταν το άτομο δεν έχει αντιληφθεί τα βαθύτερα αίτια και τη δυναμική της. Άνθρωποι περιγράφουν την εμπειρία τους «…να τους πιάνει ξαφνικά και απροειδοποίητα…», «…να νιώθουν ένα συναγερμό τρόμου σε όλο τους το σώμα…», «…ότι θα πεθάνουν…», «…ότι διαλύονται…». Η κρίση πανικού μπορεί πράγματι να αποτελέσει μια τραυματική εμπειρία για το άτομο το οποίο δεν γνωρίζει εκείνη τη στιγμή που περνάει την κρίση πανικού τι ακριβώς του συμβαίνει, για ποιο λόγο του συμβαίνει, πώς θα εξελιχθεί αυτό που νιώθει και, κυρίως, πώς να το αντιμετωπίσει.
Το κύριο χαρακτηριστικό των κρίσεων πανικού είναι έντονος φόβος και άγχος που καταβάλλει το άτομο ξαφνικά και απροειδοποίητα και κλιμακώνεται πολύ γρήγορα. Η κρίση πανικού «χτυπά» ξαφνικά, σε μια οποιαδήποτε στιγμή, στο δρόμο, στο λεωφορείο, στην εργασία, στον κινηματογράφο, ακόμη και στις διακοπές, και συνοδεύεται από πληθώρα σωματικών και ψυχολογικών συμπτωμάτων.
Συνήθη σωματικά συμπτώματα μπορεί να είναι τα ακόλουθα: ταχυκαρδία, εξάψεις και εφίδρωση, δύσπνοια, ζάλη, αίσθημα αστάθειας και έλλειψης ισορροπίας, αίσθημα βάρους στο στέρνο, μούδιασμα σε όλο το σώμα, ναυτία και στομαχική διαταραχή, τρέμουλο, μυϊκή τάση και σφίξιμο, τάση λιποθυμίας.
Συνήθη ψυχολογικά συμπτώματα μπορεί να είναι: αποπροσωποποίηση, αίσθημα τρόμου, αδυναμία συγκέντρωσης και προσοχής, φόβος ότι συντρέχει κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας, π.χ. έμφραγμα ή εγκεφαλικό, ότι θα χαθεί ο έλεγχος ή ότι το άτομο «θα τρελαθεί» ή θα πεθάνει. Η κατάσταση βιώνεται ως εξαιρετικά επείγουσα, γι’ αυτό και πολλοί πάσχοντες απευθύνονται έντρομοι στα επείγοντα περιστατικά του νοσοκομείου θεωρώντας ότι πάσχουν από κάτι εξαιρετικά σοβαρό. Όταν εκεί διαπιστώνεται η πραγματική φύση του προβλήματος, οι ίδιοι, παρ’ όλα αυτά, δεν εφησυχάζουν εύκολα. Συχνά υποβάλλονται σε σωρεία ιατρικών εξετάσεων προκειμένου να εντοπίσουν την πραγματική αιτία του προβλήματός τους.
Η εμπειρία αυτή καθεαυτή είναι εξαιρετικά δυσάρεστη αλλά δεν σταματά εκεί. Άπαξ και συμβεί μια φορά, το άτομο αρχίζει και βιώνει άγχος προσμονής για την επόμενη κρίση και για το τι, πώς και πού μπορεί να του ξανασυμβεί μια νέα κρίση. Νιώθει διαρκώς ανησυχία, παρατηρεί έντονα τις αντιδράσεις του και είναι σε διαρκή επιφυλακή για σωματικά συμπτώματα ή ενοχλήσεις που θα σηματοδοτήσουν μια επόμενη κρίση. Και η παραμικρή δυσφορία, ζάλη ή αδιαθεσία ερμηνεύεται με αρνητικό έως και καταστροφικό τρόπο. Έτσι εκκινεί η διαδικασία της «φοβικής αποφυγής», της αποφυγής δηλαδή των χώρων ή των καταστάσεων που «θεωρεί» ότι προκάλεσαν ένα επεισόδιο. Η καθημερινότητα καθίσταται βασανιστική και εξαιρετικά περιοριστική τόσο για τον ίδιο όσο και για τους ανθρώπους που τον περιβάλλουν.
Σε αυτό το φαύλο κύκλο προσμονής και αποφυγής, τα αίτια που προκαλούν την κρίση συχνά παρερμηνεύονται. Έτσι, από μια αντίδραση άγχους που οφείλεται σε αμιγώς εσωτερικά, ψυχικά αίτια μπορεί να αρχίσει να περιορίζεται και να «φτωχαίνει» η καθημερινή ζωή του ατόμου, συρρικνώνοντας σημαντικούς τομείς της ζωής του. Εάν, για παράδειγμα, μια κρίση πανικού συνέβη όταν το άτομο οδηγούσε, τότε μπορεί να αρχίσει να αποφεύγει την οδήγηση μέχρι ουσιαστικά να αποκτήσει μια φοβία για την οδήγηση. Υπό αυτή τη δυναμική μπορεί να δημιουργηθεί και η αγοραφοβία –η φοβία για τα ανοικτά μέρη από τα οποία δεν μπορεί κανείς να έχει διαφυγή. Πράγματι, ο φόβος εγκλωβισμού σε χώρους και καταστάσεις από τις οποίες δεν μπορεί να διαφύγει εάν προκύψει μια νέα κρίση είναι έντονος. Έτσι αποφεύγονται σταδιακά διάφορες δραστηριότητες και το άτομο αρχίζει και προτιμά να μένει μέσα στο σπίτι γιατί πιστεύει ότι, αν μείνει μέσα, μπορεί να αποφύγει τις καταστάσεις που θα προκαλέσουν μια νέα κρίση πανικού και να βρεθεί και πάλι σε μια κατάσταση εγκλωβισμού που δεν μπορεί να λάβει καμία βοήθεια. Πράγματι, πολλά άτομα που πάσχουν από κρίσεις πανικού δεν μπορούν πια να ασκήσουν κανονικά το επάγγελμά τους, να οδηγήσουν το αυτοκίνητό τους, να βγουν από το σπίτι τους αν δεν έχουν μαζί τους κάποιον συνοδό.
Οι κρίσεις πανικού δεν οφείλονται, όπως λανθασμένα πιστεύεται, σε αδυναμία του ατόμου να ελέγξει τον εαυτό του ή σε έλλειψη θέλησης. Αντιθέτως, πρόκειται συνήθως για άτομα αρκετά δυνατά αφού καταφέρνουν και λειτουργούν υπό τις πιο δύσκολες συνθήκες. Οι κρίσεις πανικού οφείλονται στην πλειονότητα των περιπτώσεων σε βαθύτερες ενδοψυχικές συγκρούσεις οι οποίες δημιουργούν στο άτομο έντονη ψυχολογική πίεση, αμφιταλάντευση, ανασφάλεια αλλά και αρκετό θυμό για τη δυσμενή κατάσταση στην οποία έχει επέλθει. Πράγματι, σε πολλές περιπτώσεις, κατά την ψυχοθεραπεία, το άτομο ανακαλύπτει σταδιακά ότι ήταν ιδιαίτερα πιεσμένο όταν συνέβη η κρίση και ότι ήταν «διχασμένο» ανάμεσα σε αντικρουόμενες επιλογές, ανάμεσα σε αυτό που «θέλει» και σε αυτό που «πρέπει» να κάνει, σε αρχές και αξίες που συγκρούονται μέσα του.
Βάσει αυτών είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι όταν συμβεί μια κρίση πανικού είναι σημαντικό το άτομο να αναζητήσει άμεσα βοήθεια για να μην αρχίσει, καταρχάς, η σύνδεση με εξωτερικά ερεθίσματα άρα και η σταδιακή φοβική αποφυγή καταστάσεων κλπ. Επιπλέον, για να υπάρξει άμεσα μια εξωτερίκευση και λεκτικοποίηση της έντασης και της πίεσης που βιώνεται και να μην συνδεθεί και πάλι με άσχετα εξωτερικά ερεθίσματα και καταστάσεις.
Επίσης, είναι σημαντικό να αρχίσει να κατανοεί κανείς και να πιστεύει ότι μπορεί να παραμείνει περισσότερο ψύχραιμος όταν νιώσει κάποια γνώριμα σημάδια των κρίσεων να έρχονται, πιστεύοντας μέσα του ότι δεν θα πάθει κάτι καταστροφικό και διαλυτικό για τον ίδιο. Είναι διαφορετικό απλά να φοβόμαστε κάτι από το να πιστεύουμε ότι τη συγκεκριμένη στιγμή απειλείται η ζωή μας με κάποιο τρόπο. Στην ψυχοθεραπεία δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στις ψυχικές συγκρούσεις και την αμφιθυμία που βιώνει το άτομο, τις αντιφατικές επιθυμίες που δημιουργούν αίσθημα ενοχής και θυμού και αποτελούν ουσιαστικά τη βασική αιτία εκδήλωσης των συμπτωμάτων.
Επίσης, έχει παρατηρηθεί ότι οι κρίσεις πανικού προκύπτουν σε σημαντικά μεταβατικά στάδια της ζωής, όπως είναι για παράδειγμα η αποφοίτηση από το πανεπιστήμιο, η απόφαση του γάμου ή της απόκτησης του πρώτου παιδιού κ.ά. Το άτομο μπορεί να χρειάζεται βοήθεια για να συζητήσει τα δεδομένα των αποφάσεών του, την πραγματική του επιθυμία γι’ αυτές τις αποφάσεις και τους λόγους για τους οποίους μπορεί ασυνείδητα να μην θέλει, αλλά και να θέλει ταυτόχρονα και, πιθανόν, να αντιστέκεται, να σαμποτάρει ή να αναζητά βοήθεια μέσω των κρίσεων πανικού. Τέλος, να τονιστεί ότι το κίνητρο για θεραπεία παίζει πάντοτε καθοριστικό ρόλο γιατί οι κρίσεις πανικού αντιμετωπίζονται επιτυχώς, χρειάζεται όμως και ο ίδιος ο πάσχων να το θέλει πραγματικά και να προσπαθήσει γι’ αυτό.

Οδηγίες για τους γονείς που χωρίζουν

Οδηγίες για τους γονείς που χωρίζουν
Τι να κάνετε:
  • Μην κρύψετε την αλήθεια από το παιδί. Ανακοινώστε την και οι δύο μαζί
  • Ενθαρρύνετε τα να εκφράσουν τα συναισθήματά τους
  • Μην κρύψετε τα δικά σας αισθήματα
  • Ενημερώστε το σχολείο του
  • Μην κατηγορείτε τον άλλο γονέα
  • Μην καταφεύγετε σε υλικά ανταλλάγματα
  • Απευθυνθείτε στον ειδικό όταν αυτό είναι χρήσιμο για την καλύτερη ένταξη του παιδιού και του εαυτού σας
  • Θυμηθείτε ότι τα παιδιά χρειάζονται να αγαπάνε και τους δύο γονείς τους
  • Ενθαρρύνετέ τα παιδιά να ρωτάνε και δώστε τους ξεκάθαρες απαντήσεις
  • Έχετε υπομονή μαζί τους
  • Πείτε τους την αλήθεια σχετικά με το διαζύγιο όσο αυτό είναι δυνατόν
  • Επιτρέψτε τους να εκφράζουν τα αισθήματα τους, όποια και αν είναι αυτά
  • Δώστε τους παρηγοριά στοργή και υποστήριξη
  • Διαβεβαιώστε τα παιδιά ότι το διαζύγιο είναι πρόβλημα των μεγάλων και ότι δεν το προκάλεσαν αυτά
  • Διαβεβαιώστε τα παιδιά ότι θα είστε οι γονείς τους για πάντα
  • Προσέξτε τον εαυτό σας
  • Κρατήστε τις καθημερινές ρουτίνες και κάνετε όσο πιο λίγες αλλαγές γίνεται
  • Προσπαθήστε να διατηρείτε παρόμοιους κανόνες και ρουτίνες και στα δύο νέα σπίτια
  • Χρησιμοποιείστε την υποστήριξη που μπορεί να πάρετε από φίλους, συγγενείς, άλλους χωρισμένους γονείς
  • Έχετε κατά νου τις φυσιολογικές αντιδράσεις των παιδιών σε σχέση με το διαζύγιο
  • Ενημερώστε τους σημαντικούς άλλους (δάσκαλοι, γιατροί, οικιακές βοηθοί, φίλοι, συγγενείς κλπ) για το διαζύγιο. Κάποιες ερωτήσεις τους μπορεί να βάλουν τα παιδιά σας σε πολύ δύσκολη θέση.
Τι να μην κάνετε:
  • Μην στέλνετε μηνύματα στην/στον πρώην σας διαμέσου των παιδιών
  • Μη ζητάτε από τα παιδιά να κρατάνε μυστικά από τον/την πρώην σύντροφο / σύζυγο
  • Μη χρησιμοποιείτε τα παιδιά ως 'μοχλούς' σε 'παιχνίδια δύναμης' με την/τον πρώην
  • Μην υποτιμάτε τον/την άλλο/η γονέα μπροστά στα παιδιά
  • Μην λέτε στα παιδιά τι να αισθάνονται ή τι να σκέφτονται
  • Μη ζητάτε από τα παιδιά να παίρνουνε το μέρος σας (ή αν σας αγαπάνε περισσότερο από τον/την πρώην σας
  • Μην χρησιμοποιείτε τα παιδιά ως έμπιστους ενήλικες ή ως υποκατάστατα της/του πρώην ή φίλων
  • Μην συγκρίνετε τα συναισθήματά σας με αυτά των παιδιών σας
  • Μην μπλοκάρετε την επιθυμία των παιδιών σας να μιλάνε και να ρωτάνε για το διαζύγιο και τις αλλαγές που φέρνει
  • Μη βάζετε τα παιδιά εν μέσω συγκρούσεων που μπορεί να έχετε με την/τον πρώην σας.

Πώς αντιλαμβάνεται το διαζύγιο ένα παιδί;

Σίγουρα ένα μικρό παιδί βλέπει τα πράγματα διαφορετικά και έχει άλλες ανάγκες σε σχέση με έναν έφηβο.

Πώς αντιλαμβάνεται το διαζύγιο ένα παιδί και ποια πρέπει να είναι η συμπεριφορά των γονέων;
Σίγουρα ένα μικρό παιδί βλέπει τα πράγματα διαφορετικά και έχει άλλες ανάγκες σε σχέση με έναν έφηβο. Ένα παιδί μέχρι 10- 11 χρονών που ξεκινάει η εφηβεία έχει μεγαλύτερη ανάγκη τους γονείς του με τους οποίους αισθάνεται ασφάλεια.
Δεν μπορεί να δεχτεί το γεγονός ότι οι γονείς του δεν είναι αγαπημένοι και χωρίζουν.
Είναι ρίσκο να γνωρίζει ότι η μητέρα ή ο πατέρας χωρίζουν για τρίτο πρόσωπο, γιατί μπορεί να πιστέψει ότι φταίει το ίδιο και να αισθάνεται ενοχές. Υπάρχουν πιθανότητες είτε να μισήσει το πρόσωπο που του στερεί τον πατέρα ή την μητέρα είτε να νομίσει ότι επειδή ήταν κακό παιδί φταίει το ίδιο που φεύγει ένας από τους δύο γονείς.
Είναι συνηθισμένο το γεγονός σε περιπτώσεις διαζυγίου να λέει το παιδί στους γονείς ότι δεν θα ξανακάνει αταξίες και θα κάθεται φρόνιμα. Εδώ πρέπει οι γονείς να το πείσουν ότι το αγαπάνε, ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα μεταξύ τους και οπωσδήποτε να το απαλλάξουν από ενοχές, γιατί υπάρχει κίνδυνος να το ακολουθούν μέχρι την ενηλικίωση του.
Είναι κάτι που πρέπει να γίνεται συνέχεια και δεν πρέπει οι γονείς να επαναπαύονται ότι το παιδί κατάλαβε, γιατί στην ηλικία αυτή τα παιδιά κλείνουν τα προβλήματα μέσα τους και δεν ανοίγονται εύκολα. Πρέπει να επιδιώκουν συνεχή επικοινωνία.
Πώς αντιλαμβάνεται το διαζύγιο ένας έφηβος και πώς πρέπει να φέρονται οι γονείς;
Ένας έφηβος, σίγουρα έχει άλλες ανάγκες και στην ηλικία αυτή είναι πολύ απορροφημένος με τον εαυτό του, καθώς ψάχνεται να ανακαλύψει τον κόσμο του και τον κόσμο των γύρω του.
Προφανώς, είχε αντιληφθεί ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με τους γονείς του και καθώς είναι κατά του συμβιβασμού δεν θεωρεί παράλογο το διαζύγιο. Η εφηβεία είναι περίοδος αντίδρασης στο ψέμα, στην υποκρισία και στο συμβιβασμό.
Όχι ότι ο έφηβος δεν πληγώνεται, απλά αντιμετωπίζει την κατάσταση πιο ώριμα.
Φυσικά και πρέπει να φερόμαστε και στον έφηβο με τρυφερότητα και να του τονίζουμε ότι και οι δύο γονείς τον αγαπάνε και αυτό δεν αλλάζει. Χρειάζεται επιπλέον προσοχή, γιατί ο έφηβος είναι αντιδραστικός και είναι επιρρεπής σε περίεργες εμπειρίες και χρήση ουσιών, όπως τα ναρκωτικά.

Οι επιπτώσεις του διαζυγίου στα παιδιά

Το διαζύγιο είναι ένα γεγονός το οποίο αναμφισβήτητα κλονίζει τον ψυχικό κόσμο του παιδιού. Αν θα μετατραπεί σε τραυματικό εξαρτάται από ορισμένους παράγοντες. Ποιοι είναι αυτοί;

Δημοσίευση: 20 Μαρτίου 2009
Ντέκοβα ΑποστολίαΓράφει: Ντέκοβα Αποστολία
Κλινική ψυχολόγος

ο διαζύγιο είναι ένα γεγονός το οποίο αναμφισβήτητα κλονίζει τον ψυχικό κόσμο του παιδιού. Αν θα μετατραπεί σε τραυματικό εξαρτάται από τις συνθήκες διαβίωσης πριν από το χωρισμό, από τον τρόπο χειρισμού του διαζυγίου και φυσικά από την προσωπικότητα του παιδιού.
Το διαζύγιο έχει επιβλαβείς επιδράσεις στην ψυχή ενός παιδιού όταν πριν από το χωρισμό βίωνε διάφορες εντάσεις μεταξύ των γονιών του, όταν ο ένας γονιός συμπεριφέρονταν με επιθετικότητα και περιφρόνηση προς τον άλλον.
Επίσης, ψυχολογικά προβλήματα εμφανίζονται στο παιδί όταν χρησιμοποιείται ως ‘ενδιάμεσος’ή ‘σύμμαχος’ ή όταν γίνεται αντικείμενο διαμάχης προκείμενου οι γονείς του να λύσουν τις προσωπικές τους διαφορές. Η αντιπαλότητα αυτή που υπάρχει μεταξύ των δυο πρώην συζύγων βιώνεται από το παιδί με συναισθήμάτα άγχους, ανασφάλειας, θλίψης, θυμού και ενοχών.
Τα παιδιά περνάνε από κάποια στάδια για να μπορέσουν να αποδεχθούν το διαζύγιο τα οποία είναι τα εξής:
  • αρνούνται να αποδεχθούν το χωρισμό. Θεωρούν ότι ο απών γονέας θα ξαναγυρίσει και συνήθως εμμένουν σε φαντασιώσεις για συμφιλίωση. Καταναλώνουν μεγάλη ψυχική ενέργεια ώστε να βρουν διάφορους τρόπους οι οποίοι θα είναι ικανοί να επανασυνδέσουν τους γονείς τους.
  • τα παιδιά συχνά βιώνουν αμφιθυμικά συναισθήματα προς τους δύο γονείς. Το παιδί μπορεί να ενοχοποιήσει τον γονιό με τον οποίο μένει με την αιτιολογία ότι αυτός είναι υπεύθυνος για το χωρισμό και να εξιδανικεύσει τον απόντα γονιό ή να αισθανθεί εγκατάλειψη και απόρριψη από το γονιό ο οποίος έχει φύγει και ασφάλεια και τρυφερότητα από το γονιό με τον οποίο μένει.
  • Τα παιδιά μπορεί να μην εκφράσουν λεκτικά τη λύπη τους και την απογοήτευσή τους, όμως την παρουσιάζουν με μη λεκτικούς τρόπους επικοινωνίας όπως με ψυχοσωματικά συμπτώματα, ενούρηση, φοβίες κ.α είδους συμπτώματα.
Οι ψυχολογικές αντιδράσεις των παιδιών διαφέρουν ανάλογα με την αναπτυξιακή τους ηλικία. Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας νιώθουν ότι ο κόσμος τους περιστρέφεται γύρω από αυτά και την οικογένειά τους και θεωρούν ότι αυτή είναι πηγή ασφάλειας.
Δυσκολεύονται να καταλάβουν ότι οι γονείς τους δεν ζουν μαζί και αδυνατούν ακόμα περισσότερο να κατανοήσουν τους λόγους του διαζυγίου. Σε αυτή την ηλικία βιώνουν το διαζύγιο ως απόρριψη, εγκατάλειψη, ή ενοχοποιούν τον εαυτό τους ότι ‘ήταν κακά παιδιά’.
Λόγω αυτής της αντίληψης είναι συχνό φαινόμενο να λένε στους γονείς ότι ‘θα πάψουν να κάνουν αταξίες και θα κάθονται φρόνιμα’αρκεί να γυρίσει πίσω ο γονιός. Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας μπορεί να εμφανίσουν διαταραχές στον ύπνο (να κοιμούνται λίγες ή πολλές ώρες, ο ύπνος του να είναι ανήσυχος ή να βλέπουν συχνούς εφιάλτες), διαταραχές στο φαγητό (απώλεια όρεξης ή αυξημένη λήψη τροφής), επιθετικότητα, ενούρηση, τραυλισμό, παλινδρόμηση σε προηγούμενες συμπεριφορές είτε αυξημένη προσκόλληση στον ένα γονέα λόγω φόβου ότι μπορεί και αυτός να το εγκαταλείψει.
Τα παιδιά σχολικής ηλικίας έχουν ακούσει για το διαζύγιο από το κοινωνικό τους περιβάλλον, όμως δεν μπορούν να αποδεχτούν το γεγονός ότι οι γονείς τους δεν είναι αγαπημένοι και γι’ αυτό το λόγο θα χρειαστεί να χωρίσουν. Σε αυτή την ηλικία τα παιδιά μπορεί να εκδηλώσουν κρίσεις θυμού (να γίνουν αντιδραστικά, απείθαρχα), να γίνουν αντικοινωνικά, να παρουσιάσουν αδυναμία συγκέντρωσης το οποίο συνεπάγεται πτώση στη σχολική επίδοση, να λένε ψέματα, είτε να είναι υπερβολικά υπάκουα και κλεισμένα στον εαυτό τους.
Αυτές οι περιπτώσεις είναι ιδιαίτερα ανησυχητικές, διότι το παιδί δεν εξωτερικεύει τα συναισθήματά του αντιθέτως τα καταπιέζει μέσα του και αυτό κάποια στιγμή θα αποβεί καταστρεπτικό για την ψυχική του ισορροπία.
Η έλλειψη ενός γονιού -και ιδίως του πατέρα- δημιουργεί προβλήματα στην ανάπτυξη του παιδιού. Η απουσία του πατέρα από τη ζωή του αγοριού παρεμποδίζει την ταυτοποίηση μαζί του, διαδικασία η οποία είναι απαραίτητη για την ολοκλήρωση της ταυτότητάς του.
Τα αγόρια συχνά για να μπορέσουν να διαχειριστούν τα συναισθήματα της απώλειάς τους μπορεί να στρέψουν την επιθετικότητά τους προς τους άλλους, να αναπτύξουν αντικοινωνική και παραπτωματική συμπεριφορά είτε να χαρακτηρίζονται από ανασφάλεια και ανωριμότητα.
Ενώ αντιθέτως στα κορίτσια η έλλειψη του πατέρα δημιουργεί διαστρεβλωμένη εικόνα για το αντρικό πρότυπο με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται στις σχέσεις τους με το άλλο φύλο. Επίσης, τα κορίτσια στρέφουν την επιθετικότητά τους προς τον εαυτό τους, παρουσιάζουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, νιώθουν φόβο εγκατάλειψης και απόρριψης από το αντίθετο φύλο και αισθάνονται ενοχές όταν η σχέση τους δεν εξελίσσεται σωστά, παρόλο που μπορεί να μην ευθύνονται εκείνες.
Αυτές οι επιβλαβείς επιδράσεις συμβαίνουν όταν η απουσία του πατέρα είναι είτε φυσική είτε συναισθηματική. Αντιθέτως, εάν η παρουσία του είναι αισθητή, το παιδί μπορεί να αναπτύξει μια υγιή προσωπικότητα.

Η απόφαση για ένα ακόμα παιδί δεν είναι ποτέ εύκολη»

Πόσο καιρό σας πήρε να αποφασίσετε αν θα κάνετε παιδί; Και αφού το κάνατε, πόσο καιρό σας πήρε να αποφασίσετε αν θα κάνετε και δεύτερο; Ή μήπως ακόμα το σκέφτεστε; Γιατί -οι περισσότεροι γονείς θα συμφωνείτε- όταν ξέρεις πώς είναι να έχεις ήδη ένα παιδί και πόσο αλλάζει την ζωή σου από κάθε άποψη, η σκέψη για ένα ακόμα δεν έρχεται αβίαστα. Η μαμά-blogger Valerie Williams μοιράζεται μαζί μας τους προβληματισμούς που κάθε γονιός έχει πριν αποφασίσει για περισσότερα παιδιά και καταλήγει σε συμπεράσματα με τα οποία είμαστε βέβαιοι ότι πολλοί θα συμφωνήσετε.
«Η απόφαση να αποκτήσεις παιδί είναι προφανώς μεγάλη υπόθεση (δεδομένου ότι το προγραμματίζεις). Σημαίνει να είσαι έτοιμος να αλλάξεις για πάντα την ζωή σου και να δώσεις έναν εντελώς διαφορετικό ρυθμό στην οικογένεια και στο σπίτι σου. Αυτό που δεν φανταζόμουν ποτέ είναι το πόσο πιο δύσκολο είναι να πάρεις την απόφαση να αποκτήσεις περισσότερα παιδιά. Είναι τόσες πολλές οι παράμετροι -διαφορά ηλικίας ανάμεσα στα αδέρφια, ποιος θα τα κρατάει όταν δουλεύεις, οικονομικά, αν χρειάζεσαι μεγαλύτερο αυτοκίνητο, πόσο μεγάλο είναι το σπίτι- και η λίστα δεν έχει τέλος. Γι'αυτό, το να πάρεις απόφαση για ένα δεύτερο παιδί δεν είναι εύκολο.
Διάβαζα πρόσφατα σε ένα κείμενο μιας μαμάς για το θέμα αυτό, η οποία έλεγε ότι το οικονομικό είναι ο μεγαλύτερος παράγοντας που πρέπει κανείς να σκεφτεί πριν αποκτήσει δεύτερο παιδί:
Το πρώτο μας παιδί πριν λίγο καιρό έκλεισε τα 2, και έχουμε συζητήσει το ενδεχόμενο να κάνουμε δεύτερο. Έχουμε αρχίσει να «προσπαθούμε χωρίς να προσπαθούμε» (χωρίς προφυλακτικό, αλλά και χωρίς να σκέφτομαι πότε έχω ωορρηξία και τα σχετικά).
Το είχαμε συζητήσει και στο παρελθόν και ο άνδρας μου το ήθελε πολύ, όμως η κουβέντα επιστρέφει πάντα στο οικονομικό όταν πρόκειται για παιδί, είτε είναι το πρώτο είτε το πέμπτο. Ανησυχεί γιατί, όντας απλά παντρεμένοι με το ζόρι καταφέρνουμε να βγάζουμε τον μήνα, και θα θέλαμε να μπορούμε να βάζουμε και κάποια χρήματα στην άκρη για μια ώρα ανάγκης. Πριν του γίνει αύξηση στην δουλειά, ήμασταν στην κλίμακα του αφορολόγητου, ενώ τώρα έχουμε να πληρώνουμε και του φόρους. Μαζί βγάζουμε 40.000 ευρώ τον χρόνο, και το καλό είναι ότι επειδή είμαι δημόσιος υπάλληλος έχω εξαιρετική ασφάλιση (σ.σ. Η γράφουσα ζει στην Αμερική).
Εσείς πώς αποφασίσατε να κάνετε δεύτερο παιδί; Υπάρχει κάτι που θα θέλατε να σας έχει πει κάποιος πριν κάνετε κι άλλα παιδιά;
Το οικονομικό είναι, φυσικά, βασικός -αν όχι ο πρώτος- παράγοντας που θα επηρεάσει την απόφαση της απόκτησης παιδιού ενός ζευγαριού, αλλά η πίεση γίνεται ακόμα μεγαλύτερη εν όψει ενός δεύτερου. Όταν έχεις ήδη παιδί, έχεις εικόνα για τα έξοδα που περιλαμβάνει και ξέρεις ότι μπορεί να είναι ακόμα και απαγορευτικό. Αν δουλεύεις, ένα ακόμα παιδί μπορεί π.χ. να σημαίνει επιπλέον δίδακτρα στον παιδικό σταθμό, αν δεν έχεις κάποιον να στο κρατάει.
Εξάλλου, ένα ακόμα παιδί σημαίνει έξοδα για πάνες, γάλατα, ρούχα και πολλά ακόμα πράγματα, ανάλογα και με το αν το πρώτο παιδί έχει μεγαλώσει αρκετά ώστε να μην χρειάζεται τα δικά του. Οπωσδήποτε, δεν πρόκειται για απόφαση που μπορεί κανείς να πάρει ελαφρά τη καρδία. Ως γονιός, συνειδητοποιεί κανείς καλά τι σημαίνει να έχεις μωρό –περισσότερο από ό,τι υπολόγιζε πριν αποκτήσει παιδιά.
 
Ξέρω ότι στη δική μας περίπτωση, το να αποφασίσουμε να κάνουμε δεύτερο παιδί ήταν σχετικά εύκολο, δεδομένου ότι πάντα ξέραμε ότι θέλουμε να έχουμε δύο και εγώ έμενα έτσι κι αλλιώς στο σπίτι για να μεγαλώνω την κόρη μας. Ήταν η απόφαση για το τρίτο παιδί που μας πήρε χρόνια να «ράβουμε και να ξηλώνουμε», μέχρι τελικά να μείνω έγκυος κάπως απρόσμενα πριν μερικούς μήνες. Και μετά... απέβαλα. Θα ήμασταν ευτυχείς να έχουμε ένα ακόμα μωρό, αλλά τώρα που περάσαμε αυτό το δυσάρεστο γεγονός, ξέρω περισσότερο από ποτέ ότι θα πρέπει να σταματήσουμε στα δύο.
Κάποιες φορές η απόφαση δεν είναι εντελώς δική σου και αυτό ίσως τελικά να κάνει τα πράγματα πιο εύκολα, από το να διερωτάσαι διαρκώς ποιο είναι το σωστό. Σε κάθε περίπτωση, ειδικά έπειτα από ό,τι περάσαμε, βλέπω πλέον ξεκάθαρα ότι η απόφαση ενός ακόμα παιδιού είναι πολύ προσωπική, για την κάθε οικογένεια, και σίγουρα δεν είναι κάτι που το ζευγάρι αποφασίζει χωρίς σκέψη. Υπάρχουν πάρα πολλοί παράγοντες που μεσολαβούν ώστε να το «παίζει» κανείς ήρωας με τέτοιες αποφάσεις.»

Νονοι και δωρα (ιδεες)

  Ένα από τα πιο σημαντικά  δώρα  που πρέπει να κάνετε στα βαφτιστήρια σας είναι η πασχαλινή λαμπάδα. Συμβολίζει την Ανάσταση του Κυρίου, τη...