Πέμπτη 2 Ιουλίου 2015
Ο νομπελίστας οικονομολόγος Κρούγκμαν εξηγεί γιατί θα ψήφιζε ΟΧΙ στο δημοψήφισμα
Τους δύο λόγους για τους οποίους ο ίδιος θα ψήφιζε «όχι» στο ελληνικό δημοψήφισμα εξηγεί ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν, σε νέο του άρθρο.
Συγκεκριμένα, αναφέρει: «ΟΚ, είναι πραγματικότητα: Οι ελληνικές τράπεζες έκλεισαν, τα capital controls επιβλήθηκαν. To Grexit δεν είναι πάρα πολύ μακριά από εδώ – η "μητέρα" όλων των bank runs που πολλοί φοβούνταν έχει ήδη συμβεί, πράγμα που σημαίνει ότι η ανάλυση κόστους-οφέλους που ξεκινά από εδώ και πέρα είναι πολύ πιο ευνοϊκή για την έξοδο από το ευρώ από ό,τι ήταν ποτέ άλλοτε στο παρελθόν.
Σαφώς, όμως, ορισμένες αποφάσεις πρέπει να περιμένουν το δημοψήφισμα.
Εγώ θα ψήφιζα «όχι», για δύο λόγους.
Πρώτον, όσο και εάν η προοπτική εξόδου από το ευρώ τρομάζει τους πάντες -συμπεριλαμβανομένου και εμένα– η τρόικα ουσιαστικά απαιτεί τώρα συνεχιστεί επ' αόριστον το καθεστώς της πολιτικών των τελευταίων πέντε ετών. Πού είναι η ελπίδα σε αυτό; Ίσως, απλώς ίσως, η προθυμία για έξοδο θα εμπνεύσει την επανεξέταση του θέματος, αν και μάλλον όχι. Ακόμη και έτσι όμως, η υποτίμηση δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει πολύ μεγαλύτερο χάος απ' αυτό που ήδη υπάρχει, και θα άνοιγε τον δρόμο για την επακόλουθη ανάκαμψη, όπως ακριβώς έγινε πολλές φορές σε πολλά μέρη. Η Ελλάδα δεν είναι διαφορετική.
Δεύτερον, οι πολιτικές επιπτώσεις της ψήφου υπέρ του «ναι» θα ήταν βαθιά ανησυχητικές. Η τρόικα έκανε σαφώς έναν "αντίστροφο Κορλεόνε" - έκανε μία προσφορά στον Τσίπρα που δεν μπορεί να δεχθεί και πιθανώς το έκανε αυτό ενσυνείδητα. Έτσι, το τελεσίγραφο ήταν ουσιαστικά μια κίνηση για αντικατάσταση της ελληνικής κυβέρνησης. Ακόμη και εάν δεν σου αρέσει ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτό πρέπει να είναι ενοχλητικό για οποιονδήποτε πιστεύει στα ευρωπαϊκά ιδεώδη.»
Πηγή: www.lifo.gr
ΤΕΡΑΤΑ
Είναι εξαιρετικά δύσκολο και απαιτείται ταυτόχρονα μεγάλη πνευματική εγρήγορση τούτες τις ώρες , για να καταφέρει ο σύγχρονος σκεπτόμενος άνθρωπος να καταλήξει σε λογικά συμπεράσματα, πολύ περισσότερο δε, είναι αδύνατο σχεδόν να υποστηριχθεί η μία ή η άλλη άποψη με απόλυτη βεβαιότητα και με τη σιγουριά που παρέχουν τα έως τώρα μορφωτικά μας εφόδια.
Αυτή την πνευματική αβεβαιότητα την προκαλούν το δίχως από τη μία πλευρά τα ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια –οποία έκπληξις- που ολημερίς και με απίστευτο συγχρονισμό διασπείρουν τον πανικό και από την άλλη πλευρά οι πολιτικοί των κομμάτων της Ν.Δ., του ΠΑ.ΣΟ.Κ, του Ποταμιού και –το χειρότερο από όλα, πλην όμως αναμενόμενο- του Κ.Κ.Ε.
Η απάντηση στο ερώτημα γιατί τα ιδιωτικά κανάλια μετέρχονται τέτοιων προπαγανδιστικών μέσων είναι αυτονόητη: αρκεί να σκεφτεί κανείς πρώτον, ποιοι είναι οι ιδιοκτήτες αυτών των μέσων και δεύτερον ποια συμφέροντα υπηρετούν και πόσο θα ήταν σε τεράστιο βαθμό εκτεθειμένο όλο αυτό το σύστημα εάν η κυβέρνηση πετύχαινε τελικώς τον σκοπό της για μια βιώσιμη συμφωνία. Θυμίζω με πόσο μεγάλο πάθος και περισσή πειστικότητα οι δημοσιογράφοι των άνω καναλιών –με κορυφαίο όλων τον μέγιστο διδάσκαλο Πρετεντέρη- διατυμπάνιζαν καθημερινά την ανάγκη εφαρμογής των μέτρων της Τρόϊκας, στηλιτεύοντας ταυτόχρονα την λαϊκίστικη στάση των κομμάτων που υποστήριζαν ότι τα μέτρα αυτά δεν βγάζουν την χώρα από το αδιέξοδο και ότι τα μνημόνια εξυπηρετούν κυρίως τους εμπνευστές τους.
Το πράγμα πράγμα που αναρωτιέται ο υγιής νους είναι τι θα συνέβαινε στην απίθανη και άκρως θεωρητική περίπτωση που τα πολιτικά κόμματα σύσσωμα και με μακροπρόθεσμη εθνική στρατηγική προέτασσαν το ανάστημά τους έναντι της Τρόϊκας και απαιτούσαν μία βιώσιμη συμφωνία και περικοπή του χρέους. Η απάντηση είναι νομίζω αυτονόητη: οι πιθανότητες να επιβληθεί η θέληση των συμφερόντων της Ευρώπης σε έναν ενωμένο λαό είναι μηδαμινές. Ίδια είναι ασφαλώς η απάντηση και στο ερώτημα τι θα συνέβαινε όλα αυτά τα χρόνια εάν οι πολιτικές δυνάμεις –συμπεριλαμβανομένης και της αριστεράς- μπορούσαν να συμφωνήσουν έστω στα βασικά ζητήματα διάρθρωσης του κράτους, δηλαδή υγεία, παιδεία, ασφάλιση.
Τους τελευταίους μήνες όμως η ελληνική κυβέρνηση με επικεφαλής τον Αλέξη Τσίπρα έχει καταβάλει προσπάθειες να πείσει τους εταίρους μας για μια βιώσιμη συμφωνία. Τούτο το έπραξε τονίζοντας από την πρώτη στιγμή δύο σημεία: α) ότι ο ελληνικός λαός είναι διατεθειμένος να αποπληρώσει τα οφειλόμενα στο βαθμό ασφαλώς που μπορεί και β) ότι η Ελλάδα ανήκει στην Ευρώπη. Ουδέποτε η ελληνική κυβέρνηση αμφισβήτησε τις δύο αυτές βασικές αρχές και ουδέποτε προέβη σε κάποια μονομερή ενέργεια διαγραφής χρέους ή μέρος αυτού, αφού αυτό θα σήμαινε αυτόματη έκπτωση από κάθε μελλοντική συμφωνία. Αυτό που αντίθετα έπραξε ήταν να ταράξει τα λιμνάζοντα ύδατα μιας Ευρώπης νεκρής ιδεολογικά, παραδομένης σε καπιταλιστές, σε κοινούς λογιστές και σε αποστεωμένους τεχνοκράτες, οι οποίοι έχουν πλέον την αντίληψη ότι η οικονομία της Ε.Ε. πρέπει αναγκαστικά να ομοιάζει και να λειτουργεί, όπως ακριβώς μία επικερδής επιχείρηση του ιδιωτικού τομέα, λησμονώντας ότι μια τέτοια Ευρώπη έχει κοντό μέλλον.
Ας μην ξεχνάμε στο σημείο αυτό –και όσοι είναι νομικοί μπορούν να το επιβεβαιώσουν- ότι στο μνημόνιο επιλέχθηκε ως εφαρμοστέο δίκαιο το αγγλικό (παρόλο που κανένα από το εμπλεκόμενα μέρη δεν είναι άγγλος!) και καθόλου μάλιστα τυχαία, αφού στο αγγλικό δίκαιο ο δανειστής βρίσκεται σε ισχυρότερη θέση από τον οφειλέτη. Ταυτόχρονα προβλέφθηκε στο μνημόνιο η δυνατότητα αναγκαστικής είσπραξης των οφειλομένων, ενώ ταυτόχρονα επιβλήθηκε ληστρικό επιτόκιο 5% στη δανειακή σύμβαση (η Γερμανία δανείζεται με 3%), πράγμα που σημαίνει ότι οι εταίροι μας έχουν ασφαλώς κέρδος από την ομαλή εφαρμογή της σύμβασης αυτής, της οποίας η αποπληρωμή –σημειωτέον- δεν έχει καν ξεκινήσει ακόμα, αλλά η αποπληρωμή του θα ταλανίζει τους έλληνες πολίτες για πολλές δεκαετίες, καθηλώνοντας την χώρα στην ύφεση και συντηρώντας μια Ελλάδα έρμαιο των αγορών και των «golden boys».
Από τις αρχές της περασμένης εβδομάδας και συγκεκριμένα από την ημέρα Δευτέρα έγινε γνωστό σε όλα τα Μ.Μ.Ε., ότι η ελληνική κυβέρνηση κατέθεσε μία πρόταση η οποία, όπως οι ίδιοι οι πιστωτές μας ανέφεραν αποτελούσε «μία καλή βάση διαπραγμάτευσης». Αυτό είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός που έχει καταγραφεί ιστορικά και ερμηνεύεται ασφαλώς σαν μία κίνηση της κυβέρνησής μας διακατεχόμενη από πνεύμα μετριοπάθειας και συμβιβασμού, αφού ελάμβανε υπόψιν τόσο τα ελληνικά συμφέροντα όσο και αυτά των εταίρων μας. Στη συνέχεια όμως μεσολάβησαν –όπως παγίως συνέβαινε τους τελευταίους μήνες- εκείνοι οι οποίοι δεν επιθυμούν την επίτευξη βιώσιμης συμφωνίας για πολλούς λόγους, οι οποίοι είναι ασφαλώς ο Υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας και η Διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Λογικά σκεπτόμενος κανείς εύκολα κατανοεί την αρνητική στάση των άνω παραγόντων και πολλών άλλων, αφανών, που δρούν παρασκηνιακά. Η πεισματική άρνησή τους δεν έχει ασφαλώς να κάνει με την ελληνική κυβέρνηση και με τα όποια λάθη τακτικής, συνεννόησης ή συντονισμού έχει κάνει αυτή, αφού πρέπει να ξέρουμε, ότι αυτό που αποκλειστικά παίζει ρόλο στις διαπραγματεύσεις είναι τα συμφέροντα των μερών και μόνον αυτά. Οι παράγοντες αυτοί λοιπόν έχουν ως μοναδικό σκοπό τους την διατήρηση του παρόντος συσχετισμού δυνάμεων στην Ευρώπη, αφού πάντοτε η συντήρηση ευνοεί, όπως είναι λογικό, εκείνους οι οποίοι κατέχουν την όποια δεδομένη χρονική στιγμή το κεφάλαιο στα χέρια τους, το οποίο δεν θέλουν να χάσουν, ούτε φυσικά να τεθεί ως ενδεχόμενο η αναδιανομή του. Είναι λογικό έτσι, ότι σε περίπτωση που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάσει μια επιτυχία στην διαπραγμάτευση, αυτό θα αποτελεί καταφανή ήττα για τον κ.Σόϊμπλε και τους υπόλοιπους ισχυρούς της Ευρώπης, αφού πλέον θα αρχίσουν μετά από αυτή την εξέλιξη να ενισχύονται σε όλη την Ευρώπη φωνές όπως αυτή ελληνικής κυβέρνησης και ο συσχετισμός δυνάμεων, που προανέφερα, θα κινδυνεύσει να αλλάξει.
Αυτή είναι η αιτία αποτυχίας των διαπραγματεύσεων και μόνον αυτή. Οι πιο μετριοπαθείς φωνές, όπως αυτή του κ.Γιούνκερ, Προέδρου της Κομισιόν, ναι μεν θεωρούν ότι οι όροι που προτάθηκαν στην Ελλάδα ήταν ευνοϊκοί, αδυνατούν όμως, παγιδευμένοι στην επί χρόνια συντηρητική τακτική τους, να αντιληφθούν αφενός μεν το άτοπο των προτάσεών τους , αφετέρου δε την αδιάλλακτη στάση μέρους της Ευρώπης, την οποία και έχουν υιοθετήσει απολύτως ως δεδομένη, θαρρείς και υπάρχει μόνο μία άποψη στους κύκλους των οικονομολόγων –αυτή του κ.Σόϊμπλε- ενώ αντιθέτως θα έπρεπε να έχει προβεί ο κ.Γιούνκερ και οι ομόλογοί του σε μια στοιχειώδη αυτοκριτική.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και ο πρωθυπουργός μας δεν είχε κανένα λόγο να αποχωρήσει από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων όσο υπήρχε ελπίδα να επιτευχθεί συμφωνία. Φυσικά, ακόμη και τώρα, αυτή την συμφωνία επιθυμεί και η προκήρυξη του Δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου αποτελεί, όπως είπε «μέρος της διαπραγματευτικής τακτικής». Αυτό με απλά λόγια σημαίνει ότι «προκήρυξα το Δημοψήφισμα για να πιέσω του εταίρους για μια καλύτερη συμφωνία έχοντας στο πλευρό μου ένα ηχηρό ΟΧΙ του λαού» Εννοείται βεβαίως ότι αυτά τα πράγματα δεν μπορούν να ειπωθούν ξεκάθαρα για να μην δώσεις στο αντίπαλο μέρος τη δυνατότητα να σε κατηγορήσει για εκβιασμό, για αυτό το λόγο άλλωστε και επιμένει η κυβέρνηση ότι δεν υπάρχει περίπτωση το Δημοψήφισμα να ακυρωθεί γιατί τότε θα ήταν σα να προέτασσε η κυβέρνηση το εκβιαστικό επιχείρημα «δεχτείτε την πρότασή μας και θα αποσυρθεί το δημοψήφισμα».
Ασφαλώς αυτά είναι γνωστά στην αντιπολίτευση, η οποία όμως προσποιείται ότι δεν καταλαβαίνει το νόημα της προκήρυξης δημοψηφίσματος και προσπαθεί, όπως οι δανειστές, να αποδείξει ότι αυτό είναι προσχηματικό, διευκολύνοντας έτσι την στάση των δανειστών, οι οποίοι ασφαλώς έχουν την ελπίδα ότι σε περίπτωση αποτυχίας του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν στην Ελλάδα έτοιμες δυνάμεις να αποδεχθούν ο,τιδήποτε κι αν ζητήσουμε. Αυτό φυσικά σκληραίνει τη στάση τους, προκειμένου μετά από αφόρητες πιέσεις να καταφέρουν να ρίξουν την αριστερή κυβέρνηση που τόσο πολύ τους έχει ενοχλήσει εδώ και πέντε μήνες.
Το επιχείρημα όλων τις μέρες αυτές είναι ότι η κοινωνία μας έχει φτάσει σε σημείο εξαθλίωσης και ότι τελικά «ήμασταν καλύτερα πριν, άρα να ψηφίσουμε όλοι ΝΑΙ στο δημοψήφισμα». Αναρωτιέται κανείς δύο πράγματα πάνω σε αυτή την θέση. Πρώτον, πώς έγινε και φτάσαμε στο σημείο σαν λαός να θεωρούμε ότι τόσα χρόνια με τα μνημόνια ζούσαμε καλά σε ανεκτό βαθμό, τη στιγμή που όλοι μας ανεξαιρέτως γκρινιάζαμε καθημερινά ότι δεν βρίσκεται μια πολιτική δύναμη να αντισταθεί στους άθλιους αυτούς, όπως τους αποκαλούσαμε, εκμεταλλευτές. Η απάντηση είναι αυτονόητη: όσο βρίζεις κάποιον, στην αρχή εκείνος απαιτεί να μην τον βρίζεις, όταν όμως στην συνέχεια τον δέρνεις, εκείνος φτάνει στο σημείο να λαχταρά την εποχή που απλώς τον έβριζες. Δεύτερον, αναρωτιέται κανείς πώς φτάσαμε τελικά στο σημείο να πιστεύουμε τα λεγόμενα των εταίρων μας, που στο κάτω κάτω εξυπηρετούν τα συμφέροντα των δικών τους πολιτών και να μην εμπιστευόμαστε τον δικό μας 40άρη πρωθυπουργό, που είναι εμφανές –πέραν από κάποιες ανόητες θεωρίες συνωμοσίας που πάντα υπάρχουν- ότι έχει καταβάλει τόσους μήνες πολύ σκληρή προσπάθεια για να αλλάξει τα πράγματα με μια πιο ευνοϊκή συμφωνία, εντός της Ευρωζώνης βέβαια. Φυσικά και η αντιπολίτευση δεν πάει πίσω, αφού επιθυμεί διακαώς την πτώση του ΣΥΡΙΖΑ πριν επιτευχθεί συμφωνία, αφενός μεν για να μην αποδειχθεί η δική τους επί σειρά ετών ανεπάρκεια, αφετέρου δε για να ξαναπάρουν την εξουσία στα χέρια τους με κάποια ασφαλώς κυβέρνηση συνεργασίας.
Είναι εμφανές λοιπόν ότι ούτε οι ξένοι αλλά ούτε και οι εγχώριες δυνάμεις δεν έχουν συμφέρον να υπογραφεί συμφωνία, από την οποία να προκύπτει μια κάποια έστω κατάκτηση της ελληνικής κυβέρνησης.
Η πίεση των δανειστών, αλλά και της καθεκυστίας εν Ελλάδι τάξης θα είναι δεδομένη, όχι όμως γιατί δεν υπάρχει ελπίδα για συμφωνία ή γιατί μια τέτοια συμφωνία είναι παράλογη και ανεδαφική, αλλά πολύ απλά, επειδή μια επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ θα αλλάξει τα πράγματα όπως αυτά έχουν στην Ευρώπη. Τόσο απλά.
Το επιχείρημα συνεπώς που απομένει να αντικρουστεί σε αυτό το σημείο και προέρχεται από το στόμα των άκρως συντηρητικών συμπολιτών μας είναι: «ε ωραία, αφού εκείνοι είναι ισχυροί και μπορούν να μας καταστρέψουν, ας καθίσουμε ήσυχοι και ας υπογράψουμε μια συμφωνία επιτέλους με όποιους όρους θέλουν».
Στο επιχείρημα αυτό έχω να κάνω την εξής παρατήρηση:
Η συνέχιση της εποχής των μνημονίων κανέναν μας δεν εξυπηρετεί. Είναι προτιμότερη η ολική λιμοκτονία για κάποιο χρονικό διάστημα από την μερική απλώς λιμοκτονία χωρίς όμως ελπίδα ανάκαμψης επ’ αόριστον. Είναι προτιμότερο να δαγκώσεις το χέρι που σε ταίζει, όταν βεβαίως αυτό σου πετάει καθημερινά απλά ξεροκόμματα, αφαιρώντας σταδιακά όλα σου τα δικαιώματα. Από τον αγώνα αυτό ασφαλώς θα υπάρξουν και συνέπειες, αφού ο αντίπαλος είναι ισχυρότερος και εξίσου έξυπνος με εμάς, μετερχόμενος προπαγανδιστικά μέσα και καταφεύγοντας στην τρομοκράτησή μας. Εμείς όμως σαν λαός έχουμε το ισχυρότερο όπλο στα χέρια μας, που είναι ότι έχουμε το δίκαιο με το μέρος μας, τούτο δε το δίκιο μας το αναγνωρίζουν πολλές φωνές σε ολόκληρη την Ευρώπη, φωνές οι οποίες προς το παρόν δεν εισακούονται, αφού, όπως προανέφερα, τα Μ.Μ.Ε. είναι λογικό να υπερασπίζονται τους τωρινούς οικονομικούς συσχετισμούς, όπως ακριβώς έχουν συμφέρον οι καναλάρχες τους, εκτός εάν πιστεύει κάποιος ότι οι δημοσιογράφοι ασκούν το λειτούργημά τους χωρίς να κατευθύνονται και χειραγωγούνται από κανένα αφεντικό, κάτι τέτοιο όμως το θεωρώ προσωπικά κακόγουστο αστείο.
Η κυβέρνηση έχει κάνει τρομακτικά λάθη. Ένα από αυτά όμως μου φαίνεται ότι ήταν και το σοβαρότερο: υπήρξε όχι αδιάλλακτη-όπως αναφέρουν κάποιοι- αλλά, αντίθετα, υπέρ του δέοντος συγκαταβατική με τους πιστωτές μας, οι οποίοι τελικά μας οδήγησαν με ψεύτικες ελπίδες στο σημείο που ήθελαν, δηλαδή στην έξοδο από το προγραμμα, αφού ήξεραν ότι το σημαντικότερο όπλο τους είναι ότι ενώ εκείνοι απολαμβάνουν την ευμάρειά τους, εμείς την ίδια στιγμή ξεμένουμε από ρευστό και συνεπώς γνώριζαν ότι όσο τραβούσαν χρονικά τις διαπραγματεύσεις, τόσο εμείς ερχόμασταν σε ολοένα και πιο δυσχερή θέση. Εκτός εάν πιστεύει κανείς την προπαγάνδα ότι τόσον καιρό η διαπραγματευτική μας ομάδα πηγαινοερχόταν στις Βρυξέλλες χωρίς να παρουσιάζει καμία πρόταση!
Για το Κ.Κ.Ε. τι να πεί κανείς; Έχει καταντήσει πραγματικά ο περίγελως της πολιτικής ζωής, ένα κόμμα που πραγματικά δεν προσφέρει τίποτα απολύτως και που απώλεσε την ευκαιρία, για μία μοναδική φορά, να κάνει την υπέρβαση και να ξεφύγει από τις αγκυλώσεις του και το οποίο πάσχει από οστεοπόπωση σε προχωρημένο στάδιο, που έχει καταστρέψει την ραχοκοκκαλιά του, είναι δε θέμα χρόνου να πέσει και -όπως ο γέρος- να μην ξανασηκωθεί ποτέ από το κρεβάτι του πόνου.
Στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου ο ελληνικός λαός δεν απαντά στο ερώτημα μέσα ή έξω από το Ευρώ. Αυτό ήδη έχει απαντηθεί από τον ελληνικό λαό και δεν το αμφισβητεί ούτε το επιδιώκει κανείς, πόσο μάλλον ο πρωθυπουργός μας. Το ερώτημα θα είναι εάν θέλουμε να υπογράψουμε μια συμφωνία με την οποία θα συνεχιστεί η ύφεση, με την οποία έχουν καταπατηθεί όλα τα εργασιακά μας κεκτημένα και με την οποία έχουμε απωλέσει κάθε ευκαιρία για πρόοδο και ανάπτυξη και άρα την περηφάνειά μας ως λαός της Ευρώπης.
Το τι θα συμβεί μετά το ΟΧΙ κανείς δεν μπορεί με σιγουριά να το γνωρίζει.
Ευτυχώς όμως γνωρίζουμε ήδη με βεβαιότητα τι θα συμβεί εάν επικρατήσει το ΝΑΙ.
Τετάρτη 1 Ιουλίου 2015
Δήμητρα Λιάνη Παπανδρέου: «Αν ζούσε ο Ανδρέας Παπανδρέου σήμερα θα σας έλεγε να ψηφίσετε…»
Όλα όσα ανέβασε στο facebook της πριν από λίγο.
Η Δήμητρα Λιάνη Παπανδρέου παρακολουθεί πολύ στενά τις πολιτικές εξελίξεις, όπως άλλωστε, κάνουν όλοι οι Έλληνες τις δύσκολες αυτές μέρες για τη χώρα μας. Η σύζυγος του ηγέτη του ΠΑΣΟΚ ανέβασε στην προσωπική της σελίδα στο facebook μια ανάρτηση σχετικά με το τια θα έλεγε ο Ανδρέας Παπανδρέουστους Έλληνες να ψηφίσουν αυτή τη δύσκολη ώρα.
«Ο Ανδρέας Παπανδρέου «ωσεί παρών», θα επέβαλε τώρα τους όρους του στους δανειστές. Με την δυναμική του αντίληψη για τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις, θα έθετε ένα γενναίο βέτο, καθώς δεν θα επέτρεπε στους τοκογλύφους, να μετατρέψουν την Ελλάδα σε αποικία χρέους. Ήταν άλλωστε αυτός, που απέτρεψε τις νέες ισχύουσες ειδικές πλειοψηφίες, στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εάν χρειαζόταν, όπως τώρα, θα προχωρούσε αποφασιστικά στην έκφραση της άμεσης λαϊκής ετυμηγορίας. Με την αγάπη του λαού θα κέρδιζε το Δημοψήφισμα με ένα περήφανο ΟΧΙ! Οι πιστοί στην πολιτική του παρακαταθήκη οφείλουμε να παραμείνουμε αντιστασιακοί και γνήσιοι πατριώτες. Ούτε η αποχή που είναι συνενοχή, ούτε η αποδοχή που ισοδυναμεί με υποταγή, των νέων μνημονιακών μέτρων σταδιακής πτώχευσης της χώρας, είναι επιλογή. Προσωπικά με αίσθημα ευθύνης και επειδή όλη αυτή την περίοδο μελετώ τις θέσεις και τις πολιτικές απόψεις του Ανδρέα, είμαι απόλυτα πεπεισμένη ότι το ΟΧΙ εκφράζει το πνεύμα των ιδεών του και στρατεύομαι με τις δυνάμεις ανάκτησης της Εθνικής και Λαϊκής Κυριαρχίας. Η αξιοπρέπεια του λαού μας κρίνεται από την πολιτική στάση όλων μας. Μένουμε στο Ευρώ και διαπραγματευόμαστε την δραστική μείωση του χρέους, ώστε να γίνει βιώσιμο. Είναι η ώρα ευθύνης και θάρρους για να Ανήκει η Ελλάδα στους Έλληνες. Ο λαός θα νικήσει!»
Σωκράτης Μάλαμας: "Όχι υπάκουοι δούλοι στο ανθρωποτροφείο των αγορών"
Ο Σωκράτης Μάλαμας δεν μιλάει συχνά στα μέσα ενημέρωσης. Καθώς τον ακούμε από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής, ο χαρακτηριστικός τόνος της φωνής υπογραμμίζει μία μία τις λέξεις του. Με χειμαρώδη λόγο τοποθετείται πάνω στα γεγονότα των τελευταίων ημερών, των τελευταίων χρόνων. Και παίρνει σαφή θέση. " Όχι υπάκουοι δούλοι στο ανθρωποτροφείο των αγορών" λέει. Μιλάει επίσης για τον φόβο, το ρόλο των ΜΜΕ, την ελεύθερη αγορά, τα όχι των περασμένων καιρών, τα όχι τα σημερινά.
"Καλούμαστε να υπακούσουμε σε μια αναγκαιότητα προδιαγεγραμμένη από παράδοξα και αμφίβολης προέλευσης κέντρα αποφάσεων όπως π.χ επιτάσσει η λογική της γερμανικής πολιτικής σκηνής" επισημαίνει μεταξύ άλλων ο γνωστός τραγουδοποιός. "Αλλά πρέπει να θυμηθούμε ότι πριν από 75 χρόνια η Γερμανία απασφάλισε ένα περίστροφο στον κρόταφο της Ελλάδας και η απάντηση ήταν Όχι. Σήμερα κουνάει μια πλαστική κάρτα συναλλαγών κάτω από τη μύτη μας και ζητάει ξανά ένα Ναι ή την αποπομπή μας από το κλαμπ των προθύμων. Τι θα απαντήσουμε; Πιστεύετε ότι έχουν αλλάξει οι προθέσεις αυτού του κράτους και των συμμάχων μέσα στα χρόνια; Σας λένε τίποτα οι λέξεις επέκταση, δύναμη, κυριαρχία, επιβολή; Ξανασκεφτείτε το. Όχι υπάκουοι δούλοι στο ανθρωποτροφείο των αγορών".
"Καλούμαστε να υπακούσουμε σε μια αναγκαιότητα προδιαγεγραμμένη από παράδοξα και αμφίβολης προέλευσης κέντρα αποφάσεων όπως π.χ επιτάσσει η λογική της γερμανικής πολιτικής σκηνής" επισημαίνει μεταξύ άλλων ο γνωστός τραγουδοποιός. "Αλλά πρέπει να θυμηθούμε ότι πριν από 75 χρόνια η Γερμανία απασφάλισε ένα περίστροφο στον κρόταφο της Ελλάδας και η απάντηση ήταν Όχι. Σήμερα κουνάει μια πλαστική κάρτα συναλλαγών κάτω από τη μύτη μας και ζητάει ξανά ένα Ναι ή την αποπομπή μας από το κλαμπ των προθύμων. Τι θα απαντήσουμε; Πιστεύετε ότι έχουν αλλάξει οι προθέσεις αυτού του κράτους και των συμμάχων μέσα στα χρόνια; Σας λένε τίποτα οι λέξεις επέκταση, δύναμη, κυριαρχία, επιβολή; Ξανασκεφτείτε το. Όχι υπάκουοι δούλοι στο ανθρωποτροφείο των αγορών".
Ολόκληρη η δήλωση του Σωκράτη Μάλαμα στην Αυγή της Τετάρτης
«Σε περίπτωση που δεν πεθάνω»: Το συγκλονιστικό μήνυμα της Ελλάδας προς την Ευρώπη (Video)
«Σε περίπτωση που δεν πεθάνω - ένας ελληνικός ψίθυρος προς την Ευρώπη» είναι το βίντεο που έφτιαξε ομάδα καλλιτεχνών, απευθύνοντας το μήνυμα προς την Ευρώπη, το κοινό μας δένδρο όπως λέει το βίντεο. Το βίντεο είναι ένα μήνυμα υπέρ της Ευρώπης και της διαφορετικότητας, καθώς και «του δικαιώματος στην επιβίωση, στην εργασία, στην αισιοδοξία, στη ζωή», που είναι κοινό για όλους.
«Κατάγομαι από τις ρίζες της Μεσογείου, εκεί που βρέχουν τις ελπίδες μας γαλανά νερά, που μας ποτίζουν όλους. Όσο είναι δικά μου, θα είναι και δικά σας. Αν πάψουν να είναι, μαζί θα ξεραθούμε στο δένδρο που φύτεψαν οι πρόγονοί μας», λέει η πρωταγωνίστρια.
«Δεν αξίζει σε κανένα λαό να είναι προτεκτοράτο. Η δίψα του δένδρου, τα χρέη που λένε οι λογιστές, μοιάζουν με αλυσοπρίονα φαντασμάτων. Δεν τα βλέπεις, δεν τα πιάνεις».
Το βίντεο έχει σκηνοθετήσει ο Νικόλας Ανδρουλάκης και «πρωταγωνιστεί» η Ντάνι (Ιωάννα) Γιαννακοπούλου, σε μουσική Κωνσταντίνου Βήτα. «Το βίντεο δεν φτιάχτηκε για να σας εντυπωσιάσει ή να σας σοκάρει. Επειδή αυτά τα λόγια δεν είναι κραυγή, αλλά ψίθυρος» λέει η ομιλήτρια.
«Οι Έλληνες γίναμε το πειραματόζωο της λιτότητας. Επειδή τολμήσαμε να την εφαρμόσουμε. Και τα καταφέραμε. Στα χαρτιά. Και όμως τώρα πεθαίνουμε. Τώρα τολμούμε να γίνουμε το πειραματόζωο της ελπίδας. Για μια πιο δίκαιη Ευρώπη. Με πολλή σκληρή δουλειά. Με ειλικρίνεια. Μαζί. Μη μας αφήνετε μόνους» αναφέρεται στο βίντεο- μήνυμα προς τους Ευρωπαίους εταίρους.
«Γιατί επιλέγω ΝΑΙ στο δημοψήφισμα»
Γιατί επιλέγω ΝΑΙ στο δημοψήφισμα
Γιατί με βολεύει.
Δεν είμαι άνεργος. Στο κάτω – κάτω, 1,5 εκατομμύρια άνεργοι, εάν είναι και φοβισμένοι και υποτακτικοί, είναι πολλαπλό όφελος για εμάς που έχουμε πρόσβαση σε κάποια κανάλια εξουσίας: Αποτελούν ανεξάντλητη δεξαμενή φτηνού δυναμικού και μου επιτρέπουν να κλείνω το στόμα του κάθε έξυπνου που ζει από τα λεφτά μου και στην ΔΙΚΗ ΜΟΥ επιχείρηση απεργεί και με εκβιάζει.
Δεν είμαι λαός. Έχω ένα επίπεδο ζωής. Σπίτια, αυτοκίνητα, ταξίδια στην Ευρώπη, ρούχα, ποιοτικά restaurants, έχω χρήματα, τα αυξάνω αλλά και ξέρω να τα χαλάω. Γιατί πρέπει να με ενδιαφέρει εάν η κυρία Ελένη και η κάθε Ελένη, ζει με 10 ευρώ την ημέρα; Δεν θα σας απαντήσω με το κλασσικό, «Εδώ στην Αφρική τα παιδάκια πεθαίνουν από την πείνα». Δεν ζω στην Αφρική και δεν είμαι η Ελένη.
Είμαι έξυπνος. Το απέδειξα με την επιτυχία μου. Γνωρίζω ότι, οποιαδήποτε συμφωνία και να ψηφιστεί, όχι μόνο θα επιβιώσω αλλά και θα πλουτίσω κι’ άλλο. Με είπαν αδίστακτο και με ρώτησαν γιατί φέρομαι έτσι. Τους απάντησα απλά «γιατί μπορώ…».
Μ’ αρέσει ο διεθνισμός. Είμαι καταναλωτής. Θέλω φτηνά και ποιοτικά προϊόντα. Γιατί πρέπει να με ενδιαφέρει εάν το λάδι είναι ελληνικό ή ισπανικό; Δεν αγοράζω λάδι για να στηρίξω τις σπουδές της κόρης του έλληνα αγρότη, αλλά για να απολαύσω τη σαλάτα μου. Εάν άνοιγα επιχείρηση ελαιολάδου και μου το πούλαγε φτηνά, θα το αγόραζα και θα το στήριζα.
Έχω τις δικές μου αξίες: δεν με απασχολούν οι αξίες. Οι λαοί μια ζωή είναι ήρωες, φιλότιμοι, αλτρουιστές, φιλεύσπλαχνοι, αγωνιστές, έχουν ήθος, αγωνιστικότητα, υπερηφάνεια, αξιοπρέπεια και όλα αυτά σήμερα στην Ελλάδα τα ταυτίζουν με το ΟΧΙ. Εγώ απλά είμαι πλούσιος.
Έχω τους δικούς μου στόχους. Να περνάω καλά. Δεν ψάχνω για πολιτικές, ιδεολογικές, ιστορικές ή κοινωνικές δικαιολογίες. Δεν με ενδιαφέρει τι είπε ο Πλάτωνας, τι είπε ο Αριστοτέλης, δεν με ενδιαφέρει εάν με πουν συντηρητικό. Το Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία του ονειροπόλου και απένταρου φοιτητή στα χέρια μου έγινε Μπριζόλα – Δύναμη – Εξουσία.
Δεν θέλω περιπέτειες. Δεν έχω κανένα λόγο να αγωνιστώ για οτιδήποτε. Δεν ξέρω τι σημαίνει ΕΚΑΣ, δεν ζούμε με την σύνταξη της γιαγιάς. Αν βγει το ΟΧΙ, όλοι αυτοί οι οποίοι αυτό-αποκαλούνται λαός θα πιστέψουν ότι έχουν δύναμη και θα κάνουν όνειρα. Τα όνειρα είναι επικίνδυνα όταν στο ξυπνητό τους σπάνε τα όρια μας.
Δεν είμαστε πολλοί σαν και εμένα και δεν πρέπει να είμαστε πολλοί, για να μπορεί να φτάνει η πίτα για όλους μας. Πρέπει να βρούμε εκείνους που θα μας στηρίξουν ξεφωνίζοντας στα κανάλια, στους δρόμους και στην Βουλή για τις αξίες της Ευρώπης και θα αρκεστούν σε λίγη πίτα. Πρέπει όμως να βρούμε και τους πολλούς εκείνους που θα μας στηρίξουν, θα πουν ΝΑΙ, δεν θα πάρουν πίτα αλλά θα τους δώσουμε Ευρώπη.
Κώστας Κάππας / / 30.06.15
Το τραγούδι "Τσίπρα Νι - σκάει η δραχμή" που κάνει πάταγο
Βίντεο
Τις τελευταίες ώρες γίνεται viral στα κοινωνικά δίκτυα το hip hop τραγούδι "Τσίπρα Νι - σκάει η δραχμή (άστο να γνωστοποιηθεί)" που τοποθετείται ενάντια στις πολιτικές λιτότητας της Ευρωπαίκής Ένωσης, υπερ του ΣΥΡΙΖΑ και του "ΟΧΙ" στο Δημοψήφισμα
Διαβάστε περισσότερα: http://www.alfavita.gr/arthron/%CF%84%CE%BF-%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%8D%CE%B4%CE%B9-%CF%84%CF%83%CE%AF%CF%80%CF%81%CE%B1-%CE%BD%CE%B9-%CF%83%CE%BA%CE%AC%CE%B5%CE%B9-%CE%B7-%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%BC%CE%AE-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%AC%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CF%80%CE%AC%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%BF#ixzz3ecXgqWqx
Follow us: @alfavita on Twitter | alfavita.gr on Facebook
Δευτέρα 29 Ιουνίου 2015
Ελλάδα- Ισλανδία: Κάθε χώρα έχει την κρίση που της αξίζει
Η αντιπολιτευση εχει τα μουτρα και κανει κριτικη στην συμπολιτευση για την κατασταση που αντιμετωπιζουμε και η συμπολιτευση ξεκινησε να κανει καποια απο αυτα που εκανε η αντιπολιτευση...Κανεις δεν θελει να δουλεψει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ για κατι καλο...Τελικα οι μονοι πατριωτες ειμαστε αυτοι που αποφασισαμε να μεινουμε στην χωρα μας, να μην διαλυσουμε τις οικογενειες μας και να το παλεψουμε...
Και στην τελικη... με ρωτησε κανεις αν θελω να αλλαξω νομισμα (πιθανοτατα θα ελεγα ΝΑΙ γιατι τοτε ειμουν μικρος και αφελης και δε ειχα ιδεα για ποιο λογο φτιαχτηκε το ευρω); Με ρωτησε κανεις αν θελω να σωσω τις τραπεζες με τον ιδρωτα και το αιμα μου (θα ελεγα σιγουρα ΟΧΙ γιατι δεν ειναι δικη μου δουλεια να σωσω μια επιχειρηση που κανει κακες επενδυσεις); Και τωρα με ρωτατε αν θελω και αλλα μετρα λιτοτητας η οχι; Ωραια λοιπον... ΟΧΙ! Και μετα; Ποιο ειναι το σχεδιο για μετα;
Σας ακουω!!!
Εσεις με ακουτε;;;
Με ακουει κανεις απο εσας;;;
.............
ΦΤΟΥ ΣΑΣ ΡΕ!!!
Και στην τελικη... με ρωτησε κανεις αν θελω να αλλαξω νομισμα (πιθανοτατα θα ελεγα ΝΑΙ γιατι τοτε ειμουν μικρος και αφελης και δε ειχα ιδεα για ποιο λογο φτιαχτηκε το ευρω); Με ρωτησε κανεις αν θελω να σωσω τις τραπεζες με τον ιδρωτα και το αιμα μου (θα ελεγα σιγουρα ΟΧΙ γιατι δεν ειναι δικη μου δουλεια να σωσω μια επιχειρηση που κανει κακες επενδυσεις); Και τωρα με ρωτατε αν θελω και αλλα μετρα λιτοτητας η οχι; Ωραια λοιπον... ΟΧΙ! Και μετα; Ποιο ειναι το σχεδιο για μετα;
Σας ακουω!!!
Εσεις με ακουτε;;;
Με ακουει κανεις απο εσας;;;
.............
ΦΤΟΥ ΣΑΣ ΡΕ!!!
Λοιπον....
Εγω λεω...
ΝΑΙ σε ενα σταθερο φορολογικο συστημα που θα επανεξεταζεται καθε 5 χρονια!
ΝΑΙ σε ενα σταθερο ασφαλιστικο συστημα!
ΝΑΙ σε ενα συστημα υγειας που να δουλευει και οχι να παραπαιει!
ΝΑΙ σε στην παιδεια χωρις αυτους που κανουν αγγαρεια και θα με αναγκασουν αυριο να κανω τη δουλεια τους!
ΝΑΙ σε στο δουλευουν ολοι οι δημοσιοι υπαλληλοι μεχρι τα 65 ΧΩΡΙΣ εξαιρεσεις και οσοι δεν προσφερουν εργο στο σπιτι τους!
Εγω λεω...
ΝΑΙ σε ενα σταθερο φορολογικο συστημα που θα επανεξεταζεται καθε 5 χρονια!
ΝΑΙ σε ενα σταθερο ασφαλιστικο συστημα!
ΝΑΙ σε ενα συστημα υγειας που να δουλευει και οχι να παραπαιει!
ΝΑΙ σε στην παιδεια χωρις αυτους που κανουν αγγαρεια και θα με αναγκασουν αυριο να κανω τη δουλεια τους!
ΝΑΙ σε στο δουλευουν ολοι οι δημοσιοι υπαλληλοι μεχρι τα 65 ΧΩΡΙΣ εξαιρεσεις και οσοι δεν προσφερουν εργο στο σπιτι τους!
Μα... αυτα ειναι αυτονοητα!!!
Το ξερω!!! Αλλα γιατι δεν εχουν γινει τοσα χρονια ρε μουνοπανα;;;
.........
ΦΤΟΥ ΣΑΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΡΕ!!!
.........
ΦΤΟΥ ΣΑΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΡΕ!!!
Αυτα που εχω κλεψει εγω απο το κρατος ειναι ετη φωτος πισω απο αυτα που εχουν κλεψει αλλοι, κρατικοδιαιτοι και μη, και λιανιζετε εμενα;
..........
ΦΤΟΥ ΣΑΣ ΞΑΝΑ!!!
..........
ΦΤΟΥ ΣΑΣ ΞΑΝΑ!!!
Θελω να δουλεψω, να προσφερω στη χωρα μου και στα παιδια της οτι καλυτερο μπορω απο τον εαυτο μου και με οδηγητε να σκεφτομαι οτι θα κανω οποια δουλεια χρειαστει αν υπαρχει αναγκη να θρεψω τη οικογενεια μου; Αλλα διοριζετε και ανθρωπους επειδη απλα σας ψηφισαν αυτοι και ολο τους το σοι;
ΦΤΟΥ ΣΑΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ!!!
Δεν αξιζετε για αυτο τον τοπο! Εγω αξιζω πολυ περισσοτερο απο εσας!!!
Λοιπον... Αντε και γαμηθειτε!!!
Τη επομενη κυριακη 5 ιουλιου ουτε ΝΑΙ ουτε ΟΧΙ!!! Μονο αυτο το κειμενο (χωρις τις βρισιες)
Ελλάδα- Ισλανδία: Κάθε χώρα έχει την κρίση που της αξίζει
01/04/2013
Ο zerohedge παρουσιάζει ένα ακόμη πολύ ενδιαφέρον γράφημα για την Ελλάδα και την Ισλανδία.
Δυο χώρες, δυο κρίσεις χρέους, δυο διαφορετικές προσεγγίσεις.
Η Ισλανδία έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων της μια προς μια τις νεοφιλελεύθερες συμβουλές της ΕΕ και του ΔΝΤ.
Έκανε στάση πληρωμών, υποτίμησε το νόμισμά της, εθνικοποίησε τις τράπεζες επέβαλε περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων και έδωσε το λόγο στους πολίτες μέσω δημοψηφισμάτων.
Σήμερα έχει έναν από τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης στην Ευρώπη.
Σήμερα έχει έναν από τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης στην Ευρώπη.
Η Ελλάδα ακολούθησε κατά γράμμα τις εντολές της Τρόικας, όπως διατυπώθηκαν μέσω της ελληνικής κυβέρνησης και έμμισθων κονδυλοφόρων μεγάλων τραπεζών και επιχειρήσεων.
Οι πολίτες έχασαν πέντε χρόνια από το προσδόκιμο ζωής, οι εργασιακές συνθήκες επέστρεψαν στο καθεστώς του 19ου αιώνα, το ΑΕΠ συρρικνώθηκε πέρα από 20% και το χρέος αυξήθηκε – συνθήκες οι οποίες είναι χειρότερες από την Μεγάλη Ύφεση της δεκαετίας του ’30 και δεν έχουν ιστορικό προηγούμενο σε καιρό ειρήνης.
Κάθε χώρα έχει τελικά την ηγεσία (και τα ΜΜΕ) που της αρμόζουν. Πολύ περισσότερο όμως έχει την κοινωνική γενοκτονία που αναλογεί στη συμπεριφορά της.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Νονοι και δωρα (ιδεες)
Ένα από τα πιο σημαντικά δώρα που πρέπει να κάνετε στα βαφτιστήρια σας είναι η πασχαλινή λαμπάδα. Συμβολίζει την Ανάσταση του Κυρίου, τη...
-
Γιατί οι γυναίκες βρίσκουν το πυγοράπισμα – κοινώς χαστούκια στα οπίσθια – διεγερτικό [βίντεο] Δεν αρέσει σε όλες, αλλά σε α...