Όταν σου ‘ρχεται να φωνάξεις «Ευγενικός είμαι, μα όχι ηλίθιος»

Κατά τα πρωτόγονα χρόνια οι ανθρώπινες σχέσεις δεν έμοιαζαν σε τίποτα με τις ανθρώπινες σχέσεις έτσι όπως είναι δομημένες σήμερα. Τότε στηρίζονταν καθαρά στα ζωικά ένστικτα και στο αίσθημα επιβίωσης. Ήταν ωμές κι απολίτιστες.

Με την εξέλιξη του είδους, του πνεύματος και του πολιτισμού, οι σημερινές σχέσεις έφτασαν να βασίζονται σε δύο βασικές αρχές, το σεβασμό και την ευγένεια.
Ευγένεια! Όλοι σου μιλούν γι’ αυτήν, από τότε που θυμάσαι τον εαυτό σου. Γονείς, αδέρφια, οικογένεια, δάσκαλοι, καθηγητές, φίλοι, γνωστοί, άγνωστοι. Από πολύ μικρή ηλικία μαθαίνουμε πώς να είμαστε ευγενικοί, πώς να συμπεριφερόμαστε ανάλογα με την περίσταση και το πρόσωπο που έχουμε απέναντί μας, πώς να είμαστε κομψοί εκεί που πρέπει και πώς να έχουμε τρόπους.
Κι εδώ για να μην παρεξηγηθούμε, δε μιλάω φυσικά για την ευγένεια που βρωμάει δηθενιλίκι και ποζεριά. Ούτε για τους καλούς τρόπους που αποπνέουν αίσθημα πολυτέλειας κι ευγενή ανατροφή. Αναφέρομαι καθαρά στην ευγένεια –κι αυτή είναι αρετή μεγάλη– που απορρέει από αισθήματα σεβασμού και σεμνότητας.
Κι αν η ευγένεια είναι αρετή, υπάρχει μια θεωρία που θέλει τον πολύ ευγενικό να είναι ηλίθιος!
Όντας λοιπόν πολύ ευγενικός ζεις σε μια συνεχή εγρήγορση κι ένα μόνιμο άγχος να μην προσβάλλεις, να μην ενοχλήσεις και να μην πειράξεις τη ζωή των άλλων. Κάνεις τα στραβά μάτια σε στιγμές που πρέπει να ειπωθούν λόγια και συναισθήματα, κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις για να αποφύγεις τσακωμούς και φασαρίες, συμπεριφέρεσαι ευγενικά σε αγενείς κι άξεστους για να μην τους δώσεις αξία.

Μα πάνω απ’ όλα νιώθεις πως δεν έχεις δικαίωμα να διαταράξεις την ισορροπία των άλλων! Συγχαρητήρια, κάπως έτσι ο τίτλος του «ηλίθιου» σου ανήκει δικαιωματικά γιατί έτσι επιλέγουν να σε βλέπουν. Ή που στραβός είναι ο γιαλός ή που στραβά αρμενίζεις! Αυτό δε σκέφτεσαι; Ε, λοιπόν κοίτα να δεις! Είμαστε για τους ανθρώπους ό,τι δικαίωμα τους δώσουμε. Απλά οι άνθρωποι, παρτάκηδες κι υπερόπτες, όταν εσύ τους δίνεις το δικαίωμα του ευγενικού αυτοί λαμβάνουν στον εγκέφαλό τους λανθασμένο μήνυμα ότι αφού δεν αντιδράς ίσως και το IQ σου να κυμαίνεται σε χαμηλά επίπεδα.
H ευγένεια συνάδει συνήθως με ανεξάντλητες δόσεις υπομονετικότητας. Είτε αυτό αφορά τις φιλικές σου σχέσεις είτε τις εpωτικές, έχεις μία απίστευτη ικανότητα να υπομένεις πράγματα και γεγονότα τα οποία δε σου ταίριαζαν και θα ‘πρεπε κατά πολύ να έχεις απορρίψει.
Έχεις κάνει το μ@λάκα – ή όπως θέλεις πες το– σε στιγμές που η μοναδική απάντηση που άρμοζε στους ανθρώπους ήταν το μεσαίο δάχτυλο του χεριού σου υψωμένο στον αέρα -και ναι, αυτό δεν το θεωρώ αγενές. Άσε που αυτήν την απάντηση ακόμη τους τη χρωστάς. Κι αν με ρωτάς για συνοδευτικό, προτείνω το «σύρε και γ@μήσου» που είναι και πιο ποιητικό!
Αχ και πόσο θα ‘θελες να φωνάξεις τώρα σ’ αυτούς που σου αράδιαζαν ψέματα με το τσουβάλι, ότι όχι μόνο γνώριζες την αλήθεια, αλλά γέλαγες και μαζί τους που είναι τόσο αφελείς – και συνεχίζεις να γελάς ακόμη με την κατάντια τους. Ότι όχι μόνο ήξερες ότι σε κορόιδευαν, αλλά ότι το είχες κι υπό έλεγχο. Ότι αν κατάφεραν να σου πλασάρουν το ψέμα το έκαναν με τη συγκατάθεσή σου. Φαντάσου ήττα που θα τρώγανε οι κουτοπόνηροι! Χρωστάς και μία απάντηση σε όλους αυτούς τους γλοιώδεις τύπους που σε υποτίμησαν και σε προσέβαλαν πιστεύοντας ότι τα κενά και τα κόμπλεξ καλύπτονται όταν ποδοπατάς τους άλλους. Αυτοί βέβαια μπορεί και να ‘χουν ελαφρυντικά!
Αλλά και σ’ εκείνους τους ανακατωσούρες που δεν ήξεραν να κάνουν τίποτα άλλο στη ζωή τους από το ν’ ανάβουν φιτιλιές, να γκρινιάζουν, να σχολιάζουν ύπουλα και κακόβουλα και να το παίζουν ιστορία στις πλάτες άλλων. Ήσουν πάντα αυτός που ήξερες όλα όσα συνέβαιναν στα παρασκήνια και ταυτόχρονα δεν ήξερες τίποτα. Έχεις προλάβει εκβάσεις και γεγονότα που έπρεπε να καταλαγιάσεις, μα πάνω απ’ όλα ξέρεις να περνάς από κόσκινο τους ανθρώπους της ζωής σου για να μπορείς ν’ αφήνεις χώρο σ’ αυτούς που τον αξίζουν!
Βέβαια όπως και κάθε ευγενικός ξέρεις πολύ καλά ότι όταν αυτή η υπομονή ξεχειλίσει απ’ τα όρια της, οι σκηνές που θ’ ακολουθήσουν θα είναι ακατάλληλες για ανηλίκους. Το ότι δε μίλησες και δεν αντέδρασες τις στιγμές που ίσως να έπρεπε, δεν τους δίνει το δικαίωμα να σε θεωρούν χαζό ή αφελή. Όταν μάλιστα η ευγένεια τρέφεται για χρόνια από εκμετάλλευση και κοροϊδία, μπορεί να μετατραπεί με ευκολία στη χειρότερη αγένεια. Ποιος είδε το Θεό και δεν το φοβήθηκε! Στην τελική από πότε η ευγένεια σημαίνει ηλιθιότητα;
Ήσουν, είσαι και θα είσαι πάντα ένας αθεράπευτα ευγενικός με μία ευγένεια που ίσως να σε βλάπτει. Μπορεί όντως λοιπόν εσύ ν’ αρμενίζεις στραβά, γιατί ο κόσμος που ζούμε έχει την τάση να κατασπαράζει τους ευγενικούς με το ζόρι κι εσύ απ’ ότι φαίνεται αδυνατείς να προσαρμοστείς. Μπορεί τελικά και να ‘ναι κι ο γιαλός στραβός γιατί τους ανθρώπους τους μάθανε ν’ ανακαλύπτουν τις αδυναμίες των άλλων και να χτίζουν την ευτυχία τους πάνω σ’ αυτές.
Πάντως όπως και να ‘χει όταν θα ‘ρθει η στιγμή να μυρίσει μπαρούτι, όλα γύρω θα καίγονται, θα μυρίζουν αγένεια και θα φωνάζουν «Ευγενικός είμαι, μα όχι ηλίθιος»!
Κι άσε τους τότε να σε μάθουν απ’ την αρχή!
Γράφει η Χριστίνα Σούκη
Πηγή: pillowfights.gr

Ουστ!

Είναι φάση το αγόρι...

Σ. Ποταμίτης: «Σπείρε αγάπη κι ας μη θερίσεις. Έτσι, για να μοσχοβολάει ο τόπος»

Όλοι αναζητάμε την αγάπη, τον ένα και μοναδικό άνθρωπο που θα μας προσφέρει τη ζεστασιά, την προστασία και την ευτυχία που τόσο αναζητάμε. Όταν φανταζόμαστε την ιδανική σχέση τείνουμε να εξιδανικεύουμε όχι μόνο τον σύντροφο που θα έχουμε στη ζωή μας αλλά και την ίδια την αγάπη.

Η αγάπη μπορεί να υπάρχει στην καθημερινή μας ζωή μαζί με την ρουτίνα, τα προβλήματα, την βαρεμάρα. Για αυτό μην ξεχνάτε τι είναι πραγματικά η αγάπη:
1.Η αγάπη είναι επιλογή: Η αγάπη διαφέρει από την επιθυμία, το πάθος και άλλα συναισθήματα που διαρκούν συνήθως λίγο αλλά είναι πολύ έντονα. Η αγάπη είναι μια επιλογή. Έχουμε επιλέξει να αγαπάμε κάποιον και κανείς και τίποτα δεν μπορεί να μας πιέσει να αισθανθούμε αγάπη.
2. Η αγάπη δεν είναι παθιασμένη: Η αγάπη δεν είναι ένα συναίσθημα υπερβολικό. Δεν μας οδηγεί να κάνουμε τρελά πράγματα και δεν βγάζει τον κακό μας εαυτό προς τα έξω. Η αγάπη είναι ένα συναίσθημα που μπορούμε να αντέξουμε για αυτό και διαρκεί για πάντα.
3.Η αγάπη χρειάζεται χρόνο για να δημιουργηθεί: Η αγάπη μεταξύ δύο ανθρώπων χρειάζεται αρκετό χρόνο, εμπιστοσύνη και οικειότητα για να δημιουργηθεί. Βασίζεται στον χρόνο που περνάμε με τον σύντροφό μας για να τον γνωρίσουμε, να μοιραστούμε τα ενδιαφέροντά μας και τις απόψεις μας. Η αγάπη εμφανίζεται όταν γνωρίζουμε τον άλλο τόσο καλά ώστε να τον σεβόμαστε για αυτό που είναι και να τον θαυμάζουμε.
4. Αγάπη σημαίνει υπομονή: Για να αγαπήσουμε πρέπει να ξέρουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας, να έχουμε υπομονή με τα συναισθήματά μας και τους άλλους. Δεν χρειάζεται να περιμένουμε άμεση αντίδραση ή ανταπόδοση, αλλά αρκεί να αφήσουμε τα πράγματα να κυλήσουν μόνα τους.
5. Η αγάπη απαιτεί δουλειά: Χρειάζεται προσπάθεια και δύο ανθρώπους που δουλεύουν καθημερινά για τη σχέση τους. Έτσι η αγάπη γίνεται πιο δυνατή και δεν εξασθενεί.
6.Η αγάπη απαιτεί την παρουσία μας: Δεν μπορούμε να αγαπάμε κάποιον από ‘απόσταση’. Πρέπει να είμαστε μέρος της ζωής τους, να ακούμε τα προβλήματα τους, να τους βοηθάμε και να προσφέρουμε την συμπαράστασή μας. Η αγάπη δηλώνει το παρόν σωματικά, συναισθηματικά, ψυχικά και πνευματικά.
7. Αγάπη είναι η καλοσύνη: Εάν η αγάπη σας πληγώνει τον άλλο, τότε δεν είναι αγάπη. Αν τον καταπιέζει, δημιουργεί άσχημα συναισθήματα ή καταστάσεις, τότε δεν είναι μια ώριμη αγάπη. Η αγάπη πρέπει να μας κάνει να αισθανόμαστε σιγουριά και να δημιουργεί μια σταθερότητα στη ζωή μας.
8.Η αγάπη δεν είναι εγωιστική: Όταν αγαπάμε σταματάμε να ενδιαφερόμαστε μόνο για τον εαυτό μας. Γινόμαστε ένα με τον άλλο και λειτουργούμε μαζί του σαν μια οντότητα.
9. Η αγάπη δεν είναι ποτέ τέλεια: Η ιδανική αγάπη υπάρχει μόνο στον κινηματογράφο. Η πραγματική αγάπη υπάρχει μαζί με την ρουτίνα, τα προβλήματα και τη βαρεμάρα. Ο συμβιβασμός είναι το κλειδί για μια ευτυχισμένη σχέση όπου υπάρχει αγάπη.
10. Η αγάπη απαιτεί δέσμευση: Πάντα θα υπάρχουν πειρασμοί, όμως όταν δύο άνθρωποι έχουν δεσμευτεί να αγαπούν ο ένας τον άλλο, ξέρουν τον τρόπο για να λειτουργήσει η σχέση τους. Η αληθινή αγάπη δεν μας αφήνει να αναρωτιόμαστε αν ‘υπάρχει κάποιος καλύτερος’ για εμάς αλλά υπάρχει μόνο όταν έχουμε αποφασίσει να μοιραστούμε με ένα άνθρωπο τη ζωή μας.
kathimerini.gr

Να ψάχνεις ανθρώπους που σε βλέπουν και γυαλίζουν από χαρά τα μάτια τους.

Να σε κοιτάνε και να χαμογελάνε.

Αυτό να ψάχνεις πάντα. Ανθρώπους που σε βλέπουν και γυαλίζουν από χαρά τα μάτια τους. Να τους λες «έρχομαι» και να σου λένε «γρήγορα σε περιμένω».

Να μη διατυμπανίζουν τη “σημαντική” ζωή τους και πόσο λίγο χρόνο έχουν.
Να μη σε στριμώχνουν, αλλά να τα κάνουν όλα πέρα για να μπεις εσύ.
Τα δώρα τους να είναι άυλα, από υλικά μπουχτίσαμε.
Να ψάχνεις αυτόν που αντέχει τα ψεγάδια και τα χίλια ελαττώματα σου και τα λατρεύει.
Αυτόν που δε θα έρχεται όταν τον χρειαστείς, θα είναι από πριν εκεί.
Να ψάχνεις ανθρώπους που η παρουσία σου γεμίζει τη ζωή τους, δε σε αδειάζουν μόλις γεμίσουν.
Σου χαϊδεύουν τη ψυχή με την τόση αγάπη τους, φεύγουν για λίγο και η σκιά τους μένει εκεί να σε φυλά.
Όταν τους βρεις κράτα τους, μην είσαι χαζός να τους αφήσεις.
Πηγή: enallaktikidrasi.com

Ο κόσμος θα έχει πάντα ένα λόγο να σε κρίνει, εσύ τι λόγο έχεις να τον ακούς;

Μεγαλώνοντας σε μια κλασική Ελληνική οικογένεια, η γνώμη που έχει σχηματίσει για το άτομο μας ο περίγυρος έχει καθοριστική σημασία. Η πίεση που δεχόμαστε από μικρή κυρίως ηλικία να είμαστε καθωσπρέπει διότι στο πρόσωπό μας καθρεπτίζεται ολόκληρη η οικογένεια και μπορεί να στιγματιστεί, μας ακολουθεί μέχρι την ενήλικη ζωή μας.

Κάτι το οποίο ασυναίσθητα μεταφέρουμε στα παιδιά μας καθώς επίσης και στα εγγόνια μας.
Έχετε όπως ποτέ μπει στη διαδικασία να αναλύσετε την φράση “τι θα πει ο κόσμος”; Μια φράση καταπέλτης στην πορεία της ζωή μας η οποία γίνεται η αιτία να μας βάζουν ταμπέλες και να μας γεμίζουν ενοχές. Ενοχές για τη ζωή που οι ίδιοι επιλέξαμε χωρίς να κάνουμε κακό σε κανέναν.
Γιατί λοιπόν θα πρέπει να απολογηθούμε για αυτήν; Γιατί θα πρέπει να απολογηθούμε για τις επιλογές μας; Δυστυχώς, η κοινωνία μας δεν πρόκειται να αλλάξει και πρέπει να αποδεχτούμε το γεγονός ότι θα κρινόμαστε αρνητικά είτε για μια καλή είτε για μια κακή μας πράξη.
Αυτό που μπορεί και πρέπει να αλλάξει είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε την κριτική. Προτού λοιπόν απογοητευτείς που αποτέλεσες στόχο αρνητικών σχολίων σκέψου τα εξής:
– Αισθάνεσαι καλά με τον εαυτό σου;
– Θεωρείς τα άτομα που σε κρίνουν αξιόλογα;
– Θεωρείς ότι είναι ανωτέρου πνευματικού επιπέδου από εσένα;
– Ο κόσμος θα έχει πάντα ένα λόγο να σε κρίνει, εσύ τι λόγο έχεις να τον ακούς;
Ο κάθε άνθρωπος ανάλογα με τα επιτεύγματά του προσελκύει θαυμαστές καθώς επίσης και εχθρούς οι οποίοι είναι συνήθως άτομα που ζηλεύουν με την επιτυχία των άλλων. Αυτό που έχει καθοριστική σημασία είναι η ποιότητα των θαυμαστών μας και όχι η ποσότητα.
Να θυμάσαι ότι το να μην αρέσεις στους μικρόψυχους αποτελεί τίτλο τιμής. Συνέχισε λοιπόν με περισσότερη αυτοπεποίθηση και περηφάνια.


Πηγήhttps://www.newside.gr/2019/06/kosmos-exei-panta-logo-krinei-logo-exeis-akous/?fbclid=IwAR1E5pbG-mlGO13NSxSEflDLoHVPiRGJuIJmqAZvleokNIjMwl5pxg-hAFY#

ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΜΟΥ..

ΕΤΣΙ...

ΑΚΡΙΒΩΣ

Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι ποτέ δε σχολιάζουν τους άλλους!!!

Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι ποτέ δε σχολιάζουν τους άλλους.

Αντί να ασχολείστε με την κριτική των άλλων ή τον σχολιασμό των άλλων, αφιερώστε το χρόνο σας βελτιώνοντας τον εαυτό σας και τον περίγυρό σας.

«Το άτομο που αφιερώνει χρόνο για να βελτιώσει τον εαυτό του δεν έχει χρόνο για να σχολιάσει τους άλλους» – Μαρία Τερέζα της Καλκούτα.

Στη ζωή υπάρχουν ορισμένα πράγματα που είναι πολύ εξαντλητικά όπως το να ακούμε κάποιον να σχολιάζει διαρκώς τους άλλους. Όχι μόνο δεν μας αφήνει να ζήσουμε ελεύθεροι αλλά μας φυλακίζει σε μια παγίδα αρνητικής συμπεριφοράς και μας κάνει να αισθανόμαστε άσχημα.

Οι πράξεις και τα λόγια των αδιάκριτων θα σας κουράσουν και θα καταστρέψουν το μυαλό σας.

Όταν λοιπόν αντιμετωπίζετε μια τέτοια κατάσταση έχετε δυο επιλογές: να απομακρυνθείτε ή να προσπαθήσετε να τους βοηθήσετε. Και όπως επισημαίνουμε στην αρχή του άρθρου: δεν υπάρχουν πιο συναισθηματικά και ζωτικά αδύναμοι άνθρωποι από εκείνους που αφιερώνουν το χρόνο τους σχολιάζοντας τους άλλους.
Με αυτή την έννοια, δεν υπάρχει κάτι πολυτιμότερο από μια ήρεμη ζωή και γι’ αυτό το λόγο θα πρέπει πάντα να προστατεύετε το φυσικό και ψυχολογικό σας χώρο. Η καρδιά σας δεν πρέπει να επηρεάζεται από καμία μη δημιουργική κριτική. Οι λέξεις πονούν μόνο όταν προέρχονται από άτομα που είναι σημαντικά για μας και ανάλογα με το τι και πώς θα το πουν.

Αυτά που πιστεύουν οι άλλοι για σας είναι η δική τους πραγματικότητα, όχι η δική σας.

«Αυτά που λένε οι άλλοι για σας είναι η δική τους πραγματικότητα και όχι η δική σας. Ξέρουν το όνομά σας άλλα όχι και την ιστορία σας. Δεν έχουν ζήσει αυτά που έχετε ζήσει εσείς και δεν έχουν βρεθεί ποτέ στη θέση σας. Το μόνο που ξέρουν για σας είναι αυτά που τους έχετε πει ή ό,τι διαισθάνονται αλλά στην ουσία δεν ξέρουν τι έχετε περάσει.»

Ορισμένοι άνθρωποι, οι λεγόμενοι «καλοθελητές» ή αυτοί που χωρίς να θέλουν να σας επικρίνουν, λένε τη γνώμη τους σε κάθε περίπτωση χωρίς να τους το ζητήσετε. Στόχος τους με αυτή την έμμεση κριτική που ασκούν είναι να κάνουν κακό,να περιφρονήσουν κάποιον ή κάτι και να απολαύσουν τις ανησυχίες των άλλων.

Στην πραγματικότητα, άνθρωποι σαν αυτούς έχουν τόσο χαμηλή αυτοεκτίμηση που δεν μπορούν να αποδεχτούν τον εαυτό τους ή τους άλλους. Αυτό εξηγεί το λόγο για τον οποίο κρίνουν και βάζουν ταμπέλες στους άλλους καθώς μόνο αυτό αντικατοπτρίζει τι πραγματικά αισθάνονται. Αυτό δείχνει πώς προστατεύουν τις δικές τους συναισθηματικές μάχες εις βάρος των άλλων.

Ακόμη και ΑΝ πιστεύουμε ότι μπορούμε να διαβάσουμε τις σκέψεις των άλλων, δεν μπορούμε. Είναι πολύ δύσκολο να κατανοήσει κάποιος τι σκέφτεστε πόσο μάλλον τη ζωή, τα αισθήματα ή τα προβλήματά σας.

Επομένως, δεν χρειάζεται να δίνετε τόση σημασία σε αυτά που λένε οι άλλοι για σας. Οι λέξεις τους προέρχονται από μια απατηλή πραγματικότητα που έχουν δημιουργήσει μέσα στο μυαλό τους, προσπαθώντας να μάθουν τα πάντα.

«Οι πιο δυστυχισμένοι άνθρωποι σε αυτό τον κόσμο είναι εκείνοι που ανησυχούν υπερβολικά πολύ για το τι σκέφτονται οι άλλοι».

Να είστε δυνατοί όταν αντιμετωπίζετε την κριτική των άλλων

«Χρησιμοποίησα κάθε πέτρα που έριξαν πάνω μου για να αντλήσω τη δύναμή μου» Elvira Sastre.

ΑΝ σκέφτεστε συνέχεια τον τρόπο με τον οποίο σας σχολιάζουν οι άλλοι, βλάπτετε την ευεξία και τη συναισθηματική ισορροπία σας. Γι’ αυτό το λόγο είναι καλύτερο να αφιερώνετε το χρόνο σας για να βελτιώσετε τον εαυτό σας και τον περίγυρό σας.
ΑΝ σκέφτεστε συνέχεια τον τρόπο με τον οποίο σας σχολιάζουν οι άλλοι, βλάπτετε την ευεξία και τη συναισθηματική ισορροπία σας. Γι’ αυτό το λόγο είναι καλύτερο να αφιερώνετε το χρόνο σας για να βελτιώσετε τον εαυτό σας και τον περίγυρό σας.

Η δουλειά σας δεν είναι να κρίνετε τους άλλους ή να δέχεστε κριτικές αλλά να νοιάζεστε για το πώς μπορείτε να διορθώσετε τα δικά σας λάθη μέχρι να φτάσετε σε ένα μεγαλύτερο επίπεδο ευεξίας. Αν ασχοληθείτε με τον εαυτό σας, θα βγείτε κερδισμένοι και θα αποκτήσετε ειλικρίνεια, σεβασμό, ταπεινότητα, γενναιοδωρία και τιμή.

Θεραπεύστε τα κομμάτια που έχουν υποστεί ζημιά

«Μη δίνετε σημασία στα πράγματα που κάνουν ή έχουν σταματήσει να κάνουν οι άλλοι. Δώστε προσοχή σε αυτά που κάνετε ή έχετε σταματήσει να κάνετε εσείς» Βούδας.

Για να μπορέσουμε να θεραπεύσουμε τις συναισθηματικές πληγές που προκαλούν οι κριτικές, θα πρέπει πρώτα να κατανοήσετε ότι ο καθένας είναι μοναδικός και ξεχωριστός. Έχοντας αυτό υπόψη μας, το επόμενο πράγμα που θα πρέπει να κάνουμε είναι να αισθανόμαστε και να σκεφτόμαστε χωρίς να μας ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων.

Άλλοι άνθρωποι είναι εκείνοι που κρίνουν και σχολιάζουν, όχι εσείς. Η μη δημιουργική κριτική φέρει το συναισθηματικό κενό που υπάρχει μέσα στο άτομο που έχει ασκήσει αυτή την κριτική. Συνεπώς, ΑΝ αυτό το άτομο δεν σας αφήνει να αναπτυχθείτε συναισθηματικά τότε καλό είναι να απομακρυνθείτε από αυτό.

Αλλά πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τη συναισθηματική βλάβη που προκαλεί η κριτική; Ας σκεφτούμε λίγο τα εξής:

Δίνοντας σημασία σε αυτά που σκέφτονται ή λένε οι άλλοι για μας, καταλήγουμε να γινόμαστε κάποιοι που δεν είμαστε. Ικανοποιώντας τους άλλους θα χάσετε την ταυτότητά σας το οποίο φυσικά δεν είναι καθόλου υγιές.

Είστε καλή μητέρα; Είστε πετυχημένοι; Έξυπνοι, καλοί στη δουλειά σας; Είστε άνθρωποι συμπαθείς; Πρέπει να συνειδητοποιήσετε πόση ενέργεια σπαταλάτε όταν ανησυχείτε για το πώς σκέφτονται οι άλλοι για σας.

Αν και μερικές φορές μπορεί να αισθάνεστε ότι όλοι ασχολούνται μαζί σας, η αλήθεια είναι πως ό,τι κάνετε ή έχετε σταματήσει να κάνετε δεν έχει και τόση σημασία γι’ αυτούς. Οι άλλοι άνθρωποι σας σκέφτονται πολύ λιγότερο απ’ ό,τι νομίζετε.

Ανεξάρτητα από το τι κάνετε ή πώς το κάνετε, πάντα θα υπάρχει κάποιος να το σχολιάσει ή να το κατακρίνει. Προσπαθήστε να ζείτε και να ενεργείτε όπως σας βολεύει. Να είστε φυσικοί και να ξέρετε ότι ο μόνος τρόπος για να νιώθετε όμορφα με τον εαυτό σας είναι να κάνετε κάθε στιγμή αυτό που αισθάνεστε.

«Μην περιμένετε οι άλλοι να κατανοήσουν το δρόμο σας και ειδικά αν δεν τον έχουν πορευτεί ποτέ».

Newsitamea 2018

Οι 16 λέξεις που φέρνουν χαρά και διώχνουν το άγχος!

Σύμφωνα με τον Νευρογλωσσικό Προγραμματισμό [NLP] οι λέξεις επηρεάζουν τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά

Ποιες φράσεις είναι σημαντικές στη ζωή μας;

«Σήμερα ήταν μια καλή μέρα»: Αρκεί να το πεις έστω μια φορά για να δεις τη ζωή σου πιο αισιόδοξα.

«Καταλαβαίνω»: Πιο σημαντικό από το να έχεις πάντα δίκιο, είναι το να έχεις πάντα επίγνωση.

«Σ’αγαπώ»: Όλοι θέλουν κατά βάθος να το πουν και όλοι θέλουν να το ακούσουν.

«Σε εμπιστεύομαι»: Όλοι χρειαζόμαστε συμμάχους σε αυτή τη ζωή.

«Μπορώ και καλύτερα»: Μόλις το πεις, έχεις κάνει τη μισή διαδρομή για να το κάνεις και πραγματικότητα.

«Έκανα το καλύτερο που μπορούσα»: Αν όντως είναι αλήθεια, θα νιώσεις πολύ περήφανος για τον εαυτό σου και όσα κατάφερες.

«Συγχαρητήρια»: Αν το πεις χωρίς ίχνος ζήλιας, θα σε εκτιμήσεις ακόμα περισσότερο.

«Συγγνώμη»: Είναι πολύ λυτρωτικό όταν το λες και το εννοείς.

«Πήρα μια απόφαση»: Η ευθύνη που εμπεριέχει αυτή η φράση, μετατρέπει οποιαδήποτε δραστηριότητα από αγγαρεία σε συνειδητή επιλογή.

«Δεν έχω τελειώσει»: Μόνο εσύ αποφασίζεις πότε ένα κεφάλαιο έχει κλείσει στη ζωή σου.

«Αρκετά!»: Χρειάζεται να ξέρεις που να βάζεις ο ίδιος τα όριά σου.

«Δεν είναι πολύ όμορφο;»: Όσο περισσότερο παρατηρείς την ομορφιά του κόσμου που σε περιβάλλει, τόσο πιο ευτυχισμένος νιώθεις.

«Είσαι καταπληκτικός»: Άσε τον εαυτό σου να νιώσει θαυμασμό για κάποιον άλλο και θα νιώσεις πολύ πιο δυνατός.

«Πιστεύω σε αυτό»: Είτε πρόκειται για το θεό, είτε για μια απλή ιδέα, πρέπει να δείξεις πίστη σε κάτι στη ζωή σου.

«Δεν ξέρω πως να το κάνω»: Καλύτερα να παραδεχτείς την άγνοιά σου για κάτι και να μάθεις, παρά να προσποιηθείς ότι γνωρίζεις.

Σε ευχαριστώ που βοήθησες να γίνει πραγματικότητα αυτό»: Γιατί κανείς δεν μπορεί να τα κάνει όλα μόνος του σε αυτή τη ζωή και χρειάζεται να δείχνει ευγνωμοσύνη σε αυτούς που τον βοηθούν.

Πώς, όμως, μπορούμε να διαχειριστούμε καλύτερα το άγχος; Τι πρέπει να αποφύγουμε;

Αποφύγετε:

– να κριτικάρετε και να κατηγορείτε τον εαυτό σας για ό,τι συμβαίνει,

– να έχετε τύψεις γιατί δεν ανταποκριθήκατε σ’ αυτό που περίμεναν οι άλλοι,

– να έχετε αυξημένες προσδοκίες για τον εαυτό σας και τους άλλους

– και να ‘εκφράζεστε’ αρνητικά»

Για την αποφυγή του άγχους θα πρέπει κανείς να αλλάξει τρόπο σκέψης, να κάνει αυτοδιάλογο, να νιώθει ευτυχής με όσα έχει καταφέρει, να παίρνει βαθιές αναπνοές και να βάλει δραστηριότητα και κίνηση στη ζωή του.

«Αποφύγετε να χρησιμοποιείτε αρνητικά μόρια, όπως ‘μην’ ή ‘δεν’, και λέξεις με αρνητική χροιά, όπως το ‘πρέπει’. Οι σκέψεις σας συνδέονται άμεσα και επηρεάζουν τα συναισθήματά σας και τη συμπεριφορά σας.

Μιλήστε στον εαυτό σας είτε εξωτερικά, δηλαδή φωναχτά, είτε εσωτερικά, δηλαδή από μέσα σας, προσπαθώντας να τον χαλαρώσετε και να τον αποπροσανατολίσετε από αρνητικές σκέψεις.

Βρείτε αφορμές να γελάσετε ή παρακολουθήστε κάποιο πρόγραμμα στην τηλεόραση που σας κάνει να γελάτε. Αυτομάτως πηγαίνει το μήνυμα στον εγκέφαλο ότι είστε καλά.

Θυμηθείτε να παίρνετε βαθιές αναπνοές, εκπνέοντας προς τα έξω κι έχοντας στο μυαλό σας μια όμορφη σκέψη ή εικόνα. Και, φυσικά, γυμναστείτε ή βάλτε κάποια δραστηριότητα και κίνηση στη ζωή σας.

πηγή : on-news

Να βρεις ανθρώπους που δε σταματάνε να ονειρεύονται

Να βρεις ανθρώπους που σε σέβονται και σε εκτιμούν πραγματικά γι’ αυτό που είσαι.

Να βρεις ανθρώπους που σου κάνουν χώρο στη ζωή τους και δε σε βάζουν να στριμωχτείς.

Να βρεις ανθρώπους που δεν προσπαθούν να σε αλλάξουν για να μοιάσεις σε αυτό που εκείνοι έχουν ονειρευτεί.

Να βρεις ανθρώπους που σε κοιτάνε λες και είσαι κάτι το μαγικό.

Να βρεις ανθρώπους που δεν κουτσομπολεύουν, που δε θέλουν το κακό κανενός, που δε χαίρονται με τα προβλήματα των άλλων.

Να βρεις ανθρώπους που στις σχέσεις τους έχουν μόνο σκηνή και ποτέ παρασκήνιο.

Να βρεις ανθρώπους διάφανους. Που λένε αυτό που νιώθουν και που νιώθουν αυτό ακριβώς που λένε.

Να βρεις ανθρώπους που προσπαθούν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη σου και τα καταφέρνουν.

Να βρεις ανθρώπους που προσπαθούν ακόμα να κάνουν τον κόσμο και τον εαυτό τους καλύτερο.

Να βρεις ανθρώπους που δε σταματάνε να ονειρεύονται και δε συμβιβάζονται με το άσχημο και το άδικο.

Να βρεις ανθρώπους που δεν τους αρέσει να κρίνουν και να λογοκρίνουν του άλλους.

Να βρεις ανθρώπους με τους οποίους μπορείς να παραμένεις σιωπηλός, χωρίς να νιώθει κανείς αμηχανία.

Να βρεις ανθρώπους που επιμένουν να βλέπουν πάντα το καλό στους άλλους. Πάντα. Ακόμα και αν θα έπρεπε να ξέρουν πια καλύτερα.

Να βρεις ανθρώπους που ποτέ δε θα σε πληγώσουν επίτηδες.

Να βρεις ανθρώπους που σε κάνουν να νιώθεις πως βρίσκεσαι σπίτι σου.

Να βρεις ανθρώπους που σε κάνουν να νιώθεις μέσα σου ζέστη.

Να βρεις ανθρώπους όμορφους. Από μέσα.

Αν δεν τους έχεις βρει, συνέχισε να ψάχνεις.

Βρίσκονται ανάμεσά μας. Ναι. Είμαι σίγουρη.

Και, όταν τους βρεις, να κάνεις τα πάντα για να τους κρατήσεις στη ζωή σου και για να είναι ευτυχισμένοι. Και να μην τους αφήσεις ποτέ να νιώσουν μόνοι. (Ξέρεις, οι άνθρωποι που περιγράφω νιώθουν εύκολα μόνοι).

Να τους θαυμάζεις- γιατί το αξίζουν. Όχι, όμως, μόνο αυτό. Από σκέτο θαυμασμό δεν ευτύχησε ποτέ κανείς. Όταν τους βρεις, να τους αγαπάς και να τους το δείχνεις κάθε στιγμή. Να τους το δείχνεις, γιατί δεν το θεωρούν δεδομένο, γιατί δεν το ξέρουν. Να τους το λες αλλά, κυρίως, να τους το δείχνεις.

Και πάντα να θυμάσαι τι έχουν περάσει οι άνθρωποι αυτοί: Οι άνθρωποι αυτοί είναι μειονότητα. Και είναι δύσκολο να ζεις πάντα ως μειονότητα.

πηγές : [awaken][loukini]

Η αγάπη είναι ευγένεια της ψυχής και δεν την έχουν όλοι.

«Στα μάτια του ανθρώπου καθρεφτίζεται η ψυχή του …
είναι η ψυχή που μου λέει να σε ακολουθήσω …
στην εύθραυστη μελαγχολία που κρύβει το βλέμμα σου …
στο άγριο πέλαγος των χειλιών σου …
στο αύριο που δεν έχει έρθει ακόμη …
στο δρόμο σου που περνάει απ την καρδιά μου …

Η αγάπη και η φιλία είναι η δίδυμη ψυχή του ανθρωπισμού.
Ακτινοβολεί ασταμάτητα φως στην ομίχλη και το σκοτάδι της τόσο απάνθρωπης , άφιλης και εγωιστικής εποχής μας. Σήμερα οι άνθρωποι  διακατέχονται από αμφιθυμικά συναισθήματα . Κλεισμένοι ερμητικά στον ιδιωτικό τους χώρο δεν θέλουν να έχουν επαφές με κανέναν . Ενδόμυχα όμως εύχονται να εισβάλει κάποιος και να σπάσει το κλουβί της μοναξιάς τους με ένα χαμόγελο .

Μαθαίνουμε από μικρά παιδιά να συλλαβίζουμε πρώτα το εγώ και το όχι. Μεγαλώνοντας ίσως ποτέ να μην μάθουμε να λέμε το εσύ και το ναι στην αγάπη. Μένοντας έτσι στην ουσία δέσμιοι του εαυτού μας. Βασιλιάδες σε ένα Βασίλειο μοναχικό .

Αμέτοχοι να κοινωνήσουμε το μυστήριο της αγάπης και να γίνουμε υπήκοοι στην χώρα της ανθρωπιάς.
Τόσοι αιώνες πέρασαν ώστε η κραυγή του ανθρώπου να γίνει ομιλία, και για τους περισσότερους δεν φτάνει μια ολόκληρη ζωή η ομιλία να γίνει συνομιλία .

Γινόμαστε συνεχώς απόμακροι και αποξενωμένοι απ την ζωή από τους άλλους από την ίδια την αγάπη και στην ουσία αδυνατούμε να δούμε ότι με αυτό τον τρόπο αποξενωνόμαστε από τον ίδιο μας τον εαυτό απ’ την ίδια μας την φύση. Γινόμαστε όντα αφύσικα.

Όσο ποιο μεγάλη είναι η προσκόλληση στο εγώ μας τόσο πιο πολύ χάνουμε τον εαυτό μας.
“Τα κλειδιά της ειρήνης τα ψάχνουν παντού οι άνθρωποι και δεν βλέπουν πως τα χει η αγάπη περασμένα στην ζώνη της.

“Η αγάπη είναι ένας ψυχικός δεσμός συμπάθειας στοργής και αφοσίωσης με ανιδιοτελή χαρακτήρα .

Μπορεί να διατηρηθεί χωρίς αμοιβαιότητα και να αγκαλιάζει τους πάντες . Κι αυτό γιατί η αγάπη είναι ένα υπαρξιακό γεγονός, ένα βαθύ συναίσθημα με απέραντη δύναμη και τρυφερότητα. Αποτέλεσμα αυτού συναισθήματος είναι να αναβλύζει από την ψυχή του ανθρώπου ένα αίσθημα ευφορίας και ασφάλειας, αλλά και να κομίζει ένα νόημα στην ζωή του ανθρώπου .

Η αγάπη αρχίζει με μια καλημέρα ,με μια χειραψία, με ένα ζεστό βλέμμα, με ένα χαμόγελο με μια γλυκιά κουβέντα στο ξεκίνημα της κάθε μας ημέρας, δημιουργώντας με τις εκρήξεις της σύμπαντα αγάπης και ανθρωπιάς που κάνουν τον βίο του ανθρώπου βιωτό.

Στην αγάπη όποιος αγαπάει αληθινά και σωστά ψυχολογεί και σέβεται τον άλλο και ακόμα πιο πολύ τον βοηθάει να εξελιχτεί σύμφωνα με την δική του φύση .

Το άνθος της αγάπης πολλές φορές οι άνθρωποι το μετατρέπουν σε σαρκοβόρο άνθος που εγκλωβίζουν τον πλησίον, τον αγαπημένο και τον απομυζούν. Ιδιωτικοποιούνται την ψυχή του στο όνομα της αγάπης .

Κανείς δεν έχει αυτό το δικαίωμα. Αυτοί που ξέρουν να αγαπούν αληθινά , δεν θέλουν να εξουσιάζουν, αλλά μελετούν και ψυχολογούν με προσοχή τον άλλο περικλείοντας τον με το ενδιαφέρον τους, ώστε να τον βοηθήσουν αν χρειαστεί και πάντα με στοργή και τρυφερότητα .

Γιατί η αγάπη είναι Ευγένεια Ψυχής. Η αγάπη είναι μια σύμμειξη με τον άλλο όπου ο καθένας διατηρεί ακέραιη και ανόθευτη την ατομικότητα του. Μια αγάπη που το άτομο δεν βλέπει το αγαπημένο πρόσωπο  σαν προέκταση του εαυτού του. Παρόλο που είσαι το μισό κομμάτι μιας σχέσης πρέπει να παραμένεις ολόκληρος σαν άτομο ,πέρα από την σχέση .

Εμφύσημα πνοής , που αντί να εξαντλεί, να ενδυναμώνει το ενιαίο του αισθήματος της αγάπης μας ,ν να το τονώνει και να το αναπαράγει , να το εξελίσσει και να εξελίσσει και εμάς μαζί . Η αγάπη να μην στέκεται εμπόδιο, απομονώνοντας μας από τον κόσμο.

Γιατί αυτή η ανεδαφική φυγή από τους ανθρώπους όταν διαιωνίζεται και γίνεται τρόπος ζωής, ακόμη και όταν ξεκινάει ως αγάπη, δεν έχει μέλλον. Η αγάπη είναι μια φωτιά που τροφοδοτείται, όχι μόνον από τον άλλο, αλλά και από τους άλλους.

Η τέχνη της αγάπης είναι πίσω από την κουρτίνα της ζωής.

Αυτή που αδυνατούν να επιλέξουν οι άνθρωποι. Αυτή που είναι εμπρός στα μάτια τους και πεισματικά την αγνοούν. εμπρός τους είναι και αυτοί ψάχνουν. Το πιό εύκολο και απλό το κάνουν να φαντάζει δύσκολο και ανυπέρβλητο, αδύνατο. Κάνουν την αγάπη ανύπαρκτη στην ζωή τους.

Γίνονται ανέραστοι και ανίκανοι ευνουχίζοντας την ίδια τους την ύπαρξη. Στερούν από τον εαυτό τους την ευτυχία. Ψάχνουν παντού εκτός από εκεί που πρέπει..

Μα είναι τόσο απλό. Μην χάνεστε μέσα σε λόγια και σκέψεις, σε πολύπαθες αναζητήσεις, μάταια δεν θα το βρείτε. Ο δρόμος που οδηγεί σε αυτό είναι ένας. Αυτός που φέρνει την ζωή .
και ο τρόπος για να το βρεις είναι πάλι ένας και μοναδικός.

Θέλεις να στον πω ; Σιώπα και άκου την ζωή, άκου τον χτύπο που ηχεί ρυθμικά. Άκου.

Άκουσες ; πίσω από αυτή την κουρτίνα κρύβονται όλα τα φανερά μυστικά. Είναι τόσο απλό και όμορφο .

Ο χτύπος της καρδιάς σου είναι. Μάθε να τον ακούς, ζήσε την μελωδία
χόρεψε στον ρυθμό του. Ζήσε σου λέει. Αλλά δεν έχει λόγια να στο πει . Πρέπει να μάθεις να μιλάς την γλώσσα του .

Ανθρωπιά λέγεται. Και την μιλούν οι άνθρωποι .
Αυτοί που έμαθαν απ’ την ζωή να την ακούν.»

πηγή: aeriko-moments , awakengr.com