Έτσι τα αρνητικά συναισθήματα επηρεάζουν την υγεία σας.

Από την αγνή απόλαυση μέχρι την ακραία μιζέρια, οι άνθρωποι βιώνουν μια τεράστια ποικιλία συναισθημάτων που δημιουργούν ένα εντελώς διαφορετικό αίσθημα μέσα τους. Αυτό συμβαίνει γιατί ο εγκέφαλος απελευθερώνει διαφορετικά χημικά ως απάντηση στα πράγματα που βιώνουμε. Για παράδειγμα, όταν είστε αγχωμένοι, το σώμα σας απελευθερώνει κορτιζόλη. Η κορτιζόλη θέτει το σώμα σας σε μια κατάσταση που σκέφτεται την επιβίωση του. Ωστόσο, όταν είστε απίστευτα ευτυχισμένοι, ο εγκέφαλος σας απελευθερώνει ντοπαμίνη, οξυτοκίνη και σεροτονίνη.

Φυσικά, υπάρχουν επίσης φορές που έχετε αρνητικές σκέψεις. Πως αντιδρά το σώμα σας;

Τι γίνεται με τις φορές που έχετε θετικές σκέψεις; Και υπάρχουν στιγμές που δεν νιώθετε απαραίτητα αρνητικά ή θετικά. Πως επηρεάζει αυτό το σώμα σας;

Θετικότητα εναντίων αρνητικότητας

Ενώ η δυαδικότητα είναι παρούσα στον κόσμο μέχρι ένα βαθμό, πρώτα ορίζουμε και κρίνουμε τα πράγματα ως θετικά ή αρνητικά. Καθώς ορίζουμε το πώς σκεφτόμαστε κάτι ή το πως θα έπρεπε να είναι, ο εγκέφαλος μας αρχίζει να εμφανίζει τα συναισθήματα μας στον κόσμο. Για παράδειγμα, φανταστείτε ότι οδηγείτε στην εθνική οδό και κάποιος σας μπλοκάρει. Αυτή την μέρα, μπορεί να ήσασταν έντονα θυμωμένοι και χωρίς να το συνειδητοποιείτε, είχατε κακή διάθεση και αισθανόσασταν αρνητικά για τα πάντα. Την επόμενη μέρα, η ίδια ιστορία μπορεί να συμβεί αλλά απλώς πατάτε φρένο και αποφεύγετε την σύγκρουση. Αυτό οδηγεί σε μια ερώτηση: είναι τα πράγματα έντονα αρνητικά και θετικά ή τα ορίζουμε εμείς ως αρνητικά και θετικά;

Αναθεωρήστε τις αντιλήψεις σας:

Αφού το σκεφτείτε για λίγο ίσως συνειδητοποιήσετε πως δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα αρνητικές ή θετικές εμπειρίες παρά αυτές που ορίζουμε ως τέτοιες. Ως αποτέλεσμα, είναι η αντίληψη μας για μια κατάσταση ή η εμπειρία που έχουν την εξουσία για το πώς αισθανόμαστε κατά τη διάρκεια μιας κατάστασης και το πώς επηρεάζεται το σώμα μας από αυτή. Παρόλο που είναι δυνατό να ξεπεράσουμε τους ορισμούς μας για κάθε εμπειρία και να την χρησιμοποιήσουμε για να μάθουμε, ίσως να μην είμαστε ακόμα σε αυτό το σημείο. Έτσι, είναι πολύ σημαντικό να εκτιμήσουμε πως τα συναισθήματα μας μπορούν να επηρεάσουν την υγεία μας.

Ο Ιπποκράτης είχε πει:

«Αν κάποιος επιθυμεί καλή υγεία, πρέπει πρώτα να αναρωτηθεί αν είναι έτοιμος να απαλλαχθεί από τις αιτίες της ασθένειας του. Μόνο τότε μπορεί να βοηθηθεί.»
CLICK TO TWEETΗ σύνδεση ανάμεσα στο σώμα και το μυαλό
Αν και δεν μπορούμε να τη δούμε, η σύνδεση ανάμεσα στο σώμα και το μυαλό είναι ισχυρή.

Αυτό μπορεί να έχει σοβαρή επίδραση στη σωματική υγεία. Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις εσωτερικές μας προκλήσεις και να έχουμε θετική ψυχική στάση για να δημιουργήσουμε έναν υγιή τρόπο ζωής ή μπορούμε να αγνοήσουμε τα εσωτερικά μας ζητήματα και να έχουμε αυτοκαταστροφικές σκέψεις για να δημιουργήσουμε έναν αρνητικό τρόπο ζωής. Για ποιο λόγο;

Ουσιαστικά, οι εμπειρίες και τα συναισθήματα μας είναι ενέργεια που αποθηκεύεται στην κυτταρική μνήμη του σώματος μας. Έχετε περάσει ποτέ κάτι που άφησε ένα συναισθηματικό σημάδι σε μια συγκεκριμένη περιοχή του σώματος σας; Περιστασιακά νιώθετε ότι ακόμα μπορείτε να αισθανθείτε το γεγονός; Είναι πιθανό επειδή αυτή η περιοχή του σώματος σας έχει διατηρήσει την ενέργεια που απελευθερώθηκε από αυτή την εμπειρία. Παρακάτω αναφέρουμε πιθανές περιοχές του σώματος σας που μπορεί να επηρεάζονται από διαφορετικά συναισθήματα.

Περιοχές πόνου και πιθανές αιτίες:

Λαιμός: Αρνείστε να δείτε τις άλλες πλευρές του προβλήματος. Είστε πεισματάρηδες και άκαμπτοι.

Ώμοι: Αντιπροσωπεύουν την ικανότητα να κουβαλάμε τις εμπειρίες της ζωής μας με χαρά. Κάνουμε την ζωή φορτίο με την στάση μας.

Σπονδυλική στήλη: Αντιπροσωπεύει την υποστήριξη στη ζωή.

Πάνω μέρος της πλάτης: Έλλειψη συναισθηματικής υποστήριξης, νιώθετε ότι δεν σας αγαπούν, φοβάστε την αγάπη.

Μέση: Νιώθετε ενοχές και είστε κολλημένοι στο παρελθόν.

Χαμηλότερο μέρος της πλάτης: Φόβοι για τα χρήματα, έλλειψη οικονομικής υποστήριξης.

Αγκώνες: Αντιπροσωπεύουν την αλλαγή προσανατολισμού και την αποδοχή νέων εμπειριών.

Καρποί: Αντιπροσωπεύουν την κίνηση και την ευκολία.

Γοφοί: Φοβάστε να κάνετε μεγάλες αποφάσεις. Δεν έχετε κάτι για να προχωρήσετε.

Γόνατα: Πεισμώνετε με την υπερηφάνεια και τον εγωισμό σας. Φοβάστε. Είστε άκαμπτοι και δεν υποχωρείτε.

Αστράγαλοι: Ακαμψία και ενοχή. Οι αστράγαλοι αντιπροσωπεύουν την ικανότητα να δεχόμαστε απολαύσεις.

Κάλοι: Έλλειψη χαράς για τις νέες εμπειρίες της ζωής.

Άλλες συνδέσεις:

Αρθρίτιδα: Νιώθετε ότι δεν σας αγαπούν. Κρίνετε και έχετε μνησικακία.

Σπάσιμο κοκάλων/ κατάγματα: Επανάσταση ενάντια στην εξουσία.

Θυλακίτιδα: Καταπιεσμένος θυμός.

Φλεγμονές: Φόβος. Νευριάζετε εύκολα.

Πόνος στις αρθρώσεις: Αντιπροσωπεύουν τις αλλαγές στην κατεύθυνση της ζωής και την ευκολία αυτών των κινήσεων.

Έλλειψη ισορροπίας: Δεν έχετε βρει το κέντρο σας. Διάσπαρτες σκέψεις.

Ισχιαλγία: Υποκρίνεστε. Φόβος για τα χρήματα και για το μέλλον.

Μετατόπιση μεσοσπονδύλιου δίσκου: Είστε αναποφάσιστοι. Νιώθετε εντελώς ανυποστήρικτοι.

Διαστρέμματα: Δεν θέλετε να πάτε προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση στη ζωή. Είστε θυμωμένοι και αντιστέκεστε.

Ακαμψία: Δεν υποχωρείτε και δεν αλλάζετε τον τρόπο σκέψης σας.

Αδυναμία: Ανάγκη για πνευματική ξεκούραση.

Όταν νιώθετε πόνο ή σφίξιμο σε μια συγκεκριμένη περιοχή, συχνά συνδέεται με κάτι συναισθηματικό που νιώθετε μέσα σας. Ενώ μπορεί να μην φαίνεται έτσι με την πρώτη ματιά επειδή συνήθως δεν είμαστε σε επαφή με τα συναισθήματα μας, συχνά είναι αλήθεια.

Όταν νιώθετε πόνο, σφίξιμο ή ακόμα και ότι αρρωσταίνετε, συχνά είναι ο τρόπος με τον οποίο το σώμα σας ζητά να παρατηρήσετε τον εαυτό σας και να βρείτε ξανά τη γαλήνη με το περιβάλλον και με εσάς. Είναι απλώς μια αυξανόμενη έκφραση που μαθαίνεται και δεν πρέπει να την φοβόμαστε ούτε να την κρίνουμε.

Έχετε την δύναμη:

Στο «The Sacred Balance», ο David Suzuki έγραψε: «τα συμπυκνωμένα μόρια της εκπνοής από λεκτικές εκφράσεις θυμού, μίσους και ζήλιας περιέχουν τοξίνες. Συσσωρευμένες για 1 ώρα αυτές οι τοξίνες είναι αρκετές για να σκοτώσουν 80 ινδικά χοιρίδια!». Τώρα σκεφτείτε το κακό που κάνετε στο σώμα σας όταν διατηρείτε μη επεξεργασμένες συναισθηματικές εμπειρίες ή αρνητικά συναισθήματα μέσα σε αυτό.

Είναι σημαντικό να θυμάστε πως έχετε την δύναμη να ξεπεράσετε οτιδήποτε συναντάτε στη ζωή. Αντί να βάζετε ετικέτες στις έννοιες του θετικού και του αρνητικού με τις αντιλήψεις σας, όπως σχετίζονται με τις εμπειρίες της ζωής σας, επιλέξτε να δείτε τα πράγματα από διαφορετική οπτική γωνία. Μετά αναρωτηθείτε: «Πως μπορεί να με βοηθήσει αυτό στο να μάθω κάτι; Θα μπορούσα να το χρησιμοποιήσω για να αλλάξω την αντίληψη μου;».

Αντί να αντιδράτε γρήγορα, σταματήστε και παρατηρήστε. Θα συνειδητοποιήσετε πως έχετε τα εργαλεία να επεξεργαστείτε την ασθένεια και τα συναισθήματα γρήγορα όταν τα δείτε στην πραγματικότητα γι αυτό που είναι και τα εξερευνήσετε μόλις εμφανιστούν. Αν νομίζετε ότι πάντα θα είστε άρρωστοι ή ότι θα πονάτε επειδή όλα είναι εκτός ελέγχου, θα συνεχίσετε να τα έχετε όλα αυτά μέχρι να καταλάβετε τελικά ότι έχετε τον έλεγχο στα περισσότερα από αυτά έλκονται μέσα στο σώμα σας.

ΠΗΓΗ: www.awakengr.com

Δείτε τι θα γίνει σε λίγες μέρες αν «κόψετε μαχαίρι» τα αναψυκτικά…

Για πολλούς ανθρώπους τα αναψυκτικά είναι ένα είδος εξάρτησης, όπως το κάπνισμα και το αλκοόλ. Αισθάνονται πολύ ωραία, όταν πίνουν αναψυκτικά, αλλά όπως και κάθε άλλη κατάχρηση, έτσι και αυτή προκαλεί αλυσιδωτές επιπτώσεις στην υγεία τους.

Ένας τρόπος για να πειστεί κανείς (αν και δεν θα έπρεπε να χρειάζεται αυτό) να περιορίσει (τουλάχιστον ) τα αναψυκτικά που πίνει, είναι να γνωρίζει τι θα συμβεί στο σώμα του, αν το κάνει…

Καρδιά

Έρευνα του 2012 από το πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ έδειξε ότι τα ζαχαρούχα ποτά (όπως τα αναψυκτικά) αυξάνουν τον κίνδυνο ενός ατόμου για χρόνια καρδιακή νόσο. Οι συμμετέχοντες που έπιναν πολλά αναψυκτικά 20% πιο πιθανό να υποστούν καρδιακή προσβολή, σύμφωνα με τους ερευνητές. Μια άλλη μελέτη, που δημοσιεύθηκε το 2011, έδειξε ότι τα ζαχαρούχα ποτά αυξάνουν την αρτηριακή πίεση ενός ατόμου, και μάλιστα με τρόπο ανάλογο με την ποσότητα αναψυκτικών που καταναλώνει.

Εγκέφαλος

Η ζάχαρη και η καφεΐνη που παίρνετε από ένα αναψυκτικό, σαφώς και θέτει τον εγκέφαλό σας σε εγρήγορση και σας βοηθάει προσωρινά να αυξήσετε την προσοχή/εστίασή σας. Αλλά μακροπρόθεσμα υπάρχουν αρνητικές επιπτώσεις. Μια μελέτη έδειξε ότι η μακροχρόνια κατανάλωση ζάχαρης μπορεί να οδηγήσει σε διαταραχή της μάθησης, της μνήμης και της συμπεριφοράς. Διάφορες άλλες μελέτες έχουν επίσης δείξει μια σύνδεση μεταξύ της αυξημένης κατανάλωσης αναψυκτικών και του κινδύνου της νόσου του Αλτσχάιμερ ή άλλων μορφών άνοιας.

Δόντια

Τα αναψυκτικά καταστρέφουν τα δόντια και αυτό είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός. Σύμφωνα, μάλιστα, με έρευνα του 2013, σε ορισμένες ακραίες περιπτώσεις αυτή η ζημιά στα δόντια μπορεί να είναι ανάλογη με εκείνη ενός εξαρτημένου από την μεθαδόνη ατόμου. Το κιτρικό οξύ στα αναψυκτικά διαβρώνει το σμάλτο των δοντιών, καθιστώντας τα πιο μαλακά και πιο ευάλωτα στην τερηδόνα και το κιτρίνισμα.

Κύστη

Τα αναψυκτικά είναι διουρητικά, κατ ‘ουσίαν, πράγμα που σημαίνει ότι σας κάνουν να θέλετε να κατουρήσετε επειγόντως και συχνότερα. Έχει επίσης αποδειχτεί ότι ερεθίζουν και οξύνουν τις λοιμώξεις της ουροδόχου κύστης, ή του γενικότερου ουροποιητικού συστήματος.

Οστά

Ο περιορισμός της κατανάλωσης αναψυκτικών θα μειώσει και τον κίνδυνο οστεοπόρωσης. Επίσης, όσο λιγότερα αναψυκτικά πίνετε, τόσο πιο αποτελεσματικά θα μπορεί ο οργανισμός σας να μετατρέψει το γάλα (ή άλλες τροφές που κάνουν καλό στα οστά) σε ασβέστιο.

Νεφροί

Μελέτες έχουν δείξει ότι η μεγάλη κατανάλωση αναψυκτικών μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο της νόσου των νεφρών και να οδηγήσει τελικά σε νεφρική ανεπάρκεια. Άλλη έρευνα έδειξε ότι οι γυναίκες που έπιναν πολλά αναψυκτικά καθημερινά είχαν μειωμένη ηπατική λειτουργία σε σύγκριση με γυναίκες που δεν έπιναν αναψυκτικά.

Διαβήτης τύπου-2

Όπως είναι γνωστό, ο διαβήτης είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την παχυσαρκία και η υπερβολική κατανάλωση αναψυκτικών (και άρα ζάχαρης) συμβάλλει στην παχυσαρκία.

www.iatropedia.gr

Τα χρόνια περνούν, μεγαλώνεις.. Γίνεσαι όλο και πιο επιλεκτικός κι ανέχεσαι λιγότερα

Μεγαλώσαμε, λέμε κι έτσι αβίαστα κολλάμε κι από δίπλα ένα «Ωριμάσαμε» για να υπάρχει.

Καμία ωριμότητα, όμως, δεν ήρθε απλώς επειδή πρόσθεσες μερικά παραπάνω κεριά στην τούρτα σου ή στριμώχτηκες σε πιο σοβαρά παπούτσια.

Με τα χρόνια άλλαξες, είναι η αλήθεια. Όχι εξωτερικά, για άλλη αλλαγή μιλάω, εσωτερική κι επώδυνη. Ναι, σε ωρίμασε ο πόνος, η προδοσία, τα λάθη, οι αναχωρήσεις χωρίς επιστροφή, τα όμορφα λόγια που δε βρέθηκε μία πράξη να τα συνοδέψει. Έβαλες πολλές φορές νερό στο κρασί σου μέχρι που δεν πινόταν πια κι έτσι έσπασες το ποτήρι. Ωρίμασες γιατί δεν είχες άλλη επιλογή, μπήκες –ή σε ρίξανε– στα βαθιά και κολύμπησες.

Λες πιο συχνά «Όχι» και πολύ πιο σπάνια «Ναι». Οι καταφάσεις σου είναι μετρημένες και πρώτα σκέφτεσαι να μη χαλάσεις χατίρι στον εαυτό σου και μετά στους άλλους. Σε άφησες κάτω στην τραμπάλα πολλές φορές, καιρός να σηκωθείς.

Με τα χρόνια και τις ήττες σου –από ανθρώπους που δεν ήξεραν τι ήθελαν και το έψαχναν στη ζωή σου– αποφάσισες πως οι παρουσίες δε σου είναι τόσο απαραίτητες τελικά -ιδιαίτερα αυτές οι περιστασιακές. Κλείνεις την πόρτα σου ευκολότερα και την ανοίγεις πλέον με μεγάλη προσοχή και καχυποψία.

Αντίστοιχα έπαψες πια να κρύβεσαι πίσω από πόρτες μισόκλειστες και συναισθηματικές χαραμάδες. Όταν κάτι τελειώνει, φεύγεις μακριά. Η εμπειρία σου σού απέδειξε πως σπάνια –ως ποτέ– αποδίδουν οι δεύτερες ευκαιρίες και πως οι μισοτελειωμένες ιστορίες, σε τελειώνουν όσο περιμένεις να τις ξαναρχίσεις.

Συνειδητοποίησες πια πως δε θες στη ζωή σου όποιον δε σε χρειάζεται στη δική του και πως τα αισθήματα έχουν νόημα μονάχα όταν είναι αμοιβαία. Έχασες πολύ χρόνο περιμένοντας, προσπαθώντας να καταλάβεις τι θέλουν, ακόμα κι αν θέλουν. Έγινες αποκούμπι για ανθρώπους που σε άδειασαν στην πρώτη δυσκολία.

Συμφιλιώθηκες με τη μοναξιά κι είναι πολλές πια οι φορές που την επιλέγεις. Την προτιμάς από ψεύτικους φίλους και χλιαρούς ερωτάκους, από ανούσιες φωνές κι άχαρα αγγίγματα. Ένα ποτήρι κρασί, μουσική που γουστάρεις κι ένα καλό βιβλίο αρκούν για να χαμογελάσει η ψυχή σου.

Εμπιστεύεσαι δύσκολα πια∙ για όλες εκείνες τις φορές που καθυστέρησες το βήμα σου ή έκανες πίσω για να μετριάσεις τη διαφορά, μα σε προσπέρασαν με την πρώτη ευκαιρία κι ούτε έριξαν ξανά το βλέμμα τους προς το μέρος σου. Ακόμα βέβαια κάνεις πίσω, είπαμε άλλαξες, δεν έγινες δα κι άλλος άνθρωπος. Όμως προτιμάς πια τουλάχιστον οι πιθανότητες να ‘ναι με το μέρος σου.

Δεν πέφτεις με τα μούτρα ούτε τα δίνεις όλα, κρατάς κάτι και για σένα. Εξάλλου αυτό που θα κουβαλάς πάντα είναι ο εαυτός σου, ε, ήταν καιρός να αρχίσεις να τον προσέχεις. Ανέχεσαι λιγότερα και σταμάτησες να σε πουλάς φτηνά. Αυτοσεβασμός κι αξιοπρέπεια κι ας το βαφτίζουν οι άλλοι εγωισμό. Αν δε σ’ αγαπήσεις εσύ, είναι ανώφελο να περιμένεις κάποιον άλλον να το κάνει, το έμαθες.

Παίρνεις τηλέφωνα και χτυπάς κουδούνια, όμως στη δεύτερη άρνηση κι αμφιβολία, τα παρατάς. Δεν έχει νόημα να κερδίσεις την προσοχή κάποιου με το ζόρι ούτε θες μικροποσότητες συναισθήματος από οίκτο. Ό,τι δε σου χαρίζεται απλόχερα, δεν πρόκειται να το ζητιανέψεις -όχι πια.

Έμαθες πως η ποσότητα δεν προσφέρει τίποτα, μάλλον σε κουράζει κι έτσι αναζητάς την ποιότητα. Στους ανθρώπους, στις σχέσεις, στις κουβέντες σου, ακόμα και στο φαγητό σου. Επιλέγεις πια κι αντιλαμβάνεσαι πόσο σημαντικό είναι να μη στριμώχνεσαι στα κουτάκια άλλων, να μη γίνεσαι χαμαιλέοντας για να προσαρμόζεσαι στις καταστάσεις, αλλά να ορίζεις εσύ το περιβάλλον σου.

Έπαψες να ενθουσιάζεσαι με το παραμικρό και προσπαθείς ακόμα να βάλεις χαλινάρι στον αυθορμητισμό σου. Κρατάς χαμηλά τις προσδοκίες σου για να αποφύγεις κάπως την απογοήτευση.

Ξέρεις πια πως ο χρόνος σου είναι δώρο πολύτιμο χωρίς κάρτα αλλαγής, γι’ αυτό τον φυλάς και τον χαρίζεις μόνο εκεί που αξίζει. Άδειασες τις σκέψεις σου από περαστικούς και σταμάτησες να κάνεις υπομονή. Ποτέ δεν τη συμπαθούσες, δεν μπορείς να περιμένεις. Ό,τι θες, το θες τώρα, το διεκδικείς κι αν δεν το πετύχεις, πείθεις τον εαυτό σου πως δεν το ήθελες και τόσο. Σου επιτρέπεις να πονέσεις μόνο για δυο μέρες, μετά σου χρωστάς να χαμογελάσεις.

Κλαις πολύ και γελάς ακόμα περισσότερο. Πλέον τα όριά σου τα σχεδιάζεις εσύ και την ευτυχία σου τη χρωματίζεις όπως θέλεις. Δεν περιμένεις κανέναν, προχωράς κι όσοι θέλουν, θα σε προλάβουν.

Συντάκτης: Πωλίνα Πανέρη

https://www.giatros-in.gr

Οι άνθρωποι σε μειώνουν όταν οι ίδιοι μειονεκτούν.

Εκείνοι που έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται σαν παιδιά, σαν παιδιά που δυστυχώς διδάχτηκαν ορισμένα μόνο μαθήματα. Κάποιοι δεν τους κάλυψαν την ύλη, δεν τους έδωσαν ένα βασικό μάθημα που θα αποτελούσε εφόδιο για τη ζωή τους.

ο μάθημα αυτό είναι δύσκολο και έχει περισσότερες απαιτήσεις απ’ αυτόν που θα το διδάξει παρά από αυτόν που θα το διδαχθεί. Γι’ αυτό, η παιδεία που έχει κανείς έχει πολλές φορές να κάνει με το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε, τους μέντορές του αν είχε, τους ανθρώπους εκείνους που βρέθηκαν μπροστά του κ.ά.

Οι άνθρωποι σε μειώνουν όταν οι ίδιοι μειονεκτούν και δεν μπορούν να το αποδεχτούν, ώστε να διώξουν το αίσθημα μειονεξίας απ’ το οποίο διακατέχονται, αλλάζοντας και προχωρώντας. Άρα το μάθημα έχει να κάνει με το πως πρέπει να αντιμετωπίζει κανείς αυτούς τους ανθρώπους που οι ίδιοι υποφέρουν αλλά και πως να μην επηρεάζεται απ’ τις κουβέντες τους και απ’ τις κακίες τους.

Το μάθημα λέγεται «ΣΕΒΑΣΜΟΣ». Αυτή η λέξη αν υπήρχε στο λεξιλόγιο και στη ζωή όλων δε θα υπήρχαν φαινόμενα που υποτιμούν τον άνθρωπο. Εκείνον που δε σέβεται και χωρίς λόγο ρίχνει την ψυχολογία του άλλου δεν αξίζει να κάθεται κανείς και να τον ακούει. Άρα όποιος έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση πρέπει να καταλάβει ότι δεν θα έπρεπε να αισθάνεται έτσι.

Εκείνοι που τον οδήγησαν σ’ αυτή την κατάσταση προφανώς και είχανε πρόβλημα με τον εαυτό τους. Το θέμα είναι αυτή η νοοτροπία να μη συνεχίζεται, να μη δίνονται μαθήματα που μειώνουν και ταυτόχρονα πληγώνουν. Γιατί υπάρχουν και καρδιές σ’ αυτόν τον σκληρό κόσμο που ζούμε πολύ ευαίσθητες που χρειάζονται δύναμη και λόγια που θα ακουμπούν απαλά την ψυχή τους και δεν θα τους πονάνε.

Η ευθύνη πέφτει στους δασκάλους και δάσκαλοι αυτού του μαθήματος οφείλουμε να είμαστε όλοι, ο καθένας στη γειτονιά του, στο χώρο της εργασίας του, στην καθημερινότητά του. Κι αυτό γιατί όποιος τη μάθει αυτή τη λέξη και ξέρει να σέβεται, τότε είναι δάσκαλος γι’ αυτόν που ακόμα δεν την γνωρίζει.

Πόπη Κλειδαρα

www.fumara.gr/

Έτσι ακριβως

-Μ΄ΑΓΑΠΑΣ;
-ΦΥΣΙΚΑ!
-ΟΠΩΣ ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ;
-ΟΧΙ!ΕΓΩ ΣΆΓΑΠΑΩ ΑΛΗΘΙΝΑ...

Τι χρώμα έχει η λύπη;
Ρώτησε το αστέρι την κερασιά και παραπάτησε στο ξέφτι κάποιου σύννεφου που περνούσε βιαστικά.
Δεν άκουσες;
- Σε ρώτησα, τι χρώμα έχει η λύπη;
-Έχει το χρώμα που παίρνει η θάλασσα την ώρα που γέρνει ο ήλιος στην αγκαλιά της.
- Ένα βαθύ άγριο μπλε.
- Τι χρώμα έχουν τα όνειρα;
- Τα όνειρα;
- Τα όνειρα έχουν το χρώμα του δειλινού.
- Τι χρώμα έχει η χαρά;
- Το χρώμα του μεσημεριού, αστεράκι μου.
- Και η μοναξιά;
- Η μοναξιά έχει χρώμα μενεξελί.
- Τι όμορφα που είναι τα χρώματα!
- Θα σου χαρίσω ένα ουράνιο τόξο,
Να το ρίχνεις επάνω σου όταν κρυώνεις.
Το αστέρι έκλεισε τα μάτια του κι ακούμπησε στον φράχτη.
Έμεινε κάμποσο εκεί και ξεκουράστηκε.
- Και η αγάπη;
Ξέχασα να σε ρωτήσω, τι χρώμα έχει η αγάπη;
- Το χρώμα που έχουν τα μάτια του Θεού,
απάντησε το δέντρο
- Τι χρώμα έχει ο έρωτας;
- Ο έρωτας έχει το χρώμα του φεγγαριού,
όταν είναι πανσέληνος.
Έτσι ,ε, .... έρωτας έχει το χρώμα του φεγγαριού, είπε το αστέρι...
Κοίταξε μακριά στο κενό και δάκρυσε .....

Αλκυόνη Παπαδάκη "Το χρώμα του φεγγαριού"

Μερικές φορές όταν λέω "καλά είμαι",
θέλω κάποιος να με κοιτάξει στα μάτια,
να με αγκαλιάσει σφιχτά και να μου πει:
"Το ξέρω ότι δεν είσαι..""

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΛΟΓΗ, ΑΛΛΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΗ ΕΠΙΛΟΓΗ...ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΠΛΟΥΣΙΑ, ΑΛΛΑ ΕΧΩ ΑΞΙΑ...ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΑΓΙΑ, ΑΛΛΑ ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΗ ΓΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ...ΔΕΝ ΠΡΟΣΠΟΙΟΥΜΑΙ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΗ, ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΗ ΣΤΟ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ...ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΕΛΕΙΑ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ!!..ΑΠΟΛΑΥΣΕ ΛΟΙΠΟΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ... Η ... ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΚΑΙ... ΚΛΕΙΣΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΠΙΣΩ ΣΟΥ...

"Προσπάθησε να χαμογελάσεις" είπε ο φωτορεπόρτερ στην μικρή Σύρια και πάτησε το κουμπί απαθανατίζοντας όλο το δράμα ενός λαού σ' ένα καρέ.

"Μια υπενθύμιση, για όλους τους γονείς ώστε να είναι "ταπεινοί" σχετικά με τα δώρα του "Άγιου Βασίλη".
Δεν έχουν όλοι οι γονείς πλεόνασμα χρημάτων ώστε να μπορέσουν να προσφέρουν στα παιδιά τους "Ονειρεμένα Χριστούγεννα"
Οπότε δεν έχει νόημα να "βάζεις" τον Άγιο Βασίλη να φέρνει στο δικό σου παιδί δώρο ένα tablet ή playstation ή ένα ποδήλατο ενώ σε κάποιον φίλο του από το σχολείο ή τη γειτονιά την ίδια στιγμή θα φέρει ένα ζευγάρι παπούτσια, ρούχα ή γάντια.
Αυτό που μπορείς να κάνεις, είναι να παρουσιάσεις ένα αντικείμενο ευτελούς αξίας ως "το δώρο του Άγιου Βασίλη"
και αν θέλεις να πάρεις ένα ακριβότερο δώρο για το παιδί σου, ας είναι από εσένα..
Μπορείς να εξηγήσεις την αξία των χρημάτων στα παιδιά, αλλά δεν μπορείς να εξηγήσεις σε ένα πληγωμένο παιδί πως ο Άγιος Βασίλης κάνει διακρίσεις..
Έχε αυτό στο μυαλό σου αυτή τη χρονιά και κάθε χρονιά.."
Η ευτυχία βρίσκεται στα απλά καθημερινά πράγματα, τα παιδιά θέλουν απλά πράγματα, μια αγκαλιά ένα χάδι χρόνο μαζί σου, ουσιαστικό χρόνο.. Τα λεφτά, τα παιχνίδια και τα χατήρια είναι για να εξαλλειψεις τις τύψεις σου γι αυτά που δεν μπορείς να του προσφέρεις!
Υγεία, αγάπη και χαμόγελα στα αθώα προσωπάκια όλων των παιδιών αυτού του κόσμου! Μακάρι ο "Άγιος Βασίλης να αφήσει σε όλα τα παιδάκια από ένα μικρό δωρακι..
Καλές γιορτές να έχουμε με αγάπη στις καρδιές μας! Αυτό μόνο!

Ας μάθουμε να εκτιμάμε τα αυτονόητα, γιατί για κάποιους τα αυτονόητα φαντάζουν όνειρο..

Ετσιιιιι

Ακριβώς.. Αυτό!

Γλυκές καλήμέρες!

Όταν κάποιος σε αγκαλιάζει, το κάνει για πολλούς λόγους: για να σε ζεστάνει, να σε παρηγορήσει, ή απλά επειδή το χρειάζεσαι. Αλλά υπάρχει μια διαφορετική αγκαλιά: εκείνη που σε κρατάει σφιχτά στα χέρια της. Μια αγκαλιά που δεν σχηματίζεται από τα χέρια του γύρω σου αλλά εκείνη που σε κρατάει στο κέντρο της καρδιάς του/τής.

- Paulo Coelho

Δε βρεθήκαμε τυχαία

Απόψε έχω κέφια, θέλω να πω μια ιστορία για μεγάλους. Θα μιλήσω για τον αριθμό «2». Το «δύο» ήταν πάντα μαγικός αριθμός. Το «δύο», που μπορεί να μετατραπεί στα ξαφνικά, το «δύο» που γίνεται «ένα». Το «εσύ» κι «εγώ», που γίνεται «εμείς». Δύο παράλληλες πορείες που έχουν έναν κοινό προορισμό, το «μαζί».

Μια φορά κι έναν καιρό, ένας αρχαίος κινέζικος μύθος λέει πως, κάποτε, οι θεοί έδεσαν τους ανθρώπους που ήταν γραφτό να συναντηθούν με μια αόρατη κόκκινη κλωστή. Η κλωστή αυτή δεν πρόκειται ποτέ να κοπεί. Αλλάζει πορεία, τεντώνεται, μπλέκεται, αλλά δε σπάει. Παραμένει άφθαρτη μέχρι το «δύο» να γίνει «ένα», μία ψυχή σε δύο σώματα. Εκείνοι που πρέπει να συναντηθούν, θα συναντηθούν, πέρα απ’ το χώρο, το χρόνο και τις καταστάσεις.

Ό,τι κι αν κάνεις, σε όποιο σημείο του πλανήτη και να βρίσκεσαι, αν η μοίρα το θελήσει –ή αλλιώς, η κόκκινη κλωστή της μοίρας που σε δένει με αυτόν τον άνθρωπο– θα βρει τον τρόπο να σε πάει εκεί. Ακόμα κι αν χαθείς, οι καταστάσεις θα σε πάνε πάλι πίσω. Φαντάσου το σαν έναν τεράστιο μαγνήτη που έλκει κι απωθεί μέχρι να βρεθεί στην κατάλληλη θέση, τότε η έλξη είναι τόσο δυνατή που η ένωση είναι αναπόφευκτη.

Έχω ακούσει να το λένε «αδελφή ψυχή», «άλλο μισό», «δίδυμη φλόγα». Έχω ακούσει να το λένε «μοίρα», «πεπρωμένο», «κισμέτ», «κάρμα». Έχω ακούσει να λένε ότι έχουν βρει έναν άνθρωπο που δε μοιάζει με τους άλλους. Άπειρες θεωρίες και σκευωρίες περί του θέματος.

Στο συμπόσιο του Πλάτωνα, ο άνθρωπος είχε τέσσερα χέρια, τέσσερα πόδια και δυο κεφάλια κι από τότε που χωρίστηκε, είναι καταδικασμένος να ψάχνει το άλλο του μισό.

Καταδικασμένοι, λοιπόν, είμαστε κι όλοι εμείς, να ψάχνουμε πάντα ο ένας τον άλλο και κανένα κομμάτι μας να μην ταιριάζει πουθενά, αν δεν ταιριάξει σωστά. Κάτι σαν να φτιάχνεις ένα παζλ, παλεύεις να βρεις τη σωστή θέση του κομματιού που κρατάς στα χέρια σου ή πάλι ψάχνεις να βρεις το κομμάτι που έχεις χάσει, χωρίς αυτό είναι αδύνατο να δεις το παζλ ολόκληρο. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και με τους ανθρώπους. Ψάχνουμε πάντα τη σωστή θέση στη ζωή ενός άλλου ανθρώπου ή το χαμένο εκείνο κομμάτι για να νιώσουμε ολόκληροι.

Πολλοί θα περάσουν απ’ τις ζωές μας και πολλά είναι τα γεγονότα που θα συμβούν μέχρι να μας φέρουν κοντά, αλλά κάθε βήμα, κάθε σωστή ή λάθος απόφαση έχουν ένα και μόνο σκοπό∙ να μας φέρουν κοντά σε εκείνο το πολυπόθητο άλλο μισό, άλλωστε, δε λένε τυχαία ότι για κάποιο λόγο γίνονται όλα.

Εσύ πόσες φορές ένιωσες ότι όλα τα γεγονότα έγιναν μέχρι να βρίσκεσαι εκεί που είσαι τώρα; Ή πόσες φορές αναρωτήθηκες «γιατί συμβαίνουν όλα αυτά;» και ξαφνικά έρχεται η απάντηση απ’ το πουθενά; Βλέπεις, με βάση τη θεωρία του κάρματος, έχουμε μια προϊστορία, δε βρεθήκαμε τυχαία, τελικά. Είχαμε γνωριστεί χιλιάδες χρόνια πριν.

Για μας, τους αθεράπευτα ρομαντικούς, αυτό είναι μια υπεροχή ιστορία, γιατί το συναίσθημα δεν εκλογικεύεται. Δεν ξέρω, βέβαια, πώς ονομάζεται, αν είναι μοίρα, ή κάρμα, ή όπως αλλιώς κι αν το λένε.

Εγώ ξέρω για κάτι έpωτες ολοκαυτώματα, για βλέμματα που έπαιρναν φωτιά, για μοιραίες συναντήσεις, για έλξεις ακατανίκητες και για κάτι βράδια τίγκα στην αμαρτία. Για ανθρώπους που ίσως ήταν προορισμένοι να είναι μαζί, αλλά δεν είναι.

Δεν ξέρω αν υπάρχει, τελικά, αυτή η κλωστή, αλλά αν υπάρχει –για μένα– είναι αυτό το κάτι που μας δένει με τον κάθε άνθρωπο που πέρασε απ’ τη ζωή μας. Αυτό το κάτι που έζησες ή ζεις ακόμα, αυτό το κάτι που σε αναστατώνει στο άκουσμα κάποιου ονόματος. Αυτό το κάτι που σε κρατάει όμηρο των σκέψεών σου.

Για κάθε πυρκαγιά αρκεί μια μικρή σπίθα για να γίνουν και πάλι όλα μπουρλότο. Κάτι τέτοιο ίσως να ‘ναι κι η κόκκινη κλωστή της μοίρας. Ο άνθρωπος έχει την τάση να μην ξεχνάει, μπορεί να μπλέκει, να τεντώνει την κλωστή, αλλά το σώμα θυμάται το κάθε χάδι, το κάθε φιλί και την κάθε ιστορία. Έτσι, ο δεσμός σου με κάποια άτομα είναι αδιάρρηκτος.

Όλοι μισά είμαστε και κάποιες φορές γινόμαστε ολόκληροι, φτάνει κάποια απ’ τα κομμάτια μας να ταιριάζουν στα κομμάτια κάποιου άλλου, είτε για λίγο είτε για πολύ. Το «για πάντα» είναι παρεξηγημένη έννοια, όπως και το τέλειο άλλο μας μισό, γιατί τέλειο δεν υπάρχει.

Στο χέρι μας είναι να το κάνουμε ή απλά είναι θέμα οπτικής γωνίας. Ενώνουμε μοναξιές και μέσα από αυτές φτιάχνουμε στιγμές κι αυτό μας δένει.

Συντάκτης: Γεωργία Ιακώβου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη

Πηγή: pillowfights.gr