!!!!!!!!!

Το γάλα χαλάει τα δόντια στα μωρά; Γράφτηκε από τον Παρασκευή Ξεπαπαδάκη

...& άλλες αλήθειες και μύθοι για τη περιποίηση των δοντιών

Τα πρώτα δόντια του παιδιού (νεογιλά), εμφανίζονται σε ηλικία 6-10 μηνών και η πλήρης εμφάνιση τους ολοκληρώνεται τον τρίτο χρόνο της ζωής. Όταν το παιδί πλησιάζει τον έκτο χρόνο της ζωής του, αρχίζει η σταδιακή αντικατάσταση τους από τα μόνιμα δόντια που ολοκληρώνεται σε ηλικία 11-12 ετών.

Τα πρώτα δόντια του παιδιού βοηθούν στην ομιλία, τη μάσηση, την πέψη και τη διαμόρφωση του προσώπου, καθώς προετοιμάζουν τη στοματική κοιλότητα ώστε να βγουν τα μόνιμα δόντια. Προβλήματα στα νεογιλά δόντια, όπως τερηδόνα ή τραυματισμός, επηρεάζουν άμεσα την υγεία των μόνιμων δοντιών.

Η πιο συνηθισμένη αιτία της τερηδόνας είναι το τάισμα με μπιμπερό ενώ το μωρό κοιμάται. Κατά τη διάρκεια του ύπνου η ποσότητα του σάλιου μειώνεται, με αποτέλεσμα το γάλα που παραμένει στα δόντια να προκαλεί τερηδόνα. Το ίδιο συμβαίνει και όταν το παιδί πίνει το βράδυ με μπιμπερό χυμό ή καταναλώνει ζάχαρη.

Η προσπάθεια στοματικής υγιεινής ξεκινά με την εμφάνιση των πρώτων δοντιών στο στόμα. Με μία υγρή καθαρή γάζα προσπαθούμε να καθαρίσουμε όλες τις οδοντικές επιφάνειες. Λίγο αργότερα, μετά το δεύτερο χρόνο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη στοματική υγιεινή μια πολύ μικρή οδοντόβουρτσα, χωρίς όμως οδοντόκρεμα. Στην ηλικία των πέντε ετών περίπου, μπορεί το παιδί να αρχίσει μόνο του τη στοματική υγιεινή, χρησιμοποιώντας οδοντόβουρτσα με πολύ μικρό μέγεθος και οδοντόκρεμα σε μέγεθος φακής.

Ο σωστότερος χρόνος για να γίνει η πρώτη επίσκεψη στον παιδοοδοντίατρο είναι με την ανατολή των πρώτων δοντιών. Τότε θα οργανωθεί και θα προταθεί ένα ολοκληρωμένο προληπτικό πρόγραμμα για το παιδί. Θα εξετασθεί η σύγκλειση των γνάθων και θα δοθούν σημαντικές πληροφορίες στους γονείς για διάφορα θέματα όπως:
•    Τη διάπλαση, ανατολή και σημασία των νεογιλών δοντιών
•    Τις βλάβες που μπορεί να προκληθούν στα δόντια λόγω πιπίλας ή μπιμπερό (με ζαχαρούχα ροφήματα), κακής διατροφής, χρήσης φαρμάκων
•    Τις στοματικές συνήθειες, όπως θηλασμός δακτύλου, πιπίλας, πως και πότε πρέπει να διακόπτονται
•    Τα μέτρα πρόληψης της τερηδόνας και της ουλίτιδας
•    Τις πρώτες βοήθειες σε περίπτωση τραυματισμού των δοντιών
•    Τη συμβολή της υγιεινής διατροφής στη σωστή ανάπτυξη των δοντιών. 

Tο κακομαθημένο παιδί: Η αξία του να λέτε..."ΟΧΙ" Γράφτηκε από τον Δρ. Κώστα Κομματά

Υπάρχουν δεκάδες εξηγήσεις, ερμηνείες, δικαιολογίες του κάθε γονιού , που ισχυρίζεται πως… ενώ κάνει τα πάντα για να "βάλει μυαλό" το παιδί του, εκείνο... "δεν παίρνει από λόγια" ούτε με το καλό ούτε με τα παρακάλια ούτε με "ξύλο".

Ασφαλώς και οι περισσότεροι λένε την αλήθεια, πως είναι δηλαδή αδύνατο να τα κρατήσουν σε μια τάξη και πειθαρχεία, αλλά πολύ συχνά παραβλέπουν να πουν (στον εαυτό τους), τη σοφή παροιμία "όποιος σπέρνει ανέμους, στο τέλος θα θερίσει θύελλες". Δεν έχω καμία αμφιβολία, πως σχεδόν όλοι οι γονείς προσφέρουν αγάπη και "του πουλιού το γάλα", όμως αυτά δεν επαρκούν για να μεγαλώσει αρμονικά το παιδί τους.

Προφανώς, χρειάζονται να τεθούν όρια, κανόνες και το σπουδαιότερο ίσως και το δυσκολότερο, είναι αυτοί οι κανόνες που θα αποφασιστούν συλλογικά από το μπαμπά και τη μαμά και μόνο από αυτούς, τελικά να εφαρμοστούν με επιμονή και αντοχή.

• Είναι σίγουρο πως τα παιδιά ΔΕΝ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΕΝΑ. Μπορεί κάποια να έχουν γονίδια "τσαμπουκά", αλλά είναι υποχρέωση μας και συμφέρον μας, να εμποδίσουμε τα γονίδια αυτά να γίνουν χαρακτήρας.

• Γίνονται κακομαθημένα ή αλλιώς "εκτροχιάζονται σαν τα τρένα", μόνο από δικές μας λαθεμένες "μανούβρες".

• Βάλτε "γεωγραφικά όρια" στο σπίτι σας και με σοβαρότητα, χωρίς γελάκια, χαράξτε σύνορα στο σπίτι. Ασφαλώς μπορούν να τριγυρίζουν παντού, αλλά οπωσδήποτε πρέπει να ξεκαθαρίσετε, πως τα σύνορα σταματούν στα ντουλάπια της κουζίνας ή τα σύνορα της βόλτα του σταματούν στο τραπέζι με την τηλεόραση.

• Μην φοβάστε την λέξη "όχι" και μην ντρέπεστε.Είναι μια λέξη ισχυρή, ισως ενοχλητική για εκείνα. Όμως για να έχει αξία το "όχι" και να γίνει αποδεκτό – πιστευτό από το παιδί, πρέπει να το πάρει γρήγορα απόφαση ότι το "όχι" σημαίνει "όχι".

• ΑΣΦΑΛΩΣ το ξύλο δεν είναι λύση! Αλλά αν ομως είστε σίγουροι πως αν εχετε προειδοποιήσει με σαφήνεια το παιδί τοτε και σε κάθε ΣΟΡΑΒΗ ΠΑΡΑΒΑΣΗ των ορίων, το βαζετε στο πάρκο.

• Μην σας περάσει από το μυαλό, να το "παίξετε", καλοί και συμπονετικοί, όταν κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας, έχει επιβάλει ποινή στο παιδί. Π.χ. αν υποθέσουμε πως η μαμά, για κάποιο παράπτωμα του παιδιού, έχει επιβάλει σαν τιμωρία την στέρηση γλυκού για 2-3 μέρες, μην διανοηθείτε να γυρίσετε από τη δουλειά (μπαμπάδες ή γιαγιάδες) κρατώντας σοκολάτα για το αγαπημένο σας παιδί.

• Όταν κάποιος από τους γονείς, μαλώνει το παιδί, είναι αδιανόητο ο άλλος να επεμβαίνει – δήθεν σαν σωτήρας- υπέρ του παιδιού. Μόνο μια εξαίρεση σε αυτό το κανόνα επιτρέπεται. Παρέμβαση επιβάλλεται μόνο αν και εφόσον, ο ένας γονιός χτυπάει ή βρίζει το παιδί. Αλλιώς, τσιμουδιά και αφήστε το γονιό να θέσει τους όρους του ή να επιβάλει και να εκτελέσει το "πέναλτι".

• Πολύ συχνά, υπάρχουν περιπτώσεις, που ο ένας γονιός διαφωνεί ριζικά με την απόφαση του άλλου γονιού.Το σωστό είναι, να κρατήσει τη διαφωνία του, και να μην την εκφράσει εκείνη τη στιγμή μπροστά στο παιδί. Κατόπιν, οι γονείς πηγαίνουν σε ένα άλλο δωμάτιο, και κατ’ ιδίαν προσπαθούν οι δύο τους, με κλειστές πόρτες να λύσουν τις διαφωνίες τους.

Ας θυμόσαστε, το σοφό απόφθεγμα "Αγάπη γονιών χωρίς κανόνες και όρια, είναι σαν καράβι ιστιοφόρο, με ανοιχτά μεν τα πανιά αλλά χωρίς τιμόνι και άγκυρα".

Εμμονή με το ipad. Είναι επικίνδυνη; Γράφτηκε από την Hayley Goodwin

Η κόρη μου είναι 7 χρονών και ήδη βλέπω πως ασχολείται υπερβολικά με το i pad που υπάρχει στο σπίτι μας. Παίζει με τις ώρες εφαρμογές και δυσανασχετεί όταν της το παίρνουμε. Μήπως είναι σημάδι εξάρτησης που πρέπει να προσέξουμε;

 

Αυτό είναι ένα συνηθισμένο δίλημμα για πολλούς γονείς, ξεκινώντας σαν μια αθώα απασχόληση και έναν διασκεδαστικό τρόπο για να εισάγετε την τεχνολογία στη ζωή σας. 

Θα συμβούλευα να βάλετε κάποιους κανόνες στο σπίτι άμεσα. Καθορίστε ένα χώρο όπου το ipad μπορεί να χρησιμοποιείται, για παράδειγμα την κουζίνα, και ορίστε ένα όριο χρόνου χρήσης του. Είναι σημαντικό να δίνετε και εσείς το καλό παράδειγμα. Δεν θα είναι ωραίο να σας δει να χρησιμοποιείτε εσείς το ipad στο σαλόνι όταν έχετε ορίσει κανόνα να χρησιμοποιείται μόνο στην κουζίνα. Η κόρη σας σε εύθετο χρόνο θα συμμορφωθεί. Δείξτε υπομονή και βάλτε αυτά τα όρια. 

Πότε θα πρέπει να σταματάμε να εμφανιζόμαστε γυμνοί μπροστά στα παιδιά; Γράφτηκε από τον Δρ. Κώστα Κομματά

Στο βασικό ερώτημα κάθε γονιού (κυρίως των μαμάδων) αν έχει το δικαίωμα να κάνει μπάνιο μαζί με το παιδί του, η απάντηση είναι το… εξαρτάται.

• Στις πολύ μικρές ηλικίες δεν είναι σφάλμα η μαμά να κάνει μπάνιο μαζί με το κοριτσάκι ή το αγοράκι της. Όταν όμως το αγοράκι της, (ειδικά αυτό) φτάσει στα 3,5 χρόνια, όχι μόνο δεν έχει νόημα, αλλά είναι και ριψοκίνδυνο να συνεχίσει αυτή τη πρακτική. Όταν όμως το παιδί είναι κορίτσι, ίσως και λίγο παραπάνω – αν και δεν βρίσκω καμία λογική σε τέτοιες "προχωρημένες" πεποιθήσεις.

• Όταν οι γονείς, ξεντύνονται και σκοπεύουν να μείνουν με εσώρουχα, δεν είναι απαραίτητο να "κλειδώνονται" στην κρεβατοκάμαρα αλλά καλό θα είναι να γυρνούνε πλάτη προς το παιδί "προστατεύοντας" από θέαση τα απόκρυφα μέρη του σώματος τους. Εδώ είναι πολύ σημαντικό να επισημάνουμε, πως είναι χρήσιμο, ο γονιός να "αποκρυπτογραφήσει" τα συναισθήματα του παιδιού, παρατηρώντας προσεκτικά το πρόσωπο του. Τι εννοώ;
Μερικά παιδιά, εφόσον στρέφουν αλλού το πρόσωπό τους, στην θέα ενός ημίγυμνου σώματος, είναι αδικαιολόγητο να αγνοούμε τα συναισθήματα τους, και με ευκολία να ξεντυνόμαστε μπροστά τους. Ίσως κάποια φόρα να συμβεί και το αντίθετο!! Μερικά παιδιά – συνήθως αγόρια- πέρα από το αρχικό κοίταγμα της περιέργειας, συνεχίζουν να κρατούν κρατημένο το βλέμμα, στο ημίγυμνο-γυμνό σώμα ζητώντας μάλιστα κάποιες φορές, να το αγγίξουν. Προφανώς, δεν είναι κάτι τέτοιο απαγορευτικό – ειδικά αν πρόκειται για παιδί μικρής ηλικίας- αλλά όπως είπαμε για παιδιά, ειδικά αγόρια άνω των 4 χρόνων, καλό θα είναι τέτοια γεγονότα να μην επαναλαμβάνονται.

• Αν το παιδί εισβάλλει απότομα, χωρίς προειδοποίηση (είτε με λόγια είτε με χτύπημα της πόρτας), στο υπνοδωμάτιο της οικογένειας ή στο μπάνιο και αντικρύσει το εντελώς γυμνό σώμα ενός γονιού ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΥΣΤΕΡΙΚΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΟΥΤΕ ΦΩΝΕΣ ΚΑΙ ΜΑΛΩΜΑΤΑ!!. ΑΠΛΑ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΝΑ ΒΕΙ ΑΜΕΣΩΣ ΕΞΩ (ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΜΙΑ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΛΕΞΗ). Κατόπιν, εφόσον ντυθούμε, φωνάζουμε το παιδί να έρθει κοντά μας (του ζητάμε δηλαδή να σταματήσει το παιχνίδι του ή να κλείσει την τηλεόραση αν βλέπει) και με ήρεμο αλλά πολύ σοβαρό τρόπο του εξηγούμε πως "κλειστή πόρτα" σημαίνει κάτι πολύ σημαντικό!!! Προσωπική στιγμή, που κανένας, (όσο αγαπημένος και να είναι) δεν την παραβιάζει. Επειδή το παιδί μπορεί να αντιπαραθέσει το ότι ο μπαμπάς ή η μαμά ανοίγουν την κλειστή πόρτα, είναι πολύ σημαντικό να προλάβουμε μια τέτοια ερώτηση, ξεκαθαρίζοντας πως οι ρόλοι του μπαμπά ή της μαμάς είναι εντελώς διαφορετικοί από τους δικούς του.

Είναι απολύτως σημαντικό, να μην υποτιμάμε ποτέ την νοημοσύνη τους. Είναι απολύτως ικανά μετά από κάποια ηλικία, να καταλάβουν ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΟΡΟΥΣ, ΑΡΚΕΙ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΙΑΤΥΠΩΣΟΥΜΕ ΜΕ ΣΑΦΗΝΕΙΑ (ΛΟΓΙΑ ΣΤΑΡΑΤΑ) ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΗ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ. Δηλαδή, ποτέ δε βάζουμε "όρους" και κανόνες συμβίωσης χαζογελώντας με το παιδί μας.

Ερωτήσεις του παιδιού που σας φέρνουν σε αμηχανία; Γράφτηκε από τον Νέλλη Θεοδοσίου

Δείτε πώς να απαντήσετε

Είναι άπειρες οι φορές που το παιδί μας φέρνει σε αμηχανία και μας «πιάνει» απροετοίμαστους με μία ερώτηση. Δεν υπάρχει πάντα μια σωστή και μία λάθος απάντηση, όμως σίγουρα υπάρχει ο σωστός τρόπος προσέγγισης του παιδιού και αυτός είναι με γνώμονα την ηλικία του. Ας δούμε μερικές σκέψεις που πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας, για 3 πολύ δύσκολες ερωτήσεις.

Πως μπήκε το μωρό μέσα στην κοιλιά σου;

Προσπαθούμε να αποφεύγουμε ιστορίες για πελαργούς και άλλους μεταφυσικούς τρόπους σύλληψης. Σε παιδιά κάτω των 4-5 ετών, δε χρειάζεται να δώσουμε πολλές λεπτομέρειες, όμως μπορούμε να διαβάσουμε μαζί κάποιο παραμύθι, το οποίο μιλά ειδικά για την σεξουαλική πράξη, χρησιμοποιώντας εικόνες ευσπρόσληπτες για μικρά παιδιά. Σε ένα μεγαλύτερο παιδί 6-7 ετών, μπορούμε, πάλι με τη βοήθεια ειδικού εικονογραφημένου υλικού, να εξηγήσουμε με περισσότερες λεπτομέρειες την αναπαραγωγική διαδικασία. Συνήθως δε θα φτάσει η μία φορά, οπότε πρέπει να είμαστε διαθέσιμοι για επανάληψη της συζήτησης και περαιτέρω εξηγήσεις σε δεύτερο χρόνο, καθώς είναι εξαιρετικά σημαντικό το παιδί μεγαλώνοντας να είναι σωστά ενημερωμένο. Προσοχή! δεν πρέπει η δική μας δυσκολία και αμηχανία να παρερμηνευθεί από το παιδί και να θεωρήσει ότι το σεξ είναι κάτι κακό, κρυφό, που δεν πρέπει να συζητάμε.

Θα χωρίσετε όπως οι γονείς της Μαρίας;

Πολλά παιδιά, ειδικά στις ηλικίες 7 και άνω, συγκρίνουν την οικογένειά τους με τις πληροφορίες που λαμβάνουν από τα Μ.Μ.Ε.,τους φίλους και κυρίως τους συμμαθητές τους στο σχολείο. Πολλές φορές, λοιπόν, όταν στο σπίτι υπάρχουν εντάσεις και φωνές ή υπάρχει ένταση στην ατμόσφαιρα, χωρίς να λέγεται κάτι, τα παιδιά θεωρούν ότι οι γονείς τους θα χωρίσουν. Αν, τα παιδιά ρωτήσουν κάτι τέτοιο και η σχέση των γονιών είναι καλή, δεν υπάρχει δυσκολία στην εξήγηση που θα δώσουμε. Όταν όμως η σχέση των γονέων, όντως περνά μία κρίση, πως πρέπει να απαντήσουμε στο παιδί; Το κυριότερο είναι να διαχωρίσουμε την αγάπη και τη σχέση των γονιών, από τη σχέση τους με το παιδί. Δεν είναι αρνητικό να παραδεχτούμε ότι υπάρχουν εντάσεις, έτσι του δείχνουμε ότι μια διαφωνία δεν είναι καταστροφική. Όταν όμως οι γονείς σκέφτονται να χωρίσουν, είναι σκόπιμο να μην καθησυχάσουν το παιδί ότι κάτι τέτοιο δε θα γίνει ποτέ! Καλύτερος τρόπος είναι να του δείξουν ότι όπως και να είναι η μεταξύ τους σχέση, εκείνο θα λαμβάνει πάντα την ίδια αγάπη και φροντίδα και από τους δύο. Έτσι, αρχίζουν να το προετοιμάζουν και για τις επικείμενες αλλαγές.

Γιατί αυτό το παιδάκι είναι μαύρο;

Τα παιδιά είναι αυθόρμητα και έτσι είναι παράλογο να τους ζητήσουμε να είναι πολιτικώς ορθά στο λόγο τους. άλλωστε, κυρίαρχη σημασία είναι να αναπτύξουμε στα παιδιά σεβασμό για το κάθε τι διαφορετικό, από ένα διαφορετικό χρώμα μέχρι την διαφορετική πολιτική επιλογή. Πρέπει, να έχουμε προετοιμάσει το παιδί για τη διαφορετικότητα που υπάρχει γύρω του, ώστε αυτή η στάση ζωής να αρχίσει να καλλιεργείτε μέσα του. αν δεν έχει γίνει αυτή η προετοιμασία, μια αφορμή (π.χ.) ένας καινούριος συμμαθητής), είναι πάντα καλή ευκαιρία για να γίνει αυτό. Προσοχή! Οι γονείς λειτουργούν 100% ως πρότυπα συμπεριφοράς στο θέμα της διαφορετικότητας, οπότε πρέπει οι πράξεις τους να συμβαδίζουν με όσα θα πουν στο παιδί.

Το θέμα συνεχίζεται…

Δες μερικούς νέους τρόπους για να παρακινείς τα παιδιά σου να διαβάζουν.. Γράφτηκε από την Hayley Goodwin

Πέντε tips για να ενισχύσεις το διάβασμα των παιδιών στο σπίτι.

Τι πρέπει να ξέρεις

Η αξία του διαβάσματος πρέπει να αναφέρεται συχνά. Βοηθάει τα παιδιά σας να μπουν σε εργασιακές συνήθειες, να είναι οργανωμένα και να αποκτήσουν το αίσθημα της υπευθυνότητας. Αν νιώθεις ότι βρίσκεσαι σε έναν αγώνα κάθε φορά που έρχεται το θέμα στην επιφάνεια, δες πώς μπορείς να βοηθηθείς.

1. Κάνε κάποια πράγματα που θα αποσπούν την προσοχή από το παιδί σου. Λίγη χαλαρή μουσική είναι ιδανική ενώ οτιδήποτε έχει σχέση με καρτούν είναι λίγο υπερβολικό.

2. Ενθάρρυνε τα παιδιά να επιβραβεύουν τον εαυτό τους όταν κάνουν καλά τη δουλειά τους.

3. Κάνε αυτό που θέλεις να δεις εσύ από αυτά. Αν σε δουν να κάθεσαι και να διαβάζεις είναι πολύ πιο πιθανό να πάρουν και αυτά ένα βιβλίο.

4. Βάλε επιτεύξιμους στόχους και κατέγραψέ τους σε ένα βιβλίο.

5. Με τη βοήθεια του παιδιού σου φτιάξτε ένα μενού με καθημερινά και εβδομαδιαία βραβεία για κάθε στόχο που πετυχαίνουν, όπως είναι το να παίξετε ένα παιχνίδι μαζί ή να πάτε μία βόλτα μέχρι το βιβλιοπωλείο.  

Πώς μπορείς να βοηθήσεις εσύ

Σιγουρέψου ότι βοηθάς στο να υπάρχει η απαιτούμενη ησυχία που χρειάζεται για να κάνει το παιδί τις εργασίες του! Μη μιλάς στο τηλέφωνο κοντά στο παιδί και μην ανοίγεις να δεις τις ειδήσεις όταν το παιδί σου κάνει τα μαθήματά του.

Βοήθησε το παιδί σου να φτιάξει ένα καθημερινό πρόγραμμα δραστηριοτήτων, οργάνωσης του χρόνου του για το διάβασμά του καθώς τις άλλες δραστηριότητές του, όπως είναι το ποδόσφαιρο ή το πιάνο. Σιγουρέψου ότι υπάρχει χρόνος και για ξεκούραση. Τα παιδιά που δεν έχουν ελεύθερο, χωρίς πρόγραμμα, χρόνο μπορεί να αρχίσουν να δυσανασχετούν με τις υποχρεώσεις τους.

Όταν δεν γίνεται το δικό της χτυπιέται στο πάτωμα! Τι να κάνω; Γράφτηκε από τον Επιστημονική Ομάδα Νεογνολογικού & Παιδιατρικού Τμήματος Μαιευτηρίου Γαία

Η κόρη μου μετά τα δύο άρχισε να αλλάζει. Να μας ακούει όλο και λιγότερο. Τώρα, κοντά στα 3 νιώθω πως έχω χάσει εντελώς τον έλεγχο. Όταν δεν περνάει το δικό της, φωνάζει, κάνει υστερίες, κάποιες φορές ακόμη χτυπιέται και στο πάτωμα. Έχει νόημα να τη βάλω τιμωρία; Με ποιον τρόπο μπορώ να αντιμετωπίζω τα ξεσπάσματά της;

Ναι, έχει νόημα να την βάλετε τιμωρία που θα έχει διάρκεια, τόσα λεπτά όσα και η ηλικία της. 
Μπορείτε να τη βάλετε σε ένα καρεκλάκι ή σε ένα χαλάκι, ώστε να την βλέπετε. 
Όταν τελειώσει ο χρόνος, θα πάτε κοντά της, θα κατέβετε στο ύψος της και θα της πείτε ότι αυτό που έκανε ήταν ένα λάθος που σας στενοχώρησε. 
Θα την αγκαλιάσετε και θα της υπενθυμίσετε ότι την αγαπάτε πολύ.

Όταν δεν γίνεται το δικό της χτυπιέται στο πάτωμα! Τι να κάνω; Γράφτηκε από τον Επιστημονική Ομάδα Νεογνολογικού & Παιδιατρικού Τμήματος Μαιευτηρίου Γαία

Η κόρη μου μετά τα δύο άρχισε να αλλάζει. Να μας ακούει όλο και λιγότερο. Τώρα, κοντά στα 3 νιώθω πως έχω χάσει εντελώς τον έλεγχο. Όταν δεν περνάει το δικό της, φωνάζει, κάνει υστερίες, κάποιες φορές ακόμη χτυπιέται και στο πάτωμα. Έχει νόημα να τη βάλω τιμωρία; Με ποιον τρόπο μπορώ να αντιμετωπίζω τα ξεσπάσματά της;

Ναι, έχει νόημα να την βάλετε τιμωρία που θα έχει διάρκεια, τόσα λεπτά όσα και η ηλικία της. 
Μπορείτε να τη βάλετε σε ένα καρεκλάκι ή σε ένα χαλάκι, ώστε να την βλέπετε. 
Όταν τελειώσει ο χρόνος, θα πάτε κοντά της, θα κατέβετε στο ύψος της και θα της πείτε ότι αυτό που έκανε ήταν ένα λάθος που σας στενοχώρησε. 
Θα την αγκαλιάσετε και θα της υπενθυμίσετε ότι την αγαπάτε πολύ.

To παιδί μου λέει ψέματα. Τι μπορώ να κάνω;

Η παιδαγωγός Hayley Goodwin συμβουλεύει τι να κάνουμε όταν αντιλαμβανόμαστε ότι το παιδί ψεύδεται.

Το πρώτο βήμα είναι η κατανόηση

Όταν άρχισα να καταπιάνομαι με το θέμα, η πρώτη σκέψη που έκανα είναι πως δεν υπάρχει ούτε ένας ενήλικας που να μην έχει πει κάποιο μικρό ή μεγάλο ψέμα κατά την παιδική του ηλικία. Στην πραγματικότητα, πολλοί είναι οι ενήλικες που ψεύδονται ακόμη και τώρα. Ο λόγος που επισημαίνω αυτό το γεγονός δεν είναι, φυσικά, για να δικαιολογήσω αυτήν την πράξη, αλλά για να δείξω πως τα παιδιά τα οποία λένε ψέματα δεν είναι μυθομανή ή ανήθικα. Συνεπώς, το πρωταρχικό μέλημά μας είναι να ανατρέξουμε στα αίτια που ωθούν ένα παιδί στο ψέμα, να διαπιστώσουμε, δηλαδή,  τι σκοπό εξυπηρετεί αυτή τους η ανάγκη. Συνήθως, τα παιδιά λένε ψέματα για τους ίδιους λόγους για τους οποίους και ένας ενήλικας μπορεί να προβεί σε αυτήν την πράξη, δηλαδή, είτε γιατί φοβάται την τιμωρία ή την απόρριψη, είτε γιατί θεωρεί πως ένα ψέμα θα διευκολύνει μια κατάσταση. Συχνά, το ψέμα είναι ένδειξη χαμηλής αυτοεκτίμησης, δηλαδή, καταφεύγουμε σε αυτό προκειμένου να σχηματίσουμε μια πιο ελκυστική εικόνα του εαυτού μας.

Τι μπορείτε να κάνετε:

• Αποφύγετε τη διατύπωση ερωτήσεων που θα έχουν ως αποτέλεσμα ένα ακόμη ψέμα. Τέτοιου είδους ερωτήσεις είναι αυτές των οποίων την απάντηση ήδη γνωρίζετε, π.χ. «Καθάρισες το δωμάτιό σου;». Αντ’ αυτού προσπαθήστε να διατυπώσετε την πρόταση ως εξής «Πρόσεξα πως δεν καθάρισες το δωμάτιό σου. Θα ήθελες να σε βοηθήσω να φτιάξουμε ένα πλάνο με τις δουλειές που πρέπει να κάνεις σήμερα στο δωμάτιο;».

• Επικεντρωθείτε στη λύση του προβλήματος και όχι στο ποιος έχει τη ευθύνη, δηλαδή, πρακτικά, στο «Τι πρέπει να κάνουμε προκειμένου να πραγματοποιηθεί το καθάρισμα του δωματίου» και όχι στο «Καθάρισες το δωμάτιο;»

• Να είστε ειλικρινής. Αφήστε να υποχωρήσει η ένταση της στιγμής και αφήστε το παιδί να καταλάβει ότι επιθυμείτε ακόμη να του δείξετε εμπιστοσύνη. Πείτε «Αυτό δε μου ακούγεται ως ‘αλήθεια’. Οι περισσότεροι από εμάς καταφεύγουμε στο ψέμα όταν νιώθουμε να απειλούμαστε από κάτι ή φοβόμαστε κάτι ή, ακόμη, για να αποφύγουμε κάτι. Μη μου απαντήσεις αυτήν τη στιγμή. Θέλω, πρώτα, να σκεφτείς τι από αυτά συμβαίνει σε σένα και θα είμαι εδώ για να ολοκληρώσουμε αυτήν τη συζήτηση αργότερα».

• Πρέπει να σεβαστείτε την απόφαση του παιδιού εάν δε θέλει να μοιραστεί μαζί σας τους λόγους για τους οποίους ωθείται στο ψέμα.

Οργανωθείτε για να αποφύγετε προβλήματα στο μέλλον.

• Βοηθήστε το παιδί να συνειδητοποιήσει πως τα λάθη είναι αυτά που μας βοηθούν να μάθουμε, ούτως ώστε να μην θεωρήσει  πως κάνει κάποιο λάθος επειδή είναι «κακό παιδί» και να μη νιώσει την ανάγκη να το καλύψει με ένα ψέμα.

• Δώστε το καλό παράδειγμα. Μοιραστείτε με το παιδί προσωπικές σας εμπειρίες, όταν βρεθήκατε σε κάποιο δίλημμα, όπου, αντί για κάποιο ψέμα που θα σας έβγαζε από τη δύσκολη θέση, προτιμήσατε να πείτε την αλήθεια και να υποστείτε τις συνέπειες των πράξεών σας.

• Δώστε στο παιδί να καταλάβει πως η αγάπη σας γι’ αυτό είναι άνευ όρων. Πολλά παιδιά καταλήγουν να ψεύδονται επειδή θεωρούν πως η αλήθεια θα απογοητεύσει τους γονείς του. Δείξτε πως εκτιμάτε, πείτε του «Σε ευχαριστώ που μου είπες την αλήθεια, αν και γνωρίζω πόσο δύσκολο ήταν. Θαυμάζω το γεγονός πως επέλεξες με θάρρος να υποστείς τις συνέπειες».

• Μην είστε υπερβολικά αυστηροί με το μικρό σας. Πολλά παιδιά λένε ψέματα στην προσπάθειά τους να είναι αρεστά και να αποφύγουν την κριτική των γονιών τους.

Το παιδί θα αποκομίσει πολύτιμες εμπειρίες ζωής

Το παιδί θα διδαχθεί πως τα μέλη της οικογένειας πρέπει πάντα να είναι ειλικρινή μεταξύ τους και οι σχέσεις χτίζονται στην αμοιβαία εμπιστοσύνη. Επίσης, θα συνειδητοποιήσει πως η οικογένεια είναι ένα ασφαλές λιμάνι και μπορεί να απευθύνεται στους γονείς του όποτε αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα.

Θυμηθείτε:

• Όταν ένα παιδί λέει ψέματα, ίσως μπείτε στον πειρασμό να το τιμωρήσετε. Αυτό, όμως, δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο, καθώς προκειμένου να αποφύγει την τιμωρία την επόμενη φορά θα καταφύγει και πάλι στο ψέμα.

• Προσπαθήστε να αποφύγετε να βάζετε ταμπέλες π.χ. μην αποκαλείτε το παιδί σας «ψεύτη» ή «ψεύτρα». Τέτοια επισήμανση μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την αυτοεκτίμησή του. Είναι πιο χρήσιμο να επισημαίνετε και να μιλήσετε σχετικά με τις ενέργειες και τις συμπεριφορές του παιδιού σας.

• Το σημαντικό είναι να χτίσετε μια σχέση εμπιστοσύνης και οικειότητας. Αυτός είναι ο καλύτερος και πιο αποδοτικός τρόπος για να εξαλείψετε ανεπιθύμητες συμπεριφορές.

Πόσο συχνά πρέπει ένα παιδί να τρώει κόκκινο κρέας; Γράφτηκε από diettv.gr

Έχει επικρατήσει η αντίληψη ότι το κόκκινο κρέας είναι το πιο θρεπτικό τρόφιμο για ένα παιδί. Επίσης αποτελεί την βασική λύση για την αποφυγή της αναιμίας και γενικότερα την αντιμετώπιση των χαμηλών επιπέδων σιδήρου στο αίμα του παιδιού.

Η σύσταση του κόκκινου κρέατος

Ας ξεκινήσουμε προσπαθώντας να παρατηρήσουμε πιο προσεκτικά την σύσταση του κρέατος. Σίγουρα αποτελεί μία πολύ καλή πηγή πρωτεϊνών υψηλής βιολογικής αξίας. Επιπλέον προσφέρει σημαντικές ποσότητες σιδήρου αίμης. Δηλαδή περιέχει σίδηρο σε μορφή που είναι πιο εύκολα απορροφήσιμη από τον ανθρώπινο οργανισμό. Παράλληλα όμως περιέχει σημαντικές ποσότητες χοληστερόλης και κορεσμένων λιπαρών οξέων. Η χοληστερόλη μπορεί να θεωρηθεί χρήσιμη, μέχρι κάποια ποσότητα από ένα παιδικό οργανισμό, αλλά τα κορεσμένα λιπαρά οξέα επιβαρύνουν την αγγειακή και καρδιακή λειτουργία.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι από την πρώτη παιδική ηλικία δημιουργούμε τις σημαντικότερες διατροφικές συνήθειες, όπως επίσης και το γεγονός ότι εάν τρώει το παιδί κόκκινο κρέας, συνήθως τρώνε και οι γονείς, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η συχνή κατανάλωση κρέατος βλάπτει, τόσο το παιδί, όσο και τον γονέα.

Διεθνείς συστάσεις

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, το κόκκινο κρέας πρέπει να καταναλώνεται έως 2 φορές τον μήνα ή το πολύ μία φορά την εβδομάδα. Η Food Standard Agency, στο Ηνωμένο Βασίλειο, δηλώνει ότι η συχνή κατανάλωση κρέατος σχετίζεται με τον αυξημένο κίνδυνο καρδιακών προβλημάτων και καρκίνου του παχέος εντέρου.

Σχετικά με την κάλυψη των αναγκών σε σίδηρο, το κοτόπουλο και το ψάρι, επίσης περιέχουν σίδηρο αίμης, αλλά σε λίγο μικρότερη ποσότητα. Αυτός σε συνδυασμό με την προσλαμβανόμενη ποσότητα σιδήρου από το αυγό και τα όσπρια, μπορεί με ευκολία να καλύψει τις ανάγκες ενός παιδιού.

Πόσο συχνά πρέπει να καταναλώνεται τελικά το κόκκινο κρέας

Καταλήγοντας, διά της ατόπου απαγωγής, επιλέγοντας για το εβδομαδιαίο διαιτολόγιο του παιδιού, 2 φορές ψάρι, 1 φορά κοτόπουλο, 1 φορά όσπρια, 1 φορά ζυμαρικά και 1 φορά κάποιο λαδερό φαγητό, το κόκκινο κρέας μπορεί να υπάρχει μόλις 1 φορά ανά εβδομάδα. Δώστε προσοχή όμως, να μην υπάρχει σαν συνοδευτικό στα υπόλοιπα γεύματα, όπως για παράδειγμα τα ζυμαρικά με κιμά.

Δες τι μαρτυρά το μήκος των δαχτύλων σας για τον χαρακτήρα και το επάγγελμά σας!

Θα φανταζόσουν ποτέ ότι κάποιο δάχτυλο του χεριού σας θα μπορούσε να συνδεθεί με την επαγγελματική σου καταξίωση? Κι όμως, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα από το University of Cambridge, το μήκος του μεσαίου δαχτύλου κρύβει πολλά στοιχεία για τον χαρακτήρα και την αποτελεσματικότητα σου στον επαγγελματικό τομέα.

Συγκεκριμένα, η αναλογία του μήκους του δείκτη με το μεσαίο δάχτυλο συνδέεται με τα επίπεδα των ανδρικών ορμονών που υπάρχουν στο ανθρώπινο σώμα. Όσο μεγαλύτερο είναι το μήκος του μεσαίου δαχτύλου, τόσο περισσότερες ανδρικές ορμόνες έχει κάποιος, που σημαίνει περισσότερη επιθετικότητα, αυτοπεποίθηση, προθυμία στη δουλειά, γρηγορότερες αντιδράσεις και λιγότερο φόβο ανάληψης ευθυνών.

Στο πλαίσιο της μελέτης, οι ερευνητές μέτρησαν το μήκος των δαχτύλων 44 ανδρών χρηματιστών του Λονδίνου. Στη συνέχεια, συσχέτισαν το μήκος των δαχτύλων με τα κέρδη και τις απώλειες των χρηματιστών στη διάρκεια μιας περιόδου 20 μηνών και κατέληξαν στο εντυπωσιακό συμπέρασμα ότι οι χρηματιστές με μακρύ μεσαίο δάκτυλο, έβγαζαν σχεδόν εξαπλάσια λεφτά από όσους είχαν μικρότερο!

Νέος σύντροφός: Πώς θα τον βάλω στη ζωή του παιδιού μου;

Ένας δεύτερος γάμος μπορεί να φέρει την ισορροπία σε προσωπικό επίπεδο αλλά να ταράξει τη σχέση με ένα παιδί. Δείτε ποια βήματα πρέπει να ακολουθήσετε για να βιώσει ομαλά αυτή τη μεγάλη αλλαγή.

Όταν έρθει ο καιρός να πάρετε τη μεγάλη απόφαση είναι λογικό η σκέψη σας να είναι στο παιδί σας που έχετε αποκτήσει από τον προηγούμενο γάμο. Σας κατακλύζουν πολλά ερωτηματικά , αμφιβολίες και προβληματισμοί, όπως , πως θα το πάρει, πως θα δεχτεί την νέα οικογένεια, πως θα συμβιώσετε εσείς και το παιδί σας με το νέο ή τη νέα σας σύντροφο (αυτό αφορά το γονιό που μένει μαζί με το παιδί). Είναι βέβαιο ότι έχετε συζητήσει μαζί με το σύντροφό σας πολλές φορές και ότι αποδέχεται το γεγονός πως εσείς έχετε ένα παιδί, αναρωτιέστε όμως πως θα είναι η καθημερινότητα. Και από την άλλη, πως θα δεχτεί το παιδί σας το ενδεχόμενο ενός νέου μωρού, με το /τη δεύτερο/η σύζυγο, πως θα αντιδράσει ο φυσικός γονιός του παιδιού σας και το περιβάλλον σας κ.λπ. Κι όμως, παρά τους προβληματισμούς σας, δικαιούστε να κάνετε μια νέα αρχή, να ξανά φτιάξετε τη ζωή σας. Οπωσδήποτε , η προσαρμογή στη νέα οικογένεια δεν είναι ανέφελη, διότι τα παιδιά από τον προηγούμενο γάμο αντιμετωπίζουν δυσκολίες στα νέα δεδομένα. Αυτό είναι κάτι αναμενόμενο, γιατί το διαζύγιο των γονιών τους ήταν μια πολύ τραυματική εμπειρία στη ζωή τους. Ένας δεύτερος γάμος, λοιπόν, του ενός ή και των δυο γονιών, είναι μια εξίσου δύσκολη κατάσταση, γιατί σημαίνει μια βαθιά και ίσως οδυνηρή αλλαγή για το παιδί. Οι μορφές της εκτεταμένης οικογένειας που προκύπτουν από ένα δεύτερο γάμο είναι αρκετές, και, συνεπώς, τα προβλήματα που ενδεχομένως δημιουργούνται σε κάθε παιδί είναι δύσκολο να κατηγοριοποιηθούν. Μαγική συνταγή γα την επίλυσή τους δεν υπάρχει. Ένα, όμως, είναι σίγουρο, ότι ακόμα και οι πιο δύσκολες καταστάσεις μπορούν να ξεπεραστούν, αν και τα δυο μέλη του νέου ζευγαριού προσέξουν τη συμπεριφορά τους.

Είναι αξίωμα ότι κάθε παιδί χρειάζεται αγάπη, φροντίδα και σταθερότητα. Το περιβάλλον πρέπει να του δημιουργεί αισθήματα ασφάλειας και εμπιστοσύνης.

Όταν οι γονείς ξανά παντρεύονται το παιδί ίσως:

- Νιώσει το γάμο αυτό σαν απειλή

- Αισθανθεί ανταγωνιστικά προς το σύντροφο του πατέρα ή της μητέρας του, προσπαθώντας έτσι να διεκδικήσει την αγάπη του γονιού του.

- Ερμηνεύσει τη νέα αυτή φάση της ζωής του ως απόρριψη του άλλου γονιού αλλά και του ίδιου.

- Πάψει να διατηρεί την ενδόμυχη ελπίδα που έτρεφε μετά το χωρισμό των γονιών του ότι κάποια στιγμή θα επανασυνδέονταν.

- Αισθανθεί πάλι μέσα του την ανασφάλεια και το φόβο της εγκατάλειψης κ.α

Ωστόσο, αυτά είναι θέματα που, αν τα χειριστείτε με προσοχή, μπορείτε να τα ελέγξετε.

Βήματα που πρέπει να κάνετε…

- Προτού προχωρήσετε στο δεύτερο γάμο, καλό είναι να έχετε συζητήσει αναλυτικά με το σύντροφό σας τις υποχρεώσεις που έχετε απέναντι στο παιδί σας.

- Να τον/την ενημερώσετε για τον τρόπο της επικοινωνίας σας, την οικονομική συνδρομή σας στην ανατροφή του, τις ιδιαιτερότητες του παιδιού σας, τον τρόπο που του επιβάλλετε την πειθαρχία, τα μαθήματα που κάνει, τα εξοδά του κ.λπ.

- Ξεκαθαρίστε του την στάση που περιμένετε να έχει.

- Μετά έρχεται η σειρά του παιδιού. Σκεφτείτε ότι είναι προτιμότερο να μιλήσετε εσείς στο παιδί σας με επιφύλαξη για την απόφαση σας να φτιάξετε ξανά την ζωή σας.

- Να το διαβεβαιώσετε ότι η αγάπη και η προσοχή σας δε θα αλλάξουν.

- Πρέπει, ωστόσο, αυτά που λέτε να του τα αποδεικνύετε.

- Να έχετε πάντα υπόψη ότι το παιδί έχει ανάγκη από μια σταθερή παρουσία.

- Να επιδιώξετε να γνωριστεί σταδιακά με τον νέο σας σύντροφο.

- Αν νιώθει ότι είστε ευτυχείς μαζί του/της, θα είναι πιο εύκολο να ξεπεράσει τους φόβους ή τη ζήλια του.

- Είναι πολύ χρήσιμο να επαναλαμβάνετε στο παιδί ότι αυτή η νέα ένωση διαφέρει από αυτό που εσείς και ο άλλος γονιός του είχατε πριν από το χωρισμό. Αυτή η εξήγηση με απλά λόγια θα προσδιορίσει το καθεστώς και τη λειτουργία της νέας σχέσης και θα ανακουφίσει το παιδί- σε σχέση με το γονιό που μένει μαζί.

- Όσο καλή και να είναι η σχέση του παιδιού σας με το νέο σύντροφό σας, μην ξεχνάτε ότι εσείς είστε ο πατέρας ή η μητέρα του παιδιού και εσείς πρέπει κατά κύριο λόγο να ασχολείστε μαζί του και όχι ο σύντροφός σας, που μπορεί να διαδραματίζει συμπληρωματικό ρόλο.

- Να μην επιβάλλετε στο παιδί να αποκαλεί το νέο σύντροφο σας «μπαμπά» ή «μαμά» αντίστοιχα.

-Να αποφεύγετε τις συζητήσεις και τις συγκρίσεις με τον φυσικό γονιό του παιδιού σας.

- Αν το κρίνετε απαραίτητο, ενημερώστε εσείς τον πρώην σύντροφό σας, βεβαιώνοντας τον ότι δεν θα αλλάξει κάτι στη σχέση σας με το παιδί. Τι να κάνει ο /η νέος σύντροφός σας Είναι αλήθεια ότι οι θετοί γονείς επωμίζονται δύσκολο ρόλο, γιατί πρέπει να αντιμετωπίσουν την επιφυλακτικότητα του παιδιού, να χτίσουν μια σχέση από την αρχή, αλλά και να αποκτήσουν ένα νέο τύπο γονικού ρόλου, έχοντας πάντα υπόψη πως δε πρέπει να αντικαθιστούν τον πραγματικό γονιό, αλλά να τον συμπληρώνουν. Οι δυσκολίες αυξάνονται όταν το νέο ζευγάρι αποκτήσει παιδί. Οι ισορροπίες είναι ευαίσθητες. Χρειάζεται προσοχή και ωριμότητα για να μην πληγωθεί το παιδί. Η στάση του θετού γονιού πρέπει να είναι σταθερή. Τι να αποφεύγει….

- Να είναι ιδιαίτερα επιεικής με το παιδί του συντρόφου τους, προκειμένου να γίνουν αρεστοί και αγαπητοί σε αυτό.

- Να συναγωνίζονται τους πραγματικούς γονείς στην εξασφάλιση της αγάπης του παιδιού. Αυτό προκαλεί σύγχυση και ένταση.

- Να παρεμποδίζουν την σχέση του παιδιού με το φυσικό του γονιό. -

Να ασκούν κριτική για τη στάση του φυσικού γονιού μπροστά στο παιδί.

- Να το πιέζουν να τους φωνάζει «μπαμπά» ή «μαμά», - Να αλλάζουν συμπεριφορά όταν αποκτούν δικό τους παιδί. - Να λένε : «Αν ήμουνα ο πατέρας σου ή η μητέρα σου θα έκανα αυτό ή το άλλο». - Να συγκρίνουν τη συμπεριφορά του ή τις επιδόσεις του στο σχολείο με εκείνες του δικού τους παιδιού, αν έχουν. Μια άλλη δυσκολία στην προσαρμογή αποτελούν τα παιδιά που οι δύο νέοι σύζυγοι έχουν από προηγούμενο γάμο.

Χρειάζεται τώρα να συμβιώσουν όλοι μαζί. Η ξαφνική απόκτηση αδερφών αποτελεί μεγάλη απειλή για κάθε παιδί, όσο ασφαλές και αν αισθάνεται. Το κύριο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά στις περιπτώσεις αυτές είναι να αποδεχθούν ότι θα μοιράζονται τον πραγματικό τους γονιό με τα νέα αδέρφια τους. Σε κάθε περίπτωση, η ενότητα, ο διάλογος, η σύμπνοια και η καλή διάθεσή εγγυώνται την αντιμετώπιση κάθε δυσκολίας. Παραθέτουμε μερικές γενικές οδηγίες, που ίσως σε κάποιες περιπτώσεις σας βοηθήσουν. Ωστόσο, κάθε άτομο έχει τις ιδιαιτερότητές του και ο ατομικός παράγοντας είναι πέρα από κάθε γενική οδηγία. Όσες και αν είναι οι δυσκολίες, δικαιούστε να ξαναδοκιμάσετε. Το νέο ξεκίνημα ίσως είναι πιο επιτυχημένο από την προηγούμενη σχέση σας. Μην ξεχνάτε, όμως, ποτέ την ψυχική ισορροπία του παιδιού σας. Η αναζήτηση βοήθειας από κάποιον ειδικό οπωσδήποτε θα σας διευκολύνει και θα δώσει σωστή κατεύθυνση στους χειρισμούς, οι οποίοι πρέπει να είναι πολύ λεπτοί.