: Είναι η λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος και περιλαμβάνει στην απλή της μορφή την κυστίτιδα και την ουρηθρίτιδα και, στην πιο σοβαρή της μορφή, την πυελονεφρίτιδα και την προστατίτιδα. Πύλη εισόδου των μικροβίων είναι σε όλες τις περιπτώσεις το ουροποιητικό σύστημα (π.χ. μεταφορά μικροβίων μέσω των ούρων ή/και της σεξουαλικής επαφής). Υπάρχουν, όμως, και προβλήματα στο ουροποιητικό σύστημα τα οποία προδιαθέτουν για λοιμώξεις (όπως ανατομικές ανωμαλίες ή πέτρες στα νεφρά).
: Πρόκειται για λοίμωξη με έντονα συμπτώματα από την κύστη που αφορά στην πλειονότητα των περιπτώσεων γυναίκες.
: Λοίμωξη στην ουρήθρα που αφορά κατά βάση τους άνδρες, αφού στις γυναίκες σπάνια παρατηρείται αμιγής ουρηθρίτιδα.
: Μέσω των ουρητήρων, ακολουθώντας την ανιούσα οδό, τα μικρόβια φτάνουν στο νεφρό και το μολύνουν. Πρόκειται για σοβαρότερη κατάσταση και παρουσιάζεται συνήθως όταν μια κυστίτιδα ή ουρηθρίτιδα μείνει αθεράπευτη.
: Πρόκειται για λοίμωξη των ανδρών που μπορεί να είναι χρόνια ή οξεία.
● Νιώθετε πόνο σε συνδυασμό με ένα αίσθημα «καψίματος» και δυσκολία κατά την ούρηση (δυσουρία).
● Έχετε συχνουρία, αλλά, όταν επισκέπτεστε την τουαλέτα, αποβάλλετε πολύ μικρή ποσότητα ούρων.
● Παρατηρείτε αιματουρία. Προσοχή! Η αιματουρία, χωρίς άλλα συμπτώματα λοίμωξης, μπορεί να αποτελεί ένδειξη για κάποια άλλη πάθηση, γι’ αυτό και πρέπει να ελέγχεται.
Με την εμφάνιση των πρώτων ενοχλητικών συμπτωμάτων, ξεκινήστε να πίνετε πολλά υγρά, ώστε να βοηθήσετε την κύστη σας να «καθαρίσει». Τα έντονα κυστικά ενοχλήματα, τα οποία μπορεί να εξελιχθούν σε κάποια λοίμωξη, είναι πιθανό να υποχωρήσουν χωρίς να χρειαστεί φαρμακευτική αγωγή. Αν παρ’ όλα αυτά συνεχίσετε να έχετε ενοχλήσεις, πρέπει να απευθυνθείτε στον παθολόγο ή τον ουρολόγο σας, ο οποίος θα σας συστήσει κατά πάσα πιθανότητα να κάνετε καλλιέργεια ούρων, ώστε να ανιχνευτεί το είδος του μικροβίου που έχετε, και στη συνέχεια θα σας χορηγήσει την κατάλληλη αντιβίωση. Αν βρίσκεστε σε διακοπές και δεν έχετε τη δυνατότητα εξετάσεων, μπορείτε να προμηθευτείτε μια αντιβίωση ευρέος φάσματος, σε επικοινωνία πάντα με το γιατρό σας. Φυσικά, μην παραλείψετε να τον επισκεφτείτε, όταν επιστρέψετε. Το σημαντικό πάντως είναι να μην παίρνετε την αντιβίωση για μικρότερο διάστημα από όσο απαιτείται (για μια κυστίτιδα χρειάζονται συνήθως 7 ημέρες).
Πολλές γυναίκες ταλαιπωρούνται συχνά από λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος. Σημασία έχει αρχικά το διάστημα το οποίο μεσολαβεί μεταξύ των ουρολοιμώξεων. Αν π.χ. μια γυναίκα παρουσιάσει και πάλι κυστίτιδα, μια εβδομάδα μετά το τελευταίο επεισόδιο, τότε κατά πάσα πιθανότητα πρόκειται για υποτροπή (δεν θεραπεύτηκε, δηλαδή, η προηγούμενη κυστίτιδα). Αν, όμως, εμφανίσει την ίδια λοίμωξη 5 μήνες μετά, πρόκειται για καινούργιο επεισόδιο. Οι ειδικοί, πάντως, υποστηρίζουν ότι, όταν παρουσιάζει κανείς πάνω από 5 επεισόδια ουρολοιμώξεων το χρόνο, χρειάζεται πλήρης ουρολογικός έλεγχος, ώστε να βρεθεί το αίτιο που προδιαθέτει στο πρόβλημα (κάποια πέτρα στο ουροποιητικό σύστημα που αποτελεί πόλο συσσώρευσης μικροβίων, ανατομικές ανωμαλίες στο νεφρό κλπ.). Διαφορετικά, μπορεί να πρόκειται για μια «ευαισθησία» που έχουν κάποιες γυναίκες και χρειάζεται είτε να πάρουν μακροχρόνια αντιβίωση (σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού τους) είτε να παίρνουν επιλεγμένη αντιβίωση πριν από κάθε σεξουαλική επαφή.
Αν η κυστίτιδα ή η ουρηθρίτιδα δεν αντιμετωπιστούν, είναι πιθανό να επεκταθούν και το μικρόβιο να προχωρήσει. Τότε μιλάμε για πυελονεφρίτιδα (όταν προσβάλλεται το ανώτερο ουροποιητικό σύστημα) ή οξεία προστατίτιδα (στους άνδρες) με επιπλέον συμπτώματα, όπως πυρετό (συνήθως υψηλό), ρίγος ή ναυτία. Η πυελονεφρίτιδα μπορεί, επίσης, να συνοδεύεται και από οσφυαλγία. Αυτό σημαίνει ότι τα νεφρά έχουν επηρεαστεί από τη λοίμωξη, με αποτέλεσμα να δημιουργείται πόνος από τα νεφρά, ο οποίος μοιάζει με οσφυαλγία. Και οι δύο νόσοι είναι σοβαρές και ο ασθενής πρέπει να λάβει ισχυρή αντιβίωση, ενώ μπορεί να χρειαστεί και νοσοκομειακή αντιμετώπιση.
Ιδιαίτερη προσοχή στην προφύλαξη από τις ουρολοιμώξεις πρέπει να δείχνουν οι έγκυοι. Την περίοδο αυτή γίνεται κατακράτηση ούρων, οπότε οι γυναίκες είναι ευάλωτες στις λοιμώξεις, ενώ δεν συστήνεται να παίρνουν αντιβίωση μετά τον 3ο μήνα της κύησης. Μεγαλύτερο κίνδυνο αντιμετωπίζουν, επίσης, οι άνθρωποι που αλλάζουν συχνά ερωτικούς συντρόφους, άτομα με «πεσμένο» ανοσοποιητικό σύστημα, αλλά και όσοι έχουν υποβληθεί σε επεμβάσεις (π.χ. έχουν βάλει καθετήρα).
Αν και δεν υπάρχει προληπτική φαρμακευτική θεραπεία για τις λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος, εντούτοις υπάρχουν ορισμένα απλά προληπτικά μέτρα:
Στη σεξουαλική επαφή Οι περισσότερες γυναίκες παρουσιάζουν ενοχλητικά συμπτώματα συνήθως μετά τη σεξουαλική επαφή, αφού είναι εύκολο να μεταφερθούν μικρόβια μέσω της ουρήθρας ή και μέσω μικρών εκδορών, που δημιουργούνται συχνά κατά τη διάρκεια της επαφής. Αφεθείτε, λοιπόν, στην καλοκαιρινή σας ανέμελη διάθεση, αλλά μην ξεχνάτε το προφυλακτικό. Σας γλιτώνει από σοβαρούς κινδύνους, ενώ παρεμπιπτόντως προφυλάσσει και από τις λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος. Έχετε, παρ’ όλα αυτά, στο μυαλό σας ότι τα προφυλακτικά με σπερματοκτόνο ερεθίζουν το βλεννογόνο της ουρήθρας, τον κόλπο και τον τράχηλο, με αποτέλεσμα τα συμπτώματα μιας γυναίκας που έχει ήδη ουρολοίμωξη να γίνονται εντονότερα. Καλό είναι, επίσης, αμέσως μετά τη σεξουαλική επαφή, να ουρείτε, ώστε να απομακρύνονται τα μικρόβια που πιθανόν έχουν μεταφερθεί στην περιοχή της ουρήθρας.
Κατ’ αρχάς, είναι πολύ σημαντικό να επισκέπτεστε την τουαλέτα κάθε φορά που νιώθετε την ανάγκη και να μην το... αφήνετε για αργότερα. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι, επειδή ορισμένες φορές... ξεχαστήκατε, θα πάθετε ουρολοίμωξη. Κίνδυνος υπάρχει όταν η πρακτική αυτή ακολουθείται συστηματικά. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δείχνετε και στην υγιεινή της περιοχής. Φροντίστε, κάθε φορά που ουρείτε, να σκουπίζεστε με φορά από εμπρός προς τα πίσω, ώστε να μην επιμολύνεται το ουροποιητικό από τα μικρόβια του εντέρου.
Οι σερβιέτες, όταν είναι λερωμένες, αποτελούν εστίες πολλαπλασιασμού των μικροβίων. Για το λόγο αυτό, καλό είναι να τις αλλάζετε ανά τακτά χρονικά διαστήματα (κάθε 2-3 ώρες τις πρώτες ημέρες και κάθε 3-4 τις υπόλοιπες). Το ίδιο ισχύει και για το ταμπόν, που πρέπει να το αλλάζετε κάθε 2-3 ώρες, όπως και για τα σερβιετάκια. Καλό είναι να αποφεύγονται, αλλιώς πρέπει να αλλάζονται συχνά.
Tι να κάνετε και τι να μην κάνετε για να "καθαρίσετε" με την ουρολοίμωξη.
Η καλή υγιεινή, χωρίς υπερβολές όμως, είναι πολύ σημαντική. Συνηθισμένες πρακτικές, όπως καθημερινές εσωτερικές κολπικές πλύσεις, μπορεί να επιβαρύνουν την κατάσταση αντί να βοηθήσουν, ενώ η συχνή χρήση ειδικών αντισηπτικών πρέπει να αποφεύγεται.
Τέτοια προϊόντα ευνοούν την ανάπτυξη κολπίτιδων, γιατί διαταράσσουν το pΗ του κόλπου, με αποτέλεσμα να ευνοείται η ανάπτυξη μικροβίων.
Οι πισίνες αποτελούν τον πιο συχνό τρόπο μετάδοσης ουρολοιμώξεων κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, ενώ μικρόβια «κολλάνε» συνήθως κορίτσια και γυναίκες και από την άμμο.
Αποφύγετε τα συνθετικά εσώρουχα, αλλά και τα εσώρουχα της μόδας (π.χ. στρινγκ), και επιλέξτε βαμβακερά. Επίσης, καλό είναι να μη φοράτε συχνά εφαρμοστά ρούχα (π.χ. στενά παντελόνια), γιατί δεν αφήνουν την περιοχή να «αναπνέει» (στο ζεστό και υγρό περιβάλλον ευνοείται η ανάπτυξη και η επιβίωση των μικροβίων) και επειδή είναι πιθανό να προκαλέσουν μικροτραυματισμούς στην περιοχή του περινέου μέσω της τριβής, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες για προσβολή από μικρόβια.
Πίνετε καθημερινά μεγάλη ποσότητα νερού, ώστε να αδειάζει η κύστη σας ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Όταν τα ούρα μένουν για αρκετή ώρα στην κύστη, λιμνάζουν και αυξάνεται η πιθανότητα πολλαπλασιασμού των μικροβίων.
Αν και δεν υπάρχουν αδιάσειστα επιστημονικά στοιχεία που να επιβεβαιώνουν την προφυλακτική δράση του χυμού cranberry, αρκετοί γιατροί και ασθενείς στην Ελλάδα και το εξωτερικό θεωρούν ότι βοηθά στις υποτροπιάζουσες κυστίτιδες. Μπορείτε να τον βρείτε σε σουπερμάρκετ ή καταστήματα με βιολογικά προϊόντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου