Από πείσμα και τρέλα θα ζω σε τούτη τη χώρα ώσπου να ’βρω νερό γιατί ανήκω εδώ. τα καράβια μου καίω τα καίω δε θα πάω πουθενά.

ΑΠΟ ΠΕΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΡΕΛΑ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΤΟΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ... ΑΧ ΑΧ ΑΧ!!!!!
ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΟ ΚΟΜΜΑΤΙ...ΚΑΙ ΤΙ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΝΟΗΜΑ...

Τα καράβια μου καίω
τα καράβια μου καίω τα καίω
δε θα πάω πουθενά.

Μπρος στα πόδια σου κλαίω
μη μ’αφήσεις σου λέω σου λέω
να σ’αφήσω ξανά.

Κι ας μη μου ’χεις χαρίσει ποτέ
ένα χάδι ως τώρα
πάντα εδώ θα γυρνώ.

Από πείσμα και τρέλα θα ζω 
σε τούτη τη χώρα
ώσπου να ’βρω νερό
γιατί ανήκω εδώ.

Τα παιδιά στην κερκίδα
είναι η μόνη σου ελπίδα ελπίδα
πρωινός ουρανός

Σταυρωμένη πατρίδα 
μες στα μάτια σου είδα αχ είδα
της ανάστασης φως.

Κι ας μη μου ’χεις χαρίσει ποτέ
ένα χάδι ως τώρα
πάντα εδώ θα γυρνώ.

Από πείσμα και τρέλα θα ζω 
σε τούτη τη χώρα
ώσπου να ’βρω νερό
γιατί ανήκω εδώ.

Όποιος σε δει
για μια στιγμή
δίχως του πένθους
το μαύρο μανδύα.
Θα ’σαι εσύ
θεά γυμνή
η αμαρτία του
κι η τιμωρία.
Σαν οπτασία
για μια ζωή.

Κι ας μη μου ’χεις χαρίσει ποτέ
ένα χάδι ως τώρα
πάντα εδώ θα γυρνώ.

Από πείσμα και τρέλα θα ζω 
στην έρημη χώρα
ώσπου να ’βρω νερό
γιατί ανήκω εδώ.