Μαμά μη κλείνεις το φως φοβάμαι…

Πολλά παιδιά φοβούνται το σκοτάδι και αυτό δημιουργεί πρόβλημα στο βραδινό ύπνο.

Τι φταίει όμως και τα παιδιά μαθαίνουν να φοβούνται το σκοτάδι; Είναι η παιδική φαντασία που πλάθει ιστορίες με τρομακτικά τέρατα, μάγισσες ή φταίει κάτι άλλο; Η απάντηση είναι ότι κατά κανόνα φταίνε οι γονείς άθελα τους. Πως γίνεται να συμβαίνει κάτι τέτοιο; Το μωρό σας όταν κοιμάται μόνο του στο σκοτεινό δωμάτιο δεν αποτελεί για εκείνο δυσάρεστη εμπειρία. Αργά ή γρήγορα,όμως,όταν έχει κάποιο πρόβλημα για παράδειγμα όταν τρομάξει από κάποιο όνειρο ή νιώσει πείνα, φυσικό είναι να κλάψει προκείμενου να ειδοποιήσει τους γονείς του ότι βιώνει πρόβλημα και να το βοηθήσουν. Την ώρα που οι γονείς μπαίνουν στο δωμάτιο, θα ανάψουν ασυναίσθητα το φως. Ακριβώς, εκείνη τι στιγμή ξεκινά το πρόβλημα. Καθώς, τι άλλο θα μπορούσε να αποτελέσει την πιο κλασσική περίπτωση συνεξάρτησης, όπου το σκοτάδι συνδέεται με τη δυσάρεστη κατάσταση (πείνα, δίψα, πόνος, εφιάλτης) και το φως τη θετική ενίσχυση (ο ερχομός του γονιού για να το βοηθήσει). Ένα τόσο απλό γεγονός μπορεί να δημιουργήσει μια φοβία. Τι μπορεί να αποτρέψει μια τέτοια φοβία; Ο γονιός, λοιπόν, θα ήταν προτιμότερο να μπει στο δωμάτιο, χωρίς να ανάψει το φως του δωματίου του παιδιού, να μιλήσει στο παιδί καθησυχάζοντας το ώστε να νιώσει σιγουριά και αν παραστεί ανάγκη να ανάψει το φως για να ικανοποιήσει το συγκεκριμένο πρόβλημα του. Η ακολουθία αυτή θα απέτρεπε τη δημιουργία άμεσης και σταθερής συνεξάρτησης ανάμεσα στην άφιξη του γονιού και στο αναμμένο φως. Η φοβία αυτή μπορεί να ενισχυθεί, καθώς το παιδί μεγαλώνει, από τα μεγαλύτερα αδέλφια ή από φίλους του που του περιγράφουν τρομακτικές ιστορίες για φαντάσματα κρυμμένα κάτω από το κρεβάτι ή πίσω από τις κουρτίνες.

Πως οι γονείς θα αντιμετωπίσουν τη φοβία αυτή του παιδιού τους;•Οι γονείς θα πρέπει να αποφύγουν να κοροϊδέψουν το παιδί για την φοβία του αυτή λέγοντας του«δεν ντρέπεσαι μωρό είσαι» ή «τα αγόρια δεν φοβούνται». Μ” αυτόν τον τρόπο δεν θα καταφέρετε τίποτα αντιθέτως θα δημιουργήσετε πρόβλημα στο παιδί.
•Αποφύγετε να χρησιμοποιήσετε κάποια μέθοδο τιμωρίας. Δεν είναι δυνατόν με τις απειλές και τις τιμωρίες να διώξει κάποιος τους φόβους του παιδιού.
•Μιλήστε με το παιδί και προσπαθήστε να καταλάβετε τι είναι αυτό που το τρομάζει ώστε να το καθησυχάσετε.
•Προτείνετε να βρείτε κάποια λύση ώστε να μην φοβάται. Μπορείτε να αφήνετε ένα αναμένο φωτάκι ή την πόρτα του δωματίου ανοιχτή.
Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να ακούσετε τι είναι αυτό που απασχολεί το παιδί και το τρομάζει, δώστε χρόνο και δείξτε υπομονή στο πρόβλημα του.