Δεν έκανα ταξίδια μακρινά 
τα χρόνια μου είχαν ρίζες ήταν δέντρα 
που τα 'ντυσε με φύλλα η καρδιά 
και τ' άφησε ν' ανθίζουν μες την πέτρα 

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά 
οι άνθρωποι που αγάπησα ήταν δάση 
οι φίλοι μου φεγγάρια ήταν νησιά 
που δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει 

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ 
η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας 
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή 
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας 

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά 
ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει 
σε όνειρα σ' αισθήματα υγρά 
το μυστικό τον κόσμο ν' ανασάνει 

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ 
η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας 
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή 
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας 

Εσύ με ξέρεις πιο πολύ, απ’ όλους στη ζωή μου, 
τα μαγικά ταξίδια μου τα έκανες κι εσύ.
Όταν η νύχτα μ’ έστελνε στα στέκια της ερήμου 
για σένα ήταν πάντα απλό να ψάξεις να με βρεις.
Σου λέω με ξέρεις πιο πολύ απ’ όλους στη ζωή μου, 
για σένα είναι πάντα απλό να ψάξεις να με βρεις. 

Κι απόψε μες την έρημη την πόλη 
που με βρήκες πάλι, πάρε με κοντά σου 
Κρύψε με μες το παλτό σου, κάνε με κορμί δικό σου 
ως την άκρη του μυαλού σου, ως την άκρη του ουρανού σου.
Τύλιξέ με στο κασκόλ σου σαν παιδί, σαν άγγελό σου 
να χαθώ στη μυρωδιά σου, να χωρέσω στ’ όνομά σου.

Η πόλη παίζει τη σκληρή στα ενήλικα παιδιά της 
κι αν λείπει το άλλο σου μισό, μισός μένεις κι εσύ
μα όταν μαζί σου περπατώ στα έρημα στενά της 
στο πέλαγος της μοναξιάς μου γίνεσαι νησί.
Η πόλη παίζει τη σκληρή στα ενήλικα παιδιά της 
κι αν λείπει το άλλο σου μισό, μισός μένεις κι εσύ.

Κι απόψε μες την έρημη την πόλη 
που με βρήκες πάλι, πάρε με κοντά σου 
Κρύψε με μες το παλτό σου, κάνε με κορμί δικό σου 
ως την άκρη του μυαλού σου, ως την άκρη του ουρανού σου.
Τύλιξέ με στο κασκόλ σου σαν παιδί, σαν άγγελό σου 
να χαθώ στη μυρωδιά σου, να χωρέσω στ’ όνομά σου.

Ίσως, ίσως μια μέρα
να ξεφύγεις απ’ το μέλλον που σου φτιάξανε.
Ίσως, ίσως μια μέρα
πλησιάσεις τον κρυμμένο σου εαυτό.

Ίσως, ίσως μια μέρα
να ζητήσεις τη ζωή που σου αρπάξανε.
Ίσως, ίσως μια μέρα
να υπάρχεις μόνο για να σ’ αγαπώ.

Αχ, αγάπη μου, εγώ
το ξέρω πως θα ’ρθεις, 
εκεί θα τρελαθείς.
Αχ, ας φύγουμε εμείς
πριν χάσουμε το τρένο της γραμμής.

Ίσως, ίσως μια μέρα
όταν βγεις απ’ την εικόνα που σε κλείσανε, 
ίσως, ίσως μια μέρα
για τους δυο μας να μπορώ να ονειρευτώ.

Αχ, αγάπη μου, εγώ
το ξέρω πως θα ’ρθεις, 
εκεί θα τρελαθείς.
Αχ, ας φύγουμε εμείς
πριν χάσουμε το τρένο της γραμμής.