Σε τι ωφελεί η τέχνη;

Η τέχνη αιχμαλωτίζει το νόημα στην κοινωνία του κενού. 

Ένας πίνακας δείχνει κάποιο ιδιαίτερο στιγμιότυπο του κόσμου μέσα από τα μάτια του ζωγράφου. Ένας συνθέτης αφυπνίζει συναισθήματα και συγκινήσεις στην κοιμισμένη καρδιά του ακροατή της μουσικής του.

Σ” όλη τη διάρκεια της ιστορίας, ο άνθρωπος είχε ανάγκη να εκφραστεί καλλιτεχνικά ή να απολαύσει μια καλλιτεχνική εμπειρία για να αντισταθμίσει την υπερβολική πεζότητα της καθημερινότητάς του.

Ο Έρμαν Έσσε παρουσιάζει την τέχνη στα έργα του ως κινητήρια δύναμη μεταμόρφωσης. Για παράδειγμα,  στο μυθιστόρημά του «ο λύκος της στέπας» αναφέρει:

«Πολύ ψιλή κι ασθενική βροχή, πλαγιασμένη από τον παγερό άνεμο, έτρεμε γύρω από τα φανάρια κι έλαμπε τρεμοσβήνοντας παγωμένη, όταν βγήκα στον έρημο πια δρόμο. Τώρα, πού; Αν είχα εκείνη τη στιγμή ένα μαγικό ραβδάκι, θα παρουσιαζόταν μπροστά μου αυτοστιγμεί ένα μικρό καλόγουστο σαλόνι σε ρυθμό Λουδοβίκου ΙΔ’, όπου ένα ζευγάρι καλών μουσικών θα μου έπαιζαν δυο τρία κομμάτια του Χαίντελ και του Μότσαρτ. Για ένα τέτοιο πράγμα ήταν το πνεύμα μου έτοιμο εκείνη τη στιγμή, και θα ρούφαγα την ευγενική και γαλήνια μουσική όπως οι θεοί έπιναν το νέκταρ».

Έχουμε την τύχη να ζούμε σε μια εποχή όπου αρκεί να επιλέξουμε ένα μουσικό αρχείο και οι μεγάλοι μουσικοί να παίξουν για μας τις συνθέσεις τους. Δεν έχουμε δικαιολογία ώστε να μην αφηνόμαστε στο χάδι και στην έμπνευση που μας χαρίζει η τέχνη, φέρνοντας στην ψυχή μας αρμονία και δίνοντας φτερά στα όνειρά  μας.