Tips για να κρίνεις τις ζωές των άλλων καλύτερα

Το να κάνεις το δικαστή σε ξένες ζωές είναι η τέλεια δικαιολογία για να μην αναλύεις τη δική σου. 

Αν παρατηρήσει κανείς θα δει πως οι άνθρωποι γύρω του είναι πολύ επιρρεπείς στο να ασκούν κριτική στις ζωές των άλλων. Είναι ανά πάσα ώρα και στιγμή να βγάλουν ετυμηγορία για το τι κάνουν καλά και τι λάθος οι άλλοι. Τα άτομα αυτά έχουν ένα μεγάλο έλλειμμα αυτοκριτικής.

Δεν έχουν συνείδηση των πράξεων και των λόγων τους γιατί εστιάζουν την προσοχή τους στις ζωές τρίτων. Και συμπεριφέρονται με αυτό τον τρόπο επειδή φοβούνται να ακτινογραφήσουν τον εαυτό τους και να απογοητευτούν.

Την κριτική μπορεί να αντικαταστήσει η αμφιβολία.

Ο Σοπενχάρουερ έλεγε ότι «όποιος αρχίζει με βεβαιότητες τελειώνει αμφιβάλλοντας, όμως όποιος ξεκινήσει απ΄την αμφιβολία θα φτάσει στη βεβαιότητα». 

Τι θα λέγατε λοιπόν αντί να αφιερώνετε ενέργεια στο τι κάνουν ή δεν κάνουν οι άλλοι, αξίζει τον κόπο να εξετάσετε τους πυλώνες στους οποίους στηρίζεται η δική σας ζωή, κάνοντας στον εαυτό σας ερωτήσεις όπως:

• Ποιες θα έπρεπε να είναι οι προτεραιότητες της ζωής μου;
• Είμαι ικανός να διακρίνω ανάμεσα στο σημαντικό και στο επιτακτικό;
• Περιβάλλομαι από τα κατάλληλα πρόσωπα για να εκπληρώσω τους ζωτικούς μου στόχους;
• Σε τι σπαταλώ τον χρόνο μου;
• Ποιες πλευρές της ζωής μου παραβλέπω;
• Θα μπορούσα να κάνω καλύτερα αυτό που νομίζω ότι κάνω καλά;

Οι ερωτήσεις αυτές βοηθούν στο να βρίσκει κανείς ποιες είναι οι προτεραιότητες του στη ζωή και να συγκεντρώνεται σ΄αυτές. Ωστόσο, οι αμφιβολίες είναι χρήσιμες και γόνιμες μόνο αν ακολουθούνται από αποτελεσματικές αποφάσεις. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα αναρωτιέστε ή θα αμφιβάλλετε συνεχώς. Η αμφιβολία χρειάζεται ώστε να σας κινητοποιεί. Συνεπώς, θα πρέπει να διατηρείτε ένα μέτρο.